geschreven door: B...
Irma heeft haar dochter Cindy al diverse keren gewaarschuwd dat ze zich wat volwassener moest gedragen. Cindy is een tienermeisje van 17 lentes, alleen gedraagt ze zich vaak als een klein kind en haar moeder Irma stoort zich er mateloos aan. Haar slaapkamer is weer een grote bende en volgens haar moeder moest ze die onderhand wel eens netjes kunnen houden op haar leeftijd. Samen waren ze dan ook de slaapkamer weer aan het op orde brengen. Ook het gedrag van Cindy keurt Irma af en menig keer had ze al tegen Cindy gezegd:
"Je lijkt meer op een klein kind dan op een meisje van 17, die kunnen ook niet de boel netjes houden en dan dat gedrag. Je gedraagt je ook als een kind van twee en het moet onderhand beter worden of anders ga ik je ook zo behandelen." Cindy kijkt haar moeder verbaasd aan maar let er verder ook niet op.
Er gaan een paar dagen voorbij, waarin het redelijk gaat, maar dan is het weer hetzelfde liedje, Cindy gedraagt zich kinderachtig en haar slaapkamer is alweer een grote rommel. De kleren die ze gedragen heeft liggen her en der door de kamer en van haar bed opmaken heeft ze ook al niet gehoord.
Irma heeft er genoeg van en gaat overdag, als Cindy naar school is, naar de apotheek en haalt er pak Tena-luiers maat medium weg en een aantal soepele gekleurde plasticbroekjes. Ze denkt:
"Ik ga Cindy eens geheel opnieuw opvoeden en nu, heel wat strenger dan dat ze tot nu gedaan heeft zodat ze later onberispelijk luistert. Dit zachtzinnige heeft alleen maar tot een verwend meisje geleid, wat niet luistert, en dat is niet goed." Thuis gekomen bergt ze de Tena-luiers en de plasticbroekjes op en wacht tot Cindy uit school komt. Cindy gooit zoals gewoonlijk haar jas over de stoel en dump haar tas in de hoek.
"Wil je me thee brengen." Zegt ze dan brutaal tegen haar moeder, alsof haar moeder haar moet bedienen.
"Nee, dat wil ik niet Cindy." Zegt Irma kort. "Vanaf vandaag begin ik met je te heropvoeden Cindy, en dat begint op een leeftijd van anderhalf jaar en zo word je dus ook behandeld." Irma loopt naar Cindy toe die op de bank zit en zegt dan heel streng:
"Je kleed je nu helemaal uit en je doet dit nu en snel, en zo niet dan help ik je op gepaste manier." Cindy schrikt zich wild maar durft nu geen tegenspraak te geven omdat ze wel ziet dat haar moeder het echt meent. Ze snapt totaal niet waarom ze zich moet uitkleden maar ze begint maar met haar blouse gevolgd door haar spijkerbroek. Als die uit zijn komt ze toch in verweer en zegt:
"Verder ga ik echt niet hoor.. Je bekijkt het maar." Irma draait zich om en met de woorden:
"Dat zullen we nog wel een zien." Ze loopt ze de kamer uit om even later met Cindy's rijzweepje, wat ze gebruikt bij het paard rijden, terug te komen. Irma geeft Cindy dan een paar gevoelige tikken op haar dijen en zegt:
"Uit die BH en dat slipje van je." Cindy krijst gelijk van dat het pijn doet, en na een viertal tikken doet ze haar BH los en trekt snel haar slipje uit.
"Sokken ook!" Zegt Irma dan en nadat die ook uit zijn draait ze Cindy om en pakt haar beide polsen en legt ze Cindy op haar rug. Ze pakt een touw, wat ze al in haar zak had, en met een paar snelle bewegingen windt ze het touw om Cindy's polsen en haalt het ook tussen haar polsen door. Cindy heeft niet zo snel niet door wat er gebeurd maar voelt dan dat haar handen stevig op haar rug vast zitten. Irma pakt dan de tepels van Cindy vast en trekt er even venijnig aan en zegt:
"In vervolg luister je direct naar wat ik je zeg, is dat goed begrepen Cindy?" Met een trilling in haar stem zegt Cindy:
"Ja mama, ik zal in vervolg direct luisteren." Dan pakt Irma een hoge stoel en zet er een stoofje op. "Ga daar maar op zitten en wel zo dat je benen op de zijkant van de stoel zitten." Vertwijfeld gaat Cindy zitten want ze snapt niet wat haar moeder met haar wil doen. Cindy moet haar handen over de rugleuning doen en dan doet Irma haar een riem om haar middel en door de spijlen van de leuning. Ze trekt de riem strak aan zodat Cindy stevig op de stoel vast komt te zitten met haar heupen. Vervolgens bindt ze de beide benen van Cindy aan de zijkant van de stoel vast en ook Cindy's polsen zet ze vast achter de leuning.
Dan laat ze Cindy achter en haalt van boven een scheersetje op en laat dit aan Cindy zien. Cindy wordt er wat nerveus van want kan wel raden waar het voor is. Irma haalt een kom warm water en doet scheerzeep op de kwast. Cindy rilt over haar lijfje als Irma haar begint in te smeren met scheerzeep in haar kruis. Irma doet het uiterst precies en kijkt haar dochter triomfantelijk aan.
Cindy ziet dat ze al snel van het weinige schaamhaar ontdaan wordt en vraagt zich sterk af wat de bedoeling is. Tenslotte wast Irma alle zeepresten weg. Irma zegt dan:
"Dat ziet er al veel beter uit en ik pak even wat zalf om het schrijnen tegen te gaan." Tot verbazing van Cindy pakt haar moeder luiercrème en na een latex handschoentje aan getrokken te hebben wrijft ze haar dochters schaamstreek er mee in. Cindy zit onrustig wat heen en weer te schuiven voor zover de banden dit toe laten. Als het klaar is maakt ze Cindy los en zegt:
"Ga maar op de bank zitten." Wat verbaast doet ze dit en ziet haar moeder naar de kast lopen. Als Irma hier een Tena-luier uit pakt met een plasticbroek kijkt Cindy haar met hele grote ogen aan en zegt:
"Wat krijgen we nu. Als je denk dat ik die om doe dan vergis je je enorm." Natuurlijk weet Irma dit ook wel en pakt daarom het rijzweepje en geeft dan de luier aan Cindy met de woorden:
"Je doet die luier om en trekt die plasticbroek aan want ik behandel je vanaf nu als een baby en die dragen dat ook." Cindy gooit gelijk de luier in de hoek en zegt kwaad:
"Nee, dat doe ik nooit. Dat hebben alleen baby's om en niet ik."
"Wat?" Zegt Irma en zegt: "Als ik het nodig vind dat je een luier moet dragen dan doe je dit en je pakt hem NU op en doet hem jezelf om." Ze geeft hierop, om haar woorden kracht bij te zetten, ettelijke tikken op Cindy's dijen die gelijk kermt en roept:
"Nee mama niet doen, dat doet me vreselijke pijn". Onder de klappen die ze van haar moeder krijgt struikelt ze naar de luier die in de hoek ligt en pakt hem op. Huilend, door de klappen die ze krijgt, vouwt ze de Tena-luier open en nog een keer smeekt ze bijna dat ze de luier niet om hoeft maar Irma is onverbiddelijk en zegt:
"Om die luier en een beetje snel!" Hevig snotterend gaat Cindy op haar knieen zitten en haalt de luier tussen haar benen door. Daarna maakt ze de eerste plakker, met trillende vingers, vast om haar smalle taille.
"En je doet hem je wel strak om want als hij straks lekt ben je helemaal nog niet jarig Cindy." Zegt Irma.
"Moet ik er dan ook in plassen?" Vraagt Cindy nerveus en verbaasd.
"Wat dacht jij dan, want daar is een luier voor, nietwaar." Is het besliste antwoord van Irma. Ondertussen trekt Cindy de luier strak om haar middel en plakt de vier plakkers van de luier vast en door de tranen heen ziet ze dat haar moeder haar een transparant blauwe plasticbroek aan geeft en zegt:
"Aantrekken!" Cindy pakt de transparant blauwe plasticbroek aan en doet haar beide benen door de nauwe pijpjes van de plastic broek en trekt hem om hoog. Als ze hem over de Tena-luier trekt voelt ze de nauwe pijpjes van de plasticboek nauw om haar billen zitten.
Irma knielt voor haar dochter en trekt nog wat aan de plasticbroek zodat alles goed zit. Dwars door de transparante soepele plasticbroek zie je duidelijk het merk 'Tena' en de maat 'Medium' staan. Ze geeft Cindy een paar kleine klopjes op haar dikke luier die haar mooie billen spant. Irma is tevreden en zegt dan:
"Trek je topje maar aan en dan mag je in de tuin spelen." Nog steeds hevig ontdaan trekt Cindy haar roze topje aan die haar net tot de navel komt en gaat dan naar buiten. Ze voelt die nare strakke luier tussen haar benen zitten en het zachte plastic op haar blote huid.
"Hij staat je bijzonder sexy lieverd." Zegt Irma als Cindy naar buiten loopt. Irma kijkt haar na en hoopt stiekem dat Cindy snel nat zal zijn. Om dit te bereiken gaat ze naar de keuken en maakt een flesje met melk warm en sluit hem af met een speen. Nadat ze een slap heeft gepakt en een fruithapje met babylepeltje, loopt ze ermee naar buiten, waar Cindy in de tuin in het gras zit.
Die ziet haar moeder met de spullen aan komen en wil al roepen dat ze het niet wil maar bedenkt zich snel want ze wonen in een rijtjeshuis en dan zouden de buren het horen. Irma gaat bij haar dochter in het gras zitten en zegt:
"Leg je hoofd eens in m'n schoot Cindy, zodat ik je jou flesje en fruithapje kan geven."
"Dat doe ik niet trut, ik laat me niet als baby hier voeren hoor." Briest Cindy binnensmond.
"Dat maak ik uit!" Zegt Irma en ze pakt Cindy beet en trekt haar op haar schoot, slaat Cindy's hand achter haar rug en de andere hand stopt ze tussen haar benen zodat Cindy 'vast' ligt op haar schoot als een baby. Irma pakt de slap en knoopt hem om Cindy's nek en pakt dan de zuigfles met speen. Cindy ziet de speen op haar afkomen en voelt zich als een echte baby die overgeleverd is aan haar moeder.
"Open je mondje eens." Vraagt Irma dan heel lief, en alsof Cindy in trans is doet ze haar lippen van elkaar. Nog een keer probeert ze en vraagt lief:
"Nee, niet doen mama." Maar dan doet Irma de speen in haar mondje en wrijft hem over de tong van Cindy. Ze voelt hoe de warme speen in haar mond en sluit haar lippen om de zacht geworden speen. Als een volleerd baby begint Cindy dan te zuigen aan de speen en drinkt de melk, die lekker warm, is. Ze sluit haar ogen en als een lieve baby ligt ze dan te drinken bij haar moeder in de armen.
Het duurt een kleine 10 minuten voordat Cindy haar melk op heeft en hierna maakt Irma het fruithapje open. Pakt een lepeltje en neemt een schepje van de inhoud. Als Irma het naar Cindy's mond brengt doet ze haar mondje weer open en proeft dan de zoete gemalen puree in haar mond. Lekker vindt ze het niet maar het is ook best wel in te nemen.
Cindy weet niet wat haar over komt maar al is ze gehypnotiseerd door haar moeder want ze eet het fruithapje op alsof ze dit al tijden doet. Hapje voor hapje eet ze 'zoet' haar fruithapje op en als het potje leeg is dan veegt haar moeder haar mondje schoon met de slap. Dan bergt Irma de spulletjes weer op in de keuken en gaat dan weer naar Cindy toe. Ze zegt:
"Ik wil samen met jou een wandelwagen halen want dan kunnen we ook samen uit winkelen gaan Cindy." Cindy kijkt haar moeder vol ongeloof aan en vraagt vertwijfelt:
"Maar moet ik dan in m'n luier mee om dat te halen?"
"Dat zal wel moeten nou, want anders kunnen we niet passen. Net om de hoek hier is een winkel waar ze aan gepaste materialen verkopen voor gehandicapten, en ik heb daar al eerder zoiets gezien." Dan pakt Irma, Cindy bij de hand en even later stappen ze de deur uit. Cindy is ontzettend blij dat de winkel nog geen 50 meter bij hun weg zit en even later stappen ze dan ook de winkel in.
Binnen staat een uitgebreid assortiment wat ze voor gehandicapten gebruiken van kleine kinderen tot volwassenen. Dit is van rolstoel tot heel speciaal voorgevormde stoelen en dus ook een grote maat kinderwagen. Het lijkt sprekend op een buggy maar deze is vele maten groter en van sterker materiaal gemaakt. Als snel heeft een verkoopster hen in de gaten en vriendelijk vraagt ze of ze ergens mee kan helpen.
"Jazeker," zegt Irma, "ik zou graag zo'n wandelwagen voor haar hebben en een zitje voor in de auto." Ze wijst naar Cindy die wat achter Irma, uit schaamte was gaan staan. De verkoopster ziet dan Cindy met een grote glimlach aan en zegt:
"Kom maar hoor, je hoeft je echt niet te schamen want ik heb al heel veel meisjes als jij aan een wandelwagen en autozitje geholpen." Cindy wordt eerst naar de autozitje gebracht en ziet tot haar verbazing dat ze precies gelijk zijn dan die voor baby's. ze hebben zelfs hetzelfde motief alleen deze zijn vors groter. Irma kiest een uit waar allerlei beertjes op geprint zijn op de mint groene stof.
De verkoopster maakt de vijf punt gordel los en als ze hem los heeft dwingt ze Cindy om in het zitje te gaan zitten. Cindy ziet dat de verkoopster de band door haar kruis haalt waar een blokje op zit en waar nog vier gordels in kunnen vast gemaakt.
"Kijk." Zegt de verkoopster naar Irma. "Ik stel eerst de gordel zo kort mogelijk als nodig af en klik dan de sluiting in de gesp zodat de gordel niet meer langer gemaakt kan worden zonder eerst los gemaakt te worden. De gordels zijn zo'n 5 cm breed en erg soepel zodat ze haar geen pijn kunnen doen". De verkoopster stelt eerst de twee banden af die Cindy om haar middel heeft en al snel merkt ze dat ze behoorlijk strak om haar middel komen en door haar kruis. Als laatste haalt de verkoopster de banden over haar schouder en om te verkomen dat Cindy ze zelf over haar schouder los haalt, kruist ze deze over haar borst. Stelt ze strak af en klikt ze in de gesp.
"Dit is de sleutel waar je de gesp mee afsluit." Zegt de verkoopster en ze draait hem een kwartslag.
