Dit leuke verhaaltje gevonden in een Engels ABDL boek.
Cupido als AB-tje
Uit mijn ooghoeken zie ik je hand naar het snoepgoed gaan en daarna het brokje snel in je mond stoppen. Wanneer ik mijn hoofd naar je toedraai verschijnt er een onschuldig lachje om je nog kleverige lippen, hopend dat ik het niet heb gezien omdat je al meer had gehad dan je eigenlijk mocht hebben. Maar omdat het Valentijnsdag is en we al gegeten hebben, veins ik glimlachend het niet te hebben gezien. Toch doe ik het deksel op de snoepdoos en berg hem op.
Bij het verdwijnen van het snoepgoed pruil je een beetje, gevolgd door wat gewiegel in je stoel wat een zacht krakend geluid veroorzaakt, waarvan je weet dat ik dat niet kan weerstaan.
‘Moet je een verschoning?’ vraag ik.
Aan je gezicht lees ik het antwoord al voordat je iets zegt.
’Weetniet. Misschien.’
Het is het antwoord waarvan je hoopt dat ik je controleer als een baby.
‘Wel, ik denk dat we ons babymeisje dan maar eens moeten bekijken,’ zeg ik, onderwijl je pyjamabroek aan de achterkant naar beneden trekkend.
‘Mijn hemel, baby engel. Je bent drijfnat, had je dat niet kunnen zeggen?’ vraag ik, het spel meespelend.
Om je mondhoeken komt het begin van een glimlach en met een ingehouden grinnik haal je demonstratief je schouders op.
‘Ik denk dat je me meer moet controleren,’ plaag je.
‘Oh, is dat zo!’ roep ik en begin je te kietelen, wat onmiddellijk een luid gegiechel tot gevolg heeft.
Je bent nog steeds aan het giechelen wanneer ik de mand met luiers en verschoningsmiddelen pak die altijd onder de koffietafel staat (ondanks de nieuwsgierigheid van de katten). Tijdens een bezoek waren we een keer vergeten dat hij daar stond en werd hij gezien. Een huis ont-babyen is meestal meer werk dan je verwacht. Het was goed dat je snel met het babysitting excuus kwam en inderdaad was je zuster die dag jouw babysitter geweest en had de mand gebruikt. Ik ben er maar niet dieper op ingegaan want dan had je beslist gezegd dat het om meer dan één baby was gegaan, dus hield ik wijselijk mijn mond.
Ik maak snel werk van het uittrekken van je pyjamabroek en maak de plakkers van je luier los. Als de onschuld zelf kijk je naar me omhoog als ik de natte luier - de zeer natte luier - onder je vandaan trek.
‘Ik zie dat extra snoep je nog natter maakt,’ plaag ik en je steekt je tong lief naar me uit. Ik pak een babydoekje om je schoon te maken en voordat ik de babyolie pak schuif ik eerst nog een schone luier onder je billen. Die babyolie is je favoriet weet ik. Ik heb je zelfs een paar keer getest door de babyolie uit de mand in de kamer te verwijderen om te kijken of je dat zou opmerken. Maar het is je altijd gelukt de olie op tijd voor je volgende verschoning weer terug te leggen.
Deze Valentijnsdag gebruik ik extra veel en wrijf het op je gevoelige plekjes. Met een grote glimlach sluit je je ogen en spoedig ben je volledig ontspannen. Na een paar minuten babyoliemassage strooi ik rijkelijk met de babypoeder en sluit de tapes stevig over je luier.
‘Niet meer?’ vraag je een beetje smekend.
Ik glimlach en zeg: ‘Ik heb het gevoel dat je ruim voor je naar bed gaat nog wel een extra verschoning nodig zal hebben.’
Voordat je opnieuw je tong naar me kan uitsteken draai ik me om en nadat ik de luier in de emmer heb gegooid was ik mijn handen. Ik hoor je kraken als je achter mijn rug de slaapkamer inloopt.
Wanneer ik de badkamer uitkom word ik door een vreemd schouwspel begroet.
‘Hallo, wat hebben we hier,’ vraag ik verbaasd. Voor me staat een klein wezentje met lang rood haar. Ze draagt alleen witte vleugels op haar rug en een wegwerpluier om haar billen. In haar handen heeft ze een provisorisch in elkaar gezette pijl en boog.
‘Ik ben Cupido,’ zegt het wezentje.
‘Werkelijk?’ antwoord ik. ‘Ik dacht dat Cupido een jongen was.’
‘Luister vriend, als je de hele dag in een luier rond moet rennen en mensen in hun billen schieten raak je vanzelf in de war over je gender identiteit,’ zegt ze en ik onderdruk mijn lach als ze daaraan toevoegt: ‘Trouwens, daarover kan jij beter je mond houden, Vicky!’
