Verhaal Klaar Bram

[Ram247]

Ik had hem al een paar keer gezien hij was een van mijn studenten, hij was een buitenbeentje klein en iel en verlegen. De rest van de klas was meer aanwezig maar hij zei niet graag wat, als ik niet geweten had dat hij gewoon een van de studenten was had ik gedacht dat hij de verkeerde school was binnengelopen. Ik had gedacht dat hij in de middenbouw van de basisschool niet ver hier vandaan zou hebben gezeten. Nu wilde ik hem wat uit de tent lokken en kijken hoe ver ik kon gaan. Daar was hij in plaats van naar het lokaal liep hij gehaasd richting het toilet, ik keek op mijn horloge en zag dat het eigenlijk al tijd was. In een kort drafje liep ik richting hem en de laatste stappen waren gewoon, ik greep hem bij zijn bovenarm. "Klaslokaal is die kant op, schiet op je bent bijna te laat" zei ik en ik trok hem mee. Ik zag hem bleek wegtrekken en stotteren hoorde ik een "m...maa...." "Niets te maren Bram, opschieten." ik trok hem het lokaal binnen en duwde hem op de toel in de hoek. Precies de stoek waar ik hem wilde hebben waar ik hem prima in de gaten kon houden. Ik begon de les: "Vandaag hebben we veel te behandelen dus ik stel voor om de korte koffiepauze even te laten zitten." In het lokaal werd instemmend gereageerd.

Ruim een uur in de les en Bram zat al flink te draaien, ik zag zijn hand omhoog gaan en zei: "Wacht even bram, stel je vraag maar even na de les, we moeten nu echt door." Terleurgesteld zag ik dat zijn arm naar beneden ging, hij bleef draaien zag ik in mijn ooghoeken, maar na een paar minuten zag ik dat hij stopte met draaien ik keek zijn kant op en zag hem rood worden, ik kon hem prima in de kruis zien en zag dat bij zijn kruis zijn spijkerbroek donkerder was geworden. Vrij vlot rondde ik mijn les af en zei: "ik stel voor nu toch even wat koffie te gaan drinken om weer bij te tanken voor de volgende les". De klas liep langzaam leeg en ook Bram stond op. Ik keek hem gespeeld verbaas aan: "wat is er met jou gebeurd!!" zei ik. Een aantal klasgenoten van Bram draaiden hun hoofd. Bram begon zachtjes te snikken en zijn hoofd was rood. "Heb je wel een schone broek in je tas zitten?" vroeg ik Bram. Als in slow motion schudde hij zijn hoofd. "Nou kom dan maar even mee." zei ik en ik stak mijn hand naar hem uit. Met een schuchtere blik keek hij naar mijn hand en langzaam greep hij ernaar. Ik voelde zijn kleine vingertjes tegen mijn handpalm aankomen en ik sloot mijn hand om de zijne, zachtjes trok ik hem met mij mee het lokaal uit. Samen liepen we naar de herentoiletten en ik duwde hem een toilethokje in. Hij stond met zijn hoofd naar de toiletpot dus ik pakte hem bij zijn schouders en duwde hem zachtjes zodat hij zich met zijn hoofd naar mij toe draaide. Ik zag de angst in zijn betraande ogen toen hij naar mij opkeek, ik moest voorzichtig te werk gaan bedacht ik me. Ik ging door mijn knieen zodat ik op ooghoogte met hem kwam, rustig en niet te snel trok ik zijn schoenen waarna ik hem in de ogen keek en zei: "Doe je zelf je broekje even uit?"



