RNdU
Superlid
Hoofdstuk 3
Na de douche wachtte Danielle mij op. Ik kreeg weer een luier om en werd op bed gelegd omdat ik ‘er nog zo moe uit zag’. Die luier was een dikke door de inleggers die Danielle had toegevoegd. De luier zelf had een plastic buitenzijde en op de voorkant was de band waar de plakstrips op dienden te worden bevestigd bedrukt met gekleurde babyblokken. De babyblokken hadden letters die samen het woord ‘baby’ vormden. Als slaapshirt had ze mij een kort kobaltblauw T-shirt aangetrokken met op de voorzijde de tekst ‘Pampers’ geprint met daaronder het logo ervan. Door de warmte was een deken niet nodig of zelfs teveel. Danielle deed weer de mittens om mijn polsen en maakte de ceinturen van de badjassen aan mijn enkels en de spijlen van mijn bed vast.
Voor mijn gevoel lag ik alleen maar te liggen en te woelen zonder te slapen maar uiteindelijk werd ik wakker omdat Danielle mij wekte. Verrast keek ik om mij heen en zag ik dat het buiten donker was. Danielle maakte mijn enkels los en haalde de mittens van mijn polsen. Zachtjes pakte ze me bij de hand en nam ze me mee de huiskamer in.
‘Susan komt zo en ik wil dat je voor die tijd gegeten hebt en ik wil samen met jou je brief nog doornemen. En, als je te lang in bed blijft liggen, dan slaap je vanavond slecht waardoor je niet in het ritme komt.’
‘Ja Danielle’ antwoordde ik volgzaam. Volgzaam was ik ook bij het handgebaar dat ze maakte om in de kinderstoel te klimmen. Ik ging zitten en even later zat ik ingebouwd tussen het blad, de rugleuning, de dichte zijkanten en het plankje tussen mijn benen. En dan moet ik het tuigje ook niet vergeten te noemen.
Alsof ik een echte baby was, had Danielle mijn eten gepureerd. Op het eerste gezicht was het een mengelmoes van sperziebonen, aardappels en kip. Toen ik het eerste hapje in mijn mond gestopt had gekregen werd mijn indruk bevestigd. Vriendelijk maar zonder verdere poespas voerde Danielle mij totdat mijn bordje leeg was. Als toetje kreeg ik een soort appelmoes en een zuigfles met water. De fles moest ik zelf vasthouden terwijl ik die leegdronk. Daarna bevrijdde Danielle mij uit de stoel.
‘Ruim jij af en zorg je ervoor dat alles hier netjes is?’ Het was een vraag maar ik wist dat het niets minder dan een opdracht was die ik keurig diende op te volgen en uit te voeren.
‘Ja Danielle’ antwoordde ik dan ook braaf.
Mijn luier kraakte luid terwijl ik van de stoel naar de keuken liep, in feite een half rondje om de bar.
‘Je ziet er schattig uit’ merkte Danielle plagend op. ‘Ik denk dat je outfit ook Susan kan bekoren.’ Ze gaf me een speelse tik op mijn billen en liep weg. Ik zette mij direct aan het opruimen van de keuken en zorgde ervoor dat alles brandschoon was toen ik mij weer bij Danielle afmeldde. Vanaf de huiskamer wierp ze een schuine blik op het aanrecht.
‘Ik vertrouw er voor nu op dat het schoon is. Mocht ik er vanavond achterkomen dat dat anders is, hoor je het van mij.’
‘Ja Danielle.’
‘Goed, ga hier bij me op de grond zitten, dan gaan we samen jouw brief doornemen.’
Danielle nam plaats op de bank en ik ging aan haar voeten zitten. Mijn luier werkte als een kussentje waardoor ik op de harde vloer nog vrij zacht zat. Danielle had de vellen papier naast haar op de bank gelegd en pakte het eerste op en hield die voor zich om te gaan lezen. Woord voor woord, zin voor zin las ze de brief hardop voor en stelde zo nu en dan een vraag. De bedoeling was, zo werd mij duidelijk, dat ik in het bijzijn van Susan de brief voor de camera zelf hardop zou voorlezen. Na het voorlezen zou Danielle mij ter verduidelijking en ter bevestiging dezelfde vragen stellen als ze nu stelde. Mogelijk dat Susan ook nog iets zou zeggen of vragen. De opname was bedoeld als verder ‘bewijsmateriaal’ dat het mijn eigen vrijwillige keuze was en is om een huwelijk met Danielle aan te gaan waarin ik de onderliggende partij zou zijn. We hadden net alles doorgenomen toen de bel ging.
Danielle keek op de klok en zei: ‘Dat zal Susan wel zijn. Doe jij even open?’
Ik keek Danielle aan. Had ik het goed verstaan? Moest ik voor Susan open doen? In mijn luier en T-shirt met ‘Pampers’ erop?
Danielle knikte en zei: Go!’
Ik zag haar strenge blik en die was voldoende om mij in beweging te krijgen.
Met veel gekraak begeleidde de luier mijn passen. Ik schaamde me kapot, ook al had ik in de tijd bij miss Wilson al de nodige vernederingen moeten ondergaan, het wende tot nu toe niet. Ik keek door de spion van de deur en zag dat het inderdaad Susan was. Ik opende de deur en vreesde haar reactie: het moment waarop de ogen groot worden en de schrik overgaat van verbazing naar ontlading. En dat laatste is meestal een combinatie van lachen en gemeen plagen. Het rare is dat in een kleine omgeving, zoals nu, ik het gemeen plagen dan wel weer spannend en opwindend vind. Het zijn die eerste tellen die ik door moet zien te komen, alsof je aan de rand staat van een niet verwarmd zwembad: eenmaal erin is het vaak best lekker.
