Ik had gisteren voor het eerst sinds tijden het huis voor mij alleen. Zoals gewoonlijk betekent dit een dagje in luiers, en ik ben een frequent gebruiker van de Marshmallow Challenge. Een volle broek was dus niet uitgesloten.
Ik begon al een tijdje terug met plannen.
Iets wat GEEN gedeelte van die planning was, was een raar gerommel rondom mijn blaas en darmen een paar weken terug. Bleek uiteindelijk allemaal niets bijzonders te zijn, maar ik had op dat moment wel al Dulcolax zetpillen in huis gehaald, en eentje gebruikt, om van de druk af te komen. Werkte prima, maar omdat ik niet lekker in elkaar zat, was het niet de ervaring waar ik al een paar jaar van fantaseerde, zo'n zetpil...
Maar, er zitten er gelukkig 6 in, en ik had er slechts 1 gebruikt. Zou ik een ander doel weten te vinden ervoor?...
Wel deel van de voorbereidingen was een blik in mijn luier-voorraad. Mijn luiers waren bijna op, en daarbij zijn die nooit perfect bestand geweest tegen een flinke broekpoeperij, zeker niet als ik er daarna nog een poosje mijn dagelijkse dingen mee blijf doen (voor de geinteresseerden, dit waren de ID-slip XL, cottonfeel, die volgens mij sinds kort niet meer te krijgen zijn. Jammer, ik vond ze erg lekker zitten, vooral ongebruikt! Droeg ze graag 's nachts.)
Stap 1 was dus voor nieuwe luiers zorgen, en gezien mijn beperkte kennis op dat gebied bood deze site uitkomst. Dus ik het proefpakket gekocht!
Zaterdag binnen gekregen, maar pas zondag in huis kunnen smokkelen. En dan de grote vraag: Welke luier aan te trekken?...
Ik koos uiteindelijk voor de eerste in de lijst, omdat deze ook aangeschreven stond als geschikt voor ontlasting: De Tena Slip Maxi.
De zetpil ging er erg gemakkelijk in. Ik had hem even in de koelkast gelegd, omdat die ene die ik weken ervoor had gebruikt lastig was geweest vanwege de warmte. Deze was prima, en gleed er zonder problemen in.
Nu afwachten. Ik ga wel eens een wandeling buiten maken als ik marshmallows gebruik, er zijn enkele rustige paden in de buurt hier, en de mensen die ik tegenkom verhogen mijn spanning alleen maar. Nog nooit heeft iemand iets gemerkt.
Maar ik wist niet zeker wat ik kon verwachten van de zetpil. Daarbij, het begon net de regenen, dus ideaal was anders.
Een beetje zelfbondage, dan? Doe ik ook wel vaker, maar eerlijk gezegd ben ik er niet goed in, ik kom altijd makkelijk los. Daarbij heb ik met marshmallows een keertje vast gelegen, en bewust niet los willen komen, maar de houding voorkwam dat ik mijn luier gebruikte. Het lukte gewoon niet!
Okee, dus geen zelfbondage. Wat dan wel?
Inmiddels begon het al lastig te worden, ik ben redelijk goed in het ophouden van mijn behoeften (iets te goed soms, heb regelmatig moeite gewoon mijn luier nat te krijgen....), maar hoewel ik geen zware of pijnlijke krampen kreeg, waren ze wel onregelmatiger dan ik gewend was bij de marshmallows. En nogmaals, wat wist ik van Dulcolax? Voor hetzelfde geld zou een kleine kramp voldoende zijn om mijn luier vol te persen, terwijl ik vastbesloten was alles te doen wat ik kon om een vuile luier te voorkomen. Ik wilde voelen hoe het was om ECHT hulpeloos mijn luier vol te duwen.
Ik liep door het huis, ongeconcentreerd dingen te doen als opruimen, dingetjes uitzoeken, etc. Maar regelmatig moest ik even stil staan en goed concentreren op het samenknijpen van mijn billen.
