De Heropvoeding

mijn4

Gewaardeerd Lid
De Heropvoeding

Proloog

“tok!”

De slag met de hamer maakte het definitief…
Ik moet naar de heropvoedingsinstelling.
Niet leuk, nuja, ergens is het wel wat ik verdien.
Nooit de braafste geweest.
En de laatste jaren is het er niet beter op geworden.
Verkeerde vrienden, geen bal doen voor school, meer bezig zijn met drank, drugs, uitgaan, meisjes…
En voor zo’n dingen heb je geld nodig.
Niet dat ik eigenlijk te kort kwam, ik kreeg nog wel wat zakgeld, en ik had een baantje…
Kreeg en had, dat zal er nu wel niet meer in zitten.

Maar goed, ik ben dus door de jeugdrechter veroordeeld voor een “gewapende overval” op een nachtwinkel.
Nu, het wapen was een speelgoedwapen, het enige dat je er aan zou overhouden waren enkele blauwe plekken, maar wat weet de rechter daar van.
Ik moet nu naar het nieuwe opvoedingentrum.
Een van hun eerste gasten.
Nuja, er zijn enkele andere “jeugdige delinquenten” die hun straf lieten omzetten.
Maar ja.


Ik werd meteen weggebracht. Eerst naar een cel in het justitiegebouw in Antwerpen.
Na een uurtje werd ik weggevoerd naar dit opvoedingcentrum.
Het was een lange onaangename rit.
En de aankomst was ook niet al te aangenaam.
“Gsm? Mp-3 speler? Broeksriem? Schoenen?...” alles moest ik afgeven.
Ook de festivalbandjes werden afgeknipt
“F*CK, waarom moest ik ook zo stom zijn.”

Ik moest de bewaker naar de volgende ruimte volgen.
Het was een kale ruimte. Enkele meubels, maar ik lette er niet op.
“Dus je bent nieuw hier”, zij een vrouwenstem op een strenge toon.
Ik schrok en stamelde iets van “ja, euhm, ja, denk ik.”
“Ok, trek je kleren maar uit,” zei deze op een dwingende manier.
Ik schrok, en twijfelde.
“KLEREN UIT!”
“OF MOET IK JE ER VERDOMME NOG BIJ HELPEN?”
Toen zag ik haar staan, een jonge vrouw, met een bewaker er bij.
Ik deed mijn kleren uit, tot ik in m’n boxer stond.
“Wat? Is je boxer geen kledingstuk?” beet ze me toe.
Ik deed deze ook uit.
Ik werd beetgenomen en op een soort… comode gezet, en wat ik daar zag, tarte alle verbeelding…
 

tbdlA14

Als je hard genoeg werkt, kan je alles bereiken!
pamperjong zei:
Goed verhaal,
ik zou nu al die jongen willen zijn.
Ik zou zeggen, pleeg een gewapende overval op een nachtwinkel met een speelgoedpistool ;)
 

mijn4

Gewaardeerd Lid
Hoofdstuk 1

… EEN LUIER????
OOOH NEEN DAAR KOMT NIETS VAN IN HUIS!!! NAAKT ZIJN IS AL VOLDOENDE!
Ik spring van de comode, maar nog voor ik goed en wel op m’n voeten staan heeft de bewaker mij vast.
Hij legt me terug op de comode en zet mn armen vast.
Maar die luier krijgen ze me niet om hoor!
“Je weet nog niet wat de consequenties zijn als je tegenstribbelt, jongeman, maar als je dat wel wist zou je niet meer zo tegenstribbelen!” zei de verzorgster streng.
Yeah, alsof zo iets zou helpen.
“Goed, dan,” zei ze, “als je het zo wilt! Mijneer Dupont, wilt u zo vriendelijk zijn en deze jongen kalmeren.”
Blijkbaar noemt die bewaker dus Dupont, want hij komt op me af, en ze ook mijn benen vast, zodat ik niet anders kan dan meewerken.
De verzorgster schuift de luier onder mijn billen, door mijn kruis en taped deze vast.
Een strakke witte luier…
En een jongen van 16, dit suckt!

Ik wordt losgemaakt.
… voor even zodra ik sta, krijg ik een oranje overall, met rits langst achteren, en zodra deze aan is wordt ik terug geboeid.
“Zo kan je niet meer terug,” zei de verzorgster, “Jouw naam is Joffrey?”
Ik knikte.
“oké, staat genoteerd.”
“Kan jij hem naar de volgende stap brengen,” vroeg ze aan de bewaker.

Ik werd door een aantal gangen weggevoerd.
Fuck, ik voel me stom.
Die luier zit vreemd, een dikke prop tussen mijn benen. Warm. Zacht.
Ik wordt een kamer binnengebracht, er staat een bureau en een stoel. Niet echt uitnodigend.
Ik moet gaan zitten op deze stoel, en de bewaker maakt mijn boeien vast aan deze stoel.
En ze laten me alleen.
Na een minuutje ofzo komt een man met een pak binnen.
“Goeiedag… Joffrey,” begon hij, “ik zie dat je al klaar bent.”
Ik zwijg.
“Goed, hier staat dat je moeilijk deed bij het verversen.”
Ik knik
“omdat het je eerste keer is, én je de regels hier nog niet kent, zal ik het door de vingers zien, maar slechts een keer! Begrepen?”
Ik knik
“Goed, dit is een heropvoedingsinstelling. De Eerste en voorlopig enige in België, Europa zowaar. Een mooi project, opvoeders vinden het geniaal.
Maar we moeten zien wat er met onze… jeugd gebeurd.”
“W-A-U-W,” zeg ik op een sarcastische manier.
“jah, bon, je bent hier omdat je al een aantal jaren onhandelbaar zou zijn, en uiteindelijk zelfs bent beginnen stelen, met wapens.”
“een speelgoedgeweer, jah,” is mijn antwoord.
“Dus nu zit je hier, dit is het normale uniform, dat als je braaf bent niet anders hoeft te zijn tijdens je verblijf hier.”
“en hoelang zou dat dan zijn?”
“hangt er van af, er zijn hier een aantal psychologen en opvoeders, en zij zullen zeggen of je terug functioneel bent.”
“en dat uniform? Moet ik altijd een luier dragen hier?”
“ja”
“JA? Is dat alles, enkel luiers?” vroeg ik vol ongeloof.
“In het beste geval wel, maar daarover hoef jij je hopelijk niet druk te maken.”

“Normaal wordt je 3 of 4x per dag ververst, in de dag zijn er activiteiten, zowel in groep als alleen om je terug te integreren. Vanaf 16u ben je in principe vrij, wat inhoud je mag in je afdeling doen wat je wilt, zolang het binnen de regels valt. En na 20u is het ‘avondtijd’ wat inhoud dat je naar je cel moet en om 22u is het sowiso bedtijd. “
“en wat als ik niet zou meewerken, en problemen veroorzaken?”
“Onderandere minder verversen, uitgesloten worden van activiteiten of vrije tijd.”
“Dus that’s it?”
“zo ongeveer.”
“ik zal me nog even voorstellen, ik ben Boris. iK ben je begeleide, bij vragen kan je bij mij terecht, gewoon aan de bewakers vragen om mij te mogen soreken.”
Ik knik
“Wel, veel succes.”
Stilte.
Boris verlaat de kamer, en even later komt er terug een bewaker.
Het is 19u en het is etenstijd, ik wordt naar de centrale ruimte gebracht, waar de andere jongeren, die duidelijk ook een luier om hebben (oef, ik ben dus niet alleen), zich klaarmaken om naar de refter te gaan om te eten.
Het zijn er een stuk of 10, een 7-tal jongens en ik tel 3 meisjes; wauw, een gemengde afdeling.
Ik voeg me bij de groep.
“hey, jij bent nieuw hier,” zegt een van de meisjes, “ik ben Isis.”
“Joffrey.”
“wel het is etenstijd, ik raad je aan gewoon mee te gaan en je rustig te houden.”
Wat moeilijk, denk ik.
Ik volg de groep, vorm een rij voor het eten, schuif aan voor het eten en aan het einde van de rij zoek ik me een tafel.
Plaats op overschot.
Ik zet me maar met Isis en haar vrienden – of de mensen waarvan ik vermoed dat het haar vrienden zijn.
“Ha, een nieuwe, “ zegt een nogal fors gebouwde kerel.
“eh, hey,” antwoord ik nogal onzeker, “ik ben Joffrey.”
“Dunovan is de naam,” zegt ie op een lacherige manier.
“Ik zie er fors uit, maar, we zitten toch allemaal in hetzelfde schuitje, en het moet niet erger worden. Welkom hier.”
“Dankje,” antwoord ik.
“Dit zijn Isis en Maggy.”
“hey, euhm smakelijk.”
Het eten is niet super, maar het smaakt wel na zo’n dag.
En met deze mensen valt het goed mee.

Nuja...
 

gommu

Gewaardeerd Lid
het is een mooi verhaal hoor. maar je mag het wel is dubbel checken voordat je het post.
zitten nogal wat foutjes in. ik zal niet zeggen dat ze er allemaal uit moeten.
maar gewoon zo dat je erover heen leest.
en ik lees er niet echt goed overheen.

zoals deze fout : 19u dats 7uur s,avonds schrijf dan ook :Het is zeven uur s,avonds en het is etenstijd


groetjes Luca
 

De wolf

Hoi.
Lucasje / Wolfje zei:
het is een mooi verhaal hoor. maar je mag het wel is dubbel checken voordat je het post.
zitten nogal wat foutjes in. ik zal niet zeggen dat ze er allemaal uit moeten.
maar gewoon zo dat je erover heen leest.
en ik lees er niet echt goed overheen.

zoals deze fout : 19u dats 7uur s,avonds schrijf dan ook :Het is zeven uur s,avonds en het is etenstijd


groetjes Luca
je schrijft 's avonds en niet s,avonds.
 

Martinus

Toplid
Tis (gelukkig!) weer iets origineels -ik heb nooit eerder gelezen teminste. Veel succes verder met je verhaal, maar je begint al toppie!
 
Bovenaan