geschreven door: Bernard
(deel 1)
"Kleintje wakker worden liefje. Het is tijd voor mammie om je voor te bereiden." Cindy werd wakker en gaat rechtop de rand van het bed zitten. "Waarom noemde moeder me Kleintje?" Verbaasde ze zich, ze wist dat ik een hekel daar aan had en deed dat niet meer sinds ik geen klein kind meer was. Zwanet deed de lakens terug slaan en zag dat haar bed alweer nat was.
Cindy's nachtjapon was doordrenkt en ze zat op een natte plek. Haar weinige schaamhaar dat doorheen scheen herinnerde haar hoe jong en knap ze was.
"Ik wil dat je eerst je lakens en nachtjapon verwijderd en dan naar de badkamer gaat!" Cindy deed wat haar moeder zei, het bad was al vol te wachten op haar.
"Dank je mam" Zei ze en wilde de deur op slot doen maar Zwanet voorkwam dit.
"Ik kan mezelf wel wassen!" Zei Cindy, maar haar moeder pakte haar op en begon haar van achteren te wassen. Zwanet legde uit hoe vanaf nu de manieren gaan gebeuren.
"Als eerste Cindy, als je niet stopt met bedplassen en in je slipje zoals een kleine baby, dan kun je ook niet voor jezelf zorgen. Ik ben niet langer van plan om je lakens en slipjes te wassen. Je gedraagt je als een 6 maanden oude baby, dan behandel ik je daar ook maar naar in plaats van 14 jaar. Ik vertel je nu dit, deze straf zal zeker 12 maanden duren en misschien wel 18 maanden."
Cindy moest omhoog staan zodat haar moeder haar kon wassen. Ze was aan het protesteren, maar haar moeder gaf haar een pets op haar natte bips en vertelde dat ze haar mond moest dicht houden. Zwanet pakte een scheermes en zeep.
"Cindy, je bent vanaf nu een baby en baby's hebben geen schaamhaar." Vertelde ze. "Benen uit elkaar Cindy zodat ik je kan scheren." Ze verwijderde al haar schaamhaar.
"Vanaf nu, ben je een 6 maanden oud babymeisje. Je zult witte dagluiers voor overdag en Zalmkleurige nachtluiers met inleger en gekleurde plastic broekjes dragen, 24 uur per dag, en zult ze gebruiken waarvoor ze bestemt zijn. Je zult onder geen beding de wc gebruiken en ik wil er geen geheim van maken van jouw baby toestand. Voor niemand niet!" Cindy barste onmiddellijk in huilen uit de gedachten alleen al met het dragen van luiers. Ze was volkomen verslagen: haar moeder zou haar voortaan gaan aankleden, voeren, wassen, en haar natte en vieze luiers verschonen.
"Vanaf nu zul je babykleding dragen de gehele tijd, inclusief de schooltijd, je opvoeding is belangrijk en je zult straks een luier en plastic broek onder je blauwe navy schoolrok dragen in plaats van een slipje."
"Bij elke ongehoorzaamheid doe ik je luier en broekje omlaag en leg je over mijn knieën voor een flink pak slaag op je blote billen. En geloof me, ik geef ook een pak slaag in het bijzijn van anderen, jonge dame! Na je pak slaag, ga je in de hoek staan voor een uur met je luier rond je enkels en je babykleding vastgepind op je rug. Het maakt me niet uit of we nu wel of geen visite hebben gedurende je straf, het zal gelijk ingaan."
Zwanet zei dat ze uit bad moest komen en begon haar af te drogen. Ze legde nog steeds haar nieuwe bestaan uit als baby Cindy.
"Ik laat je weten Cindy, dat ik niet je babyleven geheim ga houden, voor niemand. Je zult altijd baby kleding dragen en je luier en plasticbroekje wil ik zichtbaar hebben. Als je vrienden langskomen zullen ze je zien als baby en je krijgt een pak slaag voor hen of word je op het plaspotje gezet indien nodig. Als we uit gaan winkelen of naar het park of strand of visite of naar mammie's vrienden, zul je gekleed gaan als baby en je luier en baby broekje zal dan voor iedereen zichtbaar zijn."
Cindy kon niet geloven en huilde onbedaarlijk toen haar moeder haar terug liet gaan naar haar slaapkamer en haar op bed legde. Ze pakte een grote witte luier en vouwde deze onder Cindy's bips. Ze pakte een tube luiercrème en smeerde haar bips en pas gescheerde lichaamsdeel in. Al snel zat de luier strak gesloten en hoorde Cindy het plasticbroekje kraken. Haar moeder deed haar een plastic luierbroekje om. Een voor een werden haar voeten door de nauwe, elastische openingen geduwd en trok mamma het broekje helemaal omhoog. Cindy voelde hoe het elastiek van de taille over de luier heen werd getrokken en daarna strak tegen haar blote buik aan drukte. Ondertussen probeerde Cindy haar benen samen te knijpen maar dat was onmogelijk met zo'n dikke luier.
Ze trok een paar witte sokken over haar voeten. Deze waren voorzien van een roze strikje en deed erg kinderachtig aan. Dan pakte haar moeder tot verbazing van Cindy, een korte baby T-shirt tevoorschijn met een opdruk van een baby met luier om met haar eigen naam erop. Cindy werd opgedragen op te staan zodat de babykleding over haar hoofd naar beneden getrokken kon worden. Het hempje was net lang genoeg om haar navel af te dekken maar meer ook niet. Haar dikke luier kwam dan ook helemaal onder het hempje vandaan.
Ze borstelde het haar van het arme meisje en maakte twee varkenskrullen met roze lintjes om het babykledij compleet te maken met een bijpassend roze fopspeen aan een touwtje. Ze deed deze over haar hoofd en plaatste de fopspeen in Cindy's mond. Cindy huilde nog toen ze volledig voor de spiegel gezet werd, helemaal verontsteld met haar krullen en babykleding. Haar moeder legde steeds de nieuwe regels uit.
"Van nu af aan Cindy, zul je zo gekleed worden. Zoals ik je al eerder vertelde, het maakt mij niks uit of we visite hebben of niet, of op visite gaan of winkelen. Je mag geen poging wagen je luier aan te raken of uit te doen, op geen een ogenblik! Voortaan zal ik je eten geven en je verschonen en ga je naar bed om 18.30 elke avond en als we visite hebben ga je om 19.30. Als ik uit ga en je kunt niet mee, dan zorg ik voor een babysitter, die jou mag straffen zoals ik doe als je stout bent geweest. Dan ga je met je blote rode billen in de hoek staan of gelijk naar bed."
Cindy moest nu naar beneden gaan, door de dikke luier waggelde ze als een baby. Haar moeder zette haar aan de keuken tafel en gaf haar een babyflesje voor ze die mocht gebruiken kreeg ze eerst een slabbetje om haar nek met daarop geprint "baby".
Cindy zuigt aan de speen van het flesje en dacht gelijk aan hoe ze maandag naar school moest en stiekem maar een navy slipje mee zou nemen en onderweg. Zodat ze deze kon verwisselen anders zou het door haar klasgenoten ontdekt worden. Deze gedachte was teveel voor haar en ze barste in tranen uit.
Cindy's gedachte ging even naar vorige week maandag. Ze was gaan winkelen met haar beste vriendin Jenny. Ze hadden nota bene nog wel sexy ondergoed gekocht. Die wilde ze aankomende maandag aantrekken samen met haar vriendin. Nu zou ze geluierd naar school moeten. Alleen de gedachte al als ze gestraft zou worden met het rietje door de meester op haar blote billen, zou hij hiervoor mijn luier omlaag doen voor al mijn klasgenoten en wat als deze nat is?
Cindy begon steeds harder te huilen bij deze gedachte. Voor 18 maanden in een luier lopen, haar moeder gaf haar geen keus. Zwanet kreeg er steeds meer schik in nu ze weer een grote baby had.
"Zo Cindy, ik ga je nu vertellen wat we vandaag gaan doen. Jou vader gaat zo naar boven toe om je kamer te ontruimen en je behang er af te halen. We gaan van jou slaapkamer een heuse babykamer maken met babybed, commode, aankleedkussen en nog veel meer babyspulletje's die we vandaag gaan kopen. We gaan eerst vloerbedekking gordijnen en behang uitzoeken en dan gaan we naar de babyzaak voor de rest van de spulletjes." Zwanet pakte een tuigje en zei tegen Cindy:
"Steek je handen er door Cindy." Cindy deed wat haar moeder vroeg en voelde de riempje's om haar schouder vallen haar moeder sloot het tuigje met een slotje af en deed er een leiband aan zodat Cindy aangelijnd was.
Zwanet pakt de roze linnen schoentjes en trekt ze Cindy aan. Dan loopt Zwanet naar de telefoon en belt de apotheek. Cindy hoort haar een hele voorraad luiers en inleggers bestellen.
"Zo Cindy, nu ben ik klaar om met jou te gaan winkelen." Er wordt een grote tas gepakt door de moeder van Cindy en er worden twee luiers een plasticbroek, poeder en babyzalf in de tas gedaan.
"Zo, dat heb ik nodig voor het geval je in je luier plast en ik je moet verschonen." Cindy kijkt haar moeder vol schaamte en ongeloof aan en denkt dit kan niet waar zijn. Cindy wordt mee genomen naar de auto aan de leiband en loopt snel naar de auto, bang dat iemand haar in de luier ziet lopen en wil voorin gaan zitten maar haar moeder trekt haar terug aan de leiband die aan het tuigje zit en zegt:
"Niks daarvan, jij komt achterin waar kleine baby's moeten zitten." Cindy ziet het kinderzitje wel, maar had er niet bij nagedacht dat, dat wel eens voor haar kon zijn. Zij gaat op de achterbank net naast het portier zitten. Ik buig over haar heen en gebaarde haar op te schuiven. Toen pas realiseerde zij zich dat zij in het kinderzitje moest.
"Mamma, alsjeblieft. Dat is niet nodig. Ik zal gehoorzamen." Sputterde zij, maar natuurlijk was dat tevergeefs. Zwanet duwde haar verder en met tegenzin schoof zij door. Ik ging naast haar zitten en draaide me naar haar toe. Zij zat nu met haar rug in het zitje en het hield haar stevig op zijn plaats. Een rode blos verscheen op haar wangen en zij voelde de riemen in haar rug en begreep dat ze vastgegespt zou worden.
Allereerst spreidde ik haar benen en graaide naar de eerste riem. Aan het eind zat een groot zwart blok waarin de vier andere uiteinden gestoken konden worden. Met een druk op het middengedeelte van het blok schoten de vier gespen dan weer los, maar door middel van een klein sleuteltje kon je ook het openen blokkeren.
Nu zocht ik de beide riemen die over de schouders liepen. Cindy boog gewillig iets naar voren en ik gespte de riemen vast, die nu nog losjes hingen. De laatste twee riemen liepen langs het smalste gedeelte van de middel en werden ook vastgemaakt. Nu trok ik beide laatste riemen strak en Cindy werd dieper in de rugleuning gedrukt. Ik hoorde haar kreunen. Ook de twee schouderriemen werden strak getrokken en ik zag hoe Cindy weerloos vast zat. Haar T-shirt werd tegen haar lichaam getrokken en de riem tussen haar benen door drukte de luier stevig op zijn plaats. De luier was trouwens nog steeds goed te zien en Cindy kon nu niets doen om het te verbergen. Alhoewel Cindy haar armen en benen vrij kon bewegen was zij volkomen hulpeloos. Haar bovenlichaam zat zonder bewegingsruimte tegen de rugleuning aangeplakt.
"Zo Cindy, zo kunnen we veilig op weg." Zwanet gaat voor in zitten en startte de auto. Net als we weg zullen rijden zien we de vader van Cindy de vloerbedekking van Cindy's kamer naar buiten brengen om weg te worden gegooid. Na een kwartiertje rijden komen we in de stad aan en stoppen we bij een winkel waar ze vloerbedekking verkopen. Cindy schrikt behoorlijk en wordt heel onrustig omdat er vrij veel mensen aan het winkelen zijn. Cindy zegt dan ook snel:
"Zal ik in de auto wachten mama?"
"Daar is geen sprake van Cindy, jij gaat gewoon mee." Cindy voelt zich vreselijk ongemakkelijk bij het idee dat er straks mensen zijn die haar zo kunnen zien met een luier om. Haar moeder doet het achterportier open en maakt het tuigje wat Cindy zo stevig om heeft los en pakt de leiband van Cindy's tuigje vast.