Het werd steeds moeilijker. En langzaam ook wat pijnlijker. Ik kreeg een klein beetje buikpijn, en de krampen werden steeds heviger. Niet pijnlijker, ik had hier op het forum gelezen dat sommige daar moeite mee hebben, maar dat viel mij mee. Maar de ontlasting drukte duidelijk tegen de laatste barriere aan, en ik moest echt mijn best doen het op te houden.
Uiteindelijk ben ik naar de douche gegaan, en heb ik mijn broek uitgetrokken. Ik stond daar alleen in een luier en een t-shirt, en dankzij spiegels kon ik mijn luier goed zien.
Ik keek op de klok. Het was nu precies een half uur sinds ik de zetpil erin had gestopt, en ik wist dat dit lang was. Maar ik wist ook dat het niet lang meer ging duren. Minuten, hooguit.
Weer een kramp. Ik greep de wastafel vast, maar wist mijn billen bij elkaar te houden. Niets ontsnapte, behalve een kleine kreun uit mijn mond.
Ik keek mezelf aan in de spiegel. Ik doe dit niet vaak, omdat ik toch schaamte voel als ik zie wat daar staat: een volwassen vent met een luier om, wanhopig proberend niet zijn luier te bevuilen, terwijl de toiletpot er vlak naast staat...
Ik herinner me niet eens meer wat ik dacht, ik weet dat ik keek, maar mijn gedachten waren heel ergens anders.
Uiteindelijk kwam er weer een kramp, en weer wist ik het tegen te houden, maar ik wist ook dat ik dit nog wel heel eventjes vol kon houden, maar dat ik dan volledig aan het einde van mijn latijn zou zijn daarna, en het daarmee hooguit 2 minuten zou rekken. Ik twijfelde of ik verder zou vechten of zou laten gaan, maar de twijfel was genoeg voor de kramp die net even vlugger volgde dan ik had verwacht. Opeens hield ik het niet meer, en in 1 ferme explosie was mijn luier VOL. Echt vol! Ik zag de achterkant van mijn luiers in de spiegel, en het leek wel een bowlingbal die erin lag.
De krampen waren niet voorbij, en ik bleef de wastafel vasthouden, wachtend op meer. Wat niet kwam.
Wel liet ook mijn blaas los, even explosief, even ontstopbaar. Even opluchtend.
Ik bleef nog zeker 5 minuten staan, persend, uithijgend, bijkomend. De stijd was gestreden, en ik had, zoals verwacht en gewenst, verloren.
Ik had het ongeveer 35 minuten weten op te houden.
Zoals gezegd, ik heb dit soort avonturen vaker gehad met marshmallows, en ik had wel vaker gehoord dat die de stank beinvloeden. Mij was het nooit zo opgevallen, maar nu merkte ik het verschil. Binnen enkele minuten merkte ik een scherp smerige geur, en ik bedacht me dat ik nog nooit zo had gestonken!
Echter, masochist die ik ben, ik besloot de luier om te houden voor een poosje. Om verschillende redenen. Ik wilde onder meer zien hoe de luier zich zou houden. Tot op heden prima, tot mijn verbazing had het zelfs de explosieve dambreuk van mijn blaas weten te houden.
Toch voor de zekerheid maar een plastic broek aangetrokken, en op de bank gaan liggen (voorkomend dat de zooi in mijn luier zou verschuiven of geplet zou worden) om een filmpje te kijken.
Tijdens de film enkele keren opgestaan om nog wat extra te plassen. De luier leek het te houden!
Toen de film was afgelopen besloot ik dat ik de 2 uur in een volle luier wilde volmaken. Zo lang had ik zelden in een bevuilde luier rondgelopen, maar dit was mijn kans, want de luier hield zich goed!
