greentomato
Toplid
WOW, jullie zijn geweldig!
ik heb het erg druk deze week. heb nog een klein stukje klaar dus bij deze!
Na een kort stukje wandelen door de binnenstad waren we voor de markthal aanbeland.
los van de bonkende muziek en alcohol van de club gister had ik nu pas echt de kans haar goed in me op te nemen.
Het hupje in haar lopen zag er super schattig uit.
Allerhande kleine dingetjes kwamen ter spraken, de muziek waar ze naar luistert haar vrienden en een hele boel over haar opleiding.
:Zullen we anders gewoon een frietje halen? Ik heb niet echt honger…
:yeah sure, kijken of we in de haven een mooi plekje kunnen vinden?
De zaterdagmarkt was in volle gang dus na een frietje te hebben gehaald op de markt liepen we richting de oude haven voor wat rust van de winkelende menigte.
:kijk, hier studeer ik!
Het oude gebouw van de Willem de Kooning academie stak af tussen de moderne architectuur van Rotterdam. Een soort kleine oase die aan de voorkant verstopt is achter grote kastanjebomen waar alternatieve types ronddolen. De achterkant was als een poort de museumhaven van Rotterdam in.
Ze plofte neer op het bankje en ging snel weer als een dametje zitten, knieën tegen elkaar, haar rug los van de rugleuning van het bankje en de handen op haar schoot.
Verbaasd door de manier waarop ze plots als een nette dame neerstreek op het bankje in de haven lette ook ik iets meer op mijn houding dan normaal.
We deelden een zakje friet en ik had twee flesjes cola erbij.
Ze begon over zichzelf te vertellen, pas sinds twee jaar woont ze in Rotterdam. Hiervoor woonde ze nog thuis in Scheveningen. Eigenlijk vind ze Rotterdam veel leuker, veel meer kunstenaars, veel leukere cafeetjes en al met al veel meer het gevoel bij de stad.
Haar telefoon ging af, de laat komende vriendin was eindelijk op het station.
:Ik moet eigenlijk weer gaan, Rosanne is op het station. Kom ik je komende vrijdagavond weer tegen, zelfde plek zelfde tijd?
:Ja is goed, dan kan ik het wat later maken.
Een glimlach verscheen op haar gezicht, ik keek haar diep aan en nog voor ik door had wie er mee begon gaven kusten we elkaar, de kus werd zoenen.
Even was het alleen Myrthe en ik, geen stadsgeluiden, geen verplichting. Ik had alleen nog oog voor haar.
Weer ging haar telefoon af…
:Ik moet nu echt gaan, ik bel je vanavond!
Ik keek haar na toen ze richting het station liep, Nu al zin in komende vrijdag!
Weer kwam de gedachte naar voren aan die grote witte onderbroek of wat het ook was.
Wie weet, krijg ik vrijdag een beter beeld droomde ik bij mezelf. Snel kwam het gezond verstand weer terug, “ZET HET UIT JE HOOFD DYLAN!” Niet zo denken, je bent geen viespeuk…
Buiten dat, het huppeltje, de verhalen die ze vol enthousiasme vertelde ik wil wel meer dan alleen dat.
Volgens mij vind ik haar leuk, zijn dat nou vlinders in mijn buik, nu al?!
Vrijdagagavond haalde ik haar op, ik had geen flauw idee maar myrthe woont nog geen drie straten verderop.
De deur ging open, myrthe was gekleed in een khaki panthalon, zwart hemdje met daarover een groen legeroverhemd van de dump, ze zag er stoer uit.
:Volgens mij zie jij de dansvloer niet zo zitten vanavond?
ik heb het erg druk deze week. heb nog een klein stukje klaar dus bij deze!
Na een kort stukje wandelen door de binnenstad waren we voor de markthal aanbeland.
los van de bonkende muziek en alcohol van de club gister had ik nu pas echt de kans haar goed in me op te nemen.
Het hupje in haar lopen zag er super schattig uit.
Allerhande kleine dingetjes kwamen ter spraken, de muziek waar ze naar luistert haar vrienden en een hele boel over haar opleiding.
:Zullen we anders gewoon een frietje halen? Ik heb niet echt honger…
:yeah sure, kijken of we in de haven een mooi plekje kunnen vinden?
De zaterdagmarkt was in volle gang dus na een frietje te hebben gehaald op de markt liepen we richting de oude haven voor wat rust van de winkelende menigte.
:kijk, hier studeer ik!
Het oude gebouw van de Willem de Kooning academie stak af tussen de moderne architectuur van Rotterdam. Een soort kleine oase die aan de voorkant verstopt is achter grote kastanjebomen waar alternatieve types ronddolen. De achterkant was als een poort de museumhaven van Rotterdam in.
Ze plofte neer op het bankje en ging snel weer als een dametje zitten, knieën tegen elkaar, haar rug los van de rugleuning van het bankje en de handen op haar schoot.
Verbaasd door de manier waarop ze plots als een nette dame neerstreek op het bankje in de haven lette ook ik iets meer op mijn houding dan normaal.
We deelden een zakje friet en ik had twee flesjes cola erbij.
Ze begon over zichzelf te vertellen, pas sinds twee jaar woont ze in Rotterdam. Hiervoor woonde ze nog thuis in Scheveningen. Eigenlijk vind ze Rotterdam veel leuker, veel meer kunstenaars, veel leukere cafeetjes en al met al veel meer het gevoel bij de stad.
Haar telefoon ging af, de laat komende vriendin was eindelijk op het station.
:Ik moet eigenlijk weer gaan, Rosanne is op het station. Kom ik je komende vrijdagavond weer tegen, zelfde plek zelfde tijd?
:Ja is goed, dan kan ik het wat later maken.
Een glimlach verscheen op haar gezicht, ik keek haar diep aan en nog voor ik door had wie er mee begon gaven kusten we elkaar, de kus werd zoenen.
Even was het alleen Myrthe en ik, geen stadsgeluiden, geen verplichting. Ik had alleen nog oog voor haar.
Weer ging haar telefoon af…
:Ik moet nu echt gaan, ik bel je vanavond!
Ik keek haar na toen ze richting het station liep, Nu al zin in komende vrijdag!
Weer kwam de gedachte naar voren aan die grote witte onderbroek of wat het ook was.
Wie weet, krijg ik vrijdag een beter beeld droomde ik bij mezelf. Snel kwam het gezond verstand weer terug, “ZET HET UIT JE HOOFD DYLAN!” Niet zo denken, je bent geen viespeuk…
Buiten dat, het huppeltje, de verhalen die ze vol enthousiasme vertelde ik wil wel meer dan alleen dat.
Volgens mij vind ik haar leuk, zijn dat nou vlinders in mijn buik, nu al?!
Vrijdagagavond haalde ik haar op, ik had geen flauw idee maar myrthe woont nog geen drie straten verderop.
De deur ging open, myrthe was gekleed in een khaki panthalon, zwart hemdje met daarover een groen legeroverhemd van de dump, ze zag er stoer uit.
:Volgens mij zie jij de dansvloer niet zo zitten vanavond?