"Zo zit hij op slot en kan hij niet meer open en kan er niks meer versteld worden. Ze zit nu keurig vast in de vijfpuntsgordel en kan veilig in een auto mee genomen worden. Zullen wij even koffie drinken, dan kan Cindy even wat wennen aan haar auto stoeltje."
"Dat is goed." Zegt Irma en ze lopen naar de koffie hoek. Cindy krijgt van de verkoopster appelsap in een zuigfles, compleet met speen. Cindy voelt de banden als een stevig tuigje om haar heen en over haar schouders lopen en kan het nog amper geloven dat ze in een autozitje zit waar zij haar kleine nichtje ook al zo vaak in vast heeft gezet. Haar nichtje krijste dan wel eens dat ze eruit wil en dat kan ze zich nu best voorstellen, maar ze zit stevig opgesloten en kan zich amper bewegen door het tuigje.
Ze had ook nooit gedacht dat er zulke grote stoeltje waren waar zij in passen zou. Ze bekijkt de sluiting waar alle banden bij elkaar komen. Het zit precies op haar navel en tevergeefs duwt ze op de knop die normaal de banden ontgrendeld maar deze zit nu op slot. Ze voelt duidelijk de twee banden door haar middel lopen en over haar schouder. De band door haar kruis voelt ze wat minder doordat ze een dikke luier draagt maar hij zit er stevig in gedrukt en hij zit vast op het zitgedeelte. Tenslotte drinkt ze maar haar appelsap op omdat ze toch wel dorst heeft.
Irma en de verkoopster staan na hun koffie opgedronken te hebben op, en gaan een aantal modellen wandelwagens bekijken. Irma zoekt een model uit en besluiten om Cindy erbij te halen. Hierna wordt Cindy los gemaakt uit het autozitje en zegt:
"Kom maar met me mee dan passen we ook even een wandelwagen voor je."
"Nee, mama niet doen, ik wil niet in een wandelwagen hoor want daar ben ik toch te oud voor."
"Denk het toch niet." Zegt de verkoopster en ze pakt Cindy bij de pols en neemt haar mee naar de net uitgezochte wandelwagen.
"Ga er maar in zitten." Zegt de verkoopster. Cindy ziet dat er in de wandelwagen een soort jasje zonder mouwen in maar waar geen rugzijde in zit. Het is gemaakt van een heel dik soort katoen, waar ze dwangbuizen ook van maken. Je kan het afsluiten met een stevige rits en in de taille en op de schouders zitten 5 cm soepele canvas banden die door de stof van de wandelwagen gaan, achter de wandelwagen.
Verder zitten op de zitting ook twee canvas banden vast genaaid die als een v-vorm op de zitting zitten. Er zit op iedere band ook een soort huls van een soepele soort materiaal zoals je dit wel vaker ziet al je, je ergens aan kan blesseren. De huls is zo'n 15 cm lang.
Aarzelend gaat Cindy zitten en als ze nog maar net zit wil ze er al weer uitklimmen en zegt:
"Nee mama dit wil ik niet hoor." Maar de verkoopster heeft dit vaker mee gemaakt en snel duwt ze een arm door het mouwgat en Irma doet de andere hand. Terwijl Irma de hevig met haar handen spartelende handen van Cindy vast houd, sluit de verkoopster de rits die van Cindy's navel tot haar hals loopt, dicht.
"Kijk," zegt de verkoopster, "de ritssluiting gaat tot boven toe en dan komt dit metalen plaatje direct er onder zitten zodat de rits niet meer naar beneden kan. Het plaatje valt dan in een sluiting van het vest en kan je alleen met een sleuteltje openen. Vroeger zat er alleen een stukje stof met een klittenband sluiting, maar de ervaring heeft geleerd dat de kinderen dat zelf los maken en dit is niet de bedoeling." Irma zegt dat ze het begrijpt en de verkoopster zegt:
"Op de achterkant van de wandelwagen zitten de banden die door de stof van wandelwagen gaat en aan het jasje ter hoogte van Cindy's taille". Dan trekt de verkoopster de banden strakker en trekt het jasje Cindy's buik stevig in de wandelwagen. Dan zijn de schouderbanden aan de beurt en een voor een trekt de verkoopster ze strak. Cindy heeft dan het jasje strak om haar heen zitten en wordt stevig in de wandelwagen vast gezet.
"Zo, dat is een." Zegt de verkoopster. "Nu de benen nog." Ze gaat door haar knieen voor Cindy zitten en pakt een band, doet hem om Cindy's been en haalt de band door de leuning. De beschermhuls zit helemaal in Cindy's kruis, vlak naast de plasticbroek van Cindy. Ook de andere band loopt dan vanuit het kruis, om het bovenbeen en naar Cindy's middel door de stof. Als de verkoopster deze banden ook strak trekt op de achterkant van de wandelwagen dan begint Cindy onrustig te worden en zegt:
"Mama, dit is helemaal niet leuk, ik kan geen kant op." En dit klopt ook. De banden zorgen ervoor dat Cindy's benen ver uit elkaar gehouden worden zodat haar luier duidelijk zichtbaar blijft en dat ze niet onderuit kan zakken uit het jasje wat ze aan heeft. Cindy voelt het allemaal strak om haar heen zitten en kijkt haar moeder aan en hoopt uit de wandelwagen te mogen maar natuurlijk is hier geen sprake van en moet ze in de wandelwagen blijven zitten.
"Kijk," zegt de verkoopster, "hier heb ik nog twee polsbanden met klittenband sluiting en banden. Je kan haar polsen er mee vast zetten en de banden hier in haar middel vast zetten. Het is voornamelijk bedoeld voor kinderen die veel spastische trekken in hun armen hebben als je ze te eten wilt geven. Neem ze maar mee want misschien heb je ze nodig voor haar." Irma bedankt dan de verkoopster en zegt dat ze het autozitje wel mogen bezorgen. Dan verlaten ze de winkel en loopt ze met de wandelwagen met Cindy erin naar buiten.
"Ik wil even een blok met je om en je nieuwe wandelwagen testen Cindy." Zegt Irma. "Kunnen we gelijk een softijsje halen voor ons." Cindy is erg nerveus en zit dan onrustig wat te draaien in haar tuigje. Irma ziet het wel maar laat Cindy maar gaan want veel ruimte heeft ze niet en ze snapt het ook wel.
Bij de ijskraam zet ze Cindy onder een parasol en gaat binnen twee ijsjes halen. Buiten weet Cindy niet waar ze kijken moet omdat er toch veel mensen naar haar kijken maar wat moet ze, haar moeder heeft de wandelwagen op de rem gezet en uit het tuigje komen is er al helemaal niet bij. Ze krijgt de rits onmogelijk naar beneden doordat het metalen plaatje de weg van de rits sluiting.
Dan ziet ze haar moeder weer aankomen met twee ijsjes. Ze zet ze op tafel neer en tot haar ontzetting pakt ze een slap uit haar tas en doet hem een hulploze kijkende Cindy om en zet hem met een grote strik vast. Cindy had gehoopt dat ze zelf mocht likken maar haar moeder geeft haar het ijsje te eten. Wat nerveus wil ze het ijsje wel overnemen maar Irma waarschuwt haar en zegt:
"Ik zet zo je handen vast hoor." Cindy weet dan dat haar moeder het meent en al doet ze het erom want zo nu en dan morst ze expres wat ijs op Cindy's slap zodat het er allemaal net echt uitziet. Ondertussen eet ook Irma haar eigen ijsje op. Nadat ze het beide op hebben haalt Irma nog een flesje met appelsap voor Cindy op en geeft het haar met de woorden:
"je moet goed blijven drinken Cindy, want dat is goed voor je niertjes." Dan gaan ze op weg naar huis maar ze lopen wel een stukje om en als Cindy haar flesje half leeg heeft voelt ze wat aandrang om te plassen. Ze krijgt het gelijk benauwd en denkt:
"O jee, nu zal je hebben, ik moet plassen en dat moet ik m'n luier doen." Voorzichtig vraagt ze haar moeder, die al wat gemerkt heeft, omdat Cindy onrustig is geworden.
"Mama, ik moet plassen en moet dit echt in m'n luier?"
"Ja hoor lieverd, je doet het maar fijn ik je luier want daar draag je hem tenslotte voor." Ze geeft haar een aai over de bol. Cindy krijgt steeds meer aandrang en dit komt ook door het trillen van de wandelwagen. Ze probeert wel haar benen wat af te knijpen maar de banden in haar liezen laten dit niet toe en dus blijft ze wijdbeens zitten.
Na een kwartier heeft Cindy het zweet op het voorhoofd en kan ze niet meer. Ze spartelt als een klein kind wat haar zin niet krijgt maar het tuigje houd haar keurig op haar plaats want daar is het voor gemaakt. Ondertussen jammert ze steeds:
"Mama, laat me het niet in mijn luier doen dat is niet eerlijk hoor..." Cindy doet de meeste moeite om het op te houden en verkramt helemaal. Irma ziet haar dochter worstelen maar het tuigje doet uitstekend dienst en weg komen is er niet bij. Met de moed der wanhoop laat ze het dan maar gaan en voelt gelijk haar kruis warm en nat worden door de urine. Al snel verkleuren de verklikkers op van haar luier en wordt de witte luier geel van haar plas. Je kan het duidelijk door de transparant blauwe plasticbroek zien.
"Goed zo meisje," zegt dan Irma, "je heb een keurig plasje in je luier gedaan, net als een echte baby. Ik ben trots op je." Cindy schaamt zich kapot en ziet dat de luier ook veel dikker is geworden doordat deze nu nat is. Ze drinkt de rest van het flesje ook maar op want ze is nu toch al nat.
Al speelt de duvel er mee want net nu komen ze hun buurvrouw, die ook aan het boodschappen is, tegen. Ze heet Silvia en ze wonen direct naast hun en ze heeft een dochtertje van net 1 jaar. Ze kijk wel even raar als ze zo Cindy en Irma tegen komen en natuurlijk spreekt ze hun aan en vraagt:
"Wat is er met jou aan de hand Cindy, en waarom zit je in een wandelwagen en dan die ehh.. natte luier?" Irma doet het hele verhaal uit de doeken en Silvia luistert aandachtig en kijkt de arme Cindy, die er beduusd en nauwelijks kan geloven dat het over haar gaat, een paar keer aan. Als Irma het verteld heeft zegt Silvia:
"Ja dan kan ik me voorstellen dat je weer als baby behandeld wordt. Ze mag trouwens, als je een keer weg moet, ook wel met m'n dochter Esther, spelen en dan kan ik wel op ze passen. Het maakt mij niet uit of ik nu 1 of 2 moet verschonen en er op moet passen." Irma zegt:
"Dat is een goed plan en ik kan natuurlijk ook wel oppassen." Silvia glimlacht en zegt:
"Je moet nu maar snel naar huis Cindy dan kan je een schone luier krijgen want je moet met dit warme weer toch op letten dan je geen luier uitslag krijgt." Cindy huivert bij de gedachte al, luier uitslag, zij, en dat op haar leeftijd. Ze kijkt nog een keer naar dikke natte luier die ze om heeft.
Gelukkig besluit haar moeder om door te lopen en een 10 minuten later zijn ze thuis. Cindy wordt losgemaakt uit de wandelwagen en gaat de kamer in. Daar ziet ze tot haar schrik een tafelstoel staan die ze ook voor kleine kinderen gebruiken, als ze eten. Er ligt ook een tuigje bij en alles is ook nu op haar maat gemaakt. Cindy bekijkt het met grote ogen en dan zegt haar moeder:
"Dat is mooi dat die ook binnen is want voorlopig moet jij daar in eten Cindy, maar nu mag jij eerst jezelf een schonen luier geven. Ga maar op de bank zitten en doe je natte luier maar los zodat je jezelf weer een droge luier om kan doen." Aarzelend trekt Cindy haar plasticbroek naar beneden en stapt er uit. Dan gaat ze op de bank zitten en maakt de plakkers los.
"Ba," denkt ze, "het is toch niet te geloven dat ik hier m'n luier zit te verschonen." Wat beduusd pakt ze van haar moeder een schone luier aan en vouwt hem open en legt hem op de bank. Ze gaat er op zitten en plakt de plakkers weer vast. Ze zorgt er wel voor dat ze de luier strak om haar heupen krijgt. Hierna stapt ze dan weer in haar plasticbroek en trekt hem om de luier heen. Ze zorgt ervoor dat de taille goed in haar kruis aansluit zodat het niet kan lekken.
Dan plakt ze de vieze luier dicht en moet ze hem van haar moeder weg gooien in de afvalton die buiten staat. Als Cindy weer binnen komt staat Irma bij de tafelstoel en draait het etensblad ervoor vandaan en wenkt Cindy er in te gaan zitten. Vertwijfeld gaat Cindy in de tafelstoel zitten. Haar moeder pakt het tuigje en slaat het Cindy om de schouders en maakt het op haar rug vast. Als Cindy goed tegen de leuning zit maakt ze Cindy met de riempjes vast. Hierna wordt het etensblad weer voor Cindy gedaan en maakt ze een band tussen de benen vast van haar. Dan laat ze Cindy alleen in de kamer achter en gaat naar de keuken.
Cindy zit heel raar om haar heen te kijken. De tafelstoel is een exacte kopie van waar baby's in eten. Deze heeft ook een zachte verkleiner erin zitten die van opgekleed zacht materiaal is gemaakt. Mintgroen van kleur met dansende beren erop. Het voorstuk van het tuigje is ovaal van vorm en ook hier staat een grote met een kleine beer op.
Dan komt haar moeder met een groot bord warme babyvoeding binnen en doet haar een slap om. Irma komt erbij zitten en als ze Cindy wil beginnen te voeren begint Cindy te huilen en zegt:
"Nee....mama dit wil ik niet." Ze trappelt met haar benen maar veel bereikt ze er niet mee. Met haar handen duwt ze de lepel die Irma vast heeft weg. Dan vindt Irma het genoeg en pakt de polsbandjes van de wandelwagen en als ze de eerste pols van Cindy vast zet, gilt Cindy bijna van:
"Nee... mama dat is vals van je, ik wil niet met m'n handen vast." Maar Irma doet zonder pardon Cindy de polsband om en zet hem aan de tafelstoel vast. Ook Cindy's andere pols zet ze dan vast. Ze zitten op de achterkant van de zitting waar ze op zit zodat Cindy zich niet meer kan verweren. Dan pakt Irma weer een lepel met babyvoeding en zegt:
"Open je mondje Cindy en nu ga je lief eten." Met tranen vol tuiten opent Cindy haar mond en voelt de plastic babylepel het eerste hapje in haar mond gaan. En weer denk Cindy aan de talloze keren dat zij een klein kind voerde die in de tafelstoel zat met een slap om. En nu is zij die gevoerd wordt in een tuigje met luier om en dan ook nog vast.