‘Maar waarom is Cupido in mijn huis,’ vraag ik, haar laatste opmerking nu even negerend.
‘Ik ben gestuurd om je te helpen de vrouw van je dromen te vinden.’
‘Penelope Cruz? vraag ik.
Cupido fronst. ‘Die is bezet.’
‘Oh, ok.’ Ik veins teleurstelling.
‘De manier waarop we het gaan doen is dat jij mij verteld wat je in een vrouw verlangt,’ legt Cupido uit.
‘Ah, ik begrijp het,’ zeg ik. ‘Wel, ze moet een christen zijn, ruimdenkend en niet iemand die heel strikt is en zo.’ Cupido knikt hierbij instemmend. ‘En ze moet begripvol zijn en zorgzaam. Ze moet niet op mij neerkijken omdat ik een klein meisje ben, maar ze zal dat hopelijk gebruiken in haar eigen voordeel. Cupido kijkt nadenkend en ik ga verder: ‘Maar ze moet niet bang zijn haar mening te geven en niet net doen alsof ze het eens is met alles. Ze moet zichzelf blijven, maar toch voelen dat ze mij nodig heeft om haar compleet te maken zoals ik haar nodig heb om mijzelf in compleet te maken. Tenslotte moet ze iemand zijn die mij altijd aanmoedigt beter te zijn dan ik ben, maar die ook de gewoonten uit het verleden accepteert.’
‘Wel, ik denk dat ik de juiste persoon weet,’ zegt Cupido, haar pijl op mij richtend. ‘Het is in een seconde gebeurt en…..’
‘Eigenlijk,’ zeg ik, terwijl ik onverwacht de pijl uit haar hand ruk, ‘ denk ik dat ik de juiste persoon ken.’
‘Wacht,’ roept Cupido.’ Dat is mijn werk, ik wordt geacht te…’
‘Geen probleem,’ plaag ik. ‘Ik ga haar precies in haar billen raken met deze pijl, oke?’ Ik bekijk de pijl en zie dat je hem hebt gemaakt van een houten lepel, heel bruikbaar voor dit moment!’
Wanneer ik een zwaai met de lepel maak, ren je terug de slaapkamer in. Ik ren je achterna maar zie je nergens. Je bent echter het kraken van je luier vergeten en ik hoor je vanachter de deur stiekem naar mij toesluipen. Je bent erg creatief vanavond en je gebruikt iets wat ik nooit had verwacht. Dat is nog zo’n punt voor de vrouw van mijn dromen: die zit vol verrassingen.
Als waardering voor je creativiteit en werk en ook je leuke uitdossing, (alhoewel niet zo leuk als het spokenpakje wat je eens droeg), veins ik je niet te horen kraken achter me.
Plotseling kom je in beweging. Je springt en graait de lepel uit mijn handen en voordat ik iets kan doen laat je de lepel met een luide klets op mijn achterste belanden.
‘Dat dacht ik al,’ grinnik je. ‘Pappies dragen luiers!’
Voordat je kan ontsnappen krijg ik je te pakken en we belanden in een kietelgevecht, zo erg dat we al stoeiend op het bed terechtkomen waar ik je overmeester en lang genoeg de lepel in handen krijg om je een flinke mep op je billen te geven waarvan ik weet dat je daarvan niet meer voelt dan een lichte stoot door je luier.
‘Nou, ik denk dat het nu is opgelost,’ zeg ik. ‘We zijn allebei geraakt door Cupido’s pijl en zijn nu definitief aan elkaar gebonden.’ Terwijl ik dat zeg, realiseer ik me dat ik al lange tijd geleden door Cupido’s pijl ben getroffen.
‘Dat zal wel,’ zeg je en doe net of je erin berust. Je pyjamabroek is in het gevecht naar beneden getrokken en ik zie dat ik gelijk had: je hebt dringend een nieuwe verschoning nodig. Ik reik naar de dichtbij staande verschoningstafel en pak een nieuwe luier voor je. Korte tijd later ben je weer schoon en heb je ook de eerder zo verlangde lange babyolie massage gekregen.
Ik dacht dat je bijna in slaap was, wanneer je plotseling overeind gaat zitten en zeg: ‘Pappie?’
‘Ja Libby,’ antwoord ik.
‘Herinner je je wat je zei over hoe jouw droomvrouw af en toe voordeel moest nemen uit het feit dat je een klein meisje bent? Betekent dat, dat je ervan houdt ook haar baby te zijn?
Voor ik een antwoord heb kunnen bedenken moet ik glimlachen als ik zie dat je hand naar de stapel grote luiers onder de verschoontafel gaat.