De reactie van Susan verliep precies zoals ik had verwacht: In minder dan een seconde had ze mijn situatie in beeld gebracht en verscheen er een brede lach op haar gezicht.
‘Hi baby boy. Cute diaper you’re wearing!’
Ze passeerde mij alsof ik lucht was en liep richting Danielle die inmiddels van de bank was opgestaan. De vriendinnen begroetten elkaar hartelijk, door de ogen van Nederlanders bezien wat overdreven. Ze complimenteerden elkaar en vroegen naar elkaar maar of er echt sprake was van een dialoog? De omgangsvormen in de Verenigde Staten waren heel anders dan die in Nederland, zo beaamde Danielle. Zij kon het weten want beide culturen waren haar met de paplepel meegegeven. Ik bekeek op een afstandje de begroeting en wachtte af totdat Danielle iets van mij zou vragen of zou roepen. Daar hoefde ik niet lang op te wachten.
‘Roger, Come over and sit down on the floor.’ Ze ging over in het Engels zodat Susan de conversatie kon volgen.
Ik liep naar de zitkamer en nam weer plaats op de grond, aan de voeten van Danielle en Susan.
Twee paar ogen volgden mijn bewegingen vanaf de voordeur naar mijn nieuwe plek. Ik zag Susan besmuikt lachen om mijn uitdossing. Ze voelde en frunnikte wat aan mijn luier.
‘Wow, I never knew they make these cute diapers in adult sizes’ merkte ze vol verbazing op.
‘Well, I didn’t knew either but I came across when searching for baby type adult diapers.’
‘They are really cute.’
‘Yeah, although I like them more bulkier, less discrete.’
Susan lachte. ‘You should contact my sister, she works at a diaper production plant.’
‘Really?’
‘Sophie? Yes, she does for over a year now.’
‘Well, why not?’
‘I’ll let her know you will contact her.’
‘Thanks.’
De vriendinnen gingen over in een gesprek over ditjes en datjes en negeerden mij volledig, behalve dat Danielle mij af en toe aankeek. Het voelde als in de gaten gehouden te worden en zo was het waarschijnlijk ook bedoeld. Ik voelde me ongemakkelijk en durfde de vrouwen niet aan te kijken. Ik wist dat Danielle daar niet van gediend was. Als ze me nodig had zou ze mijn naam wel noemen. Haar ongevraagd aankijken zou opgevat kunnen worden als een wens of intentie om deel te nemen aan de conversatie. Een slaaf of baby toonde geen zelfinitiatief was de opvatting van Danielle, dus wilde ik de schijn ook niet wekken en keek ik naar de grond. Ik zag de dikke witte prop tussen mijn benen, de naam Pampers op mijn T-shirt. Van binnen gloeide ik van spanning en opwinding maar ik trilde ook van de zenuwen. Jarenlang had ik gefantaseerd om een 24/7 leven te leiden als slaaf of baby en dit was in feite de realiteit van die droom. Ik zat met een luier om tegenover twee vrouwen. Hoe opwindend wil je het hebben? Niet voor een uurtje, een dagdeel of een afzienbare periode? Nee! Ik stond op het punt om dit voor onbepaalde tijd aan te gaan. En dat maakte het ook zo spannend. Wist ik wel zeker dat ik dit wilde? Werd ik niet gestuurd door mijn eigen opwinding? Als ik een zaadlozing had gehad en mijn ratio weer de ruimte kreeg, wenste ik dan niet weer een normaal leven te leiden, zonder dominantie en vernedering? Ik verlangde naar een lekkere vrijpartij of een andere erotische handeling waarbij ik mocht klaarkomen. Sinds mijn aankomst had Danielle nog geen aanstalten gemaakt of zelf de behoefte aangegeven met mij seks te willen of te willen spelen. Terwijl ik aan seks dacht voelde ik een erectie opkomen. Mijn luier hield die tegen; mijn penis was naar beneden gericht toen Danielle mijn luier had omgedaan en die zat zo strak dat er onvoldoende ruimte voor mijn penis was zich op te richten. Discreet probeerde ik mijn penis wat te helpen door met mijn hand over mijn luier te bewegen. Mijn handelingen trokken direct de aandacht van Danielle die mijn kant uit keek. Ik deed net of ik niet zag dat ze keek en stopte met rommelen. Of het door mijn actie kwam of omdat ze ter zake wilde komen weet ik niet maar Danielle ging over op het doel van de avond; het opnemen van mijn verklaring als onderdeel van het dossier. Ze liet Susan de brief lezen en schonk ondertussen voor haar en voor zichzelf iets te drinken in. Ze dacht ook aan mij want ik kreeg een zuigfles gevuld met ‘low calorie’ appelsap. Daarna begon Danielle met het klaarzetten van de videocamera die op een statief werd geplaatst. Er kwam een professionele fotografieuitrusting tevoorschijn met lampen, paraplu’s, schermen en nog wat zaken. Het werd mij duidelijk dat de bank als decor zou dienen, de plek waar we nu zaten.