Met heel veel moeite eet ze haar bordje leeg en ook nu heeft ze weer geknoeid op haar slap. Niet dat het echt haar schuld is want het is net alsof Irma het erom doet om op haar slap te knoeien. Na het eten maakt Irma nog een flesje melk warm. Ze neemt Cindy hoofd in een soort houdgreep door haar hoofd achterover te kantelen en met haar handpalm houd ze Cindy's hoofd ver achterover.
Met deze hand houd ze ook de fles met speen vast en haar andere hand legt ze in Cindy's nek. Zo moet Cindy haar flesje leegdrinken en ze voelt de speen die behoorlijk warm en soepel is ver haar mond in gaan. Protesteren kan ze absoluut niet want Irma heeft haar stevig in de greep. Met heel veel moeite drinkt Cindy haar flesje leeg. Voor haar gevoel duurt het eeuwig voor ze de fles leeg heeft. Irma heeft een binnenpretje want wat Cindy niet weet is dat ze er laxeermiddelen en plaspillen in opgelost heeft. Als de fles leeg is zegt Irma:
"Het is bedtijd voor je Cindy en dus breng ik je naar bed." Nadat ze Cindy uit haar tafelstoel los gemaakt te hebben lopen ze samen naar boven en als ze in Cindy's slaapkamer is gekomen schrikt Cindy van haar bed want die is verwisseld voor een ledikant, compleet met hoge spijlen erom heen.
"Dat is jou bed," zegt Irma, "en ik ga jou een luier om doen op de commode en ga je dan in je bed vast leggen." Cindy kijkt met bange ogen naar het ledikant maar veel tijd krijgt ze niet omdat haar moeder haar oppakt en ze op de commode legt. Ze moet hier wel erg aan wennen, zichzelf een luier om doen is niet leuk maar dat haar moeder haar de luier nu uitdoet is helemaal niet leuk. Ze voelt zich nog meer baby als haar moeder de plasticbroek uit trekt en de plakkers los maakt. Als deze los zijn moet Cindy een bruggetje maken en wordt de luier onder haar billen vandaan gehaald.
Irma pakt dan een katoenen luier met een twee inleggers en vouwt ze op de grond in een driehoek. Dan legt ze hem tussen de benen van Cindy die weer een bruggetje moet maken. Snel en precies schuift ze de katoenen luier tot Cindy's middel. Dan trekt ze latex handschoentjes aan en pakt een fles baby lotion. Ze trekt eerst het topje, wat Cindy nog uit en smeert dan Cindy van top tot teen in de baby body lotion van het merk, Zwitsal.
Als Irma het gezicht doet van Cindy proeft Cindy de smaak er van en ook Cindy's rug wordt lekker in gesmeerd. Dan pakt ze de luiercrème en nadat Cindy haar benen ver opgetrokken heeft smeert Irma het kruisje van haar er mee in en ook het klitje van Cindy wordt niet vergeten. Als Irma dit insmeert kermt Cindy omdat ze niet leuk vindt maar het kriebelt ook enorm. Als laatste pakt Irma de talkpoeder en een witte wolk poeder daalt in Cindy's kruis neer zodat her er allemaal net echt uit ziet.
Dan doet Irma de handschoentjes uit, pakt een viertal luierspelden en vouwt de katoenen luier tussen de weid opengesperde benen van Cindy, op haar buik tot ver over haar navel. De eerste spelden zet Irma dan aan een kant vast en als het klaar is trekt ze de stof extra strak om Cindy's buik en prikt de derde spelt door het katoen van de luier. Cindy wordt nu wel heel nerveus en denkt:
"dit voelt en lijkt nog meer op een babyluier doordat het nog dikker is tussen de benen." Ze ziet dat haar moeder dan met de laatste speld bezig is vast te maken en zich zelf een luier om doen is niet leuk maar om geluierd te worden en er zo bij te liggen is helemaal niet fijn.
Irma pakt dan een plasticbroek die ze zeker nodig heeft en stopt de beide benen van Cindy door de pijpjes heen en over haar knieen. Ook nu moet Cindy weer met haar billen omhoog en snel en behendig doet Irma de plastic broek die bedrukt is met eendjes over de katoenen luier. De plasticbroek valt ruim over de luier heen en Irma drukt de pijpjes hoog tegen de liezen van Cindy aan. Tegen het lekken pakt dan Irma nog een gele luierbroek. Dit is ook een soort plasticbroek maar deze zit vast met zes grote drukknopen.
Als Cindy haar billen weer omhoog doet legt Irma hem onder de billen van Cindy en als ze weer ligt trekt ze de plastic luierbroek tussen de benen van Cindy door en zet de drukknopen vast. De plastic luierbroek past Cindy nog maar net omdat het geheel erg dik is. De plastic luierbroek zit dan ook strak gespannen om Cindy's kontje heen en het ziet er precies zo uit zoals je het ook bij baby's ziet. Niks dat het dun en niet mag opvallen maar heel dik zoals een luier moet zijn en het valt direct op.
Cindy kan ook onmogelijk de benen nog bij elkaar krijgen en de dikke luier zit als een dikke ronde band tussen haar benen en het de gelige luierbroek glimt ook nog prachtig onder de lamp van de slaapkamer. Cindy krijgt dan eerst een kort nachthemdje aan met lange mouwen. Het is roze van kleur en afgezet met witte biesjes en een strikje op de voorkant. Het komt net tot de navel van Cindy toe. Irma loopt dan naar het ledikant en slaat de dekens terug en pakt de trappelzak.
Cindy herkent direct dat het een trappelzak is als Irma hem los ritst ziet Cindy de stevige halve ogen op de zijkant van de trappelzak waar deze mee in het ledikant kan vast gezet kan worden. De ogen zijn allemaal verstevigd op de trappelzak vast gezet want ze zijn geschikt gemaakt voor veel trekkracht zodat ze er niet kunnen afscheuren. Er zitten twee op de zijkanten elk en twee op de onderkant.
"Nee... mama dat kan je niet menen, ik wil niet in een trappelzak slapen hoor. Dan slaap ik helemaal als baby en de hele nacht vast slapen is NIET LEUK HOOR." Kermt Cindy. Irma reageert er niet op en draait de onrustige Cindy op haar zij en legt de trappelzak op het aankleed kussen. Daarna legt ze Cindy op haar rug, pakt haar hand en stopt deze door het daarvoor bestemde mouwgat. Ook Cindy's andere hand stopt ze erdoor en ondanks Cindy behoorlijk met haar benen schopt, stopt ze de benen van haar in de trappelzak en ritst de rits, die ook van zware kwaliteit is, van Cindy's nek tot haar knieen vast. Hier zet ze de rits vast in een slotje zoals je die ook bij koffers ziet, op slot zodat je die alleen met een sleuteltje kan openen. Cindy is inmiddels gaan huilen en trapt nog wat na met haar benen maar veel ruimte heeft ze niet meer met haar benen.
Irma pakt haar dan op bij haar knieen en nek en tilt haar in het ledikant. Ze pakt de banden aan de zijkant van het bed, haalt ze door de spijlen en de ringen en zet ze dan vast met gespen. De spijlen zitten zo dicht bij elkaar zodat je er niet met een hand door kan om de gespen weer los te maken. Irma doet dan het andere hek ook omhoog, pakt een riem en haalt deze door het ook wat ter hoogte van Cindy's oksel zit en trekt de riem dan strak. Irma trekt de riem zo vast dat Cindy geen centimeter ruimte heeft. Ook de andere riem die ter hoogte van Cindy's heup zit wordt dan nog vast gezet en de twee die op het voeteind zitten zodat alles strak gespannen vast zit en Cindy niet zelf uit het bed kan komen.
"Zo Cindy," zegt Irma, "je kan nu lekker gaan slapen en je denkt erom ik wil je niet meer horen voor morgen. Geef mama een kus en slaap lekker." Cindy geeft haar moeder een kus en zegt:
"Tot morgen mama en slaap lekker." Dan verlaat Irma de kamer en laat Cindy alleen. Cindy ziet de trappelzak die roze van kleur is met heel veel kleine spelende clowntjes er op. Cindy zie de banden waar ze mee vast ligt, ze lopen door de ronde houten spijlen door, buiten het ledikant. Ze probeert wel even om haar hand door de spijlen te krijgen maar dat is onmogelijk omdat de spijlen nog geen 4 cm van elkaar zitten. Dan pas ziet ze dat haar naam in een ronde boog aan de binnenkant, op het hout is geschilderd bij haar hoofd. Er staat 'baby Cindy' en er staan een paar eendjes bij.
Cindy trappelt wat met haar benen maar de trappelzak zorgt ervoor dat ze niet veel ruimte heeft. Dan gaat ze slapen. Nog geen drie kwartier later wordt ze weer wakker en merkt dat ze aandrang heeft om te poepen. De laxeermiddelen die Cindy in haar melk heeft gekregen gaan hun werk doen. Cindy baalt er enorm van en denkt:
"Nee... he, plassen in een luier is niet fijn maar er in moeten poepen is helemaal verschrikkelijk babyachtig." Maar veel keus heeft ze echt niet want ze kan het binnen 10 minuten al niet meer houden en schopt wild met haar benen en dan verkramt ze helemaal en onder een ingehouden.
"Nee ik wil niet in mijn luier poepen." Ze voelt de poep haar luier in gaan. Door het laxeermiddel is het ook veel meer en wat aan de dunne kant zodat Cindy het niet kan tegen houden. Voor haar gevoel komt er geen eind aan de stroom van weke poep en ze ligt dan ook hevig te woelen met haar kont maar ze voelt steeds meer poep haar luier indringen en denkt:
"Nee... niet meer laat het ophouden." En ondertussen spartelt ze met haar benen zoals je dit ook vaak bij baby's ziet die op hun rug liggen. Ze voelt het duidelijk als een dikke massa tussen haar billen zitten en ook moet ze door de opwinding al snel plassen en laat dit ook maar gaan want uit de ervaring van vanmiddag weet ze dat ze het toch niet kan inhouden.
Al snel voelt ze haar kruis warm worden en als ze haar kontje wat optilt voelt ze de weke massa tussen en onder haar billen heen en weer gaan. Ze huilt en voelt zich meer baby als ooit tevoren en had nooit gedacht dat een poepluier zo duidelijk te voelen is tussen haar benen. Ze ligt in een kleine spreidstand, voor zover de trappelzak dit toelaat tenminste.
"Ba!" Denkt ze en ze moet er ook nog mee slapen ook want haar moeder roepen durft ze niet. Wat ze niet weet is dat haar moeder het gekerm wel heeft gehoord en toen heel stil naar boven is gegaan en achter haar slaapkamer deur alles heeft gehoord. Deze heeft de meeste pret en glimlachend loopt ze naar beneden en denkt:
"Cindy heft de luier behoorlijk vol en dat is nu juist de bedoeling." Cindy kijkt naar de trappelzak waar ze mee vast ligt en naar de banden. Ze murmelt wat aan de rits maar ze kan deze natuurlijk niet los krijgen en dan die vreselijke hoge spijlen die aan weerskanten van haar ledikant zitten. Het is precies echt denkt ze, haar kleine nichtje van amper een jaar slaapt ook in zo'n ledikant en trappelzak. Die heeft ze al diverse keren op bed gebracht en nu ligt ze er zelf ook zo bij.
Na een tijdje nog gewoeld te hebben en te zijn overtuigd niet los te kunnen komen valt Cindy in haar vieze luier in slaap.
's Morgens is ze al vrij vroeg wakker maar toch hoort ze haar moeder al beneden. Cindy heeft geen idee hoe laat het is en ligt voor haar gevoel zeker wel een uur tot anderhalf wakker te wachten voordat ze iemand de trap op hoort komen. Dat zal mama zijn denkt ze die me eindelijk van die nare trappelzak en vieze luier komt bevrijden. Groot is de schrik van haar dan ook als de buurvrouw Silvia haar kamer binnen stapt.
"Goedemorgen Cindy." Begroet ze Cindy. "Jou moeder moest vanmorgen de stad even in en daarom kom ik je uit bed halen en aankleden.". Cindy's hart klopt veel sneller omdat ze dit niet verwacht had maar dat wordt haar niet gevraagd. Silvia heeft haar verpleegsterjurk aan omdat ze in het ziekenhuis werkt en ze zegt:
"Ik moet straks gaan werken en daarom heb ik mij maar vast verkleed en als je moeder zo weer terug komt dan kan ik zo weg. Maar wat ruik ik toch Cindy? Volgens mij heb jij de broek behoorlijk vol en daarom trek ik even mijn schort aan om mijn jurk te beschermen". Silvia loopt de kamer uit en komt even later terug en heeft een plastic geel transparante schort aan. Het is een schort waar ook mouwen in zitten en haar bijna tot op de knieen valt. Hij zit om haar nek en om haar middel vast met koortje en is volledig van soepel plastic gemaakt.
"Deze draag ik in mijn werk ook zegt ze als we mensen op een douche brancard wassen en we niet nat mogen worden." Verklaard Silvia. Dan maakt ze de banden aan een zijde van Cindy's trappelzak iets losser en doet daarna het hek naar beneden. Pakt het sleuteltje van de rits en doet de rits los.
"Laat me eens kijken." Ze trekt de rand van de plasticbroek wat omhoog. Dan ruikt ze bij Cindy's benen en zegt:
"Ja hoor, mijn geoefende neus heeft me niet in de steek gelaten, je hebt inderdaad je luier behoorlijk vol." Cindy staat het huilen weer nabij maar ze moet het wel ondergaan en glimlacht flauw. Dan haalt Silvia Cindy's armen uit de trappelzak, pakt haar op en legt haar op het zachte waskussen van de commode.
Als eerste trekt ze Cindy het nachthemdje uit en maakt dan de drukknopen van de luierbroek los, trekt hem onder de billen van Cindy weg nadat ze die opgetild heeft en trekt dan haar de plasticbroek naar beneden. Als Cindy weer gaat liggen voelt ze de weke massa nog meer tussen haar billen. Ze ziet Silvia in haar uniform met plasticschort naast de commode staan. Ze pakt de beide handen van Cindy en legt ze naast Cindy's hoofd zodat ze met haar handen omhoog ligt.
"Mooi laten liggen daar." Zegt Silvia. Cindy weet niet hoe ze het heeft als Silvia met de eerste speld bezig is om die los te maken. Zodra zal ze naakt bij haar buurvrouw liggen en verschoond worden. Cindy haalt onrustig adem en is uiterst gespannen. Al snel heeft Silvia de vier spelden uit de katoenen luier vandaan en haalt dan de luier tussen de benen van Cindy weg.
