Nog niet klaar Afspraak in Atlanta

RNdU

Superlid
Hoofdstuk 3


Na de douche wachtte Danielle mij op. Ik kreeg weer een luier om en werd op bed gelegd omdat ik ‘er nog zo moe uit zag’. Die luier was een dikke door de inleggers die Danielle had toegevoegd. De luier zelf had een plastic buitenzijde en op de voorkant was de band waar de plakstrips op dienden te worden bevestigd bedrukt met gekleurde babyblokken. De babyblokken hadden letters die samen het woord ‘baby’ vormden. Als slaapshirt had ze mij een kort kobaltblauw T-shirt aangetrokken met op de voorzijde de tekst ‘Pampers’ geprint met daaronder het logo ervan. Door de warmte was een deken niet nodig of zelfs teveel. Danielle deed weer de mittens om mijn polsen en maakte de ceinturen van de badjassen aan mijn enkels en de spijlen van mijn bed vast.

Voor mijn gevoel lag ik alleen maar te liggen en te woelen zonder te slapen maar uiteindelijk werd ik wakker omdat Danielle mij wekte. Verrast keek ik om mij heen en zag ik dat het buiten donker was. Danielle maakte mijn enkels los en haalde de mittens van mijn polsen. Zachtjes pakte ze me bij de hand en nam ze me mee de huiskamer in.
‘Susan komt zo en ik wil dat je voor die tijd gegeten hebt en ik wil samen met jou je brief nog doornemen. En, als je te lang in bed blijft liggen, dan slaap je vanavond slecht waardoor je niet in het ritme komt.’
‘Ja Danielle’ antwoordde ik volgzaam. Volgzaam was ik ook bij het handgebaar dat ze maakte om in de kinderstoel te klimmen. Ik ging zitten en even later zat ik ingebouwd tussen het blad, de rugleuning, de dichte zijkanten en het plankje tussen mijn benen. En dan moet ik het tuigje ook niet vergeten te noemen.

Alsof ik een echte baby was, had Danielle mijn eten gepureerd. Op het eerste gezicht was het een mengelmoes van sperziebonen, aardappels en kip. Toen ik het eerste hapje in mijn mond gestopt had gekregen werd mijn indruk bevestigd. Vriendelijk maar zonder verdere poespas voerde Danielle mij totdat mijn bordje leeg was. Als toetje kreeg ik een soort appelmoes en een zuigfles met water. De fles moest ik zelf vasthouden terwijl ik die leegdronk. Daarna bevrijdde Danielle mij uit de stoel.
‘Ruim jij af en zorg je ervoor dat alles hier netjes is?’ Het was een vraag maar ik wist dat het niets minder dan een opdracht was die ik keurig diende op te volgen en uit te voeren.
‘Ja Danielle’ antwoordde ik dan ook braaf.
Mijn luier kraakte luid terwijl ik van de stoel naar de keuken liep, in feite een half rondje om de bar.
‘Je ziet er schattig uit’ merkte Danielle plagend op. ‘Ik denk dat je outfit ook Susan kan bekoren.’ Ze gaf me een speelse tik op mijn billen en liep weg. Ik zette mij direct aan het opruimen van de keuken en zorgde ervoor dat alles brandschoon was toen ik mij weer bij Danielle afmeldde. Vanaf de huiskamer wierp ze een schuine blik op het aanrecht.
‘Ik vertrouw er voor nu op dat het schoon is. Mocht ik er vanavond achterkomen dat dat anders is, hoor je het van mij.’
‘Ja Danielle.’
‘Goed, ga hier bij me op de grond zitten, dan gaan we samen jouw brief doornemen.’

Danielle nam plaats op de bank en ik ging aan haar voeten zitten. Mijn luier werkte als een kussentje waardoor ik op de harde vloer nog vrij zacht zat. Danielle had de vellen papier naast haar op de bank gelegd en pakte het eerste op en hield die voor zich om te gaan lezen. Woord voor woord, zin voor zin las ze de brief hardop voor en stelde zo nu en dan een vraag. De bedoeling was, zo werd mij duidelijk, dat ik in het bijzijn van Susan de brief voor de camera zelf hardop zou voorlezen. Na het voorlezen zou Danielle mij ter verduidelijking en ter bevestiging dezelfde vragen stellen als ze nu stelde. Mogelijk dat Susan ook nog iets zou zeggen of vragen. De opname was bedoeld als verder ‘bewijsmateriaal’ dat het mijn eigen vrijwillige keuze was en is om een huwelijk met Danielle aan te gaan waarin ik de onderliggende partij zou zijn. We hadden net alles doorgenomen toen de bel ging.
Danielle keek op de klok en zei: ‘Dat zal Susan wel zijn. Doe jij even open?’

Ik keek Danielle aan. Had ik het goed verstaan? Moest ik voor Susan open doen? In mijn luier en T-shirt met ‘Pampers’ erop?
Danielle knikte en zei: Go!’
Ik zag haar strenge blik en die was voldoende om mij in beweging te krijgen.
Met veel gekraak begeleidde de luier mijn passen. Ik schaamde me kapot, ook al had ik in de tijd bij miss Wilson al de nodige vernederingen moeten ondergaan, het wende tot nu toe niet. Ik keek door de spion van de deur en zag dat het inderdaad Susan was. Ik opende de deur en vreesde haar reactie: het moment waarop de ogen groot worden en de schrik overgaat van verbazing naar ontlading. En dat laatste is meestal een combinatie van lachen en gemeen plagen. Het rare is dat in een kleine omgeving, zoals nu, ik het gemeen plagen dan wel weer spannend en opwindend vind. Het zijn die eerste tellen die ik door moet zien te komen, alsof je aan de rand staat van een niet verwarmd zwembad: eenmaal erin is het vaak best lekker.
De reactie van Susan verliep precies zoals ik had verwacht: In minder dan een seconde had ze mijn situatie in beeld gebracht en verscheen er een brede lach op haar gezicht.
‘Hi baby boy. Cute diaper you’re wearing!’
Ze passeerde mij alsof ik lucht was en liep richting Danielle die inmiddels van de bank was opgestaan. De vriendinnen begroetten elkaar hartelijk, door de ogen van Nederlanders bezien wat overdreven. Ze complimenteerden elkaar en vroegen naar elkaar maar of er echt sprake was van een dialoog? De omgangsvormen in de Verenigde Staten waren heel anders dan die in Nederland, zo beaamde Danielle. Zij kon het weten want beide culturen waren haar met de paplepel meegegeven. Ik bekeek op een afstandje de begroeting en wachtte af totdat Danielle iets van mij zou vragen of zou roepen. Daar hoefde ik niet lang op te wachten.
‘Roger, Come over and sit down on the floor.’ Ze ging over in het Engels zodat Susan de conversatie kon volgen.
Ik liep naar de zitkamer en nam weer plaats op de grond, aan de voeten van Danielle en Susan.
Twee paar ogen volgden mijn bewegingen vanaf de voordeur naar mijn nieuwe plek. Ik zag Susan besmuikt lachen om mijn uitdossing. Ze voelde en frunnikte wat aan mijn luier.
‘Wow, I never knew they make these cute diapers in adult sizes’ merkte ze vol verbazing op.
‘Well, I didn’t knew either but I came across when searching for baby type adult diapers.’
‘They are really cute.’
‘Yeah, although I like them more bulkier, less discrete.’
Susan lachte. ‘You should contact my sister, she works at a diaper production plant.’
‘Really?’
‘Sophie? Yes, she does for over a year now.’
‘Well, why not?’
‘I’ll let her know you will contact her.’
‘Thanks.’

De vriendinnen gingen over in een gesprek over ditjes en datjes en negeerden mij volledig, behalve dat Danielle mij af en toe aankeek. Het voelde als in de gaten gehouden te worden en zo was het waarschijnlijk ook bedoeld. Ik voelde me ongemakkelijk en durfde de vrouwen niet aan te kijken. Ik wist dat Danielle daar niet van gediend was. Als ze me nodig had zou ze mijn naam wel noemen. Haar ongevraagd aankijken zou opgevat kunnen worden als een wens of intentie om deel te nemen aan de conversatie. Een slaaf of baby toonde geen zelfinitiatief was de opvatting van Danielle, dus wilde ik de schijn ook niet wekken en keek ik naar de grond. Ik zag de dikke witte prop tussen mijn benen, de naam Pampers op mijn T-shirt. Van binnen gloeide ik van spanning en opwinding maar ik trilde ook van de zenuwen. Jarenlang had ik gefantaseerd om een 24/7 leven te leiden als slaaf of baby en dit was in feite de realiteit van die droom. Ik zat met een luier om tegenover twee vrouwen. Hoe opwindend wil je het hebben? Niet voor een uurtje, een dagdeel of een afzienbare periode? Nee! Ik stond op het punt om dit voor onbepaalde tijd aan te gaan. En dat maakte het ook zo spannend. Wist ik wel zeker dat ik dit wilde? Werd ik niet gestuurd door mijn eigen opwinding? Als ik een zaadlozing had gehad en mijn ratio weer de ruimte kreeg, wenste ik dan niet weer een normaal leven te leiden, zonder dominantie en vernedering? Ik verlangde naar een lekkere vrijpartij of een andere erotische handeling waarbij ik mocht klaarkomen. Sinds mijn aankomst had Danielle nog geen aanstalten gemaakt of zelf de behoefte aangegeven met mij seks te willen of te willen spelen. Terwijl ik aan seks dacht voelde ik een erectie opkomen. Mijn luier hield die tegen; mijn penis was naar beneden gericht toen Danielle mijn luier had omgedaan en die zat zo strak dat er onvoldoende ruimte voor mijn penis was zich op te richten. Discreet probeerde ik mijn penis wat te helpen door met mijn hand over mijn luier te bewegen. Mijn handelingen trokken direct de aandacht van Danielle die mijn kant uit keek. Ik deed net of ik niet zag dat ze keek en stopte met rommelen. Of het door mijn actie kwam of omdat ze ter zake wilde komen weet ik niet maar Danielle ging over op het doel van de avond; het opnemen van mijn verklaring als onderdeel van het dossier. Ze liet Susan de brief lezen en schonk ondertussen voor haar en voor zichzelf iets te drinken in. Ze dacht ook aan mij want ik kreeg een zuigfles gevuld met ‘low calorie’ appelsap. Daarna begon Danielle met het klaarzetten van de videocamera die op een statief werd geplaatst. Er kwam een professionele fotografieuitrusting tevoorschijn met lampen, paraplu’s, schermen en nog wat zaken. Het werd mij duidelijk dat de bank als decor zou dienen, de plek waar we nu zaten.

