Een nieuw interieur

[knuf]

Een nieuw interieur (deel 4)

4) Het bouwproces

De eerste paar dagen duurde lang. Ik was aan het wachten op het verschoonkussen die ik besteld had. Na wat telefoontjes bleek dat ze nog niet verzonden waren. Ze hadden de verkeerde maat ontvangen. De lengte was wel goed maar de breedte was smaller.
De commodes hebben een uitsparingen zodat de verschoonkussen er precies in past. Als ik een andere maat zou kopen moeten de ontwerpen ook weer aangepast worden. Ik had Susan toegezegd om binnen twee weken te leveren, en zo gaan we dit nooit halen.
Ik mocht ze met 50% korting komen ophalen. Ik ben gelijk in de werkbus gesprongen om te bekijken of ze niet te smal zouden zijn. Na 20 minuutjes rijden kwam ik bij de groothandel in baby en kinderkamers. Ik meld me bij de receptie die midden in de showroom staat. Er werd een verkoopster opgeroepen die mij verder zou helpen. "Hallo ik ben Karin" u kwam voor die grote verschoonkussens niet waar? Loop maar even mee ik heb ze hier liggen. We liepen door de showroom een aantal volledig ingerichte babykamers voorbij. Bij een lichtblauwe kamer liep ze naar binnen. “Hier liggen de aangepaste spullen” Ik keek mijn ogen uit. Een grote commode zoiets als wij ook gaan maken, grote spijlen bedjes, een grote verhoogde stoel en speelgoed in het groot, een hobbelpaard en grote abc blokken van alles..
"Hier staan ze" de verkoopster wees naar de twee rechtopstaande verschoonkussens. De breedte is 80 in plaats van 90 cm. Ze waren geel met leuke beertjes erop. De zijkanten waren licht gebogen. Karin liep naar de commode achter in de hoek. "Dit zijn dezelfde"
De commode was volledig ingericht met alle denkbare Zwitsal potjes en flesjes. Er hing een mooie spiegel tegen de achterwand en er lag een stapel luiers onder in de rieten manden. Ik kon niet zien welke maat, maar het waren duidelijk geen baby luiers. Ik vroeg of de verschoonkussen ook voor volwassenen gebruikt konden worden. De verkoopster vertelde dat ze veel bij kinderen met een beperking gebruikt worden. Ik twijfelde over de dikte van de kussen. Ik had ze dikker verwacht. Zouden ze niet te dun zijn? Ik vroeg de verkoopster of ze ook dikkere kussen hadden maar dit waren de enige die ze op voorraad hadden. "Ze zijn dik genoeg hoor!" als ik het niet geloofde mocht ik er gerust even op proef liggen. Ik wil niet de verkeerde kopen dus ik zei dat ik wel even wilde proef liggen. Ik wil geen harde plekken voelen als ik er op lig. De verkoopster vertelde dat dit niet het geval zou zijn en dat ik het natuurlijk zelf even mocht proberen. Ze schoof een krukje bij de commode en zei "Klim er maar op" Ik klom via het krukje op de commode en ging rechtop zitten. Mijn handen stonden achter mij op het verschoonkussen. Mijn handen voelde de harde onderkant en ik begon toch te twijfelen over de dikte. De verkoopster zei dat het met mijn houding te maken had. "Kom, ga nu maar eens liggen" Ze pakte met haar linker hand mijn achterhoofd vast. Met haar rechterhand pakte ze mijn hand vast. "Ga maar lekker liggen" en langzaam rolde ze mij naar achteren. Ik belande op mijn rug. Ze legde haar hand op mijn buik. Voel je nu de harde ondergrond nog? en ze keek mij lief aan. Ik
moet toegeven dat ik niets meer van de harde ondergrond merkte. De enige keer dat je nog iets zou kunnen voelen is als de beentjes de lucht in moeten voor een verschoning. Ze pakte uit de mand eronder een luier en vouwde deze open. "Als je wilt, dan proberen we dat ook nog even!" Ik wist niet wat ik hoorde! Ik wilde dit dolgraag maar dit kan toch niet.. "Maakt mij niet uit hoor" zei ze er lief achter aan. "Dan weet jij het zeker" Euh.. ok. en ze ging door met het open vouwen van de luier. Mijn benen werden omhoog getild en de luier werd er onder geschoven. Ze liet toen mijn benen weer zakken en trok de luier tussen mijn benen omhoog. "En?" vroeg ze, heb jij de harde ondergrond gevoeld? ik heb geen harde ondergrond gevoeld maar zou zij "mijn" harde ondergrond gevoeld hebben?
Ik geef toe dat het verschoonkussen dik genoeg is. "Zie je wel" en ze vouwde de luier weer naar beneden. Ze tilde mijn benen omhoog en trok de luier onder mij uit.
Klim er maar weer vanaf. Ondertussen vouwde ze de luier weer op. Ik lachte vriendelijk. Karin liep mee naar de kassa. Tegen de kassa dame vertelde ze dat op de verschoonkussen 50% korting zat. Veel succes ermee zei Karin. Ik bedankte haar en rekende af. Ik moet het ontwerp nu wel een beetje aanpassen maar dat kan nog makkelijk. Na een uurtje "sketch-uppen" zijn de nieuwe bouwtekeningen klaar en beginnen we het productie proces.
Leuk om de vormen van het ontwerp terug te zien in het echt. De trap pakt leuk uit en de glijbaan maakt het geheel af. Na een week ploeteren is alles klaar. Nu kan het in de kleur worden gespoten.