Hij haalde zijn neus even op en veegde wat tranen uit zijn gezicht langzaam bewogen zijn handen naar de knoop van zijn spijkerbroek en als in slow motion maakte hij zijn broek los. Hij stopte even en keek mij aan, even leek hij zich af te vragen of ik weg zou gaan of niet maar ik ging niet weg en zou blijven staan tot zijn broek naar beneden ging. Hij ging verder en maakte zijn gulp los en langzaam aan duwde hij zijn spijkerbroek en onderbroek tezamen naar beneden, er kwam een piepklein piemeltje aan dat nog geen penis mocht heten, zijn kruis was geheel kaal. Ik keek naar zijn hemdje dat over zijn kruis viel en zag dat ook deze nat was, ik pakte zijn spijkerbroek vast en gebood hem om uit de spijkerbroek te stappen. Ik was verbaasd dat hij gehoorzaamde, de tranen deden nog steeds zijn beloop. Ik schoof de vodden aan de kant en tilde hem op de wc. "Doe je armpjes maar omhoog" zei ik wat hij direct deed en ik trok zijn hemd tezamen met zijn trui van over zijn hoofd heen. Geheel naakt zat Bram op de toiletpot ik gooide zijn trui en hemd bij de spijkerbroek, hij had nog steeds met betraande en angstige ogen. Ik pakte een wc papiertje en hield dat bij zijn neus, zonder opdracht blies hij en veegde ik zijn neus af. "Ga hier maar even je blaas verder legen, ik denk dat ik in de auto wel een schone broek en trui voor je heb." zei ik zachtjes, voorzichtig drukte ik een zoen op zijn voorhoofd en liep het hokje uit. De hele tijd had ik de deur open laten staan en hadden klasgenoten van Bram gezien hoe ik met hem bezig was geweest.



Voldaan liep ik naar mijn auto, achter in de auto lag de tas die ik die ochtend zorgvuldig had gevuld. Snel liep ik terug en deed de deur van de herentoiletten open. Aan het zachte gehuil te horen was Bram er nog. Ik opende het toilethokje en zag dat Bram nog steeds als verstijfd op de toiletpot zat. "Kom er maar af" zei ik. En twijfelend sprong Bram van de toiletpot, kom maar en ik gebaarde met mijn handen. Met zijn hand voor zijn kruis liep hij het toilethokje uit. Uit mijn tas haalde ik een washandje wat ik met koud water vochtig maakte in de wasbak. Ik haalde de washand over zijn gezicht, zijn gezicht was opgeklaard en ik hoorde een zucht van opluchting. Ik begon met het wassen van zijn buik toen dat klaar was pakte ik voorzichtig zijn handjes vast die hij voor zijn kruis hield, met het washandje wastte ik zijn handen. "Nu even van je plassertje afblijven, anders worden je handjes weer vies." zei ik zachtjes. Bram knikte verlegen. Zorgvuldig wastte ik zijn kruis en ging ik met de washand langs zijn bilnaad ik zag dat hij rilde, ik spoelde de washand uit en haalde hem over zijn bovenbenen, met een handdoek droogde ik hem af. "Ga maar even op de handdoek liggen." zei ik en ik wees naar de handdoek die ik op de grond had gelegd. Bram was koud en rilde en hij was overduidelijk ook bang en toch deed hij wat ik zei, uit de tas haalde ik een tubetje luierzalf, ik pakte zijn enkels beed en trok ze omhoog zodat zijn billen zichbaar werden ik smeerde wat zalf op zijn billen en legde hem weer neer. Uit de tas pakte ik een broekluier, een onderbroek, een babyblauw truitje met mickey erop en een bruin ribbroekje. "Wil je een onderbroek aan of heb je liever de broekluier voor de zekerheid." vroeg ik hem. Hij opende zijn mond maar er kwam geen geluid uit, met zijn hand pakte hij het onderbroekje dat naast hem lag ik nam de onderbroek over en deed hem om zijn ekelens en schoof hem over zijn billen. Op de onderbroek stond donald duck, ik liet hem staan en verwachtte dat hij nu wel wat zou zeggen, maar dat deed hij niet. Hij moest gevoeld hebben dat deze onderbroek ook wat dikker was en als een soort kussentje op zijn piemeltje drukte. Snel deed ik het truitje over zijn hoofd en duwde zijn armen door de armsgaten, hij leek wat kalmer te zijn geworden en zei: "Wat ben ik blij dat u schone kleding bij u had, meneer. Anders had ik met een natte broek de trein in gemoeten." Ik glimlachtte "Zorg je wel dat deze kleding ook droog blijft." en ik hield de broek open zodat hij erin kon stappen. Hij stapte erin en ik trok de broek omhoog, er zaten geen knopen aan en ook geen gulp in, het deerde niet.



