Verhaal Klaar BAAN BIJ TDC

Hoe goed is dit verhaal?

  • 1

    Stemmen: 0 0,0%
  • 2

    Stemmen: 0 0,0%
  • 3

    Stemmen: 1 8,3%
  • 4

    Stemmen: 0 0,0%
  • 5

    Stemmen: 0 0,0%
  • 6

    Stemmen: 0 0,0%
  • 7

    Stemmen: 0 0,0%
  • 8

    Stemmen: 3 25,0%
  • 9

    Stemmen: 2 16,7%
  • 10

    Stemmen: 6 50,0%

  • Totaal stemmers
    12

DL_Michel

Administrator
Forumleiding
geschreven door: LvH

(deel1)


Arie wist niet wat hij las. Hij was een luier liefhebber en had een hele saaie kantoorbaan. Het verdiende wel lekker maar hij had het er niet echt druk ermee. Meer uit verveling las hij elke dag de krant en besteede hij nooit aandacht aan de sollicitatie afdeling. Twee weken geleden per ongeluk wel en daar moest hij nu nog van bijkomen. Het resultaat was een aanstellingsbrief.

Het bedrijf was een klein en onbekend bedrijfje dat redelijk achteraf was opgeborgen maar waar produkten gemaakt werden die hij wel 'leuk' vond. Het was een kleine luier fabriek. De fabriek zocht een 'coordinator/supervisor'. Bij voorkeur mannelijk daar het bedrijf een gelijke verdeling van de geslachten moest krijgen conform de wet gelijke behandeling. Vrouwen werden dus met klem verzocht niet te reageren.

De reden hiervoor bleek al tijdens het eerste gesprek. Het bedrijf bestond alleen uit vrouwen, huismoeders, die via vriendinnen aan het werk geholpen werden. De moeders waren ooit begonnen met het maken van katoenen luiers voor hun kinderen. Dat liep beter dan verwacht en dus moesten er nog meer naaisters gevonden worden, en dan werkt een vriendinnen netwerk.

Alhoewel katoenen luiers nog steeds het belangrijkste deel van de inkomsten opleverde was er voldoende vraag geweest om ook wegwerp luiers te gaan maken. Twee jaar geleden waren ze begonnen en hadden ze een hele aardige omzet op dat punt opgebouwd. Alles liep op en het bedrijf draaide nu op 100 vrouwen, geen enkele man. Vier maanden terug was er een sociale inspectie geweest omdat er een aantal vrouwen overspannen waren geworden. De conclussie: De typische vrouw/vrouw oorlog was bezig. Groepen tegen groepen etc. Allerlei smerige opmerkingen en vieze spelletjes werden gespeeld en dat had nu zijn tol ge-eist.

De directrice, Anja was een normale vrouw, met een goed gevoel voor zaken en een hoop gevoel voor humor. Ze wenste hem veel plezier met zijn nieuwe functie. Hij zou direct aan haar rapporteren en haar dus ontlasten van een hoop gezeur. De titel vice-directeur had hij dus meteen ook op zak wat haar betrof.

Zijn kamer zou direct ernaast zijn. Hij mocht de weilanden rond Bberkel en Rodenrijs vanaf de linkerzijde gaan bekijken.

Alle gesprekken die ze gehad hadden waren altijd geweest in dure restaurants zoals Engels in Rotterdam, De Knip in Voorburg. Anja zou hem op de eerste dag van zijn nieuwe functie om 9 uur ophalen in de wachtruimte. Ze had hem uitgelegd dat ze iedere keer ergens anders een gesprek had gehouden om een goede eerste indruk aan potentiele kandidaten te geven. Het kantoor zelf zou kandidaten namelijk wel eens af kunnen schrikken had ze met een grijs gezegd.

Toen hij vroeg waarom dit zo was had ze gevraagd of hij puriteins was of open voor vreemde zaken. Hij had nagedacht en ge-antwoord dat hij wel open stond voor vreemde zaken, maar dat hij ook grenzen had. Ze had geknikt en gezegd, een proeftijd van twee maanden lijkt me eerlijk gezegd wat lang maar misschien dat je het nodig hebt. De vragen over wat hij van luiers afwist werden eigenlijk heel eenvoudig doorgelopen. Anja had gevraagd of hij kinderen had, maar hij hield het bij het op zijn nichtje passen.

Hij stapte uit zijn nieuwe leasebak die hij de zaterdag ervoor bij de garage had opgehaald. Er was al een vak voor hem gereserveerd vlak naast Anja's auto. Daarnaast stonden andere glimmende auto"s en aan de andere kant stonden een hoop fietsen met kinderzitjes, een motor en wat andere minder nieuwe auto's. Hi stapte naar binnen, melde zich aan de balie en werd begroet door een jong meisje achter de balie.

"Wat kan ik voor u doen?"

"Ik heb nu een afspraak met mevrouw Verburg." Hij glimlachte. Ze tikte iets in op de computer en haar gebeitelde glimlach veranderde in een heel andere. Moeilijk te bepalen wat het was. Berusting, onrust, onbegrip.

"U bent de nieuwe vice directeur." Zie ik. Ze stond op, trok haar rokje strak en stelde zich voor al Marjolein.

"Ik zal mevrouw Verburg even bellen voor u meneer." Ze ging weer zitten. Tikte met haar muis ergens op en zei:

"Anja, onze nieuwe baas is er. Kom je de nieuwe collega ophalen?". Ze knikte en keek hem aan.

"Ze zal er zo wel aankomen." Inderdaad, drie minuten later en een bijna gesloopte plantenbak verder ging de deur open en Anja groete hem collegiaal.

"Wat wil je, eerst je kantoor en daarna het gebouw of andersom?".

"Nou eerst het gebouw maar." Koos hij. De rondleiding leerde hem waarom Anja zoveel moeders in dienst had. Beneden zat een creche waar kinderen tot drie jaar naar toe konden, en die zat redelijk vol. In de kelderuimte waren de fabricage lijnen voor luiers, zowel katoen als wegwerp. De verdiepingen erboven waren het gebied van de vertegenwoordigers, boekhouders, R&D (drie vrouwen), klantenservice/helpdesk.

Na de rondleiding eindigde ze in zijn kamer. Een mooi gestoffeerde kamer, met lamellen, een paar kasten, een nieuwe Apple computer, een telefoon en een luxe bureaustoel. Anja wees op de ramen en zei:

"Aan de buitenkant zitten rolluiken die ja van binnenuit open en dicht kan doen. Als er teveel licht op valt gaan ze automatisch dicht maar je kan ze dan zelf weer open doen. Nou als je het niet erg vindt, ik moet er vandoor. Zoals je weet vetrekt mijn vliegtuig naar Mallaga over 4 uur, en ik moet mijn koffers nog ophalen om daarna naar schiphol te gaan. Het personeels archief staat in die lade daar." Ze wees naar een kast.

"Alle openstaande klusjes waarvan ik je verteld heb liggen in die lade, in de computer in mijn folder, niets wissen aub, Leoni de systeembeheerder is ziek geworden en niemand hier weet hoe ze een restore moeten draaien. In je bureau la ligt een sleutel van mijn kantoor. Voorts zal je Saskia kunnen gebruiken als bron van informatie, en Mariska die ook wel het een en ander weet. Nog vragen?"

"Ja en nee," zei Arie. "Ik weet dat dit een zwemmen of verzuipen periode is voor mij, kan ik je bij grote vragen ergens bereiken?"

"Saskia heeft het telefoonnummer van mijn huisje. Als het nodig is, heb je de volgende dag antwoord. Succes in de komende maand." Ze draaide zich om, deed de deur van haar kamer op slot en ging er vandoor.

Hij was enerzijds blij me de vrijheid die hij had, maar daar stonden wel verantwoordelijkheden tegen over. Hij liep naar zijn bureau en ging zitten. Hij starte de computer en leunde achterover. Hoe werkte een Apple eigenlijk vroeg hij zich af. Het verliep eenvoudiger dan hij dacht en zag dat Microsoft Office 2001 op deze computer was ge-installeerd. Dat kwam hem wel bekend voor.

Hij keek in zijn agenda en zag dat deze nog leeg was. Hij draaide zich een kwartslag en keek naar zijn telefoon. Allemaal namen die hem nog niet veel wijsmaakten. Hij drukte de knop secretaresse in. Een vrouwen stem klonk door de telefoon.

"Meneer de Jong, wat kan ik voor u doen?" Hij schraapte zijn keel:

"Stomme vraag, maar hoe zit het met de koffie hier?". Hij hoorde wat gelach op de achtergrond.

"Wat drinkt u in uw koffie meneer?"

"Alles, eenvoudig te onthouden."

"Het komt er aan meneer". De verbinding viel weg.

"Ik had nog meer vragen..." Dacht hij bij zichzelf. Hij keek maar weer eens naar zijn Apple en probeerde de achtergrond aan te passen. Er werd op de deur geklopt.

"Binnen." Riep hij. Een hele leuke jonge vrouw kwam binnen stappen. Ze had een koffiekan in haar handen, een pakje koffiemelk en suikerklontjes. Ze liep naar een kast aan de muur, en haalde twee kopjes uit de kast nadat ze de spullen op tafel gezet had.

"Toch wel makkelijk als je dit kantoor zelf ingericht hebt". Ze liep naar de tafel, schonk twee kopjes in en ging tegenover hem zitten. Ze stak haar hand uit,

"Saskia, aangenaam."

"Arie de Jong." Hij ging weer zitten en stelde de vragen. Een van de vragen was, wie zijn al die namen op mijn telefoon. Ze glimlachte,

"Mij heeft u al gevonden." En drukte op een knop. "Mariska, breng jij aub even een organisatie schema naar binnen wil je?". Niet veel later stak iemand haar hoofd om de deur. Hij stelde zich weer voor. Mariska legde een bladje neer en ging weer weg. Ze marcheerde even snel over het schema heen.

Plotseling wist hij wat hem al die tijd was opgevallen. Alle vrouwen droegen mini rokjes behalve Anja.

"Saskia, waarom draagt iedereen hier mini-rokjes?".

"Heeft Anja u dat niet verteld." Ze begon te blozen.

"Ik weet van niets."

"Oei, dat leuke karwei heeft ze dus aan mij overgelaten. Nu zat het er toch wel aan te komen maar dit is niet aardig van haar." Saskia stond op en begon met haar handen op haar rug door de kamer te wandelen.

"Meneer." begon ze. "Toen Anja dit bedrijf begon was ze net moeder geworden. Ze had een probleempje met naar het toilet gaan, zo te spreken." Arie probeerde haar te volgen maar ze vloog naar alle kanten door de kamer.

"Ga zitten en vertel door Saskia". Ze keek hem aan, ging zitten.

"Kort gezegd, Anja had als regel dat als je iets wilde begrijpen van luiers, dan moest je ze zelf dragen. Sommige moeders bedankte voor de eer, anderen hadden ze ook nog nodig van na de bevalling en bleven. Sindsdien is het beleid van het bedrijf geweest dat iedere vrouw binnen het bedrijf de luiers draagt die we zelf maken. Op die manier heb je volgens Anja zelf snel door wat er niet goed aan een luier is." Arie keek haar wat vreemd aan.

"Bedoel je soms te zeggen dat je ook een luier om hebt?" Saskia stond op, tilde haar rok op en Arie zag een kletsnatte luier die zowaar op op pampers leek, maar die hij zelf als luierliefhebber nog nooit op de markt had gezien. Zijn ogen vielen er uit.

"Laat je rok maar weer zakken, Saskia. Ik geloof het wel." Hij liet zijn stoel achterover zakken, zuchte diep en trok een denkend gezicht.

"Als ik Anja ken," zei Saskia, "zou u er tegen moeten kunnen, want ze kiest haar mensen meestal niet snel uit. U was kandidaat nummer 12 en bij u dacht ze dat u het wel aan kon." Hij keek Saskia weer aan.

"Saskia, waarom heeft ze dit me dit nooit verteld?" Ze lachte,

"De vorige mensen voor deze positie renden allemaal hard weg. Daarom heeft ze maar besloten om he nooit meer te vermelden." Zijn hoofd leek wel op te stijgen. Als luierliefhebber was hij paradijs aangeland. Gelukkig viel hij op vrouwen, alhoewel gelukkig. Een relatie met iemand op het werk was niet goed voor je carierre en hij moch zich niet verlagen tot hun niveau. Hij was de vice directeur. Ongewenste intimiteiten kosten je je kop realiseerde hij zich. Dus afstandelijk blijven was de beste oplossing.

"Maar waarom die korte rokjes om even op mijn vraag terug te komen?" Saskia begon weer rood aan te lopen. Hij begon zich zorgen te maken.

"Dat heeft met het verschonen te maken." Fluisterde ze.

"Verschonen, hoe bedoel je?"

"Nou een luier verschoon je nou eenmaal sneller als je alleen je rokje hoeft op te tillen."

"Ga me niet vertellen dat dat zo"n probleem is." Ze keek hem aan,

"Meneer binnen dit bedrijf hebben we een vrouwen pikorde. De ondergeschikten laten zich verschonen door hun chef."

"Is dat zo?"

"Ja... en ik wil niet truttig doen of zo, maar u bent chef van 16 vrouwen en Mariska en ik." Hij begon even duizelig te worden.

"Wacht even.... Ik geloof dat ik natigheid voel." Saskia liet haar rokje vallen en keek hem aan.

"Ik voel al een half uur nattigheid meneer."

"Zijn alle 18 de vrouwen aanwezig?" Saskia knikte.

"Ik geloof van wel." Ze wandelde naar de telefoon en vroeg aan Mariska of ze even kon kijken of er nog staf op vakantie was. Alleen Anja hoorde Arie uit de telefoon die nu in handsfree modus stond.

"Dankje Mariska."

"Hebben jullie hier geen toilet?"

"Natuurlijk wel. Twee stuks. Een in de bezoekersruimte en een hier tegenover." Een licht gele deur tegenover zijn kamer.

"Als je het niet erg vindt Saskia, zou ik het leuk vinden als je jezelf ging verschonen, net als de andere dames. Ik denk dat ik er niet veel voor voel. " Er was een lichaamsdeel dat er zelfs reuzenveel voor voelde. Saskia was niet onaardig maar hij had er toch morele problemen mee. Saskia keek hem aan en zei:

"Dat kan niet. In den beginne gebeurde het heel vaak, dat dames zich gingen verschonen maar zonder luier terug kwamen. Dat was contractbreuk. Toen heeft Anja maar een wegwerp luier gemaakt zoals deze. Het is duidelijk dat je nooit Dotties hebt gebruikt, maar heb je die plakkertjes ooit goed bekeken. De lijm die daarop zit, gaat maar op 1 manier open. Dat gebeurt op een stand die je zelf met de hand niet goed kunt maken. Oftewel, iemand anders moet je verschonen. Dus verzoek ik u nu om mij te verschonen..." Arie wist niet waar hij moest kijken.

"Kijk meneer, ik kom het pand niet binnen als ik zonder luier binnen probeer te komen. Tot nu toe, heeft Anja of een andere vrouw me altijd verschoond maar altijd een vrouw. Nu hebben we ineens een man die dat moet doen. Ik heb er wel een probleem mee."

"Anders heb ik het wel." Zei Arie.

"Het moet wel, anders krijg ik dadelijk uitslag. Please." Hij trok een bedenkelijk gezicht en veinsde een:

"OK het moet maar. Laat je mini-rok maar hier Saskia. Dan kan ik het zien wanneer wanneer je weer verschoond moet worden." Ze glimlachte. Ze draaide zich om. Hij draaide zijn stoel en kwart slag, zette zijn ellebogen op het bureau en liet zijn gezicht in zijn handen schuilen.

"Mijn hemel, 18 vrouwen, misschien 3 verschoningen, dus 54 luiers verschonen, maal 5 minuten. Dat is bijna 4,5 uur luiers verschonen." Zuchte hij. Dat verklaarde waarom ze een salaris van 200% zijn oude salaris wilde geven maar ook als eis op gaf dat het werk af moest. Hier moest hij toch eens een hartig woordje over spreken met haar. Terwijl hij zich zo realiseerde dat op deze manier de lol aan luiers snel verdween voelde hij een tik op zijn schouders. Hij ging weer rechtop zitten, en keek Saskia aan.

"O, ik dacht dat je zat te huilen".

"Nee zo erg ben ik niet."

"De meeste vrouwen die hier voor het eerst aan blootgesteld worden, doen dat wel".

"Ik hoef gelukkig geen luiers te dragen Saskia."

"Ik ben nog vrijgezel, jij ook als ik Anja begrepen had. Misschien dat dat iets aan verschil zou kunnenmaken."

"Hoe bedoel je? Nou eh.. er zijn meiden op de afdeling die van verschonen een soort spelletje hebben gemaakt met sex en zo."

"Hij sloeg met een vuist op tafel... geen sex Saskia. Verschonen is al erg genoeg." Ze keek wat beteuterd:

"Dan zou ik Katie van R&D maar niet verschonen. Die maakt er nl geen geheim van, wel iets extra's in haar luier te stoppen."

"Weet je wat, Saskia, ik geloof dat ik het verschonen naar jou delegeer."

"Waarom?"

"Ik ben een man, als enige in een vrouwen bedrijf kan ik mee heel goed voorstellen dat daar problemen van komen. Laten we maar tot zaken komen. Waar verschonen?"

"Volg me maar." Saskia liep door de deur naar de gele deur aan de overkant. Ze ging er door en hij volgde braaf op een afstandje. Hij deed de deur open en zag alleen het heren toilet. Plotseling kwam Saskia's hoofd om de hoek tevoorschijn uit een deur die hij niet gezien had.

"Kom je nog?" Hij liep de deurpost door en zag een grote commode. Aan de muur hingen kasten vol met diverse maten en soorten luiers. Allemaal volwassen maten, allemaal baby motief en het rook er ook naar baby luiers.

"Saskia, waarom zijn er zoveel verschillende soorten luiers naast de maten?"

"Sommige dames dragen graag dikke luiers, vertegenwoordigers dragen als ze weg gaan graag dunne. Sommige hebben een extra grote luierkont. Eigenlijk alle truuks die marketing bedenkt om baby luiers aantrekkelijker te maken voor ouders, worden ook op ons toegepast. Dus als een bepaald model baby luier er schattiger uit ziet, mogen wij het als proefkonijnen uitproberen. Aanstaande vrijdag is er weer zo"n showcase. Kijk maar in Anja's agenda. Nou niet kletsen maar: lets get over it". Met een bietrode kop en een pijnlijk geslachtsdeel stamelde Arie.

"Doe maar ja. "

"Niets om je voor te schamen Arie. Heb je wel eens een bloot meisje gezien?" Vroeg ze terwijl ze haar vinger als een klein kind aan haar lip hing. Iets beneden in zijn broek wees 12 uur en was pijnlijk hard. Ze liep naar de kast, pakt een bepaald model en liep naar de commode waar ze ging liggen met haar benen op de kast zodat hij recht in haar kruis keek.

"Nou heb je wel eens een bloot meisje gezien Arie?". Hij vermande zich en besloot zijn hormonen maar even te laten voor wat ze waren.

"Alleen toen ik 10 jaar geleden op een nichtje van me heb gepast. Trouwens, meneer de Jonge klinkt een stuk aangenamer." Saskia keek meteen een stuk minder ondeugend enveel serieuzer.

"Sorry meneer, ik was even vergeten dat u hier nieuw mee bent en er problemen mee heeft. Ik probeerde u op een kinderlijke manier te vertellen wat u zou zien als u die luier openmaakt. Ik ben kaal daar beneden." Arie liep naar haar toe en begon het verschoon proces. Na wat geploeter bleek er inderdaad maar 1 stand te zijn waarmee de plakkertjes op de luier los kwamen. Dat kunnen ze inderdaad wel vergeten dacht hij.

Hij vouwde de luier af en zag inderdaad een beeld dat jij al eerder had gezien op bytemine foto's. Op de een of andere manier waren die erotischer dan deze situatie. Hij maakte een goed tempo en verschoonde haar grondig. Saskia stond 5 minuten later met een verbaasde uitdrukking naast de commode.

"Ik moet zeggen meneer, dat u het wel heel goed kunt. Sommige meiden hier kunnen het volstrekt niet als ze nieuw beginnen." Arie waste zijn handen aan de wasbak en droogde ze daarna af. Je kon de talkpoeder deeltjes nog door de lucht zien dansen.

"Een kind kan de was doen Saskia."

"Nee, u bent net zo goed als Anja en die doet het al vele jaren. Weet u zeker dat u nooit eerder luiers verschoond heb." Plotseling realiseerde ze zich de stomheid van de vraag.

"Ik lijk wel gek, ik draai door. Dat vertelde u net al". Saskia draaide zich om en wandelde weg. Ze had een heel echte luierkont en je kon zien dat ze een dikke luier om had. Arie wandelde achter haar aan en zij. Nu begrijp ik waarom Anja twee secretaresses heeft. Die zijn hard nodig hier. Hij wandelde naar zijn kantoor toe.

"Meneer?" Hoorde hij achter zich. "Mariska moet ook verschoond worden." Hij draaide een kwartslag en zei:

"Doe jij het maar".

"Moet ik mijn mini-rok nog aan doen?" Hij keek naar de rok die op zijn kantoor nog op de grond lag. Vervolgens keek hij naar Saskia en zei:

"Met die kont van jou, zou ik die luier toch zien. Verbergen heeft geen nut. Blijf maar zo rondlopen."

Het was half elf. Mijn God hoe kom ik hier door, dacht hij. Toen hij net zat rinkelde de telefoon, het buitenlijn knopje brande. Een directe die niet over de secretaresse ging. Hij nam op.

"De Jonge, TDC, goedemorgen".

"Hoi, Anja hier, ik belde even om te laten weten dat mijn mobiel nog twee uur langer bereikbaar blijft, ik heb vertraging."

"Oh." Kwam het semi onge-intresseerd uit zijn mond.

"Gaat het goed Arie. Ik heb me toch niet vergist he."

"Nee het gaat goed, maar ik heb net een hele schokkende ervaring achter de rug."

"Oei, ik denk dat ik weet wat. Ik was wat vergeten te vertellen, daarom belde ik ook. Er staat een klik mij bestand op je desktop als je de computer aanzet. Daarin hoopte ik even rustig een aantal, misschien schokkende zaken te verklaren maar er is al het een en ander gebeurt. Was het Saskia?"

"Uh ja."

"Dan heb je geluk gehad. Het kan erger. Maar kijk aub naar de video om een hoop misverstanden te voorkomen. Misschien dat we je salaris na de vakantie nog maar eens moeten bespreken, indien je er dan nog bent. Maak je niet druk. Saskia kan je helpen, misschien dat je eens met Marjolein moet praten."

"Marjolein, wie is dat?"

"Dat is de portier, weet je wel de vrouw die je binnen liet." Anja's vrolijke stem liet een groot deel van de woede smelten.

"Ik ben niet boos Anja, ik kan er wel tegen maar de verassing was groot".

"Gelukkig Arie. Dan zie ik je over een maand." Klik de lijn was weer ruis. Hij bewoog zijn muis om de screensaver uit te zetten en tikte zijn wachtwoord in. Ja, daar op het scherm stond inderdaad een filmpje. Hij dubbelklikte er op een leunde terug. Anja"s gezicht verscheen en begon hem te vertellen van de "bedrijfscultuur". Ze verwees regelmatig naar de personeelsdossiers en bepaalde bepalingen. Ze vertelde ruim en openhartig over de luiers, het waarom ervan en hoe dat op een of andere vreemde manier een kern van betrouwbaar personeel opleverde. Met een vette knipoog erbij, toen ze vertelde dat de salarissen ook wel voor het ongemak componseerde en ze zich afvroeg of het wel ongemak was.

Toen de film afgelopen begreep hij wel dat Anja dit liever niet onder 4 ogen wilde vertellen. Het was toch een soort vuile was, alhoewel het niet illegaal was. Er werden vele referenties naar Marjolein gedaan. Hij liep naar de personeels dossiers en beet zich vast in Marjoleins dossier. Dat van Saskia lag er naast. Hij grinnikte toen hij zag dat de portier meer verdiende als de directie secretaresse. Bij lange nog niet wat hij verdiende, maar toch wel veel voor die functie.

