De Ziekenhuisopname B (18- DL JL VL WL DR NL KA)

  • Onderwerp starter Augur_DL
  • Startdatum

Hoe goed is dit verhaal?

  • 1

    Stemmen: 0 0,0%
  • 2

    Stemmen: 0 0,0%
  • 3

    Stemmen: 0 0,0%
  • 4

    Stemmen: 0 0,0%
  • 5

    Stemmen: 0 0,0%
  • 6

    Stemmen: 1 33,3%
  • 7

    Stemmen: 0 0,0%
  • 8

    Stemmen: 0 0,0%
  • 9

    Stemmen: 1 33,3%
  • 10

    Stemmen: 1 33,3%

  • Totaal stemmers
    3
A

Augur_DL

Guest
geschreven door: 'Een tevreden baby'


Dit is een waar gebeurd verhaal en ik heb het geschreven omdat ik er intens van genoten heb en het ook leuk vind om het op te schrijven en zo in mijn geheugen te bewaren.

Ik wist al heel lang dat ik een operatie nodig had. Lang voor de tijd had ik me voorgenomen om op de dag van de opname een luier met plasticbroek aan te doen en ook op de dag dat ik bij de specialist moest komen had ik een luier om omdat het anders misschien opviel.

Op die dag dat we de operatie bespraken moest ik mijn broek uit doen om het operatie gebied te kunnen bekijken. Zijn assistente hielp me erbij en toen lag ik voor het eerst in een luier en plasticbroek in het ziekenhuis op een onderzoektafel. De arts kwam even later weer bij mij en lette niet op de luier met plasticbroek. Tenslotte kwam ik voor wat anders.

Na het onderzoek en de uitleg van de foto's die gemaakt waren eerder in de morgen mocht ik de broek weer aan en was het wachten op de oproep. Deze oproep duurde zeker een halfjaar en op een goede dag werd ik gebeld dat ik opgenomen werd.

De dag van de opname heb ik een luier met plasticbroek aan gedaan en natuurlijk naast mijn gewone kleding een aantal luiers en plasticbroekjes ingepakt. Verder had ik mij van mijn schaamhaar ontdaan onder het motto dat dit qua hygiëne beter is. Maar natuurlijk vind ik het ook veel fijner om kaal te zijn en zeker als ze me straks van onder wassen of verfrissen met de verfrissingdoekje's van Zwitsal die ik ook meenam.

Ik moest er om half elf zijn en mijn vriendin (die van alles op de hoogte was) is mee gegaan. Bij het opnamegesprek hebben we alles wat medicijngebruik en zo doorgenomen en zo kwam ook naar voren hoe het met incontinentie is. Ik heb gezegd dat ik dag en nacht luiers draag en dat ik wel voel dat ik nat ben overdag maar dat ik er geen controle over heb. Dit werd genoteerd en we spreken af dat ik me melde zou als ik nat zou zijn om verschoond te worden.

Daarna word ik naar de kamer gebracht en neem ik even later afscheid van mijn vriendin. Na het afscheid ga ik eten omdat dat er inmiddels ook was. Door de spanning van de operatie die voor de volgende dag geplant staat en de luier die ik om heb, kan ik amper eten.

Direct na het eten voel ik al snel aandrang om te plassen en een beetje gespannen plas ik de luier die ik om heb. Ik durfde in eerste instantie niet zomaar de zuster te vragen en ben daarom maar even blijven zitten.

Om 1 uur breekt dan het middag rust uurtje aan en de zuster vraagt dan ook of ik ook wil liggen. Ja dat wil ik wel en ik zeg haar dat ik nat ben volgens mij. Ik dus op bed en nadat zij de gordijnen heeft gesloten doet ze me de schoenen en de broek uit.

Ik zie de zuster die zo'n 25 jaar is, niet bijzonder knap, maar er best wel mag zijn, bezig. Mijn hart klopt als een gek als ze mij de plasticboek uit doet en dan een voor een de plakkers los maakt. Als ze de luier helemaal los heeft slaat ze hem tussen mijn benen door zodat ik naakt in het bed voor haar lig en nadat ik een bruggetje gemaakt te hebben haalt ze mij de luier onder mijn billen weg.

Zorgvuldig plakt ze hem dicht en pakt hierna een luier die ik mee genomen heb. Ze spreid hem open en ik weer de lucht in met m'n billen. Met een soepele beweging doet ze me de luier tussen mijn benen door onder mijn kont en haalt vervolgens het voorstuk tussen mijn benen door en vouwt het op mijn buik. Dan doet ze snel de flappen er bij in en plakt de luier aan een kant dicht. Ze spant de luier vervolgens over mijn buik en ook de andere twee plakkers plakt ze dicht. Het dicht plakken van m'n luier doet ze snel en handig en voor mijn gevoel veel te snel.

Ik wist niet waar ik naar kijken moest, naar haar of naar handen die me de luier om doen. Een ding wist ik wel, ik vind het een fantastisch gevoel om me zo door een verpleegster in het wit te laten behandelen. Tot slot doet ze me nog de plasticbroek weer aan die lekker opbolde, omdat deze van soepel plastic is en er wat lucht in zit. Hierna slaat ze me de dekens over en zegt "slaap maar even lekker en tot over een uurtje".

Ze laat mijn gordijn driekwart om mijn bed dicht en ook de slaapkamer gordijnen doet ze dicht. Dan sluit ik mijn ogen en merk ik dat ik nog steeds wat met mijn benen gespreid lig en knieën krom. Ik voel me heel lekker en ontspannen en denk; wauw, wat een gewaarwording, geluierd worden door een verpleegster in een zieken huis en het wind me behoorlijk op merk ik in mijn luier. Met mijn handen betast ik wat de plasticbroek die ze me net om heeft gegeven en genietend slaap ik toch even.

Na een uurtje is ze er weer en schuift het gordijn open en zegt "de arts komt zo even nog naar je kijken, dus blijf maar even liggen." Ik zeg dat ik het begrijp en een klein kwartiertje later zijn er inderdaad samen. Ik vind het niet zo erg omdat de arts me al vaker in mijn luier had gezien en samen bespreken we de operatie van de volgende dag.

Zo verstrijkt de dag wat en als het 's avonds rond 10 uur is ben ik al voor de tweede keer verschoon en krijg ik een luier voor de nacht om. De verpleegster doet me dus weer de plasticbroek met luier af en aangezien je in het ziekenhuis veel drinken krijgt is deze alweer nat.

Ik heb ook inleg luiers meegenomen en vertelde haar dat ik er 's nachts een inlegger bij in draag om voor extra opvang te zorgen. Ze pakt een schone luier met inlegger en vouwt de luier open ik til mijn billen weer gewillig van het matras zodat de verpleegster mij de luier en ook de inlegger er onder kan doen.

Ik vertel dat ik de luier altijd vrij strak draag (tegen het lekken) en dus haalt ze de luier met de inlegger strak tussen mijn billen en vouwt het uiteind dubbel en plakt de plakkers een voor een vast. Ik voel gelijk dat de luier lekker strak en dik is tussen mijn benen. Hierna doe ik nog een keer mijn billen omhoog zodat ze me er een luierbroek eronder kan doen. De luierbroek haalt ze ook door mijn kruis en maakt de zes drukknoopjes vast zodat ik lekker ingepakt lig. Omdat ik met mijn handen naast me heb, slaat ze de deken tot aan mijn nek over me heen.

"wil je ook dat de nachtverpleging je komt controleren om een uur of 4 vannacht" vraagt ze me nog.

"Ja dat is goed antwoord ik, want ik drink hier toch meer dan normaal en dus kan ik wel eens meer nat zijn dan normaal" zeg ik haar.

Is goed zegt ze nog en met die woorden wenst ze me welterusten en verlaat de slaapkamer.

Ik voel me geweldig en lig te genieten van het gevoel van wat ze net met me gedaan heeft. Ik voel die heerlijke dikke luier tussen mijn benen en de strak gespannen plastic luierbroek er over heen en al snel val ik in een rustige slaap en ik denk met een glimlach om mijn mond.

Ik word inderdaad om een uur of 4 zachtjes wakker gemaakt en de verpleegster vraagt of ik ook verdroogd moet worden. Ik weet niet of ik nat ben en dus zeg ik ook "kijk maar even". Dan knipt ze mijn bedlampje op en ik sluit mijn ogen weer omdat ik nog half slaap. Ze maakt dan mijn luierbroek los en dan maakt ze de plakkers van mijn luier los om me te inspecteren. In slaap dan wel half maar heb heel goed in de gaten wat ze doet.

Met haar vingers voelt ze of de luier ook nat is en dan zegt ze "je bent nog droog hoor". Zorgvuldig plakt ze mijn luier weer dicht. Dit kan ook omdat ik luiers draag die hersluitbare plakkers hebben.

Als de plakkers weer dicht zijn sluit ze mijn luierbroek met de drie drukknoopjes en ten slotte doet ze me de dekens weer over en knipt het nachtlichtje weer uit om me verder te laten slapen. Ik ril even na van de ervaring van zonet. Het is gewoon heerlijk zoals ze dat deed en ik voel me een echte baby en zeker nu ik 's nachts ook nog eens gecontroleerd word. Ik had me er heel wat van voorgesteld maar het is nog fijner dan dat ik me kon voorstellen om in het ziekenhuis te liggen met een luier en met deze gedachte val ik weer in slaap.

De dag van de operatie.

's Morgens word ik om half acht wakker gemaakt en word de temperatuur opgenomen en de pols gemeten. Beide zijn goed en even later krijg ik nog een licht ontbijtje omdat ik pas om 13.00 uur geopereerd wordt. Omdat ik wat in bed ga zitten en mijn thee opdrink moet ik al snel in mijn luier plassen en ik voel mijn kruis snel warm worden van de urine. Ik begin er bijna aan te wennen om in mijn luier te plassen.

Na het ontbijt gaat het gordijn weer dicht en krijg ik een waskom om me van boven te wassen. Als dat even later klaar is dan komt er verpleegster achter het gordijn. Het is dezelfde van gisteren die me voor het eerst verschoond heeft. Dit keer let ik op wat ze met haar vingers doet en dat vind ik reuze spannend.

Ze maakt de drukknopen en de plakkers van de luier los en weldra lig ik weer naakt voor haar. Nadat ik een bruggetje maak pakt ze luier en luierbroek onder me vandaan en gaat ze mijn benen en mijn kruis wassen en zoals ik verwacht had geeft ze geen reactie op mijn kaal geschoren kruis. Onder tussen vraagt ze of ik altijd al luiers draag en ik zeg 'ja dat doe ik mijn hele leven en ben er dus aan gewend".

Verder vraagt ze of ik ook tegen de operatie opkijk en natuurlijk is dit het geval.

Na de wasbeurt pakt ze een schone luier en al snel doet ze hem mij om en plakt de plakkers vast. Hier overheen doet ze mij nog een plasticbroek. Ik voel me al lekker vertrouwd in haar handen en vind het leuk om door haar geluierd te worden. Ze doet het snel en goed en laten we maar zeggen zo als een moeder een baby een luier om doet, gewoon heerlijk.

Daarna trek ik een T-shirt aan en trekt zij me een broek en de schoenen aan. Daarna ga ik van bed en ga rustig zitten wachten op de operatie. Ik krijg dan wel geen drinken meer maar moet wel om een uur of 11 plassen en dus plas ik in m'n luier. Lekker denk ik want dat krijg ik fijn nog een droge luier voordat ik geopereerd wordt.

Om 12.00 uur komt de verpleegster weer en vraagt "zal ik je maar vast op bed brengen, dan krijg je nog even een tabletje om rustig te worden en krijg je een O.K. jasje van me aan".

Zo gezegd zo gedaan en dus lig even later weer in bed en trekt ze me de schoenen en mijn broek uit. "Ben je ook nat" vraagt ze mij en ik knik om het te bevestig dit. Ze pakt een schone luier uit de kast en dan is de volgende verschoon beurt aan de beurt en net als de andere keren heb in korte tijd een schone luier van haar gekregen met daar overheen een plasticbroek.

Hierna doet ze me het groene O.K. jasje aan wat qua kleur van mijn plasticbroek die oranje is niet echt bij elkaar passen. Hierna geeft ze me het pilletje en slaat ze me de dekens over me heen. Ik voel me o zo lekker in m'n schone luier en lekker onder gestopt maar ben toch ook wel gespannen voor de operatie die ik moet onder gaan.

Ik kijk wat televisie en lig met mijn benen gekromd. Zo kan ik wat met mijn plasticbroek spelen die ik net van de verpleegster aan heb gekregen en weer gaat er een fijn gevoel door me heen van 'he lekker in de luier in het ziekenhuis, heerlijk'.

Als het tegen 1 uur loopt brengen twee verpleegsters me naar de O.K. en daar aan gekomen wenst ze me veel sterkte. De operatie zou zeker wel de hele middag in beslag nemen en dus zag ik haar de volgende dag pas weer. Dan komt de narcotiseur bij me en even later ben ik onder narcose.

Voor mijn gevoel word ik twee seconden later weer wakker door een verpleegster die mij op m,n wang aait en zegt "ben je er weer jongen?".

Ik zie haar wat dromerig aan en even later word ik dan weer naar zaal gereden. Even denk ik nog als ik op zaal ben 'misschien hebben ze me wel een verblijfskatheter in gebracht en ik voel even onder de dekens maar tot mijn opluchting draag ik nog steeds mijn luier en plasticbroek.

's Avonds krijg ik bezoek en ben ik al weer behoorlijk helder en kan wel het gesprek volgen. Dan krijg ik ook weer wat drinken. Ik zit ook aan een infuus waar ik vocht door krijg dus ik krijg genoeg vocht naar binnen en ben benieuwd waneer ik weer plassen moet.

Niet dat ik nat ben maar voor de nacht krijg ik nog wel een lekkere schone luier om met inlegger. De plasticbroek laten we achterwege omdat ik nu toch vrij stil lig en de kans op lekkage hierdoor klein is.

De verpleegster zegt dat er vannacht nog wel een paar keer een langs komt i.v.m. de operatie. Dan ga ik slapen en voel me o zo lekker in m'n net verschoonde luier en met de gedachte dat ze me straks controleren.

Rond 2 uur word ik wakker en heb een opgeblazen gevoel. Ik voelde dat mijn blaas behoorlijk vol zit maar dat ik niet plassen kan. Ik druk op het belletje van de nachtzuster, die even later dan ook komt. Ik vertel haar wat ik voel en dat ik last van m'n onderbuik heb. Ze bestast deze en vraagt of ik al een natte luier heb gehad na de operatie. Dit heb ik niet dus zegt ze 'dan moeten we je maar even katheteriseren, omdat je blaas behoorlijk vol is.

Ze zegt "ik haal even de spullen en een collega van me, omdat het met z'n tweeën gemakkelijker gaat". Ik knik en even later zijn ze met z'n tweeën en maken ze mijn luier los. Na mijn plasser schoon gemaakt te hebben en gezegd te hebben "daar kom hij" duwt ze het slangetje naar binnen. Ik voel hem door mijn plasser gaan. Het kriebelt wat maar doet absoluut geen pijn. Als ze mijn blaas bereikt heeft dat komt de urine met een straal er uit, door het slangetje in een opvangzak, die de andere verpleegster vast houd. In eerste instantie komt er een liter uit en dan moet er even gestopt worden. (anders kan je je heel raar gaan voelen en bovendien moet de zak vervangen worden omdat er maar 1 liter in kan.)

Na even gewacht te hebben en een nieuwe zak komt er nog eens een kwart liter en toen was de blaas leeg. Dat ik niet kon plassen heeft te maken met dat ik spasme in de sluitspier had door de narcose en die zat daarom dicht. Gaat vanzelf weer over stelden ze me gerust.

Als het slangetje verwijderd is plakken ze me de luier weer dicht en ga ik weer slapen. Het ligt een stuk fijner moet ik zeggen zonder zo'n volle blaas die pijn doet en weldra val ik weer in slaap.

's Ochtends word ik wakker en krijg een ontbijtje en als dit op is word ik weer lekker gewassen. Dit maal zijn ze met z'n tweeën en dus doen ze ieder aan een kant mij de plakkers van de luier los. Dit is helemaal een fantastisch gezicht, twee van die vrij jonge verpleegsters die me de luier los doen en dan naakt tussen hun liggen.

Terwijl de een me van onder was heeft de andere al een schone luier gepakt en staat naast mijn bed er mee in haar hand. Ik denk nog 'wat is dit een fijn gevoel en gezicht'. Een wast me terwijl de ander een fijne schone pamper voor me klaar heeft, O dit is nog fijner dan dat ik durfde hopen.

Als ze klaar is met wassen aan de voorkant, dan moet ik me op mijn zij draaien zodat ze ook mijn kontje kan wassen. Als dit klaar is dan trekt ze een latex handschoentje aan en smeert ze mijn kontje met zalf in. Dit omdat ik de hele dag op mijn rug lig en ook luiers draag zegt ze. Ik vind het allemaal even lekker en goed natuurlijk.

Dan draai ik me terug en legt een verpleegster me de luier tussen de benen. Ik maak een bruggetje en dan pakken ze ieder een flap en schuiven samen de luier onder mijn kontje. Ook trekken ze gezamenlijk het voorstuk stevig tussen mijn benen door.

Ik had inmiddels mijn benen wat krom neer gelegd zodat dat gemakkelijk gaat. Dan stoppen ze ieder een flap op mijn zijkant bij de luier in en pakken de plakkers vast. Het gaat snel en doeltreffend, al hadden ze al jaren gedaan. Ik zie hoe twee paar handen me snel de luier dichtplakken en weet niet waar ik zo snel naar kijken moet. Hierna trekken ze me nog een plasticbroek aan die lekker op mijn blote huid valt.

Als een verpleegster me een luier om doet is al heel lekker maar wat me nu overkomt is helemaal het einde. Twee van die verpleegsters in het wit die je snel en vakkundig een pamper om doen is helemaal genieten. WAUW wat een ervaring en ik hoop natuurlijk dat ze het vaker doen met z'n tweeën. Lekker "machteloos' overgeleverd zijn aan twee verpleegsters is absoluut het einde en echt genieten".

Hierna krijg ik nog een schoon T-shirt aan en ben ik klaar en doen ze me de dekens over en het gordijn los. Ik voel het kloppen van mijn geslachtsdeel in mijn luier en lig heerlijk na te genieten van wat me over komen is en kan er maar geen genoeg van krijgen.

Na de thee komt mijn favoriete zuster even bij me en vraagt of ik ook verschoond moet worden? Ik zei haar dat ik nog niet nat was. "O zei ze, ik wil 12 uur anders afwachten en dan moet je wel weer nat geweest zijn omdat ik nog steeds aan het vocht infuus lig. Mocht ik dan niet nat zijn dan moest ze me nog een keer katheteriseren omdat anders de blaas weer te vol raakt.

Ik voel inderdaad wel dat mijn blaas al weer aardig vol raakt maar ik kan nog steeds niet plassen. Stilletje hoop ik dat het zo blijft want het lijkt me wel leuk als zij me eens katheteriseert. Het plassen blijft inderdaad uit en vlak voor twaalven informeert ze of ik nog droog ben. "ja zeg ik en ik voel mijn blaas wel dat deze al aardig vol zit".

Ze doet de gordijnen om me heen en voelt aan mijn blaas en zegt "die is inderdaad behoorlijk vol en ik ga je maar katheteriseren". (komt voornamelijk omdat ik nog steeds vocht via het infuus krijg) Jippie denk ik en de verpleegster haalt de benodigde spullen op. Ze doet het alleen en dit kan ook wel omdat ze de opvangzak aan het bed hangt.

Dan trekt ze me de plasticbroek uit en maakt m'n luier op een kant los. Ik volg alles met de grootste belangstelling en haar fijne vingers maken dan mijn geslachtsdeel schoon en pakt ze het katheterslangetje uit en koppelt hem aan de opvangzak.

"komt hij zegt ze glimlachend" en dan zie en voel ik het slangetje naar binnen gaan en zie even later de urine door het slangetje in de zak lopen. Ook zie haar wat gebukt bij mijn bed staan. Met een hand houd ze het slangetje vast en met de andere houd ze mijn luier wat open. Het is een fijn gezicht en gevoel en ik ontspan me heerlijk. Voel me lekker overgeleverd aan haar laat ik maar zeggen.

Er komt bijna een liter uit en dus was het inderdaad de hoogste tijd en na het katheteriseren haalt ze het slangetje er weer uit en plakt ze mijn luier weer dicht en trekt mijn plasticbroek weer aan. Na de dekens weer terug te hebben geslagen mogen de gordijnen weer open en is het etenstijd. Na het eten gaan de gordijnen weer dicht en is het tijd voor het middagdutje. Ik droom natuurlijk van wat de verpleegster met me gedaan heeft.

Ik drink behoorlijk die middag omdat ik toch vrij veel dorst heb en na het avondeten waar ik ook bij drink en wat ga zitten voel ik weer aan drang en plas dan weer gewoon in m'n luier en ben weer nat.

Vlak voor het bezoek voor de avond komt er een verpleegster bij me langs en zegt meer dan ze vraagt "ik zal je even verdrogen voor je bezoek komt". Jezus denk wat is dat een geweldige belevenis. Zo'n verpleegster die bij me langs komt en dat zegt, zonder ruimte te laten aan mij of ik dit nu goed vind of niet. Bovendien is deze verpleegster behoorlijk slank en ik schat een jaar of 25 en ze mag er beslist wel zijn met haar half lang donker slagend haar.

Ik krijg gewoon een schone luier en dat bepaald zij wel en niet ik. Heerlijk. Ze zal het ongetwijfeld niet zo bedoeld hebben maar ik vindt het wel fantastisch zoals ze het zegt en ik ben toevallig ook nog nat.

Ze trekt de gordijnen dicht en pakt een schone luier die ze vlak naast me neer legt op m'n kussen. Snel trekt ze de dekens af en m'n plasticbroek uit. In vier snelle bewegingen doet ze de plakkers los en nadat ik mijn billen opgetild te hebben trekt ze de luier er onder weg.

Dan zegt ze "ik pak even een washand doekje om je te wassen. Even later heeft ze dit gepakt en doet er zeep aan. Ik heb mijn benen ver open gesperd en dan begint ze me te wassen. Alleen zij wast me niet zomaar even snel maar neemt er echt de tijd voor, net al heeft ze er plezier in.

Ik zie haar zo naast mijn bed staan met haar volle aandacht voor mijn kruis om dat te wassen. Het is maar goed dat ze mijn pols niet opnemen want die klopt veel sneller denk ik. Het is een gezicht om nooit meer te vergeten, zo'n knappe verpleegster met prachtige slanke vingers die me wast. Ze laat geen plekje onaangeroerd en ik weet niet waar ik zien moet en sta inwendig in vuur en vlam.

Als ze er mee klaar is en me afgedroogd heeft moet ik me nog even op mij zij draaien en wrijft mijn billen met zalf in. Als ik dan weer op mijn rug lig pakt ze nog wat luierdoekjes om me van voren in te wrijven "lekker fris" glimlacht ze waarop ik knik dat het inderdaad fijn is. Ze moest eens weten, ik stond inmiddels in vuur en vlam.

Dan vouwt ze de luier open en doet ze hem tussen mijn benen en schuift hem snel te plek. Ze weet van aanpakken deze verpleegster omdat ze me de luier lekker strak door mijn kruis haalt en plakt de plakkers een voor een dicht. Ze zorgt er voor dat de taille lekker strak zit en doet me dan de plasticbroek weer omhoog.

Heerlijk zo'n fijne droge luier en ik voel me echt klein als ze me zo behandelen. Zoiets van 'geen commentaar je krijgt gewoon een schone luier en daar mee uit en het leek wel of ze er ook plezier aan beleefde maar dat durfde ik absoluut niet te vragen natuurlijk'. Ik hoop dat ze me nog vaak verschonen zou en dit is ook gebeurd in de rest van de week omdat zij op mijn kamer stond.

Zo zou ik het verhaal wel kunnen door schrijven tot mijn ontslag maar dan zou ik in herhaling vallen en dat hoeft natuurlijk niet maar ik vond wat dit betreft het jammer dat ik weer naar huis mocht.

Mocht je willen reageren op dit verhaal of dat je zelf ook iets meegemaakt hebben wat de moeite waard mail dit dan aan Pieters verhalen, dan wil hij dit wel aan mij doorgeven omdat er niets voor voel om mijn naam of mailadres op de site te vermelden.

Ik heb bewust mijn naam en andere namen weg gelaten omdat je anders nooit weet wie het leest en het bekent kan worden in het betreffend ziekenhuis.
 
Bovenaan