Jandepamperman
Gewaardeerd Lid
“Jongens en meisjes, allemaal even de monden dicht graag”. Het was woensdagochtend half negen en onze meester Jaap begon de dag weer met een hoop gebrul, zoals gewoonlijk.
Ik vond dat maar niks wanneer hij dat deed, en de rest van de klas ook niet trouwens, en dan hebben we het nog eens niet gehad over die verschrikkelijke sommen die we van hem moeten maken, maar goed tot zover even mijn mening over meester Jaap.
Ik ben Lars en ik ben negen jaar oud. Dit verhaal gaat over mijn bizarre (zo mag je het toch wel noemen) dagen vlak voor, en tijdens de herfstvakantie. Waar waren we, ohja school..
“Ik wil graag beginnen met een mededeling. De afvoerbuizen bij de WC”s voor de groepen drie tot en met acht zitten helaas verstopt, en er kan daarom geen gebruik van worden gemaakt.” Dit kan ook pas vrijdagavond worden gerepareerd dus tot die tijd kunnen jullie geen bezoekje aan het toilet brengen”.
Er ontstond flink wat geroezemoes, hoe moest dit nou? Het was weliswaar bijna vakantie maarja de WC”s zijn heilig. Ik bedoel iedereen gaat wel een of twee keer per dag langs, gewoon om de tijd wat te doden. En bovendien, we kunnen het moeilijk in ons broek gaan zitten doen hier toch? Nou daar zat ik dus even flink mis.
“Omdat niet iedereen naar het lerarentoilet kan hebben we in overleg met de directie besloten dat jullie in ieder geval morgen en vrijdag voor de zekerheid een luier gaan dragen. Dit is al met jullie ouders gecommuniceerd en er zullen een aantal moeders aanwezig zijn die jullie in de gymzaal eventueel kunnen helpen als dat nodig is, die wordt daarvoor op dit moment ingericht. Omdat vandaag de schooldag maar tot twaalf uur duurt gaan we ervan uit dat we het voor nu nog met de leraren WC”s redden. Dat gaat helaas morgen en vrijdag niet lukken dus daarom krijgen jullie voor morgen en overmorgen een luier mee naar huis zodat je die thuis vast aan kan doen”.
De verbaasde blikken in de klas waren inmiddels niet meer op twee handen te tellen, het was echt muisstil.
Na een paar seconde kwam er ergens links uit de klas een vraag vandaan, het was Niels, de stoere jongen van de klas. “Maar meester, we zijn toch geen baby”s, wat een onzin is dit allemaal”.
“Even voor de duidelijkheid, dat is ook niet het idee hierachter. Je hoeft hem ook niet te gebruiken, het is echt alleen voor als je het niet meer kunt ophouden, dan bevuil je je kleren in ieder geval niet en bovendien is te lang ophouden ook niet gezond”. De moeders kunnen je dan eventueel helpen met verschonen mocht dat nodig zijn.
Het is ook maar voor twee dagen, dus je gewoon er even doorheen zetten het is even niet anders.
Niemand durfde meer wat te zeggen en zo begonnen we toch wel een beetje van slag aan de rekenles. Maar goed meester had over een ding gelijk, het was maar voor twee dagen. Gewoon ophouden, dat moet lukken. Niks aan de hand.
De schooldag vloog voorbij en samen met mijn beste vriendje Joost liep ik naar huis. “Ik ben benieuwd of er kinderen uit onze klas de luier moeten gebruiken Lars, ik in ieder geval niet”, lachte Joost. “Nou ik ook zeker niet, moet er niet aan denken. Gewoon niet te veel drinken tijdens school dan komt het vast goed joh”. “Ja dat is waar, maar ik zie je morgen Lars, straks nog even gamen?” Dat leek me wel wat dus we spraken af om na de lunch lekker te gaan gamen en namen afscheid.
“Dag schat, alles oke”? Mijn moeder begroette mij vanuit de keuken. Ik was inmiddels thuis en rook de overheerlijke geur van de visfrietjes al die ze gekocht had voor de lunch. “Ja hoor, alleen kregen we een beetje een vreemde mededeling van de meester vanochtend maar voor de rest goed”.
“Ach schat ik weet het, ik ben ingelicht. Maar het is echt even niet anders knul, en met een beetje geluk hoef je niet toch?” knipoogde mijn moeder.
Ik sloot me aan bij haar woorden. “Kom, dan gaan we lekker eten”. Ik was enig kind en mijn vader was op zakenreis tot en met de herfstvakantie, dus er was lekker veel voor mij. Neemt niet weg dat ik mijn vader mis, maar ik was het inmiddels wel gewend.
Na de lunch ruimde ik mijn spullen op en ging achter de PlayStation zitten, waar ik de hele middag met Joost heb doorgebracht. Tijdens het avondeten vertelde mama nog dat mijn tante aanwezig zou zijn als hulpmoeder op school. Dat gaf aan de ene kant en veiliger gevoel, ik bedoel ik ben nog steeds niet van plan gebruik te maken van de luier, maar mocht er iets onverwachts gebeuren dan is er in ieder geval een bekende. Aan de andere kant vond ik het ook weer wat beschamend. Ik ben negen jaar, gedraag me vooral in aanwezigheid van mijn familie ontzettend stoer en dan kom ik aan met een luier bij mijn tante. Maar goed, inmiddels was het al laat dus ik wenste mijn moeder een goedenacht. Op naar de volgende ochtend.
De volgende ochtend werd ik wakker en maakte ik mij met frisse tegenzin klaar om naar school te gaan. Toen ik uit de douche stapte riep mijn moeder me bij haar. “Lars, kom je even, dan doen we de luier om”. Ik voelde de bui al hangen dus meldde me bij mijn moeder en ging op haar bed liggen.
“Zo jongen, dat ik dit ooit nog zou gaan doen bij jou had ik niet gedacht”, lachte ze. Ik begon te blozen, maar ondertussen deed ze de luier vakkundig om. Ik kleedde me verder aan, propte er snel een boterham in en vertrok naar school. Samen met Joost liep ik het lokaal in, en meester Jaap startte weer op de gebruikelijke manier de dag, erg luid. De regels waren bekend dus we konden snel beginnen.
Eigenlijk verliep de dag zonder al te veel problemen. Er was een enkeling wel de klas uitgeglipt, waar het nodige gefluister door ontstond maar dat was het dan ook wel.
De bel ging en we konden weer naar huis. Daar gaf ik opgelucht mijn moeder een update waarna de luier gelijk afging.
Stiekem zat die best lekker zacht dacht ik, maar dat hield ik voor me.
Ik besefte mij dat er nog één dag school overgebleven was voordat de vakantie begon, eindelijk.
Ik zou met mijn tante vanuit school meegaan en een lang weekend bij haar logeren. Ze woont bij ons om de hoek dus spullen brengen waren er geen probleem.
Ze was gescheiden van mijn oom vorig jaar, en mijn neefje Mike van vijf die zou naar hem toe gaan deze vakantie. En aangezien ik een goede band met haar heb wilde ik haar wel gezelschap houden.
De uren vlogen voorbij en ondertussen was het alweer vrijdagochtend. Ik onderging het zelfde ritueel als gisteren en daar hoorde de luier uiteraard ook bij. Ik nam afscheid van mijn moeder in de wetenschap dat ik haar pas over een weekzou zien en gaf haar een kus. “Wel droog blijven he” grapte ze nog. Ik kon erom lachen en vertrok naar school.
De schooldag was weer opgestart en iedereen had duidelijk zin in vakantie. Er gebeurd weinig productiefs, althans als het op leren aankwam. Vlak voor de middagpauze kreeg ik opeens aandrang om te plassen, en niet zo”n beetje ook. Ik moest echt moeite doen om het op te houden. Ik baalde ontzettend, ik hoopte de dans te ontspringen zo vlak voor de vakantie maar helaas. Na een half uur ophouden voelde ik het warm worden rondom mijn kruis.
Huh, dat voelde eigenlijk wel lekker dacht ik. Verbaasd van mijn gevoel wachtte ik de pauze af totdat we naar buiten mochten, dat zou een handig en niet zo opvallend moment zijn om toch maar richting de gymzaal te gaan. Het fijne warme gevoel had plaatsgemaakt voor een koud kleverig gevoel.
Ik vond dat maar niks wanneer hij dat deed, en de rest van de klas ook niet trouwens, en dan hebben we het nog eens niet gehad over die verschrikkelijke sommen die we van hem moeten maken, maar goed tot zover even mijn mening over meester Jaap.
Ik ben Lars en ik ben negen jaar oud. Dit verhaal gaat over mijn bizarre (zo mag je het toch wel noemen) dagen vlak voor, en tijdens de herfstvakantie. Waar waren we, ohja school..
“Ik wil graag beginnen met een mededeling. De afvoerbuizen bij de WC”s voor de groepen drie tot en met acht zitten helaas verstopt, en er kan daarom geen gebruik van worden gemaakt.” Dit kan ook pas vrijdagavond worden gerepareerd dus tot die tijd kunnen jullie geen bezoekje aan het toilet brengen”.
Er ontstond flink wat geroezemoes, hoe moest dit nou? Het was weliswaar bijna vakantie maarja de WC”s zijn heilig. Ik bedoel iedereen gaat wel een of twee keer per dag langs, gewoon om de tijd wat te doden. En bovendien, we kunnen het moeilijk in ons broek gaan zitten doen hier toch? Nou daar zat ik dus even flink mis.
“Omdat niet iedereen naar het lerarentoilet kan hebben we in overleg met de directie besloten dat jullie in ieder geval morgen en vrijdag voor de zekerheid een luier gaan dragen. Dit is al met jullie ouders gecommuniceerd en er zullen een aantal moeders aanwezig zijn die jullie in de gymzaal eventueel kunnen helpen als dat nodig is, die wordt daarvoor op dit moment ingericht. Omdat vandaag de schooldag maar tot twaalf uur duurt gaan we ervan uit dat we het voor nu nog met de leraren WC”s redden. Dat gaat helaas morgen en vrijdag niet lukken dus daarom krijgen jullie voor morgen en overmorgen een luier mee naar huis zodat je die thuis vast aan kan doen”.
De verbaasde blikken in de klas waren inmiddels niet meer op twee handen te tellen, het was echt muisstil.
Na een paar seconde kwam er ergens links uit de klas een vraag vandaan, het was Niels, de stoere jongen van de klas. “Maar meester, we zijn toch geen baby”s, wat een onzin is dit allemaal”.
“Even voor de duidelijkheid, dat is ook niet het idee hierachter. Je hoeft hem ook niet te gebruiken, het is echt alleen voor als je het niet meer kunt ophouden, dan bevuil je je kleren in ieder geval niet en bovendien is te lang ophouden ook niet gezond”. De moeders kunnen je dan eventueel helpen met verschonen mocht dat nodig zijn.
Het is ook maar voor twee dagen, dus je gewoon er even doorheen zetten het is even niet anders.
Niemand durfde meer wat te zeggen en zo begonnen we toch wel een beetje van slag aan de rekenles. Maar goed meester had over een ding gelijk, het was maar voor twee dagen. Gewoon ophouden, dat moet lukken. Niks aan de hand.
De schooldag vloog voorbij en samen met mijn beste vriendje Joost liep ik naar huis. “Ik ben benieuwd of er kinderen uit onze klas de luier moeten gebruiken Lars, ik in ieder geval niet”, lachte Joost. “Nou ik ook zeker niet, moet er niet aan denken. Gewoon niet te veel drinken tijdens school dan komt het vast goed joh”. “Ja dat is waar, maar ik zie je morgen Lars, straks nog even gamen?” Dat leek me wel wat dus we spraken af om na de lunch lekker te gaan gamen en namen afscheid.
“Dag schat, alles oke”? Mijn moeder begroette mij vanuit de keuken. Ik was inmiddels thuis en rook de overheerlijke geur van de visfrietjes al die ze gekocht had voor de lunch. “Ja hoor, alleen kregen we een beetje een vreemde mededeling van de meester vanochtend maar voor de rest goed”.
“Ach schat ik weet het, ik ben ingelicht. Maar het is echt even niet anders knul, en met een beetje geluk hoef je niet toch?” knipoogde mijn moeder.
Ik sloot me aan bij haar woorden. “Kom, dan gaan we lekker eten”. Ik was enig kind en mijn vader was op zakenreis tot en met de herfstvakantie, dus er was lekker veel voor mij. Neemt niet weg dat ik mijn vader mis, maar ik was het inmiddels wel gewend.
Na de lunch ruimde ik mijn spullen op en ging achter de PlayStation zitten, waar ik de hele middag met Joost heb doorgebracht. Tijdens het avondeten vertelde mama nog dat mijn tante aanwezig zou zijn als hulpmoeder op school. Dat gaf aan de ene kant en veiliger gevoel, ik bedoel ik ben nog steeds niet van plan gebruik te maken van de luier, maar mocht er iets onverwachts gebeuren dan is er in ieder geval een bekende. Aan de andere kant vond ik het ook weer wat beschamend. Ik ben negen jaar, gedraag me vooral in aanwezigheid van mijn familie ontzettend stoer en dan kom ik aan met een luier bij mijn tante. Maar goed, inmiddels was het al laat dus ik wenste mijn moeder een goedenacht. Op naar de volgende ochtend.
De volgende ochtend werd ik wakker en maakte ik mij met frisse tegenzin klaar om naar school te gaan. Toen ik uit de douche stapte riep mijn moeder me bij haar. “Lars, kom je even, dan doen we de luier om”. Ik voelde de bui al hangen dus meldde me bij mijn moeder en ging op haar bed liggen.
“Zo jongen, dat ik dit ooit nog zou gaan doen bij jou had ik niet gedacht”, lachte ze. Ik begon te blozen, maar ondertussen deed ze de luier vakkundig om. Ik kleedde me verder aan, propte er snel een boterham in en vertrok naar school. Samen met Joost liep ik het lokaal in, en meester Jaap startte weer op de gebruikelijke manier de dag, erg luid. De regels waren bekend dus we konden snel beginnen.
Eigenlijk verliep de dag zonder al te veel problemen. Er was een enkeling wel de klas uitgeglipt, waar het nodige gefluister door ontstond maar dat was het dan ook wel.
De bel ging en we konden weer naar huis. Daar gaf ik opgelucht mijn moeder een update waarna de luier gelijk afging.
Stiekem zat die best lekker zacht dacht ik, maar dat hield ik voor me.
Ik besefte mij dat er nog één dag school overgebleven was voordat de vakantie begon, eindelijk.
Ik zou met mijn tante vanuit school meegaan en een lang weekend bij haar logeren. Ze woont bij ons om de hoek dus spullen brengen waren er geen probleem.
Ze was gescheiden van mijn oom vorig jaar, en mijn neefje Mike van vijf die zou naar hem toe gaan deze vakantie. En aangezien ik een goede band met haar heb wilde ik haar wel gezelschap houden.
De uren vlogen voorbij en ondertussen was het alweer vrijdagochtend. Ik onderging het zelfde ritueel als gisteren en daar hoorde de luier uiteraard ook bij. Ik nam afscheid van mijn moeder in de wetenschap dat ik haar pas over een weekzou zien en gaf haar een kus. “Wel droog blijven he” grapte ze nog. Ik kon erom lachen en vertrok naar school.
De schooldag was weer opgestart en iedereen had duidelijk zin in vakantie. Er gebeurd weinig productiefs, althans als het op leren aankwam. Vlak voor de middagpauze kreeg ik opeens aandrang om te plassen, en niet zo”n beetje ook. Ik moest echt moeite doen om het op te houden. Ik baalde ontzettend, ik hoopte de dans te ontspringen zo vlak voor de vakantie maar helaas. Na een half uur ophouden voelde ik het warm worden rondom mijn kruis.
Huh, dat voelde eigenlijk wel lekker dacht ik. Verbaasd van mijn gevoel wachtte ik de pauze af totdat we naar buiten mochten, dat zou een handig en niet zo opvallend moment zijn om toch maar richting de gymzaal te gaan. Het fijne warme gevoel had plaatsgemaakt voor een koud kleverig gevoel.
