Nog niet klaar Afspraak in Atlanta

RNdU

Superlid
Hoi allemaal,
Ik heb een lange tijd niet geschreven. Na het afronden van mijn vorige verhaal wilde ik Afspraak in Atlanta weer oppakken. Na een lange aanloop waarin ik mijzelf weer moest inlezen en nadenken over het vervolg ben ik tot de conclusie gekomen dat ik er een andere twist aan wil geven. Ter voorbereiding hierop heb ik een paar maanden geleden al enkele dingen in de vorige hoofdstukken aangepast. Het schrijven zelf moet nog op gang komen. De afgelopen rare weken hebben ook voor vertraging gezorgd. Nog even volhouden dus!
Gr. rpv57500
 
Kan niet wachten dit verhaal heeft heel wat meer stoute elementen
En het bevalt me geweldig net de nieuwe stukken gelezen prachtig
Dat stuk in de kliniek en in het winkel centrum gewoon top eigenlijk alles
 

NJ.abdl

Toplid
Hoi allemaal,
Ik heb een lange tijd niet geschreven. Na het afronden van mijn vorige verhaal wilde ik Afspraak in Atlanta weer oppakken. Na een lange aanloop waarin ik mijzelf weer moest inlezen en nadenken over het vervolg ben ik tot de conclusie gekomen dat ik er een andere twist aan wil geven. Ter voorbereiding hierop heb ik een paar maanden geleden al enkele dingen in de vorige hoofdstukken aangepast. Het schrijven zelf moet nog op gang komen. De afgelopen rare weken hebben ook voor vertraging gezorgd. Nog even volhouden dus!
Gr. rpv57500
echt een heel leuk verhaal fijn dat je weer verder gaat want ik wil echt het vervolg lezen
 

Wubbo82

Nieuw lid
Jammer dan Fish. het verhaal is bestemd voor de nederlandse markt. Door een liefhebber geschreven met een ruime fantasie. Hij hoeft niet te weten hoe talen in diverse landen precies gesproken wordt. Voor mij doet het geen afbreuk aan het verhaal. Een verhaal geschreven door een liefhebber niet door een prof.

Vooral doorgaan!!!!
groetjes
werni
Volgens mij kun je zowat op alle verhalen kritiek hebben. Taalgebruik, indeling, grammatica etc.. Dit is echter geen leerprogramma. Waarom kritiek op het gebruik van de engelse taal in een prachtig verhaal?
Maar boos ben ik niet op je Fish! Ik vind dat dit soor commentaar mensen kan weerhouden om te schrijven. Dat zou ik jammer vinden.
groet
Werni
 

RNdU

Superlid
'Oh my gosh; look at his butt. His diaper must be huge!'
Luid gelach en wijzende vingers kwamen mijn richting uit. Vooralsnog geen enkel medelijden.
'Are you the smelly baby in here?'
'I think he is' antwoordde een ander. 'His diaper must be flooded by the look of the bulge and the way it sags.'
Door mijn schaamte zette ik een stapje naar achteren maar dat lieten de jonge vrouwen niet toe:
'Don't walk away from us baby boy' klonk het scherp.
Het verzet al gebroken door miss Wilson was het numeriek overwicht van de vrouwen in combinatie met mijn eigen situatie teveel. Gedwee liep ik naar de tralies toe. Een arm van een jonge vrouw kwam door de tralies en haar hand pakte mijn bovenarm vast. Ik werd stevig tegen mijn kant van de tralies gedrukt. Meer handen kwamen door de tralies en begonnen mij overal te betasten maar vooral mijn billen en kruis kregen de aandacht.
'Feel how squishy his diaper is' klonk het enthousiast.
Meerdere handen betastten het deel van de luier onder mijn billen.
'Ew, it's not just squishy, it's messy as well' riep een van de jonge vrouwen vol afschuw uit.
'Did you make poopies baby boy?' vroeg een andere jonge vrouw retorisch.
Ik knikte ter bevestiging.
'Ah, the poor baby can't talk. Are you too shy to talk?' plaagde dezelfde jonge vrouw mij verder.
Ik kon haar niet in de ogen kijken en knikte beschamend een tweede keer met mijn blik op de grond gericht.
'Roger is wearing this diaper for about 36 hours now. I made him eat and drink a lot in this period and mixed it with good doses of laxatives' klonk de bekende stem van miss Wilson. 'I think he peed about two gallons and he must have made multiple messes.'
Een van de jonge vrouwen pakte mij bij de kin en dwongen mij hun aan te kijken.
'Is that true baby Roger?' Did you pee and poo so much?'
Ik wilde weer knikken maar voordat ik er erg in had sloeg de hand die zoëven mijn kin nog vast had mij hard in mijn gezicht. Ik schrok van het onverwachtse en keek beduusd en angstig naar de vijf gezichten aan de andere kant van mijn cel. Vanuit mijn ooghoeken zag ik dat miss Wilson niet van plan was om in te grijpen en mij in de macht liet van de jonge vrouwen.
De jonge vrouw die mij had geslagen en weer vast had, keek mij streng aan.
'Yes miss' begon ik te antwoorden. 'I think I peed about two gallons indeed.'
Haar blik leek zich te verzachten.
'So you really are a baby. It's not just one accident you made. You have 'accidents' around the day, have you?'
'Yes miss' antwoordde ik voor de tweede keer gedwee.
De jonge vrouwen amuseerden zich en toonden vooralsnog geen enkel medelijden. En waarom zouden ze ook? Ik had toch zelf om deze situatie en behandeling gevraagd?
'Boys like you who have 'accidents' throughout the day need to wear protection' merkte een andere jonge vrouw op.
'Oh yes' antwoordde de derde jonge vrouw. 'I babysat a toddler and she had once in a while an accident. I let her wear pull ups to let her know she was too big for Huggies.'
'Well, we can't say that for baby Roger!'
'Nooo, he needs to wear diapers for sure!' Ter onderstreping van haar woorden klopte de jonge vrouw nog eens extra op mijn billen. 'The more padding the better. Day and night!'
Alle vrouwen lachten.
Een jonge vrouw keek naar mijn geluierde onderlichaam en richtte zich vervolgens tot miss Wilson.
'Is this one diaper or multiple?´
'Three diapers and a stuffer' antwoordde ze trots.
'I've never seen a diaper that big' antwoordde de jonge vrouw die de vraag aan miss Wilson had gesteld.
'Me neither' antwoordde de andere jonge vrouwen. 'But it looks cute'.
'It sure does' vonden ze allemaal toen miss Wilson had geantwoord.

'So baby Roger' zei de jonge vrouw die mijn kin nog steeds vast had, 'and how many times did you mess your diaper?'
'About four times miss'.
'About four times' antwoordde ze onderzoekend. 'And were that big messes. Really big messes?'
'Yes miss' antwoordde ik zonder te hoeven aarzelen.
Ik voelde de spanning zich opbouwen in de ruimte waarin we ons bevonden. De jonge vrouwen vonden het aan de ene kant erg spannend en leuk om mij te vernederen. Aan de andere kant leken ze het ook, en terecht, ontzettend vies te vinden om over het onderwerp te praten of er zich een beeld van te vormen hoe mijn luier er van binnen uit zou zien.
'So tell us baby Roger, your diaper must be full of poop. Is it?'
'Yes miss it is.'
'Well, tell us more about it' antwoordde ze streng op mijn korte antwoord.
Ik keek in de ogen van geamuseerde en nieuwsgierige vrouwen die niet zouden rusten voordat ze alle details gehoord zouden hebben.
'My diaper is full of poo: from the front through my crotch to the back. It's not just a thin layer of poo but it feels like a thick wide mess in my whole diaper area. I feel it between my butt cheeks and between my legs and around my balls and penis.'
De jonge vrouwen begonnen te giebelen. Het was duidelijk dat degene die mij vasthield en de vragen stelde de meest brutale van het stel was. In de twinkeling in haar ogen kon ik zien dat de volgende vraag onderweg was.
'Did you say balls and penis?' zei ze op smalende toon. 'I doubt if you have balls like a real man has. I'm sure you got a tiny penis. All diaper wearing boys have small penises.'
De andere jonge vrouwen lachten weer. De brutale keek miss Wilson aan.
'Does he have a micro penis?' vroeg ze aan haar ter bevestiging.
Miss Wilson haalde haar schouders op: 'I think you should look and judge for yourselves when you see him naked. He needs to be changed.'
Wederom hilariteit onder de jonge vrouwen. Het vooruitzicht dat ze mij binnenkort naakt zouden zien leek hun wel te bevallen.
Een andere jonge vrouw kwam dichterbij en keek mij spottend aan: 'Did you ever sit in your messed diaper?'
'Yes miss' antwoordde ik zo beleefd mogelijk.
Geluiden van afschuw klonken door de ruimte.
'You really are a filthy boy Roger' zei de jonge vrouw met een gezicht van afkeer.
'Do you like to sit in a messy diaper?' vroeg een andere jonge vrouw.
'No miss' was mijn oprechte antwoord.
'So why do you do it?' klonk het venijnig.
'Because I can't stand all day long'.
De jonge vrouw die het dichtst bij mij stond keek mijn streng aan en commandeerde: 'Sit down now!' terwijl ze naar de grond wees.
Aarzelend, in de hoop op redding van miss Wilson, ging ik door mijn knieën. Toen ik zag dat miss Wilson geen aanstalten maakte om mij te hulp te schieten, liet ik mij zo voorzichtig mogelijk op mijn billen vallen.
De jonge vrouwen stonden op een rij voor mijn cel om niets te hoeven missen.
'Look at us' klonk het volgende commando.
Beschaamd keek ik de jonge vrouwen aan die hoog boven mij uit torenden.
'How does it feel baby boy? Sitting in your messy diaper in front of five hot women?'
Nog voor ik kon antwoorden kwam de volgende opdracht.
'Wiggle your butt so you spread the mess!'
Als een machine schoof ik een paar keer naar voor en naar achter en daarna van links naar rechts om de dames een plezier te doen. Ik sloot mij af voor iedere beeldvorming en gevoel van wat zich daar beneden af speelde.
De jonge vrouwen lachten en met hun telefoons maakten ze foto's. Miss Wilson zag het maar zei niets. Ik zag dat ze haar sleutelbos tevoorschijn haalde en naar de deur van mijn cel kwam lopen.

'I think it's time for our next game' zei ze tegen de jonge vrouwen. 'Let's clean him up and see, and listen and hear what baby Roger has prepared to entertain us.'
Miss Wilson draaide het slot van mijn cel open. Ik wilde opstaan om naar buiten te lopen maar kreeg direct een tik om mijn oren. 'On all fours' klonk het streng. Ik zag dat de brutale jonge vrouw degene was die mij opnieuw had geslagen. Vol leedvermaak werd ik aangekeken en gedwee kroop ik achter de vrouwen aan. Mijn neus kwam niet hoger dan de knieholten van de vrouwen. Hoeveel groter kon het machtsverschil worden?

Miss Wilson nam het initiatief en gebaarde mij op een plastic zeil te kruipen. Ik voelde hoe ze de sluiting aan de bovenkant van mijn romper losmaakte. Daarna hielp ze me met het uittrekken van de romper. Gegiechel van de jonge vrouwen volgde toen ik op mijn knieën zat, enkel gekleed in een luier met plastic broek. Niet veel later was ook de plastic broek uit die miss Wilson in een teiltje legde.
‘Turn over on your back’ zei ze niet onvriendelijk.
Ik wachtte af wat er ging gebeuren maar niemand maakte aanstalten om mij te verschonen.
Miss Wilson, die mijn gedachten waarschijnlijk gelezen had, vervolgde: ‘You can change yourself while we watch.’ Demonstratief reikte ze alle jonge vrouwen een stoel aan en pakte er tot slot ook een voor haar zelf. In een halve kring gingen ze om mij heen zitten in afwachting van hoe ik mij ging verschonen.

‘The smell’ merkte een van jonge vrouwen al op nog voordat ik ook maar een plakstrip had losgemaakt.
‘We should have masks’ reageerde een andere jonge vrouw.
Miss WIlson stond op en opende het raam nog wat verder en draaide aan een knop waardoor er een luchtstroom op gang kwam, waarschijnlijk de mechanische ventilatie.
‘This should do’ zei ze zakelijk en ze nam weer plaats op haar stoel.
Een voor een opende ik de plakstrips van de bovenste luier. Met een luide plof viel die op het zeil, volledig verzadigd door alle urine. De jonge vrouwen zagen waarschijnlijk op dat moment de viezigheid verschijnen want tegelijkertijd begonnen ze te kreunen.
‘Oh my. That’s so gross.’
‘Disgusting!’
‘Awfull!’
‘Eewww!’

De tweede luier was ook meer dan verzadigd en was bij de beenelastieken vuil. Miss Wilson gebaarde mij om de twee luiers in de vuilniszak te stoppen die zij had klaargelegd. Met trillende handen begon ik de derde en laatste luier los te maken. Eenmaal los bleek dat mijn ontlasting als een lijm fungeerde of voor een vacuüm zorgde. Het resultaat was dat de laatste luier moeilijk los kwam. Met een beetje trekken lukte het uiteindelijk wel. De helft van mijn ontlasting leek mee te gaan in de luier, de andere helft zat aan mijn onderlichaam vast, zo leek het.
Inmiddels aan de stank gewend keken de jonge vrouwen mij geamuseerd aan. Ze waren onder de indruk van de hoeveelheid poep die in mijn luier had gezeten. Ik zag aan hun blikken dat mijn situatie het jagersinstinct in hun lichamen verder had aangewakkerd. De vieze damp in de ruimte was ondergeschikt aan het leedvermaak dat zij hadden over mijn miserabele situatie. Voorzichtig vouwde ik de derde luier dubbel en deed die ook in de vuilniszak.
Miss Wilson gooide een mij een pak met babydoekjes toe. Systematisch begon ik mij schoon te vegen terwijl vijf paar ogen mij aandachtig aan keken. Een voor een belandden de doekjes in de vuilniszak en toen het pak bijna leeg was leek mijn lichaam vrij te zijn van poep en plas. Schoon voelde ik me nog niet maar gelukkig gaf miss Wilson mij toestemming om onder de douche te stappen:
‘One minute’ zei ze erbij.
‘Thank you’ antwoordde ik blij en snel stapte ik de douchecabine in.’