Een kwartier later gingen we van start. Ik vertelde in het Engels, terwijl de camera op mij gericht was en Susan en Danielle achter mij op de bank zaten, mijn naam, achtergrond en dat ik graag met Danielle wilde gaan trouwen. In ons huwelijk zou ik de onderliggende partij zijn, een keuze die ik vrijwillig maakte en een positie die ik zelf ook graag wenste in te nemen. Ik vertelde dat Danielle en ik vaak hadden gesproken over de consequenties van onze rolverdeling; de lijsten met voorkeuren en absolute don’t’s waar we naar elkaar toe beloofd hadden ons aan te houden. Ik vertelde dat mijn voorkeuren waren om een luier te dragen en bij ongewenst gedrag gestraft te worden. Ik bevestigde dat ik Danielle de vrijheid gaf om naar eigen inzicht mijn voorkeuren in te vullen waarbij ik me realiseerde dat ik hierdoor in situaties zou belanden die vernederend, anders dan mijn fantasieën of wellicht ook ongewenst zouden kunnen zijn. In het geval van de straffen vertelde ik me ervan bewust te zijn dat die pijnlijk zouden kunnen zijn. Ik ging verder dat Danielle had aangegeven mij graag als een slaafje of puppy wilde behandelen. Ze wilde mij ook tatoeëren en naar eigen inzicht vormen, opleiden en trainen. Ik bevestigde dat ik akkoord ging met deze wensen en me er terdege bewust van was dat ik aangelijnd, opgesloten, gecorrigeerd en behandeld zou kunnen worden als een beest. Danielle kreeg daarvoor mijn toestemming in het vertrouwen dat zij, met uitzondering van de tatoeage, geen blijvend letsel zou veroorzaken. Ik beloofde Danielle te dienen als een slaaf, baby en puppy naar mijn beste vermogen maar dat ik wist dat de lat hoog lag en ik vrijwel nooit aan haar hoge standaard zou voldoen. Ik onderkende de consequenties van mijn wensen en beperkingen en gaf Danielle nogmaals mijn wens en verzoek door om mij te domineren om zo haar te behagen en invulling te geven aan mijn diepste verlangens. Vervolgens toonde ik allerlei stukken die in de loop van de tijd waren opgesteld of gemaakt die moesten bevestigen dat deze opname geen incident of ongelukje was. De aanwezigheid van Susan maakte daar ook onderdeel van uit. Zij trad op als getuige. Susan stelde als getuige enkele vragen die ik keurig beantwoordde.
Daarna was het de beurt aan Danielle. Zij vertelde hoe zij mij ontmoet had, in de kliniek van dr. Steiner. Ze vertelde over miss Wilson en toonde de foto’s die destijds waren gemaakt. Ook liet zij de volledige emailwisseling zien tussen mij en miss Wilson. Miss Wilson had die ondertekend als bewijs dat de documenten echt waren. Danielle vervolgde met de afspraken die wij hadden gemaakt: Zij beloofde geen naalden te zullen gebruiken en mij niet tot bloedens toe te mishandelen. Ze had, als bovenliggende partij, de verantwoordelijkheid over mijn gezondheid en beloofde die goed te bewaken en te beschermen. Ze herhaalde de punten die ik ook had benoemd maar nu vanuit haar eigen rol en positie binnen onze relatie en aanstaande huwelijk. Zij bepaalde de frequentie waarmee ik met haar seks zou hebben, of ik een hoogtepunt mocht hebben of niet en dat ik een kuisheidskooi zou gaan dragen. Ook zou ze de vrijheid hebben om binnen ons huwelijk seks te hebben met andere mannen. Omgekeerd gold dat natuurlijk niet.
Tot slot was het woord aan Susan. Zij gaf aan wat haar relatie was tot Danielle, wat het doel was van haar aanwezigheid en hoe zij Danielle en mij had geadviseerd om onze wensen, die we voor de camera hadden toegelicht, te formaliseren. Susan stelde mij en Danielle nog enkele vragen en benadrukte vooral naar mij toe of ik me er volledig van bewust was hoe compromitterend deze video-opname zou zijn. Ik bevestigde dat ik me daarvan bewust was en dat ik graag wilde dat deze opname bewaard zou worden zodat die, mocht er sprake zijn van een geschil, gebruikt zou worden voor juridische doeleinden. Susan had als juriste een contract opgesteld dat ze voor de camera hield. Ze vroeg of Danielle en ik het contract kenden. Wij antwoordden een voor een bevestigend waarna wij het voor het oog van de camera ondertekenden. Met de ondertekening was de opname afgerond. Susan haalde de geheugenkaart uit de camera en stopte die met het ondertekende contract in het dossier. De map belandde in haar handtas. Nu was er voor mij bijna geen weg meer terug. De huwelijksvoltrekking was het laatste stapje, maar ook dat stond op het punt om gezet te worden...
Danielle bedankte Susan en samen bespraken ze nog wat zaken die zouden volgen op de opname en de huwelijksvoltrekking. We zouden, na de voltrekking met z’n drieën naar de notaris die alle stukken in bewaring zou nemen. Bij de notaris zouden we nogmaals een akte ondertekenen die als side letter aan de huwelijkse belofte zou worden toegevoegd. Daarmee zouden alle formaliteiten zijn afgerond en kon ons nieuwe leven beginnen.