Terwijl ik zijn schoenveters strikte hoorde ik hem nog zachtjes huilen, ik stopte zijn vieze kleding in de plastick zag en tilde hem op. Op mijn arm troostte ik hem nog even en ik droeg hem naar het lokaal waar zijn schooltas stond. Ik zette hem neer en gaf hem een kus op zijn voorhoofd, tevreden liep ik het lokaal uit, deze dag kon niet meer stuk!

 

[Ram247]

Het was inmiddels 3 dagen later weer zou ik de klas met Bram les geven, ik was wat eerder in het lokaal gaan zitten om wat te werken maar dat lukte niet want ik voelde me zenuwachtig. Ik wist dat de klas voor mijn les nog een les had en daarna gelijk naar mij toe moest komen natuurlijk wist ik dat Bram zijn natte broek aan mij te danken had maar ja toch hoopte ik dat hij wederom nat zou zijn. De studenten druppelden de klas binnen als laatste kwam daar het kleine magere jochie, wat een schatje is het toch, blonde krulletjes, blauwe oogjes en net even iets te wit in het gezicht, maar wel schattige sproetjes zijn wangen en zijn wipneusje. Als je niet beter zou weten zou je dit ventje een speelgoedautotje geven en hem in een hoekje in de klas laten spelen, maar ja we hebben het over een student. Mijn ogen volgden hem naar zijn plekje en hij moest klimmen om op de stoel te komen met zijn schoudertjes kwam hij net boven de tafel uit ik voelde een glimlach op mijn gezicht komen, ik liep naar de deur en sloot deze. "Bram, als je als laatste binnenkomt moet je wel even de deur sluiten." zei ik. Bram reageerde: "sorry meneer, ik zal het de volgende keer doen."

Ik begon de les, na een half uurtje zag ik in mijn ooghoek dat Bram zat te draaien het was me al wat eerder opgevallen maar nu werd het steeds erger, ik vroeg me af of hij weer in zijn broek zou plassen of dat hij nu toch gewoon het lokaal uit ging zoals dat hier normaal is, je hoeft hier helemaal niet te vragen of je naar de wc mag. Ik twijfelde over wat ik moest doen en besloot uiteindelijk er toch wat van te zeggen midden in mijn betoog zei ik: "Bram, moet je soms een plasje doen." Bram schrok duidelijk van de vraag en werd vuurrood, ik zag een trage schokkende beweging door zijn lichaam gaan. Ik besloot naar hem toe te lopen en ging door mijn hurken toen ik naast hem stond en vroeg hem nogmaals: "Moet je een plasje vent?" ik hoorde achter mij gegrinnik wat ik besloot te negeren. Bram knikte bijna onzichtbaar. Ik pakte hem bij zijn schouders beed en schoof hem van de stoel af, met een zacht plofje raakte zijn voeten de vloer. Mijn hand ging naar zijn broeksknoop die ik voor hem opende en daarna greep ik naar zijn gulp, hij pakte de bovenkant van zijn broek vast en keek me angstig aan, voorzichtig opende ik zijn gulp waarna zijn disney babies onderbroek zichtbaar werd. "Ga maar even naar de wc mannetje" zei ik zacht. Met zijn handen hield hij nog steeds de bovenkant van zijn broek vast en hij liep wat onhandig het lokaal uit. Ik vervolgde mijn les.