Gedurende het lezen ging de telefoon een paar keer en moest hij zeur verhalen aanhoren over fluf leveranties die niet kwamen. Hij belde de fabrikanten en schold ze beleefd doch dringend de huid vol, of deze bedrijven zich wel realiseerden dat er ook andere bedrijven waren die afhankelijk waren. Rond twaalf uur was het heel druk geworden op de telefoon bij Saskia en Mariska. Twaalf uur was volgens Anja de grote verschoon ronde. Alle staf leden kwamen dan langs om te vertellen wat de status was en een schone luier te halen.

Hij was wel blij dat hij die eer voorbij kon laten gaan. Hij wist voorlopig toch niet waar ze het over zouden hebben. Hij keek door het glas achter zijn bureau en kon zien dat Saskia nog aan de telefoon zat. Hij pakte de telefoon, keek in de computer naar het telefoonnummer van Marjolein, en belde haar. Het bleek niet op haar display te staan. Ze begon dus ook met

"TDC goede middag, kan ik u helpen?".

"Met de Jonge hier, wil je aub even naar boven komen". Hij hoorde een schakelaar omslaan.

"Willen meneer is het probleem niet. Kunnen wel."

"Er zal toch wel een vervanging zijn als u naar het toilet moet?" Drie seconden stilte volgde waarin hij zich weer realiseerde wat er aan die uitspraak niet klopte.

"Toilet meneer?"

"Als ze uw luier verschonen dan. Doe niet moeilijk en kom zo snel mogelijk."

"Eh ja meneer." Voorlopig zou een strenge aanpak de weg zijn die hij zou nemen. Vijf minuten later kwam er ineens iemand plomp verloren zijn werk kamer binnen wandelen. Hij draaide zich om en zag dat het Marjolein was.

"Waar ik vandaan kom kloppen we." Ze keek hem recht aan, knipperde niet met haar ogen. Toch kon hij in haar ogen niets vinden van hatelijkheid.

"Bij Anja hoef ik nooit aan te kloppen, want als ik naar haar toe kom is er wat aan de hand". De toon waarop ze dit statement op tafel gooide bevestigde wat hij al uit het personeels dossier verwachte. Niets. Marjoleins dossier bevatte 3 blaadjes, wat gegevens als naam, adres, woonplaats. Opleidingen als blad twee en op het laatste blad stonden de salaris verhogingen die ze gekregen had. Meer niet. Saskia had een 12 bladzijde dik dossier, dus iets klopte er niet.

"Marjolein," begon hij terwijl hij zo achterover begon te leunen, "ik heb vandaag al meerdere keren uw naam horen vallen ivm het zeg met luier gedrag binnen deze firma. U zou daar het een en ander van af moeten weten. Anja heeft me doorverwezen hierover. Ook verbaas ik me eerlijk gezegd over uw dunne dossier. U bent zo"n beetje het langst in dienst hier. En toch is het dossier dunner als de rest. Vertel me maar eens, wat doet u hier behalve portier zijn? Want ik geloof er geen snars van dat u de hele dag, telefoontjes aan zit te nemen voor dat salaris." Marjolein rekte haar hand uit, greep naar de koffiekan die op de hoek van het bureau stond, pakte het gebruikte kopje van Saskia en schonk zichzelf een kopje in. Heel rustig. Deze man stelt vervelende vragen dacht ze:

"Meneer, mag ik u verzoeken in elk geval mijn voornaam te gebruiken? Ik hoef me niet per se oud te voelen als u begrijpt wat ik bedoel."

"Dat is goed, als jij het dan maar op meneer houdt". Niet helemaal wat Marjolein had gehoopt. Ze begon zich toch wat zorgen te maken over Arie. Misschien hadden Anja en zij dan toch een verkeerde kandidaat gekozen.

"Meneer, laten we het er op houden dat ik als portier extra werkzaamheden heb op het gebied van personeelszaken."

"Ga door." Arie dacht terug aan de communicatie training die hij bij zijn vorige baan had gekregen.

"Wel die personeelszaken kun je beschrijven als een beveiligingstaak. Ik zorg er voor dat alleen de juiste mensen binnenkomen en weg gaan."

"Juiste mensen, vertel eens. Wat bedoel je daarmee?"

"Ik hou zwervers buiten de deur, die hier anders voor koffie komen leuren. Ik vang medewerkers met problemen aan de deur of aan de telefoon op. Iedereen in het bedrijf kent mij. Dat mag ook wel, ik werk hier naast Anja het langst. " Daar vloog weer een gedrags rechtvaardiging door de lucht.

"Dus je vervult de portiers en een soort beveiligingsfunctie. Dat portier geloof ik wel, maar daarmee verdien je geloof ik niet wat jij verdient." Demonstratief opende hij haar dossier, "F 4699,- netto per maand. Dus laten we het maar hebben over je beveiligingsfunctie en de luier business buiten de zakelijke activiteiten om. Is daar een verband?" Marjolein knikte ja.

"Vertel maar eens." Ze nam een slok koffie, keek hem brutaal aan en zei strak:

"Ik weet niet of ik het wel aan u mag zeggen". Dat was inderdaad hondsbrutaal en dat had ze heel goed in de gaten gehad.

"Ik kan je ook ontslaan voor werkweigering. Dan sta je op straat, zonder werkeloosheidsuitkering". Dat maakt mij redelijk de baas.

"Ik bel Anja en ik ben binnen 3 minuten weer aangenomen. Doe dus maar." Hij keek op zijn horloge. Ze zat nog niet op het vliegtuig dus het kon. Hij zou haar ontslag dus eventueel over twee uur plaats laten vinden. Plotseling realiseerde hij zich dat een ontslag op de eerste dag niet de beste manier was om vrienden te maken. Wat was hier mis gegaan. Ze gingen nu in een soort gevecht om elkaar heen draaien.

"Luister ik heb het gevoel dat er ergens iets mis is gegaan. We zitten nu tegen elkaar op te boksen. Ik weet niet waarom, maar ik denk dat Anja me niet voor niets deze functie heeft gegeven, laat dat een hint zijn als je haar vertrouwt. Dit is mijn eerste dag, ik heb een aantal dingen gezien die zeg gerust over de grenzen van mijn ethische denken zijn heen gegaan." (consequent liegen over zijn karakter, tegen iedereen was nodig om een sterk beeld van zijn persoonlijkheid te bouwen. Later soft worden kon altijd nog.)

"Jij was een persoon die ik in vertrouwen kon nemen, schijnbaar klopt dat dus niet. Ik voel gereserveerdheid. Je vertelt wat ik je vraag, niet meer, niet minder. Dus ik heb me vergist en Anja dus ook. Je kunt wel weer gaan Marjolein. Bedankt." Demonstratief schoof hij zijn stoel terug en stond op. Marjolein, bleef zitten en hem aankijken.

"U meent het echt, he meneer." Zei ze met een emotie in haar stem. Hij kon niet bepalen of het angst of iets gespeeld was. Wel zag hij dat zij toch iets anders reageerde.

"Ja Marjolein, ik ben een eerlijk persoon, hou niet van spelletjes, heb geen zin om mee te doen in rollenspel. Ik hoef hier geen vriendjes te zijn met iemand om mijn werk goed te doen. Ik ben hier juist aangenomen om de kliekjes sfeer te breken en Anja te vervangen. Als jij niet mee werkt geen probleem." Hier besloot hij hoofdstuk 1 van het boek bluf te openen.

"Marjolein, weet jij wat de beste ministers doen als ze nieuw op een ministerie binnen komen?"

"Nee meneer."

"Ze gooien meestal direct wat personeel er uit, portiers, chauffeurs etc. De manusjes van alles, want die hebben vaak teveel contacten. Die zijn vaak de lijm in conflicten. Terwijl zo"n gezwel om te genezen vaak beter uit elkaar kan vallen of ontploffen." Ik heb dat altijd een goede benadering gevonden. Hij liep naar de deur, opende hem, en zag Saskia met een angstige blik naar hem kijken. Met zijn hand gebaarde hij haar te vertrekken. Hij keek Saskia aan.

"Saskia wil jij aub een kan thee voor mij halen, Earl Grey als u dat heeft." Marjolein sloop haast de deur uit. Zonder te blikken en te verblozen sloot hij de deur achter haar. Dat mens is hondsbrutaal. Ontslag wegens werkweigering. Anja had heel expliciet gezegd:

"Bij ontslag op staande voet, altijd even Marjolein raadplegen". Wat nou als het Marjolein zelf was? Hij pakte de telefoon, belde Anja op haar mobiel.

"Met Anja". Hij legde de mini crisis voor en vroeg haar wat te doen. Hij legde uit dat hij van plan was haar, haar congee te geven. Even bleef het stil aan de telefoon.

"Ik heb om persoonlijke redenen liever niet dat dit gebeurt Arie. De vrolijkheid in haar stem was even weg. Ik ga even zitten. Ik sluit zo wel weer aan in de rij. Mijn plaats is toch gereserveerd. Ga naar mijn kantoor, Arie. Open de onderste lade. Daar liggen nog twee andere dossiers. Dat van jouw en van Marjolein. Lees het door, er staat ook niet veel extra in omdat ik ze heb gemaakt. Maar Marjolein is moeilijk tot extreem moeilijk te vervangen, ik wil haar niet kwijt. Jij zal maar moeten leren met haar om te gaan. Laat haar links liggen als jullie echt ruzie krijgen. Haar loyaliteit aan het bedrijf is absoluut. Normaal is ze niet zo moeilijk, tegenover gesteld juist. Er kunnen een aantal redenen zijn dat ze dit doet. Laat mij haar maar bellen." Zijn lijn viel stil. Anja had waarschijnlijk een wisselgesprek functie op haar mobiel.

Hij zette de telefoon op handsfree en dook in de omzet cijfers. Wachten en niets doen was nutteloos. Saskia klopt, kwam binnen en zette een kan met thee op haar bureau. Ze liep nog steeds met alleen haar luier om het kantoor. Nu niet, ik heb wat anders aan mijn hoofd dacht hij. Saskia bleef wat dralen. Hij keek haar aan.

"Zeg het eens." Vroeg hij.

"Meneer, misschien wilt u de derde knop van boven links 1 keer indrukken".

"Natuurlijk." Hij drukte de knop in.

"Wat doet die knop?"

"Dat is de dicteer knop. Dan hoor ik alles wat er hier gebeurt op het kantoor. Hij stond nog aan. Ik heb dus het hele gesprek met Marjolein gehoord. "

"Leuk he vuurwerk." Grinnikte hij. Plotseling kwam Anja weer terug.

"Ben je daar nog Arie?"

"Jawel. Gelukkig, een hoop mensen denken bij wisselgesprek dat de lijn wegvalt. Marjolein belde net. Er was iets met een ministerie en ze vroeg of ik dat toe kon laten. Wat ik begrijp Arie, is dat jullie alle twee op basis van autoriteit begonnen zijn. Marjolein komt dadelijk weer naar boven. Ik heb haar gezegd om niet als beveiligings persoon of iets dergelijks naar je toe te komen, maar zoals ze is. Zoek dekking Arie, als je niet iets raars wilt zien. Ik heb haar expliciet opdracht te geven eerlijk te wezen en alles te vertellen, behalve waar het mij betreft. Nou doe geen gekke dingen. Ik weet dat ik een bedrijf heb waar wat vreemde dingen gebeuren maar als je de video ondertussen gezien hebt, dan moet je een stuk begrijpen. Hoe dan ook, Marjolein is een bron voor de rest. Zeg ik moet nu echt in gaan stappen. Werkze." De lijn werdt opgehangen. Saskia was vertrokken.

Hij liep naar Anja"s office. Onderweg kwam hij langs Saskia, die ingewikkeld naar het beeldscherm zat te kijken. Weer een hormonen shot.

"Saskia, wil je aub je rok weer aantrekken?" Ze keek hem aan met een gezicht alsof hij haar betrapt had.

"Eh meneer, ik geloof dat ik zo juist mijn luier vol geplast heb. Kunt u me dan niet beter verschonen?"

"Nee Saskia. Trek die rok aan." Hij draaide Anja"s kantoor open en vondt inderdaad twee dossiers op de aangewezen plaats. Zijn eigen dossier. Wat er in stond was een puur persoonlijk haast dagboek verslag van Anja"s gedachten over hem. Hij kwam er niet slecht vanaf. Marjoleins dossier was iets dikker. Hij ging op de hoek van Anja"s bureau zitten en begon te bladeren.

Ze had psychologie gedaan, een cursus EHBO, bedrijfsbeveiliging. Op de een of andere manier was het schijnbaar relevant geweest voor Anja dat Marjolein een bedplasser was geweest. Marjolein, is als een spiegel, sloot Anja haar evaluatie af. Nee daar had hij echt wat aan.

Toen hij het dossier weer opgeborgen had, wist hij dus wel dat Marjolein ook de prive detective van de firma was. Ze had een onderzoek naar hem gedaan, daar was niets uitgekomen. Naar verwachting. Hij zag een persoon in zijn kamer staan, door het melkwitte glas dat Anja"s kamer van zijn kamer afscheide. De dossiers gingen weer de lade in en hij sloot de de duer weer af. Anja had een hoop onderscheidingen gekregen. Er hingen er veel aan de muur.

"Meneer de Jonge?" Saskia keek hem aan. "De stafleden hebben via email allemaal hun verslag naar mij gestuurd. Ik heb ze samengevat. Wilt u ze op papier of via de email?"

"Liever email Saskia. Ik kan ze zelf nog afdrukken".

"Wanneer wilt u mij gaan verschonen?" Hij liep naar Saskia"s bureau, keek haar diep in de ogen en zei:

"Ik weet het echt niet. Hoe dringend is het?" Saskia stond op, draaide zich om en liet een grote doorweekte luier zien.

"Dadelijk Saskia. Ik heb geloof ik bezoek." Saskia lachte.

"Als u dan toch uw bezoek gaat verschonen, dan mij ook aub." Ze ging weer zitten en drukte op een knopje. Ping hoorde hij vanaf zijn kantoor als een soort echo.

"U heeft email." Grijnsde ze. Hij liep naar zijn kantoor en vroeg zich af in wat voor een ballentent hij terecht was gekomen. Een grote Ballentent. Marjolein zat naakt op een luier na op het kantoor. Ze zat op een speen te sabbelen. Hij had er 13 seconden over gedaan om binnen tekomen, terug op zijn kantoor. Binnen vijf seconden stond hij weer buiten.

"Is er dan niemand binnen dit bedrijf die normaal kan doen?" Deze gezuchte uitspraak werd gehoord door Marjolein die snel een hand om hem heen sloeg en naar binnen trok.

"Luister, meneer baas. Ik zal kort zijn. Ik heb van Anja opdracht gekregen open kaart te spelen. Dat doe ik ook."

"Ook ik zal eerlijk zijn." Ze sloot de deur.

"Kent u het verschijnsel Adult Babies of Diaper Lovers?" Ik knipperde met mijn ogen. Wat krijgen we nu dacht ik. Ben ik nu al door de mand gevallen, ondanks mijn toneel spel. Marjolein interpreteerde mijn zwijgen schijnbaar als een nee. Ze ging zitten, op de vloer. Ik liep naar mijn bureau. Snel liet ik me in mijn stoel vallen. De vlaggestok had zich weer aangemeld. Ze vervolgde haar verhaal.

"Adult Babies zijn volwassen mensen die graag baby spelen, Diaper Lovers zijn mensen die graag luiers dragen, voor de lol. Ik ben een Adult Baby. Ik ben daar achter gekomen toen ik 12 jaar was. Ik was een bedplasser, schaamde me rot daarvoor. Wat het nog erger maakte was dat ik het dragen van een luier, een prettig en fijn gevoel vondt. De ziekte was dus een ramp, de symptoom bestrijding was zalig. Des te dikker de luier was, des te fijner ik me voelde."

"Mijn ouders hadden er in het begin dus ook veel problemen mee, dat ik dus "s avonds al voor het eten met een dikke nachtluier rond ging lopen door het huis. Die wisten niet dat ik er opgewonden van raakte. Op een gegeven moment heb ik open kaart gespeeld en ze vertelt dat het mij wel leuk leek om eens uit een flesje te drinken. Kort gezegd, van het een kwam het ander, en mijn ouders accepteerde het."

"Omdat ik geaccepteerd werdt door mijn ouders begon ik steeds brutaler te worden. Ik was jaloers als de nete op babies, die kregen altijd van die leuke pampers om, terwijl ik altijd van die stomme incontinentie luiers om had. Toen las ik een advertentie in de krant van Anja waarin ze moeders zocht om een eigen luier zaak mee te beginnen. Ik heb toen met de zenuwen in mijn keel gevraagd, of Anja dan ook voor babies zoals ik luiers wilde gaan maken."

"Ze is een paar keer langsgeweest, heeft met mij en mijn ouders gesproken en uiteindelijk wilde ze het avontuur wel eens proberen. In haar vrije tijd, want ze wist niet of het wel wilde verkopen. De verkoop bleek super goed te gaan en drie maanden na opstart verkocht ze minimaal even veel katoenen baby luiers in baby maat als in volwassen maat. Omdat ik in mijn egoistische verlangens op zich wel goede product verbeteringen kon geven gaf Anja me op een gegeven moment een baantje..."

Als hij haar niet had onderbroken had ze waarschijnlijk nog wel even doorgegaan. Hij begreep haar uitstekend, maar zou zich niet prijsgeven. Hij voelde er niet veel voor om geluierd door het bedrijf heen te gaan. Niet hier. Het unieke was er van af.

"Marjolein," begon hij, "je bent de tweede vrouw die ik in luiers zie hier. Saskia was vanochtend de eerste. Dat gaf me al een schok. Nu zit jij hier nog naakter, met een speen erbij. Ik ga dadelijk denk ik maar even het toilet opzoeken. Die luier die je draagt is niet interresant voor mij. Het gaat mij er om, wat heeft dat met je werk te maken." Marjolein stond op, keek nijdig, en daarna beteuterd.

"Ik had gehoopt dat het vertellen van mijn levensverhaal je iets zou smelten, vriendelijker zou maken. Iets begrijpender. Dat blijkt dus niet te kloppen." Ze stak demonstratief de speen in haar mond. "Dan hebben we dus een probleem." Klonk het gemompeld.

"Hoezo een probleem Marjolein, dat jij uit behoefte of overtuiging een luier wilt dragen, fijn, moet je zelf weten. Maar voor mij is dat prive en dit is werk. Saskia zit buiten ook te wachten totdat ik de moed op kan brengen om haar te verschonen. Eerlijk.. Als jullie allemaal luiers willen dragen, moet je dat zelf weten, ik kan het denk ik wel aanzien, maar ik heb net besloten niet meer te verschonen. Nou zakelijk graag. Wat is het verhaal."

"Kort en zakelijk is mijn rol ook samen te vatten. Alle nieuwe medewerkers worden door mij gescreend, in evaluatie gesprekken spoor ik op wat de dames van de luiers denken en bedenk dan een therapie waardoor de dames het dragen van de luier lekker vinden. Dat heet medewerkers betrokkenheid. Dat doe ik door de luier in te passen in hun sexuele fantasieen. Zijn die er niet dan maak ik ze wel. Uiteindelijk plassen de dames na verloop van tijd in hun luier alsof ze babies zijn zonder zich ervoor te schamen. Je bent zelf slim genoeg om in te zien hoe dit alles werkt op de loyaliteit voor het bedrijf. Nou wat denk je er van?"

"Moeilijke vraag Marjolein. Ik denk dat je je roeping gemist hebt. Jij zou in de reclame misschien ook nog een succes kunnen zijn. Het is knap. Een ding, kom bij mij niet langs met therapie. Voorlopig heb ik genoeg anti-therapie gehad."

"Dan moet ik juist wel bij je langs gaan." Lachte ze. "Wees eerlijk meneer. Als al die geluierde dames hier rondlopen, en een van die dames wordt door u leuk, als in sexueel aantrekkelijk, gevonden. Hoe lost u het conflict aantrekking en afstoting dan op?" Hier zat een gemene valkuil onder het gras. Was het werkelijk afstotend, dan zou hij een probleem hebben dat opgelost zou moeten worden.

"Ik denk dat ik dat niet aan jou over zou laten, denk ik. Aan niemand hier in het bedrijf denk ik zelfs." Marjolein kroop op haar knieen naar de ingang van zijn bureau. Dat was een probleem. Als hij alles onder controle wilde houden mocht ze niet zien dat hij een vlaggenmast had staan. Hij schoof zijn bureaustoel stevig aan. Marjolein stond op. Ging met haar geluierde kont op het bureaublad zitten en stak zeer erotisch haar benen vooruit.

"Meneer, zoals u wegkruipt als ik dichterbij kom, zou ik bijna denken dat u bang voor me bent. Is dat het?" Ze kreeg een uitdrukking op haar gezicht als een wolf die bloed geroken had. Ze kroop nog iets dichterbij. Hij dwong zich voruit te kijken in haar ogen.

"Marjolein, heb jij wel eens gehoord van sexuele intimidatie? Ik ben niet gedient van deze spelletjes." Tijd voor nog een leugen dacht hij. "Weet jij waarom jouw probleem nooit op zal treden bij mij. Ik ben homo. Marjolein. Nu daar heb je mijn geheim. Jij en al die andere dames zijn voor mij niet aantrekkelijk. Misschien dat dit de reden is dat Anja mij gekozen heeft, maar jij en de rest van het gebouw zijn bij mij aan het verkeerde adres met dit soort spelletjes. Wil jij aub op weg naar buiten, even Saskia verschonen. Als jij normaal doet hierna zal ik je niet aangeven bij de politie." Marjolein zat stokstijf op het bureau en liet haar been slap van het bureau afvallen.

"Homofiel." Papagaaide ze hem na. "Anja heeft een homo aangenomen. Grandioos. Nou bedankt hoor. Heel even vond ik je wel aantrekkelijk, misschien was jij wel mijn ridder op het witte paard maar nee. Meneer is homofiel."

"Daar is niks mis mee en denk ik maatschappelijk beter ge-accepteerd als die hobby die jij hebt. Nou accepteer je pech en ga door met werken en bedankt."

"Bedankt voor wat?"

"Ik geloof dat ik in je teleurstelling voor het eerst de echte Marjolein er tussendoor hoorde komen."

"Daarvoor had je me niet teleur hoeven te stellen hoor".

"Misschien. Als je het niet erg vindt wil ik dit kleine conflictje nu afsluiten. No hard feelings. We zijn verkeerd begonnen, ik weet nu wat ik weten wil. Nu wil ik de email verslagen van de staf eens lezen." Marjolein slofte weg en sloot de deur achter zich. Ze sprak even met Saskia. Een woord kon hij wel herkennen. Homofiel.

Dat ene woord deed de hele truuk. Saskia was een probleem waar hij nu van verschoond bleef. Alle staf dames ook. Vlak na het gesprek met Marjolein was hij nog even demonstratief naar het toilet gegaan, had braak geluiden gemaakt. Hij wist dat Saskia het gehoord zou hebben want hij had de deur zogenaamd vanwege de haast open laten staan.

Tot zijn grote plezier verliep de rest van de week zonder problemen op het gebied van personeelsmanagement. Door het lezen van dossiers was hij redelijk in de materie waar de staf mee te maken had gehad doorgedrongen. Hij stapte daarom dus op een donderdag voor het eerst met een gevoel van vertrouwen af op Katie. Hoofd R&D.

De hele week, had hij moeite moeten doen, om niet een paar luiers mee te nemen naar huis. Maar zodra dat een keer bekend zou worden was zijn hele alibi weg en had hij een imago als een leugenaar. Een imago probleem dat hij misschien langzaam aan zou moeten pakken. Toen hij haar voor het eerst zag, dacht hij aan wat Saskia gezegd had: 'stopt graag iets in haar luier'.

