Pamperlover2006
Liever luier dan moe
Maandagmorgen, 30 augustus 2021.
Anna is redelijk gespannen. Na een halve week kennis gemaakt te hebben op het voortgezet onderwijs, starten nu de lessen. Iets waar ze eigenlijk toch wel weer zin in heeft. Maar dat mag je verwachten als je VWO doet.
Al ruim voor half negen is ze op school. Ze heeft in de eerste drie dagen al een paar vriendinnen erbij en daar praat ze dan ook mee. Ze waren zo druk aan het kletsen dat de tijd voorbij vloogt. Het was zo half negen. De eerste les begon. Anna boog zich over het boek en tekende de figuren in haar schrift. Aan het eind van de dag was ze redelijk moe. Ze fietste naar huis en thuis ging ze gamen tot het eten. De volgende dagen waren best zwaar en Anna keek uit naar het weekend.
Vrijdagmiddag 3 september 2021.
Anna boog zich met een zwaar hoofd over biologie. Ze moest moeite doen om de verleiding te weerstaan om haar hoofd op het boek te leggen en te gaan slapen. Aan het eind van de les voelde ze opeens dat ze heel nodig moest plassen. Ze vroeg aan de leraar of ze naar het toilet mocht. De leraar zei dat het bijna lunchtijd was en dat ze daar op moest wachten. Toen de bel gegaan was ging ze vlug naar het toilet. 'Dat had niet veel langer meer moeten duren' dacht ze. Ze schonk er verder geen aandacht aan en ging lunchen met haar vriendinnen. Toen ze thuis was, plofte op haar bed neer om te slapen. Toen ze bijna in slaap was, moest ze opnieuw nodig plassen. Ze sprong uit bed en haalde nog net de WC. Ze was te moe om er aandacht aan te schenken en sliep tot het avondeten. Ze hield van pittig eten, maar dronk regelmatig uit haar glas water. Na het eten ging ze zich klaarmaken voor bed. Ze had geen behoefte aan opblijven. Een half uur na het eten werd ze wakker omdat ze opnieuw nodig plassen. Ze stond op van bed, maar toen ze halverwege de kamer was, begon ze te plassen. Ze liep naar beneden en vertelde haar moeder over de twee keren dat het bijna mis ging en over de keer dat het helemaal mis ging. Mama was niet boos, maar ze ging naar de apotheek om proefpakketjes luiers te halen. Na een kwartiertje was ze terug. Ze had een Tena slip maxi S en een Tena pant maxi S. Anna koos voor de pants, en deze had ze al gouw om. Ze deed schoon ondergoed en een schone pyjama aan en viel in slaap. Ze zouden de volgende dag naar de dokter gaan.
De volgende dag werd Anna om tien uur wakker. Ze herinnerde zich dat ze een luier om had gedaan. Ze ging met haar hand naar haar luier, die redelijk vol zat. Plotseling voelde ze dat ze aan het plassen was. Anna schrok. Ze voelde helemaal niet meer of ze moest plassen. Ze ging naar haar moeder en vroeg om de andere luier. Deze werd haar toegereikt en weer op haar kamer gekomen, kleede ze zich om. Ze at haar ontbijt op en daarna gingen moeder en dochter naar de dokter. Anna werd hoe langer, hoe meer gespannen. Haar moeder voelde dit en legde een arm op de schouder van haar dochter. Bij de dokter aangekomen werden ze bijna meteen geroepen. De dokter stelde een paar algemene vragen en vroeg toen waarom Anna hier was. Anna vertelde wat er was gebeurd. De dokter vroeg vervolgens aan Anna's moeder of ze een idee had waardoor het zou kunnen komen. Ze zei dat ze net naar de brugklas was gegaan en dat ze daar erg moe van was. De dokter vroeg of Anna ook bij de overgang van groep 2 naar 3 iets dergelijks had meegemaakt, of in de tijd van corona. Dat eerste was drie maanden bedplassen en tijdens corona had ze met korte tussenpozen ook bedgeplast. De dokter vond het redelijk vreemd dat Anna nu niet ging bedplassen, maar incontinentie had. Hij vond het verstandig om verder te onderzoeken in het ziekenhuis. Ze planden een afspraak in. Anna's moeder kreeg een recept van de dokter voor de broekjes. Deze leverde ze meteen in bij de apotheek. Op maandag zouden ze klaar zijn. Ze kregen een aantal losse broekjes mee, en omdat deze waarschijnlijk niet helemaal genoeg waren, ook een paar gewone luiers. Moeder en dochter gingen terug naar huis. Anna vond het eigenlijk wel fijn om de luier om te hebben.
