adoptie moeders (TB, JL, TL, WL, KL, BL, PB, OB, NL/PL, 18+)
- Onderwerp starter tb-verhalen
- Startdatum
tb-verhalen
Beginneling
Zoals beloofd hierbij het nieuwe hoofdstuk!
hoofdstuk 10, de peuterdag
Albert Einstein heeft ooit gezegd dat tijd relatief is. Enkel het nu bestaat, tijd is slechts een manier om informatie in onze hersenen te ordenen.
Terwijl hij hier aan terugdacht moest Lucas gniffelen, hij had de afgelopen 2 dagen een volledige transformatie ondergaan van tiener naar peuter maar toch lag hij, als hij net wakker werd in zijn baby ledikantje te denken aan Albert Einstein in plaats van zijn knuffels.
Dat Lucas aan Albert dacht was niet helemaal vreemd, hij had de theorie in zijn leven al meerdere malen gehoord maar had het altijd moeilijk gevonden zich er iets bij voor te stellen. Nu echter, hier in zijn baby ledikantje wist hij dat het klopte. Want hoewel gemiddeld gezien in elke dag even veel uren en minuten zaten leken de laatste twee dagen voorbij gevlogen te zijn.
Misschien had het iets met de bizarre reeks gebeurtenissen te maken, zijn nieuwe leven was nog geen week geleden begonnen toen hij bij Anna en Mara in de auto stapte en vanaf dat moment hadden een reeks bizarre gebeurtenissen elkaar opgevolgd met als hoogtepunt het tot twee keer toe van de borst van Mara drinken gisteren. En hoewel dat eigenlijk te bizar voor woorden moest zijn voelde het vanaf de eerste keer al vertrouwd.
Lucas wist niet meer wat hij overal van moest denken. Alles was een grote waas geworden en zijn hoofd sloeg op tilt, het waren te veel emoties en te veel gebeurtenissen om te ordenen. Hij was eigenlijk maar 1 ding te weten gekomen de laatste dagen: Tijd is relatief.
Buiten hoorde hij wat vogeltjes fluiten en hij vroeg zich af hoe laat het was, door de gordijnen kwam al wat licht zetten wat er dus op leek dat het ergens in de ochtend was. Het zou waarschijnlijk wel vroeg in de ochtend zijn want Lucas had gisteren al zo veel geslapen dat het leek alsof hij nooit meer moe kon zijn.
De babydag had misschien wel voor 70% uit bedtijd bestaan dus toen Lucas voor de laatste keer naar bed werd gebracht laat in de middag of vroeg in de avond was hij helemaal niet moe geweest. Hij had een extra dikke luier om gekregen met inlegger erin en dat bleek maar goed ook want hij had er al twee keer in moeten plassen voordat hij eindelijk in slaap was gevallen.
Dat 's avonds plassen in zijn luier was toch wel erg fijn want het gaf hem dat extra veilige gevoel als hij 's ochtends wakker werd in een flink natte luier. Het gaf hem een hulpeloos gevoel op een fijne manier.
De dikke prop tussen zijn benen herinnerde hem er aan dat hij echt weer een peuter was, het plassen in zijn luier ging hem ook met de keer makkelijker af.
Mara kwam hem vanochtend wekken en het verschil met de babydag was direct duidelijk. Ze liet het bedhek zakken en opende voorzichtig zijn trappelzak. Heb je lekker geslapen lieve schat? Vroeg ze terwijl ze hem een kus op zijn wang gaf. 'Ja mama' antwoorde Lucas met een lichte blos op zijn wangen en hij gaf haar een kus terug.
Ze hielp hem uit bed en liet hem toen even op het vloerkleed spelen terwijl ze zelf zijn bed opnieuw opmaakte, dit keer weer gewoon met een deken, het raam opende en de commode klaar maakte voor de eerste verschoning van de dag.
Daarna mocht Lucas zelf de commode op klimmen en maakte ze de drukkers van zijn rompertje los. Voorzichtig schoof ze zijn rompertje wat omhoog tot zijn navel zichtbaar was en bekeek even de natte luier.
Nou dat was nodig schatje, zei ze tegen Lucas. Misschien moeten we je voortaan toch 's nachts maar een keer verschonen als je vroeg naar bed toe gaat.
Ze maakte de plakkers van de dikke babyachtige luier los en sloeg hem voorzichtig open, Lucas rilde van de koude lucht die nu bij zijn geslachtsdelen kon komen. Ze tikte tegen de billen van Lucas als seintje dat hij ze op moest trekken en trok de natte luier onder hem vandaan, vouwde hem dicht en gooide hem weg. Uit het teiltje dat Mara klaar had gezet op de commode pakte ze een wit washandje en deed hier een beetje zwitsal douche gel op.
Voorzichtig waste ze Lucas zijn intieme delen, allereerst zijn liezen en de omliggende delen, hierna zijn penis en als laatste zijn kont.
Met een handdoek droogde ze hem weer af en pakte daarna een tube met crème. Ze spoot wat van de crème op haar handen wreef het tussen haar vingers. Leg je benen maar een beetje open voor mama zei ze, en toen Lucas dit deed wreef ze de crème voorzichtig over zijn liezen. Opnieuw pakte ze de tube en spoot weer wat crème op haar hand. Dit keer pakte ze met de hand zonder de crème zijn penis vast en hield deze omhoog, voorzichtig wreef ze zijn ballenzak in met crème en daarna zijn penis zelf.
Ze pakte een babydoekje en deed hier haar handen mee af, borg de tube crème op en pakte een bus zwitsal talkpoeder, daarmee bestrooide ze Lucas totdat alles goed bedekt was.
De nieuwe luier verscheen uit een van de lades in de commode, het was weer een bedrukte luier met een katoenachtige buitenkant en grote blauwe strepen erop. Hij was wel een stuk dunner dan degene welke hij vannacht aan had gehad.
Nadat Mara Lucas de luier om had gedaan pakte ze een t-shirt en hielp hem deze aantrekken. Daarna was Lucas klaar. Kom maar schatje, zei Mara. Dan gaan we beneden bij mama Anna kijken.
Lucas was even verbaasd dat hij geen romper of andere kleding kreeg om zijn luier te bedekken maar durfde niet te protesteren. Gedwee kwam hij van de commode af en volgde Mara naar beneden. Daar zat Anna al aan tafel te wachten. Lucas zag door het grote raam van de schuifdeur achter haar dat het heerlijk weer was buiten en hij had nu al zijn om naar buiten te gaan, het ontbijt was echter helaas binnen.
Lucas werd weer naar een kinderstoel toe geleid, al bleek dit een andere kinderstoel te zijn dan gisteren. Deze was in plaats van die van gisteren helemaal gemaakt uit hout en er was een stuk meer bewegingsruimte. Lucas had helemaal ingebouwd gezeten in de kinderstoel van gisteren en was zelfs vastgeklipt met een band tussen zijn benen zodat hij niet uit zijn stoel kon glijden.
Anna had net als Lucas ook enkel een T-shirt aan met ondergoed, al was haar ondergoed bij deze een bikini en geen luier zoals bij Lucas. Ze ging naast hem op een stoel zitten en begon brood voor hem te smeren. Heb je lekker geslapen lieve schat? Ik ga eens een lekkere boterham met pasta voor je maken, heb je daar zin in?
