Nog niet klaar Afspraak in Atlanta

RNdU

Superlid
De mall

Emily en Victoria stonden voor de tralies van mijn cel. Dit keer had ik geen vuile luier maar een droge, schone. Voor nu voelde ik mij daardoor een stuk prettiger ook al wist ik wat mij te wachten stond.

‘So diaper butt’ zei Emily, ‘it’s time for another trip in your diapers!’
Emily legde uit wat het bijgestelde plan was en wat er van mij werd verwacht. De laxeerpillen waren geschrapt want dat vond miss Wilson te risicovol in combinatie met het verzamelen van handtekeningen om verschoond te mogen worden. In plaats daarvan had Emily bedacht dat het leuk zou zijn om een poll te organiseren rondom de vraag: Should he be kept in diapers or not?
Om de mensen te benaderen leek het miss Wilson beter als Emily en Victoria het zouden doen. Dat maakte het in haar ogen minder pervers. Ik mocht of moest er natuurlijk wel bij gaan staan als de vraag gesteld werd. Het doel was om minimaal honderd vrouwen te vragen en / of in ieder geval drie uur lang mensen te benaderen en te bevragen. De tweede verandering van het originele plan was dat miss Wilson het beter vond om de vragen op de parkeerplaats van de mall te stellen. Daar was minder surveillance.

Victoria had de opdracht verzonnen en mocht de kleding en het soort luier bepalen die ik zou gaan dragen. Ze glimlachte naar me en keek toe hoe miss Wilson het slot van mijn celdeur opende.
Ik kreeg een kus en een aai over mijn bol.
‘Hi Sweetie, let’s get you ready’ en ze pakte mij bij de hand.
Miss Wilson had het kleed al op de betonnen vloer van de kelder gelegd. Victoria gebood me daarop te gaan liggen. Ze controleerde de luier die ik om had. Het was een enkele zonder een inlegger erin. Van de stapels luiers die op de plank lagen koos ze een dikke katoenen met klittebandsluiting. Het was voor haar klaarblijkelijk nog niet voldoende wat ze pakte ook nog een katoenen inlegger. Met een lach op haar gezicht knielde Victoria weer bij mij op het kleed neer. Ze opende de katoenen luier en legde de inlegger op z’n plaats. Daarna schoof ze het geheel onder mijn billen en sloot de luier strak om mijn middel en stond vervolgens op.
‘Stand up’ zei ze vriendelijk terwijl ze haar handen uitstak om mij overeind te helpen.
Ik stond op en keek Victoria ongemakkelijk aan. Vanuit mijn ooghoek zag ik Emily besmuikt lachen.
Victoria had zich al snel weer omgedraaid om van de plank een plastic broek te pakken. Het was een blauwe met vliegtuigjes en helikopters erop. Victoria hielp me met het aantrekken van de plastic broek die makkelijk over mijn dikke luier heen ging. Zorgvuldig liep ze de beengaten en de elastieken band rond mijn middel na om te controleren of er geen stof onder het plastic uitstak. Toen dit niet het geval bleek ging ze op zoek naar een romper. Ze vond een geschikte effen gele die ze over mijn hoofd deed. Vaardig sloot Victoria de knoopjes in mijn kruis. Omdat ik zelf niets mocht doen voelde ik me klein. Dat gevoel werd versterkt door het natuurlijke overwicht dat Victoria op mij had en waarbij ik mij ook op de een of andere manier prettig bij voelde. De schok kwam toen ik de broek zag die Victoria in haar handen voor mij klaar hield. Het was een korte broek, ook geel van kleur. De pijpen van de broek waren echter zeer kort, nauwelijks 15 centimeter lang, en leken eerder een verlengde te zijn van het kruis. Het leken ook pofpijpjes te zijn door de vorm die ze hadden. Door de band van de broek zat een wit koord dat als riem moest dienen. De short ging net niet over mijn luier en om die reden maakte Victoria het koord goed vast. Zo zou mijn broek niet afzakken. Met gele sokken en vrolijk gekleurde gympen was mijn tenue voor de dag compleet.
Victoria nam me mee naar boven, met Emily en miss WIlson achter mij aan. In de gang kon ik mijzelf in de spiegel bekijken en ik schrok van mijn spiegelbeeld: Ik was gekleed als een peuter en zo zag ik er ook uit met mijn luier overduidelijk zichtbaar onder de korte broek en romper. Zelfs miss Wilson, die doorgaans op de vlakte hield, kon haar gezicht niet in de plooi houden:
‘Well well, look at you baby Roger. You really are a picture.’
Ook Emily kon haar lach niet inhouden en had de eerste foto’s al gemaakt. Ze had een volle luiertas al en een grote reistas klaar staan aan haar voeten.
‘Ready?’ vroeg Victoria.
Ik knikte hoewel mijn knieën knikten van spanning.
Miss Wilson wenste mij sterkte en bevestigde nogmaals dat Emily mij aansluitend mee zou nemen naar het studentenhuis. Emily legde de tassen in de kofferbak van de auto en ik moest op de achterbank plaatsnemen. Emily zou rijden en startte de auto. Met een zwaai naar miss Wilson reden we de oprit af op weg naar mijn volgende avontuur.

Emily vond een parkeerplek in het midden van een rij in de buurt van een van de ingangen van de mall. Ik wachtte met uitstappen totdat Victoria mijn portier opende. Mijn zenuwen waren gedurende de autorit alleen maar toegenomen en ik was blij dat ik een luier om had want ik plaste van zenuwen in mijn broek. Victoria had een plankje in haar hand waarvan ik vermoedde dat er een notitieblok op lag waar de antwoorden van de geïnterviewden op konden worden geschreven. Ik vond het spannender dan de dierentuin, vooral door de kleding die ik nu droeg. Deze was ten eerste kinderachtiger en ten tweede bedekten mijn huidige kleding veel minder mijn luier. Ten derde zou vandaag ook aan toevallige voorbijgangers een directe vraag gesteld over mijn luier.

Ik zag dat Victoria op haar klembord een foto van mij had. Het was de foto die ik in de aanloop naar de afspraak met miss WIlson haar had gestuurd. Op die foto stond ik in mijn gewone kleding, zonder luier of andere afwijkende zaken. Emily had een professioneel ogend fototoestel in haar handen. Ze zag mijn interesse in het apparaat en demonstreerde het. Tot mijn verrassing bleek het ook een videocamera te zijn. De middag zou op beeld en geluid, zowel statisch als dynamisch kunnen worden vastgelegd.

Victoria schikte nog even mijn kleding, dat wil zeggen, ze trok nog even aan de pijpjes van mijn short zodat die mooi recht naar beneden zaten en controleerde de strik van het koord in mijn band. Ter afronding bekeek ze mij rondom en klopte tevreden op mijn billen.
‘Well sweetheart, here we go’.

De eerste mensen die voorbij kwamen lopen keken mij al met grote ogen aan. Victoria vond echter dat zij niet tot de doelgroep behoorden en sprak ze niet aan. Dat gold ook voor de tweede en derde plukjes mensen maar bij de vierde was het raak. Er kwam een drietal vrouwen aangelopen, ik schatte ze eerste helft dertig. Ook zij hadden mij al snel in het oog en keken mij met belangstelling aan. Victoria deed een paar stappen naar voren en sprak ze aan:
‘Hi. May I ask you a question about him?’
Ze wees naar mij en gebaarde dat ik ook dichterbij moest komen staan.
‘As you can see he’s dressed differently for his age…’
‘Is that a diaper under his shorts’ onderbrak een van de vrouwen Victoria.
‘Yes, that’s a diaper’ antwoordde Victoria alsof het de normaalste zaak van de wereld was.
´He’s in punishment and we really doubt if we should keep him in diapers or stop his punishment. Because we can’t make a decision we thought it would be better if we asked other women for advice. We can understand it might be quite difficult to make a choice so we have a picture of our boy in his adult clothes.’ Victoria liet de vrouwen de foto zien die ze belangstellend bekeken.
Wat volgde was een levendige discussie waar ik buiten gehouden werd. Een van de vrouwen wilde aan mijn luier voelen en Victoria stond dat toe. Daarna volgden de andere vrouwen en werd ik rondgedraaid en moest zelfs mijn broekje omlaag en mijn romper omhoog zodat ze een blik op mijn plastic broek en luier konden werpen.
De uitkomst van de schouw leek te gaan worden dat alle vrouwen unaniem van mening waren dat ik er in mijn luier met gele broekje en romper veel leuker uit zag. Ergo, de straf moest maar definitief gemaakt worden.
Victoria zette op het papier op het klembord drie streepjes onder ‘Diaper’ en vroeg de vrouwen om hun paraaf achter een streepje te zetten. Emily had het hele gesprek gefilmd zodat de bevestiging ook op beeld stond. Met een pets op mijn luier en een lachsalvo namen de vrouwen afscheid van ons en liepen ze richting de mall.

Het was duidelijk dat Victoria en Emily alleen vrouwen zochten om de vraag te stellen. Vrijwel alle aangesproken vrouwen wilden de tijd nemen om mij te beoordelen. Slechts een enkeling vond het ongepast en bedankte. Hoe meer vrouwen Victoria aangesproken had hoe leuker ze het begon te vinden en haar vertrouwen in ‘het spel’ toenam. Het aantal streepjes onder ‘Diaper’ was oneindig groot. De optie ‘Regular clothes’ kreeg slechts twee streepjes, vooral uit piëteit. Veel vrouwen waren zeer geïnteresseerd in mijn luiers en Victoria nam alle tijd om de luiertas met inhoud te laten zien met een demonstratie van de luiers en inleggers. Ook de reistas met daarin onder andere de rompers werden getoond wat tot enthousiaste reacties leidde.

Regelmatig kwam het voor dat tijdens een beoordeling nieuwe vrouwen aansloten, nieuwsgierig waar het gelach en het enthousiasme door veroorzaakt werd. Zo werd ik twee keer omringd door zeven vrouwen. Victoria had aan een blaadje niet genoeg om alle parafen te noteren; het werden er uiteindelijk vier! Emily vond het toen tijd om te stoppen. Victoria had bij de mall met een vriendin afgesproken en gaf mij een kus als afscheid. Ze zei dat ze voor mijn vertrek nog zou langskomen. Emily kreeg het klembord in haar handen gedrukt. Ik slaakte een zucht; weer een opdracht achter de rug, nog drie te gaan. Nu was het tijd om met Emily mee te gaan naar haar studentenhuis. Wat zou mij daar te wachten staan?

Emily bleek echter nog andere plannen te hebben voordat ze mij meenam naar haar huis. Ze legde het klembord en haar camera in de auto en haalde er de luiertas en de reistas uit. Vragend keek ik haar aan. Wat was ze van plan?
Ze gebaarde dat ik de luiertas moest dragen en zelf nam ze de reistas over haar schouder. Emily pakte mij bij de hand en trok me mee in de richting van de mall. Ik kreeg het Spaans benauwd, het voelde alsof ik ontvoerd werd. Wist miss Wilson hiervan of Victoria? Of was dit een sinister plan van Emily? Of ging het om een verschoning? Maar daarvoor hoefde de reistas toch niet mee? Wilde ze me verkleden voor haar huisgenoten?

We liepen hand in hand de mall in. De bezoekers keken mij met open mond aan en ook kinderen moesten lachen hoe ik er uit zag. We liepen langs een foodcourt, gingen de roltrap op en namen vervolgens een zijpad, zo leek het, waar allerlei kleinere winkels waren gevestigd. Opeens werd ik een winkel ingetrokken wat een fotostudio bleek te zijn. Een energieke, slanke jonge vrouw van begin twintig met blond stijl haar kwam naar ons toegelopen. Emily en de vrouw omhelsden en kusten elkaar.
‘So you must be Roger’ zei ze toen ze mij aankeek. Ik knikte en kreeg een rood hoofd toen de vrouw begon te lachen om hoe ik gekleed was. ‘You look absolutely gorgeous in your yellow diaper costume’ grinnikte ze. ‘By the way, my name is Kim’. Kim liep naar de deur van haar winkel en sloot die af. Op de terugweg pakte ze mijn hand. ‘Come, the studio is that way.’ Niet begrijpend wat de bedoeling was probeerde ik tevergeefs oogcontact te maken met Emily. Enkele stappen verder en de hoek om werd het mij helemaal duidelijk. Ik zou een fotoshoot krijgen.

De shoot duurde ruim een uur waarin ik op allerlei wijzen en in verschillende kledingstukken werd geportretteerd. In de tussentijd werd ik door Emily verlost van mijn natte luier waarvan Kim ook foto’s maakte. De klapper kwam als laatst toen ik enkel in een dubbele babyprint wegwerpluier op de gevoelige plaat werd vastgelegd. Om de foto’s op te leuken had Kim grote pluchen dobbelstenen in pasteltinten om mij heen gedrapeerd en soms moest ik een pose aannemen of een van die pluchen dingen vastpakken. Ik zag Emily naast Kim staan met een grote lach op haar gezicht. En ook Kim leek het een erg leuke opdracht te vinden. Na de shoot kreeg ik mijn gele pakje weer aan en zag ik hoe Emily en Kim enkele fotoalbums bekeken en daarna de betaling in orde maakten.
‘See you later!’ zei Kim bij het afscheid nemen. Ze zag de verwarring op mijn gezicht. ‘I live in the same building as Emily’. Dat maakte het duidelijk.
‘Bye’ zei ik met een hoog stemmetje.

Met het verlaten van de fotostudio was mijn trip in de mall met Emily nog niet ten einde. Ze had trek en wilde nog even langs de Mac voordat we naar haar huis zouden rijden. Zwijgend liep ik half naast, half achter haar aan, de spottende blikken van andere bezoekers aan het winkelcentrum zoveel mogelijk vermijdend. Mijn luier kraakte enorm en ik voelde me zeker niet minder bespottelijk er uit zien in vergelijking met de dikke katoenen luier die hiervoor droeg. Ook deze dubbele luier was allesbehalve discreet, noch qua geluid noch qua volume. Mijn korte gele broek zat strak gespannen om mijn billen en lieten de lijnen van mijn luier haarscherp door.
In de Mac zaten een paar tienermeiden; ze waren nog aan het eten maar leken meer aandacht te hebben voor de filmpjes op hun telefoons. Dat veranderde toen ze mij zagen. Emily had hun reacties ook gezien en om extra zout in de wonden te strooien gebood ze mij om aan een hoge tafel te gaan zitten die haaks op de zithoek van de tienermeiden stond. Aan de hoge tafels stonden krukken waardoor de meiden en de voorbijgangers een perfect uitzicht hadden op mijn achterwerk. Zeer ongemakkelijk staarde ik recht voor mij uit, het gegiechel en geroezemoes zoveel mogelijk proberend te negeren. Het wachten duurde lang maar uiteindelijk kwam Emily met een dienblad vol in mijn richting gelopen. Ook nu kreeg ik tot hilariteit van de tienermeiden demonstratief een slab omgedaan. Emily instrueerde expres op luide toon hoe ik moest eten: kleine hapjes, goed kauwen, voor fritessaus was ik nog te klein, enzovoort. De meiden achter me konden meegenieten van de show die Emily aan het opvoeren was. Toen we eindelijk klaar waren met eten mocht ik opstaan en leek aan mijn vernedering voor dit moment een einde te komen. Maar niets bleek minder waar. Midden in het gangpad, op nog geen twee meter van de tafel waaraan de tienermeiden zaten, wilde Emily weten of ik nog droog was. Ze vroeg het met een luide stem. Mijn antwoord was iets minder hard maar wel duidelijk. Toch nam Emily daar geen genoegen mee en maakte zonder gêne de strik van mijn short los en trok die over mijn billen naar mijn enkels. Het gegiechel en geroezemoes nam toe. Ik wist niet waar ik moest kijken zo diep schaamde ik me. Emily leek zich aan niets of niemand te storen en begon de knoopjes in het kruis van mijn romper te openen. Ze trok de romper omhoog en gebood mij de panden hoog te houden. Daar stond ik dan: met een dikke babyluier midden in de Mac. Ik zag de mobieltjes mijn kant op gedraaid worden en de meiden hadden het niet meer. Emily verontschuldigde zich:
‘Sorry girls. I just can’t trust this baby boy so I have to check once and a while.’
De tieners reageerden door elkaar heen en riepen allen wat anders maar de strekking van hun antwoorden was identiek: het is leuk, gewoon doorgaan!
Om de meiden tegemoet te komen moest ik een rondje draaien zodat ze mijn luier goed konden zien. Maar het was voor hun niet genoeg, ze wilden mijn luier ook voelen. En dus werd ik door Emily in de richting van hun tafel geduwd en direct voelde ik meerdere handen in mijn luier knijpen en er overheen glijden. Deze vernedering duurde een minuut of twee; daarna vond Emily het welletjes en kleedde zij mij weer aan. Met een speelse tik op mijn billen gebaarde Emily mij in beweging te komen. Met een luid gekraak liep ik weg maar Emily gebood mij om eerst netjes de tieners gedag te zeggen. Ze zwaaiden terug en naar wat ik ervan begreep kon ik mijzelf terugzien op Instagram en Youtube.
Even later lieten we eindelijk de mall achter ons en kon ik bijkomen op de achterbank van de auto. Nu gingen we echt naar het huis van Emily.
 