‘On all fours’ commandeerde de brutale jonge vrouw mij weer toen ik uit de douchecabine stapte. Miss Wilson had de vuilniszak en het plastic kleed weggegooid en naakt moest ik voor de vrouwen uit naar de trap kruipen om naar boven te gaan.
Eenmaal boven moest ik op mijn knieën gaan zitten met mijn handen in de nek gevouwen. De vrouwen namen plaats op een stoel.
‘Now, let’s see how small your dicklett is’ grapte een van de jonge vrouwen terwijl ze een liniaal tevoorschijn haalde. Ondanks dat ik het opwindend vond om naakt voor vijf knappe vrouwen te zitten, werd mijn penis niet stijf. En misschien ook wel gelukkig niet. Aan de andere kant is mijn penis in de ‘ruststand’ bepaald niet groot en dat feit kon nu wel eens tot vervelende situaties leiden:

‘One inch and a half!’ gierde de jonge vrouw met de liniaal het uit. ‘Oh my gosh, he really has a micro dick!!!’
‘That’s why he’s in diapers’ vulde de brutale jonge vrouw aan.
‘Baby dick’ zei de derde jonge vrouw. ‘Let’s call him ‘Baby dick!’
De jonge vrouwen gierden van het lachen en miss Wilson liet ze begaan.
Even later stond ze op en nodigde ze ons uit om mee te gaan in de richting van de ruimte waar de spanking bank stond. Kruipend moest ik achter miss WIlson aan maar voor de jonge dames uit. Ik voelde hun blikken in mijn billen prikken. Maar dit deed veel minder pijn van wat weldra ongetwijfeld zou gaan volgen.

De spankings

‘So Roger, on your knees!’ commandeerde miss Wilson mij.
Ik deed wat zij vroeg en keek miss Wilson verlegen aan.
‘Before we are going to do what you prepared for us today, I want to have a small warming up. This warming up is no more than a good spanking and or paddling by all of us. I want you Roger, to ask politely to all the girls if they’re willing to spank you. They have, off course, the right to refuse. But, I hold you accountable for every girl that doesn’t want to spank you. Is that clear Roger?’
Ik voelde al aan waar dit naar toe zou gaan. Veel keuze had ik echter niet dus ik antwoordde:
‘Yes miss Wilson.’
‘So I suggest you do everything you can to persuade each girl to spank you.’
‘Yes miss Wilson.’
‘Well, off you go!’ Miss Wilson dirigeerde mij naar de jonge vrouwen toe die in de startblokken leken te zitten om met mij aan de slag te gaan. Hoe leuk die woordspeling bedacht ik me.
Op mijn knieën zittend, mijn handen nog steeds in mijn nek gevouwen, schoof ik naar de eerste jonge vrouw toe, degene die mijn penis had gemeten.
Zo beleefd en bescheiden mogelijk vroeg ik: ‘Please miss, would you please spank me miss?’
Triomfantelijk keek ze op mij neer, haar blik net iets langer gericht op mijn piemel en ballen.
‘Why should I do that?’ antwoordde ze kort maar wel zodanig dat het duidelijk was dat ze wilde onderhandelen. Exact datgene wat ik al had verwacht.
‘Because otherwise miss Wilson will punish me even harder if you won’t, miss.’
‘O, so you need my help. Is that what you want?’
‘Yes miss.’
De jonge vrouw ging er nog eens goed voor zitten. Ik zag aan haar blik dat ze van plan was om de situatie volledig uit te gaan buiten.
‘That’s strange: I thought you were here to entertain us. This looks like the other way round. Doesn’t it?’
‘Yes I can understand miss. I’m sorry miss but I hope you will help me please?’
Streng keek ze op mij neer. ‘In the first place you will call me Princess Rebecca. Is that clear BABY Roger?’
‘Geschrokken door haar felle uithaal stotterde ik: ‘Yes Princess Rebecca’.
De overige jonge vrouwen leken te genieten van de voorstelling wat Rebecca alleen maar nog zelfverzekerder maakte.
‘And second, it’s not about what you want. It’s about what I want and what I like! Is that clear diaper butt?’
‘Yes Princess Rebecca.’
‘Well, if you want me to do something I want something in return. Are you willing to give me something in return?’
‘What would you like in return Princess Rebecca?’
Ik wist dat ik met dit antwoord de sluizen wagenwijd opengezet had. NIet alleen voor Rebecca maar ook voor de andere jonge vrouwen. En dat was precies het doel van miss Wilson geweest.
‘If you want me to spank you I will decide when to stop. No safe word, nothing. Second, I want you to join me in my apartment for one evening. These are my terms and are not negiocable.’
Vragend keek ik miss Wilson aan die instemmend knikte.
‘I agree Princess Rebecca’ antwoordde ik bezorgd. Ik had haar toestemming gegeven om mij zo hard en zo lang als ze wilde te spanken én ik zou een avond met haar mee moeten gaan naar haar flat. Wat ze daar voor mij in petto zou hebben… Ongetwijfeld geen gezellig diner.
 
Laatst bewerkt:

RNdU

Superlid
'Over my lap now' antwoordde Rebecca scherp terwijl ze met haar vinger naar haar schoot wees.
'Yes Princess Rebecca' antwoordde ik verlegen omdat ik de geamuseerde gezichten van de andere vrouwen zag. Om het nog erger te maken werd ik door Rebecca zo over haar schoot gelegd dat ik met mijn gezicht in de richting van de toekijkende vrouwen lag.
'So BABY Roger wants to be spanked?!' klonk het gemeen boven mijn hoofd.
'Yes Princess Rebecca.'
'And so much to give Princess Rebecca a carte blanche plus an evening in my apartment without knowing what will happen?'
'Yes Princess Rebecca. That's right Princess Rebecca.'
'Well, in that case I shouldn't disappoint you. Should I?
'No Princess Rebecca.'
'You're quite obedient and submissive already. Did miss Wilson achieve all that?'
'Yes Princess Rebecca.'
'Mmm, I thought so. Your butt is quite red and blue, probably from earlier punishments. Well, I'm going to add a deep red tone. Are you ready BABY Roger?'
'Yes Princess Rebecca' antwoordde ik gespannen waarna ik mij schrap zette voor de klappen die nu snel zouden volgen.

Gelukkig deelde Rebecca niet zo hard uit als miss Wilson maar om gespankt te worden ten overstaan van vier andere vrouwen was qua vernedering vele malen erger. Rebecca had inmiddels van miss Wilson geleerd om mijn rechterarm op mijn rug te draaien en mijn pols stevig vast te houden. Met mijn linkerhand zocht ik steun op de vloer waardoor ik feitelijk geen hand meer over had om me te verdedigen. Van die situatie maakte een andere jonge vrouw handig gebruik door met haar hand mijn kin te pakken en mijn hoofd zo omhoog te brengen waardoor ik gedwongen werd de vrouwen aan te kijken die toeschouwers waren van het pak slaag dat ik ontving.

'Now it's time to switch to an implement' zei Rebecca. 'Your butt is nice red already. Are you still comfortable over my lap?'
'Yes Princess Rebecca' antwoordde ik benauwd in het vooruitzicht dat de volgende klappen ongetwijfeld meer pijn zouden gaan doen. De jonge vrouwen stonden op om mijn rode billen te bekijken en te voelen in welke mate ze al gloeiden.
'Just a warming up' merkte Rebecca op toen ze de lichtelijk teleurgestelde reacties van haar vriendinnen hoorde.
'So BABY Roger, do you like my wooden hairbrush?' Opeens verscheen er een houten borstel voor mijn ogen die er vervaarlijk uitzag: groot, rechthoekig van stevig tropisch hardhout vervaardigd.
'It's beautiful and impressive Princess Rebecca' antwoordde ik eerlijk.
'I think BABY Roger is going to cry very soon from now.'

De slagen kwamen in een gestaag tempo op mijn billen neer. Er zat geen opbouw in de slagen: ze waren alle even hard. Weer werd ik bij de kin gepakt en ik voelde meer en meer de natuurlijke drang om weg te draaien of mijn handen voor mijn billen te houden. Weg draaien lukte niet: Rebecca had mijn benen tussen de hare geklemd.
'No no baby. Fussing makes it only worse' zei ze triomfantelijk toen ze voelde hoe ik mijn rechterarm probeerde te bevrijden maar er niet in slaagde. De jonge vrouw die naast Rebecca zat hielp haar door mijn linkerschouder naar beneden te duwen. Ik kon geen kant op en ik voelde de warmte in mijn billen overgaan in pijn, heel veel pijn.
'He's going to cry' zei de jonge vrouw die mijn kin vasthield. Ze had gelijk. Ik voelde de tranen komen door de pijn, de vernedering en het gevoel van machteloosheid. Gelukkig kon ik nog iets van mijn waardigheid behouden door niet te snikken of te brullen. Enkel de tranen stroomden over mijn wangen en ik begon licht te snotteren.

'Mission accomplished´ zei Rebecca toen ze mijn tranen zag vloeien. Ik voelde haar grip op mijn pols wegnemen en haar beenklem losser worden.
'Stand up BABY Roger'.
Ik stond op en ging direct weer op mijn knieën voor haar zitten.
'Thank you for my spanking Princess Rebecca.'
'You deserved it' antwoordde ze streng. 'And I assure you that if you disappoint me the evening you come over, your punishment spanking will be much worse. Much much worse. Is that understood?'
'Yes Princess Rebecca.'
Ze knikte koeltjes. 'Now crawl over to Princess Emily. It's her turn to spank you.'

Gedwee kroop ik naar de volgende jonge vrouw, Emily. Ik keek haar zo smekend mogelijk aan.
'Please Princess Emily, would you please spank me?'
Zoet lachend keek ze me aan. Op een zachte toon antwoordde ze: 'Didn't Princess Rebecca spank you enough baby boy? You cried so many tears?'
Ik was in verwarring. Was dit gemeend of gemeen? Ik besloot op veilig te spelen door de waarheid te vertellen.
'Yes Princes Emily, Princess Rebecca spanked me very hard and it hurts so much. But miss Wilson will punish me even more and harder if you won't spank me.'
'That's called a dilemma' sprak ze nog steeds zacht en vriendelijk. Ik zag Emily naar haar vriendinnen en naar miss Wilson kijken. Even bleef het stil. Toen pakte ze me wederom bij de kin en keek mij recht in de ogen.
'I will make you an offer baby boy: I will give you a brief demonstration how hard I can spank you. You should know that I'm a semi professional water polo player.' Ter illustratie stroopte ze de mouwen van haar shirt omhoog. Twee flink gespierde armen en schouders kwamen tevoorschijn. 'You see?'
'Yes Princess Emily' zei ik al knikkend met mijn hoofd.
'Well, my offer is that you can either choose for a brief demonstration in combination with some chores or activities in my dormitory. Fully diapered of course, so every girl in the dormitory will notice your diapered butt. I don't think they will be easy on you but that's your decision baby boy. If you refuse I will spank you full force without hesitation. So what will it be?'
Emily had het heel rustig uitgelegd maar de inhoud werd er niet minder erg door. Koos ik voor een vernederend avontuur in een studentenhuis vol jonge vrouwen of een keiharde spanking. De keuze was moeilijk omdat Rebecca mijn billen al in vuur en vlam had gezet én er na Rebecca nog twee dames zouden volgen.
'Well baby boy?' vroeg Emily wat ongeduldig. 'Don't let Princess Emily wait!'
'A brief demonstration and chores in the dormitory' antwoordde ik vanuit mijn gevoel zonder er dieper over nagedacht te hebben.
'Good, over my lap' ze tapte met haar hand op haar bovenbenen.
'Yes Princess Emily.'
'O, I forgot to say that if you disappoint me while doing your chores in the dormitory, you will receive the full force spanking. Is that clear baby boy?'
'Yes Princess Emily, very clear. I won't disappoint you Princess Emily' antwoordde ik zo stellig mogelijk.

Ze boog voorover en ik zag een paddle over mijn hoofd uit mijn beeld verdwijnen. Even later voelde ik haar zachte hand over mijn billen strijken, voelend wat de staat van mijn geteisterde achterwerk was.
'Ready?'
'Yes Princess Emily'.
De eerste klap veroorzaakte sterretjes en zwarte vlekken achter mijn ogen. Van de schrik en de pijn schreeuwde ik het uit. Ze hield een lager tempo aan dan Rebecca maar daardoor voelde ik de impact van iedere slag ook beter. Ik telde tien slagen maar die waren voldoende om mijn tranen weer te voelen stromen. Ik was helemaal van de kaart en moest door Emily en Rebecca opgetild worden.
Geconditioneerd ging ik weer op mijn knieën zitten. Door mijn tranen heen keek ik Emily aan en bedankte haar voor de spanking.
'Very well baby boy. Don't forget the agreement we made.'
'I won't forget it Princess Emily'.
'Good, now crawl over to Princess Carmen'.