 

[moonbaby77]

Wanneer komt het vervolg??

 

[FairryNL]

Goed bezig !1
Je weet de spanning iedere keer weer leuk op te bouwen naar een punt waarbij ik niet kan wachten om weer verder te kunnen lezen!
Kijk al uit naar het volgende (laatste :-\) stuk van morgen...

 

[PamperMe2]

Echt heerlijk geschreven.
De toevoeging in de winkel is ook erg goed gevonden.
Wordt weer een spanning tot het uiteindelijke punt. Hopelijk niet te snel (hoewel er denk ik verschillende zijn die er nu al naar hunkeren)
Hopelijk vind je nog wat ideeën en invalshoeken om het uiteindelijke hoogtepunt als een eruptie te laten lezen
Ga zo door... echt mooi geschreven. Je zou wensen dat je het in het echt zo zou meemaken.

 

[knuf]

Een nieuw interieur (laatste deel 5)

5) De montage

Ik ben zeer tevreden over het resultaat. De kleur zit er heel mooi op. Ik bel Susan
voor het maken van een afspraak om de meubels te monteren. "Is het nu al klaar?" ze is blij verast en we maken een afspraak voor komende vrijdag.
Wat klinkt ze toch altijd vrolijk en opgewekt. Soms heb je er klanten bij die het niets uit maakt hoeveel tijd er in een meubel gestoken is. Als de spullen er maar in passen. Bij Susan is dat wel anders. Ze is oprecht geïnteresseerd en ik kan haast niet wachten om de eindresultaten te laten zien. Ik verpak alles nog netjes in karton en plastic zodat het niet beschadigd tijdens transport.