RNdU

Superlid
De dormitory, deel I

Het was een lange rit, althans langer dan ik had verwacht. We kwamen in een file terecht.
‘Rush hour’ zei Emily terwijl zij mij via de binnenspiegel aankeek. Ik keek zwijgend naar links en naar rechts en de snelweg stond zes rijen dik vol met langzaam rijdende en weer afremmende auto’s. Emily pakte uit de luiertas, die op de bijrijdersstoel stond, een grote babyfles die gevuld was met melk. Ze schudde de fles een paar keer en reikte hem vervolgens aan.
‘Drink’ zei ze op een rustige toon.
Ik nam de speen in mijn mond en begon te drinken hoewel ik nog niet dorstig was. Het water en de appelsap die ik bij de McDonalds had gedronken waren meer dan voldoende geweest om mijn dorst te lessen. Om geen ruzie met Emily te krijgen, en in de wetenschap dat ik hoe dan ook aan het kortste eind zou trekken, dronk ik de melk op. Ik gaf de lege fles terug aan Emily.
‘Good boy’ zei ze en ze stopte de fles terug in de tas.
We kropen voort over de highway. Ook al gingen we niet snel, ik vond het niet erg. Het bood mij de tijd om rustig naar buiten te kijken. Emily deed ook geen moeite om met mij te praten: Ze had haar oortjes in gedaan en was veel in gesprek. Aangezien ik de helft van het gesprek toch niet kon volgen, verloor ik ook de interesse in hetgeen wat Emilly zei. Mijn gedachten dwaalden telkens af en af en toe dutte ik wat in. Een toenemende druk op mijn blaas kondigde een plas aan. Rustig spreidde ik mijn benen iets meer en probeerde ik de spieren in mijn onderlichaam zoveel mogelijk te ontspannen. Een paar tellen later kwam de plas op gang en met een zwak stroompje, dat lange tijd aanhield, vulde die mijn dubbele luier.

Een toeterende auto deed mij wakker schrikken. Het was in de baan naast ons waar een invoegende truck voor ergernis zorgde bij de achterop komende auto. Ik keek via de binnenspiegel naar Emily die geconcentreerd naar de weg keek maar de beweging op de achterbank had gezien. Ze lachte even naar me voordat ze haar blik weer naar voren richtte.
‘Hang on sweetie, I think we need one more hour to get home. It’s so busy because the other highway is closed due to reconstruction.’
Ik knikte slaperig en sloot mijn ogen weer. De tevreden blik van Emily ontging mij.

In de fles melk had een slaapmiddel gezeten en een langzaam werkend laxeermiddel. In mijn slaap hoorde ik het gerommel in mijn buik niet, evenmin voelde ik de toenemende druk die zich in mijn darmen opbouwde. Emily keek regelmatig via de binnenspiegel toe hoe ik wat onrustig begon te bewegen en uiteindelijk wat ging verzitten om me zo eenvoudig mogelijk te kunnen ontlasten. Toen ik klaar leek te zijn, en de lucht in de auto haar observaties bevestigde, zei ze zachtjes ‘Bingo’.

‘Baby’ hoorde ik ver weg. ‘Baby’ een tweede keer dichterbij maar nog steeds ver weg. Zachtjes werd ik heen en weer geschud. ‘Wake up baby, we are home’. Met moeite opende ik mijn ogen. Ik voelde een kwijl in mijn rechter mondhoek en veegde die met mijn pols weg. In de opening van de linker portier stond Emily. Ze had haar hand op mijn schouder gelegd om me wakker te schudden. Achter haar zag ik vaag de gezichten van drie lachende en verbaasde jonge vrouwen die ongeveer dezelfde leeftijd hadden als Emily. Slaperig keek ik om mij heen. Ik had niets van het laatste deel van de reis mee gekregen en ik had geen idee waar ik was. Ja, ongetwijfeld bij het huis van Emily, maar de omgeving?, de wijk? ik had werkelijk geen idee. Gedesoriënteerd keek ik naar de vrouwen achter Emily die hun best deden om een glimp van mij op te vangen. Op dat moment rook ik de vieze lucht om mij heen en schrok ik van wat ik onder mij voelde: een stinkende, volle luier. Ik schaamde mij dood en waarschijnlijk sprak mijn gezicht boekdelen want ik zag de vrouwen reageren op mijn veranderde gezichtsuitdrukking. Ik voelde me zo ongemakkelijk door de viezigheid onder mijn billen en door de schaamte omdat de vrouwen allang wisten dat ik een vuile luier had. Van schaamte keek ik naar mijn voeten en het liefst zou ik het portier van de auto hebben dichtgetrokken. Maar dat ging niet omdat Emily in de opening stond en haar handen al bezig waren mijn gordel los te maken. Hoeveel vreemde vrouwen zouden zometeen mij in een vuile luier zien?

Ik was door Emily uit de auto geholpen en stond in mijn gele pakje met een dikke natte en vuile luier tegen mijn billen geplakt op de oprit van het studentenhuis. Het was eigenlijk geen huis maar een appartementencomplex dat er luxe uitzag: In speelse stijl gebouwd, getrapt waardoor elk appartement redelijk vrij lag en een groot balkon bezat. Het had vier woonlagen met op de begane grond, zo vermoedde ik, de parkeergarage en een gezamenlijke ruimte. De etages hadden elk ongeveer acht appartementen zodat, wanneer ieder appartement bewoond werd door één persoon, ik vanavond vierentwintig vrouwen kon verwachten. Want ‘women only’ had Emily gezegd toen ze het over haar ‘dormitory’ had.

De drie vrouwen keken mij belangstellend aan, trokken hun neus op toen zij mijn vuile luier roken en begeleidden mij naar de ingang van het complex. Ik waggelde door de zware luier die laag tussen mijn benen begon te hangen. Eenmaal binnen hoorde ik het geroezemoes van stemmen. Het gebouw was van binnen heel mooi en warm ingericht met echte planten, kunst aan de muur, houten vloeren en smaakvolle gordijnen. Er waren enkele nisjes waarin stoffen design fauteuils stonden en er waren room dividers geplaatst om een atmosfeer van rust te creëren. Het geheel leek te zijn ingericht door een stylist die met een aanzienlijk budget had mogen en kunnen werken.

Eenmaal in de ‘ontvangstkamer’ werd ik welkom geheten door ongeveer vijftien jonge vrouwen die allemaal dezelfde looks hadden: lang steil haar -meestal geblondeerd-, een mond met perfect opgelijnde tanden die witter dan wit waren, confectie maat 36 of 38, royaal gebruik van make-up en minimaal een kleine hak onder de voeten. Ik voelde me enorm geïntimideerd door het aantal en het contrast in representatie tussen hun en mij. Dit waren allemaal jonge vrouwen van welgestelde ouders, grootgebracht met de macht die rijkdom en schoonheid met zich meebrengen en dit van nature toepassen in hun dagelijkse doen en laten.
Halverwege de ontvangstkamer, aan de linkerkant, zag ik een levensgrote babybox staan en met de kopse kant tegen de achterwand een dressoir dat voor de gelegenheid was omgebouwd tot een commode. Terwijl ik door Emily naar het midden van de ontvangstkamer werd geleid, kwamen haar flatgenoten, die nog in groepjes met elkaar in gesprek waren, nieuwsgierig om mij heen staan. Er werd aan mijn haar en gezicht gefrunnikt, ik kreeg meerdere opmerkingen tegelijk op me afgevuurd en ik voelde handen over mijn rug en mijn billen gaan. De vele woorden en zinnen die gesproken werden kregen meer en meer een centrale boodschap: Ik was dringend aan een verschoning toe.

En zo lag ik even later op de commode terwijl er om mij heen de vrouwen zich hadden verzameld om niets van het schouwspel te hoeven missen. ‘Noses closed!’ riep een van hen terwijl Emily de plakstrips van mijn luier losmaakte. Dit werd dus de eerste indruk die ik op de vrouwen maakte: een volle, stinkende luier die de gezichten deed verkrampen en wegdraaien van afschuw. Emily leek het niet allemaal niet te deren en begon rustig, zonder gemene opmerkingen te maken, mijn billen schoon te maken. Vanaf het moment dat de vuile luier uit beeld was en mijn luierstreek weer schoon en fris werd de stemming onder de vrouwen weer een stuk beter.

De vrouwen bekeken vol verbazing en enthousiasme de luiers die Emily had meegenomen. Vooral de dikke katoenen vielen goed in de smaak en uiteindelijk kreeg ik die ook omgedaan. Maar eerst volgde een uitgebreide poeder- en zalfbeurt. Uiteraard werd mijn piemel aan een uitgebreid onderzoek onderworpen en ook mijn billen ontbrak het niet aan aandacht. Andere vrouwen wilden ook helpen bij het verschonen en zo gebeurde het dat ik vijf handen tegelijkertijd op mijn lichaam voelde. Na de lange smeersessie werd de luier omhoog en tussen mijn benen getrokken. De gilletjes en opmerkingen waren niet van de lucht. De vrouwen vonden het allemaal geweldig wat er gebeurde.

Over mijn luier kwam natuurlijk een plastic broek. Er verscheen een groene voor mijn ogen die bedrukt was met diverse soorten fruit. Een wit kort t-shirt met op de voorzijde de tekst ‘Mommy’s boy’ was het enige kledingstuk dat ik nog aangetrokken kreeg. Wel acht paar handen werden uitgestoken om mij van de commode te helpen. Een beetje hulp was ook wel fijn want door de dikke luier was ik beperkt in mijn bewegingen. Toen ik eenmaal stond werd er spontaan en enthousiast geklapt. Ik kon niet anders concluderen dat de ontvangst en de eerste minuten in het studentenhuis mij ontzettend meevielen. Hopelijk zou de rest van de avond en de nacht ook meevallen…

De stoelen waren ondertussen in een kring gezet en de vrouwen namen plaats. Ik werd geknuffeld en op schoot genomen terwijl het flitsen van de camera’s onophoudelijk doorging. Geen van de vrouwen leek schroom te hebben om mij aan te raken, te knuffelen of een kus te geven. Waarschijnlijk hielp het dat ik door het vele poederen en zalven dezelfde geur had als een baby. Wellicht dat dit in de vrouwen een soort hormoon deed activeren wat hun aanzette tot dit gedrag. Een paar vrouwen gingen nog iets verder en legden, terwijl ik op hun schoot zat of tussen hun benen in op de stoel, hun hand op mijn luier ten hoogte van mijn kruis. De aanrakingen voelden aan als liefkozingen.

Nadat ik bij iedereen op schoot had gezeten werd de box midden in de kring gezet. De box had spijlen van anderhalve meter hoog en had een deur die met een vernuftig mechanisme gesloten kon worden. Voor een volwassene was het een systeem dat je met twee handen kon bedienen, maar niet wanneer je handen in mittens waren gestopt. En dat is wat er gebeurde. Eenmaal in de box staand, de deur achter mij gesloten, mocht ik mijzelf gaan vermaken. De vrouwen vonden het leuk om toe te kijken en vanaf hun stoelen mij aan te moedigen om bijvoorbeeld van de blokken een toren te maken en die weer om te gooien. Ik kreeg kushandjes toegeworpen gekregen en er werd naar mij gezwaaid.

De vrouwen vonden mijn dikke luier ‘super cute’ en ‘adorable’. Regelmatig vroegen zij mij te gaan staan of me om te draaien zodat ze mijn ‘diapered butt’ in al zijn glorie konden aanschouwen. De dikke luier werkte als een magneet, net als de luid krakende plastic broek. De vrouwen vonden het prachtig: wanneer ik hen aankeek zag ik meestal hun blik naar beneden gericht. Wanneer ze door hadden dat ik ze aankeek, reageerden de vrouwen meestal wat verontschuldigend. Ik werd dan ook al snel weer uit de box gelaten zodat ik vrij kon rondlopen en van vrouw naar vrouw gestuurd werd zodat iedereen vrij kon voelen, kloppen en wrijven over mijn luier. Stilletjes genoot ik van de aandacht en leek het toch nog een leuke avond te gaan worden.

Toen de namiddag overging in de vroege avond, en onder de vrouwen de wijn rijkelijk vloeide, werd de sfeer losbandiger en wilder. Beneveld door de alcohol werden de vrouwen handtastelijker en hun opmerkingen seksistischer. Emily vertelde dat haar medebewoners zeer geïnteresseerd in mijn waren geweest en vol verwachting hadden uitgekeken naar vanavond. Toen zij had verteld dat het de bedoeling was dat ik ook zou overnachten wilden alle vrouwen mij wel in hun appartement hebben. Ze hadden afgesproken te gaan loten maar nu had een van de vrouwen een alternatief bedacht: ze zouden in een kring gaan zitten en ik zou bij iedere vrouw een halve minuut op schoot doorbrengen. In die halve minuut moesten ze proberen mij te laten klaarkomen. Degene die het uiteindelijk lukte was de winnaar. De enige spelregel was: de luier en t-shirt mochten niet worden afgedaan c.q. uitgetrokken.

De vrouwen vonden het een fantastisch idee. Er ontstond nog wel een discussie wie er moest of mocht beginnen maar toen dit naar ieders tevredenheid was opgelost kon het ‘spel’ van start gaan. Ik ging bij de eerste vrouw op schoot zitten. Zij leek geen haast te maken, een bewuste strategie, en het enige wat ze deed was door mijn haren strijken, mij knuffelen, een kusje geven en zachtjes over mijn buik wrijven. Daarna was het tijd om op te staan en bij de volgende vrouw op schoot te kruipen. Zij deed min of meer hetzelfde, liet even haar hand over mijn kruis glijden en toen was de tijd voorbij. Zo maakte ik een rondje en zat ik bij alle vrouwen op schoot zonder dat ik nog maar in de buurt gekomen was van een climax.

