Nog niet klaar Niets is wat het lijkt

DLPino

Superlid
H1 - De kennismaking

2 Maanden terug was ik op een verjaardag waar ik best wat mensen niet kende. Het was een gezellige avond en met een paar vrienden stonden we eigenlijk heel de avond gezellig te ouwehoeren en dronken goeie biertjes. Ondank dat ik zelf een behoorlijk aanwezig persoon ben, was mijn oog al een peer keer gevallen op een meisje die erg rustig was en op een stoel alles een beetje over zich heen liet komen. Ik denk dat ze niet veel mensen kende. Ze zag er best wel degelijk uit maar had een hele mooie uitstraling, af en toe zag ik uit mijn ooghoek dat ze wel naar ons zat te kijken.
Op een gegeven moment liep ik naar de wc en voor mij kwam zij net het toilet uit. Ze zij redelijk schichtig hoi en keek wat naar beneden. Toen ik haar vroeg of ze ook niet zo veel mensen kende, bloosde ze wat en zij ze dat dat klopte. Het was het feestje van een vriend van mij en zijn vriendin en zij werkte samen met haar in het ziekenhuis en ze kwamen ook uit hetzelfde dorp.
Terug bij mijn vrienden aan de statafel onder de veranda, vroeg ik aan mijn vriend die het feest gaf, hoe ze heette. Hij begon te lachen en vroeg of ik het wat vond. Gelijk erachteraan zij hij dat het niks voor mij was omdat ik helemaal over haar heen zou walsen en zij types als mij helemaal niks vond. Ze kwam uit een erg strenge familie en er zat niet heel veel initiatief in volgens hem. Het bleef hierbij maar ze bleef wel een beetje in mijn hoofd spoken.

De dagen erna was ik haar snel vergeten tot ik haar ineens tegenkwam achter de receptie in het ziekenhuis toen ik mij voor een onderzoekje moest melden. Op haar naambadge zag ik dat ze Jantine heette. Ze lachte lief en zij gedag. Ik maakte een praatje over eigenlijk niks. Ze bloosde weer en ik kreeg het idee dat ik een stap kon zetten. Ik vroeg haar of ze het leuk zou vinden om is wat te gaan drinken en gezellig verder te kletsen, haar ogen lichten op en ze zij erg overtuigd ja. We wisselden gegevens uit en ik zou haar een berichtje doen. Toen ik klaar was en wegliep zag ik haar ondanks dat ze in gesprek was met een arts even langs hem heen gluren en ik zwaaide naar haar. Voorzichtig stak ze haar hand op en draaide snel haar hoofd terug naar de arts.

Anderhalve week later gingen we wat drinken op een zaterdagmiddag in de stad. Zij nam thee en was vrij stil. Ik nam een koffie en probeerde het gesprek op gang te krijgen en vroeg honderd uit over haar. Ik vertelde ook eea over mijzelf.
Na een goed uur moest ze weg voor een andere afspraak en ze zij dat ze het heel leuk had gevonden. Ik vroeg haar of ze nog is af wilde spreken en zo ontbloeide onze relatie.
Ik was behoorlijk geïntrigeerd door haar, voornamelijk door haar lieve en rustige persoonlijkheid. Ik merkte dat zij nog wat onder de indruk was van alles. Ik was ook haar eerste vriend en ze was net een maand uit huis op zichzelf gaan wonen in een appartementje. Het was mij wel duidelijk dat ze redelijk onder de duim was gehouden thuis en nog niet echt een sterke eigen mening had ontwikkeld.
Ik moest zeker voorzichtig aan doen met haar en niet te snel willen. Stukje voor stukje zou ze wel ontdooien en zou ik haar beter leren kennen.
De weken erna zagen we elkaar 1 of 2 keer per week en aten we ook een paar keer samen, omdat we toch beiden op onszelf woonden.
 
Laatst bewerkt:

DLPino

Superlid
H2 - De avond die anders liep

Op een vrijdagavond dat Jantine bij mij was ging ze na het eten even naar de wc en kwam een beetje opgelaten terug. Ze gaf aan dat het haar speet maar dat ze naar huis moest. Ik vroeg haar waarom maar merkte dat ze het eigenlijk niet wilde vertellen. Ik gaf aan dat ik heel de week naar vanavond uit had gekeken en dat ze het gerust kon zeggen wat er was, het leek er wel al op dat ze niet helemaal lekker was. Na nog een keer aandringen en of ik echt niks voor haar kon doen, gaf ze aan ineens ongesteld te zijn geworden en geen maandverband bij zich te hebben. Ik was heel kort stil want had dit niet verwacht, maar zij toen dat ze moest doen waar ze zich goed bij voelde maar dat ze eventueel een dagluier van mij aan mocht doen. Ik had haar al na een paar afspraakjes toen het wat serieuzer werd, verteld dat ik af en toe nog luiers droeg vanwege het niet altijd controle hebben over mijn blaas.
De dagluiers waren niet dik zij ik en kon niemand zien als ze in het donker naar huis ging. Ze had ook nog een wat wijder vallend rokje aan, dus dat was echt niet zichtbaar. Ze twijfelde en ik dacht dat ze het niet ging doen, tot ze ineens zegt, ik kan het natuurlijk proberen, geef er maar een.
Ik liep naar mijn slaapkamer en pakte een Tena luier (active fit maxi) en gaf deze aan haar, ik vroeg of het zou lukken en dat ze hem op mijn bed aan kon doen. Ik stapte de kamer uit en gaf aan dat ze maar moest roepen als ze iets nodig had.

Het had even geduurd, maar toen Jantine terug binnenkwam in de woonkamer en naast mij op de bank ging zitten, kraakte haar luier zachtjes. Ik zag dat ze bloosde en mij niet aankeek. Ik probeerde zo normaal mogelijk te doen en vroeg of ze wat te drinken wilde. Na dat ik een fles wijn had opengemaakt en ook weer op de bank zat zij ik dat ik nog een leuke film in de opname had en vroeg of ze deze wilde kijken.
Het was een echte feelgood movie en na een poosje trok ze haar benen onder zich op de bank en kwam zacht tegen mij aanzitten en legde haar hoofd tegen mijn schouder. De schaamte was weg en na een poosje ging ze zelfs liggen en legde haar hoofd op mijn schoot. Haar rokje was wat verschoven en ik zag net haar luier eronder uitkomen bij haar billen. Ze was moe en na een poosje zag ik dat haar ogen dicht zakten.
Ze werd wakker toen de film klaar was en ik opstond om naar de wc te gaan.
Toen ik terugkwam stond ze in de keuken met haar rug naar mij toe. Ze had haar rokje omhoog gedaan en trok de luier een beetje op en voelde even aan de voorkant. Ik wilde haar niet laten schrikken, maar vroeg toch of ze het erg vervelend vond zitten. Ze draaide om en liep rood aan, Nou hij zakt een beetje af, maar ergens ben je het ook wel weer snel gewend en merk je het niet meer.
Ik bedankte haar dat ze was gebleven en zij nogmaals dat ze zich bij mij nergens voor hoefde te schamen. Ze had nu een beetje een ondeugende blik in haar ogen en zij ‘nu weet ik ook een beetje hoe het voor jou is, jij hebt mij nu zo gezien, volgende keer wil ik jou met je luier aan zien’. Ze liep naar de gang en bukte voorover om haar schoenen aan te doen, ik keek tegen haar luier aan die zo behoorlijk goed te zien was. Ik gaf haar een kus en ze was weg.
 

luierdromer

Niet geschoten is altijd mis.
Leuk begin, benieuwd naar het vervolg.
Toch 1 opmerking zij schrijf je in het geval van zeggen me ei in plaats van met ij,
De lange ij gebruik je wel bij zij als vrouwelijk persoon maar, verder zoals gezegd een leuk begin
 

DLPino

Superlid
H3 - De onthulling

Een aantal weken later, in de tussentijd was er eigenlijk niet meer over gesproken, zouden we samen naar een bruiloft gaan en zou Jantine voor de eerste keer bij mij blijven slapen. Gezien haar achtergrond en onze prille relatie had ik het bed op de logeerkamer opgemaakt voor haar.