Vrijdagochtend zet ik alles in de werkbus en rijd richting het kinderdagverblijf. Toch ook wel weer een beetje spannend. Zou alles wel passen? En de kleuren, soms pakt het net iets anders uit als verwacht... Ik parkeer mijn bus achteruit bij de poort. Het deuntje is veranderd als ik op de bel druk. Eerst was het nog een blij K3 liedje nu was het meer baby muziek. Ik hoor de zoemer bij de poort en loop naar binnen.
Binnen speelt dezelfde muziek als bij de poort. "Hoi Stefan!" Susan komt net uit de verschoonkamer lopen met een doos in haar handen. "Er staat er nog eentje" en ze kijkt achterom naar de verschoonkamer. Ik loop de verschoonkamer binnen en zie nog een mand met kleren staan en verder is de hele kamer leeg. Dat is fijn, kunnen we meteen beginnen met opbouwen. Ik pak de mand van de grond en zie dat er een aantal stapeltjes kleren in liggen. Zo te zien zijn het baby kleertjes, alleen lijken ze wat groter. Ik loop de kamer weer uit. "Zet die mand hier maar neer" en ze wijst naar een lege plek langs de blokken tafel. Ik zet de mand op de grond.
Nu was het tijd om elkaar een hand te geven. We begroete elkaar nogmaals en ze was erg blij dat ik er was. "Ik ben zeer benieuwd"
Ik breng alle ingepakte meubels naar binnen en zet ze direct in de kamer waar ze thuis horen. Ik begin in de slaapkamer met het uitpakken van de bedjes. "Fijn dat alles op tijd klaar is" zegt Susan en ging naast mij staan om mee te helpen met uitpakken. De eerste kleuren van de bedjes kwamen te voorschijn. "Wat gaaf!"
We monteren een aantal bedjes op elkaar. Ook maken we van twee bedjes een groter bed. Dat ziet er goed uit zegt Susan. “Heb jij er ook al in gelegen?” Het wordt steeds gezelliger in de slaapkamer.
Nadat we de laatste bedjes in elkaar hadden gezet, was het tijd om te gaan lunchen.
Ik had zelf boterhammen mee genomen maar Susan had ook nog wat fruit gemaakt. Ze had het al geschild en gesneden in bakjes gedaan. Het waren alleen geen gewone bakjes maar peuter bakjes van bob de bouwer inclusief bijpassend vorkje. "Lukt dat zelf, of moet ik even helpen?" grapte Susan weer.
Na het eten begonnen we aan de verschoonkamer. Eerst alles uitpakken en dan monteren we alles in elkaar. De commode staat mooi in de kamer en na het plaatsen van de verschoonkussen is ook hier alles geïnstalleerd. "Het ziet er erg mooi uit, ik ben erg tevreden” zegt Susan. Wil jij nog even mee helpen om de losse spulletjes op zijn plek te zetten? Ik loop achter Susan aan naar een voorraad kamer. Hier staan grote kasten vol met spullen. Susan pakt een bak en die gooit ze vol met Zwitsal en overige verschoon spulletjes. Ze vraagt aan mij of ik een paar pakken luiers wil pakken. Ik pak een paar verschillende pakken en loop achter Susan aan. Susan zet alle spulletjes op zijn plaats en vaagt aan mij of ik de luiers in de vakken wil opbergen. Ik trek een paar pakken open en vul de verschillende vakken. De grootste maten heb ik nog niet gezien. "Het ziet er al mooi uit!" nog een paar spulletjes pakken en we zijn klaar. Ik loop weer achter Susan aan naar de voorraad kamer. Ze pakt nog wat spulletjes en dan zegt ze "Hier staan jouw luiers.." Verbaast kijk ik haar aan en krijg direct een kleur. "Pak jij die even" en ze loopt de voorraad kamer uit. Pff.. Hoorde ik dat nou goed? Jouw luiers? Ik zal het wel verkeerd gehoord hebben.
Ik pak de luiers op en loop weer achter haar aan. "Doe ze maar onder in de commode" Ik maak het pak open en haal de luiers uit de verpakking. Het zijn weer die grote die ik een paar dagen geleden ook aan heb gehad. Het zachte plastic voelt weer heerlijk aan. Wat zou ik die luier weer graag om willen hebben. Ik vul het laatste vak van de commode.

"Klaar" zegt ze. En te vrede kijken we om ons heen. Nu moeten we nog een test doen of alles veilig geïnstalleerd is. "Klim jij maar even naar boven via de trap" ze wil dat ik laat zien dat het stevig is gebouwd. Wel een beetje een rare vraag maar ik laat graag even zien dat het heel sterk onze meubels zijn. Ik wil net naar boven lopen maar ik wordt tegen gehouden. "Eerst je schoenen uittrekken!" Het zit net strak in de lak en ik wil er niet meteen krassen op.. "Ga hier maar even zitten" Ik ga op een poef zitten en wil mijn veters los maken maar Susan is mij al voor. Ze duikt op haar knieën en maakt mijn veters los. Hierna trekt ze mijn schoenen uit. "Zo nu mag jij naar boven boef" Ik kijk haar weer een beetje verbaast aan en klim naar boven. Ik laat zien dat de trap heel sterk is. Susan ziet het ook geen beweging in te krijgen, en ze steek een duim in de lucht. Nu wil ze zien dat het verschoonkussen groot genoeg is. "Ga hier maar even zitten" ik ga midden op het verschoonkussen zitten en krijg een Déjà vu momentje. Susan pakt mijn hoofd vast en legt mij voorzichtig op mijn rug neer. De opstaande rand zorgt ervoor dat ik netjes in het midden blijf liggen. Susan kijkt eerst bij mijn voeten en dan bij mijn hoofd. Ik krijg een ai over mijn bol en dan zegt ze "Precies goed"