De tweede ronde werd intiemer en ontstonden er bij mij de eerste prikkelingen. Sommige vrouwen namen mijn tepels zachtjes tussen de toppen van hun vingers en rolden die voorzichtig heen en weer. Dit voelde erg lekker en mijn reacties werden door toekijkende vrouwen zorgvuldig geobserveerd. De aanrakingen kwamen meer en meer bij mijn gevoelige lichaamsdelen. Sommige vrouwen duwden hun borsten wat omhoog en drukten die tegen mijn gezicht aan. De strelingen over mijn plastic broek, in mijn liezen en over mijn kruis werden intenser. Tot genoegen van de vrouwen begon mijn penis te zwellen maar toen ze doorhadden dat het ze niet ging lukken om mij binnen de dertig seconden te laten klaarkomen, knepen ze mij even hard in mijn tepels om mij vervolgens door te sturen naar de volgende.

De derde ronde ging voorbij en het was halverwege de vierde dat ik door alle erotische handelingen zwaarder begon te ademen. De spanning onder de vrouwen liep op en de stilte in de ruimte was op sommige momenten oorverdovend. Ze zagen mijn borstkas heviger op en neer gaan, merkten op dat ik mijn ogen vaker sloot, voelden hoe onder mijn luier en plastic broek mijn penis hard bleef en zich begon te krommen. De een na laatste vrouw werd uiteindelijk de winnaar. Zij had haar hand schuin over mijn penis gelegd en wreef er zachtjes over terwijl haar andere hand teder met mijn tepel speelde. Schokkend kwam ik klaar en toen ik mijn ogen daarna weer opende, was er onder de vrouwen van afgunst geen sprake en werden er weer nieuwe flessen open getrokken.

Uit de hoek van de ruimte werd een reuze formaat kinderstoel gehaald die mij nog niet was opgevallen. Ik werd er ingezet en met een tuigje vastgezet. Mijn handen zaten nog steeds vast in de mittens dus hoe simpel de sluiting van het tuigje ook was, ik kon het zelf niet open krijgen. Een van de vrouwen schoof het blad op zijn plek en met een klik werd deze vergrendeld. Onder het blad uit mijn tuigje glijden was evenmin mogelijk omdat het harnas een vijfpuntssluiting had: Twee banden over mijn schouders, twee over mijn heupen en een tussen mijn benen door. Op mijn buik kwamen de banden samen in een grote ronde sluiting. Tevreden keken de vrouwen toe hoe ik in mijn kinderstoel zat. De vrouw die mij had laten klaarkomen had een slab in haar handen en deed die mij om. Ik zag hoe de vrouwen de tafels weer op hun plek zetten. Ze werden samengevoegd tot drie grote ronde tafels waar makkelijk acht personen aan konden plaatsnemen. De kinderstoel bleek wieltjes te hebben want ik werd naast de stoel van de winnares gerold.

De vrouwen begonnen de tafels te dekken, de box op te ruimen - en de lege wijnflessen!- en vanuit de hal kwamen een paar vrouwen aanlopen met een stapel pizzadozen. Nadat de pizza’s over de tafels waren verdeeld en iedereen een plekje gevonden had was het tijd om te gaan eten. Mijn babysit, dus de winnaar, heette Lila, sneed een paar stukje pizza voor mij klein en legde die op een plastic bordje met een babyprint. Natuurlijk volgde ook mijn tuitbeker maar bestek kreeg ik niet. Daar had ik ook niets aan met mijn mittens om mijn handen. De vrouwen aten, zo zag ik, hun pizza allen met mes en vork. Verschil moest er wezen. Achterin de ruimte zag ik vanuit de hal Kim binnenkomen. Zij leek net terug te komen van haar werk en nu ik er aan dacht had ik haar ook nog niet gezien vanmiddag. Ze zwaaide lief naar me en ging aan een andere tafel op een vrije stoel naast Emily zitten.

Tijdens het eten begonnen de plagerijtjes: Lila had mij lief enkele stukjes gevoerd omdat ik zelf de stukjes niet kon oppakken. Hongerig at ik die op en gulzig keek ik uit naar het volgende stukje dat mijn gevoerd zou worden. Dat er foto’s en video’s gemaakt zouden worden was niet verrassend en ik kon mij er ook aardig van afsluiten. Er werd door een paar andere vrouwen subtiel wat rode pizzasaus op mijn gezicht gesmeerd zodat het net leek alsof ik als een baby had gegeten. De volgende stap was een feestmuts die ik op mijn hoofd gezet kreeg dat met een elastiekje onder mijn kin werd vastgezet. En zo stapelden de plagerijtjes zich meer en meer op. Tot slot werd ik, terwijl de videocamera’s op mij gericht waren, door Lila zachtjes op mijn rug geklopt totdat ik een boer moest laten.
 

RNdU

Superlid
De dormitory, deel II

De avond was ten einde en Lila had mij meegenomen naar haar appartement. Terwijl ik bij Emily nog even op schoot zat in het bijzijn van de helft van de vrouwen had de andere helft, inclusief Lila, enkele meubelen naar het appartement van de winnaar versleept. Nadat de meubels op hun plek stonden kwam Lila mij ophalen. Ze liep in het bijzijn van de andere vrouwen naar binnen. Aan haar hand moest ik mee lopen en halverwege omdraaien om de vrouwen voor nu even gedag te zeggen. In de lege, stille ruimtes en gangen was het gekraak van mijn plastic broek goed hoorbaar. Lila vond het erg grappig en keek mij meerdere malen lachend aan. Plagend sloeg ze me een paar keer op mijn billen om het geluid extra te benadrukken.
‘We are going to have so much fun tonight’ zei ze tegen me toen we voor de deur van haar appartement stonden.
Ik was benieuwd wat zij in gedachten had.

Het was een ruim appartement, ongeveer 125 vierkante meter groot. Het was compleet ingericht met een woonkamer, keuken, badkamer en twee slaapkamers waarvan er een was ingericht als studeerkamer. Net als de gemeenschappelijke ruimtes was ook dit privé appartement chique qua afwerking en inrichting. Het zou in een interieurblad niet misstaan vond ik. In de ruime slaapkamer van Lila stond ook een spijlenbed. In de studeerkamer was het bureau omgetoverd tot een commode, compleet met aankleedkussen. We liepen naar de badkamer, of liever gezegd, badzaal. Zo groot was die ruimte. Lila liet het bad volstromen en kleedde mij daarna uit. De natte en plakkerige luier werd met de plastic broek en mijn t-shirt in een waszak gestopt. In het badwater gooide ze een half flesje babywasgel leeg. Met haar binnenkant van haar pols controleerde ze nog een keer de temperatuur van het badwater en toen dat goed bevonden werd moest ik in het bad stappen.

‘I’ll be back in a minute’ zei ze terwijl ze me enkele badspeeltjes aanreikte. ‘Be careful’. Speels deed ze wat badschuim op mijn neus en verliet de badkamer. Ik hoorde Lila in de slaapkamer wat rommelen en niet veel later kwam ze weer terug. Mijn mond viel open van verbazing: ze had enkel haar lingerie nog aan. Ik had altijd gedacht dat Amerikaanse vrouwen preuts waren dus dit was het laatste wat ik had verwacht. Lachend ging ze op een krukje naast het bad zitten.
‘Well, do you like it what you see?’ Ze duwde expres haar borsten nog even naar voren wat mij nog meer in verlegenheid bracht.
‘You are very, very beautiful’ zei ik in alle eerlijkheid.
‘Thank you’ antwoordde ze blij. ‘You are a handsome boy’.
‘Thank you’. Meer kon ik op dat moment niet uitbrengen maar dat gaf niet. Lila bleek heel goed in staat te zijn een gesprek gaande te houden en voelde goed aan hoe de afgelopen dagen en uren voor mij waren geweest.
Terwijl ze over koetjes en kalfjes praatte waste ze uitgebreid en liefdevol mijn haren en werd ik uitgebreid gewassen. Vooral mijn piemel kreeg veel aandacht wat tot een logische reactie leidde. Lila vond het reuze amusant: ‘I think this little man likes my attention. It’s the second time your willie stands at full attention.’
‘It’s because you're so pretty, sweet and caring.’
‘Am I?’ antwoordde ze plagend.
Heftig knikte ik bevestigend.
‘Good to know…’

Helaas kwam aan het heerlijke badritueel een einde. Het water werd ook koud maar ik voelde me weer helemaal schoon en fris, weliswaar met een babylucht om mij heen, maar toch.
Lila nam mij na het afdrogen mee naar de studeerkamer waar ik zij mij hielp om op de commode te klimmen. Ze gebood mij op mijn buik te gaan liggen en even later voelde ik twee handen die mijn rug zachtjes begonnen te masseren. Het was geen professionele massage maar de warmte die Lila uitstraalde voelde veel en veel beter. Ze masseerde alleen mijn rug, veegde daarna haar handen droog en ging verder het het poederen van mijn billen. Teder wreef ze elke centimeter in, ook in mijn bilspleet en onder mijn ballen. Het was hemels en ik voelde ook een teleurstelling toen ik mij moest omdraaien. Lila moest lachen toen zij mijn penis rechtop zag staan. Ze pakte hem vast en bekeek hem belangstellend.
‘It’s a shame we have to put it away in a diaper’ zei ze op een toon waaruit ik niet kon opmaken of het gemeend was of niet. ‘We could have had a lot of fun’ voegde ze eraan toe.
Ik zuchtte diep en voelde een enorme drang om Lila, na al wat zij tot nu toe al met mij had gedaan, ook te verwennen. Ze voelde waarschijnlijk aan dat ik iets wilde zeggen maar niet wist wat:
‘What do you want to tell me sweetheart?’
Ik kon niet uit mijn woorden komen en murmelde wat waar Lila geen chocolade van kon maken.
‘Did you say you want Lila happy tonight?!’ maakte ze er zelf van.
‘Yes!’ antwoordde ik met een lach.

Het ijs was gebroken. Hoe kon dit allemaal zo gebeuren? Speelde ik de hoofdrol in mijn eigen Truman show die door de vrouwen listig in elkaar was gezet? Vele vragen vlogen door mijn hoofd. Ik probeerde die te negeren en zoveel mogelijk te genieten van het moment. Lila poederde en smeerde mij in alsof het een lieve lust was. Ongeremd en ongegeneerd speelde ze met mijn penis en ballen waardoor ik zo opgewonden raakte dat er een pauze ingelast moest worden om alles tot rust te laten komen zodat de luier weer omgedaan kon worden. Lila vond het ook leuk om mij een dubbele luier om te doen. In beide luiers deed ze ook een inlegger waardoor mijn benen bijna van de commode afgeduwd werden, zo breed en dik was de luier.
‘Nothing turns me more on than a big fluff diaper on a cute boy’s butt’ zei ze met een lach. Ze streek met haar hand langs mijn gezicht en boog zich voorover om mij een kus te geven. Lila hielp me van de commode af en bleef op haar commando ernaast staan. Ze pakte een tweedelige pyjama uit de reistas en trok mij die aan. Tevreden keek zij hoe de beertjespyjama mij stond.
‘Perfect’ zei ze opgewekt. Ze pakte me bij de hand en nam mee de badkamer in om mijn tanden te poetsen.

Na een paar minuten waren we klaar; Lila had mijn tanden gepoetst. Ondertussen had ik mijzelf in de spiegel kunnen bekijken en een vertrouwd beeld gezien. Een dikke kont onder de pyjama; het beeld van een peuter die gaat slapen. Lila had mijn haren ook nog eens met een lotion ingesmeerd en vervolgens in een peuterkapsel gekamd. Ik zag eruit als een peuter en ik rook als een baby.
‘Now sweetheart, it’s time to say the other girls beddy bye’. Lila pakte mijn hand weer vast en in een rustig tempo nam zij mij mee de gang op. De aanblik dat ik moeite had met lopen en het ook wijdbeens deed, bracht een glimlach op Lila’s gezicht.
‘O gosh, your diapered butt and waddling makes me so wet’ bekende ze. ‘I think I almost need to wear diapers as well.’
De wandeling naar de gemeenschappelijke ruimte was best een klus met zo’n luier om maar gelukkig nam Lila alle tijd en paste ze haar tempo aan aan dat van mij.

De vrouwen zaten alle ontspannen in de woonkamer. Het was een vrolijk gekwek en iedereen leek goed met elkaar te kunnen opschieten. Kim, die bij de deur zat, merkte ons als eerste op en pakte direct haar camera. Ze trok Lila en mij mee terug de gang op en maakte snel enkele foto’s. Daarna mochten we naar binnen en zag ik al snel alle gezichten op mij gericht. De vrouwen vonden mij schattig, snoezig en ik moest bij iedereen even op schoot zitten. Ze vonden mij heerlijk ruiken en waren dol op mijn dikke krakende luier. Ik kreeg ter afscheid van iedere vrouw een kus terwijl de camera van Kim onophoudelijk klikte. Nadat ik bij iedereen op schoot gezeten had mocht ik nog even bij Kim op schoot. Ik zag Emily en Lila met elkaar overleggen terwijl Kim mij toe fluisterde dat ze vandaag hele leuke en lieve foto’s van mij had gemaakt. Lila kwam weer naar mij toe en pakte mijn hand. We zeiden iedereen nog eenmaal gedag, ontvingen de kushandjes, en keerden terug naar het appartement van Lila.

Lila legde mij in haar bed, een kingsize bed dat in een hotelsuite niet zou misstaan. Ik zag hoe Lila zich op haar slipje na uitkleedde. Haar borsten waren prachtig en ik kon mijn blik er niet van afwenden. Ze zag het en lachte.
‘Dirty dirty boy’ zei ze terwijl ze quasi bestraffend met haar vinger zwaaide. Expres boog ze zich vlakbij mijn gezicht voorover waardoor haar borsten bijna in mijn gezicht hingen.
Ze trok een kort nachthemd aan met spaghettibandjes en liep de badkamer in. Ik hoorde het poetsen van de tanden en wat gerommel. Ik vermoedde dat ze bezig was haar make-up te verwijderen. En dat was ook zo. Ook zonder make-up zag Lila er beeldschoon uit, misschien nog wel mooier in sommige opzichten. Ze kroop naast mij in haar bed en draaide zich op haar zij. Haar hand gleed naar mijn pyjamabroek en kwam tot stilstand op de voorzijde van mijn luier. Lila begon speels te wrijven over de plaats waar mijn penis zich onder mijn luier moest bevinden.
‘So sweetheart, tell me. How are you going to make me happy tonight?’