‘Bye diaper butt’ zei Susan tegen mij bij het afscheid nemen.
‘Bye Susan. Thank you for your help’ antwoordde ik.
Susan lachte naar Danielle en ze wierpen samen een blik naar mij voordat ze nog een klein gesprekje aangingen. Ik ging terug naar mijn plek bij de bank en wachtte op de grond zittend tot Danielle zou terugkomen.
‘Nou, je hebt indruk gemaakt op Susan hoor met je luier’ zei Danielle terwijl ze op de bank ging zitten. Ze verwachtte geen antwoord want ze had geen vraag gesteld.
‘Morgen om deze tijd zijn we getrouwd. Naast de trouwring draag je ook je kuisheidskooi en heb ik het sleuteltje ervan aan het gouden kettinkje om mijn nek hangen. Overmorgen hebben we een afspraak bij de tattooshop. Je leven zal er vanaf morgen heel anders uit gaan zien. Ik gun je als een soort laatste avondmaal een nacht bij mij in bed. Het zal voorlopig je laatste zijn, dat kan ik je alvast zeggen. Ter compensatie mag je vanavond de standjes bepalen, ik hoop dat je ervan zult genieten. Hoe voel je je nu? Nu alle belangrijke momenten aangebroken zijn?’
Ik keek omhoog om Danielle te kunnen aankijken. ‘Ik vind het spannend Danielle, heel spannend maar tegelijkertijd ook opwindend. Het voelt voor mij goed en natuurlijk om jouw onderdanige echtgenoot te worden en te zijn. Ik voel me veilig bij je en daarom durf ik ook mijn toekomst in jouw handen te leggen. Ik houd zielsveel van je en ik ben er ergens ook bang voor je kwijt te raken omdat je mogelijk teleurgesteld raakt, dat ik niet aan je verwachtingen of standaard kan voldoen. Dat zou ik echt vreselijk vinden.’
‘Je moet uitgaan van het positieve. Wees oprecht in de dingen die je doet en die je zegt. Dat is de basis van vertrouwen en vertrouwen is de basis van een relatie, ongeacht de vorm die de relatie heeft. Op basis van wie je bent en hoe je doet ben ik voor je gevallen en heb je mijn aandacht weten vast te houden. Dat we elkaar weten te vinden in BDSM is voor mij de kapstok van onze relatie. Maar een kapstok in een altijd zonnige, droge en warme omgeving is een waardeloos object, met andere woorden, de omstandigheden doen er ook toe. Altijd zon, warm en droog weer betekent geen jassen, geen handschoenen, sjaals of paraplu. Waarom zou je dan een kapstok nodig hebben? Dit vertalend naar onze relatie zie ik onze beider intelligentie, algemene ontwikkeling, zelfvertrouwen en smaak als de omstandigheden in onze relatie die alle een plekje aan de kapstok hebben. We kunnen het aan BDSM relateren en dat maakt onze relatie complex en uniek. Er zijn denk ik heel weinig mannen die het aandurven om de stap te maken die jij aan het zetten bent. Ik heb aardig wat mannen gedatet, maar geen een kon mijn interesse lang vasthouden. Kortom, jij bent voor mij uniek en zeldzaam. Wees niet bang dat ik zomaar een ander vind want uit ervaring weet ik dat dat heel moeilijk wordt. Uit liefde en uit perfectionisme zal ik echter wel streng voor je zijn en je proberen te kneden naar mijn wensen. Ook al kan het hard zijn of voor je voelen, weet dat het altijd ook uit liefde is. Sprekend over liefde, zullen we naar bed gaan?’
We maakten een tussenstop in de babykamer waar Danielle mij ontdeed van mijn inmiddels natte luier. De verschoning werd het voorspel van een lange vrijpartij waarbij ik dankbaar gebruik maakte van het aanbod van Danielle om de standjes te bepalen. Natuurlijk liet ik haar mij uitgebreid pijpen en daarna liet ik haar op de commode liggen en nam ik haar staand, vervolgens verplaatsten we ons naar haar slaapkamer en liet ik haar bovenop zitten zodat ze mij kon berijden. Toen ik mijn hoogtepunt voelde aankomen gaf ik haar een pets op de billen en liet ik haar weten van positie te willen veranderen. Ze kende mij al goed genoeg om te weten waar ik naar verlangde. Zonder het te vragen ging ze al op haar handen en knieën zitten zodat ik haar achterlangs kon nemen. Na een tiental stoten kwam ik klaar en met een beetje hulp van de vibrator kwam Danielle ook tot een hoogtepunt. Uitgeput bleven we liggen totdat we weer op krachten waren gekomen. Daarna poetsten we onze tanden en kropen we naakt tegen elkaar onder de dekens. Door de seks en de spanning van de komende dagen kon ik de slaap niet direct vatten. Ik zag de klokradio van elf uur naar half twaalf gaan en het middernacht worden. Half een heb ik het niet meer zien worden dus ergens in dat half uur moet ik in slaap zijn gevallen.
De zoemer maakte mij om half acht wakker. De dag waarop mijn leven definitief zou gaan veranderen was aangebroken. Ik keek opzij. Danielle was inmiddels ook wakker geworden en had het alarm uitgezet. Ze draaide zich naar mij toe om en keek mij aan.
‘Nou schat, tijd om op te staan. Over iets meer dan twee uur gaan we trouwen!’
