Hoofdstuk 12
De bel ging.
‘Dat zal Anna wel zijn.’ Danielle keek mij vrolijk aan. ‘Doe jij even open?’
‘Ja Meesteres’ antwoordde ik waarna ik zo vlug mogelijk richting de hal en de voordeur waggelde. Tussen mijn benen zat, voor de speciale gelegenheid zoals Danielle het bezoek van Anna had bestempeld, een dubbele luier met een inlegger. Daarover een romper, maillot en een trui die niet verder reikte dan mijn navel en daardoor mijn gehele, zeer forse bilpartij onbedekt liet. De romper was lichtblauw van kleur, net als mijn maillot. De trui bestond uit pasteltinten groen en paars en vloekten niet eens zo erg met het lichtblauw. Mijn luier was, naast haar enorme omvang, ook nog eens zeer lawaaiig: bij iedere stap die ik zette hoorde je het gekraak van het plastic. Speciaal voor het bezoek van Anna had Danielle mij onder de douche gezet en mij extra goed ingezeept en mijn haren gewassen waardoor ik van top tot teen naar een baby rook. Ik haalde diep adem en opende daarna de deur voor mijn collega en vriendin-in-wording van mijn echtgenote en Meesteres.
‘Hi Roger!’ riep Anna enthousiast uit toen ze mij in de deuropening zag staan. ‘Jij ziet er schattig uit zeg!’ vervolgde ze lachend. Ik mompelde iets uit schaamte maar keek Anna wel vriendelijk aan en liet haar binnen en sloot de deur achter haar.
We gaven elkaar als begroeting twee kussen met daarbij de klassieke Amerikaanse ‘hug’.
Ik zag Anna van oor tot oor stralen.
‘Laat me je eens goed bekijken! Zo beeldig heb ik je nog nooit gezien zeg.’
Zonder dat Anna het hoefde te vragen draaide ik een langzame pirouette. Danielle kwam op dat moment ook de hal in gelopen en begroette Anna op dezelfde wijze als ik zojuist had gedaan.
‘Hij ziet er allerschattigst uit zeg! Ik kan mijn ogen niet van hem afhouden.’ Ze wreef en klopte meerdere malen zachtjes op mijn dikke billen. ‘En mijn handen ook niet’ zei Anna lachend over haar eigen grapje. ‘Wat een plaatje!’
‘Ja, dikke luiers staan hem goed’ antwoordde Danielle die het enthousiasme van Anna volledig deelde. ‘In huis wil ik ze dan ook zo veel mogelijk in het zicht hebben’ motiveerde mijn Meesteres voor haar keuze voor mijn kleding. ‘Kom, laten we naar binnen gaan en een glaasje drinken!’
Danielle ging ons voor en ik liep achter de dames aan. Anna zag er eenvoudig maar wel smaakvol uit. Ze droeg een blauwe spijkerbroek met daarover een jasje dat haar slanke taille prachtig accentueerde. Aan haar voeten droeg ze blauwe sneakers en ze had haar lange haar stijl geföhnd. Het was grappig om mijn collega een keer niet in haar werkkleding en haardracht volgens het uniformreglement ten zien. In de huiskamer aangeboden bood Danielle Anna een plaats aan op de bank en nam zelf aan het einde van hetzelfde meubel plaats waarna ze met mij oogcontact zocht.
‘Slaafje?’ zette ze nog extra aan toen ik de bedoeling van het contact niet leek te begrijpen waarna bij mij het kwartje viel.
‘Wat wil je drinken Anna?’
‘O, ik zou wel een Chardonnay lusten. Heb je die toevallig koud staan?’
‘Jazeker’ antwoordde ik trots omdat ik haar voorkeur goed had onthouden nadat ze die een keer tijdens haar werk had laten ontvallen. Met een voldaan gezicht keek ik Danielle aan.
‘Wat wilt U drinken Meesteres?’
‘Voor mij ook en schenk voor jezelf wat sap in.’
‘Ja Meesteres.’