Het was duidelijk dat hij vandaag peuter was in plaats van baby. Net als gisteren werd er nog een hoop voor hem gedaan maar toch mocht hij al een stuk meer doen. En er werden vragen aan hem gesteld waarop een daadwerkelijk antwoord verwacht werd, dat is toch wel een flink verschil. Ook was Lucas blij dat hij niet meer zoveel in bed zou hoeven te liggen.
Het ontbijt was simpel maar lekker, Anna sneed zijn boterham in hapklare stukken en hielp hem met het opeten hiervan. Achteraf gaf ze hem nog een tuitbeker met chocolade melk en zelf dronken ze nog een goede kop dampende koffie.
Ze lieten Lucas nog even in zijn kinderstoel zitten terwijl de tafel afgeruimd werd en praatten in de tussentijd honderduit tegen hem. 'Wij gaan vandaag zwemmen lieve schat, hoe vind je dat?'
Zwemmen! antwoordde Lucas verrukt. Dat is leuk mama!
Samen liepen ze nadat de tafel afgeruimd was naar buiten. Lucas had zich nooit echt verdiept in zonnestanden maar toch dacht hij aan de zon te kunnen zien dat laat in de ochtend moest zijn. Wetende dat de zon opkomt in het oosten en ondergaat in het westen.
Mara en Anna pakte beiden een hand van Lucas en zo liepen ze samen de tuin door. Eerst van de veranda af, voorzichtig met Lucas op het trappetje. Daarna de tuin door, over het kleine pad van rode klinkers, langs al het gras, de bomen en de struiken totdat ze het 2e trappetje hadden bereikt, namelijk het trappetje naar het strandje wat aan het huis lag.
Lucas zag dat het strandje uit klein grind bestond, wat natuurlijk logisch was zo dicht bij de Pyreneeën. Met zijn hand moest hij de leuning vast pakken en terwijl Mara voor hem liep om hem op te vangen bij een eventuele valpartij liep hij met de leuning in zijn linkerhand en Anna's hand in zijn rechter voorzichtig de trap af.
Lucas was vertederd door alle liefde die ze hem schonken en hoe realistisch ze zijn peuter zijn maakten, overal werd op gelet, geen detail werd over het hoofd gezien.
Het werkte ook echt, want Lucas voelde zich echt enorm klein en geliefd terwijl hij daar enkel in zijn t-shirt en luier de trap af waggelde met twee bezorgde moeders om hem heen.
Eenmaal op het strandje voelde hij zich echter wat ongemakkelijk. Wat nou als er iemand aan de overkant van het meer met een verrekijker naar het strandje zat te loeren. Het was nu niet echt zo dat zijn luier goed verborgen was onder het t-shirt, iedereen zou het kunnen zien. En vooral ook omdat de luier door de kleurtjes zo goed opviel.
Hiernaast waren er nog boten die op het meer vaarden, hij telde een zeiljacht en twee kleine speedboten. Als deze boten nou eens dichterbij kwamen zouden ze alles sowieso zien.
Voor het moment bleven ze gelukkig op veilige afstand en Mara en Anna begonnen met het uitpakken van de tassen die ze hadden meegenomen. Terwijl Anna een soort windtentje op begon te zetten opende Mara de schoudertas die ze mee had genomen. De tas was duidelijk volgestopt met allerlei spullen die ze nodig hadden voor Lucas en het eerste wat ze er uit pakte was direct iets wat Lucas helemaal niet had verwacht.
Zwembandjes, erg opvallende oranje zwembandjes. Lucas had al jaren geleden leren zwemmen en mocht van zichzelf zeggen dat hij het eigenlijk ook vrij goed kon. Misschien dat hij zelfs wel beter tegen de stroming in kon zwemmen dan Anna en Mara samen, maar toch moest hij zwembandjes aan. Terwijl Mara glimlachend de bandjes begon op te blazen voelde Lucas zich een beetje opstandig worden. Waarom moest hij zo nodig zwembandjes aan, die waren hartstikke opvallend en dat wilde hij niet.
'Ik kan heel goed zwemmen hoor mama' zei hij tegen Mara, in de hoop dat hij ze toch niet aan zou hoeven. In zijn hoofd wist hij eigenlijk wel beter maar het viel allicht te proberen.
Mara stopte met blazen en keek hem even aan, 'dat weet ik toch schat, deze bandjes zijn ook alleen maar voor de zekerheid hoor'. Ja, deed Anna er een schepje boven op met een kinderachtige stem: 'onze grote stoere vent kan natuurlijk heel goed zwemmen!'
Daarmee was de kous afgedaan, mama was nou eenmaal de baas en Lucas had hierover gewoon simpelweg niks meer te vertellen. En hoewel de bandjes hem tegenstonden gaf deze vorm van macht over hem, ook een zekere rust. Hij hoefde zich er niet druk over te maken, dat deed mama wel voor hem.
Mara blies de bandjes ver op totdat ze helemaal strak stonden van de lucht en deed ze toen voorzichtig om de armen van Lucas. Ze smeerde ook zijn gezicht nog in met zonnen crème waarna hij vrij was om op het strandje te bewegen en te spelen, zolang hij nog maar niet het water in ging of de trap op. Daar moest een van de mama's bij zijn vertelde Anna en die waren nog even bezig.
Hij kreeg 3 plastic wagens met grote wielen om mee te spelen op het strandje en Anna en Mara gingen verder met de spullen goed zetten. Ze hadden het windtentje opgezet en een parasol hierbij om de zon daar weg te halen. In het tentje legden ze de tas met de spullen voor Lucas en een koeltas met wat eten en drinken. Verder hadden ze nog een uitrolbaar xl verschoonkussen bij wat in de schaduw en half in het windtentje gelegd werd en 2 opklapbare strandstoeltjes voor zichzelf.
Terwijl Lucas bezig was het fijne grind op te scheppen met een van zijn wagens nestelden Anna en Mara zich beiden in een ligstoel welke zo gepositioneerd waren dat ze de inkomende zonnestralen vol konden benutten. Ze hadden ook allebei een boek bij en begonnen te lezen. Mara zoals het een echte vrouw betaamt in 50 tinten maar Anna las uit Ethica van Spinoza. Lucas had wel eens van de 17e eeuwse Amsterdamse filosoof gehoord en het leek hem geen boek bij uitstek om te lezen samen met jouw vriendin en peuter op een strandje bij een meer in Spanje, maar smaken konden natuurlijk verschillen.
Zo brachten ze zeker een uur op het strandje door, Anna en Mara lezend en zonnend in hun ligstoel en Lucas bouwend met zijn speelgoed. Voor het blote oog leek het er rustig aan te gaan daar op het strandje, maar Lucas kwam met de seconde meer in de problemen.
hoofdstuk 10, de peuterdag
Albert Einstein heeft ooit gezegd dat tijd relatief is. Enkel het nu bestaat, tijd is slechts een manier om informatie in onze hersenen te ordenen.