Een kwartier later gingen we van start. Ik vertelde in het Engels, terwijl de camera op mij gericht was en Susan en Danielle achter mij op de bank zaten, mijn naam, achtergrond en dat ik graag met Danielle wilde gaan trouwen. In ons huwelijk zou ik de onderliggende partij zijn, een keuze die ik vrijwillig maakte en een positie die ik zelf ook graag wenste in te nemen. Ik vertelde dat Danielle en ik vaak hadden gesproken over de consequenties van onze rolverdeling; de lijsten met voorkeuren en absolute don’t’s waar we naar elkaar toe beloofd hadden ons aan te houden. Ik vertelde dat mijn voorkeuren waren om een luier te dragen en bij ongewenst gedrag gestraft te worden. Ik bevestigde dat ik Danielle de vrijheid gaf om naar eigen inzicht mijn voorkeuren in te vullen waarbij ik me realiseerde dat ik hierdoor in situaties zou belanden die vernederend, anders dan mijn fantasieën of wellicht ook ongewenst zouden kunnen zijn. In het geval van de straffen vertelde ik me ervan bewust te zijn dat die pijnlijk zouden kunnen zijn. Ik ging verder dat Danielle had aangegeven mij graag als een slaafje of puppy wilde behandelen. Ze wilde mij ook tatoeëren en naar eigen inzicht vormen, opleiden en trainen. Ik bevestigde dat ik akkoord ging met deze wensen en me er terdege bewust van was dat ik aangelijnd, opgesloten, gecorrigeerd en behandeld zou kunnen worden als een beest. Danielle kreeg daarvoor mijn toestemming in het vertrouwen dat zij, met uitzondering van de tatoeage, geen blijvend letsel zou veroorzaken. Ik beloofde Danielle te dienen als een slaaf, baby en puppy naar mijn beste vermogen maar dat ik wist dat de lat hoog lag en ik vrijwel nooit aan haar hoge standaard zou voldoen. Ik onderkende de consequenties van mijn wensen en beperkingen en gaf Danielle nogmaals mijn wens en verzoek door om mij te domineren om zo haar te behagen en invulling te geven aan mijn diepste verlangens. Vervolgens toonde ik allerlei stukken die in de loop van de tijd waren opgesteld of gemaakt die moesten bevestigen dat deze opname geen incident of ongelukje was. De aanwezigheid van Susan maakte daar ook onderdeel van uit. Zij trad op als getuige. Susan stelde als getuige enkele vragen die ik keurig beantwoordde.

Daarna was het de beurt aan Danielle. Zij vertelde hoe zij mij ontmoet had, in de kliniek van dr. Steiner. Ze vertelde over miss Wilson en toonde de foto’s die destijds waren gemaakt. Ook liet zij de volledige emailwisseling zien tussen mij en miss Wilson. Miss Wilson had die ondertekend als bewijs dat de documenten echt waren. Danielle vervolgde met de afspraken die wij hadden gemaakt: Zij beloofde geen naalden te zullen gebruiken en mij niet tot bloedens toe te mishandelen. Ze had, als bovenliggende partij, de verantwoordelijkheid over mijn gezondheid en beloofde die goed te bewaken en te beschermen. Ze herhaalde de punten die ik ook had benoemd maar nu vanuit haar eigen rol en positie binnen onze relatie en aanstaande huwelijk. Zij bepaalde de frequentie waarmee ik met haar seks zou hebben, of ik een hoogtepunt mocht hebben of niet en dat ik een kuisheidskooi zou gaan dragen. Ook zou ze de vrijheid hebben om binnen ons huwelijk seks te hebben met andere mannen. Omgekeerd gold dat natuurlijk niet.

Tot slot was het woord aan Susan. Zij gaf aan wat haar relatie was tot Danielle, wat het doel was van haar aanwezigheid en hoe zij Danielle en mij had geadviseerd om onze wensen, die we voor de camera hadden toegelicht, te formaliseren. Susan stelde mij en Danielle nog enkele vragen en benadrukte vooral naar mij toe of ik me er volledig van bewust was hoe compromitterend deze video-opname zou zijn. Ik bevestigde dat ik me daarvan bewust was en dat ik graag wilde dat deze opname bewaard zou worden zodat die, mocht er sprake zijn van een geschil, gebruikt zou worden voor juridische doeleinden. Susan had als juriste een contract opgesteld dat ze voor de camera hield. Ze vroeg of Danielle en ik het contract kenden. Wij antwoordden een voor een bevestigend waarna wij het voor het oog van de camera ondertekenden. Met de ondertekening was de opname afgerond. Susan haalde de geheugenkaart uit de camera en stopte die met het ondertekende contract in het dossier. De map belandde in haar handtas. Nu was er voor mij bijna geen weg meer terug. De huwelijksvoltrekking was het laatste stapje, maar ook dat stond op het punt om gezet te worden...

Danielle bedankte Susan en samen bespraken ze nog wat zaken die zouden volgen op de opname en de huwelijksvoltrekking. We zouden, na de voltrekking met z’n drieën naar de notaris die alle stukken in bewaring zou nemen. Bij de notaris zouden we nogmaals een akte ondertekenen die als side letter aan de huwelijkse belofte zou worden toegevoegd. Daarmee zouden alle formaliteiten zijn afgerond en kon ons nieuwe leven beginnen.
‘Bye diaper butt’ zei Susan tegen mij bij het afscheid nemen.
‘Bye Susan. Thank you for your help’ antwoordde ik.
Susan lachte naar Danielle en ze wierpen samen een blik naar mij voordat ze nog een klein gesprekje aangingen. Ik ging terug naar mijn plek bij de bank en wachtte op de grond zittend tot Danielle zou terugkomen.
‘Nou, je hebt indruk gemaakt op Susan hoor met je luier’ zei Danielle terwijl ze op de bank ging zitten. Ze verwachtte geen antwoord want ze had geen vraag gesteld.
‘Morgen om deze tijd zijn we getrouwd. Naast de trouwring draag je ook je kuisheidskooi en heb ik het sleuteltje ervan aan het gouden kettinkje om mijn nek hangen. Overmorgen hebben we een afspraak bij de tattooshop. Je leven zal er vanaf morgen heel anders uit gaan zien. Ik gun je als een soort laatste avondmaal een nacht bij mij in bed. Het zal voorlopig je laatste zijn, dat kan ik je alvast zeggen. Ter compensatie mag je vanavond de standjes bepalen, ik hoop dat je ervan zult genieten. Hoe voel je je nu? Nu alle belangrijke momenten aangebroken zijn?’

Ik keek omhoog om Danielle te kunnen aankijken. ‘Ik vind het spannend Danielle, heel spannend maar tegelijkertijd ook opwindend. Het voelt voor mij goed en natuurlijk om jouw onderdanige echtgenoot te worden en te zijn. Ik voel me veilig bij je en daarom durf ik ook mijn toekomst in jouw handen te leggen. Ik houd zielsveel van je en ik ben er ergens ook bang voor je kwijt te raken omdat je mogelijk teleurgesteld raakt, dat ik niet aan je verwachtingen of standaard kan voldoen. Dat zou ik echt vreselijk vinden.’
‘Je moet uitgaan van het positieve. Wees oprecht in de dingen die je doet en die je zegt. Dat is de basis van vertrouwen en vertrouwen is de basis van een relatie, ongeacht de vorm die de relatie heeft. Op basis van wie je bent en hoe je doet ben ik voor je gevallen en heb je mijn aandacht weten vast te houden. Dat we elkaar weten te vinden in BDSM is voor mij de kapstok van onze relatie. Maar een kapstok in een altijd zonnige, droge en warme omgeving is een waardeloos object, met andere woorden, de omstandigheden doen er ook toe. Altijd zon, warm en droog weer betekent geen jassen, geen handschoenen, sjaals of paraplu. Waarom zou je dan een kapstok nodig hebben? Dit vertalend naar onze relatie zie ik onze beider intelligentie, algemene ontwikkeling, zelfvertrouwen en smaak als de omstandigheden in onze relatie die alle een plekje aan de kapstok hebben. We kunnen het aan BDSM relateren en dat maakt onze relatie complex en uniek. Er zijn denk ik heel weinig mannen die het aandurven om de stap te maken die jij aan het zetten bent. Ik heb aardig wat mannen gedatet, maar geen een kon mijn interesse lang vasthouden. Kortom, jij bent voor mij uniek en zeldzaam. Wees niet bang dat ik zomaar een ander vind want uit ervaring weet ik dat dat heel moeilijk wordt. Uit liefde en uit perfectionisme zal ik echter wel streng voor je zijn en je proberen te kneden naar mijn wensen. Ook al kan het hard zijn of voor je voelen, weet dat het altijd ook uit liefde is. Sprekend over liefde, zullen we naar bed gaan?’

We maakten een tussenstop in de babykamer waar Danielle mij ontdeed van mijn inmiddels natte luier. De verschoning werd het voorspel van een lange vrijpartij waarbij ik dankbaar gebruik maakte van het aanbod van Danielle om de standjes te bepalen. Natuurlijk liet ik haar mij uitgebreid pijpen en daarna liet ik haar op de commode liggen en nam ik haar staand, vervolgens verplaatsten we ons naar haar slaapkamer en liet ik haar bovenop zitten zodat ze mij kon berijden. Toen ik mijn hoogtepunt voelde aankomen gaf ik haar een pets op de billen en liet ik haar weten van positie te willen veranderen. Ze kende mij al goed genoeg om te weten waar ik naar verlangde. Zonder het te vragen ging ze al op haar handen en knieën zitten zodat ik haar achterlangs kon nemen. Na een tiental stoten kwam ik klaar en met een beetje hulp van de vibrator kwam Danielle ook tot een hoogtepunt. Uitgeput bleven we liggen totdat we weer op krachten waren gekomen. Daarna poetsten we onze tanden en kropen we naakt tegen elkaar onder de dekens. Door de seks en de spanning van de komende dagen kon ik de slaap niet direct vatten. Ik zag de klokradio van elf uur naar half twaalf gaan en het middernacht worden. Half een heb ik het niet meer zien worden dus ergens in dat half uur moet ik in slaap zijn gevallen.

De zoemer maakte mij om half acht wakker. De dag waarop mijn leven definitief zou gaan veranderen was aangebroken. Ik keek opzij. Danielle was inmiddels ook wakker geworden en had het alarm uitgezet. Ze draaide zich naar mij toe om en keek mij aan.
‘Nou schat, tijd om op te staan. Over iets meer dan twee uur gaan we trouwen!’
 
Laatst bewerkt:

ikke 1

Superlid
Hey rpv, wat een vervolg weer :verliefdOnze vriendin heeft het ook gelezen en mij gelijk gebeld!! Die was al inspiratie aan het opdoen voor ikke. Vooral het puppy deel, dit omdat ik dat meestal in de koudere maanden regelmatig met ikke speel, en hij dat geweldig!!! vindt. Ik ook hoor;) Kuisheidskooi, mwah ?? ( moet nog ff denken hoe of wat:rolleyes:)Maar goed, ikke weet dat hij binnenkort wel een brief/lijstje moet opschrijven dus hij is aan het denken. Wij hebben al doorgesproken hoe of wanneer we dat gaan doen. Kortom genoeg te verzinnen. Hahahihi
 

luierjona

Superlid
Pff heerlijk Rpv!
Ondanks dat ik meer van t andere verhaal houd, ben ik hier ook erg van gecharmeerd.
Het is zoiets als eng, geil en toch wel een diepe fantasie :verliefd
 
  • Like
Waarderingen: RNdU

RNdU

Superlid
Pff heerlijk Rpv!
Ondanks dat ik meer van t andere verhaal houd, ben ik hier ook erg van gecharmeerd.
Het is zoiets als eng, geil en toch wel een diepe fantasie :verliefd
Hoi Jona,

Dit verhaal is inderdaad een hele diepe fantasie die op vele fronten verder gaat dan comfortabel is. Maar wellicht dat het daardoor ook een enorm indrukwekkende ervaring en trip wordt!