Ik had me nog niet omgedraaid toen ik het gegniffel en gedempte gelach hoorde en de vrouwen al direct een geanimeerd gesprek startten.
Met de twee glazen Chardonnay en voor mij een tuitbeker sap op een dienblad kwam ik terug en bood Anna en daarna Danielle een glas aan.
‘Op je komst en de eerste date in het echt’ toastte Danielle waarna de glazen klonken en mijn plastic beker een dof geluid gaf toen er tegen getikt werd. Ik ging op de grond tegenover de bank zitten en wachtte braaf op het moment dat Danielle mij toestemming gaf om te praten of wanneer Anna mij iets zou vragen. Vooralsnog leken de dames alleen oog voor elkaar te hebben. Danielle keek af en toe in mijn richting maar volgens mij alleen ter controle of ik als een baby zat met mijn benen uit elkaar zodat er vrij uitzicht was op mijn geluierde kruis. Ik zag Anna regelmatig met een vertederende blik naar mij kijken. Het kwam op mij over alsof ze mij in deze kleding leuker vond dan die ik op mijn werk droeg. Aanvankelijk volgde ik het gesprek in de hoop en, misschien tegen beter weten in, dat Danielle mij uiteindelijk er ook bij zou betrekken maar dat gebeurde niet. Beetje bij beetje begon ik af te haken en dwaalden mijn gedachten af. Danielle en Anna leken het bijzonder goed met elkaar te kunnen vinden. Beiden waren intelligent en qua leeftijd ontliepen ze elkaar ook niet veel. Zowel Danielle als Anna was ambitieus in hun werk en leken ze op veel meer terreinen overeenkomsten te hebben.
‘Onze glazen zijn leeg’ hoorde ik mijn Meesteres opeens in mijn richting zeggen. Ik schrok uit mijn gedachten op en met een rood hoofd stond ik op. Mijn luier kraakte zachtjes maar wel hoorbaar toen ik bewoog om de glazen te pakken en die mee naar de keuken nam. Ik voelde de ogen in mijn rug priemen, vooral ook omdat het gesprek achter me even stil viel.
‘So cute’ hoorde ik Anna zachtjes tegen Danielle zeggen.
Na het bijvullen van de glazen nodigde Anna mij uit om aan haar voeten op de grond te zitten. Ik keek Danielle aan die mij met een discreet knikje toestemming gaf om er gehoor aan te geven. Direct nadat ik mijn plekje had ingenomen, voelde ik de warme hand van Anna op mijn schouder.
‘Je ziet er zo lief uit’ zei ze nog een keer. ‘Om op te vreten.’
Ik bloosde en glimlachte wat ongemakkelijk maar voelde al snel dit gevoel kantelen in een van ontspanning. Anna hield haar blik het merendeel van de tijd gericht op Danielle. De twee vrouwen bleken het samen ontzettend goed te kunnen vinden en de Chardonnay maakte de tongen natuurlijk ook wat losser. Er werd veel gelachen en ook Danielle gaf me zo nu en dan een knuffel en betrok me meer en meer bij het gesprek, in die zin dat ik vaker het onderwerp van gesprek werd. Anna had mij tijdens het werk al een paar keer verschoond dus voor haar was het spannendste er al af. Ze had mij naakt gezien, mijn tattoo, mijn kuisheidskooi en de geparfumeerde luiers in allerlei soorten al voorbij zien komen. Wat wel nieuw voor haar was, en haar mateloos leek te boeien, waren mijn kleren. Ze leek dol te zijn op mijn zachte katoenen maillot die de contouren van mijn luier prachtig accentueerde. Gevoed door dit enthousiasme bood Danielle Anna een rondleiding aan in mijn slaapkamer.
‘Ga jij vast alles klaarmaken voor het eten baby? Ik laat ondertussen Anna je kamer en jouw kleertjes zien.’
Het was een opdracht, geen vraag ook al had Danielle die zo gesteld. Ik knikte en antwoordde braaf: ‘Ja Meesteres’ en liep naar de keuken toe terwijl de dames via de gang naar mijn slaapkamer koers zetten.
