pamperventje
Gewaardeerd Lid
Even voorstellen:
Gwendoline is een jonge vrouw van 31 dertig. Ze kleed haar meestal wat gothic/punk, maar wel altijd stijlvol en vrouwelijk. Haar haren zijn pikzwart, met een paarse haarlok, een bleke huid, redelijk klein van gestalte en een beetje kloeker gebouwd, eigenlijk een hele knappe, sexy vrouw. Ze heeft en vrij pittig karakter, avontuurlijk maar tegelijkertijd heel lief. Voor haar familie en vrienden gaat ze door een vuur, en eigenlijk zou ze iedere sukkelaar helpen. Ze is ook verzot op dieren, en dan vooral honden. Ze heeft zelf een klein hondje,morris, een kruising die ze van het asiel heeft. Gwendoline is best gelukkig met haar leven, ze heeft een heel klein huisje met tuin, net groot genoeg voor haar en haar hondje, fantastische vrienden en familie, en een leuke baan. Het enige die nog mankeert in haar leven is een leuke man.
Gwendoline heeft echter ook een geheim, waar ze nog met niemand over heeft durven spreken. Ze houdt er stiekem van om “ongelukjes” in haar broek te hebben, zowel grote, als kleine. Dit begon op een cinema avondje met vriendinnen. Ze hadden eerst afgesproken in de quick, om daarna een filmpje te gaan zien. Na de film begon haar buik enorm te rommelen, en voor ze het wist, had ze heel haar broek vol gekakt. Gelukkig had ze een zwarte broek aan, en was het gebeurt toen ze in haar autootje onderweg naar huis reed. Ze was misschien wel alleen op dat moment, maar ze schaamde zich toch dood. Maar ondanks dat, gaf het haar toch een warm gevoel van binnen, een gevoel van schaamte en opwinding tegelijk. Lange tijd heeft ze tegen dat gevoel gevochten, maar uiteindelijk geleerd om ook die kant van haar te aanvaarden. Ook houdt ze ervan zo nu en dan rond te lopen in een pamper, die ze dan ook volledig benut waarvoor ze dienen. En wat ze helemaal het einde vind, is een combinatie: in pamper rondlopen met een gewone broek erover, en wachten tot de pamper overvol is waardoor het alsnog eindigt met een kletsnatte broek Ook fantaseert ze dikwijls gelijkaardige dingen bij mannen. Ze denkt dan aan mannen die ze knap vind, en beeld ze zich dan in in een natte broek, of in bloot bovenlijf en jeans, en dan steek er een witte rand uit, duidelijk van een luier. Dan fantaseert ze dat ze die mannen betrapt. Tot op heden heeft ze haar fantasieën altijd beleeft op haar eentje in haar huisje, ’s avond als het donker is, en al haar rolluiken naar beneden zijn.
Wouter is een jonge man van begin de dertig. Hij heeft vrij lang bruin haar, een kort ruig baardje en een zwart neusringetje. Hij is lang en mager en vrij gespierd, geen typische kleerkast, eerder het type pezig gespierd. Hij is stil en verlegen van aard, iemand die weinig zegt, maar als hij iets zegt is het er altijd boenk op. Ondanks zijn eerder stille, verlegen aard heeft hij veel zelfvertrouwen, en is het iemand die niet met hem laat sollen. Toch is hij heel zorgzaam van karakter, en voor zijn vrienden en familie staat hij dag en nacht klaar, letterlijk. Hij is redelijk handig,hij is dan ook timmerman, houd enorm van muziek, maar net als Gwendoline is hij enorm verzot op honden. Wouter heeft twee honden, een oude boxer, en een twee jaar oude stafford van het asiel. Hij woont in een vrij ruim rijhuis met een behoorlijke tuin. Zijn vrije tijd gaat bijna volledig op aan zijn honden, hij studeert dan ook nog eens bij als hondeninstructeur. Eigenlijk is hij best wel gelukkig met zijn leventje, maar net als Gwendoline mist hij iemand, en heeft ook wouter een geheim dat hij tot op heden met niemand heeft durven delen.
Ook wouter houd ervan om, net als Gwendoline, zo nu en dan “ongelukjes” te hebben. Het gevoel van schaamte, ondeugendheid en opwinding vind hij zalig. Het liefst heeft hij grote “ongelukjes”. En ook pampers vind hij geweldig. Soms loopt hij er in rond, en na een tijdje is hij het zo gewend dat hij vergeet dat een luier ook vol kan lopen, met als resultaat een kletsnatte broek. Niet dat hij dat erg vind, integendeel. Bij hem was het ook begonnen met een filmavondje, alleen niet in de cinema, maar bij hem thuis. Hij had afgesproken met een vroegere schoolvriendin van hem, maaike, om bij hem thuis een filmpje te kijken. Het werd een stevige horrorfilm. Alleen kon maaike heel slecht tegen horror films, en ze droeg die avond net een heel bleekblauwe jeans. Op een gegeven moment verschoot ze zo hard van de film, dat ze letterlijk heel haar broek vol geplast had. Vanaf dat moment had wouter ontdekt dat hij zoiets eigenlijk heel sexy en opwindend vond. Hij fantaseerde dan ook vaak over vrouwen die heel deftig gekleed waren, en onder hun dure rok een luier droegen. Of die plots hun jeans volplasten. Net als gwendoline heeft hij lang tegen zijn fetisj gevochten. Op een zekere avond had hij toch eens express in zijn broek gedaan, en de ervaring vond hij zo zalig dat hij dit nu af en toe doet, en later dan ook met luiers. Maar eveneens net als gwendoline, alleen bij hem thuis, en ’s avonds met de rolluiken toe.
Zo, je hebt nu even kennisgemaakt met gwendoline en wouter. Echt zonde dat ze elkaar niet kennen é. Want geef nu toe, ze zijn toch voor elkaar gemaakt. Misschien dat het lot hun toch samenbrengt?
Laat ons rap beginnen met het verhaal.
(in dit verhaal zal ik gebruik maken van gesproken taal en gedachten, om het duidelijk te maken zal ik de gedachten schuin typen. Dus wat schuin gedrukt is, word niet gezegd, maar zijn gedachten van de personage’s)
Gwendoline was zich aan het klaarmaken
Humm, best benieuwd wat het zou geven moest ik nu eens stiekem een luier aantrekken, als ik die wijde rok neem, valt het hoogstwaarschijnlijk toch niet op. Nee de pamper gaat ritselen, ik ga rood worden,iedereen gaat erop beginnen letten, en dan zien ze het waarschijnlijk toch. Nee, toch maar niet doen
Ze koos voor een eenvoudige simpele broek, tamelijk wijd, in een katoenen stof, haar zwarte dr. Martin’s met geborduurde rozen en een eenvoudig bloesje. Daarop droeg ze een simpele sweater. Nog even haar haar opsteken, een lekker geurtje, een klein beetje schminken en ze was klaar. Ze gaf nog een dikke knuffel aan Morris, dat deed ze altijd voor ze weg ging, pakte haar autosleutels en vertrok.
Bij de panos stonden haar twee vriendinnen haar al op te wachten, Noor en Saartje. Ze kenden elkaar al heel lang, van in de lagere school. Samen hadden ze al heel wat lief en leed gedeeld met elkaar. Noor en Saartje waren, in tegenstelling tot haar wel twee zotte dozen.
Na elkaar uitbundig te hebben begroet, besloten ze om eerst nog maar een koffie te gaan drinken. Saartje had , zoals zo vaak,weer veel te lang uitgezet de avond, of beter, de nacht ervoor, en ze wilde scherp staan.
(gwendoline)
”Waarom wil je perse zo scherp staan Saartje? Iets van zin?”
(saartje)
“Aha, Noor en ik hebben beslist om je vandaag volledig te restyllen. Want je moet dringend een lief vinden. En met gothic/punk look trek je toch alleen maar weirdo’s aan.”
Nja, het was de gewoonte om nogal direct tegen elkaar te spreken. Nergens doekjes om winden en gewoon je gedacht zeggen. Zo blijft de vriendschap het langst overeind. En inderdaad ze had ooit wel eens iets gehad met iemand, die achteraf echt een weirdo bleek te zijn.
Tja, je moest eens weten wat ik eerst van plan was om aan te trekken, misschien ben ik ook wel een beetje een weirdo.
(gwendoline)
“Zeg, ela, waarom moet ik nu plots van straat? Wat is er mis met happy single? Ik bedoel, als ik echt een lief wil, kan ik er zo een krijgen hoor!”
Noortje, de meest stille van de twee, gooide zich nu ook in het gesprek
“kan allemaal wel zijn, maar niemand is gemaakt om alleen te zijn, dus laat je twee cupido vriendinnen je toch op zijn minst wat restyllen, pleeease, tooooe.”
Ze zette er zelf een pruillipje bij en haar meest schattige puppy oogjes. Ja, wat dacht je, natuurlijk kon gwendoline niet anders dan zwichten.
“allee komaan cupidootjes, drink jullie koffie leeg dat we kunnen beginnen aan de restylling”
De koffie’s werden leeggeslurpt en het winkelen begon. Ze bezochten eerst wat alternatieve, gothic/punk achtige winkeltjes. Tja Gwendoline direct naar de Zara, hun einddoel, sleuren zou toch niet werken. Nee ze lieten haar even doen, om ze dan subtiel naar de zara te loodsen.
Hun tactiek leek te werken, en wonder boven wonder was Gwendoline bereid om toch even in de zara rond te kijken.
“Ik doe dit echt puur om jullie een plezier te doen meiden, je weet dat ik hier toch niets zal vinden.”
Nu waren Saartje en Noor in hun element. Meteen begon ze a la jani kazalski van alles te presenteren. Het ene vond Gwendoline te chic, het ander te braaf, dan was het weer te oud, dan weer te jong enzovoort. De meeste vriendinnen zouden opgeven, maar voor Saartje en Noor was dit juist een extra uitdaging en gaven zich nog niet gewonnen.
Gwendoline begon nu echt een beetje kribbelig te worden van al dat passen. Nu moest het rap gaan, of ze zou gewoon de winkel uitwandelen.
(noortje)
“Ik weet het gwen, dat je hier een hekel aan hebt, maar we willen je echt gewoon helpen. Ik heb hier nog een combinatie gevonden, en ik weet zeker dat je het leuk gaat vinden. En als je dit maar niets vind, beloof ik je dat we het hierbij laten voor vandaag, is het niet Saartje?”
(saartje)
“Komaan Noor, je geeft toch nog niet op?”
(noortje)
“Saartje, we hebben gwen nu lang genoeg geambeteerd, je weet dat ze echt een hekel heeft aan shoppen. De laatste kleren passen en gedaan. Belooft!”
(saartje)
“Ok, belooft gwen.”
Gwen gaf toe, maar ze moesten toch beiden nog eenmaal beloven dat het echt het laatste was. Noortje stak haar een zwarte stretchy jeans toe, zo’n jeans met een beetje een blinkende lederlook, en een leuk bordoeax bloesje in een satijnachtige stof met poefmouwtjes. Saartje reikte haar nog een eenvoudige ,toch lichtjes gecentreerde kaki trui aan.
Nu gwendoline de kleren eens goed bekeek in het pashokje, moest ze toegeven dat het op zich wel niet mis was.
Gelukkig heb ik geen pamper aangedaan, want mijn vriendinnen zouden mij willen keuren, en hierin zou een pamper zeker opvallen
Ze stapte naar buiten, en de reactie’s van saartje en noor logen er niet om
“WOW”
(Saartje)
“Meid, je ziet er ongeloofelijk hot uit!”
(Noortje)
“Echt, het geeft alles gwen. Vrouwelijk en toch stoer, stijlvol zonder dat het overdreven chic is. Sexy en toch smaakvol. Echt, als je dit niet neemt ben je een groot soepkieken.”
Gwendoline moest blozen van al die complimentjes, en was op slag de shop-folteringen van daarnet vergeten. Ze gaf toe dat het haar inderdaad geweldig stond. Dus de missie van saartje en noor was geslaagd.
Noor stelde voor om een broodje te gaan eten. En omdat saartje zich wat schuldig voelde om wat ze gwendoline hadden aangedaan (ook al was het voor haar eigen bestwil), stond ze erop dat zij de broodjes trakteerde.
Ze besloten om de stad in te gaan voor een broodje, toch altijd iets gezelliger dan in een shoppingcenter.
Terwijl ze hun broodje aten, begon het weer over jongens.
(saartje)
“kijk die hottie eens lopen jong, pfieuw zon man in kostuum blijft toch echt het einde”
(noor)
“och ja, helemaal, die mag er zijn.”
(gwendoline)
“pffff, jullie zijn seuten, zo’n chic kostuumtype heeft helemaal niks. Geef mij maar een echte vent, zo eentje met een ruig baardje en een versleten jeans.”
(saartje)
“Zeg, gwen, je hebt nu wel een prachtig nieuw outfitje, hoort daar geen nieuw kapsel bij? Hier wat verder zit een fantastische kapper.”
Ok, gaan we straks doen saar.
Na hun broodje, waren de drie meiden op weg naar de kapper.
Bij de kapper nam saartje direct het woord. Ze bedoelde het echt goed, maar soms kon ze zo bazerig zijn. Meteen begon ze aan de kapper uit te leggen hoe Gwendoline haar haar moest geknipt worden.
(gwendoline)
“Seg, momentje e, Saartje, je vergeet dat het nog altijd mijn haar is!”.
(saartje)
“Sorry gwen, maar geloof me, het zal mooi zijn”.
Noortje, die er maar wat bij stond, voelde dat de discussie misschien wel wat zou oplopen, tja, gwen en saartje waren nu eenmaal twee karakterkes.
(noor)
“Allee meiden, maak nu alsjeblieft geen ruzie, komaan. Kijk, saartje, je moet gwen toch nog iets laten beslissen. En eerlijk gwen, je kiest zelf, maar ik denk inderdaad dat het kapsel dat Saartje voorstelt, je wel zou staan. En ik zou zelf durven een ander kleurtje geven aan je haartjes. Ik dacht aan iets donker rood/bordeaux achtig.”
“Nee, echt niet, ik hou teveel van de zwarte kleur van mijn haar, het kapsel wil ik wel doen”.
Na noch wat verder onderhandelen werd het uiteindelijk een strak, halflang caré kapsel, wat korter gesneden langs achter, en kreeg Noor toch een beetje haar zin. Het zwart bleef, maar de paars/blauwe mes werd felrood.
(Noor)
“Gwen, wij gaan nog wat rond shoppen e, terwijl de kapper zijn werk doet, we komen binnen een klein uurtje terug. Goed?”
(gwendoline)
“Jaja, laat me maar in de streek, ’t is proper”
Aan haar toon te horen was ze eigenlijk niet kwaad, dus Saartje en Noor verlieten met een gerust hart de kapper.
Ondertussen liet Gwendoline haar hoofd eens goed masseren. En terwijl ze daar zo lag, begon ze een vreemd gevoel te krijgen in haar buik. De koffie vanmorgen, het broodje en opnieuw een koffie begonnen hun werk te doen. Ongewild dacht Gwendoline terug aan een aantal jaar geleden, toen met haar vriendinnen naar de cinema gingen. Ze voelde zich weer rood worden en probeerde haar gedachten te verzetten.
Hihi, misschien had ik toch beter een luiertje aangetrokken, kon ik nu gewoon zonder zorgen lekker een plasje maken. Misschien zelf even in mijn broek kakken. Nja, dat laatste zou teveel ruiken, en dan word ik alsnog betrapt. Komaan, volhouden meid.
“zo, mevrouw, we gaan eraan beginnen, volgt u me maar. Wenst u iets te drinken? Een koffietje, of iets anders?”
“Nee, dank je, het is vriendelijk.”
Eigenlijk had ze best wel zin in nog een koffietje. Maar dan zou ze nog harder moeten, en dat wilde ze niet, uit schrik dat ze toch nog een warme poep zou krijgen.
Ondertussen bij Noortje en Saartje.
“Ok Saartje, tijd voor fase 2, heb je je smartphone bij? Want jij hebt meer mobiel internet dan ik.”
“Jawel mevrouwtje, Laten we ons ergens rustig zetten, in het park misschien, dat is eigenlijk maar een minuutje stappen van hier.”
Bij het park aangekomen; vleiden ze zich neer in het gras, het was lekker heerlijk weer, en het zonnetje deed echt deugd.
“Zo, Saartje, ik heb heel wat datingsite’s opgezocht, en deze leek me de leukste, mag ik je gsm even?”
( we laten de dames voorlopig even doen, en we gaan kijken hoe het met wouter gaat)
Hoofdstuk 2: wouter gaat spaghettie eten.Het was al een stuk in de namiddag, en wouter lag languit in de zetel. Het was laat geweest de avond ervoor, en hij had een klein katerke. Dus hij besloot om het vandaag wat rustig aan te doen. Misschien even op de playstation spelen.
“hmm, ’t is weekend, ik ben alleen thuis, eigenlijk heb ik heel veel zijn om een pamperke aan te doen. Maar eerst moet er een ongelukje gebeuren, want alleen wie nog in zijn broek doet, draagt een pamper. Maar ja, weer was, stel dat mijn maten hier plots aan de deur staan. Nee, ’t zal voor een andere keer zijn”
Toch kwam wouter al wat lichtjes rood bij de gedachte aan een natte broek. De playstation, skyrim in het bijzonder bracht wel wat afleiding, en al rap was hij helemaal aan het opgaan in zijn spel. Zijn gsm trilde, en hij werd ruw uit de fantasiewereld van skyrim gerukt.
Humm, en nummer dat ik niet ken
“hallo, met wie spreek ik alsjeblief?”
“Hey, spreek ik met wouter? Maaike hier”
“Hey Maaike, lang geleden! Zeg, hoe is het nu met u?”
(Maaike was die schoolvriendin die een klein jaar geleden in haar broek had geplast tijdens de film, sedert dien had ze, uit schaamte, Wouter een beetje gemeden)
“Goe eigenlijk, ik ben nu al een klein jaartje van straat. Hij noemt Lander, en hij studeert nog, voor architect. We wonen eigenlijk al samen, in een klein huurhuisje, met een klein tuintje.”
“Ach, da’s leuk voor je, hij zorgt toch wel een beetje goed voor je he?”
Alhoewel wouter nooit echt iets voor haar voelde, had hij toch een boontje voor maaike.
“Ja, echt wel, hij is superlief. Maar waarvoor ik je eigenlijk bel, ik heb van thomas gehoord dat je nogal goed bent met honden?”
(thomas was zijn beste maat, en hij kende Maaike ook)
“Goh, wat is goed? Ik heb een beetje ervaring met mijn twee gangsters hier, en ik studeer wel nog bij voor hondeninstructeur, maar ik moet zelf ook wel nog heel wat kennis en ervaring opdoen. Waarom?”
“Wel, we hebben een hondje in huis gehaald, een shiba. In het begin was hij heel lief en aanhankelijk. Maar nu gedraagt hij zich echt jaloers, telkens als hij in de zetel zit bij mij, en Lander wil er bij komen, snauwt hij naar Lander. Als je vanavond niks te doen hebt, zou je het zien zitten om eens af te komen? Thomas komt spaghetti eten, en er zal meer dan genoeg zijn”
“Goh, ‘k weet nie, ’t is wel een beetje op het onverwachte. En zo heel veel weet ik ook nog niet over honden.”
“Komaan maatje, niet zo bescheiden, je bent altijd al super geweest met honden. Gewoon even observeren en je gedacht zeggen. En tegen mijn spaghetti kan je toch geen nee zeggen. Trouwens, kan je Lander meteen keuren, Thomas zal er ook zijn, en kunnen we er nog een spelletjesavond van maken.”
“Ok, ok, je hebt gewonnen. Op één voorwaarde. Dat is dat ik mijn honden mag meedoen. Dat gaat ten eerste een hele goeie socialisatie zijn voor jullie hondje, en dan kan ik rustig iets drinken en blijven slapen”
en dan neem ik wat pampertjes mee voor jou, je weet nooit dat je weer in je broek plast
“Je kan hier altijd blijven pitten, da’s geen probleem. En wat de honden betreft, ik vertrouw op jouw, je zal wel weten wat je doet”
“ok, tot vanavond dan, rond een uur of 19:00, ach ja, smsje me het adres nog door?”
“Ja, tot dan”
Komaan wouter, zet die plasbroek uit je hoofd. Je gaat geen vanavond geen pamperavondje hebben.
Het was ondertussen al bijna 18:00. Dus sloot wouter de playstation af, en besloot om rap nog een flesje wijn te halen voor vanavond. Gelukkig was er een carrefour op wandelafstand. Letterlijk twee straten verder. In de carrefour ging hij rechtstreeks naar de wijnafdeling, en koos een lekker wit wijntje uit (hijzelf dronk liever rood, maar hij wist dat zowel Thomas als Maaike liever wit hadden). Hij kon het, zoals gewoonlijk, niet laten om de rekken met maandverbanden extra langzaam te passeren. Niet de maandverbanden intresseerden hem, maar in diezelfde rekken lagen een beperkt aanbod pampers voor volwassenen. En dat interesseerde hem, zoals we weten, wel.
Damm, ik moet er echt opletten dat ik niet meer zo opvallend naar die pampers zit te staren. Straks gaan de mensen nog doorhebben dat ik ze wel wil kopen, maar niet durf.
Tingding, tingding een sms’je van Maaike
“boterstaat 35, heule. En Wouter, je hoeft echt geen flesje wijn mee te brengen he”
Te laat meid, maar akelig hoe goed ze me kent
Terwijl hij rustig op zijn gemak naar huis wandelde, was hij al aan het denken wat de mogelijke oorzaken van het gedrag van hun hondje kon zijn. Eenmaal thuis sprong hij rap in de douche. Hij keek er eigenlijk naar uit. Het was al even geleden dat hij Thomas had gezien. En Thomas was echt zijn beste maat. Thomas was iemand met een grote mond, echt een macho type, maar met een peperkoeken hartje. Een flapuit, maar als het erop aankwam echt een kerel waar je op kon bouwen, en die ook echt met iedereen het beste voor had.
Wat ga ik aandoen? Een metal look, of toch maar gewoon een jeans en een hemdje. Tja Lander ken ik nog niet echt, maar als ik echt metal ga, dan heeft hij misschien direct al een slecht beeld van me. Anderzijds, hou ik nu eenmaal van metal.
Het werd een combinatie van beiden. Hij deed een gewone jeans aan, met daaronder zwarte sneakers. Daarboven een T-shirt van möterhead en een zwart hemdje met lange mouwen die hij open liet staan.
Tja, geen “ongelukjes” of een pamperke vanavond. Jammer, maar daarentegen gaat het wel een leuke avond worden.
(laten we ondertussen weer eens kijken hoe het met gwendoline, saartje en noortje gaat)
Ja, je raad het al, in naam van Gwendoline. Het enige dat er nog aan ontbrak was een leuke profielfoto.
(noortje)
“Dat doen we straks wel, Saartje, want ik vind dat we een foto moeten hebben in haar nieuwe outfit, en met het nieuwe kapsel”
(saatje)
“Volledig mee eens, kom meid, we gaan ons gwen gaan halen van bij de kapper”.
Ondertussen bij de kapper.
“Zo mevrouw, we zijn klaar. En, is het wat je in gedachten had?”
“Nja, toegeven, ik vind het wel mooi, maar het is een beetje wennen, er is toch een redelijk stuk af”
“Ja, maar eerlijk vind ik het wel echt bij je passen, volgt u me maar voor je jas”
Ze kunnen maar zien dat ze rap terug zijn, want ik moet echt dringend, en ik wil hier echt niet bij de kapper met een kakbroek zitten
Net als ze betaald had, kwamen Saartje en Noor al giechelend binnen.
“Waarom al dat gegiechel? Toch niet met mij hoop ik?”
(noor)
“Nee, echt niet, en gwen, je haar ziet er fantastisch uit”
(ze keek samenzweerderig naar Saartje)
(saartje)
“Nu alleen nog een foto van je nieuwe look. Komaan gwen, laten we nog iets gaan drinken om de dag af te sluiten. Je kan je dan op het toilet omkleden.”
“Seg, awel, ben ik plots zo niet goed genoeg meer voor op de foto?”
Saartje: “Ma jawel, maar zaag nu eens niet gwen, doet dat gewoon even voor ons. We zijn gewoon fier op onze jani kazalski talenten”
“Allee kom, we zijn weg, want ik moet eigenlijk heel dringend”
Eenmaal aangekomen op de grote markt, kozen ze een plaatsje uit buiten op een terassje, om nog van de laatste zonnestraaltjes te genieten. Gwen haastte zich naar de toiletten. En natuurlijk staat er net op zo’n moment en lange wacht rij.
Saartje kwam haar tegemoet met de zak met haar nieuwe kleren, ze had gezien dat er toch een wachtrij stond.
(saartje)
“Je bent deze vergeten. Goed geprobeerd,maar je komt er niet vanuit. Wat moet ik voor je bestellen als ze komen?”
(gwendoline)
“Doe maar gewoon een colatje”
Het was met een fijn, paniekerig stemmetje dat ze sprak. Ze laatte een klein scheetje, in de hoop om zo de druk toch wat te verlichten. Meteen voelde ze hoe haar broek lichtjes warm werd.