Ik wil ook nog even testen of alles binnen hand bereik is zoals jij geschetst hebt. Ze pakt een teddy beer die boven de commode op een schap zit. Susan laat de beer boven mijn hoofd dansen en dan legt ze hem in mijn nek. Ze pakt mijn hand vast en legt deze boven op de beer. De beer ruikt heerlijk naar Zwitsal en ik voel mij direct op mijn gemak. Ik sluit mijn ogen even en dan schik ik weer op als Susan mijn broek wil losknopen. "He wat doe je nu?" Ik wil even iets proberen zegt ze. "Als je even zou willen meewerken, dan doe je mijn een groot plezier" Ze verteld dat ze nog niet zoveel ervaring heeft om wat grotere kinderen te verschonen en dat ze graag nog een keertje wil proefdraaien. Ik zou haar daar een heel groot plezier mee doen. Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen.. Ik wil het zelf ook heel graag maar dat kan ik toch niet zeggen? "Als ik jou daar een plezier mee kan doen, dan wil ik jou wel helpen" Susan lachte en kuste mijn voorhoofd en zei "Bedankt, boef..." en ze wiebelde de beer nog een keertje tegen mijn nek. Ik sloot mijn ogen en de handen van Susan belande weer boven op mijn broek. Een hand gleed onder mijn knoop en samen met de andere hand werd de knoop losgemaakt. Ze riste mijn gulp open en sloeg de flappen van mijn broek naar buiten. Mijn piemel verraden al dat ik het niet zo heel vervelend vond allemaal. Susan had dit ook door en weer kreeg ik een lief kusje op mijn voorhoofd.
Haar handen gleden onder mijn billen die hierdoor van zelf iets de lucht in gingen. Hierdoor kon Susan mijn broek van mijn billen af trekken. Ze trok mijn broek verder naar onderen totdat deze op mijn enkels hing. Ze knoopte mijn werkblouse open en ook deze werd open neergelegd. Alleen mijn onderbroek beschermde mijn inmiddels volledig hard geworden piemel. Het maakt mij nu niets meer uit en ik besloot mij volledig over te geven aan Susan. Wat kon ik ook anders.. Ik wil dit heel graag en Susan lijkt er geen moeite mee te hebben dus laat maar gewoon gebeuren dacht ik. Susan pakte nu de rand van mijn onderbroek vast en tilde deze voorzichtig over mijn piemel heen. Weer voelde ik twee handen op mijn kont waardoor ik mijn billen weer iets de lucht in tilde. Susan trok toen voorzichtig ook mijn onderbroek naar beneden. Ook deze trok ze verder naar beneden totdat deze ook op mijn enkels bleef hangen. Susan grabbelde iets van de schap en ik voelde hierna een vochtig doekje tussen mijn been en balzak. Ze begon mijn hele voorkant te poetsen met een paar vochtige doekjes. De geur van Zwitsal kwam nu wel heel dichtbij. Ik moet toegeven dat ik er enorm van genoot! Hierna pakte ze een katoenen doek en wreef alles nog een keertje droog. Nu hoorde ik onder mij een luier ritselen. Ze legde de nog ongeopende luier op mijn buik en pakte nog een bus talkpoeder van de schap. Nu begon ze boven mij de luier open te vouwen. "Zullen we kleine boef een schone broek geven?" Ze keek mij lief aan en toonde de half open gevouwen luier. Ik werd een beetje tegen de schuine kant van het verschoonkussen gerold. Hierna plaatste Susan de luier tegen mijn kont. Ik rolde hierna terug zo boven op de luier.
Ik moest toen mijn benen iets optrekken. Susan hielp mee om mijn knieën omhoog te trekken en daarna trok ze zachtjes mijn knieën uit elkaar. Susan opende de poederbus en begon mij met talkpoeder te besprenkelen. Met haar hand verdeelde ze het nog een beetje. Hierna trok ze de luier tussen mijn benen omhoog. Oh, wat voelt dat toch geweldig. Susan trekt de voorkant strak en kijkt of de luier goed gepositioneerd is.
Ze plakte eerst de onderste plakkers vast, daarna de bovenste. Haar handen glijden vervolgens over mijn luier om te voelen of hij overal goed zit. Ik kreunde een beetje omdat het mij allemaal behoorlijk opwond. "Gaat het een beetje boefje?" en haar hand wreef een paar keer over de voorkant van mijn luier. Ik begon zachtjes te hijgen en dat bleef bij Susan niet onopgemerkt. We zullen jou eens een mooi rompertje aangeven en dan kan jij nog even de bedjes gaan testen. Susan liep naar een kast en kwam terug met een lichtblauw rompertje. Het had drukknopjes in het kruis. Ik wist niet dat rompertjes ook in mijn maat te verkrijgen waren. Susan ging trok mijn broek en mijn onderbroek van mijn enkels af.
"Ga maar even zitten boef.." en ze hielp mij om overeind te komen. terwijl Susan mijn bloesje uittrok keek ik naar beneden en zag mezelf in alleen een luier op de commode zitten. "Armpjes omhoog.." en ik stak braaf mijn armpjes omhoog. De teddy beer viel op mijn benen. Susan trok het rompertje over mijn armen en hoofd. "Nu mag jij de glijbaan testen boef" Ik kroop richting de glijbaan die aan de andere kant van de commode vast zat. Tijdens het kruipen trok Susan mijn romper verder naar onderen. Ik ging op de glijbaan zitten een keek nog een keertje om mij heen. Daar zat ik dan, in een luier met een nog openstaand rompertje, in een verschoningskamer van een kinderdagverblijf. Mijn luier schuurde over de glijbaan naar beneden. en met een doffe klap zat ik op de grond. "Ga maar even staan boef" en Susan hielp mij overeind. Ze knielde voor mij neer en begon tussen mijn benen aan mijn rompertje te trekken. Ze drukte uiteindelijk de drukkertjes een voor een vast. De romper zorgde ervoor dat de luier heerlijk strak tegen mij aan zat. "Nu gaan we jou bedje testen" Ze gaf mij een hand en samen liepen we een kamer verder.
Ik waggelde naast Susan en keek ondertussen naar de omgeving waarin ik mij bevond.
Ik werd in het grote bedje gelegd en lekker ondergestopt. Hierna liep ze naar een kast rommelde wat. Ze kwam terug lopen met een nieuwe knuffel in haar hand. Het was een krokodil met een bek die echt open en dicht kon. Hij had een lange staart en aan het einde van zijn staart zat een speentje.
Susan maakte de bek van de krokodil open en zette deze vast aan mijn rompertje. Ik kreeg nog een ai over mijn bol en met de andere hand duwde ze voorzichtig het speentje in mijn mond. Susan sloot het hekje van mijn ledikantje en zetten een muziekdoosje aan. "Nu even de oogjes toe boef, ik ben zo terug"