Happy Valentine’s Day!
Cupido als AB-tje
Uit mijn ooghoeken zie ik je hand naar het snoepgoed gaan en daarna het brokje snel in je mond stoppen. Wanneer ik mijn hoofd naar je toedraai verschijnt er een onschuldig lachje om je nog kleverige lippen, hopend dat ik het niet heb gezien omdat je al meer had gehad dan je eigenlijk mocht hebben. Maar omdat het Valentijnsdag is en we al gegeten hebben, veins ik glimlachend het niet te hebben gezien. Toch doe ik het deksel op de snoepdoos en berg hem op.
Bij het verdwijnen van het snoepgoed pruil je een beetje, gevolgd door wat gewiegel in je stoel wat een zacht krakend geluid veroorzaakt, waarvan je weet dat ik dat niet kan weerstaan.
‘Moet je een verschoning?’ vraag ik.
Aan je gezicht lees ik het antwoord al voordat je iets zegt.
’Weetniet. Misschien.’
Het is het antwoord waarvan je hoopt dat ik je controleer als een baby.
‘Wel, ik denk dat we ons babymeisje dan maar eens moeten bekijken,’ zeg ik, onderwijl je pyjamabroek aan de achterkant naar beneden trekkend.
‘Mijn hemel, baby engel. Je bent drijfnat, had je dat niet kunnen zeggen?’ vraag ik, het spel meespelend.
Om je mondhoeken komt het begin van een glimlach en met een ingehouden grinnik haal je demonstratief je schouders op.
‘Ik denk dat je me meer moet controleren,’ plaag je.
‘Oh, is dat zo!’ roep ik en begin je te kietelen, wat onmiddellijk een luid gegiechel tot gevolg heeft.
Je bent nog steeds aan het giechelen wanneer ik de mand met luiers en verschoningsmiddelen pak die altijd onder de koffietafel staat (ondanks de nieuwsgierigheid van de katten). Tijdens een bezoek waren we een keer vergeten dat hij daar stond en werd hij gezien. Een huis ont-babyen is meestal meer werk dan je verwacht. Het was goed dat je snel met het babysitting excuus kwam en inderdaad was je zuster die dag jouw babysitter geweest en had de mand gebruikt. Ik ben er maar niet dieper op ingegaan want dan had je beslist gezegd dat het om meer dan één baby was gegaan, dus hield ik wijselijk mijn mond.
Ik maak snel werk van het uittrekken van je pyjamabroek en maak de plakkers van je luier los. Als de onschuld zelf kijk je naar me omhoog als ik de natte luier - de zeer natte luier - onder je vandaan trek.
‘Ik zie dat extra snoep je nog natter maakt,’ plaag ik en je steekt je tong lief naar me uit. Ik pak een babydoekje om je schoon te maken en voordat ik de babyolie pak schuif ik eerst nog een schone luier onder je billen. Die babyolie is je favoriet weet ik. Ik heb je zelfs een paar keer getest door de babyolie uit de mand in de kamer te verwijderen om te kijken of je dat zou opmerken. Maar het is je altijd gelukt de olie op tijd voor je volgende verschoning weer terug te leggen.
Deze Valentijnsdag gebruik ik extra veel en wrijf het op je gevoelige plekjes. Met een grote glimlach sluit je je ogen en spoedig ben je volledig ontspannen. Na een paar minuten babyoliemassage strooi ik rijkelijk met de babypoeder en sluit de tapes stevig over je luier.
‘Niet meer?’ vraag je een beetje smekend.
Ik glimlach en zeg: ‘Ik heb het gevoel dat je ruim voor je naar bed gaat nog wel een extra verschoning nodig zal hebben.’
Voordat je opnieuw je tong naar me kan uitsteken draai ik me om en nadat ik de luier in de emmer heb gegooid was ik mijn handen. Ik hoor je kraken als je achter mijn rug de slaapkamer inloopt.
Wanneer ik de badkamer uitkom word ik door een vreemd schouwspel begroet.
‘Hallo, wat hebben we hier,’ vraag ik verbaasd. Voor me staat een klein wezentje met lang rood haar. Ze draagt alleen witte vleugels op haar rug en een wegwerpluier om haar billen. In haar handen heeft ze een provisorisch in elkaar gezette pijl en boog.
‘Ik ben Cupido,’ zegt het wezentje.
‘Werkelijk?’ antwoord ik. ‘Ik dacht dat Cupido een jongen was.’
‘Luister vriend, als je de hele dag in een luier rond moet rennen en mensen in hun billen schieten raak je vanzelf in de war over je gender identiteit,’ zegt ze en ik onderdruk mijn lach als ze daaraan toevoegt: ‘Trouwens, daarover kan jij beter je mond houden, Vicky!’