"Ba, wat een luier vol meisje, daar moeten we maar snel wat aan doen." Zegt Silvia en ze vouwt Cindy met het meeste gemak dubbel alsof ze met een baby te doen heeft maar dit komt ook door haar werk in het ziekenhuis. Snel veegt ze Cindy's kontje wat schoon en vouwt dan de luier dicht. Daarna tilt ze Cindy van de commode en tilt haar naar de douche die aan de slaapkamer grenst en zet Cindy op haar benen.
Op een meter hoogte zit een horizontaal hangende dikke stang van een meter lang waar normaal de handdoeken op drogen en Silvia zegt:
"Buk jij je maar Cindy en doe je rug maar hol en je benen zo ver mogelijk uit elkaar zodat ik je kan wassen." Cindy doet wat er van haar gevraagd wordt en staat even later gebukt met haar kontje achteruit stekend en de benen ver gespreid te wachten op wat komen gaat. Silvia trekt eerst een paar latex handschoentjes aan en stelt dan de temperatuur van de douche in en zorgt dat er een krachtige straal uit de kraan komt. Als het klaar is zet ze de straal op Cindy's kruis en snel is het water alleen maar bruin. Als het meeste weg opent Silvia behendig het poesje van Cindy en zet ze de straal op het klitje van Cindy. Cindy kermt:
"Nee... Silvia niet doen... Wat kriebelt dat vreselijk." Cindy heeft de grootste moeite om staan te blijven maar Silvia zet een voet tegen die van Cindy zodat ze die niet bij elkaar kan krijgen. Silvia bukt zich met en met haar vingers dringt ze dan Cindy's poesje binnen en sproeit het ondertussen ook schoon. Cindy kermt ondertussen luid en huilt van:
"Silvia niet doen, ik kan niet meer. Dit is gemeen." Ze wil overeind komen.
"Krom staan blijven jij." Zegt Silvia en ze geeft Cindy een stevige tik op haar kontje. Als Silvia het genoeg vindt dan spuit ze de arme Cindy die staat te trillen van opwinding geheel nat inclusief haar haren. Ze pakt dan de plasticbroek die Cindy aan heeft gehad, maakt deze nat en spuit er een hoeveelheid babyzeep in en gaat er Cindy mee wassen. Al snel zit dik onder de babyzeep. Silvia zegt dat Cindy haar mond moet openen en als deze open is duwt ze de plasticbroek die dik in de zeep zit in haar mond.
Cindy proeft de babyzeep in haar mond en moet dan de plasticbroek in haar mond houden. Silvia concentreert zich opnieuw op Cindy's kruis en duwt de billen van Cindy ver uitelkaar en met haar vingers gaat ze door Cindy's kruis. Dit gaat gemakkelijk door het vele zeep en de latexhand schoentjes. Cindy kermt luid omdat ze zo gemeen gepakt wordt maar Silvia staat naast haar en ze kan de arme Cindy gemakkelijk aan. Ze duwt uiterst gemeen even haar duim in het kontje van Cindy die dan nog luider kermt.
"Je laat die plasticbroek niet vallen Cindy want anders ben je nog niet jarig." Waarschuwt Silvia haar. Dan bukt Silvia zich achter Cindy en met de meeste precisie spoelt ze eerst de zeep uit Cindy's poesje en ook nu opent ze de schaamlippen van Cindy zodat Cindy het goed voelt. Al snel kermt Cindy luid en heeft de grootste moeite om op haar benen te blijven staan en de plasticbroek in haar mond.
Daarna is de rest aan de beurt en al snel is Cindy van de zeep ontdaan. Als laatste wast ze Cindy de haren met babyzeep zodat Cindy helemaal lekker ruikt en wordt ze afgedroogd. Cindy is dan ook dolblij dat ze de plasticbroek uit haar mond mag hebben en daarna overeind mag komen. Silvia gooit de handdoek op de grond en zegt dan dat Cindy op haar knieen moet gaan liggen.
Cindy doet dit en dan pakt Silvia de elektrische tandenborstel, doet er tandpasta op en gaat Cindy haar tanden poetsen en even later krijgt Cindy water om te spoelen. Dan is Cindy klaar om te worden aan gekleed. Silvia ruimt eerst de vieze luier op. Spoelt hem uit en zet hem dan weg in een emmer met een sopje. De plasticbroek en de luierbroek gaan er ook bij in.
Cindy staat er wat ongeloofwaardig bij te kijken en kan amper geloven dat het zij is die, die luier zo bevuild heeft. Dan trekt Silvia nieuwe latex handschoentjes aan tilt Cindy op het verkleedkussen van de commode. Ze heeft nu al een hekel aan dat plastic ding. Het is ook zo babyachtig. Silvia spreidt de benen van Cindy pijnlijk ver open en inspecteert dan Cindy's kruis uitvoerig of er nog vuiligheid in zit. Natuurlijk is dit niet het geval maar is het de bedoeling om Cindy te kleineren.
Als het klaar is vouwt Silvia, Cindy dubbel en met een hand houd ze de benen vast en met haar andere hand pakt ze een thermometer uit haar zusterkostuum. Cindy ziet het en zegt:
"Voorzichtig hoor, mijn kontje doet al zo'n pijn door het wassen." Silvia glimlacht en even later voelt Cindy de thermometer ver haar kontje binnendringen. Hij zit er ongeveer een minuutje in voordat Silvia hem er weer uit haalt en afleest. Dan mogen de voeten terug en maakt Silvia de thermometer zorgvuldig schoon. Tot schrik van Cindy spreidt Silvia dan de schaamlippen weer open en voelt dan dat de thermometer in haar plasbuisje gedaan wordt.
"Hmmm... Niet te diep alstublieft want dat is niet leuk." Silvia glimlacht even en concentreert zich dan op de temperatuur en als deze goed is dan mag deze er weer uit.
"Zo," zegt Silvia, "en nu weer een luier om want daar kan jij niet zonder gezien je vieze luier van vannacht Cindy. En ik wil je maar een katoenen omdoen omdat je nog flink moet wennen om baby te zijn en dan is katoen beter want die voel je beter en is dikker." Cindy moet haar handen weer omhoog doen en ziet dat Silvia een katoenen luier vouwt met een twee inleggers erbij. Als het klaar is maakt Cindy een bruggetje en ligt dan op de katoenen luiers.
Dan draait ze Cindy naar haar toe zodat ze op haar zij ligt. Cindy voelt de zijde zachte transparant gele schort die Silvia draagt met haar witte verpleegster tenue. Ze ruikt ook het waskussen veel meer nu ze op haar zij ligt. Uit haar ooghoeken ziet ze dat Silvia luiercreme op haar vingers spuit en voelt dan dat haar billen er mee ingesmeerd worden. Met een nieuwe hoeveelheid op haar vingers wordt haar kruisje en in haar kontnaad in gesmeerd. Dan wordt Cindy weer op haar rug gelegd zodat Cindy weer op de luier ligt. Silvia trekt hierna de latex handschoentjes uit en gelijk vouwt Silvia de luier tussen de benen van Cindy door en zegt:
"Benen weid jonge dame." Silvia vouwt de luier om de heup van Cindy en spelt de eerste twee spelden vast door de luierstof. Cindy merkt dat de spelden veel meer richting haar buik zitten omdat Silvia de luier anders gevouwen heeft. Uiterst strak trekt Silvia dan de luier door het kruis en om Cindy's buik die maar amper adem kan halen, zo strak spant Silvia de luier om haar middel. Je kan zo merken dat Silvia veel ervaring ermee heeft doordat ze in een ziekenhuis werkt. De andere kant spelt Silvia dan ook snel en nauwkeurig vast.
"Zo dat zit netjes," zegt Silvia, "en dan nu krijg je nog een mooie sierspeld van me want dat vind ik juist heel leuk staan in je plasticbroek straks." Silvia pakt een speld, die wel drie keer zo groot is als normaal, uit haar schort en prikt hem door de stof precies op Cindy's navel. Op de spelt zit een afbeelding van Katrien uit het stripboek Donald Duck. Daarna trekt ze Cindy een transparante blauwe plasticbroek aan zodat je de katoenen luier met de spelden nog prima kan zien.
"Je ziet er prachtig uit met je dikke luierkont." Zegt Silvia. "En nu nog een schattig jurkje." Ze trekt Cindy kniekousjes en een kort jurkje met biesjes aan die haar tot halverwege haar plasticbroek valt en dus niks bedekt. Als ze dan ook nog sandaaltjes aan heeft dan mag Cindy van de commode afkomen. Cindy schrikt zich wild hoe vreselijk gespannen en dik de katoenen luier om haar billen zit en kan er eigenlijk niet gewoon mee lopen. Haar jurkje valt als zo'n ouderwetse balrok om haar dik geluierde kont heen en ze voelt het zachte plastic tussen haar benen zitten. Dan doet Silvia nog twee kleine vlechtjes in Cindy's haar zodat ze sprekend op een baby lijkt.
Dan lopen ze met z'n tweeen naar beneden maar Silvia houdt wel Cindy's pols vast zodat ze niet kan vallen. Cindy vind de luier nu al veel vervelender als de Tena-luier van gisteren omdat deze inderdaad dikker is en veel meer voelt. In de kamer ziet ze dat de dochter van Silvia, Esther in de box liggen. Ze hebben de box verhuisd omdat Silvia moest oppassen.
"Ga er maar bij in want dat kan gemakkelijk Cindy en dan kan ik onder tussen je eten klaar maken." Even later ligt Cindy in box naast Esther van amper een jaar. Ze ziet dat ook zij een katoenen luier met plasticbroek draagt en denkt:
"Zo lig ik er dus ook bij met m'n luier." Ze ruikt dat Esther het in haar broek heeft gedaan en vergelijkt zich met haar maar denkt:
"Zij zal er echt niet zoveel moeite mee hebben dan ik want ze beseft het niet eens." Dan komt Silvia binnen met een bord warme Brinta en haalt Cindy uit de box. Die verwacht dat ze wel in de tafelstoel moet maar ze pakt een slap, neemt Cindy mee naar de bank en dan moet Cindy op de schoot van Silvia gaan liggen. Cindy ligt op het soepele plastic van de schort die Silvia nog steeds draagt. Ze bindt Cindy dan een slap om. Legt een hand van Cindy achter haar rug en gaat Cindy dan als een echte baby voeren.
Je merkt dat ze veel ervaring heeft door Esther want ze voert Cindy snel en veegt voortdurend de mond schoon met de plastic lepel. Als Cindy het bordje leeg heeft doet Silvia de strik in haar nek los tot verbazing van Cindy en maakt de bovenste knopen van haar schort los. Cindy ziet tot haar ontsteltenis dat Silvia een speciale BH draagt die gebruikt worden als je baby's borstvoeding geeft. Ze maakt een kant los en zegt dan:
"Ik ga je borstvoeding geven Cindy dus neem mijn tepel maar in je mond en ga maar eens lief drinken."
"Nee, dat meen je niet Silvia," verweerde Cindy zich, "dat is niet eerlijk en te erg." Zegt Cindy maar Silvia wacht de rest niet af en duwt Cindy's mond naar haar borst en duwt de tepel in Cindy's mond. Cindy lippen trillen zenuwachtig en ze ziet de mooi gevormde borst vlak voor haar en de tepel in haar mond. Ze sluit de lippen en begint te zuigen aan de tepel. Al snel vloeit de warme moedermelk in haar mond en ligt ze als een echte baby te drinken bij Silvia aan het borst. Silvia geniet dat ze haar buurmeisje zo aan het borst heeft en laat haar hoofd liefelijk in het zachte plastic van haar schort en haar armen rusten. Cindy sluit haar ogen en drinkt rustig alsof ze het al tijden doet, de borst leeg en als deze op draait ze zich om en wordt ze aan het andere borst gelegd. En even later ligt ze hier ook aan te drinken.
Cindy is zo ontspannen aan het drinken dat ze niet eens merkt dat haar moeder is binnen gekomen en in de kamer is gekomen. Irma kijkt heel tevreden naar hoe Cindy aan het borst gevoed wordt en pakt een fototoestel. Ze vraagt even stil aan Silvia of het goed is en die knikt. Cindy heeft het niet in de gaten omdat ze haar ogen dicht heeft en lekker ligt te drinken. Snel neemt Irma een paar foto's. Cindy opent haar ogen en ziet dan haar moeder staan met het fototoestel en wil wat zeggen maar Silvia pakt Cindy's kin en zegt:
"Drink jij eens lief door." Cindy sluit haar ogen weer en drinkt door. Irma loopt dan naar de box en merkt dan dat Esther een vieze luier heeft en zonder het te vragen legt ze een verschoon kussen op tafel en na water gepakt te hebben legt ze Esther erop en begint haar te ontdoen van plasticbroek en spelden van de luier. Ze pakt de kleine beentjes in de schaargreep en veegt het kleine kontje schoon. Cindy die het allemaal volgt ziet het allemaal en denkt:
"Zo lig ik er dus ook bij als ik een schone luier krijg, precies als de kleine Esther alleen zij is nog maar 1 jaar en ik wordt zo behandeld." Al doet Silvia het erom want ze heeft haar hand op de luier van Cindy gelegd, precies op Cindy's kruis en aait er overheen om de aandacht van Cindy goed op haar eigen dikke luier te krijgen als ze ziet hoe haar moeder de kleine verschoont.
Irma veegt de kleine billen van Esther mooi schoon en wast dan de kleine en maakt ze droog. Dan wordt er een katoenen luier gevouwen en met een simpele beweging worden Esther's billen opgetild en wordt de luier er onder geschoven. Irma vouwt de luier mooi om de kleine haar billen en Irma spelt de luier met een tweetal spelden vast. Dan doet ze Esther nog een plasticbroek om en dan is het verschonen klaar.
Irma stelt voor dat ze gaan wandelen want het is mooi weer en Silvia vindt het prima. Cindy die uitgedronken is mag gaan staan en wordt door Silvia mee genomen naar haar wandelwagen. Cindy gaat dan in de wagen zitten en Silvia doet haar het bovenstukje waar ze mee vast komt om haar bovenlijf en sluit de rits en zet hem op slot. Ook Cindy's been banden krijgt ze om tegen haar liezen. Dan loopt Silvia naar de achterkant van de wandelwagen en trekt alle banden extra strak aan. Cindy merkt dat ze nog strakker vast gesnoerd zit dan dat haar moeder dit gedaan heeft.
Inmiddels heeft Irma Esther in haar wandelwagen gedaan en gaan dan op weg. Cindy baalt enorm want de katoenen luier steekt fier tussen haar benen door en is dus duidelijk zichtbaar voor iedereen die ze tegen komen. Verder zie je ook duidelijk de grote luierspeld die zichtbaar is door de transparante luierbroek. Ze ziet Esther naast haar in een tuigje zitten maar die vindt het natuurlijk heel normaal dat ze zo vervoerd wordt maar Cindy moet er duidelijk nog aan wennen ofschoon ze het betwijfeld of het ooit zal wennen.