Met een rood hoofd, betraande ogen en wangen en vooral een achterwerk dat gloeide als een Hoogoven kroop ik naar mijn volgende kwelgeest toe: Carmen.
Ik ging op mijn knieën voor haar zitten, probeerde mij zoveel mogelijk te herpakken en keek over haar flinke boezem heen in haar warme bruine ogen.
'Princess Carmen, would you be so kind to spank me please?'
'No, I won't spank you diaper boy' antwoordde ze met een glimlach. 'I prefer to humiliate you, that's more what I like to do. So instead I let miss Wilson spank you while I watch.'
Ik wist niet wat ik moest doen. Hakkelend probeerde ik nog een antwoord te geven; 'But please Princess Carmen, I'
Streng onderbrak ze me: 'How do you dare to argue with a princess!'
Mijn lichaam schokte van de schrik. Die felle reactie had ik niet zien aankomen. Ze oogde zo vriendelijk.
'I'm very sorry Princess Carmen.'
'That's better' klonk het weer een stuk vriendelijker.
Onderdanig wachtte ik af totdat Carmen het woord weer zou nemen. En dat deed ze ook:
'If you agree to let me public humiliate you, I will ask miss Wilson to be gentle with you on my behalf. How does that sound diaper boy?'
Voorzichtig knikte ik en stamelde er een enkel bevestigend woordje uit. Gelukkig accepteerde Carmen mijn reactie en vervolgde.
'I work at Hooters, you probably know that place, do you?'
'Yes Princess Carmen. But I've never been there Princess Carmen.'
Tevreden met mijn reactie vervolgde ze: 'So you know there are a lot of hot girls working. I'm head of staff and I will take you to Hooters. Diapered off course!'
De jonge vrouwen begonnen te lachen, net als miss Wilson.
'I let you work in the kitchen where you will do the dishes and other cleaning. I'm making sure your diaper will be very, very visible and I will expose you to all the girls. Be sure they will make fun of you, degrade you and tease you mercilessly. They know to exploid any of your weak spots. So I guess it will be hell for you and a very, very long evening.'
Carmen zei het met op een rustige toon terwijl ze met haar hand door mijn haren streek. Hoe kon ze zulke gemene dingen zeggen en tegelijkertijd zoveel zachtheid uitstralen?
'So, what do you think? You made a good deal?'
Ik kon niets meer uitbrengen dan 'Yes Princess Carmen, thank you very much for the offered alternative.'
De andere vrouwen hadden pret. Ze lachten en praatten door elkaar heen, voorbeschouwend hoe ik met een luier om tussen de knappe vrouwen van Hooters zou werken.
'Baby Roger has no shame and doesn't mind to be seen in diapers in public' zei de jonge vrouw die de volgende was om mij te mogen spanken. Na een goedkeurend knikje kroop ik naar de laatste jonge vrouw, Victoria.
'Please Princess Victoria, would you please spank me?'
Ook zij leek niet onaardig maar ze zou ongetwijfeld optimaal gebruik gaan maken van de situatie.
'Off course I would like to spank you.' Ze zei het met een lach en aaide mij over mijn wangen.
Ze maakte nog geen gebaar om over haar knie te moeten gaan liggen dus ik wachtte wat ongemakkelijk af.
Haar lach werd iets groter en toen ging Victoria verder: 'But everything has its price.'
De moed zonk mij in de schoenen. 'What would you like me to do Princess Victoria?'
'Well, Rebecca inspired me so I started thinking which assignment I wanted you to give. This is my proposition, take it or leave it. And to be clear: I will spank you only if you accept the assignment. No acceptation, no spanking which means a bad note for miss Wilson. I will spank you hard but I'm sure she will spank you even harder.' Ik zag de twee vrouwen oogcontact zoeken en miss Wilson bevestigend knikken.
Het dreigement van Victoria was duidelijk, net als mijn keuzemogelijkheden. Alleen de opdracht was nog niet duidelijk maar dat zou het ongetwijfeld snel worden.
'Your assignment will be as followed: I'll drop you off at the mall, thickly diapered off course AND with a few suppositories buried in your butt. You'll have to collect thirty signatures from women that you've the right to be changed in a fresh diaper. If you have collected the requiered amount of signatures, you may call me to be picked up. Don't even think about cheating on me. I'll make some precautions to be sure those signatures are from real women and not yours!'
En dat was de volgende komende vernedering.
Moedeloos en afgestompt door alle moeilijkheden die mij te wachten stonden antwoordde ik gelaten:
'I agree to your terms Princess Victoria.'
'Very well Pamper boy, over my knee you go.'

Ook zij sloeg mij met een paddle hard op mijn billen. De tranen vloeiden vrijwel direct en ik begon me wild te bewegen om de klappen te ontlopen.
'Lay still!' commandeerde Victoria mij maar het hielp niet. Mijn primaire reacties waren te groot. Niet veel later had zij mij op de spanking bench gelegd en maakte ze de riemen een voor een strak vast. Ik kon geen kant meer op.
'Because you caused an interruption of your spanking I start over from the beginning.'
'Yes Princess Victoria' snikte ik.
De slagen waren hard en meedogenloos. Ook nam zij mijn bovenbenen flink onder handen wat ontzettend pijnlijk was.

'Time for a drink' zei Victoria toen ik al half van de wereld was.
Zonder naar mij om te kijken stonden de toekijkende vrouwen op en lieten mij aan mijn lot over. Alleen Victoria liep naar de richting van mijn gezicht en streek even over mijn schouder.
'We'll leave you for a while. Have fun and don't go too far.'

Dat even werd ruim een half uur, althans zo leek het voor mijn gevoel. In die tijd brandden en jeukten mijn billen als een bezetene als gevolg van het bombardement aan slagen dat ik had moeten verduren. Groot was dan ook mijn frustratie dat ik mijn handen niet naar mijn billen kon brengen om de pijn en de kriebel te verlichten.

De voetstappen en stemmen kwamen dichterbij totdat ze bij het bankje stil hielden waar ik op vastgebonden lag.
‘So Roger, we’re going to release you from your bondage and then you can show us your piece of work you prepared’ klonk de vertrouwde stem van miss Wilson.

Het dobbelspel

Niet veel later zat ik naakt op de grond op een babykleed tussen de vrouwen in die hoog vanuit comfortabele stoelen op mij neer keken.
Ik legde het vel papier dat ik had vol geschreven op de grond en begon uit te leggen hoe het werkte: de vier kolommen of variabelen:

  1. Het soort luier dat ik zou moeten dragen
  2. De eventueel bijkomende kleding
  3. De vernederingen die ik zou moeten ondergaan
  4. De straffen die ik zou krijgen

Ieder van de vier kolommen had meerdere keuzemogelijkheden die alle genummerd waren. De bedoeling was om met de dobbelstenen te gooien en zo de keuze voor het alternatief te bepalen. Ik hoopte dat de reacties enthousiast en positief zouden zijn en keek nadat ik klaar was met uitleggen de vrouwen verwachtingsvol aan. Die hielden zich echter vooralsnog op de vlakte en Emily pakte het vel papier van de grond en bestuurde de opties terwijl ze het papier zo hield dat de anderen konden meelezen.

Pas nadat ze alle alternatieven hadden gelezen kwamen de tongen los. Miss Wilson stond op van haar stoel en kwam op mij af.
‘You did a very good job Roger. Your game is a mixture of entertainment, sufficient humiliation and punishment and it will be a thrill to play. Now I see what the dices are for you asked about.’
Liefkozend streelde ze me mijn haren en wreef vervolgens zachtjes over mijn wang.
‘Ladies?’ vroeg ze vervolgens om te horen wat zij van mijn werk vonden?’
‘Yes, it looks nice. Let’s play to see if it works’ antwoordde Carmen.

Er werd getost wie er mocht beginnen en Victoria won. Miss Wilson gaf de dobbelstenen aan Victoria die ging gooien voor de eerste kolom: het soort luier dat ik moest dragen. Victoria gooide een vijf en een twee, bij elkaar dus zeven. Optie zeven van de eerste kolom was een dubbele luier met in elke luier een rechthoekige inlegger.

‘Lie down’ zei ze tegen me. Gedwee gehoorzaamde ik. Victoria wilde dat ik zodanig ging liggen dat mijn voeten naar de dames gericht waren. Zodra ik in de voor haar gewenste positie lag, tikte ze op mijn benen ten teken dat ik ze moest optillen en buigen tot op mijn borst.
De jonge vrouwen moesten lachen toen ik met mijn penis en ballen vol in hun blikveld lag. Ondanks de erotische spanning die ik voelde als gevolg van de aandacht van vijf knappe vrouwen kreeg ik geen erectie. De pijn in mijn billen was namelijk nog vele malen sterker. Het resultaat was dat mijn penis nog steeds klein was, helemaal nu mijn eikel naar binnen getrokken was waardoor die nog kleiner oogde. De opmerkingen over mijn geslachtsdeel bleven dan ook niet lang uit:
‘What a tiny penis. It’s really a baby dick.’
‘It’s more like a clitty. No woman will ever feel anything if it even can enter.’
‘If a woman would sleep with a boy with such micro dick’ vulde een ander aan.
‘A tiny penis like yours is at home in a diaper. It’s too small for briefs!’
‘Baby boy!’

Ondertussen was Victoria begonnen met mijn billen en kruis flink in te poederen. Daarna volgden de luiers met inleggers. Toen ze de laatste plakstrip had vastgemaakt werd ik door haar omhoog getrokken zodat ik om mijn knieën zat.
‘Make a 360’ zei ze tegen me terwijl ze met haar vinger ter onderstreping een cirkel in de lucht maakte.
Ik draaide me van hun af en de meiden konden hun lol niet op.
‘Stop!’ riep er een toen ik met mijn rug naar hun toegedraaid was.
‘Look at that cute diaperbutt!’
‘We should diaper him the same way for Hooters and the dormitory!’
‘Wow, the crinkling is loud. Not only will everyone see that you wear diapers, they’ll hear it as well!’
Enkele handen wreven over mijn geluierde billen, klopten er op, knepen in de luier. De vrouwen namen alle tijd om de situatie maximaal uit te buiten.
‘Crawl on your blanket’ commandeerde Victoria mij.
Ik deed wat mij opgedragen werd.
‘Ow, look how cute our baby boy is’ merkte Rebecca op. De jonge vrouwen stikten bijna van het lachen.
‘Let’s make a video. Come on baby boy; we didn’t give you permission to stop crawling.’
Ik kroop verder en begon aan mijn tweede rondje over mijn deken.
‘Let’s make a close up of his diaper butt’ stelde een jonge vrouw voor.
‘It’s really a huge diaper butt. So thick. I don’t think any of his pants will fit over that diaper!’
‘O, he has two pairs of pants that will fit’ antwoordde miss Wilson koeltjes.
‘Really?’ klonk het verbaasd.
‘Yes’ bevestigde miss Wilson. ‘You saw one of those pants when we met at the movies.’
‘And baby Roger wore at that moment diapers as thick as those?’
‘Maybe a little less thick but not that much.’
Ik hoorde de jonge vrouwen achter me gniffelen totdat Victoria mij opdroeg te stoppen.
‘Let’s roll again!’ zei ze. De twee dobbelstenen rolden over mijn kleed en lieten een zes en een twee zien.
‘Eight!’ riep Victoria.
‘Let’s dress him up’ klonk het enthousiast.
De acht stond voor een roze luierbroekje met versieringen op de achterkant van kant en een roze jurkje.
‘Do you have that clothes auntie?’ zei een van de jonge vrouwen.
‘Sure I have’. Miss Wilson liep naar een hoek in de kamer waar ze een stapel met kleding oppakte en naast Victoria op het kleedje legde.
‘It should be in this pile.’
Victoria doorzocht de stapel kleding en had al snel de juiste stukken te pakken.
De luierbroek kwam als eerste en Victoria gebaarde dat ik mijn benen door de gaten moest steken. Kordaat trok ze de broek op waarna ze uitgebreid de tijd nam om deze goed over mijn luier te positioneren. Toen ze klaar was zag je geen millimeter meer van mijn luier. Het broekje kraakte nog harder dan het plastic van de luiers tot groot vermaak van de vrouwen. Ook de versieringen op mijn achterwerk vielen in goede aarde, zoals op te maken viel uit hun gegiechel en gelach.
Het roze jurkje was een echte babydoll. Natuurlijk te kort om over mijn billen te vallen. Het kwam tot halverwege mijn luierbroek en wanneer ik mijn handen omhoog stak kwam mijn hele luierbroek vol in beeld.
Het jurkje zelf was roze met wit. Op de voorzijde stond in sierlijke zilverkleurige letters ‘ Princess’.
‘Look at you baby Roger, you may call yourself a princess as well!’
Minutenlang werd ik uitgelachen voordat Victoria de dobbelstenen pakte om voor de derde keer te gooien. Ditmaal was het een zes en een vier.
‘Ten!’ riep Victoria.
‘Humilation number 10’, haar vinger ging langs de regels naar beneden om te lezen wat mijn vernedering zou worden.
‘O my God’ riep Victoria uit.
‘Ask your Mistress to feed you. She decides what you eat and how much. If you fail, Mistress may double your punishment’ las ze hardop voor.

Het duurde niet lang voordat ik op een laag houten krukje zat met mijn handen achter mijn rug vastgebonden. Om mijn nek hing een grote slab en in de keuken waren de vier jonge vrouwen bezig om mijn eten te bereiden.

Ze gingen echt koken en als laatste hoorde ik de blender draaien.

‘So baby boy’ zei Victoria toen zij met een diep bord aan kwam zetten. Het bord zat vol met iets ondefinieerbaars wat lichtgroen met geel van kleur was. Victoria zette het bord op de grond neer voor mijn voeten en die van de jonge vrouwen in. Als op commando deden ze tegelijkertijd hun schoenen uit. Een voor een dompelden ze hun voeten in het gepureerde eten. Het duurde niet lang voordat ik tegen acht groen-gele voeten aankeek.

‘Feeding time baby boy!’ grinnikte Victoria die als eerste haar voet uitstak in de richting van mijn mond. Het was de bedoeling dat ik het eten van hun voeten aflikte en, vooral niet te vergeten, de restjes die tussen hun tenen zaten. Het was verre van smakelijk om het eten van de onderkant van hun voeten te moeten likken. De jonge vrouwen deden hun best om het voor mij nog viezer te laten smaken door aan elkaar te vertellen dat ze ‘uren’ hadden gelopen en daarbij flink hadden gezweet. Een ander vertelde dat ze eigenlijk al naar de pedicure had moeten gaan maar dat de afspraak was verzet in verband met ziekte. En zo ging het maar door.
Ik probeerde me van die geluiden zoveel als mogelijk af te sluiten en concentreerde me op het zo snel mogelijk doorslikken van de puree. Rebecca vond het leuk om haar hele voet in een keer in mijn mond te proppen en Emily smeerde met haar voeten het eten over mijn wangen en kin. Carmen maakte foto’s terwijl Victoria mij de laatste restjes van het bord met een lepel voerde. Vanzelfsprekend vergezeld van geluidjes die bedoeld zijn om baby’s hun mond op te laten doen en te eten.

‘Are we satisfied with his performance ladies?’ vroeg Victoria toen het bord helemaal leeg was.
‘Yes we are’ kirden de vrouwen in koor.
‘It was fun!’ riep Carmen uit. ‘It’s my turn now?’
‘No, not yet’ antwoordde Victoria. ‘I have to roll once more to decide his punishment!’
‘Double four’ zei ze toen de dobbelstenen stil lagen.
‘Let’s see.’
‘Wow, I may collar and leash you!’ riep Victoria verrukt uit.
‘And because I threw a double, I may keep the leash for the remaining of the day!’ Victoria liet er geen gras over groeien en liep direct op de stapel met attributen af.
‘Let me help you looking’ zei miss Wilson.
Zij wist natuurlijk hoe haar spullen eruit zagen en had de collar en leash snel gevonden.
Victoria ging weer op haar stoel zitten en klopte met haar hand op haar bovenbeen.
‘Come here diaper puppy’. De andere vrouwen lagen in een deuk.
Braaf kroop ik naar haar toe. Ik zag Victoria de zware brede zwarte leren halsband naar mijn nek brengen. Achter mijn hoofd sloot de halsband met twee stevige riemen die Victoria strak aantrok zonder dat ik het gevoel kreeg dat ik in ademnood zou komen.
Zelf controleerde Victoria ook of zij de halsband niet te strak had vastgemaakt. Ze stak twee vingers tussen de halsband en mijn nek om de ruimte ertussen te kunnen beoordelen. Toen ze zag dat die voldoende was, werden de riemen met kleine hangsloten vergrendeld. Ik kon de halsband dus niet meer afdoen. Aan de voorzijde van de halsband zat een dikke D ring waar Victoria de riem aan vast maakte. De riem was van stalen schakels gemaakt met aan het ene einde een lederen lus als handvat en aan het andere uiteinde een bajonet. Victoria wilde mij echter niet de mogelijkheid bieden om de riem los te maken. Ze pakte de eerste schakel van de riem en stak daar het open deel van een hangslot door, daarna stak ze die door de D ring en klikte vervolgens het slot dicht.