Daar lag ik dan, in een rompertje, met daaronder een dikke luier, te sabbelen op een speentje, in een kinderbedje die stond in de slaapzaal van een kinderdagverblijf. Ik voelde aan mijn luier en ik vond het geweldig. Ik sloot mijn ogen...

"Stefan, kleine boef!" Daar was Susan weer ze had een babyflesje in haar hand. "Je zal wel dorst hebben" Ze maakte mijn ledikantje weer open en ik mocht tegen haar aan komen zitten. Ik kreeg een slabbetje om en hierna zette ze de speen tegen mijn mond. Ik begon er aan te sabbelen en proefde de heerlijke warme melk. Halve wegen voelde ik mijn blaas opspelen en begon meteen met plassen. Ik was zo lekker aan het genieten bij Susan op schoot. Flesje in mijn mond, de handen van Susan door mijn haren, een natte luier onder mijn romper het kon bijna niet beter. Ik wiebelde een beetje met mijn benen en er liep nog een scheut plas mijn luier in. Susan zag wat er gebeurde en wilde bevestiging en legde haar hand voorop mijn luier. "Goed zo knulleke" en begon zachtjes over mijn luier te wrijven. Het kon dus nog wel beter! Susan begon nu in baby taal tegen mij te praten. “Wat ben jij toch een lief boefje” ondertussen wreef ze gewoon door over mijn luiers. Ik probeerde gewoon verder te drinken uit het flesje. Ik sabbelde aan de speen maar Susan wreef steeds harder. Ik kon niet meer…