Mijn slaapkamer lag te ver verwijderd van de keuken om te kunnen horen wat er gezegd werd. Ook hardere geluiden als gelach waren zo goed als onhoorbaar. Het beetje dat ik nog zou kunnen opvangen werd onhoorbaar toen ik de afzuigkap aanzette. Ik concentreerde me op het bereiden van de gerechten en zette de pannen op de juiste positie op de inductieplaat zodat alles ongeveer tegelijkertijd klaar zou zijn. Op de kookwekker kon ik de tijd bijhouden en ik zag dat Danielle en Anna ruim twintig minuten weg gebleven waren toen ze giechelend en nog steeds geanimeerd pratend in de keuken aankwamen.
‘Dat ruikt lekker!’ riep Anna enthousiast uit. ‘Zo heerlijk kook ik niet voor mezelf’ bekende ze daarna. Ik zag het voor me hoe ze als alleenstaande, ambitieuze vrouw lange dagen maakte met werken, studeren en promoveren. Tijd voor het huishouden en koken stond zeer waarschijnlijk onderaan het prioriteitenlijstje. Ik waardeerde de warmte van Anna en haar bemoedigend klopje op mijn geluierde billen voelden daardoor nog specialer. Ik bedankte Anna voor haar compliment waarna ik met een schuin oog naar Danielle keek. Hoe zou zij mijn vriendschap met Anna vinden? Ogenschijnlijk zag ze in haar geen bedreiging want ze leek het prima te vinden dat mijn collega haar hand wat langer op mijn billen liet rusten en er over wreef. Aan de andere kant zou het ook zo kunnen zijn dat onze vriendschap juist kon ontstaan en in stand kon blijven omdat ik geen bedreiging voor haar vormde: Ik was een slaaf van Danielle en als ik Anna al zou willen penetreren dan zou het mij nooit zonder toestemming en medeweten van mijn Meesteres gebeuren en lukken: mijn penis zat opgesloten in een kooitje en mijn Meesteres had de sleutel! De toenadering van mijn kant, alsmede de vriendschap die ik met haar in mijn werk met haar had opgebouwd, had geen andere bedoelingen en kon die ook niet hebben. Daarnaast wist ik ook niet of Anna mij zonder luier om ook zo leuk en interessant vond. Ik nam me voor het haar eens op een rustig ogenblik te vragen. De kookwekker ging af en ik had al mijn aandacht nodig voor de volgende handelingen wilde ik niet de maaltijd verpesten.
Danielle zette mij in de kinderstoel en deed goed haar best om Anna te laten zien hoe zij mij hier volledig in kon fixeren. Het blad werd dichtgeschoven, het plankje tussen mijn benen vergrendeld, net als mijn enkels en het tuigje om mijn bovenlichaam. Alleen mijn armen en handen liet Danielle vrij zodat ik zelf kon eten maar zonder mijzelf te kunnen bevrijden. Mijn maaltijd bestond uit fijngemalen doperwten met aardappelen en stukjes kip, eentje die ik een paar weken geleden had moeten maken en in opdracht van mijn Meesteres in een egale brij gepureerd. Danielle had mijn eten in een diep plastic bord gedaan en mij als bestek een plastic lepel gegeven, vanzelfsprekend met een babymotief, en een slab om gedaan. De vernedering kon ik wel verdragen. Anna was nog steeds lief en leek het door mij gemaakte diner heerlijk te vinden. Gelukkig leek Danielle dezelfde mening toegedaan en kon ik opgelucht ademhalen. Er was een kort moment van hilariteit bij Danielle en Anna toen ik het zout wilde pakken en mijn Meesteres mij net voor was. Ik wilde mijn eten wat zouter maken omdat er helemaal niets in zat en daardoor nergens naar smaakte. Net buiten mijn bereik verplaatste Danielle het peper- en zoutstel op de tafel.