Terwijl hij hier aan terugdacht moest Lucas gniffelen, hij had de afgelopen 2 dagen een volledige transformatie ondergaan van tiener naar peuter maar toch lag hij, als hij net wakker werd in zijn baby ledikantje te denken aan Albert Einstein in plaats van zijn knuffels.
Dat Lucas aan Albert dacht was niet helemaal vreemd, hij had de theorie in zijn leven al meerdere malen gehoord maar had het altijd moeilijk gevonden zich er iets bij voor te stellen. Nu echter, hier in zijn baby ledikantje wist hij dat het klopte. Want hoewel gemiddeld gezien in elke dag even veel uren en minuten zaten leken de laatste twee dagen voorbij gevlogen te zijn.
Misschien had het iets met de bizarre reeks gebeurtenissen te maken, zijn nieuwe leven was nog geen week geleden begonnen toen hij bij Anna en Mara in de auto stapte en vanaf dat moment hadden een reeks bizarre gebeurtenissen elkaar opgevolgd met als hoogtepunt het tot twee keer toe van de borst van Mara drinken gisteren. En hoewel dat eigenlijk te bizar voor woorden moest zijn voelde het vanaf de eerste keer al vertrouwd.
Lucas wist niet meer wat hij overal van moest denken. Alles was een grote waas geworden en zijn hoofd sloeg op tilt, het waren te veel emoties en te veel gebeurtenissen om te ordenen. Hij was eigenlijk maar 1 ding te weten gekomen de laatste dagen: Tijd is relatief.
Buiten hoorde hij wat vogeltjes fluiten en hij vroeg zich af hoe laat het was, door de gordijnen kwam al wat licht zetten wat er dus op leek dat het ergens in de ochtend was. Het zou waarschijnlijk wel vroeg in de ochtend zijn want Lucas had gisteren al zo veel geslapen dat het leek alsof hij nooit meer moe kon zijn.
De babydag had misschien wel voor 70% uit bedtijd bestaan dus toen Lucas voor de laatste keer naar bed werd gebracht laat in de middag of vroeg in de avond was hij helemaal niet moe geweest. Hij had een extra dikke luier om gekregen met inlegger erin en dat bleek maar goed ook want hij had er al twee keer in moeten plassen voordat hij eindelijk in slaap was gevallen.
Dat 's avonds plassen in zijn luier was toch wel erg fijn want het gaf hem dat extra veilige gevoel als hij 's ochtends wakker werd in een flink natte luier. Het gaf hem een hulpeloos gevoel op een fijne manier.
De dikke prop tussen zijn benen herinnerde hem er aan dat hij echt weer een peuter was, het plassen in zijn luier ging hem ook met de keer makkelijker af.
Mara kwam hem vanochtend wekken en het verschil met de babydag was direct duidelijk. Ze liet het bedhek zakken en opende voorzichtig zijn trappelzak. Heb je lekker geslapen lieve schat? Vroeg ze terwijl ze hem een kus op zijn wang gaf. 'Ja mama' antwoorde Lucas met een lichte blos op zijn wangen en hij gaf haar een kus terug.
Ze hielp hem uit bed en liet hem toen even op het vloerkleed spelen terwijl ze zelf zijn bed opnieuw opmaakte, dit keer weer gewoon met een deken, het raam opende en de commode klaar maakte voor de eerste verschoning van de dag.
Daarna mocht Lucas zelf de commode op klimmen en maakte ze de drukkers van zijn rompertje los. Voorzichtig schoof ze zijn rompertje wat omhoog tot zijn navel zichtbaar was en bekeek even de natte luier.
Nou dat was nodig schatje, zei ze tegen Lucas. Misschien moeten we je voortaan toch 's nachts maar een keer verschonen als je vroeg naar bed toe gaat.
Ze maakte de plakkers van de dikke babyachtige luier los en sloeg hem voorzichtig open, Lucas rilde van de koude lucht die nu bij zijn geslachtsdelen kon komen. Ze tikte tegen de billen van Lucas als seintje dat hij ze op moest trekken en trok de natte luier onder hem vandaan, vouwde hem dicht en gooide hem weg. Uit het teiltje dat Mara klaar had gezet op de commode pakte ze een wit washandje en deed hier een beetje zwitsal douche gel op.
Voorzichtig waste ze Lucas zijn intieme delen, allereerst zijn liezen en de omliggende delen, hierna zijn penis en als laatste zijn kont.
Met een handdoek droogde ze hem weer af en pakte daarna een tube met crème. Ze spoot wat van de crème op haar handen wreef het tussen haar vingers. Leg je benen maar een beetje open voor mama zei ze, en toen Lucas dit deed wreef ze de crème voorzichtig over zijn liezen. Opnieuw pakte ze de tube en spoot weer wat crème op haar hand. Dit keer pakte ze met de hand zonder de crème zijn penis vast en hield deze omhoog, voorzichtig wreef ze zijn ballenzak in met crème en daarna zijn penis zelf.
Ze pakte een babydoekje en deed hier haar handen mee af, borg de tube crème op en pakte een bus zwitsal talkpoeder, daarmee bestrooide ze Lucas totdat alles goed bedekt was.
De nieuwe luier verscheen uit een van de lades in de commode, het was weer een bedrukte luier met een katoenachtige buitenkant en grote blauwe strepen erop. Hij was wel een stuk dunner dan degene welke hij vannacht aan had gehad.
Nadat Mara Lucas de luier om had gedaan pakte ze een t-shirt en hielp hem deze aantrekken. Daarna was Lucas klaar. Kom maar schatje, zei Mara. Dan gaan we beneden bij mama Anna kijken.
Lucas was even verbaasd dat hij geen romper of andere kleding kreeg om zijn luier te bedekken maar durfde niet te protesteren. Gedwee kwam hij van de commode af en volgde Mara naar beneden. Daar zat Anna al aan tafel te wachten. Lucas zag door het grote raam van de schuifdeur achter haar dat het heerlijk weer was buiten en hij had nu al zijn om naar buiten te gaan, het ontbijt was echter helaas binnen.
Lucas werd weer naar een kinderstoel toe geleid, al bleek dit een andere kinderstoel te zijn dan gisteren. Deze was in plaats van die van gisteren helemaal gemaakt uit hout en er was een stuk meer bewegingsruimte. Lucas had helemaal ingebouwd gezeten in de kinderstoel van gisteren en was zelfs vastgeklipt met een band tussen zijn benen zodat hij niet uit zijn stoel kon glijden.
Anna had net als Lucas ook enkel een T-shirt aan met ondergoed, al was haar ondergoed bij deze een bikini en geen luier zoals bij Lucas. Ze ging naast hem op een stoel zitten en begon brood voor hem te smeren. Heb je lekker geslapen lieve schat? Ik ga eens een lekkere boterham met pasta voor je maken, heb je daar zin in?
Het was duidelijk dat hij vandaag peuter was in plaats van baby. Net als gisteren werd er nog een hoop voor hem gedaan maar toch mocht hij al een stuk meer doen. En er werden vragen aan hem gesteld waarop een daadwerkelijk antwoord verwacht werd, dat is toch wel een flink verschil. Ook was Lucas blij dat hij niet meer zoveel in bed zou hoeven te liggen.