Ook vroeg de dokter om een potje urine mee te nemen. De maandag ging ze weer naar school. Ze voelde zich gespannen om het feit dat ze met een luier naar school zou gaan. Maar ze wist dat het wel moest. Anders zou het onherroepelijk een keer fout gaan. Ze stapte op haar fiets om weg te rijden. Ze controleerde of er twee luiers in haar tas zaten, en of ze een luier om had. Dit was het geval en ze fietste weg naar school. Ze begon met de les en voelde zich redelijk moe. In de ochtendpauze was ze weer samen met haar vriendinnen. Net toen ze aan het woord was, voelde ze dat ze plaste. Ze stopte even met praten. Toen ze uitgesproken was, vroeg een van haar vriendinnen waarom ze een korte pauze nam. Anna vroeg of ze een geheim konden bewaren. Dat konden ze. Er viel een korte stilte. Anna zei dat ze incontinent was. Een van de vriendinnen vroeg waarom ze dan onder de les vroeg of ze mocht. Anna zei dat ze het nog maar sinds vrijdagavond had en ze ook nog naar de WC zou gaan om haar luier te verschonen. Een andere vriendin vroeg hoe het zat met poepen. Anna zei dat dat nog gewoon naar behoren werkte. Ten slotte vroeg een vriendin waardoor het kwam. Anna zei dat dit waarschijnlijk oververmoeidheid met een andere, onbekende factor was. Toen ging de bel en moesten de meisjes weer aan het werk. In de middagpauze was de stemming onder de meisjes weer even goed als altijd. Alsof de incontinentie van Anna niet bestond. Thuis aangekomen kon ze alleen een glaasje water drinken, waarna ze naar het ziekenhuis moesten. Bij het ziekenhuis aangekomen liepen ze naar de kinderafdeling. 'Anna Nieuwenhuis'. Anna liep met de dokter mee en dokter stelde heel veel vragen. De dokter nam de urine mee en verdween. Even later kwam hij terug. Er was niks in de urine aanwezig wat er niet hoorde. De dokter verdween weer. Even later kwam hij met een echo-apparaat. Hij beval aan Anna om haar buik iets te ontbloten. Dat deed ze en de dokter nam foto's van haar blaas. Ook haar blaas werkte volgens behoren. De dokter verdween weer en even later kwam er een neuroloog. Die zette een kapje op Anna's hoofd en sloot het kapje aan op een computer. De hersengebieden kwamen in zicht en de neuroloog keek eens bedenkelijk. 'Ik meet geen activiteit in een klein gevoelsdeel van de hersenen. Dat is een gevolg van overspannenheid. Dat is te verhelpen met een ontspannende hobby.' 'Hoe lang gaat dit dan duren?' vroeg Anna. 'Nu je nog kind bent, duurt het maximaal twee jaar en minimaal vijf maanden voordat je hersenen zijn hersteld, mits je vanaf vandaag een of meerdere ontspannende hobby's zoekt. Maar als je te lang blijft wachten kan het zijn dat je altijd incontinent blijft. Dit zal bij jou waarschijnlijk niet gebeuren, omdat jij over een half jaar, zonder hobby, bent gewend aan je nieuwe situatie. Maar dan kan ik er wel bij zeggen dat je vatbaarder blijft voor overspanning en dat je een tot vijf jaar incontinent bent.' 'Dus het enige wat we moeten doen is een ontspannende hobby zoeken?' 'Ja, eigenlijk wel.'
Nadat Anna en haar moeder afscheid hadden genomen liepen ze naar buiten. Eenmaal in de auto vroeg moeder wat ze zouden kunnen doen. Anna zei: 'Eigenlijk zit ik er al mee sinds mijn vijfde. Ik zou graag baby willen spelen.' 'En hoe moet ik dat voor me zien?' 'Luier om, deze gebruiken voor alles, baby-achtige kleertjes aan, slapen in een babybedje, huilen, brabbelen, babyfilmpjes kijken, met babyspeelgoed spelen, met een speen in mijn mond, kruipen, babyvoeding eten, uit een flesje drinken, in een kinderstoel eten en knuffels.' 'Vind je dat niet raar dan?' 'Eigenlijk niet. Ik heb dagen op internet informatie gezocht. Het heeft zelfs een naam: Teen Baby.' 'Eigenlijk zijn we het wel verplicht te doen. En ik wil je er best bij helpen.' 'Yes!'
Eenmaal thuis aangekomen voelde Anna druk op haar anus. 'Zullen we dan nu beginnen, zover dat nu kan?' vroeg Anna. 'Goed' was het antwoord van haar moeder. Anna zette druk en ze vond het een heel prettig gevoel. Mama verschoonde haar en zocht op haar mobiel babyfilmpjes op. Anna voelde langzamerhand alle stress van haar af glijden. Na een paar filmpjes gingen ze zich concentreren op alle benodigdheden. Toen die allemaal besteld waren, gingen ze eten klaarmaken. Om zeven uur begonnen ze met eten en toen dat op was ging Anna slapen.