‘Maar waarom is Cupido in mijn huis,’ vraag ik, haar laatste opmerking nu even negerend.
‘Ik ben gestuurd om je te helpen de vrouw van je dromen te vinden.’
‘Penelope Cruz? vraag ik.
Cupido fronst. ‘Die is bezet.’
‘Oh, ok.’ Ik veins teleurstelling.
‘De manier waarop we het gaan doen is dat jij mij verteld wat je in een vrouw verlangt,’ legt Cupido uit.
‘Ah, ik begrijp het,’ zeg ik. ‘Wel, ze moet een christen zijn, ruimdenkend en niet iemand die heel strikt is en zo.’ Cupido knikt hierbij instemmend. ‘En ze moet begripvol zijn en zorgzaam. Ze moet niet op mij neerkijken omdat ik een klein meisje ben, maar ze zal dat hopelijk gebruiken in haar eigen voordeel. Cupido kijkt nadenkend en ik ga verder: ‘Maar ze moet niet bang zijn haar mening te geven en niet net doen alsof ze het eens is met alles. Ze moet zichzelf blijven, maar toch voelen dat ze mij nodig heeft om haar compleet te maken zoals ik haar nodig heb om mijzelf in compleet te maken. Tenslotte moet ze iemand zijn die mij altijd aanmoedigt beter te zijn dan ik ben, maar die ook de gewoonten uit het verleden accepteert.’
‘Wel, ik denk dat ik de juiste persoon weet,’ zegt Cupido, haar pijl op mij richtend. ‘Het is in een seconde gebeurt en…..’
‘Eigenlijk,’ zeg ik, terwijl ik onverwacht de pijl uit haar hand ruk, ‘ denk ik dat ik de juiste persoon ken.’
‘Wacht,’ roept Cupido.’ Dat is mijn werk, ik wordt geacht te…’
‘Geen probleem,’ plaag ik. ‘Ik ga haar precies in haar billen raken met deze pijl, oke?’ Ik bekijk de pijl en zie dat je hem hebt gemaakt van een houten lepel, heel bruikbaar voor dit moment!’
Wanneer ik een zwaai met de lepel maak, ren je terug de slaapkamer in. Ik ren je achterna maar zie je nergens. Je bent echter het kraken van je luier vergeten en ik hoor je vanachter de deur stiekem naar mij toesluipen. Je bent erg creatief vanavond en je gebruikt iets wat ik nooit had verwacht. Dat is nog zo’n punt voor de vrouw van mijn dromen: die zit vol verrassingen.
Als waardering voor je creativiteit en werk en ook je leuke uitdossing, (alhoewel niet zo leuk als het spokenpakje wat je eens droeg), veins ik je niet te horen kraken achter me.
Plotseling kom je in beweging. Je springt en graait de lepel uit mijn handen en voordat ik iets kan doen laat je de lepel met een luide klets op mijn achterste belanden.
‘Dat dacht ik al,’ grinnik je. ‘Pappies dragen luiers!’
Voordat je kan ontsnappen krijg ik je te pakken en we belanden in een kietelgevecht, zo erg dat we al stoeiend op het bed terechtkomen waar ik je overmeester en lang genoeg de lepel in handen krijg om je een flinke mep op je billen te geven waarvan ik weet dat je daarvan niet meer voelt dan een lichte stoot door je luier.
‘Nou, ik denk dat het nu is opgelost,’ zeg ik. ‘We zijn allebei geraakt door Cupido’s pijl en zijn nu definitief aan elkaar gebonden.’ Terwijl ik dat zeg, realiseer ik me dat ik al lange tijd geleden door Cupido’s pijl ben getroffen.
‘Dat zal wel,’ zeg je en doe net of je erin berust. Je pyjamabroek is in het gevecht naar beneden getrokken en ik zie dat ik gelijk had: je hebt dringend een nieuwe verschoning nodig. Ik reik naar de dichtbij staande verschoningstafel en pak een nieuwe luier voor je. Korte tijd later ben je weer schoon en heb je ook de eerder zo verlangde lange babyolie massage gekregen.
Ik dacht dat je bijna in slaap was, wanneer je plotseling overeind gaat zitten en zeg: ‘Pappie?’
‘Ja Libby,’ antwoord ik.
‘Herinner je je wat je zei over hoe jouw droomvrouw af en toe voordeel moest nemen uit het feit dat je een klein meisje bent? Betekent dat, dat je ervan houdt ook haar baby te zijn?
Voor ik een antwoord heb kunnen bedenken moet ik glimlachen als ik zie dat je hand naar de stapel grote luiers onder de verschoontafel gaat.
Happy Valentine’s Day!