Ik moest me dus nog ongeveer 20 minuten vermaken in de luier. Toen bedacht ik me dat ik nog wat af moest maken voor de volgende dag, en dat ik 's avonds andere plannen had. Misschien dus eerst maar? Maar dat betekende dat ik achter de computer moest... ZITTEN...
Voorzichtig liet ik me zakken, maar voor mijn kont de zitting raakte bedacht ik me voor de zekerheid een handdoek op de stoel te leggen.
Zo gezegd zo gedaan, en ik liet mij vervolgens in de koude stront zakken.
Dit gevoel heb ik vaker gehad, en ik weet niet of ik het juist lekker of juist verschrikkelijk vind:
De zooi in de luier gaat zich verschuiven, en aangezien er ook plas bij te pas is gekomen, wordt het vocht ook wat verplaatst. Het voelt alsof er lucht vrij komt, in kleine bubbeltjes in de luier.
Zo ook nu, en ik 'genoot' in afgrijzen... Maar ja, het werk moest af....
Ik was echter beduidend langer bezig dan 20 minuten aan de klus, maar wederom won mijn masochistische kant, en ik besloot de klus af te maken alvorens mij te verschonen.
Puntje bij paaltje heb ik een ruime 3 uur doorgebracht in de meest gebruikte luier die ik ooit om heb gehad.
En het meest wonderbaarlijke was hoe de luier zich gehouden had. Het was aan 1 kant bij het linkerbeen vochtig geworden, en zou daar zeker zijn gaan lekken, maar ik was er op tijd bij.
Tijdens het douchen voelde ik de brokken poep van mijn kont komen, en op 2 plekjes was dat wat gevoelig. Luieruitslag? dacht ik even. Maar ik voelde er later niets meer van.
Eerlijk gezegd zou ik dat nog graag eens meemaken, puur voor de volledige ervaring. En als ik de verhalen mag geloven wil ik het daarna waarschijnlijk nooit meer....
Echter, ik vrees dat ik een sterke huid heb, want ook nu ben ik er ongeschonden vanaf gekomen.
Ongeschonden, maar met een ervaring rijker, en een nieuwe droomluier: De Tena Slip Maxi.
En dat was slechts de eerste van het gehele proefpakket!
Ik begon al een tijdje terug met plannen.
Iets wat GEEN gedeelte van die planning was, was een raar gerommel rondom mijn blaas en darmen een paar weken terug. Bleek uiteindelijk allemaal niets bijzonders te zijn, maar ik had op dat moment wel al Dulcolax zetpillen in huis gehaald, en eentje gebruikt, om van de druk af te komen. Werkte prima, maar omdat ik niet lekker in elkaar zat, was het niet de ervaring waar ik al een paar jaar van fantaseerde, zo'n zetpil...
Maar, er zitten er gelukkig 6 in, en ik had er slechts 1 gebruikt. Zou ik een ander doel weten te vinden ervoor?...
Wel deel van de voorbereidingen was een blik in mijn luier-voorraad. Mijn luiers waren bijna op, en daarbij zijn die nooit perfect bestand geweest tegen een flinke broekpoeperij, zeker niet als ik er daarna nog een poosje mijn dagelijkse dingen mee blijf doen (voor de geinteresseerden, dit waren de ID-slip XL, cottonfeel, die volgens mij sinds kort niet meer te krijgen zijn. Jammer, ik vond ze erg lekker zitten, vooral ongebruikt! Droeg ze graag 's nachts.)
Stap 1 was dus voor nieuwe luiers zorgen, en gezien mijn beperkte kennis op dat gebied bood deze site uitkomst. Dus ik het proefpakket gekocht!
Zaterdag binnen gekregen, maar pas zondag in huis kunnen smokkelen. En dan de grote vraag: Welke luier aan te trekken?...
Ik koos uiteindelijk voor de eerste in de lijst, omdat deze ook aangeschreven stond als geschikt voor ontlasting: De Tena Slip Maxi.
De zetpil ging er erg gemakkelijk in. Ik had hem even in de koelkast gelegd, omdat die ene die ik weken ervoor had gebruikt lastig was geweest vanwege de warmte. Deze was prima, en gleed er zonder problemen in.
Nu afwachten. Ik ga wel eens een wandeling buiten maken als ik marshmallows gebruik, er zijn enkele rustige paden in de buurt hier, en de mensen die ik tegenkom verhogen mijn spanning alleen maar. Nog nooit heeft iemand iets gemerkt.
Maar ik wist niet zeker wat ik kon verwachten van de zetpil. Daarbij, het begon net de regenen, dus ideaal was anders.
Een beetje zelfbondage, dan? Doe ik ook wel vaker, maar eerlijk gezegd ben ik er niet goed in, ik kom altijd makkelijk los. Daarbij heb ik met marshmallows een keertje vast gelegen, en bewust niet los willen komen, maar de houding voorkwam dat ik mijn luier gebruikte. Het lukte gewoon niet!
Okee, dus geen zelfbondage. Wat dan wel?
Inmiddels begon het al lastig te worden, ik ben redelijk goed in het ophouden van mijn behoeften (iets te goed soms, heb regelmatig moeite gewoon mijn luier nat te krijgen....), maar hoewel ik geen zware of pijnlijke krampen kreeg, waren ze wel onregelmatiger dan ik gewend was bij de marshmallows. En nogmaals, wat wist ik van Dulcolax? Voor hetzelfde geld zou een kleine kramp voldoende zijn om mijn luier vol te persen, terwijl ik vastbesloten was alles te doen wat ik kon om een vuile luier te voorkomen. Ik wilde voelen hoe het was om ECHT hulpeloos mijn luier vol te duwen.
Ik liep door het huis, ongeconcentreerd dingen te doen als opruimen, dingetjes uitzoeken, etc. Maar regelmatig moest ik even stil staan en goed concentreren op het samenknijpen van mijn billen.
Het werd steeds moeilijker. En langzaam ook wat pijnlijker. Ik kreeg een klein beetje buikpijn, en de krampen werden steeds heviger. Niet pijnlijker, ik had hier op het forum gelezen dat sommige daar moeite mee hebben, maar dat viel mij mee. Maar de ontlasting drukte duidelijk tegen de laatste barriere aan, en ik moest echt mijn best doen het op te houden.
Uiteindelijk ben ik naar de douche gegaan, en heb ik mijn broek uitgetrokken. Ik stond daar alleen in een luier en een t-shirt, en dankzij spiegels kon ik mijn luier goed zien.
Ik keek op de klok. Het was nu precies een half uur sinds ik de zetpil erin had gestopt, en ik wist dat dit lang was. Maar ik wist ook dat het niet lang meer ging duren. Minuten, hooguit.
Weer een kramp. Ik greep de wastafel vast, maar wist mijn billen bij elkaar te houden. Niets ontsnapte, behalve een kleine kreun uit mijn mond.
Ik keek mezelf aan in de spiegel. Ik doe dit niet vaak, omdat ik toch schaamte voel als ik zie wat daar staat: een volwassen vent met een luier om, wanhopig proberend niet zijn luier te bevuilen, terwijl de toiletpot er vlak naast staat...
Ik herinner me niet eens meer wat ik dacht, ik weet dat ik keek, maar mijn gedachten waren heel ergens anders.
Uiteindelijk kwam er weer een kramp, en weer wist ik het tegen te houden, maar ik wist ook dat ik dit nog wel heel eventjes vol kon houden, maar dat ik dan volledig aan het einde van mijn latijn zou zijn daarna, en het daarmee hooguit 2 minuten zou rekken. Ik twijfelde of ik verder zou vechten of zou laten gaan, maar de twijfel was genoeg voor de kramp die net even vlugger volgde dan ik had verwacht. Opeens hield ik het niet meer, en in 1 ferme explosie was mijn luier VOL. Echt vol! Ik zag de achterkant van mijn luiers in de spiegel, en het leek wel een bowlingbal die erin lag.
De krampen waren niet voorbij, en ik bleef de wastafel vasthouden, wachtend op meer. Wat niet kwam.
Wel liet ook mijn blaas los, even explosief, even ontstopbaar. Even opluchtend.
Ik bleef nog zeker 5 minuten staan, persend, uithijgend, bijkomend. De stijd was gestreden, en ik had, zoals verwacht en gewenst, verloren.
Ik had het ongeveer 35 minuten weten op te houden.
Zoals gezegd, ik heb dit soort avonturen vaker gehad met marshmallows, en ik had wel vaker gehoord dat die de stank beinvloeden. Mij was het nooit zo opgevallen, maar nu merkte ik het verschil. Binnen enkele minuten merkte ik een scherp smerige geur, en ik bedacht me dat ik nog nooit zo had gestonken!
Echter, masochist die ik ben, ik besloot de luier om te houden voor een poosje. Om verschillende redenen. Ik wilde onder meer zien hoe de luier zich zou houden. Tot op heden prima, tot mijn verbazing had het zelfs de explosieve dambreuk van mijn blaas weten te houden.
Toch voor de zekerheid maar een plastic broek aangetrokken, en op de bank gaan liggen (voorkomend dat de zooi in mijn luier zou verschuiven of geplet zou worden) om een filmpje te kijken.
Tijdens de film enkele keren opgestaan om nog wat extra te plassen. De luier leek het te houden!
Toen de film was afgelopen besloot ik dat ik de 2 uur in een volle luier wilde volmaken. Zo lang had ik zelden in een bevuilde luier rondgelopen, maar dit was mijn kans, want de luier hield zich goed!
Ik moest me dus nog ongeveer 20 minuten vermaken in de luier. Toen bedacht ik me dat ik nog wat af moest maken voor de volgende dag, en dat ik 's avonds andere plannen had. Misschien dus eerst maar? Maar dat betekende dat ik achter de computer moest... ZITTEN...
Voorzichtig liet ik me zakken, maar voor mijn kont de zitting raakte bedacht ik me voor de zekerheid een handdoek op de stoel te leggen.
Zo gezegd zo gedaan, en ik liet mij vervolgens in de koude stront zakken.
Dit gevoel heb ik vaker gehad, en ik weet niet of ik het juist lekker of juist verschrikkelijk vind:
De zooi in de luier gaat zich verschuiven, en aangezien er ook plas bij te pas is gekomen, wordt het vocht ook wat verplaatst. Het voelt alsof er lucht vrij komt, in kleine bubbeltjes in de luier.
Zo ook nu, en ik 'genoot' in afgrijzen... Maar ja, het werk moest af....
Ik was echter beduidend langer bezig dan 20 minuten aan de klus, maar wederom won mijn masochistische kant, en ik besloot de klus af te maken alvorens mij te verschonen.
Puntje bij paaltje heb ik een ruime 3 uur doorgebracht in de meest gebruikte luier die ik ooit om heb gehad.
En het meest wonderbaarlijke was hoe de luier zich gehouden had. Het was aan 1 kant bij het linkerbeen vochtig geworden, en zou daar zeker zijn gaan lekken, maar ik was er op tijd bij.
Tijdens het douchen voelde ik de brokken poep van mijn kont komen, en op 2 plekjes was dat wat gevoelig. Luieruitslag? dacht ik even. Maar ik voelde er later niets meer van.
Eerlijk gezegd zou ik dat nog graag eens meemaken, puur voor de volledige ervaring. En als ik de verhalen mag geloven wil ik het daarna waarschijnlijk nooit meer....
Echter, ik vrees dat ik een sterke huid heb, want ook nu ben ik er ongeschonden vanaf gekomen.
Ongeschonden, maar met een ervaring rijker, en een nieuwe droomluier: De Tena Slip Maxi.
En dat was slechts de eerste van het gehele proefpakket!