"Kom maar uit de auto Cindy." zei Zwanet terwijl ze aan de leiband trekt. Heel voorzichtig en heel schichtig om haar heen kijkend of niemand haar ziet komt ze voorzichtig uit de auto. Als ze naast de auto staat draait Cindy's moeder de deuren en op slot en Cindy staat alleen getogen in kort baby hempje en een dikke luier om gehuld met een tuigje om op de parkeerplaats. Cindy weet niet waar ze moet kijken en voelt haar ontzettend opgelaten en bekeken.
"Ga jij voor de auto staan Cindy." Zwanet neemt haar mee naar de voorkant van de auto.
"Draai je om en ga met je hoofd op de motorkap liggen zodat ik je kan controleren of je luier vies is, Cindy." Cindy kijkt haar moeder vol ongeloof en woedend aan. Ze moet hier openlijk op de parkeerplaat waar iedereen haar kan zien haar luier laten controleren.
"Nee mama, dat is niet nodig ik ben nog droog." Zegt ze zacht, bang dat iemand anders het kon horen.
"Dat kan jij wel zeggen Cindy maar jij bent daar nog veel te klein voor om dat te beoordelen." zei ze en haar moeder pakt Cindy bij de schouder en duwt haar hoofd op de motorkap.
Cindy ziet dat een moeder met een klein kind op een afstand het tafereel volgen en Cindy krijgt een vuur rood hoofd van schaamte en zou het liefst snel wegduiken in de auto.
"Benen spreiden!" zegt Zwanet nu streng, geen ruimte laten voor tegenspraak. Zwanet duwt met haar voeten de voeten van Cindy een kleine halve meter uit elkaar zodat ze gemakkelijk bij de luier kan die Cindy om heeft. Cindy wil gaan rechtop gaan staan, maar haar moeder pakt Cindy's rechterarm en legt deze op haar rug en duwt Cindy weer op de motorkap zodat ze overgeleverd is aan haar moeder. Cindy voelt even later dat haar moeder de plastic broek opzij duwt en met haar hand in de luier gaat. Ze voelt in de hele luier en langs haar kale poesje of ze nog droog en schoon is.
Cindy trilt helemaal van de vernedering en het opgelaten gevoel. Haar moeder inspecteert de luier van Cindy goed en even later krijgt Cindy kleine klopjes op haar luier te teken dat het goed is en dat ze nog droog is. Cindy voelt dat haar moeder haar hand weer uit haar luier haalt en ze mag overeind komen.
Toen Cindy weer recht op stond zag ze dat er zeker wel een 20 mensen hadden gezien hoe Cindy gecontroleerd werd en opnieuw steeg de schaamte en liep ze rood aan.
"Kom maar mee Cindy." En haar moeder loopt naar de winkel, de leiband stevig vast houden waar Cindy aan vast zat. Cindy waggelde met dikke luier om zo snel mogelijk achter haar moeder aan om maar van de plaats der onheil af te komen. Ze zag dat er diverse mensen haar spottend en uitlachend nakeken.
In de winkel aangekomen liepen ze naar de balie toe en de verkoopster die hen op wachtte keek eerst met grote verbazing naar Cindy en dan wel met name naar de luier die ze droeg. Bekomen van de eerste verbazing vroeg ze:
"Waar kan ik u mee van dienst zijn?" Terwijl ze naar Zwanet keek.
"Ik kwam een vloerbedekking uitzoeken voor mijn kleine baby en een nieuw behang."
"Nu dat kan wel." Sprak de verkoopster en ze liepen naar de vloerbedekking afdeling. Cindy zag dat de verkoopster iedere keer uit haar ooghoeken naar Cindy keek. Cindy probeerde haar wat te verstoppen achter haar moeder maar dit lukte maar voor de helft. Bij de vloerbedekking aangekomen zei de verkoopster:
"We hebben een aantal kleurtje die voor babykamer gebruikt worden, namelijk zacht roze, geel, lichtblauw, zalm en een zalmkleurige met allerlei figuurtjes er op."
"Wat denk jij er van Cindy? Welke vind jij mooi?" zei Zwanet tegen Cindy.
"Ik vind die met de figuurtje's wel leuk" Sprak ze snel om maar zo snel mogelijk weg te komen.
"Ja," sprak haar moeder, "die past goed bij jou en kleurt ook leuk bij je luierbroek die je draagt." Moest mijn moeder dat nu weer zeggen. Waarom kleineerde ze me nu zo door weer in het openbaar over mijn luier te praten. Toen de vloerbedekking uitgezocht was zei de verkoopster:
"Hebben jullie zin in wat te drinken?"
"Graag" zei Zwanet. Ze liepen naar een plekjes waar wat stoeltjes stonden en namen daar plaats.
"En wat zal het zijn?" zei de verkoopster. Zwanet moeder zei:
"Ik lust wel koffie en Cindy mag wel appelsap. Wilt u dat wel in een fles met een speen doen, ander knoeit ze misschien op haar T-shirt."
"Ja die hebben we wel hier." sprak de verkoopster en ze liep naar een klein keukentje. Even later kwam ze terug met koffie, een zuigfles en nog iets van katoen in de hand.
"Kijk eens wat ik gevonden heb zij de verkoopster trots, een slabbetje."
"Nee he," dacht Cindy en keek snel haar moeder aan en zei:
"Dat is niet nodig mam." Maar haar moeder zei:
"Ja dat is goed, u mag het Cindy wel om doen." De verkoopster ging achter Cindy staan en liet de slab pal voor haar ogen langs op haar buik dalen en voelde dat de verkoopster de vetertje die aan de slap zaten vast maakte.
Er waren ondertussen meer mensen gaan zitten in het koffiehoekje en Cindy wist niet meer hoe ze zitten moest en waar ze moest kijken.
Veel tijd kreeg ze niet om te denken omdat de verkoopster haar de 'fles' aanreikte en omdat ze toch wel dorst had ze begon te drinken door de speen in haar mond te doen. Na twee bakje's koffie en nadat Cindy de fles leeg had gingen ze gordijnen en behang uitzoeken. De kleur van het behang mocht Cindy niet uitzoeken, dat deed haar moeder maar bij het behang vroeg haar moeder wel aan haar welke ze leuk vond.
Cindy mocht kiezen uit een met beertje's, een met kleine poppetje, een effen kleur zacht roze en een met allerlei Walt-Disney figuurtje's. Cindy vindt die met de wal-disney figuurtjes wel mooi en dat vindt Zwanet wel goed.
"Ik wil het vandaag nog wel graag gelegd hebben en dat het behang en de gordijnen hangen omdat Cindy vanavond in de kamer moet slapen." Zei ze tegen de verkoopster. "Kan dat?"
"Ja hoor dat kan. Ik zal het direct door geven aan de mensen en dan kan de kleine er vanavond nog in slapen." Cindy hoorde het allemaal en kon nog steeds niet geloven dat het allemaal waar was en voelde haar heel erg opgelaten zo alleen in een kort hempje met een luier om. Haar moeder vertelde het adres en wij verlieten de winkel.
Bij de auto aankomend deed mama eerste de achterportier open en Cindy ging nu gelijk in het stoeltje zitten. Haar moeder deed eerst de riemen die over haar schouder liepen naar beneden op haar buik. Hierna word de riem die onder haar luier weg kwam aangekoppeld en vast gezet. Cindy moeder trok het geheel erg strak vast zodat de luier diep in het zitje verdween en schouders tegen de rugleuning wordt gedrukt. Daarna werden de riemen die naar beide kanten in de zij vast gezet en aangetrokken zodat Cindy geen vin meer kon verroeren. Het slotje werd afgesloten met een sleuteltje en Cindy was dan ook overgeleverd aan haar moeder. Ze had het idee dat ze nu nog vaster zat als voorheen en dat de riemen op haar blaas drukte.
Na het drinken van de appelsap in de winkel voelde ze steeds meer druk op haar blaas en dacht:
"Dit hou ik echt geen uur meer vol," maar naar de wc gaan kon ik wel vergeten. Mama stapte in de auto en we gingen weer verder.
"Zo Cindy nu gaan we naar een speciale babyzaak waar we een bed, commode en kinderstoel voor jou gaan kopen. En misschien komen we nog wel andere leuke dingen tegen." Cindy hoorde het aan had op dit moment andere zorgen. Ze zat er vreselijk over in hoelang ze het nog inhouden kon omdat ze haar blaas steeds voller en voller voelde lopen. Uiteindelijk liet zij het gaan. De druk op haar blaas werd steeds groter en het had geen zin om pijn te lijden.
We reden nu al een half uur en het kon nog wel een kwartier duren voordat we bij de winkel zouden aankomen. Ze probeerde zo normaal mogelijk te blijven kijken, maar terwijl het warme vocht zich in haar kruis verspreidde voelde zij zweetdruppeltjes op haar voorhoofd verschijnen. Het leek ineens wel tien graden warmer in de auto en haar gezicht werd rood. Zij veegde het zweet weg en probeerde niet te huilen. Het was een vreselijk gevoel om je eigen urine tegen je aan te voelen. De luier nam maar langzaam de hoeveelheid urine op en zij kreeg jeuk op de plaatsen waar de luier zich afsloot en strak tegen zijn lichaam zat. Zij zag ook hoe goed het zichtbaar was wat zij had gedaan en vroeg zich af hoelang het nog ging duren voordat haar moeder het zouden ontdekken.
Eindelijk na een lange rit zwaaide mama de auto van de weg en zette de auto pal voor een grote babyzaak en stapten we uit. Toen mijn moeder me los maakte moet ze mijn natte luier hebben gezien, maar ze reageerde er niet op. Ze pakt Cindy bij de lijband. Sluit de auto en gebied haar mee te lopen. De dikke luier die nu nat was voelde vreemd aan tussen haar benen en zeker nu Cindy zo moest lopen. Binnen aangekomen liepen we direct naar de balie waar een verkoopster hun aansprak. Ik denk dat de verkoopster een jaar of 23 is.
Cindy verschool zich achter haar moeder maar die duwde haar naar voren en zei:
"Ik zoek een commode, een kinderstoel en een babybedje voor deze kleine meid." De verkoopster kijkt even vreemd naar Cindy die daar verlegen en vol schaamte staat in haar T-shirt met natte luier, maar ze herstelt zich snel en zegt; dat moet wel lukken. Met z'n drieën lopen ze naar de afdeling waar allerlei commode's staan. En wat voor kleur moet het worden zegt vraagt de verkoopster. Ik denk dat ik een babykamer in blank eiken wel mooi vind zegt Zwanet. Vind je ook niet Cindy? Cindy knikt flauw van ja, ze heeft alleen maar de gedachte bij haar volle plasluier en wanneer dit ontdekt en verschoond moet worden.
Alleen bij de gedachte krijgt ze het Spaans benauwt en loopt het zweet over haar rug. Ze bekijken een aantal modellen en het derde model zegt Zwanet:
"Deze vind ik wel mooi." Het is een blank eiken model van bijna 2 meter lang. Onderin zitten 2 grote deuren.
"Kijk," zegt de verkoopster de deuren openslaand, "in deze kast kunnen vele luier en plasticbroekje opgeborgen worden. In de laden kan je allerlei andere spulletjes kwijt zoals luierspelden, babyzalf, babypoeder en babyolie e.d. Op de commode ligt een groot kussen met opstaande randen. Het kussen is omkleedt met een plastic zodat er geen urine in kan trekken. Het kussen is ruim 1.5 meter lang en 80 cm breed zodat Cindy er gemakkelijk op verschoond kan worden. Bovendien kan er een baby op vast gelegd worden door middel van deze riemen. "
De verkoopster ging nu door de knieën pal naast Cindy en tot grote schrik van Cindy legt ze de hand op haar luier aan de achterkant en zegt:
"Nu Cindy wat vindt je ervan? Maar wat voel ik nu? Heb jij het in je luier gedaan en ben jij nat Cindy?" Cindy wil wel door grond gaan van schaamde en loopt vuurrood aan maar alle aandacht van haar moeder en de verkoopster is nu ophaar gericht.
"Is dat zo Cindy?" Bemoeid haar moeder er gelijk mee. "Nou dan moeten we deze commode gelijk maar eens proberen."
"Nee mama doe dat alstublieft mij niet aan." Protesteert Cindy heftig. "Niet mij hier midden in de winkel verschonen." Cindy schrikt van hoe luid ze dit zegt want er zijn diverse mensen in de winkel die nu haar kant opkijken wat de situatie alleen maar erger maakt.
Maar Zwanet is onverbiddelijk en tilt haar op en zet haar met de luierkont op de rand van het aankleed kussen. Daarna wordt haar schoentjes en sokjes uitgedaan. Dan wordt Cindy achterover geduwd en even later ligt ze met de rug op het aankleed kussen. Haar ogen zijn vol haat en afschuw en kijken naar wat haar moeder haar aan doet.
