Hoofdstuk 1.
Mirian en haar moeder zaten bij de dokter.
Ze waren net klaar met een aantal onderzoeken en waren aan het wachten tot de dokter de kamer binnen kwam met de resultaten.
Mirian had al enige tijd last van buikpijn en haar moeder maakte zich zorgen en nam het zekere voor het onzekere.
De dokter kwam binnen en ging zitten.
Zo Mirian, ik heb hier je resultaten voor je onderzoeken en we hebben iets bij je ontdekt.
Moeder schrok, 'hoe erg kon het zijn, haar dochter is een gezonde meid van 15' dacht ze.
De dokter vertelde dat mirjan een aandoening had waarbij een soort van virus sommige spieren van haar lichaam zou verlammen, vooral die die de functies van het urineren en ontlasten.
'We weten nog niet hoe erg het zal worden, het kan meevallen of juist niet, helaas is hier nog geen medicijn voor maar ik kan je wel wat voorschrijven voor je buikpijn'.
'Dokter wat betekend dit voor haar leven' vroeg moeder.
De dokter antwoorden, 'het zal waarschijnlijk betekenen dat ze deels of helemaal incontinent zal worden, dit hangt af hoe agressief het virus is.'
Het zal in de komende maanden steeds meer merkbaar zijn dat je minder je plas en poep zal kunnen ophouden, het is niet zeker hoe snel dit gaat zei de dokter.
Het lijkt me daarom handig als ze daarom voortaan incontinentiemateriaal zal gaan dragen.
Mirian schrok, bedoelde de dokter nou dat ze binnenkort een LUIER aan moest elke dag.
Moeder was ook geschrokken.
'Dokter, kan ik u even alleen op de gang spreken' zei moeder
Op de gang vroeg moeder of het echt de enige optie was.
De dokter knikte.
Heeft u toevallig nu een luier voor haar in haar maat, zodat ze alvast aan het idee kan wennen.
Die zal ik even voor u pakken.
[Word vervolgd]
Mirian en haar moeder zaten bij de dokter.
Ze waren net klaar met een aantal onderzoeken en waren aan het wachten tot de dokter de kamer binnen kwam met de resultaten.
Mirian had al enige tijd last van buikpijn en haar moeder maakte zich zorgen en nam het zekere voor het onzekere.
De dokter kwam binnen en ging zitten.
Zo Mirian, ik heb hier je resultaten voor je onderzoeken en we hebben iets bij je ontdekt.
Moeder schrok, 'hoe erg kon het zijn, haar dochter is een gezonde meid van 15' dacht ze.
De dokter vertelde dat mirjan een aandoening had waarbij een soort van virus sommige spieren van haar lichaam zou verlammen, vooral die die de functies van het urineren en ontlasten.
'We weten nog niet hoe erg het zal worden, het kan meevallen of juist niet, helaas is hier nog geen medicijn voor maar ik kan je wel wat voorschrijven voor je buikpijn'.
'Dokter wat betekend dit voor haar leven' vroeg moeder.
De dokter antwoorden, 'het zal waarschijnlijk betekenen dat ze deels of helemaal incontinent zal worden, dit hangt af hoe agressief het virus is.'
Het zal in de komende maanden steeds meer merkbaar zijn dat je minder je plas en poep zal kunnen ophouden, het is niet zeker hoe snel dit gaat zei de dokter.
Het lijkt me daarom handig als ze daarom voortaan incontinentiemateriaal zal gaan dragen.
Mirian schrok, bedoelde de dokter nou dat ze binnenkort een LUIER aan moest elke dag.
Moeder was ook geschrokken.
'Dokter, kan ik u even alleen op de gang spreken' zei moeder
Op de gang vroeg moeder of het echt de enige optie was.
De dokter knikte.
Heeft u toevallig nu een luier voor haar in haar maat, zodat ze alvast aan het idee kan wennen.
Die zal ik even voor u pakken.
[Word vervolgd]