Anna is redelijk gespannen. Na een halve week kennis gemaakt te hebben op het voortgezet onderwijs, starten nu de lessen. Iets waar ze eigenlijk toch wel weer zin in heeft. Maar dat mag je verwachten als je VWO doet.
Al ruim voor half negen is ze op school. Ze heeft in de eerste drie dagen al een paar vriendinnen erbij en daar praat ze dan ook mee. Ze waren zo druk aan het kletsen dat de tijd voorbij vloogt. Het was zo half negen. De eerste les begon. Anna boog zich over het boek en tekende de figuren in haar schrift. Aan het eind van de dag was ze redelijk moe. Ze fietste naar huis en thuis ging ze gamen tot het eten. De volgende dagen waren best zwaar en Anna keek uit naar het weekend.
Vrijdagmiddag 3 september 2021.
Anna boog zich met een zwaar hoofd over biologie. Ze moest moeite doen om de verleiding te weerstaan om haar hoofd op het boek te leggen en te gaan slapen. Aan het eind van de les voelde ze opeens dat ze heel nodig moest plassen. Ze vroeg aan de leraar of ze naar het toilet mocht. De leraar zei dat het bijna lunchtijd was en dat ze daar op moest wachten. Toen de bel gegaan was ging ze vlug naar het toilet. 'Dat had niet veel langer meer moeten duren' dacht ze. Ze schonk er verder geen aandacht aan en ging lunchen met haar vriendinnen. Toen ze thuis was, plofte op haar bed neer om te slapen. Toen ze bijna in slaap was, moest ze opnieuw nodig plassen. Ze sprong uit bed en haalde nog net de WC. Ze was te moe om er aandacht aan te schenken en sliep tot het avondeten. Ze hield van pittig eten, maar dronk regelmatig uit haar glas water. Na het eten ging ze zich klaarmaken voor bed. Ze had geen behoefte aan opblijven. Een half uur na het eten werd ze wakker omdat ze opnieuw nodig plassen. Ze stond op van bed, maar toen ze halverwege de kamer was, begon ze te plassen. Ze liep naar beneden en vertelde haar moeder over de twee keren dat het bijna mis ging en over de keer dat het helemaal mis ging. Mama was niet boos, maar ze ging naar de apotheek om proefpakketjes luiers te halen. Na een kwartiertje was ze terug. Ze had een Tena slip maxi S en een Tena pant maxi S. Anna koos voor de pants, en deze had ze al gouw om. Ze deed schoon ondergoed en een schone pyjama aan en viel in slaap. Ze zouden de volgende dag naar de dokter gaan.
De volgende dag werd Anna om tien uur wakker. Ze herinnerde zich dat ze een luier om had gedaan. Ze ging met haar hand naar haar luier, die redelijk vol zat. Plotseling voelde ze dat ze aan het plassen was. Anna schrok. Ze voelde helemaal niet meer of ze moest plassen. Ze ging naar haar moeder en vroeg om de andere luier. Deze werd haar toegereikt en weer op haar kamer gekomen, kleede ze zich om. Ze at haar ontbijt op en daarna gingen moeder en dochter naar de dokter. Anna werd hoe langer, hoe meer gespannen. Haar moeder voelde dit en legde een arm op de schouder van haar dochter. Bij de dokter aangekomen werden ze bijna meteen geroepen. De dokter stelde een paar algemene vragen en vroeg toen waarom Anna hier was. Anna vertelde wat er was gebeurd. De dokter vroeg vervolgens aan Anna's moeder of ze een idee had waardoor het zou kunnen komen. Ze zei dat ze net naar de brugklas was gegaan en dat ze daar erg moe van was. De dokter vroeg of Anna ook bij de overgang van groep 2 naar 3 iets dergelijks had meegemaakt, of in de tijd van corona. Dat eerste was drie maanden bedplassen en tijdens corona had ze met korte tussenpozen ook bedgeplast. De dokter vond het redelijk vreemd dat Anna nu niet ging bedplassen, maar incontinentie had. Hij vond het verstandig om verder te onderzoeken in het ziekenhuis. Ze planden een afspraak in. Anna's moeder kreeg een recept van de dokter voor de broekjes. Deze leverde ze meteen in bij de apotheek. Op maandag zouden ze klaar zijn. Ze kregen een aantal losse broekjes mee, en omdat deze waarschijnlijk niet helemaal genoeg waren, ook een paar gewone luiers. Moeder en dochter gingen terug naar huis. Anna vond het eigenlijk wel fijn om de luier om te hebben.