Ongeveer 10 minuten later kwam Bram de les weer binnen met zijn broek op de knieen weer hoorde ik wat gegrinnik, ik keek geïrriteerd om en zag de gezichten betrekken. Ik liep naar Bram toe en trok zijn broek omhoog, stopte zijn hemd in en knoopte zijn broek vast en trok zijn gulp omhoog, daarna tilde ik hem op en zette hem terug op zijn stoel. Weer vervolgde ik mijn les, onderwijl ging er van alles door mijn hoofd heen waarom zou dat jochie zich zo laten behandelen door mij. Toen de les afgelopen was liep Bram naar mijn tafel toe en gaf mij een tasje met de kleding die hij de vorige keer van mij gekregen had. "d.d.ddank u wel voor het lenen, meneer." zei hij. Ik keek hem aan en zei: "Je had die kleren bijna weer nodig hé?" Hij werd rood en zei: "I..ii..ik mag niet meer naar de wc op school van mijn moeder, ze was boos dat ik een verschoning had gekregen." Ik was een beetje verbaasd en zei: "Waarom mag jij niet meer naar de wc van mamma?" hij antwoordde: "M..m..mamma vindt dat iemand die niet heeft betaald mij niet bloot mag zien." het verhaal klonk me wat vreemd in de oren en ik vroeg: "Maar waarom zou iemand betalen om jou een schone broek te geven?" Hij slikte en werd roder en wilde duidelijk wat zeggen, ik zag tranen over zijn wangetjes biggelen, met mijn duim wreef ik de traan weg op dat moment schrok hij op en rende het lokaal uit. Verbaasd bleef ik alleen in het lokaal achter.

Een paar dagen later

Een paar dagen gingen voorbij voordat ik zijn klas weer lesgaf. Toen ik de klas binnenstapte zaten alle studenten al klaar, ik keek het lokaal rond en zag Bram zitten, wat heeft hij de laatste tijd in mijn hoofd rondgedoold zeg. Hij zag er vandaag anders uit als anders, hij had exact dezelfde kleren aan als de vrijdag ervoor en hij had in zijn gezicht een paar vieze vegen zitten. Toen de les wat vorderde rook ik een wat weeige geur, het leek urine te zijn en ik was overtuigd dat het Bram was, net toen ik de ramen openzette werd er op de deur geklopt. Het was de decaan achter hem zag ik 2 politieagenten staan, "Is Bram Bouma aanwezig" vroeg de decaan. Ik knikte en wees naar Bram en ik zag de tranen over zijn wangetjes biggelen, hij had de politieagenten ook zien staan en was duidelijk heel erg bang. Met een zacht piepstemmetje zei Bram: "Ik ga niet mee ik heb les." Een van de agenten kwam het lokaal binnenlopen en zei: "Sorry, maar je hebt niet echt een keuze we moeten even praten over waar je dit weekend bent geweest." De agente pakte Bram nogal stevig bij de bovenarm en ik zag het kleine lichaampje in elkaar krimpen van angst, zijn grote blauwe ogen keken mij angstig aan. "Wat is er aan de hand? " vroeg ik aan de andere agent. "Hij is het weekend niet thuis geweest en zijn moeder heeft hem als vermist opgegeven, maar we willen hem ook spreken over de weblink die hij ons per email heeft gestuurd." Nadat de agenten en de decaan met Bram het lokaal uit waren vertrokken vervolgde ik mijn les, ongeveer 30 minuten later werd er weer op de deur geklopt. De decaan kwam weer naar binnen en zei: "Bram vraagt naar jou, het enige wat hij zegt is dat hij meneer Bastiaans wil spreken." Ik keek verbaasd en zei: "Dat kan zeker niet na de les?" de decaan schudde zijn hoofd en ik besloot de les af te sluiten. Samen met de decaan liepen we naar zijn kamer waar Bram op een stoel zat en 2 agenten tegenover hem zaten, wat zat hij daar verloren bij toen hij me zag zei hij meteen: "Ik wil niet meneer, alsjeblieft laten ze me niet daarheen brengen." Ik keek verbaasd naar het kleine ventje dat in tranen uitriep dat hij iets niet wilde. Ik ging door mijn hurken en vroeg aan hem: "Wat wil je niet?" Bram: "Naar een instelling ze willen me opsluiten bij gekken." en hij wees naar een boekje van een opvanghuis voor jongeren met psychische problemen. Ik keek even naar het boekje en bedacht me dat hij daar wellicht redelijk op zijn plek zou zijn, zo stil en zo verlegen en zoveel wartaal in die paar korte gesprekken. Ik ging door mijn knieen en ging voor hem staan: "Vertel eens waarom ze vinden dat jij daar heen moet gaan?" Bram: "Omdat ik niet meer naar huis kan want mijn moeder en vader zitten in de gevangenis." Ik knikte en zei: "Waarom zitten ze dan in de gevangenis." Bram: "Dat doet er toch niet toe." Ik: "Hoe oud ben je Bram?" Bram: "18". Ik knikte even.

