geschreven door: Luist
Bij het opruimen van een zolder kwamen wij allerlei zaken tegen van kapot meubilair te dozen vol kleding. Deze dozen hebben wij na gekeken of er bruikbare kleding in zit om weg te geven. Uit de verschillende dozen kon men de leeftijd van de kinderen aflezen. De laatste doos was gevuld met tiener kleding van een jaar of tien geleden. En de doos die het eerste was neer gezet bevatte een hele baby garderobe.
We hebben doos voor doos uitgepakt en gesorteerd. De eerste stapels waren jurken, broeken en truien. Uit de tweede doos kwam sportkleding te voorschijn tennis kleding turnpakjes en sportbroekjes. Dit hebben we even terzijde gelegd misschien was er nog iets bruikbaar voor ons zelf. Voor alle leeftijden waren er nu dozen met boven kleding, ergens halverwege kwamen we een doos tegen die op het eerste gezicht onder goed leek te bevatten, allemaal wit, we hebben deze gelijk bij de stapel weg te geven spullen gezet. Maar om dat we geen zaken wilde weggeven die niet meer geschikt waren voor opnieuw gebruik hebben we die doos toch maar aan een onderzoek onderworpen.
Toen we de onderbroeken uit de doos haalden bleken deze dikker te zijn dan normaal. Aan het model kon je niet zien of dit jongens of meisjes broeken waren. Het waren een stuk of 10 exemplaren maar wat er onder lag verbaasde ons nog meer er lagen luiers in niet voor kleine kinderen maar voor grootte. De grote van de luiers was zelfs genoeg voor een volwassen iemand. Blijkbaar waren deze luiers en broeken in de bleek geweest want er was geen smetje op te zien. Onder in de doos bevonden zich ook nog twee plastic broeken.
Wat moesten we hier nu mee, we hebben het terzijde gezet om daar over te peinzen en zijn verder gegaan met sorteren van de dozen. Bij de baby spullen aangekomen bleken hier best leuke dingen in te zitten, ook hier was een doos met luiers en broekjes maar dan voor de kinderen waarvoor ze bedoeld waren. Toen we deze hadden bekeken wisten we ook waar die dikke broeken voor waren dit waren trainingsbroekjes voor het zindelijk worden. Tussen de dozen baby kleren troffen we twee dozen aan waarop stond baby gr. Hieruit kwam wel baby kleding maar dan in een maat die bij de eerder gevonden luier paste, die van een volwassene.
Het waren pakken, jurken, maillots, en pof broeken en t shirts. En allemaal met een motief dat bij kleine kinderen hoort. Ook deze maar bij de sportkleding en de luiers gezet. Tijdens het koffiedrinken praatte we over deze niet alle daagse kleding en hoe degen die ze aan had gehad er wel in uit zou zien. Onder het praten kwamen we op het idee dit zelf een uit te proberen en hebben de dozen naar beneden gehaald. De doos met sportkleding viel beneden uit elkaar zodat we die eerst gesorteerd hebben en ook hier zat kleding in verstopt die bij de baby uitrusting hoorde. Een aantal luierpakjes zoals die toen in de mode waren zonder mouwen en met een Amerikaanse sluiting aan de boven zijde en drukkers in het kruis.
Het eerste stuk wat ik paste was zo'n trainingsbroekje, je kon goed voelen dat dit dikker was dan je normale ondergoed. Daarna wilde we de luiers gaan uitproberen maar de spelden ontbraken, en deze moesten we dus in een winkel gaan kopen. Over het trainingsbroekje heb ik mijn lange broek aangedaan. Deze zat wel wat strak maar ja voor dat eventjes gaf dat niet. Mijn zuster die achter mij liep zei later dat de vulling van mijn broek zich helemaal aftekende en dat iedereen kon zien dat ik er een soort luier onder droeg. Zij had er een jurkje over dus dat viel niet op.
Thuis gekomen heeft ze eerst mij geholpen de spullen aan te doen. Eerst kreeg ik een luier aan en daarover een van de twee plasticbroeken. Toen een luierpakje en hierover een t shirt en een kort rokje. Tussen de sportkleren had ze ook nog een broek met kantjes gevonden die ik ook aan moest. Als ik stond was er weinig van de luier te zien alleen mijn rokje stond wijd uit. Maar als ik me maar iets voor over boog of ging zitten kwam de luier onder het rokje uit. Hierna heb ik mijn zuster aangekleed ook zij kreeg dezelfde kleren aan als ik maar zij kreeg een pofbroekje aan. Een raar gezicht haar zo te zien, maar ik zag er ook zo uit. Alleen dat kon ik zo niet zien dus zijn we voor de spiegel gaan staan een apart gezicht dat wel. Zo gekleed zijn we verder gaan opruimen. Een raar gevoeld zoiets diks tussen je benen en een dik pak op je billen als je ging zitten was het net of je op een kussentje zat. Na de hele verdere middag zo te hebben gelopen. Moesten deze kleren weer uit, het had best lekker gezeten.
De hele nacht heb ik over deze zaken gedroomd, ik denk dat ik deze kleren maar mee neem naar mijn huis zei ik de volgende dag tegen mijn zuster. Ze zei doe maar, mij zegen deze spullen niets, maar als jij er mee wil experimenteren ga je gang, ik kom je misschien nog wel eens verschonen. . Wie deze kleren aan heeft gehad weet ik niet maar ik vind het toch wel plezierig deze kleren te dragen. Toen ik nog eens nadacht over wat mijn zuster had gezegd, vroeg ik haar wat ze bedoelde met mij verschonen. Ze zei als je die dingen aan wilt moet je ook maar eens gedragen als een baby en je luier gebruiken voor het doel waarvoor je hem aan hebt, je behoeften er in doen. Hoe zou dit voelen in een natte luier te lopen, misschien doe ik het nog wel, het is een raar idee. Hoe langer ik er over dacht hoe meer aantrekkingskracht die luiers op mij kregen.
Iedere keer zat ik er naar te kijken, tot mijn zuster zei, doe je kleren maar uit dan maak ik weer een klein meisje van je. Ik kreeg nu een luier aan en daar een plasticbroek over in plaats van een luierpakje kreeg ik nu een katoenen turnpakje aan dat aan de achterzijde sloot met een ritssluiting. Het lipje van de sluiting zette ze nog met een speld vast, zodat het zeer moeilijk was zelf het pakje uit te doen hierover kreeg ik de pofbroek die zij gisteren aanhad.
Toen ik op een gegeven moment naar de wc wilde gaan en aan haar vroeg of ze de veiligheidsspeld wilde verwijderen, zodat ik het pakje uit kon doen, zei ze je wilde toch een luier kind zijn dan doe je het ook maar in je broek. Ik ging toch naar het toilet maar door de manier waarop ze de ritssluiting had verzegeld kon ik deze niet zelf open krijgen en dus mijn pakje niet uitdoen wat dus tot gevolg heeft dat ik het wel in mijn broek moet doen, vervelend, en toch opwindend hoe zou het voelen, Maar toen ik wilde plassen kwam er niks wan jaren lange training het niet in je broek te doen overwin je niet zomaar. Dus maar weer naar boven waar ze vroeg of ik nu geweest was, ik zij nee het lukt niet en ik kan het pak ook niet uitkrijgen. Ja zei ze je moet het ook weer leren in je broek te plassen, maar als je maar erg genoeg moet gaat het dadelijk vanzelf.
Na verloop van tijd gebeurde dus wat te verwachten was ik plaste in mijn broek ik voelde het tussen mijn benen helemaal warm worden, maar waar we niet op hadden gerekend was dat de luier begon te lekken langs mijn benen en er zodoende ook het pakje nat werd en de plas langs mijn benen naar beneden liep. Als je mij nu zag staan kon je aan mijn pofbroek al zien dat ik nat was, niet alleen was de broek nat maar ook de luier hing zwaar tussen mijn benen naar beneden. Ik vroeg me af hoe het kwam dat de boven kleding ook nat was want ik had toch een plastic broek over mijn luier aan. Bij het verschonen, wat pas naar geruime tijd gebeurde, bleek dat het plastic door de loop van tijd hard was geworden en bij het weer in gebruik nemen was gescheurd. De tijd tussen mijn plas en het moment dat ik door mijn zuster van de natte spullen bevrijd werd, maakte dat ik me steeds kleiner ging voelen.
Als ik nog verder wilde experimenteren met de gevonden spullen zou ik toch voor nieuwe plastic broeken moeten zorgen, maar waar kocht je die, en hoe groot moesten ze zijn. Maar dit was een probleem voor later, ik heb de baby kleren in dozen gepakt en mee naar huis genomen. De natte spullen uiteraard apart. Thuis gekomen heb ik deze maar meteen in de wasmachine gedaan.
Na enige dagen ben ik opzoek gegaan naar plasticbroeken in mijn maat, bij de voordeel drogisten was er op dit gebied niets te krijgen. Toen ik bij een gewone drogist was om daar iets te kopen heb ik ook rond gekeken, maar daar kon ik niets vinden, de winkelbediende vroeg wat ik zocht. Ik vertelde haar dat ik plasticbroeken zocht, ze zei die liggen bij de baby spullen. Dat klopte maar die bedoelde ik niet. Ze zijn voor een volwassene zei ik tegen haar, o zie ze je bedoelt patiënten broeken. Die heb ik ook welke maat moet het zijn ik heb ze van maat 40 tot 56. Ze haalde een mandje met allemaal verpakte broeken te voorschijn. Eentje haalde ze uit de verpakking en liet die aan mij zien. Dit was maat 46 en zag er best groot uit. Ze liet ook nog de grootste maat zien dit was in mijn ogen een gigantische broek.
Welke moest ik nu kiezen, na mij waren er nog ander klanten binnen gekomen die over mijn schouder konden meekijken wat ik stond uit te kiezen. Ik raakte daar verlegen van en kreeg een rood hoofd, de verkoopster die dat zag zei tegen mij ik denk dat je maat 50 nodig hebt. Ik heb twee exemplaren gekocht.
Thuis gekomen heb ik een luier aan gedaan en een van die broeken er over gepast. Het ging wel maar ze hadden toch wel een maatje groter mogen zijn nu kwam de boven rand van de luier er buiten uit.
De nog niet open gemaakte verpakking heb ik enkele dagen later meegenomen om te ruilen voor een groter exemplaar. Ik sprak dezelfde verkoopster als de vorige keer en die zei me dat ik dan beter twee maten groter kon nemen. Ook vertelde ze dat er tegenwoordig wegwerpluiers voor volwassene in de handel waren en dat zij die voor mij kon bestellen als het nodig was. Ik wilde wel weten hoe die er uitzagen en daarom vroeg ik of ze geen voorbeeld daar van had, dit was niet het geval maar ze zou voor mij wel een aantal proef exemplaren bestellen.
Met de nieuwe plasticbroek thuis gekomen heb ik die ook gepast en deze omsloot de hele luier, ik heb daarna verder aangekleed met een luierpak en daaroverheen een maillot en een jurkje. Zo gekleed heb ik de hele verder dag in huis rondgelopen. Alleen als ik naar het toilet moest deed ik hem uit.
Mijn zuster kwam enige weken later op visite en vroeg tijdens ons gesprek of ik de luiers gebruikte. Ik vertelde haar dat ik passende nieuwe plasticbroeken had gekocht maar niet meer het experiment van het plassen in de luier had herhaald. Zij wilde de broeken wel eens zien en mij weer kleden als toen. Ik heb de spullen te voorschijn gehaald en werd door mijn zuster als baby aangekleed. Het turnpakje sloot ze weer net als de vorige keer ook kreeg ik van haar een maillot aan. Toen ik was aangekleed zei ze ga je mee naar de stad, ik, had daar nu geen zin in want zo gekleed over straat is toch heel anders dan deze spullen thuis aan te hebben. Maar ze bleef aanhouden dat ik mee moest gaan en omdat ik een jurk aan had niemand zou zien wat ik er onder droeg. Na lang aandringen ben ik toch meegegaan. Ik dacht ieder een ziet het, maar na een tijdje merkte ik dat de mensen niet naar mij keken en dat er niets te zien was. Voelen deed ik het wel want tussen mijn benen zat de prop van de luier.
Na een tijdje in de stad te hebben rondgelopen moest ik weer eens naar het toilet, maar door de kleren die ik aanhad was dit bijna onmogelijk geworden. Mijn zuster zou de speld los moeten maken en ik zou op de wc me bijna geheel moeten uitkleden want dit pakje had niet zo'n handige sluiting tussen de benen als de luierpakjes. Toen ik tegen Carla zei dat ik naar huis wilde om naar het toilet te gaan zei ze doe toch niet zo raar jij hoeft geen toilet op te zoeken als je moet je laat het maar gewoon lopen want daar dien de luier toch voor. Dit was natuurlijk wel waar maar plassen in het openbaar dat zag ik niet zo zitten. Maar naar huis gaan deden we niet en na een hele tijd moest ik zo nodig dat ik het niet meer op kon houden en stroomde alles in mijn broek. Die werd in mijn kruis helemaal warm. Tegen de tijd dat wij naar huis gingen was de luier niet meer warm maar vies klam koud. En hing hij een stuk lager tussen mijn benen.
Thuis gekomen werd ik door haar verschoond en gewassen. In plaats van mijn gewone boven kleding kreeg ik zo'n pak aan dat baby's ook aan hebben als ze in de box liggen, je kon duidelijk de luier zien, maar thuis vond ik dat niet erg. Deze dag was best leuk geweest.
Carla wilde een volgende keer een ander spelletje spelen waarbij ook de luiers nodig waren maar zij wilde dan gedwongen worden deze te dragen. Omdat ze straf had verdiend. Hiervoor zou ze ook een aantal ander spullen meebrengen. Ik wist niet wat ik hoorde dat zij van straf spelletjes hield was iets wat ik niet wist. We spraken af dat zei een weekeinde zou komen logeren, haar man moest binnenkort toch op zakenreis.
Van de spullen die zij in dit weekeinde meebracht stond ik wel te kijken hierbij waren verschillende boeien en een dwangbuis. En een aantal maskers. Ze kreeg het dwang buis over haar kleren aan getrokken en toen ik haar armen had vastgezet kon ik haar broek en onderbroek uittrekken en haar in een luier hullen toen ze deze aanhad heb ik de band tussen haar benen door vast gezet zodat ze niets meer kon uit trekken. Ik ben toen op mijn gemak tussen de maskers gaan neuzen een was een met open ogen en mond een ander was geheel gesloten en er was er een met een knevel ingebouwd.
Toen ik deze omhooghield om haar te laten zien wat er te wachten stond begon ze tegen te sputteren maar ze kreeg die toch op. Ze hield haar mond gesloten toe ik het masker probeerde op te zetten, maar door in haar neus te knijpen en deze dicht te houden ging haar mond toch open en kon de knevel in haar mond worden geschoven en het masker gesloten worden. Tussen de boeien zat ook een halsband met grootte pinnen van een dertig centimeter lengte. Deze deed ik bij haar om, hier door kon ze niet bij een muur of zo komen maar ook niet gaan zitten want die pinnen waren perfecte afstand houders. Zitten ging niet want door dat ze het gebruik over haar armen niet had kon ze zich alleen maar laten vallen en als ze eenmaal lag kon ze niet meer opstaan, dus was ze gedwongen om de hele tijd te blijven staan. Aan haar halsband deed ik nog een riem waar van ik de lus om mijn pols deed, overal waar ik nu ging in huis moest ze als een hondje met me mee lopen.
Na een uur heb ik gecontroleerd of ze nog droog was, maar de luier was gebruikt en ze moest verschoond worden wat natuur lijk moeilijk was met alles wat ze aanhad.
Dit heb ik maar los gemaakt en haar een schone broek gegeven. Haar armen heb ik met een paar boeien op haar rug vastgezet, en nu zat ze met alleen een luier aan op de bank. We hebben uitgebreid gepraat waarom ze dit wel lekker vond en hoe ik het spel speelde niet. Zij vond de dwang er achter juist zo leuk en zei jij ook want je vond het best lekker dat je zelf je luier niet uit kon doen, nu ik er over na dacht was dat ook wel zo want toen ik de luier uit kon trekken deed ik het niet in mijn broek terwijl ik dit toch lekker en opwindend vond.
Nu vond ik dat wij genoeg gepraat hadden en ging haar weer een masker op zetten dit was er een waar een slangetje uit hing. Toen ik aan Carla vroeg waarvoor dit diende vertelde ze dat je daar mee de knevel in haar mond op kon blazen, wat maakte dat een helemaal gevulde mond had en zelfs haar tong amper kon bewegen. Ze had ook een masker bij zich dat je helemaal op kon blazen hier bij kwamen twee slangetjes uit haar neus om adem te kunnen halen, en boven op het masker zat ook zo’n blaas ding. Tussen de spullen zat ook nog een pakje dat je net als een turnpakje aan moest trekken maar hier zaten geen armsgaten in, de armen moest je aan de voorkant in een soort mof steken die aan de binnen kant was gemaakt. Het pakje sloot met een rits op de rug en als je dit aan had waren je armen tegen je lijf geperst. Dit heb ik bij haar aangedaan en het opblaasmasker op gezet. Het was best opwindend haar in dat zwarte coconnetje te zien.
Ook was er nog een soort jurkje bij deze spullen dit had een aan gezette broek. Waar zou dit voor dienen want het was wel van rubber maar niet strak zoals het pak dat ze nu aan had. Omdat ik aan haar wouw vragen waarvoor dit diende heb ik het masker afgedaan, toen ik vroeg waarvoor dit pak diende vertelde ze dat ze dit voor mij had meegebracht. Als ik het aanwilde moest ik haar eerst bevrijden.
IK wilde het wel eens proberen en heb haar van het pak verlost. Ik moest mij helemaal uitkleden en een luier omdoen, nu kon ik dit pak er over aan doen en deze sloot ook op de rug met een ritssluiting het broekje kwam onder het rokje uit. Maar er was met dit pakje nog iets mee aan de hand ik moest mijn handen in een paar verborgen zakken steken. Carla tilde het rokje aan de voorkant op en maakte om mijn possen twee riempjes vast en nu had ik geen beschikking meer over mijn handen, maar kon ze ook van alles doen met me wat ze wilde want ik kon mij niet meer verweren. En een van de dingen die ze ging doen was mij een masker opzetten, opdat ik zou voelen wat ik haar had aangedaan, nu ja ze wilde het zelf, Ik kreeg het masker op wat ze het eerste ophad. Een raar gevoeld die knevel in je mond en dat je niets kon zien.
Ik werd door haar meegenomen naar de keuken. Daar maakte ze de ritssluiting los en stak een slang in mijn luier waarna ze da sluiting weer sloot waar was dit nu weer voor dacht ik. Nu ik merkte het gouw genoeg want door de slang begon koud water in de luier te lopen. Die daar door al gouw als een ijsklomp aanvoelde. Toen er genoeg was ingelopen trok ze de slang uit het pak en zette mij op de grond nu kon ik alleen nog op mijn billen door het huis schuiven waardoor ik de nattigheid in mijn luier goed voelde.
De hele middag heeft ze me zo rond laten kruipen. Tussentijds heb ik van haar ook te drinken gekregen wat er voorzorgde dat ik nog meer nattigheid aan mijn luier toe voegde. In de tussen tijd had ze eten gemaakt en op tafel gezet, voor mij werd een plastic vuilniszak over de stoel gelegd om tegen lekken te beschermen. Eten kon ik niet want mijn handen zaten nog steeds vast. Ik kreeg een handdoek omgeknoopt al een grote slabber en werd door haar gevoerd. Na het eten werd ik mee naar de badkamer genomen waar ze het bad aanzette. Weer werd ik meegenomen als een peutertje mocht ik nergens alleen blijven hier ging ze een luier voor mij klaar leggen. Als eerste werd er een in de vorm van een vlieger gevouwen en hierin legde ze re twee die ze in de lengte vouwde.
Daar bij werd een luierpakje en een boxpak klaar gelegd. Ook de plastic broek ontbrak niet. Intussen was het bad volgelopen en werd ik weer naar de badkamer gedirigeerd, daar werd ik verlost van mijn pakje en de doornatte luier ik moest in bad stappen en werd net als een klein kind door haar gebaad. Toen ik schoonwas werd ik door haar afgedroogd en moest in mijn blootje mee naar de slaapkamer. Daar kreeg ik die extra dikke luier aan. Normaal voelde je de luier als een prop tussen je benen maar nu werden mijn benen uit elkaar gedwongen.
Ik werd verder aangekleed, de vorige keer kon je de luier al zien maar nu tekende het hellemaal af. Zo zei Carla jij bent al klaar voor de nacht. Wat was mijn reactie dat meen je toch niet, jawel en als je straks in bed ligt zorg ik wel dat de luier niet uit kan trekken en zolang je beneden bent hou ik toezicht op je. Om tien uur werd ik naar bed gebracht en werden mijn polsen in boeien die aan elkaar waren geklonken vastgezet. Daardoor bleven mijn handen op mijn buik liggen. Ik werd toegedekt en kan over mijn situatie na gaan denken.
Als een kleine meid in bed in een luier die volgens mijn gevoel binnen de kortste keren nat zou zijn. Hoe zou het voelen de hele nacht in je eigen nattigheid te liggen. Na enige tijd heb ik me zelf nat geplast. Blijkbaar ben ik in slaap gevallen want op een gegeven moment schrok ik wakker en zag dat alles donker was. Ik voelde ontzettende aandrang en toen ik met mijn slaperige kop op wilde staan merkte ik weer dat mijn handen vastzaten. Het enig wat me restte was nogmaals in de luier te plassen en weer voelde ik dat lekkere warme gevoel tussen mijn benen. Ik wilde wel dat ik mijn armen kon bewegen en aan mijn luier kon voelen. Maar helaas dat was niet mogelijk.
De volgende morgen werd ik door Carla uit mijn bed gevist. Ze zei ik ga een boterhammetje voor je maken en daar na mag je weer in bad, ja maar ik moet naar de wc vertelde ik haar, dat doe je maar in de luier die houdt het nog wel even uit. Ja maar ik moet ook dat andere, och dat kan er ook wel in of je houdt het op tot straks. Maar de druk in mijn darmen bleef op lopen en op een gegeven moment kon ik het niet meer houden en poepte in mijn broek. Hierdoor voelde ik nog veel kleiner. Ik wilde niet gaan zitten met die volle broek maar op een gegeven moment licht ze me beentje en belande ik op mijn volle broek, ik voelde de inhoud naar alle kanten verspreiden. Tijdens het opstaan voelde dik de inhoud al bewegen het was net of er een soort pasta langs je billen heen en weer bewoog. Niet eens zo’n onprettig gevoel, ik stonk wel.
Na het eten werd ik naar de badkamer gebracht en werd uitgekleed tot op de luier nu moest ik onder de douche stappen waar de luier werd verwijderd en ik afgespoeld. Toen ik weer schoon was moest er weer een nieuwe luier aan met een turnpakje er over.
Zo gekleed ben ik tussen haar spullen gaan neuzen. En wat boeien bij elkaar gezocht. Zo gekleed als ik nu was kon ik niet de baas spelen daarom heb ik een tennisjurkje aangetrokken. Je zag de luier er wel onderuit steken maar ik kwam nu toch meer volwassen over.
Carla zat in de tussen tijd aan een kop koffie, waar om heb je me niet geroepen mopperde ik tegen haar, hier komen je hebt straf verdiend. Toen ze niet op stond heb ik haar hand op haar rug gedraaid en met moeite een hand boei vast gemaakt, ze werkt tegen maar na enige tijd heb ik toch haar twee handen op haar rug geboeid.
Mee komen kreeg ze te horen ik heb nog wat werk voor je te doen. Boven gekomen trek ik haar eerst de kleren uit en geef haar een luier aan daarover net als bij mij een turnpakje nu krijgt ze boeien om haar enkels en haar polsen tussen de boeien zitten korte kettinkjes. Haar mond sluit ik af door er een bal in te stoppen en die met een tuigje op haar hoofd vast zette. Zo en nu mag je luiers gaan spoelen. Ze moest mijn vuile luiers schoon maken. Nadat ze de troep er uit had gespoeld moest het in de wasmachine. Toen het in de wasmachine was gestopt zijn we weer naar benden gegaan.
Terwijl we daar even op de bank zaten., ging op eens de voordeur open en stond mijn man binnen hij keek zeer verbaasd naar ons. Vind je dit lekker Carla vroeg hij aan mijn zus maar daar kwam door de gag alleen maar hmm hmm uit. En jij ook Petra kreeg ik te horen, dat weet je wel zei ik, het verhaal van de luiers heb ik je verteld. Maar van het vastbinden weet ik niets zei hij, dat is haar pleziertje geef ik hem terug, maar jij vindt het toch ook fijn zo te zien je hebt je zuster tenminste goed vast gezet.
Ze heeft nog meer spullen zei ik, goed die wil ik zien. Carla spullen halen kreeg ze te horen en tegen mij trek die jurk maar uit dan zijn jullie ten miste hetzelfde gekleed. Carla had al haar spullen weer in de tas gedaan en kwam daar mee naar beneden gesjouwd.
Trek je jurk maar uit want het is geen gezicht zo, zei hij tegen mij, intussen rommelde hij tussen de spullen die Carla had mee gebracht. Het kettinkje tussen haar benen werd verwijderd en ze moet op de grond gaan zitten. Ik moet ook gaan zitten tussen haar benen, uit de tas had hij nog wat boeien gehaald en die kreeg ik om mijn benen. Nu moesten we met onze buik tegen elkaar gaan zitten, haar handen werden losgemaakt en achter mijn rug weer aan elkaar verbonden mijn armen werden met de aan elkaar geklonken boeien achter haar rug vast gezet ook onze enkels werden aan elkaar verbonden. Nu moet ik voor jou nog iets vinden dat je mond afsluit kreeg ik te horen. Omdat er geen losse knevel meer was kreeg ik het masker op met de ingebouwde knevel.
Zo liet hij ons zitten, ik kon in mijn donkere wereld alleen denken aan het fantastische weekeinde dat wij hadden gehad. Wat er in de toekomst gaat gebeuren, kan ik alleen over dromen.
Bij het opruimen van een zolder kwamen wij allerlei zaken tegen van kapot meubilair te dozen vol kleding. Deze dozen hebben wij na gekeken of er bruikbare kleding in zit om weg te geven. Uit de verschillende dozen kon men de leeftijd van de kinderen aflezen. De laatste doos was gevuld met tiener kleding van een jaar of tien geleden. En de doos die het eerste was neer gezet bevatte een hele baby garderobe.
We hebben doos voor doos uitgepakt en gesorteerd. De eerste stapels waren jurken, broeken en truien. Uit de tweede doos kwam sportkleding te voorschijn tennis kleding turnpakjes en sportbroekjes. Dit hebben we even terzijde gelegd misschien was er nog iets bruikbaar voor ons zelf. Voor alle leeftijden waren er nu dozen met boven kleding, ergens halverwege kwamen we een doos tegen die op het eerste gezicht onder goed leek te bevatten, allemaal wit, we hebben deze gelijk bij de stapel weg te geven spullen gezet. Maar om dat we geen zaken wilde weggeven die niet meer geschikt waren voor opnieuw gebruik hebben we die doos toch maar aan een onderzoek onderworpen.
Toen we de onderbroeken uit de doos haalden bleken deze dikker te zijn dan normaal. Aan het model kon je niet zien of dit jongens of meisjes broeken waren. Het waren een stuk of 10 exemplaren maar wat er onder lag verbaasde ons nog meer er lagen luiers in niet voor kleine kinderen maar voor grootte. De grote van de luiers was zelfs genoeg voor een volwassen iemand. Blijkbaar waren deze luiers en broeken in de bleek geweest want er was geen smetje op te zien. Onder in de doos bevonden zich ook nog twee plastic broeken.
Wat moesten we hier nu mee, we hebben het terzijde gezet om daar over te peinzen en zijn verder gegaan met sorteren van de dozen. Bij de baby spullen aangekomen bleken hier best leuke dingen in te zitten, ook hier was een doos met luiers en broekjes maar dan voor de kinderen waarvoor ze bedoeld waren. Toen we deze hadden bekeken wisten we ook waar die dikke broeken voor waren dit waren trainingsbroekjes voor het zindelijk worden. Tussen de dozen baby kleren troffen we twee dozen aan waarop stond baby gr. Hieruit kwam wel baby kleding maar dan in een maat die bij de eerder gevonden luier paste, die van een volwassene.
Het waren pakken, jurken, maillots, en pof broeken en t shirts. En allemaal met een motief dat bij kleine kinderen hoort. Ook deze maar bij de sportkleding en de luiers gezet. Tijdens het koffiedrinken praatte we over deze niet alle daagse kleding en hoe degen die ze aan had gehad er wel in uit zou zien. Onder het praten kwamen we op het idee dit zelf een uit te proberen en hebben de dozen naar beneden gehaald. De doos met sportkleding viel beneden uit elkaar zodat we die eerst gesorteerd hebben en ook hier zat kleding in verstopt die bij de baby uitrusting hoorde. Een aantal luierpakjes zoals die toen in de mode waren zonder mouwen en met een Amerikaanse sluiting aan de boven zijde en drukkers in het kruis.
Het eerste stuk wat ik paste was zo'n trainingsbroekje, je kon goed voelen dat dit dikker was dan je normale ondergoed. Daarna wilde we de luiers gaan uitproberen maar de spelden ontbraken, en deze moesten we dus in een winkel gaan kopen. Over het trainingsbroekje heb ik mijn lange broek aangedaan. Deze zat wel wat strak maar ja voor dat eventjes gaf dat niet. Mijn zuster die achter mij liep zei later dat de vulling van mijn broek zich helemaal aftekende en dat iedereen kon zien dat ik er een soort luier onder droeg. Zij had er een jurkje over dus dat viel niet op.
Thuis gekomen heeft ze eerst mij geholpen de spullen aan te doen. Eerst kreeg ik een luier aan en daarover een van de twee plasticbroeken. Toen een luierpakje en hierover een t shirt en een kort rokje. Tussen de sportkleren had ze ook nog een broek met kantjes gevonden die ik ook aan moest. Als ik stond was er weinig van de luier te zien alleen mijn rokje stond wijd uit. Maar als ik me maar iets voor over boog of ging zitten kwam de luier onder het rokje uit. Hierna heb ik mijn zuster aangekleed ook zij kreeg dezelfde kleren aan als ik maar zij kreeg een pofbroekje aan. Een raar gezicht haar zo te zien, maar ik zag er ook zo uit. Alleen dat kon ik zo niet zien dus zijn we voor de spiegel gaan staan een apart gezicht dat wel. Zo gekleed zijn we verder gaan opruimen. Een raar gevoeld zoiets diks tussen je benen en een dik pak op je billen als je ging zitten was het net of je op een kussentje zat. Na de hele verdere middag zo te hebben gelopen. Moesten deze kleren weer uit, het had best lekker gezeten.
De hele nacht heb ik over deze zaken gedroomd, ik denk dat ik deze kleren maar mee neem naar mijn huis zei ik de volgende dag tegen mijn zuster. Ze zei doe maar, mij zegen deze spullen niets, maar als jij er mee wil experimenteren ga je gang, ik kom je misschien nog wel eens verschonen. . Wie deze kleren aan heeft gehad weet ik niet maar ik vind het toch wel plezierig deze kleren te dragen. Toen ik nog eens nadacht over wat mijn zuster had gezegd, vroeg ik haar wat ze bedoelde met mij verschonen. Ze zei als je die dingen aan wilt moet je ook maar eens gedragen als een baby en je luier gebruiken voor het doel waarvoor je hem aan hebt, je behoeften er in doen. Hoe zou dit voelen in een natte luier te lopen, misschien doe ik het nog wel, het is een raar idee. Hoe langer ik er over dacht hoe meer aantrekkingskracht die luiers op mij kregen.
Iedere keer zat ik er naar te kijken, tot mijn zuster zei, doe je kleren maar uit dan maak ik weer een klein meisje van je. Ik kreeg nu een luier aan en daar een plasticbroek over in plaats van een luierpakje kreeg ik nu een katoenen turnpakje aan dat aan de achterzijde sloot met een ritssluiting. Het lipje van de sluiting zette ze nog met een speld vast, zodat het zeer moeilijk was zelf het pakje uit te doen hierover kreeg ik de pofbroek die zij gisteren aanhad.
Toen ik op een gegeven moment naar de wc wilde gaan en aan haar vroeg of ze de veiligheidsspeld wilde verwijderen, zodat ik het pakje uit kon doen, zei ze je wilde toch een luier kind zijn dan doe je het ook maar in je broek. Ik ging toch naar het toilet maar door de manier waarop ze de ritssluiting had verzegeld kon ik deze niet zelf open krijgen en dus mijn pakje niet uitdoen wat dus tot gevolg heeft dat ik het wel in mijn broek moet doen, vervelend, en toch opwindend hoe zou het voelen, Maar toen ik wilde plassen kwam er niks wan jaren lange training het niet in je broek te doen overwin je niet zomaar. Dus maar weer naar boven waar ze vroeg of ik nu geweest was, ik zij nee het lukt niet en ik kan het pak ook niet uitkrijgen. Ja zei ze je moet het ook weer leren in je broek te plassen, maar als je maar erg genoeg moet gaat het dadelijk vanzelf.
Na verloop van tijd gebeurde dus wat te verwachten was ik plaste in mijn broek ik voelde het tussen mijn benen helemaal warm worden, maar waar we niet op hadden gerekend was dat de luier begon te lekken langs mijn benen en er zodoende ook het pakje nat werd en de plas langs mijn benen naar beneden liep. Als je mij nu zag staan kon je aan mijn pofbroek al zien dat ik nat was, niet alleen was de broek nat maar ook de luier hing zwaar tussen mijn benen naar beneden. Ik vroeg me af hoe het kwam dat de boven kleding ook nat was want ik had toch een plastic broek over mijn luier aan. Bij het verschonen, wat pas naar geruime tijd gebeurde, bleek dat het plastic door de loop van tijd hard was geworden en bij het weer in gebruik nemen was gescheurd. De tijd tussen mijn plas en het moment dat ik door mijn zuster van de natte spullen bevrijd werd, maakte dat ik me steeds kleiner ging voelen.
Als ik nog verder wilde experimenteren met de gevonden spullen zou ik toch voor nieuwe plastic broeken moeten zorgen, maar waar kocht je die, en hoe groot moesten ze zijn. Maar dit was een probleem voor later, ik heb de baby kleren in dozen gepakt en mee naar huis genomen. De natte spullen uiteraard apart. Thuis gekomen heb ik deze maar meteen in de wasmachine gedaan.
Na enige dagen ben ik opzoek gegaan naar plasticbroeken in mijn maat, bij de voordeel drogisten was er op dit gebied niets te krijgen. Toen ik bij een gewone drogist was om daar iets te kopen heb ik ook rond gekeken, maar daar kon ik niets vinden, de winkelbediende vroeg wat ik zocht. Ik vertelde haar dat ik plasticbroeken zocht, ze zei die liggen bij de baby spullen. Dat klopte maar die bedoelde ik niet. Ze zijn voor een volwassene zei ik tegen haar, o zie ze je bedoelt patiënten broeken. Die heb ik ook welke maat moet het zijn ik heb ze van maat 40 tot 56. Ze haalde een mandje met allemaal verpakte broeken te voorschijn. Eentje haalde ze uit de verpakking en liet die aan mij zien. Dit was maat 46 en zag er best groot uit. Ze liet ook nog de grootste maat zien dit was in mijn ogen een gigantische broek.
Welke moest ik nu kiezen, na mij waren er nog ander klanten binnen gekomen die over mijn schouder konden meekijken wat ik stond uit te kiezen. Ik raakte daar verlegen van en kreeg een rood hoofd, de verkoopster die dat zag zei tegen mij ik denk dat je maat 50 nodig hebt. Ik heb twee exemplaren gekocht.
Thuis gekomen heb ik een luier aan gedaan en een van die broeken er over gepast. Het ging wel maar ze hadden toch wel een maatje groter mogen zijn nu kwam de boven rand van de luier er buiten uit.
De nog niet open gemaakte verpakking heb ik enkele dagen later meegenomen om te ruilen voor een groter exemplaar. Ik sprak dezelfde verkoopster als de vorige keer en die zei me dat ik dan beter twee maten groter kon nemen. Ook vertelde ze dat er tegenwoordig wegwerpluiers voor volwassene in de handel waren en dat zij die voor mij kon bestellen als het nodig was. Ik wilde wel weten hoe die er uitzagen en daarom vroeg ik of ze geen voorbeeld daar van had, dit was niet het geval maar ze zou voor mij wel een aantal proef exemplaren bestellen.
Met de nieuwe plasticbroek thuis gekomen heb ik die ook gepast en deze omsloot de hele luier, ik heb daarna verder aangekleed met een luierpak en daaroverheen een maillot en een jurkje. Zo gekleed heb ik de hele verder dag in huis rondgelopen. Alleen als ik naar het toilet moest deed ik hem uit.
Mijn zuster kwam enige weken later op visite en vroeg tijdens ons gesprek of ik de luiers gebruikte. Ik vertelde haar dat ik passende nieuwe plasticbroeken had gekocht maar niet meer het experiment van het plassen in de luier had herhaald. Zij wilde de broeken wel eens zien en mij weer kleden als toen. Ik heb de spullen te voorschijn gehaald en werd door mijn zuster als baby aangekleed. Het turnpakje sloot ze weer net als de vorige keer ook kreeg ik van haar een maillot aan. Toen ik was aangekleed zei ze ga je mee naar de stad, ik, had daar nu geen zin in want zo gekleed over straat is toch heel anders dan deze spullen thuis aan te hebben. Maar ze bleef aanhouden dat ik mee moest gaan en omdat ik een jurk aan had niemand zou zien wat ik er onder droeg. Na lang aandringen ben ik toch meegegaan. Ik dacht ieder een ziet het, maar na een tijdje merkte ik dat de mensen niet naar mij keken en dat er niets te zien was. Voelen deed ik het wel want tussen mijn benen zat de prop van de luier.
Na een tijdje in de stad te hebben rondgelopen moest ik weer eens naar het toilet, maar door de kleren die ik aanhad was dit bijna onmogelijk geworden. Mijn zuster zou de speld los moeten maken en ik zou op de wc me bijna geheel moeten uitkleden want dit pakje had niet zo'n handige sluiting tussen de benen als de luierpakjes. Toen ik tegen Carla zei dat ik naar huis wilde om naar het toilet te gaan zei ze doe toch niet zo raar jij hoeft geen toilet op te zoeken als je moet je laat het maar gewoon lopen want daar dien de luier toch voor. Dit was natuurlijk wel waar maar plassen in het openbaar dat zag ik niet zo zitten. Maar naar huis gaan deden we niet en na een hele tijd moest ik zo nodig dat ik het niet meer op kon houden en stroomde alles in mijn broek. Die werd in mijn kruis helemaal warm. Tegen de tijd dat wij naar huis gingen was de luier niet meer warm maar vies klam koud. En hing hij een stuk lager tussen mijn benen.
Thuis gekomen werd ik door haar verschoond en gewassen. In plaats van mijn gewone boven kleding kreeg ik zo'n pak aan dat baby's ook aan hebben als ze in de box liggen, je kon duidelijk de luier zien, maar thuis vond ik dat niet erg. Deze dag was best leuk geweest.
Carla wilde een volgende keer een ander spelletje spelen waarbij ook de luiers nodig waren maar zij wilde dan gedwongen worden deze te dragen. Omdat ze straf had verdiend. Hiervoor zou ze ook een aantal ander spullen meebrengen. Ik wist niet wat ik hoorde dat zij van straf spelletjes hield was iets wat ik niet wist. We spraken af dat zei een weekeinde zou komen logeren, haar man moest binnenkort toch op zakenreis.
Van de spullen die zij in dit weekeinde meebracht stond ik wel te kijken hierbij waren verschillende boeien en een dwangbuis. En een aantal maskers. Ze kreeg het dwang buis over haar kleren aan getrokken en toen ik haar armen had vastgezet kon ik haar broek en onderbroek uittrekken en haar in een luier hullen toen ze deze aanhad heb ik de band tussen haar benen door vast gezet zodat ze niets meer kon uit trekken. Ik ben toen op mijn gemak tussen de maskers gaan neuzen een was een met open ogen en mond een ander was geheel gesloten en er was er een met een knevel ingebouwd.
Toen ik deze omhooghield om haar te laten zien wat er te wachten stond begon ze tegen te sputteren maar ze kreeg die toch op. Ze hield haar mond gesloten toe ik het masker probeerde op te zetten, maar door in haar neus te knijpen en deze dicht te houden ging haar mond toch open en kon de knevel in haar mond worden geschoven en het masker gesloten worden. Tussen de boeien zat ook een halsband met grootte pinnen van een dertig centimeter lengte. Deze deed ik bij haar om, hier door kon ze niet bij een muur of zo komen maar ook niet gaan zitten want die pinnen waren perfecte afstand houders. Zitten ging niet want door dat ze het gebruik over haar armen niet had kon ze zich alleen maar laten vallen en als ze eenmaal lag kon ze niet meer opstaan, dus was ze gedwongen om de hele tijd te blijven staan. Aan haar halsband deed ik nog een riem waar van ik de lus om mijn pols deed, overal waar ik nu ging in huis moest ze als een hondje met me mee lopen.
Na een uur heb ik gecontroleerd of ze nog droog was, maar de luier was gebruikt en ze moest verschoond worden wat natuur lijk moeilijk was met alles wat ze aanhad.
Dit heb ik maar los gemaakt en haar een schone broek gegeven. Haar armen heb ik met een paar boeien op haar rug vastgezet, en nu zat ze met alleen een luier aan op de bank. We hebben uitgebreid gepraat waarom ze dit wel lekker vond en hoe ik het spel speelde niet. Zij vond de dwang er achter juist zo leuk en zei jij ook want je vond het best lekker dat je zelf je luier niet uit kon doen, nu ik er over na dacht was dat ook wel zo want toen ik de luier uit kon trekken deed ik het niet in mijn broek terwijl ik dit toch lekker en opwindend vond.
Nu vond ik dat wij genoeg gepraat hadden en ging haar weer een masker op zetten dit was er een waar een slangetje uit hing. Toen ik aan Carla vroeg waarvoor dit diende vertelde ze dat je daar mee de knevel in haar mond op kon blazen, wat maakte dat een helemaal gevulde mond had en zelfs haar tong amper kon bewegen. Ze had ook een masker bij zich dat je helemaal op kon blazen hier bij kwamen twee slangetjes uit haar neus om adem te kunnen halen, en boven op het masker zat ook zo’n blaas ding. Tussen de spullen zat ook nog een pakje dat je net als een turnpakje aan moest trekken maar hier zaten geen armsgaten in, de armen moest je aan de voorkant in een soort mof steken die aan de binnen kant was gemaakt. Het pakje sloot met een rits op de rug en als je dit aan had waren je armen tegen je lijf geperst. Dit heb ik bij haar aangedaan en het opblaasmasker op gezet. Het was best opwindend haar in dat zwarte coconnetje te zien.
Ook was er nog een soort jurkje bij deze spullen dit had een aan gezette broek. Waar zou dit voor dienen want het was wel van rubber maar niet strak zoals het pak dat ze nu aan had. Omdat ik aan haar wouw vragen waarvoor dit diende heb ik het masker afgedaan, toen ik vroeg waarvoor dit pak diende vertelde ze dat ze dit voor mij had meegebracht. Als ik het aanwilde moest ik haar eerst bevrijden.
IK wilde het wel eens proberen en heb haar van het pak verlost. Ik moest mij helemaal uitkleden en een luier omdoen, nu kon ik dit pak er over aan doen en deze sloot ook op de rug met een ritssluiting het broekje kwam onder het rokje uit. Maar er was met dit pakje nog iets mee aan de hand ik moest mijn handen in een paar verborgen zakken steken. Carla tilde het rokje aan de voorkant op en maakte om mijn possen twee riempjes vast en nu had ik geen beschikking meer over mijn handen, maar kon ze ook van alles doen met me wat ze wilde want ik kon mij niet meer verweren. En een van de dingen die ze ging doen was mij een masker opzetten, opdat ik zou voelen wat ik haar had aangedaan, nu ja ze wilde het zelf, Ik kreeg het masker op wat ze het eerste ophad. Een raar gevoeld die knevel in je mond en dat je niets kon zien.
Ik werd door haar meegenomen naar de keuken. Daar maakte ze de ritssluiting los en stak een slang in mijn luier waarna ze da sluiting weer sloot waar was dit nu weer voor dacht ik. Nu ik merkte het gouw genoeg want door de slang begon koud water in de luier te lopen. Die daar door al gouw als een ijsklomp aanvoelde. Toen er genoeg was ingelopen trok ze de slang uit het pak en zette mij op de grond nu kon ik alleen nog op mijn billen door het huis schuiven waardoor ik de nattigheid in mijn luier goed voelde.
De hele middag heeft ze me zo rond laten kruipen. Tussentijds heb ik van haar ook te drinken gekregen wat er voorzorgde dat ik nog meer nattigheid aan mijn luier toe voegde. In de tussen tijd had ze eten gemaakt en op tafel gezet, voor mij werd een plastic vuilniszak over de stoel gelegd om tegen lekken te beschermen. Eten kon ik niet want mijn handen zaten nog steeds vast. Ik kreeg een handdoek omgeknoopt al een grote slabber en werd door haar gevoerd. Na het eten werd ik mee naar de badkamer genomen waar ze het bad aanzette. Weer werd ik meegenomen als een peutertje mocht ik nergens alleen blijven hier ging ze een luier voor mij klaar leggen. Als eerste werd er een in de vorm van een vlieger gevouwen en hierin legde ze re twee die ze in de lengte vouwde.
Daar bij werd een luierpakje en een boxpak klaar gelegd. Ook de plastic broek ontbrak niet. Intussen was het bad volgelopen en werd ik weer naar de badkamer gedirigeerd, daar werd ik verlost van mijn pakje en de doornatte luier ik moest in bad stappen en werd net als een klein kind door haar gebaad. Toen ik schoonwas werd ik door haar afgedroogd en moest in mijn blootje mee naar de slaapkamer. Daar kreeg ik die extra dikke luier aan. Normaal voelde je de luier als een prop tussen je benen maar nu werden mijn benen uit elkaar gedwongen.
Ik werd verder aangekleed, de vorige keer kon je de luier al zien maar nu tekende het hellemaal af. Zo zei Carla jij bent al klaar voor de nacht. Wat was mijn reactie dat meen je toch niet, jawel en als je straks in bed ligt zorg ik wel dat de luier niet uit kan trekken en zolang je beneden bent hou ik toezicht op je. Om tien uur werd ik naar bed gebracht en werden mijn polsen in boeien die aan elkaar waren geklonken vastgezet. Daardoor bleven mijn handen op mijn buik liggen. Ik werd toegedekt en kan over mijn situatie na gaan denken.
Als een kleine meid in bed in een luier die volgens mijn gevoel binnen de kortste keren nat zou zijn. Hoe zou het voelen de hele nacht in je eigen nattigheid te liggen. Na enige tijd heb ik me zelf nat geplast. Blijkbaar ben ik in slaap gevallen want op een gegeven moment schrok ik wakker en zag dat alles donker was. Ik voelde ontzettende aandrang en toen ik met mijn slaperige kop op wilde staan merkte ik weer dat mijn handen vastzaten. Het enig wat me restte was nogmaals in de luier te plassen en weer voelde ik dat lekkere warme gevoel tussen mijn benen. Ik wilde wel dat ik mijn armen kon bewegen en aan mijn luier kon voelen. Maar helaas dat was niet mogelijk.
De volgende morgen werd ik door Carla uit mijn bed gevist. Ze zei ik ga een boterhammetje voor je maken en daar na mag je weer in bad, ja maar ik moet naar de wc vertelde ik haar, dat doe je maar in de luier die houdt het nog wel even uit. Ja maar ik moet ook dat andere, och dat kan er ook wel in of je houdt het op tot straks. Maar de druk in mijn darmen bleef op lopen en op een gegeven moment kon ik het niet meer houden en poepte in mijn broek. Hierdoor voelde ik nog veel kleiner. Ik wilde niet gaan zitten met die volle broek maar op een gegeven moment licht ze me beentje en belande ik op mijn volle broek, ik voelde de inhoud naar alle kanten verspreiden. Tijdens het opstaan voelde dik de inhoud al bewegen het was net of er een soort pasta langs je billen heen en weer bewoog. Niet eens zo’n onprettig gevoel, ik stonk wel.
Na het eten werd ik naar de badkamer gebracht en werd uitgekleed tot op de luier nu moest ik onder de douche stappen waar de luier werd verwijderd en ik afgespoeld. Toen ik weer schoon was moest er weer een nieuwe luier aan met een turnpakje er over.
Zo gekleed ben ik tussen haar spullen gaan neuzen. En wat boeien bij elkaar gezocht. Zo gekleed als ik nu was kon ik niet de baas spelen daarom heb ik een tennisjurkje aangetrokken. Je zag de luier er wel onderuit steken maar ik kwam nu toch meer volwassen over.
Carla zat in de tussen tijd aan een kop koffie, waar om heb je me niet geroepen mopperde ik tegen haar, hier komen je hebt straf verdiend. Toen ze niet op stond heb ik haar hand op haar rug gedraaid en met moeite een hand boei vast gemaakt, ze werkt tegen maar na enige tijd heb ik toch haar twee handen op haar rug geboeid.
Mee komen kreeg ze te horen ik heb nog wat werk voor je te doen. Boven gekomen trek ik haar eerst de kleren uit en geef haar een luier aan daarover net als bij mij een turnpakje nu krijgt ze boeien om haar enkels en haar polsen tussen de boeien zitten korte kettinkjes. Haar mond sluit ik af door er een bal in te stoppen en die met een tuigje op haar hoofd vast zette. Zo en nu mag je luiers gaan spoelen. Ze moest mijn vuile luiers schoon maken. Nadat ze de troep er uit had gespoeld moest het in de wasmachine. Toen het in de wasmachine was gestopt zijn we weer naar benden gegaan.
Terwijl we daar even op de bank zaten., ging op eens de voordeur open en stond mijn man binnen hij keek zeer verbaasd naar ons. Vind je dit lekker Carla vroeg hij aan mijn zus maar daar kwam door de gag alleen maar hmm hmm uit. En jij ook Petra kreeg ik te horen, dat weet je wel zei ik, het verhaal van de luiers heb ik je verteld. Maar van het vastbinden weet ik niets zei hij, dat is haar pleziertje geef ik hem terug, maar jij vindt het toch ook fijn zo te zien je hebt je zuster tenminste goed vast gezet.
Ze heeft nog meer spullen zei ik, goed die wil ik zien. Carla spullen halen kreeg ze te horen en tegen mij trek die jurk maar uit dan zijn jullie ten miste hetzelfde gekleed. Carla had al haar spullen weer in de tas gedaan en kwam daar mee naar beneden gesjouwd.
Trek je jurk maar uit want het is geen gezicht zo, zei hij tegen mij, intussen rommelde hij tussen de spullen die Carla had mee gebracht. Het kettinkje tussen haar benen werd verwijderd en ze moet op de grond gaan zitten. Ik moet ook gaan zitten tussen haar benen, uit de tas had hij nog wat boeien gehaald en die kreeg ik om mijn benen. Nu moesten we met onze buik tegen elkaar gaan zitten, haar handen werden losgemaakt en achter mijn rug weer aan elkaar verbonden mijn armen werden met de aan elkaar geklonken boeien achter haar rug vast gezet ook onze enkels werden aan elkaar verbonden. Nu moet ik voor jou nog iets vinden dat je mond afsluit kreeg ik te horen. Omdat er geen losse knevel meer was kreeg ik het masker op met de ingebouwde knevel.
Zo liet hij ons zitten, ik kon in mijn donkere wereld alleen denken aan het fantastische weekeinde dat wij hadden gehad. Wat er in de toekomst gaat gebeuren, kan ik alleen over dromen.