"Je kan me wel gemeen aankijken Cindy maar je hebt het aan je zelf te danken door in je luier te plassen." Even was ze ontspannen en lette ze wat minder op. Dat leverde me genoeg tijd op om snel ter hoogte van haar navel, daar waar haar middel het smalst was, aan beide kanten onder het aankleedkussen een uiteinde van een riempje te pakken en die boven haar buik te sluiten. Het metalen sluitsysteem klikte dicht en ik trok de riem nog strakker zodat Cindy strak vast op het aankleedkussen kwam te liggen. De riemen kwamen van onder het aankleedkussen vandaan en waren aan de commode vastgemaakt. Doordat de riemen nu wat strakker stonden, drukte het de opstaande randen van het aankleedkussen in.
Cindy keek geschrokken toe, maar lag nu vast op de commode. De riemen zaten heel strak, strak genoeg om te zorgen dat ze niet onder de riemen uit kon komen. Ook het slotje kon wel zo gesloten worden, maar niet zonder sleutel geopend worden. En de riempjes konden alleen strakker getrokken worden.
"Nee! Wat doe je?" De verbazing was van haar gezicht af te lezen. Haar pupillen waren wijd open. Ik las angst in haar ogen. Tevergeefs frommelde ze met het slot, maar kreeg het niet los. Ze probeerde overeind te komen, maar alleen haar schouders kwamen met veel moeite een paar centimeter van het plastic omhoog. Ze trok haar knieën in, zwaaide met haar armen, en schudde over de commode, terwijl het zweet haar aan alle kanten uitbrak.
"Het spijt me, ik moet dit even doen, maar ik weet het goed gemaakt: jij blijft hier maar even liggen om tot bedaring te komen. Je kan er toch niet afkomen omdat je vast ligt."
"Nee mama dat kan je niet menen, ik wil niet hier open en bloot liggen in de winkel." Door het lawaai waren er diverse mensen nieuwsgierig geworden door wat er in de winkel gebeurde en zagen op een afstandje Cindy, vastgebonden op de commode spartelen met armen en benen, liggen. Ze wou wel overeind komen maar de riem die strak en op slot om haar middel zat belette haar om overeind te komen.
Haar moeder en de verkoopster lieten haar achter met de boodschap dat ze wat gingen drinken. Cindy probeerde tegen beter in los te komen en trok uit alle macht aan het riempje maar deze was veel te sterk en het slotje kon ze niet openen. Tot haar ontsteltenis kreeg ze door alle inspanningen en de druk van de riem op haar darmen aandrang tot te poepen.
"O NEE..." dacht ze dat komt er ook nog bij. Ze hield ze wat stiller maar het leed lijkt niet meer te wenden en voelde steeds meer aandrang. Angstzweet breekt Cindy nu uit en even later krijgt ze zoveel last zodat ze alleen nog maar in haar luier kan poepen.
Ze voelt de zachte massa in haar luier gaan en een weg tussen haar benen een weg in haar luier zoeken. Ze kan wel voorkomen dat alles in haar luier komt om de rest af te knijpen, maar ze had al een behoorlijke poepluier en rook de penetrante geur van haar poep dwars door haar luier.
Cindy kwam wat tot bedaring omdat ze merkte dat er nu wel heel veel mensen naar haar keken en haar verrichtingen gade sloegen. Eensklaps schrok ze ontzettend want ze zag haar beste vriendin Jenny binnenkomen met haar moeder en die keken gelijk in mijn richting omdat er diverse mensen naar mij keken hoe ik daar vastgebonden op de commode lag met een luier om Jenny zo nieuwsgierig als ze is loopt gelijk in mijn richting en als ze wat dichterbij herkent ze mij tot overmaat van ramp en als ze voor de commode staat zegt ze:
"Cindy wat doe jij hier zo vastgebonden op een commode." Cindy begon nu te huilen en sloeg haar handen van wanhoop nu voor haar ogen. Inwendig kookte ze van woede naar haar moeder voor deze vernedering en het liefst zo ze nu oplossen in het niets. Nog steeds kan ze geen woord van schaamte uitbrengen en dan vallen Jenny's ogen op de luier die Cindy om heeft.
"Wat heb jij nu gedaan, heb jij een luier om en heb je in je luier geplast?"
Ze streek de luierbroek die Cindy draagt strak tegen haar luier en ziet de gele vlek in de witte luier die Cindy om heeft. Jenny gaat nog verder op onderzoek en zegt:
"Als ik zo reuk heb je ook nog in de luier gepoept. Of niet soms Cindy?" Cindy lag nu met de benen wat wijd uit elkaar met de hakken wat opgetrokken zodat poep en plasluier goedzichtbaar zijn. Diep van schaamte met een rood gezicht ligt ze nu met haar handen voor haar gezicht.
Op dat moment komt Zwanet en de verkoopster terug en begroeten Jenny.
"Hallo Jenny, jij hier ook, en heb je even met Cindy gepraat?"
"Ja," zegt Jenny, "maar Cindy huilt alleen maar en volgens mij heeft ze in de luier geplast en gepoept."
"Wat?" zegt Zwanet. "Heeft ze nu ook al in haar luier gepoept?" Ze duwt de benen van een huilende Cindy open en ruikt even aan de luier die ze om heeft en zegt:
"Ba.... Cindy, je hebt inderdaad een poepluier."
"Wilt u een wasteiltje met handwarm water en zeep en wat handdoeken voor me halen?" vraagt Zwanet aan de verkoopster.
"O, ja hier is de sleutel van mijn rode auto, die hier vlak voor de deur staat. Op de voorbank staat een tas met luiers en plasticbroekjes van Cindy." De verkoopster knikt en loopt weg om het gevraagde te halen.
"Nee mama dat kan je niet menen." Cindy rukt wild aan haar riem waar ze vast mee ligt gebonden op de commode en slaat met haar armen en benen om los te komen, maar weet dat ze geen schijn van kans heeft.
"Nee mama," begint ze nu luid jammerend, "Ik wil hier niet in mijn naakie in een winkel liggen en een schone luier krijgen." Nors pakt haar moeder de kin van Cindy en zegt:
"Nu is het gebeurd hoor. Ik ga jou hier in de winkel een schone luier geven en jij houd je rustig. Is dat goed begrepen Cindy." Cindy schrikt van de toon van haar moeder en houdt wijselijk haar rustig.
"Wat is er allemaal aan de hand?" vraagt de moeder van Jenny die op het lawaai was afgekomen. Even later ziet ze Cindy liggen op de commode en zegt:
"O ben jij het die zo'n lawaai maakt. Moet je eens om je heen kijken." En toen had Cindy pas in de gaten dat er wel een 15 stel mensen naar haar keken die druk met elkaar in gesprek waren over wat ze zagen.
Cindy bloost tot over haar oren. Daar kwam de verkoopster al aan met de gevraagde spullen.
"Zou jullie mij even willen helpen?" vroeg Zwanet aan Jenny en de verkoopster. Cindy's ogen rolden nu echt pas er bijna uit van ongeloof, dit kan haar moeder toch haar niet aandoen. Haar best vriendin en een vreemde vrouw zouden haar zo naakt zien. Bij deze gedachte zette ze het op huilen en probeert ze overeind te komen, maar haar de riem om haar middel belette dit.
"Zo Cindy wil jij proberen te zitten. Nou daar weet ik wel raad op." Uit een van de lade's haalde ze nu een kort riempje van stug elastiek. Aan de uiteinden zaten een soort haken die in iets vast konden haken.
"Wilt u het hoofd van Cindy even vast houden dan kan ik haar even vast gespen." Zwanet ging aan het hooft einde van de commode staan en pakte het hooft vast en om haar in de macht te houden en de nek goed vrij te krijgen trok ze de kin omhoog. Direct aan beide kanten van Cindy's nek zaten twee gaten in het verschoon kussen. Deze waren tot nu toe niet opgevallen maar de verkoopster haalde er twee ringen uit die maar net boven het kussen uitstaken. Ze gespt een kant van het riempje vast aan de ring en deed de riem om de nek van Cindy om de riem vervolgens aan de andere kant van de nek vast en in slot te zetten. Even controleerde ze of het riempje niet te strak zat, maar dit was niet geval. Cindy keek vol angst en woede naar haar moeder.
"Zo," zegt Zwanet, "nu ben je aan je schone luier toe." en pakte de plastic broek vast van om deze over de luier weg te trekken. Nonchalant gooide haar moeder de plasticbroek pal naast het gezicht van Cindy zodat ze de geur van de luierbroek rook. Cindy wondt zich nu steeds meer op want weldra zou ze naakt voor Jenny en de verkoopster en iedereen in de winkel liggen.
Haar moeder maakte de eerste plakker los en toen de tweede. Nu was een kant van de luier los. Cindy huiverde over haar lichaam en haar buikje trilde van opwinding. Behoedzaam glijden de handen van haar moeder naar de andere kant om ook die plakkers los te maken.
Als deze ook los zijn vouwt haar moeder de luier tussen de benen weg. Cindy was inmiddels wat met gebogen knieën gaan liggen. De verkoopster pakte de benen in de schaargreep zoals die ook bij baby's gehanteerd wordt. Beentje wat krom en de enkels over elkaar. Ze trok de benen richting Cindy's haar hoofd zodat haar billen van het plastic aankleedkussen kwamen.
Nu kon Zwanet de vieze luier onder haar billen halen en deze zo goed mogelijk schoon vegen. Hierna kwam Cindy weer languit te liggen. Cindy moest de benen nu wijd spreiden en krom leggen.
"Zo kan ik je goed van voren wassen Cindy." Cindy haar hele lijf schokte nu van opwinding en wist niet wat ze moest voelen.
"Zo pakken jullie haar benen nu stevig vast zodat ik haar kan wassen." Jenny en de verkoopster pakten de beide benen van Cindy stevig vast en trokken ze nog wat verder omhoog zodat het kale pas geschoren poesje wat nu nog onder de poepresten zat goed zichtbaar is. Zwanet doet een soort washandje om haar hand. In deze zitten namelijk vingers. Ze maakt het washandje goed nat en zeept het goed in en begint Cindy te wassen in haar kruis. Ze neemt er alle tijd voor en vergeet niks.
Na een keer gespoeld te hebben komt er nog een extra zeeplaag aan te pas en zachtjes masseert haar moeder de vagina van Cindy. Toen Zwanet daar de buitenkant van klaar had deed ze de lipjes open en begon deze ook te wassen. Cindy begon steeds meer te reageren onder hun handen.
Ze schaamde zich rot maar haar gevoelens kwamen steeds meer in tweestrijd met elkaar. Van een kant was ze woedend maar aan de andere kant begon ze de gevoelens lekker te vinden. Om deze laatste gevoelens te onderdrukken spartelde steeds meer tegen. Zwanet kreeg hier wat genoeg van en gaf Cindy een ferme tik met haar blote hand tegen de binnenkant van bovenbillen.
"Stil liggen jij of moeten je handen erbij vast soms." Cindy gaf een gil van schrik en word gelijk rustig.
"Zo nu kan ik tenminste je inwendig in je vagina schoon maken." en met een hand opende ze de schaamlipjes en begint de gevoelige plekjes schoon te maken. Binnen de korste keren staat Cindy op de kop maar met heel veel moeite houd ze zich goed. Ze trok wel aan haar benen maar deze worden stevig door Jenny en de verkoopster vast gehouden. Van overeind komen was ook al geen sprake omdat de halsband vast zat en Cindy lag machteloos te hopen dat haar moeder het binnenkort genoeg vond. Even later pakte Cindy moeder een schoon washandje met water en haalde de zeep uit haar kruis.
"Zo," sprak ze, "nu is je kontje aan de beurt." Jenny laat het been los en de verkoopster pakt dit over om de benen in de schaargreep. De enkels over elkaar en boven haar Cindy's buik. Haar kontje was nu vrij van het plastic aankleed kussen en vrij toegankelijk om gewassen te worden.
Weer maakt Zwanet een washandje flink nat en kwam er een laag babyzeep op. Haar kontje wordt helemaal schoon gepoetst en ook ging haar moeder een eindje in haar poepgaatje om het schoon te maken. Cindy schrok en probeerde haar kontje weg te draaien maar het riempje om haar middel verhinderde dit. Nadat haar moeder het kontje helemaal schoon had gemaakt en droog gewreven had mochten haar benen terug.
"Zo nu ben je klaar voor de schone luier Cindy." Zei haar moeder kleinerend tegen Cindy en met een blik zoals een moeder naar een baby kijkt. Cindy haatte de blik nu al en denk als dit 18 maanden zo door moet gaan dan heb ik nog heel wat te ondergaan.