Ik ging weer recht omhoog staan en vroeg aan één van de agenten: "hij is toch 18, dan kan hij toch zelf bepalen waar hij heen gaat?" De agent reageerde: "Ja hij is 18 en mag dat zelf bepalen, maar hij heeft niets om heen te gaan en dit is ons alternatief, zo'n jongen kun je niet aan zijn lot overlaten." Ik knikte en zei: "Wellicht zijn er andere opties, misschien kan hij op kamers of bij iemand thuis opgevangen worden, is pleegzorg geen optie?" Agent: "Sorry bij 18 houdt pleegzorg op en ik denk niet dat hij materiaal is om op kamers te gaan als je iemand kunt vinden om hem thuis op te vangen dan zou dat ook een optie kunnen zijn." Ik knikte en hoorde Bram zachtjes vragen: "M..m..maar m...m...me...meneer m...ma..mag ik anders bij u logeren?" Mijn hart begon als een gek te bonzen en natuurlijk dat wilde ik wel maar ik besloot niet te happig te zijn. "Nou Bram dat zal ik eerst even met mijn man moeten overleggen en als hij het eens is dan moeten we daarover hele goede afspraken maken." Ik zag zijn oogjes glinsteren en in mijn ooghoeken zag ik de decaan zijn wenkbrauwen fronzen. Bram bleef kijken en stotterde: "I...i..ik zal mijn best doen op school en mijn studiefinanciering die krijgt u dan en ik zal helpen met het huishouden." ik knikte en zei: "Ik zal eerst eens overleggen met mijn man, en ik heb er alle vertrouwen in dat je je best blijft doen op school en om het financiele of het huishouden maak ik me ook geen zorgen, ik maak me meer zorgen over het w.c. probleempje dat je hebt." Traantjes biggelden over zijn wangen en hij voelde zich in en in triest. Een van de agenten zei: "Ik denk dat u dan maar moet weten dat het w.c. probleempje wellicht te maken heeft met waarom zijn ouders in de gevangenis zitten, hij moet zo eerst naar het ziekenhuis en daar krijgt hij onderzoeken en ik denk dat hij pas morgen weer weg mag, dat geeft u voldoende tijd om na te denken en alles door te spreken met uw echtgenoot en om wat regels op te stellen." Ik knikte, ik ging door mijn knieen en zei tegen Bram: "Ventje ik ben niet boos over je ongelukje en je bijna ongelukje, ik wil er alleen wel goede afspraken over maken." ik vroeg me af of hij niet hele erge honger had, "Heb je honger?" vroeg ik, met zijn armpje wreef hij zijn tranen uit de zijn ogen en hij knikte. "Dan ga ik even wat te eten voor je halen." zei ik en ik liep de kamer uit.

In de hal aangekomen belde ik direct met mijn man, nadat de telefoon 2 keer overging klonk er : "Met stephan" ik antwoordde: "Met Karel, we hebben een zoontje van 18!" Stephan reageerde verbaasd: "Die kleine? die Bram? waar je het hele weekend over gepraat hebt?" Ik reageerde: "Ja, ik ga nu even wat eten halen voor hem, dan gaat hij naar het ziekenhuis waar we hem morgen kunnen halen. Ik kom zo direct naar huis jij ook? " Stephan: "Ja natuurlijk" en we hingen op.