‘Zout is slecht voor je’ zei Anna op een lieve toon. Danielle gaf een blik van ‘Dan hoor je het ook eens van een ander’, waarop ik mokkend mij terug liet zakken in mijn stoel. Ik keek toe en hoorde aan hoe de beide vrouwen gezellig met elkaar praatten, ondertussen kleine hapjes etend en een slokje van hun Chardonnay nemend. Het geluid van bestek op porselein klonk en bij mij die van plastic op plastic. Ik volgde het gesprek amper, mij werd weinig tot niets gevraagd en zonder toestemming deelnemen aan de conversatie werd door mijn Meesteres niet op prijs gesteld. En dat was dan nog zachtjes uitgedrukt. Ik merkte wel dat op een gegeven moment de toon van het gesprek aan tafel serieuzer werd en dat maakte mij alert. In het begin kon ik niet zo goed bepalen wat de verandering van toon had veroorzaakt maar gaandeweg het gesprek werd het mij duidelijk. Anna maakte zich zorgen om haar financiële positie nu de inflatie zo opliep. Komend jaar zouden haar huur en energierekening omhoog gaan en dat betekende dat ze meer uren zou moeten gaan werken, uren die ze niet in haar promotieonderzoek zou kunnen steken. Welke consequenties dat weer zou hebben? Een extra jaar of misschien twee aan collegegeld wat ook weer meer kosten met zich meebracht, plus haar slinkende carrièrekansen. Ik zag aan haar blik dat zij zich daar echt zorgen om maakte. Aan mijn andere zijde zag ik dat Danielle met Anna meeleefde en ik meende haar hersens te horen kraken.
‘Ach, komt tijd komt raad’ zuchtte Anna waarna ze weer een lach op haar gezicht toverde. Ze gaf me een aai over mijn bol.
‘Lukt het met eten of wil je dat ik je help?’
‘Het lukt wel. Dank je Anna’ antwoordde ik braaf.
‘Goed zo. Ik denk dat we na het eten maar even jouw luier moeten controleren, net als op het werk.’
‘O, vertel eens’ vroeg Danielle geïnteresseerd. ‘Hoe doen jullie dat wanneer hij op het werk is?’
Anna begon te glimlachen. ‘Dat is te schattig, vooral ook omdat hij iedere keer weer bloost of weg probeert te duiken. Nu zijn we ook wel een beetje gemeen moet ik toegeven.’ Het was duidelijk dat Anna het leuk vond om daarover te vertellen want in tegenstelling tot andere onderwerpen waar ze kort en bondig formuleerde, ging ze hier van de hak op de tak.
‘We gaan altijd met twee collega’s naar hem toe. Eentje probeert hem op zijn gemak te stellen en de ander trekt dan zijn broek naar beneden en maakt zijn romper open en controleert zijn luier.’
‘Zo slaafje, heb jij twee vrouwen die jou tegelijkertijd aandacht geven! Dat heb je me nog nooit verteld?!”
Anna vertelde meer details van controles en verschoningen die ze had uitgevoerd en hoe schattig ze het vond om mijn gezicht te zien wanneer ze een nieuwe luier openvouwde en of plagende opmerkingen maakte. Het was duidelijk dat Anna er in ieder geval veel plezier aan beleefde en vanaf dat moment ging het snel…
‘Zeg Anna, ik heb een idee of een voorstel. Denk er maar over na, je hoeft er niet direct op te antwoorden.’
Anna en ik keken Danielle met belangstelling aan, in afwachting van wat haar idee of voorstel zou zijn.
‘Ik heb eigenlijk een dag in de week absolute rust en stilte nodig om me te kunnen concentreren op mijn werk. De aanwezigheid van mijn slaafje, hoe hard hij ook aan het werk is in huis of stilletjes in zijn hok zit opgesloten, is mij dan eigenlijk teveel. Stel dat ik hem een dag per week naar jou kan brengen. Dat jij op hem past? Ik kan dan goed doorwerken en jij krijgt genoeg betaald zodat je niet extra hoeft te werken.’