Het ontbijt was simpel maar lekker, Anna sneed zijn boterham in hapklare stukken en hielp hem met het opeten hiervan. Achteraf gaf ze hem nog een tuitbeker met chocolade melk en zelf dronken ze nog een goede kop dampende koffie.
Ze lieten Lucas nog even in zijn kinderstoel zitten terwijl de tafel afgeruimd werd en praatten in de tussentijd honderduit tegen hem. 'Wij gaan vandaag zwemmen lieve schat, hoe vind je dat?'
Zwemmen! antwoordde Lucas verrukt. Dat is leuk mama!
Samen liepen ze nadat de tafel afgeruimd was naar buiten. Lucas had zich nooit echt verdiept in zonnestanden maar toch dacht hij aan de zon te kunnen zien dat laat in de ochtend moest zijn. Wetende dat de zon opkomt in het oosten en ondergaat in het westen.
Mara en Anna pakte beiden een hand van Lucas en zo liepen ze samen de tuin door. Eerst van de veranda af, voorzichtig met Lucas op het trappetje. Daarna de tuin door, over het kleine pad van rode klinkers, langs al het gras, de bomen en de struiken totdat ze het 2e trappetje hadden bereikt, namelijk het trappetje naar het strandje wat aan het huis lag.
Lucas zag dat het strandje uit klein grind bestond, wat natuurlijk logisch was zo dicht bij de Pyreneeën. Met zijn hand moest hij de leuning vast pakken en terwijl Mara voor hem liep om hem op te vangen bij een eventuele valpartij liep hij met de leuning in zijn linkerhand en Anna's hand in zijn rechter voorzichtig de trap af.
Lucas was vertederd door alle liefde die ze hem schonken en hoe realistisch ze zijn peuter zijn maakten, overal werd op gelet, geen detail werd over het hoofd gezien.
Het werkte ook echt, want Lucas voelde zich echt enorm klein en geliefd terwijl hij daar enkel in zijn t-shirt en luier de trap af waggelde met twee bezorgde moeders om hem heen.
Eenmaal op het strandje voelde hij zich echter wat ongemakkelijk. Wat nou als er iemand aan de overkant van het meer met een verrekijker naar het strandje zat te loeren. Het was nu niet echt zo dat zijn luier goed verborgen was onder het t-shirt, iedereen zou het kunnen zien. En vooral ook omdat de luier door de kleurtjes zo goed opviel.
Hiernaast waren er nog boten die op het meer vaarden, hij telde een zeiljacht en twee kleine speedboten. Als deze boten nou eens dichterbij kwamen zouden ze alles sowieso zien.
Voor het moment bleven ze gelukkig op veilige afstand en Mara en Anna begonnen met het uitpakken van de tassen die ze hadden meegenomen. Terwijl Anna een soort windtentje op begon te zetten opende Mara de schoudertas die ze mee had genomen. De tas was duidelijk volgestopt met allerlei spullen die ze nodig hadden voor Lucas en het eerste wat ze er uit pakte was direct iets wat Lucas helemaal niet had verwacht.
Zwembandjes, erg opvallende oranje zwembandjes. Lucas had al jaren geleden leren zwemmen en mocht van zichzelf zeggen dat hij het eigenlijk ook vrij goed kon. Misschien dat hij zelfs wel beter tegen de stroming in kon zwemmen dan Anna en Mara samen, maar toch moest hij zwembandjes aan. Terwijl Mara glimlachend de bandjes begon op te blazen voelde Lucas zich een beetje opstandig worden. Waarom moest hij zo nodig zwembandjes aan, die waren hartstikke opvallend en dat wilde hij niet.
'Ik kan heel goed zwemmen hoor mama' zei hij tegen Mara, in de hoop dat hij ze toch niet aan zou hoeven. In zijn hoofd wist hij eigenlijk wel beter maar het viel allicht te proberen.
Mara stopte met blazen en keek hem even aan, 'dat weet ik toch schat, deze bandjes zijn ook alleen maar voor de zekerheid hoor'. Ja, deed Anna er een schepje boven op met een kinderachtige stem: 'onze grote stoere vent kan natuurlijk heel goed zwemmen!'
Daarmee was de kous afgedaan, mama was nou eenmaal de baas en Lucas had hierover gewoon simpelweg niks meer te vertellen. En hoewel de bandjes hem tegenstonden gaf deze vorm van macht over hem, ook een zekere rust. Hij hoefde zich er niet druk over te maken, dat deed mama wel voor hem.
Mara blies de bandjes ver op totdat ze helemaal strak stonden van de lucht en deed ze toen voorzichtig om de armen van Lucas. Ze smeerde ook zijn gezicht nog in met zonnen crème waarna hij vrij was om op het strandje te bewegen en te spelen, zolang hij nog maar niet het water in ging of de trap op. Daar moest een van de mama's bij zijn vertelde Anna en die waren nog even bezig.
Hij kreeg 3 plastic wagens met grote wielen om mee te spelen op het strandje en Anna en Mara gingen verder met de spullen goed zetten. Ze hadden het windtentje opgezet en een parasol hierbij om de zon daar weg te halen. In het tentje legden ze de tas met de spullen voor Lucas en een koeltas met wat eten en drinken. Verder hadden ze nog een uitrolbaar xl verschoonkussen bij wat in de schaduw en half in het windtentje gelegd werd en 2 opklapbare strandstoeltjes voor zichzelf.
Terwijl Lucas bezig was het fijne grind op te scheppen met een van zijn wagens nestelden Anna en Mara zich beiden in een ligstoel welke zo gepositioneerd waren dat ze de inkomende zonnestralen vol konden benutten. Ze hadden ook allebei een boek bij en begonnen te lezen. Mara zoals het een echte vrouw betaamt in 50 tinten maar Anna las uit Ethica van Spinoza. Lucas had wel eens van de 17e eeuwse Amsterdamse filosoof gehoord en het leek hem geen boek bij uitstek om te lezen samen met jouw vriendin en peuter op een strandje bij een meer in Spanje, maar smaken konden natuurlijk verschillen.
Zo brachten ze zeker een uur op het strandje door, Anna en Mara lezend en zonnend in hun ligstoel en Lucas bouwend met zijn speelgoed. Voor het blote oog leek het er rustig aan te gaan daar op het strandje, maar Lucas kwam met de seconde meer in de problemen.
tb-verhalen
Beginneling
Adoptie Moeders HOOFDSTUK 11
Hoofdstuk 11, peuterdag deel 2.
Vanochtend toen hij uit bed kwam had hij namelijk zijn buik al voelen rommelen maar dat was al snel over gegaan. Nu hier op het strandje echter was de drang om te poepen duidelijk aanwezig. Hij lag alleen nu niet meer veilig in zijn bedje waar hij op zijn gemakje kon poepen zonder dat iemand op hem lette. Hij had zichzelf voorgenomen om vooral in het begin 's ochtends als hij wakker werd in zijn luier te poepen als dit mogelijk was. Dat leek hem fijner omdat hij dan wist dat hij al snel verschoond zou worden en niet ver in een poepluier zou hoeven lopen.