‘Come baby puppy. It’s time for walkies’ zei ze gemeen.
Victoria stond op met in haar hand de lederen lus van het uiteinde van de riem. Ik werd gedwongen om achter haar aan te kruipen. De vrouwen vonden het prachtig en gilden het uit. Victoria nam mij het hele huis door en op de weg terug keek ik tegen de achterzijden van drie telefoons, de lenzen van de camera’s op mij gericht.
‘I’ve got such a brilliant close up of his butt!’ riep Rebecca. Ze liet de video zien. ‘Look at his waddling butt!!’ De vrouwen proesten het uit en waren nog minutenlang bezig elkaars video’s te tonen.
Mijn knieën waren al enige tijd pijnlijk toen Victoria gelukkig weer terugliep naar haar stoel. Ze trok de riem naar haar toe waardoor ik gedwongen werd om aan haar voeten te zitten. De lus van de riem deed ze nonchalant om de knop die als afwerking van de rugleuning van haar stoel diende.

‘Who’s next?’ vroeg ze toen. ‘Carmen?’
‘Yes, klonk het enthousiast. Carmen stond op en pakte de dobbelstenen van het kleed.
‘A two and a one makes three’ zei ze toen de dobbelstenen waren uitgerold.
Carmen pakte het vel papier en keek naar de kolom waarin stond welk type luier ik zou moeten dragen als er ‘drie’ gegooid was.
‘A tie diaper?’vroeg ze verbaasd. ‘I never heard about that kind of diaper’
Miss Wilson stond op en antwoordde: ‘I do’
Ze liep naar de plek waar de luiers lagen en haalde de benodigde items.
In haar ene hand hield ze de rechthoekige inlegluiers en in de andere hand een strikslip.
Carmen keek haar nog steeds verbaasd aan.
‘Do you want me to put him this diaper on?’ Carmen knikte maar stond niet op. Ze was van plan om ernaast te gaan zitten wanneer miss Wilson mij de luier zou omdoen.

De dubbele luier met inleggers werd losgemaakt en niet veel later zat er een strikslip met twee inleggers om mijn onderlichaam vastgemaakt. Geen van de jonge vrouwen had ooit zo’n luier gezien maar zonder uitzondering vonden ze dat die ‘Super cute’ was. Dat dit gemeend was bleek wel uit de snelheid waarmee de telefoons weer in stelling werden gebracht om opnames te maken.

De tweede worp was een dubbel zes. Dit betekende dat Carmen zelf mijn aanvullende kleding mocht bepalen.
Ze koos een t-shirt met op de achterzijde de tekst: ‘Does this diaper makes my butt look big’ en op de voorzijde de tekst: ‘Mommy’s boy’. Natuurlijk was dit t-shirt meer een naveltruitje qua lengte en bleef mijn gehele luier onbedekt. De vrouwen droegen mij op een kleine modeshow te geven door heen en weer te lopen en in allerlei poses te staan. De flitsers maakten overuren en de eerste telefoon moest al aan de oplader gelegd worden.

Voor de vernedering gooide Carmen een vier en een drie. ‘Seven!’ riep ze uit.
‘Let’s see what assignment seven is.’
‘You need to sing five toddlersongs in your native language’
Carmen klonk teleurgesteld en dat was ze ook: “That’s all?’
Ik voelde me rood kleuren. Ze vond de opdracht te licht.
‘I think I have the right to give you an extra assignment. Do I?’
Ze keek streng op mij neer en als vanzelf knikte ik ter bevestiging. ‘Yes Princess Carmen.’
Ditmaal gooide ze twee enen en na een blik op het vel papier verscheen er een grote grijns op haar gezicht: ‘I’m going to apply Ice Hot creme on his balls and penis.’
Ruw werd ik op mijn rug geduwd. Carmen maakte een strik los en schoof de inleggers opzij. Ze deed een plastic handschoen aan en pakte de tube aan die Miss Wilson haar aangaf.
Een dikke laag crème werd op mijn ballen en penis gesmeerd waarbij Carmen er goed op lette dat mijn ingetrokken eikel niet vergeten werd. Daarna strikte ze de luier weer vast en moest ik rechtop gaan zitten. Het ging echter niet snel genoeg naar haar zin en ze gaf een ruk aan de ketting.
‘Now sing five toddlersongs’
Er waren al twee telefoons op mij gericht en ik begon met het zingen van Kortjakje. De melodie was bekend waardoor miss Wilson en Carmen enthousiast begonnen mee te klappen. Daarna zong ik ‘In de maneschijn’. Ik kon echter de toon en uiteindelijk ook het liedje niet afmaken door de pijn die de creme begon te veroorzaken. Mijn penis en ballen brandden de luier uit. Instinctief ging ik met mijn hand naar mijn kruis maar Carmen haalde die direct weg. ‘Babies don’t touch themselves down there.’
Ik hapte naar adem maar kreeg geen rust. ‘Now, keep going to sing. Don’t disappoint me and the other ladies!’
Met veel moeite kon ik ‘In de maneschijn’ inzetten en gelukkig ook afronden maar mijn ogen waren rood gekleurd van de pijn die ik in mijn kruis voelde. De vrouwen toonden geen enkele medelijden en bleven hun telefoons strak op mij gericht houden. De drie andere liedjes die ik zong waren ‘Dikkertje Dap’, ‘De wielen van de bus’ en ‘Slaap kindje slaap’. Toen ik klaar was kreeg ik van alle vrouwen een hard applaus en van Carmen een kusje op mijn voorhoofd.
‘Well done mommy’s diaper boy’ zei ze hardop.

Om de vaart er in te houden pakte ze de dobbelstenen en gooide een 1 en een 3. ‘Four!’ zei ze hardop en las vervolgens voor welke straf daarmee overeen kwam.
‘O my God, I’m allowed to peg him!’
‘Only if you want or like it’ zei ik er haastig bij.
Voordat ik erg in had kwam er een vlakke hand hard tegen mijn wang.
‘Babies don’t speak. And even worse is you spoke without permission!’ Carmen keek mij heel boos aan.
Beschaamd en geschrokken keek ik haar half aan: ‘I’m sorry Princess Carmen’.

Carmen liet er geen gras over groeien en stond op om de spullen te zoeken die ze nodig had om mij te kunnen nemen. De andere vrouwen keken jaloers naar Carmen. Zij zouden mij ook graag willen penetreren om zo hun macht over mij te kunnen demonstreren.

Met een grote paarse voorbinddildo om haar heupen gegespt kwam ze met een kwaadaardige blik in haar ogen naar mij toe gelopen.

‘Lie down’ commandeerde ze.
Ik volgde haar bevel op en met twee stevige halen had ze beide strikken los. Carmen haalde de luier onder mijn billen vandaan en pakte vervolgens de riem vast. Ze trok me omhoog en half rond zodat ik met mijn gezicht bij de voeten van de vrouwen was.
‘On all fours’ was het volgende commando dat ze gaf.
De spanning in de kamer liep op, zo voelde ik. En bij mijzelf niet in de minste plaats.

Carmen kwam op haar knieën voor me zitten en pakte mijn kin vast en dwong zo mij haar in de ogen te kijken. ‘Lube it!’ was het enige wat ze zei.
Mijn ogen gingen naar de grote paarse dildo die in de richting van mijn mond werd geleid.
Ik opende mijn mond en voordat ik me er op had voor kunnen bereiden had Carmen de dildo diep in mijn mond gestoten.
‘Suck it like a real slut.’ Deze opmerking deed een gejoel in de kamer opgaan.
Carmen wilde zien dat ik flink aan de dildo zoog en pakte mij bij de haren vast om zo de dildo nog dieper in mijn mond te kunnen stoten.
‘This assignment is classified as a punishment so there’s no reason to be easy on you!’
Dat was duidelijke taal; ik hoefde niet op ook maar enig mededogen te rekenen.

‘I want you to look at me while sucking on the dildo. And look in the cameras as well!’ De schaamte en het ongemak waren van mijn gezicht af te lezen. Rebecca en Emily hielden hun telefoons bijna tegen mijn gezicht aan voor mijn gevoel zo dichtbij waren ze aan het filmen.

Toen was het moment aangebroken dat Carmen de dildo uit mijn mond trok en opstond. Ik voelde een moment later haar voeten tegen mijn benen. ‘Spread!´
Ik spreidde mijn benen zoveel totdat Carmen tevreden was en zij zich tussen mijn liezen kon positioneren, dicht tegen mijn billen aan.
‘Ass in the air!’ blafte ze.
Rebecca stond op en pakte de riem die vrij op de grond lag. Ze pakte de lus en trok de riem strak waarna ze haar voet vlakbij mijn halsband op de grond zette met de ketting ertussen. Hierdoor werd ik met mijn gezicht bijna op het kleed geduwd waardoor mijn billen automatisch meer de lucht in gingen.
‘Thanks Rebecca’ hoorde ik Carmen zeggen.
Gelukkig was Rebecca nog wel zo genegen om glijmiddel te gebruiken. Ik voelde wat kouds in mijn bilnaad vloeien en een plastic hand de substantie rondom mijn anus wrijven. De dildo volgde snel en zonder aarzeling schoof Carmen die langzaam maar gedecideerd naar binnen, zich doof houdend voor mijn gezucht en gekreun. Ze stopte met duwen toen ik de ring van de dildogordel tussen mijn billen voelde. Dat betekende niets anders dan dat de hele dildo, die ik op ongeveer 25 centimeter had geschat in mijn kont zat. Mijn onderlichaam stond in brand en vooral mijn anus protesteerde heftig, nog niet gewend of aangepast aan de indringer. Carmen hield daar geen rekening mee en begon in een rustig tempo mij te nemen, haar handen om mijn heupen geslagen. Gelukkig nam de pijn in mijn anus snel af en maakte plaats voor het gevoel te moeten poepen.
‘Loosen the chain Rebecca, we want to film his face while being fucked’ zei Victoria.
Ik voelde en zag de ketting loskomen onder de voet van Rebecca. Ze bracht haar hand onder mijn kin en tilde die op zodat ik gedwongen werd de vrouwen en de camera’s aan te kijken terwijl ik als een slet van achteren genomen werd. Het ergste nog was dat ik zwaarder begon te ademen omdat het ergens ook lekker begon te voelen.
‘Look at the sluts face. I think he likes it to get fucked.’
Van alle kanten werd ik aangekeken en werden er opmerkingen gemaakt.
De enige die niets plagends gezegd was was Carmen.
‘It shouldn’t be fun for him, it should be a punishment.’ Als reactie op haar eigen woorden begon ze me harder en dieper te nemen. In een hoog tempo ging de dildo op en neer in mijn kont en voordat ik iets kon zeggen of doen gebeurde het: uit mijn slappe penis kwam een zaadlozing op gang.
Emily was de eerste die het zag gebeuren, riep iets en de gezichten en camera’s volgden. Allen net op tijd om te zien hoe de sperma uit mijn penis vloeide, keurig op het bord waar nog maar even geleden mijn eten op had gelegen.

Ik voelde de dildo uit mijn lichaam getrokken worden. Vrouwenhanden trokken mij overeind zodat ik op mijn knieën kwam te zitten.
Een boze Carmen keek mij aan: ‘You lied to us. This isn’t a punishment for you but pleasure. Look!’ en ze wees naar het plasje zaad dat op het bord lag.
‘I’m not ready yet’ vervolgde ze. Ik moest mijn t-shirt uittrekken en in plaats daarvan een sletterig jurkje aantrekken. Mijn gezicht werd opgemaakt met oogschaduw, rouge en lippenstift. Ik kreeg een voorgevulde beha aangereikt die ik moest omdoen. Toen de telefoons weer gereed gebracht waren en Carmen een bredere en langere dildo in haar gordel had geschoven werd het ‘spel’ hervat. Met mijn vingers moest ik mijn sperma van het bord vegen en over mijn gezicht uitsmeren. De klodders moesten goed zichtbaar zijn. De laatste restjes diende ik van het bord te likken terwijl ik in de camera’s keek.
Daarna volgde een nieuwe ronde. Carmen duwde de dildo langs mijn anus naar binnen en dit keer deed het aanmerkelijk meer pijn.
‘Look into the camera’ commandeerde Emily mij. Rebecca pakte een dildo en dwong die in mijn mond waarna ze die heen en weer begon te bewegen.
‘Spit roasted’ zeiden Rebecca en Victoria in koor.

Hoelang ik genomen ben geweest weet ik niet, ik voelde me letterlijk en figuurlijk ‘suf geneukt’.
‘So that was your humiliation, now it’s time to roll a final time for your punishment’ zei Carmen toen ze weer op haar knieën voor mij zat.
Ze gooide een twee en een drie. ‘Five’ riep ze.
Op het vel papier stond bij vijf: ‘You may give the slave ten face slaps. After each slap he has to thank you.’
Wederom gejoel en gelukkig leek Carmen nu ook tevreden. Ze ging er in ieder geval goed voor zitten en keek mij aan. ‘Listen diaper slave, bitch boy: After each slap I want you to say: ‘Thank you Princess Carmen for being your diaper baby bitch boy slave. Is that clear?’
‘Yes Princess Carmen’ antwoordde ik en ik zette me schrap.
De klap kwam uit de andere hoek dan ik verwachtte en deed meer pijn dan ik had verwacht en gehoopt.
‘Thank you Princess Carmen for being your diaper baby bitch boy slave.’
‘Good’ zei ze tevreden.
Een voor een volgde de overige negen slagen en na iedere keer mijn nederig bedankje.

Ook nu hadden de camera’s op de telefoons alles geregistreerd.
In mijn hoofd telde ik af. Twee jonge vrouwen gehad, twee te gaan. Ik wist niet of miss Wilson ook nog zou willen deelnemen. Het betekende dat ik op de helft was of nog niet…

Rebecca gooide twee drieën. Het was bij elkaar opgeteld zes maar omdat het een dubbel was trad er een andere regel in werking: ‘Mistress pick’, of met andere woorden. Rebecca mocht zelf bepalen wat voor luier zij mij om wilde doen.

‘You lucky girl’ klonk het vanaf de stoelen.
Rebecca lachte en pakte een stapel luiers en legde die naast mij op het kleed neer.
Het werden drie luiers met drie inleggers. De laatste luier had een babyprint van voor tot achter. De vrouwen klapten in hun handen zo leuk vonden ze mij eruit zien. Ze waren verguld!