Danielle liet een pauze vallen zodat Anna haar woorden even kon laten bezinken. Ik keek met open mond toe hoe Danielle mij voor een dag in de week wilde onderbrengen bij Anna. Als ze ‘ja’ zou zeggen, wat zou dat dan betekenen? Zou ze me dan iedere keer als een baby gaan behandelen? Een baby had volop aandacht nodig, zo kon ze toch niet studeren? Ik was benieuwd hoe Anna dat zelf zag, en daar was mijn Meesteres ook nieuwsgierig naar.
‘Tja’, begon Anna wat ongemakkelijk. ‘Ik weet niet wat ik ervan moet denken en zeggen. Om heel eerlijk te zijn heb ik al contact gelegd met een bureau dat bemiddelt in thuiswerk.’
‘O ja?’
‘Ja, ik heb een optie op dataverwerking gedaan. Heel eenvoudig werk hoor en vier uurtjes per dag, maar op de een of andere manier schijnt dat toch niet geautomatiseerd te kunnen worden.’
Danielle grijnsde. ‘Dan heb ik nog een beter idee. Neem die opdracht aan en laat mijn slaafje het werk doen, dan heb je die dag dubbele inkomsten: en geld voor het oppassen en het geld dat hij voor jou verdient met het thuiswerk.’
Anna keek Danielle vol afschuw aan. ‘Dat kun je toch niet maken? Dat is slavernij!’
Danielle beantwoordde de vraag en de opmerking niet. In plaats daarvan keek ze mij aan. ‘Slaafje, wil jij Anna helpen door haar thuiswerk te doen zonder dat jij ervoor betaald krijgt?’ Het was een vraag maar het was duidelijk welk antwoord mijn Meesteres wilde horen.
‘Natuurlijk Meesteres’ antwoordde ik zoals zij wenste. ‘Met alle plezier doe ik dat voor Anna Meesteres.’
Anna schudde haar hoofd. ‘Nee, dat voelt niet goed.’
Danielle gaf niet op. ‘Wanneer zou het voor jou wel goed voelen?’
‘Wanneer ik er iets tegenover kan stellen. Nu eet ik van twee walletjes over de rug van Roger heen.’
‘Hij is graag bij je’ antwoordde Danielle laconiek. ‘Er is chemie tussen jullie dus ik kan me niet voorstellen dat het voor hem als een straf voelt om een dag bij je te zijn, integendeel zelfs denk ik. Dus hij profiteert al van jouw nabijheid.’
Anna keek mijn kant uit. ‘Dat is wel zo, toch?’ vroeg ze ter bevestiging. ‘We zijn toch vrienden?’
Ik knikte. ‘Ja Anna, we zijn vrienden.’
‘Zou je het leuk vinden als ik een dag in de week op jou zou passen zodat Danielle kan werken?’
‘Jazeker Anna’ antwoordde ik braaf maar ook oprecht terwijl ik vanuit mijn ooghoeken angstvallig de reactie en bewegingen van mijn Meesteres in de gaten hield, bang om een verkeerd antwoord te geven en de consequenties die dat zou hebben. Gelukkig leek Danielle tot nu toe tevreden hoe en wat ik antwoordde.
‘En vind je het geen probleem om thuiswerk te doen, achter de computer?’
‘Nee Anna, dat doe ik graag voor je. Ik zal het ook heel stilletjes doen zodat jij ook kunt werken of studeren’ zei ik met een zo zoet mogelijke stem.
Anna leek te smelten. ‘Ach, je bent ook een echt schatje. Maar’, en nu keek ze ook in de richting van Danielle, ‘als we tot een akkoord willen komen wil ik wel dat jij, Roger, het bij mij naar je zin hebt. Daar bedoel ik mee te zeggen dat je bij mij niet alleen een slaafje bent die afgebeuld wordt. Kunnen we het daar over eens worden?’
‘Wat mij betreft wel’ antwoordde Danielle direct. ‘Zijn kooitje blijft alleen wel om en de sleutel krijg je niet’ grapte ze erachteraan.
Anna lachte ook. ‘Nee zeg, alsjeblieft! Nee, ik dacht meer aan een dagje oppassen zoals dat bij echte kleine kinderen ook gaat.’