Gr. Rpv57500
 
hoi rpv, ik heb tot nu toe al je verhalen gelezen en heb daarbij meestal direct een erectie wanneer mogelijk( ik doe vaak een kuisheids kooitje om of een elastische bandage om mijn ballen en penis dan gaat dat niet uiteraard) maar ben altijd erg geil bij het lezen.
helaas doet mijn vrouw niet mee in deze wereld, ze vind het niets, de latex / plastiek broekjes en zeker de luiers waarin ik een keer ben betrapt.
Ik ben net als anderen weer zeer nieuwsgierig naar het vervolg, ga zo door zou ik zeggen.
 

RNdU

Superlid
Hoofdstuk 4

Met een luier onder mijn gewone kleding, ik droeg een hemd met een katoenen broek, reden Danielle en ik naar de trouwlocatie. Dit was niet meer dan een soort stadhuis waar we enkel de formaliteiten wilden afhandelen. Danielle was eveneens casual gekleed en daarmee gaven we het signaal af dat we van ons trouwen een ‘low profile’-gelegenheid wilden maken. Bij de ingang van het gebouw stonden Susan en Lila ons al op te wachten. Zij zouden onze getuigen zijn. Voor de ingang was er meer dan voldoende parkeergelegenheid. Danielle parkeerde de auto vlotjes en we begroetten Susan en Lila. Ik zag hun blikken naar mijn kont gaan en weer terug omhoog. Aan de blikken in hun ogen zag ik dat ze mijn luier hadden gespot. Met z’n vieren liepen we naar binnen, onze voetstappen en stemmen galmden in de lege stenen ruimte. Het gebouw was van marmer en andere steenworpen opgetrokken in de kenmerkende klassieke stijl waaruit zoveel overheidsgebouwen opgetrokken waren. Vanwege de coronamaatregelen waren er weinig mensen in het gebouw aanwezig, behalve beveiligers en de receptioniste die achter een rond loket zat dat pontificaal midden in de gang stond. Zij controleerde onze namen en belde vervolgens haar collega. Even later verscheen de ambtenaar van de burgerlijke stand die ons vriendelijk ontving en ons meenam naar een ruimte vlakbij de ingang.

Eenmaal binnen nam ze direct het initiatief door naar ieders legitimatiebewijs te vragen. Ze noteerde de gegevens en controleerde of die overeenkwamen met welke vermeld stonden op de reeds ingediende documenten. Toen dit gecontroleerd was, richtte ze zich tot Danielle en mij en vatte ze kort samen wat het doel was van deze bijeenkomst. Ze vertelde dat wij aan ons huwelijkse belofte aanvullende afspraken wilde koppelen welke zij zelf niet kende maar die vastgelegd waren in een afzonderlijk document dat door juriste Susan was opgesteld en door Danielle en mij was ondertekend. Dit document met bijlagen -lees video opnamen- zou met het trouwboekje worden gedeponeerd bij notariskantoor Patchers in Atlanta. Susan en Lila waren als getuigen aanwezig. Zij zouden vandaag ook een verklaring ondertekenen waarin zij aangaven er getuige van te zijn (geweest) dat alle afspraken uit vrije en bij volledig bewustzijn waren gemaakt. Dat gold ook voor de consequenties die uit de gemaakte afspraken zouden kunnen voortvloeien: de getuigen verklaarden te hebben gevraagd en te horen hebben gekregen dat beide partijen deze consequenties onderkennen en zullen accepteren. Ik zag aan de blik van de ambtenaar dat ze het allemaal cryptisch vond en dat ze nieuwsgierig was naar de gemaakte afspraken en documenten. Geen van ons vieren liet zich verleiden om iets los te laten waardoor de ambtenaar verder ging met het voltrekken van het huwelijk. Na tien minuten waren Danielle en ik echtgenote en echtgenoot, of man en vrouw. Vanzelfsprekend sloten we deze bescheiden maar wel belangrijke gebeurtenis af met een kus waarna er een even bescheiden applaus van de aanwezigen volgde.

We hadden een vol programma want we reden na de voltrekking door naar notariskantoor Patchers om daar alle stukken aan te leveren. Het was nog steeds rustig op de weg en de notaris kon ons direct ontvangen waardoor alles vlotjes verliep. We gaven de stukken af, zetten nogmaals onze vier handtekeningen onder enkele documenten en Susan gaf de notaris een grote verzegelde enveloppe waarin de video opnamen, ondertekende verklaringen van mij en Danielle zaten, en nog wat door mij handgeschreven brieven, foto’s en andere bewijsstukken. Ook hier stonden we na een kwartier weer buiten en was het direct door naar de tattoo-shop.

Ik vond het doodeng want ik was nog nooit in zo’n studio geweest. Gelukkig was het geen creepy studio met veel zwart en doodshoofden maar een moderne, lichte werkruimte. Klein, maar het zag er overal even schoon en verzorgd uit. Deze constatering maakte mij al een stuk rustiger. Een jonge vrouw ontving ons vriendelijk. Ze vroeg hoe de relatie tussen ons vieren was en vroeg daarna aan Susan en Lila of zij in de wachtruimte wilden plaatsnemen. Danielle mocht met mij mee naar achteren lopen waar de behandelruimte was gevestigd. De vrouw stelde zich voor als Amber en feliciteerde ons met het huwelijk.

Danielle had haar waarschijnlijk al ingelicht want Amber was opmerkelijk goed geïnformeerd over onze relatie en de tattoo die gezet moest worden. Ontspannen en gemoedelijk nam Amber het initiatief. Bij de werkplek aangekomen schoof ze een gordijn dicht en vroeg ze me mijn broek uit te trekken. Ondertussen trof ze zelf haar voorbereidingen en koos ze met Danielle de kleur van de inkt uit waarmee de tattoo gezet zou worden. Ik zag dat Danielle mij scherp in de gaten hield. Mijn broek was inmiddels los en hing op mijn enkels waardoor mijn luier bloot kwam te liggen. Amber hoorde het luide gekraak van de luier en draaide zich om. Ze moest glimlachen om wat ze zag.
‘Cute’ was haar eerste reactie.
‘Too bad it must been taken off.’
Aangezien Danielle mij het verboden had om aan mijn luier te zitten en al helemaal aan de plakstrips, wachtte ik af totdat zij mij kwam helpen. Met luid gekraak lieten de plakstrips los en ving ze de nog schone luier op in haar hand. Amber had het gebeuren met interesse gevolgd en vroeg mij nu om op de stoel te gaan zitten. Toen ik eenmaal zat, zette ze de rugleuning achterover zodat ik meer lag dan zat. De huid tussen mijn penis en navel werd ontsmet en daarna markeerde Amber in overleg met Danielle met een stift de grenzen van de te zetten tattoo. Met mij werd niet overlegd of zelfs maar iets gevraagd. Alsof ik lucht was werd ik genegeerd en mocht ik alleen toekijken waar de streepjes gezet werden.

Met dezelfde stift begon Amber op mijn huid in sierlijke letters te schrijven. Danielle bleek op het laatste moment toch nog een andere keuze te hebben gemaakt. Ik zag namelijk ‘Property of Mistress Danielle’ op mijn lichaam staan, over twee regels verdeeld. De lettergrootte, lettertype en de positionering kregen de goedkeuring van Danielle. Nu ging Amber verder met het opleuken van de letters. In babyblauw werden de letters overgeschreven en daarna kregen ze een hardroze omlijning. Het zag er vreselijk uit vond ik: vernederend, goedkoop, vrouwelijk, en nog veel meer. Maar Danielle was tevreden en dus vulde Amber het inktreservoir van het pistool met de gekozen kleur en zette het apparaat aan. Er klonk een stevig gezoem en ik zag hoe Amber met het pistool naar mijn onderlichaam ging. Ik wist niet of ik wilde kijken of niet maar instinctief wendde ik mijn gezicht op het laatste moment af. Ik schrok van het eerste contact met de naald en hapte naar adem. Daarna ging het wel ook al was het licht pijnlijk. Het zetten duurde een uur. In die tijd was Amber geconcentreerd en non-stop bezig met schrijven en kleuren. Pas toen het apparaat uitging en uitbleef draaide ik mijn gezicht en keek ik naar beneden. Daar stond het in mijn lichaam gekrast: ‘Property of Mistress Danielle’. Mijn huid was rood van de irritatie maar dat zou na een paar dagen weggetrokken zijn, zo verzekerde Amber ons. Onder het toeziend oog van Amber deed Danielle mij weer de luier om en mocht ik mij daarna zelf verder aankleden.

Na het zetten van de tattoo was het tijd om naar huis te gaan. Danielle had champagne koud staan en we zouden een uitgebreide en feestelijke lunch laten thuisbezorgen omdat de restaurants waren gesloten.
‘Deed het veel pijn?’ vroeg Danielle toen we in de auto zaten.
‘Nogal’ antwoordde ik vlak. Ik wist niet wat meer pijn deed, de pijn van de behandeling of de pijn van de vernedering.
De rest van de rit keek ik zwijgend om mij heen. Het was nu definitief en er was voor mij nu geen weg meer terug, laat staan een eenvoudige. Ook Danielle leek in haar eigen gedachten verzonken en zo werd het een stil ritje zonder dat er sprake was van een gespannen sfeer.

Terug in ons huis was het tijd voor champagne. Danielle ontkurkte de fles en schonk de glazen vol. Na een toast te hebben uitgebracht op ons nieuwe leven, gebood Danielle mij om mijn broek uit te trekken. Drie paar ogen keken mij geamuseerd aan terwijl ik mijn riem en knoop losmaakte en de rits naar beneden deed. Ik schoof de broek over mijn billen naar beneden en over mijn enkels. Danielle trok de plaktstrips van mijn luier los en liet die op de grond vallen. Susan en Lila keken vol interesse naar mijn tattoo.
‘No way back for you now’ concludeerde Susan net als ik eerder in de auto had gedaan.
Ik knikte en zweeg.
Lila ging iets door haar knieën om de tattoo beter te kunnen bekijken.
‘I hope you won’t regret it’ zei ze toen ze weer rechtop ging staan.
Ik keek haar wat onzeker aan, wilde wat antwoorden maar kon de woorden niet vinden.
Ondertussen had Danielle een glimmend zwart hardkartonnen doosje gepakt en hield dit voor zich zodat we het allemaal konden zien. Ik wist wat erin zat: mijn kuisheidskooi.
Danielle opende het doosje en haalde er een doorzichtige plastic ding uit dat door de dames met interesse werd bekeken. Danielle had een high-end kuisheidskooi gekocht waarbij de pinnen van gehard staal waren gemaakt. Dit zorgde ervoor dat ze niet zomaar gebogen of gebroken konden worden. Het was duidelijk dat Danielle geoefend had in het omdoen van de kooi: zonder op de instructie te hoeven kijken bracht ze eerst de ring aan achter mijn scrotum en borgde die met twee pinnen en er tussenin stak de slotpin naar voren. Toen de ring goed op z’n plek zat, schoof ze de koker over mijn slappe, kleine penis totdat de achterzijde bijna tegen de ring zat en de pinnen door de gaten van de koker konden.
‘Hold it’ zei Danielle tegen mij. Ik hield de koker tegen de ring aan. Danielle haalde uit haar tas een doosje. Daar bleek een hangslot te zitten dat nog in de blisterverpakking zat. Dit slot was evenmin een dertien in een dozijnartikel. Alleen de vorm van de baarden van de drie meegeleverde sleutels verraadde al dat het hier om een zeer moeilijk te kraken slot ging. Danielle haalde het slot uit de verpakking en opende het met een van de sleutels. Ze stak het hangslot onder de toeziende ogen van Lila en Susan door het oog van de slotpin en sloot het slot af door met de sleutel te draaien. Geen droge klik maar een dubbele draai aan het slot. Met een tik viel het slot op het plastic en zat mijn penis opgesloten in de kooi. Nu was het aan de vrouwen om een voor een de stevigheid en de constructie van mijn kooi en het slot te onderzoeken. Door de aandacht van de vrouwen kreeg ik een erectie maar die werd al snel door de kooi gesmoord. Dit tot hilariteit van de dames. Danielle haalde de sleutels een voor een van de ring en gaf er een aan Susan en een aan Lila. De derde sleutel was voor haarzelf. Danielle vroeg mij om de sluiting van het kettinkje dat ik haar cadeau had gedaan los te maken zodat ze het van haar hals kon halen. Eenmaal los stak ze een uiteinde van de ketting door het oog van de sleutel en liet die naar beneden glijden. Daarna mocht ik haar weer helpen met het omdoen van haar ketting. De sleutel bungelde nu op haar borst, in mijn zicht maar buiten mijn bereik.