Nee, echt, hier niet. Ik wil hier echt niet publiekelijk in mijn broek kakken. Ach, shit, te laat. Hopelijk valt het nog mee, en is het maar een klein beetje.
Er kwam een hokje vrij, en ze spurte naar binnen. Zo rap ze kon deed ze haar broek uit, maar voor ze de tijd had om haar slip te laten zakken, voelde ze nog een scheetje, en opnieuw voelde ze weer een warm gevoel in haar broek.
Och nee! Dat meen je niet, straks heb ik alsnog heel mijn onderbroek volgekakt!
Haar broek had ze gelukkig kunnen redden. Maar haar onderbroek had ze inderdaad volgekakt. Gelukkig had ze altijd, maar dan ook altijd vochtige toilletdoekjes mee. Ze begon aan het kuiswerkje en haar slipje kreeg ze eigenlijk zo goed als helemaal proper.
Pfieuw, so far so good, mijn broek heb ik droog kunnen houden,en mijn slipje weer proper gekregen. Echt, die doekjes hebben mij al een paar keer gered.
Ze deed haar nieuwe kleren aan, en probeerde zo goed als kon om haar andere kleren netjes op te vouwen voor ze in de zak vlogen.
Met een opgelucht gevoel ging ze vrolijk bij haar vriendinnen aan het tafeltje zitten.
(saartje)
“Amai, ik had je al bijna als vermist opgegeven”
(Noor)
“Je moet weer grondig overdrijven e Saartje, zo lang heeft gwen nu ook niet weggezeten, Er stond trouwens een wachtrij”
(gwendoline)
“Nemen we nu een foto van ons drietjes?”
(saartje)
“Nee, eerst van gwen alleen. Sta daar eens bij die boom gwen, En neem maar je meest verleidelijke pose aan”
(gwendoline)
“Waarom? Als we er met zijn drietjes opstaan zie je toch ook mijn nieuwe look”
(saartje)
“Ja, maar toch, komaan, eentje. En dan eentje met ons drie.”
Gwendoline was zodanig opgelucht van daarnet, dat ze zonder al te veel tegenpruttelen toch instemde.
De meiden dronken hun drankjes leeg, en namen afscheid van elkaar.
Gwendoline kwam thuis, en besloot om onmiddellijk haar nieuwe kleren weer te wisselen voor haar oude. Ze wilde niet dat haar hondje ze meteen vuil ging maken. En dat bleek niet overbodig. Want toen ze haar had omgekleed, stormde morris haar al kwispelend te gemoed en begon enthousiast te springen en haar gezicht te likken.
“Hey schatteke, heb je me zo gemist.”
Na eerst nog een wandelingetje te maken met haar hondje, besloot ze om een aperitiefje te drinken en ondertussen haar mails na te lezen.
Wat, cupido match? Lijkt me een datingsite wel. Hoe komt dat in mijn mailbox, ik heb me toch nergens aangemeld? Toch maar eens kijken. WAT? Een profiel op mijn naam? Maar dat is precies de foto die vanmiddag is getrokken? DAT BEN IK!?
Het werd Gwendoline nu stilletjes duidelijk.
Achzo, daarom dat ik perse een nieuwe look moest krijgen, en daarom dat ze ook perse een foto van mij alleen wilden. OCH! Die twee zijn echt niet te schatten.
Ja, ja, dat hadden haar beste vrienden haar goed gelapt.
Maar hoe zou het ondertussen bij wouter zijn?
Hoofdstuk 4: Wat een spelletjes avond kan teweegbrengen.Wouter belde aan bij Maaike. Het was Lander die de deur opendeed. Een gast van rond de twintig, lang en mager, een bril en kortgeschoren haar.
“Kom binnen, jij bent waarschijnlijk wouter. Loop maar door, Maaike staat nog even in de potten te roeren, maar je kan alvast kennismaken met Kira, ons jaloers hondje”
De honden van Wouter kwamen heel bedeesd achter (ja, ze wisten dat ze nooit ergens zomaar voor wouter uit mochten lopen, zonder de uitdrukkelijke toestemming).
Inderdaad, hun shiba, een karakterke. Het begon direct fel te doen tegen de oude boxter, die het dan ook counterde met en corrigerende snauw.
Maaike kwam lichtjes in paniek de keuken uitgerend.
(wouter)
“Rustig maaike, ze gaan heus niet beginnen vechten ofzo. Borre heeft Kira net gewoon wat gecorrigeerd, dit is goed. Geloof me.
(maaike)
“Ach ok. Ik zie dat je zoals gewoonlijk weer niet hebt willen luisteren en toch een wijntje mee hebt. Is wel lief van je. Thomas kan ieder moment toekomen. Zet je gerust al in de zetel met Lander, ik breng dadelijk een fris pintje”
Maaike gaf hem een kus en ging twee frisse pintjes halen uit de keuken.
Wouter merkte op dat ze dezelfde jeans aanhad waar ze ooit bij hem thuis in had geplast. En kwam zonder het te beseffen weer lichtjes rood.
Damn, maaike waarom moest je nu perse die broek aanhebben. Niet in je broek plassen he, want ik heb geen pampertje bij voor je. Komaan wouter, stop het, straks krijg je een rooie kop. Zie maar dat je zelf niet in je broek doet, want als je aan pintjes begint, je weet hoe zwak je blaas is.
Wouter zette zich met Lander in de zetel, en besloot om Kira maar wat te observeren. Daarvoor was hij hier tenslotte. En dat verzette zijn gedachten en beetje.
De bel ging, dat moest thomas zijn. Meteen stormde kira naar de deur met veel lawaai. Wouter’s staffie wilde vrolijk mee doen, maar één gebaar van wouter bracht hem op andere gedachten. Borre, de oude, rot trok er hem niks van aan.
(Lander)
“Pffieuw, jij hebt ze wel goed in de hand zeg, indrukkwekkend”
(wouter)
“Goh, niet speciaal, gewoon genoeg geduld hebben en er veel mee bezig zijn.”
Lander deed de deur open, en inderdaad het was thomas.
(thomas)
“Yip, jij bent vast die toekomstig architect? Ik ben thomas, the one and only”
(wouter)
Typisch, hij kan het niet laten en moet toch altijd maar opvallen e, Gelukkig ken ik hem beter dan dat.
“Maaaatjeeee! Veel te lang geleden, alles goe? Zeg, is u lief niet mee?”
(thomas)
“Yoow, ja zeg wel, veel te lang geleden. Met mij alles goe, en met u? Nja, Sarah ging een avondje uit met vriendinnen, en eerlijk gezegd, blij dat ik niet mee ben. Want een hele avond omringd door allemaal vrouwen, ik word zot”
(wouter)
“’k versta het, met mij alles prima, nog steeds happy single”
(thomas)
“Wie weet voor hoe lang nog maatje, je weet nooit.”
Terwijl hij dat zei, merkt wouter op dat thomas knipoogde naar maaike
(thomas)
“Hey maaike, wat eten we? Er zal toch genoeg zijn e, want ik heb grote honger”
(maaike)
“Ja zeg, ook een goeiedag e. Ik zei toch dat het spagehettie was. En ja, er zal genoeg zijn.”
Verontschuldigend stapte thomas naar maaike toe en gaf haar een kus. Maaike draaide met haar ogen, op een manier van: ai ai toch, typisch thomas weer. Gelukkig kende ze hem ook wel een beetje en wist ze dat hij echt een goeie gast was.
(maaike)
“trouwens, lander, hef maar je luie reet op en dek maar de tafel, het eten is klaar”
(Lander)
“jahwolh mein fuhrer”
Wouter, thomas en maaike lachten om zijn reactie. De tafel werd gedekt en terwijl dat iedereen gezellig spaghettie zat te slurpen, ging het over hondengedrag.
(maaike)
“En meneer de hondenfluisteraar, heb je al tips voor Kira”
(wouter)
“Ja, maar ik weet niet of je het graag gaat horen”
(maaike)
“we willen er echt aan werken, dus shoot”
(wouter)
“Ok, het eerste wat me opvalt is dat je veel te veel met een klein stemmetje babbelt tegen kira. Zo’n stemmetje mag je alleen gebruiken om positief te belonen. Maar ongewenst gedrag mag je niet positief belonen. Zo zorg je dat je je zwak opstelt tegenover kira, waardoor dat haar dominante kantje alleen maar sterker word. Als je zou beginnen met een neutrale/strenge stem te corrigeren, zou het al meer effect hebben. Ik zou voorlopig beginnen met te werken aan de deurbel. Dus telkens als er iemand belt, doe je niet onmiddellijk open, maar stuur je kira in haar mand. Ik voorspel dat ze er dadelijk weer gaat uitspringen, maar je blijft haar terug sturen tot ze het opgeeft, pas dan doe je open. Dat gaat veel geduld vragen. Dan zou ik nog verder werken aan de zetel. Doet ze lelijk naar lander als hij erbij komt, dan zet je haar gewoon uit de zetel. Na een minuut of 10 laat je haar terugkomen. Doet ze het weer, dan zet je haar opnieuw uit de zetel. Belangrijk is wel dat jij het doet. Zo maak je haar duidelijk dat jij de situatie onder controle hebt, en dat ze jou niet moet beschermen. Dat laatste zou normaal veel vlotter moeten gaan, je gaat zien dat ze heel rap gaat bijdraaien”
(maaike)
“WOW. Ik had van thomas gehoord dat je goed was. Maar nu heb je me toch echt even verstelt doen staan, dat je in zo’n korte tijd het probleem doorziet, en ook meteen weet hoe je het moet aanpakken. Ik was me er zelf niet van bewust dat ik kira haar probleemgedrag zelf voedde. Wouter, je mag best trots zijn op jezelf”
(lander)
“Iemand nog een bordje spaghettie?”
Zoals verwacht veerde thomas direct recht en stak gretig zijn bord naar voren. Het onderwerp hondengedrag was gepasseerd. Nu was er tijd om Lander te bestoken met vragen. Tja, maaike was een vriendin van zowel thomas, als van wouter, dus ze wilden alleen het beste voor haar. Maar lander kon er goed mee om en bleek een prima kerel te zijn met gevoel voor humor.
(lander)
“schat, je weet dat ik straks weg ben he, en dat ik met mijn maten naar dat techno feestje ging”
(maaike)
“weet ik zoetje, als je nog mooi braaf je bordje in de keuken zet, mag je van mammie vertekken”
Lander, die zoals gezegd ook best gevoel voor humor heeft, graptje mee.
“ja mama, en ik zal flink zijn en niet met vreemde meneren meegaan”.
De rest lag in een deuk terwijl lander zijn bord in de keuken zetten en afscheid nam.
(wouter)
Dat heb ik nodig, een vriendin die voor mij af en toe mammie speelt. Want als ze mammie speelt, zal ze me ook moeten verversen als ik weer eens een natte broek heb, of nog erger. Wie weet moet ik dan zelf een pamper dragen. Och dat zou het einde zijn, maar ja, wie wil nu zoiets? Droom maar lekker verder wouter.
De rest van de bende had eigenlijk ook genoeg, en iedereen besloot maaike een handje te helpen in de keuken. Daarna gingen ze weer gezellig aan tafel en werd de wijn nog eens bijgeschonken.
(thomas)
“eigenlijk hebben we nog niet echt een foto van ons drietjes he, komaan, ik neem een selfie van ons”
Ze schoven dichterbij elkaar, en thomas zorgde er subtiel voor dat het eigenlijk vooral wouter was, die er goed opstond. Het viel wouter op dat hij voor de tweede maal knipoogde naar Maaike. Waarom was hem echter een raadsel.
(maaike)
“En wouter, eerlijk, ben je het nog niet moe om single te zijn?”
(wouter)
“Neuh, ik ben perfect gelukkig met mijn dogs”
(maaike)
“Komaan, niemand is gemaakt om alleen te blijven. Ik weet zeker dat je vroeg of laat ook wel iemand zal vinden. Misschien vroeger dan je denkt”
Ze besloten om een spelletje te spelen. Het werd uiteindelijk de kolonisten, een lang spel. En tijdens het spel werd er uiteraard ook weer de nodige hoeveelheid bier gedronken. Het werd een heel gezellige avond. Niemand was echt dronken, maar ze waren toch alle drie lichtjes tipsy.
(thomas)
“Ik ga dan stillekes door denk ik. Ik had belooft aan Sarah dat ik thuis zou slapen bij haar”
(maaike)
“je gaat zo toch niet rijden, achter al die pinten?”
(thomas)
“Nee gij, zot. Ik heb mijn voorzorgen genomen en ben met de fiets gekomen”
(maaike)
“dan is ’t goe”
Ze namen afscheid van elkaar. Wouter ging nog even een sigaretje roken in de tuin, en liet meteen de drie honden even een plasje doen. Ondertussen was maaike de tafel wat aan het opruimen, en maakte de slaapplaats voor wouter klaar. Ze kropen meteen onder de wol. Maaike in haar bedje, en wouter op een luchtmatras in living. Terwijl hij daar zo lag, spookte de avond wel door zijn hoofd. Hij was best gelukkig, maar thomas en maaike hadden wel gelijk, soms miste hij iemand in zijn leven.
Een lief meisje,om samen mee te wandelen, te knuffelen, te reizen, te koken. Kortom, om samen te leven. En een meisje die me geen freak vind. Een meisje die er zelf van houd dat ik nog wel eens in mijn broek doe. Of nog beter, die zelf ook al eens graag in een pamperke rondloop. Dat zou fantastisch zijn.
Uiteindelijk viel hij toch in slaap, en zo brak de volgende dag aan.
Oeiw, ik moet plassen. Dat bier van gisteren heeft serieus mijn blaas gevuld.
Maaike was al op, fris gedoucht en aan het ontbijt bezig.
“Ik heb verse, straffe koffie, kan je vast wel gebruiken”
(wouter)
“Zalig precies wat ik nodig heb. Maar euh, ik ga toch echt eerst moeten gaan plassen. Anders heb ik een natte broek”
“Je zal toch even geduld moeten hebben. Lander zit op het toilet, en ’s morgens kan dat bij hem wel even duren. Maar je bent al een grote jongen é, mammie weet dat je het kan”
Ja, daar gaan we weer. De zelfde grapjes als gisteren. Je moest eens weten maaike, wat voor vriendin ik wil. En hoe graag ik eigenlijk gewoon mijn broek plas.
Lander kwam gelukkig net op tijd van het toilet, en wouter spurtte naar binnen.
“Dat was precies dringend, en, een leuke avond gehad schat?”
(maaike)
“Ja super, en jij? Waren het goeie dj’s?”
(Lander)
“fantastisch, maar enorm druk”
Aan de uitgebreide ontbijttafel werd er nog wat gezellig bij gekletst. Daarna vertrok wouter richting huis. Thuis aangekomen plofte hij lui in de zetel, met zijn tablet op zijn schoot. Hij voelde dat nog niet al het bier uit zijn blaas was, en er waren ondertussen ook een paar tassen koffie bijgekomen.
Toch was hij te moe,of te lui om naar het toilet te gaan. Bovendien speelde de gedachte om deze keer toe te geven en echt te wachten tot het “per ongeluk” in zijn broek zou zijn.
Nog geen 10 minuten later was het al zover. Hoe hard hij ook zijn benen dichtkneep, hij hield het niet droog. Hij voelde hoe een warme straal langs zijn benen naar beneden liep. Ondanks dat hij alleen thuis was, voelde hij zich toch rood worden. En terwijl er langzaam aan een donkere plek begon te groeien voelde wouter zich fantastisch.
Zaaaalig, och wat ben ik toch een klein ventje. Ik denk dat ik toch beter een pamperke aandoe
Dat was nog iets raars aan wouter. Hij wilde principieel nooit een luier aandoen, als hij geen “ongelukje” had. Hij vond ergens dat hij eerst aan zichzelf moest bewijzen dat hij wel degelijk nog een pamper om moest.
Wouter smeet zijn broek en onderbroek in de was, ging naar boven en trakteerde zichzelf op een dikke luier. Daarna kroop hij weer in de zetel met zijn laptop en opende zijn mailbox.
Euh, cupido match, precies een datingsite. Even kijken. Maar, dat profiel gaat precies over mij? En dat is de foto van gisterenavond bij maaike? AHA, nu weet ik waarom thomas heel de tijd knipoogjes gaf aan maaike. Die twee hebben dit onder elkaar bedisseld. Wacht maar. Maar ja, eigenlijk, waarom niet, je weet nooit dat ik iemand tegenkom.
(Ondertussen wil ik nu weten hoe het bij gwendoline is. Heeft ze haar profiel bij cupido match meteen verwijderd? Geeft ze het toch een kans? Met een beetje geluk komen we daar in het volgende hoofdstuk achter, lees daarom snel verder)
Hoofdstuk 5: Cupido match, deel 1.Gwendoline moest toch eerst even bekomen van wat haar vriendinnen haar hadden gelapt. Haar eerste gedacht was om direct haar profiel te verwijderen. Maar hoe langer ze erover nadacht, hoe meer ze iets had van: waarom niet, ik verlies er niks bij, en je weet maar nooit dat ik een leuke gast tegenkom. Maar ze besloot om eerst even rustig in de tuin een koffietje te drinken, en het wat te laten bezinken. Daarna zou ze eens op haar gemak rondkijken op cupido match. Terwijl ze daar rustig met haar koffie in de tuin zat, waren haar gedachten op volle toeren aan het werken.
Ik ben best gelukkig hier, in mijn huisje. Ok, ik voel me misschien soms wat eenzaam, maar Morrisje is er toch. Nja dat is niet hetzelfde. Maar stel dat ik iemand tegenkom, en het klikt. Vroeg of laat gaat hij toch ontdekken wat ik leuk vind. Stel dat hij pampers maar niks vind? Als hij het zelf maar niks vind, tot daar. Maar wie weet vind hij mij een raar mens. Trouwens, pampers niet alleen e. Daar zou hij misschien nog mee kunnen leven. Maar met iemand die graag af en toe in haar broek plast. Of zelf graag rondloopt in een kakbroek? Nja, we zien wel zeker. Komaan meid, stop met piekeren, en ga gewoon eens kijken of er leuke venten tussen zitten.
Ze kroop achter haar computer , opende cupido match en logde in met haar nickname “red angel”
(haar vriendinnen hadden haar een nickname gegeven, ze vonden het veiliger om niet haar echte naam te gebruiken).
Terwijl ze daar zo zat, voelde ze haar buik weer rommelen. Tjah, we weten ondertussen welk effect koffie op gwendoline had. Gwendoline was in een ondeugende bui, en had dus helemaal geen zin om netjes naar het toilet te gaan. Maar ze had ook geen zin om straks een was te moeten doen, dus besloot ze om eerst maar een verse mooie dikke luier aan te trekken. Dan kon ze zonder zorgen toegeven aan haar ondeugende bui, en lekker in haar broek doen, zonder dat ze dan met een vuile was zat.
Meteen waren er volgens cupido match al 15 kandidaten die bij haar zouden passen. De meeste waren overdreven gespierde matcho’s, in ontbloot bovenlijf met perfecte korte kapsels. Enfin, eigenlijk alles behalve haar type. Eentje sprong er echter wel uit, een zekere “dogman”.
Humm, tenmiste geen overdreven afgelikte mister perfect, en hij ziet duidelijk graag honden. Die ga ik toch even checken.
gwendoline gaf cupido match gelukkig dus een kans, net als wouter. Het lot brengt hun voorlopig wat dichter bij elkaar. Benieuwd of het lot hun nog dichter bij elkaar zal brengen? Lees maar gauw verder.
“Pfff, waarschijnlijk toch tijdverlies. Ok, misschien, heel misschien kom ik hier iemand tegen waarmee het kan klikken. Maar dan nog. Vroeg of laat ga ik toch moeten opbiechten waar ik van houd. Ik kan mij zo voorstellen dat dit echt een afknapper is. Wie wil nu een vent in pamper? Zelf als ze dat aanvaard, het gaat om meer dan dat e. Een volwassen vent die nog in zijn broek plast? Nee, hier moet ik niet al te veel op hopen.
Toch melde hij zich op een zeker moment aan met zijn nickname “dogman”.
(ja ook zijn vrienden vonden het veiliger om niet zijn echt naam te gebruiken)
Wow 10 matches al. Ja, amai, wat voor matches. Precies allemaal perfecte barbietruttjes en snobtrutten. Ach wacht, dat is misschien iets, die red angel. Ziet er een lief meisje uit. Zou ze willen chatten?Ik zie dat ze online is.
“Hey red angel, ik zag je profiel, en zou je graag wat beter leren kennen, zin om met mij te chatten?”
Ja, met gewoon wat chatten doe ik niks mis e. Wie weet is die gast echt gewoon ok.
“Ok mister dogman, nodig me maar uit in privé chat, ik zal je uitnodiging aanvaarden”
(wouter/dogman)
“Hey, ik ben dus dogman, en zoals je wellicht vermoed hou ik ongelofelijk van honden”
(gwendoline/red angel)
“Komt goed uit, want ik heb zelf een klein hondje van het asiel, en die ga ik nooit of te nimmer voor niemand wegdoen”
(wouter/dogman)
“Ik versta je heel goed, gelijk heb je. Maar zoiets zou ik in nog geen 100 jaar vragen aan iemand. Trouwens ik heb er twee, en hier hetzelfde, die doe ik ook nooit of te nimmer weg.”
(red angel)
“Hey, we hebben al één raakpunt gevonden en we zin nog maar 5 minuten aan het chatten. We zijn goed bezig é”
Jaja, gelukkig dat er geen webcam is, want je zou me nu moeten zien zitten in een dikke pamper, je loopt weg
(dogman)
“Ja, we zijn echt goed bezig. Ik denk dat ik je maar alvast ten huwelijk moet vragen. Red angel, wil je met me trouwen. Nee, echt, was maar een grapje hoor. Maar wel een fijn gesprek”
Zou je het gesprek ook nog zo fijn vinden moest je weten dat ik hier gewoon in een luiertje met je zit te chatten?
(red angel)
“Hahaha, zo wanhopig? Je deed me even verschieten, maar ik vond het wel grappig.”
(dogman)
“Bah, wanhopig, wat is wanhopig. Ik ben best gelukkig, echt. Maar als ik eerlijk ben, moet ik toegeven dat ik me soms wel een beetje eenzaam voel. Ok, ik heb toffe vrienden, en ik heb heel veel aan mijn doggies, maar ja dat is toch niet hetzelfde”
Oei, nee, ik moet weer plassen. Fuck, al een beetje te laat. Humm, eigenlijk best lekker warm.
En terwijl wouter langzaam aan in zijn pamper plaste, kreeg het toch weer een rode kop.
(red angel)
“Ik snap je helemaal. Hier eigenlijk net hetzelfde. Ook best gelukkig, toffe vriendinnen, en leuke baan, een tof huisje. Een heel lief hondje, maar ja soms ook wat eenzaam. Zeg, ik weet wat jij nodig hebt, een bezoekje van een rood engeltje”
Met een pruttelend geluid voelde hoe gwendoline haar poep aangenaam warm begon te gloeien. Ook hoorde ze hoe haar luier begon te knisperen. Ze werd bloedrood, maar tegelijkertijd kreeg ze toch ook vlinders in haar buik.
Nee, nu echt niet, niet terwijl ik zit te chatten. Ach shit te laat. Fuck, ik heb hier gewoon in mijn broek gekakt terwijl ik zit te chatten met dogman. Dat voelt raar. Gelukkig is er geen webcam. Humm, het voelt eigenlijk best wel goed.
(dogman)
“Zou dat kunnen? Een rood engeltje? Die mij wil zien in het echt? Ik dacht dat engeltjes gewoon kleine ventjes met vleugeltjes waren? Toch niet rood? Die bestaan toch niet?”
(red angel)
“Daha, kijk eens goed naar mijn nickname, dogman”
(dogman)
“Ik was je maar aan het plagen, natuurlijk wist ik dat je het had op jezelf. En ja, als jij het ziet zitten wil ik zeker eens afspreken. Vanwaar ben je?”
(red angel)
“Heule, dat ligt tegen kortrijk”
(dogman)
“Ken ik, ik heb daar als kind gewoond. Ik woon nu in kortrijk. Ik weet hier wel een paar leuke plekjes zijn. Zie je het zitten om naar kortrijk te komen?”
(red angel)
“Natuurlijk, dat is echt niet ver voor mij. Past volgend weekend?”
(dogman)
“vrijdag is moeilijk, ik heb ’s avond tot laat les, maar zaterdag lukt wel. Wat heb je liefst, in de namiddag of ’s avonds?”
(red angel)
“Liefst ’s avonds. Dan heb ik zaterdag nog tijd voor mijn hondje. Trouwens, welke lessen volg je wel?”
(dogman)
“Dat vertel ik je zaterdag dan. Neem gerust je hondje mee, ik ben toch van plan om de mijne ook mee te nemen, als dit ok is voor jou?”
(red angel)
“Ja, zeker, ik hou enorm van honden, dat wist je ondertussen wel. Ik zie nog wel of ik de mijne meedoe. Wat zullen we zeggen, zaterdag rond 20:00 aan het station? Daar raak ik altijd makkelijk mijn autootje kwijt.”
(dogman)
“Ok, ik kijk er al naar uit”
(red angel)
“Goed, ik ook. Maar ik ga je nu moeten laten. Ik heb zou graag nog wat poetsen.”
Mij verversen bedoel ik. Want mijn pamper is behoorlijk gevuld, dat wil je niet weten.