Haar moeder pakte nu een grote zalmkleurige luier uit de tas en vouwde deze open en legt deze tussen de benen van Cindy. Ze steekt een hand onder de knieën van Cindy en tilt haar billen van het aankleedkussen. Met haar anders hand schuift ze de luier nu onder haar kontje.
"Ik heb even een oliespuitje voor in haar kontje gehaald." zei de verkoopster. "Dat maakt haar poepgaatje lekker zacht."
"O dank u wel." Sprak haar moeder en zei:
"Wilt u even haar benen dan weer even vast houden zodat ik het even kan inbrengen."
"Ja hoor, met alle plezier" en voordat Cindy kon reageren lag ze alweer dubbel gevouwen op de commode. Zwanet bracht het spuitje in het gaatje en spoot het leeg. Cindy reageerde met heftige trekken door haar buik en voelt de vloeistof in haar kontje gaan. Even later haalde haar moeder het spuitje er weer uit.
Dan doet haar moeder een latex handschoen aan en pakt een fles babyolie. Behoedzaam spuit ze wat olie op de handschoen. Ze zet de fles aan de kant en begint het achterwerk van Cindy in te smeren.
Toen haar kontje klaar was liet de verkoopster Cindy's benen weer los en pakte haar moeder de babyolie fles weer. Voorzichtig spoot ze wat olie op het poesje van Cindy en met de hand waar de latexhand schoen omzat wreef ze de olie in en om haar poesje. Cindy kreunde van de inspanning en opwinding. Nadat haar moeder tevreden is trekt ze de handschoen uit.
"Zo Cindy klaar voor de luier?" Cindy keek verlegen naar haar moeder en vervolgens naar haar vriendin Jenny die alles vanaf het begin gevolgd had. Zwanet duwde de benen van Cindy nog verder uit elkaar en pakte de uiteinde van de luier en trok deze tussen de benen door en vouwde deze op haar onder buik. Ze vouwde hierna de rechter flap over haar rechterzij en stopte deze bij de rug wat in.
Daarna pakte ze de flap waar ze op Cindy op lag van achteren en vouwde deze zorgvuldig naar voren en deed de eerste plakker aan haar kruiszijde dicht. Daarna wordt de tweede plakstrip aan de buikzijde vast gezet. Zwanet pakt nu de linkerflap en trek deze strak over de buik naar de andere kant. Ze trekt hem strak en doet hem ook langs de zijkant bij de rug er in. Hierna komt de achterflap naar voren en komt de derde en de vierde plakker vast te zitten.
Cindy voelt nu de luier strak tegen in haar kruis drukken en om haar kontje. Ze probeert haar benen wat bij elkaar te krijgen maar merk dat deze luier wat dikker is dan de eerste en dat er een dikke prop tussen haar benen zit.
De verkoopster stond al klaar met een schone plastic broek en pakt een enkel van Cindy en trekt het been door de nauwe opening. Daarna komt het tweede been er door en trekt de verkoopster de plasticbroek over haar knieën richting de luier die Cindy om heeft. Dan maakt de verkoopster het riempje met het sleuteltje los wat Cindy de hele tijd op haar plaats hield.
"Kontje omhoog." Zegt ze nu streng en Cindy tilt haar bibs omhaag. Het plastic aankleed plakte wat doordat Cindy gezweet heeft. Als Cindy haar kontje wat omhoog getild heeft schuift de verkoopster de luierbroek snel en behoedzaam om de luier en het plastic komt een cm of 10 boven de luier. Dan haalt ze nog even de vinger door haar kruis zodat de plasticbroeken luier goed komen zitten.
Hierna wordt Cindy's bandje om de nek losgemaakt en mag ze eindelijk overeind komen. Ze voelt direct hoe de luier om haar kontje spant en dat deze dikker is dan de eerste die ze om had.
Haar moeder zegt tegen de verkoopster dat ze er graag twee van wil hebben. Cindy kijkt haar moeder even raar aan omdat ze er twee wilt maar durft het waarom ervan niet te vragen.
Haar moeder tilt haar van de commode af en jenny komt bij haar.
"Trek het je niet aan hoor." zegt ze, "ik zal tegen niemand zeggen dat ik geholpen heb jou te verschonen en je blijft mijn grote vriendin." Voor het eerst kan Cindy weer flauw glimlachen en zegt ze haar vriendin gedag.
Met z'n drieën lopen ze naar een andere hoek waar de boxen staan. Na even te zoeken staan ze stil bij een grote box van ongeveer 2,5 bij 2,5 meter met een dik zacht plastic kleed er in. Op het kleed staan allerlei disney figuren geprint in allerlei kleuren.
"Ik wil zo'n box graag voor Cindy met een roze jachtig kleed." Cindy huiverde en staarde naar de box. Ze zag haarzelf er al in liggen.
Haar moeder trok haar even later aan het tuigje en ze liepen verder want er moest ook nog een bed en een kinderstoel voor Cindy komen. Ze liepen eerst naar de bedden afdeling. Haar moeder zag een enig bed en ze loopt er gelijk heen, Cindy achter haar aan nemend. Ze loopt naar een groot babybed van hout met grote hekken met spijlen er voor. Het bed was wel twee meter lang en 80 cm breed.
De verkoopster maakte aan voet en hooft eind de sluiting los en liet het hek wat wel een 60 cm hoog was zakken. Dan sloeg ze het dekbed van zacht geel met roze terug zodat het laken zichtbaar was. Het had een zacht gele kleur met aan de zijkant elfje's op geprint. Ook was er een passend kussentje in gelegd van dezelfde kleur.
"Kijk," zegt de verkoopster. "het matras is met een dikke lavendel kleurig hoes omkleed. Mocht Cindy dan al eens doorlekken dan wordt het matras niet nat."
"Kruip er maar eens in." zei Zwanet nu tegen Cindy en gelijk geeft ze haar een duwtje in de goede richting. Cindy denkt, dat kan er ook nog wel bij en kruipt in het bed. Ze kan er gemakkelijk languit in liggen.
"Ja, ik ben wel tevreden over het bed, doet u hier ook maar twee van." Weer de verbazing bij Cindy maar ook nu durft ze niks te vragen. Als laatst lopen ze naar de kinderstoelen. Ze bekijken diverse modellen maar Zwanet vindt niet een die ze echt mooi vind. Ze vraagt de verkoopster:
"Heeft u geen een die van blank eiken is gemaakt?" Even denkt de verkoopster na en zegt:
"Ja, ik heb er nog wel een in de etalage van de winkel. Komt u maar even mee." Even later stappen ze in de etalage met z'n drieën.
"Ja, dit lijkt me wel een mooie voor Cindy." De kinderstoel was van blank eiken en had een dik plastic kussen en een zachte rugbekleding van hetzelfde materiaal. Cindy houdt zich wat afzijdig omdat het druk op straat is en er nu al mensen zijn die de etalage in kijken en stel je voor dat ze hier ook moet passen. Dat laatste had ze niet moeten denken om haar moeder zegt:
"Cindy moet er maar even in zodat we kunnen zien dat ze er in past." Cindy probeert nog weg te komen maar haar moeder had haar aan de leiband en tuigje vast.
"Nee mama, dat wil ik niet. Niet hier in de etalage waar iedereen mij kan zien." En begint te huilen om haar woorden kracht bij te zetten.
"Ik heb niks te maken met jou wensen Cindy, als ik het nodig vindt om jou in de kinderstoel te zetten dan gebeurt dat ook. Baby's hebben niks in te brengen!" Meteen pakt haar moeder haar bij de schouders en pakt de verkoopster haar bij de benen en gezamenlijk tillen ze Cindy luid protesterend en spartelend in de kinderstoel.
Haar moeder draait gelijk beide armen op Cindy's rug en stopt een arm onder haar oksels door om haar in bedwang te houden. De verkoopster trekt een riem van ongeveer 10 cm onder de luier van Cindy weg. De band zit ongeveer een 10 cm uit de rugleuning vast in het midden op de zitting van de kinderstoel. De zitting was wel voorzien dik kussen met plastic bekleed. De verkoopster pakt een tweede riem die door de rugleuning ter hoogt van Cindy's navel loopt. Ze trekt de riem die door het kruis van Cindy strak omhoog en klikt deze d.m.v. een slotje aan de riem die ze nu om haar middel krijgt. Dan komen beide riemen die Cindy in haar taille heeft door de rugleuning en wordt deze strak achterop de kinderstoel vast gezet. De riem drukt Cindy stevig tegen de rugleuning en de riem in haar kruis drukt de luier nog strakker dan dat deze als zat.
"U mag nu de armen wel los laten omdat ze geen kant meer op kan hoor en nu kan haar tuigje dat ze boven om heeft wel vervangen worden." Zwanet begrijpt haar en pakt het sleuteltje om het slotje los te maken.
"Ik zal even een kindertuigje wat bij de stoel past ophalen." Zegt de verkoopster. Dan begint Cindy weer te huilen en ziet tot grootte schrik en schaamte dat er al diverse mensen voor de etalage naar haar kijken. Ze blijven schaamteloos en lacherig naar haar kijken. Cindy vindt het verschrikkelijk maar heeft totaal geen keus omdat ze vastgezet in een dikke luier in een kinderstoel zit. Niet weten waar ze moet kijken.
Als de verkoopster terug komt heeft haar moeder Cindy al van haar eigen tuigje ontdaan.
"Steek je handen eens naar voren Cindy." Cindy gehoorzaamt maar omdat ze geen keus heeft en door haar betraande gezicht ziet ze een tuigje wat van soepel 5 cm breed band is gemaakt. De banden zijn het zelfde materiaal als waar spanbanden van zijn gemaakt. Soepel maar heel sterk en roze van kleur. Het tuigje ziet het zelfde uit als een babytuigje maar dan groter. Ze steekt de armen door de openingen van het tuigje wat de verkoopster haar voor houdt. Aan de voorkant zit een brede leren lap waar een konijn op geprint zit. Vlak onder haar ribben ongeveer halverwege haar buik komt een riem te lopen.
"Wilt u haar even naar voren duwen?" zegt de verkoopster tegen Zwanet. "Dan kan ik de riem op haar rug vast zetten met een slotje." Cindy wordt bij haar nek gepakt en krom naar voren geduwd zodat de verkoopster er bij kan.
Deze gaat achter de kinderstoel staan om het tuigje van Cindy vast te zetten. Ze pakt de riem die om Cindy's middel loopt en trekt hem strak om een hevig hijgend Cindy's middel. Cindy hoorde het slotje in slot vallen omdat deze van metaal gemaakt was. Ook merkte dat er twee riemen vlak onder haar oksel door liepen.
Nu maakt de verkoopster een riem vast die hoger zat en over haar schouder bladen liep. Ook deze was voorzien van een slotje wat alleen met een sleuteltje weer open kon. Cindy voelde het tuigje nu als een harnas om haar heen knellen. Hierna worden twee riemen die aan de achterkant op de zij vast aan het tuigje zaten, ter hoogte van haar bovenarmen door de rugleuning. Ook deze kwamen strak vast te zitten en Cindy wordt nog strakker vast in de kinderstoel getrokken.
"Zo dat lijkt heel goed." Zegt haar moeder. Cindy kijkt heel kwaad en vol haat naar moeder die dit haar allemaal aandoet.
"Kijk," zegt de verkoopster. "hier zitten twee riemen waar haar onderbenen mee vast kunnen worden gezet zodat ze niet kan schoppen." en zet de benen van Cindy vast.
"Zo nu kan het blad ervoor gedraaid worden wat al die tijd op de zijkant zat en zo wordt Cindy nog wat meer vernedert." Cindy heeft inmiddels een rood hooft van schaamte vernedering en inspanning, niet wetend wat er nog meer boven haar hooft hangt.
"Ze zal inmiddels wel dorst hebben denk u ook niet." Zegt Cindy's moeder tegen de verkoopster.
"Ja dat denk ik ook wel," zegt de verkoopster, "ik zal even een fles met melk en een slap voor haar halen. Kan u haar polzen even vast zetten dan?"
"Ja dat doe ik wel." en gelijk pakt ze Cindy haar pols om deze strak naar beneden te trekken en deze met klittenband vast te zetten aan de kinderstoel, haar moeder loopt naar de andere kant om ook deze pols vast te zetten.
Cindy kijkt het allemaal vol haat en moet het machteloos toelaten. Even later komt de verkoopster terug en zet een fles met 300 cl. Warme melk voor op het blad van de kinderstoel. De fles is natuurlijk voorzien van een grote speen. Cindy denk, nee dit kunnen ze me niet aan doen en begint aan haar armen te rukken maar deze zitten stevig vast in de riemen en er zit geen millimeter ruimte op. Ze voelt haar vreselijk ongemakkelijk, haar lichaam zit stevig vast gebonden in de kinderstoel en de riemen geven geen millimeter mee.