De tweede worp was een vijf en een zes. Op de lijst stond een t-shirt naar keuze en een speen. Rebecca leek in eerste instantie ontevreden te zijn over de uitkomst maar toen miss Wilson een t-shirt pakte en die aan Rebecca toonde, klaarde haar gezicht op. Het t-shirt had lichtblauwe mouwen en een witte panden. Op de voorkant stond in donkerblauwe letters de tekst ‘I’m happy in Huggies’ en op de achterzijde alleen ‘Huggies’. De letters ‘I’m happy in’ stonden boven in kleinere letters en ‘Huggies’ daaronder in grote letters zodat bijna de hele voorkant bedrukt was. Alleen over mijn buik was nog een strook witte stof over. Het logo op de achterzijde was in dezelfde donkerblauwe kleur gedrukt. Rebecca trok het t-shirt over mijn hoofd en hielp mij de armen door de mouwen te doen. Het t-shirt zat niet strak maar ook niet wijd. Ook ditmaal was de lengte kort waardoor mijn luier eronder uit stak.

De speen die miss Wilson aan Rebecca gaf was een babyspeen in het formaat voor volwassenen. Het schild was qua afmeting ook gemaakt voor grote mensen, alleen de kleur was kinderachtig appeltjesgroen. Rebecca stopte de speen in mijn mond en fluisterde: ‘If you pull out your pacifier without my permission I will double your punishment. Understand baby boy!?’
Ik knikte ter bevestiging dat ik het begrepen had. Tevreden gebood Rebecca mij om op het kleed te gaan zitten terwijl zij de dobbelstenen pakte om opnieuw te gaan gooien.

‘Double six!’ riep Rebecca uit alsof ze de jackpot had gewonnen. Snel keek ze op het vel papier om te zien wat haar ‘prijs’ was.

Dubbel zes betekende dat ik twee opdrachten moest uitvoeren: de opdracht die onder nummer 2 stond en die onder nummer 5. Nummer 2 was een half uur actief meedoen met baby- of kleuterprogramma’s op de televisie en nummer 5 was een opdracht waarbij ik met een gag in een ode moest brengen aan degene die aan de beurt was. De speen die ik in mijn mond had telde ook als een gag. Pas wanneer degene tevreden was, dus voldoende had kunnen verstaan -of nog beter begrepen- van wat ik had gezegd, kon de opdracht als voltooid worden afgevinkt. Rebecca herhaalde nog een keer fijntjes haar dreigement van het zonder toestemming uitnemen van de speen.
 
Laatst bewerkt:

RNdU

Superlid
Dubbel zes betekende dat ik twee opdrachten moest uitvoeren: de opdracht die onder nummer 2 stond en die onder nummer 5. Nummer 2 was een half uur actief meedoen met baby- of kleuterprogramma’s op de televisie en nummer 5 was een opdracht waarbij ik met een gag in een ode moest brengen aan degene die aan de beurt was. De speen die ik in mijn mond had telde ook als een gag. Pas wanneer degene tevreden was, dus voldoende had kunnen verstaan -of nog beter begrepen- van wat ik had gezegd, kon de opdracht als voltooid worden afgevinkt. Rebecca herhaalde nog een keer fijntjes haar dreigement van het zonder toestemming uitnemen van de speen.

De jonge vrouwen konden hun rol niet helemaal volhouden want ze gaven mij complimenten voor de leuke opdrachten die ik had bedacht. Ook de speelwijze met de dobbelstenen werd door hen gewaardeerd. Emily gaf me zelfs een kus. Ik hoopte maar dat dit later geen Judaskus zou blijken te zijn.

Omdat ik actief mee moest gaan doen met de televisieprogramma’s kreeg ik toestemming om te gaan staan. Miss Wilson stond erop dat de ketting losgemaakt werd van mijn halsband om ongelukken te voorkomen. Zo ontstond er een spontane pauze. De jonge vrouwen stonden op en liepen achter miss WIlson aan om in de keuken wat in te schenken. Victoria hield echter even stil en kwam bij me staan. Plagend streek ze over mijn geluierde billen. ‘I would love to take you to the mall in this costume you’re wearing now but I think the police won’t tolerate it. But a pair of pants will do the job I think. The same diapers, the same t-shirt, what do you think?’
Ik durfde de speen niet uit mijn mond te nemen dus zo goed en kwaad als het kon probeerde ik erlangs te praten.
‘Pfeez nod zuz a bi wiade’ zei ik smekend.
Victoria keek mij niet begrijpend aan terwijl Emily erbij kwam staan.

‘I can’t understand a word he says’ zei ze tegen Emily.
‘Babytalk?’ antwoordde ze retorisch.
‘I told him I would take him to the mall like this, only I have to put him in a pair of pants to avoid legal prosecution. I asked his opinion but I can’t make any sense of his answer.’
‘Well, maybe I can help? Repeat it for us baby boy.’
‘Pfeez nod zuz a bi dwiade’ probeerde ik nogmaals zo duidelijk mogelijk te zeggen.
Emily herhaalde het woord voor woord wat ik zei: ‘Pfeez’, Please?’ ze keek mij aan en ik knikte. Tevreden ging ze verder ‘nod, not?’ Weer knikte ik. ‘Zuz?’ ‘Such’ riep Victoria. Ik knikte.
‘A means a. That’s simple. So far we have ‘Please not such a’ vatte Emily samen.
‘And next, baby boy?’
‘Bwi’ perste ik eruit.
‘Bwi?’ De jonge vrouwen proestten het uit.
‘Try again’ droeg Victoria mij op.
Ik probeerde me zo goed mogelijk te concentreren en zei: ‘Bwiik’.
Vicotria grijnsde, ‘I think he tries to say ‘big’.
‘Well, that makes sense: ‘Please not such a big diaper?’ Is that what you’re trying to say?’
Heftig knikte ik bevestigend.
‘So baby Roger doesn’t want to go to the mall in a big diaper like this one. Well, at least he likes the t-shirt and the pacifier.’ De jonge vrouwen proestten het uit.
Emily ging op theatrale wijze een dialoog aan met VIctoria met mij als enige toeschouwer: ‘Do you think babies should have a say about their clothing and apparel? I think I've never heard a young mother saying she had a discussion with her baby or toddler about what to wear.’
Victoria speelde het spel volledig mee door een pose aan te nemen alsof ze diep moest nadenken:
‘No, me neither. It’s common that mothers decide the clothing and of course the type of diaper or underwear. I can remember how my younger sister, long ago, wanted to wear girls panties. However our mother decided she was not well enough potty-trained yet. To avoid accidents and embarrassing situations she put my sister in training pants. Discussion closed.’
‘That’s what I thought’ antwoordde Emily instemmend. Ze draaide haar hoofd om mij aan te kijken en zo bij de discussie te betrekken.
‘Mommy knows best baby Roger and I think a big diaper like you’re wearing now is the most suitable for your trip to the mall.’ Ter onderstreping van haar woorden tapte ze nog een paar keer op de achterkant van mijn luier. Ik keek verslagen in de lachende gezichten van Emily and Victoria. Gelukkig kwam ik nog net op tijd voldoende bij zinnen om te antwoorden.
‘Yes Plincess Emily’ sliste ik vanachter mijn speen.

Miss Wilson klapte in haar handen om de aandacht op haar te vestigen. ‘It’s time for baby television’ zei ze met een iets luidere stem dan gewoonlijk. Ze pakte de afstandsbediening van de televisie en zapte totdat ze een geschikt kanaal gevonden had.
‘Ok, baby Roger, it’s time for your next assignment’ zei Rebbeca enthousiast. ‘Or should I say ‘activity’’. De vrouwen lachten allemaal om de opmerking van Rebecca die ongeduldig werd: ‘Come on baby, don’t be shy! The floor is yours.’
‘We won’t stare too much at your sweet diapered butt’ gilde Carmen er achteraan.
Maar de werkelijkheid was dat de telefoons alweer op mij gericht waren en de druk op mijn schouders lag om te beginnen om actief mee te doen met alles wat op de televisie voorbij zou komen.

Het meedoen bleek nog aardig intensief te zijn, niet alleen fysiek maar ook geestelijk. In mijn bewegingen zat mijn luier vaak hinderlijk in de weg; het plastic schuurde bij alles wat ik deed in mijn liezen wat leidde tot schrale plekken. Maar om eerlijk te zijn was ik ook niet gewend om veel te springen en te dansen. Daarbij had ik de afgelopen nachten weinig kunnen uitrusten en hadden de eerdere activiteiten van vandaag ook al veel energie van mij gevergd. De constante vernederingen begonnen ook hun tol te eisen. Ja, ik vond het heel spannend en ergens ook opwindend om met een dikke luier om in een ruimte te zijn met vijf vrouwen. En ze zeggen wel eens dat buiten je eigen comfortzone ‘the magic happens’. Dit kon ik ook wel bevestigen maar aangezien de vrouwen carte-blanche hadden gekregen, gingen de vernederingen verder dan ik prettig vond.

De straf die Rebecca mij mocht uitdelen was een ‘mouth soaping’ in combinatie met ‘ear pulling’ en ‘corner time’. Vooral Miss Wilson vond het een hele goede straf waardoor Rebecca, die minder positief leek te oordelen, meeging in haar oordeel. Aan mijn oorlel werd ik door Rebecca meegetrokken naar de gootsteen. In ons kielzog volgden de vrouwen. Rebecca trok mijn oorlel expres een beetje omhoog waardoor ik mijn hoofd scheef moest houden en nog meer op een klein kind leek. Miss Wilson had een groot stuk zeep gepakt en instrueerde Rebecca hoe ze de straf kon uitvoeren. Als een gedreven leerling zoog Rebecca de informatie op en paste die instant op mij toe. Ze zorgde ervoor dat de zeep tot diep in mijn mond kwam en haalde de zeep vervolgens een aantal keer heen en weer. Bij iedere beweging verzekerde ze zich ervan dat mijn voortanden stukjes van de zeep af schraapten en zich met mijn speeksel vermengden. Ook dwong ze mij om mijn tong uit te steken om deze ook goed met zeep in te kunnen smeren, zowel de bovenkant als de onderkant.
Daarna moest ik met mijn tanden de zeep voor enige tijd in mijn mond houden terwijl de vrouwen mij verbaal aanvielen hoe dik mijn luier was, hoeveel die kraakte, hoezeer ik die nodig had, dat ik nooit een vriendin zou kunnen krijgen, dat geen een vrouw sex zou willen hebben met een man waarbij ze eerst zijn luier zouden moeten afdoen, etc.
Na de ‘zeepstraf’ werd ik aan mijn oor door de kamer getrokken en in de hoek gezet waar ik nog een half uur stil zou moeten staan.

Tot slot volgde Emily. Haar eerste worp leidde ertoe dat ik een dikke katoenen luier omgedaan kreeg met plastic broek. Emily had de vrije keuze in een plastic broek en vond een lichtblauwe met allemaal autootjes erop. Emily was een perfectionist want ze frunnikte net zolang aan de luier en broek totdat de luier volledig onder de broek zat en de beenelastiekjes perfect op mijn huid aansloten. Met een speelse pets op mijn billen gaf ze aan klaar te zijn. Ze had een gelukkige hand en gooide ook voor de kleding een vrije keuze. Ze wilde die keuze echter pas maken wanneer mijn straf duidelijk was. Op naar de volgende worp en opdracht.

Emily gooide, hoe statistisch onwaarschijnlijk ook, de combinatie die voor een vrije keuze stond. We zagen allemaal hoe de ogen van Emily groot en rond werden en we hoorden het gekraak in haar hersenen. Op haar gezicht stond een stralende lach als teken van verrukking dat zijzelf iets mocht bedenken. Naarmate de seconden weg tikten en minuten werden, verdween de lach. Emily slaakte een zucht en zei:
‘I really can’t come up with anything. We already did so many things.’
‘So, in that case it’s up to baby Roger to come up with something his Princess Emily pleases’ stelde Carmen voor. De vrouwen vonden dat een uitstekend voorstel en keken direct mij aan.
Net op het moment dat ik wilde antwoorden schoot Emily overeind:
‘No, wati! I have an idea: I want to go to the Zoo, all six of us and’, Emily keek mij lachend aan, ‘baby Roger of course in a big, fluffy diaper.’
Emily keek naar miss Wilson die instemde met het idee maar zij zou zelf dan niet mee willen gaan. Ze had teveel last van allergieën die in de dierentuin zouden kunnen opspelen. Maar ze vond het een heel leuk voorstel en daarmee was de opdracht rond.
Emily gaf zich vervolgens direct de vrijheid om ook de kleding voor die dag en de straf te bepalen. Geen van de anderen protesteerden want het spel was al enige tijd gaande en de concentratie nam af. Emily stelde voor dat zij mij in de dierentuin zou gaan straffen.

En daarmee kwam de spelmiddag tot een einde. Maar het was wel een open einde want er lagen nog vier ‘leuke’ uitjes in het verschiet: Een verrassingsavond bij en met Rebecca; naar het studentenhuis van Emily, een avondje in de keuken assisteren bij Hooters waar Carmen werkte en een middag onder het toeziend oog van Victoria handtekeningen verzamelen in de Mall om verschoond te worden. En eigenlijk kon ik de dag naar de dierentuin ook wel aan dit rijtje toevoegen. Dus nog vijf spannende dagen voor de boeg…

Nadat de afspraken voor de ‘dagjes uit’ waren gemaakt en de jonge vrouwen waren vertrokken mocht ik van miss Wilson de avond in de woonkamer blijven. Vanzelfsprekend met een dikke luier om en een baby pyjama aan. Miss Wilson vroeg hoe ik de dag had ervaren en hoe ik mij voelde bij de dagjes uit die de jonge vrouwen hadden bedacht. Ik antwoordde dat ik deze dag als heel spannend had ervaren maar er ergens toch ook van had kunnen genieten. Miss Wilson vond het ook een geslaagde middag en was blij dat het voor mij niet alleen kommer en kwel was geweest. Ze bracht de nog resterende dagen ter sprake. Wilde ik meerdere activiteiten op een dag uitvoeren zoals bijvoorbeeld de dierentuin en naar Rebecca of Hooters en of naar het studentenhuis en daarna naar Rebecca of Hooters? Miss Wilson gaf daarbij ook aan dat ze zich niet comfortabel voelde bij de opdracht van Victoria. Misschien was het beter om dat niet te doen om problemen te voorkomen.
Miss Wilson bood mij de keuze om zoveel mogelijk te combineren om mij de ruimte te geven om naar Daniëlle te gaan. Daarbij, zo vertelde ze eerlijk, was de inspiratie van haar kant ook op aan het raken. De uitjes met de jonge vrouwen waren in haar ogen een ‘leukere’ afsluiting dan letterlijk en figuurlijk de tijd beneden in de cel te moeten uitzitten. Na even te hebben nagedacht ging ik mee in het voorstel van miss Wilson. Enerzijds vond ik het toch jammer dat het einde opeens toch snel in zicht kwam, anderzijds zou het heel leuk zijn om tijd over te hebben om Daniëlle te bezoeken. Zou het haar ook uitkomen? Ik had haar beloofd om langs te komen wanneer de sessie bij miss Wilson was afgelopen. Alsof miss Wilson mijn gedachten had gelezen, reikte ze mij haar telefoon aan en het visitekaartje van Danielle.
‘Call her’ bood ze op vriendelijke toon aan. Ik pakte de telefoon aan en voelde mijn hartslag omhoog springen. Met trillende vingers toetste ik het nummer van Danielle in. Bij het horen van de eerste wachttoon haalde ik diep adem en probeerde ik mijn zenuwen onder controle te krijgen. Gelukkig duurde het niet lang voordat er een ‘Hello?’ aan de andere kant van de lijn klonk. Wat stotterend en onzeker noemde ik mijn naam waarbij de Engelse taal een extra handicap vormde. Tot mijn vreugde wist Danielle direct wie ze aan de lijn had en was ze meer dan blij mij binnenkort te ontmoeten en te ontvangen.
Miss Wilson was blij voor mij toen ik haar de samenvatting van mijn gesprek had gegeven. Zij zou nu de afspraken met de jonge vrouwen opnieuw gaan organiseren. Maar eerst werd ik naar mijn cel gebracht. Zonder verdere mededelingen en poespas sloot miss Wilson mij op, liep weg en deed het licht in de kelder uit.