Zonder theatraal gedoe deed Danielle mij mijn luier weer om. ‘Baby’ stond er weer op blokken voorop mijn luier geschreven. De broek bleef uit, ik ‘mocht’ alleen in mijn T-shirt en luier rondlopen temidden van de feestelijk geklede vrouwen. Danielle bestelde via Uber een uitgebreide lunch die binnen een uur zou worden bezorgd. De champagne stond al koud en Danielle gebood mij om de fles te openen en vier glazen in te schenken. Tot amusement van de vrouwen kraakte mijn luier flink en was dat voor nu mijn enige teken van aanwezigheid: de drie vrouwen hadden een onderonsje waarbij ik niet wilde aansluiten. Ik voelde me ongemakkelijk in mijn witte plastic lingerie en probeerde wat onzichtbaar op de achtergrond te rommelen onder het mom van opruimen, klaarzetten en schoonmaken. Mijn plannetje slaagde ten dele: Danielle riep mij om samen met de getuigen het glas te heffen op ons huwelijk. Krakend kwam ik dichterbij. Mijn glas had ik op de salontafel gezet en pakte ik op.
‘Nou lieverd, op ons huwelijk’ bracht Danielle de toast uit.
‘To us, our marriage, our friendship and’ Danielle wees met haar glas in mijn richting, ‘your new life.’
‘To Danielle and Roger’ beantwoordden Lila en Susan de toast.
We dronken onze champagne staand op. We voelden met iedere slok die we namen hoe de spanning zich opbouwde: er werden blikken uitgewisseld, er vielen stiltes, er werd wat ongemakkelijk gelachen. Lila en Susan keken Danielle aan, het leek alsof zij van haar verwachtten dat zij het ijs zou moeten breken. Danielle had de spanning ook gevoeld en zag de ogen op haar gericht. Gewiekst als ze was liet ze mij de hete kastanjes uit het vuur halen.
‘So Roger, why don’t you show Susan and Lily your room and all the things you created?’
‘Yes Danielle, I will.’
Ik wilde een stap in de richting zetten naar mijn slaapkamer maar Danielle hield mij tegen.
‘Misschien is het beter om alvast te wennen aan je nieuwe positie. Ga maar kruipen en zorg ervoor dat je nooit op ooghoogte komt met de vrouwen. Je zult altijd omhoog kijken. Is dat duidelijk?’
‘Ja Danielle’ antwoordde ik en ik liet me op mijn knieën zakken terwijl Danielle snel vertaalde wat ze had gezegd. Ik voelde de lachende blikken in mijn rug en kroop voor Susan en Lila uit. Mijn luier leek nog meer te kraken dan toen ik liep. Ik kroop richting de gang, sloeg rechtsaf en aan het einde van de gang ging ik op mijn knieën zitten om de deurkruk te kunnen openen. Danielle was meegelopen en moedigde mij aan om alles te vertellen.

Ik begon Lila en Susan te wijzen op het ontbreken van een deurkruk aan de binnenzijde. De deur van binnenuit openen was niet mogelijk. Het was vanzelfsprekend dat alleen Danielle over een sleutel beschikte. Lila en Susan waren overweldigd door de inrichting. Het was een babykamer maar dan bedoeld voor een volwassene! Hun oog viel op de meidenkast die afgevuld was met luiers in allerlei modellen en prints. Het waren ook zonder uitzondering grote, dikke luiers die allerminst discreet te dragen waren. In de kledingkast lagen rompers, babyprint T-shirts en -pyjama’s, broeken met een zeer ruim gesneden kruis en ga zo maar door. Op de commode lag een geplastificeerd verschoonkussen waar een flanellen luier open gevouwen op lag. Boven de commode hing een plank waarop allerlei verzorgingsproducten stonden en een grote voorraaddoos met vochtige reinigingsdoekjes. Naast de commode, onder het raam stond een oranjegekleurde plastic luieremmer. Het raam was voorzien van een alarm: openen kon, maar niet zonder dat Danielle het zou merken. Tegen de muur stond mijn spijlenbed. Lila en Susan zagen dat de zijkant omhoog getrokken kon worden waardoor ik in mijn bed opgesloten kon worden. Ook zagen ze de banden waarmee Danielle mij kon vastbinden. Ze zagen de mittens en de glimmende houten haarborstels. Ze moesten gniffelen omdat het duidelijk was dat die waarschijnlijk eerder een ander lichaamsdeel zouden beroeren dan mijn hoofd. In een dressoir lagen mijn spenen: alle met een schild dat groot genoeg was om mijn hele mond en deel van mijn wangen en kin te bedekken. De speen zelf vulde mijn mond zodanig dat verstaanbaar converseren niet mogelijk zou zijn. Voor een strikter regime waren er ook spenen met een afsluitbare riem. Er lagen tuigjes en boeien in de laden, alsook een complete enemaset. Tot slot liet ik de speelbox zien: die leek van hout maar was in feite van staal gemaakt. Sommige spijlen hadden onderin een oog waar een touw of een handboei eenvoudig doorheen kon... Het lieflijke behang op de muur en de zachte kleur pvc op de vloer was een poging om de kamer op te vrolijken maar zowel Susan als Lila hadden uitstekend door dat deze kamer als een gevangenis kon dienen.

Ik kroop de kamer uit, in de richting van de hal. Daar wees ik Susan en Lila op het verblijf dat ik onder de trap had gemaakt met de zware smeedijzeren traliedeur. Danielle drukte op een schakelaar die naast de deur naar keuken zat, op de wand tegenover mijn verblijf. Er klonk een zoem. Het slot werd elektrisch bediend en na het indrukken van de schakelaar bleef die vijf seconden geopend. Danielle opende de deur en dirigeerde mij naar binnen. Eenmaal binnen deed ze de traliedeur weer dicht. De zoem klonk nu kort en de kleefmagneet was geactiveerd waardoor ik geen kans maakte te kunnen ontsnappen. De kleefmagneetsluiting was over de gehele zijde van de traliedeur en de stijl aangebracht en nauwelijks zichtbaar. Tegelijkertijd was het van topkwaliteit en was het alleen te openen met de schakelaar of op afstand met een smartphone. De schakelaar kon ik wel zien maar met geen mogelijkheid bereiken want het was zo’n vijf meter van mij vandaan wanneer ik opgesloten zat in mijn verblijf. Om Susan en Lila de kracht van het slot te demonstreren stelde Danielle voor dat ze samen zouden proberen de gesloten deur te openen door eraan te trekken, ertegen te trappen, wat ze maar wilden. Na drie pogingen en veel hilariteit gaven ze het op.
‘Twelve hundred pounds holding force’ zei Danielle enthousiast. ‘There’s no way he can get out.’
‘That’s really impressive’ reageerde Susan onder de indruk.

Danielle drukte de schakelaar weer in en de zoem klonk. Ik mocht en kon weer naar buiten. Nadat ik weer was vrijgelaten kroop ik weer voor de vrouwen uit naar de achtertuin. Daar wees ik ze op mijn kennel. Danielle liet ze het hondenmasker en de lederen mittens zien voor mijn voorpoten alsook de halsband en riem die voor mij had gekocht. Ik mocht de gasten mijn kennel laten zien: Ik demonstreerde hoe stevig het hek was, vertelde hoe diep de palen ervan in de grond staken en dat ze in beton waren verankerd. De metalen spijlen waren onbuigzaam, net als de deur met spijlen die als een gewone deur met slot kon worden afgesloten. De hele omheining was afgesloten, ook bovenop. Over het hek klimmen was er dus niet bij. De buitenruimte bestond uit gras, waar ik lekker over kon kruipen, en een binnenruimte - het hok -. Het hok was een houten huisje, gemaakt van vijftien centimeter dikke balken. De binnenruimte was ongeveer twee en een halve meter bij een. De hoogte was in de nok anderhalve meter. Ik kon dus slapen en zitten in het hok. Danielle gebaarde mij om Susan en Lila ook te wijzen op het zware ijzeren oog dat ik aan het hok had geschroefd. Ik vertelde de getuigen dat Danielle mij daaraan kon ketenen wanneer zij dat wenste. Ik had net alles verteld toen we het geluid van een naderende auto hoorden.
‘Lunch!’ riep Danielle uit. Ze stuurde mij naar de deur om open te doen en drukte mij een briefje van twintig dollar in de hand om als fooi te geven. Gelukkig mocht ik lopen en was ik snel bij de deur.