(deel 1)
"Kleintje wakker worden liefje. Het is tijd voor mammie om je voor te bereiden." Cindy werd wakker en gaat rechtop de rand van het bed zitten. "Waarom noemde moeder me Kleintje?" Verbaasde ze zich, ze wist dat ik een hekel daar aan had en deed dat niet meer sinds ik geen klein kind meer was. Zwanet deed de lakens terug slaan en zag dat haar bed alweer nat was.
Cindy's nachtjapon was doordrenkt en ze zat op een natte plek. Haar weinige schaamhaar dat doorheen scheen herinnerde haar hoe jong en knap ze was.
"Ik wil dat je eerst je lakens en nachtjapon verwijderd en dan naar de badkamer gaat!" Cindy deed wat haar moeder zei, het bad was al vol te wachten op haar.
"Dank je mam" Zei ze en wilde de deur op slot doen maar Zwanet voorkwam dit.
"Ik kan mezelf wel wassen!" Zei Cindy, maar haar moeder pakte haar op en begon haar van achteren te wassen. Zwanet legde uit hoe vanaf nu de manieren gaan gebeuren.
"Als eerste Cindy, als je niet stopt met bedplassen en in je slipje zoals een kleine baby, dan kun je ook niet voor jezelf zorgen. Ik ben niet langer van plan om je lakens en slipjes te wassen. Je gedraagt je als een 6 maanden oude baby, dan behandel ik je daar ook maar naar in plaats van 14 jaar. Ik vertel je nu dit, deze straf zal zeker 12 maanden duren en misschien wel 18 maanden."
Cindy moest omhoog staan zodat haar moeder haar kon wassen. Ze was aan het protesteren, maar haar moeder gaf haar een pets op haar natte bips en vertelde dat ze haar mond moest dicht houden. Zwanet pakte een scheermes en zeep.
"Cindy, je bent vanaf nu een baby en baby's hebben geen schaamhaar." Vertelde ze. "Benen uit elkaar Cindy zodat ik je kan scheren." Ze verwijderde al haar schaamhaar.
"Vanaf nu, ben je een 6 maanden oud babymeisje. Je zult witte dagluiers voor overdag en Zalmkleurige nachtluiers met inleger en gekleurde plastic broekjes dragen, 24 uur per dag, en zult ze gebruiken waarvoor ze bestemt zijn. Je zult onder geen beding de wc gebruiken en ik wil er geen geheim van maken van jouw baby toestand. Voor niemand niet!" Cindy barste onmiddellijk in huilen uit de gedachten alleen al met het dragen van luiers. Ze was volkomen verslagen: haar moeder zou haar voortaan gaan aankleden, voeren, wassen, en haar natte en vieze luiers verschonen.
"Vanaf nu zul je babykleding dragen de gehele tijd, inclusief de schooltijd, je opvoeding is belangrijk en je zult straks een luier en plastic broek onder je blauwe navy schoolrok dragen in plaats van een slipje."
"Bij elke ongehoorzaamheid doe ik je luier en broekje omlaag en leg je over mijn knieën voor een flink pak slaag op je blote billen. En geloof me, ik geef ook een pak slaag in het bijzijn van anderen, jonge dame! Na je pak slaag, ga je in de hoek staan voor een uur met je luier rond je enkels en je babykleding vastgepind op je rug. Het maakt me niet uit of we nu wel of geen visite hebben gedurende je straf, het zal gelijk ingaan."
Zwanet zei dat ze uit bad moest komen en begon haar af te drogen. Ze legde nog steeds haar nieuwe bestaan uit als baby Cindy.
"Ik laat je weten Cindy, dat ik niet je babyleven geheim ga houden, voor niemand. Je zult altijd baby kleding dragen en je luier en plasticbroekje wil ik zichtbaar hebben. Als je vrienden langskomen zullen ze je zien als baby en je krijgt een pak slaag voor hen of word je op het plaspotje gezet indien nodig. Als we uit gaan winkelen of naar het park of strand of visite of naar mammie's vrienden, zul je gekleed gaan als baby en je luier en baby broekje zal dan voor iedereen zichtbaar zijn."
Cindy kon niet geloven en huilde onbedaarlijk toen haar moeder haar terug liet gaan naar haar slaapkamer en haar op bed legde. Ze pakte een grote witte luier en vouwde deze onder Cindy's bips. Ze pakte een tube luiercrème en smeerde haar bips en pas gescheerde lichaamsdeel in. Al snel zat de luier strak gesloten en hoorde Cindy het plasticbroekje kraken. Haar moeder deed haar een plastic luierbroekje om. Een voor een werden haar voeten door de nauwe, elastische openingen geduwd en trok mamma het broekje helemaal omhoog. Cindy voelde hoe het elastiek van de taille over de luier heen werd getrokken en daarna strak tegen haar blote buik aan drukte. Ondertussen probeerde Cindy haar benen samen te knijpen maar dat was onmogelijk met zo'n dikke luier.
Ze trok een paar witte sokken over haar voeten. Deze waren voorzien van een roze strikje en deed erg kinderachtig aan. Dan pakte haar moeder tot verbazing van Cindy, een korte baby T-shirt tevoorschijn met een opdruk van een baby met luier om met haar eigen naam erop. Cindy werd opgedragen op te staan zodat de babykleding over haar hoofd naar beneden getrokken kon worden. Het hempje was net lang genoeg om haar navel af te dekken maar meer ook niet. Haar dikke luier kwam dan ook helemaal onder het hempje vandaan.
Ze borstelde het haar van het arme meisje en maakte twee varkenskrullen met roze lintjes om het babykledij compleet te maken met een bijpassend roze fopspeen aan een touwtje. Ze deed deze over haar hoofd en plaatste de fopspeen in Cindy's mond. Cindy huilde nog toen ze volledig voor de spiegel gezet werd, helemaal verontsteld met haar krullen en babykleding. Haar moeder legde steeds de nieuwe regels uit.
"Van nu af aan Cindy, zul je zo gekleed worden. Zoals ik je al eerder vertelde, het maakt mij niks uit of we visite hebben of niet, of op visite gaan of winkelen. Je mag geen poging wagen je luier aan te raken of uit te doen, op geen een ogenblik! Voortaan zal ik je eten geven en je verschonen en ga je naar bed om 18.30 elke avond en als we visite hebben ga je om 19.30. Als ik uit ga en je kunt niet mee, dan zorg ik voor een babysitter, die jou mag straffen zoals ik doe als je stout bent geweest. Dan ga je met je blote rode billen in de hoek staan of gelijk naar bed."
Cindy moest nu naar beneden gaan, door de dikke luier waggelde ze als een baby. Haar moeder zette haar aan de keuken tafel en gaf haar een babyflesje voor ze die mocht gebruiken kreeg ze eerst een slabbetje om haar nek met daarop geprint "baby".
Cindy zuigt aan de speen van het flesje en dacht gelijk aan hoe ze maandag naar school moest en stiekem maar een navy slipje mee zou nemen en onderweg. Zodat ze deze kon verwisselen anders zou het door haar klasgenoten ontdekt worden. Deze gedachte was teveel voor haar en ze barste in tranen uit.
Cindy's gedachte ging even naar vorige week maandag. Ze was gaan winkelen met haar beste vriendin Jenny. Ze hadden nota bene nog wel sexy ondergoed gekocht. Die wilde ze aankomende maandag aantrekken samen met haar vriendin. Nu zou ze geluierd naar school moeten. Alleen de gedachte al als ze gestraft zou worden met het rietje door de meester op haar blote billen, zou hij hiervoor mijn luier omlaag doen voor al mijn klasgenoten en wat als deze nat is?
Cindy begon steeds harder te huilen bij deze gedachte. Voor 18 maanden in een luier lopen, haar moeder gaf haar geen keus. Zwanet kreeg er steeds meer schik in nu ze weer een grote baby had.
"Zo Cindy, ik ga je nu vertellen wat we vandaag gaan doen. Jou vader gaat zo naar boven toe om je kamer te ontruimen en je behang er af te halen. We gaan van jou slaapkamer een heuse babykamer maken met babybed, commode, aankleedkussen en nog veel meer babyspulletje's die we vandaag gaan kopen. We gaan eerst vloerbedekking gordijnen en behang uitzoeken en dan gaan we naar de babyzaak voor de rest van de spulletjes." Zwanet pakte een tuigje en zei tegen Cindy:
"Steek je handen er door Cindy." Cindy deed wat haar moeder vroeg en voelde de riempje's om haar schouder vallen haar moeder sloot het tuigje met een slotje af en deed er een leiband aan zodat Cindy aangelijnd was.
Zwanet pakt de roze linnen schoentjes en trekt ze Cindy aan. Dan loopt Zwanet naar de telefoon en belt de apotheek. Cindy hoort haar een hele voorraad luiers en inleggers bestellen.
"Zo Cindy, nu ben ik klaar om met jou te gaan winkelen." Er wordt een grote tas gepakt door de moeder van Cindy en er worden twee luiers een plasticbroek, poeder en babyzalf in de tas gedaan.
"Zo, dat heb ik nodig voor het geval je in je luier plast en ik je moet verschonen." Cindy kijkt haar moeder vol schaamte en ongeloof aan en denkt dit kan niet waar zijn. Cindy wordt mee genomen naar de auto aan de leiband en loopt snel naar de auto, bang dat iemand haar in de luier ziet lopen en wil voorin gaan zitten maar haar moeder trekt haar terug aan de leiband die aan het tuigje zit en zegt:
"Niks daarvan, jij komt achterin waar kleine baby's moeten zitten." Cindy ziet het kinderzitje wel, maar had er niet bij nagedacht dat, dat wel eens voor haar kon zijn. Zij gaat op de achterbank net naast het portier zitten. Ik buig over haar heen en gebaarde haar op te schuiven. Toen pas realiseerde zij zich dat zij in het kinderzitje moest.
"Mamma, alsjeblieft. Dat is niet nodig. Ik zal gehoorzamen." Sputterde zij, maar natuurlijk was dat tevergeefs. Zwanet duwde haar verder en met tegenzin schoof zij door. Ik ging naast haar zitten en draaide me naar haar toe. Zij zat nu met haar rug in het zitje en het hield haar stevig op zijn plaats. Een rode blos verscheen op haar wangen en zij voelde de riemen in haar rug en begreep dat ze vastgegespt zou worden.
Allereerst spreidde ik haar benen en graaide naar de eerste riem. Aan het eind zat een groot zwart blok waarin de vier andere uiteinden gestoken konden worden. Met een druk op het middengedeelte van het blok schoten de vier gespen dan weer los, maar door middel van een klein sleuteltje kon je ook het openen blokkeren.
Nu zocht ik de beide riemen die over de schouders liepen. Cindy boog gewillig iets naar voren en ik gespte de riemen vast, die nu nog losjes hingen. De laatste twee riemen liepen langs het smalste gedeelte van de middel en werden ook vastgemaakt. Nu trok ik beide laatste riemen strak en Cindy werd dieper in de rugleuning gedrukt. Ik hoorde haar kreunen. Ook de twee schouderriemen werden strak getrokken en ik zag hoe Cindy weerloos vast zat. Haar T-shirt werd tegen haar lichaam getrokken en de riem tussen haar benen door drukte de luier stevig op zijn plaats. De luier was trouwens nog steeds goed te zien en Cindy kon nu niets doen om het te verbergen. Alhoewel Cindy haar armen en benen vrij kon bewegen was zij volkomen hulpeloos. Haar bovenlichaam zat zonder bewegingsruimte tegen de rugleuning aangeplakt.
"Zo Cindy, zo kunnen we veilig op weg." Zwanet gaat voor in zitten en startte de auto. Net als we weg zullen rijden zien we de vader van Cindy de vloerbedekking van Cindy's kamer naar buiten brengen om weg te worden gegooid. Na een kwartiertje rijden komen we in de stad aan en stoppen we bij een winkel waar ze vloerbedekking verkopen. Cindy schrikt behoorlijk en wordt heel onrustig omdat er vrij veel mensen aan het winkelen zijn. Cindy zegt dan ook snel:
"Zal ik in de auto wachten mama?"
"Daar is geen sprake van Cindy, jij gaat gewoon mee." Cindy voelt zich vreselijk ongemakkelijk bij het idee dat er straks mensen zijn die haar zo kunnen zien met een luier om. Haar moeder doet het achterportier open en maakt het tuigje wat Cindy zo stevig om heeft los en pakt de leiband van Cindy's tuigje vast.