Het was best een klus om met mijn dikke luier me tussen de benen van Lila uit te wurmen. Nog hijgend lag ze bij te komen van het hoogtepunt wat ik haar met mijn tong had bezorgd.
‘You were amazing’ zei ze even later. Lila trok me naar haar toe maar hoe graag ik het ook wilde, met een luier om is het lastig om op je zij te liggen. Lila realiseerde zich dit en moest lachen. Ze draaide zich om en kwam tegen mij aan liggen. Lila was een stille genieter, zo vond ik. Ze zei weinig maar haar gezicht en handen spraken des te meer. Met een vrolijk gezicht begon ze mij te strelen en te knuffelen. Al snel begon ik opgewonden te raken. Wat zou ik graag met deze vrouw willen vrijen! Ik meende dat dit weldra stond te gebeuren en toen Lila zich omdraaide en in haar nachtkastje begon te rommelen verwachtte ik een condoom te gaan zien. Ik was teleurgesteld dat het geen condoom was maar een grote vibrator. Gelukkig slaagde ik erin mijn teleurstelling voor Lila verborgen te houden. Ik glimlachte naar haar toen zij de cirkelvormige kop van de vibrator zachtjes tegen mijn pyjamabroek drukte en de schakelaar omzette. Een diep gegrom en sterke trillingen volgden. Lila beschreef rustig kleine rondjes met de trillende staaf op zoek naar mijn penis die onder de dikke luier onzichtbaar was. Ze navigeerde daarbij op mijn reacties en toen ik de gewenste toonde hield ze stil. Mijn hoogtepunt bouwde zich in een gestaag tempo op. Het duurde niet lang voordat ik grommend klaar kwam. Lila wachtte nog even met het uitzetten van de vibrator en legde die daarna weg.
‘Time to sleep’ zei ze en ze kroop uit bed. Vragend keek ik haar aan. We lagen toch al in bed?
Toen Lila doorhad dat ik verwacht had naast haar te mogen slapen begon ze te lachen. ‘Oh my, you’re such a naughty boy! Did you really expect to sleep with me? You’re wearing a diaper. I don’t sleep beside a diapered boy!’
Ditmaal kon ik mijn teleurstelling minder goed verbergen. Gelukkig was Lila nog wel zo lief om mij een knuffel te geven. Daarna hielp ze mij in het ledikant te komen. Dit meubel had, net als de box en de stoel, een mechanisme waardoor ik er zonder hulp niet uit kon komen. Met een kus stopte Lila mij in, kroop daarna weer in haar eigen bed en deed het nachtlampje uit.

Ik sliep snel in. Het was een heerlijk bed en dito dekbed. Ondanks de spijlen rondom was het bed behoorlijk breed en had ik de ruimte om lekker te liggen. Ik was inmiddels het bed in mijn cel bij miss WIlson gewend en vergeleken daarbij was dit een hemelbed wat betreft het comfort. Ik werd wakker doordat Lila naar de badkamer ging en de lichten in de slaapkamer aanliet. Daarna deed ze de gordijnen open en kwam ze bij mijn bed staan.
‘Good morning sweetheart, did you sleep well?’ vroeg ze zachtjes. Ze aaide me over mijn gezicht en zag er betoverend uit in haar nachthemd. Nu pas vielen mij haar lange slanke benen op die achter de spijlen van mijn bed als de voormalige Twin Towers eindeloos de lucht in leken te steken. Haar hand ging van mijn gezicht naar mijn kruis waar zij mijn pyjamabroek naar beneden trok en geroutineerd met twee vingers langs de beenelastieken in mijn liezen ging. ‘A little wet’ merkte Lila nuchter op. In feite had ik in mijn slaap geplast zonder dat ik er iets van gemerkt had. Ik schrok ervan en was even helemaal van de kaart. Lila viel het niet op en reikte mij een zuigfles gevuld met water aan.
‘I have a shower, you can drink your bottle’. Met een kus op mijn voorhoofd liet ze mij in het ledikant achter. Ik keek haar na totdat ze om de hoek verdween.

Lila had zich casual gekleed in een spijkerbroek met witte sneakers eronder. Ze droeg een wit bloesje met korte mouwen en borduursels. Ze had haar haren in een clip vastgezet en eenvoudig opgemaakt. Het totaalbeeld was zeer geslaagd vond ik en Lila kon de bewondering van mijn gezicht aflezen. Blij met het onuitgesproken compliment kneep ze even in mijn wang. Ze liet mij uit het ledikant en dirigeerde me naar de badkamer waar ik me alleen moest scheren. Lila maakte daarna mijn haren even nat om ze een beetje in model te kammen. Daarna was het de bedoeling om weer in de gezamenlijke ruimte te gaan ontbijten. In mijn pyjama en eronder mijn dikke luier liep ik aan de hand van Lila over de gang naar de lift. In de gezamenlijke ruimte werd ik door alle vrouwen welkom geheten. Ik was -vanzelfsprekend- de enige die in pyjama zou ontbijten. De vrouwen waren aangekleed en opgemaakt. Kim was er ook al en maakte een paar foto’s. Lila gebood mij om in de kinderstoel te gaan zitten en maakte de riempjes vast. Daarna schoof ze het blad op z’n plek en moest ik wachten totdat iemand mij wat zou komen brengen én voeren. Mijn mittens zaten namelijk nog steeds om mijn handen.

Lila en Emily namen aan weerszijden van mij plaats. Kim ging aan de andere kant van Emily zitten en legde haar camera klaar voor gebruik op tafel neer. Lila deed mijn een slab om en niet veel later werd er een door een andere vrouw een groot bord met pap op het tafelblad van mijn stoel gezet.
‘You’d better eat it all. You’ll need it today at Rebecca’s house. She will put you to work and her partner is like a drill sergeant. You won’t want it to get her mad at you.’
Het was de eerste keer dat Emily zo open en mededeelzaam was tegen mij. Tegelijkertijd toonde ze geen belangstelling hoe mijn avond en nacht bij Lila was geweest.
Emily begon mij te voeren terwijl Kim af te en toe een foto maakte. Het leek alsof de vrouwen geen haast hadden, geen afspraken, geen kantoor of collegebank waar ze naartoe moesten. Op de klok zag ik dat het vroeger was dan ik dacht, pas half acht in de ochtend! Dat verklaarde wellicht de rust van het moment.

Na het ontbijt werden de tafels afgeruimd en demonteerden enkele vrouwen de box en de kinderstoel. Ik zag Lila met een paar huisbewoners mijn ledikant in de gang zetten.
‘We rented all the baby stuff’ zei Emily tegen mij.
Ik werd zachtjes opzij geduwd door een vrouw die bezig was de stoelen weer in een kring te zetten. Wat zouden de vrouwen van plan zijn of was dit een opstelling die ze standaard opbouwden na een maaltijd. Uit een kast werd een rad gehaald dat op een driepoot gemonteerd was. Het rad was onderverdeeld in 16 taartpunten met getallen erop van 25 tot 100. Bovenaan de driepoot was een scherp driehoek bevestigd die naar beneden wees en zo de taartpunt aanwees dat de uitkomst zou zijn van de draai.
Zwijgend gingen er meer en meer vrouwen zitten en voor ik het wist was ik de enige die vertwijfeld midden in de kring stond en niet wist naar wie of waarnaar ik moest kijken. Lila nam het woord:
‘Sweetheart, we had a fabulous evening with you. And the night was also fun’ Na het uitspreken brak er een gejoel los onder de vrouwen. Ze waren natuurlijk heel benieuwd wat er in het appartement was gebeurd.
Lila lachte en vervolgde: ‘No, I won’t tell you anything. This is between baby Roger en me. But I can tell you one thing: His diaper hasn’t been taken off.’ Wederom gejoel, iets minder maar toch gonsde het in de ruimte. ‘But it’s time to say goodbye. We won’t let you go away without a present from us so, well’ Lila zocht even naar haar woorden. ‘So we thought it would be fun to give you a farewell spanking.’ Lila wees naar het bord. ‘I will clean you up and leave you naked for the time being. We want you to turn the wheel. Well, I think you can imagine the trick. The number at the wheel will be the number of spanks you’ll receive. Every girl will spank you, so 24 girls means 24 turns.’ Lila had met een lach gezegd maar ik vond het een minder leuk afscheid dan ik me had voorgesteld. Veel tijd om er over in te zitten had ik niet, Lila nam mij mee naar een tafel in de gang, uit het zicht van de andere vrouwen, en deed daar mijn luier af. Het was slim van Lila om het zo te doen want zo bleef mijn ejaculatie ons geheim. Zonder poespas waste ze mij met enkele babydoekjes en in mijn blootje werd ik terug de ruimte in geleid. Niets, maar dan ook niets vond ik meer intimiderend dan naakt te zijn en vierentwintig paar ogen die mij aankeken.

Lila was de laatste die mij zou spanken, degene die naast haar zat had de eer om de eerste te zijn. Ik moest naar het rad lopen en er een flinke slinger aan geven. Het rad draaide een paar keer rond en kwam tot stilstand bij het getal 30. De eerste vrouw nam mij over de knie en gaf met haar blote hand mij dertig flinke petsen op mijn billen. Het was vernederend maar niet echt pijnlijk. Ik mocht opstaan, haar bedanken voor de fijne avond, de gastvrijheid en voor de spanking. Daarna begon het opnieuw. Na een klein uur had ik zo’n duizend tikken op mijn billen gehad en was Lila aan de beurt. Mijn draai aan het rad werd door Emily gemanipuleerd en bij de 100 tot stilstand gebracht. Ik keek Lila diep in de ogen en ging zwijgend over haar benen liggen. Ik rook haar inmiddels voor mij bekende lichaamsgeur en nadat zij even over mijn billen gewreven had begon zij te slaan. De honderd slagen begonnen nu echt pijn te doen terwijl Lila zeker niet harder sloeg dan de andere vrouwen. Mijn tranen kon ik echter met gemak bedwingen, daarvoor had ik inmiddels genoeg ‘reserve’ opgebouwd en mijn pijngrens verschoven.

Na afloop bedankte ik Lila voor de gastvrijheid, de fijne avond én nacht en voor de spanking. Ik wilde naar Emily doorgaan omdat ik onder haar hoede stond maar Lila pakte mijn hand vast en hield mij tegen. Ze dwong me zachtjes om op mijn knieën te zitten en toen ik zo voor haar zat, pakte ze mijn gezicht met beide handen vast en gaf me een lange kus. ‘I’ll miss you’ zei ze. ‘Please contact me’ fluisterde ze zachtjes terwijl we oogcontact maakten. ‘I will’ antwoordde ik niet wetende hoe ik dat zou moeten doen zonder haar volledige naam, adres of telefoonnummer te hebben.

Kim maakte nog een paar foto’s van mijn rode billen en er werd nog een groepsfoto van ons gemaakt waarbij ik met mijn gepijnigde billen naar de camera moest staan en mijn gezicht moest draaien om herkenbaar te kunnen zijn. En zo kwam aan een bewogen verblijf aan de dormitory een einde. Emily nam mij mee naar de tafel in de gang waarop Lila mij had uitgekleed. Emily deed mij weer een dubbele luier om, een romper en een korte broek. Het was zo op het eerste gezicht een normaal outfit maar de luier stak wel af. Ik moest zelf mijn sokken en schoenen aantrekken. De meeste vrouwen stonden al buiten klaar om mij uit te zwaaien en ondertussen van de zon te genieten. Lila hielp Emily met het inpakken van de reistas en de luiertas. In een onbewaakt ogenblik duwde zij mij haar visitekaartje in mijn broekzak en gaf me een knipoog. Ik knikte dat ik het begrepen had. Toen was het echt tijd om weg te gaan. Lila pakte mijn hand vast en gooide de luiertas over haar andere schouder. Emily had de reistas en in haar andere hand had zij de autosleutels al klaar. Bij de auto aangekomen werden de tassen ingeladen en gaf Lila mij nog een extra kus en knuffel voordat ik op de achterbank plaats nam en door Emily werd vastgegespt. Ze stapte daarna zelf ook in, startte de motor en opende haar raam. ‘See you tonight girls!’ riep ze naar haar huisgenoten. De vrouwen zwaaiden ons uit en Lila en ik hielden oogcontact totdat we uit elkaars gezichtsveld waren.

‘Did you have a nice time with Lila?’ vroeg Emily nieuwsgierig.
Ik knikte bevestigend in de richting van de binnenspiegel.
‘She really likes you. I saw she couldn’t take her eyes off you. No, that’s not exactly true: We all saw she couldn’t take her eyes off you. That’s why we let her ‘win’ yesterday.’
De handbeweging van de haakjes bij ´win’ bevestigde mijn vermoeden dat het geen toeval was geweest dat ik bij Lila op de kamer terecht kwam.
‘She’s very beautiful and very sweet’ antwoordde ik dromerig terugdenkend aan de nacht bij haar.
Emily lachte, ze leek nu een heel andere vrouw dan zoals ik haar tot nu toe had leren kennen.
‘She is, but also very conservative in certain ways. That’s why all the girls are so curious about last night. I’ll bet Lila will have a difficult evening tonight. We won’t stop to tease her before she has told us every detail of your night.’
‘You’re evil’ antwoordde ik. Ik had nu al medelijden met Lila maar ze zou zich wel redden en ik kon haar ook niet helpen.
Emily lachte weer en moest zich daarna op het verkeer concentreren. Ik dwaalde weer met mijn gedachten af naar Lila totdat Emily mij weer uit mijn gedachten bracht:
‘We’re almost at Rebecca’s. In case you didn’t know, Rebecca is lesbian. Her partner’s name is Kate. She looks sweet but I warn you, she’s firm and strict. They just bought an old house and they’re busy renovating it. You can expect to be put to work. I don’t think they will play with you as we did at the dormitory.’
Wederom knikte ik ter bevestiging dat ik het had gehoord en begrepen. Ik begon steeds meer gevoel voor Emily te krijgen. Ze had mij voorzien van extra informatie, mij gewaarschuwd en leek nu een andere houding aan te nemen. Zou Lila op Emily hebben ingesproken. Ik besloot Emily wat vragen te stellen:
‘Are you and Lila friends?’
‘Friends but not close friends. We can go well together but we have different interests.’
‘Kim is my best friend in the dormitory’ vulde Emily aan. Ze draaide een oprit op, toeterde, en we stonden voor een oud huis. Het was gebouwd in de stijl de jaren twintig van de vorige eeuw, zo schatte in. Het huis had een houten gevel met erkers, boogjes en een kleine veranda aan de voorzijde. Het leek niet groot maar wel charmant en stijlvol. Vanuit een deur aan de zijkant zag ik Rebecca en een andere vrouw, waarschijnlijk Kate, tevoorschijn komen. Ik zuchtte diep, zocht steun door in mijn broekzak het visitekaartje van Lila vast te pakken, en wachtte totdat Emily of Rebecca mij iets zouden opdragen te doen. Kate was, zoals Emily had verteld, een vrouw met een vriendelijke uitstraling. Ze was lang, blond, niet slank maar ook niet dik en wekte de indruk duidelijk te weten wat ze wil. Als je bepaalde informatie had, leek het eenvoudig om eigenschappen in het uiterlijk van mensen terug te zien.
 

RNdU

Superlid
Rebecca en Kate

Emily hielp mij uit de auto en zette daarna de twee tassen op de grond. Ik stelde mij aan Kate voor die mij hautain aankeek. Rebecca leek ook vriendelijker dan de vorige keer terwijl ze met Emily de overdracht deed. Daarna was het tijd om afscheid te nemen van Emily. Ze gaf mij een kus en daarna liep ik met Rebecca en Kate naar binnen. Emily toeterde nog eenmaal en toen verdween haar auto de straat in.

Het huis was van wat ik kon zien helemaal leeg en kaal. Rebecca en Kate leken het gestript te hebben en nu te beginnen met het opknappen ervan. We liepen van wat ik meende de woonkamer te zijn in. De vloer bestond uit dikke houten planken die in stroken waren gelegd. Het was zeker de ondervloer gezien het soort hout en de grofheid waarmee het was gelegd. De kamer had een hoog plafond, ik schatte ongeveer vier meter, en was afgewerkt met ornamenten en sierlijsten. De ramen keken uit op de straat en de kozijnen bestonden uit sierlijke stijlen en lijsten die de ramen in kleinere rechthoekige vensters verdeelden. Tegen de achterwand stond een schouw en rondom de kamer was een lambrisering. Het schilderwerk had echter dringend een schilderbeurt nodig. Ik schatte zo in dat dit voor de hele woning gold.