Ik was binnen een mum van tijd in de kantine en zag dat ze als warme maaltijd macaroni hadden gemaakt, ik bedacht me dat hij best wel honger zou hebben aangezien hij eruit zag alsof hij dagen niet gegeten had en dat had best gekund aangezien hij het hele weekend al niet thuis was geweest. Met de macaroni en een lepel kwam ik weer terug in de kamer, ik was verbaasd want Bram was poedelnaakt en een agent stond tegenover hem. Op zijn lichaam zaten blauwe plekken die er vorige week nog niet zaten, hij zag eruit als een zielig hoopje ellende. De agent gooide hem een tasje met kleding toe: "Trek maar aan, dan kun je daarna eten." zei de agent. Ik vroeg me af of de agent door had dat deze jongen niet zo zelfstandig was als dat zijn leeftijd deed denken. Ik zette het bord macaroni op de tafel en pakte het tasje van de grond af, ik hielp Bram zich snel aankleden. Ik schoof de macaroni naar hem toen en gebaarde hem te gaan eten.

Zijn grote blauwe ogen bleven mij aanstaren en ik besloot om hem even te negeren om te testen wat zijn reactie was. Het was over 3 weken zomervakantie en ik besloot het daarop te gooien. "Heb je nog plannen voor de zomer Ronald?" vroeg ik mijn collega de decaan. Hij lachtte en zei: "Ja 2 weken Spanje met mijn ouders en daarna 3 weken Italië met het gezin alleen, heb jij al plannen?" Ik zei: "Plannen genoeg maar nog niets geboekt, dat doen we altijd op het laatste moment." ROnald: "Ik denk dat hij geen honger heeft." en hij wees op Bram. Ik pakte er een stoel bij en ging naast Bram zitten, ik deed wat macaroni op de lepel en legde deze op het bordje. "Eet maar op" zei ik. Zijn blauwe kijkers keken mij doordringend aan, ik pakte de lepel weer op en bewoog hem langzaam naar zijn mondje hij opende zijn mondje en ik stopte de lepel en trok de lepel via zijn bovenlip weer terug zodat de macaroni in zijn mond viel. Langzaam gingen zag ik zijn mond de kauwende bewegingen maken en ik zag dat hij slikte, ook zijn tweede hap voerde ik hem. "Nu ga je zelf eten, en daarna ga je met de agenten mee naar het ziekenhuis. Als je niet meewerkt mag je niet bij mij logeren." zei ik streng. Ik zag hoe hij bibberend de lepel van het bord pakte en al morsend een hap macaroni naar binnen werkte. Ik knipoogde naar hem en ik zag een glimlach op zijn gezicht verschijnen.

De decaan en ik verlieten de ruimte en zeiden de agenten en Bram gedag. Ik wist niet hoe snel ik weg moest komen, naar huis, mij voorbereiden op het toekomstige vaderschap!

 

[abdlrobje]

Leuk begin wacht op vervolg

 

[Tommyboy]

prachtig geschreven. dance

 

[Ram247]

Ik opende de woonkamerdeur en werd naar binnen gesleurd, pas na een dikke kus kon ik mijn evenwicht weer terugvinden. "Zo jij hebt er zin in." zei ik tegen Stephan. Hij lachtte, "ze hebben net gebeld, over een kwartier worden Bram zijn spullen gebracht en morgenavond komt hij zelf met de trein." ze hij. "Heb je de kast al uitgeruimd dan?" zei ik tegen Stephan. "Ja, maar die klerenhangers zijn natuurlijk te groot, ik ga kleuterformaat halen samen met luiers en flesjes en....." zei hij. " Nou dat lijkt me niet zo slim, laten we hem in zijn nieuwe rol laten groeien. Die kledinghangers zijn prima, maar die luiers en flesjes en speentjes gaat hij vanzelf nodig hebben." antwoordde ik.