"Kom maar uit de auto Cindy." zei Zwanet terwijl ze aan de leiband trekt. Heel voorzichtig en heel schichtig om haar heen kijkend of niemand haar ziet komt ze voorzichtig uit de auto. Als ze naast de auto staat draait Cindy's moeder de deuren en op slot en Cindy staat alleen getogen in kort baby hempje en een dikke luier om gehuld met een tuigje om op de parkeerplaats. Cindy weet niet waar ze moet kijken en voelt haar ontzettend opgelaten en bekeken.
"Ga jij voor de auto staan Cindy." Zwanet neemt haar mee naar de voorkant van de auto.
"Draai je om en ga met je hoofd op de motorkap liggen zodat ik je kan controleren of je luier vies is, Cindy." Cindy kijkt haar moeder vol ongeloof en woedend aan. Ze moet hier openlijk op de parkeerplaat waar iedereen haar kan zien haar luier laten controleren.
"Nee mama, dat is niet nodig ik ben nog droog." Zegt ze zacht, bang dat iemand anders het kon horen.
"Dat kan jij wel zeggen Cindy maar jij bent daar nog veel te klein voor om dat te beoordelen." zei ze en haar moeder pakt Cindy bij de schouder en duwt haar hoofd op de motorkap.
Cindy ziet dat een moeder met een klein kind op een afstand het tafereel volgen en Cindy krijgt een vuur rood hoofd van schaamte en zou het liefst snel wegduiken in de auto.
"Benen spreiden!" zegt Zwanet nu streng, geen ruimte laten voor tegenspraak. Zwanet duwt met haar voeten de voeten van Cindy een kleine halve meter uit elkaar zodat ze gemakkelijk bij de luier kan die Cindy om heeft. Cindy wil gaan rechtop gaan staan, maar haar moeder pakt Cindy's rechterarm en legt deze op haar rug en duwt Cindy weer op de motorkap zodat ze overgeleverd is aan haar moeder. Cindy voelt even later dat haar moeder de plastic broek opzij duwt en met haar hand in de luier gaat. Ze voelt in de hele luier en langs haar kale poesje of ze nog droog en schoon is.
Cindy trilt helemaal van de vernedering en het opgelaten gevoel. Haar moeder inspecteert de luier van Cindy goed en even later krijgt Cindy kleine klopjes op haar luier te teken dat het goed is en dat ze nog droog is. Cindy voelt dat haar moeder haar hand weer uit haar luier haalt en ze mag overeind komen.
Toen Cindy weer recht op stond zag ze dat er zeker wel een 20 mensen hadden gezien hoe Cindy gecontroleerd werd en opnieuw steeg de schaamte en liep ze rood aan.
"Kom maar mee Cindy." En haar moeder loopt naar de winkel, de leiband stevig vast houden waar Cindy aan vast zat. Cindy waggelde met dikke luier om zo snel mogelijk achter haar moeder aan om maar van de plaats der onheil af te komen. Ze zag dat er diverse mensen haar spottend en uitlachend nakeken.
In de winkel aangekomen liepen ze naar de balie toe en de verkoopster die hen op wachtte keek eerst met grote verbazing naar Cindy en dan wel met name naar de luier die ze droeg. Bekomen van de eerste verbazing vroeg ze:
"Waar kan ik u mee van dienst zijn?" Terwijl ze naar Zwanet keek.
"Ik kwam een vloerbedekking uitzoeken voor mijn kleine baby en een nieuw behang."
"Nu dat kan wel." Sprak de verkoopster en ze liepen naar de vloerbedekking afdeling. Cindy zag dat de verkoopster iedere keer uit haar ooghoeken naar Cindy keek. Cindy probeerde haar wat te verstoppen achter haar moeder maar dit lukte maar voor de helft. Bij de vloerbedekking aangekomen zei de verkoopster:
"We hebben een aantal kleurtje die voor babykamer gebruikt worden, namelijk zacht roze, geel, lichtblauw, zalm en een zalmkleurige met allerlei figuurtjes er op."
"Wat denk jij er van Cindy? Welke vind jij mooi?" zei Zwanet tegen Cindy.
"Ik vind die met de figuurtje's wel leuk" Sprak ze snel om maar zo snel mogelijk weg te komen.
"Ja," sprak haar moeder, "die past goed bij jou en kleurt ook leuk bij je luierbroek die je draagt." Moest mijn moeder dat nu weer zeggen. Waarom kleineerde ze me nu zo door weer in het openbaar over mijn luier te praten. Toen de vloerbedekking uitgezocht was zei de verkoopster:
"Hebben jullie zin in wat te drinken?"
"Graag" zei Zwanet. Ze liepen naar een plekjes waar wat stoeltjes stonden en namen daar plaats.
"En wat zal het zijn?" zei de verkoopster. Zwanet moeder zei:
"Ik lust wel koffie en Cindy mag wel appelsap. Wilt u dat wel in een fles met een speen doen, ander knoeit ze misschien op haar T-shirt."
"Ja die hebben we wel hier." sprak de verkoopster en ze liep naar een klein keukentje. Even later kwam ze terug met koffie, een zuigfles en nog iets van katoen in de hand.
"Kijk eens wat ik gevonden heb zij de verkoopster trots, een slabbetje."
"Nee he," dacht Cindy en keek snel haar moeder aan en zei:
"Dat is niet nodig mam." Maar haar moeder zei:
"Ja dat is goed, u mag het Cindy wel om doen." De verkoopster ging achter Cindy staan en liet de slab pal voor haar ogen langs op haar buik dalen en voelde dat de verkoopster de vetertje die aan de slap zaten vast maakte.
Er waren ondertussen meer mensen gaan zitten in het koffiehoekje en Cindy wist niet meer hoe ze zitten moest en waar ze moest kijken.
Veel tijd kreeg ze niet om te denken omdat de verkoopster haar de 'fles' aanreikte en omdat ze toch wel dorst had ze begon te drinken door de speen in haar mond te doen. Na twee bakje's koffie en nadat Cindy de fles leeg had gingen ze gordijnen en behang uitzoeken. De kleur van het behang mocht Cindy niet uitzoeken, dat deed haar moeder maar bij het behang vroeg haar moeder wel aan haar welke ze leuk vond.
Cindy mocht kiezen uit een met beertje's, een met kleine poppetje, een effen kleur zacht roze en een met allerlei Walt-Disney figuurtje's. Cindy vindt die met de wal-disney figuurtjes wel mooi en dat vindt Zwanet wel goed.
"Ik wil het vandaag nog wel graag gelegd hebben en dat het behang en de gordijnen hangen omdat Cindy vanavond in de kamer moet slapen." Zei ze tegen de verkoopster. "Kan dat?"
"Ja hoor dat kan. Ik zal het direct door geven aan de mensen en dan kan de kleine er vanavond nog in slapen." Cindy hoorde het allemaal en kon nog steeds niet geloven dat het allemaal waar was en voelde haar heel erg opgelaten zo alleen in een kort hempje met een luier om. Haar moeder vertelde het adres en wij verlieten de winkel.
Bij de auto aankomend deed mama eerste de achterportier open en Cindy ging nu gelijk in het stoeltje zitten. Haar moeder deed eerst de riemen die over haar schouder liepen naar beneden op haar buik. Hierna word de riem die onder haar luier weg kwam aangekoppeld en vast gezet. Cindy moeder trok het geheel erg strak vast zodat de luier diep in het zitje verdween en schouders tegen de rugleuning wordt gedrukt. Daarna werden de riemen die naar beide kanten in de zij vast gezet en aangetrokken zodat Cindy geen vin meer kon verroeren. Het slotje werd afgesloten met een sleuteltje en Cindy was dan ook overgeleverd aan haar moeder. Ze had het idee dat ze nu nog vaster zat als voorheen en dat de riemen op haar blaas drukte.
Na het drinken van de appelsap in de winkel voelde ze steeds meer druk op haar blaas en dacht:
"Dit hou ik echt geen uur meer vol," maar naar de wc gaan kon ik wel vergeten. Mama stapte in de auto en we gingen weer verder.
"Zo Cindy nu gaan we naar een speciale babyzaak waar we een bed, commode en kinderstoel voor jou gaan kopen. En misschien komen we nog wel andere leuke dingen tegen." Cindy hoorde het aan had op dit moment andere zorgen. Ze zat er vreselijk over in hoelang ze het nog inhouden kon omdat ze haar blaas steeds voller en voller voelde lopen. Uiteindelijk liet zij het gaan. De druk op haar blaas werd steeds groter en het had geen zin om pijn te lijden.
We reden nu al een half uur en het kon nog wel een kwartier duren voordat we bij de winkel zouden aankomen. Ze probeerde zo normaal mogelijk te blijven kijken, maar terwijl het warme vocht zich in haar kruis verspreidde voelde zij zweetdruppeltjes op haar voorhoofd verschijnen. Het leek ineens wel tien graden warmer in de auto en haar gezicht werd rood. Zij veegde het zweet weg en probeerde niet te huilen. Het was een vreselijk gevoel om je eigen urine tegen je aan te voelen. De luier nam maar langzaam de hoeveelheid urine op en zij kreeg jeuk op de plaatsen waar de luier zich afsloot en strak tegen zijn lichaam zat. Zij zag ook hoe goed het zichtbaar was wat zij had gedaan en vroeg zich af hoelang het nog ging duren voordat haar moeder het zouden ontdekken.
Eindelijk na een lange rit zwaaide mama de auto van de weg en zette de auto pal voor een grote babyzaak en stapten we uit. Toen mijn moeder me los maakte moet ze mijn natte luier hebben gezien, maar ze reageerde er niet op. Ze pakt Cindy bij de lijband. Sluit de auto en gebied haar mee te lopen. De dikke luier die nu nat was voelde vreemd aan tussen haar benen en zeker nu Cindy zo moest lopen. Binnen aangekomen liepen we direct naar de balie waar een verkoopster hun aansprak. Ik denk dat de verkoopster een jaar of 23 is.
Cindy verschool zich achter haar moeder maar die duwde haar naar voren en zei:
"Ik zoek een commode, een kinderstoel en een babybedje voor deze kleine meid." De verkoopster kijkt even vreemd naar Cindy die daar verlegen en vol schaamte staat in haar T-shirt met natte luier, maar ze herstelt zich snel en zegt; dat moet wel lukken. Met z'n drieën lopen ze naar de afdeling waar allerlei commode's staan. En wat voor kleur moet het worden zegt vraagt de verkoopster. Ik denk dat ik een babykamer in blank eiken wel mooi vind zegt Zwanet. Vind je ook niet Cindy? Cindy knikt flauw van ja, ze heeft alleen maar de gedachte bij haar volle plasluier en wanneer dit ontdekt en verschoond moet worden.
Alleen bij de gedachte krijgt ze het Spaans benauwt en loopt het zweet over haar rug. Ze bekijken een aantal modellen en het derde model zegt Zwanet:
"Deze vind ik wel mooi." Het is een blank eiken model van bijna 2 meter lang. Onderin zitten 2 grote deuren.
"Kijk," zegt de verkoopster de deuren openslaand, "in deze kast kunnen vele luier en plasticbroekje opgeborgen worden. In de laden kan je allerlei andere spulletjes kwijt zoals luierspelden, babyzalf, babypoeder en babyolie e.d. Op de commode ligt een groot kussen met opstaande randen. Het kussen is omkleedt met een plastic zodat er geen urine in kan trekken. Het kussen is ruim 1.5 meter lang en 80 cm breed zodat Cindy er gemakkelijk op verschoond kan worden. Bovendien kan er een baby op vast gelegd worden door middel van deze riemen. "
De verkoopster ging nu door de knieën pal naast Cindy en tot grote schrik van Cindy legt ze de hand op haar luier aan de achterkant en zegt:
"Nu Cindy wat vindt je ervan? Maar wat voel ik nu? Heb jij het in je luier gedaan en ben jij nat Cindy?" Cindy wil wel door grond gaan van schaamde en loopt vuurrood aan maar alle aandacht van haar moeder en de verkoopster is nu ophaar gericht.
"Is dat zo Cindy?" Bemoeid haar moeder er gelijk mee. "Nou dan moeten we deze commode gelijk maar eens proberen."
"Nee mama doe dat alstublieft mij niet aan." Protesteert Cindy heftig. "Niet mij hier midden in de winkel verschonen." Cindy schrikt van hoe luid ze dit zegt want er zijn diverse mensen in de winkel die nu haar kant opkijken wat de situatie alleen maar erger maakt.
Maar Zwanet is onverbiddelijk en tilt haar op en zet haar met de luierkont op de rand van het aankleed kussen. Daarna wordt haar schoentjes en sokjes uitgedaan. Dan wordt Cindy achterover geduwd en even later ligt ze met de rug op het aankleed kussen. Haar ogen zijn vol haat en afschuw en kijken naar wat haar moeder haar aan doet.