Na de douche wachtte Danielle mij op. Ik kreeg weer een luier om en werd op bed gelegd omdat ik ‘er nog zo moe uit zag’. Die luier was een dikke door de inleggers die Danielle had toegevoegd. De luier zelf had een plastic buitenzijde en op de voorkant was de band waar de plakstrips op dienden te worden bevestigd bedrukt met gekleurde babyblokken. De babyblokken hadden letters die samen het woord ‘baby’ vormden. Als slaapshirt had ze mij een kort kobaltblauw T-shirt aangetrokken met op de voorzijde de tekst ‘Pampers’ geprint met daaronder het logo ervan. Door de warmte was een deken niet nodig of zelfs teveel. Danielle deed weer de mittens om mijn polsen en maakte de ceinturen van de badjassen aan mijn enkels en de spijlen van mijn bed vast.
Voor mijn gevoel lag ik alleen maar te liggen en te woelen zonder te slapen maar uiteindelijk werd ik wakker omdat Danielle mij wekte. Verrast keek ik om mij heen en zag ik dat het buiten donker was. Danielle maakte mijn enkels los en haalde de mittens van mijn polsen. Zachtjes pakte ze me bij de hand en nam ze me mee de huiskamer in.
‘Susan komt zo en ik wil dat je voor die tijd gegeten hebt en ik wil samen met jou je brief nog doornemen. En, als je te lang in bed blijft liggen, dan slaap je vanavond slecht waardoor je niet in het ritme komt.’
‘Ja Danielle’ antwoordde ik volgzaam. Volgzaam was ik ook bij het handgebaar dat ze maakte om in de kinderstoel te klimmen. Ik ging zitten en even later zat ik ingebouwd tussen het blad, de rugleuning, de dichte zijkanten en het plankje tussen mijn benen. En dan moet ik het tuigje ook niet vergeten te noemen.
Alsof ik een echte baby was, had Danielle mijn eten gepureerd. Op het eerste gezicht was het een mengelmoes van sperziebonen, aardappels en kip. Toen ik het eerste hapje in mijn mond gestopt had gekregen werd mijn indruk bevestigd. Vriendelijk maar zonder verdere poespas voerde Danielle mij totdat mijn bordje leeg was. Als toetje kreeg ik een soort appelmoes en een zuigfles met water. De fles moest ik zelf vasthouden terwijl ik die leegdronk. Daarna bevrijdde Danielle mij uit de stoel.
‘Ruim jij af en zorg je ervoor dat alles hier netjes is?’ Het was een vraag maar ik wist dat het niets minder dan een opdracht was die ik keurig diende op te volgen en uit te voeren.
‘Ja Danielle’ antwoordde ik dan ook braaf.
Mijn luier kraakte luid terwijl ik van de stoel naar de keuken liep, in feite een half rondje om de bar.
‘Je ziet er schattig uit’ merkte Danielle plagend op. ‘Ik denk dat je outfit ook Susan kan bekoren.’ Ze gaf me een speelse tik op mijn billen en liep weg. Ik zette mij direct aan het opruimen van de keuken en zorgde ervoor dat alles brandschoon was toen ik mij weer bij Danielle afmeldde. Vanaf de huiskamer wierp ze een schuine blik op het aanrecht.
‘Ik vertrouw er voor nu op dat het schoon is. Mocht ik er vanavond achterkomen dat dat anders is, hoor je het van mij.’
‘Ja Danielle.’
‘Goed, ga hier bij me op de grond zitten, dan gaan we samen jouw brief doornemen.’
Danielle nam plaats op de bank en ik ging aan haar voeten zitten. Mijn luier werkte als een kussentje waardoor ik op de harde vloer nog vrij zacht zat. Danielle had de vellen papier naast haar op de bank gelegd en pakte het eerste op en hield die voor zich om te gaan lezen. Woord voor woord, zin voor zin las ze de brief hardop voor en stelde zo nu en dan een vraag. De bedoeling was, zo werd mij duidelijk, dat ik in het bijzijn van Susan de brief voor de camera zelf hardop zou voorlezen. Na het voorlezen zou Danielle mij ter verduidelijking en ter bevestiging dezelfde vragen stellen als ze nu stelde. Mogelijk dat Susan ook nog iets zou zeggen of vragen. De opname was bedoeld als verder ‘bewijsmateriaal’ dat het mijn eigen vrijwillige keuze was en is om een huwelijk met Danielle aan te gaan waarin ik de onderliggende partij zou zijn. We hadden net alles doorgenomen toen de bel ging.
Danielle keek op de klok en zei: ‘Dat zal Susan wel zijn. Doe jij even open?’
Ik keek Danielle aan. Had ik het goed verstaan? Moest ik voor Susan open doen? In mijn luier en T-shirt met ‘Pampers’ erop?
Danielle knikte en zei: Go!’
Ik zag haar strenge blik en die was voldoende om mij in beweging te krijgen.
Met veel gekraak begeleidde de luier mijn passen. Ik schaamde me kapot, ook al had ik in de tijd bij miss Wilson al de nodige vernederingen moeten ondergaan, het wende tot nu toe niet. Ik keek door de spion van de deur en zag dat het inderdaad Susan was. Ik opende de deur en vreesde haar reactie: het moment waarop de ogen groot worden en de schrik overgaat van verbazing naar ontlading. En dat laatste is meestal een combinatie van lachen en gemeen plagen. Het rare is dat in een kleine omgeving, zoals nu, ik het gemeen plagen dan wel weer spannend en opwindend vind. Het zijn die eerste tellen die ik door moet zien te komen, alsof je aan de rand staat van een niet verwarmd zwembad: eenmaal erin is het vaak best lekker.