De volgende dag

De dag was gewoon zwaar, het was de laatste dag dat ik lesgaf, de rest van de week was bedoeld om examens te maken en afrondende werkzaamheden uit te voeren. Maar zoals de meeste van mijn collega's had ik dat natuurlijk allang gedaan. Voor mij was het gewoon een vrije week om me op te laden voor die week erna een week met veel nakijkwerk, bespreken en dan cijfers uitdelen. De dag was het zwaarst omdat ik wist wat er zou komen als ik thuis was, dan zou hij er zijn en dan zouden Stephan en ik Pappa zijn. Ik had nog spierpijn van het verslepen van de spullen, dozen met schoolboeken hadden we in de studeerkamer gezet, zijn kleertjes hingen netjes in de kast, het was me opgevallen dat het allemaal neutrale kleren was op het ondergoed en de pyjama's na, die waren ronduit kinderlijk. Natuurlijk zouden we dat kinderlijke uitbuiten.

Niet veel later opende ik de deur naar de woonkamer weer, Stephan zat op in de tuin een boek te lezen over aanstaand vaderschap, ik gaf hem een kus en schonk voor ons beiden een glas wijn in. "Hoe laat zou hij komen?" vroeg ik. "Over een uurtje ongeveer, ben je nerveus." antwoordde Stephan. Ik haalde mijn schouders wat onverschillig op. "Heb je gedacht aan een plastick laken om het mattras?" vroeg ik hem. Stephan antwoordde: "Als we er een plastick laken omheen doen, hoe kunnen we hem dan wijsmaken dat hij het mattras verpest en daarom eenluier om moet?" Ik lachtte en nam een slok van mijn wijn.

Ik had al 3 keer de brievenbus horen klepperen en had al 2 keer gekeken of er post was, ik besloot maar eens te kijken wat die brievenbus deed klepperen. Toen ik de deur opende stond hij erachter, de kleine man, met een korte broek aan en een teletubbies t-shirt. Waarschijnlijk had hij dat van het ziekenhuis gekregen, het stond hem schattig zijn krulletjes dansen in zomerse windje. "Kom maar binnen jongen, hoe was je reis?" zei ik. Ik glimlachtte en zei: "Wel goed hoor meneer, ik vond het alleen wat ver lopen hierheen." Ik knikte: " kom maar mee dan stel ik je voor aan Stephan." Verlegen liep Bram achter mij aan naar de tuin, Stephan had ondertussen het boekje weggelegd en keek hoe wij kwamen. Ik merkte dat Bram een stukje achter mij bleef en ik bood mijn hand aan, ik voelde hoe 5 kleine vingertjes zicht in mijn handpalm nestelde en ik sloot mijn vingers samen. Zachtjes trok ik hem naast me en ik ging door mijn knieen, ik liet zijn handje los en sloot mijn arm achter zijn rug langs om zijn lichaam heen. "Dit is Bram, Stephan" zei ik. Ik voelde dat Bram een stukje naar achteren leunde en wat verlegen was. Stephan liep naar ons toe en gaf Bram een hand en zei: "Dag vent we leren elkaar vast wel snel kennen, nou als jullie even wat afspraken maken ga ik vast wat koken." Ik knikte en gaf hem een zoen.