"Je kan me wel gemeen aankijken Cindy maar je hebt het aan je zelf te danken door in je luier te plassen." Even was ze ontspannen en lette ze wat minder op. Dat leverde me genoeg tijd op om snel ter hoogte van haar navel, daar waar haar middel het smalst was, aan beide kanten onder het aankleedkussen een uiteinde van een riempje te pakken en die boven haar buik te sluiten. Het metalen sluitsysteem klikte dicht en ik trok de riem nog strakker zodat Cindy strak vast op het aankleedkussen kwam te liggen. De riemen kwamen van onder het aankleedkussen vandaan en waren aan de commode vastgemaakt. Doordat de riemen nu wat strakker stonden, drukte het de opstaande randen van het aankleedkussen in.
Cindy keek geschrokken toe, maar lag nu vast op de commode. De riemen zaten heel strak, strak genoeg om te zorgen dat ze niet onder de riemen uit kon komen. Ook het slotje kon wel zo gesloten worden, maar niet zonder sleutel geopend worden. En de riempjes konden alleen strakker getrokken worden.
"Nee! Wat doe je?" De verbazing was van haar gezicht af te lezen. Haar pupillen waren wijd open. Ik las angst in haar ogen. Tevergeefs frommelde ze met het slot, maar kreeg het niet los. Ze probeerde overeind te komen, maar alleen haar schouders kwamen met veel moeite een paar centimeter van het plastic omhoog. Ze trok haar knieën in, zwaaide met haar armen, en schudde over de commode, terwijl het zweet haar aan alle kanten uitbrak.
"Het spijt me, ik moet dit even doen, maar ik weet het goed gemaakt: jij blijft hier maar even liggen om tot bedaring te komen. Je kan er toch niet afkomen omdat je vast ligt."
"Nee mama dat kan je niet menen, ik wil niet hier open en bloot liggen in de winkel." Door het lawaai waren er diverse mensen nieuwsgierig geworden door wat er in de winkel gebeurde en zagen op een afstandje Cindy, vastgebonden op de commode spartelen met armen en benen, liggen. Ze wou wel overeind komen maar de riem die strak en op slot om haar middel zat belette haar om overeind te komen.
Haar moeder en de verkoopster lieten haar achter met de boodschap dat ze wat gingen drinken. Cindy probeerde tegen beter in los te komen en trok uit alle macht aan het riempje maar deze was veel te sterk en het slotje kon ze niet openen. Tot haar ontsteltenis kreeg ze door alle inspanningen en de druk van de riem op haar darmen aandrang tot te poepen.
"O NEE..." dacht ze dat komt er ook nog bij. Ze hield ze wat stiller maar het leed lijkt niet meer te wenden en voelde steeds meer aandrang. Angstzweet breekt Cindy nu uit en even later krijgt ze zoveel last zodat ze alleen nog maar in haar luier kan poepen.
Ze voelt de zachte massa in haar luier gaan en een weg tussen haar benen een weg in haar luier zoeken. Ze kan wel voorkomen dat alles in haar luier komt om de rest af te knijpen, maar ze had al een behoorlijke poepluier en rook de penetrante geur van haar poep dwars door haar luier.
Cindy kwam wat tot bedaring omdat ze merkte dat er nu wel heel veel mensen naar haar keken en haar verrichtingen gade sloegen. Eensklaps schrok ze ontzettend want ze zag haar beste vriendin Jenny binnenkomen met haar moeder en die keken gelijk in mijn richting omdat er diverse mensen naar mij keken hoe ik daar vastgebonden op de commode lag met een luier om Jenny zo nieuwsgierig als ze is loopt gelijk in mijn richting en als ze wat dichterbij herkent ze mij tot overmaat van ramp en als ze voor de commode staat zegt ze:
"Cindy wat doe jij hier zo vastgebonden op een commode." Cindy begon nu te huilen en sloeg haar handen van wanhoop nu voor haar ogen. Inwendig kookte ze van woede naar haar moeder voor deze vernedering en het liefst zo ze nu oplossen in het niets. Nog steeds kan ze geen woord van schaamte uitbrengen en dan vallen Jenny's ogen op de luier die Cindy om heeft.
"Wat heb jij nu gedaan, heb jij een luier om en heb je in je luier geplast?"
Ze streek de luierbroek die Cindy draagt strak tegen haar luier en ziet de gele vlek in de witte luier die Cindy om heeft. Jenny gaat nog verder op onderzoek en zegt:
"Als ik zo reuk heb je ook nog in de luier gepoept. Of niet soms Cindy?" Cindy lag nu met de benen wat wijd uit elkaar met de hakken wat opgetrokken zodat poep en plasluier goedzichtbaar zijn. Diep van schaamte met een rood gezicht ligt ze nu met haar handen voor haar gezicht.
Op dat moment komt Zwanet en de verkoopster terug en begroeten Jenny.
"Hallo Jenny, jij hier ook, en heb je even met Cindy gepraat?"
"Ja," zegt Jenny, "maar Cindy huilt alleen maar en volgens mij heeft ze in de luier geplast en gepoept."
"Wat?" zegt Zwanet. "Heeft ze nu ook al in haar luier gepoept?" Ze duwt de benen van een huilende Cindy open en ruikt even aan de luier die ze om heeft en zegt:
"Ba.... Cindy, je hebt inderdaad een poepluier."
"Wilt u een wasteiltje met handwarm water en zeep en wat handdoeken voor me halen?" vraagt Zwanet aan de verkoopster.
"O, ja hier is de sleutel van mijn rode auto, die hier vlak voor de deur staat. Op de voorbank staat een tas met luiers en plasticbroekjes van Cindy." De verkoopster knikt en loopt weg om het gevraagde te halen.
"Nee mama dat kan je niet menen." Cindy rukt wild aan haar riem waar ze vast mee ligt gebonden op de commode en slaat met haar armen en benen om los te komen, maar weet dat ze geen schijn van kans heeft.
"Nee mama," begint ze nu luid jammerend, "Ik wil hier niet in mijn naakie in een winkel liggen en een schone luier krijgen." Nors pakt haar moeder de kin van Cindy en zegt:
"Nu is het gebeurd hoor. Ik ga jou hier in de winkel een schone luier geven en jij houd je rustig. Is dat goed begrepen Cindy." Cindy schrikt van de toon van haar moeder en houdt wijselijk haar rustig.
"Wat is er allemaal aan de hand?" vraagt de moeder van Jenny die op het lawaai was afgekomen. Even later ziet ze Cindy liggen op de commode en zegt:
"O ben jij het die zo'n lawaai maakt. Moet je eens om je heen kijken." En toen had Cindy pas in de gaten dat er wel een 15 stel mensen naar haar keken die druk met elkaar in gesprek waren over wat ze zagen.
Cindy bloost tot over haar oren. Daar kwam de verkoopster al aan met de gevraagde spullen.
"Zou jullie mij even willen helpen?" vroeg Zwanet aan Jenny en de verkoopster. Cindy's ogen rolden nu echt pas er bijna uit van ongeloof, dit kan haar moeder toch haar niet aandoen. Haar best vriendin en een vreemde vrouw zouden haar zo naakt zien. Bij deze gedachte zette ze het op huilen en probeert ze overeind te komen, maar haar de riem om haar middel belette dit.
"Zo Cindy wil jij proberen te zitten. Nou daar weet ik wel raad op." Uit een van de lade's haalde ze nu een kort riempje van stug elastiek. Aan de uiteinden zaten een soort haken die in iets vast konden haken.
"Wilt u het hoofd van Cindy even vast houden dan kan ik haar even vast gespen." Zwanet ging aan het hooft einde van de commode staan en pakte het hooft vast en om haar in de macht te houden en de nek goed vrij te krijgen trok ze de kin omhoog. Direct aan beide kanten van Cindy's nek zaten twee gaten in het verschoon kussen. Deze waren tot nu toe niet opgevallen maar de verkoopster haalde er twee ringen uit die maar net boven het kussen uitstaken. Ze gespt een kant van het riempje vast aan de ring en deed de riem om de nek van Cindy om de riem vervolgens aan de andere kant van de nek vast en in slot te zetten. Even controleerde ze of het riempje niet te strak zat, maar dit was niet geval. Cindy keek vol angst en woede naar haar moeder.
"Zo," zegt Zwanet, "nu ben je aan je schone luier toe." en pakte de plastic broek vast van om deze over de luier weg te trekken. Nonchalant gooide haar moeder de plasticbroek pal naast het gezicht van Cindy zodat ze de geur van de luierbroek rook. Cindy wondt zich nu steeds meer op want weldra zou ze naakt voor Jenny en de verkoopster en iedereen in de winkel liggen.
Haar moeder maakte de eerste plakker los en toen de tweede. Nu was een kant van de luier los. Cindy huiverde over haar lichaam en haar buikje trilde van opwinding. Behoedzaam glijden de handen van haar moeder naar de andere kant om ook die plakkers los te maken.
Als deze ook los zijn vouwt haar moeder de luier tussen de benen weg. Cindy was inmiddels wat met gebogen knieën gaan liggen. De verkoopster pakte de benen in de schaargreep zoals die ook bij baby's gehanteerd wordt. Beentje wat krom en de enkels over elkaar. Ze trok de benen richting Cindy's haar hoofd zodat haar billen van het plastic aankleedkussen kwamen.
Nu kon Zwanet de vieze luier onder haar billen halen en deze zo goed mogelijk schoon vegen. Hierna kwam Cindy weer languit te liggen. Cindy moest de benen nu wijd spreiden en krom leggen.
"Zo kan ik je goed van voren wassen Cindy." Cindy haar hele lijf schokte nu van opwinding en wist niet wat ze moest voelen.
"Zo pakken jullie haar benen nu stevig vast zodat ik haar kan wassen." Jenny en de verkoopster pakten de beide benen van Cindy stevig vast en trokken ze nog wat verder omhoog zodat het kale pas geschoren poesje wat nu nog onder de poepresten zat goed zichtbaar is. Zwanet doet een soort washandje om haar hand. In deze zitten namelijk vingers. Ze maakt het washandje goed nat en zeept het goed in en begint Cindy te wassen in haar kruis. Ze neemt er alle tijd voor en vergeet niks.
Na een keer gespoeld te hebben komt er nog een extra zeeplaag aan te pas en zachtjes masseert haar moeder de vagina van Cindy. Toen Zwanet daar de buitenkant van klaar had deed ze de lipjes open en begon deze ook te wassen. Cindy begon steeds meer te reageren onder hun handen.
Ze schaamde zich rot maar haar gevoelens kwamen steeds meer in tweestrijd met elkaar. Van een kant was ze woedend maar aan de andere kant begon ze de gevoelens lekker te vinden. Om deze laatste gevoelens te onderdrukken spartelde steeds meer tegen. Zwanet kreeg hier wat genoeg van en gaf Cindy een ferme tik met haar blote hand tegen de binnenkant van bovenbillen.
"Stil liggen jij of moeten je handen erbij vast soms." Cindy gaf een gil van schrik en word gelijk rustig.
"Zo nu kan ik tenminste je inwendig in je vagina schoon maken." en met een hand opende ze de schaamlipjes en begint de gevoelige plekjes schoon te maken. Binnen de korste keren staat Cindy op de kop maar met heel veel moeite houd ze zich goed. Ze trok wel aan haar benen maar deze worden stevig door Jenny en de verkoopster vast gehouden. Van overeind komen was ook al geen sprake omdat de halsband vast zat en Cindy lag machteloos te hopen dat haar moeder het binnenkort genoeg vond. Even later pakte Cindy moeder een schoon washandje met water en haalde de zeep uit haar kruis.
"Zo," sprak ze, "nu is je kontje aan de beurt." Jenny laat het been los en de verkoopster pakt dit over om de benen in de schaargreep. De enkels over elkaar en boven haar Cindy's buik. Haar kontje was nu vrij van het plastic aankleed kussen en vrij toegankelijk om gewassen te worden.
Weer maakt Zwanet een washandje flink nat en kwam er een laag babyzeep op. Haar kontje wordt helemaal schoon gepoetst en ook ging haar moeder een eindje in haar poepgaatje om het schoon te maken. Cindy schrok en probeerde haar kontje weg te draaien maar het riempje om haar middel verhinderde dit. Nadat haar moeder het kontje helemaal schoon had gemaakt en droog gewreven had mochten haar benen terug.
"Zo nu ben je klaar voor de schone luier Cindy." Zei haar moeder kleinerend tegen Cindy en met een blik zoals een moeder naar een baby kijkt. Cindy haatte de blik nu al en denk als dit 18 maanden zo door moet gaan dan heb ik nog heel wat te ondergaan.