In de woonkamer lagen stukken plastic op de grond ter bescherming van de vloer. Op de vloer stonden enkele grote platte emmers met verf, bedoeld om de wanden mee te schilderen. Naast de emmers lagen dikke, grote roerhouten en stonden enkele kleinere verfblikken. Kate en Rebecca gingen op een grote emmer zitten. Kate gebaarde mij om ook op zo’n emmer plaats te nemen. Toen ik zat stak Kate direct van wal:
‘Well, as you can see we are very busy. I didn’t like it when Rebecca told me she invited you over to give you some freaky diaper humiliation. We have got other priorities’ en Kate wees nog een keer naar het werk dat in huis moest gebeuren. Ik knikte ter bevestiging. ‘I wanted Becky to cancel your appointment. Then I thought you could be useful to us by painting our living room.’ Ze wees nu direct naar de kozijnen en lambrisering. Becky called miss WIlson to ask her if you could stay here till tomorrow, when Carmen will meet you at Hooters. Miss WIlson agreed so you can help us out.’
Ik knikte dat ik het begreep en wilde wat zeggen maar Kate liet dat niet toe.
‘I don’t care about your fetish. If you want to be in diapers so you will. We will strip you naked but your diaper. I’m not into humiliating you, I’m only interested in the quality of your paintwork and the progress you make. If both or one of these don’t meet my standards you’ll be in serious trouble.’
Wederom knikte ik en angstvallig hield ik mijn mond. Kate liet er geen misverstand over verstaan wie hier de broek aan had.
‘Good’ zei ze tevreden. ‘Now strip but your diaper’.
Snel volgde ik haar bevel op en ik moest haar mijn kleding aangeven. Kate moest toch even lachen toen zij mijn luier zag. ‘My, you really look ridiculous.’

Kate gaf de kleding aan Rebecca en pakte van de vloer een accu schroefmachine en uit een doosje enkele flinke schroeven.
‘Because I don’t want you wandering around the house and annoy us I will help you.’ Kate bukte en rommelde wat in een plastic tasje van de bouwmarkt. Ze had er een metalen plaatje uitgehaald met op iedere hoek vier schroefgaten. Midden in de kamer schroefde ze het plaatje stevig vast op de vloer. Het plaatje bevatte een verzonken ring die ze omhoog haalde. Kate trok er hard aan om te controleren of alles goed vast zat. Ik keek toe maar zei verder niets. Rebecca had ondertussen mijn kleding en tassen in een andere ruimte gelegd en kwam terug met een tray grote flessen water.
‘For you’ zei ze en ze zette de tray op de grond.
Ik hoorde het gerammel van een ketting. Kate had een lange in haar handen en liep ermee naar mij toe. Ik moest mijn voet uitsteken en ze deed een uiteinde van de ketting om mijn enkel en sloot die af met een hangslot. Ze gebood mij naar de verste hoek van de kamer te lopen en daar te blijven staan. Daar moest ik een ladder op gaan zoals ik die ook zou beklimmen om de bovenkant van het kozijn te kunnen schilderen. Kate mat de afstand af door de ketting te laten vieren en koos een schakel uit om aan de ring te kunnen vastmaken. Met een tweede hangslot werd de ketting geborgd. Ik moest van de trap afkomen en Kate legde uit wat ik moest doen. Nadat ze klaar was pakte ze een van de dikke roerhouten en sloeg er hard mee op de achterkant van mijn bovenbenen, net onder mijn luier.
Ik gilde het uit van de pijn.
‘This is what you’ll get if I’m not satisfied’ zei ze dreigend. ‘I’ll leave the diaper stuff to Becky’ en weg liep Kate, de accu schroefmachine meenemend.
Rebecca vroeg mij nogmaals of alles duidelijk was van wat ik moest doen en toen ik dit haar bevestigde verliet ook zij de kamer. Ik was naakt op mijn luier na in de kamer, geketend zodat ik deze kamer ook niet kon verlaten. Ik keek of er nog gereedschap lag maar behalve een paar kwasten, schuurpapier, ontvettingsmiddel en wat verfbakjes was er niets. Zwijgend begon ik aan de taken die mij waren opgedragen. Het voelde vernederend om bij elke stap die ik zette de ketting te horen ratelen. Een vergelijking met een hond die aan de ketting lag kwam bij mij op.

Ik begon met het schuren van de kozijnen. Die wilde ik als eerste schilderen want als ik eerst de lambrisering zou doen liep ik het risico dat de ketting de pas geschilderde delen zou beschadigen. Ik zette de trap in de verste hoek van de kamer en klom er op. Nu was ik voor iedere voorbijganger vanaf straat te zien. Achter het raam, hoog en naakt op mijn luier na stond ik op de trap te schuren. Het kostte mij de hele ochtend en middag om de kozijnen alleen al te schuren. Het schilderen zou nog veel en veel meer tijd kosten. Wat zou Kate er van vinden? Ik dronk de fles water leeg en pakte een volgende en dronk die ook voor een kwart leeg, zo dorstig was ik. Rebecca kwam even kijken hoe het ging en even later volgde Kate. Ze keek met een strenge blik rond, controleerde hetgeen ik had gedaan en maakte er gelukkig geen opmerkingen over. Toen kwam ze vlakbij me staan en zei:
‘I want you to finish the windows by tonight. Is that clear!’
Mijn mond viel open en voordat ik het wist antwoordde ik: That’s too soon but I will finish it before I leave.’
Voordat ik het wist had ik een oorvijg gekregen. Woedend keek Kate mij aan. ‘Don’t you talk back to me diaper boy.’
Rebecca keek me aan alsof ze wist in welke nesten ik mij had gewerkt door Kate tegen te spreken.
Kate pakte een roerhout en greep mij bij mijn arm. In een oogwenk had ze mij over haar knie gebogen door met de betreffende voet op een grote pot verf te gaan staan. Ze wurmde een hand tussen haar been en mijn buik en trok de plakstrips van mijn luier los. Het ging er zo wild aan toe dat er plastic mee kwam en de luier niet meer te gebruiken was. Kate was sterk en mijn billen werden ongenadig hard geslagen dat ik het uitschreeuwde van de pijn. Mijn gillen moesten buiten te horen zijn geweest maar Kate liet dat koud. Toen zij klaar was stroomden de tranen over mijn wangen, waren mijn billen hard van de slagen en stond mijn binnenste in de brand. Ik keek Kate aan en was echt bang voor haar. Ze vroeg Rebecca mij een nieuwe luier om te doen en liep weg.

Rebecca deed mij een nieuwe dubbele luier om met twee inleggers. Ze motiveerde de keuze met de opmerking dat het nog maar de vraag was of Kate nog een keer toestemming zou geven voor een verschoning. Rebecca was net klaar toen Kate terug kwam met een schaal en zette die op de grond. ‘Your lunch’ zei ze kortaf. Er zat iets van eten in maar smakelijk leek het niet. Protesteren durfde ik niet, net als het vragen om bestek, dus ik pakte de schaal van de grond en wilde het half op gaan drinken half met mijn handen eten.
‘Did I give you permission to take the bowl off the ground?’ vroeg ze streng.
‘No, but’ en toen ik het laatste woord had gezegd kreeg ik direct spijt.
Het was echter al te laat. Weer kreeg ik een vlakke hand in mijn gezicht. Kate haalde een sleuteltje uit haar broekzak en maakte daarmee het hangslot los bij de ring in de vloer. Ze trok hard aan mijn ketting waardoor ik vlakbij de ring kwam te staan. Met een lus deed ze de ketting om mijn hals en sloot die met een kort stukje vlak boven de ring af. Ik zat gedwongen voorover gebogen, met mijn neus een dertigtal centimeter boven de vloer vast.
‘Eat’ commandeerde Kate.
Zwijgend at ik als een hond de bak leeg, mijn handen aan weerszijden van de schaal. Kate en Rebecca zagen toe dat ik alles op at. Toen ik klaar was haalde Kate de schaal weg en vroeg ze Rebecca om mijn ketting weer op de oude manier vast te maken.
‘You’re really are in big trouble’ zei ze voor de tweede keer vandaag.
En ze had gelijk: Kate kwam terug met in haar handen een harnas met een ballgag. Geroutineerd maakte ze de gag vast en sloot de riempjes af met tie wraps die ze door de gaatjes heen stak. De gag werd strak in mijn mond gesnoerd. Tevreden keek Kate mij aan: ‘This is how I deal with back talking diaper boys. Now go back to work and finish the windows before bedtime.’
Zonder een reactie van mij af te wachten keerde Kate zich om en verliet ze met Rebecca de woonkamer.

Ik probeerde de draad weer op te pakken en me te concentreren maar dat was makkelijker gezegd dan gedaan. De gag was groot, het harnas zat om mijn hele hoofd en overal voelde ik de riemen knellen. Slikken ging lastig en mijn kaak zat gefixeerd door een riem onder mijn mond die naar boven ging. Daarnaast was er de schaamte. Ik moest nu de kozijnen gaan schilderen met een luier om en een gag in en zou voor passanten te zien zijn. Wegduiken was niet zo makkelijk door de ketting en met al het wegduiken zou ik ook eerder fouten maken en veel tijd verliezen. Geconcentreerd ging ik aan de slag, het aantal voorbijgangers viel gelukkig reuze mee en al snel zat ik in de flow hoewel de gag mij continu aan mijn status herinnerde. Ik plaste een paar keer door al het water dat ik had gedronken en merkte dat ik nu ook alweer dorstig begon te worden. Ik zag de zon langs de hemel bewegen en toen ik nog een kozijn moest doen was die bijna onder.

Kate kwam kijken hoe het ging en leek tevreden met wat ik had geschilderd. Ze deed het riempje achter mijn hoofd los en haalde de gag uit mijn mond.
‘Drink’ zei ze op neutrale toon.
Dankbaar liep ik naar de flessen toe en dronk driekwart leeg. Ik liep daarna weer naar Kate terug die gedecideerd de gag weer in mijn mond stopte en de riem vast maakte en met een nieuw tie-wrap vergrendelde. Ze liep weg, kwam terug met een bouwlamp en installeerde die zodat ik het laatste raam kon schilderen.

Het was donker toen ik klaar was. Bekaf maakte ik mijn kwast schoon en daarna mijn handen, sloot het verfblik en ging op een grote emmer zitten. Ik moest nodig plassen en liet het dan ook direct lopen. Een lange slome straal liep mijn luier in die inmiddels behoorlijk zwaar begon te worden. Ik hoorde voetstappen mijn richting op komen en Kate en Rebecca kwamen de kamer in. Kate inspecteerde de kozijnen, de kamer en de wijze waarop ik de kwasten en het blik had opgeruimd. Ze leek tevreden. Rebecca controleerde mijn luier en vond dat die nog makkelijk een nacht mee kon. Ze liepen weg en kwamen niet veel later terug met een vieze oude matras die door de vorige eigenaren in het huis was achtergelaten en legden die op de vloer vlakbij de ring. Kate verloste mij van mijn gag en gebood mij te drinken. Mijn eten bestond uit de restjes van een pizza die ze hadden gegeten. Rebecca had nog een oude verhuisdeken gevonden die ze op mijn matras legde. Kate maakte de ketting bij de ring los en maakte die vervolgens weer vast bij een schakel op een halve meter mijn enkel. Ik moest op de matras gaan liggen en Rebecca controleerde of de ketting lang genoeg was om goed op de matras te kunnen liggen. Toen dit het geval bleek zette ze een fles water neer bij mijn hoofdeinde. Kate trok de stekker van de bouwlamp uit het stopcontact en de beide dames verlieten zonder een woord te zeggen de kamer. Daar lag ik dan in het pikkedonker geketend op een oude matras met een verhuisdeken om mij vannacht warm te houden. De restanten pizza moest ik op de tast vinden maar gulzig at ik die op. Het was niet veel maar voor nu voldoende. Met enkele slokken water spoelde ik mijn eten weg. Ik trok de verhuisdeken over mij heen en probeerde te slapen. Ik was moe en blij dat ik kon liggen. Het was moeilijk om in een vreemd huis, geketend en op een weinig comfortabel bed de slaap te vatten. Ik hoorde een televisie in een andere kamer aan staan en vaag de stemmen van Rebecca en Kate die geanimeerd leken te praten. Nogmaals deed ik een grote plas, sloot nogmaals mijn ogen, dacht na en droomde over de afgelopen nacht met Lila, fantaseerde wat hoe het volgende contact zou zijn en eindelijk voelde ik de slaap mijn lichaam binnen komen.

Ik werd vroeg wakker door het licht van de opkomende zon dat ongehinderd door de ramen de kamer in scheen bij de afwezigheid van gordijnen of zonwering. Ik probeerde overeind te komen wat niet eenvoudig was door mijn geketende enkel, dikke luier en een stijve rug als gevolg van de slechte matras. Het gerinkel van de ketting dat door mijn bewegingen werd veroorzaakt bleek een wekker voor Rebecca te zijn die nog slaperig de woonkamer in kwam schuifelen.
‘Early bird’ zei ze grappig bedoeld.
‘Good morning Princess Rebecca’ antwoordde ik.
Ze moest lachen. Waarschijnlijk was ze haar eigen aanspreektitel, die ze mij had opgelegd, alweer vergeten.
‘Good boy’ zei ze tevreden. ‘Hungry?’
Ik knikte bevestigend. Rebecca liep weg en kwam even later terug met twee sandwiches die dik besmeerd waren met chocoladepasta. Dankbaar nam ik ze aan en begon te eten terwijl Rebecca de ketting weer langer maakte zodat ik kon gaan schilderen.
‘I advise you to be very quiet while painting and sanding. It’s just past six in the morning.’
Ik schrok van het vroege tijdstip maar zag er geen heil in om nog te gaan liggen.
Het advies van Rebecca nam ik ter harte en ik ontbeet zo stil mogelijk, ook het pakken van een nieuwe fles water deed ik terwijl ik de ketting omhoog hield zodat die niet over de vloer sleepte.

Nadat ik een grote plas gedaan had begon ik met het lichtjes opschuren van de lambrisering. Toen ik daarmee klaar was, was het nog steeds stil in huis en ging ik verder met het ontvetten en stofvrij maken van het geschuurde hout. Daarna was het tijd om te schilderen. Mijn natte luier hing laag tussen mijn benen terwijl ik op mijn hurken zat om de lambrisering te schilderen. Ik had al een korte wand klaar toen Kate en Rebecca de kamer in kwamen lopen. Kate keek mijn situatie meewarig aan maar was gelukkig tevreden met het voorwerk wat ik had gedaan en het resultaat van het eerste geschilderde deel. Ze complimenteerde mijn werk en was ook onder de indruk van het tempo dat ik maakte. Rebecca stelde voor om mij even te verschonen zodat ik bij het werken niet teveel last zou hebben van mijn natte luier. Kate vond het een goed idee en liet de uitvoering aan Rebecca over.

Ze gebaarde mij op de matras te gaan liggen. Even later kwam ze met de luiertas terug en haalde er een schone luier uit. Met enkele vochtige doekjes maakte ze mijn luierstreek schoon en droogde die goed af. Met een flinke dot poeder werd mijn huid beschermd tegen vocht en andere vijanden en daarna schoof ze een schone luier met een tweetal inleggers onder mijn billen. De plakstrips sloot ze stevig vast en met haar vingers liep ze langs de elastieken om te controleren of alles goed op z’n plek zat. Rebecca hielp me met overeind te komen en tikte nog even plagend op mijn billen.
‘Nice butt’ zei ze met een knipoog.
Ik glimlachte terug als een boer die kiespijn heeft en pakte de fles water om nog wat te drinken voordat ik verder ging met schilderen.