Nu zat hij hier op het strand, en naast dat de dichtstbijzijnde verschoonplek helemaal in het huis was zou iedereen ook direct kunnen zien dat hij een poepluier had, hij had enkel een T-shirt aan wat zijn luier niet goed bedekte.
De krampen in zijn buik werden er echter niet lichter op en Lucas moest nu een beslissing gaan maken. Hij kroop daarom voorzichtig over het fijne grind naar Mara toe.
'Mama' zei hij, 'Ikke moet poepen'.
Mara en Anna keken tegelijk op van hun boek, maar het was Mara die het woord nam.
Ach schatje zei ze, dat is toch helemaal niet erg? Moet mama even komen helpen?
Lucas knikte verlegen en Mara stond op van haar Ligbedje. Ze pakte de hand van lucas vast en nam hem mee naar achter het windtentje. Ga maar op je hurken zitten lieve schat, fluisterde ze in zijn oor toen ze uit het zicht verdwenen waren. Lucas keek haar vol verwarring aan maar deed wat er van hem verlangd werd. Hij had gedacht dat Mara hem mee het huis in zou nemen en misschien op een potje zou hebben laten poepen of iets dergelijks, niet hier in zijn luier achterop het strandje.
Toen Lucas op zijn hurken was gaan zitten kneep Mara hem voorzichtig in zijn hand en knikte hem bemoedigend toe als teken dat hij kon gaan poepen. Lucas sloot zijn ogen en probeerde zich er vol op te concentreren. Omdat hij zo nodig moest ging het gemakkelijker dan hij had gedacht, hij voelde hoe zijn sluitspier zich ontspande en hoe hij zijn luier flink vol poepte. Al die tijd dat hij zo op zijn hurken zat bleef Mara dicht bij hem en hield ze zijn hand vast.
Toen hij klaar was opende hij zijn ogen weer en keek Mara beschaamd aan. Ze glimlachte echter geruststellend terug en gaf hem een kus op zijn wang. 'goed gedaan grote jongen, fluisterde ze zachtjes in zijn oor'. En Lucas wist dat dit niet alleen voor peuter Lucas bedoeld was, anders had ze dat wel hardop gezegd. Hij voelde zich gerustgesteld door de liefde en erkenning die hij van Mara kreeg.
Intussen riep Mara Anne. Wil jij het verschoonkussen en de luiertas even mee naar achter de tent nemen schatje, vroeg ze. Onze lieverd heeft het zo te zien en ruiken een flink volle broek! Binnen een paar tellen stond Anna achter de tent, ze rolden het verschoonkussen zo uit dat het uit het zicht lag voor iedereen die naar het strandje zou kijken en lieten Lucas er voorzichtig op gaan liggen.
Terwijl Lucas ging liggen voelde hij de poep zich tussen zijn benen verspreiden, een vies gevoel waardoor hij hoopte dat hij snel van de luier verlost was.
De mama's gingen direct aan de slag, terwijl Mara babydoekjes en wegwerphandschoentjes uit de luiertas haalde opende Anna voorzichtig de Luier van Lucas. De geur van zijn poep drong direct zijn neus binnen en beschaamd wende hij zijn hoofd af. Anna tikte op zijn billen als teken dat hij zijn billen omhoog moest houden en veegde met de nog vrij schone voorkant van de luier de meeste poep weg.
Hierna mocht Lucas komen staan en begon Mara met een wegwerphandschoentje aan de grote schoonmaak terwijl Anna aan de voorkant met een babydoekje Lucas zijn piemel en balzak voorzichtig schoonmaakte. Het koste een aantal doekjes en washandjes maar niet veel later was Lucas weer helemaal schoon en kreeg hij van Mara en Anna een kus op zijn wang als teken dat hij het goed had gedaan.
Mara stopte al de vieze spullen in een plastic tasje en veegde met een babydoekje het kleine beetje poep wat op het verschoonkussen terecht was gekomen weg.
Zullen we gaan zwemmen Lucasje?, vroeg Anna. Lucas knikte verrukt, het was inmiddels flink warm geworden op het strandje en Lucas verlangde naar de afkoeling die het water zou bieden. Glimlachend trok Anne Lucas mee het strandje op maar dat had hij helemaal niet verwacht.
Hij snapte dat je niet met een luier het water in kon omdat die zichzelf dan helemaal vol zou zuigen met water uit het meer, maar helemaal poedeltje naakt had hij ook niet verwacht. Anna liep echter gestaag door in de richting van het water en Lucas had geen andere keus dan haar te volgen. Hoewel het water toch wel flink wat kouder was dan de warme meizon van noord-spanje ging Lucas snel het water in. Hij voelde zich beschaamd om met enkel bandjes om in het water te moeten spelen, al was dat natuurlijk wel iets wat bij echte peuters dood normaal was.
Niet heel veel later lag hij heerlijk in het heldere water van het El Grado meer. Mara had zich intussen ook bij hen gevoegd en samen speelden ze een tijd lang in het water. Er werd veel naar elkaar gespetterd maar Lucas kreeg ook de kans om even een klein stukje te zwemmen, hoewel dat met de bandjes niet erg goed ging.
Toen ze er uiteindelijk weer uit kwamen vonden Mara en Anna dat het tijd was voor een middagdutje. Dus het xl verschoonkussen werd opnieuw tevoorschijn getoverd en Lucas kreeg van Anna een Luier om. Allereerst droogde ze Lucas af met een schone handdoek zodat de luier niet in zijn liezen zou gaan schuren. En hierna liet ze Lucas op het verschoonkussen liggen waarna ze hem op haar gemak de nieuwe luier omdeed, daarbij lette ze er goed op dat er geen zand of grind mee geluierd werd.
Als finishing touch kreeg Lucas van Anna een doorzichtig plastic broekje aan met elastiek in de openingen voor zijn benen om er voor te zorgen dat het zand en grind toch echt buiten zijn luier bleef.
Nadat Anna klaar was mocht Lucas lekker gaan slapen op het verschoonkussen, net als zoveel peuters met alleen een luier om.
Het was warm geworden op het strandje dus Lucas was blij dat hij in de schaduw van de parasol en het windtentje lag. De parasol was ook nog eens zo gepositioneerd dat hij vanaf het water moeilijk te zien was.
Lucas rolde zich op en probeerde zo goed en zo kwaad als het kon even te slapen op het strandje. Het spelen in het water was vermoeiend geweest dus even rusten was geen overbodige luxe en langzaam sloot Lucas zijn ogen.
Of hij echt even ingedommeld was wist Lucas achteraf niet meer maar op een gegeven moment kwam Anna naast hem zitten en begon zachtjes over zijn wang te strelen. Hee lieverd, zei ze zachtjes. Lust je wat te drinken? Lucas opende zijn ogen en knikte, het was ondanks de schaduw best warm op het strandje.