De dierentuin

Uitgerust werd ik wakker, nog net op tijd om mijn bed op te maken en keurig klaar te staan om miss Wilson goedemorgen te wensen. Mijn luier was nat maar nog niet verzadigd.
‘Good morning Roger’
‘Good morning miss Wilson’.
Miss Wilson haalde de sleutel uit de zak van haar jasje en draaide het slot van mijn celdeur open.
‘The four ladies will pick you up at ten for your trip to the Zoo.’
‘I promised to get you ready to be dressed up. The ladies insisted to pick your apparel themselves so I will only diaper you. By the way, the ladies may choose another type of diaper as well. It’s just I don’t want you to be even a minute without a diaper.’

Om even voor tien uur zat ik enkel in mijn schone luier op het kleedje in de woonkamer te wachten op de komst van de jonge vrouwen. Miss Wilson had mij hele duidelijke instructies gegeven dat ‘little boys only want to be seen and not heard’. Dus toen de bel ging en de jonge vrouwen binnen kwamen wist ik dat ik mij niet in het gesprek moest proberen te mengen. Pas wanneer er mij iets gevraagd werd mocht ik antwoorden.

Het was warm. Ik had het in mijn blootje op het kleed al niet koud en aan de kleding van de jonge vrouwen te zien zou het een zomerse dag worden.
Miss Wilson nam de jonge vrouwen apart om wat zaken door te spreken en iets te drinken. Pas daarna werd hun aandacht op mij gericht.

‘Look at our sweet little baby boy in his pretty diaper!’ zei Emily.
‘O, he’s so cute in only his diaper. Unfortunately we can’t take him like this to the Zoo!’ riep Carmen.
Rebecca en Victoria lachten alleen en leken voorpret te hebben.

Emily had de opdracht bedacht en daarom was zij het die mocht bepalen welke luier ik omgedaan zou krijgen, welke kleding ze mij zouden aantrekken en hoe de dag er in grote lijnen verder uit zou gaan zien.

De enkele luier die miss Wilson mij had omgedaan vond Emily niet voldoende. En dat gold overigens ook voor de andere jonge vrouwen. Ik kreeg een tweede luier omgedaan, gelukkig zonder inlegger maar eenmaal staand bleek ook de dubbele luier zonder inlegger al een pakket van formaat te zijn. Emily had -gelukkig!- een effen lichtblauwe romper voor mij uitgekozen. Het enige minpunt vond ik de kinderachtige opening aan de bovenzijde met de overlappende schouderstukken. Vaardig drukte Emily de knoopjes van de romper in mijn kruis dicht. Tot mijn afgrijzen pakte Emily daarna een tuinbroek van spijkerstof met korte pijpen. De tuinbroek bleek een extra groot kruis te hebben en drukknoopjes om het verschonen te vergemakkelijken. Door het model van de broek zat deze niet strak om de luier heen en voelde het redelijk comfortabel. Ik kreeg korte sokken en gymschoenen aan en werd vervolgens voor de spiegel gezet om mijzelf te kunnen bekijken. Mijn blik ging natuurlijk als eerste naar mijn onderlichaam. Ik kon niet echt de contouren van mijn luier zien maar dat ik er een om had leed geen twijfel. Mijn billen staken fors uit en ook aan de voorzijde was er een bobbel zichtbaar die niet alleen door mijn ballen en penis gevormd kon zijn. Tot tevredenheid van de jonge vrouwen kraakte de luier ook flink en liep ik met licht gebogen benen. Wat weer meeviel was dat ik geen speen kreeg.

Victoria pakte met Rebecca een flinke luiertas vol met luiers, poeder, zalf en doekjes. Ook de drinkbeker met tuit en een slab werden niet vergeten en zo liepen we niet veel later naar de auto. Het was een flinke pick-up met dubbele cabine waarin we met z’n vijven royaal konden zitten. Ik kreeg, vanzelfsprekend, de middelste stoel op de achterbank. Emily, die naast me zat begon mijn gezicht in te smeren met zonnebrandcrème en daarna mijn armen en benen. In een mum van tijd rook de hele auto naar het babyluchtje van mijn crème. Emily was helemaal in haar sas; ze streelde me over mijn bovenarm en kneep zachtjes in mijn wang.
‘You’re such a pretty baby boy’ zei ze zoet, ‘I told my friends in the dormitory about the adventure we had yesterday. They’re all so excited to meet you!’
Carmen, die aan de andere kant naast mij zat, antwoordde: ‘I posted some videos in the Hooters group. You won’t believe how many reactions I received. Some girls were so jealous and wanted to be part of it.’ Ze gaf haar telefoon aan Emily om haar alle reacties te kunnen laten lezen.
Rebecca en Victoria sloten aan op de discussie en het gelach en gegil werd oorverdovend. Ik zat stilletjes voor mij uit te kijken zonder daadwerkelijk iets te zien. In gedachten was ik bij Danielle en ik vroeg me af hoe het zou zijn als we elkaar weer zouden zien.
Een kus op mijn wang van Carmen haalde me uit mijn dagdroom.
Ik draaide me om en ik keek naar haar lief kijkende gezicht.
‘Maybe we were a little too harsh for you yesterday’ zei ze met een oprecht klinkende bezorgdheid in haar stem.
Ik was verbaasd en verrast door deze opmerking. Ik had niet om genade gesmeekt, niet continu gehuild en gejammerd en was zelfs klaargekomen. Ik zocht naar de juiste woorden om een antwoord te kunnen geven maar kon die niet zo snel vinden. Toch knikte ik bevestigend, hoe raar ook.
Carmen streelde even door mijn haar en toen Emily haar hoofd tussen de voorstoelen naar voren boog om ook Victoria haar telefoon met de beelden en de reacties erop te laten zien, ging haar hand naar mijn kruis. Teder wreef ze over de binnenkant van mijn dijen en over de voorkant van mijn dikke luier. Ik voelde direct hoe mijn penis reageerde en dat bleef ook Carmen niet onopgemerkt. Met een knipoog liet ze blijken ‘het’ gemerkt te hebben. Ze vond het niet erg en ging rustig verder met haar liefkozingen. Het leek alsof ze daarmee haar gedrag van gisteren wilde compenseren.

De rit naar de dierentuin duurde lang ondanks dat we de stad niet leken te verlaten. Door het vele water en appelsap dat ik al had (moeten) drinken had ik een eerste plas gedaan. Die voelde nog warm tussen mijn benen toen we op de parkeerplaats aangekomen waren en ik uit de koele auto in de warme buitenlucht stapte.
Als een volwassen kleuter stond ik enigszins wijdbeens en in mijn korte tuinbroek tussen de modieus geklede jonge vrouwen. Rebecca wreef over mijn dikke billen en vergezelde dat met een knipoog. De vrouwen keken elkaar geamuseerd aan toen het wrijven een speelse pets werd en er een dof geluid klonk.
‘Such a sweet diaper butt’ zei Emily.
‘It’s really showing now’ vond Rebecca toen ze naar mijn billen keek.
‘Indeed’ antwoordden Carmen en VIctoria in koor. ‘Baby Roger looks adorable with his poofy tell tale diaper butt.’
‘I hear the crinkle as well’ lachte Emily toen we richting de ingang liepen.
´And I notice a diaper walk’ vulde Rebecca aan terwijl ze mij nadeed door met haar benen iets gespreid te lopen.
‘Don’t worry sweetheart’ zei Carmen. ‘We make sure no one will harm you. But I can’t prevent the girls from teasing.’
Ze legde haar hand op de onderkant van mijn rug, haar vingers naar beneden gericht, trommelend op de bovenkant van mijn luier. Tegelijkertijd pakte Victoria mijn hand en zo liep ik tussen de twee vrouwen in naar de kassa. Rebecca had de luiertas om haar schouder gehangen en liep met Emily voorop.

Het was druk in de dierentuin. Op de parkeerplaats was nog ruimte genoeg maar op een plattegrond zag ik dat er zes parkeerplaatsen om de dierentuin heen lagen en er evenveel ingangen waren. De luier schuurde langs mijn liezen en wanneer het even stil was, hoorde ik het plastic onder mijn tuinbroek kraken. De vrouwen droegen mij op om bij bijna alle dieren bij het hek staan en de dieren te voeren. Om het eten te kunnen aanreiken moest ik vaak licht naar voren hangen of juist op mijn hurken gaan zitten: beide posities maakten dat mijn luier voor degenen die achter mij stonden goed te zien was. Al lopend door de dierentuin moest ik een tweede en derde plas doen. Wanneer we stil hielden om naar een dier te kijken kon ik het rustig in mijn luier laten lopen die het zonder problemen opnam. Ik voelde althans niet de gevreesde stroompjes langs mijn liezen naar beneden lopen.
Victoria had, ondanks mijn pogingen tot discretie, een scherp oog gehad voor wat ik aan het doen was. Precies wanneer ik net klaar was met het doen van een plas was ze half achter mij komen staan en legde ze haar hand op mijn billen met haar vingers naar beneden richting mijn kruis gericht. Ze had ongetwijfeld de warmte van mijn plas gevoeld want met een knipoog en een glimlach bekrachtigde ze ons geheimpje. Ik keek haar na of zij ons geheim met de andere vrouwen deelde maar zag niets. Of ik daar overigens blij mee moest zijn begon ik meer en meer te betwijfelen. Door al het opgenomen vocht was mijn luier flink uitgezet, althans dat concludeerde ik uit het strakker zitten van mijn broek en het getrek van de romper aan mijn schouders. Hoezeer ik ook probeerde om mijn billen continu zo onopvallend mogelijk te bestuderen, het viel uiteindelijk op dat ik regelmatig over mijn schouder keek.
Victoria pakte mijn hand en bracht haar mond naar mijn oor:
‘Your butt is huge’ zei ze zachtjes waarna ze haar hand op mijn billen legde en er even overheen wreef. ‘It really shows but don’t be too upset about it. We will have lunch in a minute and then we will change you as well.’
Die ‘minute’ bleek toch een stuk langer te duren. Al die tijd waggelde ik met mijn dikke luierkont door de dierentuin waarin ik merkte dat er vele blikken op mijn achterste gericht werden. Mijn billen voelden inmiddels ook koud aan en door het toegenomen gewicht begon de luier ook meer en meer tussen mijn benen te schuren.
Eindelijk kwamen we bij een ‘foodcourt’ aan en namen Carmen en Victoria, de vrouwen die vandaag het aardigst voor mij waren geweest, mee naar de toiletten. Tussen de heren- en damestoiletten in was een blok met verschoonruimten. Aan beide zijden waren er vier, dus in totaal acht ruime betegelde kamers waar baby’s verschoond konden worden.
In de ruimte liepen moeders met schone luiers, en andere benodigdheden voor het verschonen, naast hun kleine kinderen. Ze keken verbaasd en nieuwsgierig naar ons waarbij het niet lang duurde voordat ze doorhadden hoe de vork in de steel zat. Een aantal vrouwen keek lachend naar Carmen en Victoria, ze stilzwijgend gelukwensend met de opdracht waarvoor ze stonden. Andere vrouwen keken ongegeneerd naar de dikke bult van de luier die onder mijn buik zichtbaar was. Toen we hun gepasseerd hadden voelde ik hoe hun blikken mij volgden.
Gelukkig bereikten we eindelijk een vrije verschoonruimte. Bij binnenkomst was mijn spiegelbeeld het eerste wat ik zag. In de wand was een grote spiegel verwerkt, van de plint van de vloer tot een tegeldikte van de wand. Met verbazing keek ik naar mijzelf: had ik in zo’n dikke luier door de dierentuin gelopen? Ik schrok ervan en was blij dat ik niet had geweten dat het zo erg was geweest. Carmen leidde me naar de achterzijde van de ruimte. Het was een kamer die niet alleen geschikt was om kleine kinderen te verschonen, ook voor volwassenen was het blad waarop de te verschonen persoon moest liggen, lang en stevig genoeg. Ik moest van Carmen op het blad gaan liggen terwijl Victoria de deur afsloot. Het blad was van hard plastic en voelde niet koud aan. Ik keek naar de wand die met grote rechthoekige tegels afgewerkt was. De tegels waren wit en twee kleuren blauw van kleur die op speelse wijze door elkaar waren gebruikt. Het plafond bestond uit aluminium stroken waarin spotjes verwerkt waren die een warm maar goed licht gaven. Het licht uit de lampen verdween uit mijn gezichtsveld toen Carmen en Victoria naast het blad gingen staan waar ik op lag.
Plagend maar toch ook wel lief wreven ze zachtjes over de dikke bobbel die door de natte luier werd veroorzaakt.
‘Is baby Roger all wet?’ vroegen ze retorisch. ‘Does our little boy needs to be changed by his two babysitters?’ Met haar vingers maakte Carmen een lopende beweging van mijn kruis naar de onderste knoopjes van de broekspijpen van mijn tuinbroek. Voorzichtig trok ze die een voor een los terwijl Victoria mij liefdevol over mijn wangen streek.
‘Don’t be scared. You are going to be all fine’ zei ze.
Carmen schoof de open onderzijde van mijn tuinbroek omhoog en maakte daarna de knoopjes van mijn romper los. Ik lag kwetsbaar met mijn natte luier ontbloot in afwachting van wat mijn ‘babysitters’ zouden gaan doen. En dat bleek niet onprettig te zijn: Carmen haalde voorzichtig de natte luiers onder mijn billen vandaan.
‘Wow’, zei ze oprecht onder de indruk. ‘These are really soaked. Feel how heavy they are’ zei ze tegen Victoria. Victoria voelde en bevestigde de mening van Carmen. ‘Our little boy seems to be a heavy wetter. I suggest we diaper him at least the same way to avoid any leaks’.
Carmen keek we weer lief aan terwijl ze met haar vingers zachtjes over mijn borst streek. Onder het stof van de romper door voelde ze mijn tepels hard worden. Ze glimlachte even en ging daarna rustig door: ‘I think our little boy likes our attention.’
‘He does?’ vroeg Carmen.
‘Mm mm’ antwoordde Victoria terwijl ze mij diep in de ogen keek. Ze zag mij ook in stilte genieten van haar aanrakingen en zachte stem.
‘He has been a good boy today’ zei Carmen. ‘I think we should give our little boy a small reward…’
Wat die beloning zou worden liet zich makkelijk raden. Het vochtige billendoekje dat Carmen in haar hand had ging al snel naar mijn ballen en penis toe. In een mum van tijd werd mijn lid volledig stijf.
‘O, what a naughty boy’ zei Carmen op speelse toon. ‘Are you going to make a number 3 for Victoria and Carmen?’ Ik knikte bevestigend omdat ik voelde hoezeer ik al opgewonden was.
Carmen nam een beetje billenzalf op de toppen van haar vingers en omsloot vervolgens mijn harde penis. Victoria had haar vingers al gepositioneerd rondom mijn tepels en begon die zachtjes te masseren. Carmens hand gleed door de zalf makkelijk op en neer langs mijn penis die zich al snel meer en meer leek te krommen. Het duurde niet lang voordat ik voelde dat het hoogtepunt nabij was. Nog volledig geconditioneerd door de lessen van miss WIlson en vooral die van gisteren vroeg ik:
Princess Carmen and Princess Victoria, may I cum please?’
‘Yes baby Roger, you may cum’ klonk het tegelijkertijd. Nog geen twee seconden later spoot mijn zaad met een boogje naar mijn buik. De twee vrouwen moesten lachen en keken tevreden naar het witte plasje en de druppels die nog aan mijn eikel hingen.
Victoria veegde het zaad met haar vinger op en bracht die naar mijn mond. Gehoorzaam opende ik die en likte voorzichtig mijn zaad op. Dit herhaalde Victoria net zo lang totdat mijn buik helemaal schoon was.
Carmen merkte plagerig op dat ik wel heel snel klaar was gekomen. Was dat omdat ik nog zo weinig door meisjes was bevredigd of was het omdat ik de luiers zo spannend vond? Bevestigend antwoorden op een van beide opties betekende dat ik onderkende dat ik nog klein was. Om Carmen en Victoria te pleasen besloot ik om beide vragen met ‘ja’ te beantwoorden. Ik hoopte daarmee ‘goodwill’ te kweken en in die opzet slaagde ik.
Met een lach op haar gezicht wreef Carmen mijn buik nog even schoon en ook mijn billen werden niet vergeten. Victoria had de natte luiers weggegooid en de schone al in haar handen. Terwijl Carmen haar handen waste, begon Victoria mij de luiers om te doen. Het waren ook nu weer twee luiers maar er kwam wel een grote inlegger bij. De buitenste luier was er een met een babyprint en in het formaat L. Voor mijn gevoel eindigde die onder mijn oksels, net als overigens de inlegger. Toen de luiers goed zaten wreef Victoria nog even over mijn kruis en tussen mijn benen terwijl ze mij liefdevol aankeek. Het leek alsof we vandaag vriendjes geworden waren, wat overigens ook voor Carmen gold.