Ik bleef half achter de deur staan terwijl ik de bezorger de papieren tassen met de lunch op de grond liet zetten. Het was een man, midden twintig met een uiterlijk zoals veel mannen er momenteel bijlopen: baard, chino, hemd en sneakers. Snel gaf ik hem zijn fooi in de hoop dat hij snel weer zou omkeren. Dat deed hij maar dat daarmee mijn geheim onzichtbaar was gebleven? Met een twinkeling in zijn ogen en een knikje in de richting van mijn middel nam hij afscheid en bedankte hij voor de fooi.
‘Enjoy and have fun’ wenste hij mij nog toe. Ik mompelde een bedankje terug en sloot de deur. Met de papieren tassen in de hand liep ik terug naar de keuken en zette ze op het aanrecht. Ik pakte de tassen uit en legde de gerechten op kleine bordjes om ze zo aantrekkelijk mogelijk te presenteren. Opeens viel me het op dat er een bord minder op tafel stond dan ik had gedekt. Verbaasd keek ik om me heen en zag ik het strenge gezicht van Danielle die mij aankeek.
‘Had ik jou toestemming gegeven om aan tafel te zitten?’ zei ze zachtjes.
‘Nee Danielle’ antwoordde ik beschaamd.
‘Nee, want ik kon het me ook niet herinneren’ reageerde ze scherp. ‘We zijn nu getrouwd en dus gelden de regels die we samen hebben opgesteld en afgesproken.’
‘Ja Danielle.’
‘En wat hadden we afgesproken over hoe jij met mij zou praten?’
Ik was vergeten om op mijn knieën te zitten! Direct zakte ik door mijn knieën zodat ik omhoog moest kijken om met Danielle te kunnen converseren.
‘Sorry Danielle. Ik zal er vanaf nu heel goed op letten.’
‘Goed zo.’
Gelukkig leek ze er voor nu nog geen punt van te maken. De strenge blik was verdwenen maar ik wist wel beter dan nu weer op te gaan staan. Beter kon ik laag blijven en wachten op verdere instructies. En daar hoefde ik niet lang op te wachten. Ze riep Susan en Lila naar de keukentafel en schoof ondertussen de kinderstoel aan.
Susan en Lila keken met plezier toe hoe Danielle mij in de kinderstoel zette en mij daarin fixeerde. De mittens en de enkelbandjes werden niet overgeslagen, net zo min als de slab. Ik zat met de vrouwen aan tafel maar kon zonder enige hulp op geen enkele wijze deelnemen aan de maaltijd. Pas nu viel het me op dat er van alle gerechten maar drie stuks lagen. Het werd mij duidelijk dat het nooit de bedoeling van Danielle was geweest om mij te laten mee-eten.
Niet veel later had ik een plastic bordje op het plateau van de stoel voor me liggen met daarop twee in kleine stukjes gesneden witte boterhammen met pindakaas erop. De korstjes had Danielle weggesneden. Ik kon naar de stukjes kijken maar door de mittens en door de fixatie van mijn polsen en het tuigje om mijn borst nooit naar mijn mond krijgen. Een flinke tuitbeker met water stond naast het bordje en het enige dat ik kon doen was wachten tot Danielle of Susan, die naast mij zaten, mij zouden helpen met voeren. Ongevraagd mijn mond open doen en deelnemen aan het gesprek? Geen sprake van, ook dat hadden Danielle en ik samen afgesproken. En zo gebeurde het dat de vrouwen gezellig praatten en ik mijn mond moest houden, ook al was ik bijna de hele tijd onderwerp van gesprek!

Na enige tijd werd ik eindelijk afwisselend door Danielle en Susan gevoerd. Er werden foto’s van mij genomen en toen de lunch afgelopen was, maakte Danielle mijn polsen los waardoor ik met mijn knuisten de tuitbeker kon oppakken en leegdrinken. Na de lunch werd ik in het bijzijn van Susan en Lila verschoond. Toen ik open en bloot lag werden er nog foto’s van mijn tattoo gemaakt en natuurlijk mijn kuisheidsgordel. De champagne had de vrouwen los en vrolijk gemaakt. Susan en Lila giechelden en vonden dat het nu het moment was om Danielle en mij, als kersvers paar, een cadeau aan te bieden. Vanzelfsprekend kreeg Danielle het cadeau overhandigd omdat ik als onderdanige genegeerd werd en met mijn mittens om toch weinig kon open maken of uitpakken. Ik zat aan de voeten van Danielle en keek toe hoe zij het cadeau uitpakte, een langwerpige platte doos. Ik zat te laag waardoor ik niet direct kon zien wat het cadeau was. Aan de glimlach van Danielle te zien viel het in ieder geval in haar smaak. En dat was in onze situatie het enige dat telde. Ze haalde het cadeau uit de doos en liet zien wat het was: een strafinstrument. Het had een tropisch houten handvat en een dikke dubbelgevouwen lederen band van ongeveer vijf centimeter breed. De uiteinden van de lederen band waren vastgezet in het houten handvat dat prachtig glimmend polijst was afgewerkt. Het handvat had groeven voor meer grip. Al met al zag het gevaarlijk en vooral pijnlijk uit.

Danielle, als goede gastvrouw, wilde de gevers van het cadeau vanzelfsprekend niet teleurstellen. Ze gebaarde mij op de grond te gaan liggen en deed daarna mijn luier af. Het was duidelijk wat er ging gebeuren. Danielle zou het strafinstrument op mij proberen. Ik werd naar het midden van de zitkamer gedirigeerd en wachtte op handen en knieën af. De pijn was hevig maar niet fel en bouwde zich met iedere slag gestaag op. Het had niet het bijterige van de cane, een pijn die ik slecht kon hebben. Dit cadeau leverde mij billen op die hard zouden aanvoelen, onderhuidse pijn die een dag of twee, drie zou aanhouden en een kleurenpalet van blauw, rood, zwart en groen. Na vijftien slagen hield Danielle op. ‘Voor ieder vijf’ had ze erbij gezegd.

De middag werd meer en meer een vriendinnenfeestje. Het ging over televisieseries, mode, beauty en andere onderwerpen die een man doorgaans minder interesseren. Ik zat al die tijd op mijn zere, maar wel weer geluierde, billen die mij deden wiebelen van ongemak. Ik zag dat Susan zich aan mijn gewiebel begon te ergeren. Het begon met een blik en daarna nog een. Toen een opmerking, wat bedekt en daarna bijtend.
‘If you want you may lock him up under the staircase.’
‘I’d love to’ grijnsde Susan.
Ze stond op. Danielle gebaarde mij Susan te volgen en te gehoorzamen. Zo kroop ik vernederd achter Susan aan die naar de hal liep. Haar hakken klikten op de natuurstenen vloer. Bij het verblijf aangekomen slikte ik en lukte het niet om Susan aan te kijken. Ze drukte op de schakelaar en het slot van mijn verblijf ging met een zachte zoem open. Ik kroop naar binnen en zag nog net hoe de deur achter mij sloot. Een korte zoem klonk en het magneetslot was vergrendeld. Susan controleerde voor de zekerheid of de deur echt dicht zat. Ze ging door haar knieën en keek mij triomfantelijk aan.
‘Have fun’ zei ze gemeen waarna ze zich omdraaide en de deur van het toilet opende. Ik hoorde door het gewapend beton waar de trap van was gemaakt, en dus mijn verblijf ‘escape-proof’ maakten, gedempt geluiden vanuit de wc komen. De deur van de wc ging open en ik zag een paar schoenen en onderbenen verschijnen. In het voorbijgaan glimlachte ze nog naar me en sloot daarna de deur van de huiskamer achter zich. De stemmen waren nauwelijks te horen, laat staan dat ik kon horen wat er gezegd werd.

Op de grond van mijn verblijf onder de trap lag een vierkante matras waarop ik comfortabel kon zitten. Evenmin was het koud. Maar het was er ook saai, heel saai. Naast de matras lag er niets in het verblijf dat voor afleiding kon zorgen. Ik kon vanuit mijn verblijf weinig zien, ik zal proberen uit te leggen waarom: De hal is een vierkante ruimte van ongeveer zes bij zes meter. Wanneer je in gedachten dit vierkant tekent, teken dan rechtsonder een brede voordeur met daarnaast over de gehele onderzijde een matglazen pui. Aan de rechterkant, bovenin is de dubbele deur naar de zitkamer. Rechtsboven is de deur naar de keuken. De trap maakt een dubbele draai en staat haaks op de looprichting. Je moet vanaf de voordeur naar links lopen en dan na een korte draai ga je de trap op. Vanwege de hoge wanden telt de trap achttien treden. Na negen treden is er een plateau en draai je 180 graden. Mijn verblijf bevindt zich onder het tweede deel van de trap dat uitkijkt op de achterwand -of bovenste getekende deel- van de hal. Vanuit mijn verblijf heb ik derhalve zicht op de gang die van links naar rechts loopt; links, direct naast mijn verblijf, is de deur van de wc, helemaal rechts zie ik de helft van de dubbele deur naar de zitkamer. Schuin tegenover me zie ik de deur naar keuken, met daarnaast de schakelaar waarmee mijn traliedeur ontgrendeld kan worden. Kortom, er valt voor mij weinig te zien of te horen waardoor de verveling snel toeslaat. Danielle vond dat alleen maar positief omdat, ik citeer: ‘een onderdanige zich daardoor bewust wordt en blijft van de afhankelijkheid van zijn meesteres en haar dankbaar is wanneer zij hem zijn fysieke vrijheid voor even teruggeeft.’

Ook Lila moest naar de wc en keek nieuwsgierig in mijn verblijf.
‘I hope you won’t regret your decision because there’s no way back for you now’ zei ze betrokken.
‘Thank you’ antwoordde ik, niet wetende wat ik nog meer zou moeten antwoorden. Ik dacht aan de avond in haar appartement in het dormitory. Het was een heerlijke nacht geweest en ze had me lief verzorgd. Lila vond ik nog steeds een aantrekkelijke vrouw om te zien en misschien had zij ook nog wel steeds een zwak voor mij.
Ik hoorde hoe Lila plaste en de wc doortrok. Zonder verder nog iets te zeggen liep ze weer voorbij, terug naar de zitkamer. Weer was er die stilte, weer was er die verveling. Ik had geen benul van tijd want de radiogestuurde klok die in de hal hing kon ik niet zien vanuit mijn verblijf en evenmin sloeg die zoals een oude klok doet. Het enige geluid dat ik hoorde was het gekraak van het plastic van mijn luier. Mijn billen brandden en ik moest plassen. Ik liet mijn plas lopen, geen zin hebbend mijzelf onnodig te kwellen. De blokjes op mijn luier begonnen te verkleuren zodat het voor iedereen die voorbij liep zichtbaar was dat ik nat was.

Danielle was de volgende die langskwam. Zij liep direct door naar de wc, waarschijnlijk omdat ze hoge nood had. Na het wc-bezoek bleef ze voor de traliedeur staan en keek ze naar binnen.
‘Af en toe heb ik wel medelijden met je’ begon ze.
‘Kijk nu eens hoe je opgesloten zit. Je kunt niet bij de schakelaar, hoezeer je het ook probeert. De schakelaar zit voor iedereen in het zicht en is heel eenvoudig te bereiken. Zelfs een kind kan de schakelaar zien en indrukken. Een handeling die niets voorstelt maar voor jou des te meer. Het betekent voor jou het verschil tussen opgesloten blijven zitten of vrij zijn. Dit is jouw nieuwe realiteit Roger. Besef je dat? Dit is waar je voor getekend hebt, waar we afspraken over hebben gemaakt en die je niet meer kunt terugdraaien. Dat punt ben je vanmorgen definitief gepasseerd. No way back. Ik moet zeggen dat het mij enorm opwindt nu de volledige macht en controle over je te hebben. Je zo te zien zitten met je smekende ogen, in je natte luier, op je gekwetste billen. Ik hoop oprecht dat je er net zo van geniet als ik. Als dat niet zo is, dan heb je pech. Dan hoop ik voor je dat je er nog van leert te genieten. En als zelfs dat niet lukt dan wordt het voor je een hele lange moeilijke tijd. Wat denk je Roger?’
‘Ik wil jou heel graag dienen en tevreden stellen Danielle’ antwoordde ik.
‘Meen je dat echt?’
‘Ja Danielle’ bevestigde ik.
‘Dus je wilt me altijd een groot plezier doen?’
‘Natuurlijk Danielle. Niets liever dan dat Danielle.’
‘Dat is goed om te horen. Dan wil ik nu dat je de tralies van je deur pakt en er zo hard mogelijk aan gaat rammelen omdat je eruit wilt.’
Ik pakte de tralies met mijn handen beet, klemde mijn vingers eromheen en schudde zo hard als ik kon aan de tralies. Er was niets te horen. De tralies gaven nog geen fractie van een millimeter mee en er was dan ook geen geluid te horen.
‘Aahh, zielig slaafje van me. Kom je er echt niet uit?’
‘Nee Danielle’ antwoordde ik braaf.
‘Probeer anders eens of je bij de schakelaar kunt komen en kunt indrukken, dan kun je je zelf bevrijden’ zei ze grinnikend.
Ik ging met mijn arm door de tralies en probeerde de schakelaar te bereiken hoewel ik wist dat het kansloos was. Danielle lachte zachtjes en moedigde mij aan om het op een andere manier te proberen. In welke positie ik mij ook manoeuvreerde, het lukt niet om zelfs ook maar in de buurt van de schakelaar te komen.
‘Nou, het ziet er naar uit dat je echt vast zit’ grapte Danielle.
‘Ja Danielle’ antwoordde ik licht hijgend. ‘Goed, ik ga weer terug naar onze gasten. Gedraag je!’
‘Ja Danielle’ antwoordde ik gehoorzaam. Ik wist dat ze met ‘gedragen’ bedoelde dat ik het niet in mijn hoofd moest halen om te gaan roepen of schreeuwen. Zwijgend keek ik hoe ze wegliep, de deur opende en weer achter zich sloot.
 