Anna gaf hem een tuitbeker koude roosvicee uit de koelbox en dankbaar nam Lucas deze aan. Hij begon zo snel als het tuitje het toe liet te drinken. Het koude drinken had echter wel direct een effect op zijn blaas en Lucas voelde hoe de drang om te plassen toe nam. Omdat hij geen zin had om alles moeilijker te maken besloot hij dan ook maar direct in zijn luier te plassen en met het tuitje van het flesje nog in zijn mond begon hij zich op zijn blaas te concentreren. Gelukkig ging zittend plassen een stuk makkelijker dan liggend en al snel voelde hij de opluchting die gepaard ging met het legen van zijn blaas.
Omdat hij geen kleren over zijn luier aan had zag hij ook direct het effect wat het plassen op zijn luier had. Een paar seconden nadat hij was begonnen met plassen vormde een donkere plek aan de voorkant van zijn luier welke zich in een snel tempo verspreide over de gehele voorkant.
Het was een vreemd gezicht maar ook wel weer fascinerend om te zien hoe zijn urine zich over zijn luier verspreidde.
Nadat Lucas uitgeplast was keek hij weer op van zijn luier en zag dat Anna gemoedelijk naar hem glimlachte, het was voor Lucas daardoor direct duidelijk dat dus ook Anna zijn luier had zien verkleuren en had gezien hoe Lucas naar zijn eigen luier aan het kijken was geweest terwijl hij er in plaste.
Vol schaamte keek Lucas de andere kant op, had hij nu maar een broek aangehad zodat Anna niets door had hoeven hebben! Anna kwam echter naar Lucas toe met een van zijn grote plastic vrachtwagens. Ga nog maar lekker even spelen schatje voordat we naar huis moeten zei ze waarna ze weer terug ging naar haar strandstoel, zonder ook maar iets van zijn luier te zeggen.
Lucas ging snel weer heerlijk spelen op het strand, dankbaar dat Anna niks gezegd had. Al snel was hij weer bezig met zijn laatste spel, het opgraven met een graafmachine van grind op de ene plek en daarna met zijn vrachtwagen naar een andere plek verplaatsen om daar weer te dumpen. Hij ging helemaal op in zijn spel en ze waren al snel weer een uur verder. Toen besloten Mara en Anna dat het tijd was geworden om terug te gaan en ze begonnen met het opruimen van de spullen.
Nadat alles opgeruimd was hielp Mara Lucas uit zijn natte luier en liep met hem nog een keer het meer in zodat hij niet meer onder het zand zat. Al snel kwamen ze er weer uit, trok ze de zwembandjes uit en gaf hem een lekkere zachte handdoek poncho aan.
Zo liepen ze samen weer terug naar het huis aan het meer, waarbij ze Lucas bij het traplopen weer goed in de gaten hielden. Eenmaal daar aangekomen mocht Lucas mee naar boven naar de badkamer. Daar hielpen Anna en Mara hem uit zijn badjas en namen hem mee in de douche. Ze hadden een flinke badkamer met een erg grote inloopdouche waardoor ze makkelijk met z'n 3en in de ruimte pasten. Anna en Mara hadden natuurlijk beiden nog hun bikini aan waardoor ze gemakkelijk samen Lucas konden douchen.
Terwijl Mara zijn haar waste met Zwitsal shampoo zorgde Anna met wat wasgel van hetzelfde merk dat hij over de rest van zijn lichaam goed gewassen werd en achteraf spoelden en droogden ze hem samen helemaal af. Hij kreeg in zijn kamer opnieuw een lekkere droge luier om met een leuk motiefje, een rompertje en een leuke pyjama met voetjes uit een stuk. De rits van deze pyjama zat op Lucas z'n rug zodat hij hem zelf niet uit kon doen.
Nadat Lucas helemaal klaar was werd hij naar beneden gebracht, hier kreeg hij van Mara een flesje melk welke ze hem voerde uit een babyflesje met een speentje erop. De melk uit het flesje smaakte verdacht veel naar de melk welke Lucas gisteren uit de borst van Mara had gedronken vond hij zelf. Toen het flesje leeg was werd Lucas in de box gezet die in de kamer stond zodat hij geen gekke dingen kon gaan doen en daarna gingen Mara en Anna zichzelf ook even douchen en omkleden.
Nadat beide mama's weer beneden waren begonnen ze samen aan het eten, wat aardappelen uit de oven met voor zichzelf een lekkere salade en een stukje biefstuk. Voor Lucas hadden ze er wat erwtjes bij en een stukje schnitzel.
Een half uurtje later was het eten al weer klaar en werd Lucas weer meegenomen uit zijn box om plaats te nemen in de kinderstoel. Hij kreeg een slabbertje voor en Anna hielp hem met zijn eten. Ze sneed het eten klein en gaf hem steeds een hapje in zijn mond. Als drinken kreeg Lucas hier nog een tuitbeker met siroop bij en Anna en Mara dronken beiden een glaasje rode wijn.
Na het eten was het eigenlijk al direct bedtijd voor Lucas en dus werd nog voor de tafel was afgeruimd, Lucas meegenomen naar boven. Eenmaal daar aangekomen ritste Mara zijn pyjama open en controleerde met haar hand zijn luier. Ze voelde tussen zijn liezen maar merkte dat de luier nog droog was. Daarom besloten Anna en Mara dat het onzin was om Lucas weer helemaal om te kleden. Wel ging zijn pyjama met voetjes uit en kreeg hij er een terug die wat dunner was en zonder voetjes. Deze pyjama had ook knoopjes onder in het kruis om een eventuele verschoning makkelijker te maken.
Nadat Lucas klaar was voor de nacht werden zijn tanden nog even gepoetst en mocht hij lekker in zijn bed kruipen. Anna klikte nog een speenkoord aan zijn pyjama vast zodat hij vannacht zijn speen niet meer kwijt kon raken en stopte de speen in zijn mond. Zijn bedhek ging weer omhoog zodat Lucas er zelf niet meer uit kon klimmen en Mara las nog een klein verhaaltje aan hem voor.
Ze wensten hem beiden welterusten en klikten het licht uit zodat alleen zijn nachtlampje nog brandde.
Lucas draaide zich op zijn zij, nam de foetushouding weer aan en dacht terug aan alles wat hij vandaag had meegemaakt. Wat was het een bewogen dag geweest, maar o zo ongelooflijk fijn.
Hoofdstuk 11, peuterdag deel 2.
Vanochtend toen hij uit bed kwam had hij namelijk zijn buik al voelen rommelen maar dat was al snel over gegaan. Nu hier op het strandje echter was de drang om te poepen duidelijk aanwezig. Hij lag alleen nu niet meer veilig in zijn bedje waar hij op zijn gemakje kon poepen zonder dat iemand op hem lette. Hij had zichzelf voorgenomen om vooral in het begin 's ochtends als hij wakker werd in zijn luier te poepen als dit mogelijk was. Dat leek hem fijner omdat hij dan wist dat hij al snel verschoond zou worden en niet ver in een poepluier zou hoeven lopen.
Nu zat hij hier op het strand, en naast dat de dichtstbijzijnde verschoonplek helemaal in het huis was zou iedereen ook direct kunnen zien dat hij een poepluier had, hij had enkel een T-shirt aan wat zijn luier niet goed bedekte.
De krampen in zijn buik werden er echter niet lichter op en Lucas moest nu een beslissing gaan maken. Hij kroop daarom voorzichtig over het fijne grind naar Mara toe.