Irma heeft haar dochter Cindy al diverse keren gewaarschuwd dat ze zich wat volwassener moest gedragen. Cindy is een tienermeisje van 17 lentes, alleen gedraagt ze zich vaak als een klein kind en haar moeder Irma stoort zich er mateloos aan. Haar slaapkamer is weer een grote bende en volgens haar moeder moest ze die onderhand wel eens netjes kunnen houden op haar leeftijd. Samen waren ze dan ook de slaapkamer weer aan het op orde brengen. Ook het gedrag van Cindy keurt Irma af en menig keer had ze al tegen Cindy gezegd:
"Je lijkt meer op een klein kind dan op een meisje van 17, die kunnen ook niet de boel netjes houden en dan dat gedrag. Je gedraagt je ook als een kind van twee en het moet onderhand beter worden of anders ga ik je ook zo behandelen." Cindy kijkt haar moeder verbaasd aan maar let er verder ook niet op.
Er gaan een paar dagen voorbij, waarin het redelijk gaat, maar dan is het weer hetzelfde liedje, Cindy gedraagt zich kinderachtig en haar slaapkamer is alweer een grote rommel. De kleren die ze gedragen heeft liggen her en der door de kamer en van haar bed opmaken heeft ze ook al niet gehoord.
Irma heeft er genoeg van en gaat overdag, als Cindy naar school is, naar de apotheek en haalt er pak Tena-luiers maat medium weg en een aantal soepele gekleurde plasticbroekjes. Ze denkt:
"Ik ga Cindy eens geheel opnieuw opvoeden en nu, heel wat strenger dan dat ze tot nu gedaan heeft zodat ze later onberispelijk luistert. Dit zachtzinnige heeft alleen maar tot een verwend meisje geleid, wat niet luistert, en dat is niet goed." Thuis gekomen bergt ze de Tena-luiers en de plasticbroekjes op en wacht tot Cindy uit school komt. Cindy gooit zoals gewoonlijk haar jas over de stoel en dump haar tas in de hoek.
"Wil je me thee brengen." Zegt ze dan brutaal tegen haar moeder, alsof haar moeder haar moet bedienen.
"Nee, dat wil ik niet Cindy." Zegt Irma kort. "Vanaf vandaag begin ik met je te heropvoeden Cindy, en dat begint op een leeftijd van anderhalf jaar en zo word je dus ook behandeld." Irma loopt naar Cindy toe die op de bank zit en zegt dan heel streng:
"Je kleed je nu helemaal uit en je doet dit nu en snel, en zo niet dan help ik je op gepaste manier." Cindy schrikt zich wild maar durft nu geen tegenspraak te geven omdat ze wel ziet dat haar moeder het echt meent. Ze snapt totaal niet waarom ze zich moet uitkleden maar ze begint maar met haar blouse gevolgd door haar spijkerbroek. Als die uit zijn komt ze toch in verweer en zegt:
"Verder ga ik echt niet hoor.. Je bekijkt het maar." Irma draait zich om en met de woorden:
"Dat zullen we nog wel een zien." Ze loopt ze de kamer uit om even later met Cindy's rijzweepje, wat ze gebruikt bij het paard rijden, terug te komen. Irma geeft Cindy dan een paar gevoelige tikken op haar dijen en zegt:
"Uit die BH en dat slipje van je." Cindy krijst gelijk van dat het pijn doet, en na een viertal tikken doet ze haar BH los en trekt snel haar slipje uit.
"Sokken ook!" Zegt Irma dan en nadat die ook uit zijn draait ze Cindy om en pakt haar beide polsen en legt ze Cindy op haar rug. Ze pakt een touw, wat ze al in haar zak had, en met een paar snelle bewegingen windt ze het touw om Cindy's polsen en haalt het ook tussen haar polsen door. Cindy heeft niet zo snel niet door wat er gebeurd maar voelt dan dat haar handen stevig op haar rug vast zitten. Irma pakt dan de tepels van Cindy vast en trekt er even venijnig aan en zegt:
"In vervolg luister je direct naar wat ik je zeg, is dat goed begrepen Cindy?" Met een trilling in haar stem zegt Cindy:
"Ja mama, ik zal in vervolg direct luisteren." Dan pakt Irma een hoge stoel en zet er een stoofje op. "Ga daar maar op zitten en wel zo dat je benen op de zijkant van de stoel zitten." Vertwijfeld gaat Cindy zitten want ze snapt niet wat haar moeder met haar wil doen. Cindy moet haar handen over de rugleuning doen en dan doet Irma haar een riem om haar middel en door de spijlen van de leuning. Ze trekt de riem strak aan zodat Cindy stevig op de stoel vast komt te zitten met haar heupen. Vervolgens bindt ze de beide benen van Cindy aan de zijkant van de stoel vast en ook Cindy's polsen zet ze vast achter de leuning.
Dan laat ze Cindy achter en haalt van boven een scheersetje op en laat dit aan Cindy zien. Cindy wordt er wat nerveus van want kan wel raden waar het voor is. Irma haalt een kom warm water en doet scheerzeep op de kwast. Cindy rilt over haar lijfje als Irma haar begint in te smeren met scheerzeep in haar kruis. Irma doet het uiterst precies en kijkt haar dochter triomfantelijk aan.
Cindy ziet dat ze al snel van het weinige schaamhaar ontdaan wordt en vraagt zich sterk af wat de bedoeling is. Tenslotte wast Irma alle zeepresten weg. Irma zegt dan:
"Dat ziet er al veel beter uit en ik pak even wat zalf om het schrijnen tegen te gaan." Tot verbazing van Cindy pakt haar moeder luiercrème en na een latex handschoentje aan getrokken te hebben wrijft ze haar dochters schaamstreek er mee in. Cindy zit onrustig wat heen en weer te schuiven voor zover de banden dit toe laten. Als het klaar is maakt ze Cindy los en zegt:
"Ga maar op de bank zitten." Wat verbaast doet ze dit en ziet haar moeder naar de kast lopen. Als Irma hier een Tena-luier uit pakt met een plasticbroek kijkt Cindy haar met hele grote ogen aan en zegt:
"Wat krijgen we nu. Als je denk dat ik die om doe dan vergis je je enorm." Natuurlijk weet Irma dit ook wel en pakt daarom het rijzweepje en geeft dan de luier aan Cindy met de woorden:
"Je doet die luier om en trekt die plasticbroek aan want ik behandel je vanaf nu als een baby en die dragen dat ook." Cindy gooit gelijk de luier in de hoek en zegt kwaad:
"Nee, dat doe ik nooit. Dat hebben alleen baby's om en niet ik."
"Wat?" Zegt Irma en zegt: "Als ik het nodig vind dat je een luier moet dragen dan doe je dit en je pakt hem NU op en doet hem jezelf om." Ze geeft hierop, om haar woorden kracht bij te zetten, ettelijke tikken op Cindy's dijen die gelijk kermt en roept:
"Nee mama niet doen, dat doet me vreselijke pijn". Onder de klappen die ze van haar moeder krijgt struikelt ze naar de luier die in de hoek ligt en pakt hem op. Huilend, door de klappen die ze krijgt, vouwt ze de Tena-luier open en nog een keer smeekt ze bijna dat ze de luier niet om hoeft maar Irma is onverbiddelijk en zegt:
"Om die luier en een beetje snel!" Hevig snotterend gaat Cindy op haar knieen zitten en haalt de luier tussen haar benen door. Daarna maakt ze de eerste plakker, met trillende vingers, vast om haar smalle taille.
"En je doet hem je wel strak om want als hij straks lekt ben je helemaal nog niet jarig Cindy." Zegt Irma.
"Moet ik er dan ook in plassen?" Vraagt Cindy nerveus en verbaasd.
"Wat dacht jij dan, want daar is een luier voor, nietwaar." Is het besliste antwoord van Irma. Ondertussen trekt Cindy de luier strak om haar middel en plakt de vier plakkers van de luier vast en door de tranen heen ziet ze dat haar moeder haar een transparant blauwe plasticbroek aan geeft en zegt:
"Aantrekken!" Cindy pakt de transparant blauwe plasticbroek aan en doet haar beide benen door de nauwe pijpjes van de plastic broek en trekt hem om hoog. Als ze hem over de Tena-luier trekt voelt ze de nauwe pijpjes van de plasticboek nauw om haar billen zitten.
Irma knielt voor haar dochter en trekt nog wat aan de plasticbroek zodat alles goed zit. Dwars door de transparante soepele plasticbroek zie je duidelijk het merk 'Tena' en de maat 'Medium' staan. Ze geeft Cindy een paar kleine klopjes op haar dikke luier die haar mooie billen spant. Irma is tevreden en zegt dan:
"Trek je topje maar aan en dan mag je in de tuin spelen." Nog steeds hevig ontdaan trekt Cindy haar roze topje aan die haar net tot de navel komt en gaat dan naar buiten. Ze voelt die nare strakke luier tussen haar benen zitten en het zachte plastic op haar blote huid.
"Hij staat je bijzonder sexy lieverd." Zegt Irma als Cindy naar buiten loopt. Irma kijkt haar na en hoopt stiekem dat Cindy snel nat zal zijn. Om dit te bereiken gaat ze naar de keuken en maakt een flesje met melk warm en sluit hem af met een speen. Nadat ze een slap heeft gepakt en een fruithapje met babylepeltje, loopt ze ermee naar buiten, waar Cindy in de tuin in het gras zit.
Die ziet haar moeder met de spullen aan komen en wil al roepen dat ze het niet wil maar bedenkt zich snel want ze wonen in een rijtjeshuis en dan zouden de buren het horen. Irma gaat bij haar dochter in het gras zitten en zegt:
"Leg je hoofd eens in m'n schoot Cindy, zodat ik je jou flesje en fruithapje kan geven."
"Dat doe ik niet trut, ik laat me niet als baby hier voeren hoor." Briest Cindy binnensmond.
"Dat maak ik uit!" Zegt Irma en ze pakt Cindy beet en trekt haar op haar schoot, slaat Cindy's hand achter haar rug en de andere hand stopt ze tussen haar benen zodat Cindy 'vast' ligt op haar schoot als een baby. Irma pakt de slap en knoopt hem om Cindy's nek en pakt dan de zuigfles met speen. Cindy ziet de speen op haar afkomen en voelt zich als een echte baby die overgeleverd is aan haar moeder.
"Open je mondje eens." Vraagt Irma dan heel lief, en alsof Cindy in trans is doet ze haar lippen van elkaar. Nog een keer probeert ze en vraagt lief:
"Nee, niet doen mama." Maar dan doet Irma de speen in haar mondje en wrijft hem over de tong van Cindy. Ze voelt hoe de warme speen in haar mond en sluit haar lippen om de zacht geworden speen. Als een volleerd baby begint Cindy dan te zuigen aan de speen en drinkt de melk, die lekker warm, is. Ze sluit haar ogen en als een lieve baby ligt ze dan te drinken bij haar moeder in de armen.
Het duurt een kleine 10 minuten voordat Cindy haar melk op heeft en hierna maakt Irma het fruithapje open. Pakt een lepeltje en neemt een schepje van de inhoud. Als Irma het naar Cindy's mond brengt doet ze haar mondje weer open en proeft dan de zoete gemalen puree in haar mond. Lekker vindt ze het niet maar het is ook best wel in te nemen.
Cindy weet niet wat haar over komt maar al is ze gehypnotiseerd door haar moeder want ze eet het fruithapje op alsof ze dit al tijden doet. Hapje voor hapje eet ze 'zoet' haar fruithapje op en als het potje leeg is dan veegt haar moeder haar mondje schoon met de slap. Dan bergt Irma de spulletjes weer op in de keuken en gaat dan weer naar Cindy toe. Ze zegt:
"Ik wil samen met jou een wandelwagen halen want dan kunnen we ook samen uit winkelen gaan Cindy." Cindy kijkt haar moeder vol ongeloof aan en vraagt vertwijfelt:
"Maar moet ik dan in m'n luier mee om dat te halen?"
"Dat zal wel moeten nou, want anders kunnen we niet passen. Net om de hoek hier is een winkel waar ze aan gepaste materialen verkopen voor gehandicapten, en ik heb daar al eerder zoiets gezien." Dan pakt Irma, Cindy bij de hand en even later stappen ze de deur uit. Cindy is ontzettend blij dat de winkel nog geen 50 meter bij hun weg zit en even later stappen ze dan ook de winkel in.
Binnen staat een uitgebreid assortiment wat ze voor gehandicapten gebruiken van kleine kinderen tot volwassenen. Dit is van rolstoel tot heel speciaal voorgevormde stoelen en dus ook een grote maat kinderwagen. Het lijkt sprekend op een buggy maar deze is vele maten groter en van sterker materiaal gemaakt. Als snel heeft een verkoopster hen in de gaten en vriendelijk vraagt ze of ze ergens mee kan helpen.
"Jazeker," zegt Irma, "ik zou graag zo'n wandelwagen voor haar hebben en een zitje voor in de auto." Ze wijst naar Cindy die wat achter Irma, uit schaamte was gaan staan. De verkoopster ziet dan Cindy met een grote glimlach aan en zegt:
"Kom maar hoor, je hoeft je echt niet te schamen want ik heb al heel veel meisjes als jij aan een wandelwagen en autozitje geholpen." Cindy wordt eerst naar de autozitje gebracht en ziet tot haar verbazing dat ze precies gelijk zijn dan die voor baby's. ze hebben zelfs hetzelfde motief alleen deze zijn vors groter. Irma kiest een uit waar allerlei beertjes op geprint zijn op de mint groene stof.
De verkoopster maakt de vijf punt gordel los en als ze hem los heeft dwingt ze Cindy om in het zitje te gaan zitten. Cindy ziet dat de verkoopster de band door haar kruis haalt waar een blokje op zit en waar nog vier gordels in kunnen vast gemaakt.
"Kijk." Zegt de verkoopster naar Irma. "Ik stel eerst de gordel zo kort mogelijk als nodig af en klik dan de sluiting in de gesp zodat de gordel niet meer langer gemaakt kan worden zonder eerst los gemaakt te worden. De gordels zijn zo'n 5 cm breed en erg soepel zodat ze haar geen pijn kunnen doen". De verkoopster stelt eerst de twee banden af die Cindy om haar middel heeft en al snel merkt ze dat ze behoorlijk strak om haar middel komen en door haar kruis. Als laatste haalt de verkoopster de banden over haar schouder en om te verkomen dat Cindy ze zelf over haar schouder los haalt, kruist ze deze over haar borst. Stelt ze strak af en klikt ze in de gesp.
"Dit is de sleutel waar je de gesp mee afsluit." Zegt de verkoopster en ze draait hem een kwartslag.