"Ga maar op die stoel zitten." zei ik en ik wees naar een stoel. "Ik vind dat we wat afspraken moeten maken voordat er misverstanden komen." zei ik tegen Bram terwijl ik een hand door zijn krulletjes haalde. HIj knikte en begreep wat ik bedoelde. "Om te beginnen wil ik afspreken dat je gewoon naar school gaat, je best doet en na schooltijd gelijk naar huis komt. Als je met iemand wat wilt afspreken laat je dat ons eerst weten." ik zag hoe hij aandachtig luisterde, zijn blauwe oogjes twinkelden in het zonlicht. "Je eet hier gewoon mee en eet wat we je voorzetten, 's avonds eet je voor het slapen gaan nog een bord pap, en je bedtijd is 20:00 uur, en dat betekend slapen om 20:00 uur en niet meer uit bed komen tot we je uit bed halen. Kostgeld dat bepalen we later nog wel." vervolgde ik. Bram deed zijn mond open en begon: " m....m..m...maar ik ga n...n..normaal om 22:00 uur naar bed." Ik reageerde vastbesloten: " Bram, je bent mager en iel, je hebt geen enkel kleurtje op je gezicht, pas als je wat kleur op je gezicht hebt gaan we praten over aanpassen van je bedtijd. Het is dat Stephan 19:00 uur te vroeg vond, anders had dat je bedtijd geweest." Bram werd een beetje rood en zei: " Mm..m.mmaar ik wil niet." Ik viel hem in de reden: "Je wilt liever naar het opvangcentrum?, of wil je liever om 19:00 uur naar bed?" heftig schudde hij zijn hoofd.



Ik bedacht me dat hij wel wat dorst had gekregen. "Wat wil je drinken?" vroeg ik hem hij wees naar een van de wijnglazen. "Nee, dat wordt een aanvulling op de regels. Jij krijgt zolang je bij ons woont geen alcohol, daar kan dat kleine lichaam niet tegen." zei ik en zonder de reactie af te wachten liep ik naar de keuken. In de keuken pakte ik een vrolijk gekleurd glas uit de kast en schonk een laagje Roosvicee in en vulde het glas verder met water. "Hij wilde wijn." zei ik lachend tegen Stephan hij lachtte terug. Toen ik weer in de tuin aankwam met het glas roosvicee zag ik nog net hoe Bram een wijnglas terugzette op tafel en een slok wijn doorslikte. Hij keek verschrikt alsof hij was betrapt. Ik gaf hem zijn glas Roosvicee en hij pakte het aan. "In een keer opdrinken" gebood ik hem. Waarschijnlijk was hij bang want hij deed het zonder morren. Toen hij had glas leeg had pakte ik het over en zette het op tafel. Zonder enig woord tegen hem te zeggen pakte ik hem bij zijn bovenarm en trok hem mee naar binnen in een hoek van de kamer zette ik hem neer. "Zo daar sta je nu goed, blijf daar maar even staan om na te denken over je daden." zei ik met boze stem.



Ik liep weer naar de keuken waarvandaan ik hem prima in de gaten kon houden, ik zag dat hij met zijn handjes zijn piemeltje vasthield zoals een kind dat doet als het moet plassen. "Handjes op je rug" riep ik toe en ik zag hoe hij direct gehoorzaamde. Stephan vroeg met gedempte stem: "Wat is er aan de hand?" Ik antwoordde: "Hij dronk van de wijn" en fluisterde verder "Hij maakt het ons zo gemakkelijk" en ik drukte Stephan een kus op de lippen.

 

[qawsedrf]

oehhhhh

ben ben benieuwt wat er nog meer gaat komen dance

groeten,

qawsedrf

 

[ImALittleBabyBoy]

leuk verhaal, wacht op vervolg

 

[Fairry Happy in a Nappy]

Het begin is erg vreemd. Koffiepauze en een klein kind.
Tot later in het verhaal wordt dat niet duidelijk.
Ook dat het om een homosexueel stel gaat, is even onduidelijk.
Desondanks is het een verhaal waar ik wel graag een vervolg op zou willen zien. Je maakt me toch nieuwsgierig.

Gr. Wim82

 

[asheleley]

k wacht op vervolg t is best een goed verhaal om niet te zeggen


DE beste

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx mij

 

[Paddy]

wachten af

 

[Ram247]

Ik wil het verhaal verder schrijven maar heb er op het moment geen mogelijkheid toe, binnenkort verwacht ik wel verder te kunnen ooit zeg maar....

 

[DragonPrincess]

ga je er ooit nog mee verder ben wel benieuwd hoe het verder gaat, ik zou wel in bram zijn positie willen zitten

 

[WhaleKing]

Geweldiggggg! Ik wil meer!