De reactie van Susan verliep precies zoals ik had verwacht: In minder dan een seconde had ze mijn situatie in beeld gebracht en verscheen er een brede lach op haar gezicht.
‘Hi baby boy. Cute diaper you’re wearing!’
Ze passeerde mij alsof ik lucht was en liep richting Danielle die inmiddels van de bank was opgestaan. De vriendinnen begroetten elkaar hartelijk, door de ogen van Nederlanders bezien wat overdreven. Ze complimenteerden elkaar en vroegen naar elkaar maar of er echt sprake was van een dialoog? De omgangsvormen in de Verenigde Staten waren heel anders dan die in Nederland, zo beaamde Danielle. Zij kon het weten want beide culturen waren haar met de paplepel meegegeven. Ik bekeek op een afstandje de begroeting en wachtte af totdat Danielle iets van mij zou vragen of zou roepen. Daar hoefde ik niet lang op te wachten.
‘Roger, Come over and sit down on the floor.’ Ze ging over in het Engels zodat Susan de conversatie kon volgen.
Ik liep naar de zitkamer en nam weer plaats op de grond, aan de voeten van Danielle en Susan.
Twee paar ogen volgden mijn bewegingen vanaf de voordeur naar mijn nieuwe plek. Ik zag Susan besmuikt lachen om mijn uitdossing. Ze voelde en frunnikte wat aan mijn luier.
‘Wow, I never knew they make these cute diapers in adult sizes’ merkte ze vol verbazing op.
‘Well, I didn’t knew either but I came across when searching for baby type adult diapers.’
‘They are really cute.’
‘Yeah, although I like them more bulkier, less discrete.’
Susan lachte. ‘You should contact my sister, she works at a diaper production plant.’
‘Really?’
‘Sophie? Yes, she does for over a year now.’
‘Well, why not?’
‘I’ll let her know you will contact her.’
‘Thanks.’
De vriendinnen gingen over in een gesprek over ditjes en datjes en negeerden mij volledig, behalve dat Danielle mij af en toe aankeek. Het voelde als in de gaten gehouden te worden en zo was het waarschijnlijk ook bedoeld. Ik voelde me ongemakkelijk en durfde de vrouwen niet aan te kijken. Ik wist dat Danielle daar niet van gediend was. Als ze me nodig had zou ze mijn naam wel noemen. Haar ongevraagd aankijken zou opgevat kunnen worden als een wens of intentie om deel te nemen aan de conversatie. Een slaaf of baby toonde geen zelfinitiatief was de opvatting van Danielle, dus wilde ik de schijn ook niet wekken en keek ik naar de grond. Ik zag de dikke witte prop tussen mijn benen, de naam Pampers op mijn T-shirt. Van binnen gloeide ik van spanning en opwinding maar ik trilde ook van de zenuwen. Jarenlang had ik gefantaseerd om een 24/7 leven te leiden als slaaf of baby en dit was in feite de realiteit van die droom. Ik zat met een luier om tegenover twee vrouwen. Hoe opwindend wil je het hebben? Niet voor een uurtje, een dagdeel of een afzienbare periode? Nee! Ik stond op het punt om dit voor onbepaalde tijd aan te gaan. En dat maakte het ook zo spannend. Wist ik wel zeker dat ik dit wilde? Werd ik niet gestuurd door mijn eigen opwinding? Als ik een zaadlozing had gehad en mijn ratio weer de ruimte kreeg, wenste ik dan niet weer een normaal leven te leiden, zonder dominantie en vernedering? Ik verlangde naar een lekkere vrijpartij of een andere erotische handeling waarbij ik mocht klaarkomen. Sinds mijn aankomst had Danielle nog geen aanstalten gemaakt of zelf de behoefte aangegeven met mij seks te willen of te willen spelen. Terwijl ik aan seks dacht voelde ik een erectie opkomen. Mijn luier hield die tegen; mijn penis was naar beneden gericht toen Danielle mijn luier had omgedaan en die zat zo strak dat er onvoldoende ruimte voor mijn penis was zich op te richten. Discreet probeerde ik mijn penis wat te helpen door met mijn hand over mijn luier te bewegen. Mijn handelingen trokken direct de aandacht van Danielle die mijn kant uit keek. Ik deed net of ik niet zag dat ze keek en stopte met rommelen. Of het door mijn actie kwam of omdat ze ter zake wilde komen weet ik niet maar Danielle ging over op het doel van de avond; het opnemen van mijn verklaring als onderdeel van het dossier. Ze liet Susan de brief lezen en schonk ondertussen voor haar en voor zichzelf iets te drinken in. Ze dacht ook aan mij want ik kreeg een zuigfles gevuld met ‘low calorie’ appelsap. Daarna begon Danielle met het klaarzetten van de videocamera die op een statief werd geplaatst. Er kwam een professionele fotografieuitrusting tevoorschijn met lampen, paraplu’s, schermen en nog wat zaken. Het werd mij duidelijk dat de bank als decor zou dienen, de plek waar we nu zaten.
