A
Augur_DL
Guest
geschreven door: Poep Luier
Hallo, ik ben Wil de Graaf, ik ben nu 30 jaar en ongehuwd. Ik heb wel eens een vriendin gehad maar de meeste vriendinnen knapten snel op me af als we verder gingen dan een zoen. Mijn laatste vriendin wilde wel met mij vrijen, toen ze echter haar hand in mijn broek liet glijden trok ze hem heel snel terug. Ze had de luier ontdekt.
Waarom ik een luier draag? Nou dat zit zo. Mijn ouders zijn gescheiden en toen ik een jaar of 4 was leerde mijn vader, bij wie ik woonde, een andere vrouw kennen. Deze vrouw die al snel bij ons in huis zou komen wonen heeft mijn leven ingrijpend verandert.
De grote vakantie was net begonnen maar we zouden pas de laatste week weggaan waarop ik me verheugde. Het was vreemd om nu een andere 'moeder' te hebben en ik was een beetje nerveus. Ik was al redelijk zindelijk maar had soms wel eens een 'ongelukje'. Zo gebeurde het dat ik op een ochtend in een nat bed wakker werd. Mijn vader was ondertussen naar de zaak vertrokken en ik was alleen in huis met m'n stiefmoeder. Terwijl ik uit bed klom kwam ze mijn kamer binnen en zei dat ik een klein kind was als ik in bed plaste. Ze haalde het laken van het bed af trok mijn natte onderbroekje naar beneden en duwde die in mijn handen.
"Ga dit maar zelf uitwassen." Zei ze en ze duwde me naar de trap.
"Ik wil me eerst aankleden." zei ik, maar ze zei dat dat daarna wel kon en duwde me naar beneden. In de keuken stond een teil met sop en ik spoelde het laken en het onderbroekje uit. Ondertussen was stiefmoeder weer naar boven gegaan en toen ze terug kwam had ze een luier en een plastic broekje bij zich.
"Zo kom maar hier liggen dan doe ik je wel even een luiertje aan." zei ze en trok me mee naar de kamer. Huilend smeekte ik haar dat niet te doen maar ze trok zich daar niets van aan. Ze legde me op tafel en deed de luier bij me om. Daarna moest ik in het plastic broekje stappen.
"Zo! Kleine baby," zei ze, "nu mag je gaan spelen." Daar stond ik met alleen een luier en plastic broekje aan! Ik voelde me beschaamd en kreeg een rode kop. Ze liet me door de kamer lopen en ik moest allerlei karweitjes voor haar doen. Ongeveer een uur later moest ik plassen en ik vroeg dan ook of ik naar de wc mocht.
"Waarom," zei ze, "je hebt toch een luier aan." Ik smeekte haar om gewoon naar de wc te mogen maar ze bleek onvermurwbaar. Toen ik het niet meer op kon houden voelde ik de straal urine in de luier lopen. Genietend van haar macht stond ze naar mij te kijken terwijl ik in mijn luier plaste.
"Goed zo! Babytje." zei ze en voelde aan de luier. "Je bent mammies kleine jongen. Je verteld niets tegen je vader," zei ze nog, "anders zal ik je het leven zuur maken!" Daarna deed ze me de luier af en waste me, ik mocht mijn gewone kleren weer aan ging buiten spelen.
De volgende dag was ik weer nat en voordat ik uit bed kon komen stond stiefmoeder al in de kamer.
"Zo baby," zei ze, en trok de deken van me af. "Blijf maar liggen dan doe ik hier alvast je luier aan." Ze deed me de luier om en stuurde me naar beneden. Daar moest ik in een roze plastic broekje stappen, wat ze voor me open hield. Hier overheen moest ik mijn korte broek en t-shirt aan en ik werd naar buiten gestuurd.
Huilend heb ik de hele ochtend achter in de poort gezeten, bang dat als ik met andere kinderen zou gaan spelen, zij zouden ontdekken dat ik een luier aan had. Om half een riep stiefmoeder voor het eten en toen ik binnenkwam moest ik eerst even laten voelen of ik al nat was. Dat was ik nog niet en voor straf werd ik op een stoel vastgebonden. Ze liet me een hele liter melk op drinken. Na een paar minuten voelde ik dat mijn blaas op springen stond.
"Maak me alstublieft los." zei ik, maar het enige dat ze deed was mijn korte broek omlaag trekken zodat ze goed zou kunnen zien of de luier nat werd. Toen ik mijn plas liet lopen voelde stiefmoeder aan de plastic broek, die langzaam warm werd. Een geur van verse urine kwam in mijn neusgaten toen ze de plastic broek open deed om naar de luier te kijken.
"Goed zo! Babytje," zei ze. Ze maakte het tuigje los en trok, over de natte luier, de plastic broek en mijn korte broek weer omhoog. Weer werd ik naar buiten gestuurd en weer ben ik in het poortje gaan zitten.
Om een uur of vier riep ze me weer binnen. Ze waarschuwde me om niets tegen vader te zeggen, verschoonde me en waste de luiers en plastic broeken snel uit.
Zo ging het enkele dagen achter elkaar, 's ochtends kwam ze naar mijn kamer en deed me een luier om en precies op tijd mocht die weer uit om niets aan mijn vader te laten merken. Wel hoorde ik haar elke avond tegen vader klagen dat elke ochtend mijn bed nat was.
Na een week hoorde ik haar weer eens klagen tegen vader. Die vroeg of ze dan niet wist wat ze er aan kon doen.
"Jawel, hoor," zei ze, "ik denk dat we hem maar een tijdje 's nachts een luier moeten aandoen." Vader vond dit wel een goed idee omdat hij dacht dat ik dan binnen enkele dagen wel droog zou blijven.
"Ik ga even kijken of hij nog droog is," zei stiefmoeder, "dan beginnen we maar gelijk, ik heb al werk genoeg zonder die extra was." Toen ze de trap op kwam glipte ik snel mijn bed in. Ze kwam mijn kamer binnen met de luier en plastic broek al in haar hand.
Ik smeekte haar om niet in een luier te hoeven liggen maar ze trok resoluut de pyjamabroek omlaag en deed mij de luier om en de plastic broek aan. Toen pakte ze het babytuigje en bond mij vast.
"Welterusten! Babytje van mij." Fluisterde ze, waarbij ze haar handen over het plastic liet glijden. "Je bent nu mijn echte baby!"
De volgende ochtend kwam ze me losmaken en ze liet me in mijn luier door het huis lopen. Toen ik moest poepen wilde ik dat ze mijn luier uit zou doen maar ze grinnikte alleen maar. Ik kneep mijn billen bij elkaar maar al snel merkte ik dat ik het niet kon ophouden. Huilend smeekte ik haar om naar de wc te mogen, als antwoord kreeg ik een harde klap. Door de schrik verloor ik de controle over mijn samengeknepen billen en langzaam gleed een drol in de luier. Stiefmoeder klopte met haar hand tegen mijn kont.
"Goed zo, babytje, kom ga maar even lekker zitten, dan kan de stront lekker over je billen glijden." en ze duwde me met een klap tegen de grond. Na een tijdje moest ik gaan liggen en toen deed ze de luier uit die ik moest uitwassen. Nadat ze mij gewassen had deed ze me weer een luier aan. Toen moest ik de gewassen luiers en plastic broeken buiten op de lijn hangen. Ik huilde dat iedereen het dan kon zien maar hoe harder ik huilde hoe meer plezier ze daarvan had.
"Iedereen mag toch weten dat jij in je broek plast." zei ze.
's Avonds hoorde ik haar aan vader vertellen dat ik ook overdag niet zindelijk meer was.
"Het lijkt wel of hij het expres doet," zie ze, "misschien wel om mij te pesten!" Vader dacht dat het wel over zou gaan als ik wat meer aan haar gewend was. Daarna spraken ze over haar vriendin die een weekje zou komen logeren, ze had een dochtertje van 5 en dat zou misschien wel leuk voor mij zijn. Ook spraken ze over de vakantie,
"Misschien moeten we niet gaan," zei stiefmoeder, "anders blijft er geen geld over voor onze huwelijksreis." Twee dagen later kwam Anita, haar vriendin, met haar dochtertje Carla. Carla was overdag zindelijk maar kreeg 's nachts altijd nog een luier om. Stiefmoeder vertelde Anita dat ik niet zindelijk was en vroeg haar mij regelmatig te controleren.
Toen stiefmoeder 's middags boodschappen ging doen wilde ik naar de wc. Ik probeerde om het plastic broekje en de luier uit te doen, maar de veiligheidsspelden zaten zo vast dat het niet lukte. Terwijl ik bezig was kon ik mijn plas niet meer ophouden en het liep dan ook langs mijn benen. Carla zag mij plassen en riep haar moeder.
Anita legde mij, ondanks mijn protest op tafel en maakte de natte luier los. Carla stond gefascineerd toe te kijken hoe mijn luier werd verschoond.
De volgende ochtend hoorde ik hoe Anita Carla haar luier uit deed.
"Bah, vies kind," zei ze, "je weet toch dat je op het potje of op de wc moet poepen." Enkele ogenblikken later kwam stiefmoeder mijn kamer in.
"Zo, ben je al nat, baby," zei ze. Ze trok de deken van me af en voelde met haar hand tussen mijn benen.
"Goed zo, baby." zei ze toen ze merkte dat ik in een drijfnatte luier lag. Ze verschoonde mij en stuurde me daarna met alleen een luier om naar beneden.
"Anita," riep ze, "doe jij Wil even zijn plastic broekje aan!" Anita trok een plastic broekje uit de wasmand en hield die voor me open.
"Instappen!" zei ze, en gehoorzaam liet ik me in het plastic broekje helpen.
Daar stond ik, in luier en plastic broek, midden in de kamer, terwijl Anita en Carla toekeken. De hele week liet stiefmoeder er geen twijfel over bestaan dat ik niet zindelijk was. Zoveel als mogelijk was liet ze Anita mij verschonen terwijl Carla meestal toe keek. Zodra ze dacht dat ik moest poepen werd ik naar boven gestuurd, ze kwam dan meestal direct achter me aan en dreigde met van alles als ik niet snel in mijn luier poepte. Daarna liep ze triomfantelijk met de poepluier naar beneden en verkondigde dan tegen Anita dat ik toch wel een smerig kind was.
Toen Anita en Carla weer vertrokken was ik eigenlijk al niet zindelijk meer. Ik voelde de plas of poep nog wel aankomen, maar zeker met de luier om was ik niet in staat om het op te houden. Na vijf weken was mijn hele zindelijkheidstraining echt weg, ik plaste en poepte zonder dat ik het kon tegenhouden.
De laatste week van de vakantie gingen we kamperen. Ik hoopte dat de vernederingen nu achterwege zouden blijven maar ook op de camping moest ik een luier aan. 's Avonds moest ik naar het sanitairblok om mijn tanden te poetsen en stiefmoeder liep met mij mee. Daar aangekomen liet ze me mijn korte broek uittrekken, daar stond ik in een luier en plastic broek, te kijk voor de andere kinderen.
Zo ging het heel de week en ik was blij toen we weer naar huis gingen. Ik hoopte dat de vernederingen mij bespaard zouden blijven als we weer thuis waren, maar stiefmoeder had schijnbaar de smaak te pakken. Ze kocht allerlei attributen om mij nog meer te vernederen, een aantal fopspenen, een babyfles en allerlei gekleurde plastic broekjes. Ondertussen moest ik naar de kleuterschool. Stiefmoeder had aan de juffrouw verteld dat ik niet zindelijk was, de juffrouw controleerde dan ook regelmatig of mijn luier nog droog was en verschoonde me indien nodig. Als ik thuis kwam uit school werd ik direct onderhanden genomen door stiefmoeder.
Ik kreeg thee met veel melk uit de babyfles en mocht alleen in luier en plastic broek in huis rondlopen. Als ik al naar buiten wilde mocht dat alleen met een korte broek over de luier heen. De dikke prop tussen mijn benen was dan ook duidelijk zichtbaar en de kinderen uit de buurt waren spoedig op de hoogte van het feit dat ik altijd een luier droeg.
Ze pesten mij daarmee en soms werd in het poortje door enkele kinderen uit de buurt mijn broek omlaag getrokken, zodat ik alleen in plastic broek en luier stond. Zo werd ik op een dag aangetroffen door het buurmeisje van 12. Zij vond het prachtig dat ik een luier aanhad en begon met mij te spelen net alsof ik een pop was. Aan stiefmoeder vroeg ze of ze mij mocht verschonen. Natuurlijk mocht ze dat en voortaan kwam zij regelmatig langs om me te verschonen.
Hallo, ik ben Wil de Graaf, ik ben nu 30 jaar en ongehuwd. Ik heb wel eens een vriendin gehad maar de meeste vriendinnen knapten snel op me af als we verder gingen dan een zoen. Mijn laatste vriendin wilde wel met mij vrijen, toen ze echter haar hand in mijn broek liet glijden trok ze hem heel snel terug. Ze had de luier ontdekt.
Waarom ik een luier draag? Nou dat zit zo. Mijn ouders zijn gescheiden en toen ik een jaar of 4 was leerde mijn vader, bij wie ik woonde, een andere vrouw kennen. Deze vrouw die al snel bij ons in huis zou komen wonen heeft mijn leven ingrijpend verandert.
De grote vakantie was net begonnen maar we zouden pas de laatste week weggaan waarop ik me verheugde. Het was vreemd om nu een andere 'moeder' te hebben en ik was een beetje nerveus. Ik was al redelijk zindelijk maar had soms wel eens een 'ongelukje'. Zo gebeurde het dat ik op een ochtend in een nat bed wakker werd. Mijn vader was ondertussen naar de zaak vertrokken en ik was alleen in huis met m'n stiefmoeder. Terwijl ik uit bed klom kwam ze mijn kamer binnen en zei dat ik een klein kind was als ik in bed plaste. Ze haalde het laken van het bed af trok mijn natte onderbroekje naar beneden en duwde die in mijn handen.
"Ga dit maar zelf uitwassen." Zei ze en ze duwde me naar de trap.
"Ik wil me eerst aankleden." zei ik, maar ze zei dat dat daarna wel kon en duwde me naar beneden. In de keuken stond een teil met sop en ik spoelde het laken en het onderbroekje uit. Ondertussen was stiefmoeder weer naar boven gegaan en toen ze terug kwam had ze een luier en een plastic broekje bij zich.
"Zo kom maar hier liggen dan doe ik je wel even een luiertje aan." zei ze en trok me mee naar de kamer. Huilend smeekte ik haar dat niet te doen maar ze trok zich daar niets van aan. Ze legde me op tafel en deed de luier bij me om. Daarna moest ik in het plastic broekje stappen.
"Zo! Kleine baby," zei ze, "nu mag je gaan spelen." Daar stond ik met alleen een luier en plastic broekje aan! Ik voelde me beschaamd en kreeg een rode kop. Ze liet me door de kamer lopen en ik moest allerlei karweitjes voor haar doen. Ongeveer een uur later moest ik plassen en ik vroeg dan ook of ik naar de wc mocht.
"Waarom," zei ze, "je hebt toch een luier aan." Ik smeekte haar om gewoon naar de wc te mogen maar ze bleek onvermurwbaar. Toen ik het niet meer op kon houden voelde ik de straal urine in de luier lopen. Genietend van haar macht stond ze naar mij te kijken terwijl ik in mijn luier plaste.
"Goed zo! Babytje." zei ze en voelde aan de luier. "Je bent mammies kleine jongen. Je verteld niets tegen je vader," zei ze nog, "anders zal ik je het leven zuur maken!" Daarna deed ze me de luier af en waste me, ik mocht mijn gewone kleren weer aan ging buiten spelen.
De volgende dag was ik weer nat en voordat ik uit bed kon komen stond stiefmoeder al in de kamer.
"Zo baby," zei ze, en trok de deken van me af. "Blijf maar liggen dan doe ik hier alvast je luier aan." Ze deed me de luier om en stuurde me naar beneden. Daar moest ik in een roze plastic broekje stappen, wat ze voor me open hield. Hier overheen moest ik mijn korte broek en t-shirt aan en ik werd naar buiten gestuurd.
Huilend heb ik de hele ochtend achter in de poort gezeten, bang dat als ik met andere kinderen zou gaan spelen, zij zouden ontdekken dat ik een luier aan had. Om half een riep stiefmoeder voor het eten en toen ik binnenkwam moest ik eerst even laten voelen of ik al nat was. Dat was ik nog niet en voor straf werd ik op een stoel vastgebonden. Ze liet me een hele liter melk op drinken. Na een paar minuten voelde ik dat mijn blaas op springen stond.
"Maak me alstublieft los." zei ik, maar het enige dat ze deed was mijn korte broek omlaag trekken zodat ze goed zou kunnen zien of de luier nat werd. Toen ik mijn plas liet lopen voelde stiefmoeder aan de plastic broek, die langzaam warm werd. Een geur van verse urine kwam in mijn neusgaten toen ze de plastic broek open deed om naar de luier te kijken.
"Goed zo! Babytje," zei ze. Ze maakte het tuigje los en trok, over de natte luier, de plastic broek en mijn korte broek weer omhoog. Weer werd ik naar buiten gestuurd en weer ben ik in het poortje gaan zitten.
Om een uur of vier riep ze me weer binnen. Ze waarschuwde me om niets tegen vader te zeggen, verschoonde me en waste de luiers en plastic broeken snel uit.
Zo ging het enkele dagen achter elkaar, 's ochtends kwam ze naar mijn kamer en deed me een luier om en precies op tijd mocht die weer uit om niets aan mijn vader te laten merken. Wel hoorde ik haar elke avond tegen vader klagen dat elke ochtend mijn bed nat was.
Na een week hoorde ik haar weer eens klagen tegen vader. Die vroeg of ze dan niet wist wat ze er aan kon doen.
"Jawel, hoor," zei ze, "ik denk dat we hem maar een tijdje 's nachts een luier moeten aandoen." Vader vond dit wel een goed idee omdat hij dacht dat ik dan binnen enkele dagen wel droog zou blijven.
"Ik ga even kijken of hij nog droog is," zei stiefmoeder, "dan beginnen we maar gelijk, ik heb al werk genoeg zonder die extra was." Toen ze de trap op kwam glipte ik snel mijn bed in. Ze kwam mijn kamer binnen met de luier en plastic broek al in haar hand.
Ik smeekte haar om niet in een luier te hoeven liggen maar ze trok resoluut de pyjamabroek omlaag en deed mij de luier om en de plastic broek aan. Toen pakte ze het babytuigje en bond mij vast.
"Welterusten! Babytje van mij." Fluisterde ze, waarbij ze haar handen over het plastic liet glijden. "Je bent nu mijn echte baby!"
De volgende ochtend kwam ze me losmaken en ze liet me in mijn luier door het huis lopen. Toen ik moest poepen wilde ik dat ze mijn luier uit zou doen maar ze grinnikte alleen maar. Ik kneep mijn billen bij elkaar maar al snel merkte ik dat ik het niet kon ophouden. Huilend smeekte ik haar om naar de wc te mogen, als antwoord kreeg ik een harde klap. Door de schrik verloor ik de controle over mijn samengeknepen billen en langzaam gleed een drol in de luier. Stiefmoeder klopte met haar hand tegen mijn kont.
"Goed zo, babytje, kom ga maar even lekker zitten, dan kan de stront lekker over je billen glijden." en ze duwde me met een klap tegen de grond. Na een tijdje moest ik gaan liggen en toen deed ze de luier uit die ik moest uitwassen. Nadat ze mij gewassen had deed ze me weer een luier aan. Toen moest ik de gewassen luiers en plastic broeken buiten op de lijn hangen. Ik huilde dat iedereen het dan kon zien maar hoe harder ik huilde hoe meer plezier ze daarvan had.
"Iedereen mag toch weten dat jij in je broek plast." zei ze.
's Avonds hoorde ik haar aan vader vertellen dat ik ook overdag niet zindelijk meer was.
"Het lijkt wel of hij het expres doet," zie ze, "misschien wel om mij te pesten!" Vader dacht dat het wel over zou gaan als ik wat meer aan haar gewend was. Daarna spraken ze over haar vriendin die een weekje zou komen logeren, ze had een dochtertje van 5 en dat zou misschien wel leuk voor mij zijn. Ook spraken ze over de vakantie,
"Misschien moeten we niet gaan," zei stiefmoeder, "anders blijft er geen geld over voor onze huwelijksreis." Twee dagen later kwam Anita, haar vriendin, met haar dochtertje Carla. Carla was overdag zindelijk maar kreeg 's nachts altijd nog een luier om. Stiefmoeder vertelde Anita dat ik niet zindelijk was en vroeg haar mij regelmatig te controleren.
Toen stiefmoeder 's middags boodschappen ging doen wilde ik naar de wc. Ik probeerde om het plastic broekje en de luier uit te doen, maar de veiligheidsspelden zaten zo vast dat het niet lukte. Terwijl ik bezig was kon ik mijn plas niet meer ophouden en het liep dan ook langs mijn benen. Carla zag mij plassen en riep haar moeder.
Anita legde mij, ondanks mijn protest op tafel en maakte de natte luier los. Carla stond gefascineerd toe te kijken hoe mijn luier werd verschoond.
De volgende ochtend hoorde ik hoe Anita Carla haar luier uit deed.
"Bah, vies kind," zei ze, "je weet toch dat je op het potje of op de wc moet poepen." Enkele ogenblikken later kwam stiefmoeder mijn kamer in.
"Zo, ben je al nat, baby," zei ze. Ze trok de deken van me af en voelde met haar hand tussen mijn benen.
"Goed zo, baby." zei ze toen ze merkte dat ik in een drijfnatte luier lag. Ze verschoonde mij en stuurde me daarna met alleen een luier om naar beneden.
"Anita," riep ze, "doe jij Wil even zijn plastic broekje aan!" Anita trok een plastic broekje uit de wasmand en hield die voor me open.
"Instappen!" zei ze, en gehoorzaam liet ik me in het plastic broekje helpen.
Daar stond ik, in luier en plastic broek, midden in de kamer, terwijl Anita en Carla toekeken. De hele week liet stiefmoeder er geen twijfel over bestaan dat ik niet zindelijk was. Zoveel als mogelijk was liet ze Anita mij verschonen terwijl Carla meestal toe keek. Zodra ze dacht dat ik moest poepen werd ik naar boven gestuurd, ze kwam dan meestal direct achter me aan en dreigde met van alles als ik niet snel in mijn luier poepte. Daarna liep ze triomfantelijk met de poepluier naar beneden en verkondigde dan tegen Anita dat ik toch wel een smerig kind was.
Toen Anita en Carla weer vertrokken was ik eigenlijk al niet zindelijk meer. Ik voelde de plas of poep nog wel aankomen, maar zeker met de luier om was ik niet in staat om het op te houden. Na vijf weken was mijn hele zindelijkheidstraining echt weg, ik plaste en poepte zonder dat ik het kon tegenhouden.
De laatste week van de vakantie gingen we kamperen. Ik hoopte dat de vernederingen nu achterwege zouden blijven maar ook op de camping moest ik een luier aan. 's Avonds moest ik naar het sanitairblok om mijn tanden te poetsen en stiefmoeder liep met mij mee. Daar aangekomen liet ze me mijn korte broek uittrekken, daar stond ik in een luier en plastic broek, te kijk voor de andere kinderen.
Zo ging het heel de week en ik was blij toen we weer naar huis gingen. Ik hoopte dat de vernederingen mij bespaard zouden blijven als we weer thuis waren, maar stiefmoeder had schijnbaar de smaak te pakken. Ze kocht allerlei attributen om mij nog meer te vernederen, een aantal fopspenen, een babyfles en allerlei gekleurde plastic broekjes. Ondertussen moest ik naar de kleuterschool. Stiefmoeder had aan de juffrouw verteld dat ik niet zindelijk was, de juffrouw controleerde dan ook regelmatig of mijn luier nog droog was en verschoonde me indien nodig. Als ik thuis kwam uit school werd ik direct onderhanden genomen door stiefmoeder.
Ik kreeg thee met veel melk uit de babyfles en mocht alleen in luier en plastic broek in huis rondlopen. Als ik al naar buiten wilde mocht dat alleen met een korte broek over de luier heen. De dikke prop tussen mijn benen was dan ook duidelijk zichtbaar en de kinderen uit de buurt waren spoedig op de hoogte van het feit dat ik altijd een luier droeg.
Ze pesten mij daarmee en soms werd in het poortje door enkele kinderen uit de buurt mijn broek omlaag getrokken, zodat ik alleen in plastic broek en luier stond. Zo werd ik op een dag aangetroffen door het buurmeisje van 12. Zij vond het prachtig dat ik een luier aanhad en begon met mij te spelen net alsof ik een pop was. Aan stiefmoeder vroeg ze of ze mij mocht verschonen. Natuurlijk mocht ze dat en voortaan kwam zij regelmatig langs om me te verschonen.