Je kon niets zeggen. Katie had als verbeterings traject het vervangen van het laagje textiel in luiers op de agenda gekregen omdat ze een goed idee had. Vanuit commercieel oogpunt was het ook zeer leuk. Er waren ook dingen die wat bedenkelijker waren. Kort gezegd kwam het er op neer, dat deze stof de luier nog prettiger tegen de huid aan zou laten voelen. Vooral volwassen vrouwen zou deze stof nogal prettig vinden tusen hun benen.

Katie droeg net als haast alle andere vrouwen in dit bedrijf een rok. Lang blond haar. Hij kon haar niet eens meer aantrekkelijk vinden. Als je al wandelend door het bedrijf overal vrouwen zag, waarvan je wist dat ze een luier droegen dan ging de lol er best wel vanaf. Katie begroete hem.

"Ik heb veel van u gehoord meneer. U schijnt een persoon te zijn van het type: praatjes vullen geen gaatjes."

"Laten we maar de bespreek ruimte ingaan en direct tot zaken komen." Ze keek even naar haar collega die een bordje Karin op haar pc had staan.

"Ik ben even weg hoor." Karin lachte.

"Succes." In de bespreekruimte aangekomen nam hij plaats aan de andere kant van de tafel. Katie schoof hem een aantal sheats toe. Het zij hem allemaal niets maar er stond met zwarte letters: 'Responsie tabel vertrouwelijk' boven. Hij besloot om het inderdaad maar zakelijk te houden.

"Wat is het probleem?"

"Zoals u ziet meneer gaat de sterkte van de respons naar boven naarmate de tijd verder verloopt." Hij keek naar de grafiek. Inderdaad liep de grafiek naar boven op.

"Kun je de assen even verklaren voor me Katie?"

"Natuurlijk. Op de onderste assen staan de veelvouden van 5, dat zijn de verschoningen, op de verticale as staat de neurologische reactie op het dragen van deze stof, het gevoel van welbehagen of lekker vinden." Hij keek nog eens naar de grafiek en lachte.

"Goed wat moet ik me daarbij voorstellen. Een reactie van 250, na 100 verschoningen." Katie keek bezorgd.

"Geen goed nieuws meneer. Ik heb in de creche beneden tests gedraaid met onze nieuwe coatings en dit is het resultaat. De jongetjes hadden nergens problemen mee, me de meisjes beneden werden allemaal heel vrolijk in het begin, ze lachten, voelden zich extreem blij en waren voor de verzorgers geen probleem. Oftewel het aantal drambuien nam af en het leek dus een ideale luier voor de meisjes. Maar als onze medewerkers thuis de babies weer terugstopten in de pampers, huggies of wat dan ook, werden de meiden diep ongelukkig. Ze gingen huilen en weet ik wat. Hier kwamen we achter toen onze dames ineens in het test lab langskwamen om te vragen of ze pak proefluiers mee konden krijgen. We hadden niet zoveel in voorraad dus het antwoord was een tijdje nee. De creche medewerksters wisten na een week te vertellen dat alles weer normaal begon te worden."

"Toen kregen de moeders de beloofde samples en alles begon weer van voor af aan. Gelukkige blije babies en na een paar weken als de voorraad weer op was weer gezeur, gejengel en niet te vergeten de oudere peuters die speciaal om de luiers met de olifanten vroegen. Karin ontdekte het patroon. We namen bloed af van babies met test luiers om en wat bleek. Verhoogde endorfine concentraties. Die kinderen werden dus zo High als ik weet niet wat en dat stopt dus als je ze niet meer om hebt. De textiel is van dermate complexe vezels dat ze de vrouwenhuid anders beinvloeden als de mannenhuid, die veel grotere porieen heeft. Het resultaat kan vergeleken worden met mini accupunctuur. Heel concreet. De boodschap die ik breng, we hebben 2 miljoen aan R&D geld weggegooit."

Dat hele blah blah verhaal, om de slechte boodschap te brengen. Ik had net de omzet statistieken doorgekeken, de winst en verlies rekening van de boekhouding gehad en het was een krappe balans. We hadden verleden jaar F 504.000,- winst gedraait. Hadden ze dit onderzoek dus niet gedaan dan hadden ze dus 2,5 miljoen winst kunnen draaien. Ik besloot om ook maar eens iets zinnigs te zeggen.

"Dit produkt gaat niet de markt op Katie. Ongeacht wat de juridische dames zeggen, hier komen problemen van. Als ik me niet vergis zullen deze luiers nl snel verboden worden. Voedingsmiddelen die invloed hebben op de chemische balans zijn verboden. Die noemen ze nl medicijnen. Omdat je deze spullen niet op eet, zullen ze dan onder de therapeutische middelen vallen. Dit effect kan misschien ergens nuttig voor zijn maar niet voor kinderen. No way." Katie keek hem aan met een sprankje hoop in haar ogen.

"Wat denkt u nu? Wat een trut, die verspilt een paar miljoen en ik moet dat goed vinden."

"Weet je wat er gebeurt met je als je dit doet bij bedrijven als Philips, Siemens, BasF? Je vliegt. Je collega's zullen je dankbaar zijn. Ik geloof dat er hier een percentage van de winstuitkering is, die dus lager zal worden. Maar goed, laat ik eens herformuleren, je ontwikkelde een textiel bovenlaagje dat vreselijk zacht zou moeten zijn, maar door de vezel structuur, heb je dus een accupunctuur effect met ongewenste bijwerking. Test is dus geslaagd, resultaat valt tegen. Ik heb al je testrapporten gelezen voor ik hier naar toe kwam, zag er solide uit. Geen gepruts. Gedetaileerd, correct. Dit is hoe meestal de meeste uitvindingen gedaan worden. Je probeert product X te maken en halverwege vindt je product Y. Wat stel je voor, dat ik je billenkoek geef of zo? Aan de muur of schandpaal nagel?" Ze stond op en liet haar rok vallen. Ik zag een luier die bol stond. Maar in tegenstelling tot de andere luiers die geel van de plas waren bleef deze wit. Er stonden dansende roze olifanten op. Ik grapte:

"Jij lust zeker ook wel een delirium Tremens". Ze keek met een vuurtje in haar ogen, en zei:

"Jawel. Ik moet zeggen, die billenkoek meneer klinkt heel aantrekkelijk in vergelijking met andere alternatieven." Allemachtig moet ik bij alles wat ik zeg, dan drie keer nadenken omdat een of ander figuur er wel aanstoot aan kan nemen.

"Nee, die krijg je niet. Je zou er denk ik toch weinig van voelen. Heb je wel eens gehoord van figuurlijk taalgebruik?" Ze knikte.

"Trek je rok aub aan. Je weet waarschijnlijk best wel dat je voor mij niet aantrekkelijk bent."

"Ik kon het toch proberen."

"Wat is het verhaal achter deze luier van je. Is dat die olifantenluier zoals de peuters het noemen?" Ze knikte ja.

"Sla aub bladzijde een om". Ik keek naar blad twee en zag nog een vertrouwelijke grafiek, met schijnbaar dezelfde gegevens. Alleen nu vanaf 250 verschoningen. De cijfers werden onwaarschijnlijk hoog. Ik las het onderschrift: 'populatie bedraagt 3 meetpunten'. Ik begon weer figuurlijke nattigheid te voelen.

"Laat mij eens raden, drie meetpunten, drie R&D medewerkers. Jullie zijn die proefgroep." Ze zat weer op haar stoel achter het bureau.

"Ja meneer. Toen we de textiel variant af hadden heb ik meteen een pak luiers voor mezelf laten maken. Ik was de eerste, niet de kinderen, die er een omkreeg. Het voelde zo fijn, dat ik in mijn collega's ook zo gek kreeg om ze ook te gaan gebruiken."

"Het resultaat is dat, je na een 200 verschoningen ook de omliggende huid gevoeliger wordt en het resultaat is dat ik zo 'geil' als een beer ben om het zo maar uit te drukken. Ik ben letterlijk zo lek als een vergiet, maar dan van vaginale sappen. Sorry hoor, maar zo is het, en alhoewel het smerig klinkt is het ook een groot probleem. Die luiers die we met zij'n drieen gebruiken zijn nauwelijks in staat om nog onze urine te absorberen daar we ze binnen een uur haast al doorweekt hebben. We weten dat er afkick verschijnselen zijn, en we staan nu als junks van het eerste uur, voor een uitdaging. En een probleem. Morgen hebben we de presentatie van ons nieuwe product en die kan niet door gaan met een product dat we niet gaan verkopen, dus we hebben geen stof meer voor de presentatie. Al met al, voldoende reden, om u maar hier naar toe te halen voor deze redelijk problematische toestand."

"Jij denkt dat ik even alles op kan lossen?" Ze keek me hoopvol aan. "Laat me er over nadenken, Katie. Die billenkoek krijg je niet. Wat ik wel ga doen, daar ga ik nog over nadenken. Had je nog andere agenda punten?" Er waren maar twee blaadjes dus ik wist dat het antwoord nee zou zijn. Ze schudde nee. Ik stond op en zei:

"je hoort nog van me." En ik ging er vandoor. Karin zat een paar chemische structuur formules te bewerken, waarschijnlijk om door Akzo of zo te laten brouwen. Ik liep naar Karin toe.

"Ik heb net met Katie gesproken, laat me jouw luier eens zien." Karin tilde haar rok op en ook hier weer een witte bolle luier.

"Ok ik weet genoeg." Ik draaide me om en liep terug naar de lift. Ik gaf Saskia instructies om me even niet te laten storen en opende de rolluiken naar buiten. Wat dagdromen was een manier voor mij om te brainstormen. Twee miljoen, dat was de helft van het budget voor de rest. R&D is vaak duur, zeker in de luier business waar alles high tech was en klein. De leveranciers waren de grootste oorzaak van de kosten. Maar het geld was weg. Het zou niet verantwoord zijn om iets te doen met dit product. Mensen zouden Junks worden en de jellenik kliniek waar ik dadelijk nog een afspraak moest maken voor drie collega's, zou overstroomd worden met klachten, nog erger wij waren dan wel 'out of business'

Plotseling ging er een lampje branden. De oplossing zat in het woord 'verantwoord'. Als we deze textiel variant nu eens op een verantwoorde manier aan een wat minder verantwoordelijke industrie zouden verkopen. Exclusieve dames lingerie, die na twee keer wassen uit elkaar zou vallen. Ik grinnikte, een slipje met daarin de verplichte tekst:

"Het dragen van dit slipje, heeft een verslavende werking en daarom mag u er maar 1 per week dragen." De Jellenik kliniek adviseerde de dames om cold turkey te gaan. Hormonale verslavingen schenen niet met methadon verholpen te kunnen worden. Een dokters afspraak kon wel helpen maar ze hadden meer psychische hulp nodig in dit afkick proces.

Natuurlijk dat was het, de grootste doelgroep voor zo'n product was zonder twijfel de adult babies groep en de diaper lover groep. Ik greep de telefoon.

"Katie, breng me drie pakken met die test olifantenluiers wil je? En neem dan ook ff de andere twee dames mee." Drie minuten later stonden er drie dames in de kamer. Alle drie hadden ze een pak luiers bij zich.

"Dank u dames. Zet de luiers maar even in die hoek naar." Ik wees naar de hoek voor mijn bureau.

"Ik heb net een belletje gepleegd met de kliniek en om eerlijk te zijn. Echte therapie voor jullie soort verslaving (hormonen) bestaat niet. Cold turkey gaan is de enige oplossing. Jullie kunnen daar wel hulp bij krijgen die ik zo meteen ga regelen voor jullie." Ik keek Karin en de andere vrouw aan. Ik zou haar naam nog eens op moeten zoeken.

"Bedankt zover. Katie wil jij even blijven." De dames gingen weer weg. Ik pakte de telefoon en draaide Marjoleins nummer. Ze nam na 7 keer rinkelen op.

"TDC goedenmiddag, hoe kan ik u helpen?"

"De jonge hier. Kom even naar boven wil je? Iemand heeft je nodig."

"Onmiddellijk meneer?"

"Ja onmiddellijk." Ik gooide de hoorn er op. "Pak even een stoel Katie." Ze ging zitten.

"Pak maar thee hoor als je dat wilt. Die lekkage zal je best wel dorst geven." Ze knikte en schonk voor zichzelf een kop thee in. Marjolein stond wederom zonder kloppen binnen. Ze had een strak blauw mantelpakje aan, maar er zat een roze konijn tegen haar schouderstuk aangeplakt. Het zag er al met al best wel speels en toch netjes uit.

"Marjolein, weet jij van psychische verslavingszorg af?"

"Natuurlijk, standaard onderdeel tijdens de opleiding."

Goed we hebben drie junkies binnen de organisatie. Marjolein keek naar Katie, die snel haar ogen neer sloeg en toen naar mij.

"Katie, is degene die ik het makkelijkst in de luiers kreeg. Ze had er haast een natuurlijke aanleg voor. Ze had echter geen zwak karakter dus ik zou niet zeggen dat ze makkelijk verslaafd zou raken. Als Katie dus 1 ervan is, vraag ik me wel af wat er aan schortte dat ze verslaafd werd en aan de drugs ging." Katie's handen gingen trillen terwijl ze haar thee stevig in haar handen knelde.

"Zo simpel ligt het niet Marjolein. Dit is een bedrijfsongeluk. Katie kun je het aub goed aan Marjolein uitleggen, anders vergeet ik wat." Katie vertelde haar verhaal en Marjolein luisterde gespannen. Geen reacties, helemaal niets totdat Katie klaar was. Marjolein haalde diep adem, vatte de afkick verschijnselen nog eens samen en vroeg of de samenvatting correct was. Katie bevestigde en Marjolein vertelde dat ze zeker wel kon helpen.

"Een beetje hypnose zou de dames wel kunnen helpen." Ik keek Marjolein strak aan. Toen keek ik naar Katie.

"Ik heb een paar plannen die deze mislukking kunnen compenseren Katie maar ik zie graag dat je, je even met dat onderwerp bezig gaat houden. Ik stuur je morgen voor de presentatie een overzicht van de punten in mijn idee. De presentatie vn je nieuwe luiers gaat wat mij betreft door. Daarvoor heb ik hulp nodig van Baby Marjolein." Marjolein sprong accuut op rood.

"Kijk eens aan, Mevrouw de alwetende psychologe heeft ook een verborgen kant. Maakt niet uit hoor meid, kom er maar rustig voor uit." Grijnsde ze.

"Marjolein wil je aub even je baby rol nemen."

"Moet dat nu?" Vroeg ze met een benepen gezicht.

"Katie, wil jij aub ook helemaal strippen om Marjolein op haar gemak te stellen?" Katie keek me aan.

"Bent u wel goed bij uw hoofd. Luiers ok, beetje kinky ok, maar ik ga hier niet staan strippen." Ik keek haar aan. Marjolein fluisterde plotseling wat in haar oor.

"Natuurlijk dat is waar ook." Ze stond op en trok alles uit.

"Dat kan ik hier wel doen." Marjolein trok ook alles uit. Marjolein's ogen popten uit haar oogkassen.

"Is dit allemaal vocht van je, eh je weet wel?"

"Nou Marjolein, wil jij aub Katie even verschonen, met de luiers in de hoek, en als jij een droge luier om hebt Katie, wil jij dan aub Marjolein ook even zo'n luier omdoen." Een vlaag van paniek vloog over Marjoleins gezicht.

"Ik wil niet verslaafd worden." Katie keek haar aan.

"Dat komt pas na tientallen verschoningen Marjolein." Marjolein begon haar verschoon karwei. Katie ondervroeg Marjolein over het baby gebeuren. Ik besloot maar even in te haken.

"Katie, morgen wil ik dat je de presentatie geeft. Je primaire doelgroep voor je nieuwe luiers zijn de groep waar Marjolein in valt. Marjolein, jij gaat morgen op het podium dat hele, wat was het ook al weer, adult baby, verhaal herhalen. Je neemt in de presentatie ook de voorstellen mee, die ik geef. Als je dan ook nog om feedback uit de zaal vraagt, krijgen we misschien meer goede ideeen en kunnen we de verliespost beperken. Ok?" Ik keek alle twee de dames aan. Marjolein had ondertussen de verschoning door Katie ook gehad en lag nog met haar benen opgetrokken op het bureau. Ze knikte alle twee ja.

"Goed dames, u kunt weer aankleden en doorwerken." Marjolein kroop overeind. Katie trok haar kleding ook weer aan en alle twee vertrokken ze. Ik pakte de telefoon. Drukte op de met Saskia gemerkte knop en vertelde haar dat ik voor de rest van de dag vrij nam. Het was half drie, de zon scheen buiten. Ik wist nog een heerlijk terras te vinden waar het Duveltje me wel zou smaken.

De presentatie was vrijdag wel doorgegaan. De systeembeheerder die weer beter was, had een ideeenbox aangemaakt waar in een week tijd 500 suggesties binnen waren gekomen voor Katie's textiel variant. Ik schoof alle suggesties direct door naar de marketing afdeling om uit te laten zoeken wat haalbaar was. Dat zou wel goed komen. Het feit dat de twee miljoen nu misschien meer rendament op zou gaan leveren als eerst, beschouwde ik als mijn verdienste.

Ik had Katie in contact gebracht met de juristen afdeling die op deze textiel een patent, octrooi en weet ik wat voor bescherming aanging vragen. Ik hield een uitgebreid dagboek bij van alle acties die liepen, wat mijn rol daarin was.

Marjolein had een show op zichzelf gegeven. Die was op het podium gestript van haar representatieve kleding en bleek daaronder een schattig baby jurkje aan te hebben. De dames lieten haast allemaal wel een 'ah wat schattig geluid horen'. Toen Marjolein klaar was met het verklaren van haar hobby wist niemand hoe het kwam, ik wist het immers ook niet, maar iedereen wist nu van het bestaan van AB's en Dl's af. Ze was met een spetterend applaus van het podium afgekomen.

Katie was vloeiend ingehaakt op het verhaal van Marjolein en had iedereen verteld dat Marjolein dus lid van een perfecte doelgroep was. Natuurlijk had Katie ook verteld over de verslavende werking van het product. Dat veroorzaakte wel wat consternatie maar nadat ik mijn introductie 'Hallo wie ben ik' babbel had gehouden ging iedereen gezellig naar huis.

Alhoewel Saskia gedurende werkdagen zo'n beetje de enige vrouw was die ik zag, merkte ik dat Marjolein naar mij begon te trekken. Ze vroeg me via de email of ik haar please wilde verschonen, misschien, anders misschien met haar lunch houden? Om dit verhaal wat kort te sluiten, Marjolein begon duidelijk symptomen van verliefdheid te vertonen.

Saskia kon me met een grote smile op haar gezicht vertellen hoe grappig ze het vond en hoe zielig dat vooral zij, toch een beetje een baby, verliefd werd op een homosexuele man. Mijn homo-sexuele imago begon me nu toch wel tegen te werken. Twee weken later was ik gestopt met het bijhouden van statistieken over het aantal keren dat ik al dan niet per ongeluk luiers zag. Sommige meiden bij de boekhouding liepen de hele dag in alleen luiers rond. Niet raar, die zaten vlak naast de mainframe ruimte en het was daar dus altijd drie graden warmer als ergens anders. De airco kon niet meer aan.

Echt opgewonden kon ik er ook niet meer van raken. Marjolein was een uitzondering. Rood harig, groene ogen, stevige C cup. Scherp verstand en baby terwijl ik DL was. De perfecte papa kind combinatie.

Twee weken later zat ik zo ver in mijn nek, speciaa
 

DL_Michel

Administrator
Forumleiding
BAAN BIJ TDC (deel 2)

(deel 2)


Ze had winamp aan staan voor muziek. Schijnbaar gebruikte ze dus alleen haar rechter oor voor telefoon gesprekken. Op haar beeldscherm was er een vierkant vlak met daarin 16 beeldjes. Alle beveiligings camera's in 1 beeld. Af en toe klikte ze eens op 1 beeldje en dat stuk werdt dan groter zodat ze meer kon zien. Internet explorer herkende ik ook wel. Tijd om maar eens tevoorschijn te komen. Ik deed net of ik net aan kwam lopen. Halverwege draaide ze zich echter al om.

"Meneer de jonge, u denkt toch niet dat u ongezien naar de beveiliging kunt sluipen. U stond regelrecht voor de camera geparkeert. U bent dus gesnapt zoals dat heet." Ik keek haar aan en zei:

"Ik ken je nu iets beter Marjolein, noem me maar Arie. Eigenlijk was het Arie Willem, maar dat is zo lang, dus Arie is goed." Een brede gemeende glimlach krulde om haar lippen.

"Ok, dat is goed."

"Is het goed als ik even bij je kom zitten?"

"Natuurlijk maar er is hier geen plaats. Het is een 1 persoonsplaats en eerlijk, ik heb liever niet dat u ziet wat ik hier allemaal doe. Ik ben een programma voor een nieuwe medewerkster in elkaar aan het draaien."

"Medewerkster? We zouden toch meer mannen aannemen."

"Dat zegt Anja wel ja, maar onder de streep denk ik dat Anja je aangenomen heeft om haar meer tijd te geven om te moederen. Pas maar op want voor je het weet heeft ze jouw ook in de luiers."

"Nou nee, liever niet Marjolein. Nu we het toch over luiers hebben, Marjolein, wil je een schone luier hebben?"

"Ja eigenlijk wel." Is dit dat 'misschien' moment. Ja. Ze verkleurde hevig.

"Ik zou je wel willen kussen." Zei ze.

"Doe maar niet." Ze tikte een naam in, commandeerde haar haast om nu direct even haar plaats in te nemen. Ik leunde casual tegen de balie toen die dame aan kwam wandelen. We liepen samen naar de lift. Tot haar grote verbazing drukte ik niet op 4 waar mijn kantoor is, maar op -1: De creche. We wisten dat dit geroddel op zou gaan leveren, maar who cares. Publieke verschoningen waren aan de orde van de dag in het bedrijf, dit zou alleen mijn eerste zijn.

De dames van de creche lachten naar mij toen ik ze vroeg waar de verschoonkamers waren. Een meisje met de naam Patricia zei:

"Ik wandel wel even mee. Waar is uw baby vroeg ze?" Ik wees naar Marjolein.

"Ik begrijp dus nu dat ze besloten heeft iets meer van haar baby hobby uit te leven."

"Nee hoor, dat heb ik zelf besloten. Marjolein heeft er wel zin in geloof ik. Ze vroeg er al twee weken om. Nou dan doe ik dat toch." Patricia keek naar Marjolein en zei:

"Je hebt een knappe papa meegenomen meid." Patricia keek naar mij en vroeg:

"Is uw baby nat?" Ik keek naar Marjolein die zich toch wel wat beschaamd voelde en vroeg:

"Mag ik even?"

"Ja, je bent geloof ik al begonnen." Ongemerkt waren mijn handen al aan de knopen van haar rokje gaan prutsen. Met een klik zakte haar rokje op de grond. Marjolein had een rompertje aan.

"Ik wil de rest ook zien." zei ik. Ik maakte voorzichtig de knoopjes van haar blouse los. Er onder zat een schattig donzig rompertje met dansende beertjes. Ik bukte en raapte de kledingstukken op.

"Patricia," vroeg ik, "wil jij aub deze kleren even opbergen." Patricia keek me aan.

"Natuurlijk hoor. He Marjolein, je mag je met zulke schattige kleding wel vaker bij ons laten verschonen hoor."

"Nee dank je Patrice. Het moet niet al te gek worden."

"Ok, ik dacht dat dit wel eens een doorbraak zou kunnen zijn. Dat je zoals je dat zo mooi zegt, 'met je gevoelens mee gaat en ze niet langer ontkent'".

"Touche Patrice, maar mijn baby zijn doe ik voor de rest wel verder thuis. Dit is werk ok."

"Ok ok." Er klonk wat gehuil en Patricia rende snel weg. Ik keek naar Marjolein.

"Waar ken je haar van. Ze klinkt nogal intiem."