RNdU

Superlid
hoi rpv, ik heb tot nu toe al je verhalen gelezen en heb daarbij meestal direct een erectie wanneer mogelijk( ik doe vaak een kuisheids kooitje om of een elastische bandage om mijn ballen en penis dan gaat dat niet uiteraard) maar ben altijd erg geil bij het lezen.
helaas doet mijn vrouw niet mee in deze wereld, ze vind het niets, de latex / plastiek broekjes en zeker de luiers waarin ik een keer ben betrapt.
Ik ben net als anderen weer zeer nieuwsgierig naar het vervolg, ga zo door zou ik zeggen.
Hoi,

Ik zag inderdaad de vele likes, dank je wel!
Fijn om te horen dat mijn verhalen je aanspreken. Er volgen, als het aan mij ligt, nog vele hoofdstukken. Veel leesplezier!

Gr. Rpv57500
 
  • Like
Waarderingen: TtR

ikke 1

Superlid
Hai, mijn vriendin en ik zijn ontzettend onder de indruk van het vervolg. ( ikke heeft het nog niet gelezen) maar wij weten zeker dat hij het erg opwindend zal vinden, net als mijn vriendin trouwens ;) Sommige dingen vind ik redelijk heftig, maar het smaakt zeker naar meer ! Ga zo door !!!! Doegggg
 

ikke 1

Superlid
Wat valt het dan toch tegen hè, als de constante stroom van verhalen minder wordt:confused: Maar van de andere kant, dat tempo was denken wij ook niet vol te houden;)
 
  • Like
Waarderingen: RNdU

RNdU

Superlid
Hoofdstuk 5

Het was ergens in de avond toen ik de deur hoorde openen en ik drie paar hooggehakte voeten de hal in zag lopen. Ze liepen in mijn richting en keken geamuseerd mijn verblijf in.
‘Have fun Roger. I’m sure we’ll meet again’ zei Susan.
Ik keek omhoog en dankte Susan voor haar hulp, het cadeau en wenste haar nog een fijne avond toe. Daarna was het Lila die wat zei:
‘Danielle and I agreed that I will be your babysitter. I look forward to show you off in your diapers. Bye sweetie!’
Danielle vulde Lila enthousiast aan: ‘I asked her to be extra stern and she agreed!’
De vrouwen liepen weer weg, in de richting van de deur. Ik hoorde ze afscheid nemen en de deur weer dichtgaan. Ik zag de schoenen van Danielle naar de huiskamer gaan en de deur openen en sluiten. Ze liet mij vooralsnog in mijn verblijf opgesloten zitten...
Ik had alle tijd om mijn verblijf eens goed van binnen te bekijken. De wanden waren van gewapend beton. Mijn verblijf was namelijk min of meer een uitsparing in de constructie van de trap die volledig uit beton bestond. De treden waren van hout. Het voordeel van deze keuze was dat je de warme, luxe uitstraling van hout had maar niet het gekraak en het onderhoud ervan. De muren in mijn verblijf had ik in leisteengrijs moeten schilderen. Eerst had ik de kleine gaatjes, de luchtbelletjes, dichtgesmeerd en de muur en het plafond gladgestreken. Daarna was ik gaan schilderen. De natuurstenen vloer die in de hal lag was doorgetrokken in mijn verblijf. De vorige eigenaren hadden deze ruimte als nis in gebruik waardoor die deel uitmaakte van de hal. De traliedeur van mijn cel was door een professionele smid op maat gemaakt. De scharnieren en de deur waren van de sterkste soort en toen Danielle hem vertelde dat het niet de bedoeling was dat ook maar de Hulk de deur moest kunnen openbreken, kwam hij nog met wat suggesties. Danielle nam die allemaal over: de deur kan niet uit de scharnieren getild worden in de gesloten stand, onbuigzame tralies, de kleefmagneetsluiting, speciale bouten om de stijlen extra stevig te verankeren, en nog een paar van dit soort adviezen. Dat wat betreft de deur. Mijn verblijf zelf was ongeveer een meter vijftig diep, de breedte van de trap, en ook een meter vijftig breed. De hoogte was ongeveer een meter dertig. Ik kon dus nergens rechtop staan maar wel overal rechtop zitten.
Voor op de vloer had Danielle een yogamat op maat laten maken om mij iets meer comfort te geven. Ik had uit de aanschaf geconcludeerd dat Danielle van plan was mij daar regelmatig en voor langere tijd op te sluiten. Mogelijk dat zij daar vandaag al een aanvang mee had gemaakt...

Hoe laat het was wist ik niet, evenmin hoelang ik in mijn verblijf opgesloten zat maar eindelijk hoorde ik de deur van de huiskamer open gaan en zag ik de voeten en benen van mijn vrouw dichterbij komen. Ze liep voorbij mijn verblijf zonder ook maar een blik naar binnen of naar mij te werpen. Van binnen smeekte ik om haar aandacht maar ik durfde er niet om te vragen. Ik wachtte af tot ze weer naar buiten kwam en tot mijn vreugde hield ze nu wel stil en zakte ze door haar knieën om mij goed te kunnen bekijken. Ze omklemde de spijlen van mijn deur en keek triomfantelijk naar binnen.
‘Heb je het naar je zin hier?’
‘Om eerlijk te zijn niet echt Danielle.’
‘Goed zo, dat is ook niet de bedoeling. Verveling en geen besef hebben van tijd zijn voorbeelden van zaken die dodelijk zijn voor je moraal. Ze kunnen je breken en dat is ook precies wat ik met je van plan ben te doen: je kneden tot een willoos slaafje dat afhankelijk is van zijn meesteres. Dat is kort gezegd mijn doel maar er zijn nog vele nuances die ik je in de loop van de tijd wel zal vertellen of meegeven. Ik ga je nu vrijlaten, het is tijd om onze huwelijksnacht te vieren!’
‘Graag Danielle. Dank u wel Danielle’ zei ik zo braaf mogelijk.
Danielle glimlachte maar het was een hautaine lach die niet oprecht op mij over kwam. Ze stond op en liep naar de schakelaar en drukte die in. De inmiddels bekende zoem klonk.
‘Je mag de deur zelf open doen en eruit kruipen. Sluit de deur zachtjes achter je dicht.’
Ik deed wat Danielle mij opdroeg en bleef op mijn handen en knieën in de gang staan.
‘Blijf’ beet ze me toe.
Ze liep de huiskamer in en kwam terug met de halsband en de riem.
‘Ik zie dat je luier flink nat is. Die gaan we boven maar eerst af doen en daarna jou eens even wassen. Je begrijpt natuurlijk wel dat ik met een schone slaaf naar bed wil.’
‘Ja Danielle. Dank u wel Danielle’ antwoordde ik met mijn gezicht naar de grond gericht.
Ik voelde hoe ze de halsband om mijn nek deed en de sluiting vastmaakte. Daarna hoorde ik een klik en was de riem vastgemaakt.
‘Kruip voor mij uit de trap op naar boven.’
‘Ja Danielle.’ Ik begon te kruipen en op de harde stenen was dat geen pretje. Danielle hield de riem strak waardoor ik goed voelde dat ik aangelijnd was. De trap was nog vervelender dan de vloer, zo bleek toen ik naar boven kroop. De anti-slip-profielen sneden in mijn vlees en deden mij zachtjes kermen van de pijn. Mijn opluchting was dan ook groot toen ik boven aangekomen was en mijn handen en knieën wegzakten in het diepe, zachte tapijt dat op de slaapverdieping lag.

Weinig subtiel rukte Danielle in de badkamer mijn luier af en begon ze me te wassen. In de douchecel met de handdouche terwijl ik op mijn handen en knieën moest blijven. Als een beest werd ik afgespoeld en ingezeept en weer afgespoeld. Daarna droogde ze mij ruw af en gaf ze een ruk aan de riem om mij in beweging te krijgen.
‘Leuk om je ballen zo te zien hangen en schommelen terwijl je zo voor me uit kruipt’ zei ze op een grappende toon.
In de slaapkamer deed Danielle het handvat van mijn riem over een van de twee sierknoppen die aan de achterzijde van ons bed zaten.
‘Blijf’ commandeerde ze.
Ik durfde me niet om te draaien om te zien wat ze ging doen. Aan de geluiden die ik hoorde kon ik opmaken dat ze zich uitkleedde. Gespannen wachtte ik af en voelde ik de erectie in mijn kooi.
‘Handen op je rug.’
Ik ging rechtop op mijn knieën zitten zodat ik gehoor kon geven aan haar opdracht. Direct voelde ik het staal van handboeien om mijn polsen, gevolgd door het geratel van het sluiten. Danielle kwam voor mij staan en pakte me bij mijn kin en bracht die omhoog. Nog geen tien centimeter voor mijn ogen stak een voorbinddildo vanuit haar kruis naar voren. Ik schatte de vleeskleurige kunstpenis op een centimeter of dertig lang met een diameter van ongeveer vier centimeter. Onder de dildo hingen imitatieballen.
‘Ga mijn dildo pijpen als een echte slet. Ik wil zien dat je ervan geniet. Wees gulzig en overtuig mij dat je geen genoeg van het pijpen kunt krijgen. Als je daar niet in slaagt zul je het bezuren. Begrepen?’
‘Ja Danielle.’
Ik keek angstig naar de intimiderende dildo. Met mijn handen vast op mijn rug kon ik mij niet of nauwelijks verdedigen, laat staan het tempo dicteren. Danielle bracht met een hand de dildo naar mijn mond. Ik moest mezelf ertoe dwingen die te openen en direct schoof Danielle de kunstpenis diep naar achteren in mijn mond. De tranen schoten in mijn ogen doordat ik mij voor het gevoel dreigde te verslikken. Danielle deed het handvat van de riem om haar pols zodat ze mijn hoofd van achteren kon beetpakken. Hierdoor kon zij voorkomen dat ik mijn mond zou wegtrekken van de dildo.
‘Als je pijpt dan kijk je naar mij of begerig naar de dildo! Nergens anders naar!’
Ik knikte zo goed als ik kon, antwoorden was sowieso geen optie. Danielle accepteerde mijn reactie en lette scherp op hoe ik de dildo oraal bevredigde. Mijn gedachten dwaalden af en vanaf een afstandje keek ik naar mijzelf: naakt, op mijn knieën, mijn penis opgesloten in een kooi, het sleuteltje van het slot aan een halsketting van de vrouw die gekleed voor mij staat, boven mijn penis een vernederende tattoo, een grote lederen halsband om mijn nek gegespt, een leiband eraan vastgeklikt, mijn handen geboeid achter mijn rug en in mijn mond een grote dildo die ik moest pijpen. Ik kreeg een erectie die werd tegengehouden door mijn kuisheidsgordel maar mijn opwinding werd er niet minder door, integendeel...
‘Ik wil de kuilen in je wangen zien van het zuigen! Laat mij zien en horen dat je hard zuigt slaaf!’
Danielle keek mij streng aan en controleerde vervolgens of ik gehoorzaamde. Ik zoog zoveel en zo hard dat ik er duizelig van werd. Danielle zag en hoorde het gezuig en geslurp en keek glimlachend op mij neer.
‘Keurig slaafje, heel goed. Je lijkt er echt zin in te hebben. Zo zie ik het graag!’ Ze stootte de dildo nog een paar keer hard en diep naar binnen en gaf me vervolgens de opdracht om nu de eikel met mijn mond te verwennen. Ik was blij dat de dildo voor een groot deel uit mijn mond ging. Het gaf me de kans om mezelf even te herpakken. Een grote klodder kwijl kwam met de dildo mee en viel via mijn kin op mijn borst en kuisheidskooi.
‘Met je tong langs de randjes. Kom op, je weet toch wel wat je zelf het lekkerst vindt als je gepijpt wordt? Kusjes, likjes, zuigen, ik wil alles zien!’
Ik deed alles wat me te binnen schoot en nog meer: ik likte ook de stam en zette zichtbaar zachtjes mijn voortanden in de eikel. Danielle keek me echter minzaam aan en leek niet tevreden met mijn handelingen.
‘Nu de ballen: Neem ze in je mond, zuigen, sabbelen, likken. Je bent een geile slet die niets liever wilt dan zaad zien, proeven en over zich heen krijgen.’
Voordat ik de kans kreeg om met mijn mond naar de ballen te gaan swaffelde Danielle mij. Mijn eigen kwijl kwam over mijn gehele gezicht te zitten.

Na een eeuwigheid werd ik naar het bed gedirigeerd. Op mijn knieën moest ik op de rand van het bed gaan zitten en voorover buigen. Het was niet moeilijk te raden wat zou volgen. Maar eerst had Danielle nog een verrassing voor mij in petto: Van onder het bed haalde ze een stalen ring te voorschijn met een diameter van ongeveer 75 centimeter. De ring was waarschijnlijk van roestvrijstaal want het glom in het licht van de slaapkamerverlichting. Ik voelde hoe Danielle de bovenkant van de ring op mijn onderrug legde en de onderkant tegen de achterkant van mijn bovenbenen kwam. Ik rilde van het koude staal op mijn blote rug. Ze haalde een stang tevoorschijn die ze vanaf de zijkant van de ring door een oog stak, dat bovenop de rand van de ring was gelast en daarna door het tweede oog, precies tegenover het eerste. Door de boog en de stang werd mijn lichaam gefixeerd en stak mijn achterste prominent uit. Danielle bleek nog niet klaar te zijn: De handboeien werden losgemaakt. Ik hoorde gerammel achter me en Danielle pakte mijn linkerpols. Ze trok die zachtjes naar achteren, naar de zijkant van de ring en sloot die in een boei die aan het verlengde van de stang vastzat. Daarna herhaalde ze de procedure voor mijn rechterpols. Daar lag ik dan; geboeid en gefixeerd op bed met mijn gezicht op het dekbed en mijn billen omhoog. Achter mij stond Danielle klaar om de massieve dildo bij mij naar binnen te brengen en er was niets dat ik ertegen kon doen...

Gelukkig deed Danielle voorzichtig, was ze royaal met glijmiddel en nam ze de tijd, vooral ook om mij gerust te stellen.
‘Zo, dan start vandaag ook je anale training. Ik zal je zeer regelmatig nemen zodat je een ervaren sletje wordt en piemels in allerlei soorten en maten in je kont kunt hebben. Misschien ga ik je wel een avondje verhuren, hoe lijkt je dat?’
Dat behoorde niet tot mijn fantasieën maar evenmin, zo realiseerde ik me, had ik er zo’n afkeer van dat ik het had opgenomen in onze lijst. Dat had ik wel met naalden en verstikken gedaan omdat ik daar zo van gruwel.
‘Als jij dat wilt Danielle dan zal ik je gehoorzamen en mij beschikbaar stellen.’
‘O, wat zeg je dat deftig ‘Ik zal mij beschikbaar stellen.’ Direct daarna veranderde ze van toon en zei ze bits: ‘Ik wil dat je zegt dat je graag je meesteres een plezier wilt doen en dat je je gewillig laat neuken door iedereen die van jouw meesteres daar toestemming voor heeft gekregen, dat je voor je meesteres geld wilt verdienen door je aan te bieden als slet! Begrepen!’
Ik rilde na van de schrik door haar plotselinge uitval. ‘Ik wil u graag een plezier doen en mij gewillig laten nemen en geld voor u verdienen. Wat u ook maar wilt meesteres Danielle.’
‘Goh, je zegt opeens ‘U’, dat bevalt me wel. Doe dat voortaan altijd maar slaaf!’
‘Ja meesteres, ja Danielle.’
‘Mooi, dan is dat ook weer geregeld. Dan is het nu tijd om dat kontgaatje van jou eens te grazen te nemen. Adem uit, dan ontspan je en doet het minder pijn.’
Zonder op mijn reactie te wachten duwde ze de dildo rustig naar binnen. Ze pauzeerde halverwege even om mij de kans te geven om opnieuw in te ademen en uit te ademen. Ik had het gevoel dat ze halverwege mijn keel zat toen ik de ballen van de strap-on tegen mijn billen voelde.
‘Keurig slaafje. De dildo zit helemaal in je kont. Dat was stap een. Stap twee is het neuken zelf. Zit je lekker vast in de ring? Je ligt er wel heel kwetsbaar bij moet ik zeggen. Straks, als ik je genomen heb en je kont er goed uitgewoond uitziet, zal ik er een foto van maken. Dan kun je zelf ook zien hoe je eruit ziet. Susan krijgt die foto ook. Ze is erg nieuwsgierig naar ons leven samen en de foto voegt ze aan jouw dossier toe.’
Ze pauzeerde even. ‘Goed slaaf. Wat ga je nu aan mij heel netjes vragen?’
Ik dacht even na en gokte: ‘Meesteres Danielle, wilt u mij alstublieft lang, goed en hard in mijn sletterige kont nemen?’
‘Keurig slaafje. Je leert snel en weet precies je plekje.’

Een kwartier lang werd ik in verschillende tempo’s genomen, diep dan weer minder diep. Ik hoorde Danielle achter mij hijgen van inspanning. Mijn kont stond in brand en ik had vaak het gevoel gehad te moeten poepen. Nu was de dildo eruit en nam Danielle een paar slokken water en nam ze enkele foto’s die ze daarna aan mij liet zien. Hoe ik eruit zag laat ik liever voor me want het was gênant. Danielle was nog niet klaar want ze legde haar telefoon weg en rolde mij om waardoor ik op mijn rug kwam te liggen. Het voelde door de spanning die door de ring werd veroorzaakt niet prettig maar protesteren durfde ik niet. Danielle kwam voor me staan en duwde zonder zich in te houden de dildo in een keer naar binnen. Nu ik andersom lag voelde de penetratie anders. De licht opstaande dildo beroerde mijn prostaat en na een paar stoten zag ik hoe er al wat voorvocht uit de kooi begon te druppelen. Danielle had het ook gezien want ze grijnsde. Bij elke stoot stimuleerde de dildo ook mijn prostaat en het duurde niet lang voordat ik tot een lozing kwam zonder een orgasme te hebben gevoeld. Mijn ballen voelden leger dan ik ze ooit had gevoeld. De hoeveelheid zaad die uit mijn kleine verschrompelde penis stroomde was ook aanzienlijk. Danielle had latex handschoenen aan en met twee vingers veegde ze het zaad van mijn buik en stopte dat in mijn mond.
‘We beginnen met jouw zaad, wie weet zul je ooit ook zaad van vreemden proeven.’

Danielle maakte de boeien rond mijn polsen los en daarna trok ze de stang uit de stalen hoepel. Ik begon direct de plekken op mijn benen en rug, waar de hoepel strak tegen mijn huid had gezeten, te masseren om de doorbloeding weer op gang te krijgen.
‘Maak de strap-on schoon. De spullen liggen al klaar in de badkamer. Daarna ga jezelf onder de douche. Twee minuten douchen, geen tel langer.’
‘Ja Danielle, dank u wel Danielle’ antwoordde ik snel en dankbaar.

Een half uur later lag ik met een luier om in mijn ledikant. Danielle had mij alleen de mittens omgedaan en de zijkant van het bed omhooggeschoven. Ze had het niet nodig gevonden om ook de banden vast te maken. De dreiging van het feit dat die al aan mijn bed hingen om gebruikt te worden was al afschrikwekkend genoeg. Ik lag half op mijn zij, half op mijn buik. Het dekbed voelde zacht en warm aan. De gebeurtenissen van de dag spookten door mijn hoofd: het huwelijk, het zetten van de tatoeage, het omdoen van de kuisheidskooi, de spanking, het in mijn luier opendoen van de deur om de lunch in ontvangst te nemen, de lunch met Susan en Lila waarbij ik in de kinderstoel moest zitten, het opsluiten in mijn verblijf onder de trap en tot slot de strap-on. Ik opende en sloot mijn anus die nog raar aanvoelde na de harde sessie van zo-even. Pijn deed het niet, het voelde enkel anders. Vermoeid wilde ik gaan slapen tot ik voelde dat mijn blaas een rustige nachtrust in de weg zou staan. Het kostte mij weinig moeite om mijn plas in gang te krijgen die eenvoudig door de dikke luier werd geabsorbeerd. Nog geen minuut nadat de laatste druppel mijn lichaam had verlaten viel ik in een diepe slaap.

De volgende ochtend begon laat. Danielle had pas in de middag haar eerste afspraak en kon de dag daarom rustig beginnen. Met een glimlach, aai over mijn bol en een kus bevrijdde ze uit mijn bed. Ze maakte geen aanstalten om mijn mittens af te doen maar controleerde wel mijn luier. Ze leek tevreden met het feit dat die nat was en liet mij er vooralsnog in zitten.
‘Kruip maar voor me uit naar de keuken’ zei ze op vriendelijke toon.
‘Ja Danielle.’
Ik kroop, mijn luier kraakte en ik wist dat de blik van Danielle op mij, en dan vooral mijn geluierde billen, gericht was.

Mijn bord low-calorie-pap smaakte naar niets. Danielle had zelf een afkeer voor suiker en zoetstof en was daarnaast van mening dat ik wel een paar kilo moest afvallen. Toch opende ik bij iedere hap die Danielle opschepte braaf mijn mond. Ik had trek en daarnaast geen zin om mijn kersverse vrouw tegen de haren in te strijken. Na het ontbijt maakte Danielle mijn mittens los en kon ik mijn vingers en handen weer gebruiken. Ik mocht me verschonen en deed de luier om die Danielle had aangewezen: een babyprint luier met een inlegger. Ik kreeg een uniform van een dienstmeisje aangetrokken dat mijn luier niet aan het zicht onttrok met daarbij lederen pols- en enkelboeien die met een slotje werden vergrendeld. Danielle escorteerde mij naar de kelder waar zich de was- en strijkkamer bevond. Ik zag de enorme stapel schone was liggen en wist direct wat de bedoeling was wat ik zou gaan doen: strijken en de was opvouwen. Netjes!

Uit de hoek viste Danielle een ketting die vast bleek te zitten aan een dikke verwarmingsbuis. Het andere eind maakte ze met een hangslot vast aan een enkelboei. Ik had enige bewegingsvrijheid maar zou de kamer niet uit kunnen komen. Voordat ze wegging nam ze alles met mij door en wees ze op de camera die buiten mijn bereik boven de deur hing.
‘Ik kan alles zien wat je doet en als het nodig is kan ik ook alles terugkijken’ waarschuwde ze me. ‘Kom niet aan je luier of je zal het bezuren. Is dat duidelijk?’
‘Ja Danielle.’
‘Ik bevrijd je niet en ik verschoon je niet voordat die hele stapel gestreken is. Je weet welke stukken opgevouwen moeten worden nadat je ze gestreken hebt. Houd er rekening mee dat ik, als je klaar bent, controleer of je het netjes hebt gedaan. Is dat duidelijk?’
‘Ja Danielle.’
‘In noodgevallen en als je klaar bent mag je op dit belletje drukken. Misbruik wordt gestraft.’
‘Ja Danielle.’
En ze liep weg, mij in de kelder achterlatend met een stapel wasgoed waarvan je de moed in de schoenen zonk. Met het verstand op nul zette ik de strijkbout aan en ging ik aan de slag.

De hele middag stond ik in de kamer zonder daglicht te strijken en op te vouwen. Er leek geen einde aan te komen. Ik plaste tot twee keer toe in mijn luier en voelde hoe die zwaar tussen mijn benen begon te hangen. Het was een crime, de kamer werd warmer en benauwder en ik voelde hoe mijn gezicht rood begon te kleuren. Nog even en ik zou een flauwte krijgen, zo vermoedde ik. Maar dat gebeurde niet. Wat wel gebeurde was dat ik kramp in mijn benen kreeg van het staan en van de hakken van de pumps die Danielle mij gedwongen had aan te trekken. Mijn rug zeurde door de stand van mijn heupen die niet gewend waren te moeten corrigeren voor de hakken. Maar op het belletje drukken durfde ik niet, wel keek ik af en toe vertwijfeld en soms licht smekend in de richting van de camera. Of Danielle mij zag of op mij lette kon ik niet zien. Wel zag ik continu het rode lampje boven de lens branden en dat gaf mij het gevoel dat de camera in werking was.
Uiteindelijk kwam dan het einde in zicht en kon ik, nadat alle was netjes opgevouwen op de plank lag, op het belletje drukken. Ik hoorde niets en merkte ook geen enkele verandering op maar nogmaals op het belletje drukken durfde ik niet. Misschien was Danielle in gesprek, buiten de deur of op de wc? Gelukkig hoorde ik niet veel later de voetstappen van Danielle dichterbij komen. Met haar handen in de heupen stond ze in de deuropening. Ze leek niet tevreden.
‘Vijf uur slaaf! Voor een klein stapeltje was. Slak!’
Ik stond verstijfd en perplex. Ik had een complimentje verwacht of een aanmoediging. Maar zeker niet dit! Ik begon te blozen en durfde Danielle niet aan te kijken.
Ze ging voor me staan en pakte mijn kin vast.
‘Ik ga ervoor zorgen dat jij de volgende keer deze hoeveelheid was in de helft van de tijd strijkt en opvouwt. Er zijn meer taken uit te voeren: schoonmaken, koken, boodschappen doen, klussen!’
‘Ja Danielle’ antwoordde ik zachtjes.
‘Ja Danielle’ deed zij mij sarcastisch na. Voor ik er erg in had, had ze mijn tepel te pakken en draaide er hard aan terwijl ze er ook aan trok. Ik gilde het uit maar ze had alweer los gelaten.
‘Tepelklemmen of ring gag voor de rest van de dag’ zei ze.
Ik keek haar vragend aan.
‘Zo moeilijk is het toch niet? Of ben je echt zo’n dom slaafje? Je mag kiezen of je tepelklemmen draagt tot het einde van de dag of dat je een ring gag in wilt.’
Ik keek vertwijfeld en voelde mijn maag rammelen. ‘Meesteres Danielle, met een ring gag kan ik toch niet eten of drinken.’
‘Dat is mijn probleem niet’ antwoordde ze luchtig. ‘Je pens is dik genoeg, vooralsnog. Een paar uur zonder eten en drinken overleef je wel.’
Ik aarzelde en dat duurde Danielle te lang. ‘Binnen drie tellen slaaf wil ik het weten anders krijg je van mij beide. Is dat duidelijk? Een!’
‘Ja meesteres Danielle.’
‘Twee.’
‘Tepelklemmen’ antwoordde ik met afschuw want ik haatte die dingen. Maar het vooruitzicht om niet te kunnen eten of drinken leek me nog net iets minder aangenaam.
‘Goed.’
Ze viste uit de zak van haar broek twee gemene klemmen, ontblootte mijn borst en zette die zonder poespas een voor een op mijn tepels. Ik kreunde van de pijn toen de tanden zich in mijn gevoelige vlees vast zetten maar kon een kreet inhouden. Het waren van die klemmen die zich verder aanspannen wanneer je eraan trekt. Danielle had vanmiddag geen zin om zich in te houden want ze deed aan iedere klem een klein gewichtje en een ring met belletjes. Met twee vingers lifte ze een klem en liet die vervolgens weer naar beneden vallen. De belletjes rinkelden vrolijk maar de pijn die ik voelde was dat allerminst. Ze maakte mijn enkelboei los en nam mij mee terug naar de keuken.
‘Je kunt gaan koken.’ Ze pakte een recept en legde dat voor mijn neus neer. ‘Hier staat op wat je nodig hebt en hoe je het bereidt. Ik wil stipt om zeven uur aan tafel. Niet eerder, geen tel later. Duidelijk?’
‘Ja meesteres Danielle.’
‘Ik hoop voor je dat je de hygiëne in acht neemt. Als ik je op een misstap betrap...’ Ze pakte een grote houten pollepel uit een pot die op het aanrecht stond en zwaaide er dreigend mee.
‘Ik begrijp het meesteres Danielle.’ Ik haastte me naar de kraan om mijn handen te wassen en zag tot mijn opluchting dat Danielle de keuken verliet.

Het recept was op zich niet moeilijk maar de Amerikaanse maatvoering zorgde wel voor de nodige stress. Ik werkte gestaag door en al snel rook het in de keuken naar de gerechten die ik aan het maken was. Danielle kwam een paar keer langs en inspecteerde kritisch mijn werkzaamheden en hygiëne. Voordat ze wegging keek ze mij aan.
‘Wanneer je als een dienstmeisje gekleed bent wil ik dat je bij iedere keer dat jij weggaat of ik wegga een buiging maakt. Je pakt met je handen de zomen van de zijkant van je jurk, buigt je hoofd en maakt met je knieën een buiging. Maak er nu een.’
Ik deed wat Danielle mij opgedragen had. Het ging nog niet soepel maar Danielle was tevreden.
‘Goed zo. En voordat je de buiging maakt zeg je ‘Yes Mistress’. Is dat duidelijk?’
‘Ja Danielle.’
‘Mooi zo. Dan laat ik je weer even alleen.’
‘Yes Mistress’ en ik maakte op de voorgeschreven manier een buiging. Danielle keek en reageerde er niet verder op, een teken dat mijn buiging goed was bevonden.

Precies om zeven uur schoof Danielle aan. Ik had de tafel gedekt en ik hielp haar haar stoel aanschuiven. Daarna schonk ik haar glas vol en kwam ik met de schalen aan om haar te kunnen opscheppen. Ik zette de schalen terug in de keuken en aarzelde even. Ik had ook voor mijzelf gedekt maar was wat onzeker of dat gewenst was of niet. Danielle had het tweede couvert gezien maar er niets over gezegd. Ik had trek en na lang twijfelen kwam ik toch weer met de schalen terug om mij zelf op te scheppen. Zo onopvallend mogelijk keek ik Danielle aan om te zien of mijn handelingen haar goedkeuring hadden. Ze reageerde niet. Ik bracht de schalen weer terug en wilde aan tafel gaan zitten. Dit was het moment dat Danielle mij met vlammende ogen op mij richtte en bijtend toesprak.
‘Het is niet de bedoeling dat het dienstmeisje aan tafel met haar meesteres gaat zitten.’
Beschaamd stond ik weer op.
‘Sorry Mistress. Dat wist ik niet Mistress’ haastte ik mij te zeggen.
‘Daarom zeg ik je het nu.’
Ze pakte mijn bord en prakte al het eten door elkaar zodat het op gekleurde pap leek.
‘Pak je bord en zet het naast mijn stoel op de grond.’
Ik deed wat Danielle zei en even later stond mijn bord op de grond. Wachtend op verdere instructies keek ik haar aan.
‘Ga maar eten. Je bord mag niet van de grond komen en, ze haalde een paar handboeien tevoorschijn en boeide mijn handen op mijn rug, je gezicht wil ik niet hoger zien dan mijn knieën. Is dat duidelijk dienstmeisje?’
‘Yes Mistress.’
Ik ging op mijn knieën zitten en boog mij langzaam voorover om bij mijn bord te komen. Om het eten met mijn tanden te kunnen pakken moest ik mijn neus in het eten steken. Niet fris en zeer vernederend.
Ik voelde de ogen van Danielle in mijn rug priemen. Het enige dat ik naast mijn bord zag waren de poten van de stoelen en de tafel en de schoenen en voeten van Danielle…
 
Laatst bewerkt:

luierjona

Superlid
Sorry, sorry, sorry.
Het duurde langer dan ik had verwacht om het nieuwe hoofdstuk te plaatsten.
Ik hoop dat het aan jullie verwachtingen voldoet.

Gr. Rpv57500
natuurlijk geen enkel probleem!!!
het was het wachten meer dan waard!
Wat een fabuleus hoofdstuk weer!
Mijn complimenten
 

ikke 1

Superlid
Hey rpv, Je hoeft geen sorry te zeggen hoor! Wij hebben het uitgebreid gelezen en tsjonge wat waanzinnig. Ik heb nog met onze vriendin uitgebreid gesproken, want ik ben nu bijna een week bezig om ikke alles te laten vragen en doen wat ik wil. En ik moet zeggen dat bevalt me heel goed, al luistert hij af en toe niet zo goed, maar dan komt de vriendin wel met een idee :duivel Dus nu met zo’n vervolg op dit verhaal komen de ideeen wel naar boven. Doegggg
 
Bovenaan