Het was een leuke avond geweest en toen we thuiskwamen om half twee waren we beiden helemaal versleten. Ik merkte dat Jantine erg zenuwachtig was om voor het eerst bij mij thuis te blijven slapen. Ik zei haar dat ik even in de badkamer zou gaan en dan naar mijn kamer zou gaan dan kon zij haar ding doen op haar gemak. Zo gezegd zo gedaan en na een paar minuten kwam ik uit de badkamer en gaf Jantine die stond te wachten een kus en ging naar mijn slaapkamer. Terwijl ik mijn BetterDry nachtluier aandeed en in mijn bed kroop, hoorde ik nog wat gestommel en heen en weer geloop tot ik haar kamerdeur hoorde dichtgaan en het stil werd. Ik hoorde haar nog een poosje draaien en zakte toen weg in een diepe slaap. Ergens ver weg hoorde ik de deur open gaan en Jantine fluisterde mijn naam. Ik ging rechtop zitten en vroeg wat er was. Ze hakkelde een beetje nerveus, toen ze eruit floepte of ik nog een luier had voor haar omdat ze wat had gedronken en ook heel moe was dus ze was bang dat ze in een vreemd bed niet wakker zou worden als ze moest plassen. Ik was wat verbaasd want zij had terug gereden en zoveel had ze dus niet gedronken.
Ik zei dat er in de kast meer dan genoeg lagen en ze gewoon kon pakken. Ze deed de deur van de kast open en vroeg of ze dan nu dezelfde als de vorige keer moest aandoen of de dikkere nachtluier die ernaast lag. Ik zei dat de dikkere wel veiliger was voor de nacht dus nam ze die mee. Ze liep mijn kamer uit in haar satijnen negligé en ik probeerde weer in slaap te komen. Ik hoorde haar nog een poosje rommelen en aan het gekraak te horen lukte het niet helemaal om de luier aan te doen, maar naar verloop van tijd werd het stil en viel ik in slaap.

De volgende ochtend tegen 10.30u werd ik wakker en liep naar de keuken om een kop koffie te zetten en te ontbijten. Ik had een t shirt en pyjama broek aangetrokken want hoorde verder nog niks in huis. Toen ik de hoek omkwam stond Jantine aan het aanrecht een broodje te smeren. Ze liep nog in haar negligé en schrok een beetje van mij. De verdikking van de luier was goed te zien door het satijn. Ze herpakte zichzelf en toen ik zei dat ik mij even aan ging kleden gaf ze aan dat ze het niet erg vond en dat zij zich dan ook vrijer voelde om nog even in haar pyjama te ontbijten. Ik gaf haar een kus en vroeg of ze goed had geslapen, heerlijk zei ze!
We aten wat en terwijl we nog ff rustig onze koffie dronken en wakker werden zei ze dat ze me iets wilde vertellen maar het wel een beetje eng vond. Ik gaf aan dat ze mij alles mocht vertellen. Ze begon dat ze de vorige keer het eigenlijk zo’n veilig en fijn gevoel vond om een luier aan te hebben dat ze hem na thuiskomst ’s nachts aan heeft gehouden. Daarbij heeft ze al zoveel luiers voor volwassenen in haar werk in het ziekenhuis gezien dat ze het ook fijn vond om het nu is zelf te ervaren wat het is en tevens vond ze het ook fijn om mijn handicap nu iets beter te begrijpen. Eigenlijk had ze al die weken gewacht op het moment dat het weer zou kunnen en dat was gisteravond. De nachtluier had haar een nog beter gevoel gegeven en ze vond het heel fijn om ‘beschermd’ te zijn tijdens het slapen. Ze was heel rood geworden en ik was ook wel even stil maar herpakte mijzelf snel en stond op en gaf haar een dikke knuffel. Ik ging gehurkt voor haar zitten en keek haar in haar ogen. Ik zei dat ze bij mij altijd voor 100% zichzelf mocht zijn en dat ik ongelooflijk trots was dat ze dit gevoel met mij deelde. Er rolde een traan over haar wang en gaf mij een hele stevige knuffel terug, dankjewel zei ze tegen mij, ik voel mij heel veilig bij je en heb al zo lang die behoefte om even alles over te kunnen laten aan een ander.
Ik ging weer zitten en stil naar elkaar kijkend at ik mijn cracker op en dronk mijn laatste slok koffie. Een gevoel van enorm geluk kwam over mij heen. Jantine stond op en wilde op gaan ruimen. Ik zei dat ze lekker mocht gaan douchen en dat ik de troep op zou ruimen. Leg je luier maar naast de badkamerdeur dan ruim ik die straks op samen met die van mij. Ze liep de keuken uit en het was moeilijk om mij in te houden en niet even mijn hand op haar mooie billen te leggen die in glanzend satijn en de krakende plastic luier zo’n enorme aantrekkingskracht op mij hadden.

Ik had het idee dat ze het prettig vond dat ze enerzijds verwend werd doordat ik de troep opruimde en anderzijds dat haar verteld werd wat ze moest doen. Ik ruimde de boel op, ging na Jantine ook douchen en toen ik klaar was en de woonkamer inkwam zat ze lekker op de bank een boek te lezen. Ik besefte mij op dat moment dat alles de laatste tijd toch wel heel snel was gegaan en ik eigenlijk echt verliefd was geworden.
 
Bovenaan