Ik zat ‘in the flow’ en het schilderen vorderde gestaag. Ik had er alle vertrouwen in dat ik de opdracht op tijd zou kunnen afronden. Aan het einde van de middag zou ik door Rebecca worden afgezet bij Hooters waar Carmen en haar collega’s mij zouden ontvangen. Na alle avonturen en vernederingen die ik tot nu toe had meegemaakt en doorstaan maakte ik mij ook geen zorgen meer over vanavond. En daarnaast was Carmen altijd een van de meest vriendelijke geweest van de jonge vrouwen. Emily en Rebecca waren overigens ook een stuk aardiger geweest dan de keer dat ze bij miss Wilson waren.
Ik had er dus goede hoop op dat Carmen de tweede keer ook aardig zou zijn of, in haar geval, blijven.
Het schilderwerk nam mijn aandacht weer in beslag en in een gestaag tempo werkte ik door. Toen het lunchtijd was had ik driekwart van de lambrisering geschilderd en de kozijnen nagelopen op eventuele onvolkomenheden. Ik was zelf tevreden over hoe het ging en vond de kamer er al een stuk beter uit zien dan een dag geleden.

Kate en Rebecca kwamen, zo viel mij op, steeds vaker in de woonkamer om even naar de vorderingen te kijken. We aten met z’n drieën in de kamer en de sfeer werd beter; Kate deed minder ijzig naar mij toe en was complimenteus over mijn werk. De ketting om mijn enkel bleef echter op z’n plek, in dat opzicht veranderde er voor mij dus niets. Kate stelde Rebecca de vraag of zij miss WIlson wilde vragen of ik na Hooters nog een dag kon komen helpen. Ik schrok van die vraag omdat ik erop gerekend had naar Danielle te kunnen gaan. Protesteren durfde ik niet want de gag van gisteren wilde ik geen tweede keer in mijn mond vastgezet krijgen. Rebecca voegde direct de daad bij het woord en belde miss Wilson. Toen ze contact had, liep Rebecca de kamer uit. Omdat ik haar niet kon achterna lopen, kreeg ik niets mee van het gesprek. Ik moest afwachten wat het resultaat van het gesprek zou zijn.
Het gesprek duurde nog geen vijf minuten want Rebecca kwam al snel terug.
‘Done!’ zei ze meer tegen Kate dan tegen mij.
‘We only have to drop him off at an address at Blackburn Park’.
‘Who lives there?’ vroeg Kate.
‘Danielle, a girl he met earlier during his stay in Atlanta’.
‘Fine, it’s not too far from here.’
‘That means’ zei Kate tegen mij ‘you can help us decorating the walls’ en ze wees naar de wanden boven de lambrisering die nog kaal waren en behangen moesten worden.
‘Yes Kate’ antwoordde ik teleurgesteld omdat mijn afspraak met Danielle een dag naar achteren was verschoven.

Het was vier uur in de middag toen ik klaar was om naar Hooters gebracht te worden. Het schilderwerk had ik af kunnen maken, ik was gedoucht en geschoren en om mijn billen zat weer een dikke luier met inleggers. Rebecca had mij weer het kinderachtige gele tenue aangetrokken en nog een bord pap gevoerd. Met gepoetste tanden zat ik op de achterbank van de auto. De ramen van de auto waren niet getint waardoor ik voor iedereen zichtbaar was. Gelukkig leken maar weinig mensen in mij geïnteresseerd te zijn. Na een half uur rijden waren we bij Hooters waar Carmen en drie van haar collega’s mij enthousiast onthaalden. Het restaurant was nog gesloten maar de voorbereidingen voor de avond moesten al wel getroffen worden. Carmen maakte met Rebecca een afspraak voor het ophalen, nam de luiertas van haar over en samen zwaaiden we Rebecca uit toen zij weg reed. Het volgende avontuur stond op het punt te beginnen....
 

RNdU

Superlid
Hooters

Carmen begroette mij hartelijk met een kus en legde haar hand op mijn billen. De drie collega’s, met prachtige rondingen, namen mij aandachtig op en heetten mij welkom. Ik meende de binnenpretjes al in hun ogen te kunnen zien. Maar nu ik vlakbij de eindstreep was én al zoveel had ondergaan, maakte ik mij weinig zorgen. Ik wilde er vooral ook veel van proberen te genieten; ook al zou het af en toe wel eens pijnlijk kunnen worden.

In het restaurant werkten een tiental jonge vrouwen. Ze hadden allemaal het tenue van Hooters aan dat bestond uit een witte tanktop met in rode letters ‘Hooters’ op de voorzijde. Eronder droegen ze in dezelfde kleur rood een zogenaamde billentikker die weinig vlees onbedekt liet. In de keuken waren hoorbaar, maar niet zichtbaar koks aan het werk. Of dat ook vrouwen waren kon ik dus ook niet zien.

Carmen stelde mij aan de vrouwen voor en omgekeerd. Het werd mij duidelijk dat Carmen de bedrijfsleider was en verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van het restaurant. De vrouwen keken mij aandachtig aan en waren door Carmen vanzelfsprekend al geïnformeerd over mijn achtergrond en reden van mijn komst. Mijn gele romper en short met daaronder een dikke zichtbare en hoorbare luier bezorgde de vrouwen de lachstuipen en ik kreeg direct al opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd. Carmen liet ze even begaan en begon, toen de rust weer was teruggekeerd, mij te midden van de vrouwen, tot op mijn luier uit te kleden. De aanblik van mijn witte luier zorgde voor een nieuwe golf van hilariteit en opmerkingen. Vele handen betastten mijn luier, streken eroverheen, knepen erin, sloegen op mijn billen. Toen hun grootste nieuwsgierigheid was bevredigd trok Carmen mij hetzelfde tenue aan als de vrouwen. De rode short sloot strak om mijn luier en liet de bovenzijde ervan bloot liggen. Ook in mijn kruis waren stukjes wit zichtbaar. De witte tanktop paste beter en toen ik mijzelf in de spiegel mocht bekijken las ik een iets afwijkende tekst op mijn borst: ‘Hooters baby’ stond er in rode letters op gedrukt. Aansluitend vond er een geïmproviseerde fotoshoot plaats waarin ik te midden van alle vrouwen op de foto gezet werd en met tweetallen apart. Daarna vond Carmen het de hoogste tijd dat we weer aan het werk zouden gaan. Ik werd door haar aan de hand meegenomen naar de spoelkeuken. Deze avond zou het mijn taak worden om alle vuile vaat schoon te maken. Carmen legde uit hoe dat moest en toen zij ervan overtuigd was dat ik het begrepen had kreeg ik nog een lieve kus op mijn wang en een speels tikje op mijn billen ter aanmoediging.

De spoelkeuken was een lange smalle ruimte waarin tegen de wanden over de hele lengte een roestvrijstalen aanrechtblad was en in de hoek twee grote industriële vaatwassers. Carmen had uitgelegd dat het de bedoeling was dat de vaat van vuil naar schoon ging: de vuile vaat werd door de vrouwen van de bediening bij de deur op het aanrechtblad geplaatst. Ik moest de vieze borden schoonspoelen en dan in de linker vaatwasser plaatsen. De glazen moesten in de andere gootsteen worden gespoeld en gewassen worden in de rechter vaatwasser. Het bestek moest in dezelfde spoelbak worden gespoeld als de borden, net als de kopjes en schoteltjes. De schone vaat moest ik dan op het aanrechtblad aan de andere zijde zetten en zo nodig nog met een theedoek goed droogmaken. De glazen moest ik met een andere doek polieren en op z’n kop op een dienblad plaatsen, soort bij soort. En dat laatste gold overigens ook voor de borden, koppen, schotels en bestek. Er lag al een klus op mij te wachten ondanks dat het restaurant nog niet geopend was. Een vaatwasser vol glazen moest worden uitgeruimd en gepolierd. Ik ging direct aan de slag.

Al snel kwamen de eerste gasten. Ik zag ze niet maar ik hoorde op de achtergrond het geroezemoes van zware stemmen van de waarschijnlijk overwegend mannelijke clientèle en even later gevolgd door de vrouwen van de bediening die de eerste vuile vaat aanleverden. Ze hadden het klaarblijkelijk nog niet erg druk want ze vonden het leuk om even te buurten en aan mijn luier te zitten. Van het geluid van al het kletterend water van de spoelkranen voelde ik zelf ook vaker de aandrang om te plassen. Door de vaatwassers was de ruimte ook heel vochtig en warm waardoor ik veel meer dronk dan normaal. De combinatie van factoren resulteerden in een zware natte luier. Mijn Hootersbroekje hield de luier echter boven verwachting goed op z’n plaats maar de zwelling ervan kon die niet camoufleren. Al snel viel het de vrouwen, die naarmate de avond vorderde, steeds vaker de spoelkeuken binnenkwamen om vuile vaat af te geven en de schone op te halen mijn natte luier op. Opmerkingen als: ‘You really need a diaper, don’t you?’, ‘You are in for a change!’, ‘Wet baby’ waren niet van de lucht. Ze waren lief plagend bedoeld want de vrouwen zeiden het met een knipoog en ze namen ook de tijd om even te vragen hoe het ging, of het lukte om in mijn eentje de vele vuile vaat te kunnen spoelen, wassen, drogen en polieren. Carmen kwam ook vaak bij mij kijken en ging met haar hand iedere keer over mijn kruis en tussen mijn benen. Daarbij keek ze me aan als een jonge moeder haar baby aankijkt. Ze vertelde dat in het restaurant alles op rolletjes verliep en dat ik daar een groot aandeel in had. Normaal werkten er twee collega’s in de spoelkeuken maar door ziekte en het gebrek aan interesse onder werkzoekenden was het lastig om een goede bezetting te vinden. Mijn harde en goede werk had een positief effect op de sfeer onder de collega’s en daardoor ook op de klanttevredenheid. Carmen zegde mij toe om uit dank voor mijn inzet, net als alle medewerkers, mij loon uit te keren en mij te laten meedelen in de fooienpot. Ik bedankte Carmen voor de getoonde betrokkenheid en het aanbod waarna we beiden weer onze werkzaamheden oppakten.

Het was tegen twaalf uur dat de rust in het restaurant terugkeerde. Om elf uur had het de deuren gesloten en werd er begonnen met het opruimen en schoonmaken van de tafels en de vloer. Ik ruimde de laatste vaatwassers uit en kwam met de dienbladen met de schone vaat voor het eerst het restaurant binnen. Wat verdwaald keek ik waar ik naar toe moest maar al snel kwam een vrouw naar mij toe om me de weg te wijzen. Toen iedereen klaar leek te zijn en het restaurant weer schoon en klaar was om morgen weer open te gaan, klingelde Carmen met de bel die aan de bar hing. Van alle kanten kwamen de vrouwen aangelopen en waren we compleet. Carmen sprak haar collega’s toe: het was een goede avond geweest. Er was geen tafel meer vrij geweest en de gasten hadden royaal getipt. Er klonk een luid gejoel als blijk van blijdschap en verwachting hoe hoog de fooi zou gaan uitvallen. Maar voordat Carmen overging met het noemen van het totaal ontvangen bedrag aan fooi richtte ze de aandacht op mij:

Ik moest op een stoel gaan staan en Carmen begon mij toe spreken. Na bijna elke zin die zij uitsprak werd er geklapt en gelachen. Ik werd bedankt en gecomplimenteerd maar natuurlijk ook veel geplaagd en voor schut gezet. De vrouwen hadden de grootste lol en er werden veel opmerkingen gemaakt over de enorm natte luier die ik droeg. Carmen liet ze begaan en vertelde dat ze het niet meer dan eerlijk vond dat ik een salaris kreeg en meedeelde in de fooienpot gezien het harde werk dat ik had verricht. Ik was benieuwd hoe de vrouwen op die mededeling zouden reageren maar ik zag geen afkeurende blikken en hoorde evenmin afkeurende geluiden. Stilletjes stapte ik van de stoel af terwijl Carmen het totaalbedrag aan fooien bekend ging maken. Met gevoel voor show en drama riep ze ‘higher’ en ‘lower’ toen de vrouwen begonnen met raden. Het bedrag was enorm, zo vond ik: in totaal 4.500 dollar! We waren met z’n twaalven dus dat betekende een kleine 400 dollar per persoon. Daar kwam het reguliere salaris nog bij hoewel dat waarschijnlijk niet veel zou zijn. Carmen verdeelde de fooien eerlijk over haar collega’s. Ik kreeg uiteindelijk ruim 500 dollar in mijn handen gedrukt, vergezeld met een kus. Ik was perplex en wist even niets te zeggen tot een ingeving mij op de stoel deed klimmen.

De vrouwen zagen een beweging en maanden elkaar tot stilte en een vrouw riep: ‘Quiet, the baby wants to speech!’ Er werd nog even gelachen en toen was het stil.
Ik bedankte voor de samenwerking, voor de warmte en het plezier waarmee de vrouwen mij hadden ontvangen. Ik had het leuk gehad, ik had me welkom gevoeld en gelukkig was ik niet teveel geplaagd. Ik bedankte Carmen in het bijzonder en bood, bij wijze van grap aan, om wanneer ik in de toekomst in de buurt zou zijn, weer langs te komen om te helpen. Ik wees naar mijn kleding: ‘De bedrijfskleding heb ik al dus ik kan zo weer aan de slag’ zei ik. De vrouwen joelden en klapten en allen zeiden dat ik van harte welkom was. Mits in een luier!
Ik lachte maar ik wilde dit niet garanderen, zo antwoordde ik. Een van de vrouwen riep dat zij mij van gedachten zouden doen veranderen. Wederom gelach en gejoel. Tot slot vertelde ik het geld niet te willen houden. Het was voor mij vakantie en vakantie is voor mij bedoeld om geld uit te geven en niet om te verdienen. Ik stapte van de stoel af en verdeelde het geld onder de elf vrouwen die ontroerd en verrast waren door mijn geste. Ik meende bij Carmen zelfs vochtige ogen te zien van emoties.
‘How can we thank you’ zei ze. Iedereen had haar die vraag kunnen stellen.
‘Well’ antwoordde ik, ‘as all of you already have noticed, I’m desperately in need of a change. So if one of you will help me it would be great.’
Carmen moest lachen en stelde de tegenvraag of ik het misschien leuk vond om door elf vrouwen tegelijk verschoond te worden. Wederom gejuich en gejoel.
‘That’s an offer I can’t refuse’ antwoordde ik met een gezicht als een boei.

En zo werd er in no-time een net schoongemaakte tafel vrij gemaakt. Er werden enkele handdoeken opgelegd en Carmen had uit mijn luiertas een verschoonmatje gehaald. Deze werd op de handdoeken gelegd en kreeg ik toestemming om op het matje te gaan liggen. De stoelen om de tafel waren weggehaald en om mij heen zag ik alleen maar blote benen, borsten en lachende monden met witte tanden. Een aantal vrouwen waren met hun telefoons filmpjes aan het maken. Elf paar handen kietelden mijn buik die bloot lag. Het voelde niet vernederend omdat de sfeer daarvoor te gezellig was. Daarnaast hielp het, althans dat veronderstelde ik, dat mijn afdracht tot veel goodwill onder de vrouwen had geleid en daardoor ook tot vriendelijkheid in plaats van gemeen gedrag. Ik wilde zoveel mogelijk van dit moment genieten ook al lag ik zo dadelijk met een bloot onderlijf voor elf knappe en lieve vrouwen. Ik hoopte dat mijn piemel niet verschrompeld was of dat ik een enorme stijve zou krijgen door alle opwinding die ongetwijfeld bij me zou gaan opkomen.