Een kwartier later gingen we van start. Ik vertelde in het Engels, terwijl de camera op mij gericht was en Susan en Danielle achter mij op de bank zaten, mijn naam, achtergrond en dat ik graag met Danielle wilde gaan trouwen. In ons huwelijk zou ik de onderliggende partij zijn, een keuze die ik vrijwillig maakte en een positie die ik zelf ook graag wenste in te nemen. Ik vertelde dat Danielle en ik vaak hadden gesproken over de consequenties van onze rolverdeling; de lijsten met voorkeuren en absolute don’t’s waar we naar elkaar toe beloofd hadden ons aan te houden. Ik vertelde dat mijn voorkeuren waren om een luier te dragen en bij ongewenst gedrag gestraft te worden. Ik bevestigde dat ik Danielle de vrijheid gaf om naar eigen inzicht mijn voorkeuren in te vullen waarbij ik me realiseerde dat ik hierdoor in situaties zou belanden die vernederend, anders dan mijn fantasieën of wellicht ook ongewenst zouden kunnen zijn. In het geval van de straffen vertelde ik me ervan bewust te zijn dat die pijnlijk zouden kunnen zijn. Ik ging verder dat Danielle had aangegeven mij graag als een slaafje of puppy wilde behandelen. Ze wilde mij ook tatoeëren en naar eigen inzicht vormen, opleiden en trainen. Ik bevestigde dat ik akkoord ging met deze wensen en me er terdege bewust van was dat ik aangelijnd, opgesloten, gecorrigeerd en behandeld zou kunnen worden als een beest. Danielle kreeg daarvoor mijn toestemming in het vertrouwen dat zij, met uitzondering van de tatoeage, geen blijvend letsel zou veroorzaken. Ik beloofde Danielle te dienen als een slaaf, baby en puppy naar mijn beste vermogen maar dat ik wist dat de lat hoog lag en ik vrijwel nooit aan haar hoge standaard zou voldoen. Ik onderkende de consequenties van mijn wensen en beperkingen en gaf Danielle nogmaals mijn wens en verzoek door om mij te domineren om zo haar te behagen en invulling te geven aan mijn diepste verlangens. Vervolgens toonde ik allerlei stukken die in de loop van de tijd waren opgesteld of gemaakt die moesten bevestigen dat deze opname geen incident of ongelukje was. De aanwezigheid van Susan maakte daar ook onderdeel van uit. Zij trad op als getuige. Susan stelde als getuige enkele vragen die ik keurig beantwoordde.
Daarna was het de beurt aan Danielle. Zij vertelde hoe zij mij ontmoet had, in de kliniek van dr. Steiner. Ze vertelde over miss Wilson en toonde de foto’s die destijds waren gemaakt. Ook liet zij de volledige emailwisseling zien tussen mij en miss Wilson. Miss Wilson had die ondertekend als bewijs dat de documenten echt waren. Danielle vervolgde met de afspraken die wij hadden gemaakt: Zij beloofde geen naalden te zullen gebruiken en mij niet tot bloedens toe te mishandelen. Ze had, als bovenliggende partij, de verantwoordelijkheid over mijn gezondheid en beloofde die goed te bewaken en te beschermen. Ze herhaalde de punten die ik ook had benoemd maar nu vanuit haar eigen rol en positie binnen onze relatie en aanstaande huwelijk. Zij bepaalde de frequentie waarmee ik met haar seks zou hebben, of ik een hoogtepunt mocht hebben of niet en dat ik een kuisheidskooi zou gaan dragen. Ook zou ze de vrijheid hebben om binnen ons huwelijk seks te hebben met andere mannen. Omgekeerd gold dat natuurlijk niet.
Tot slot was het woord aan Susan. Zij gaf aan wat haar relatie was tot Danielle, wat het doel was van haar aanwezigheid en hoe zij Danielle en mij had geadviseerd om onze wensen, die we voor de camera hadden toegelicht, te formaliseren. Susan stelde mij en Danielle nog enkele vragen en benadrukte vooral naar mij toe of ik me er volledig van bewust was hoe compromitterend deze video-opname zou zijn. Ik bevestigde dat ik me daarvan bewust was en dat ik graag wilde dat deze opname bewaard zou worden zodat die, mocht er sprake zijn van een geschil, gebruikt zou worden voor juridische doeleinden. Susan had als juriste een contract opgesteld dat ze voor de camera hield. Ze vroeg of Danielle en ik het contract kenden. Wij antwoordden een voor een bevestigend waarna wij het voor het oog van de camera ondertekenden. Met de ondertekening was de opname afgerond. Susan haalde de geheugenkaart uit de camera en stopte die met het ondertekende contract in het dossier. De map belandde in haar handtas. Nu was er voor mij bijna geen weg meer terug. De huwelijksvoltrekking was het laatste stapje, maar ook dat stond op het punt om gezet te worden...
Danielle bedankte Susan en samen bespraken ze nog wat zaken die zouden volgen op de opname en de huwelijksvoltrekking. We zouden, na de voltrekking met z’n drieën naar de notaris die alle stukken in bewaring zou nemen. Bij de notaris zouden we nogmaals een akte ondertekenen die als side letter aan de huwelijkse belofte zou worden toegevoegd. Daarmee zouden alle formaliteiten zijn afgerond en kon ons nieuwe leven beginnen.