Danielle keek opeens een stuk vrolijker. ‘Maar dat is ontzettend leuk zeg!’
‘Vind jij het ook leuk?’ Anna keek mij aan.
‘Ja Anna, dat lijkt me heel erg leuk.’
‘En hoe oud ben je dan ongeveer als ik voor je ga zorgen? Een, twee, drie, vier, v?’
‘Niet ouder dan vier’ greep mijn Meesteres in. ‘Hij blijft ook vierentwintig uur per dag in de luiers.’
‘Vanzelfsprekend’ antwoordde Anna alsof het voor haar een no-brainer was.
‘Prima, dan zitten we op dezelfde golflengte.’
‘Vier jaar Roger?’
Ik knikte en keek angstig naar Danielle die mijn antwoord gelukkig leek goed te keuren.
‘Mooi’ zei mijn Meesteres tevreden. ‘Wat dacht je van twintig dollar per uur? Om half acht ‘s ochtends ophalen, ‘s avonds rond die tijd ook weer afleveren?’
‘Dat is dan op de dag dat Roger en ik beide vrij zijn?’
‘Ja, is dat voor jou een probleem?’
‘Nee hoor. Maar je biedt wel erg veel geld vind ik.’
‘Profiteer ervan. Ik gun het je, net als mijn slaafje. Tot slot, ik vind het prima als je lief voor hem bent maar ik wil wel dat hij zijn plek bij je weet.’
‘Ja? Je bedoelt dat hij naar mij moet luisteren?’
‘Precies dat. Ik zou het prettig vinden wanneer je hem ‘s ochtends, wanneer jullie bij jouw appartement zijn aangekomen, direct even over de knie legt. Je hoeft niet erg hard te slaan maar wel voldoende dat zijn billetjes de hele dag warm aanvoelen.’ Ik zag op het gezicht van Danielle zowel een grijns als ook een uitdrukking die duidelijk maakte dat ze het meende.
‘Een spanking?!’ reageerde Anna verrast. ‘O, maar dat vind ik zo spannend en leuk!’ Na het eerste enthousiasme en een grote lach op haar gezicht, trok ze die in de plooi om te vervolgen; ‘Daar kun je zeker op me rekenen. Ik doe niets liever dan stoute jongetjes over de knie leggen, ook al zijn ze nog zo snoezig als Roger.’
‘O ja?’ Danielle zat direct op het puntje van haar stoel.
‘O absoluut, ik heb menig vriendje van me de billen bont en blauw geslagen met alles wat ik in huis had of in die van hem vond’, volgde er lachend achteraan, kon vinden: haarborstels, pollepels, een lineaal, mijn vlakke hand natuurlijk, een teenslipper en nog veel meer! Ik vond het zalig om ze op mijn schoot te zien wiebelen en wurmen om zich vrij te krijgen. Niet dat ze dat lukte!’
Danielle leek het prachtig te vinden wat Anna vertelde.
‘Nou Roger, hoor je dat? Ik zou Anna maar niet boos maken want zo te horen kan ze flink uitdelen!’
‘Ja Meesteres.’ Ik was geschrokken want dit had ik niet achter Anna gezocht. Naast haar lieve gezicht had ze dus ook een strenge kant. Ongemakkelijk keek ik Anna aan die vriendelijk naar me terugkeek. Ze zag waarschijnlijk de schrik in mijn ogen en gaf me een aai over mijn hoofd met de bedoeling mij gerust te stellen.
‘Geen zorgen hoor Roger, als je lief bent voor mij dan ben ik het ook voor jou. Maar je moet natuurlijk wek het werk goed doen!’
‘Ja Anna, dat zal ik zijn en dat zal ik doen’ gaf ik antwoord op de twee vragen.
Danielle stond op om de borden af te ruimen en het toetje uit de ijskast te halen. Bij het eten van de laatste gang van het diner werd ik weer volledig buitengesloten hoewel het wel over mij ging. Ze bespraken de details van het oppassen en toasten met de glazen dessertwijn op de vriendschap en de samenwerking.