De vrouwen maakten er weer een show van: of het nu het lostrekken van de plakstrips betrof of het wegtrekken van de natte losse bovenzijde op mijn buik. Het was entertainment en er werd hard geklapt en gejuicht toen mijn geslacht bloot lag. Iedere vrouw wilde even met een vochtig doekje mijn kruis en billen vegen. Dat gold ook voor het poederen en zalven en het voelde hemels, al die aandacht en aanrakingen. Er werd door de vrouwen bijna gevochten over wie mij een luier mocht omdoen. Carmen maakte het haar collega’s al iets gemakkelijker door drie luiers klaar te leggen. De drie luiers hadden ieder vier plakstrips zodat ieder er één kon vastplakken. Carmen had als leidinggevende en als initiator de eer om er twee vast te maken. En zo verschenen de vrouwen een voor een tussen mijn benen om een plakstrip vast te maken. Iedere vrouw maakte van het moment gebruik om nog even over mijn geluierde kruis en tussen mijn benen te wrijven. Toen de laatste luier op zijn plek zat kreeg ik mijn gele romper en gele broekje weer aangetrokken. Een paar vrouwen hielpen mij van de tafel af en nogmaals volgden er vele liefkozingen op mijn billen, buik en aaien over mijn gezicht. Daarmee kwam ook een einde aan dit mooie avontuur. Ik zwaaide en kuste de vrouwen een voor een gedag en stapte bij Carmen in de auto om terug te rijden naar Rebecca en Kate.
 

RNdU

Superlid
Rebecca en Kate, deel II

Het was na middernacht toen we bij het huis van Rebecca en Kate aankwamen. Rebecca stapte naar buiten en hielp mij met het dragen van de tassen. Na een kort gesprekje en afscheid op de oprit keerde Carmen naar huis. Rebecca zei dat Kate al sliep en dat we zachtjes moesten doen. Binnen scheen Rebecca met de zaklamp van haar telefoon over de vloer om te voorkomen dat we ergens tegenaan zouden stoten. Ik kon weer op het matras op de grond gaan slapen. Rebecca en Kate hadden een kussen voor mij neergelegd en de ketting was weggehaald. De verhuisdeken had plaatsgemaakt voor een zacht dekbed. Kortom, alle randvoorwaarden waren aanwezig om lekker te kunnen slapen. Rebecca hielp me mijn pyjama aan te trekken en kuste mij goedenacht. Ik ging liggen en Rebecca schikte nog even mijn dekbed voordat zij naar haar slaapkamer ging.

Ik was moe: moe van het schilderen, moe van het harde werken in de spoelkeuken, moe van alle indrukken en emoties en moe van de afgelopen korte nacht. Heel even tolde alles in mijn hoofd en daarna overwon mijn slaap. Ik droomde over Hooters en de heerlijke verschoning van de twaalf lieve vrouwen onder leiding van Carmen. De droom kwam die nacht in vele vormen voorbij en ik sliep er heerlijk op. De vele handen die mij aanraakten, verzorgden en aaiden voelden hemels. Het leek net echt. In de fase van ontwaken voelde ik een hand nog steeds over mijn hoofd strijken, de avond had klaarblijkelijk een enorme impact gehad op mij. Beetje bij beetje realiseerde ik me dat de hand die ik voelde echt was en dat de bijbehorende stem niet overeenkwam met die ik de afgelopen avond had gehoord. Moeizaam opende ik mijn ogen en zag ik dat het Rebecca was die mij wakker maakte. Kate keek op de achtergrond met een vriendelijke uitdrukking op haar gezicht toe.
‘Hi sleepy baby’ zei Rebecca een beetje plagend. Ze had haar hand op mijn kruis gelegd. In mijn slaap had ik het dekbed weggetrapt en ik zag mijzelf als een baby op mijn rug liggen met mijn benen gespreid en een dikke bult op mijn buik die tussen mijn benen naar beneden liep. Kortom, ik kon Rebecca haar opmerking niet kwalijk nemen. Wat slaperig stond ik op en ik mocht mee naar de keuken lopen waar het ontbijt klaar stond. Ik had heerlijk geslapen en voelde me uitgerust. Waar ik van schrok, zonder het Rebecca en Kate te laten merken, was dat ik nattigheid onder mijn billen voelde terwijl ik me het niet kon herinneren te hebben geplast. Zou dit vannacht in mijn slaap gebeurd zijn?
Kate leek te zijn ontdooid en deed zelfs vriendelijk tegen me. Plagend staarde ze extra lang naar mijn luierstreek en trok daarbij een gezicht bij alsof ze wilde zeggen: ‘Dat is een dikke luier die je om hebt!’
Met een luid gekraak ging ik op de door Kate aangewezen stoel zitten. Rebecca was in een steelpan aan het roeren en kwam even later aan tafel zitten. Ze zette mij een bord pap neer dat rook als echte babypap. Ze had al mijn slab klaargelegd en deed mij die om. Ik mocht zelf niet eten, Rebecca wilde mij voeren, en zo geschiedde. Terwijl ik gevoerd werd vertelde Kate dat zij verder zou gaan met het schilderen van de kozijnen in de slaapkamer. Rebecca zou mij helpen met het behangen van de woonkamer. Ze hoopten dat het zou lukken om de woonkamer vanavond af te hebben want vanaf een uur of zes zou iedereen naar ons toe komen: Miss Wilson, Carmen, Victoria, Emily en -als wijziging en klap op de vuurpijl- Danielle! Zij had miss Wilson gebeld en verteld eerder klaar te zijn met werken en daardoor tijd te hebben om mij te komen halen. Vanavond zou ik met Danielle mee gaan naar haar huis. Het afscheid en daarmee de afsluiting van mijn strafsessie van Miss WIlson was een goede motivatie om de woonkamer af te krijgen.

Na mijn bord pap veegde Rebecca met de slab mijn mond schoon en hielp ze mij met tandenpoetsen. Ze trok mijn pyjama uit en vond nog een oud t-shirt dat vuil mocht worden. Mijn luier bleef onbedekt en, ook al had ik er drie om, de plas die ik gevoeld had was door de geperforeerde bovenlagen heen naar de buitenste luier gegaan. Er was op de plastic buitenzijde een verkleuring zichtbaar die ook Rebecca opviel. Ze knipoogde naar me en vroeg:
‘Did you wet?’
Eerlijk antwoordde ik: ‘I guess so. I didn’t feel it when it happened.’
Haar mond viel open van verbazing: ‘You mean you actually wet without noticing?’
‘Yes, sort of’ reageerde ik gelaten en tegelijkertijd zo nonchalant mogelijk.
‘Well, those diapers seem right at their place, don’t they?’
‘Sure they do’ was mijn diplomatieke antwoord.
‘Let’s keep them uncovered so I can check on you much easier’ stelde Rebecca voor nadat ze vastgesteld had dat de luiers nog lang niet aan hun maximum zaten.
Met de drie luiers om en een t-shirt aan liep ik achter Rebecca aan de woonkamer in. Ze legde uit wat de bedoeling was en hoe zij en Kate het behang wilden hebben. Het was een patroonbehang wat inhield dat het zorgvuldig meten en plakken was.

Met z’n tweeën werkten we geconcentreerd en prettig samen. We voelden elkaar goed aan en hadden al snel de vaart er in zonder fouten te maken. Nog voor de lunch was de helft van de kamer al klaar, inclusief de lastige delen rondom de schouw en de kozijnen. Om die reden was er voor Rebecca alle tijd en gelegenheid om mij nog even te plagen met mijn luiers; zo converseerde ze op luide toon met Kate, die nog steeds in de slaapkamer aan het schilderen was, dat ik afgelopen nacht ongemerkt in mijn luier had geplast, zei ze dat de luiers een systeem hadden waar je aan de buitenkant kon zien of die nat waren en dat mijn billen er superschattig uitzagen wanneer je ze bekeek terwijl ik op de trap stond. Meerdere malen kwam Kate langs om zelf te zien wat Rebecca op enthousiaste toon had gezegd. Kate vond het een foto waard om mij op de trap staand, met een stuk behang in mijn handen, vanaf de grond te portretteren. Het was een klus om me te concentreren in de wetenschap dat er een lens op mijn billen was gericht en er continu het geklik van een foto klonk. Na bijna iedere foto klonk er gelach wanneer Kate en Rebecca samen in het schermpje van de camera het resultaat bekeken. Tussen het plakken van de banen behang kwam er steeds meer ruimte voor een grap en een grol waar zelfs Kate actief aan begon deel te nemen. Ze was blij dat door mijn hulp de woonkamer in twee dagen tijd zo ver gevorderd was dat er al bijna met het inrichten begonnen kon worden. In hun planning zouden Kate en Rebecca pas op z’n vroegst over twee weken aan de woonkamer kunnen beginnen dus dit was een enorme meevaller en opsteker voor ze.

Toen we een pauze namen om te lunchen werd ik door Kate gevoerd. Ik mocht dicht tegen haar aan op het bankje zitten zodat ze mij tussen het voeren van de hapjes door kon strelen. Onder de tafel voelde ik haar hand over mijn luier gaan en leek ze met haar vingers te spelen met de randjes ervan rondom mijn middel. Rebecca liet non-verbaal weten verbaasd te zijn over de veranderde houding van haar vriendin. Ze had niet verwacht dat Kate zou ontdooien, laat staan mij te gaan liefkozen. Dat nam niet weg dat Rebecca de ontwikkeling niet kon waarderen, integendeel. Ze vond het leuk om nu eens een keer de meer de verzorgende kant te spelen. Al met al genoten we alle drie van dit moment van rust, aandacht en tevredenheid over het tot nu toe bereikte resultaat.

Rond vier uur was Kate klaar met het schilderen van de kozijnen in de slaapkamer. Ze kwam de woonkamer in om te kijken hoe Rebecca en ik de laatste wand met het behang afwerkten. Nadat de laatste strook op z’n plaats zat gaven Rebecca en ik elkaar een ‘high-five’ en bekeken we met z’n drieën tevreden naar het resultaat. De kamer had in twee dagen tijd al een metamorfose ondergaan al was het nog niet klaar. Kate kwam naast me staan en legde haar hand op mijn billen en sloeg er een paar keer zachtjes op als bedankje voor de hulp. We gunden ons geen tijd om lang te genieten van het resultaat en gingen direct door met het opruimen van de kamer. De restanten behang die niet meer gebruikt gingen worden deden we in vuilniszakken, de lijm die over was ging naar de slaapkamer die ook behangen moest worden. De behangtafel werd voorlopig in de tweede slaapkamer gezet, de matras ging naar buiten en bij het grofvuil gezet dat er al lag. Na een uurtje flink doorwerken was de kamer leeg, gezogen en klaar om provisorisch ingericht te worden om vanavond een klein feestje te kunnen geven.

Rebecca liet voor mij het bad vollopen en verloste mij ondertussen van de inmiddels verzadigde luiers. Om mij nog even te plagen nam zij mij daarna bij de hand door het huis. In mijn blootje moest ik even Kate gedag zeggen en vertellen dat ik zo lekker in bad ging om fris en schoon te zijn als de gasten zouden komen. Zo zonder luier lopen voelde onwennig en letterlijk en figuurlijk ‘bloot’. Ik voelde me dan ook ongemakkelijk in mijn blote piemel en billen temidden van de twee vrouwen. In feite was dit minstens een net zo kinderachtige situatie als in een luier rondlopen, zo vond ik.
Het bad was lekker warm en Rebecca had er wat babygel in gegooid. Met een washandje boende ze zachtjes maar grondig mijn hele lichaam schoon. Ze waste mijn haren en eenmaal uit bad en afgedroogd, schoor ze mijn gezicht bij de wastafel. Daarna nam ze mee naar de keuken waar ze de tafel ombouwde tot tijdelijke verschoontafel. Ik kreeg een dubbele luier om met een inlegger erin. Daarna volgde een lichtblauwe romper met een beertje op de voorkant. Over mijn romper volgde een dun donkerblauw gebreid vestje en over mijn luier een lichtblauwe badstoffen broekje dat tot halverwege mijn bovenbenen reikte. Om het tenue af te maken volgden nog blauwe sokken en eenvoudige donkerblauwe katoenen gymschoenen. Kate had de hapjes, de glazen en drank al klaar gezet. Ik hielp haar met de laatste voorbereidingen terwijl Rebecca zich nog ging opfrissen. Onze timing was precies goed want toen Rebecca de woonkamer binnen trad, reed de eerste auto de oprit op.

De gasten druppelden achter elkaar binnen; eerst arriveerde miss Wilson, daarna Emily en Victoria die samen reden en vervolgens Carmen. Vol spanning keek ik uit naar de laatste gast die we verwachtten en ik nog wel het meest: Danielle.
Het was direct gezellig: ik werd door iedereen vertroeteld al bleef miss Wilson een echte dame en onthield ze zich van de plagerijen en intimiteiten waarvan de jongere vrouwen zich bedienden. Iedereen was onder de indruk van het werk dat ik in het huis van Rebecca en Kate had verricht en complimenteerde mij daarmee. Kate en Rebecca kregen de complimenten voor de smaakvolle keuze voor de kleur verf en het soort behang. Het combineerde inderdaad prachtig en paste ook goed bij het type huis met de hoge plafonds. Een plotseling verschijnende lichtbundel die het deel van de kamer extra verlichtte dat we aan het bekijken waren, trok onze aandacht. Het was een auto die de oprit op kwam rijden. Dit moest Danielle zijn!
Vol spanning keek ik wie er uit de auto stapte. Tot mijn teleurstelling leek de vrouw die uitstapte niet op Danielle maar ze kwam mij wel bekend voor. Maar in het donker kon ik haar gezicht niet goed zien. De vrouw pakte twee tassen van de achterbank en liep naar de voordeur toe. Rebecca liep naar de hal toe om de deur voor de nieuwe gast te openen. Emily zag mijn vragende blik en zei zonder geluid te maken: ‘Kim’.
O ja, Kim, de fotograaf. Haar stem klonk in de hal en even later kwam ze de woonkamer binnen. Ze stelde zich voor aan miss Wilson en aan Kate. Van naam kenden ze elkaar wellicht al enigszins maar de relatie was indirect geweest, via Emily. Kim kwam ook naar mij toe en gaf me een kus.
‘Still diapered I see?!’ merkte ze op met een speels tikje op mijn billen.
‘Yes, nothing changed’ antwoordde ik.
Ze lachte en nam naast miss WIlson op de bank plaats. Ik voelde hoe de spanning zich begon op te bouwen maar kon die niet plaatsen. Het was niet de spanning van een aankomende spanking sessie, daarvoor waren de vrouwen niet ‘in the mood’ of ze konden allen heel goed toneelspelen. Nee, het was iets anders: een geheim? een verrassing? een twist? De afgelopen dagen hadden de vrouwen mij keer op keer op het verkeerde been gezet en mij daardoor effectief uit evenwicht kunnen brengen. Kon ik zoiets vanavond weer verwachten? Ik hoopte van niet. Het leek mij fijn om het verblijf bij miss Wilson met een gezellige avond te kunnen afsluiten. Of zou de verrassing misschien ook Lila zijn? Ik schrok uit mijn gedachten op: Het kaartje van Lila! In de broekzak van mijn gele short! Zou Rebecca die gevonden hebben? Zou het kaartje nog in mijn broek zitten?
Carmen en Victoria kwamen bij mij staan. Victoria nam het woord:
‘I heard you had a great time at Hooters?’
‘Yes, i had. The women were very kind.’
‘But you really deserved their kindness’ vulde Carmen aan.
‘O? What did you do?’ vroeg Victoria geïnteresseerd.
Voor ik kon antwoorden begon Carmen te vertellen. ‘He worked very hard which allowed the girls to serve every guest in time which led to a huge amount of tip.’
‘Well’, interrumpeerde ik, ‘I only washed the dishes and glasses.’
‘If you weren’t there, we wouldn’t have anyone to do it. It’s very tough work, too hard for the girl. Besides, you offered not to participate in the tip and refunded your wage. So the girls earned that night a considerable amount of money.’
‘Wow’, zei Victoria. ‘That’s very generous of you Roger. I assume the girls thanked you a lot?’
‘Yes, they did. They were very friendly and before leaving they all helped to change me in a fresh diaper.’
Victoria leek blijkbaar dit verhaal niet te kennen want haar ogen werden zo groot al schoteltjes.
Carmen vertelde hoe het gegaan was: ‘There were twelve girls around the changing table and twelve pairs of hands touching, frisking and caressing him. It was such a cute sight. The girls all loved to do it. And so did Roger.’
Carmen en Victoria keken mij aan om de bevestiging op de laatste zin te krijgen. En die gaf ik ook.
Carmen vertelde Victoria over de drie luiers en dat de vrouwen dol waren op mijn geluierde billen. Vrijwel alle vrouwen smolten toen ze even over mijn luier wreven of naar mijn broekje keken waaronder de luier duidelijk te zien was. Ze had zelden haar collega’s zo ongegeneerd naar de billen van een man zien kijken. Victoria moest lachen om die opmerking en fluisterde in mijn oor dat zij mijn luierkontje ook erg schattig vond. Vooral ook omdat ik er zo lief door ging lopen en de soms wat ongemakkelijke blik die ik in mijn ogen had als de luier erg kraakte. Ze had van die momenten genoten zei ze.