"Zo zit hij op slot en kan hij niet meer open en kan er niks meer versteld worden. Ze zit nu keurig vast in de vijfpuntsgordel en kan veilig in een auto mee genomen worden. Zullen wij even koffie drinken, dan kan Cindy even wat wennen aan haar auto stoeltje."
"Dat is goed." Zegt Irma en ze lopen naar de koffie hoek. Cindy krijgt van de verkoopster appelsap in een zuigfles, compleet met speen. Cindy voelt de banden als een stevig tuigje om haar heen en over haar schouders lopen en kan het nog amper geloven dat ze in een autozitje zit waar zij haar kleine nichtje ook al zo vaak in vast heeft gezet. Haar nichtje krijste dan wel eens dat ze eruit wil en dat kan ze zich nu best voorstellen, maar ze zit stevig opgesloten en kan zich amper bewegen door het tuigje.
Ze had ook nooit gedacht dat er zulke grote stoeltje waren waar zij in passen zou. Ze bekijkt de sluiting waar alle banden bij elkaar komen. Het zit precies op haar navel en tevergeefs duwt ze op de knop die normaal de banden ontgrendeld maar deze zit nu op slot. Ze voelt duidelijk de twee banden door haar middel lopen en over haar schouder. De band door haar kruis voelt ze wat minder doordat ze een dikke luier draagt maar hij zit er stevig in gedrukt en hij zit vast op het zitgedeelte. Tenslotte drinkt ze maar haar appelsap op omdat ze toch wel dorst heeft.
Irma en de verkoopster staan na hun koffie opgedronken te hebben op, en gaan een aantal modellen wandelwagens bekijken. Irma zoekt een model uit en besluiten om Cindy erbij te halen. Hierna wordt Cindy los gemaakt uit het autozitje en zegt:
"Kom maar met me mee dan passen we ook even een wandelwagen voor je."
"Nee, mama niet doen, ik wil niet in een wandelwagen hoor want daar ben ik toch te oud voor."
"Denk het toch niet." Zegt de verkoopster en ze pakt Cindy bij de pols en neemt haar mee naar de net uitgezochte wandelwagen.
"Ga er maar in zitten." Zegt de verkoopster. Cindy ziet dat er in de wandelwagen een soort jasje zonder mouwen in maar waar geen rugzijde in zit. Het is gemaakt van een heel dik soort katoen, waar ze dwangbuizen ook van maken. Je kan het afsluiten met een stevige rits en in de taille en op de schouders zitten 5 cm soepele canvas banden die door de stof van de wandelwagen gaan, achter de wandelwagen.
Verder zitten op de zitting ook twee canvas banden vast genaaid die als een v-vorm op de zitting zitten. Er zit op iedere band ook een soort huls van een soepele soort materiaal zoals je dit wel vaker ziet al je, je ergens aan kan blesseren. De huls is zo'n 15 cm lang.
Aarzelend gaat Cindy zitten en als ze nog maar net zit wil ze er al weer uitklimmen en zegt:
"Nee mama dit wil ik niet hoor." Maar de verkoopster heeft dit vaker mee gemaakt en snel duwt ze een arm door het mouwgat en Irma doet de andere hand. Terwijl Irma de hevig met haar handen spartelende handen van Cindy vast houd, sluit de verkoopster de rits die van Cindy's navel tot haar hals loopt, dicht.
"Kijk," zegt de verkoopster, "de ritssluiting gaat tot boven toe en dan komt dit metalen plaatje direct er onder zitten zodat de rits niet meer naar beneden kan. Het plaatje valt dan in een sluiting van het vest en kan je alleen met een sleuteltje openen. Vroeger zat er alleen een stukje stof met een klittenband sluiting, maar de ervaring heeft geleerd dat de kinderen dat zelf los maken en dit is niet de bedoeling." Irma zegt dat ze het begrijpt en de verkoopster zegt:
"Op de achterkant van de wandelwagen zitten de banden die door de stof van wandelwagen gaat en aan het jasje ter hoogte van Cindy's taille". Dan trekt de verkoopster de banden strakker en trekt het jasje Cindy's buik stevig in de wandelwagen. Dan zijn de schouderbanden aan de beurt en een voor een trekt de verkoopster ze strak. Cindy heeft dan het jasje strak om haar heen zitten en wordt stevig in de wandelwagen vast gezet.
"Zo, dat is een." Zegt de verkoopster. "Nu de benen nog." Ze gaat door haar knieen voor Cindy zitten en pakt een band, doet hem om Cindy's been en haalt de band door de leuning. De beschermhuls zit helemaal in Cindy's kruis, vlak naast de plasticbroek van Cindy. Ook de andere band loopt dan vanuit het kruis, om het bovenbeen en naar Cindy's middel door de stof. Als de verkoopster deze banden ook strak trekt op de achterkant van de wandelwagen dan begint Cindy onrustig te worden en zegt:
"Mama, dit is helemaal niet leuk, ik kan geen kant op." En dit klopt ook. De banden zorgen ervoor dat Cindy's benen ver uit elkaar gehouden worden zodat haar luier duidelijk zichtbaar blijft en dat ze niet onderuit kan zakken uit het jasje wat ze aan heeft. Cindy voelt het allemaal strak om haar heen zitten en kijkt haar moeder aan en hoopt uit de wandelwagen te mogen maar natuurlijk is hier geen sprake van en moet ze in de wandelwagen blijven zitten.
"Kijk," zegt de verkoopster, "hier heb ik nog twee polsbanden met klittenband sluiting en banden. Je kan haar polsen er mee vast zetten en de banden hier in haar middel vast zetten. Het is voornamelijk bedoeld voor kinderen die veel spastische trekken in hun armen hebben als je ze te eten wilt geven. Neem ze maar mee want misschien heb je ze nodig voor haar." Irma bedankt dan de verkoopster en zegt dat ze het autozitje wel mogen bezorgen. Dan verlaten ze de winkel en loopt ze met de wandelwagen met Cindy erin naar buiten.
"Ik wil even een blok met je om en je nieuwe wandelwagen testen Cindy." Zegt Irma. "Kunnen we gelijk een softijsje halen voor ons." Cindy is erg nerveus en zit dan onrustig wat te draaien in haar tuigje. Irma ziet het wel maar laat Cindy maar gaan want veel ruimte heeft ze niet en ze snapt het ook wel.
Bij de ijskraam zet ze Cindy onder een parasol en gaat binnen twee ijsjes halen. Buiten weet Cindy niet waar ze kijken moet omdat er toch veel mensen naar haar kijken maar wat moet ze, haar moeder heeft de wandelwagen op de rem gezet en uit het tuigje komen is er al helemaal niet bij. Ze krijgt de rits onmogelijk naar beneden doordat het metalen plaatje de weg van de rits sluiting.
Dan ziet ze haar moeder weer aankomen met twee ijsjes. Ze zet ze op tafel neer en tot haar ontzetting pakt ze een slap uit haar tas en doet hem een hulploze kijkende Cindy om en zet hem met een grote strik vast. Cindy had gehoopt dat ze zelf mocht likken maar haar moeder geeft haar het ijsje te eten. Wat nerveus wil ze het ijsje wel overnemen maar Irma waarschuwt haar en zegt:
"Ik zet zo je handen vast hoor." Cindy weet dan dat haar moeder het meent en al doet ze het erom want zo nu en dan morst ze expres wat ijs op Cindy's slap zodat het er allemaal net echt uitziet. Ondertussen eet ook Irma haar eigen ijsje op. Nadat ze het beide op hebben haalt Irma nog een flesje met appelsap voor Cindy op en geeft het haar met de woorden:
"je moet goed blijven drinken Cindy, want dat is goed voor je niertjes." Dan gaan ze op weg naar huis maar ze lopen wel een stukje om en als Cindy haar flesje half leeg heeft voelt ze wat aandrang om te plassen. Ze krijgt het gelijk benauwd en denkt:
"O jee, nu zal je hebben, ik moet plassen en dat moet ik m'n luier doen." Voorzichtig vraagt ze haar moeder, die al wat gemerkt heeft, omdat Cindy onrustig is geworden.
"Mama, ik moet plassen en moet dit echt in m'n luier?"
"Ja hoor lieverd, je doet het maar fijn ik je luier want daar draag je hem tenslotte voor." Ze geeft haar een aai over de bol. Cindy krijgt steeds meer aandrang en dit komt ook door het trillen van de wandelwagen. Ze probeert wel haar benen wat af te knijpen maar de banden in haar liezen laten dit niet toe en dus blijft ze wijdbeens zitten.
Na een kwartier heeft Cindy het zweet op het voorhoofd en kan ze niet meer. Ze spartelt als een klein kind wat haar zin niet krijgt maar het tuigje houd haar keurig op haar plaats want daar is het voor gemaakt. Ondertussen jammert ze steeds:
"Mama, laat me het niet in mijn luier doen dat is niet eerlijk hoor..." Cindy doet de meeste moeite om het op te houden en verkramt helemaal. Irma ziet haar dochter worstelen maar het tuigje doet uitstekend dienst en weg komen is er niet bij. Met de moed der wanhoop laat ze het dan maar gaan en voelt gelijk haar kruis warm en nat worden door de urine. Al snel verkleuren de verklikkers op van haar luier en wordt de witte luier geel van haar plas. Je kan het duidelijk door de transparant blauwe plasticbroek zien.
"Goed zo meisje," zegt dan Irma, "je heb een keurig plasje in je luier gedaan, net als een echte baby. Ik ben trots op je." Cindy schaamt zich kapot en ziet dat de luier ook veel dikker is geworden doordat deze nu nat is. Ze drinkt de rest van het flesje ook maar op want ze is nu toch al nat.
Al speelt de duvel er mee want net nu komen ze hun buurvrouw, die ook aan het boodschappen is, tegen. Ze heet Silvia en ze wonen direct naast hun en ze heeft een dochtertje van net 1 jaar. Ze kijk wel even raar als ze zo Cindy en Irma tegen komen en natuurlijk spreekt ze hun aan en vraagt:
"Wat is er met jou aan de hand Cindy, en waarom zit je in een wandelwagen en dan die ehh.. natte luier?" Irma doet het hele verhaal uit de doeken en Silvia luistert aandachtig en kijkt de arme Cindy, die er beduusd en nauwelijks kan geloven dat het over haar gaat, een paar keer aan. Als Irma het verteld heeft zegt Silvia:
"Ja dan kan ik me voorstellen dat je weer als baby behandeld wordt. Ze mag trouwens, als je een keer weg moet, ook wel met m'n dochter Esther, spelen en dan kan ik wel op ze passen. Het maakt mij niet uit of ik nu 1 of 2 moet verschonen en er op moet passen." Irma zegt:
"Dat is een goed plan en ik kan natuurlijk ook wel oppassen." Silvia glimlacht en zegt:
"Je moet nu maar snel naar huis Cindy dan kan je een schone luier krijgen want je moet met dit warme weer toch op letten dan je geen luier uitslag krijgt." Cindy huivert bij de gedachte al, luier uitslag, zij, en dat op haar leeftijd. Ze kijkt nog een keer naar dikke natte luier die ze om heeft.
Gelukkig besluit haar moeder om door te lopen en een 10 minuten later zijn ze thuis. Cindy wordt losgemaakt uit de wandelwagen en gaat de kamer in. Daar ziet ze tot haar schrik een tafelstoel staan die ze ook voor kleine kinderen gebruiken, als ze eten. Er ligt ook een tuigje bij en alles is ook nu op haar maat gemaakt. Cindy bekijkt het met grote ogen en dan zegt haar moeder:
"Dat is mooi dat die ook binnen is want voorlopig moet jij daar in eten Cindy, maar nu mag jij eerst jezelf een schonen luier geven. Ga maar op de bank zitten en doe je natte luier maar los zodat je jezelf weer een droge luier om kan doen." Aarzelend trekt Cindy haar plasticbroek naar beneden en stapt er uit. Dan gaat ze op de bank zitten en maakt de plakkers los.
"Ba," denkt ze, "het is toch niet te geloven dat ik hier m'n luier zit te verschonen." Wat beduusd pakt ze van haar moeder een schone luier aan en vouwt hem open en legt hem op de bank. Ze gaat er op zitten en plakt de plakkers weer vast. Ze zorgt er wel voor dat ze de luier strak om haar heupen krijgt. Hierna stapt ze dan weer in haar plasticbroek en trekt hem om de luier heen. Ze zorgt ervoor dat de taille goed in haar kruis aansluit zodat het niet kan lekken.
Dan plakt ze de vieze luier dicht en moet ze hem van haar moeder weg gooien in de afvalton die buiten staat. Als Cindy weer binnen komt staat Irma bij de tafelstoel en draait het etensblad ervoor vandaan en wenkt Cindy er in te gaan zitten. Vertwijfeld gaat Cindy in de tafelstoel zitten. Haar moeder pakt het tuigje en slaat het Cindy om de schouders en maakt het op haar rug vast. Als Cindy goed tegen de leuning zit maakt ze Cindy met de riempjes vast. Hierna wordt het etensblad weer voor Cindy gedaan en maakt ze een band tussen de benen vast van haar. Dan laat ze Cindy alleen in de kamer achter en gaat naar de keuken.
Cindy zit heel raar om haar heen te kijken. De tafelstoel is een exacte kopie van waar baby's in eten. Deze heeft ook een zachte verkleiner erin zitten die van opgekleed zacht materiaal is gemaakt. Mintgroen van kleur met dansende beren erop. Het voorstuk van het tuigje is ovaal van vorm en ook hier staat een grote met een kleine beer op.
Dan komt haar moeder met een groot bord warme babyvoeding binnen en doet haar een slap om. Irma komt erbij zitten en als ze Cindy wil beginnen te voeren begint Cindy te huilen en zegt:
"Nee....mama dit wil ik niet." Ze trappelt met haar benen maar veel bereikt ze er niet mee. Met haar handen duwt ze de lepel die Irma vast heeft weg. Dan vindt Irma het genoeg en pakt de polsbandjes van de wandelwagen en als ze de eerste pols van Cindy vast zet, gilt Cindy bijna van:
"Nee... mama dat is vals van je, ik wil niet met m'n handen vast." Maar Irma doet zonder pardon Cindy de polsband om en zet hem aan de tafelstoel vast. Ook Cindy's andere pols zet ze dan vast. Ze zitten op de achterkant van de zitting waar ze op zit zodat Cindy zich niet meer kan verweren. Dan pakt Irma weer een lepel met babyvoeding en zegt:
"Open je mondje Cindy en nu ga je lief eten." Met tranen vol tuiten opent Cindy haar mond en voelt de plastic babylepel het eerste hapje in haar mond gaan. En weer denk Cindy aan de talloze keren dat zij een klein kind voerde die in de tafelstoel zat met een slap om. En nu is zij die gevoerd wordt in een tuigje met luier om en dan ook nog vast.