(dogman)
“Ok rood engeltje, ik ga je laten poetsen, tot zaterdag alvast”
(red angel)
“Ja tot zaterdag”
(zowel “dogman” als “red angel” sloten af met een gelukzalige glimlach op hun gezicht. Toch mooi hé, het ontstaan van een prille liefde)
“Ja ik kom!”
Snel deed ze een badjas om, en haastte zich naar de deur.
Noor en Saartje stonden daar met een zak vol lekkere ontbijtkoeken.
(saartje)
“Verassing, een ontbijtje!”
(noor)
“Je hebt ons stiekem plannetje dat we gesmeed hebben al ontdekt ondertussen? Ben je kwaad?”
(gwen)
“Humm, jullie zijn echt niet te schatten! Gelukkig dat je ontbijtkoeken mee hebt, of je mocht niet binnen. Maar kom, ik ga mij omkleden, en ondertussen wil ik verse koffie en versgeperst sinaasappelsap. Dan kan ik misschien jullie stunt wel vergeven.”
Typisch iets voor gwendoline, eigenlijk was ze allang niet meer kwaad. Maar ze wilde, bij wijze van wraak, hun vriendinnen toch even laten zweten.
Dus terwijl gwen zich omkleedde, zocht Saartje achter de fruitpers, en begon Noor alvast verse koffie te zetten. Een kwartiertje later kwam Gwendoline gekleed en opgefrist de badkamer uit.
(noor)
“Kijk gwen, verse ontbijtkoeken, verse koffie en versgeperste sinaas. Ben je nog kwaad?”
(Gwendoline)
“Nee, echt niet. Ik was al niet meer kwaad toen jullie aanbelden met verse ontbijtkoeken. Trouwens, ik heb zelf al een eerste date”
(saartje)
“Och, gwen, wat gemeen. En wij maar zweten, en verse koffie maken en al. Niet fair!”
(gwendoline)
“Tjah, jullie hadden me ook liggen, dus dit was mijn klein wraakje”
(saar)
“Maar nu moet je me wel alles vertellen over je date! Staat er een foto op zijn profiel?”
(noor)
“Ja gwen, we willen alles weten!”
(gwen)
“Ok, ok. Straks, eerst ontbijten”
Terwijl de drie vriendinnen zich op de koffiekoeken storten vertelde gwen alles van haar chatgesprek met “dogman”. Voor het eerst in lange tijd had ze vlinders in haar buik.
Gwendoline was al vrij vroeg wakker. Slapen kon ze niet meer, heel de tijd dacht ze aan haar afspraakje van vanavond. Daarom besloot ze om na het ontbijt erop uit te trekken met morrisje. Lange wandelingen hielpen altijd om haar zenuwen te bedaren. Ze trok een gewone jeans aan, stevige wandelschoenen en een dikke trui. Want het was nogal killeg vandaag. Morrisje kende de wandelschoenen, en wist wat er kwam. Zot en vrolijk rende hij al blaffend door het huis.
“ja morrisje, we gaan wandelen. Jaja mijn zotteke, doe nu efkes rustig”.
Ze deed de leiband aan, zette morris naast haar in de passagierszetel en ze vertrok naar een nabijgelegen bos. Daar kwam bijna nooit iemand, dus daar kon hij ook eens lekker loslopen. Na een paar uur uitwaaien besloot ze om weer naar huis te gaan. Haar zenuwen waren ondertussen weer wat bedaard. Onderweg naar huis stopte ze voor een broodje, want ze had erge honger, en geen zin om nog boodschappen te doen. Lekker lui plofte ze in de zetel met haar broodje, en zette netflix op. Morrisje viel direct in slaap in zijn mandje. Ze vergat de tijd helemaal uit het oog tot plots bel ging.
Het was noor die voor de deur stond.
(noortje)
“Hey meid, klaar voor je date vanavond?”
(gwendoline)
“Hey noor, kom erin. Hoe bedoel je klaar?”
(noortje)
“Ik bedoel wat ga je aantrekken gekkie”
(gwendoline)
“Goh, ik dacht gewoon de kleren die ik aanheb”
(noortje)
“Jah, ik dacht al zoiets, daarom dat ik dus gekomen ben e. Om erop toe te zien dat je er onweerstaanbaar uitziet. Komaan je gaat wel op liefdespad vanavond e. Nee, die vuile wandelschoenen, en slobbertrui, daar komt niks van”
Daarom was gwendoline zo gek op haar vriendinnen. Ze deden gewoon wat ze moesten doen, zonder te denken van “hoort dit wel”, nee eigenlijk vond ze het echt lief van noortje.
(noortje)
“Kom, maak me eerst maar een koffietje, en dan duiken we samen je kleerkast in”
Ze dronken samen een koffietje, buiten, want gwendoline voelde nu toch weer wat zenuwen komen en wilde een sigaretje bij haar koffie.
(noortje)
“kom meid, we gaan kleertjes kiezen. Ik ga je eerst zelf laten kiezen, daarna doe ik een suggestie”
(gwendoline)
“Ok, das goed. Ik had gedacht om mij een beetje sexy te kleden, zonder echt erover te gaan. Ik dacht aan dat zwart geraffeld jeansrokje. Samen met dat kaki topje hier, en daarboven mijn rood leren jasje?”
Want misschien, als ik een rok aandoe doe ik wel een pamper aan, zodanig dat je het op het eerste zicht niet ziet, enkel als je er goed oplet. Dan kan ik meteen merken hoe hij erop reageert. Als hij niet meer wil afspreken, heeft hij het gezien en is het een afknapper voor hem. Als hij nog wel wil afspreken, heeft hij het ofwel niet gemerkt, of hij maakt er geen punt van. Hoe dan ook, liever de korte pijn.
(noortje)
“Ja, niet slecht, dat rokje staat je wel, maar met dat rood vestje denk ik dat het wat te vamperig wordt. Ik zou gewoon dat vestje veranderen. En welke schoenen?”
(gwendoline)
“Mijn doc’s?”
(noortje)
“Ja, je dr. Martins passen er zeker onder, maar dan ga je echt weer voor de metal/gothic stijl. Pas op niks mis mee, veel venten houden daarvan. Maar wat als hij nu niet echt metal is? Ga je hem daarmee niet wegjagen? Als je gewoon je baskets aandoe, dan zie je er wat speels uit, niet te stijf en toch nog sexy”
Als ik hem wegjaag, zal het heus niet aan mijn schoenen liggen, maar aan wat ik onder mijn rok ga aandoen.
(gwendoline)
“Ok, er is iets van. Dus het worden mijn baskets. Goh dat ging best vlotjes. We hebben nog even tijd voor ik me moet klaarmaken. Nog een koffietje?”
(noor)
“Seg, seute. Met je koffie altijd. ’t Is weekend é. Maak mij maar een aperetiefje.”
(gwendoline)
“Allee, ’t is goe. En wat had madam gewild? Een martini?”
(noortje)
“Perfect, en drink zelf ook maar een martini, want van koffie word je toch veel te zenuwachtig”
(gwendoline)
Ja, en moet ik veel te gemakkelijk kakken. En ik wil echt niet in mijn pamper doen tijdens ons eerste afspraakje
“Seg seg, ’t is niet omdat jij een zuipschuit bent, dat ik dat ook ben e. Maar misschien heb je gelijk. Maar na je drankje schop ik je wel weer buiten, want ik moet nog douchen”
Ze dronken hun martini’s leeg, en namen afscheid. Daarna ging gwendoline naar de badkamer om een heerlijke warme douche te nemen.
Ja, met mijn jeansrokje en topje ga ik er geweldig uitzien. Daar gaat “dogman” geen nee tegen kunnen zeggen. Maar zou ik dat wel doen, een pamper aandoen? Misschien valt het toch echt harder op onder mijn rok dan ik denk. En als hij het ziet, wie weet zet hij me voor schut a plein-public. Maar dan weet ik natuurlijk direct waar ik sta e. Weetje, ik ga hem aandoen, en goed in de spiegel kijken om te zien hoe hard het opvalt.
Als gwendoline uit de douche kwam, begon ze plots toch weer te twijfelen. Ze nam onbewust een pamper uit haar kast en stond zo een poosje te kijken naar haarzelf in de spiegel. Uiteindelijk besloot ze om het niet te doen en van outfit te veranderen. Ze ging voor haar nieuwe kleertjes uit de zara.
Eigenlijk wilde ze er echt goed uitzien. Maar haar nu al uiten vond ze toch wat te vroeg. Bovendien wilde ze eerst zien of hij wel de moeite waard was, alvorens ze haar sexy rokje voor hem aandeed.
Terwijl ze zich verder klaarmaakte, gaan we een kijken hoe het bij wouter is.
Humm, blijkbaar ben ik met een pamper in bed gekropen gisterenavond. Dat was ik helemaal vergeten.
En terwijl hij rustig buiten zat met een koffie en een sigaret voelde hij zijn buik samentrekken. Ook wouter was best zenuwachtig voor de eerste date. Bovendien had ook bij wouter (en bij veel mensen denk ik), koffie een laxerend effect.
Ik zou eigenlijk dringend naar het toilet moeten. Anderzijds, ik heb nu toch nog een pamper aan, dus waarom niet. Ik ga het nog even ophouden, en ik zie wel wat er gebeurd.
Hij besloot om nog een koffie te drinken, en nog een sigaret te roken. Zenuwen deden hem meer roken dan gewoonlijk. Ondertussen werd de drang ook groter. Hij voelde zijn buik samen trekken, en kon het echt niet langer houden. Plots voelde wouter hoe de warmte zich verspreide rond zijn poep. Ongewild kreeg hij weer een rode kop.
Miljaar, heb ik nu in mijn broek gedaan? Echt, gelukkig dat er pampers bestaan.
De telefoon ging. Hij waggelde naar de telefoon en met een klein stemmetje nam hij op
Moeten ze nu echt bellen, net nu ik juist mijn pamper volgekakt heb. Nja, de ververversing gaat nu een beetje moeten wachten.
“Hallo, met wouter”
“Hey wouter, maaike hier. Ik vroeg me af of je je mails al hebt gecheckt”
“ach maaike, met jou en thomas heb ik nog een eitje te pellen. Dus ik moest nodig een lief vinden van jullie?”
“Yip, eigenlijk wel. Maar wouter, het was echt goed bedoelt. Ben je heel kwaad?”
“Nee gekkie, eigenlijk ben ik zelf een beetje blij, want ik ga vanavond op date”
“Och super! Wat ga je aandoen?”
“Goh, ik denk dat ik hetzelfde aantrek dat ik aanhad met de spaghettie avond?”
“Ja, goeie keus, stijlvol, toont een beetje je eigenheid en is niet te stijf en ook niet te slordig. Daarmee ga je scoren! Wel ik laat je dan op je gemak. Ik duim voor je vanavond”
“Ok dank je, ik zie je nog wel. Dag maaike”
Nu moet ik me echt wel verversen. Gelukkig dat het gewoon de telefoon was, en geen face time ofzo. Maaike lacht me vierkant uit.
Thomas waggeld naar de douche, een deed zijn volle pamper in een vuilzak. Even later was hij opgefrist. Hij besloot om eerst maar even boodschappen te doen, en daarna nog met zijn doggies een flinke wandeling te doen.
De honden waren door het dolle geen. Zijn oude boxer, borre, had een goeie dag, want hij was vrolijk aan het ravotten met de andere honden in de losloopzone. Tijd om naar huis te gaan en iets te eten.
Hij had eigenlijk best wel honger, dus hij stak een pizza in de oven. Tjah, een echte vrijgezel als wouter had altijd een voorraad diepvriespizza’s in de vriezer liggen e.
Lekker luie plofte hij in de zetel en speelde nog wat playstation terwijl hij zijn pizza at. Na een paar uurtjes gamen, was het tijd om hem klaar te maken.
Alhoewel hij deze morgen al had gedoucht, nam hij toch nog maar een douche, per slot ging hij toch op liefdespad. Onder de douche gingen zijn gedachten de vrije loop.
Zou ze in het echt even mooi zijn als op foto? Wat zou haar eerste indruk zijn van mij? Ik hoop dat het klikt, want het ziet er wel een heel lief meisje uit. Maar vroeg of laat komt ze toch te weten dat ik van pampers houd, en dat ik graag nog eens in mijn broek doe. Zou ik het haar niet beter meteen zelf vertellen? Ze vind me vast een freak. Maar ja, als ze er achter komt, wordt ze misschien kwaad omdat ik geen open kaart heb gespeeld. Hoe dan ook, die fetisch heb ik, en gaat niet meer weg. Dus ja, het wordt een lange zoektocht naar iemand die dat met me deelt, of er op zijn minst mee kan leven. Ik weet het. Ik doe een wijde broek aan, met een hemd dat lang genoeg is. Daaronder doe ik dan een pamper aan. Je gaat het op het eerst zicht niet zien, tenzij je er op let. En als ze niet meer met me wil afspreken, heeft ze het gezien, en is ze erop afgeknapt. Wil ze wel nog met me afspreken, heeft ze het niet gezien, of, nog beter, maakt ze er geen punt van.
(valt het je ook op dat wouter en gwendoline eigenlijk exact dezelfde gedachten hebben?)
Na de douche stond wouter nog wat te twijfelen. En besloot, net als gwendoline, om voorlopig nog even te wachten. Wel had hij een ander plannetje in zijn hoofd om te zien hoe ze zou reageren op zijn fetisch.
Benieuwd hoe de date zal verlopen? Lees dan vlug het volgende hoofdstuk.
Wow, precies een boxer en een stafford. Daar heb ik toch wat schrik van. Hopelijk voelen ze mijn angst niet, want daar kunnen ze nogal raar op reageren. Allee sommige honden toch. Komaan meid, verman je. Hij ziet er, zo op het eerst zicht, al niet mis uit.
Wouter zag aan het station een meisje die precies leek als zijn date op de foto. Maar hij twijfelde, want er was geen hondje bij haar. Toch stapte hij voorzichtig op haar af. Bedeesd sprak hij haar aan: “Ben jij red angel?”
(gwendoline)
“Ja, dat ben ik, zeg maar gewoon gwendoline. Dan ben jij vast dogman? Wel grote honden dat je hebt, indrukwekkend”
Pfieuw, wat een stuk, qua uitzicht is dat alvast een 10 op 10. We zien wel of de rest ook goed zit
De honden van wouter voelden instinctief aan dat gwendoline wat schrik had, en dat ze dus rustig aan moesten doen. Ze kwamen heel voorzichtjes met hun kop naar beneden naar haar toe, en gingen automatisch voor haar zitten, en wachten tot gwendoline hun een aai gaf.
Onhandig gaf wouter haar een kus op haar wang.
“ik ben inderdaad dogman, maar zeg maar wouter. En wat mijn honden betreft, je hoeft echt geen schrik te hebben. Kijk, ze voelen jou angst, en door hun houding proberen ze je gerust te stellen. Ze wachten alleen op een aaitje van jou. Echt, ’t is niet omdat je af en toe wat hoort over staffords, dat ze daarom allemaal wilde moordmachines zijn.”
Wow, wat een knappe. Miljaar, echt wel een knappe. Maar ze zal mijn honden er toch moeten bijnemen. Die gaan nooit weg en die zal ik altijd blijven verdedigen.
Gwendoline voelde dat dogman zijn honden echt heilig voor hem waren. Daarmee had hij, zonder dat hij het besefte al punten gescoord. Want ook gwendoline vond dat, als je eenmaal een hond of honden in huis haalde, was dat voor altijd en door dik en dun.
“Sorry, wouter, ik wilde echt geen oordeel vellen ofzo over je honden. Ze zijn inderdaad heel rustig en ze zien er echt lief uit. Maar ’t is gewoon, ik ben geen grote honden gewend, dat komt wel goed”
Om dat te bewijzen schraapte gwendoline haar moed bijeen en gaf ze allee twee een aai over hun kop. Dat werd dan weer beantwoord met een natte lik.
(wouter)
“De oude boxer heet borre, en de stafford heet ronny. Ok, wat wil je doen? Even een wandelingetje maken?”
(maaike)
“Dat is goed voor mij. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik nog niet heb gegeten vanavond. En jij?”
(wouter)
“komt goed uit, want ik heb ook nog niets gegeten. En ik ken hier wel wat leuke plekjes, afhankelijk van waar je zin in hebt.”
(maaike)
“Goh, iets eenvoudigs, een spaghetti, of een croque monsieur of zoiets?”
Humm, een gentelman die de vrouw laat kiezen, ja wouter doe zo voort, je bent goed bezig. Maar gedraag je toch wat minder houterig. Ik ga heus niet bijten.
“Er is hier een heel tof eettentje waar ze alleen maar van alle soorten croque’s hebben. En het is bovendien een tof wandelingetje langs het water. Wat denk je?”
Oh wouter, verpest de date vanavond niet e. Want het is niet alleen een knappe, maar ook echt nog een lieveke.
(maaike)
“lead the way, dogman. Ik volg je”
Ze pakte wouter zijn vrije hand vast. Wouter werd wat rood en begon meteen te zweten. Tja, een echte kluns wat vrouwen betreft. Maar dat soort zenuwen had hij eigenlijk alleen maar, als het iemand was waar hij voor wilde gaan. Het was gwendoline ook opgevallen
Hihi, zo schattig, een ruwe rocker, maar hij krijgt al een rode kop en zweethandjes als ik gewoon nog maar zijn hand vastpak. Dus zeker niet iemand die achter de vrouwen gaat aanzitten. Ja wouter, je bent echt heel goed bezig.
Oef, gelukkig dat zij wat initiatief durft te nemen. Humm, wat ruikt ze lekker, en zo’n zacht handjes. Heerlijk. Ach wouterke, maat, je moet ervoor gaan.
(wouter)
“Euh, ik weet dat je wat schrikt heb van grote honden, maar zou je het heel erg vinden om ook met een van mijn honden te wandelen? Borre is de rustigste van de twee. Dan kan ik je handje beter vasthouden.”
(gwendoline)
“Kom geef die oude knar maar hier. Ik vind hem eigenlijk best wel schattig. Hij heeft zo een lieve blik.”
Wouter overhandigde de leiband van borre. En nam opnieuw maaike’s hand vast. Hij zorgde daarbij dat hij redelijk dicht naast haar liep, want hij was verzot op haar parfum.
(wouter)
“Ik vind dat je echt lekker ruikt.”
(gwendoline)
“dank je. Het is black poison, van dior. Hier ruik maar”
Gwendoline stond even stil en draaide zich met haar gezich naar wouter, en stak haar hals uit. Nu kwam wouter helemaal rood. Voorzichtig kwam hij dichterbij om aan haar te ruiken. De geur winde hem eigenlijk zelf beetje op. Ja de vlinders waren zowel bij gwendoline als bij wouter vrolijk aan het rondfladderen.
En zo wandelden ze hand in hand door de stad. Het was prachtig weer. Een zonnetje, rond de twintig graden, en een heel zacht briesje. De leie kwam in zicht, en zo ook hun einddoel, de croquebar. Toen ze aankwamen was er nog net één tafeltje vrij. Tja, het was weekend en mooi weer, dus overal waren koppeltjes, gezinnetjes en maten de terrasjes aan het opzoeken.
(wouter)
“Kom, daar is nog een tafeltje vrij, want geef toe, ’t zou zonde zijn om binnen te zitten bij zo’n mooi weer”
(gwendoline)
“Prima”
Oef, toch nog een beetje initiatif dat hij neemt.
(wouter)
“Ik trakteer e, of je nu wilt of niet”
(gwendoline)
“Nee jong, ik betaal wel mijn deel. Echt”
(wouter)
“Nee, gwendoline. Je vind dat misschien wat ouderwets, maar ik sta erop, bij de eerste date, dat ik betaal”
(gwendoline)
“Ok, op voorwaarde dat ik straks nog een drankje trakteer.”
(wouter)
“Daar kan ik mee leven”
(gwendoline)
“Ze hebben hier echt veel croque’s, toffe plek dat je gekozen hebt. Ik denk dat ik voor de croque met ei en spek ga. En een colatje.”
(wouter)
“Goeie keus. Ik ga voor de spaanse croque, met chorizo en mancheto kaas, en een pintje, ik ben toch te voet”
Ze bestelden hun drankjes en croque’s en keken elkaar verliefd aan. Wouter was aan het denken om zijn plannetje uit te voeren. Maar eerst nam hij toch een slok van zijn pintje
Komaan gast. Ze is lief, spontaan, met je honden komt het wel goed en bovendien ontzettend knap. Vroeg of laat ga je toch iets moeten bekennen van jezelf. Hup tijd voor je move.
Schijnbaar per ongeluk liet wouter zijn bier omvallen, en zorgde daarvoor dat het recht op zijn kruis belande.
(wouter)
“Ach shit, nee he”
Gwendoline kreeg even de slappe lach. Daarna keek ze onbewust naar het kruis van wouter.
Het lijkt nu precies of hij in zijn broek heeft geplast. Eigenlijk best sexy. Hij was al niet mis, maar zo is hij echt helemaal het einde. Je mag gerust nog eens iets omstoten recht in je kruis hoor. Vind ik helemaal niet erg. Voor mij mag je zelf in je broek plassen. Gwendolinetje zal je met alle plezier verversen.
Gwendoline kreeg het even warm vanbinnen, en voelde zich lichtjes rood worden.
(gwendoline)
“euh, ik wil je niet in verlegenheid brengen, maar het lijkt precies of je in je broek hebt geplast, hihi”
(wouter)
“Jah, bedankt hoor, Maar het heeft wel zijn voordelen, het zou nu zelf niet meer opvallen moest ik in mijn broek doen. Nee, grapje he, ga ik echt nu doen hoor!”
Wouter, rustig blijven, die opmerking was er misschien over. Alhoewel, ze keek toch naar mijn kruis, en ze werd toch rood. Ze begon zelf over broekplassen. Zou het?
(gwendoline)
“Haha, jaja, dat kan je nu wel zeggen e. Wie weet heb je echt wel in je broek geplast. Moet ik op ons volgend afspraakje een pampertje meedoen voor jou?”
Man je moest eens weten. Voor mij mag je altijd in je broek plassen. Maar de volgende keer heb ik misschien wel een pampertje aan
Nu was het aan wouter om rood te worden.
Ja, doe dat, breng gerust een pampertje mee voor me, maar hou je vooral niet in om er zelf ook eentje aan te trekken. Ze maakt er toch grapjes over. Wie weet zou ze het toch ook echt helemaal niet erg vinden als ze weet dat ik graag nog een pamper draag. Ach, dat zou echt helemaal perfect zijn.
“Zo, de kaas en hesp voor mevrouw, en spaanse croque voor meneer. Oei, meneer heeft een accidentje gehad. Ik breng dadelijk een nieuw biertje, smakelijk”
Ze vergaten alle twee even het voorval, en begonnen aan hun croque. Even later was de kelner daar met een nieuw pintje voor wouter.
(gwendoline)
“Super lekker die croque’s, wil je eens proeven van mijn croque?”
Gwendoline sneed een stuk je af, prikte het op haar vork en stak haar vork uit naar wouter. Wat onwennig nam wouter de vork over en proefde.
“Inderdaad, lekker. Ook eens proeven?”
Wouter deed net hetzelfde. Samen genoten ze van de croque’s, en het voelde echt goed.
(wouter)
“Eerlijk gezegd zitten we hier best goed, in het zonnetje, langs het water. Voor mijn part drinken we hier nog wat. Wat denk je?”
(gwendoline)
“Goh, is goed voor mij. We zitten hier inderdaad goed. Maar dan moet je wel aanvaarden dat we de volledige rekening delen, meneertje natte broek.”
“Sorry, ik ga je niet meer plagen, maar ik kon het niet laten”
(wouter)
“Geeft niet, jij mag me plagen.”
De ober kwam af om af te ruimen. Gwendoline bestelde een witte martini, en wouter nog een biertje.
En zo verliep de avond verder. In het zonnetje, langs het water. Ze vertelden elkaar over van alles, over hun vriendenkring, hun honden, hun favoriete muziek, hun werk, hun kindertijd etc. Ze hadden het supergezellig samen, en was er iets moois aan het bloeien.
Toen ze afscheid namen waren ze zelf zover dat ze elkaars gsmnr. uitwisselden. Wouter schraapte nogmaals al zijn moed bijeen en gaf gwendoline zelf een voorzichtige knuffel (zo kon hij nog eens goed haar parfum ruiken).
(wouter)
“Kom goed thuis gwendoline, ik vond het superfijn, hopelijk zien we elkaar zo rap mogelijk terug?”
(gwendoline)
“Ik heb een fantastische avond gehad wouter, ja we gaan elkaar heel rap terug zijn. En braaf zijn e vanavond. Niet meer in je broek plassen hoor, of ik kom je een pampertje aandoen. Sorry, ik kon het niet laten om je nog eenmaal te plagen”
(wouter)
“zie maar dat je zelf niet in je broek doet, wie weet moet ik bij jouw een luiertje aandoen”
Gwendoline werd lichtjes rood, en besloot om toch voorzichtjes half en half al een klein beetje haar geheim te onthullen. Ze voelde dat het ok was, en met een klein stemmetje zei ze verlegen:
“wie weet wouter, moet je dat inderdaad doen”
(wouter)
“Kom hier zotteke, nog een laatste knuffel”
Nu hadden ze echt afscheid van elkaar genomen en met nog meer vlinders in de buik als ooit tevoren gingen ze alle twee naar huis.
Wouter kwam thuis, smeet letterlijk zijn schoenen uit, gooide zijn jas over een stoel, en plofte in de zetel.
Wouter man, ik denk dat je de hoofdvogel hebt afgeschoten. Echt, zo een lieveke, ze lacht zo schattig, ze ruikt zo lekker, ze heeft zo’n zachte handjes. En een heel sexy poepke. Maar ze ging wel verdacht veel door op mijn “plasbroek”? Ik weet niet wat ik ervan moet denken. Misschien is het gewoon toeval, en plaagt ze me gewoon graag. Maar ik vermoed, althans ik hoop, dat ze me eigenlijk iets wilde vertellen. Vooral op het laatst “wie weet moet je dat inderdaad doen”. Och man, als ik er nog maar aan denk, gwendoline met een mooie dikke witte pamper aan. Haar kontje zou nog meer uitkomen.
Met een gelukzalige glimlach viel wouter op de sofa in slaap.
Ook gwendoline kwam doodmoe maar met een gelukzalig gevoel thuis. Alleen nam ze wel de moeite om haar kleren netjes op te vouwen, en in de badkamer te leggen. Daarna kroop ze ook onder de wol en droomde heerlijk weg.
Wat een fantastische gast. Heerlijk mannelijk, perse de rekening willen betalen enzo. Ik hou van gentlemans. En toch, zo verlegen. Maar dat is goed, dat is meestal een teken van trouwheid. Ondanks dat hij wel wat rock-achtig is, heel verzorgd ook. En wat een stuk. Och gwendoline meid, die mag je niet laten lopen. En toen zijn kruis nat werd, echt alsof hij in zijn broek had geplast. Ik wil hem zo rap mogelijk een pamper aandoen. Dan mag hij hier gerust gewoon in zijn blootje rondlopen, op zijn pampertje na, natuurlijk.
“Die kun je toch niet pakken, zot. Jij weet dat al wel he, borre. Mijn trouwe loebas.”
Ja, wouter was voor het eerst in lange tijd echt gelukkig.
De telefoon ging:
“Hallo, met wouter?”
“Yo maatje, thomas hier. Zeg ik heb gehoord van maaike dat ons plannetje om je stiekem op een datingsite in te schrijven al vruchten heeft afgeworpen? Komaan, hoe was het? Was het een knappe?”
“Ach thomas, Proper dat, mij achter mijn gat inschrijven samen met maaike. Maar serieus, eigenlijk ben ik jullie dankbaar. Ik ben gisteren inderdaad op date geweest. En het was zaaaaaaaalig. Een roodharige, geen te grote. Een klein beetje mollig en eigenlijk best wel een knappe. Maar vooral een vree lieveke.”
“Super, ‘k ben vreet content voor u. Maar waarvoor ik bel, ik had gedacht om vandaag samen met maaike en jou naar het hondenstrand te gaan. Wat denk je?”
“Bah, ik had eerder gedacht aan een luie zondag. Misschien een picknick in het natuurpark? De honden kunnen ook mee.”
“Ja, dat zie ik ook wel zitten. Rond 11:00 bij jouw? Ik bel wel naar maaike”
“Ok, da’s goed. Tot sebiet e maatje”
“Yoow, tot straks”
Terwijl wouter aan het bellen was, had hij ondertussen ook een mailtje in zijn mailbox toegekomen. De mail kwam van cupido match.
Dat lees ik straks wel, eerst op mijn gemak een kakske doen, en dan nog een koffietje maken.
Ondertussen bij gwendoline
Ook gwendoline ontwaakte met een gelukzalig gevoel. Ze strekte zich heerlijk uit, en stond op. En terwijl ze opstond voelde ze dat ze heel dringend moest plassen. Het werd een spurtje naar het toilet, en haalde het maar heel nipt. Dat gebeurde dikwijls. Ze moest ’s nachts nooit opstaan om te plassen, en sliep redelijk vast, maar ’s morgens was het wel vaak alle hens aan dek. Ook zij begon, net als wouter haar dag met een koffietje en een sigaretje.
Ach wat een zaalige avond was dat. Ik wil hem eigenlijk zo rap mogelijk terugzien. Ik wil zijn huisje zien, zien hoe hij woont enzo. Zou hij me opdringerig vinden moest ik vandaag al mailen? Alhoewel, ik denk dat hij me eigenlijk ook wel zag zitten. Gwen, je moet het ijzer smeden nu het heet is.
Gwendoline besloot om eerst een heerlijke lange douche te nemen. En trakteerde zichzelf daarna op verse ontbijtkoeken van de bakker. Ze nam haar laptop bij haar aan de ontbijttafel en opende haar mailbox. Gwendoline moest eventjes nadenken wat ze nu eigenlijk zou mailen:
“Hey wouter.
Ik wilde nog zeggen dat ik het gisteren echt fantastisch vond. Het is lang geleden dat ik me nog zo op mijn gemak voelde bij een man. Ik heb echt het gevoel dat er een soort van chemie tussen ons was. Enfin je weet wat ik bedoel? Ik hoop dat je er ook zo overdenkt. Wat ik eigenlijk wil zeggen: Ik wil je zo rap mogelijk terug zien. Misschien vind je het wat onbeleefd van mij, maar ik wil je huisje eigenlijk wel zien. Ik wil je gewoon echt beter leren kennen. Misschien dat we elkaar zaterdag weer kunnen zien? Als ik naar je huisje mag komen, wil ik gerust zorgen voor eten. Maar als ik je overval hiermee, dan wil ik gerust ook wel ergens anders afspreken ofzo hoor. Je mag echt eerlijk je gedacht zeggen. Goed, je ziet wel he.
Liefs en veel zoentjes,
Gwen.
(die zoentjes krijg je nog wel in het echt hoor)”
Gwendoline overlas haar mail nog eens grondig, voor ze hem verstuurde. Ze hoopte vurig dat hij op haar mail zou ingaan, want ze wilde wouter zo rap mogelijk terugzien. Enfin, het was verstuurd en het lag niet meer in haar handen. Daarom besloot ze om het uit haar gedachten te zetten, en de rest van haar dag te spenderen in het park, met morrisje en een goed boek. Ze kreeg een sms.
Het was van haar vriendin, saartje.
“Hey meid, kom je vanavond iets drinken bij mij thuis? Ik kan zorgen voor wat tapa’s dan hoef je niet meer te eten. Wat denk je? Noortje komt ook.”
Dat zag gwendoline wel zitten en antwoorde:
“Is goed, ik kom af en breng een flesje mee. Ik ga daar rond 19:00 zijn”.
Terwijl gwendoline haar vrije zondag spendeerde in het park met een goed boek, gaan we heel eventjes terug naar wouter.
Na het telefoongesprek met thomas sprong wouter rap in de douche, want hij moest nog gauw boodschappen doen voor de picknick. Nadat hij weer fris man was, haastte hij zich naar de Carrefour om wat lekkere dingen te kopen voor de picknick. Eenmaal thuisgekomen schoot het in zijn gedachten dat er een mail was toegekomen van cupido match.
Hopelijk van gwendoline. Zou ze me terug willen zien? Als het maar geen mail is van: ja, best gezellig maar we passen niet bij elkaar ofzo. Nee, vast niet. Het zag ernaar uit dat ze ook een heel goeie avond heeft gehad.
Wouter werd er eigenlijk een beetje zenuwachtig van. De enige remedie was zo rap mogelijk de mail lezen. Het was inderdaad een mail van gwendoline. En het was goed nieuws, gwendoline wilde zo rap mogelijk weer afspreken, en liefst bij hem thuis dan nog. Hij dacht even na, en antwoorde het volgende terug:
Hey gwendoline,
Ik heb ook een fantastische avond gehad. En ik hoopde al dat je me zou mailen om elkaar opnieuw te zien. Ik vind het helemaal niet erg om hier bij mij af te spreken. En wat het eten betreft, als je dat lust zorg ik voor een lekkere verse spaghettie. Maar dan moet je wel je hondje meedoen. Ik wil je schatje ook wel eens leren kennen. Hoe dan ook, het kan voor mij niet rap genoeg zaterdag zijn! Stuur je me nog door hoe laat je ongeveer zal toekomen?
Liefs, en een dikke knuffel,
Wouter.
Ondertussen waren maaike en thomas toegekomen bij wouter. Wouter vertelde hen dat ze zaterdagavond opnieuw hadden afgesproken, maar dan hier bij hem thuis.
(maaike)
“Wouter, je beseft toch dat het hier heel wat properder moeten zijn dan nu he, als je wilt scoren. Weet je, ik kom zaterdag af om je te helpen poetsen, en je huisje wat gezellig te maken. Ik weet waar de meeste vrouwen op letten, en waar ze op afknappen, geloof me.”
(wouter)
“zou je dat echt willen doen? Dank je maaike dat is echt superlief van je. Alles is goed om ze voor mij te winnen”
(thomas)
“Rustig maatje, volgens mij heb je dat al gedaan, kom we zijn weg. Mijn buik rammelt”
(maaike en wouter in koor)
“zoals gewoonlijk”
Enfin, ze vertrokken met hun picknick en de honden naar het natuurpark, en hadden een heel fijne namiddag.
Ook gwendoline had een leuke namiddag, en een gezellige avond met haar vriendinnen.
Maar nu stel ik voor dat we weer rap doorspoelen naar zaterdag.
“Hey wouter, en, klaar om erin te vliegen?”
(wouter)
“Je bent vroeg, ik was eigenlijk nog een beetje aan het wakker worden”
(maaike)
“Ja maar, zo niet e maatje. Allee, we drinken samen nog een koffie, maar daarna vliegen we erin e”
Ze dronken samen nog een koffie, om vervolgens aan het karwei te beginnen.
Omdat het een redelijk klein rijhuisje was, waren ze tamelijk rap klaar. Ze vormden een goed team. Maaike deed de badkamer, en commandeerde ondertussen wat wouter moest doen. Tegen de middag was heel het huisje van onder tot boven gepoetst.
(maaike)
“Zo, het ruikt hier lekker fris. Het enige dat je nog moet doen vanavond voor ze komt wouter, is voor wat sfeer zorgen. Ik zou deze namiddag wat groene plantjes kopen, zo met grote donkergroene bladeren. En heb je wat geurkaarsjes, voor in de living ofzo? Dat maakt het af”
(wouter)
“Goed, jij zal het best weten e. Zal ik doen”
(maaike)
“En je outfit? Wat ga je aandoen?”
(wouter)
“Goh, hetzelfde als de vorige keer?”
(maaike)
“niks van, straks denkt ze dat je maar een outfit hebt, kom we kijken samen in je kleerkast”
(wouter)
Nee shit, helemaal onderin liggen mijn pampers verstopt, die mag ze echt niet ontdekken. Ik moet die gauw ergens anders weten te verstoppen, onder mijn bed ofzo
“wacht maaike, eerst nog mijn vuile was in de machine steken. Ik ben direct terug”
(maaike)
“Ok, ik wacht hier wel. Roep maar als je klaarbent”
(wouter)
Oef, dat was kantje boordje, gauw mijn pampers onder mijn bed verstoppen. En rap wat vuile was in de machine doen, anders valt het te hard op dat ik iets moest verstoppen
“Ok maaike, kom maar”
(maaike)
“Goed, eens zien wat we hier allemaal hebben. Kijk wouter, dit kaki groen T-shirtje met v kraag is al goed. Lekker mannelijk, gekleed en toch niet stijf. Daarboven zou ik de zwarte gehaakte trui aandoen. Goed, we hebben al dat. Ja en een vers onderbroek en kousen dat weet je zelf ook wel he. Nu gewoon nog een broek. Ja, hier die jeans, ja dat gaat prima zijn. Draag daar maar gewoon sneakers onder. Wat denk je?”
(wouter)
Dat ik liever een pamperke aandoe in plaats van een onderbroek. Gwendoline kan me dan verversen als het nodig is.
“Ja, ok, is dat zwart hemdje met korte mouwen ook niet goed? “
(maaike)
“Ja kan ook, maar dan is het weeral zwart he. Pas op, het staat je wel, maar geloof me, ga toch maar voor dat kaki T-shirtje”
(wouter)
“Ja mama”
(maaike)
“Seg! Ben ik zo bazerig?”
(wouter)
“Misschien een heel klein beetje. Maar je hebt me wel fantastisch geholpen. Kom we gaan een terrasje doen en een broodje eten, ik trakteer, omdat je me zo hebt willen helpen”
Zo verliep de namiddag verder, ze aten hun broodje, maar omdat het niet echt terrasjes weer was, dronken ze maar een lekkere cappuccino in een of andere koffiebar. Daarna namen ze afscheid van elkaar, en ging wouter nog wat planten kopen en geurkaarsjes, op aanraden van maaike. Daarna ging hij gauw naar huis om aan de spaghetti te beginnen.
Ondertussen was gwendoline zich ook volop aan het klaarmaken. Laten we daar even gaan kijken.
Net als de vorige keer had gwendoline weer kriebels in haar buik. Opnieuw was ze vrij zenuwachtig om wouter te zien. Of hadden haar zenuwen eerder met iets anders te maken? Gwendoline had namelijk besloten om een tamelijk grote stap te zetten vanavond bij wouter.
Maar eerst ging ze winkelen. Ze wilde niet met lege handen toekomen, dus kocht ze een flesje wijn, en wat olijfjes en kaasjes voor de aperitief. Ook voelde ze haar een heel klein beetje verveeld dat wouter nu voor haar moest koken. Tja, zo was gwendoline nu eenmaal. Daarom dat ze ook een chocoladecake had gemaakt als dessert. Enfin, zo zou ze zeker niet met lege handen toekomen. En hopelijk scoorde ze hier wat punten mee.
Eenmaal thuisgekomen werd het hoog tijd om haar klaar te maken. Ze liep naar haar slaapkamer om leuke kleertjes te kiezen. Ze wilde er echt goed uitzien voor wouter. Na lang aarzelen koos ze voor een zwart/grijsachtig topje zonder mouwen met een tekening van een doodshoofd en rode rozen. Een bordeax nauw aansluitende trui, een zwart jeansrokje en haar dr. martins. Misschien wel wat rock/gothic achtig, maar ze had een vermoeden dat hij ook wel een beetje een rock type was.
Gwendoline had ook nog wat anders in petto om aan te trekken……..
Ze genoot van een lekkere warme douche, ze werd er helemaal relax van. Tot ze uit de douche stapte en haar begon aan te kleden. De zenuwen gierde door haar hele lijf. Waarom eigenlijk? Ze had wouter toch al ontmoet? Enfin, eenmaal omgekleed besliste ze op het laatste moment om toch een klein beetje make-up op te doen, een lekker geurtje te gebruiken. Ze keek op haar gsm en merkte dat ze eigenlijk al een minuutje of tien te laat was.
Shit, ik haat het om te laat te komen, straks denkt hij dat ik hem in de steek laat. Nee ze woutertje, ik kom zeker af, want als het van mij afhangt, wordt jij de mijne. Althans, als je me na vanavond nog zal willen.
Ze stuurde rap een smsje, sprokkelde haar flesje wijn, olijfjes, kaasjes en chocoladecake bijeen en riep morrisje bij haar. Haar hondje was zot content dat hij mee mocht natuurlijk.
Bij wouter thuis:
De bel ging.
Ach, dat zal ze zijn. Rustig blijven wouter, niet zenuwachtig worden, alles komt goed.
Ronny begon weer luid te blaffen en naar de deur te rennen “Ronny, nee, op je plaatst”
Met wat tegengesputter liep hij naar zijn mand en legde hij hem neer. Borre, de oude rot, trok hem van ronny niets aan, en zat gewoon nieuwsgierig naar de deur te kijken. Wouter deed open, en er stond een bom van een meisje voor de deur.
“Hey, gwendoline, kom binnen”
“Hey wouter, ik heb een flesje wijn mee, en wat hapjes. In mijn auto ligt ook nog een chocoladecake”
Wouter nam de wijn aan, zette die op tafel en deed iets wat hij anders niet rap deed. Hij omhelsde haar.
“Had je echt niet moeten doen. Ik ben zo blij dat ik je weer zie.”
Hummm, ze ruikt weer zo lekker. En waw, dat rokje, maar het lijkt wel alsof haar poep er dikker in uitkomt dan dat ik me kan herinneren van de vorige keer. Maar dat gaan wel gedachten zijn.
Ondertussen kon ronny het niet laten om kennis te maken met haar morrisje. Hij kwam al snuffelend op haar hondje af, die een beetje achteruit deinsde. Ook Borre kwam kennis maken. Uit angstreflex gaf morris een grommetje, die werd gecounterd door een snauw van borre.
Gwendoline die zo’n situatie’s niet echt gewend was, had de reflex om morrisje op te nemen en achteruit te gaan.
(wouter)
“Niet doen, er is niks aan de hand, ze maken gewoon kennis. En borre gaat hem heus geen kwaad doen, geloof me. Maar met hem op te nemen maak je de situatie eigenlijk erger. Echt, ik sta borg voor mijn honden, binnen dit en 10 minuten spelen ze vrolijk met elkaar alsof het beste maatjes zijn.”
Aarzelend zette gwendoline morrisje weer op de grond, en inderdaad een paar tellen later was hij vrolijk aan het ravotten met ronny.
(wouter)
Heb ik dat nu goed gehoord? Hoorde ik bij haar iets ritselen? Het klonk echt als het geritsel van een pamper. En ik weet maar al te goed welk geluid een pamper kan maken. Het zal toch niet zeker?
“Kom, geef je jas maar aan mij en maak het je gemakkelijk in de zetel. Ik kom zo.”
Wouter zette een zacht muziekje op, haalde wat kommetjes uit voor de hapjes (ja ook een hint dat hij gekregen had van maaike, doe alles in een mooi potje voor je het op tafel zet, en niet gewoon in de plastieken potjes) stak de kaarsjes aan en vroeg haar wat ze wilde drinken.
(gwendoline)
“Goh, heb je een wit wijntje ofzo?”
Zou hij al iets doorhebben? Hij heeft in ieder geval nog niets laten blijken.
Terwijl ze dat vroeg, zorgde gwendoline ervoor dat ze even haar ene been over haar ander been legde. Dit deed ze heel bewust, om wouter een vluchtige blik te geven van wat ze onder haar rok aanhad.
Wouter werd op slag rood, en kreeg even een erectie.
Nee, echt, ze heeft een luier aan. Man, mijn wildste droom komt uit. Dat ik daar de vorige keer niets van gemerkt heb. Oh nee, ze zou toch geen medische problemen hebben, want dat zou echt balen zijn voor haar.
Het ontging gwendoline niet dat wouter rood werd. Ook had ze gezien dat hij even een erectie kreeg bij het zien van haar luier.
Yes, hij heeft een erectie. Ik weet het wel wouter, wat je hebt gezien. En je vind het blijkbaar leuk. Ja, wouterke, je erectie zegt genoeg. Wat een pak van mijn hart, ik zal er hem dus niet mee wegjagen, wel integendeel.
Wouter schraapte zijn keel en probeerde hem te herpakken
“Euhm, witte wijn heb ik niet, maar wel rosé. Is dat ook goed?”
(gwendoline)
“Ja prima. Schenk maar in, en kom dan gauw bij me zitten”
Even later kwam uit de keuken met twee glaasjes rosé.
Het liefst wil ik me bij haar neervleien. Maar ze ziet er zo sexy uit, zeker nu ik weet wat ze onder haar rokje draagt, dat ik gegarandeerd direct weer een stijve krijgt. En dat vind ze nu op dit moment misschien echt niet leuk. Maar als ik niet naast haar ga zitten, vind ze me misschien koud en aftandelijk. Miljaar, wat moet ik nu doen. Weetje ik ga mijn gevoel volgen en naast haar kruipen. We zien wel.
(gwendoline)
Komaan wouter, zet je nu niet apart, ik wil me lekker tegen je aanvleien. Heus ik ga niet bijten, tenzij je dat echt leuk zou vinden natuurlijk.
Wouter kroop bij haar in de zetel. Het was een kleine tweezit, zodat hij hoe dan ook vrij dicht tegen haar zat. Meteen rook hij weer haar zwoele parfum, en haar geur liet zijn vlinders in zijn buik weer vrolijk rondfladderen.
(wouter)
“Zullen we klinken?”
(gwendoline)
“Ja, dat gaan we zeker. Op ons?”
(wouter)
“Op ons!”
Ze klonken, namen een slok, en hun ogen ontmoeten elkaar. Twee paar verliefde ogen staarden naar elkaar. Gwendoline wist dat wouter wel wilde, maar een zetje nodig had. Dus ze kwam dichter met haar mond, nam voorzichtjes de kin van wouter vast, en bracht die langzaam naar haar mond, tot haar lippen de zijne raakten. Een lange trage tongkus volgde en de vlinders in beide buiken fladderden als nooit te voren. Gwendoline nam nu voorzichtjes de hand van wouter, en leidde die naar haar rug, en vervolgens langzaam maar zeker naar beneden, naar het boordje van haar rok. Ondertussen, was haar luier wat verschoven, zodat het boordje boven haar rok uitkwam. En het was nu exact haar bedoeling dat wouter dit zou aanraken met zijn vingertoppen.
Wouter liet zich leiden, en liet zijn hand via haar rug naar beneden glijden. Zijn vingertoppen voelden iets wat wouter maar al te goed kende. Hij had allang gezien dat ze een luier droeg onder haar rok. Maar toch, door de plotse aanraken werd het heel reeël. Geschrokken trok hij zijn hand terug en stopte even met tongkussen.
Gwendoline keek hem vragend aan. Vragend, maar tegelijkertijd had ze pretlichtjes in haar ogen.
(gwendoline)
“Wat scheelt er wouter? Gaat het te snel? Je kijkt zo geschrokken”
(wouter)
“Gwendoline, ik vind je fantastisch, echt. Maar, draag je nu…”
(gwendoline)
“Een pamper? Is dat wat je bedoelt?”
(nu kwam gwendoline toch rood. Het was van in het begin haar bedoeling dat ze “betrapt” werd, maar nu het ter sprake kwam, kon ze het niet helpen dat ze rood werd)
“Ja, dat is inderdaad wat ik bedoel. Maar ik geef er niet om he, echt. Ik wist gewoon niet dat je medische problemen hebt ofzo”
(gwendoline)
“Misschien heb ik die ook niet. Euhm ok, dit wordt moeilijk, maar ik wil direct open kaart met je spelen.”
Gwendoline nam even heel diep adem, en zei dan heel open en direct
“Ik hou ervan om luiers te dragen. Ik gebruik die ook. Soms plas ik eens opzettelijk in mijn broek, en heel soms kak ik wel eens in mijn broek. Je zult me nu misschien een freak vinden, maar dat is een deeltje van hoe ik ben.”
Even werd het stil, en zelf een beetje ongemakkelijk. Gwendoline keek wouter afwachtend aan, bang voor zijn reactie. Ondertussen was wouter wat overdonderd. Even wist hij niet wat zeggen. Tot er plots een soort van opluchting op zijn gezicht te lezen werd. Ook hij kreeg nu pretlichtjes in zijn ogen. Gwendoline werd wat gerustgesteld door die veranderingen.
(wouter)
“Gwendoline, als ik je al een freak zou vinden, zijn we met twee. Ik had al gezien dat je een luier droeg. En eerlijk gezegd, ik vind het geweldig. Want ik hou ook van luiers, ik plas soms ook wel eens in mijn broek, en ja, heel soms kak ik ook eens in mijn broek. Weetje nog vorig weekend, dat ik mijn pilsje heb gemorst, toevallig op mijn broek? Wel, dat was geen stom ongeluk, maar ik wilde weten hoe je zou reageren.”
Gwendoline was zo opgelucht dat ze wouter in de armen vloog, en hem heel stevig knuffelde. Ze fluisterde in zijn oor:
“van mij mag je zo vaak in je broek doen als je wilt, en ik wil met plezier je pampertje verversen.”
Wouter wist niet wat hij hoorde. Hij pakte haar ook stevig vast en fluisterde terug:
“Gwendoline, we kennen elkaar nog niet lang, maar ik ben stapelzot van je. Ik zie je nu al graag. Blijf jij vooral maar lekker jezelf, met pampertjes en al”
Gwendoline is een jonge vrouw van 31 dertig. Ze kleed haar meestal wat gothic/punk, maar wel altijd stijlvol en vrouwelijk. Haar haren zijn pikzwart, met een paarse haarlok, een bleke huid, redelijk klein van gestalte en een beetje kloeker gebouwd, eigenlijk een hele knappe, sexy vrouw. Ze heeft en vrij pittig karakter, avontuurlijk maar tegelijkertijd heel lief. Voor haar familie en vrienden gaat ze door een vuur, en eigenlijk zou ze iedere sukkelaar helpen. Ze is ook verzot op dieren, en dan vooral honden. Ze heeft zelf een klein hondje,morris, een kruising die ze van het asiel heeft. Gwendoline is best gelukkig met haar leven, ze heeft een heel klein huisje met tuin, net groot genoeg voor haar en haar hondje, fantastische vrienden en familie, en een leuke baan. Het enige die nog mankeert in haar leven is een leuke man.
Gwendoline heeft echter ook een geheim, waar ze nog met niemand over heeft durven spreken. Ze houdt er stiekem van om “ongelukjes” in haar broek te hebben, zowel grote, als kleine. Dit begon op een cinema avondje met vriendinnen. Ze hadden eerst afgesproken in de quick, om daarna een filmpje te gaan zien. Na de film begon haar buik enorm te rommelen, en voor ze het wist, had ze heel haar broek vol gekakt. Gelukkig had ze een zwarte broek aan, en was het gebeurt toen ze in haar autootje onderweg naar huis reed. Ze was misschien wel alleen op dat moment, maar ze schaamde zich toch dood. Maar ondanks dat, gaf het haar toch een warm gevoel van binnen, een gevoel van schaamte en opwinding tegelijk. Lange tijd heeft ze tegen dat gevoel gevochten, maar uiteindelijk geleerd om ook die kant van haar te aanvaarden. Ook houdt ze ervan zo nu en dan rond te lopen in een pamper, die ze dan ook volledig benut waarvoor ze dienen. En wat ze helemaal het einde vind, is een combinatie: in pamper rondlopen met een gewone broek erover, en wachten tot de pamper overvol is waardoor het alsnog eindigt met een kletsnatte broek Ook fantaseert ze dikwijls gelijkaardige dingen bij mannen. Ze denkt dan aan mannen die ze knap vind, en beeld ze zich dan in in een natte broek, of in bloot bovenlijf en jeans, en dan steek er een witte rand uit, duidelijk van een luier. Dan fantaseert ze dat ze die mannen betrapt. Tot op heden heeft ze haar fantasieën altijd beleeft op haar eentje in haar huisje, ’s avond als het donker is, en al haar rolluiken naar beneden zijn.
Wouter is een jonge man van begin de dertig. Hij heeft vrij lang bruin haar, een kort ruig baardje en een zwart neusringetje. Hij is lang en mager en vrij gespierd, geen typische kleerkast, eerder het type pezig gespierd. Hij is stil en verlegen van aard, iemand die weinig zegt, maar als hij iets zegt is het er altijd boenk op. Ondanks zijn eerder stille, verlegen aard heeft hij veel zelfvertrouwen, en is het iemand die niet met hem laat sollen. Toch is hij heel zorgzaam van karakter, en voor zijn vrienden en familie staat hij dag en nacht klaar, letterlijk. Hij is redelijk handig,hij is dan ook timmerman, houd enorm van muziek, maar net als Gwendoline is hij enorm verzot op honden. Wouter heeft twee honden, een oude boxer, en een twee jaar oude stafford van het asiel. Hij woont in een vrij ruim rijhuis met een behoorlijke tuin. Zijn vrije tijd gaat bijna volledig op aan zijn honden, hij studeert dan ook nog eens bij als hondeninstructeur. Eigenlijk is hij best wel gelukkig met zijn leventje, maar net als Gwendoline mist hij iemand, en heeft ook wouter een geheim dat hij tot op heden met niemand heeft durven delen.
Ook wouter houd ervan om, net als Gwendoline, zo nu en dan “ongelukjes” te hebben. Het gevoel van schaamte, ondeugendheid en opwinding vind hij zalig. Het liefst heeft hij grote “ongelukjes”. En ook pampers vind hij geweldig. Soms loopt hij er in rond, en na een tijdje is hij het zo gewend dat hij vergeet dat een luier ook vol kan lopen, met als resultaat een kletsnatte broek. Niet dat hij dat erg vind, integendeel. Bij hem was het ook begonnen met een filmavondje, alleen niet in de cinema, maar bij hem thuis. Hij had afgesproken met een vroegere schoolvriendin van hem, maaike, om bij hem thuis een filmpje te kijken. Het werd een stevige horrorfilm. Alleen kon maaike heel slecht tegen horror films, en ze droeg die avond net een heel bleekblauwe jeans. Op een gegeven moment verschoot ze zo hard van de film, dat ze letterlijk heel haar broek vol geplast had. Vanaf dat moment had wouter ontdekt dat hij zoiets eigenlijk heel sexy en opwindend vond. Hij fantaseerde dan ook vaak over vrouwen die heel deftig gekleed waren, en onder hun dure rok een luier droegen. Of die plots hun jeans volplasten. Net als gwendoline heeft hij lang tegen zijn fetisj gevochten. Op een zekere avond had hij toch eens express in zijn broek gedaan, en de ervaring vond hij zo zalig dat hij dit nu af en toe doet, en later dan ook met luiers. Maar eveneens net als gwendoline, alleen bij hem thuis, en ’s avonds met de rolluiken toe.
Zo, je hebt nu even kennisgemaakt met gwendoline en wouter. Echt zonde dat ze elkaar niet kennen é. Want geef nu toe, ze zijn toch voor elkaar gemaakt. Misschien dat het lot hun toch samenbrengt?
Laat ons rap beginnen met het verhaal.
(in dit verhaal zal ik gebruik maken van gesproken taal en gedachten, om het duidelijk te maken zal ik de gedachten schuin typen. Dus wat schuin gedrukt is, word niet gezegd, maar zijn gedachten van de personage’s)
Hoofdstuk 1: Gwendoline’s vriendinnen smeden een complot.
Gwendoline had afgesproken met wat vriendinnen om een namiddag te gaan shoppen, en daarna een hapje te gaan eten, misschien nog iets drinken nadien. Ze spraken af aan de panos in het station.Gwendoline was zich aan het klaarmaken
Humm, best benieuwd wat het zou geven moest ik nu eens stiekem een luier aantrekken, als ik die wijde rok neem, valt het hoogstwaarschijnlijk toch niet op. Nee de pamper gaat ritselen, ik ga rood worden,iedereen gaat erop beginnen letten, en dan zien ze het waarschijnlijk toch. Nee, toch maar niet doen
Ze koos voor een eenvoudige simpele broek, tamelijk wijd, in een katoenen stof, haar zwarte dr. Martin’s met geborduurde rozen en een eenvoudig bloesje. Daarop droeg ze een simpele sweater. Nog even haar haar opsteken, een lekker geurtje, een klein beetje schminken en ze was klaar. Ze gaf nog een dikke knuffel aan Morris, dat deed ze altijd voor ze weg ging, pakte haar autosleutels en vertrok.
Bij de panos stonden haar twee vriendinnen haar al op te wachten, Noor en Saartje. Ze kenden elkaar al heel lang, van in de lagere school. Samen hadden ze al heel wat lief en leed gedeeld met elkaar. Noor en Saartje waren, in tegenstelling tot haar wel twee zotte dozen.
Na elkaar uitbundig te hebben begroet, besloten ze om eerst nog maar een koffie te gaan drinken. Saartje had , zoals zo vaak,weer veel te lang uitgezet de avond, of beter, de nacht ervoor, en ze wilde scherp staan.
(gwendoline)
”Waarom wil je perse zo scherp staan Saartje? Iets van zin?”
(saartje)
“Aha, Noor en ik hebben beslist om je vandaag volledig te restyllen. Want je moet dringend een lief vinden. En met gothic/punk look trek je toch alleen maar weirdo’s aan.”
Nja, het was de gewoonte om nogal direct tegen elkaar te spreken. Nergens doekjes om winden en gewoon je gedacht zeggen. Zo blijft de vriendschap het langst overeind. En inderdaad ze had ooit wel eens iets gehad met iemand, die achteraf echt een weirdo bleek te zijn.
Tja, je moest eens weten wat ik eerst van plan was om aan te trekken, misschien ben ik ook wel een beetje een weirdo.
(gwendoline)
“Zeg, ela, waarom moet ik nu plots van straat? Wat is er mis met happy single? Ik bedoel, als ik echt een lief wil, kan ik er zo een krijgen hoor!”
Noortje, de meest stille van de twee, gooide zich nu ook in het gesprek
“kan allemaal wel zijn, maar niemand is gemaakt om alleen te zijn, dus laat je twee cupido vriendinnen je toch op zijn minst wat restyllen, pleeease, tooooe.”
Ze zette er zelf een pruillipje bij en haar meest schattige puppy oogjes. Ja, wat dacht je, natuurlijk kon gwendoline niet anders dan zwichten.
“allee komaan cupidootjes, drink jullie koffie leeg dat we kunnen beginnen aan de restylling”
De koffie’s werden leeggeslurpt en het winkelen begon. Ze bezochten eerst wat alternatieve, gothic/punk achtige winkeltjes. Tja Gwendoline direct naar de Zara, hun einddoel, sleuren zou toch niet werken. Nee ze lieten haar even doen, om ze dan subtiel naar de zara te loodsen.
Hun tactiek leek te werken, en wonder boven wonder was Gwendoline bereid om toch even in de zara rond te kijken.
“Ik doe dit echt puur om jullie een plezier te doen meiden, je weet dat ik hier toch niets zal vinden.”
Nu waren Saartje en Noor in hun element. Meteen begon ze a la jani kazalski van alles te presenteren. Het ene vond Gwendoline te chic, het ander te braaf, dan was het weer te oud, dan weer te jong enzovoort. De meeste vriendinnen zouden opgeven, maar voor Saartje en Noor was dit juist een extra uitdaging en gaven zich nog niet gewonnen.
Gwendoline begon nu echt een beetje kribbelig te worden van al dat passen. Nu moest het rap gaan, of ze zou gewoon de winkel uitwandelen.
(noortje)
“Ik weet het gwen, dat je hier een hekel aan hebt, maar we willen je echt gewoon helpen. Ik heb hier nog een combinatie gevonden, en ik weet zeker dat je het leuk gaat vinden. En als je dit maar niets vind, beloof ik je dat we het hierbij laten voor vandaag, is het niet Saartje?”
(saartje)
“Komaan Noor, je geeft toch nog niet op?”
(noortje)
“Saartje, we hebben gwen nu lang genoeg geambeteerd, je weet dat ze echt een hekel heeft aan shoppen. De laatste kleren passen en gedaan. Belooft!”
(saartje)
“Ok, belooft gwen.”
Gwen gaf toe, maar ze moesten toch beiden nog eenmaal beloven dat het echt het laatste was. Noortje stak haar een zwarte stretchy jeans toe, zo’n jeans met een beetje een blinkende lederlook, en een leuk bordoeax bloesje in een satijnachtige stof met poefmouwtjes. Saartje reikte haar nog een eenvoudige ,toch lichtjes gecentreerde kaki trui aan.
Nu gwendoline de kleren eens goed bekeek in het pashokje, moest ze toegeven dat het op zich wel niet mis was.
Gelukkig heb ik geen pamper aangedaan, want mijn vriendinnen zouden mij willen keuren, en hierin zou een pamper zeker opvallen
Ze stapte naar buiten, en de reactie’s van saartje en noor logen er niet om
“WOW”
(Saartje)
“Meid, je ziet er ongeloofelijk hot uit!”
(Noortje)
“Echt, het geeft alles gwen. Vrouwelijk en toch stoer, stijlvol zonder dat het overdreven chic is. Sexy en toch smaakvol. Echt, als je dit niet neemt ben je een groot soepkieken.”
Gwendoline moest blozen van al die complimentjes, en was op slag de shop-folteringen van daarnet vergeten. Ze gaf toe dat het haar inderdaad geweldig stond. Dus de missie van saartje en noor was geslaagd.
Noor stelde voor om een broodje te gaan eten. En omdat saartje zich wat schuldig voelde om wat ze gwendoline hadden aangedaan (ook al was het voor haar eigen bestwil), stond ze erop dat zij de broodjes trakteerde.
Ze besloten om de stad in te gaan voor een broodje, toch altijd iets gezelliger dan in een shoppingcenter.
Terwijl ze hun broodje aten, begon het weer over jongens.
(saartje)
“kijk die hottie eens lopen jong, pfieuw zon man in kostuum blijft toch echt het einde”
(noor)
“och ja, helemaal, die mag er zijn.”
(gwendoline)
“pffff, jullie zijn seuten, zo’n chic kostuumtype heeft helemaal niks. Geef mij maar een echte vent, zo eentje met een ruig baardje en een versleten jeans.”
(saartje)
“Zeg, gwen, je hebt nu wel een prachtig nieuw outfitje, hoort daar geen nieuw kapsel bij? Hier wat verder zit een fantastische kapper.”
Ok, gaan we straks doen saar.
Na hun broodje, waren de drie meiden op weg naar de kapper.
Bij de kapper nam saartje direct het woord. Ze bedoelde het echt goed, maar soms kon ze zo bazerig zijn. Meteen begon ze aan de kapper uit te leggen hoe Gwendoline haar haar moest geknipt worden.
(gwendoline)
“Seg, momentje e, Saartje, je vergeet dat het nog altijd mijn haar is!”.
(saartje)
“Sorry gwen, maar geloof me, het zal mooi zijn”.
Noortje, die er maar wat bij stond, voelde dat de discussie misschien wel wat zou oplopen, tja, gwen en saartje waren nu eenmaal twee karakterkes.
(noor)
“Allee meiden, maak nu alsjeblieft geen ruzie, komaan. Kijk, saartje, je moet gwen toch nog iets laten beslissen. En eerlijk gwen, je kiest zelf, maar ik denk inderdaad dat het kapsel dat Saartje voorstelt, je wel zou staan. En ik zou zelf durven een ander kleurtje geven aan je haartjes. Ik dacht aan iets donker rood/bordeaux achtig.”
“Nee, echt niet, ik hou teveel van de zwarte kleur van mijn haar, het kapsel wil ik wel doen”.
Na noch wat verder onderhandelen werd het uiteindelijk een strak, halflang caré kapsel, wat korter gesneden langs achter, en kreeg Noor toch een beetje haar zin. Het zwart bleef, maar de paars/blauwe mes werd felrood.
(Noor)
“Gwen, wij gaan nog wat rond shoppen e, terwijl de kapper zijn werk doet, we komen binnen een klein uurtje terug. Goed?”
(gwendoline)
“Jaja, laat me maar in de streek, ’t is proper”
Aan haar toon te horen was ze eigenlijk niet kwaad, dus Saartje en Noor verlieten met een gerust hart de kapper.
Ondertussen liet Gwendoline haar hoofd eens goed masseren. En terwijl ze daar zo lag, begon ze een vreemd gevoel te krijgen in haar buik. De koffie vanmorgen, het broodje en opnieuw een koffie begonnen hun werk te doen. Ongewild dacht Gwendoline terug aan een aantal jaar geleden, toen met haar vriendinnen naar de cinema gingen. Ze voelde zich weer rood worden en probeerde haar gedachten te verzetten.
Hihi, misschien had ik toch beter een luiertje aangetrokken, kon ik nu gewoon zonder zorgen lekker een plasje maken. Misschien zelf even in mijn broek kakken. Nja, dat laatste zou teveel ruiken, en dan word ik alsnog betrapt. Komaan, volhouden meid.
“zo, mevrouw, we gaan eraan beginnen, volgt u me maar. Wenst u iets te drinken? Een koffietje, of iets anders?”
“Nee, dank je, het is vriendelijk.”
Eigenlijk had ze best wel zin in nog een koffietje. Maar dan zou ze nog harder moeten, en dat wilde ze niet, uit schrik dat ze toch nog een warme poep zou krijgen.
Ondertussen bij Noortje en Saartje.
“Ok Saartje, tijd voor fase 2, heb je je smartphone bij? Want jij hebt meer mobiel internet dan ik.”
“Jawel mevrouwtje, Laten we ons ergens rustig zetten, in het park misschien, dat is eigenlijk maar een minuutje stappen van hier.”
Bij het park aangekomen; vleiden ze zich neer in het gras, het was lekker heerlijk weer, en het zonnetje deed echt deugd.
“Zo, Saartje, ik heb heel wat datingsite’s opgezocht, en deze leek me de leukste, mag ik je gsm even?”
( we laten de dames voorlopig even doen, en we gaan kijken hoe het met wouter gaat)
Hoofdstuk 2: wouter gaat spaghettie eten.
“hmm, ’t is weekend, ik ben alleen thuis, eigenlijk heb ik heel veel zijn om een pamperke aan te doen. Maar eerst moet er een ongelukje gebeuren, want alleen wie nog in zijn broek doet, draagt een pamper. Maar ja, weer was, stel dat mijn maten hier plots aan de deur staan. Nee, ’t zal voor een andere keer zijn”
Toch kwam wouter al wat lichtjes rood bij de gedachte aan een natte broek. De playstation, skyrim in het bijzonder bracht wel wat afleiding, en al rap was hij helemaal aan het opgaan in zijn spel. Zijn gsm trilde, en hij werd ruw uit de fantasiewereld van skyrim gerukt.
Humm, en nummer dat ik niet ken
“hallo, met wie spreek ik alsjeblief?”
“Hey, spreek ik met wouter? Maaike hier”
“Hey Maaike, lang geleden! Zeg, hoe is het nu met u?”
(Maaike was die schoolvriendin die een klein jaar geleden in haar broek had geplast tijdens de film, sedert dien had ze, uit schaamte, Wouter een beetje gemeden)
“Goe eigenlijk, ik ben nu al een klein jaartje van straat. Hij noemt Lander, en hij studeert nog, voor architect. We wonen eigenlijk al samen, in een klein huurhuisje, met een klein tuintje.”
“Ach, da’s leuk voor je, hij zorgt toch wel een beetje goed voor je he?”
Alhoewel wouter nooit echt iets voor haar voelde, had hij toch een boontje voor maaike.
“Ja, echt wel, hij is superlief. Maar waarvoor ik je eigenlijk bel, ik heb van thomas gehoord dat je nogal goed bent met honden?”
(thomas was zijn beste maat, en hij kende Maaike ook)
“Goh, wat is goed? Ik heb een beetje ervaring met mijn twee gangsters hier, en ik studeer wel nog bij voor hondeninstructeur, maar ik moet zelf ook wel nog heel wat kennis en ervaring opdoen. Waarom?”
“Wel, we hebben een hondje in huis gehaald, een shiba. In het begin was hij heel lief en aanhankelijk. Maar nu gedraagt hij zich echt jaloers, telkens als hij in de zetel zit bij mij, en Lander wil er bij komen, snauwt hij naar Lander. Als je vanavond niks te doen hebt, zou je het zien zitten om eens af te komen? Thomas komt spaghetti eten, en er zal meer dan genoeg zijn”
“Goh, ‘k weet nie, ’t is wel een beetje op het onverwachte. En zo heel veel weet ik ook nog niet over honden.”
“Komaan maatje, niet zo bescheiden, je bent altijd al super geweest met honden. Gewoon even observeren en je gedacht zeggen. En tegen mijn spaghetti kan je toch geen nee zeggen. Trouwens, kan je Lander meteen keuren, Thomas zal er ook zijn, en kunnen we er nog een spelletjesavond van maken.”
“Ok, ok, je hebt gewonnen. Op één voorwaarde. Dat is dat ik mijn honden mag meedoen. Dat gaat ten eerste een hele goeie socialisatie zijn voor jullie hondje, en dan kan ik rustig iets drinken en blijven slapen”
en dan neem ik wat pampertjes mee voor jou, je weet nooit dat je weer in je broek plast
“Je kan hier altijd blijven pitten, da’s geen probleem. En wat de honden betreft, ik vertrouw op jouw, je zal wel weten wat je doet”
“ok, tot vanavond dan, rond een uur of 19:00, ach ja, smsje me het adres nog door?”
“Ja, tot dan”
Komaan wouter, zet die plasbroek uit je hoofd. Je gaat geen vanavond geen pamperavondje hebben.
Het was ondertussen al bijna 18:00. Dus sloot wouter de playstation af, en besloot om rap nog een flesje wijn te halen voor vanavond. Gelukkig was er een carrefour op wandelafstand. Letterlijk twee straten verder. In de carrefour ging hij rechtstreeks naar de wijnafdeling, en koos een lekker wit wijntje uit (hijzelf dronk liever rood, maar hij wist dat zowel Thomas als Maaike liever wit hadden). Hij kon het, zoals gewoonlijk, niet laten om de rekken met maandverbanden extra langzaam te passeren. Niet de maandverbanden intresseerden hem, maar in diezelfde rekken lagen een beperkt aanbod pampers voor volwassenen. En dat interesseerde hem, zoals we weten, wel.
Damm, ik moet er echt opletten dat ik niet meer zo opvallend naar die pampers zit te staren. Straks gaan de mensen nog doorhebben dat ik ze wel wil kopen, maar niet durf.
Tingding, tingding een sms’je van Maaike
“boterstaat 35, heule. En Wouter, je hoeft echt geen flesje wijn mee te brengen he”
Te laat meid, maar akelig hoe goed ze me kent
Terwijl hij rustig op zijn gemak naar huis wandelde, was hij al aan het denken wat de mogelijke oorzaken van het gedrag van hun hondje kon zijn. Eenmaal thuis sprong hij rap in de douche. Hij keek er eigenlijk naar uit. Het was al even geleden dat hij Thomas had gezien. En Thomas was echt zijn beste maat. Thomas was iemand met een grote mond, echt een macho type, maar met een peperkoeken hartje. Een flapuit, maar als het erop aankwam echt een kerel waar je op kon bouwen, en die ook echt met iedereen het beste voor had.
Wat ga ik aandoen? Een metal look, of toch maar gewoon een jeans en een hemdje. Tja Lander ken ik nog niet echt, maar als ik echt metal ga, dan heeft hij misschien direct al een slecht beeld van me. Anderzijds, hou ik nu eenmaal van metal.
Het werd een combinatie van beiden. Hij deed een gewone jeans aan, met daaronder zwarte sneakers. Daarboven een T-shirt van möterhead en een zwart hemdje met lange mouwen die hij open liet staan.
Tja, geen “ongelukjes” of een pamperke vanavond. Jammer, maar daarentegen gaat het wel een leuke avond worden.
(laten we ondertussen weer eens kijken hoe het met gwendoline, saartje en noortje gaat)
Hoofdstuk 3: Het complot word onthult
Saartje en Noor waren ondertussen volop bezig datingsite’s aan het uitpluizen. Uiteindelijk kozen ze voor cupido match, de site die noor eerst had gevonden.. Samen zaten ze te brainstormen om een leuk aantrekkelijk profiel aan te maken, in naam van…….Ja, je raad het al, in naam van Gwendoline. Het enige dat er nog aan ontbrak was een leuke profielfoto.
(noortje)
“Dat doen we straks wel, Saartje, want ik vind dat we een foto moeten hebben in haar nieuwe outfit, en met het nieuwe kapsel”
(saatje)
“Volledig mee eens, kom meid, we gaan ons gwen gaan halen van bij de kapper”.
Ondertussen bij de kapper.
“Zo mevrouw, we zijn klaar. En, is het wat je in gedachten had?”
“Nja, toegeven, ik vind het wel mooi, maar het is een beetje wennen, er is toch een redelijk stuk af”
“Ja, maar eerlijk vind ik het wel echt bij je passen, volgt u me maar voor je jas”
Ze kunnen maar zien dat ze rap terug zijn, want ik moet echt dringend, en ik wil hier echt niet bij de kapper met een kakbroek zitten
Net als ze betaald had, kwamen Saartje en Noor al giechelend binnen.
“Waarom al dat gegiechel? Toch niet met mij hoop ik?”
(noor)
“Nee, echt niet, en gwen, je haar ziet er fantastisch uit”
(ze keek samenzweerderig naar Saartje)
(saartje)
“Nu alleen nog een foto van je nieuwe look. Komaan gwen, laten we nog iets gaan drinken om de dag af te sluiten. Je kan je dan op het toilet omkleden.”
“Seg, awel, ben ik plots zo niet goed genoeg meer voor op de foto?”
Saartje: “Ma jawel, maar zaag nu eens niet gwen, doet dat gewoon even voor ons. We zijn gewoon fier op onze jani kazalski talenten”
“Allee kom, we zijn weg, want ik moet eigenlijk heel dringend”
Eenmaal aangekomen op de grote markt, kozen ze een plaatsje uit buiten op een terassje, om nog van de laatste zonnestraaltjes te genieten. Gwen haastte zich naar de toiletten. En natuurlijk staat er net op zo’n moment en lange wacht rij.
Saartje kwam haar tegemoet met de zak met haar nieuwe kleren, ze had gezien dat er toch een wachtrij stond.
(saartje)
“Je bent deze vergeten. Goed geprobeerd,maar je komt er niet vanuit. Wat moet ik voor je bestellen als ze komen?”
(gwendoline)
“Doe maar gewoon een colatje”
Het was met een fijn, paniekerig stemmetje dat ze sprak. Ze laatte een klein scheetje, in de hoop om zo de druk toch wat te verlichten. Meteen voelde ze hoe haar broek lichtjes warm werd.
Nee, echt, hier niet. Ik wil hier echt niet publiekelijk in mijn broek kakken. Ach, shit, te laat. Hopelijk valt het nog mee, en is het maar een klein beetje.
Er kwam een hokje vrij, en ze spurte naar binnen. Zo rap ze kon deed ze haar broek uit, maar voor ze de tijd had om haar slip te laten zakken, voelde ze nog een scheetje, en opnieuw voelde ze weer een warm gevoel in haar broek.
Och nee! Dat meen je niet, straks heb ik alsnog heel mijn onderbroek volgekakt!
Haar broek had ze gelukkig kunnen redden. Maar haar onderbroek had ze inderdaad volgekakt. Gelukkig had ze altijd, maar dan ook altijd vochtige toilletdoekjes mee. Ze begon aan het kuiswerkje en haar slipje kreeg ze eigenlijk zo goed als helemaal proper.
Pfieuw, so far so good, mijn broek heb ik droog kunnen houden,en mijn slipje weer proper gekregen. Echt, die doekjes hebben mij al een paar keer gered.
Ze deed haar nieuwe kleren aan, en probeerde zo goed als kon om haar andere kleren netjes op te vouwen voor ze in de zak vlogen.
Met een opgelucht gevoel ging ze vrolijk bij haar vriendinnen aan het tafeltje zitten.
(saartje)
“Amai, ik had je al bijna als vermist opgegeven”
(Noor)
“Je moet weer grondig overdrijven e Saartje, zo lang heeft gwen nu ook niet weggezeten, Er stond trouwens een wachtrij”
(gwendoline)
“Nemen we nu een foto van ons drietjes?”
(saartje)
“Nee, eerst van gwen alleen. Sta daar eens bij die boom gwen, En neem maar je meest verleidelijke pose aan”
(gwendoline)
“Waarom? Als we er met zijn drietjes opstaan zie je toch ook mijn nieuwe look”
(saartje)
“Ja, maar toch, komaan, eentje. En dan eentje met ons drie.”
Gwendoline was zodanig opgelucht van daarnet, dat ze zonder al te veel tegenpruttelen toch instemde.
De meiden dronken hun drankjes leeg, en namen afscheid van elkaar.
Gwendoline kwam thuis, en besloot om onmiddellijk haar nieuwe kleren weer te wisselen voor haar oude. Ze wilde niet dat haar hondje ze meteen vuil ging maken. En dat bleek niet overbodig. Want toen ze haar had omgekleed, stormde morris haar al kwispelend te gemoed en begon enthousiast te springen en haar gezicht te likken.
“Hey schatteke, heb je me zo gemist.”
Na eerst nog een wandelingetje te maken met haar hondje, besloot ze om een aperitiefje te drinken en ondertussen haar mails na te lezen.
Wat, cupido match? Lijkt me een datingsite wel. Hoe komt dat in mijn mailbox, ik heb me toch nergens aangemeld? Toch maar eens kijken. WAT? Een profiel op mijn naam? Maar dat is precies de foto die vanmiddag is getrokken? DAT BEN IK!?
Het werd Gwendoline nu stilletjes duidelijk.
Achzo, daarom dat ik perse een nieuwe look moest krijgen, en daarom dat ze ook perse een foto van mij alleen wilden. OCH! Die twee zijn echt niet te schatten.
Ja, ja, dat hadden haar beste vrienden haar goed gelapt.
Maar hoe zou het ondertussen bij wouter zijn?
Hoofdstuk 4: Wat een spelletjes avond kan teweegbrengen.
“Kom binnen, jij bent waarschijnlijk wouter. Loop maar door, Maaike staat nog even in de potten te roeren, maar je kan alvast kennismaken met Kira, ons jaloers hondje”
De honden van Wouter kwamen heel bedeesd achter (ja, ze wisten dat ze nooit ergens zomaar voor wouter uit mochten lopen, zonder de uitdrukkelijke toestemming).
Inderdaad, hun shiba, een karakterke. Het begon direct fel te doen tegen de oude boxter, die het dan ook counterde met en corrigerende snauw.
Maaike kwam lichtjes in paniek de keuken uitgerend.
(wouter)
“Rustig maaike, ze gaan heus niet beginnen vechten ofzo. Borre heeft Kira net gewoon wat gecorrigeerd, dit is goed. Geloof me.
(maaike)
“Ach ok. Ik zie dat je zoals gewoonlijk weer niet hebt willen luisteren en toch een wijntje mee hebt. Is wel lief van je. Thomas kan ieder moment toekomen. Zet je gerust al in de zetel met Lander, ik breng dadelijk een fris pintje”
Maaike gaf hem een kus en ging twee frisse pintjes halen uit de keuken.
Wouter merkte op dat ze dezelfde jeans aanhad waar ze ooit bij hem thuis in had geplast. En kwam zonder het te beseffen weer lichtjes rood.
Damn, maaike waarom moest je nu perse die broek aanhebben. Niet in je broek plassen he, want ik heb geen pampertje bij voor je. Komaan wouter, stop het, straks krijg je een rooie kop. Zie maar dat je zelf niet in je broek doet, want als je aan pintjes begint, je weet hoe zwak je blaas is.
Wouter zette zich met Lander in de zetel, en besloot om Kira maar wat te observeren. Daarvoor was hij hier tenslotte. En dat verzette zijn gedachten en beetje.
De bel ging, dat moest thomas zijn. Meteen stormde kira naar de deur met veel lawaai. Wouter’s staffie wilde vrolijk mee doen, maar één gebaar van wouter bracht hem op andere gedachten. Borre, de oude, rot trok er hem niks van aan.
(Lander)
“Pffieuw, jij hebt ze wel goed in de hand zeg, indrukkwekkend”
(wouter)
“Goh, niet speciaal, gewoon genoeg geduld hebben en er veel mee bezig zijn.”
Lander deed de deur open, en inderdaad het was thomas.
(thomas)
“Yip, jij bent vast die toekomstig architect? Ik ben thomas, the one and only”
(wouter)
Typisch, hij kan het niet laten en moet toch altijd maar opvallen e, Gelukkig ken ik hem beter dan dat.
“Maaaatjeeee! Veel te lang geleden, alles goe? Zeg, is u lief niet mee?”
(thomas)
“Yoow, ja zeg wel, veel te lang geleden. Met mij alles goe, en met u? Nja, Sarah ging een avondje uit met vriendinnen, en eerlijk gezegd, blij dat ik niet mee ben. Want een hele avond omringd door allemaal vrouwen, ik word zot”
(wouter)
“’k versta het, met mij alles prima, nog steeds happy single”
(thomas)
“Wie weet voor hoe lang nog maatje, je weet nooit.”
Terwijl hij dat zei, merkt wouter op dat thomas knipoogde naar maaike
(thomas)
“Hey maaike, wat eten we? Er zal toch genoeg zijn e, want ik heb grote honger”
(maaike)
“Ja zeg, ook een goeiedag e. Ik zei toch dat het spagehettie was. En ja, er zal genoeg zijn.”
Verontschuldigend stapte thomas naar maaike toe en gaf haar een kus. Maaike draaide met haar ogen, op een manier van: ai ai toch, typisch thomas weer. Gelukkig kende ze hem ook wel een beetje en wist ze dat hij echt een goeie gast was.
(maaike)
“trouwens, lander, hef maar je luie reet op en dek maar de tafel, het eten is klaar”
(Lander)
“jahwolh mein fuhrer”
Wouter, thomas en maaike lachten om zijn reactie. De tafel werd gedekt en terwijl dat iedereen gezellig spaghettie zat te slurpen, ging het over hondengedrag.
(maaike)
“En meneer de hondenfluisteraar, heb je al tips voor Kira”
(wouter)
“Ja, maar ik weet niet of je het graag gaat horen”
(maaike)
“we willen er echt aan werken, dus shoot”
(wouter)
“Ok, het eerste wat me opvalt is dat je veel te veel met een klein stemmetje babbelt tegen kira. Zo’n stemmetje mag je alleen gebruiken om positief te belonen. Maar ongewenst gedrag mag je niet positief belonen. Zo zorg je dat je je zwak opstelt tegenover kira, waardoor dat haar dominante kantje alleen maar sterker word. Als je zou beginnen met een neutrale/strenge stem te corrigeren, zou het al meer effect hebben. Ik zou voorlopig beginnen met te werken aan de deurbel. Dus telkens als er iemand belt, doe je niet onmiddellijk open, maar stuur je kira in haar mand. Ik voorspel dat ze er dadelijk weer gaat uitspringen, maar je blijft haar terug sturen tot ze het opgeeft, pas dan doe je open. Dat gaat veel geduld vragen. Dan zou ik nog verder werken aan de zetel. Doet ze lelijk naar lander als hij erbij komt, dan zet je haar gewoon uit de zetel. Na een minuut of 10 laat je haar terugkomen. Doet ze het weer, dan zet je haar opnieuw uit de zetel. Belangrijk is wel dat jij het doet. Zo maak je haar duidelijk dat jij de situatie onder controle hebt, en dat ze jou niet moet beschermen. Dat laatste zou normaal veel vlotter moeten gaan, je gaat zien dat ze heel rap gaat bijdraaien”
(maaike)
“WOW. Ik had van thomas gehoord dat je goed was. Maar nu heb je me toch echt even verstelt doen staan, dat je in zo’n korte tijd het probleem doorziet, en ook meteen weet hoe je het moet aanpakken. Ik was me er zelf niet van bewust dat ik kira haar probleemgedrag zelf voedde. Wouter, je mag best trots zijn op jezelf”
(lander)
“Iemand nog een bordje spaghettie?”
Zoals verwacht veerde thomas direct recht en stak gretig zijn bord naar voren. Het onderwerp hondengedrag was gepasseerd. Nu was er tijd om Lander te bestoken met vragen. Tja, maaike was een vriendin van zowel thomas, als van wouter, dus ze wilden alleen het beste voor haar. Maar lander kon er goed mee om en bleek een prima kerel te zijn met gevoel voor humor.
(lander)
“schat, je weet dat ik straks weg ben he, en dat ik met mijn maten naar dat techno feestje ging”
(maaike)
“weet ik zoetje, als je nog mooi braaf je bordje in de keuken zet, mag je van mammie vertekken”
Lander, die zoals gezegd ook best gevoel voor humor heeft, graptje mee.
“ja mama, en ik zal flink zijn en niet met vreemde meneren meegaan”.
De rest lag in een deuk terwijl lander zijn bord in de keuken zetten en afscheid nam.
(wouter)
Dat heb ik nodig, een vriendin die voor mij af en toe mammie speelt. Want als ze mammie speelt, zal ze me ook moeten verversen als ik weer eens een natte broek heb, of nog erger. Wie weet moet ik dan zelf een pamper dragen. Och dat zou het einde zijn, maar ja, wie wil nu zoiets? Droom maar lekker verder wouter.
De rest van de bende had eigenlijk ook genoeg, en iedereen besloot maaike een handje te helpen in de keuken. Daarna gingen ze weer gezellig aan tafel en werd de wijn nog eens bijgeschonken.
(thomas)
“eigenlijk hebben we nog niet echt een foto van ons drietjes he, komaan, ik neem een selfie van ons”
Ze schoven dichterbij elkaar, en thomas zorgde er subtiel voor dat het eigenlijk vooral wouter was, die er goed opstond. Het viel wouter op dat hij voor de tweede maal knipoogde naar Maaike. Waarom was hem echter een raadsel.
(maaike)
“En wouter, eerlijk, ben je het nog niet moe om single te zijn?”
(wouter)
“Neuh, ik ben perfect gelukkig met mijn dogs”
(maaike)
“Komaan, niemand is gemaakt om alleen te blijven. Ik weet zeker dat je vroeg of laat ook wel iemand zal vinden. Misschien vroeger dan je denkt”
Ze besloten om een spelletje te spelen. Het werd uiteindelijk de kolonisten, een lang spel. En tijdens het spel werd er uiteraard ook weer de nodige hoeveelheid bier gedronken. Het werd een heel gezellige avond. Niemand was echt dronken, maar ze waren toch alle drie lichtjes tipsy.
(thomas)
“Ik ga dan stillekes door denk ik. Ik had belooft aan Sarah dat ik thuis zou slapen bij haar”
(maaike)
“je gaat zo toch niet rijden, achter al die pinten?”
(thomas)
“Nee gij, zot. Ik heb mijn voorzorgen genomen en ben met de fiets gekomen”
(maaike)
“dan is ’t goe”
Ze namen afscheid van elkaar. Wouter ging nog even een sigaretje roken in de tuin, en liet meteen de drie honden even een plasje doen. Ondertussen was maaike de tafel wat aan het opruimen, en maakte de slaapplaats voor wouter klaar. Ze kropen meteen onder de wol. Maaike in haar bedje, en wouter op een luchtmatras in living. Terwijl hij daar zo lag, spookte de avond wel door zijn hoofd. Hij was best gelukkig, maar thomas en maaike hadden wel gelijk, soms miste hij iemand in zijn leven.
Een lief meisje,om samen mee te wandelen, te knuffelen, te reizen, te koken. Kortom, om samen te leven. En een meisje die me geen freak vind. Een meisje die er zelf van houd dat ik nog wel eens in mijn broek doe. Of nog beter, die zelf ook al eens graag in een pamperke rondloop. Dat zou fantastisch zijn.
Uiteindelijk viel hij toch in slaap, en zo brak de volgende dag aan.
Oeiw, ik moet plassen. Dat bier van gisteren heeft serieus mijn blaas gevuld.
Maaike was al op, fris gedoucht en aan het ontbijt bezig.
“Ik heb verse, straffe koffie, kan je vast wel gebruiken”
(wouter)
“Zalig precies wat ik nodig heb. Maar euh, ik ga toch echt eerst moeten gaan plassen. Anders heb ik een natte broek”
“Je zal toch even geduld moeten hebben. Lander zit op het toilet, en ’s morgens kan dat bij hem wel even duren. Maar je bent al een grote jongen é, mammie weet dat je het kan”
Ja, daar gaan we weer. De zelfde grapjes als gisteren. Je moest eens weten maaike, wat voor vriendin ik wil. En hoe graag ik eigenlijk gewoon mijn broek plas.
Lander kwam gelukkig net op tijd van het toilet, en wouter spurtte naar binnen.
“Dat was precies dringend, en, een leuke avond gehad schat?”
(maaike)
“Ja super, en jij? Waren het goeie dj’s?”
(Lander)
“fantastisch, maar enorm druk”
Aan de uitgebreide ontbijttafel werd er nog wat gezellig bij gekletst. Daarna vertrok wouter richting huis. Thuis aangekomen plofte hij lui in de zetel, met zijn tablet op zijn schoot. Hij voelde dat nog niet al het bier uit zijn blaas was, en er waren ondertussen ook een paar tassen koffie bijgekomen.
Toch was hij te moe,of te lui om naar het toilet te gaan. Bovendien speelde de gedachte om deze keer toe te geven en echt te wachten tot het “per ongeluk” in zijn broek zou zijn.
Nog geen 10 minuten later was het al zover. Hoe hard hij ook zijn benen dichtkneep, hij hield het niet droog. Hij voelde hoe een warme straal langs zijn benen naar beneden liep. Ondanks dat hij alleen thuis was, voelde hij zich toch rood worden. En terwijl er langzaam aan een donkere plek begon te groeien voelde wouter zich fantastisch.
Zaaaalig, och wat ben ik toch een klein ventje. Ik denk dat ik toch beter een pamperke aandoe
Dat was nog iets raars aan wouter. Hij wilde principieel nooit een luier aandoen, als hij geen “ongelukje” had. Hij vond ergens dat hij eerst aan zichzelf moest bewijzen dat hij wel degelijk nog een pamper om moest.
Wouter smeet zijn broek en onderbroek in de was, ging naar boven en trakteerde zichzelf op een dikke luier. Daarna kroop hij weer in de zetel met zijn laptop en opende zijn mailbox.
Euh, cupido match, precies een datingsite. Even kijken. Maar, dat profiel gaat precies over mij? En dat is de foto van gisterenavond bij maaike? AHA, nu weet ik waarom thomas heel de tijd knipoogjes gaf aan maaike. Die twee hebben dit onder elkaar bedisseld. Wacht maar. Maar ja, eigenlijk, waarom niet, je weet nooit dat ik iemand tegenkom.
(Ondertussen wil ik nu weten hoe het bij gwendoline is. Heeft ze haar profiel bij cupido match meteen verwijderd? Geeft ze het toch een kans? Met een beetje geluk komen we daar in het volgende hoofdstuk achter, lees daarom snel verder)
Hoofdstuk 5: Cupido match, deel 1.
Ik ben best gelukkig hier, in mijn huisje. Ok, ik voel me misschien soms wat eenzaam, maar Morrisje is er toch. Nja dat is niet hetzelfde. Maar stel dat ik iemand tegenkom, en het klikt. Vroeg of laat gaat hij toch ontdekken wat ik leuk vind. Stel dat hij pampers maar niks vind? Als hij het zelf maar niks vind, tot daar. Maar wie weet vind hij mij een raar mens. Trouwens, pampers niet alleen e. Daar zou hij misschien nog mee kunnen leven. Maar met iemand die graag af en toe in haar broek plast. Of zelf graag rondloopt in een kakbroek? Nja, we zien wel zeker. Komaan meid, stop met piekeren, en ga gewoon eens kijken of er leuke venten tussen zitten.
Ze kroop achter haar computer , opende cupido match en logde in met haar nickname “red angel”
(haar vriendinnen hadden haar een nickname gegeven, ze vonden het veiliger om niet haar echte naam te gebruiken).
Terwijl ze daar zo zat, voelde ze haar buik weer rommelen. Tjah, we weten ondertussen welk effect koffie op gwendoline had. Gwendoline was in een ondeugende bui, en had dus helemaal geen zin om netjes naar het toilet te gaan. Maar ze had ook geen zin om straks een was te moeten doen, dus besloot ze om eerst maar een verse mooie dikke luier aan te trekken. Dan kon ze zonder zorgen toegeven aan haar ondeugende bui, en lekker in haar broek doen, zonder dat ze dan met een vuile was zat.
Meteen waren er volgens cupido match al 15 kandidaten die bij haar zouden passen. De meeste waren overdreven gespierde matcho’s, in ontbloot bovenlijf met perfecte korte kapsels. Enfin, eigenlijk alles behalve haar type. Eentje sprong er echter wel uit, een zekere “dogman”.
Humm, tenmiste geen overdreven afgelikte mister perfect, en hij ziet duidelijk graag honden. Die ga ik toch even checken.
gwendoline gaf cupido match gelukkig dus een kans, net als wouter. Het lot brengt hun voorlopig wat dichter bij elkaar. Benieuwd of het lot hun nog dichter bij elkaar zal brengen? Lees maar gauw verder.
Hoofdstuk 6: Cupido match deel 2
Terwijl wouter daar op zijn gemak, gezellig in de zetel zat met een dikke luier om, keek hij rustig wat rond op cupido match.“Pfff, waarschijnlijk toch tijdverlies. Ok, misschien, heel misschien kom ik hier iemand tegen waarmee het kan klikken. Maar dan nog. Vroeg of laat ga ik toch moeten opbiechten waar ik van houd. Ik kan mij zo voorstellen dat dit echt een afknapper is. Wie wil nu een vent in pamper? Zelf als ze dat aanvaard, het gaat om meer dan dat e. Een volwassen vent die nog in zijn broek plast? Nee, hier moet ik niet al te veel op hopen.
Toch melde hij zich op een zeker moment aan met zijn nickname “dogman”.
(ja ook zijn vrienden vonden het veiliger om niet zijn echt naam te gebruiken)
Wow 10 matches al. Ja, amai, wat voor matches. Precies allemaal perfecte barbietruttjes en snobtrutten. Ach wacht, dat is misschien iets, die red angel. Ziet er een lief meisje uit. Zou ze willen chatten?Ik zie dat ze online is.
(ondertussen bij gwendoline/red angel)
Yes, ik zie dat dogman online is. Precies telepathie..“Hey red angel, ik zag je profiel, en zou je graag wat beter leren kennen, zin om met mij te chatten?”
Ja, met gewoon wat chatten doe ik niks mis e. Wie weet is die gast echt gewoon ok.
“Ok mister dogman, nodig me maar uit in privé chat, ik zal je uitnodiging aanvaarden”
(wouter/dogman)
“Hey, ik ben dus dogman, en zoals je wellicht vermoed hou ik ongelofelijk van honden”
(gwendoline/red angel)
“Komt goed uit, want ik heb zelf een klein hondje van het asiel, en die ga ik nooit of te nimmer voor niemand wegdoen”
(wouter/dogman)
“Ik versta je heel goed, gelijk heb je. Maar zoiets zou ik in nog geen 100 jaar vragen aan iemand. Trouwens ik heb er twee, en hier hetzelfde, die doe ik ook nooit of te nimmer weg.”
(red angel)
“Hey, we hebben al één raakpunt gevonden en we zin nog maar 5 minuten aan het chatten. We zijn goed bezig é”
Jaja, gelukkig dat er geen webcam is, want je zou me nu moeten zien zitten in een dikke pamper, je loopt weg
(dogman)
“Ja, we zijn echt goed bezig. Ik denk dat ik je maar alvast ten huwelijk moet vragen. Red angel, wil je met me trouwen. Nee, echt, was maar een grapje hoor. Maar wel een fijn gesprek”
Zou je het gesprek ook nog zo fijn vinden moest je weten dat ik hier gewoon in een luiertje met je zit te chatten?
(red angel)
“Hahaha, zo wanhopig? Je deed me even verschieten, maar ik vond het wel grappig.”
(dogman)
“Bah, wanhopig, wat is wanhopig. Ik ben best gelukkig, echt. Maar als ik eerlijk ben, moet ik toegeven dat ik me soms wel een beetje eenzaam voel. Ok, ik heb toffe vrienden, en ik heb heel veel aan mijn doggies, maar ja dat is toch niet hetzelfde”
Oei, nee, ik moet weer plassen. Fuck, al een beetje te laat. Humm, eigenlijk best lekker warm.
En terwijl wouter langzaam aan in zijn pamper plaste, kreeg het toch weer een rode kop.
(red angel)
“Ik snap je helemaal. Hier eigenlijk net hetzelfde. Ook best gelukkig, toffe vriendinnen, en leuke baan, een tof huisje. Een heel lief hondje, maar ja soms ook wat eenzaam. Zeg, ik weet wat jij nodig hebt, een bezoekje van een rood engeltje”
Met een pruttelend geluid voelde hoe gwendoline haar poep aangenaam warm begon te gloeien. Ook hoorde ze hoe haar luier begon te knisperen. Ze werd bloedrood, maar tegelijkertijd kreeg ze toch ook vlinders in haar buik.
Nee, nu echt niet, niet terwijl ik zit te chatten. Ach shit te laat. Fuck, ik heb hier gewoon in mijn broek gekakt terwijl ik zit te chatten met dogman. Dat voelt raar. Gelukkig is er geen webcam. Humm, het voelt eigenlijk best wel goed.
(dogman)
“Zou dat kunnen? Een rood engeltje? Die mij wil zien in het echt? Ik dacht dat engeltjes gewoon kleine ventjes met vleugeltjes waren? Toch niet rood? Die bestaan toch niet?”
(red angel)
“Daha, kijk eens goed naar mijn nickname, dogman”
(dogman)
“Ik was je maar aan het plagen, natuurlijk wist ik dat je het had op jezelf. En ja, als jij het ziet zitten wil ik zeker eens afspreken. Vanwaar ben je?”
(red angel)
“Heule, dat ligt tegen kortrijk”
(dogman)
“Ken ik, ik heb daar als kind gewoond. Ik woon nu in kortrijk. Ik weet hier wel een paar leuke plekjes zijn. Zie je het zitten om naar kortrijk te komen?”
(red angel)
“Natuurlijk, dat is echt niet ver voor mij. Past volgend weekend?”
(dogman)
“vrijdag is moeilijk, ik heb ’s avond tot laat les, maar zaterdag lukt wel. Wat heb je liefst, in de namiddag of ’s avonds?”
(red angel)
“Liefst ’s avonds. Dan heb ik zaterdag nog tijd voor mijn hondje. Trouwens, welke lessen volg je wel?”
(dogman)
“Dat vertel ik je zaterdag dan. Neem gerust je hondje mee, ik ben toch van plan om de mijne ook mee te nemen, als dit ok is voor jou?”
(red angel)
“Ja, zeker, ik hou enorm van honden, dat wist je ondertussen wel. Ik zie nog wel of ik de mijne meedoe. Wat zullen we zeggen, zaterdag rond 20:00 aan het station? Daar raak ik altijd makkelijk mijn autootje kwijt.”
(dogman)
“Ok, ik kijk er al naar uit”
(red angel)
“Goed, ik ook. Maar ik ga je nu moeten laten. Ik heb zou graag nog wat poetsen.”
Mij verversen bedoel ik. Want mijn pamper is behoorlijk gevuld, dat wil je niet weten.
(dogman)
“Ok rood engeltje, ik ga je laten poetsen, tot zaterdag alvast”
(red angel)
“Ja tot zaterdag”
(zowel “dogman” als “red angel” sloten af met een gelukzalige glimlach op hun gezicht. Toch mooi hé, het ontstaan van een prille liefde)
Hoofdstuk 7: Het zoenoffer
Gwendoline liep, of eerder, waggelde, in haar luier naar de badkamer. Zo goed als ze kon deed ze haar pamper uit, draaide die in een zwarte vuilzak (ja, met haar “hobby” lette ze er altijd op dat ze zwarte, niet doorzichtige vuilzakken kocht) en naam een heerlijke douche. Plots ging de bel“Ja ik kom!”
Snel deed ze een badjas om, en haastte zich naar de deur.
Noor en Saartje stonden daar met een zak vol lekkere ontbijtkoeken.
(saartje)
“Verassing, een ontbijtje!”
(noor)
“Je hebt ons stiekem plannetje dat we gesmeed hebben al ontdekt ondertussen? Ben je kwaad?”
(gwen)
“Humm, jullie zijn echt niet te schatten! Gelukkig dat je ontbijtkoeken mee hebt, of je mocht niet binnen. Maar kom, ik ga mij omkleden, en ondertussen wil ik verse koffie en versgeperst sinaasappelsap. Dan kan ik misschien jullie stunt wel vergeven.”
Typisch iets voor gwendoline, eigenlijk was ze allang niet meer kwaad. Maar ze wilde, bij wijze van wraak, hun vriendinnen toch even laten zweten.
Dus terwijl gwen zich omkleedde, zocht Saartje achter de fruitpers, en begon Noor alvast verse koffie te zetten. Een kwartiertje later kwam Gwendoline gekleed en opgefrist de badkamer uit.
(noor)
“Kijk gwen, verse ontbijtkoeken, verse koffie en versgeperste sinaas. Ben je nog kwaad?”
(Gwendoline)
“Nee, echt niet. Ik was al niet meer kwaad toen jullie aanbelden met verse ontbijtkoeken. Trouwens, ik heb zelf al een eerste date”
(saartje)
“Och, gwen, wat gemeen. En wij maar zweten, en verse koffie maken en al. Niet fair!”
(gwendoline)
“Tjah, jullie hadden me ook liggen, dus dit was mijn klein wraakje”
(saar)
“Maar nu moet je me wel alles vertellen over je date! Staat er een foto op zijn profiel?”
(noor)
“Ja gwen, we willen alles weten!”
(gwen)
“Ok, ok. Straks, eerst ontbijten”
Terwijl de drie vriendinnen zich op de koffiekoeken storten vertelde gwen alles van haar chatgesprek met “dogman”. Voor het eerst in lange tijd had ze vlinders in haar buik.
Hoofdstuk 8: Gwendoline krijgt hulp.
We gaan nu even doorspoelen naar de zaterdag. Want zowel bij wouter als bij gwendoline was het een gewone werkweek. Daar valt niet zo veel over te zeggen. Ik kan je wel verklappen dat zowel wouter als gwendoline vlinders in de buik hadden. Ze keken er allebei enorm naar uit.Gwendoline was al vrij vroeg wakker. Slapen kon ze niet meer, heel de tijd dacht ze aan haar afspraakje van vanavond. Daarom besloot ze om na het ontbijt erop uit te trekken met morrisje. Lange wandelingen hielpen altijd om haar zenuwen te bedaren. Ze trok een gewone jeans aan, stevige wandelschoenen en een dikke trui. Want het was nogal killeg vandaag. Morrisje kende de wandelschoenen, en wist wat er kwam. Zot en vrolijk rende hij al blaffend door het huis.
“ja morrisje, we gaan wandelen. Jaja mijn zotteke, doe nu efkes rustig”.
Ze deed de leiband aan, zette morris naast haar in de passagierszetel en ze vertrok naar een nabijgelegen bos. Daar kwam bijna nooit iemand, dus daar kon hij ook eens lekker loslopen. Na een paar uur uitwaaien besloot ze om weer naar huis te gaan. Haar zenuwen waren ondertussen weer wat bedaard. Onderweg naar huis stopte ze voor een broodje, want ze had erge honger, en geen zin om nog boodschappen te doen. Lekker lui plofte ze in de zetel met haar broodje, en zette netflix op. Morrisje viel direct in slaap in zijn mandje. Ze vergat de tijd helemaal uit het oog tot plots bel ging.
Het was noor die voor de deur stond.
(noortje)
“Hey meid, klaar voor je date vanavond?”
(gwendoline)
“Hey noor, kom erin. Hoe bedoel je klaar?”
(noortje)
“Ik bedoel wat ga je aantrekken gekkie”
(gwendoline)
“Goh, ik dacht gewoon de kleren die ik aanheb”
(noortje)
“Jah, ik dacht al zoiets, daarom dat ik dus gekomen ben e. Om erop toe te zien dat je er onweerstaanbaar uitziet. Komaan je gaat wel op liefdespad vanavond e. Nee, die vuile wandelschoenen, en slobbertrui, daar komt niks van”
Daarom was gwendoline zo gek op haar vriendinnen. Ze deden gewoon wat ze moesten doen, zonder te denken van “hoort dit wel”, nee eigenlijk vond ze het echt lief van noortje.
(noortje)
“Kom, maak me eerst maar een koffietje, en dan duiken we samen je kleerkast in”
Ze dronken samen een koffietje, buiten, want gwendoline voelde nu toch weer wat zenuwen komen en wilde een sigaretje bij haar koffie.
(noortje)
“kom meid, we gaan kleertjes kiezen. Ik ga je eerst zelf laten kiezen, daarna doe ik een suggestie”
(gwendoline)
“Ok, das goed. Ik had gedacht om mij een beetje sexy te kleden, zonder echt erover te gaan. Ik dacht aan dat zwart geraffeld jeansrokje. Samen met dat kaki topje hier, en daarboven mijn rood leren jasje?”
Want misschien, als ik een rok aandoe doe ik wel een pamper aan, zodanig dat je het op het eerste zicht niet ziet, enkel als je er goed oplet. Dan kan ik meteen merken hoe hij erop reageert. Als hij niet meer wil afspreken, heeft hij het gezien en is het een afknapper voor hem. Als hij nog wel wil afspreken, heeft hij het ofwel niet gemerkt, of hij maakt er geen punt van. Hoe dan ook, liever de korte pijn.
(noortje)
“Ja, niet slecht, dat rokje staat je wel, maar met dat rood vestje denk ik dat het wat te vamperig wordt. Ik zou gewoon dat vestje veranderen. En welke schoenen?”
(gwendoline)
“Mijn doc’s?”
(noortje)
“Ja, je dr. Martins passen er zeker onder, maar dan ga je echt weer voor de metal/gothic stijl. Pas op niks mis mee, veel venten houden daarvan. Maar wat als hij nu niet echt metal is? Ga je hem daarmee niet wegjagen? Als je gewoon je baskets aandoe, dan zie je er wat speels uit, niet te stijf en toch nog sexy”
Als ik hem wegjaag, zal het heus niet aan mijn schoenen liggen, maar aan wat ik onder mijn rok ga aandoen.
(gwendoline)
“Ok, er is iets van. Dus het worden mijn baskets. Goh dat ging best vlotjes. We hebben nog even tijd voor ik me moet klaarmaken. Nog een koffietje?”
(noor)
“Seg, seute. Met je koffie altijd. ’t Is weekend é. Maak mij maar een aperetiefje.”
(gwendoline)
“Allee, ’t is goe. En wat had madam gewild? Een martini?”
(noortje)
“Perfect, en drink zelf ook maar een martini, want van koffie word je toch veel te zenuwachtig”
(gwendoline)
Ja, en moet ik veel te gemakkelijk kakken. En ik wil echt niet in mijn pamper doen tijdens ons eerste afspraakje
“Seg seg, ’t is niet omdat jij een zuipschuit bent, dat ik dat ook ben e. Maar misschien heb je gelijk. Maar na je drankje schop ik je wel weer buiten, want ik moet nog douchen”
Ze dronken hun martini’s leeg, en namen afscheid. Daarna ging gwendoline naar de badkamer om een heerlijke warme douche te nemen.
Ja, met mijn jeansrokje en topje ga ik er geweldig uitzien. Daar gaat “dogman” geen nee tegen kunnen zeggen. Maar zou ik dat wel doen, een pamper aandoen? Misschien valt het toch echt harder op onder mijn rok dan ik denk. En als hij het ziet, wie weet zet hij me voor schut a plein-public. Maar dan weet ik natuurlijk direct waar ik sta e. Weetje, ik ga hem aandoen, en goed in de spiegel kijken om te zien hoe hard het opvalt.
Als gwendoline uit de douche kwam, begon ze plots toch weer te twijfelen. Ze nam onbewust een pamper uit haar kast en stond zo een poosje te kijken naar haarzelf in de spiegel. Uiteindelijk besloot ze om het niet te doen en van outfit te veranderen. Ze ging voor haar nieuwe kleertjes uit de zara.
Eigenlijk wilde ze er echt goed uitzien. Maar haar nu al uiten vond ze toch wat te vroeg. Bovendien wilde ze eerst zien of hij wel de moeite waard was, alvorens ze haar sexy rokje voor hem aandeed.
Terwijl ze zich verder klaarmaakte, gaan we een kijken hoe het bij wouter is.
Hoofdstuk 9:Wouter heeft een volle broek.
Wouter werd langzaam wakker. Hij strekte zich uit, en slofte naar de keuken om koffie te maken.Humm, blijkbaar ben ik met een pamper in bed gekropen gisterenavond. Dat was ik helemaal vergeten.
En terwijl hij rustig buiten zat met een koffie en een sigaret voelde hij zijn buik samentrekken. Ook wouter was best zenuwachtig voor de eerste date. Bovendien had ook bij wouter (en bij veel mensen denk ik), koffie een laxerend effect.
Ik zou eigenlijk dringend naar het toilet moeten. Anderzijds, ik heb nu toch nog een pamper aan, dus waarom niet. Ik ga het nog even ophouden, en ik zie wel wat er gebeurd.
Hij besloot om nog een koffie te drinken, en nog een sigaret te roken. Zenuwen deden hem meer roken dan gewoonlijk. Ondertussen werd de drang ook groter. Hij voelde zijn buik samen trekken, en kon het echt niet langer houden. Plots voelde wouter hoe de warmte zich verspreide rond zijn poep. Ongewild kreeg hij weer een rode kop.
Miljaar, heb ik nu in mijn broek gedaan? Echt, gelukkig dat er pampers bestaan.
De telefoon ging. Hij waggelde naar de telefoon en met een klein stemmetje nam hij op
Moeten ze nu echt bellen, net nu ik juist mijn pamper volgekakt heb. Nja, de ververversing gaat nu een beetje moeten wachten.
“Hallo, met wouter”
“Hey wouter, maaike hier. Ik vroeg me af of je je mails al hebt gecheckt”
“ach maaike, met jou en thomas heb ik nog een eitje te pellen. Dus ik moest nodig een lief vinden van jullie?”
“Yip, eigenlijk wel. Maar wouter, het was echt goed bedoelt. Ben je heel kwaad?”
“Nee gekkie, eigenlijk ben ik zelf een beetje blij, want ik ga vanavond op date”
“Och super! Wat ga je aandoen?”
“Goh, ik denk dat ik hetzelfde aantrek dat ik aanhad met de spaghettie avond?”
“Ja, goeie keus, stijlvol, toont een beetje je eigenheid en is niet te stijf en ook niet te slordig. Daarmee ga je scoren! Wel ik laat je dan op je gemak. Ik duim voor je vanavond”
“Ok dank je, ik zie je nog wel. Dag maaike”
Nu moet ik me echt wel verversen. Gelukkig dat het gewoon de telefoon was, en geen face time ofzo. Maaike lacht me vierkant uit.
Thomas waggeld naar de douche, een deed zijn volle pamper in een vuilzak. Even later was hij opgefrist. Hij besloot om eerst maar even boodschappen te doen, en daarna nog met zijn doggies een flinke wandeling te doen.
De honden waren door het dolle geen. Zijn oude boxer, borre, had een goeie dag, want hij was vrolijk aan het ravotten met de andere honden in de losloopzone. Tijd om naar huis te gaan en iets te eten.
Hij had eigenlijk best wel honger, dus hij stak een pizza in de oven. Tjah, een echte vrijgezel als wouter had altijd een voorraad diepvriespizza’s in de vriezer liggen e.
Lekker luie plofte hij in de zetel en speelde nog wat playstation terwijl hij zijn pizza at. Na een paar uurtjes gamen, was het tijd om hem klaar te maken.
Alhoewel hij deze morgen al had gedoucht, nam hij toch nog maar een douche, per slot ging hij toch op liefdespad. Onder de douche gingen zijn gedachten de vrije loop.
Zou ze in het echt even mooi zijn als op foto? Wat zou haar eerste indruk zijn van mij? Ik hoop dat het klikt, want het ziet er wel een heel lief meisje uit. Maar vroeg of laat komt ze toch te weten dat ik van pampers houd, en dat ik graag nog eens in mijn broek doe. Zou ik het haar niet beter meteen zelf vertellen? Ze vind me vast een freak. Maar ja, als ze er achter komt, wordt ze misschien kwaad omdat ik geen open kaart heb gespeeld. Hoe dan ook, die fetisch heb ik, en gaat niet meer weg. Dus ja, het wordt een lange zoektocht naar iemand die dat met me deelt, of er op zijn minst mee kan leven. Ik weet het. Ik doe een wijde broek aan, met een hemd dat lang genoeg is. Daaronder doe ik dan een pamper aan. Je gaat het op het eerst zicht niet zien, tenzij je er op let. En als ze niet meer met me wil afspreken, heeft ze het gezien, en is ze erop afgeknapt. Wil ze wel nog met me afspreken, heeft ze het niet gezien, of, nog beter, maakt ze er geen punt van.
(valt het je ook op dat wouter en gwendoline eigenlijk exact dezelfde gedachten hebben?)
Na de douche stond wouter nog wat te twijfelen. En besloot, net als gwendoline, om voorlopig nog even te wachten. Wel had hij een ander plannetje in zijn hoofd om te zien hoe ze zou reageren op zijn fetisch.
Benieuwd hoe de date zal verlopen? Lees dan vlug het volgende hoofdstuk.
Hoofdstuk 10 De eerste date.
Gwendoline stond vol spanning te wachten op haar date aan het station. Morrisje had ze thuis gelaten. Even later zag ze een lang magere kerel met lang haar en twee honden op haar afkomen. Dit moest dogman zijn. Het viel haar meteen op hoe rustig zijn honden naast hem wandelden.Wow, precies een boxer en een stafford. Daar heb ik toch wat schrik van. Hopelijk voelen ze mijn angst niet, want daar kunnen ze nogal raar op reageren. Allee sommige honden toch. Komaan meid, verman je. Hij ziet er, zo op het eerst zicht, al niet mis uit.
Wouter zag aan het station een meisje die precies leek als zijn date op de foto. Maar hij twijfelde, want er was geen hondje bij haar. Toch stapte hij voorzichtig op haar af. Bedeesd sprak hij haar aan: “Ben jij red angel?”
(gwendoline)
“Ja, dat ben ik, zeg maar gewoon gwendoline. Dan ben jij vast dogman? Wel grote honden dat je hebt, indrukwekkend”
Pfieuw, wat een stuk, qua uitzicht is dat alvast een 10 op 10. We zien wel of de rest ook goed zit
De honden van wouter voelden instinctief aan dat gwendoline wat schrik had, en dat ze dus rustig aan moesten doen. Ze kwamen heel voorzichtjes met hun kop naar beneden naar haar toe, en gingen automatisch voor haar zitten, en wachten tot gwendoline hun een aai gaf.
Onhandig gaf wouter haar een kus op haar wang.
“ik ben inderdaad dogman, maar zeg maar wouter. En wat mijn honden betreft, je hoeft echt geen schrik te hebben. Kijk, ze voelen jou angst, en door hun houding proberen ze je gerust te stellen. Ze wachten alleen op een aaitje van jou. Echt, ’t is niet omdat je af en toe wat hoort over staffords, dat ze daarom allemaal wilde moordmachines zijn.”
Wow, wat een knappe. Miljaar, echt wel een knappe. Maar ze zal mijn honden er toch moeten bijnemen. Die gaan nooit weg en die zal ik altijd blijven verdedigen.
Gwendoline voelde dat dogman zijn honden echt heilig voor hem waren. Daarmee had hij, zonder dat hij het besefte al punten gescoord. Want ook gwendoline vond dat, als je eenmaal een hond of honden in huis haalde, was dat voor altijd en door dik en dun.
“Sorry, wouter, ik wilde echt geen oordeel vellen ofzo over je honden. Ze zijn inderdaad heel rustig en ze zien er echt lief uit. Maar ’t is gewoon, ik ben geen grote honden gewend, dat komt wel goed”
Om dat te bewijzen schraapte gwendoline haar moed bijeen en gaf ze allee twee een aai over hun kop. Dat werd dan weer beantwoord met een natte lik.
(wouter)
“De oude boxer heet borre, en de stafford heet ronny. Ok, wat wil je doen? Even een wandelingetje maken?”
(maaike)
“Dat is goed voor mij. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik nog niet heb gegeten vanavond. En jij?”
(wouter)
“komt goed uit, want ik heb ook nog niets gegeten. En ik ken hier wel wat leuke plekjes, afhankelijk van waar je zin in hebt.”
(maaike)
“Goh, iets eenvoudigs, een spaghetti, of een croque monsieur of zoiets?”
Humm, een gentelman die de vrouw laat kiezen, ja wouter doe zo voort, je bent goed bezig. Maar gedraag je toch wat minder houterig. Ik ga heus niet bijten.
“Er is hier een heel tof eettentje waar ze alleen maar van alle soorten croque’s hebben. En het is bovendien een tof wandelingetje langs het water. Wat denk je?”
Oh wouter, verpest de date vanavond niet e. Want het is niet alleen een knappe, maar ook echt nog een lieveke.
(maaike)
“lead the way, dogman. Ik volg je”
Ze pakte wouter zijn vrije hand vast. Wouter werd wat rood en begon meteen te zweten. Tja, een echte kluns wat vrouwen betreft. Maar dat soort zenuwen had hij eigenlijk alleen maar, als het iemand was waar hij voor wilde gaan. Het was gwendoline ook opgevallen
Hihi, zo schattig, een ruwe rocker, maar hij krijgt al een rode kop en zweethandjes als ik gewoon nog maar zijn hand vastpak. Dus zeker niet iemand die achter de vrouwen gaat aanzitten. Ja wouter, je bent echt heel goed bezig.
Oef, gelukkig dat zij wat initiatief durft te nemen. Humm, wat ruikt ze lekker, en zo’n zacht handjes. Heerlijk. Ach wouterke, maat, je moet ervoor gaan.
(wouter)
“Euh, ik weet dat je wat schrikt heb van grote honden, maar zou je het heel erg vinden om ook met een van mijn honden te wandelen? Borre is de rustigste van de twee. Dan kan ik je handje beter vasthouden.”
(gwendoline)
“Kom geef die oude knar maar hier. Ik vind hem eigenlijk best wel schattig. Hij heeft zo een lieve blik.”
Wouter overhandigde de leiband van borre. En nam opnieuw maaike’s hand vast. Hij zorgde daarbij dat hij redelijk dicht naast haar liep, want hij was verzot op haar parfum.
(wouter)
“Ik vind dat je echt lekker ruikt.”
(gwendoline)
“dank je. Het is black poison, van dior. Hier ruik maar”
Gwendoline stond even stil en draaide zich met haar gezich naar wouter, en stak haar hals uit. Nu kwam wouter helemaal rood. Voorzichtig kwam hij dichterbij om aan haar te ruiken. De geur winde hem eigenlijk zelf beetje op. Ja de vlinders waren zowel bij gwendoline als bij wouter vrolijk aan het rondfladderen.
En zo wandelden ze hand in hand door de stad. Het was prachtig weer. Een zonnetje, rond de twintig graden, en een heel zacht briesje. De leie kwam in zicht, en zo ook hun einddoel, de croquebar. Toen ze aankwamen was er nog net één tafeltje vrij. Tja, het was weekend en mooi weer, dus overal waren koppeltjes, gezinnetjes en maten de terrasjes aan het opzoeken.
(wouter)
“Kom, daar is nog een tafeltje vrij, want geef toe, ’t zou zonde zijn om binnen te zitten bij zo’n mooi weer”
(gwendoline)
“Prima”
Oef, toch nog een beetje initiatif dat hij neemt.
(wouter)
“Ik trakteer e, of je nu wilt of niet”
(gwendoline)
“Nee jong, ik betaal wel mijn deel. Echt”
(wouter)
“Nee, gwendoline. Je vind dat misschien wat ouderwets, maar ik sta erop, bij de eerste date, dat ik betaal”
(gwendoline)
“Ok, op voorwaarde dat ik straks nog een drankje trakteer.”
(wouter)
“Daar kan ik mee leven”
(gwendoline)
“Ze hebben hier echt veel croque’s, toffe plek dat je gekozen hebt. Ik denk dat ik voor de croque met ei en spek ga. En een colatje.”
(wouter)
“Goeie keus. Ik ga voor de spaanse croque, met chorizo en mancheto kaas, en een pintje, ik ben toch te voet”
Ze bestelden hun drankjes en croque’s en keken elkaar verliefd aan. Wouter was aan het denken om zijn plannetje uit te voeren. Maar eerst nam hij toch een slok van zijn pintje
Komaan gast. Ze is lief, spontaan, met je honden komt het wel goed en bovendien ontzettend knap. Vroeg of laat ga je toch iets moeten bekennen van jezelf. Hup tijd voor je move.
Schijnbaar per ongeluk liet wouter zijn bier omvallen, en zorgde daarvoor dat het recht op zijn kruis belande.
(wouter)
“Ach shit, nee he”
Gwendoline kreeg even de slappe lach. Daarna keek ze onbewust naar het kruis van wouter.
Het lijkt nu precies of hij in zijn broek heeft geplast. Eigenlijk best sexy. Hij was al niet mis, maar zo is hij echt helemaal het einde. Je mag gerust nog eens iets omstoten recht in je kruis hoor. Vind ik helemaal niet erg. Voor mij mag je zelf in je broek plassen. Gwendolinetje zal je met alle plezier verversen.
Gwendoline kreeg het even warm vanbinnen, en voelde zich lichtjes rood worden.
(gwendoline)
“euh, ik wil je niet in verlegenheid brengen, maar het lijkt precies of je in je broek hebt geplast, hihi”
(wouter)
“Jah, bedankt hoor, Maar het heeft wel zijn voordelen, het zou nu zelf niet meer opvallen moest ik in mijn broek doen. Nee, grapje he, ga ik echt nu doen hoor!”
Wouter, rustig blijven, die opmerking was er misschien over. Alhoewel, ze keek toch naar mijn kruis, en ze werd toch rood. Ze begon zelf over broekplassen. Zou het?
(gwendoline)
“Haha, jaja, dat kan je nu wel zeggen e. Wie weet heb je echt wel in je broek geplast. Moet ik op ons volgend afspraakje een pampertje meedoen voor jou?”
Man je moest eens weten. Voor mij mag je altijd in je broek plassen. Maar de volgende keer heb ik misschien wel een pampertje aan
Nu was het aan wouter om rood te worden.
Ja, doe dat, breng gerust een pampertje mee voor me, maar hou je vooral niet in om er zelf ook eentje aan te trekken. Ze maakt er toch grapjes over. Wie weet zou ze het toch ook echt helemaal niet erg vinden als ze weet dat ik graag nog een pamper draag. Ach, dat zou echt helemaal perfect zijn.
“Zo, de kaas en hesp voor mevrouw, en spaanse croque voor meneer. Oei, meneer heeft een accidentje gehad. Ik breng dadelijk een nieuw biertje, smakelijk”
Ze vergaten alle twee even het voorval, en begonnen aan hun croque. Even later was de kelner daar met een nieuw pintje voor wouter.
(gwendoline)
“Super lekker die croque’s, wil je eens proeven van mijn croque?”
Gwendoline sneed een stuk je af, prikte het op haar vork en stak haar vork uit naar wouter. Wat onwennig nam wouter de vork over en proefde.
“Inderdaad, lekker. Ook eens proeven?”
Wouter deed net hetzelfde. Samen genoten ze van de croque’s, en het voelde echt goed.
(wouter)
“Eerlijk gezegd zitten we hier best goed, in het zonnetje, langs het water. Voor mijn part drinken we hier nog wat. Wat denk je?”
(gwendoline)
“Goh, is goed voor mij. We zitten hier inderdaad goed. Maar dan moet je wel aanvaarden dat we de volledige rekening delen, meneertje natte broek.”
“Sorry, ik ga je niet meer plagen, maar ik kon het niet laten”
(wouter)
“Geeft niet, jij mag me plagen.”
De ober kwam af om af te ruimen. Gwendoline bestelde een witte martini, en wouter nog een biertje.
En zo verliep de avond verder. In het zonnetje, langs het water. Ze vertelden elkaar over van alles, over hun vriendenkring, hun honden, hun favoriete muziek, hun werk, hun kindertijd etc. Ze hadden het supergezellig samen, en was er iets moois aan het bloeien.
Toen ze afscheid namen waren ze zelf zover dat ze elkaars gsmnr. uitwisselden. Wouter schraapte nogmaals al zijn moed bijeen en gaf gwendoline zelf een voorzichtige knuffel (zo kon hij nog eens goed haar parfum ruiken).
(wouter)
“Kom goed thuis gwendoline, ik vond het superfijn, hopelijk zien we elkaar zo rap mogelijk terug?”
(gwendoline)
“Ik heb een fantastische avond gehad wouter, ja we gaan elkaar heel rap terug zijn. En braaf zijn e vanavond. Niet meer in je broek plassen hoor, of ik kom je een pampertje aandoen. Sorry, ik kon het niet laten om je nog eenmaal te plagen”
(wouter)
“zie maar dat je zelf niet in je broek doet, wie weet moet ik bij jouw een luiertje aandoen”
Gwendoline werd lichtjes rood, en besloot om toch voorzichtjes half en half al een klein beetje haar geheim te onthullen. Ze voelde dat het ok was, en met een klein stemmetje zei ze verlegen:
“wie weet wouter, moet je dat inderdaad doen”
(wouter)
“Kom hier zotteke, nog een laatste knuffel”
Nu hadden ze echt afscheid van elkaar genomen en met nog meer vlinders in de buik als ooit tevoren gingen ze alle twee naar huis.
Wouter kwam thuis, smeet letterlijk zijn schoenen uit, gooide zijn jas over een stoel, en plofte in de zetel.
Wouter man, ik denk dat je de hoofdvogel hebt afgeschoten. Echt, zo een lieveke, ze lacht zo schattig, ze ruikt zo lekker, ze heeft zo’n zachte handjes. En een heel sexy poepke. Maar ze ging wel verdacht veel door op mijn “plasbroek”? Ik weet niet wat ik ervan moet denken. Misschien is het gewoon toeval, en plaagt ze me gewoon graag. Maar ik vermoed, althans ik hoop, dat ze me eigenlijk iets wilde vertellen. Vooral op het laatst “wie weet moet je dat inderdaad doen”. Och man, als ik er nog maar aan denk, gwendoline met een mooie dikke witte pamper aan. Haar kontje zou nog meer uitkomen.
Met een gelukzalige glimlach viel wouter op de sofa in slaap.
Ook gwendoline kwam doodmoe maar met een gelukzalig gevoel thuis. Alleen nam ze wel de moeite om haar kleren netjes op te vouwen, en in de badkamer te leggen. Daarna kroop ze ook onder de wol en droomde heerlijk weg.
Wat een fantastische gast. Heerlijk mannelijk, perse de rekening willen betalen enzo. Ik hou van gentlemans. En toch, zo verlegen. Maar dat is goed, dat is meestal een teken van trouwheid. Ondanks dat hij wel wat rock-achtig is, heel verzorgd ook. En wat een stuk. Och gwendoline meid, die mag je niet laten lopen. En toen zijn kruis nat werd, echt alsof hij in zijn broek had geplast. Ik wil hem zo rap mogelijk een pamper aandoen. Dan mag hij hier gerust gewoon in zijn blootje rondlopen, op zijn pampertje na, natuurlijk.
Hoofdstuk 11: Komt er een tweede date?
Wouter ontwaakte langzaam van de zon die in de living scheen. Gelukzalig rekte hij zich uit. Dromerig slenterde wouter naar de keuken, terwijl zijn gedachten weer uitgingen naar gwendoline. Hij maakte koffie, en ging met zijn tas lekker buiten in het zonnetje zitten voor zijn ontbijtritueel: Een sigaretje en een kop koffie. Zijn oude loebas, borre kwam lekker dicht bij hem zitten. Terwijl ronny achter de vogeltjes in de tuin zat te jagen.“Die kun je toch niet pakken, zot. Jij weet dat al wel he, borre. Mijn trouwe loebas.”
Ja, wouter was voor het eerst in lange tijd echt gelukkig.
De telefoon ging:
“Hallo, met wouter?”
“Yo maatje, thomas hier. Zeg ik heb gehoord van maaike dat ons plannetje om je stiekem op een datingsite in te schrijven al vruchten heeft afgeworpen? Komaan, hoe was het? Was het een knappe?”
“Ach thomas, Proper dat, mij achter mijn gat inschrijven samen met maaike. Maar serieus, eigenlijk ben ik jullie dankbaar. Ik ben gisteren inderdaad op date geweest. En het was zaaaaaaaalig. Een roodharige, geen te grote. Een klein beetje mollig en eigenlijk best wel een knappe. Maar vooral een vree lieveke.”
“Super, ‘k ben vreet content voor u. Maar waarvoor ik bel, ik had gedacht om vandaag samen met maaike en jou naar het hondenstrand te gaan. Wat denk je?”
“Bah, ik had eerder gedacht aan een luie zondag. Misschien een picknick in het natuurpark? De honden kunnen ook mee.”
“Ja, dat zie ik ook wel zitten. Rond 11:00 bij jouw? Ik bel wel naar maaike”
“Ok, da’s goed. Tot sebiet e maatje”
“Yoow, tot straks”
Terwijl wouter aan het bellen was, had hij ondertussen ook een mailtje in zijn mailbox toegekomen. De mail kwam van cupido match.
Dat lees ik straks wel, eerst op mijn gemak een kakske doen, en dan nog een koffietje maken.
Ondertussen bij gwendoline
Ook gwendoline ontwaakte met een gelukzalig gevoel. Ze strekte zich heerlijk uit, en stond op. En terwijl ze opstond voelde ze dat ze heel dringend moest plassen. Het werd een spurtje naar het toilet, en haalde het maar heel nipt. Dat gebeurde dikwijls. Ze moest ’s nachts nooit opstaan om te plassen, en sliep redelijk vast, maar ’s morgens was het wel vaak alle hens aan dek. Ook zij begon, net als wouter haar dag met een koffietje en een sigaretje.
Ach wat een zaalige avond was dat. Ik wil hem eigenlijk zo rap mogelijk terugzien. Ik wil zijn huisje zien, zien hoe hij woont enzo. Zou hij me opdringerig vinden moest ik vandaag al mailen? Alhoewel, ik denk dat hij me eigenlijk ook wel zag zitten. Gwen, je moet het ijzer smeden nu het heet is.
Gwendoline besloot om eerst een heerlijke lange douche te nemen. En trakteerde zichzelf daarna op verse ontbijtkoeken van de bakker. Ze nam haar laptop bij haar aan de ontbijttafel en opende haar mailbox. Gwendoline moest eventjes nadenken wat ze nu eigenlijk zou mailen:
“Hey wouter.
Ik wilde nog zeggen dat ik het gisteren echt fantastisch vond. Het is lang geleden dat ik me nog zo op mijn gemak voelde bij een man. Ik heb echt het gevoel dat er een soort van chemie tussen ons was. Enfin je weet wat ik bedoel? Ik hoop dat je er ook zo overdenkt. Wat ik eigenlijk wil zeggen: Ik wil je zo rap mogelijk terug zien. Misschien vind je het wat onbeleefd van mij, maar ik wil je huisje eigenlijk wel zien. Ik wil je gewoon echt beter leren kennen. Misschien dat we elkaar zaterdag weer kunnen zien? Als ik naar je huisje mag komen, wil ik gerust zorgen voor eten. Maar als ik je overval hiermee, dan wil ik gerust ook wel ergens anders afspreken ofzo hoor. Je mag echt eerlijk je gedacht zeggen. Goed, je ziet wel he.
Liefs en veel zoentjes,
Gwen.
(die zoentjes krijg je nog wel in het echt hoor)”
Gwendoline overlas haar mail nog eens grondig, voor ze hem verstuurde. Ze hoopte vurig dat hij op haar mail zou ingaan, want ze wilde wouter zo rap mogelijk terugzien. Enfin, het was verstuurd en het lag niet meer in haar handen. Daarom besloot ze om het uit haar gedachten te zetten, en de rest van haar dag te spenderen in het park, met morrisje en een goed boek. Ze kreeg een sms.
Het was van haar vriendin, saartje.
“Hey meid, kom je vanavond iets drinken bij mij thuis? Ik kan zorgen voor wat tapa’s dan hoef je niet meer te eten. Wat denk je? Noortje komt ook.”
Dat zag gwendoline wel zitten en antwoorde:
“Is goed, ik kom af en breng een flesje mee. Ik ga daar rond 19:00 zijn”.
Terwijl gwendoline haar vrije zondag spendeerde in het park met een goed boek, gaan we heel eventjes terug naar wouter.
Na het telefoongesprek met thomas sprong wouter rap in de douche, want hij moest nog gauw boodschappen doen voor de picknick. Nadat hij weer fris man was, haastte hij zich naar de Carrefour om wat lekkere dingen te kopen voor de picknick. Eenmaal thuisgekomen schoot het in zijn gedachten dat er een mail was toegekomen van cupido match.
Hopelijk van gwendoline. Zou ze me terug willen zien? Als het maar geen mail is van: ja, best gezellig maar we passen niet bij elkaar ofzo. Nee, vast niet. Het zag ernaar uit dat ze ook een heel goeie avond heeft gehad.
Wouter werd er eigenlijk een beetje zenuwachtig van. De enige remedie was zo rap mogelijk de mail lezen. Het was inderdaad een mail van gwendoline. En het was goed nieuws, gwendoline wilde zo rap mogelijk weer afspreken, en liefst bij hem thuis dan nog. Hij dacht even na, en antwoorde het volgende terug:
Hey gwendoline,
Ik heb ook een fantastische avond gehad. En ik hoopde al dat je me zou mailen om elkaar opnieuw te zien. Ik vind het helemaal niet erg om hier bij mij af te spreken. En wat het eten betreft, als je dat lust zorg ik voor een lekkere verse spaghettie. Maar dan moet je wel je hondje meedoen. Ik wil je schatje ook wel eens leren kennen. Hoe dan ook, het kan voor mij niet rap genoeg zaterdag zijn! Stuur je me nog door hoe laat je ongeveer zal toekomen?
Liefs, en een dikke knuffel,
Wouter.
Ondertussen waren maaike en thomas toegekomen bij wouter. Wouter vertelde hen dat ze zaterdagavond opnieuw hadden afgesproken, maar dan hier bij hem thuis.
(maaike)
“Wouter, je beseft toch dat het hier heel wat properder moeten zijn dan nu he, als je wilt scoren. Weet je, ik kom zaterdag af om je te helpen poetsen, en je huisje wat gezellig te maken. Ik weet waar de meeste vrouwen op letten, en waar ze op afknappen, geloof me.”
(wouter)
“zou je dat echt willen doen? Dank je maaike dat is echt superlief van je. Alles is goed om ze voor mij te winnen”
(thomas)
“Rustig maatje, volgens mij heb je dat al gedaan, kom we zijn weg. Mijn buik rammelt”
(maaike en wouter in koor)
“zoals gewoonlijk”
Enfin, ze vertrokken met hun picknick en de honden naar het natuurpark, en hadden een heel fijne namiddag.
Ook gwendoline had een leuke namiddag, en een gezellige avond met haar vriendinnen.
Maar nu stel ik voor dat we weer rap doorspoelen naar zaterdag.
Hoofdstuk 12: de spaghettiedate
Het was zaterdagmorgen. Wouter was al redelijk vroeg wakker, want straks zou maaike komen helpen poetsen. Net zoals elke morgen begon zijn dag weer met een kop koffie en een sigaret. De bel ging, waarschijnlijk maaike. Wouter deed open en zijn vermoeden bleek juist te zijn.“Hey wouter, en, klaar om erin te vliegen?”
(wouter)
“Je bent vroeg, ik was eigenlijk nog een beetje aan het wakker worden”
(maaike)
“Ja maar, zo niet e maatje. Allee, we drinken samen nog een koffie, maar daarna vliegen we erin e”
Ze dronken samen nog een koffie, om vervolgens aan het karwei te beginnen.
Omdat het een redelijk klein rijhuisje was, waren ze tamelijk rap klaar. Ze vormden een goed team. Maaike deed de badkamer, en commandeerde ondertussen wat wouter moest doen. Tegen de middag was heel het huisje van onder tot boven gepoetst.
(maaike)
“Zo, het ruikt hier lekker fris. Het enige dat je nog moet doen vanavond voor ze komt wouter, is voor wat sfeer zorgen. Ik zou deze namiddag wat groene plantjes kopen, zo met grote donkergroene bladeren. En heb je wat geurkaarsjes, voor in de living ofzo? Dat maakt het af”
(wouter)
“Goed, jij zal het best weten e. Zal ik doen”
(maaike)
“En je outfit? Wat ga je aandoen?”
(wouter)
“Goh, hetzelfde als de vorige keer?”
(maaike)
“niks van, straks denkt ze dat je maar een outfit hebt, kom we kijken samen in je kleerkast”
(wouter)
Nee shit, helemaal onderin liggen mijn pampers verstopt, die mag ze echt niet ontdekken. Ik moet die gauw ergens anders weten te verstoppen, onder mijn bed ofzo
“wacht maaike, eerst nog mijn vuile was in de machine steken. Ik ben direct terug”
(maaike)
“Ok, ik wacht hier wel. Roep maar als je klaarbent”
(wouter)
Oef, dat was kantje boordje, gauw mijn pampers onder mijn bed verstoppen. En rap wat vuile was in de machine doen, anders valt het te hard op dat ik iets moest verstoppen
“Ok maaike, kom maar”
(maaike)
“Goed, eens zien wat we hier allemaal hebben. Kijk wouter, dit kaki groen T-shirtje met v kraag is al goed. Lekker mannelijk, gekleed en toch niet stijf. Daarboven zou ik de zwarte gehaakte trui aandoen. Goed, we hebben al dat. Ja en een vers onderbroek en kousen dat weet je zelf ook wel he. Nu gewoon nog een broek. Ja, hier die jeans, ja dat gaat prima zijn. Draag daar maar gewoon sneakers onder. Wat denk je?”
(wouter)
Dat ik liever een pamperke aandoe in plaats van een onderbroek. Gwendoline kan me dan verversen als het nodig is.
“Ja, ok, is dat zwart hemdje met korte mouwen ook niet goed? “
(maaike)
“Ja kan ook, maar dan is het weeral zwart he. Pas op, het staat je wel, maar geloof me, ga toch maar voor dat kaki T-shirtje”
(wouter)
“Ja mama”
(maaike)
“Seg! Ben ik zo bazerig?”
(wouter)
“Misschien een heel klein beetje. Maar je hebt me wel fantastisch geholpen. Kom we gaan een terrasje doen en een broodje eten, ik trakteer, omdat je me zo hebt willen helpen”
Zo verliep de namiddag verder, ze aten hun broodje, maar omdat het niet echt terrasjes weer was, dronken ze maar een lekkere cappuccino in een of andere koffiebar. Daarna namen ze afscheid van elkaar, en ging wouter nog wat planten kopen en geurkaarsjes, op aanraden van maaike. Daarna ging hij gauw naar huis om aan de spaghetti te beginnen.
Ondertussen was gwendoline zich ook volop aan het klaarmaken. Laten we daar even gaan kijken.
Net als de vorige keer had gwendoline weer kriebels in haar buik. Opnieuw was ze vrij zenuwachtig om wouter te zien. Of hadden haar zenuwen eerder met iets anders te maken? Gwendoline had namelijk besloten om een tamelijk grote stap te zetten vanavond bij wouter.
Maar eerst ging ze winkelen. Ze wilde niet met lege handen toekomen, dus kocht ze een flesje wijn, en wat olijfjes en kaasjes voor de aperitief. Ook voelde ze haar een heel klein beetje verveeld dat wouter nu voor haar moest koken. Tja, zo was gwendoline nu eenmaal. Daarom dat ze ook een chocoladecake had gemaakt als dessert. Enfin, zo zou ze zeker niet met lege handen toekomen. En hopelijk scoorde ze hier wat punten mee.
Eenmaal thuisgekomen werd het hoog tijd om haar klaar te maken. Ze liep naar haar slaapkamer om leuke kleertjes te kiezen. Ze wilde er echt goed uitzien voor wouter. Na lang aarzelen koos ze voor een zwart/grijsachtig topje zonder mouwen met een tekening van een doodshoofd en rode rozen. Een bordeax nauw aansluitende trui, een zwart jeansrokje en haar dr. martins. Misschien wel wat rock/gothic achtig, maar ze had een vermoeden dat hij ook wel een beetje een rock type was.
Gwendoline had ook nog wat anders in petto om aan te trekken……..
Ze genoot van een lekkere warme douche, ze werd er helemaal relax van. Tot ze uit de douche stapte en haar begon aan te kleden. De zenuwen gierde door haar hele lijf. Waarom eigenlijk? Ze had wouter toch al ontmoet? Enfin, eenmaal omgekleed besliste ze op het laatste moment om toch een klein beetje make-up op te doen, een lekker geurtje te gebruiken. Ze keek op haar gsm en merkte dat ze eigenlijk al een minuutje of tien te laat was.
Shit, ik haat het om te laat te komen, straks denkt hij dat ik hem in de steek laat. Nee ze woutertje, ik kom zeker af, want als het van mij afhangt, wordt jij de mijne. Althans, als je me na vanavond nog zal willen.
Ze stuurde rap een smsje, sprokkelde haar flesje wijn, olijfjes, kaasjes en chocoladecake bijeen en riep morrisje bij haar. Haar hondje was zot content dat hij mee mocht natuurlijk.
Bij wouter thuis:
De bel ging.
Ach, dat zal ze zijn. Rustig blijven wouter, niet zenuwachtig worden, alles komt goed.
Ronny begon weer luid te blaffen en naar de deur te rennen “Ronny, nee, op je plaatst”
Met wat tegengesputter liep hij naar zijn mand en legde hij hem neer. Borre, de oude rot, trok hem van ronny niets aan, en zat gewoon nieuwsgierig naar de deur te kijken. Wouter deed open, en er stond een bom van een meisje voor de deur.
“Hey, gwendoline, kom binnen”
“Hey wouter, ik heb een flesje wijn mee, en wat hapjes. In mijn auto ligt ook nog een chocoladecake”
Wouter nam de wijn aan, zette die op tafel en deed iets wat hij anders niet rap deed. Hij omhelsde haar.
“Had je echt niet moeten doen. Ik ben zo blij dat ik je weer zie.”
Hummm, ze ruikt weer zo lekker. En waw, dat rokje, maar het lijkt wel alsof haar poep er dikker in uitkomt dan dat ik me kan herinneren van de vorige keer. Maar dat gaan wel gedachten zijn.
Ondertussen kon ronny het niet laten om kennis te maken met haar morrisje. Hij kwam al snuffelend op haar hondje af, die een beetje achteruit deinsde. Ook Borre kwam kennis maken. Uit angstreflex gaf morris een grommetje, die werd gecounterd door een snauw van borre.
Gwendoline die zo’n situatie’s niet echt gewend was, had de reflex om morrisje op te nemen en achteruit te gaan.
(wouter)
“Niet doen, er is niks aan de hand, ze maken gewoon kennis. En borre gaat hem heus geen kwaad doen, geloof me. Maar met hem op te nemen maak je de situatie eigenlijk erger. Echt, ik sta borg voor mijn honden, binnen dit en 10 minuten spelen ze vrolijk met elkaar alsof het beste maatjes zijn.”
Aarzelend zette gwendoline morrisje weer op de grond, en inderdaad een paar tellen later was hij vrolijk aan het ravotten met ronny.
(wouter)
Heb ik dat nu goed gehoord? Hoorde ik bij haar iets ritselen? Het klonk echt als het geritsel van een pamper. En ik weet maar al te goed welk geluid een pamper kan maken. Het zal toch niet zeker?
“Kom, geef je jas maar aan mij en maak het je gemakkelijk in de zetel. Ik kom zo.”
Wouter zette een zacht muziekje op, haalde wat kommetjes uit voor de hapjes (ja ook een hint dat hij gekregen had van maaike, doe alles in een mooi potje voor je het op tafel zet, en niet gewoon in de plastieken potjes) stak de kaarsjes aan en vroeg haar wat ze wilde drinken.
(gwendoline)
“Goh, heb je een wit wijntje ofzo?”
Zou hij al iets doorhebben? Hij heeft in ieder geval nog niets laten blijken.
Terwijl ze dat vroeg, zorgde gwendoline ervoor dat ze even haar ene been over haar ander been legde. Dit deed ze heel bewust, om wouter een vluchtige blik te geven van wat ze onder haar rok aanhad.
Wouter werd op slag rood, en kreeg even een erectie.
Nee, echt, ze heeft een luier aan. Man, mijn wildste droom komt uit. Dat ik daar de vorige keer niets van gemerkt heb. Oh nee, ze zou toch geen medische problemen hebben, want dat zou echt balen zijn voor haar.
Het ontging gwendoline niet dat wouter rood werd. Ook had ze gezien dat hij even een erectie kreeg bij het zien van haar luier.
Yes, hij heeft een erectie. Ik weet het wel wouter, wat je hebt gezien. En je vind het blijkbaar leuk. Ja, wouterke, je erectie zegt genoeg. Wat een pak van mijn hart, ik zal er hem dus niet mee wegjagen, wel integendeel.
Wouter schraapte zijn keel en probeerde hem te herpakken
“Euhm, witte wijn heb ik niet, maar wel rosé. Is dat ook goed?”
(gwendoline)
“Ja prima. Schenk maar in, en kom dan gauw bij me zitten”
Even later kwam uit de keuken met twee glaasjes rosé.
Het liefst wil ik me bij haar neervleien. Maar ze ziet er zo sexy uit, zeker nu ik weet wat ze onder haar rokje draagt, dat ik gegarandeerd direct weer een stijve krijgt. En dat vind ze nu op dit moment misschien echt niet leuk. Maar als ik niet naast haar ga zitten, vind ze me misschien koud en aftandelijk. Miljaar, wat moet ik nu doen. Weetje ik ga mijn gevoel volgen en naast haar kruipen. We zien wel.
(gwendoline)
Komaan wouter, zet je nu niet apart, ik wil me lekker tegen je aanvleien. Heus ik ga niet bijten, tenzij je dat echt leuk zou vinden natuurlijk.
Wouter kroop bij haar in de zetel. Het was een kleine tweezit, zodat hij hoe dan ook vrij dicht tegen haar zat. Meteen rook hij weer haar zwoele parfum, en haar geur liet zijn vlinders in zijn buik weer vrolijk rondfladderen.
(wouter)
“Zullen we klinken?”
(gwendoline)
“Ja, dat gaan we zeker. Op ons?”
(wouter)
“Op ons!”
Ze klonken, namen een slok, en hun ogen ontmoeten elkaar. Twee paar verliefde ogen staarden naar elkaar. Gwendoline wist dat wouter wel wilde, maar een zetje nodig had. Dus ze kwam dichter met haar mond, nam voorzichtjes de kin van wouter vast, en bracht die langzaam naar haar mond, tot haar lippen de zijne raakten. Een lange trage tongkus volgde en de vlinders in beide buiken fladderden als nooit te voren. Gwendoline nam nu voorzichtjes de hand van wouter, en leidde die naar haar rug, en vervolgens langzaam maar zeker naar beneden, naar het boordje van haar rok. Ondertussen, was haar luier wat verschoven, zodat het boordje boven haar rok uitkwam. En het was nu exact haar bedoeling dat wouter dit zou aanraken met zijn vingertoppen.
Wouter liet zich leiden, en liet zijn hand via haar rug naar beneden glijden. Zijn vingertoppen voelden iets wat wouter maar al te goed kende. Hij had allang gezien dat ze een luier droeg onder haar rok. Maar toch, door de plotse aanraken werd het heel reeël. Geschrokken trok hij zijn hand terug en stopte even met tongkussen.
Gwendoline keek hem vragend aan. Vragend, maar tegelijkertijd had ze pretlichtjes in haar ogen.
(gwendoline)
“Wat scheelt er wouter? Gaat het te snel? Je kijkt zo geschrokken”
(wouter)
“Gwendoline, ik vind je fantastisch, echt. Maar, draag je nu…”
(gwendoline)
“Een pamper? Is dat wat je bedoelt?”
(nu kwam gwendoline toch rood. Het was van in het begin haar bedoeling dat ze “betrapt” werd, maar nu het ter sprake kwam, kon ze het niet helpen dat ze rood werd)
“Ja, dat is inderdaad wat ik bedoel. Maar ik geef er niet om he, echt. Ik wist gewoon niet dat je medische problemen hebt ofzo”
(gwendoline)
“Misschien heb ik die ook niet. Euhm ok, dit wordt moeilijk, maar ik wil direct open kaart met je spelen.”
Gwendoline nam even heel diep adem, en zei dan heel open en direct
“Ik hou ervan om luiers te dragen. Ik gebruik die ook. Soms plas ik eens opzettelijk in mijn broek, en heel soms kak ik wel eens in mijn broek. Je zult me nu misschien een freak vinden, maar dat is een deeltje van hoe ik ben.”
Even werd het stil, en zelf een beetje ongemakkelijk. Gwendoline keek wouter afwachtend aan, bang voor zijn reactie. Ondertussen was wouter wat overdonderd. Even wist hij niet wat zeggen. Tot er plots een soort van opluchting op zijn gezicht te lezen werd. Ook hij kreeg nu pretlichtjes in zijn ogen. Gwendoline werd wat gerustgesteld door die veranderingen.
(wouter)
“Gwendoline, als ik je al een freak zou vinden, zijn we met twee. Ik had al gezien dat je een luier droeg. En eerlijk gezegd, ik vind het geweldig. Want ik hou ook van luiers, ik plas soms ook wel eens in mijn broek, en ja, heel soms kak ik ook eens in mijn broek. Weetje nog vorig weekend, dat ik mijn pilsje heb gemorst, toevallig op mijn broek? Wel, dat was geen stom ongeluk, maar ik wilde weten hoe je zou reageren.”
Gwendoline was zo opgelucht dat ze wouter in de armen vloog, en hem heel stevig knuffelde. Ze fluisterde in zijn oor:
“van mij mag je zo vaak in je broek doen als je wilt, en ik wil met plezier je pampertje verversen.”
Wouter wist niet wat hij hoorde. Hij pakte haar ook stevig vast en fluisterde terug:
“Gwendoline, we kennen elkaar nog niet lang, maar ik ben stapelzot van je. Ik zie je nu al graag. Blijf jij vooral maar lekker jezelf, met pampertjes en al”