"Raar he, we hebben samen op dezelfde scholen gezeten, totdat zij besloot om voor de kinderopvang te gaan en ik voor de psychologie. Ik heb haar aan deze baan geholpen. Waar blijft die verschoning?" Ik wandelde samen met haar naar een kamer die aangewezen was en liet haar plaatsnemen op een commode. Normaal konden er twee kinderen tegelijk op verschoond worden. Marjolein was een forse baby dus ze had alle ruimte wel nodig. Ik keek rond en vond een van de attributen die ik had gehoopt. Ik stopte snel de speen in Marjoleins mond.

Voor mijn neus was een dispenser. Diverse maten baby luiers en een dispenser met daarop volwassen maat M. Ik drukte de hendel in en kreeg een luier met zwemmende dolfijnen er op. Pampersdoekjes, misschien moesten we die ook maar eens gaan namaken dacht ik, talkpoeder. Ik was compleet. Ik knoopte de romper los en zag tot mijn grote verassing de roze olifanten naar me lachen.

"Jij hebt..." Wou ik zeggen maar Marjolein lag ja te knikken. Ik rekende snel even, ze zat al over de 100 verschoningen heen. Ze was dus al verslaafd aan dit spul. Katie en haar ploeg mocht dan dankzij de therapie aan het afkicken zijn. De therapeut zelf was ondertussen ook een junk eerste klasse. Ik draaide aan het mobiel boven Marjoleins hoofd, vraag me niet waarom, en zei tegen haar:

"Blijf liggen, ik moet even luiers voor je regelen. Je hebt jezelf erg in problemen gebracht meid. Wat moeten we daar mee." Marjolein zelf lag al naar het mobiel boven haar hoofd te kijken. Ik draaide me om, liep naar Patricia en vroeg haar of ze even snel naar Katie op de derde wilde gaan en dan even een pak Olifantjes mee wilde geven. Drie minuten later was ze terug met een pak olifantenluiers.

"Deze nooit gebruiken, ook niet voor jezelf Patricia of je komt ernstig in de problemen." Ik draaide me om en net nu ik op het punt stond om weg te gaan, toverde Patricia uit haar hand een buisje talkpoeder.

"Hier neem die ook mee. De grote bus daar is op."

"Mag ik misschien iets directs vragen trouwens meneer, u reageert alsof Marjolein uw dochter is, ze is een volwassen vrouw. Ze speelt graag baby. Ik zou bijna denken dat u een oogje op haar heeft." Zonder er bij na te denken zei ik:

"Dat gevoel heb ik ook." En ik lachte. "Ze is een slimme meid, ziet er goed uit, als het wat wordt zou dat hartstikke leuk zijn."

"Maar dan zijn de roddels dat u homofiel bent dus niet waar?"

"Ik ben niet homofiel, hoe komen jullie daar nou weer bij?"

"Een aantal mensen vertelde dat u zelfs in redelijk erotische situaties niet met uw ogen knipperde. Daaruit maakten een aantal mensen hun conclussie op neem ik. Ach u kent het wel, vrouwenpraat."

"Ik ken het niet en dat wil ik ook niet. Geef mij maar de feiten, zoals bijvoorbeeld een bus talkpoeder die op is, daar kan ik iets mee. Bedankt er ligt iemand op me te wachten." Ik wandelde terug naar het hok waar ik Marjolein aantrof. Ze trok net aan het touwtje van het mobiel boven haar hoofd.

"Zo daar ben ik weer. Klaar om je te verschonen." Marjolein stak haar duim in haar mond en produceerde wat geluiden die voor baby achtig door moesten gaan. Ik de linkerstrip los. Plotseling klemde Marjolein mijn handen tussen haar benen en nog hard ook.

"Pappa eerst spelen met Marjolein." Klonkt het vervormd. Ik probeerde mijn hand los te rukken en het lukte, langzaam gleed de hand los.

"Spelen Marjolein, ik ben je aan het verschonen." Plotseling schoot ze overeind en greep mijn hand beet, om hem terug te duwen. Ze trok een lelijk zeg haast dominant gezicht en zei:

"Nu ben ik zo geil als een pakje boter, je hebt mij als baby onder je liggen, dan zul je me klaarmaken ook."

"Wat? Ben je gek. Ouders verschonen babies meer niet."

"Heb je pech, ik ben een adult baby en dat betekent dat ik als super geile adult baby, naast een behoefte voor een droge broek nog andere behoeftes heb waar je als ouder aan tegemoet moet komen. Dat komt met het spel en als je het niet doet, heb je wat mij betreft twee problemen, ik schreeuw moord en brand en doe een aanklacht wegens aanranding." Beste lezer, je kan best wel begrijpen dat op zo'n moment rustig nadenken toch wel moeilijk is. In deze omgekeerde wereld zou ik haar moeten masturberen om geen aanklacht aan mijn kont te krijgen.

Schaak, maar nog niet schaakmat. Dat gehaaide kreng had me even bij mijn lurken. De enige manier om haar nu nog buiten spel te krijgen was om nu mee te werken en daarna ontlastend materiaal te verzamelen. Dat bedacht ik later achter mijn bureau pas. Ok Marjolein, wat wil je dat ik doe? Ze stak haar duim weer in haar mond en zei:

"Daar je dat worstje van je toch niet omhoog krijgt zul je het met je hand of met je mond moeten doen. Gebruik je fantasie maar." Dat worstje zoals ze het noemde kreeg ik echt wel omhoog, maar ik zag het niet zitten om chantage op zo'n manier te 'belonen'. Ik stemde in en begon op de plek waar volgens mij haar gevoeligste plekje zat te duwen en wrijven.

"Lager, volgens mij heb je nog nooit een vrouw naakt gezien." Ik zakte iets en ze knikte terwijl ze voldaan doorsabbelde. Het vulmiddel van de luier stroomde als vloeibare klei door het plastic en ook naar binnen tegen haar klit. Op een gegeven moment begon ik bij een bepaalde beweging een herhaling van lichte kreun geluiden te horen. Ik was op weg. Dit ging zo ik weet niet hoelang door, maar Marjolein's reacties werden steeds sterker. Plotseling trok ze haar knieen op en zij, ga door. Ik zette iets meer vaart.

Plotseling gebeurde een aantal dingen tegelijk. Haar buik begon te schokken en te spannen, haar ademhaling veranderde en ik hoorde een sissend geluid. Ze viel met een zalige uitdrukking, anders kan ik het niet noemen, achterover en zei:

"Pappa mag vaker verschonen." Misschien dat dit voor een hoop mannen als een droom over mag komen. Als je op deze manier in de klem zit, is dat meer een nachtmerrie. Dat kreng had terwijl ze klaarkwam nog eens in haar luier liggen plassen, en niet veel later nadat ik dit gerealiseerd had begreep ik de pers beweging ook. Ik rook het.

"Nu verschonen pap." Ik maakte de andere tape los en vouwde hem open. Behalve dat de luier zwaar was, lag er ook een ander kado onderin. De details van de verdere verschoning zal ik besparen. Er kwamen veel doekjes en talkpoeder aan te pas en een knijper omdat ik de volgende keer niet weer brakend op het toilet wilde eindigen. Toen we eindelijk naar boven gingen had het mormel nog het lef om te zeggen:

"Tot de volgende verschoning pa." Dit was dus een vriendelijke geste, die op een val uitliep. Ik ging naar boven en beantwoorde mijn email. Michael Douglas speelde ooit eens in een film waarin hij door zijn bazin aangerand werd. Die werdt gered, door een opname van het antwoord apparaat. Zo'n opname had ik niet. Tijd om de bedrijfsbeveiliging maar eens te omzeilen. Ik belde een beveiligingshuis dat direct camera's kon laten plaatsen, in een apart circuit van het bestaande. Dankzij de leuke structuur plafonds stelde dat niet zoveel voor en trok ik 's avonds 10 uur de deur achter me dicht.

Ik telde het aantal dagen tot Anja's terugkeer af. Nog 4 dagen te gaan. De volgende morgen, besloot ik maar later te beginnen. Om 11 uur kwam ik binnen. Marjolein zat weer achter haar bureau. Het leek alsof haar anders zo strakke gelaat nu een gemeen lachje bevatte. Iets wat ze in het engels een 'smirk' noemen. Alsof ze de winnende hand had. Voorlopig moest ik haar in die waan laten. Er zouden eerst nog een paar compromiterende situaties opgenomen moeten worden voor ik haar aan de schandpaal kon nagelen.

Iemand die op die manier over lijken ging kon wat mij betreft direct inpakken. Naast een geestelijk oorlog was TDC nu dus een echt slachtveld geworden. Katie kwam aanlopen met de eerste prototypes van mijn idee. Een slipje van deze stof. Er waren al wat offerte's aangevraagd en het begon er op te lijken dat mijn idee helemaal niet zo slecht was. Terloops vroeg Katie aan me of ik er van hield om babies te verschonen. Roddel en achterklap at work. Ik had zin om dat maar even lekker uit te spelen.

"Nee Katie, dat vind ik niet leuk."

"Hoe dat zo?"

"Nou zomaar."

"Ja ja, Wie was Patricia?"

"Ja, zo wat weet die er van?"

"Heel simpel, toen u na 10 minuten verschonen nog niet uit de ruimte was, is ze snel even voorbij gelopen, en ze zou gezworen hebben dat u daar Marjolein, nou ja aan het je weet wellen was."

"Wat is je weet wel Katie?"

"Masturberen meneer." Ik keek haar streng en strak in de ogen.

"Wat is je boodschap als ik dat gedaan zou hebben?". Het is een wonder wat een rustige monotone stem met een strenge blik door iemand met een machtspositie kan doen. Alleen omdat bovenin de top zat, had ik de middelen omdit soort getreiter buiten de deur te houden tot op een zekere afstand.

"Niets meneer, ik dacht..."

"Denk aan je werk Katie, je hebt een blunder van 2 Miljoen goed te maken." Oude koeien, pijnlijk, hard en misschien oneerlijk maar ze werken, ook onder de gordel.

"Nou, als je zo vriendelijk wilt zijn om je papieren achter te laten, zodat ik door kan gaan met mijn werk, dan ben ik je zeer dankbaar." Katie droop af. Eigenlijk verliep de dag verder rustig. Rond 12 uur ging ik zoals gewoonlijk even snel in de kantine mijn boterhammen halen. Ik had er geen zin in om daar te eten. Ik had toch geen aansluiting met die vrouwen.

Wel merkte ik dat naarmate de week vorderde, de stiltes om heen doordringerder werden. Vrijdag was er nog geen actie van Marjolein geweest. Die dacht waarschijnlijk om het tijds element te kunnen gebruiken. Me eerst laten denken dat ze het vergeten was, en dan ineens toeslaan. Inderdaad 's middags kwam er ineens een telefoontje van Marjolein:

"Ik heb even een pappie nodig." Ik keek even op mijn display en klikte op de Balie. Ik zag Marjolein, praten, en zag Katie gespannen luisteren. Die wist dus alles.

"Weet je, Marjolein, je kunt het dak op."

"Moet ik de politie bellen pappie?"

"Jij bent heel kinderachtig en je komt maar naar boven."

"Dan neem ik meteen een vriendinnetje mee hoor."

"Zal die Katie wel zijn." Bromde ik door de telefoon, zonder er over na te denken. Had ik eigenlijk wel moeten doen.

"Hoe weet u dat?" Die stond meteen op scherp, duidelijk. Heel rustig antwoorde ik:

"Die heeft zich een paar dagen geleden al versproken Marjolein." De camera in mijn mac ging aan. De beveiligingscamera liep al. Toen ik de hoorn neerlegde trilde mijn handen en had ik ernstig behoefte aan een borrel. Ik drukte op de 'Saskia' knop en vroeg of ze even voor een fles blacklabel kon zorgen. Ik wist dat we die voor externe relaties in het magazijn hadden. Anja, had gezegd dat ze expliciet tegen alcohol tijdens het werk was. Na de komende scene had ik hoe dan ook, ongeacht de uitkomst een borrel nodig.

Ik deed maar alsof ik me verdiepte in een excel grafiek en wachte tot ze er waren. Geen klop, de deur ging open, dicht en zo te horen op slot. Dat slot was het eerste wat vervangen zou gaan worden.

"Ok paps, tijd om met je dochters te spelen." Marjolein ging achter me staan en al intimiterend sloeg ze haar arm om mijn nek. Ik sloeg die arm af en draaide me op. Katie zat in hurk positie op het bureau, naar mij te kijken met een glimlach om haar gezicht. Ik duwde Marjolein boos van me af en vroeg haar direct op de man af.

"Waarom chanteer je mij? Dacht ik je eens een plezier te kunnen doen, onze slechte relatie iets te verbeteren en dan krijg ik dit als dank." Marjolein stapt naar achter, trok een stoel bij de tafel in de hoek vandaan, en zei:

"Zo nu eerst even iets uit trekken zodat vadertje lief het goed kan zien en zijn secretaresse ook." Ze trok alle kledingstukken uit en wenkte Katie om hetzelfde te doen. Katie bleek een paar borsten te hebben waar menig vrouw best wel jaloers op kon zijn. Toch kon ik nu in het heetst van de strijd, geen enkele sexuele opwinding voelen. Niet nu. Ze gooide haar benen joviaal op het bureau en leunde achter over. Ze toverde een glimlach op haar gezicht.

"Waarom zou ik jou willen chanteren? Waarom noem je het chanteren? Volgens Patricia vind je het half zo erg niet als jij laat blijken. Met je homosexuele stunt heb je me fink te grazen genomen mannetje. Nu wil ik je hebben op een plaats waar ik je hebben wil. Kijk, lekker ding, alle dames in dit bedrijf komen bij mij op de bank. Alleen Anja en jou heb ik nog nooit op de bank gehad. Katie met haar SM achtergrond doordrong mij er van dat het veel leuker is om de macht hebben dan te ondergaan. Ik wil ook macht over jou hebben denk ik. Ik zoek als goed hetero een mannetje dat aan mijn sexuele fantasieen mee wil doen."

"Voorts brak jij met Anja's gewoonte om de staf te verschonen, een ritueel dat we best wel waarderen. Saskia doet het ook wel goed maar dat is toch niet hetzelfde als door de baas. Al met al chanteer ik je denk ik, omdat ik het wil en leuk vindt. Als een vrouw aanranding aangeeft bij de politie heeft ze altijd het voordeel van de twijfel en de man gaat hoe dan ook voor schut. Nu kan Saskia mee zitten kijken en ze zal dus bij een politie onderzoek kunnen bevestigigen dat je me onzedelijk betast heb, en ik en Katie waren dan slechts onschuldige meisjes die de grote baas uit angst voor cariere hun gang lieten gaan."

Ik draaide me wat en keek Katie aan. Als die nu even bevestigd dat ze er ook aan meedeed dan hingen er twee.

"Denk jij er ook zo over Katie?" Katie zat geconcentreerd te kijken en had in het begin niet door dat ik het tegen haar had. Plotseling hoorde ik winden onder Katie vandaan komen en zag ik de onderkant van haar luier opbollen.

"Wat zei je?" Vroeg ze?

"Chanteer jij mee, of help je me tegen Marjolein?" Ze keek naar Marjolein en keek haar aan.

"Ik denk het niet moppie." Marjolein vroeg:

"Heb je de grote boodschap gedaan?"

"Yep, paps mag me gaan verschonen. Het schijnt dat je dat nogal lekker kunt verschonen." Ik drukte de muisknop in stopte de opname. Einde opname produceerde een geluid dat aangaf dat de opname be-eindigd was.

"Ho even wachten dames, dit emailtje moet doorgestuurd worden of jullie kunnen fluiten naar je salaris." Ik stuurde snel een email naar het politie bureau met daarin de video opname die net gemaakt was en het verzoek of er nu snel politie kon komen. Saskia die zat te luisteren naar de speaker die nog aanstond, kreeg een kopie. Saskia had nu alles gehoord. Die las zo te zien snel de email en belde de politie. Ik zag in de display de buitenlijn gaan branden en zag het politie nummer voorbij flitsen.

"Ik draaide me weer om, legde mijn voeten op het bureau."

"Kijk eens aan," dacht ik, "schaakmat. Marjolein in een keer er uit. Katie ook maar. Karin zou het wel over kunnen nemen."

"Nou dames, ik heb slecht nieuws. Jullie zullen niet geholpen worden. Vanaf nu kunnen jullie letterlijk met jezelf gaan spelen." Ik klikte op de replay button en de hele speech van Marjolein kwam op het beeldscherm voorbij.

"Saskia, dames heeft de hele speech gevolgd en de politie gebeld. Jullie zijn zoals dat heet het haasje." Ik lachte. Marjolein zat eerst wat raar te kijken, maar vervolgens stond ze op. Haar uitdrukking stond op oorlog. Ze deed een stap naar achteren, als een stier, klaar voor de sprint. Die was gemeen en pissig. Ik stond op en bleef haar aankijken. Haar poging tot agressie kwam en stelde helemaal niets voor. Spierballen had ze niet. Ik boog haar armen achter haar rug en liet haar met haar tanden het bureau kussen. Ze was dermate slap dat ik de klem zelfs met een hand op de plaats kon houden.

Zo voorover gebukt had ik een gigantische gelegenheid om haar een spanking te geven. Mijn handen jeukte echt maar ik deed het niet. Ik keek rond en zag Katie ergens anders in de hoek zitten wachten. Duidelijk een meeloper, maar geen held.

"Luister Marjolein." Ik duwde de klem wat harder aan en ze schreeuwde het uit. "SM mag je dan wel leuk vinden. Jij probeerde mij te naaien. Ik ga jou in de bak stoppen. Je kan nu rustig zitten wachten of ik hou je in de klem."

"Ok ok, ik wacht wel." Ik liet haar hand los en zag meteen een uithaal plaats vinden naar mijn kruis. Zal toch wel niet dacht ik. Deze was ook verwacht en met volle kracht draaide ik mijn lichaam tegen haar hand aan. Nu heeft mijn bureau een redelijk scherpe rand en ik deed het niet zachtzinnig. Helaas voor mijn bureau hoorde ik iets kraken en bleken het Marjoleins vingers te zijn. Ze schreeuwde het uit van de pijn. Ik smeet haar van me af, ze lande op haar kont. Aan de lucht te ruiken, had ze ook vuling in haar broek gehad.

"Jij bent echt gek." Zei ik met de adrenaline in mijn aderen. Ik bleef rustig zitten wachten totdat de politie kwam. Marjolein was van dominant veranderd in een huilend klein kind. Ik was blij toen de politie binnen kwam. Twee mannen kwamen binnen, en die keken hun ogen uit toen die de twee geluierde vrouwen zagen.

"Dit zijn de twee vrouwen waar uw aanklacht over zal gaan?" Marjolein stond op en begon weer gif te spugen.

"Die klootzak heeft mijn vingers gebroken, en heeft ons proberen aan te randen." De politie agent trok zijn portofoon en waarschuwde het bureau dat er een dokter klaar moest zitten. De agenten verzochten Saskia vriendelijk of die de twee weer in de kleren wilde helpen en verklaarde mij dat ik aangifte moest doen op het kantoor. Of ik al het bewijs alvast erbij kon doen etc. Zo gezegd, zo gedaan. Ik wuifde de agenten uit en liet me achterover vallen. Ik stopte Atylantos in cd speler van mijn mac en nam een goede whiskey. Ik drukte het knopje voor Saskia in en vroeg of die even wilde komen.

Toen ze binnen was bedankte ik haar voor haar snelle reactie. Er stond medelijden op haar gezicht en ze zei:

"Er zijn hulpgroepen voor vrouwen die verkracht en aangerand zijn meneer, misschien dat die ook een adres hebben voor zoiets voor mannen." Ik nam een slok whisky, bood haar ook wat aan maar ze bedankte.

"Ik moet nog rijden." Ik haalde mijn schouder op:

"Taxi's zijn er ook nog." Ik vroeg dus ook of Saskia even een Taxi wilde bestellen voor me. Zo gezegd, zo gedaan. Saskia verliet me en bedankte me. Ze durfde wel te zeggen dat een hoop mensen in het bedrijf blij zouden zijn als die twee nooit meer terug kwamen.

Ik deed aangifte bij de politie, gaf hun het adres waar ze een kopie van de beveiligingsband konden halen, dan wisten ze ook waar het gebroken handje vandaan kwam en vertelde ze dat ik voor de rest op mijn huis adres te bereiken was. De taxi die buiten stond reed daarna door naar mijn huis, alwaar mijn weekend begon.

Toen hij zondagavond thuis kwam, stonden er een paar berichten op zijn telefoon. Anja was terug gekomen, die wilde weten hoe de zaken er voor stonden en zijn advocaat had gebeld. Marjolein en Katie zouden alle twee voor de politierechter komen. Hij maakte een memo om zijn advocaat een pleidooi te laten schrijven waarmee die de Officier van Justitie alsnog die twee voor de rechtbank moest krijgen. Voor de politierechter kreeg je maar maximaal 6 maanden. Anja zou het dak op kunnen vliegen, morgenochtend zou hij haar informeren.

De volgende ochtend kwam hij om kwart voor 9 binnen. De vaste vervanger van Marjolein zat op haar plaats en de rest van dames stonden te klappen toen hij binnen kwam. Hij zei zo hier en daar eens iets en kroop door de massa mensen naar de lift. Eenmaal in de lift durfde hij pas weer diep in te ademen. Al die aandacht, daar ging het hem helemaal niet om. Als er een rotte appel is die opgeruimd moest worden dan deed hij dat gewoon. Hij liep naar zijn hok en zag dat de deur al open was. Het licht achter zijn bureau stond aan en zijn apple ook. Anja was terug.

Hij liep zijn kantoor binnen, zei 'goedemorgen' en hing zijn jas op.

"Koffie?" Vroeg Anja. Hij keek Anja eens goed aan.

"Wat ben jij zwart geworden zeg, ja graag."

"Het is er altijd lekker weer dus wat wil je? Zullen we meteen maar even terzake komen Arie. Ik heb van Saskia begrepen wat er aan de hand is geweest terwijl ik weg was. Ten eerste sorry dat het zo moest gebeuren. Ik had nooit verwacht dat Marjolein, degene die ik het meest vertrouwde, tevens degene was die alle problemen in het personeel veroorzaakte."

"Het persoonlijke drama dat je door hebt moeten maken, daar kan ik niets meer aan doen. Je salaris is het enige waar we wat mee kunnen doen. Ik ben vanochtend namelijk om 7 uur begonnen. Toen ik om half acht beneden de koffie ging halen betrapte ik een aantal meiden die begonnen waren om de hal te bekleden. Voor jou. Toen ben ik na gaan vragen en kreeg ik een half verhaal mee. Om kwart over acht kwam Saskia binnen wandelen en die heb ik uitgehoord. Wil jij jouw verhaal nog kwijt?"

Hij vertelde het verhaal, Anja luisterde kort, stelde een aantal vragen maar onderbrak hem verder niet. Na zijn verhaal verteld te hebben keek Anja hem triest aan.

"Goed welkom in de familie, verderop in je cariere binnen dit familiebedrijf zul je er nog wel een paar van dit kaliber krijgen. Zoals je wel weet is Marjolein een beetje mijn protege. Daarom snap ik het niet dat ze zo geflipt is. Misschien het feit dat ze totaal geen controle over je uit kon oefenen. Dat arme kind is vroeger door haar luier hobby zo onzeker geweest dat ze als tegen reactie nu alles probeert te beheersen. Ik ben op een gegeven moment een soort moeder geworden toen ze een jaar hier werkte. Dat is niet iets dat voor jou op gaat."

"Nou mij zag ze anders heel duidelijk wel als een soort vader in wat voor een spel ze dan ook wilde spelen. Maar Anja, ik wil dit onderwerp sluiten. Zullen we even doorgaan naar het echte werk, waar het volgens mij omgaat. Je hebt waarschijnlijk Katie's laatste blooper al gezien, en hoe ik dat recht heb kunnen trekken. Voorts heb ik de afdeling boekhouding..." Anja stak haar hand omhoog.