Met heel veel moeite eet ze haar bordje leeg en ook nu heeft ze weer geknoeid op haar slap. Niet dat het echt haar schuld is want het is net alsof Irma het erom doet om op haar slap te knoeien. Na het eten maakt Irma nog een flesje melk warm. Ze neemt Cindy hoofd in een soort houdgreep door haar hoofd achterover te kantelen en met haar handpalm houd ze Cindy's hoofd ver achterover.
Met deze hand houd ze ook de fles met speen vast en haar andere hand legt ze in Cindy's nek. Zo moet Cindy haar flesje leegdrinken en ze voelt de speen die behoorlijk warm en soepel is ver haar mond in gaan. Protesteren kan ze absoluut niet want Irma heeft haar stevig in de greep. Met heel veel moeite drinkt Cindy haar flesje leeg. Voor haar gevoel duurt het eeuwig voor ze de fles leeg heeft. Irma heeft een binnenpretje want wat Cindy niet weet is dat ze er laxeermiddelen en plaspillen in opgelost heeft. Als de fles leeg is zegt Irma:
"Het is bedtijd voor je Cindy en dus breng ik je naar bed." Nadat ze Cindy uit haar tafelstoel los gemaakt te hebben lopen ze samen naar boven en als ze in Cindy's slaapkamer is gekomen schrikt Cindy van haar bed want die is verwisseld voor een ledikant, compleet met hoge spijlen erom heen.
"Dat is jou bed," zegt Irma, "en ik ga jou een luier om doen op de commode en ga je dan in je bed vast leggen." Cindy kijkt met bange ogen naar het ledikant maar veel tijd krijgt ze niet omdat haar moeder haar oppakt en ze op de commode legt. Ze moet hier wel erg aan wennen, zichzelf een luier om doen is niet leuk maar dat haar moeder haar de luier nu uitdoet is helemaal niet leuk. Ze voelt zich nog meer baby als haar moeder de plasticbroek uit trekt en de plakkers los maakt. Als deze los zijn moet Cindy een bruggetje maken en wordt de luier onder haar billen vandaan gehaald.
Irma pakt dan een katoenen luier met een twee inleggers en vouwt ze op de grond in een driehoek. Dan legt ze hem tussen de benen van Cindy die weer een bruggetje moet maken. Snel en precies schuift ze de katoenen luier tot Cindy's middel. Dan trekt ze latex handschoentjes aan en pakt een fles baby lotion. Ze trekt eerst het topje, wat Cindy nog uit en smeert dan Cindy van top tot teen in de baby body lotion van het merk, Zwitsal.
Als Irma het gezicht doet van Cindy proeft Cindy de smaak er van en ook Cindy's rug wordt lekker in gesmeerd. Dan pakt ze de luiercrème en nadat Cindy haar benen ver opgetrokken heeft smeert Irma het kruisje van haar er mee in en ook het klitje van Cindy wordt niet vergeten. Als Irma dit insmeert kermt Cindy omdat ze niet leuk vindt maar het kriebelt ook enorm. Als laatste pakt Irma de talkpoeder en een witte wolk poeder daalt in Cindy's kruis neer zodat her er allemaal net echt uit ziet.
Dan doet Irma de handschoentjes uit, pakt een viertal luierspelden en vouwt de katoenen luier tussen de weid opengesperde benen van Cindy, op haar buik tot ver over haar navel. De eerste spelden zet Irma dan aan een kant vast en als het klaar is trekt ze de stof extra strak om Cindy's buik en prikt de derde spelt door het katoen van de luier. Cindy wordt nu wel heel nerveus en denkt:
"dit voelt en lijkt nog meer op een babyluier doordat het nog dikker is tussen de benen." Ze ziet dat haar moeder dan met de laatste speld bezig is vast te maken en zich zelf een luier om doen is niet leuk maar om geluierd te worden en er zo bij te liggen is helemaal niet fijn.
Irma pakt dan een plasticbroek die ze zeker nodig heeft en stopt de beide benen van Cindy door de pijpjes heen en over haar knieen. Ook nu moet Cindy weer met haar billen omhoog en snel en behendig doet Irma de plastic broek die bedrukt is met eendjes over de katoenen luier. De plasticbroek valt ruim over de luier heen en Irma drukt de pijpjes hoog tegen de liezen van Cindy aan. Tegen het lekken pakt dan Irma nog een gele luierbroek. Dit is ook een soort plasticbroek maar deze zit vast met zes grote drukknopen.
Als Cindy haar billen weer omhoog doet legt Irma hem onder de billen van Cindy en als ze weer ligt trekt ze de plastic luierbroek tussen de benen van Cindy door en zet de drukknopen vast. De plastic luierbroek past Cindy nog maar net omdat het geheel erg dik is. De plastic luierbroek zit dan ook strak gespannen om Cindy's kontje heen en het ziet er precies zo uit zoals je het ook bij baby's ziet. Niks dat het dun en niet mag opvallen maar heel dik zoals een luier moet zijn en het valt direct op.
Cindy kan ook onmogelijk de benen nog bij elkaar krijgen en de dikke luier zit als een dikke ronde band tussen haar benen en het de gelige luierbroek glimt ook nog prachtig onder de lamp van de slaapkamer. Cindy krijgt dan eerst een kort nachthemdje aan met lange mouwen. Het is roze van kleur en afgezet met witte biesjes en een strikje op de voorkant. Het komt net tot de navel van Cindy toe. Irma loopt dan naar het ledikant en slaat de dekens terug en pakt de trappelzak.
Cindy herkent direct dat het een trappelzak is als Irma hem los ritst ziet Cindy de stevige halve ogen op de zijkant van de trappelzak waar deze mee in het ledikant kan vast gezet kan worden. De ogen zijn allemaal verstevigd op de trappelzak vast gezet want ze zijn geschikt gemaakt voor veel trekkracht zodat ze er niet kunnen afscheuren. Er zitten twee op de zijkanten elk en twee op de onderkant.
"Nee... mama dat kan je niet menen, ik wil niet in een trappelzak slapen hoor. Dan slaap ik helemaal als baby en de hele nacht vast slapen is NIET LEUK HOOR." Kermt Cindy. Irma reageert er niet op en draait de onrustige Cindy op haar zij en legt de trappelzak op het aankleed kussen. Daarna legt ze Cindy op haar rug, pakt haar hand en stopt deze door het daarvoor bestemde mouwgat. Ook Cindy's andere hand stopt ze erdoor en ondanks Cindy behoorlijk met haar benen schopt, stopt ze de benen van haar in de trappelzak en ritst de rits, die ook van zware kwaliteit is, van Cindy's nek tot haar knieen vast. Hier zet ze de rits vast in een slotje zoals je die ook bij koffers ziet, op slot zodat je die alleen met een sleuteltje kan openen. Cindy is inmiddels gaan huilen en trapt nog wat na met haar benen maar veel ruimte heeft ze niet meer met haar benen.
Irma pakt haar dan op bij haar knieen en nek en tilt haar in het ledikant. Ze pakt de banden aan de zijkant van het bed, haalt ze door de spijlen en de ringen en zet ze dan vast met gespen. De spijlen zitten zo dicht bij elkaar zodat je er niet met een hand door kan om de gespen weer los te maken. Irma doet dan het andere hek ook omhoog, pakt een riem en haalt deze door het ook wat ter hoogte van Cindy's oksel zit en trekt de riem dan strak. Irma trekt de riem zo vast dat Cindy geen centimeter ruimte heeft. Ook de andere riem die ter hoogte van Cindy's heup zit wordt dan nog vast gezet en de twee die op het voeteind zitten zodat alles strak gespannen vast zit en Cindy niet zelf uit het bed kan komen.
"Zo Cindy," zegt Irma, "je kan nu lekker gaan slapen en je denkt erom ik wil je niet meer horen voor morgen. Geef mama een kus en slaap lekker." Cindy geeft haar moeder een kus en zegt:
"Tot morgen mama en slaap lekker." Dan verlaat Irma de kamer en laat Cindy alleen. Cindy ziet de trappelzak die roze van kleur is met heel veel kleine spelende clowntjes er op. Cindy zie de banden waar ze mee vast ligt, ze lopen door de ronde houten spijlen door, buiten het ledikant. Ze probeert wel even om haar hand door de spijlen te krijgen maar dat is onmogelijk omdat de spijlen nog geen 4 cm van elkaar zitten. Dan pas ziet ze dat haar naam in een ronde boog aan de binnenkant, op het hout is geschilderd bij haar hoofd. Er staat 'baby Cindy' en er staan een paar eendjes bij.
Cindy trappelt wat met haar benen maar de trappelzak zorgt ervoor dat ze niet veel ruimte heeft. Dan gaat ze slapen. Nog geen drie kwartier later wordt ze weer wakker en merkt dat ze aandrang heeft om te poepen. De laxeermiddelen die Cindy in haar melk heeft gekregen gaan hun werk doen. Cindy baalt er enorm van en denkt:
"Nee... he, plassen in een luier is niet fijn maar er in moeten poepen is helemaal verschrikkelijk babyachtig." Maar veel keus heeft ze echt niet want ze kan het binnen 10 minuten al niet meer houden en schopt wild met haar benen en dan verkramt ze helemaal en onder een ingehouden.
"Nee ik wil niet in mijn luier poepen." Ze voelt de poep haar luier in gaan. Door het laxeermiddel is het ook veel meer en wat aan de dunne kant zodat Cindy het niet kan tegen houden. Voor haar gevoel komt er geen eind aan de stroom van weke poep en ze ligt dan ook hevig te woelen met haar kont maar ze voelt steeds meer poep haar luier indringen en denkt:
"Nee... niet meer laat het ophouden." En ondertussen spartelt ze met haar benen zoals je dit ook vaak bij baby's ziet die op hun rug liggen. Ze voelt het duidelijk als een dikke massa tussen haar billen zitten en ook moet ze door de opwinding al snel plassen en laat dit ook maar gaan want uit de ervaring van vanmiddag weet ze dat ze het toch niet kan inhouden.
Al snel voelt ze haar kruis warm worden en als ze haar kontje wat optilt voelt ze de weke massa tussen en onder haar billen heen en weer gaan. Ze huilt en voelt zich meer baby als ooit tevoren en had nooit gedacht dat een poepluier zo duidelijk te voelen is tussen haar benen. Ze ligt in een kleine spreidstand, voor zover de trappelzak dit toelaat tenminste.
"Ba!" Denkt ze en ze moet er ook nog mee slapen ook want haar moeder roepen durft ze niet. Wat ze niet weet is dat haar moeder het gekerm wel heeft gehoord en toen heel stil naar boven is gegaan en achter haar slaapkamer deur alles heeft gehoord. Deze heeft de meeste pret en glimlachend loopt ze naar beneden en denkt:
"Cindy heft de luier behoorlijk vol en dat is nu juist de bedoeling." Cindy kijkt naar de trappelzak waar ze mee vast ligt en naar de banden. Ze murmelt wat aan de rits maar ze kan deze natuurlijk niet los krijgen en dan die vreselijke hoge spijlen die aan weerskanten van haar ledikant zitten. Het is precies echt denkt ze, haar kleine nichtje van amper een jaar slaapt ook in zo'n ledikant en trappelzak. Die heeft ze al diverse keren op bed gebracht en nu ligt ze er zelf ook zo bij.
Na een tijdje nog gewoeld te hebben en te zijn overtuigd niet los te kunnen komen valt Cindy in haar vieze luier in slaap.
's Morgens is ze al vrij vroeg wakker maar toch hoort ze haar moeder al beneden. Cindy heeft geen idee hoe laat het is en ligt voor haar gevoel zeker wel een uur tot anderhalf wakker te wachten voordat ze iemand de trap op hoort komen. Dat zal mama zijn denkt ze die me eindelijk van die nare trappelzak en vieze luier komt bevrijden. Groot is de schrik van haar dan ook als de buurvrouw Silvia haar kamer binnen stapt.
"Goedemorgen Cindy." Begroet ze Cindy. "Jou moeder moest vanmorgen de stad even in en daarom kom ik je uit bed halen en aankleden.". Cindy's hart klopt veel sneller omdat ze dit niet verwacht had maar dat wordt haar niet gevraagd. Silvia heeft haar verpleegsterjurk aan omdat ze in het ziekenhuis werkt en ze zegt:
"Ik moet straks gaan werken en daarom heb ik mij maar vast verkleed en als je moeder zo weer terug komt dan kan ik zo weg. Maar wat ruik ik toch Cindy? Volgens mij heb jij de broek behoorlijk vol en daarom trek ik even mijn schort aan om mijn jurk te beschermen". Silvia loopt de kamer uit en komt even later terug en heeft een plastic geel transparante schort aan. Het is een schort waar ook mouwen in zitten en haar bijna tot op de knieen valt. Hij zit om haar nek en om haar middel vast met koortje en is volledig van soepel plastic gemaakt.
"Deze draag ik in mijn werk ook zegt ze als we mensen op een douche brancard wassen en we niet nat mogen worden." Verklaard Silvia. Dan maakt ze de banden aan een zijde van Cindy's trappelzak iets losser en doet daarna het hek naar beneden. Pakt het sleuteltje van de rits en doet de rits los.
"Laat me eens kijken." Ze trekt de rand van de plasticbroek wat omhoog. Dan ruikt ze bij Cindy's benen en zegt:
"Ja hoor, mijn geoefende neus heeft me niet in de steek gelaten, je hebt inderdaad je luier behoorlijk vol." Cindy staat het huilen weer nabij maar ze moet het wel ondergaan en glimlacht flauw. Dan haalt Silvia Cindy's armen uit de trappelzak, pakt haar op en legt haar op het zachte waskussen van de commode.
Als eerste trekt ze Cindy het nachthemdje uit en maakt dan de drukknopen van de luierbroek los, trekt hem onder de billen van Cindy weg nadat ze die opgetild heeft en trekt dan haar de plasticbroek naar beneden. Als Cindy weer gaat liggen voelt ze de weke massa nog meer tussen haar billen. Ze ziet Silvia in haar uniform met plasticschort naast de commode staan. Ze pakt de beide handen van Cindy en legt ze naast Cindy's hoofd zodat ze met haar handen omhoog ligt.
"Mooi laten liggen daar." Zegt Silvia. Cindy weet niet hoe ze het heeft als Silvia met de eerste speld bezig is om die los te maken. Zodra zal ze naakt bij haar buurvrouw liggen en verschoond worden. Cindy haalt onrustig adem en is uiterst gespannen. Al snel heeft Silvia de vier spelden uit de katoenen luier vandaan en haalt dan de luier tussen de benen van Cindy weg.