Plotseling stond Danielle in de woonkamer. Ik had geen auto horen of zien aankomen, evenmin haar stem in de hal gehoord. Ze zag me staan en ik zag haar. We keken elkaar even aan. Ik zag haar blik naar mijn broek gaan en er verscheen een glimlach op haar gezicht. We liepen naar elkaar toe en gaven elkaar twee kussen.
‘Hi diapered sweetie’ zei ze zachtjes in mijn oor. ‘You look adorable’ kwam er nog achteraan.
‘Hi Danielle, nice to see you again’ antwoordde ik.
Ik kon even niets bedenken om tegen haar te zeggen ondanks dat ik zo naar haar komst en weerzien had uitgekeken. Danielle leek het niet in de gaten te hebben. Zij wilde zich ook voorstellen aan alle aanwezigen die zij per slot van rekening ook niet kende. Ik zag hoe vooral de jonge vrouwen, Kate inclusief, Danielle grondig observeerden zonder dat ik iets van jaloezie zag. Danielle zat qua leeftijd tussen de jonge vrouwen en miss Wilson in. Mogelijk dat dit een verklaring was voor de ontspannen sfeer die ook na haar komst behouden bleef. Nadat Danielle zich aan iedereen had voorgesteld kwam ze weer naar mij toegelopen en tikte mij speels op de billen. Ze keek mij uitdagend aan en vroeg hoe de rest van mijn verblijf bij miss Wilson was geweest. Ik wilde net van wal steken om Danielle een uitgebreide samenvatting te geven toen Rebecca met een paar tikken van haar ring tegen haar wijnglas de aandacht van de aanwezigen vroeg. Ze vroeg ons om allemaal een plaatsje te gaan vinden om te zitten. Met wat improviseren lukte dat. Ik werd gevraagd om naast miss WIlson te gaan zitten. Carmen ging aan de andere kant naast mij zitten. Kim nam aan de andere zijde van miss Wilson plaats en Danielle werd aan de andere zijde van Kim gevraagd te zitten. De overige aanwezigen zochten een plekje en toen iedereen zat, stak Rebecca van wal.

Zij vertelde kort over het werk dat ik in haar huis had gedaan waarbij ze wees naar de lambrisering en het behang op de wanden. Ze zette een applaus in om mij voor de hulp en het mooie resultaat te bedanken waarna de andere vrouwen haar voorbeeld volgden. Ik nam enigszins verlegen het applaus in ontvangst. Nadat het geklap was gedoofd nam Rebecca weer het woord om miss Wilson in de schijnwerpers te zetten. Na een korte introductie, die vooral bedoeld was voor de aanwezigen die haar nog niet kenden zoals Kim, Kate en Danielle, nam miss Wilson zelf het woord. Ze bedankte Rebecca voor de introductie en begon met vertellen:

Miss Wilson begon bij het eerste mailcontact en hoe zij met mij over en weer de ideeën en fantasieën verder uitwisselden. Daarna werden deze omgezet in scenario’s en, toen de eerste wederzijdse bevestigingen waren uitgewisseld, volgde het maken van de afspraak. Miss Wilson trof de noodzakelijke voorbereidingen en Roger kocht zijn ticket. Een van de voorbereidingen, zo ging miss Wilson verder, was het organiseren van een ‘toevallige ontmoeting met een aantal leuke jonge vrouwen op een openbare locatie’. Miss Wilson had er duidelijk schik in dat dit deel van haar organisatie zo goed heeft uitgepakt. Daarna gaf ze een samenvatting van alles wat er was gebeurd tijdens ons verblijf: de spankings, de opsluitingen, de vieze luiers, het shoppen, de bioscoop. Alle gebeurtenissen werden besproken; ook het bezoek aan de kliniek van dr. Steiner en de verpleegkundigen. En natuurlijk werd Danielle hierin ook vernoemd. Tot slot volgde het relaas over het dobbelspel. Iedereen had met grote aandacht geluisterd en niemand had miss Wilson onderbroken. De enige geluiden die regelmatig klonken waren de ‘oh’s’ en de ‘ah’s’ van verbazing, afschuw of andere emoties. Miss Wilson had haar deel van het verhaal verteld en liet vervolgens de jonge vrouwen vertellen over de opdrachten die we buitenshuis hadden uitgevoerd.

Victoria vertelde eerst nog over de spankings die de aanleiding vormde voor deze opdrachten en maakte daarna de overstap naar het tripje naar de dierentuin met de verschoningen in de speciale babyruimten, het restaurant en de fotosessies. Ze vertelde daarna over de opdracht op de parkeerplaats bij de mall waarbij aan vrouwelijke voorbijgangers gevraagd werd of luiers of gewoon ondergoed beter passend bij mij was. Ook zei Victoria nog iets over de reacties van sommige voorbijgangers. Daarna nam Emily het woord.

Emily vertelde over het bezoek aan Kim, aansluitend op de opdracht bij de mall. Kim had een leuke fotoshoot van mij gemaakt in haar eigen studio. Daarna volgde het bezoek aan de dormitory. Terwijl Emily vertelde over de opdracht dat ik bij de vrouwelijke huisgenoten op schoot moest zitten en zij mij gingen bevredigen, keek ik met een schuin oog naar Danielle. Zij leek het ogenschijnlijk stoïcijns aan te horen maar ze keek minder vrolijk dan toen over de dierentuin en de mall werd verteld. Emily vertelde over Lila en hoe ik op haar kamer in een babybed had geslapen en hoe zij mij in de ochtend nog een ‘farewell spanking’ hadden gegeven met het ‘rad van onfortuin’. Emily gaf het stokje over aan Rebecca.

Rebecca herhaalde voor een deel haar verhaal over het schilderen en behangen dat ik had gedaan. Ze vertelde dat Kate aanvankelijk het idee van Rebecca niet goedkeurde om mij te laten helpen. Kate was bang geweest voor prutswerk en hield mij om die reden in het begin goed in de gaten. Daarnaast was Kate zeer gesteld op haar privacy en om een wildvreemde, en dan ook nog eens een man, in huis te nemen die ook nog eens bleef slapen ging haar te ver. Door het voorstel van Rebecca om mij letterlijk aan de ketting te leggen ging Kate uiteindelijk overstag. En de rest van het verhaal is inmiddels bekend: door mijn inzet en kluskwaliteiten draaide Kate bij en was de tweede dag een hele andere dan de eerste geworden. Kate had het zelfs goed gevonden dat ik in hun bad door Rebecca gewassen mocht worden. Tot slot werd het woord aan Carmen gegeven.

Carmen vertelde dat ze bedrijfsleider is bij Hooters en dat er al enige tijd sprake is van structurele onderbezetting in de spoelkeuken. Het lukt maar niet om geschikte mensen te vinden die ook nog eens met hun handen van de meisjes af kunnen blijven. Mijn hulp op een van de drukste avonden van de week was een geschenk uit de hemel. Ik was natuurlijk door de ‘girls from Hooters’ eerst flink op mijn nummer gezet en door de avond heen ook regelmatig geplaagd. Maar naarmate de avond vorderde, en de resultaten van mijn werk meer en meer zichtbaar werden, kwam er een kentering in de houding van de vrouwen. Carmen stond uitgebreid stil bij mijn geste om mijn salaris en deel van de fooienpot te verdelen onder de vrouwen. Deze opmerking deed een spontaan applaus ontbranden. Als afsluiting van de avond wilden alle vrouwen mij helpen te verschonen wat ertoe leidde dat ik drie luiers omgedaan kreeg zodat elke collega één plakstrip kon vastmaken. Uit de kamer steeg een gelach op en gelukkig lachte Daniëlle ook mee.

Nadat Carmen uitgesproken was, en daarmee mijn hele verblijf in Atlanta was verteld, leek het tijd te zijn voor een drankje. Echter, Kim stond op en vroeg alle aanwezigen nog even te wachten. Uit haar twee tassen haalde ze een viertal fotoalbums tevoorschijn en legde die op de tassen neer. Ze gaf aan dat in deze vier albums alle verhalen die vanavond verteld waren in beeld staan weergegeven. Kim had nog nooit zoveel gelachen met het samenstellen van een fotoalbum als bij deze. Naast de door haar zelf gemaakte reportage heeft ze ook veel foto’s van de jonge vrouwen en van miss WIlson toegestuurd gekregen die in deze albums zijn opgenomen. Daar zijn nog foto’s bijgekomen die door de vrouwen in de dormitory zijn gemaakt en door de collega’s van Carmen in Hooters. Ook Kate had nog wat foto’s doorgestuurd, net als een medewerker van dr. Steiner. En in een van de fotoalbums zijn de foto’s van de fotografen in de dierentuin geplakt. Kim vertelde dat er nog een videoboek in de maak is met allerlei opnamen maar dat dit meer tijd vraagt dan ze tot haar beschikking had. Kim nodigde me uit om de albums ‘officieel’ in ontvangst te nemen. Ik stond op en ging bij haar staan en met een hand en een kus nam ik van haar de fotoalbums aan.
Ik zag dat iedereen hard aan een drankje toe was en ook graag een blik in de albums wilden werpen, nieuwsgierig geworden na alle verhalen en gebeurtenissen die waren verteld. Toen alle glazen waren gevuld nam ik van het moment gebruik om een dankwoord uit te spreken. Ik dankte miss WIlson uitvoerig voor het zeer goed voorbereide verblijf, de verantwoordelijkheid die zij op zich had willen nemen, het organiseren van de trip naar de bioscoop en het onderzoek bij dr. Steiner. Ik bedankte de jonge vrouwen een voor een: Victoria, voor haar warmte en zorgzaamheid die ze in al haar speelsheid altijd liet doorschemeren; Emily, die als een trouwe adjudant de door miss WIlson ingefluisterde fantasieën haarscherp wist uit te voeren en mij later keer op keer op het verkeerde been wist te zetten. Ik bedankte haar voor het organiseren van het verblijf in haar dormitory en vroeg om Lila namens mij de groeten te doen. Ik bedankte Carmen voor haar zachtheid en steun toen ik het zwaar had. Ik bedankte haar ook voor het openstellen van haar restaurant en het ervoor zorgen dat haar collega’s instemden met mijn komst; wie kan er nu zeggen dat hij door twaalf Hooter girls is verschoond grapte ik. Er brak een luid gejuich en gejoel op. Ik bedankte Rebecca voor het inpraten op Kate, voor de heerlijke wasbeurt van vanmiddag en ik bedankte Kate. Tot slot bedankte ik Kim voor de enorme klus die zij in een paar dagen tijd had geklaard. Ik keek Danielle aan en zei: ik ben blij dat dit avontuur nu ten einde is,ook al heb ik er zelf om gevraagd en dat ik met Danielle mee kan gaan. Onder applaus en goedkeurende opmerkingen liep ik naar Daniëlle toe en gaf haar een kus. Ze stond op en omarmde me. Ze kuste me en fluisterde in mijn oor: ‘Can’t wait to take you home.’

De wijn vloeide rijkelijk, er werd genoten van de uitgebreide borrel die Rebecca en Kate hadden voorbereid. De fotoalbums werden aandachtig bekeken en de vrouwen hadden de grootste lol om de foto’s die ze zagen. Danielle leek wat minder geïnteresseerd maar zei, toen Rebecca daarnaar vroeg, dat ze de komende dagen nog tijd genoeg had om de foto’s te bekijken. Daniëlle was geanimeerd met miss WIlson in gesprek en ik liep een beetje rond, continu gevraagd om naar een van de foto’s te kijken. Rebecca tikte me discreet op de schouder aan en gaf me onopvallend het kaartje van Lila.
‘I found this in your pocket’ fluisterde ze.
‘Thanks’ antwoordde ik opgelucht dat het kaartje terecht was.
Rebecca keek me even aan en vroeg: ‘How are you going to solve this?’, doelend op Daniëlle en Lila, van wie ze ondertussen wel begrepen had dat ze niet zomaar als vrouw haar contactgegevens had gegeven.
‘I really don’t know’ antwoordde ik.
‘Danielle is really cute. Be careful with her. I think you two are a match’ voegde ze eraan toe.
Ik knikte en we keken elkaar even diep in de ogen. Rebecca gaf me nog een tik op de billen in de richting van Danielle en liep vervolgens naar de keuken.
‘Shall we leave?’ stelde ik Danielle voor.
‘I’d love to’ zei ze opgelucht dat ik ook wilde vertrekken.

Na een uitgebreid afscheid met vele kussen, omhelzingen, een enkele traan én een verplichte luiercontrole ‘on the spot’ door Danielle zaten we met mijn bagage en de fotoalbums in de auto. Danielle reed. Ik had mijn raampje geopend en zwaaide nog een keer naar iedereen totdat we de hoek om waren. Door het late uur was het rustig op de weg en vergde het rijden weinig concentratie.
‘I was so happy when you called’ zei ze, doelend op mijn telefoontje waarin ik aankondigde eerder bij miss Wilson te vertrekken.
‘Yes, me too. My stay was very intensive’ antwoordde ik vermoeid.
‘So I heard. Well, I have a week off so we can relax as much as we want to.’ Rebecca keek me lachend aan.
‘That sounds really good’ en ik gaf haar een kus.
Het rode stoplicht bood haar gelegenheid om mijn kus te beantwoorden. Een toeterende auto attendeerde ons erop dat het licht inmiddels op groen stond.
We moesten allebei erg lachen. Het beloofde een mooie, leuke en liefdevolle laatste week van mijn vakantie in Atlanta te worden!

Wordt vervolgd
 

suprima

Superlid
Nou je hebt super goed je best gedaan rpv57500 en er staat onderaan het verhaal wordt vervolgt :dans nou ik kijk er al met smart naar uit !!!!!!!!!
 
  • Like
Waarderingen: RNdU

TtR

Superlid
Nieuwsgierig geworden na het lezen van ’Mijn Kapster’ ben ik ook je andere verhaal gaan lezen.
Ik moet zeggen dat je van veel markten thuis bent. Dit is een totaal ander verhaal dan Mijn Kapster maar net zo boeiend en goed geschreven!
 
  • Like
Waarderingen: RNdU
Bovenaan