"Arie, je hebt het werk goed gedaan. Je voldoet. Ik heb me niet vergist in je sociale skills, niet in je kennis. Je hebt het cold turkey kunnen redden zonder mijn aanwezigheid en je hebt het een en ander recht getrokken. Ik zal je met rust laten, en je het werk laten doen. Ik denk dat ik nog wel even eerlijk moet zeggen, dat ik vanmiddag naar het politie bureau ga om te kijken naar die twee." Dat was iets waar ik niet van wakker lag. Er uit halen kon ze, ze toch niet.

We dronken samen de koffie op, bespraken hoe de werk verdeling zou zijn, en Anja ging terug naar haar kantoor. Gedurende de ochtend zag ik alle stafleden die ik alleen maar van gezicht kende naar Anja's kantoor wandelen. Af en toe kwamen er ook wat dames mijn kantoor binnen wandelen. Anja stuurde braaf alles wat voor mij is door. Mijn voorkeur voor financieel gemanipuleer kon eindelijk in deze functie uitkomen. Al dat gezeur over allerlei kleine zaakjes. Ik zag graag alles helder in bedrijfs administratief kader en in financiele stromen. Nu had ik eindelijk wat handen vrij om de organisatie wat gezonder te maken. Saskia sleepte braaf koffie en later thee aan. Toen ging zo rond een uur of drie de telefoon. Anja's mobiel.

"Ik ben hier bij Katie en Marjolein en het gaat niet goed met ze. Volgens de politie-arts lijkt het alsof ze aan het afkicken zijn. Al kan de arts niets vinden. Weet jij wat het is?" Ik verklaarde Anja dat zowel Katie als Marjolein slachtoffer waren van Katie's textiele accupunctuur.

"De dames zijn hier met vuile luiers opgehaald. Schijnbaar hebben ze zich verschoond en zitten ze sindsdien zonder luiers. Hebben ze toch nog een voordeel bij het nadeel gevangen zitten. Dan kunnen ze meteen afkicken."

"Afkicken, dat hoeft helemaal niet." Zei Anja.

"Vertel?"

"Als het accupunctuur is, dan hebben ze gewoon 1 of twee naalden op een andere plek nodig om dat effect te compenseren. Zo werkt accupunctuur. Voor de stimulatie op het ene punt is er ook een anti punt."

"Zit wat in, dacht ik. Overtuig de politiearts maar hiervan en alles moet dan goed uitkomen." Anja ging gelijk aan de slag en ik maakte een notitie om me er aan te herinneren dat ik dit ook voor Karin en haar collega moest uitzoeken.

De rest van de dag verliep als een normale werkdag. De volgende ochtend stond Anja naast mijn bureau, met een zwaar gezicht.

"Mijn accupunctuur idee klopte niet. Ik heb een Chinees gevraagd en die zegt dat wat ik dacht niet kan. Ik wil je ook vragen om nog eens goed te overwegen of je wel wilt dat die twee naar de gevangenis gaan. Het is per slot van rekening wel een zware straf. Na die gevangenis straf hebben ze een strafblad, kunnen ze nergens meer aan de slag en zal hun leven er echt niet beter van worden." Ik keek Anja aan.

"Wat is jouw motievatie voor dit pleidooi? Chantage is gewoon strafbaar, die twee hebben andere de ziektewet in geholpen. Geen lieverdjes dus."

"Heel simpel Arie, mijn gevoel zegt me dat dit niet goed is. Ik heb zitten snurken, Marjoleins ontsporing had door mij voorkomen kunnen worden als ik meer tijd aan haar had gegeven."

"Kom nou op Anja, nog even ik krijg van jouw een heel sociaal agogisch verhaal, dat ze zo is geworden omdat ze vroeger te kort de speen heeft gehad. Er zijn genoeg mensen met een slechte jeugd, die uiteindelijk niet crimineel zijn geworden."

"Natuurlijk Arie maar zoals je nu wel weet is Marjolein een bijzonder geval. Zoals gezegd, mijn schuld, macht maakt corrupt, absolute macht maakt absoluut corrupt. Denk jij dat Marjolein het leuk vond dat ik jou in dienst nam, zelfs zonder haar te betrekken bij het proces?"

"Het klinkt hard Anja, maar dat is jouw probleem. Ik heb een baan gekregen van jou. Die voer ik uit. Als het je niet aan staat, dan ga ik wel, maar tot die tijd breng ik dit bedrijf financieel op betere grond als waar ik begonnen ben. Ik krijg signalen door, dat mensen langzaam wakker beginnen te worden, dat dit leuke familie bedrijf nog leuker begint te worden nu er ook echte zaken gaan spelen. Weet jij bijvoorbeeld dat we ook naar de beurs kunnen, als we de boekhouding maar anders gaan voeren?"

"Ik wil niet naar de beurs Arie. Ik wil gewoon een leuke baan houden. Dit is mijn gezin, dit bedrijf. Ik wil meer ruimte hebben om te kunnen spelen met ideeen en plannen. Daarom ben jij hier. Maar nu terug naar Marjolein en Katie. Als ze uit de gevangenis komen, ben ik van plan om ze weer aan te nemen. Zowel Katie en Marjolein hebben hard gewerkt voor mij. Omdat ik het voel als mijn schuld dat ze ontspoord zijn, moet ik ze die baan weer terug geven. Ik ben niet de baas die omlaag schopt als hij een fout maakt Arie. Ik hoop dat jij ook niet zo bent. Trouwens, heb je wel eens van vergeven gehoord?"

"Natuurlijk maar als ik hetzelfde had gedaan als zij hadden, dan had ik gehangen aan de hoogste boom. Vrouwen krijgen veel makkelijker gelijk in geval van sexuele intimidatie." Anja ging zitten.

"Vertel eens, je vorige bedrijf, hoe ging dat daar?"

"Goede vraag, ik zou het eigenlijk niet eens weten. Tot mijn grote spijt Anja moet ik bekennen dat volgens mij alles afgekocht word. Onze laatste directeur die iets te losse handjes had is volgens mij met een gouden handdruk op straat getrapt."

"Denk daar maar eens over na Arie. Overigens wel fijn dat je eerlijk wilt zijn."

"Laat me maar nadenken. Ik ben geen harteloos monster, maar na misdaad volgt straf. Zo werken mijn principes nou eenmaal." Anja gleed van mijn bureau hoek af, gaf me een knipoog.

"Ok dan bedenk je een straf voor alle twee de dames. Wel redelijk graag. Ik heb geen zin in middeleeuwse taferelen." Ze wandelde de kamer uit en liet me achter. Morgen berechtiging. Tot dat moment had ik de tijd, om met een alternatief te komen. Ik belde mijn advocaat om te bespreken wat de beste optie was.

De volgende ochtend kon ik Anja blij maken. In overleg met mijn advocaat had ik een strategie bedacht waarmee, ik zowel Katie als Marjolein in het gareel kon houden gedurende 10 jaar. De verjaringstermijn voor zeden delicten. Anja zou in principe haar medewerksters terug krijgen. Niet meer in hun vormalige positie. De andere dames zouden ze letterlijk uitkotsen als dat gebeurde. Marjolein zou voor mij zijn, Katie voor de rest.

Het enige dat de dames zouden hoeven te doen, was een contract te tekenen waarmee ze een nieuw dienstverband aan zouden gaan in de functie 'Medewerker Materiaal Test'. Ik had van mijn advocaat dat een contract nooit onzedelijke bedingen mocht bevatten, of lege clausules die er op neer kwamen, dat het contract naar willekeur op elk moment gewijzigd kon worden. Dat was maar goed ook, als ik mijn fantasie op de dames los zou laten zou dat absoluut niet door de beugel kunnen.

Ik liet mijn advocaat het woord voeren. De rechter accepteerde ons voorstel om de straf te vervangen door werk therapie. De advocaat van de dames, wist niet hoe snel hij ze ja moest laten zeggen. Anja was er ook bij geweest en die had de dames, gefeliciteerd met hun vrijheid. Ook werden ze er aan herinnerd dat ze zich morgen weer moesten melden op het kantoor, voor hun nieuwe baan.

Anja leek het wel een leuk idee om twee vertegenwoordigsters te hebben voor haar producten. Katie en Marjolein zullen goede modellen zijn, was ze het er wel mee eens. Marjolein zou het eigenlijk helemaal niet zo erg vinden ook, gniffelde ze.

De volgende ochtend om stipt 9 uur stonden er twee dames bij de Balie. Marjoleins vervanger lachte en stuurde Marjolein naar mij door en Katie naar Anja. Dat was de rol verdeling die we afgesproken hadden. Toen Marjolein binnen kwam, draaide ik me om en ik keek haar strak en serieus aan.

"Ik wil geen grapjes jonge dame." Haar gezicht sprong meteen in paniek. Haar hormonen waren na een tijdje nog steeds niet helemaal normaal. Ze was nu volgens haar politie psychiater Labiel. Ik had besloten haar maar weer verslaafd te maken. Deed ik haar een groot plezier en mezelf. Anja was geloof ik hetzelfde van plan voor Katie.

"Voortaan als je binnen komt wil ik dat je klopt, begrepen."

"Ja meneer."

"Ok Marjolein, laat ik eerlijk zijn. Ik weet wat je aan Anja verteld had. Ik begreep dat je een oogje op me had. Als ik er zo over na denk klopt dat wel. Jij gaat mijn persoonlijke secretaresse worden en daarmee kom je er volgens mij beter vanaf als Katie. Nu verwacht ik geen gespartel van je en dat je gewoon doet wat ik aan je vraag. Onthoud goed, je aanstelling is tijdelijk en kan ontbonden door werkweigering. Als je doet wat ik je vraag, komt het goed."

"Ja meneer natuurlijk. Ik ben blij dat ik de kans krijg om het goed te maken."

"Ben je nog steeds verliefd op me Marjolein?" Ze kreeg een kleur en zei helemaal niets.

"Antwoord graag."

"Ja," klonk het heel stilletjes. Ik stond op en sloeg mijn armen om haar heen.

"Dat is niet erg meisje." Ik liet haar los en liep terug naar mij dossierkast.

"Wat ik in gedachten heb Marjolein zul je heel lekker vinden. Trek nu al je kleding uit."

"Wat bedoel je Arie?" Ik haalde een olifantjes luier uit de kast omhoog en liet hem zien. Eigenlijk was ik best wel een smeerlap. Iemands verslaving tegen hem gebruiken. Nou ja, zo is het leven nu eenmaal. Marjolein was voor mij wel een poging waard om haar voor me te winnen. Als ik haar zelfverzekerdheid terug kon geven en haar tevens als vriendin kon krijgen kon ik het altijd proberen. Marjolein reageerde zoals ik wel had verwacht. Ze trok alles uit en smeekte me om hem om te doen. Ik liep naar haar toe en hield hem tegen haar neus.

"Je krijgt hem om, je moet me alleen even naspreken."

"Natuurlijk Arie." Ze herhaalde me netjes.

"Ik Marjolein ben Arie's baby, Arie's slaafje te zijn en alles te doen wat Arie wil als Arie goed voor zijn dochter belooft te zorgen." Ik keek rond. Hoe kon ik het iets erger maken voor haar. Ik liep naar de telefoon en drukte op de Saskia knop.

"Sas, wil jij aub Patricia even aan de lijn geven?". De telefoon ging vervolgens drie keer over.

"Patricia, Arie de Jonge hier. Ik heb vanochtend een baby gekregen, en zou het leuk vinden als je wat spulletjes naar mijn kantoor kon brengen zodat ik hier voor haar kan zorgen."

"Gefeliciteerd meneer, wat is het een jongen of meisje?"

"Een Meisje, ze weegt denk ik 65 Kilo, is 1 meter 76 lang. Rood haar, blauwe ogen."

"Ach is de grote baby weer terug in het bedrijf."

"Jawel, maar nu als baby, dus ik heb wat spullen hierboven nodig."

"Met uw permissie meneer neem ik iets meer mee als alles voor een schone broek."

"Natuurlijk Patricia maar het moet wel in mijn kamer passen."

"Daar is aan gedacht meneer."

"Wel Marjolein, je zult nog even moeten wachten naar het schijnt. Patricia schijnt nog een paar cadeau's voor je te hebben. Weet je wat, misschien dat je even als een braaf meisje met jezelf kan spelen."

"Hoe bedoel je?"

"Wel, een duim in je mond, je andere hand in je kruis, spelend met je clitorus bijvoorbeeld." Ik stak mijn hand uit, pakte haar hand beet en duwde hem naar haar mond. Als ze de duim zou doen, zou het masturberen ook wel komen. Ze bood heel even weerstand maar stak de duim in haar mond. Mijn andere hand gleed voorzichtig over haar onderbuik, die ik helemaal in voelde krampen. Ik pakte haar andere hand en gleed die tussen haar benen door omhoog. Ik voelde dat er al een hoop vocht langs haar benen, naar beneden droop.

"Als een brave baby nat, heel goed Marjolein, pappa is trots op je." Ik liet haar zichzelf masturberen terwijl ze stond. Ik deed een stap terug en aanschouwde het. Marjolein keek me aan zei:

"Doe ik het goed pappa?"

"Uitstekend meid, probeer het nu maar lekker te vinden." Ik ging zitten en werkte weer door. Af en toe draaide ik me om en zag ik Marjolein in allerlei gebogen houdingen masturberen. Ik zag dat de binnenkant van haar dijen glommen. Aan haar ademhaling te horen, stond ze net op het punt omklaar te komen toen de deur open ging en Patricia binnenkwam.

"Wat zie ik, is de baby met zichzelf aan het spelen?"

"Ja Patricia, daar heb ik haar opdracht toe gegeven." Patricia keek me aan en zei:

"U dient toch te weten dat babies niet met zichzelf dienen te spelen op die manier."

"Ach Patricia, ze is een volwassen baby en die hebben naast baby behoeften nog volwassen behoeften. Die mag ze van mij best wel uitleven hoor, maar wel waar ik bij ben. Dan kan ik ze in de gaten houden. Wat heb je allemaal voor me meegenomen?"

"Een box, van 2 bij 2 meter, die kan volgens mij in die hoek." Ze wees naar de hoek naast het raam links.

"Een commode voor het verschonen van de kleine meid, een groot kussen, talkpoeder, sudocreme, een groothandels verpakking pampers doekjes, flesjes, spenen en een mobieltje en drie dozen van die vervloekte luiers die iedereen hier ondertussen olifantjes noemt. Ik kan ook al niet meer zonder die krengen."

"Ik had je toch gezegd er van af te blijven."

"Dan worden mensen juist des te nieuwsgieriger. Zal ik het maar meteen even in elkaar zetten."

"Natuurlijk Patricia. Daar ben je veel beter in als ik." Ik stak mijn armen uit en gebaarde Marjolein naar me toe te komen. Ik klopte op mijn knieen ten teken dat ze op mijn knieen moest gaan zitten, wat ze dus braaf deed. Al de tijd had ze haar duim niet uit haar mond gehaald. Ze was wel gestopt met masturberen. Snel vouwde ik de olifant luier uit en legde hem op mijn knie. Ik had geen zin om mijn pantalon doorweekt te laten worden. Terwijl ze zat liet ik mijn vinger beneden het bureaublad zakken en stak ik mijn middelvinger in haar kletsnatte spleetje. Ik begon wat met haar te spelen. Haar sapproductie was op een gegeven moment zo groot dat ik de druppels langs mijn pols omlaag voelde stromen. Ik versnelde het tempo en begon te fluisteren.

"Ben je pappa's baby?" Ze knikte ja. "Sabbel dan wat harder op je duim." Ze sabbelde door.

"Ben je een lieve baby?" Ze knikte ja.

"Wil je pappa blij maken?" Weer knikte ze ja.

"Dan wil pappa jouw ook een plezier doen. Zul jij braaf in je broek poepen als je dadelijk klaar komt." Ik stopte met masturberen. Het was moeilijk om te raden of het mijn voorstel was dat haar adem deed stokken of het stoppen van het masturberen. Ze twijfelde schijnbaar maar plotseling knikte ze ja. Ik ging door. Ze ging schokken en plotseling stopte haar ademhaling en kwam ze een klein beetje om hoog. Ik voelde een kleine harde massa verzamelen op mijn benen en de luier over de hele lengte heet worden. Ze zat als een echte baby alles in haar broek te doen.

Perfect. Het sabbelen stopte en een klein beetje kwijl kwam langs haar mondhoek naar beneden druppelen. Ik masturbeerde nog even door totdat ik geen spierbewegingen meer voelde rond haar vagina. Ik fluisterde:

"Marjolein is pappa's brave baby. Wil Marjolein dit vaker?" Ze knikte ja. Ik haalde mijn vinger uit haar en vouwde de luier omhoog en deed hem om. Ik kuste haar op haar wang.

"Marjolein is een brave baby, Marjolein is een zoete baby." Herhaalde ik een paar keer in haar oor. Ze zat weer op haar duim te sabbelen. Ik wipte haar op mijn knieen wat op en neer en wist gewoon dat haar poep zich ondertussen door haar hele luier verspreide. Iets waar Patricia wel raad mee zou weten. Toen mijn kuiten dat gewip zat werden, hoorde ik:

"New mail has arrived."

"Marjolein, ga Patricia maar even helpen." Ik liet mijn benen strekken en duwde Marjolein aan haar kont omhoog. Marjolein wandelde naar Patricia toe en begon na een paar aanwijzingen te helpen. De boekhouding had ontdekt dat een leverancier stelselmatig te hoge facturen had gestuurd. Of ik daar iets aan kon doen. Later hoorde ik vaag op de achtergrond vaag:

"Ach wat heeft pappa je aangedaan, je zit helemaal onder meid." Een vlaag van poeplucht vloog voorbij. Ik hoorde het gekraak van luierbandjes die vast gingen. Ik hoorde een raar geluid en hoorde een hoop gegiechel. Ik draaide me snel om en zag Patricia op de blote buik van Marjolein blazen. Dat veroorzaakte dus de lachbui.

"Kom meid, dan stoppen we je lekker in je box en dan kun je even je slaapje doen." Ik hoorde alles voor de rest wel maar zag het niet. Patricia klopte op mijn schouder.

"U weet hoe het voor de rest werkt he? Anders kunt u me altijd bellen hoor." Ze boog voorover:

"Ik ben bisexueel." Fluisterde ze in mijn oor.

"Als ik je nodig heb Patrica dan zal ik je bellen. Zo'n oppas als jou kan altijd handig zijn."

"Weet jij wie me even kan verschonen?" Ze tilde haar jurk op en zag het bekende fenomeen van de bolle luier.

"Vraag maar aan Saskia. Die is daar geloof ik best wel goed in." In de kamer ernaast had Katie een wat minder vriendelijke beurt. Anja was direct er toe over gegaan om Katie te straffen.

"Katie, jij zult vanaf nu helpen bij de werkzaamheden bij de dames van de marketing. Als je gewoon braaf doet wat ze zeggen zal alles wel goed komen. Nou wil je een schone olifanten luier of niet?" Ze liet de luier zien en Katie begon spontaan te huilen.

"Ja nu alstublieft." Anja leunde even voorover en haalde iets uit haar bureau.

"Ik heb nog iets over van je vorige bureau. Leun is voorover." Katie leunde voorover en voelde plotseling met geweld iets bij haar naar binnen glijden. Het gleed door, en verder en verder. Ze voelde alsof iets met een gigantische omvang haar vanonder probeerde open te scheuren. Een kleine kreet van pijn kwam over haar lippen.

"Katie, meisje, vroeger vertelde je met altijd met trots dat je altijd wel graag iets in je luier had. Nu zullen we eens zien hoe je het echt vindt." Ze haalde een kleine afstand bediening tevoorschijn en liet hem zien.

"Dat ding dat je nu tussen je billen hebt zit vol met elektronika. De punt is elektrisch geleidend." Ze drukte een knop in en een erotisch gevoel verspreide zich door haar onderbuik. Haar spieren trokken samen alsof ze op het punt stond een orgasme te krijgen. Alleen ze voelde maar een fractie van die erotische energie.

"De tweede schakelaar eronder Katie is heel belangrijk. Daarmee kan ik en ik alleen de diameter van je dildo instellen." Ter demonstratie, draaide ze de schakelaar naar stand 1. De druk op haar bilspier deed haar grommen.

"Ik heb nog 18 standen Katie. Als ik hem ineen keer open zou draaien zou de spier ineen keer scheuren en je kan denk ik wel bedenken wat er dan gebeurt. Als ik het langzaam doe, doet het niet zo'n pijn maar dan zou na verloop van tijd alsnog hetzelfde effect optreden. Buk nog eens voorover." Katie book naar voren want ze had al door dat ze geen keus had.

"Je dildo is ook niet glad aan de onderkant maar er zit een druk schakelaar in." Ze duwde er op en de dildo veranderde van Dildo in viberator die onregelmatig met variabele kracht in haar trilde. Schijnbaar was de stroom ook aan want haar buikspieren stonden gespannen. Het was net alsof er hele grote drolletjes uit haar kwamen aan de lopende band. Het voelde wel lekker maar deed ook een beetje pijn.

"Ook is het belangrijk, om te weten, dat als de batterij van dit ding bijna op is, dan springt de diameter van de Dildo naar stand 5. Je zult dan echt wel naar mij toe willen voor een nieuwe. Als je niet op tijd komt, dan springt hij met lege batterijen naar stand 10. Ik geloof dat je het daarna nooit meer zo erg zal laten worden. Nou Katie ben ik duidelijk?" Katie begon al een beetje te wennen aan de knop tussen haar billen.

"Als je een brave meid bent, stop ik het partner apparaat in je dat je in staat zult stellen om klaar te komen. Maar ook dit weer, als iemand dat wil. Geloof me, ook klaarkomen kan heel vervelend zijn. Goed ga Nu maar op je rug op de grond liggen." Ze ging liggen, er op lettend dat de dildo niet in de weg zou liggen. De enige manier waarop dit mogelijk was, was tevens de enige houding waarin je moest liggen als er een luier onder je kont geschoven moest worden.

Zonder problemen schoof Anja de olifanten luier om en verwelkomde Katie het plezierige gevoel dat een verslaafde moet krijgen als hij na een tijd van onthouding zijn dosis weer kreeg. Toen ze met luier om rechtop ging zitten drukte ze schijnbaar de knop in en voelde de vibrator op en neer gaan in haar. De lekkere deel woog op tegen het beetje pijn. Anja keek haar aan en zei:

"Je kan het fijne gevoel belangrijk vinden, maar ook hier geldt, teveel maakt je incontinent aan je bilspier. Nou je weet de weg naar de dames van Marketing." Ze stond op en wandelde naar de lift. De vibrator hield zich stil. Dit alles was gebeurt in 10 minten terwijl Marjolein begonnen was zich te masturberen. Anja draaide zich om en gluurde over de rand van de semi transparante glaswand en lachte. Natuurlijk dacht ze, hoe had ik ooit kunnen denken dat ik de enige was met fantasie.

Ondertussen zat ik driftig te tikken op mijn toetsenbord. Ik had een beleefde doch dringende aanmaning gemaakt naar de leverancier dat deze nog geld terug moest storten of anders onze openstaande rekeningen er mee vereffenen. Het briefje ging via de email naar de boekhouding zodat die wisten wat ze konden verwachten of niet en naar de juridische afdeling. Voor het geval het uit zou lopen op een rechtzaak. Dit was het leuke gedeelte aan het suffe cijfers schuiven. Iedereen die wel eens moeite heeft gedaan om zijn financieen goed uit te werken in een spreadsheet weet wel wat ik bedoel. Dan gaan cijfers spreken. In elk geval, aandacht voor Marjolein had ik niet. Die lag immers te slapen dacht ik.