"Ba, wat een luier vol meisje, daar moeten we maar snel wat aan doen." Zegt Silvia en ze vouwt Cindy met het meeste gemak dubbel alsof ze met een baby te doen heeft maar dit komt ook door haar werk in het ziekenhuis. Snel veegt ze Cindy's kontje wat schoon en vouwt dan de luier dicht. Daarna tilt ze Cindy van de commode en tilt haar naar de douche die aan de slaapkamer grenst en zet Cindy op haar benen.
Op een meter hoogte zit een horizontaal hangende dikke stang van een meter lang waar normaal de handdoeken op drogen en Silvia zegt:
"Buk jij je maar Cindy en doe je rug maar hol en je benen zo ver mogelijk uit elkaar zodat ik je kan wassen." Cindy doet wat er van haar gevraagd wordt en staat even later gebukt met haar kontje achteruit stekend en de benen ver gespreid te wachten op wat komen gaat. Silvia trekt eerst een paar latex handschoentjes aan en stelt dan de temperatuur van de douche in en zorgt dat er een krachtige straal uit de kraan komt. Als het klaar is zet ze de straal op Cindy's kruis en snel is het water alleen maar bruin. Als het meeste weg opent Silvia behendig het poesje van Cindy en zet ze de straal op het klitje van Cindy. Cindy kermt:
"Nee... Silvia niet doen... Wat kriebelt dat vreselijk." Cindy heeft de grootste moeite om staan te blijven maar Silvia zet een voet tegen die van Cindy zodat ze die niet bij elkaar kan krijgen. Silvia bukt zich met en met haar vingers dringt ze dan Cindy's poesje binnen en sproeit het ondertussen ook schoon. Cindy kermt ondertussen luid en huilt van:
"Silvia niet doen, ik kan niet meer. Dit is gemeen." Ze wil overeind komen.
"Krom staan blijven jij." Zegt Silvia en ze geeft Cindy een stevige tik op haar kontje. Als Silvia het genoeg vindt dan spuit ze de arme Cindy die staat te trillen van opwinding geheel nat inclusief haar haren. Ze pakt dan de plasticbroek die Cindy aan heeft gehad, maakt deze nat en spuit er een hoeveelheid babyzeep in en gaat er Cindy mee wassen. Al snel zit dik onder de babyzeep. Silvia zegt dat Cindy haar mond moet openen en als deze open is duwt ze de plasticbroek die dik in de zeep zit in haar mond.
Cindy proeft de babyzeep in haar mond en moet dan de plasticbroek in haar mond houden. Silvia concentreert zich opnieuw op Cindy's kruis en duwt de billen van Cindy ver uitelkaar en met haar vingers gaat ze door Cindy's kruis. Dit gaat gemakkelijk door het vele zeep en de latexhand schoentjes. Cindy kermt luid omdat ze zo gemeen gepakt wordt maar Silvia staat naast haar en ze kan de arme Cindy gemakkelijk aan. Ze duwt uiterst gemeen even haar duim in het kontje van Cindy die dan nog luider kermt.
"Je laat die plasticbroek niet vallen Cindy want anders ben je nog niet jarig." Waarschuwt Silvia haar. Dan bukt Silvia zich achter Cindy en met de meeste precisie spoelt ze eerst de zeep uit Cindy's poesje en ook nu opent ze de schaamlippen van Cindy zodat Cindy het goed voelt. Al snel kermt Cindy luid en heeft de grootste moeite om op haar benen te blijven staan en de plasticbroek in haar mond.
Daarna is de rest aan de beurt en al snel is Cindy van de zeep ontdaan. Als laatste wast ze Cindy de haren met babyzeep zodat Cindy helemaal lekker ruikt en wordt ze afgedroogd. Cindy is dan ook dolblij dat ze de plasticbroek uit haar mond mag hebben en daarna overeind mag komen. Silvia gooit de handdoek op de grond en zegt dan dat Cindy op haar knieen moet gaan liggen.
Cindy doet dit en dan pakt Silvia de elektrische tandenborstel, doet er tandpasta op en gaat Cindy haar tanden poetsen en even later krijgt Cindy water om te spoelen. Dan is Cindy klaar om te worden aan gekleed. Silvia ruimt eerst de vieze luier op. Spoelt hem uit en zet hem dan weg in een emmer met een sopje. De plasticbroek en de luierbroek gaan er ook bij in.
Cindy staat er wat ongeloofwaardig bij te kijken en kan amper geloven dat het zij is die, die luier zo bevuild heeft. Dan trekt Silvia nieuwe latex handschoentjes aan tilt Cindy op het verkleedkussen van de commode. Ze heeft nu al een hekel aan dat plastic ding. Het is ook zo babyachtig. Silvia spreidt de benen van Cindy pijnlijk ver open en inspecteert dan Cindy's kruis uitvoerig of er nog vuiligheid in zit. Natuurlijk is dit niet het geval maar is het de bedoeling om Cindy te kleineren.
Als het klaar is vouwt Silvia, Cindy dubbel en met een hand houd ze de benen vast en met haar andere hand pakt ze een thermometer uit haar zusterkostuum. Cindy ziet het en zegt:
"Voorzichtig hoor, mijn kontje doet al zo'n pijn door het wassen." Silvia glimlacht en even later voelt Cindy de thermometer ver haar kontje binnendringen. Hij zit er ongeveer een minuutje in voordat Silvia hem er weer uit haalt en afleest. Dan mogen de voeten terug en maakt Silvia de thermometer zorgvuldig schoon. Tot schrik van Cindy spreidt Silvia dan de schaamlippen weer open en voelt dan dat de thermometer in haar plasbuisje gedaan wordt.
"Hmmm... Niet te diep alstublieft want dat is niet leuk." Silvia glimlacht even en concentreert zich dan op de temperatuur en als deze goed is dan mag deze er weer uit.
"Zo," zegt Silvia, "en nu weer een luier om want daar kan jij niet zonder gezien je vieze luier van vannacht Cindy. En ik wil je maar een katoenen omdoen omdat je nog flink moet wennen om baby te zijn en dan is katoen beter want die voel je beter en is dikker." Cindy moet haar handen weer omhoog doen en ziet dat Silvia een katoenen luier vouwt met een twee inleggers erbij. Als het klaar is maakt Cindy een bruggetje en ligt dan op de katoenen luiers.
Dan draait ze Cindy naar haar toe zodat ze op haar zij ligt. Cindy voelt de zijde zachte transparant gele schort die Silvia draagt met haar witte verpleegster tenue. Ze ruikt ook het waskussen veel meer nu ze op haar zij ligt. Uit haar ooghoeken ziet ze dat Silvia luiercreme op haar vingers spuit en voelt dan dat haar billen er mee ingesmeerd worden. Met een nieuwe hoeveelheid op haar vingers wordt haar kruisje en in haar kontnaad in gesmeerd. Dan wordt Cindy weer op haar rug gelegd zodat Cindy weer op de luier ligt. Silvia trekt hierna de latex handschoentjes uit en gelijk vouwt Silvia de luier tussen de benen van Cindy door en zegt:
"Benen weid jonge dame." Silvia vouwt de luier om de heup van Cindy en spelt de eerste twee spelden vast door de luierstof. Cindy merkt dat de spelden veel meer richting haar buik zitten omdat Silvia de luier anders gevouwen heeft. Uiterst strak trekt Silvia dan de luier door het kruis en om Cindy's buik die maar amper adem kan halen, zo strak spant Silvia de luier om haar middel. Je kan zo merken dat Silvia veel ervaring ermee heeft doordat ze in een ziekenhuis werkt. De andere kant spelt Silvia dan ook snel en nauwkeurig vast.
"Zo dat zit netjes," zegt Silvia, "en dan nu krijg je nog een mooie sierspeld van me want dat vind ik juist heel leuk staan in je plasticbroek straks." Silvia pakt een speld, die wel drie keer zo groot is als normaal, uit haar schort en prikt hem door de stof precies op Cindy's navel. Op de spelt zit een afbeelding van Katrien uit het stripboek Donald Duck. Daarna trekt ze Cindy een transparante blauwe plasticbroek aan zodat je de katoenen luier met de spelden nog prima kan zien.
"Je ziet er prachtig uit met je dikke luierkont." Zegt Silvia. "En nu nog een schattig jurkje." Ze trekt Cindy kniekousjes en een kort jurkje met biesjes aan die haar tot halverwege haar plasticbroek valt en dus niks bedekt. Als ze dan ook nog sandaaltjes aan heeft dan mag Cindy van de commode afkomen. Cindy schrikt zich wild hoe vreselijk gespannen en dik de katoenen luier om haar billen zit en kan er eigenlijk niet gewoon mee lopen. Haar jurkje valt als zo'n ouderwetse balrok om haar dik geluierde kont heen en ze voelt het zachte plastic tussen haar benen zitten. Dan doet Silvia nog twee kleine vlechtjes in Cindy's haar zodat ze sprekend op een baby lijkt.
Dan lopen ze met z'n tweeen naar beneden maar Silvia houdt wel Cindy's pols vast zodat ze niet kan vallen. Cindy vind de luier nu al veel vervelender als de Tena-luier van gisteren omdat deze inderdaad dikker is en veel meer voelt. In de kamer ziet ze dat de dochter van Silvia, Esther in de box liggen. Ze hebben de box verhuisd omdat Silvia moest oppassen.
"Ga er maar bij in want dat kan gemakkelijk Cindy en dan kan ik onder tussen je eten klaar maken." Even later ligt Cindy in box naast Esther van amper een jaar. Ze ziet dat ook zij een katoenen luier met plasticbroek draagt en denkt:
"Zo lig ik er dus ook bij met m'n luier." Ze ruikt dat Esther het in haar broek heeft gedaan en vergelijkt zich met haar maar denkt:
"Zij zal er echt niet zoveel moeite mee hebben dan ik want ze beseft het niet eens." Dan komt Silvia binnen met een bord warme Brinta en haalt Cindy uit de box. Die verwacht dat ze wel in de tafelstoel moet maar ze pakt een slap, neemt Cindy mee naar de bank en dan moet Cindy op de schoot van Silvia gaan liggen. Cindy ligt op het soepele plastic van de schort die Silvia nog steeds draagt. Ze bindt Cindy dan een slap om. Legt een hand van Cindy achter haar rug en gaat Cindy dan als een echte baby voeren.
Je merkt dat ze veel ervaring heeft door Esther want ze voert Cindy snel en veegt voortdurend de mond schoon met de plastic lepel. Als Cindy het bordje leeg heeft doet Silvia de strik in haar nek los tot verbazing van Cindy en maakt de bovenste knopen van haar schort los. Cindy ziet tot haar ontsteltenis dat Silvia een speciale BH draagt die gebruikt worden als je baby's borstvoeding geeft. Ze maakt een kant los en zegt dan:
"Ik ga je borstvoeding geven Cindy dus neem mijn tepel maar in je mond en ga maar eens lief drinken."
"Nee, dat meen je niet Silvia," verweerde Cindy zich, "dat is niet eerlijk en te erg." Zegt Cindy maar Silvia wacht de rest niet af en duwt Cindy's mond naar haar borst en duwt de tepel in Cindy's mond. Cindy lippen trillen zenuwachtig en ze ziet de mooi gevormde borst vlak voor haar en de tepel in haar mond. Ze sluit de lippen en begint te zuigen aan de tepel. Al snel vloeit de warme moedermelk in haar mond en ligt ze als een echte baby te drinken bij Silvia aan het borst. Silvia geniet dat ze haar buurmeisje zo aan het borst heeft en laat haar hoofd liefelijk in het zachte plastic van haar schort en haar armen rusten. Cindy sluit haar ogen en drinkt rustig alsof ze het al tijden doet, de borst leeg en als deze op draait ze zich om en wordt ze aan het andere borst gelegd. En even later ligt ze hier ook aan te drinken.
Cindy is zo ontspannen aan het drinken dat ze niet eens merkt dat haar moeder is binnen gekomen en in de kamer is gekomen. Irma kijkt heel tevreden naar hoe Cindy aan het borst gevoed wordt en pakt een fototoestel. Ze vraagt even stil aan Silvia of het goed is en die knikt. Cindy heeft het niet in de gaten omdat ze haar ogen dicht heeft en lekker ligt te drinken. Snel neemt Irma een paar foto's. Cindy opent haar ogen en ziet dan haar moeder staan met het fototoestel en wil wat zeggen maar Silvia pakt Cindy's kin en zegt:
"Drink jij eens lief door." Cindy sluit haar ogen weer en drinkt door. Irma loopt dan naar de box en merkt dan dat Esther een vieze luier heeft en zonder het te vragen legt ze een verschoon kussen op tafel en na water gepakt te hebben legt ze Esther erop en begint haar te ontdoen van plasticbroek en spelden van de luier. Ze pakt de kleine beentjes in de schaargreep en veegt het kleine kontje schoon. Cindy die het allemaal volgt ziet het allemaal en denkt:
"Zo lig ik er dus ook bij als ik een schone luier krijg, precies als de kleine Esther alleen zij is nog maar 1 jaar en ik wordt zo behandeld." Al doet Silvia het erom want ze heeft haar hand op de luier van Cindy gelegd, precies op Cindy's kruis en aait er overheen om de aandacht van Cindy goed op haar eigen dikke luier te krijgen als ze ziet hoe haar moeder de kleine verschoont.
Irma veegt de kleine billen van Esther mooi schoon en wast dan de kleine en maakt ze droog. Dan wordt er een katoenen luier gevouwen en met een simpele beweging worden Esther's billen opgetild en wordt de luier er onder geschoven. Irma vouwt de luier mooi om de kleine haar billen en Irma spelt de luier met een tweetal spelden vast. Dan doet ze Esther nog een plasticbroek om en dan is het verschonen klaar.
Irma stelt voor dat ze gaan wandelen want het is mooi weer en Silvia vindt het prima. Cindy die uitgedronken is mag gaan staan en wordt door Silvia mee genomen naar haar wandelwagen. Cindy gaat dan in de wagen zitten en Silvia doet haar het bovenstukje waar ze mee vast komt om haar bovenlijf en sluit de rits en zet hem op slot. Ook Cindy's been banden krijgt ze om tegen haar liezen. Dan loopt Silvia naar de achterkant van de wandelwagen en trekt alle banden extra strak aan. Cindy merkt dat ze nog strakker vast gesnoerd zit dan dat haar moeder dit gedaan heeft.
Inmiddels heeft Irma Esther in haar wandelwagen gedaan en gaan dan op weg. Cindy baalt enorm want de katoenen luier steekt fier tussen haar benen door en is dus duidelijk zichtbaar voor iedereen die ze tegen komen. Verder zie je ook duidelijk de grote luierspeld die zichtbaar is door de transparante luierbroek. Ze ziet Esther naast haar in een tuigje zitten maar die vindt het natuurlijk heel normaal dat ze zo vervoerd wordt maar Cindy moet er duidelijk nog aan wennen ofschoon ze het betwijfeld of het ooit zal wennen.