Niet veel later was ik weer volledig aangekleed en kon ik mijzelf weer in de spiegel bekijken. Ik zag er weer net zo infantiel uit als vanmorgen toen we vertrokken. Ik stond met mijn benen licht gespreid en ik zag de luier tot hoog op mijn onderrug zitten.
‘You look gorgeous’ zei Carmen die naast mij voor de spiegel kwam staan.
‘Absolute adorable’ vulde Victoria aan.
Met een kus van beide vrouwen was het verschoningsritueel ten einde gekomen en was het tijd om Emily en Rebecca in het restaurant op te zoeken. Mijn maag rammelde dus dat kwam goed uit. Ik hoopte dat ze al iets voor ons drieën hadden besteld of uitgezocht zodat we direct konden aanvallen.
 
Laatst bewerkt:

RNdU

Superlid
Dank voor de duimpjes en de reacties. Het volgende hoofdstuk is in de maak en zal binnenkort volgen.
Gr. rpv57500
 

RNdU

Superlid
De dierentuin, vervolg.

In het restaurant was het aardig vol. Veel tafeltjes waren bezet en het was door de vele gasten aardig rumoerig. Op de achtergrond was er ook nog muziek te horen die regelmatig onderbroken werd door aankondigingen van shows of het voeren van de dieren. Ik was eigenlijk wel blij met de vele geluiden omdat die het gekraak van mijn schone luiers maskeerden. Gelukkig had ik nu minder het gevoel dat er ogen in mijn rug priemden dan voor de verschoning het geval was. Wel liep ik meer wijdbeens dan voor de verschoning. Ik voelde een bemoedigend tikje op mijn billen. Ik keek Victoria aan die mij het tikje had gegeven. Zij had dat gedaan om mijn aandacht te trekken en knikte en wees in de richting van een tafel in de verte. Daar zaten Emily en Rebecca die ons al hadden gespot en driftig zwaaiden om ons te wenken.

‘Has our baby boy a fresh diaper?’ vroeg Rebecca aan mij.
Ik knikte ter bevestiging en kleurde rood. Rebecca had de vraag niet zachtjes gesteld en ik zag enkele mensen van de aangrenzende tafels in onze richting kijken.
Rebecca interesseerde het niet of er andere mensen het konden horen.
‘I don’t hear you’ zei ze plagend.
‘Yes Princess Rebecca’ zei ik duidelijk maar net hard genoeg dat alleen zij het zou kunnen horen.
Het was gelukkig voor haar voldoende en ze accepteerde mijn antwoord. Ze gebood mij om op de stoel aan de kopse kant van de tafel plaats te nemen, met mijn rug naar de doorgang. De vier vrouwen zaten twee aan twee tegenover elkaar. Mijn stoel was als extra aangeschoven waardoor het niet echt ruim was maar voldoende voor een hopelijk snelle lunch.
Rebecca zat links van mij en Emily rechts. Victoria zat naast Rebecca en Carmen naast Emily. Emily pakte uit de luiertas een grote slab en stond vervolgens op. Demonstratief hield ze de slab een tijdje in de lucht zodat die voor gasten aan nabij gelegen tafels ook zichtbaar zou zijn en ging achter mijn stoel staan. Met veel aplomb deed ze mij de slab om en maakte ze duidelijk dat het niet de bedoeling was dat ik die af zou doen.
Pas nadat ik duidelijk ‘Yes Princess Emily’ had gezegd om te bevestigen dat ik het had begrepen ging ze weer zitten. De slab was van badstof gemaakt en appeltjesgroen van kleur en stak enorm af tegen het blauwtinten van mijn romper en tuinbroek. Niet dat het veel uitmaakte omdat de slab zo groot was dat nagenoeg mijn hele romper en voorzijde van mijn tuinbroek door de slab werd bedekt.
Emily en Rebecca hadden voor mij al een dubbele kindermaaltijd besteld en op een plateau gezet. De ‘french fries’ mocht ik zelf eten, mits met mijn handen! De appelmoes werd gevoerd en de appelsap werd vanuit de flesjes in mijn drinkbeker met tuit over geschonken. De drinkbeker moest ik bij het drinken met beide handen vasthouden. Het was een vernederende opdracht die ik zo snel mogelijk wilde uitvoeren maar Emily stond dat niet toe. Na ieder slokje moest ik de beker uit mijn mond halen. Op een enkele blik na werd er door omstanders geen aandacht aan mij geschonken. Het was prettig om een droge luier om te hebben: door de warme buitenlucht was de natte binnenzijde gaan broeien wat jeuk en irritatie tot gevolg had. De verschoning had aan deze ongemakken een einde gemaakt.
Het bleef een raar gevoel om met een dikke luier om te zitten. Ik had de hele tijd het gevoel om op een kussen te zitten. De stoel zelf voelde ik niet. Mijn benen stonden wijd uit elkaar, de luiers moesten nog wat soepeler worden, en ook hoorde ik het kenmerkende geluid van krakend plastic van onder mijn tuinbroek vandaan komen. Gelukkig vond dit alles onder de tafel plaats, uit het zicht van en onhoorbaar voor de andere gasten.

Na de lunch wandelden we langs de aquaria en reptielenverblijven. Die waren zondermeer indrukwekkend: groot en prachtig aangelegd. Gelukkig namen de vrouwen alle tijd om alle dieren te bekijken maar ook om van het ene punt naar het andere te komen. Met de dikke luier tussen mijn benen ging het lopen lastig, het was meer waggelen, en kon ik dus moeilijk tempo maken. Victoria sloeg regelmatig een arm om mijn middel of wreef over mijn rug. De sfeer was duidelijk anders dan gisteren; vriendelijker en minder sadistisch.

Plotseling liepen we tegen een fotograaf op die foto’s maakte van de gasten. Dit zijn de foto’s die je altijd bij de uitgang ziet hangen en dan kunt kopen. Carmen vond het een goed idee om een paar leuke foto’s te maken van onze trip en kreeg de andere vrouwen daarin direct mee. We gingen als groep van vijf op de foto en in duo’s. Ik moest met iedere jongere vrouw afzonderlijk op de foto. Waarschijnlijk wilden ze allemaal een eigen aandenken van deze dag hebben. Ik probeerde de luierstreek met mijn handen te bedekken door mijn handen voor mijn lichaam te laten hangen maar dat accepteerden de vrouwen niet. Ze pakten of mijn hand vast of ze wilden dat ik mijn arm om hun heen sloeg. Bij de groepsfoto moest ik ook iets dwars staan om iedereen goed in beeld te krijgen. Het resultaat van die foto baarde mij het meeste zorgen…

Ook Carmen toonde zich, net als Victoria, van haar warme kant; ik voelde vaak haar hand op mijn billen, vooral als we stilhielden om naar de dieren te kijken. Meestal reageerde ik niet maar op de momenten dat ik het wel deed keek ik in haar zachte blik. Mijn dikke geluierde billen bleken een magneet voor haar te zijn, zo vaak voelde ik haar hand op mijn achterste. Het voelde in ieder geval fijn na dagenlang hard onder handen genomen te zijn. Ik schatte in dat de avond bij Hooters ook vooral ‘soft teasing’ zou worden. Ik droomde wat weg hoe ik die avond werd vertroeteld door de jonge vrouwen met mooie borsten. Ze waren lief voor me en de enige plagerijen zouden wat opmerkingen zijn over mijn luier. Twee paar vingers die mijn tepels beroerden schudde mij uit mijn droom. Carmen was achter mij gaan staan en had haar handen onder het bovenstuk van mijn tuinbroek gestoken. Ze legde haar kin op mijn schouder en liet die daar rustig liggen.

Ze begon zachtjes in mijn oor te fluisteren: ‘There are two teenage girls behind you who don’t show any interest in the fish…’ Voor extra drama liet ze open waar de tieners achter mij dan wel in geïnteresseerd waren. Maar de vraag stellen was in feite hem ook beantwoorden. Toen mijn reactie uitbleef ging Carmen verder: ‘They only stare at your butt. Nothing more, nothing less.’
Carmen trok haar vingers weg van mijn tepels en ging met haar hand naar mijn billen. Plagend klopte ze zachtjes op mijn luier. Door de holle ruimte waarin we ons bevonden werd het geluid versterkt. Direct hoorde ik achter mij gegiebel. Ik kon het niet goed zien maar volgens mij draaide Carmen zich met haar hoofd schuin naar de tieners achter ons en hadden ze een onderonsje door middel van oogcontact. Ik voelde hoe haar hand naar de zijkant van mijn linkerbil ging en speels de contouren van de absorberende laag volgde en daardoor de luier zichtbaarder maakte voor de meiden achter me. Tot slot kneep ze nog even in de luier onder mijn billen en toen was de voorstelling voorbij. Zonder te applaudisseren liepen de tieners weg, nog wel proberend een glimp van mijn gezicht op te vangen.

Niet veel later gingen wij ook verder. We kwamen bij de verblijven van de bevers en konden zowel boven als onder water hun burchten van dichtbij bekijken. De bevers hadden in een kunstmatig aangelegde stromende rivier dammen gebouwd en waren druk in de weer met takken en kleine stammetjes. Het geluid van kabbelend water had een rustgevend en hypnotiserend effect. En het werkte ook op mijn blaas. Terwijl we rustig op een bankje naar de bevers aan het kijken waren, leegde ik mijn blaas. Er leek geen einde aan te komen maar de dubbele luier met inlegger of inleggers, ik had het niet gezien, hadden er geen enkele moeite mee. Mijn plas werd zonder problemen opgenomen en nergens kreeg ik het gevoel dat de luier ergens lekte.

Van de bevers liepen we door naar de (sub)tropische habitat van exotische vogels en vlinders. In de enorme melkwit glazen koepel was het warm en vochtig. Het binnengaan voelde als met het vliegtuig aankomen op een tropische bestemming en het moment waarop de vliegtuigdeur wordt geopend. De koelte van de airconditioning die plaats maakt voor een dikke, warme deken. Anders dan in de buitenlucht was de mate waarin het geluid van de dieren te horen was. De koepel weerkaatste voor een deel het geluid van de vogels dat daardoor harder klonk. Het geroezemoes van het vele gepraat was gelukkig niet zo sterk. Wellicht dat de vele bomen en planten het geluid absorbeerden, bedacht ik me.

Zeer slim had de dierentuin een aantrekkelijke ijssalon in het midden van de dome geplaatst. Zonder te hoeven overleggen liepen we naar de lange toonbank waar de bakken met ijssoorten lagen uitgestald. Op z’n Amerikaans waren er veel soorten speciaal voor diabetici en mensen met allerlei allergieën. Toen de leuke jongedame achter de toonbank mij vroeg welke smaak of smaken ik wilde nam Emily het woord. Het was duidelijk dat ik niet zelf mocht bepalen wat ik wilde en hoeveel. De jongedame leek even verrast te zijn maar was ook professioneel genoeg om zich snel te herpakken. Met een vriendelijke lach en een knipoog wenste mij veel plezier met het opeten van mijn ijsje. Ook nu bekroop me het gevoel dat ze precies wist wat er speelde want ondanks haar cosmetische professie had ik haar blik net iets te lang op mijn kruis zien rusten.

Emily had mij weer een slab omgedaan en een bankje gespot dat recht tegenover de balie stond. Daar gingen we op een rijtje zitten, vol in het zicht én op spreekafstand van de ijscodame die geen klanten meer had en het leuk vond om even met andere jonge vrouwen te kletsen. Ze kwam vanachter de toonbank vandaan en knoopte een gesprekje aan. Het viel mij op hoe makkelijk Amerikanen dit doen, gewoon small talk en altijd met een positieve insteek. In een mum van tijd wist de ijscodame mijn naam, waar ik vandaan kwam en dat ik een luier droeg (voor zover ze dat laatste nog niet wist). En dat alles zonder met mij een woord te hebben gewisseld. Het gesprek was over mijn hoofd heen gevoerd en de vrouwen leken dat de normaalste zaak van de wereld te vinden. Ik was het onderwerp, meewerkend voorwerp en lijdend voorwerp in een persoon gevat. De ijscodame leek het overigens de normaalste zaak van de wereld te vinden dat ik in een dikke luier rondliep met daaroverheen een tuinbroek en eronder een romper, beide in babystijl, en met een enorme slab om mijn ijsje aan het eten was. In Nederland zou ik vierkant uitgelachen zijn of genegeerd maar hier in The States was dat anders: de ijscodame gaf me het gevoel dat ik haar zo mee uit kon vragen en dat ze daar ook nog eens positief op zou antwoorden. Toen ik mijn ijsje op had kreeg ik een grote tuitbeker met appelsap aangereikt die ik onder vijf paar toeziende ogen volledig moest opdrinken.
‘Good boy’ klonk het eensgezind toen de laatste slok genomen was.’

Met een vriendelijk over en weer ‘Have a nice day’ verlieten we het bankje en de ijscodame en liepen we verder om de vogels en vlinders te bekijken. We liepen de twee tienermeisjes weer tegen het lijf die direct in lachen uitbarstten toen ze ons waren gepasseerd.
Midden op het pad stond een aankondiging van een vogelshow die weldra zou beginnen: De show zou bestaan uit het laten zien van de vele soorten die er in deze koepel vrij mochten en konden rondvliegen. De vrouwen wilden de show graag zien en dus liepen wij naar een de aangegeven ruimte die een soort circuspiste bleek te zijn. We namen plaats op de bankjes die vooraan stonden. Het betekende voor ons een goed uitzicht, maar ook voor degenen die achter ons zouden plaatsnemen: Zij zouden, zonder dat dit zou opvallen, mijn luierkont van dichtbij kunnen bekijken.

De vogelshow was, eerlijk waar, zeer de moeite waard om te zien. Na het verschijnen van de ‘vogelman’ kwamen de papegaaien, toekans en andere soorten vogels aanvliegen. De ene vogel nog mooier dan de ander. Enkele waren zo tam dat ze op de arm van de ‘vogelman’ durfden te landen, andere kozen voor een plek op de stokken die verspreid op de vloer van de piste waren neergezet. Ik ging volledig op in de show toen Rebecca mij aantikte. Ze had de grote drinkbeker opnieuw bijgevuld en instrueerde mij die op te drinken. Met twee handen. Ik aarzelde omdat we door de hoefijzervorm van de piste vol in het zicht zaten van de andere toeschouwers. Een strenge blik van Rebecca maakte duidelijk dat er geen onderhandelingsruimte voor mij was: ik zou de beker nu en volledig moeten opdrinken. En dat deed ik dan ook maar. Ik zag vanuit mijn ooghoeken enkele toeschouwers naar mij kijken en in mijn richting knikken. Ik deed net of ik ze niet zag en concentreerde mij op het zo snel mogelijk opdrinken van de appelsap.

Nog voordat de vogelshow voorbij was had de appelsap mijn lichaam alweer verlaten. Ik had voor de tweede keer in korte tijd al zittend een grote plas gedaan. En ook deze keer had mijn luier het vocht eenvoudig opgenomen. Geen vuiltje aan de lucht dacht ik stilletjes en gerustgesteld. Ook na afloop van de show voelde ik bij het opstaan geen natte plekken aan de achterzijde van mijn broekspijpen. Met een stille zucht van opluchting liep ik achter de jonge vrouwen aan de piste uit.

Het lopen werd echter meer en meer waggelen, althans zo voelde het. We kwamen bij de verblijven van de olifanten aan en keken toe hoe zij met hun slurf water opzogen en over hun lichaam uitsproeiden. Verder deden ze weinig en dat kon ik me ook goed voorstellen want het was buiten warm, erg warm. Na de olifanten kwamen we bij de neushoorns en daarna bij de zebra’s en impala’s. De tijd ging snel voorbij, zoveel was er te zien en om van te genieten. Bij de aapjes gingen we weer even zitten. De kleine apen speelden tikkertje, zo leek het, en vlogen door de lucht aan lianen, sprongen van tak naar tak en klauterden met speels gemak de bomen in. Het was een genot om naar te kijken. Emily had voor de derde maal mijn tuitbeker tot de rand afgevuld en reikte die mij aan. Een toelichting gaf ze niet maar dat hoefde ook niet. Onder haar toeziend oog en aanmoedigingen, die meer voor de omstanders bedoeld waren dan voor mij, dronk ik met twee handen de beker leeg. Het verbaasde mij dat ik de beker zo makkelijk kon opdrinken, waarschijnlijk verloor ik door de warmte ongemerkt toch veel vocht.

Het was aan het einde van de middag dat we nog even halt hielden bij de leeuwen en tijgers. Voor de derde keer liet ik een grote plas lopen, ditmaal staand. Er leek geen einde aan de stroom te komen en ik begon me ernstig zorgen te maken of mijn luier het nog zou kunnen absorberen. Zo onopvallend mogelijk richtte ik mijn blik op mijn kruis. Het enige wat ik zag was dat de luier enorm was gezwollen. Mijn tuinbroek zat strak om mijn middel en de contouren van mijn luier tekenden zich haarscherp onder de jeansstof af. Kort gezegd: ik liep nu nog meer voor paal dan dat ik vandaag al gedaan had. De binnenzijde van mijn luier voelde ook als een natte spons aan en dat was niet prettig. De jonge vrouwen hadden toegewerkt naar deze situatie, dat was overduidelijk. Misschien hadden ze ook nog wel op een lekkende luier gehoopt maar die bleef vooralsnog uit. Vooralsnog.
De plagerijtjes kwamen al snel op gang. Ik kreeg meerdere speelse tikjes op mijn billen, er werd overheen gewreven en daarna volgden de opmerkingen. Eerst zachtjes, daarna iets harder zodat toevallige passanten konden meegenieten.

De klapper van de middag was een tweede fotosessie. Emily klampte een andere fotografe van het park aan en begeleidde haar in onze richting. De vrouw was uit het lood geslagen toen ze mij zag en sprak Emily discreet aan. Emily, die de reactie van de vrouw waarschijnlijk had zien aankomen, nam haar even apart en ik zag een biljet van hand tot hand gaan. Daarna keerden de vrouwen weer terug naar ons groepje en kon het tweede fotomoment van de dag beginnen. Ik werd weer met iedere jonge vrouw apart op de foto gezet en daarna kreeg ik nog een privé fotosessie. In een kwartiertje tijd was alles gedaan en nam de fotografe afscheid: We konden de foto’s bij de uitgang bekijken en bestellen.

Daarna was het tijd om te gaan eten. Ik hoopte dat er eerst een verschoning aangeboden zou worden maar die hoop was vooralsnog tevergeefs. Met een mega dikke luier werd ik geacht mee te gaan het restaurant in om langs het buffet aan te wijzen wat ik wilde. Zelf opscheppen mocht ik niet. Mijn sterk opgezwollen luier knelde en schuurde aan alle kanten. Het trok aan mijn romper, zat strak in mijn kruis en maakte dat mijn tuinbroek strak om mijn middel en heupen zat. In mijn liezen voelde ik het broeien en raakte mijn huid geïrriteerd door de wrijving van de zware stugge massa tussen mijn benen. Naast de fysiologische ongemakken waren er ook nog psychische: in het restaurant was het druk en ik viel met mijn tuinbroek en de daaronder duidelijk waarneembare luier behoorlijk op. Het waren ook nu weer vooral de vrouwen die keken, de mannen hadden meer aandacht voor hun bord en wat daarop lag. Ik voelde de blikken die mij volgden en de ogen priemen in mijn rug. Stoïcijns liep ik tussen de tafels door naar de onze. Carmen en Victoria waren ook nu weer zo attent om met mij mee te lopen zodat ik niet alleen de lange wandeling vanaf het buffet hoefde te maken.

Het diner, voor zover je daarvan kon spreken, verliep zoals verwacht: een slab, deels gevoerd worden, drinken uit een tuitbeker en regelmatig bekeken worden door andere gasten. De ene ongegeneerd staren, de ander schalks kijkend, een derde publiekelijk de verbazing uitend. De meisjes van de bediening, allen geschminkt in dierenkoppen, waren vriendelijk maar vonden het toch ook leuk om het spel mee te spelen. Toen zij zagen hoe Emily mij weer een slab omdeed, de tuitbeker vulde en mij begon te voeren, kwamen ze al snel met een kleurplaat in de vorm van een dierenmasker aanzetten met een doosje kleurpotloden. Ze vonden mij een ‘Sweet baby boy’ en wezen mijn vier verzorgers op de ruime verschoningsruimte bij de uitgangen van het park. Op verzoek van Rebecca maakte een van de meisjes een foto van ons aan tafel. Ik met een slab om. Achter mij stond een ander meisje dat geschminkt was als een tijger, met haar hand op mijn schouder. Na het maken van de foto keek Rebecca naar het resultaat en toonde zich zeer tevreden. Gelukkig zat het er na een klein uurtje op en was het tijd om naar huis te gaan.

Richting de uitgang was het aardig druk met mensen. Het liep ook al aardig tegen sluitingstijd en een deel van de drukte werd ook gevormd door de mensen die een blik op de foto’s wilden werpen die door de fotografen van het park waren gemaakt. En hetzelfde gold natuurlijk ook voor de vier vrouwen. Toen we bij de kiosk aankwamen waar de foto’s waren uitgestald zag ik dat er ook wat mensen naar ‘onze foto’s’ keken.
Rebecca en Emily bekeken de twee fotosets die door de fotografen waren gemaakt. Beiden stonden ook in de kiosk en herkenden ons natuurlijk direct. Vanwege de krapte in en rond de kiosk bleven Victoria, Carmen en ik wat op een afstand staan, te ver om de foto’s goed te kunnen zien. Het duurde een kwartier voordat Rebecca en Emily weer bij ons kwamen staan met in hun handen twee dikke enveloppen. Rebecca stelde voor dat we mij eerst zouden verschonen en in de auto de foto’s zouden gaan bekijken. De andere drie vrouwen vonden dit een goed plan en met Victoria en Carmen liep ik naar de verschoonruimtes.

Ook deze keer werden we belangstellend en vragend aangekeken. Een tweede blik was voldoende om mijn dikke, zware en natte luier te zien knellen onder mijn tuinbroek. ‘He must be a heavy wetter’ zei een moeder knikkend in de richting van mijn luierstreek. ‘He is indeed’ beaamde Rebecca terwijl ze de deur van een vrije verschoningsruimte voor mij open hield om naar binnen te gaan.
Het was, dat moet gezegd worden, een mooie ruime verschoningskamer. Vriendelijk en vrolijk gedecoreerd in een tropenthema. Op de wanden was een tropisch bos geschilderd en verstopt achter de bladeren of op de takken zittend, hangend, staand, allerlei dieren. De commode bestond uit een betonnen constructie met daarop een schuimrubberen mat over de gehele lengte van ruim twee meter. Ik kon er in ieder geval gemakkelijk op liggen. Mijn luier was verzadigd en stond op het punt om door te lekken. Rebecca en Emily konden er de humor van inzien maar toonden wel over een groot verantwoordelijkheidsgevoel te beschikken: ze namen de tijd om mij goed te wassen en mijn huid te beschermen tegen infecties en irritaties. Ook nu volgde weer een dubbele luier met inleggers en toen die goed op z’n plek zaten konden we naar de auto lopen. Een schone luier is in het begin altijd wat stug en de inleggers maken dat erger. De eerste pak hem beet, driehonderd passen, zijn voor mij altijd het ergste en had ik moeite enigszins normaal te lopen en het tempo van de vrouwen bij te houden. Carmen had dit in de gaten en nam me bij de hand. Ik vond het fijn om haar genegenheid, en die van Victoria ook overigens, te ervaren. Rebecca en Emily aan de andere kant, waren echte plaaggeesten.

In de auto zaten we weer op dezelfde plekken als op de heenweg. Vol spanning keken de vrouwen naar de enveloppen met foto’s. Het was tijd om ze te bekijken. Het waren twee sets van zes foto’s waar ik alle op stond. Twee groepsfoto’s per keer en vier met de dames apart. Op alle foto’s was duidelijk te zien dat ik een luier om had; Uit de eerste serie was dat de foto waar ik dwars had moeten staan en ook op de foto’s met de vrouwen apart was de dikke bult onder mijn broek goed te zien. De tweede set met foto’s, genomen door de vrouwelijke fotograaf, was zeer genant. Ik had op dat moment een drijfnatte luier die maximaal was opgezwollen door al het vocht dat het had moeten absorberen. Als een Teletubbie stond ik op de foto’s met een mega achterwerk en mijn benen licht gespreid. De contouren van mijn luier waren zelfs op de foto’s goed te zien onder mijn tuinbroek door. Wat moest die fotografe wel niet gedacht hebben toen ze dit door haar lens zag? De jonge vrouwen hadden schik om de foto’s. Zelfs Carmen en Victoria konden hun lach niet inhouden en vonden dat ik er inderdaad ‘super cute’ uitzag met mijn dikke luierbillen. De foto’s werden weer teruggestopt in de enveloppe en Rebecca startte de motor van de auto. Het was tijd om terug te gaan naar miss Wilson. Ik zat zwijgend op de achterbank met mijn gedachten naar de avond dat ik met Emily mee zou gaan naar haar studentenflat. Als vandaag een voorbode was van wat ik kon verwachten dan zag het er niet goed voor mij uit.
 
Bovenaan