‘Bye diaper butt’ zei Susan tegen mij bij het afscheid nemen.
‘Bye Susan. Thank you for your help’ antwoordde ik.
Susan lachte naar Danielle en ze wierpen samen een blik naar mij voordat ze nog een klein gesprekje aangingen. Ik ging terug naar mijn plek bij de bank en wachtte op de grond zittend tot Danielle zou terugkomen.
‘Nou, je hebt indruk gemaakt op Susan hoor met je luier’ zei Danielle terwijl ze op de bank ging zitten. Ze verwachtte geen antwoord want ze had geen vraag gesteld.
‘Morgen om deze tijd zijn we getrouwd. Naast de trouwring draag je ook je kuisheidskooi en heb ik het sleuteltje ervan aan het gouden kettinkje om mijn nek hangen. Overmorgen hebben we een afspraak bij de tattooshop. Je leven zal er vanaf morgen heel anders uit gaan zien. Ik gun je als een soort laatste avondmaal een nacht bij mij in bed. Het zal voorlopig je laatste zijn, dat kan ik je alvast zeggen. Ter compensatie mag je vanavond de standjes bepalen, ik hoop dat je ervan zult genieten. Hoe voel je je nu? Nu alle belangrijke momenten aangebroken zijn?’
Ik keek omhoog om Danielle te kunnen aankijken. ‘Ik vind het spannend Danielle, heel spannend maar tegelijkertijd ook opwindend. Het voelt voor mij goed en natuurlijk om jouw onderdanige echtgenoot te worden en te zijn. Ik voel me veilig bij je en daarom durf ik ook mijn toekomst in jouw handen te leggen. Ik houd zielsveel van je en ik ben er ergens ook bang voor je kwijt te raken omdat je mogelijk teleurgesteld raakt, dat ik niet aan je verwachtingen of standaard kan voldoen. Dat zou ik echt vreselijk vinden.’
‘Je moet uitgaan van het positieve. Wees oprecht in de dingen die je doet en die je zegt. Dat is de basis van vertrouwen en vertrouwen is de basis van een relatie, ongeacht de vorm die de relatie heeft. Op basis van wie je bent en hoe je doet ben ik voor je gevallen en heb je mijn aandacht weten vast te houden. Dat we elkaar weten te vinden in BDSM is voor mij de kapstok van onze relatie. Maar een kapstok in een altijd zonnige, droge en warme omgeving is een waardeloos object, met andere woorden, de omstandigheden doen er ook toe. Altijd zon, warm en droog weer betekent geen jassen, geen handschoenen, sjaals of paraplu. Waarom zou je dan een kapstok nodig hebben? Dit vertalend naar onze relatie zie ik onze beider intelligentie, algemene ontwikkeling, zelfvertrouwen en smaak als de omstandigheden in onze relatie die alle een plekje aan de kapstok hebben. We kunnen het aan BDSM relateren en dat maakt onze relatie complex en uniek. Er zijn denk ik heel weinig mannen die het aandurven om de stap te maken die jij aan het zetten bent. Ik heb aardig wat mannen gedatet, maar geen een kon mijn interesse lang vasthouden. Kortom, jij bent voor mij uniek en zeldzaam. Wees niet bang dat ik zomaar een ander vind want uit ervaring weet ik dat dat heel moeilijk wordt. Uit liefde en uit perfectionisme zal ik echter wel streng voor je zijn en je proberen te kneden naar mijn wensen. Ook al kan het hard zijn of voor je voelen, weet dat het altijd ook uit liefde is. Sprekend over liefde, zullen we naar bed gaan?’
We maakten een tussenstop in de babykamer waar Danielle mij ontdeed van mijn inmiddels natte luier. De verschoning werd het voorspel van een lange vrijpartij waarbij ik dankbaar gebruik maakte van het aanbod van Danielle om de standjes te bepalen. Natuurlijk liet ik haar mij uitgebreid pijpen en daarna liet ik haar op de commode liggen en nam ik haar staand, vervolgens verplaatsten we ons naar haar slaapkamer en liet ik haar bovenop zitten zodat ze mij kon berijden. Toen ik mijn hoogtepunt voelde aankomen gaf ik haar een pets op de billen en liet ik haar weten van positie te willen veranderen. Ze kende mij al goed genoeg om te weten waar ik naar verlangde. Zonder het te vragen ging ze al op haar handen en knieën zitten zodat ik haar achterlangs kon nemen. Na een tiental stoten kwam ik klaar en met een beetje hulp van de vibrator kwam Danielle ook tot een hoogtepunt. Uitgeput bleven we liggen totdat we weer op krachten waren gekomen. Daarna poetsten we onze tanden en kropen we naakt tegen elkaar onder de dekens. Door de seks en de spanning van de komende dagen kon ik de slaap niet direct vatten. Ik zag de klokradio van elf uur naar half twaalf gaan en het middernacht worden. Half een heb ik het niet meer zien worden dus ergens in dat half uur moet ik in slaap zijn gevallen.
De zoemer maakte mij om half acht wakker. De dag waarop mijn leven definitief zou gaan veranderen was aangebroken. Ik keek opzij. Danielle was inmiddels ook wakker geworden en had het alarm uitgezet. Ze draaide zich naar mij toe om en keek mij aan.
‘Nou schat, tijd om op te staan. Over iets meer dan twee uur gaan we trouwen!’
Laatst bewerkt: