De Zomerschool (18- ML TL WL DR PL)

Karin_1982

Beginneling
De zomerschool

“Mevrouw Smits?” Voorzichtig stak Lian haar hoofd tussen de kier van de deur en het kozijn van de werkkamer van de directrice van de zomerschool. Mevrouw Smits keek over het montuur van haar bril. “Ja Lian wat is er?” Lian was ondertussen binnengekomen en had de deur voorzichtig achter haar gesloten. “Wendy heeft een ongelukje gehad” zei Lian zachtjes. “Oh jee.” Bezorgd stond mevrouw Smits op en liep naar de kast in de hoek van de kamer. Ze nam even later de EHBO-doos uit het schap en liep naar Lian toe of ze zeggen wilde, kom op breng me naar de patiënte. “Eigenlijk kun je het beste Leon vragen, die heeft een medische achtergrond, maar goed ik weet ook voldoende van kleine ongelukjes” zei mevrouw Smits die eigenlijk meer voor zichzelf sprak dan tegen Lian. Lian trok een moeilijk gezicht en glimlachte zenuwachtig. “Euh, u begrijpt me niet helemaal. Het is. Het is een ander soort ongelukje.” Mevrouw Smits keek verbaasd. Ze zette de doos op haar bureau en keek Lian vragend aan. “Wat bedoel je?” Lian lachte ongemakkelijk. “Wendy heeft een ongelukje in haar broek gehad.”

“Wendy Sanderse” galmde de stem van mevrouw Smits even later door de hal. Wendy keek verschrikt op en wreef de tranen uit haar ogen. Haar vriendinnen stonden om haar heen en keken naar mevrouw Smits. “Wendy, in mijn kamer. Meiden, ik wil jullie in de studiezaal zien. Kom op. Tot acht uur studeren.”

“Wat is er gebeurd Wendy?” vroeg mevrouw Smits even later bezorgd en ze legde haar hand op de schouder van het meisje dat zichtbaar had gehuild. “Ik. Ik kon het echt niet meer ophouden.” Wendy schaamde zich zichtbaar voor haar actie. Mevrouw Smits had willen vragen wat er precies was gebeurd, maar op het moment dat ze de vraag wilde stellen, verried de geur voldoende. Haar leerlinge had een poepbroek. Mevrouw Smits keek op. Ze had Leon een dag eerder al horen praten over een vieze broek die hij had gevonden en nu dit. Mevrouw Smits wist dat een aantal meiden de toiletten meden. Door de bosrijke omgeving hielden zich daar nog al wat kleine beestjes op. Te kinderachtig voor woorden, vond mevrouw Smits maar ja, met pubermeisjes kon je dat verwachten. En dat terwijl de toiletblokken twee jaar eerder helemaal waren verbouwd. Ze waren schoon en fris. Veel beter dan toen ze vijf jaar geleden begon met de zomerschool voor havo- en vwo-leerlingen die bijles nodig hadden.

“Ben je niet op tijd naar de wc gegaan?” vroeg mevrouw Smits. Wendy schudde haar hoofd. “Ik wist niet, dat ik zo nodig moest. Opeens.” Ze hield stil. “Wat is er?” vroeg mevrouw Smits. “Niets”. Mevrouw Smits zuchtte. Stond de knappe zeventienjarige scholiere warempel nog meer in haar broekje te drukken. “Je hebt het veel te lang opgehouden. Dat is slecht voor je darmen” zei mevrouw Smits belerend. Ze wist dat het ook zo overkwam, maar het was niet anders. “Op tijd naar het toilet gaan jongedame, dat is gezond voor je lijf en je voorkomt zulke genante vertoningen. Ik zal er melding van moeten maken in mijn dagrapport.” Wendy keek verschrikt. Nee toch. Dat betekende dat haar ouders er ook nog van zouden horen. Ze durfde mevrouw Smits niet tegen te spreken. “Ga je maar opfrissen. Ik roep je morgen nog wel even bij me om wat afspraken te maken. Hier is het laatste woord nog niet over gezegd.” Mevrouw Smits keek streng, hoewel ze dat voor een deel speelde. Ze keek Wendy na. Even later had mevrouw Smits haar staf bijeengeroepen.

“Ik open de ingelaste vergadering” begon mevrouw Smits een uur later in de docentenkamer van het complex waar de zomerschool was gevestigd. Ze keek de groep rond. Vier docenten, de conciërge en de kok waren aanwezig. “Leon houdt toezicht over de groep, ik zal hem vanavond bijpraten over deze vergadering” ging mevrouw Smits verder. Mevrouw Smits vertelde over de vieze broek van Wendy en de ontdekking van Leon. Simone, de docente Wiskunde, nam het woord en vertelde dat ze wel eens verhalen had opgevangen van meisjes die de toiletten meden vanwege spinnen. “Ik denk dat er veel meiden en misschien ook jongens zijn die hun grote boodschap veel te lang ophouden. We moeten daar iets tegen doen.” “Nog meer schoonmaken” opperde Harm, de docent Nederlands. “Nee, dat bedoel ik niet.” “We zullen ze op een of andere manier moeten dwingen gewoon hun behoeften te doen.” Mevrouw Smits deed een voorstel. Na wat discussie werd het voorstel aangenomen. Iedere leerling die vanaf nu op een vieze broek werd betrapt, moest verplicht een luier dragen. Als een docent vermoedde dat een leerling het te lang ophield, moest de leerling naar mevrouw Smits worden gestuurd. Als zij het vermoeden ook had, volgde dezelfde sanctie. Leerlingen die een luier droegen, moesten zich twee maal per dag laten controleren. Ook mochten ze zich zelf melden als ze een verschoning wilden. Aldus werd besloten.

Leon hield ondertussen de wacht in de studiezaal. Alle veertien leerlingen van de zomerschool waren daar aanwezig. Ook Wendy had zich weer gemeld. Door twee pestkoppen was ze getrakteerd op scheetgeluiden. Leon had de beide knapen getrakteerd op strafregels. De tien meiden en vier jongens maakten ijverig hun huiswerk. Om acht uur gaf Leon aan dat de boeken dicht mochten. Tijd voor ontspanning. “Om 21.30 uur is iedereen in de woonkamer” riep Leon de vertrekkende leerlingen na. De twee pestkoppen bleven zitten, maar Leon verloste hen snel uit hun lijden. “Harm en Dirk jullie kunnen gaan.” De twee knapen konden een glimlach niet onderdrukken en staken hun duim op naar Leon. “De volgende keer geen commentaar wanneer een klasgenoot een ongelukje heeft” besloot Leon zonder op te kijken. “Bonje?” vroeg mevrouw Smits. Leon keek op. Hij had haar niet binnen horen komen. “Nee hoor, opgelost.” “Heb je even?” Leon knikte. Even later hoorde hij van de nieuwe schoolregels.

“Jongens en meisjes” mevrouw Smits liet een stilte vallen en zorgde dat ze de aandacht van iedereen kreeg. Ze stond midden in de als woonkamer aangeklede ruimte. “Het is ons duidelijk geworden, dat er leerlingen zijn die niet, of niet op tijd naar de wc gaan.” Er klonk gegniffel en gefluister. “Wat daar ook de reden van is, dat kan simpelweg niet. Ik heb net jullie dossiers erop nagekeken en niemand van jullie heeft doorgegeven problemen te hebben met je weet wel. Ga op tijd, dat is ook het beste voor je lijf. Als je het te lang ophoudt kun je daar problemen mee krijgen. En het eten is hier vezelrijk en gezond, dus daar kan het niet aan liggen. Ik zal duidelijk zijn. Degenen die betrapt worden op een vieze broek, dragen de rest van de cursusdagen een luier. Als wij vermoeden dat er leerlingen zijn die het te lang ophouden, volgt dezelfde sanctie. Als je een luier moet dragen, zal gecontroleerd worden of je hem ook gebruikt. Als je een verschoning nodig hebt, dan meld je dat bij je docent, of buiten de klas bij Leon of mij. Is dat duidelijk?” Het bleef stil. “Ik begrijp heel goed, dat deze nieuwe regel vreemd klinkt. Zorg er dus gewoon voor, dat je je als een jongvolwassene gedraagt. En als je dan toch een luier om moet, houd je dan aan de regels. Overtreding leidt tot schorsing en dan is het einde oefening. Je blijft dan zitten, of haalt je examen niet. Dat zal ook meteen schriftelijk worden gemeld aan je school. Als jullie nog vragen hebben, loop dan bij mij binnen, of mail me. Ik wens jullie nog een fijne avond. Morgen is het sportdag.”

Nadat mevrouw Simts de woonkamer had verlaten, volgde er een heftige discussie. Eerst groepsbreed, daarna in kleine subgroepjes. Een aantal leerlingen hadden een berustende houding. Zij gingen gewoon naar het toilet en hadden zich nog nooit af laten schrikken door enge beestjes. Een aantal anderen hadden wel zo hun zorgen. Anne en Lies, vriendinnen van Wendy, waren de aanstichtsters geweest voor de bangmakerijen. Ook zij hadden nog steeds de toiletten niet gebruikt voor een grote boodschap. Bij de jongens was de discussie van geheel andere aard. Een aantal zagen hun vrouwelijke medeleerlingen maar wat graag in een luier. Ze vonden dat eigenlijk best sexy. Vooral Dirk en Thomas hadden het hoogste woord. Harm, Dirk, Thomas en Simon liepen even later een blokje om voor het slapengaan. “Vet kinderachtig” vond Simon. “Vet geil” zei Dirk. “Wed maar dat er een paar chicks een ongelukje krijgen. Die Lies moet vet nodig, dat merkte ik al. Die gaat voor geen goud op de wc.” Harm hield zich op de vlakte. Ook hij was nog niet naar de wc geweest om te drukken. Hij durfde wel, maar vond het moeilijk om op een vreemd toilet te gaan. Zeker als anderen hem konden horen. En vooral de jongenswc’s waren erg gehorig.

De volgende ochtend begon vroeg. Al om half acht werd het ontbijt geserveerd en even later vertelde Leon hoe het sportprogramma eruit zag. De jongens hadden nog niks meegekregen van de sanctie waar Anne tegenaan was gelopen. Mevrouw de Jager van Wiskunde had gemerkt dat Anne nodig moest en haar naar mevrouw Smits gestuurd. Anne had haar kamer verlaten met een luier aan. Ook Wendy had er eentje aangekregen. Ze had nog gesputterd, omdat de regel pas na haar ongelukje was ingegaan, maar daar had mevrouw Smits niet van willen weten. Beide meiden baalden, dat ze uitgerekend vandaag een luier om moesten. Onder hun korte sportrokje was de luier goed zichtbaar. Het duurde dan ook niet lang of de jongens hadden het ontdekt.

Bij het basketballen had Thomas expres contact gezocht met Wendy en even stiekem aan haar luier gevoeld. Dat was Thomas op een welverdiende greep in zijn kruis komen te staan. Helaas had Leon dat gezien en Wendy weggestuurd. In de eerste pauze ging het mis bij Anne. Het meisje had een stil plekje opgezocht en was gehurkt gaan zitten. Een paar minuten later had ze haar luier vol gepoept. Met een schuldige blik op haar gezicht was ze de sportzaal uitgelopen en had zich bij mevrouw Smits gemeld. Deze had haar toestemming gegeven zich te verschonen en een nieuwe luier aan te trekken.

Tijdens het volleybal werd het Lies te veel. Ze moest nu echt nodig en ze besloot zich over haar spinnenangst heen te zetten. Ze vroeg om een wissel en rende snel naar de toiletten. Helaas voor haar bleek de schoonmaakster net bezig en hing er een bordje “bezet” op de deur. In paniek stapte Lies de jongenstoiletten binnen. Daar liep ze Harm tegen het lijf. Deze schrok zichtbaar. “Wat doe jij hier”. “De meisjeswc’s zijn bezet door de schoonmaakster. Ik moet echt nodig.” Harm en Lies keken elkaar aan. Er hingen twee urinoirs in het toiletblok en er was maar één gewone wc. Harm keek in de verschrikte ogen van Lies. Er klonk een wind. Even later volgde een krakend, knisperend geluid. Lies hield haar hand voor haar mond en er kwamen tranen in haar ogen. Harm keek haar verbijsterd aan. “Sorry” zei hij en hij ging snel het wchokje in. Net op tijd. Omdat mevrouw Smits Lies de jongenswc in had zien gaan, was ze de pineut. Aan het einde van de dag waren er drie leerlingen in luiers: Wendy, Anne en Lies.

Wordt vervolgd…
 

diapertje

luiertje om - leuk gevoel
Re: de zomerschool

Mooi verhaal.
Ik kan haast niet wachten op het vervolg.

!1 !1 !1 !1 !1 !1 !1 !1 !1 !1
 
L

little_kcids_wear_diapers

Guest
Re: de zomerschool

Ik ben niet echt een fan van poepverhalen, maar dit verhaal is wel leuk.


word't vervolgd?
Deze gaat in mijn bookmarks
 
L

linteum

Guest
Re: de zomerschool

mooi verhaal weer karin :)
ben benieuwd naar het vervolg
 

Sardonyx

Perry het vogelbekdier!!! :P
Superverhaal ;D

Ik weet dat dit verhaal al een tijdje oud is,
maar kan er nog een vervolg komen? ;)
 
Bovenaan