Clichés in luierverhalen: ken je deze al?

[knolletje]

Heel interessant topic, kan ik er alsnog op reageren? (of is dat mosterd na de maaltijd, misschien ook een cliché )
Moet wel zeggen dat ik (nog) geen verhalen op dit forum heb geplaatst, maar wel diverse korte verhalen op mijn eigen site publiceer.

Daarin komen ben ik bang ook wel vaak cliché's terug. (Vraag me dan af waarom ik sowieso deze verhalen zou willen publiceren, overbelicht ik mezelf niet al teveel als Sofietje. Aan de andere kant blijven de pagina's bezocht worden en deel je met verhalen weer andere informatie dan met meer beschrijvende tekst: daarin kan je niet zozeer het gevoel van je beleving vatten.)

Ik probeer wel zo origineel en vooral divers mogelijk te zijn. Wil voor een breed publiek schrijven, maar eigenlijk ook meer ontdekken wat ik zelf allemaal leuk vindt om over te fantaseren. Derhalve heb ik niet alleen maar sissy-verhaaltjes met een overmaat aan verzorgende vrouwen en/of tot meisje gemaakte mannen geschreven. Soms gaat het ook om jongetjes en/of papa's en dan blijk ik dat voor de afwisseling toch ook weleens heel leuk te vinden!
Ik heb overigens niets met bedplassen, het gaat mij om (meestal eerst onbewust) AB of (ook meestal eerst onbewust) AB-verzorger willen zijn en dan vind ik bedplassen geen passende reden. Ook heb ik heel weinig met ongeduld en/of (wat me ook veel opvalt in andere verhalen) SM-achtige verhoudingen.
Mijn stelling over bedplassen direct relativerend: in mijn verhaal Duimelot pas ik toch wel een variatie toe, daar komt de hoofdpersoon bij zijn huisarts omdat hij merkt dat hij (onbewust) in bed duim is gaan zuigen.
In mijn verhalen is het ook nog nooit om een slaapfeestje gegaan, misschien omdat dit meer rond de kindertijd/puberteit logisch is, terwijl ik het uiteindelijk leuker, mooier... vind om over echte Adult Babies te schrijven.
Winkelen komt dan weer wel regelmatig bij mij voor, in ieder geval kort om de spullen in huis te krijgen.
Overigens geloof ik niet dat het gebruik van namen zozeer cliché-matig is of in ieder geval denk ik dat namen altijd wel wat zeggen. Immers, ook (ver) buiten de categorie AB/DL zijn er series, films, liedjes en (strip)boeken die alleen een naam dragen of die in ieder geval vooral met 1 of 2 namen bekend zijn (Jip en Janneke, Bassie en Adriaan, nu in de categorie volwassenen de RTL4 serie Aaf en wat te denken van James Bond).
Voor het overige zou ik iedereen inderdaad van harte aan willen bevelen, zichzelf en haar/zijn te blijven verrassen.
Ben benieuwd.

Groetjes,

Sofietje

 

[Artemis]

Gisteren las ik in het lokale suffertje de volgende krantenkop:

"Bij firma Van Zanten gebeurt veel..."

Ik herhaal hem nog maar een keer:

"Bij firma Van Zanten gebeurt veel..."

Wat ik dan denk bij zo'n titel is: so what / who cares. Ik ken firma Van Zanten niet. De titel zegt daar niets over en maakt me absoluut niet nieuwsgierig. Van alle artikelen die ik in dat suffertje zou kunnen lezen staat deze op de laatste plaats. Ik kan mij niet voorstellen dat de auteur zoiets gewild zou hebben - die wil juist wel dat ik het ga lezen!

Op deze site staat een schat aan verhalen - we kunnen kiezen uit honderden titels. Welk verhaal ga je dan het eerst lezen? Persoonlijk spreekt een titel als 'Lady's Night in Zeeland' wat meer tot mijn verbeelding dan 'Henk en Julia' of zoiets. Ook voor auteurs van luierverhalen geld: als je wil dat mensen het lezen moet je wel met iets interessants komen. Dat is de grote uitdaging van het schrijven.

Wat we daarnaast niet moeten vergeten is dat clichés ontstaan door populariteit. Ik stel me voor dat heel veel luierliefhebbers graag een ongeduldige moeder hadden gehad die al bij de eerste druppeltjes urine op het laken naar de doos met Pampers greep (cliché nummer drie in mijn lijstje). Hetzelfde geld voor cliché nummer 4: het slaapfeestje. Voor een gemiddelde luierliefhebber is dit een inherent spannend plot...

Harry Potter staat, als je er over nadenkt, vol met cliches: toverstokken, bezemstelen, kastelen en geheime kamers. Wat de verhalen zo ontzettend boeiend maakt zijn de hoeveelheid "twists" die er in verwerkt zitten: het is niet zomaar een bezemsteel maar een Nimbus 2000 die wordt gebruikt voor de sport... De harnassen zijn zo behekst dat ze kerstliedjes opdreunen met kerst. Professor Perkamentus lijkt op het eerste gezicht de klassieke oude tovenaar met de lange grijze baard, maar achter die baard gaat een rijk en complex karakter schuil. Om deze redenen heb ik de Harry Potter boeken stuk gelezen en het artikeltje over Van Zanten overgeslagen.

Samengevat kan een cliché afstotend werken maar ook als aanleiding dienen voor een spannend en interessant verhaal.

Zo denk ik erover. Nu jullie weer