Ook vroeg de dokter om een potje urine mee te nemen. De maandag ging ze weer naar school. Ze voelde zich gespannen om het feit dat ze met een luier naar school zou gaan. Maar ze wist dat het wel moest. Anders zou het onherroepelijk een keer fout gaan. Ze stapte op haar fiets om weg te rijden. Ze controleerde of er twee luiers in haar tas zaten, en of ze een luier om had. Dit was het geval en ze fietste weg naar school. Ze begon met de les en voelde zich redelijk moe. In de ochtendpauze was ze weer samen met haar vriendinnen. Net toen ze aan het woord was, voelde ze dat ze plaste. Ze stopte even met praten. Toen ze uitgesproken was, vroeg een van haar vriendinnen waarom ze een korte pauze nam. Anna vroeg of ze een geheim konden bewaren. Dat konden ze. Er viel een korte stilte. Anna zei dat ze incontinent was. Een van de vriendinnen vroeg waarom ze dan onder de les vroeg of ze mocht. Anna zei dat ze het nog maar sinds vrijdagavond had en ze ook nog naar de WC zou gaan om haar luier te verschonen. Een andere vriendin vroeg hoe het zat met poepen. Anna zei dat dat nog gewoon naar behoren werkte. Ten slotte vroeg een vriendin waardoor het kwam. Anna zei dat dit waarschijnlijk oververmoeidheid met een andere, onbekende factor was. Toen ging de bel en moesten de meisjes weer aan het werk. In de middagpauze was de stemming onder de meisjes weer even goed als altijd. Alsof de incontinentie van Anna niet bestond. Thuis aangekomen kon ze alleen een glaasje water drinken, waarna ze naar het ziekenhuis moesten. Bij het ziekenhuis aangekomen liepen ze naar de kinderafdeling. 'Anna Nieuwenhuis'. Anna liep met de dokter mee en dokter stelde heel veel vragen. De dokter nam de urine mee en verdween. Even later kwam hij terug. Er was niks in de urine aanwezig wat er niet hoorde. De dokter verdween weer. Even later kwam hij met een echo-apparaat. Hij beval aan Anna om haar buik iets te ontbloten. Dat deed ze en de dokter nam foto's van haar blaas. Ook haar blaas werkte volgens behoren. De dokter verdween weer en even later kwam er een neuroloog. Die zette een kapje op Anna's hoofd en sloot het kapje aan op een computer. De hersengebieden kwamen in zicht en de neuroloog keek eens bedenkelijk. 'Ik meet geen activiteit in een klein gevoelsdeel van de hersenen. Dat is een gevolg van overspannenheid. Dat is te verhelpen met een ontspannende hobby.' 'Hoe lang gaat dit dan duren?' vroeg Anna. 'Nu je nog kind bent, duurt het maximaal twee jaar en minimaal vijf maanden voordat je hersenen zijn hersteld, mits je vanaf vandaag een of meerdere ontspannende hobby's zoekt. Maar als je te lang blijft wachten kan het zijn dat je altijd incontinent blijft. Dit zal bij jou waarschijnlijk niet gebeuren, omdat jij over een half jaar, zonder hobby, bent gewend aan je nieuwe situatie. Maar dan kan ik er wel bij zeggen dat je vatbaarder blijft voor overspanning en dat je een tot vijf jaar incontinent bent.' 'Dus het enige wat we moeten doen is een ontspannende hobby zoeken?' 'Ja, eigenlijk wel.'
Nadat Anna en haar moeder afscheid hadden genomen liepen ze naar buiten. Eenmaal in de auto vroeg moeder wat ze zouden kunnen doen. Anna zei: 'Eigenlijk zit ik er al mee sinds mijn vijfde. Ik zou graag baby willen spelen.' 'En hoe moet ik dat voor me zien?' 'Luier om, deze gebruiken voor alles, baby-achtige kleertjes aan, slapen in een babybedje, huilen, brabbelen, babyfilmpjes kijken, met babyspeelgoed spelen, met een speen in mijn mond, kruipen, babyvoeding eten, uit een flesje drinken, in een kinderstoel eten en knuffels.' 'Vind je dat niet raar dan?' 'Eigenlijk niet. Ik heb dagen op internet informatie gezocht. Het heeft zelfs een naam: Teen Baby.' 'Eigenlijk zijn we het wel verplicht te doen. En ik wil je er best bij helpen.' 'Yes!'
Eenmaal thuis aangekomen voelde Anna druk op haar anus. 'Zullen we dan nu beginnen, zover dat nu kan?' vroeg Anna. 'Goed' was het antwoord van haar moeder. Anna zette druk en ze vond het een heel prettig gevoel. Mama verschoonde haar en zocht op haar mobiel babyfilmpjes op. Anna voelde langzamerhand alle stress van haar af glijden. Na een paar filmpjes gingen ze zich concentreren op alle benodigdheden. Toen die allemaal besteld waren, gingen ze eten klaarmaken. Om zeven uur begonnen ze met eten en toen dat op was ging Anna slapen.
Laatst bewerkt: