Geschreven door: Marina
Vijf was ik toen mijn moeder mij vertelde dat ze wilde dat ik met carnaval als prinses moest gaan. Ik wilde dit helemaal niet. Ik wilde iets wild, indiaan of cowboy of ridder of zo iets bijvoorbeeld. Mijn moeder was niet te verwurmen, zelfs niet voor mijn lieve woordjes waar ze anders voor smolt nee zelfs niet voor mijn lieve blikken. Haar beslissing stond vast en daar was geen speld tussen te krijgen. Misschien lukte het nog want ik had mijn verjaardag er nog tussen zitten.
Na ongeveer een week was ik behoorlijk ongehoorzaam geweest en had mijn nieuwe broek totaal kapot gemaakt. Mijn moeder was behoorlijk boos. Ik werd naar mijn kamer gestuurd in afwachting van straf. Toen mijn moeder een tijdje later de kamer in kwam zei ze me dat ik voortaan eerst moest vragen of ik naar toilet mocht totdat ik beter kon luisteren. Om haar worden kracht bij te zetten moest ik mee lopen naar de badkamer (waar zich onze enige toilet bevond) en deed voor mijn ogen het toilet op slot en deed de sleutel in haar werkschort (wat ze altijd over haar rok of jurk heen droeg). Ik vond het niet leuk maar ik vond het op dat moment niet zo erg als de hele dag in je kamer rond hangen.
Van die mening kwam ik al snel terug. Ik mocht voortaan niet meer staan bij het plassen maar moest gaan zitten en dan nog alleen op het potje wat naast de wc stond en dat altijd in bijzijn van mijn moeder. Dit was best vernederend want ik mocht voorheen altijd alleen op de grote mensen wc en als ik klaar was moest ik netjes een wc papiertje pakken en mijn billetjes afvegen helemaal naar voren tot over mijn elfde vinger heen. Voor mij haalde mijn moeder de deur van het slot en na mij deed ze het altijd weer op slot en ze vergat het echt niet.
Mijn moeder rekte het iedere keer dat ik naar toilet moest langer uit met als gevolg dat ik op een dag een ongelukje kreeg. Zo noemde mijn moeder dat. Nou ik noemde dat broekplassen. Mijn moeder was helemaal niet boos, wat ik wel verwachte, maar juist trots. Ik kreeg zelfs een beloning dezelfde avond in de vorm van laat opblijven. Ik vind het wel wat vreemd maar sloeg er verder geen acht op want ik kon nu die film zien waar ik al de hele week om zeurde. Meestal moest ik dan eerder naar bed maar nu moest ik naar mijn kamer gaan en daar wachten op mama.
Toen het zo laat was liep mijn moeder met mij mee en deed de badkamer open en liet deze open. Mijn moeder kleedt mij uit. Ik wilde het zelf doen maar dat mocht niet. Vervolgens liep ze met me mee (ik liep in alleen maar in mijn onderbroek) naar de bad kamer waar ze me waste ze me en mijn tanden poetste, daarna mocht weer naar de grote mensen wc, ik moest dan wel zitten. Toen ik zat te plassen hoorde ik dat mijn moeder naar mijn slaap kamer was gegaan en de gordijnen dicht deed.
Toen ik klaar was en ik de slaapkamer weer in kwam ving mijn moeder mij op. Voordat ik mijn pyjama aan kreeg tilde mama me handig op bij de heupen en werd ik op de commode gelegd en kreeg mijn luier aan voor de nacht. Mama zei tegen mij terwijl zij mijn luier en pyjama aan deed dat als net als de rest van de week ook vannacht weer droog zou blijven dat dan ik wel genoeg gestraft was anders zou ik ook weer overdag een luier om krijgen. Dit was eigenlijk wel spannend want zo zei mijn moeder dat ze nog een verrassing in petto had. Ongeacht de uitkomst van morgen ochtend. Alles hing eigenlijk af van deze avond. Een avond die de rest van mijn leven zou gaan bepalen.
Ik liep naar de woonkamer daar wachtte mij een aangename verrassing. Mijn moeder had chips en limonade neergezet. Van de limonade kon zoveel drinken als ik wilde. Ik at niet veel maar daar in tegen dronk ik wel veel en dat kwam voornamelijk dat ma weer bijschonk zodra ik ook maar een slok had genomen en er wel voor zorgde dat ik mijn glas had leeg gedronken voordat ik naar bed ging.
Toen de film was afgelopen bracht mama mij half slapend naar bed en gaf mij een kusje. Ze deed het rek van mijn bed dicht. Ik had een bed waar ik niet 's nachts niet uit kon vallen (dat gebeurde nog al eens) en tevens niet uit kon klimmen (ik scheen nog wel eens te slaapwandelen).
De volgende morgen dacht ik dat ik die nacht gedroomd had dat ik door ma uit mijn bedje werd gehaald en ze zette mij op het potje zodat ik kon plassen. Ik vond het eigenlijk wel raar want in plaats van geluid werd nu mijn kruis warm maar mama stelde mij gerust, het was niet erg.
Mijn moeder kwam de kamer binnen en wenste mij goede morgen en liep naar de gordijnen en deed ze open. Ze vroeg hoe ik had geslapen en of ik nog gedroomd had. Nog een beetje slaapdronken antwoordde ik. Ik zei dat ik wel had gedroomd en eigenlijk wel goed had geslapen en vroeg "mag ik naar toilet aub ik moet nodig". Mijn moeder wilde eerst horen wat ik had gedroomd. Ik vertelde haar dat zij mij op het potje had gezet en in plaats van gekletter toen een warme broek kreeg en dat zij zei dat het niet zo erg was. Mijn moeder zei: "rare dromen heb jij." Ze ging naar mijn kast en haalde er de kleren uit voor die dag dat deed ze altijd. Ik stond nu op klappen en hield het bijna niet meer en vroeg of ze me er uit wilde halen zodat ik naar toilet kon.
Ze deed het hek omlaag van het bed en ik zoefde als een gek naar de badkamer en begon aan de klink van de deur te trekken, als gewoonlijk was die op slot. Mijn moeder riep mij onmiddellijk terug terwijl ik vroeg of je als je blieft de deur wilde open maken want ik hield het niet meer riep mijn moeder mij weer terug. Ze zei:" eerst die luier af dan doe ik de deur open van de badkamer. Maar mam" probeerde ik " het kan hier toch ook ik moet zo nodig. Nee" zei mijn moeder "je komt nu hier of ik kom je halen en leg je terug in bed. Baby's worden op de commode verschoond, hun luier wordt af gedaan of juist om gedaan" voegde ze er aan toe.
Toen hield ik het niet meer en voelde een niet te stoppen stroom mijn luier in verdwijnen die steeds zwaarder werd. Mijn moeder die het volgens mij niet in de gaten had zei:" moet ik je komen halen." Verslagen liep ik naar mijn moeder ik wist wat ging gebeuren ik zo geweldig op mijn sodemieter krijgen en voortaan weer een luier om" zoals bij baby's" zoals mijn moeder mij altijd zei. Bij mijn moeder aan gekomen tilde ze me op de commode deed mijn pyjama broek uit en zag de doorweekte luier. Mijn moeder knuffelde me en zei me:" mama is zo trots op jou dat ze je lekker een schone luier aan doet maar dat betekent dat je voortaan nooit meer naar de wc hoeft maar lekker alles in mijn luiertje kon doen, voortaan was ik mama's kleine meid." Dit laatste sloeg in als een bom want ik was een jongen.
Maar mama ging verder:" meisjes dragen jurkjes en rokken dus gaat mama nieuwe kleertjes voor jouw kopen," zei ze terwijl ze me verschoonde. "Nu ben je voor altijd mama's kleine meid!" Zei ze. "Dat is nu de verassing voor je." Ze tikte op mij borst en zei:" zeg mij na. Ik ben een meisje. Ik ben geen meisje" zei ik. "Vanaf nu af aan wel." schreeuwde ze. "Zeg het!" Schreeuwde ze weer. "Ik ben een meisje" zei ik met veel tegen zin en al mompelend en onder de indruk van moeders geschreeuw. "Duidelijker!" Schreeuwde ze weer.
Nu zei ik het wel duidelijk want ze antwoordde "goed zo baby. Ik doe mij behoefte in mijn luier." Zei ze nu wat kalmer. Ik herhaalde wat werd gezegd. Ze kleedde me aan zonder veel tegen sputter ik was een beetje lam geslagen. "wat ben je" vroeg ze plots weer? "Een meisje." Nu antwoordde ik eigenlijk verbaasd dit antwoord wilde ik niet geven wat gebeurde er met mij? Even vroeg ik mij af of ik inderdaad een meisje was, maar snel wist ik wel beter. Het leek wel of ik gehypnotiseerd was. "Goed zo baby'tje van me." Zei ze het leek echt wel op een trans of zoiets want bij dat woord "baby'tje" kon ik me niet inhouden en liet gewoon weg alles lopen als of een echte baby was. Zo merkte ik pas later dat ik mijn luier had gepoept zonder dat ik het in de gaten had. Langzaam maar zeker begon ik steeds meer te brabbelen, ik kreeg steeds meer moeite om goed te spreken.
Aan moeders hand liep ik mee naar de winkel. Samen kochten we mijn eerste pak luiers, mijn moeder liet mij het roze pak pakken. Ik had er een rood hoofd bij. Verder fluisterde ze in mijn oor dat het speciale meisjes luiers waren en als ik daar dan mijn plasje of drukje in had gedaan ik voor altijd een meisje zou zijn. Verder kocht ze een zuigflesje voor me en een speen die ze gelijk in mijn mond deed. Toen gingen we saampjes naar toilet zodat mama (zo vertelde ze me dat) mij lekker een nieuwe luier om kon doen en ik mama' lieve baby meisje kon zijn. Iedere keer als ze dat woord "baby" gebruikte voelde ik mij verder terug gaan naar het baby zijn.
Ik raakte meer en meer gewend aan dit ritueel van broek uit benen omhoog schoon maken nog een keer benen omhoog voor een schone luier dan de plakbandjes op hun plek en klaar was Ivy en dan broek weer aan. Boven dien het was best wel een veilig gevoel die luier ik hoefde me niet meer druk te maken wanneer ik moest ik liet het gewoon lopen eigenlijk merkte ik het al niet eens meer als ik had geplast of gedrukt en dan al die aandacht die had ik nog nooit zo intensief gekregen.
Toen ze me verschoont had en mij op de grond zette zakte ik spontaan door mijn benen als of ik niet meer kon lopen mijn moeder kon me nog net opvangen. "Ik moest nu maar in de buggy gaan zitten" zei ma terwijl ze het deed. Half in een roes (wat wil je wanneer je an publiek verschoont werd en je vermogen kwijt was geraakt om je plas of druk op te houden of om af en toe echt flink moeite had om nog te praten) kwamen we bij een winkel aan met mooie sierlijke witte letters zei het bord "Little lady's shop". We gingen naar binnen daar kwam een verkoopster gelijk op ons afstormen en vroeg heel vriendelijk "mevrouw mag u ergens mee helpen?" Waarop mijn moeder een volmondig "ja" gaf. "Ik ben op zoek naar jurkjes en rokjes voor mijn dochtertje." Terwijl ze met haar hoofd naar mij knikte.
"Bof jij even" zei de verkoopster terwijl ze mij een aai over mijn wang gaf. Ik lachte naar deze lieve verkoopster die me toch wel redelijk op mijn gemak bracht. Ze bracht me meer terug naar deze wereld waarin ik nog wel mijn luier nog wel nodig had en het voelde wel veilig maar ik voelde me geen baby meer zoals bij mijn moeder. Ze pakte mijn hand en samen met de verkoopster liep ik met haar mee ze kleedde me uit achter een gordijn tot ik alleen nog maar in mijn luier stond. Ik schaamde me en werd rood ze zag dit lachte tegen me en gaf me een aai over mijn bol en fluisterde in mijn oor "mijn dochtertje is al veel ouder dan jij bent en die draagt ook nog luiertjes. Alle kleine meisjes dragen luiers" voegde ze er nog snel aan toe.
Dit stelde me gerust, toen liep ze weg en liet me alleen achter al snel was ze terug met wat jurkjes en rokjes en ondergoed ze had zelfs een nachtjapon bij zich en andere meisjes kledij. De verkoopster liep regelmatig weg kleedde me aan en vervolgens weer uit zodat ik af en toe weer alleen achter bleef met alleen mijn luier nog aan. Door dat ik regelmatig in de spiegel keek en een meisje zag en door de gerustelende worden van de verkoopster en wat mijn moeder zei werd ik er meer en meer van overtuigt dat ik inderdaad een meisje was. Af en toe sprak ze met mijn moeder die af en toe goedkeurend knikte of soms hoofdschuddend haar standpunt bepaalde. Blijkbaar mocht de verkoopster mij want de verkoopster stelde voor, door te vragen of ik niet een keer met haar dochtertje wilde komen spelen wat mij nog meer op mijn gemak stelde.
Het viel mij op dat iedere keer als mama iets goed keurde dat op de balie deed belanden. Na ruim een eeuwigheid althans zo leek het werd ik in een van de jurkjes gestoken. Nu was ik er volledig van overtuigd dat ik een meisje was, wat werd bevestigd toen mijn moeder mijn haar terplekke kamde in twee paardenstaartjes terhoogte van mijn oren. Het geheel maakte het compleet met de mooie lakschoentjes die ik aan had. Het jurkje gaf mij een rare gewaarwording in de zin van dat het best wel koud was om mijn benen maar de maillot maakte veel goed. Ook deze was nieuw voor mij. Mama kocht nog een paar jasjes en zo gingen we samen met de buggy vol geladen met pakjes en dozen naar huis. Toen we thuis gekomen waren was ik moe en ik niet alleen. Ik merkte al half slapend dat ik werd uit gekleed en verschoont en vervolgens in mijn bedje werd gelegd. Daarna weet ik niks meer.
Ik deed mijn ogen open en zag tot mijn stomme verbazing dat mijn hele kamer roze was niet effen maar hier en daar wel een onderbreking en op mijn planken geen auto's en lego meer de planken waren leeg en verlaten, zelfs de gordijnen waren roze maar afgewerkt met kant en franjes. Ik vond het echt mooi toen ik ontdekte dat ik een nachtjapon aan had wist ik het weer dit was en is mijn kamer en ik, ik ben een meisje. Mama stond naast mijn bed en zei koerend "heeft mijn kleine babymeisje van mij lekker slapie gedaan?" Ik wilde wat zeggen maar kon alleen het gekraai van een blije baby voortbrengen.
Mama pakte me in haar armen op en legde me op de commode en verschoonde me luier, op de manier waarop ze me pakte en dat ik niet meer kon praten voelde ik me een baby, ze kleedde me aan in een van de snoezigste jurkjes die ze vinden kon en nam me in haar armen mee naar de woonkamer. Daar kreeg ik een fles in mijn mond gedrukt. Ik begon automatisch te zuigen. Het flesje was dan ook snel leeg. Ik voelde me slaperig worden met die warme drank in mijn buikje en dan begon ma me zachtjes te wiegen, het was dan ook niet lang voordat ik weer in dromenland verkeerde. Ik droomde van schitterende jurkjes en dat ik het mooiste meisje was van de hele wereld.
"Lang zal ze leven, lang zal ze leven, lang zal ze leven in de gloria, in de gloria, in de gloria, hiep hiep hoera!" Zo kwam mijn moeder de kamer in. "Heeft mijn snoepje lekker geslapen?" Vroeg ze. Ik knikte van wel in ieder geval was ik niet meer haar baby. "Hoe is het nu met mijn liefste knapste dochter?" Vroeg ze weer zonder antwoord af te wachten werd ik op de commode gelegd en onder ging het ritueel van verschoning door daarna werd ik in een mooi jurkje gestoken, ma maakte me nog mooier met een sierlijke lint in mijn haar. Ze beloofde dat het de dag van mijn leven zou worden en dat werd het dan ook. In de woonkamer begonnen de verrassingen al. Een groot parket ingepakt papier van roze olifantjes met een grote strik erbovenop.
"Is voor Ivy?" Vroeg ik een beetje kinderlijk. Ik merkte nu op dat ik weer een beetje kon praten. "Ja, heeft mama speciaal voor jouw gekocht." Zei ze weer. Tijdens het uitpakken ging mijn hart sneller slaan, wat was het een vrachtwagen met auto's er op of een blokkendoos. Nee de vorm was in het midden spits toelopend, het leek meer op een huis. Toen het uitgepakt was zag ik het, ik was verrukt, het was een poppenhuis. Ik was gelijk mijn auto's vergeten, vooral toen ma zei "hier deze hoort er ook nog bij." Dit cadeau was niet ingepakt, het was een pop ik begon gelijk te spelen maar ma haalde me niet lang er na weg, tilde me op en zette me in een kinderstoel. Ze zette een bord met lepel er in voor me neer, die ik wilde pakken. Gelijk kreeg ik een pets op mijn vingers, ik keek naar mijn moeder en haar blik zei meer dan duizend worden.
Ik kreeg een slabbetje voor en ma pakte de lepel en begon me te voeren. Ik deed zoals van elke goede baby werd verwacht mijn mondje open. Ma voerde me tot het bord leeg was en nam me mee naar mijn kamer waar ik weer op de commode werd gelegd en onderging gewillig het ritueel van verschoning. Ik was er inmiddels zo aan gewend dat ik het zelfs lekker vond en de luier gaf me een gevoel van veilig en zekerheid. Bovendien hoefde ik nu niet meer te zeggen dat ik naar de wc moest. Ondertussen was ik zo gewend luiers te dragen dat ik niet eens meer mijn behoefte kon op houden het liep er gewoon uit mijn lijf.
Ik was lief aan het spelen met mijn nieuwe speelgoed toen er plots aan de deur werd gebeld. Ik sprong op en begon naar de deur te rennen. Mijn moeder ving mij op in mijn weg en zei "zo gedraagt een jonge dame zich niet, ze rent niet maar schijt voort. Dat wil zeggen kleine pasjes altijd vriendelijk en buigen zoals ik." Ze deed het voor ze ging door haar rechter knie. Pakte tergelijke tijd met duim en wijs vinger aan elke kant haar rok die ze naar buiten trok terwijl ze haar linker been achter haar rechter knie sierlijk legde en een beetje door haar rechter knie boog en haar hoofd een lichte knik naar beneden gaf. Zo als het me voor werd gedaan deed ik het na maar dan opende ik de deur tegelijkertijd.
"Zo hoort een jonge dame zich nu te gedragen, daar kan je nog wat van leren Janien." Hoorde ik zeggen. Nu keek ik omhoog ik kende heel die vrouw niet en ook niet die Janien. De vrouw begroette mijn moeder hartelijk nadat ze haar jas over me heen had gegooid ik hing hem netjes op samen met het jasje van Janien. Ik hoorde niet wat ze zeiden maar de vrouw scheen mijn moeder goed te kennen. Toen ik naar binnen liep hoorde ik mijn moeder zeggen tegen mij "jonge dame zorg jij eens dat de koffie binnen komt en een glaasje limonade. Ja mama" antwoorde ik. Ik liep naar de keuken pakte de koffie en uit de koelkast pakte ik een de fles en schonk een glaasje limonade in. Ik zette de koffie neer bood suiker en melk aan wat al op tafel stond en zette toen het glaasje limonade neer en bleef netjes staan wachten.
Ik keek afwachtend naar mama die gebaarde dat ik kon gaan zitten wat ik dan ook deed. Ik besefte niet dat toen ik ging zitten dat de vrouw zo in mijn kruis kon kijken dit was te meer te wijten aan het jurkje wat ik aan had het was wat aan de kleine kant. De vrouw sloeg haar hand voor haar mond en haalde hoorbaar adem als of ze een beetje schrok. Ze stond op en (toen zat ik goed) pakte met haar hand mijn volle kruis en trok hem al snel weer terug. "Uw, uw, dochter;" ze snakte naar adem" draagt nog luiers?" Vroeg ze verbaasd. Mijn moeder fluisterde wat in de vrouw haar oor en keek af en toe naar mij. Ik voelde mij steeds rooider worden. De vrouw knikte goed keurend en zei "Janien, ik heb besloten dat jij als jij voortaan in dit huis ben je moet aanpassen aan je vriendinnetje dus ga je nu met mij mee; en jij ook jonge dame" zei mij moeder.
"later als je groot bent en je hebt je eigen kinderen moet je deze ook kunnen verschonen." We liepen achter de vrouw met haar dochter voor haar en mij moeder liep achter mij en fluisterde het in mijn oor. Ik keek om en zei " je bedoelt dat; ja dat bedoel ik" zei mijn moeder nu. Janien moest op de commode gaan liggen. Nu werd ik naar voren geschoven en begon haar schoenen uit de doen ik deed haar jurk omhoog. Ze wilde haar jurk direct terug doen maar kreeg gelijk van haar moeder een pets op haar vingers. Toen vroeg ze met overslaande stem "wat ga je doen? Iets wat mij opgedragen is." Zei ik.
Toen ik daar mee klaar was en haar onder broekje uit deed zag ik tot mijn stomme verbazing dat ze net raar fraseltje had als ik. Ik poederde haar en was in een mum van tijd klaar en Janien wie haar tranen over haar wang biggelt had net als ik een luiertje om. Er volgde nog meer bezoek en ik ontving cadeautjes van opa en oma kreeg ik een beeldschoon jurkje, waar ik erg blij mee was. Verder kreeg ik poppen en een fornuisje en een stofzuiger zodat ik mama kon helpen. Moe maar voldaan lag ik nu weer in mijn bed. Mijn planken waren nu weer vol met speelgoed van poppen en een poppenhuis en andere dingen.
De dagen vlogen voorbij en ik werd netjes opgeleid door mama in het huishouden, want mama was van mening dat als ik later getrouwd was het huis ook aan kant moest zijn. Ik kreeg achting voor mannen en leerde koken van mama. Zo kwam snel carnaval alwaar ik het mooiste prinsje was wat je maar kon wensen.
Vijf was ik toen mijn moeder mij vertelde dat ze wilde dat ik met carnaval als prinses moest gaan. Ik wilde dit helemaal niet. Ik wilde iets wild, indiaan of cowboy of ridder of zo iets bijvoorbeeld. Mijn moeder was niet te verwurmen, zelfs niet voor mijn lieve woordjes waar ze anders voor smolt nee zelfs niet voor mijn lieve blikken. Haar beslissing stond vast en daar was geen speld tussen te krijgen. Misschien lukte het nog want ik had mijn verjaardag er nog tussen zitten.
Na ongeveer een week was ik behoorlijk ongehoorzaam geweest en had mijn nieuwe broek totaal kapot gemaakt. Mijn moeder was behoorlijk boos. Ik werd naar mijn kamer gestuurd in afwachting van straf. Toen mijn moeder een tijdje later de kamer in kwam zei ze me dat ik voortaan eerst moest vragen of ik naar toilet mocht totdat ik beter kon luisteren. Om haar worden kracht bij te zetten moest ik mee lopen naar de badkamer (waar zich onze enige toilet bevond) en deed voor mijn ogen het toilet op slot en deed de sleutel in haar werkschort (wat ze altijd over haar rok of jurk heen droeg). Ik vond het niet leuk maar ik vond het op dat moment niet zo erg als de hele dag in je kamer rond hangen.
Van die mening kwam ik al snel terug. Ik mocht voortaan niet meer staan bij het plassen maar moest gaan zitten en dan nog alleen op het potje wat naast de wc stond en dat altijd in bijzijn van mijn moeder. Dit was best vernederend want ik mocht voorheen altijd alleen op de grote mensen wc en als ik klaar was moest ik netjes een wc papiertje pakken en mijn billetjes afvegen helemaal naar voren tot over mijn elfde vinger heen. Voor mij haalde mijn moeder de deur van het slot en na mij deed ze het altijd weer op slot en ze vergat het echt niet.
Mijn moeder rekte het iedere keer dat ik naar toilet moest langer uit met als gevolg dat ik op een dag een ongelukje kreeg. Zo noemde mijn moeder dat. Nou ik noemde dat broekplassen. Mijn moeder was helemaal niet boos, wat ik wel verwachte, maar juist trots. Ik kreeg zelfs een beloning dezelfde avond in de vorm van laat opblijven. Ik vind het wel wat vreemd maar sloeg er verder geen acht op want ik kon nu die film zien waar ik al de hele week om zeurde. Meestal moest ik dan eerder naar bed maar nu moest ik naar mijn kamer gaan en daar wachten op mama.
Toen het zo laat was liep mijn moeder met mij mee en deed de badkamer open en liet deze open. Mijn moeder kleedt mij uit. Ik wilde het zelf doen maar dat mocht niet. Vervolgens liep ze met me mee (ik liep in alleen maar in mijn onderbroek) naar de bad kamer waar ze me waste ze me en mijn tanden poetste, daarna mocht weer naar de grote mensen wc, ik moest dan wel zitten. Toen ik zat te plassen hoorde ik dat mijn moeder naar mijn slaap kamer was gegaan en de gordijnen dicht deed.
Toen ik klaar was en ik de slaapkamer weer in kwam ving mijn moeder mij op. Voordat ik mijn pyjama aan kreeg tilde mama me handig op bij de heupen en werd ik op de commode gelegd en kreeg mijn luier aan voor de nacht. Mama zei tegen mij terwijl zij mijn luier en pyjama aan deed dat als net als de rest van de week ook vannacht weer droog zou blijven dat dan ik wel genoeg gestraft was anders zou ik ook weer overdag een luier om krijgen. Dit was eigenlijk wel spannend want zo zei mijn moeder dat ze nog een verrassing in petto had. Ongeacht de uitkomst van morgen ochtend. Alles hing eigenlijk af van deze avond. Een avond die de rest van mijn leven zou gaan bepalen.
Ik liep naar de woonkamer daar wachtte mij een aangename verrassing. Mijn moeder had chips en limonade neergezet. Van de limonade kon zoveel drinken als ik wilde. Ik at niet veel maar daar in tegen dronk ik wel veel en dat kwam voornamelijk dat ma weer bijschonk zodra ik ook maar een slok had genomen en er wel voor zorgde dat ik mijn glas had leeg gedronken voordat ik naar bed ging.
Toen de film was afgelopen bracht mama mij half slapend naar bed en gaf mij een kusje. Ze deed het rek van mijn bed dicht. Ik had een bed waar ik niet 's nachts niet uit kon vallen (dat gebeurde nog al eens) en tevens niet uit kon klimmen (ik scheen nog wel eens te slaapwandelen).
De volgende morgen dacht ik dat ik die nacht gedroomd had dat ik door ma uit mijn bedje werd gehaald en ze zette mij op het potje zodat ik kon plassen. Ik vond het eigenlijk wel raar want in plaats van geluid werd nu mijn kruis warm maar mama stelde mij gerust, het was niet erg.
Mijn moeder kwam de kamer binnen en wenste mij goede morgen en liep naar de gordijnen en deed ze open. Ze vroeg hoe ik had geslapen en of ik nog gedroomd had. Nog een beetje slaapdronken antwoordde ik. Ik zei dat ik wel had gedroomd en eigenlijk wel goed had geslapen en vroeg "mag ik naar toilet aub ik moet nodig". Mijn moeder wilde eerst horen wat ik had gedroomd. Ik vertelde haar dat zij mij op het potje had gezet en in plaats van gekletter toen een warme broek kreeg en dat zij zei dat het niet zo erg was. Mijn moeder zei: "rare dromen heb jij." Ze ging naar mijn kast en haalde er de kleren uit voor die dag dat deed ze altijd. Ik stond nu op klappen en hield het bijna niet meer en vroeg of ze me er uit wilde halen zodat ik naar toilet kon.
Ze deed het hek omlaag van het bed en ik zoefde als een gek naar de badkamer en begon aan de klink van de deur te trekken, als gewoonlijk was die op slot. Mijn moeder riep mij onmiddellijk terug terwijl ik vroeg of je als je blieft de deur wilde open maken want ik hield het niet meer riep mijn moeder mij weer terug. Ze zei:" eerst die luier af dan doe ik de deur open van de badkamer. Maar mam" probeerde ik " het kan hier toch ook ik moet zo nodig. Nee" zei mijn moeder "je komt nu hier of ik kom je halen en leg je terug in bed. Baby's worden op de commode verschoond, hun luier wordt af gedaan of juist om gedaan" voegde ze er aan toe.
Toen hield ik het niet meer en voelde een niet te stoppen stroom mijn luier in verdwijnen die steeds zwaarder werd. Mijn moeder die het volgens mij niet in de gaten had zei:" moet ik je komen halen." Verslagen liep ik naar mijn moeder ik wist wat ging gebeuren ik zo geweldig op mijn sodemieter krijgen en voortaan weer een luier om" zoals bij baby's" zoals mijn moeder mij altijd zei. Bij mijn moeder aan gekomen tilde ze me op de commode deed mijn pyjama broek uit en zag de doorweekte luier. Mijn moeder knuffelde me en zei me:" mama is zo trots op jou dat ze je lekker een schone luier aan doet maar dat betekent dat je voortaan nooit meer naar de wc hoeft maar lekker alles in mijn luiertje kon doen, voortaan was ik mama's kleine meid." Dit laatste sloeg in als een bom want ik was een jongen.
Maar mama ging verder:" meisjes dragen jurkjes en rokken dus gaat mama nieuwe kleertjes voor jouw kopen," zei ze terwijl ze me verschoonde. "Nu ben je voor altijd mama's kleine meid!" Zei ze. "Dat is nu de verassing voor je." Ze tikte op mij borst en zei:" zeg mij na. Ik ben een meisje. Ik ben geen meisje" zei ik. "Vanaf nu af aan wel." schreeuwde ze. "Zeg het!" Schreeuwde ze weer. "Ik ben een meisje" zei ik met veel tegen zin en al mompelend en onder de indruk van moeders geschreeuw. "Duidelijker!" Schreeuwde ze weer.
Nu zei ik het wel duidelijk want ze antwoordde "goed zo baby. Ik doe mij behoefte in mijn luier." Zei ze nu wat kalmer. Ik herhaalde wat werd gezegd. Ze kleedde me aan zonder veel tegen sputter ik was een beetje lam geslagen. "wat ben je" vroeg ze plots weer? "Een meisje." Nu antwoordde ik eigenlijk verbaasd dit antwoord wilde ik niet geven wat gebeurde er met mij? Even vroeg ik mij af of ik inderdaad een meisje was, maar snel wist ik wel beter. Het leek wel of ik gehypnotiseerd was. "Goed zo baby'tje van me." Zei ze het leek echt wel op een trans of zoiets want bij dat woord "baby'tje" kon ik me niet inhouden en liet gewoon weg alles lopen als of een echte baby was. Zo merkte ik pas later dat ik mijn luier had gepoept zonder dat ik het in de gaten had. Langzaam maar zeker begon ik steeds meer te brabbelen, ik kreeg steeds meer moeite om goed te spreken.
Aan moeders hand liep ik mee naar de winkel. Samen kochten we mijn eerste pak luiers, mijn moeder liet mij het roze pak pakken. Ik had er een rood hoofd bij. Verder fluisterde ze in mijn oor dat het speciale meisjes luiers waren en als ik daar dan mijn plasje of drukje in had gedaan ik voor altijd een meisje zou zijn. Verder kocht ze een zuigflesje voor me en een speen die ze gelijk in mijn mond deed. Toen gingen we saampjes naar toilet zodat mama (zo vertelde ze me dat) mij lekker een nieuwe luier om kon doen en ik mama' lieve baby meisje kon zijn. Iedere keer als ze dat woord "baby" gebruikte voelde ik mij verder terug gaan naar het baby zijn.
Ik raakte meer en meer gewend aan dit ritueel van broek uit benen omhoog schoon maken nog een keer benen omhoog voor een schone luier dan de plakbandjes op hun plek en klaar was Ivy en dan broek weer aan. Boven dien het was best wel een veilig gevoel die luier ik hoefde me niet meer druk te maken wanneer ik moest ik liet het gewoon lopen eigenlijk merkte ik het al niet eens meer als ik had geplast of gedrukt en dan al die aandacht die had ik nog nooit zo intensief gekregen.
Toen ze me verschoont had en mij op de grond zette zakte ik spontaan door mijn benen als of ik niet meer kon lopen mijn moeder kon me nog net opvangen. "Ik moest nu maar in de buggy gaan zitten" zei ma terwijl ze het deed. Half in een roes (wat wil je wanneer je an publiek verschoont werd en je vermogen kwijt was geraakt om je plas of druk op te houden of om af en toe echt flink moeite had om nog te praten) kwamen we bij een winkel aan met mooie sierlijke witte letters zei het bord "Little lady's shop". We gingen naar binnen daar kwam een verkoopster gelijk op ons afstormen en vroeg heel vriendelijk "mevrouw mag u ergens mee helpen?" Waarop mijn moeder een volmondig "ja" gaf. "Ik ben op zoek naar jurkjes en rokjes voor mijn dochtertje." Terwijl ze met haar hoofd naar mij knikte.
"Bof jij even" zei de verkoopster terwijl ze mij een aai over mijn wang gaf. Ik lachte naar deze lieve verkoopster die me toch wel redelijk op mijn gemak bracht. Ze bracht me meer terug naar deze wereld waarin ik nog wel mijn luier nog wel nodig had en het voelde wel veilig maar ik voelde me geen baby meer zoals bij mijn moeder. Ze pakte mijn hand en samen met de verkoopster liep ik met haar mee ze kleedde me uit achter een gordijn tot ik alleen nog maar in mijn luier stond. Ik schaamde me en werd rood ze zag dit lachte tegen me en gaf me een aai over mijn bol en fluisterde in mijn oor "mijn dochtertje is al veel ouder dan jij bent en die draagt ook nog luiertjes. Alle kleine meisjes dragen luiers" voegde ze er nog snel aan toe.
Dit stelde me gerust, toen liep ze weg en liet me alleen achter al snel was ze terug met wat jurkjes en rokjes en ondergoed ze had zelfs een nachtjapon bij zich en andere meisjes kledij. De verkoopster liep regelmatig weg kleedde me aan en vervolgens weer uit zodat ik af en toe weer alleen achter bleef met alleen mijn luier nog aan. Door dat ik regelmatig in de spiegel keek en een meisje zag en door de gerustelende worden van de verkoopster en wat mijn moeder zei werd ik er meer en meer van overtuigt dat ik inderdaad een meisje was. Af en toe sprak ze met mijn moeder die af en toe goedkeurend knikte of soms hoofdschuddend haar standpunt bepaalde. Blijkbaar mocht de verkoopster mij want de verkoopster stelde voor, door te vragen of ik niet een keer met haar dochtertje wilde komen spelen wat mij nog meer op mijn gemak stelde.
Het viel mij op dat iedere keer als mama iets goed keurde dat op de balie deed belanden. Na ruim een eeuwigheid althans zo leek het werd ik in een van de jurkjes gestoken. Nu was ik er volledig van overtuigd dat ik een meisje was, wat werd bevestigd toen mijn moeder mijn haar terplekke kamde in twee paardenstaartjes terhoogte van mijn oren. Het geheel maakte het compleet met de mooie lakschoentjes die ik aan had. Het jurkje gaf mij een rare gewaarwording in de zin van dat het best wel koud was om mijn benen maar de maillot maakte veel goed. Ook deze was nieuw voor mij. Mama kocht nog een paar jasjes en zo gingen we samen met de buggy vol geladen met pakjes en dozen naar huis. Toen we thuis gekomen waren was ik moe en ik niet alleen. Ik merkte al half slapend dat ik werd uit gekleed en verschoont en vervolgens in mijn bedje werd gelegd. Daarna weet ik niks meer.
Ik deed mijn ogen open en zag tot mijn stomme verbazing dat mijn hele kamer roze was niet effen maar hier en daar wel een onderbreking en op mijn planken geen auto's en lego meer de planken waren leeg en verlaten, zelfs de gordijnen waren roze maar afgewerkt met kant en franjes. Ik vond het echt mooi toen ik ontdekte dat ik een nachtjapon aan had wist ik het weer dit was en is mijn kamer en ik, ik ben een meisje. Mama stond naast mijn bed en zei koerend "heeft mijn kleine babymeisje van mij lekker slapie gedaan?" Ik wilde wat zeggen maar kon alleen het gekraai van een blije baby voortbrengen.
Mama pakte me in haar armen op en legde me op de commode en verschoonde me luier, op de manier waarop ze me pakte en dat ik niet meer kon praten voelde ik me een baby, ze kleedde me aan in een van de snoezigste jurkjes die ze vinden kon en nam me in haar armen mee naar de woonkamer. Daar kreeg ik een fles in mijn mond gedrukt. Ik begon automatisch te zuigen. Het flesje was dan ook snel leeg. Ik voelde me slaperig worden met die warme drank in mijn buikje en dan begon ma me zachtjes te wiegen, het was dan ook niet lang voordat ik weer in dromenland verkeerde. Ik droomde van schitterende jurkjes en dat ik het mooiste meisje was van de hele wereld.
"Lang zal ze leven, lang zal ze leven, lang zal ze leven in de gloria, in de gloria, in de gloria, hiep hiep hoera!" Zo kwam mijn moeder de kamer in. "Heeft mijn snoepje lekker geslapen?" Vroeg ze. Ik knikte van wel in ieder geval was ik niet meer haar baby. "Hoe is het nu met mijn liefste knapste dochter?" Vroeg ze weer zonder antwoord af te wachten werd ik op de commode gelegd en onder ging het ritueel van verschoning door daarna werd ik in een mooi jurkje gestoken, ma maakte me nog mooier met een sierlijke lint in mijn haar. Ze beloofde dat het de dag van mijn leven zou worden en dat werd het dan ook. In de woonkamer begonnen de verrassingen al. Een groot parket ingepakt papier van roze olifantjes met een grote strik erbovenop.
"Is voor Ivy?" Vroeg ik een beetje kinderlijk. Ik merkte nu op dat ik weer een beetje kon praten. "Ja, heeft mama speciaal voor jouw gekocht." Zei ze weer. Tijdens het uitpakken ging mijn hart sneller slaan, wat was het een vrachtwagen met auto's er op of een blokkendoos. Nee de vorm was in het midden spits toelopend, het leek meer op een huis. Toen het uitgepakt was zag ik het, ik was verrukt, het was een poppenhuis. Ik was gelijk mijn auto's vergeten, vooral toen ma zei "hier deze hoort er ook nog bij." Dit cadeau was niet ingepakt, het was een pop ik begon gelijk te spelen maar ma haalde me niet lang er na weg, tilde me op en zette me in een kinderstoel. Ze zette een bord met lepel er in voor me neer, die ik wilde pakken. Gelijk kreeg ik een pets op mijn vingers, ik keek naar mijn moeder en haar blik zei meer dan duizend worden.
Ik kreeg een slabbetje voor en ma pakte de lepel en begon me te voeren. Ik deed zoals van elke goede baby werd verwacht mijn mondje open. Ma voerde me tot het bord leeg was en nam me mee naar mijn kamer waar ik weer op de commode werd gelegd en onderging gewillig het ritueel van verschoning. Ik was er inmiddels zo aan gewend dat ik het zelfs lekker vond en de luier gaf me een gevoel van veilig en zekerheid. Bovendien hoefde ik nu niet meer te zeggen dat ik naar de wc moest. Ondertussen was ik zo gewend luiers te dragen dat ik niet eens meer mijn behoefte kon op houden het liep er gewoon uit mijn lijf.
Ik was lief aan het spelen met mijn nieuwe speelgoed toen er plots aan de deur werd gebeld. Ik sprong op en begon naar de deur te rennen. Mijn moeder ving mij op in mijn weg en zei "zo gedraagt een jonge dame zich niet, ze rent niet maar schijt voort. Dat wil zeggen kleine pasjes altijd vriendelijk en buigen zoals ik." Ze deed het voor ze ging door haar rechter knie. Pakte tergelijke tijd met duim en wijs vinger aan elke kant haar rok die ze naar buiten trok terwijl ze haar linker been achter haar rechter knie sierlijk legde en een beetje door haar rechter knie boog en haar hoofd een lichte knik naar beneden gaf. Zo als het me voor werd gedaan deed ik het na maar dan opende ik de deur tegelijkertijd.
"Zo hoort een jonge dame zich nu te gedragen, daar kan je nog wat van leren Janien." Hoorde ik zeggen. Nu keek ik omhoog ik kende heel die vrouw niet en ook niet die Janien. De vrouw begroette mijn moeder hartelijk nadat ze haar jas over me heen had gegooid ik hing hem netjes op samen met het jasje van Janien. Ik hoorde niet wat ze zeiden maar de vrouw scheen mijn moeder goed te kennen. Toen ik naar binnen liep hoorde ik mijn moeder zeggen tegen mij "jonge dame zorg jij eens dat de koffie binnen komt en een glaasje limonade. Ja mama" antwoorde ik. Ik liep naar de keuken pakte de koffie en uit de koelkast pakte ik een de fles en schonk een glaasje limonade in. Ik zette de koffie neer bood suiker en melk aan wat al op tafel stond en zette toen het glaasje limonade neer en bleef netjes staan wachten.
Ik keek afwachtend naar mama die gebaarde dat ik kon gaan zitten wat ik dan ook deed. Ik besefte niet dat toen ik ging zitten dat de vrouw zo in mijn kruis kon kijken dit was te meer te wijten aan het jurkje wat ik aan had het was wat aan de kleine kant. De vrouw sloeg haar hand voor haar mond en haalde hoorbaar adem als of ze een beetje schrok. Ze stond op en (toen zat ik goed) pakte met haar hand mijn volle kruis en trok hem al snel weer terug. "Uw, uw, dochter;" ze snakte naar adem" draagt nog luiers?" Vroeg ze verbaasd. Mijn moeder fluisterde wat in de vrouw haar oor en keek af en toe naar mij. Ik voelde mij steeds rooider worden. De vrouw knikte goed keurend en zei "Janien, ik heb besloten dat jij als jij voortaan in dit huis ben je moet aanpassen aan je vriendinnetje dus ga je nu met mij mee; en jij ook jonge dame" zei mij moeder.
"later als je groot bent en je hebt je eigen kinderen moet je deze ook kunnen verschonen." We liepen achter de vrouw met haar dochter voor haar en mij moeder liep achter mij en fluisterde het in mijn oor. Ik keek om en zei " je bedoelt dat; ja dat bedoel ik" zei mijn moeder nu. Janien moest op de commode gaan liggen. Nu werd ik naar voren geschoven en begon haar schoenen uit de doen ik deed haar jurk omhoog. Ze wilde haar jurk direct terug doen maar kreeg gelijk van haar moeder een pets op haar vingers. Toen vroeg ze met overslaande stem "wat ga je doen? Iets wat mij opgedragen is." Zei ik.
Toen ik daar mee klaar was en haar onder broekje uit deed zag ik tot mijn stomme verbazing dat ze net raar fraseltje had als ik. Ik poederde haar en was in een mum van tijd klaar en Janien wie haar tranen over haar wang biggelt had net als ik een luiertje om. Er volgde nog meer bezoek en ik ontving cadeautjes van opa en oma kreeg ik een beeldschoon jurkje, waar ik erg blij mee was. Verder kreeg ik poppen en een fornuisje en een stofzuiger zodat ik mama kon helpen. Moe maar voldaan lag ik nu weer in mijn bed. Mijn planken waren nu weer vol met speelgoed van poppen en een poppenhuis en andere dingen.
De dagen vlogen voorbij en ik werd netjes opgeleid door mama in het huishouden, want mama was van mening dat als ik later getrouwd was het huis ook aan kant moest zijn. Ik kreeg achting voor mannen en leerde koken van mama. Zo kwam snel carnaval alwaar ik het mooiste prinsje was wat je maar kon wensen.