Plotseling hoorde ik wat bewegen achter me. Ik draaide me om een zag Marjolein rechtop zitten in haar box. Een onvergetelijk plaatje. De speen in haar mond, een paar druppels kwijl aan de zijkant. Ze had duidelijk op haar zijkant gelegen en ze zag er best wel duf uit. Ze keek me aan en vroeg

"Wat moet ik nu doen? Ik heb geslapen, ben nu weer wakker." Ik stond op en liep naar Marjoleoin toe en tilde haar overeind en vervolgens legde ik haar als een klein kind in mijn armen. Mijn rug waarschuwde me dat alhoewel dit schattig was, het tevens geen goed idee was. Ik tilde haar mee, naar de zithoek en liet me voorzichtig op de bank zakken. Tot nu toe had ik nog geen seks met Marjolein gehad, maar ik had wel zin om dat een keer te doen.

"Sabbel maar lekker op je speen." Zei ik tegen haar. Met haar knieen opgetrokken lag ze op mijn schoot. Hand onder haar luier. Er zat geen poep in, wel was hij aanzienlijk nat. Heel voorzichtig schoof ik mijn wijsvinger tussen haar lies en de luier naar binnen. Ik gleed naar haar poesje en voelde een kletsnatte boel waardoor mijn vinger zonder problemen naar binnen gleed. Ik deed iets meer moeite en stopte nog twee vingers bij haar naar binnen. Haar ogen werden groot en ze vroeg,

"Pappa gaat met baby spelen?"

"Ja, misschien mag baby straks wel met pappa spelen." Marjolein kreeg een glimlach om haar lippen en zei:

"Dat mag niet pappa's mogen niet op die manier met een dochter spelen."

"Jij bent een volwassen dochter. Als jij het wilt mag het wel." Ik ging nog iets sneller met haar spelen, wat resulteerde in een heftige versnelling in haar ademhalingspatroon. Langzaam liet ik mijn mond voor haar oor zakken en fluisterde ik in haar oor:

"Weet je nog welke afspaak we net hadden?" Ze knikte ja.

"Wel nu moet je het weer doen." Ik ging door zonder op een ja of nee te wachten. Plotseling begon ze te schokken met haar benen en voelde ik een straal plas langs mijn vinger druppelen. Ik ging nog even door en voelde even aan haar kont, terwijl ze schijnbaar aan het persen was.

"Sorry pappa, ik hoef niet te poepen. Kreunde ze, terwijl ik met mijn vingers nog door ging.

"Het is OK, Marjolein." Ik lachte, ze was bereid om voor een orgasme alles in haar broek te doen.' Ik haalde mijn vingers uit haar luier en stak ze in Marjoleins mond. Ze begon mijn vinger schoon te likken. Ik kon me niet meer inhouden. Ik maakte de linkerkant van haar luier los.

"Wat ga je doen pappa?"

"Ik nog even met je spelen, schat." Ik deed mijn rits open en haalde mijn geslachtsdeel tevoorschijn. Ik trok Marjolein naar me toe, zodat ze met haar kruis boven mijn geslachtsdeel zat. Ik vouwde haar luier nog iets verder naar rechts, wat toch wel moeilijk werdt door het feit dat hij redelijk vol was van het vocht. Voorzichtig geleide ik mijn deel naar Marjolein toe en duwde mijn eikel tegen haar spleetje aan. Marjolein die dit nog niet gezien had, dacht dat ik mijn duim er weer in ging steken, want ze zei:

"Gaat pappa weer met me spelen?"

"Jawel, maar nu een ander spelletje." Ik duwde mijn lid omhoog en hoorde een zucht vanuit haar komen.

"Dat is niet pappa's duim die daar naar binnen glijdt. Stoute pappa!" Ze was vreselijk nat zodat ik eigenlijk haast niets meer voelde. Dit was echter niet zo erg omdat de omgeving en de omstandigheden dat ruim goed maakten.

"Nou schat, als je een beetje wilt genieten zul je toch anders moeten gaan zitten." Ze begreep precies wat ik bedoelde en ging volledig rechtop zitten, waardoor ik helemaal naar binnen gleed en mezelf nog zeer deed. De zijkant van haar luier sneed gemeen pijnlijk. Ik duwde de luier nog iets verder naar rechts.

"Nou schat, ik denk dat je best wel weet wat lekker is." Ik kuste haar op haar wang. Ze begon rythmisch op en neer te bewegen waarbij ik zo goed en kwaad als ik kon probeerde om niet het genot uit te laten stralen. Goede keus bleek later, want net toen ik op het punt stond om klaar te komen kwam Anja het kantoor binnen wandelen. Nu kon ik in de reflectie precies zien wat Anja ook kon zien. Je zag Marjoleins luier niet, dus voor de buitenwacht leek het net, alsof ik Marjolein op schoot had. Was ook wel zo, maar dan op een speciale manier. Anja zag Marjolein zo zitten en zei:

"Ga nog even door Marjolein. Toen mijn nichtje drie jaar oud was en ze had in haar broek gepoept deed ze dat ook. Ik haal even een foto toestel, dan maak ik even een foto. Dat is leuk voor je baby album." Niet veel later kwam ze terug. Marjolein zat nog steeds met een biet naar de deur te kijken, terwijl ik 'rustig' in haar oor fluisterde. Anja kwam weer binnen.

"OK, je mag rustig wippen hoor Marjolein, je keek er zo zalig bij. Net als mijn nichtje toen." Marjolein ging weer door en weer kwam mijn orgasme gevaarlijk dichtbij. Anja stopte haar foto toestel in haar zak, liep naar mijn stapel post uit, keek naar de brief van de leverancier, las hem en knikte naar me.

"Goed idee. Denk je er aan Arie, zometeen om 3 uur staf vergadering." Ik kneep met de hand die onder het bureau lag heel hard in mijn been. Dat hielp. Ik keek Anja aan:

"Nnatuurlijk. Net als de eerste vergadering ben ik net de stukken aan het doornemen." Plotseling werdt Marjoleins bewegingspatroon, onregelmatig en hoorde ik een klein plasje in haar luier ontsnappen. Dat was bijna teveel voor me. Ik duwde Marjolein op haar plek ten teken dat ze nu echt op moest houden. Ik voelde het al kloppen daar beneden. Ze had de hint goed door en stopte. Anja keek naar Marjolein, toen weer naar mij.

"Volgens mij heeft de baby net in haar broek geplast. Jullie kunnen het schijnbaar goed met elkaar vinden, waarom neem je haar vanavond niet mee naar huis. Misschien kun je dan ook wat meer prive zaken doen als jullie daar zin in hebben." Ze moest eens weten.

"Ik verwacht straks een redelijk betoog bij agenda punt 4 Arie. Het idee was leuk, maar er moet wel een financieel voordeel uit te halen zijn. Goed als je nog even met de kleine wilt spelen laat ik je met rust."

"OK bedankt, dan tot drie uur." Ze verliet de ruimte en liet Marjolein weer doorspelen. Na twee keer onderbroken te zijn liet ik het nu langzaam komen en toen ik kwam, probeerde ik zo diep als ik kon in Marjolein te komen.

Ik liet haar nog even doorspelen en deed net of ik een document op mijn bureau zat te lezen. Toe hij slap was geworden, haalde ik hem uit haar, en deed haar luier weer dicht.

"Wat wil Marjolein nu doen?" Vroeg ik. Marjolein had een roze blos op haar gezicht en leek te zweven. Op dat moment wist ik waarom ik in eerste instantie vriendelijk tegen Marjolein wilde doen. Ze was een wolk van een baby, een beeldschone vrouw en zoals ze nu was voelde ik mijn hart warm worden en smelten, alsof er geen andere superlatieven voor liefde zijn. Ik tilde Marjolein op en legde haar weer in haar box, waar ik haar dekentje over haar heen legde en haar speen in haar mond stopte. Ik liep naar de bak met pampersdoekjes en maakte mijn geslachtsdeel er mee schoon, want ik wilde mijn onderbroek wel graag schoon houden. Ik gooide het doekje weg en keek naar Marjolein, volgens mij was ze nog daas van de sex want ze reageerde helemaal niet meer. Ik wist het zeker: Marjolein zou vanavond met me mee naar huis gaan als ze dat wilde.

Terwijl ik haar lekker liet liggen, ging ik nog eens goed kijken naar mijn agenda punt. Hoe kon ik het idee, luiers met slot nu verkoopbaar maken? Een aantal argumenten waren er wel. Demente personen wilden nog wel eens tot grote ellende van de verzorgers hun luiers uitdoen maar was dat voldoende? Aan mij om nog betere argumenten te vinden.

Marjolein nog lekker te slapen toen, ik naar de vergadering ging. Ik had besloten om mijn agenda punt in te trekken, omdat ik behalve dat ene punt geen andere motivatie kon vinden. Allemaal begrepen ze het. Toen ik terug kwam op mijn kantoor was het al half vijf. Marjolein was ik helemaal vergeten. Marjolein mij schijnbaar niet, want die zat gewoon in haar box aan een flesje zuigen en met een gameboy color te spelen.

"Als je dat met een echte baby doet, pappa, dan weet je nooit wat er gebeurt." Kreeg ik een verwijt naar mijn hoofd. Ik kon het ontzenuwen door te zeggen dat een echte baby nooit uit de box zou kunnen komen, maar dat was flauw en irrelevant daar Marjolein zeker niet een normale baby was. Ik liep naar Marjolein toe en stak mijn hand in haar luier. Die was droog. Ze liet hem helemaal zien en straalde terwijl ze zei:

"Baby helemaal droog, grote meid?"

"Natuurlijk meisje. Welk spelletje speel je?"

"Pacman, eenvoudig verslavend." Ik liep naar mijn bureau en ging zitten. Drie nieuwe emails en schijnbaar was systeembeheer ergens mee bezig geweest want er stonden ineens drie faxen in mijn inbox en twee voicemails. Gaaf wat ze kunnen doen met computers. Alles op 1 plek. Ik moest eens kijken wat Leoni eigenlijk verdiende met al haar geploeter. Er lag een gele notitie op mijn bureau.

"Hoi Arie, omdat ik wist dat je een vergadering had, heb ik maar even de vrijheid genomen om je 'dochter' te verschonen. Schijnbaar zijn jullie nu hele goede vrienden geworden. Hou er wel rekening mee dat deze baby ook een baby kan krijgen, wil je dat? Tot morgen."

Wat bedoelde ze daar nu mee? Plotseling snapte ik het. Natuurlijk zal ze mijn sperma in haar luier gevonden hebben. Terwijl ik sex aan het hebben was had ik inderdaad niet gedacht aan het risico dat ze zwanger zou raken.
 

DL_Michel

Administrator
Forumleiding
BAAN BIJ TDC (deel 3)

(deel 3)


"Marjolein gebruik jij de pil?" Ze kreeg een gemeen lachje om haar mond.

"Nee, pappa, natuurlijk gebruikt deze baby geen pil. Pappa moet voor haar zorgen. Als baby zwanger raakt, dan moet pappa maar met de consequenties leven denk ik." Ze stond op, liep naar me toe, en ging op mijn knie zitten, terwijl ze over mijn geslachtsdeel begon te wrijven.

"Voor baby is dit gewoon een onschuldig speeltje en als ik een kindje krijg heb je gewoon twee babies, maar jij bent er dan voor verantwoordelijk. Dat krijg je als je de verantwoordelijkheid krijgt over baby Marjolein. Zo zijn babies." Ik legde mijn hand op haar hand en duwde hem bij mijn geslachtsdeel vandaan. Stijver hoefde niet.

"OK Marjolein, wil je nog meer als baby behandelt worden?" Ze stak haar duim demonstratief in haar mond en knikte ja.

"Dan heb ik slecht nieuws voor je, meer als ik nu doe kan ik niet opbrengen. Daarbij je bent veel te groot, ik kan je gewoon niet zoals een baby oppakken en met je spelen." Ze trok een pruil lip.

"Maar goed, ik wil wel zien hoever we komen, wil je vanavond met mij mee naar huis?" Ze knikte ja en zei:

"seks hebben we toch al gehad dus dat kan niet meer gebeuren. Ik had al zitten wachten op die vraag sinds Anja er vanmiddag over begon. Mag ik pappie vanavond weer vermaken, maar dan thuis?"

"Natuurlijk Marjolein, maar dan gaan we voortaan wel op de veilige toer, als jij perse je sexuele lusten wilt botvieren. Mag ik ook mijn fantasie op jou loslaten Marjolein?" Ze keek me aan met ogen zo groot als schoteltjes en vroeg,

"Heb je dan nog andere dingen dan?"

"Dat weet ik nog niet maar weet dat als het komt, dan zul je het net als een klein kind over je heen laten komen. Denk er nog even over na Marjolein, als baby heb je eigenlijk best wel een saai leven, je kan en mag niet veel. Als volwassen vrouw kan ik denk ik wel overweg als je niet zo'n pinnige tante speelt. Voorlopig wil ik je echter als klein kind hebben en houden." Ik haalde een speen uit mijn lade en gaf die aan Marjolein.

"Nou stop die in je mond en speel nog even iets, beter haal even koffie voor me. Daarna gan we dan naar mijn huis, OK?" Marjolein lachte en wandelde naar buiten om koffie te gaan halen. Ik kon haar toch wel redelijk dikke luierkont overduidelijk zien.

Ik maakte mijn werk af, dronk de koffie op waarmee Marjolein terug kwam en liet Marjolein al haar kleding weer aantrekken. Mijn auto, een nieuwe BMW had een achterbank vol met luiers op weg naar huis. Marjolein keek mijn huis rond en kwam weer naar beneden.

"Ik heb mijn babykamer al gevonden hoor pappie, maar krijg ik nu iets te drinken?" Een echte babykamer was er niet dus dat kon ze niet bedoelen.

"Welke kamer bedoel je?"

"Nou die naast jou gigantische slaapkamer."

"Dat, mijn beste, is mijn werk kamer. Wat dacht je ervan om lekker in mijn bed te kunnen slapen?"

"Daar val ik uit." Ze ging zitten en keek me verwachtingsvol aan. Ik liep naar de koelkast en haalde er een fles sinas uit. Ik pakte twee glazen en vulde ze. In de woonkamer terug zette ik een glas voor Marjolein neer en ging tegenover haar zitten. Stilte viel.

"Zal ik even een speen pakken?" Grapte ik naar Marjolein.

"Nee dank je. Heel eerlijk Arie voel ik me iets opgelaten hier. Je hebt een hartstikke leuke huis, maar het is net een museum. Alles is zo schoon, terwijl ik een slordervos ben. Ook weet ik eerlijk gezegd niet wat ik moet zeggen. Ik ben gewoon een trut geweest tegen jou en de rest van de organisatie. Ik ben boos omdat je me in de cel van de politie hebt gegooid, maar ook dankbaar. Ik realiseerde me in de cel namelijk na het gesprek met de psycholoog dat ik eigenlijk stiekum verliefd op je was. Omdat ik niet tegen je op kon ben ik zo gemeen als ik maar kon wezen tegen je geworden. Eigenlijk was ik net een puber die zijn angst overschreeuwde met branie gedrag, terwijl ik eigenlijk heel lief gevonden wilde worden. Maar omdat ik ook niet een gemakkelijke overwinning wilde zijn, kon ik dat ook weer niet doen. Snap je?"

"Ik denk dat ik het snap Marjolein. Ik wil er wel zand overheen gooien maar vergeven en vergeten gaat slecht met een olifanten geheugen. Voorts hebben Anja en ik afgesproken dat jullie straf net zo lang zal duren. Katie zal nu ook wel thuis zijn na een dagje aan Anja's lijntje te hebben gezeten. Dus op het werk kan ik je niet anders behandelen als ik vandaag deed. Hier ben je in je vrije tijd en kan ik niets anders doen dan je vrijlaten. Ik vraag me af of het ook wel slim is dat ik je mee naar huis nam. Ik weet niet wat je wil, wat je kan. Het lijkt me daarom handig dat ik je na laat denken over wat jij wilt." Het was verbazingwekkend hoe iets binnen een uur kon omslaan omdat je alle twee iets in een dolle bui hebt besloten om dan vervolgens tot de ontdekking te komen, dat je er duidelijk niet goed over hebt nagedacht.

"Na wat er vandaag gebeurt is Marjolein, wat voel je, wat denk je?" Een voorzichtig lachje krulde om haar mondhoeken.

"Ik vond het zalig, betaald baby spelen. Ook de seks was zalig al vond ik dat Anja wel ongelukkig binnen kwam. Ik heb door die seks geloof ik de halve middag niet meer helemaal meegemaakt totdat ik ineens wakker werd en Patricia mijn luier aan het verschonen was. Die heeft toen alle sperma van je lekker teruggestopt in me geloof ik. Wil jij kinderen Arie?"

"Hou op, aan jou heb ik al mijn handen vol al ben jij geen echte baby. Voorts denk ik dat een baby in een gezins situatie hoort op te groeien en dat hebben we nog niet."

"Dan hoop ik dat je geluk hebt Arie want ik zit net in mijn vruchtbare periode." Ze zuchte en zei:

"Ik denk dat ik maar naar huis moet gaan, dan kan ik me vanonderen goed spoelen en hopen dat ik niet zwanger ben."

"Je kunt anders toch een morning after pil halen?"

"Ben je gek, daar wordt je hartstikke ziek van." Ik pakte haar hand beet, keek in haar ogen.

"Voel je nog steeds iets voor me Marjolein?"

"Natuurlijk Arie."

"Als we dan eens naar jouw huis gaan, is dat wat?" Ze keek me aan.

"Dat zou ik niet doen als ik jou was. Mijn vaat zou je aanvliegen. Voorts ben ik iets slordiger als jij." Iets slordiger bleek een understatement. In mijn idee was het een puinhoop. De was lag in een linkermand voor vuil en rechtermand voor schoon. Een strijkplank tegen de muur, met een strijkbout op de grond ernaast. Haar ook twee persoonsbed was niet eens opgemaakt. De luiers lagen overal door het huis, en de baby jurkjes hingen aan de waslijn. Al met al, reden genoeg voor mij om terwijl Marjolein even weg was, alles op een stapel te schuiven zodat de salontafel vrij was.

Plotseling hoorde ik mijn naam roepen. Ik draaide me om en kreeg positief een halve hartverzakking. Marjolein had een roze strik in haar haar gedaan, een speen aan een wederom roze lint om haar nek gedaan. Ze droeg een roze shirt met daarop een spelende beer.

"Ik zoek nog een dappere man om dit stoute meisje een luiertje om te doen."

"Waarom een stout meisje?"

"Omdat dit kleine meisje anders op de vloer gaat plassen."

"Lekker puh kleine, het is jouw huis."

"Please Arie." Ik stond op en hoefde eigenlijk alleen maar achter mijn geslachtsdeel aan te lopen om bij haar te komen. Ze draaide zich om en ik zag haar kont nog snel het bed op duiken. Haar benen gingen omhoog in een trappel beweging en ik hoorde,

"Hier ben ik pappa." Ik liep haar kamer weer in, en keek om me heen. De luiers met olifantjes er op lagen voor het oprapen. Ik pakte er een en liep naar Marjolein toe. Naast haar lagen allemaal babyspullen zoals natusan, zwitsal poeder. Ik pakte de speen en stopte die in haar mond. Ik ging zitten en vouwde de luier open. Vervolgens keek ik naar haar kruis en bewonderde de gladheid. Geen haartje te zien.

"Hoe krijg je dat zo kaal Marjolein?"

"Heel pijnlijk maar ik heb het in drie sessie's weg laten branden. In het begin was het zeer pijnlijk maar zoals je nu voelt is het weer babyzacht zoals ik het graag heb en het komt ook nooit meer terug." Ik schoof de luier onder haar kont, die ze zonder te vragen optilde. Vervolgens pakte ik de baby olie en smeerde wat over haar toch wel gezwollen en gevoelige labia heen, wat een zacht gekreun tot gevolg had. Daarna gooide ik nog wat talkpoeder op haar luier en deed hem dicht. Na het horen van de dichtgaande strookjes begon Marjolein beteuterd te kijken.

"Ik had gehoopt dat ik nog een keer van je zou kunnen genieten."

"Nadat je jezelf net gewassen hebt? Ik denk het niet hoor. Daarbij, wacht. Ik heb een idee. Wil jij doen wat ik je vraag?" Ze schudde ja.

"Goed kun jij hypnotiseren Marjolein?"

"Het was een college op school. Ik heb er nooit veel mee gedaan."

"Kun jij jezelf onder hypnose brengen met de suggestie dat alles wat ik je zeg, dat je dat wilt doen?"

"Wil je zoiets doen als die bandjes van de DPF?"

"Zoiets dacht ik." Net op tijd realiserend dat als ik dat gezegd had, dat ik mezelf verraden had.

"Ligt er aan wat de DPF doet in zijn bandjes, denk ik."

"Nou dat zijn bandjes om incontinent te worden, of jezelf weer helemaal als baby te kunnen voelen en gedragen. Die werken alleen niet hier. Omdat het engels is. Ik heb een mp3 tje van 1 van hun bandjes maar die werken niet."

"Heb je wel eens geprobeert om jezelf door een ander te laten hypnotiseren?"

"Nee nooit eigenlijk."

"Goed dan ga ik vanavond er over nadenken."

"Maar wat doen we nu dan?" Ik gaf een klopje op haar luier en zei:

"Kom we gaan op mijn kosten naar de Crooswijkse Plas, eten bij de Argentijn. Trek een leuk mini rokje aan en we gaan." Wetend dat ze eigenlijk had gehoopt op sex. In dit huis kun je waarschijnlijk toch niet genoeg borden vinden om met zijn tweeen te eten. Ze stond op en haalde en strak en kort jurkje tevoorschijn waar je direct in kon zien dat ze een babyluier droeg. Ik vroeg me af sinds wanneer ik het lekker vond om mezelf te pijnigen.

We gingen weer met mijn auto naar de argentijn. Het was redelijk druk en overal waar Marjolein voorbij wandelde viel iedereen stil. Vrouwen konden niet kiezen tussen afschuwelijk en schattig en mannen duidelijk niet tussen lekker ding en gestoord. Ik was apentrots dat ze van mij was. We bestelden een fles wijn, die alhoewel veel te duur, wel lekker was. Na twee glaasjes begon Marjolein pas weer helemaal los te komen en spoedig zat ze als een klein kind door te ratelen over van alles en nog wat.

Ik legde mijn hand onder de tafel op haar knie ten teken dat ze even moest stoppen met ratelen, keek haar diep in de ogen en getuigde dat ik ook van haar hield. Marjolein, na haar vierde glas ondertussen goed teut stelde voor dat ze bij mij in zou trekken en weet ik wat allemaal. Een dronken vrouw is een engel in bed, natuurlijk, maar dan moeten ze wel hun mond houden. Ik besloot maar om haar daar niet aan te houden en we aten gezellig allerlei vleesgerechten. Ik zette haar 's avonds weer thuis af, wist mezelf uit een verschoonbeurt te praten en ging naar huis.

Die avond lag Marjolein alleen in bed. Ze had het prima naar haar zin gehad, ze kon duidelijk voelen dat de alcohol goed werkte want het bed gedroeg zich als het piratenschip in de efteling maar voor de rest voelde ze zich wel lekker. Ondanks alles wat er gebeurt was had Arie toegegeven ook een beetje verliefd op haar te zijn. Ze had in Arie de eerste man gevonden die zowel de kleine Marjolein accepteerde en en de grote Marjolein en nu zou ze alles doen om hem gelukkig te maken. Ze draaide zich om en besloot haar blaas maar te laten lopen. Terwijl de plas met een hoge vaart in haar luier liep en voelde dat het ook naar de zijkant stroomde, viel ze toch in slaap.

Arie gooide zijn computer aan en ging eens kijken op het internet wat hij aan leuke ideeen tegen kwam voor hypnose. Er waren wel een aantal dingen die hij wilde doen om haar gelukkig te maken.

De volgende morgen stond hij om 7 uur weer naast zijn bed en begon de dagelijkse routine die altijd eindige op kantoor. Hij vroeg Saskia of ze een koffie wilde brengen en twee paracetamolletjes.

"Feestje gehad gisteravond?" Vroeg ze.

"Welnee, we zijn uit eten geweest."

"U en..."

"Ja, Marjolein. Ik weet niet of die geen behoefte heeft aan de paracetamol. Vier wijntjes en ze was redelijk weg, vandaar."

Marjolein werd de volgende ochtend wakker en realiseerde zich ineens een aantal dingen. Haar luier had gelekt, ze had hoofdpijn en ze was ernstig verliefd. Ze had geen hoofdpijnpoeders in huis, want normaal gesproken dronk ze niet zoveel. Ze knikkerde haar natte beddegoed in de wasmand en strompelde naar de douche cabine waar ze zich waste. Ze keek naar haar luier.

Oei, dit was zo'n luier die alleen maar door een ander opengemaakt zou kunnen worden. Nou pech dan maar voor Arie. Ze stapte onder de douche en liet het warme water over zich heen stromen. Langzaam voelde ze zich iets wakkerder worden, maar het zeurderige gevoel in haar hoofd bleef. Ondertussen had haar luier zoveel water opgenomen dat hij begon af te zakken. Marjolein besloot om eens te gaan zitten en te voelen hoe het nou voelt om zo'n supergrote natte luier te hebben. Het was alsof ze net op een berg gelei ging zitten. Ze stak haar handen aan de voorkant in de luier en besloot wat te spelen met zichzelf.

Het water stroomde over haar hoofd en was iets kouder op de grond als boven maar daar trok ze zich niets van aan. Een minuut later stond ze weer op en trok de luier iets verder naar beneden waardoor hij op een gegeven moment met een zware plof op de grond viel. Ze stapte over de luier heen., draaide de kraan dicht en vertilde zich bijna aan het gewicht van de luier. Die woog wel een kilo of 7. Die gooide ze al druipend in de vuilnisbak. Ze droogde zich af, pakte weer een schone luier and deed hem om. Daarna trok ze een simpele broek aan, een blouse en besloot de koffie thuis maar over te slaan, want trek had ze toch niet.

Om 9 uur stond ze bij Arie op het kantoor. Arie zat de cijfers door te nemen. Hij keek haar aan.

"Kloppen Marjolein, heb je daar wel eens van gehoord?" Ze kon niets anders doen dan beschaamd naar de grond kijken. Ze liep naar de stoel tegenover Arie en ging zitten.

"Was het een vergissing gisteren Arie?"

"Om de duvel niet Marjolein, alles wat ik gezegd heb meende ik en nog steeds." Als ze haar buikvlinders had kunnen dreseren had ze dat nu wel willen doen. Ik keek haar aan, lachte en zei:

"Je ziet er uit alsof dat een hele opluchting is. Wil je koffie?"

"Ja doe maar." Hij schonk haar koffie in, voegde de ingredienten toe en gaf het aan haar.

"Paracetamol er bij?"

"Ja graag, dat heb ik wel nodig."

"Dacht ik wel. Ik legde de pil op de rand van haar schoteltje en schoof hem naar haar toe."

"Zo dit is het laatste wat grote Marjolein vandaag doet hier. Na de koffie moet de baby zich hier weer melden." Ze maakte haar blouse los en zei.

"Ik had eigenlijk gehoopt van niet Arie."

"Marjolein, ik vind het heel vervelend voor je maar Katie loopt nu te zwoegen bij Marketing, dus jij zult je hoe dan ook moeten schikken in de rol die ik bedenk. Gisteren vond je het niet zo heel erg, waarom nu wel?"

"Ik heb geen kleren bij me. Ik heb alleen een luier om."

"Geen probleem. Patricia heeft als het goed is, het een en ander voor je gemaakt. Dat fluisterde ze gisteren in elk geval in mijn oor toen ze weg ging."

"Oh, OK" Ze dronk snel de koffie op en liep naar de hoek waar ze haar broek uit trok. Ik maakte snel even met de camera op mijn Mac een foto van haar en tikte het telefoonnummer van Patricia in. Zoals altijd kwam het cordate antwoord, creche.

"Patricia, heb je gisteren nog die kleertjes kunnen maken waar je het over had?"

"Jawel meneer."

"Ik heb ze nu boven nodig, wil je ze even komen brengen."

"Sorry meneer, maar we hebben hier even een personele onderbezetting en ik kan mijn kleine klantjes niet alleen laten. Nee Trudie je mag Laurens niet slaan. Sorry meneer, dat ging bijna fout."

"Het is goed Patricia, ik begrijp het. Ik zal ze op laten halen."

"Doe dat meneer, dat is slimmer in dit geval. Als u haar naar de creche brengt kan ik regulier voor haar zorgen, maar ik denk dat u dat niet zo leuk zult vinden."

"Laat dat een verassing zijn Patricia." Ik hing op. Marjolein stond ondertussen in de hoek verwachtingsvol naar me te kijken.

"Ga alvast maar op je aankleed kussen liggen, ik ga het even ophalen." Ik deed de deur open en ging met de lift naar de kelder. Daar trof ik een berg huilende kinderen aan en een Patricia die hard van links naar rechts rende om kleintjes te troosten. Ze zag me aan komen lopen en zei:

"Ze zitten in de Bas van der Heijden tas op mijn kantoortje. Pak ze maar want ik heb nu 4 handen nodig." Toch zag ik Marjolein niet zo snel net zo vervelend worden als deze kleine kinderen waren.

"Dank je Patricia, hoe kan ik je ooit bedanken." Ze keek me aan met een zuur gezicht.

"Laat me maar eens voor haar zorgen, en betaal me mijn kosten voor de kleding."

"Ok!" Zei ik en liep naar mijn kantoor terug. Ik belde de loonadministratie en gaf ze opdracht eenmalig 200 gulden extra te betalen aan Patricia Langezaal. Marjolein had ik ondertussen het tuinbroekje aan laten trekken. Er zat een shirtje bij met als opdruk 'pappa's kleine helper'. Wellicht dat ik haar als helper in kon zetten. Ik liet Marjolein in haar box terugkruipen en kreeg het idee.

"Marjolein, ik weet het beter gemaakt. Jij gaat nu naar Patricia en gaat haar helpen." Marjolein draaide zich om lachte en maakte met haar handen omhoog duidelijk dat ze dat een leuk idee vond. Zo op die manier hoefde ik me niet druk te maken over wat ik de hele dag moest doen met haar. Ze ging er vandoor.

's Middags rond een uur of 12 ging de telefoon. Verschoonuur was aangebroken. Op de display stond de tekst Creche.

"Hallo," begon ik het gesprek maar want het kon zowel Patricia of Marjolein zijn, maar de laatste was wat minder waarschijnlijk.

"Bedankt voor het sturen van de hulp. Ik zou niet beter weten of deze baby had eigenlijk nooit achter de balie moeten gaan zitten. Ze staat zo goed met haar benen in de kleuterwereld dat ze de kinderen perfect begrijpt maar voor mij super eenvoudig te behandelen is. Ik zit nu met een probleem, de verschoning van uw kleine. Ze noemt u ondertussen haar pappa. Moet ik dat doen of doet u het?"

"Heeft ze al te eten gehad?"

"Nee."

"Wil je haar dan aub te eten geven en daarna naar me doorsturen?"

"Zal wat moeilijk gaan meneer. Al die kinderen hier krijgen flesjes en hapjes mee van ma, en Marjolein heeft niets van haar pappa meegekregen."

"Neem haar dan aub gewoon mee naar de kantine."

"Wie past er dan op de kinderen?"

"Sorry, je hebt gelijk. Stuur haar maar naar me toe nadat jezelf gegeten hebt. Laat Marjolein maar even alleen voor de kinderen zorgen." Ik zelf ging naar de kantine en schoof bij Anja aan, die alleen in een hoekje zat met twee zielige boterhammen.

"Mag ik?" Vroeg ik.

"Natuurlijk." Ze wuifde met haar hand. Ik zag dat ze er niet happy uit zag.

"Is er iets?" Ze keek me aan en zei:

"Katie, wel daar hebben we een probleem mee. Ik had een apparaat in de sekswinkel gekocht om slaven en slavinnen in een SM spel er onder te houden. In het kort Katie heeft zichzelf in de problemen gebracht door over de veiligheids grenzen van het apparaat te gaan. In elk geval op weg naar huis, huis sprong het apparaat op de maximaal veilige stand. De door de pijn heeft ze een ongeluk gehad en ligt nu in het ziekenhuis. Waarschijnlijk blijft ze door dat ongeluk voor de rest van haar leven in een rolstoel zitten Arie."

"Ze wist de risico's en nam ze en het ging fout."

"Als werkgever heb ik echter een bepaalde verantwoordelijkheid. Die verantwoordelijkheid knaagt nu aan me. Ik wil dat je stopt met Marjolein Arie. Als ze een ongeluk heeft of wat dan ook, krijgen we ook haar ellende over ons heen."

"Geen probleem meer aan onze kant Anja. Ik wilde namelijk voorstellen om Marjolein vanaf nu permanent in de creche te laten gaan werken samen met Patricia die tevens een jeugd vriendin is van haar."

"Ach waarom niet, vergeet je niet haar salaris omlaag te halen Arie, anders krijgen we problemen met de cao's." Ik zat nog met een half boord boerenkool (in de herfst jawel) onder mijn neus, toen Anja haar boterhammen al op had.

"Ik ga weer verder. Die markt analyse die je gemaakt hebt is werkelijk zeer helder. Kun je eens samen met de marketing aan tafel gaan zitten om de mindere afzet gebieden eens onder de loupe te nemen?"

"Natuurlijk." Mompelde ik terwijl ik een halve rookworst in mijn mond schoof.

"Ok, dan hoor ik het wel." Ze stond op en liep weg. Snel slikte ik mijn hap in en draaide me om zodat ik nog net haar arm beet kon pakken.

"Laat je niet gek maken door wat er met Katie is gebeurt." Ze heeft het zichzelf aangedaan.

"Ik weet het, maar wij hebben haar het idee gegeven wat dit als resultaat had."

"We wachten het af Anja. Probeer iets leuks te gaan doen."

"Zoals die beurs vanmiddag? Denk het niet maar bedankt." Plotseling had de boerenkool toch een andere nasmaak. Ik hoorde wat gemompel en keek om. Marjolein kwam de kantine inwandelen met een hele dikke kont. Geen schone broek dus. Ze liep langs het rek en pakte een kroketje en een broodje. Patricia had schijnbaar nog wat tijd gevonden om haar een palmboompje op haar hoofd te geven zodat ze nu met een roze lintje in haar haar, nog meer als een kleuter er uitzag. Ze groette zo links en rechts wat mensen. Ik had goed nieuws voor haar te melden, dus ik bleef haar volgen in de hoop oogcontact te krijgen om dan te gebaren dat ze even moest komen.

Ze rekende af met haar pincode en liep de kantine in zoekend naar een plaatsje om te gan zitten. De kantine zelf was maar 10 bij 10 meter dus al snel kruisde haar ogen mijn ogen. Zonder dat ik een gebaar hoefde te maken stoof ze op me af en ging tegenover me zitten.

"Ik heb goed nieuws voor je. Je straf is over."

"He jammer, waarom?"

"Dat is het slechte nieuws Katie is doorgeslagen, met iets van Anja en heeft daardoor een ongeluk gekregen. Ze ligt nu in het ziekenhuis. Of ze ooit nog kan gaan lopen weten de artsen nog niet."

"Katie is altijd een tut geweest Arie. Altijd fanatiek, op zoek naar de extreme grenzen. Provoceren waar mogelijk en fanatiek. Daarom kon ik het goed met haar vinden. Ik had zoiets dus wel verwacht."

"Omdat je straf er op zit, ik ben niet echt een gemeen persoon."

"Je bent een watje bedoel je." Ze stak haar tong uit.

"Dus stop ik er dus mee. Je kunt alleen je oude baan niet terug krijgen ben ik bang want dat zou oneerlijk zijn voor degen die er nu zit."

"Ik begrijp het Arie, mag ik dan op de Creche gaan werken?"

"Ik ben blij dat je daar zelf over begint Marjolein. Dat wilde ik namelijk ook voorstellen maar denk er aan, je salaris gaat dan wel flink omlaag. Patricia werkt volgens een cao. Dat deed jij niet. Ik denk dat jij zelf nog minder als haar zal krijgen omdat je niet de diploma's hebt. Als je die wilt halen..."

"Ik weet het Arie, dan betaald TDC er aan mee."

"Precies. Dat doe ik wel. Nu even iets anders Arie. Heb ik het goed van Patrica begrepen dat jij me straks gaat verschonen."

"Dat heb je goed begrepen."

"Dan heb ik je eigenlijk toch waar ik je wilde voor dat je me eruit gooide, weet je dat?"

"Klopt alleen nu gebeurt het wel onder mijn voorwaarden en ik bepaal wat er gebeurt en jij niet. Daar gaat het mij om. Om het in jouw termen te houden, jij noemt mij je pappa. Dan ben ik wel de baas over je."

"Natuurlijk, Arie, maar dat lijkt me alleen maar fijn om jouw als pappa te hebben. Doe je hand eens onder tafel?" Ik deed mijn hand ondertafel en voelde meteen dat Marjolein mijn hand direct naar haar luier trok.

"Voel je dit Pappa?" Keek ze me aan.

"Nee Marjolein, mijn armen zijn te kort om er bij te kunnen." Ze keek beteutert.

"Wat ik je wilde laten voelen was dat dit kindje ernstig behoefte heeft aan een schone broek."

"Dat wist ik al schatje van me. Daarom stel ik voor dat je snel door eet en dan naar mijn kantoor komt." Ik had mijn eten al op en stond op. Als ik ondertussen zo klef begon te worden kon ik maar beter naar boven gaan.

Drie voicemails later, hoorde ik een bescheiden klopje op de deur.

"Binnen!" Riep ik. Marjolein kwam de kamer in en deed de deur achter zich dicht.

"Draai hem maar even op het slot hoor Marjolein." Ze draaide de deur op het slot.

"Je bent nog aangekleed, moet je daar niet iets aan doen." Marjolein ging op de grond zitten en zei tegen me:

"Vanaf nu ben ik twee jaar oud pappa. Als je me wilt verschonen, naakt wilt hebben of wat je ook wilt. Je zal het voor me moeten doen." Ze ging op de grond zitten en begon lekker achterover te leunen. Haar vingers gingen krulletjes draaien door haar haar, en haar duim verdween in haar mond. Plotseling kwam ze overeind kreunde een beetje, keek me wanhopig aan en viel weer terug. Na drie keer:

"Pappa, ik moet poepen. Pappa we hebben een afspraak, als baby poept doet baby nog iets." De afspraak van de dag ervoor stond me nog heel helder voor de geest. Haar duidelijk ook.

"Weet je het zeker Marjolein?" Ze schudde ja, op een verlegen manier die alleen kleine kinderen voor elkaar krijgen. Ik stond op en liep naar haar toe.

"Dat doen we niet op de grond joh." Ik pakte haar arm beet en trok haar overeind.

"Kom wandel maar met me naar het verschoonkussen." Ik trok haar naar het verschoonkussen waar ze wel gewillig op ging liggen. Binnen no time had ik haar luier helemaal ontbloot voor me. Ze lag er werkelijk haast ideaal voor.

"Ok kleine. Blijf even liggen." Ik liep naar de deur, wilde hem open doen, maar hij ging niet open. Ik haalde hem van het slot en liep naar Saskia toe en vroeg haar of ze toevallig een flesje klaar had.

"Niet toevallig." Grapte ze en ik kreeg hem mee, waarna ik hem in de magnetron op temperatuur bracht. Ik ging terug naar mijn hok, deed de deur dicht en zag Marjolein wat met haar benen spelen. Haar gezicht glinsterde van het kwijl, haar benen lagen omhoog te trappelen en ze vermelde vol trots dat ze nu wist waarom babies altijd met de beentjes omhoog spelen. Omdat ze de luier dan zo lekker voelen op hun gevoelige plekje. Ik stak de fles naar haar uit die met twee handen aanpakte en naar haar mond bracht. De eerste druppels met melk kwamen alweer via haar mondhoeken naar buiten druppelen. Ik duwde voorzichtig haar benen uit elkaar en duwde mijn vinger via de lies naar binnen om te voelen waar haar gaatje precies zat.

Ze bleef lekker doorsabbelen terwijl ik mijn vinger in haar kletsnatte poesje stak. Hebbes. Ik draaide mijn vinger om en probeerde hem door het plastic van haar luier heen te duwen. Het bleek alleen een stuk taaier te zijn dan ik dacht. Het plastic was stug maar gaf wel voldoende mee. Ik zat geloof ik al een eindje in haar toe ik het plastic hoorde breken. Ik wrong nog een paar vingers door het gat heen en maakte het gat groter zodat mijn lid er door heen kon. Het textiel laagje schurde zachtjes open en ik kon haar clitje weer voelen.

Ik draaide aan het mobieltje boven Marjoleins hoofd zodat de muziek ging spelen en op het zelfde moment gebruikt ik mijn andere hand om iets door het gaatje naar binnen te schuiven, wat gecompliceerd werd door het feit dat hij echt vreselijk stijf was. Plotseling was ik binnen en voelde ik haar om me heen. Zalig. Marjolein was echt mij snoepje en ik moest mezelf inhouden omdat ik haast meteen kwam. Langzaam gleed ik in en uit, er op lettend dat de vulling een beetje in de luier bleef en niet in korrels op de vloer viel. Marjolein liet haar voeten lang mijn oren omhoog wijzen. Voor een toeschouwer waarschijnlijk een vreemd gezicht maar who cares?

Plotseling kreeg ik een ingeving. Ik pakte de baby olie en smeerde haar borsten ermee in, waarna ik met haar tepels begon te spelen. Ze begon te kronkelen en ik moest moeite gaan doen om nog in haar te blijven. Ze begon zachtjes te kreunen en ik zag aan de manier waarop ze haar buik spande dat het nu leuk kon worden. Ik verhoogde mijn tempo en begon haar harder te penetreren.

"Auw auw..." Kreunde ze. De zijkantjes van mijn luier, alstublieft pappa, wees voorzichtig met baby. Ik zag dat iedere keer als ik er in ging, dat de zijkanten dan flink in haar dijen sneden. Ik verlaagde het tempo iets. Plotseling viel Marjolein achterover, haar blik gericht op het plafond, de ademhaling snel, en ik zag haar buikspieren in rhytme pulseren. Plotseling kwam ze overeind en begon te kreunen. Ik voelde iets heets om mijn lid heen spuiten.

"Ga door Pappa!" Ze begon als een maniak tegen me aan te rijden zo goed en kwaad als het kan als je op je rug ligt. Haar benen schoven om mijn rug heen en sloten me in als een inktvis. Ze begon te grommen, zweetdruppels kwamen op haar voorhoofd en plotseling kon ik het niet meer houden en spoot ik weet niet hoeveel in haar terwijl zij met een tevreden uitdrukking op kussentje terugviel.

Ik bleef nog even door rijden totdat het pijn ging doen en trok hem uit haar luier. Er zaten wat bruine strepen aan de onderkant. De kleine had in haar heftige momenten ook weer in haar broek gepoept. Nu lag ze te genieten van alles om haar heen. Ik pakte een huggies doekje en ontdekte dat deze veel lekkerder roken als de pampersdoekjes.

Ik maakte mezelf schoon en begon mijn heldendaad om Marjolein te verschonen. Niet dat die er veel van merkte. Volgens mij was ze zo high als een konijn. Ik deed haar een schone luier aan en liet haar voor de rest lekker liggen. Ik tilde haar in mijn armen en sleepte haar naar haar box waar ik haar met bijna een hernia in neer kon leggen. Het deed me toch wel denken aan het symbolisch je vrouw over de drempel van je huis tillen als je net getrouwd bent. Ik pakte de speen van de bodem van de box, sabbelde hem snel schoon en deed hem in haar mond. Zo daar kon ze even bijkomen. Het werk riep, net als de telefoon trouwens.

Toevallig was het Patricia die vroeg of ze haar hulpje terug kon krijgen. Ik keek naar Marjolein, liggende in de zonnestralen die door het raam in koker op haar vielen en zag haar liggen.

"Nee sorry Patricia, je hulpje is moe van het spelen en die is nu haar middagslaapje aan het doen. Als ze weer wakker wordt zal ik haar naar beneden sturen." Ik pakte mijn digitale camera, liep naar Marjolein, trok haar dekentje weg en nam een foto van haar. Denkend aan wat zij gisteravond in een aangeschoten bui had gezegd, wat ik zelf voor haar voelde, vlinders en een gevoel van high als ik die grote kleine meid zo voor me zag liggen. Shit de laatste keer dat ik het zo slecht had gehad, was op een griet in groningen die ik in frankrijk had ontmoet. Ik zou maar meteen verkering aan haar volwassen persoon vragen. Vroeger of later zou dat toch wel gebeuren.

In het komende uur, had ik maar vijftig procent van mijn aandacht voor de rest van de werkzaamheden. De rest ging uit naar, hoe ik het aan Marjolein zou vragen. Plotseling ging het licht in Anja's kantoor weer aan. Ik zou het eens aan Anja vragen want die zou er hoe dan ook mee geconfronteerd worden.

Ik opende het slot, en liep daarna naar Anja's deur waar ik evenop klopte. Ik stak mijn hoofd door de deurpost en vroeg:

"Koffie?" Ze had wel trek in haar gebruikelijke bakje en ik rende snel even langs het toilet voor ik de koffie pakte. Mijn hoofd voelde als een straalkachel. Een koude plens verminderde het effect. De tweede plens deed de gloed wegvallen en de derde om het zeker te weten. Met een papieren handdoekje maakte ik mijn gezicht schoon, liep naar de automaat en zag het cup-a-soup certificaat hangen. Dat kreeg je dus voor 500 gulden per maand per automaat. Ik nam zelf maar een tomaten soep en nam een koffie verkeerd mee.

"Ga zitten Arie, ik ben net op die beurs geweest en weet twee dingen zeker. Veel veranderingen zullen er voorlopig niet in de luier industrie zijn. De grote bedrijven melken hun bestaande formule maximaal uit. Het tweede dat ik weet, is dat deze toestand van stilstand een moment is om te groeien voor ons. Het derde dat ik weet, is dat ik niet weet hoe we dat moeten doen."

"Heeft marketing geen plannen of zo?"

"Nee, die zijn wel creatief als het neer komt op nieuwe producten maar voor groei plannen hebben die dames geen visie. Ik heb een mailbox, waar ik jou ook toegang op moet geven, genaamd 'marktgroei' plannen. Ik heb in een jaar wel 1 suggestie gehad. Dus als je daar creatief over wilt denken, graag. Wat heb je daar? Het ruikt niet naar koffie of thee."

"Klopt het is tomatensoep."

"Tomatensoep? Hoe kom je daar nou weer aan?"

"Wel, ik kreeg tijdens je vakantie ineens een intern a4-tje met daar handtekeningen van alle afdelingshoofden dat er behoefte was aan cup-a-soup automaten. We hebben er nu 4 in het bedrijf. Kosten 2000 gulden per maand, maar daar komt ook een service mannetje voor langs en on-site service, dus geen gezeur."

"Lekker idee Arie, hoeveel smaken hebben we?"

"Twaalf denk ik."

"Zit er ook iets met champignons tussen?"

"Twee geloof ik zelfs, maar Anja, daar kwam ik even niet voor."

"Wacht daar even mee, Arie, ik ga denk ik even een soepje halen. Naast de koffie automaat neem ik aan, vanwege de watervoorziening?"

"Ja, dat klopt." Anja stond op en liep even naar de soep automaat. Ze kwam terug met twee kopjes.

"Ik probeer ze alle twee tegelijk, dan weet ik volgende keer precies welke ik wil. Ok Arie, je vertelde dat je het niet over de soep wilde hebben. Mag ik misschien raden dat het misschien ook niet over werk gaat? Roddels gaan heel snel in ons bedrijf weet je. Marjolein is gisteravond met je uit geweest, tijdens de pauze na mij kwam ze als een magneet op je afrennen en schijnbaar wil ze dat je heel erg veel aan haar zit. Volgens mij is dat kind vanwege haar babyhobby ernstig gefrustreerd en kan ze zich nu 100% uitleven." Ik stak mijn hand omhoog gebarend dat ze even moest stoppen.

"Het is nog erger Anja. Gisteravond is ze redelijk aangeschoten geraakt en heeft ze haar hele hart uitgestort. Ik de sukkel ben hals over kop verliefd op haar. Ik ben geloof ik, haar vleesgeworden droom en eerlijk, zoals ik me nu voel heb ik er even geen probleem mee om een relatie met haar te beginnen." Anja keek me aan met lampjes in haar ogen.

"Het staat je goed Arie. Nu wil jij natuurlijk van mij weten wat ik er van denk?"

"Nee, dat niet, want dit is iets van mij, hoe verstandig is het om een relatie te beginnen met iemand binnen het bedrijf?"

"Tja.... Mm, kijk we hebben wel vrouwen in dit bedrijf, die op andere vrouwen vallen, die ook een relatie begonnen en dat is ook wel eens stuk gelopen. Toen kon Marjolein de twee ex geliefden begelijden naar een goed eerlijk verwerkingsproces, maar in dit geval, is de dokter zelf verdronken. Jee het gaat wel hard zeg. Je bent net in dienst. Als je nu zelf al aan dit soort dingen denkt, lijkt het me wijs om er zelfs niet aan te beginnen. Ik denk dat we in zo'n geval wel iets kunnen bedenken. Als Marjolein in de creche blijft werken en jij hier dan hoeft het werk de relatie niet uit te hollen." Ik lachte.

"Je dacht toch niet dat ik deze baan aan de wilgen ging hangen?"

"Niet echt nee. Principieel geef ik je een Go Arie. Je doet maar. Je hebt mij gedurende de vakantie geholpen, al was het zeer riant betaald, maar ik zal je nu wat ontlasten door iets meer werk naar me toe te trekken. Zal ik de boekhouding overnemen voor een weekje?"

"Dat was nooit mijn bedoeling Anja. De vraag of het verstandig is, kan je dus niet beantwoorden."

"Arie je bent nog zo jong, liefde is niet te bevatten in termen als verstandig. Het zou alleen onverstandig zijn omdit natuurlijke proces niet door te laten lopen."

"Ik blijf gewoon al mijn werk doen. Ik neem Marjolein dan gewoon mee naar mijn huis als mijn vriendin. Simpel toch?" Anja knikte.

"Klinkt perfect rationeel, laten we zien wat je er van bakt. Nu we het toch even over bakken hebben. We moeten eens praten over het bedrijfsuitje. Pannenkoeken bakken, bij mij in de tuin." Als iemand anders ze zou maken vond ik het wel best. Ik liep terug naar mijn kamer en keek naar de klok.

Vandaag zou ik vroeg stoppen. Dus Marjolein zou ook een vroege dag hebben. Ik liep naar de box waar ze nog lag. Haar ademhaling was nog steeds langzaam en regelmatig. Langzaam liet ik mijn vinger via de lies in haar luier kruipen. Natuurlijk was haar vagina kletsnat. Niet incontinent voor urine, dan waren de meiden wel leidend aan de olifanten ziekte en dus incontinent voor vaginale sappen. Ik liet de zijkant van de box naar de zijkant wegschuiven zodat ik erbij kon gaan zitten. Ik trok Marjolein overeind en liet haar net als een klein kind met haar hoofd op mijn borst leunen. Ze deed haar ogen open en keek me aan. Met veel moeite, fluisterde ik:

"Wil je verkering met me?" Ze liet de speen uit haar mond vallen en keek me raar aan.

"Natuurlijk wil ik dat. Ik wil mijn pappa niet meer laten lopen." Ze kwam omhoog en gaf me een kus.

"Nu moet pappa met Marjolein spelen."

"Dat zal moeilijk gaan, ik ga nu namelijk naar huis en ik vroeg me af of je mee wilt?"

"O is baby speeluur weer voorbij."

"Ja ik ben bang van wel." Ik nam haar kleding weer, trok haar kleren weer aan zodat ze weer als volwassen vrouw over de straat kon. Ik zette mijn apple uit en liep naar de deur. Marjolein stond buiten al te wachten op me. Ik deed het licht uit en trok de deur achter me dicht. Saskia stond van achter haar bureau op, liep op me af.

"Arie, mag ik vandaag vroeger weg, want ik moet naar de doktor."

"Je gaat je gang maar Saskia. Je hoeft dit niet van je tegoed uren af te halen." Ik nam de lift naar beneden. Marjolein ging nog een verdieping lager en zei dat ze nog iets op moest halen. Ik reed naar huis, gooide de 4 seizoenen in de speler en liep naar de koelkast. Pannenkoeken met spek, kaas en ham. Lekker. Ik deed de koelkast open en zag dat ik geen eieren meer had. Vroeg genoeg om naar de supermarkt op de hoek te lopen. Ik trok mijn jasje even aan, controleerde dat mijn portomonnee er nog in zat en ging even de eieren halen. Ik hield al rekening met een extra eter, dus ik haalde ook extra melk en meel en een pak Billies. Die meiden in de supermarkt keken best wel raar, toen ze mij met dat pak Billies zagen. Gelukkig vroegen ze zelf al of ik een kleintje te logeren kreeg. Niet helemaal liegend kon ik ja zeggen.

Toen ik terug kwam stond er niemand voor de deur. Gelukkig maar, dat staat altijd zo lullig. Ik ging naar binnen en bemerkte dat de stereo nog steeds aan stond. Bespaar stroom, red een boom. Tja. Die peperdure buizenversterker vrat wel wat ja, maar goed het geluid was er dan ook naar. Ik ging de keuken, zette het pak Billies ter herkenning voor het raam, zodat als Marjolein dadelijk niet teveel voorbij zou rijden.

Ik begon met het beslag en rapste de kaas, versneed de ham en opende het pakje spek. Het water liep me al uit mijn mond. Alles was klaar. Als ik het nu klaar zou maken, dan wist ik niet wanneer ik zou moeten gaan eten. Als Marjolein al kwam. Die twijfel had ik ook. Ik ging de post maar eens nakijken. Er zat weer zo'n lelijke blauwe envelop tussen.

Ik ging de krant maar even zitten lezen en dompelde mezelf onder in de muziek. Plotseling ging de deurbel. Ik keek naar de klok, anderhalf uur later. Ik liep naar de voordeur en zag eerst twee koffers staan. Daar achter stond Marjolein, wat onzeker te kijken. Ik had een vriend die hetzelfde had gedaan bij zijn vriendin. Gewoon koffers gepakt, hallo ik kom bij je wonen. Nu deed Marjolein dat schijnbaar ook bij mij. Ze had zichzelf netjes gekleed. Niets bijzonders te zien, behalve als je goed naar haar kruis keek.

"Mag ik er niet in?" Vroeg ze.

"Natuurlijk Marjolein, kom verder maar je verrast me een beetje. Ik had niet verwacht dat je met je hele hebben en houden hier zou staan." Ze draaide zich om en wees op de kofferbak van haar auto. Daar zat nog meer in.

"Kom verder. Je weet de weg al een beetje." Ik trok haar twee koffers over de drempel en ze stapte er achteraan.

"Ik zat op je te wachten weet je."

"Toen ik hier voorbij kwam zag ik dat pak luiers staan en dacht, hier moet ik zijn. Toen ik het naam boordje zag, wist ik het zeker." Ze liep de keuken in en keerde terug met het pak Billies in haar handen.

"Heel lief dat je die gehaalt hebt voor me." Ze kuste me op mijn wang.

"Zal ik maar pannekoeken bakken voor je."

"Kijk dat is een goed idee, doe maar."

"Je weet wat een troep pannekoeken achterlaten in luiers he?"

"Daar moet ik dan maar mee leven denk ik. Wat ik wel prettig vindt Marjolein is als ik een gewoon gesprek met je kan voeren. Als je dat kunt vol houden dan zullen we in dit huis weinig problemen tegen komen."

"Zo normaal als ik nu doe, normaler kun je me niet krijgen schatje. Ik ben aan het bakken."

Terwijl ik het gasfornuis aan hoorde gaan, ging ik maar naar haar auto en opende de kofferbak. 3 dozen met spullen en drie grote dozen. Doos 1 bevatte de tekst, box. Doos twee de tekst stoel en doos drie, wieg. Dat liet duidelijk weinig aan de fantasie over. Ik sleepte het mee naar binnen gooide de kofferbak dicht. Marjolein stond pannekoeken te bakken en bestudeerde het beslag zeer grondig.

"Gaat het?" Vroeg ik.

"Ja hoor, ik heb alleen wat dorst van de warmte en ik stond te kijken of het beslag niet te dik is."

"Ach je weet waar het staat, je pakt maar wat je hebben wilt. Je bent oud en wijs genoeg om te doen en laten wat je wilt."

"Niet altijd Arie. Daar moeten we het nl over hebben."

"Vertel maar, nu is net zo goed als straks bij het eten."

"Ik begrijp dat ik me aan jouw huisregels zal moeten conformeren, maar ik wil wel mijn eigen baby zijn kunnen blijven doen. Ik begrijp dat je mij ook graag als volwassen vrouw wilt. Kunnen we geen balans afspreken daarover?" Ik haalde diep adem.

"Natuurlijk kan dat."

"Mag ik dan na het eten, weer baby Marjolein zijn?"

"Dat is goed, maar ik wil dat je jezelf vermaakt schat. Ik ga niet al teveel tijd in je stoppen." Ze kuste me op mijn wang en ging door met bakken.

"Natuurlijk, een baby in huis maar geen moeite er in hoeven te steken." Dat was het ideale aan adult babies. Get your kick for free als het ware. Ik pakte de dozen met de box en de stoel uit en ging sleutelen. Een kwartier later stond er een grote pastel kleurige box in de hoek van de kamer en nog een kwartier later stond de hoogstoel klaar. Ik ging mijn gereedschap opbergen toen ik Marjolein achter me eten hoorde zeggen. Ik liep terug naar de keuken, waste mijn handen en pakte de borden, het bestek, de suiker en de stroop. Ik gooide een bord op tafel en het bestek er naast. Marjolein stond er naar te kijken toen ik haar hoogstoel aan schoof.

"Het is mij nog nooit gelukt om die in elkaar te zetten."

"Gelukkig is het mij wel gelukt. Jij gaat nu namelijk als kindje Marjolein eten en reken er maar op dat ik je spanking ga geven als jij na het eten niet een gezicht hebt dat onder de stroop en de suiker zit." Haar gezicht werd een stralende lach. Ze rende naar de gang, dook in een doos en kwam terug met een slab. Ze trok hem over haar hoofd en kroop in haar stoel.

"Eet smakelijk." Ik klapte het blad op de stoel dicht en gaf haar alvast een pannekoek op haar bord. De ingredienten liet ik aan haar keuze over. Ik genoot van haar pogingen om de slechte motoriek van een klein kind te imiteren, maar het werkte en haar gezicht zat zo vol met pannekoek en stroop, net als haar slab trouwens. De afmaker was de vla. Die zelfs in haar haar eindigde.

Toen ik klaar was met eten kon ik haar feliciteren met haar prestatie. Een echt klein kind zou haar niet verbeteren. Ik klapte de tafel open, tilde de slab over haar hoofd. Ik maakte haar gezicht schoon met een nat washandje en aaide haar over haar bol.

"Jij kan dadelijk maar beter even een bad nemen. Maar eerst het belangrijkste, koffie?" Het deed me een beetje denken aan die reclame.

"Lijkt me lekker. Zeg Arie, kunnen we dit soort dingen gewoon vaker tussendoor doen."

"Ik wil dat wel doen Marjolein, maar hou wel in de gaten dat ik niet al mijn tijd in je wil steken als baby. Bijvoorbeeld, je hebt een wieg meegenomen. Ik wil hem wel voor je in elkaar steen, maar als ik een vriendin in mijn huis heb, dan wil ik wel dat ze in mijn bed slaapt en niet in een wieg. Sex in een wieg lijkt me niet optimaal."

"Nou op dat aankleedkussen had je er vanmiddag ook niet zoveel problemen mee."

"Dat klopt maar was veel beter op hoogte om je nemen. Ik zoek gewoon een goede mix tussen de volwassen Marjolein en de kleine. Jijzelf lijkt ook een beetje te zweven met je gewenste leeftijd. Maar daar kunnen we wat aan doen, als je het wilt. Moet je alleen eerlijk wezen. Voor jou is klaarkomen toch heel erg verbonden aan het dragen van luiers. Dus ik zie twee dingen in jou. Een behoefte om een klein kind te zijn en die vrijheden te genieten en ook alle plezierige dingen van een volwassen persoon te behouden zonder er tegenprestaties bij te zetten."

"Dat klopt wel Arie, maar dat is wel heel erg medisch hoor. Vrijheid om te doen en laten wat je wilt, ongeacht wat en of het wel of niet mag."

"Goed, ik heb een leuk plan, waarvan het alleen de vraag is of jij het ook leuk zult vinden. Dat is je broek plassen en poepen als je klaar komt? Wat doet dat?"

"Wel het maakt mijn orgasme veel heftiger, als je perst terwijl je klaar komt wordt de pers beweging onderbroken door de golven van het orgasme en verlies je dus een stukje controle. Bij het poepen lijkt het daardoor alsof de poep in golven eruit komt waardoor het dus langer duurt. Voorts voel je gewoon dat het anders is."

"Goed, ik heb dus een idee. Je weet wat hypnose is. Ik kreeg dus het idee om je automatisch klaar te laten komen als je in je broek plast of poept. Hoef je er geen moeite voor te doen, heb je het hoogste niveau van lichamelijk plezier er mee. Denk er maar eens over na. Voorts wil ik je door middel van hypnose dan instructies kunnen geven om je te gedragen naar je leeftijd. Dus als ik zeg, je bent nu 6 maanden oud, dan gedraag je je ook als 6 maanden en niet anders. Ben je dan 3 jaar, dan ben je ook drie jaar."

"Voor alle duidelijkheid. Voor mij ben je geluierd om op te eten, al doe ik dat niet, anders hou ik niets over. Ik wordt er gewoon hartstikke opgewonden van. Daarom dat ik mee wil spelen in je spel, maar begrijp je ook dat ik daarom niet een echte papa voor je kan zijn. Ik wil gewoon je geliefde zijn en je man worden. Snap je dat?" Ze legde haar handen op mijn schouders, keek me in mijn ogen en zei:

"Jouw hypnose plannetje lijkt me zalig en als ik jou daar gelukkig mee kan maken, wil ik dat wel doen. Je kan me nu maar beter klaarmaken Arie, want ik sta op ontploffen en mijn luier kan ook niet veel meer hebben." Ze dook over me heen en kuste me haast ademloos. Plotseling fluisterde ze in mijn oor.

"Wil je me hier nemen of op de bank?"

"Eigenlijk na de koffie. Maar doe eens gek, en maak me maar gek." Ze liet haar hand over mijn broek glijden en kwam bij mijn geslachtsdeel uit.

"Nou daar hoef ik niets aan te doen." Ze liet zich zakken en opende mijn gulp. Dat leek me wel geinig maar dan wel op mijn manier.

"Trek eerst je broek uit." Ze twijfelde.

"Schiet op Arie." Ik maakte haar broek maar los. Hij viel op de grond.

"Draai je met je kont naar mij toe zodat je met je kont boven mijn hoofd zit, dan mag je sabbelen." Ik leunde achterover en liet haar draaien. Ze begon te zuigen en ik genoot van het uitzicht boven mijn hoofd. Ik greep het kruis van haar luier en trok het omlaag, zodat mijn andere hand naar binnen kon. Ik bevoelde haar en kon zo mijn vingers naar binnen laten glijden.

Ik besloot het maar eenvoudig te houden en bemoeide me alleen met haar clit. Ze was niet zo goed, als ik had gehoopt met 69 maar dat zou wel komen. Alhoewel deze houding leuk leek, was het onpraktisch om er iets mee te doen. Ik haalde mijn vinger uit haar gaatje, en liet de luier weer terug zakken.

"Sorry schat, in deze houding lukt het niet. Maar leef je uit. Ik masseer je wel wat van onderen." Ze bleef zuigen en ik masseerde haar. Plotseling zag ik een gele waas onder het plastic stromen en zag ik iets opbollen in de luier. Ik masseerde de vochtstromen in de richting van de bolling. Daarna begon ik wat op haar poep te duwen en trekken maar dat leverde weinig stimulatie op voor haar. Ik duwde de luier met mijn hand naar voren en achteren en zorgde er voor dat ik zeker haar gevoelige plekje niet bij het schuren oversloeg.

Plotseling zakte ze door haar knieen en eindigde ik met haar luier in mijn mond. Het voelde warm en zacht en mijn neus rook nog een beetje een zacht zoete geur, waar een klein vleugje van de inhoud al door ontsnapte. Plotseling kwam ik klaar en golven spoten in haar mond.

Zodra de eerste golf er uit was, trok ze haar mond er af en zei tegen me:

"Waarschuw me de volgende keer ok?" Het voelde niet juist. Het was net alsof deze sex mechanisch was geweest. Moeten om het moeten. Toen ik het Marjolein vertelde was die het met me eens. Haar orgasme was minder geweest. Ze had er ook niet zoveel plezier in gehad. We knuffelde wat en ik stak mijn hand onder haar kleding om met haar borsten te spelen. Gaande weg begonnen haar tepels steenhard aan te voelen, en ze begon in mijn oren te fluisteren dat papa haar toch maar eens moest aan verschonen omdat alles in haar broek juckie aan begon te voelen. Ik stopte met spelen en kuste haar nog een keer.

"Sorry voor deze slechte keer, maar op deze manier moeten we het denk ik niet meer doen."

"Het na knuffelen was wel fijn."

"Goed we gaan je verschonen, maar weet wel dat ik geen babykamer voor je heb waar dat kan. Dat wordt dus gewoon mijn bed." Ik sleepte haar mee naar mijn kamer en begon het ondankbare karwei om haar een schone broek te geven. Zodra ze haar schone luier eenmaal om had vertelde ik haar dat we misschien even buiten konden gaan zitten. Lekker van het weer genieten, eendjes kijken, fietsers die voorbij rijden en eindelijk die beloofde kop koffie. Het leek haar een leuk idee. Ze liet haar vinger tegen haar lip wijzen terwijl ze vroeg:

"Wat moet ik van pappie aan trekken?"

"Wat je wilt schat." Ze trok haar blouse uit en zei:

"Beneden heb ik nog een leuk T-shirt." Ik vouwde de poepluier op en nam hem mee naar beneden. Ik moest er maar aan wennen, die dingen maken babies nou eenmaal. Zelf maakte ik mijn luiers alleen maar nat omdat ik niet van het schoonmaken hield. In de keuken maakte ik de koffie klaar en zag Marjolein de tuin inwandelen met een wit shirt aan, waardoor haar luier er weer duidelijk zichtbaar bij hing. Ik wandelde met twee maal mijn recept de tuin in en ging zitten langs de waterkant op mijn terrasstoel zitten. Marjolein had de zon midden in haar gezicht staan, ik had hem in mijn nek. Nu ik haar shirt aan de voorkant kon bekijken zag ik dat er een engelse tekst op stand.

"It's not who wears the pants, but who wears the diaper that matters." Die uitspraak klopt wel, realiseerde ik me zo. Zeker als volwassen babies aandacht van hun verzorgers willen hebben kunnen ze hun luier gebruiken en daarmee aandacht afdwingen van hun verzorgers.

"Je koffie staat klaar." Ze deed haar ogen open in spleetjes en keek naar de tafel waar een dampende mok stond.

"Leuk T-shirt, hoe kom je daar aan?"

"Die heb ik gekocht in florida. Op key west. Daar hebben ze een heleboel winkeltjes en die winkeltjes hebben ook allerlei opdrukken die eigenlijk op baby t shirts horen, maar het maakt helemaal niets uit want ze plaatsen ze net zo makkelijk op een volwassen maat."

Die avond hebben we nog een hoop dingen besproken enerzijds als vader, anderzijds als vriend.
 
Geweldig verhaal ja. In een ruk gelezen. Jammer dat er een open eind is en het niet is afgemaakt. Zal nu wel niet meer gebeuren aangezien het van 2009 is.
 

Januca

Superlid
Helaas, zo gaat het vaak met verhalen, gaat het verder of niet. Ik denk ook dat er geen vervolg meer komt
 
Thread starter Similar threads Forum Replies Date
Drynites Iemand zijn baan kwijt ;) Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 26
f0x Welke baan heb je? Pub 39
P Mijn nieuwe baan 16+ Verhalen 10
Baby Charlotte de zoektocht naar een kinderachtige of creatieve baan Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 20
R Ellens nieuwe baan E 8
Z in luier gepoept en geplast bij A Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 4
D tips bij de start van een DD/lg relatie? Algemeen 10
M kijken bij de luierafdeling Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 34
Bam-Bi Ben jij vroeger ook bij “oppasmama” geweest? Algemeen 30
T Wonen bij tante ABDL Luierverhalen 3
J Vreeswijk bij kaarslicht Kalender 3
Diaperloverfrom2001 Ik zoek raad: ik heb een relatie, beide wonen we nog bij onze ouders, maar ik ben DL Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 10
C Verschonen bij vrienden of familie ? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 32
C Bij de zussen... 16+ Verhalen 4
Luier-Slaafje Favoriete betaalmethode bij een feestje/bijeenkomst Polls 37
Bedplasser91 Tokio Hotel zanger draagt luier bij de tandarts Pub 7
Tkb natte onderbroek bij denken aan ABDL/luiers/baby dingen 16+ Board 0
FairryNL Sinds ik ABDL herken bij mezelf zijn mijn grootste persoonlijke prestaties: Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 11
K Zomerreces bij het verhalen schrijven? 16+ Verhalen 8
D Hulp luiers anoniem kopen wonend bij ouders Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 21
Benjamin Button Vandaag bij Kruitvat Pub 1
DiaperLuw VAT number bij diaper minister Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 6
J Bestellen bij etsy Algemeen 5
luierfan Bij wie mag ik in mijn luier rondlopen? Contact advertenties 8
Bam-Bi Ab dl dagje bij mij thuis Pub 20
André Adult Baby Bij de Tandarts een behandeling krijgen met alleen een luier om in de stoel. Contact advertenties 13
V Luiers lekken altijd bij mij. Algemeen 16
B Nog niet klaar weer logeren bij mijn tante W 24
Luierliefhebber Brent weten jullie hoe ze dat doen bij abporno Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 11
H Woon nog bij mijn ouders Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 5
B Therapist zegt dagboek bij te houden, werkt averechts? 16+ Board 15
M Nachtje bij Daddy logeren N 6
PB'tje Ook DL bij de hoger opgeleiden ? Polls 79
Luierliefhebber Brent bwaar strooi je bij gebreuk van talkpoeder en hoeveel Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 0
DiaperLuw Retourneren bij ABDL clubshop Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 4
luierdrager16 Hulp gezocht over hoe jullie luiers besteld hebben bij zorg verzekeraar Pub 3
Luierliefhebber Brent hoe is het verlangen naar luiers bij jullie ontstaan ? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 19
Mommy Maaike Sessie bij mama sarah Contact advertenties 5
Alicha Wat zijn bij jou de eerste onbewuste tekenen van een volgende AB periode? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 0
T Iemand ervaring met incomateriaal halen bij apotheek? Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 53
André Adult Baby Bij de tandarts in een luier. B 11
D Filteren op onderwerp bij nieuwe berichten (en eventueel elders) Ideeën Bus 5
F Vrienden gezocht, dicht bij flevoland Contact advertenties 7
Hasta la Vista Gezellig overdag bij mij thuis luieren Contact advertenties 5
DLY85 Opletten bij gebruik van de website op een openbare wifi. Algemene info 13
L Kom jij bij daddy over de knie meisje? 16+ Board 4
Pup Ik was vandaag bij de huisarts.. Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 9
L Luiers bij operatie Volwassen Baby's / Luierliefhebbers 14
stiekemedler Meeten vandaag in almere, beverwijk of Purmerend bij mcdonald's Contact advertenties 3
Den-boy123 Vraagje over werken bij de overheid… Contact advertenties 19
Similar threads


















































Bovenaan