'Mama' zei hij, 'Ikke moet poepen'.
Mara en Anna keken tegelijk op van hun boek, maar het was Mara die het woord nam.
Ach schatje zei ze, dat is toch helemaal niet erg? Moet mama even komen helpen?
Lucas knikte verlegen en Mara stond op van haar Ligbedje. Ze pakte de hand van lucas vast en nam hem mee naar achter het windtentje. Ga maar op je hurken zitten lieve schat, fluisterde ze in zijn oor toen ze uit het zicht verdwenen waren. Lucas keek haar vol verwarring aan maar deed wat er van hem verlangd werd. Hij had gedacht dat Mara hem mee het huis in zou nemen en misschien op een potje zou hebben laten poepen of iets dergelijks, niet hier in zijn luier achterop het strandje.
Toen Lucas op zijn hurken was gaan zitten kneep Mara hem voorzichtig in zijn hand en knikte hem bemoedigend toe als teken dat hij kon gaan poepen. Lucas sloot zijn ogen en probeerde zich er vol op te concentreren. Omdat hij zo nodig moest ging het gemakkelijker dan hij had gedacht, hij voelde hoe zijn sluitspier zich ontspande en hoe hij zijn luier flink vol poepte. Al die tijd dat hij zo op zijn hurken zat bleef Mara dicht bij hem en hield ze zijn hand vast.
Toen hij klaar was opende hij zijn ogen weer en keek Mara beschaamd aan. Ze glimlachte echter geruststellend terug en gaf hem een kus op zijn wang. 'goed gedaan grote jongen, fluisterde ze zachtjes in zijn oor'. En Lucas wist dat dit niet alleen voor peuter Lucas bedoeld was, anders had ze dat wel hardop gezegd. Hij voelde zich gerustgesteld door de liefde en erkenning die hij van Mara kreeg.
Intussen riep Mara Anne. Wil jij het verschoonkussen en de luiertas even mee naar achter de tent nemen schatje, vroeg ze. Onze lieverd heeft het zo te zien en ruiken een flink volle broek! Binnen een paar tellen stond Anna achter de tent, ze rolden het verschoonkussen zo uit dat het uit het zicht lag voor iedereen die naar het strandje zou kijken en lieten Lucas er voorzichtig op gaan liggen.
Terwijl Lucas ging liggen voelde hij de poep zich tussen zijn benen verspreiden, een vies gevoel waardoor hij hoopte dat hij snel van de luier verlost was.
De mama's gingen direct aan de slag, terwijl Mara babydoekjes en wegwerphandschoentjes uit de luiertas haalde opende Anna voorzichtig de Luier van Lucas. De geur van zijn poep drong direct zijn neus binnen en beschaamd wende hij zijn hoofd af. Anna tikte op zijn billen als teken dat hij zijn billen omhoog moest houden en veegde met de nog vrij schone voorkant van de luier de meeste poep weg.
Hierna mocht Lucas komen staan en begon Mara met een wegwerphandschoentje aan de grote schoonmaak terwijl Anna aan de voorkant met een babydoekje Lucas zijn piemel en balzak voorzichtig schoonmaakte. Het koste een aantal doekjes en washandjes maar niet veel later was Lucas weer helemaal schoon en kreeg hij van Mara en Anna een kus op zijn wang als teken dat hij het goed had gedaan.
Mara stopte al de vieze spullen in een plastic tasje en veegde met een babydoekje het kleine beetje poep wat op het verschoonkussen terecht was gekomen weg.
Zullen we gaan zwemmen Lucasje?, vroeg Anna. Lucas knikte verrukt, het was inmiddels flink warm geworden op het strandje en Lucas verlangde naar de afkoeling die het water zou bieden. Glimlachend trok Anne Lucas mee het strandje op maar dat had hij helemaal niet verwacht.
Hij snapte dat je niet met een luier het water in kon omdat die zichzelf dan helemaal vol zou zuigen met water uit het meer, maar helemaal poedeltje naakt had hij ook niet verwacht. Anna liep echter gestaag door in de richting van het water en Lucas had geen andere keus dan haar te volgen. Hoewel het water toch wel flink wat kouder was dan de warme meizon van noord-spanje ging Lucas snel het water in. Hij voelde zich beschaamd om met enkel bandjes om in het water te moeten spelen, al was dat natuurlijk wel iets wat bij echte peuters dood normaal was.
Niet heel veel later lag hij heerlijk in het heldere water van het El Grado meer. Mara had zich intussen ook bij hen gevoegd en samen speelden ze een tijd lang in het water. Er werd veel naar elkaar gespetterd maar Lucas kreeg ook de kans om even een klein stukje te zwemmen, hoewel dat met de bandjes niet erg goed ging.
Toen ze er uiteindelijk weer uit kwamen vonden Mara en Anna dat het tijd was voor een middagdutje. Dus het xl verschoonkussen werd opnieuw tevoorschijn getoverd en Lucas kreeg van Anna een Luier om. Allereerst droogde ze Lucas af met een schone handdoek zodat de luier niet in zijn liezen zou gaan schuren. En hierna liet ze Lucas op het verschoonkussen liggen waarna ze hem op haar gemak de nieuwe luier omdeed, daarbij lette ze er goed op dat er geen zand of grind mee geluierd werd.
Als finishing touch kreeg Lucas van Anna een doorzichtig plastic broekje aan met elastiek in de openingen voor zijn benen om er voor te zorgen dat het zand en grind toch echt buiten zijn luier bleef.
Nadat Anna klaar was mocht Lucas lekker gaan slapen op het verschoonkussen, net als zoveel peuters met alleen een luier om.
Het was warm geworden op het strandje dus Lucas was blij dat hij in de schaduw van de parasol en het windtentje lag. De parasol was ook nog eens zo gepositioneerd dat hij vanaf het water moeilijk te zien was.
Lucas rolde zich op en probeerde zo goed en zo kwaad als het kon even te slapen op het strandje. Het spelen in het water was vermoeiend geweest dus even rusten was geen overbodige luxe en langzaam sloot Lucas zijn ogen.
Of hij echt even ingedommeld was wist Lucas achteraf niet meer maar op een gegeven moment kwam Anna naast hem zitten en begon zachtjes over zijn wang te strelen. Hee lieverd, zei ze zachtjes. Lust je wat te drinken? Lucas opende zijn ogen en knikte, het was ondanks de schaduw best warm op het strandje.
Anna gaf hem een tuitbeker koude roosvicee uit de koelbox en dankbaar nam Lucas deze aan. Hij begon zo snel als het tuitje het toe liet te drinken. Het koude drinken had echter wel direct een effect op zijn blaas en Lucas voelde hoe de drang om te plassen toe nam. Omdat hij geen zin had om alles moeilijker te maken besloot hij dan ook maar direct in zijn luier te plassen en met het tuitje van het flesje nog in zijn mond begon hij zich op zijn blaas te concentreren. Gelukkig ging zittend plassen een stuk makkelijker dan liggend en al snel voelde hij de opluchting die gepaard ging met het legen van zijn blaas.
Omdat hij geen kleren over zijn luier aan had zag hij ook direct het effect wat het plassen op zijn luier had. Een paar seconden nadat hij was begonnen met plassen vormde een donkere plek aan de voorkant van zijn luier welke zich in een snel tempo verspreide over de gehele voorkant.
Het was een vreemd gezicht maar ook wel weer fascinerend om te zien hoe zijn urine zich over zijn luier verspreidde.
Nadat Lucas uitgeplast was keek hij weer op van zijn luier en zag dat Anna gemoedelijk naar hem glimlachte, het was voor Lucas daardoor direct duidelijk dat dus ook Anna zijn luier had zien verkleuren en had gezien hoe Lucas naar zijn eigen luier aan het kijken was geweest terwijl hij er in plaste.
Vol schaamte keek Lucas de andere kant op, had hij nu maar een broek aangehad zodat Anna niets door had hoeven hebben! Anna kwam echter naar Lucas toe met een van zijn grote plastic vrachtwagens. Ga nog maar lekker even spelen schatje voordat we naar huis moeten zei ze waarna ze weer terug ging naar haar strandstoel, zonder ook maar iets van zijn luier te zeggen.
Lucas ging snel weer heerlijk spelen op het strand, dankbaar dat Anna niks gezegd had. Al snel was hij weer bezig met zijn laatste spel, het opgraven met een graafmachine van grind op de ene plek en daarna met zijn vrachtwagen naar een andere plek verplaatsen om daar weer te dumpen. Hij ging helemaal op in zijn spel en ze waren al snel weer een uur verder. Toen besloten Mara en Anna dat het tijd was geworden om terug te gaan en ze begonnen met het opruimen van de spullen.
Nadat alles opgeruimd was hielp Mara Lucas uit zijn natte luier en liep met hem nog een keer het meer in zodat hij niet meer onder het zand zat. Al snel kwamen ze er weer uit, trok ze de zwembandjes uit en gaf hem een lekkere zachte handdoek poncho aan.
Zo liepen ze samen weer terug naar het huis aan het meer, waarbij ze Lucas bij het traplopen weer goed in de gaten hielden. Eenmaal daar aangekomen mocht Lucas mee naar boven naar de badkamer. Daar hielpen Anna en Mara hem uit zijn badjas en namen hem mee in de douche. Ze hadden een flinke badkamer met een erg grote inloopdouche waardoor ze makkelijk met z'n 3en in de ruimte pasten. Anna en Mara hadden natuurlijk beiden nog hun bikini aan waardoor ze gemakkelijk samen Lucas konden douchen.
Terwijl Mara zijn haar waste met Zwitsal shampoo zorgde Anna met wat wasgel van hetzelfde merk dat hij over de rest van zijn lichaam goed gewassen werd en achteraf spoelden en droogden ze hem samen helemaal af. Hij kreeg in zijn kamer opnieuw een lekkere droge luier om met een leuk motiefje, een rompertje en een leuke pyjama met voetjes uit een stuk. De rits van deze pyjama zat op Lucas z'n rug zodat hij hem zelf niet uit kon doen.
Nadat Lucas helemaal klaar was werd hij naar beneden gebracht, hier kreeg hij van Mara een flesje melk welke ze hem voerde uit een babyflesje met een speentje erop. De melk uit het flesje smaakte verdacht veel naar de melk welke Lucas gisteren uit de borst van Mara had gedronken vond hij zelf. Toen het flesje leeg was werd Lucas in de box gezet die in de kamer stond zodat hij geen gekke dingen kon gaan doen en daarna gingen Mara en Anna zichzelf ook even douchen en omkleden.
Nadat beide mama's weer beneden waren begonnen ze samen aan het eten, wat aardappelen uit de oven met voor zichzelf een lekkere salade en een stukje biefstuk. Voor Lucas hadden ze er wat erwtjes bij en een stukje schnitzel.
Een half uurtje later was het eten al weer klaar en werd Lucas weer meegenomen uit zijn box om plaats te nemen in de kinderstoel. Hij kreeg een slabbertje voor en Anna hielp hem met zijn eten. Ze sneed het eten klein en gaf hem steeds een hapje in zijn mond. Als drinken kreeg Lucas hier nog een tuitbeker met siroop bij en Anna en Mara dronken beiden een glaasje rode wijn.
Na het eten was het eigenlijk al direct bedtijd voor Lucas en dus werd nog voor de tafel was afgeruimd, Lucas meegenomen naar boven. Eenmaal daar aangekomen ritste Mara zijn pyjama open en controleerde met haar hand zijn luier. Ze voelde tussen zijn liezen maar merkte dat de luier nog droog was. Daarom besloten Anna en Mara dat het onzin was om Lucas weer helemaal om te kleden. Wel ging zijn pyjama met voetjes uit en kreeg hij er een terug die wat dunner was en zonder voetjes. Deze pyjama had ook knoopjes onder in het kruis om een eventuele verschoning makkelijker te maken.
Nadat Lucas klaar was voor de nacht werden zijn tanden nog even gepoetst en mocht hij lekker in zijn bed kruipen. Anna klikte nog een speenkoord aan zijn pyjama vast zodat hij vannacht zijn speen niet meer kwijt kon raken en stopte de speen in zijn mond. Zijn bedhek ging weer omhoog zodat Lucas er zelf niet meer uit kon klimmen en Mara las nog een klein verhaaltje aan hem voor.
Ze wensten hem beiden welterusten en klikten het licht uit zodat alleen zijn nachtlampje nog brandde.
Lucas draaide zich op zijn zij, nam de foetushouding weer aan en dacht terug aan alles wat hij vandaag had meegemaakt. Wat was het een bewogen dag geweest, maar o zo ongelooflijk fijn.
Goed verhaal ben benieuwd hoe die verder gaat 
littledelete
Welkom!
Ja zou superleuk zijn als er nog een vervolg kwam!
plassertje
Superlid
Zo een mooi verhaal,heb een mooie 10 gegeven. Ik zou wel graag de hoofdrol spelen in dit verhaal,Lucasje
Winnie de Poep
klein zijn is fijn.
Echt toppieverhaal dit ; toppie... maar denk niet dat er na 2 jaar nog een vervolg op komt, al is het dat wel waard.
pamperjong
ik vindt het fijn om lekker aan het luieren te zij
Zo wat een mooi verhaal zeg, dat kan je goed man.
wat zou ik graag hun kindje zijn.
Het enige wat ik dan nog zou wensen is dat mijn luier niet zo snel verschoond zou worden.
ik vind het juist fijn om nog heel lang in een vieze luier te blijfen.
maar jou verhaal is echt top man.
ik mag hopen dat je weer gouw een vervog gaat schrijven.
!1 !1
wat zou ik graag hun kindje zijn.
Het enige wat ik dan nog zou wensen is dat mijn luier niet zo snel verschoond zou worden.
ik vind het juist fijn om nog heel lang in een vieze luier te blijfen.
maar jou verhaal is echt top man.
ik mag hopen dat je weer gouw een vervog gaat schrijven.
!1 !1
blackdiaper
Toplid
OWN jammer dat er niet verder aan geschreven is top verhaal om te lezen