Haar moeder pakte nu een grote zalmkleurige luier uit de tas en vouwde deze open en legt deze tussen de benen van Cindy. Ze steekt een hand onder de knieën van Cindy en tilt haar billen van het aankleedkussen. Met haar anders hand schuift ze de luier nu onder haar kontje.
"Ik heb even een oliespuitje voor in haar kontje gehaald." zei de verkoopster. "Dat maakt haar poepgaatje lekker zacht."
"O dank u wel." Sprak haar moeder en zei:
"Wilt u even haar benen dan weer even vast houden zodat ik het even kan inbrengen."
"Ja hoor, met alle plezier" en voordat Cindy kon reageren lag ze alweer dubbel gevouwen op de commode. Zwanet bracht het spuitje in het gaatje en spoot het leeg. Cindy reageerde met heftige trekken door haar buik en voelt de vloeistof in haar kontje gaan. Even later haalde haar moeder het spuitje er weer uit.
Dan doet haar moeder een latex handschoen aan en pakt een fles babyolie. Behoedzaam spuit ze wat olie op de handschoen. Ze zet de fles aan de kant en begint het achterwerk van Cindy in te smeren.
Toen haar kontje klaar was liet de verkoopster Cindy's benen weer los en pakte haar moeder de babyolie fles weer. Voorzichtig spoot ze wat olie op het poesje van Cindy en met de hand waar de latexhand schoen omzat wreef ze de olie in en om haar poesje. Cindy kreunde van de inspanning en opwinding. Nadat haar moeder tevreden is trekt ze de handschoen uit.
"Zo Cindy klaar voor de luier?" Cindy keek verlegen naar haar moeder en vervolgens naar haar vriendin Jenny die alles vanaf het begin gevolgd had. Zwanet duwde de benen van Cindy nog verder uit elkaar en pakte de uiteinde van de luier en trok deze tussen de benen door en vouwde deze op haar onder buik. Ze vouwde hierna de rechter flap over haar rechterzij en stopte deze bij de rug wat in.
Daarna pakte ze de flap waar ze op Cindy op lag van achteren en vouwde deze zorgvuldig naar voren en deed de eerste plakker aan haar kruiszijde dicht. Daarna wordt de tweede plakstrip aan de buikzijde vast gezet. Zwanet pakt nu de linkerflap en trek deze strak over de buik naar de andere kant. Ze trekt hem strak en doet hem ook langs de zijkant bij de rug er in. Hierna komt de achterflap naar voren en komt de derde en de vierde plakker vast te zitten.
Cindy voelt nu de luier strak tegen in haar kruis drukken en om haar kontje. Ze probeert haar benen wat bij elkaar te krijgen maar merk dat deze luier wat dikker is dan de eerste en dat er een dikke prop tussen haar benen zit.
De verkoopster stond al klaar met een schone plastic broek en pakt een enkel van Cindy en trekt het been door de nauwe opening. Daarna komt het tweede been er door en trekt de verkoopster de plasticbroek over haar knieën richting de luier die Cindy om heeft. Dan maakt de verkoopster het riempje met het sleuteltje los wat Cindy de hele tijd op haar plaats hield.
"Kontje omhoog." Zegt ze nu streng en Cindy tilt haar bibs omhaag. Het plastic aankleed plakte wat doordat Cindy gezweet heeft. Als Cindy haar kontje wat omhoog getild heeft schuift de verkoopster de luierbroek snel en behoedzaam om de luier en het plastic komt een cm of 10 boven de luier. Dan haalt ze nog even de vinger door haar kruis zodat de plasticbroeken luier goed komen zitten.
Hierna wordt Cindy's bandje om de nek losgemaakt en mag ze eindelijk overeind komen. Ze voelt direct hoe de luier om haar kontje spant en dat deze dikker is dan de eerste die ze om had.
Haar moeder zegt tegen de verkoopster dat ze er graag twee van wil hebben. Cindy kijkt haar moeder even raar aan omdat ze er twee wilt maar durft het waarom ervan niet te vragen.
Haar moeder tilt haar van de commode af en jenny komt bij haar.
"Trek het je niet aan hoor." zegt ze, "ik zal tegen niemand zeggen dat ik geholpen heb jou te verschonen en je blijft mijn grote vriendin." Voor het eerst kan Cindy weer flauw glimlachen en zegt ze haar vriendin gedag.
Met z'n drieën lopen ze naar een andere hoek waar de boxen staan. Na even te zoeken staan ze stil bij een grote box van ongeveer 2,5 bij 2,5 meter met een dik zacht plastic kleed er in. Op het kleed staan allerlei disney figuren geprint in allerlei kleuren.
"Ik wil zo'n box graag voor Cindy met een roze jachtig kleed." Cindy huiverde en staarde naar de box. Ze zag haarzelf er al in liggen.
Haar moeder trok haar even later aan het tuigje en ze liepen verder want er moest ook nog een bed en een kinderstoel voor Cindy komen. Ze liepen eerst naar de bedden afdeling. Haar moeder zag een enig bed en ze loopt er gelijk heen, Cindy achter haar aan nemend. Ze loopt naar een groot babybed van hout met grote hekken met spijlen er voor. Het bed was wel twee meter lang en 80 cm breed.
De verkoopster maakte aan voet en hooft eind de sluiting los en liet het hek wat wel een 60 cm hoog was zakken. Dan sloeg ze het dekbed van zacht geel met roze terug zodat het laken zichtbaar was. Het had een zacht gele kleur met aan de zijkant elfje's op geprint. Ook was er een passend kussentje in gelegd van dezelfde kleur.
"Kijk," zegt de verkoopster. "het matras is met een dikke lavendel kleurig hoes omkleed. Mocht Cindy dan al eens doorlekken dan wordt het matras niet nat."
"Kruip er maar eens in." zei Zwanet nu tegen Cindy en gelijk geeft ze haar een duwtje in de goede richting. Cindy denkt, dat kan er ook nog wel bij en kruipt in het bed. Ze kan er gemakkelijk languit in liggen.
"Ja, ik ben wel tevreden over het bed, doet u hier ook maar twee van." Weer de verbazing bij Cindy maar ook nu durft ze niks te vragen. Als laatst lopen ze naar de kinderstoelen. Ze bekijken diverse modellen maar Zwanet vindt niet een die ze echt mooi vind. Ze vraagt de verkoopster:
"Heeft u geen een die van blank eiken is gemaakt?" Even denkt de verkoopster na en zegt:
"Ja, ik heb er nog wel een in de etalage van de winkel. Komt u maar even mee." Even later stappen ze in de etalage met z'n drieën.
"Ja, dit lijkt me wel een mooie voor Cindy." De kinderstoel was van blank eiken en had een dik plastic kussen en een zachte rugbekleding van hetzelfde materiaal. Cindy houdt zich wat afzijdig omdat het druk op straat is en er nu al mensen zijn die de etalage in kijken en stel je voor dat ze hier ook moet passen. Dat laatste had ze niet moeten denken om haar moeder zegt:
"Cindy moet er maar even in zodat we kunnen zien dat ze er in past." Cindy probeert nog weg te komen maar haar moeder had haar aan de leiband en tuigje vast.
"Nee mama, dat wil ik niet. Niet hier in de etalage waar iedereen mij kan zien." En begint te huilen om haar woorden kracht bij te zetten.
"Ik heb niks te maken met jou wensen Cindy, als ik het nodig vindt om jou in de kinderstoel te zetten dan gebeurt dat ook. Baby's hebben niks in te brengen!" Meteen pakt haar moeder haar bij de schouders en pakt de verkoopster haar bij de benen en gezamenlijk tillen ze Cindy luid protesterend en spartelend in de kinderstoel.
Haar moeder draait gelijk beide armen op Cindy's rug en stopt een arm onder haar oksels door om haar in bedwang te houden. De verkoopster trekt een riem van ongeveer 10 cm onder de luier van Cindy weg. De band zit ongeveer een 10 cm uit de rugleuning vast in het midden op de zitting van de kinderstoel. De zitting was wel voorzien dik kussen met plastic bekleed. De verkoopster pakt een tweede riem die door de rugleuning ter hoogt van Cindy's navel loopt. Ze trekt de riem die door het kruis van Cindy strak omhoog en klikt deze d.m.v. een slotje aan de riem die ze nu om haar middel krijgt. Dan komen beide riemen die Cindy in haar taille heeft door de rugleuning en wordt deze strak achterop de kinderstoel vast gezet. De riem drukt Cindy stevig tegen de rugleuning en de riem in haar kruis drukt de luier nog strakker dan dat deze als zat.
"U mag nu de armen wel los laten omdat ze geen kant meer op kan hoor en nu kan haar tuigje dat ze boven om heeft wel vervangen worden." Zwanet begrijpt haar en pakt het sleuteltje om het slotje los te maken.
"Ik zal even een kindertuigje wat bij de stoel past ophalen." Zegt de verkoopster. Dan begint Cindy weer te huilen en ziet tot grootte schrik en schaamte dat er al diverse mensen voor de etalage naar haar kijken. Ze blijven schaamteloos en lacherig naar haar kijken. Cindy vindt het verschrikkelijk maar heeft totaal geen keus omdat ze vastgezet in een dikke luier in een kinderstoel zit. Niet weten waar ze moet kijken.
Als de verkoopster terug komt heeft haar moeder Cindy al van haar eigen tuigje ontdaan.
"Steek je handen eens naar voren Cindy." Cindy gehoorzaamt maar omdat ze geen keus heeft en door haar betraande gezicht ziet ze een tuigje wat van soepel 5 cm breed band is gemaakt. De banden zijn het zelfde materiaal als waar spanbanden van zijn gemaakt. Soepel maar heel sterk en roze van kleur. Het tuigje ziet het zelfde uit als een babytuigje maar dan groter. Ze steekt de armen door de openingen van het tuigje wat de verkoopster haar voor houdt. Aan de voorkant zit een brede leren lap waar een konijn op geprint zit. Vlak onder haar ribben ongeveer halverwege haar buik komt een riem te lopen.
"Wilt u haar even naar voren duwen?" zegt de verkoopster tegen Zwanet. "Dan kan ik de riem op haar rug vast zetten met een slotje." Cindy wordt bij haar nek gepakt en krom naar voren geduwd zodat de verkoopster er bij kan.
Deze gaat achter de kinderstoel staan om het tuigje van Cindy vast te zetten. Ze pakt de riem die om Cindy's middel loopt en trekt hem strak om een hevig hijgend Cindy's middel. Cindy hoorde het slotje in slot vallen omdat deze van metaal gemaakt was. Ook merkte dat er twee riemen vlak onder haar oksel door liepen.
Nu maakt de verkoopster een riem vast die hoger zat en over haar schouder bladen liep. Ook deze was voorzien van een slotje wat alleen met een sleuteltje weer open kon. Cindy voelde het tuigje nu als een harnas om haar heen knellen. Hierna worden twee riemen die aan de achterkant op de zij vast aan het tuigje zaten, ter hoogte van haar bovenarmen door de rugleuning. Ook deze kwamen strak vast te zitten en Cindy wordt nog strakker vast in de kinderstoel getrokken.
"Zo dat lijkt heel goed." Zegt haar moeder. Cindy kijkt heel kwaad en vol haat naar moeder die dit haar allemaal aandoet.
"Kijk," zegt de verkoopster. "hier zitten twee riemen waar haar onderbenen mee vast kunnen worden gezet zodat ze niet kan schoppen." en zet de benen van Cindy vast.
"Zo nu kan het blad ervoor gedraaid worden wat al die tijd op de zijkant zat en zo wordt Cindy nog wat meer vernedert." Cindy heeft inmiddels een rood hooft van schaamte vernedering en inspanning, niet wetend wat er nog meer boven haar hooft hangt.
"Ze zal inmiddels wel dorst hebben denk u ook niet." Zegt Cindy's moeder tegen de verkoopster.
"Ja dat denk ik ook wel," zegt de verkoopster, "ik zal even een fles met melk en een slap voor haar halen. Kan u haar polzen even vast zetten dan?"
"Ja dat doe ik wel." en gelijk pakt ze Cindy haar pols om deze strak naar beneden te trekken en deze met klittenband vast te zetten aan de kinderstoel, haar moeder loopt naar de andere kant om ook deze pols vast te zetten.
Cindy kijkt het allemaal vol haat en moet het machteloos toelaten. Even later komt de verkoopster terug en zet een fles met 300 cl. Warme melk voor op het blad van de kinderstoel. De fles is natuurlijk voorzien van een grote speen. Cindy denk, nee dit kunnen ze me niet aan doen en begint aan haar armen te rukken maar deze zitten stevig vast in de riemen en er zit geen millimeter ruimte op. Ze voelt haar vreselijk ongemakkelijk, haar lichaam zit stevig vast gebonden in de kinderstoel en de riemen geven geen millimeter mee.