Na het diner werd ik uit mijn stoel bevrijd en moest ik ernaast blijven staan zodat Anna mijn luier kon controleren. Alsof ik een klein kind was, trok Anna met twee vingers mijn maillot aan de achterkant wat uit en deed vervolgens met de luiers die ik om had hetzelfde. Zo kon ze een blik in mijn luier werpen en zag en voelde ze de nattigheid op haar vingers.
‘Onze kleine man heeft een natte broek.’
‘Dat verbaast me niets’ antwoordde Danielle tevreden. ‘Zullen we dat gelijk maar even in orde maken?’
Anna leek het een leuk spelletje te vinden, hoewel het voor Danielle en mij een serieuze manier van leven was. ‘Ja, ik ga met jullie mee!’
Danielle deed, terwijl ik volledig naakt op de commode lag, mijn luiers af en reinigde met een paar doekjes mijn billen. Daarna pakte ze een kleine anatomisch gevormde dildo en deed er wat glijmiddel op.
‘Trek je beentjes iets op!’
Ik zette mijn voeten bijna tegen mijn billen en duwde mijn knieën naar buiten.
‘Goed zo.’
Ik wist wat er komen ging: Danielle zou met de dildo mijn prostaat gaan stimuleren waardoor ik een zaadlozing zou krijgen zonder een orgasme te hebben. Een prostaatlozing voelde heel anders dan klaarkomen door seks; het was alsof je je erna veel leger voelde. Ik kon het niet meten maar ik had ook de indruk dat er ook meer zaad uit kwam na een prostaatmassage. Hoe dan ook, al het zaad moest ik vervolgens in mijn mond nemen en na een minuut doorslikken. Ik was benieuwd of Anna dit allemaal wel wilde zien. De dildo was een kort moment koud maar het glijmiddel werd al snel warm en Danielle hoefde maar een paar keer ermee langs mijn prostaat te gaan toen de zaadlozing volgde. Vanuit mijn slappe, in de kooi opgesloten, penis golfde het zaad op mijn buik.
‘Je weet wat je moet doen’ zei mijn Meesteres koeltjes en trok de dildo zachtjes uit mijn billen.
‘Ja Meesteres’ antwoordde ik.
Ik pakte met mijn vingers het zaad op en keek uit mijn ooghoeken hoe Anna erop zou reageren wanneer ik het in mijn mond zou stoppen. Ze blikte en bloosde niet en keek geamuseerd toe, net zolang tot ik al mijn zaad had doorgeslikt.
Danielle stuurde me bloot van de commode af en liet me de rest van de avond, tot Anna vertrok, naakt rondlopen onder het mom van ‘kleine kindjes lopen vaak ook bloot in huis rond.’ Anna kon wel om die opmerking lachen en antwoordde gevat: ‘Ja, maar dan wel vaak met als doel om ze zindelijk te krijgen en dat is bij Roger niet het geval toch?’
‘Zeker niet’ antwoordde Danielle met een glimlach.
Anna had pretoogjes zag ik. Ze genoot van alles wat ze hier gezien en gehoord had en van het vooruitzicht dat haar financiële zorgen binnenkort verleden tijd zouden zijn.
‘Zo Roger, ik kan niet wachten om te beginnen met oppassen. Ik kijk er enorm naar uit!’
‘Ik heb er alle vertrouwen in dat je het fantastisch zult doen’ antwoordde Danielle instemmend. ‘Maar eerst kom je nog bij ons Kerst vieren.’
’Ja, ontzettend lief dat je mij hebt uitgenodigd Danielle, anders zat ik alleen door dat corona-gedoe.’
Danielle wuifde het dankwoord weg. ‘Geen enkele moeite, wij vinden het ook erg leuk en we zitten in hetzelfde schuitje: Geen familiebezoek door corona en de reisrestricties.’
En zo werden de contouren voor volgend jaar al wat duidelijker: Anna was al een vriendin en een collega maar zou nu ook mijn oppas worden!