“Loop je even mee boef?” Ik maakte mijn ogen open en keek in het lieve gezicht van Susan. Dan zal ik je nog een keer verschonen en dan is het voorbij.
Ik stond op en gaf Susan een handje. Samen liepen we naar de verschoonkamer. Klim nog maar een keertje naar boven. Ik klom via de trap naar boven en halverwege kreeg ik nog een tikje om mijn luier kont. Ik mocht weer gaan liggen en het rompertje werd los getrokken. Ze trok het wat omhoog zodat ze goed bij de luier kon. Ze voelde nog een keer aan de voorkant van de luier. “Hij is goed gebruikt boefje” Ze ritste de plakkers los en trok de voorkant naar onderen. Ze pakte weer van die vochtige doekjes en alles werd weer mooi schoon gepoetst. Ik kreeg mijn onderbroek weer aan. Ze keek mij aan en zag dat ik niet heel blij keek. Ze kuste mij op mijn voorhoofd en zei “Jij mag altijd de commode komen testen” dat vrolijkte mij weer op. Mijn broek en blouse werden weer aangetrokken en ik was weer Stefan de timmerman.
Ik pakte alle spullen bij elkaar en bedankte Susan voor de bijzondere ervaring. Onderweg naar huis kon ik het nog steeds niet geloven wat er allemaal gebeurt was. Ik was moe en plofte thuis op de bank. Ik had de tas met aantekeningen nog voor mij liggen. Mijn oog viel op iets wits.. Ik maakte de tas open en wat denk je? Een grote luier van Susan. Er was een briefje op geplakt met de tekst: “Als het niet lukt dan bel je maar… Groetjes Susan”

 

[AB_Gamer]

Prachtig verhaal en geweldig eind. Jammer dat het afgelopen is, zou wel graag willen weten hoe het verder gaat met stefan .

 

[Winnie de Poep]

dit schreeuwt om een vervolg hoor ! Doorgaaaaaaaan

 

[baby Robin]

Top verhaal. Hopelijk wil je nog meer verhalen schrijven

 

[luierdromer]

Een geweldig verhaal.
Dit vraagt inderdaad om VEEL MEER.

 

[anoniemer]

hey een heel mooi verhaal, ik hoop dat er nog een vervolg komt

het eerste gedeelte was zalig

MVG Anoniemer

 

[friendly]

Echt goed geschreven! Hopelijk vind je inspiratie voor een nieuw verhaal.

 

[songwriter]

Super gaaf

 

[diaper willie]

Super leuk verhaal hoop dat je het verhaal nog kunt uitbreiden.

 

[FairryNL]

Mooi einde aan een goed verhaal.
Ik hoop inderdaad dat je de inspiratie kunt vinden om nog zo'n mooi verhaal te kunnen schrijven.
Voor mij hoeft een vervolg niet, zo'n open einde heeft toch wel wat! Anders gaat het verhaal zo ver door dat het onecht wordt en niet meer te volgen is omdat de spanning er een beetje uit is (in mijn geval dan, kan niet voor anderen spreken in dezen).

Dank voor het mooie verhaal / de mooie fantasie!

 

[sissy_Mady]

mooi verhaal !1

mvg 70s

 

[knuf]

Nog bedankt voor jullie reacties.

Er komt geen vervolg op dit verhaal. Het is precies wat Fairry zegt. Als ik door zou schrijven blijft er geen ruimte over voor jullie eigen fantasieën.

Maar niet getreurd….. Ik ben bezig met een nieuw verhaal. Stefan gaat dit keer naar het strand. Boy o boy, bad things gonna happen…

En hebben jullie het verhaal “Met de motor naar het ziekenhuis” al gelezen? Daar komt Stefan in het ziekenhuis te liggen.

 

[AB_Gamer]

Nog bedankt voor jullie reacties.

Er komt geen vervolg op dit verhaal. Het is precies wat Fairry zegt. Als ik door zou schrijven blijft er geen ruimte over voor jullie eigen fantasieën.

Maar niet getreurd….. Ik ben bezig met een nieuw verhaal. Stefan gaat dit keer naar het strand. Boy o boy, bad things gonna happen…

En hebben jullie het verhaal “Met de motor naar het ziekenhuis” al gelezen? Daar komt Stefan in het ziekenhuis te liggen.

Ja daarom vind ik het knap dat jij zulke spannende verhalen kan schrijven. Eerlijk waar ik denk dat ik kan spreken voor menig ander hier dat we dit verhaal van nieuw interieur gewoon in het echt zouden willen meemaken .

 

[anoniem444]

is dit echt gebeurd is echt een heel leuk verhaal

 

[Boukje]

Het blijf een mooi verhaal

 

[duimelot]

Maar het is echt gebeurd, daarom is het zo natuurlijk opgeschreven.
Dus, timmermannen dit kun je gewoon verwachten , als je wegdroomt over luiers
tijdens een klus in een kleuterdagverblijjf.