Ik droomde heel vreemd. Ik moest in mijn droom langskomen bij Wendy. Even later zat ik gewoon in een luier met een romper aan tussen de kleuters van een jaar of twee die ook allemaal een luier om hadden. We zaten op houten banken bij een tafel en zaten allemaal vastgegespt om te voorkomen dat we er af zouden vallen. Op tafel stonden allemaal bakjes met fruit. De kinderen keken mij helemaal niet raar aan dat ik als twaalfjarige tussen hen in zat. Schijnbaar vonden ze dat normaal. We zaten ook allemaal alleen in een romper met een luier om. Verder hadden we geen kleren aan. Ik keek om mij heen en zag rechts van mij allemaal boxen op hoge poten. Ik droomde schijnbaar heel vreemd want in één van die boxen lag mijn vriendje die verderop in onze straat woont en die keek mij aan met een speen in de mond en die had alleen maar een luier aan en zelfs geen romper.
Ik wist niet goed wat er allemaal gebeurde en voordat ik het wist werd ik opgepakt door Wendy en die stuurde mij naar een andere begeleidster. Ik was helemaal in de war. Ik werd opgepakt en zonder pardon op een verschoonkussen neergelegd en de knoopjes van de romper werden zonder pardon losgemaakt en in no time waren de plakkers van de luier ook al los. Ik stribbelde tegen en werd vervolgens hardhandig teruggeduwd met mijn rug op het verschoonkussen. 'Die luier is goed nat mannetje', hoorde ik de begeleidster zeggen. 'Je krijgt even een dikkere om en dan leggen we je in de box naast je vriendje en dan kun je dan even een slaapje doen', zei ze. Ze praatte tegen mij alsof ik ook een peuter van twee was. Mijn vriendje keek mij op afstand aan en het leek alsof het de normaalste gang van zaken was. Geen schaamte in ieder geval. Ik liet het ook allemaal geworden en werd opgetild met een schone luier en het hekje van de box werd naar beneden gedaan en vervolgens werd ik er ingezet. Ik was toch behoorlijk in de war voor mijn gevoel. Ik keek door de spijlen heen naar de andere kinderen en die keken niet op of om. Mijn vriendje naast mij keek mij aan en glimlachte alleen maar en ik zag dat de voorkant van zijn luier wat geel was. Hij had ook in z'n luier geplast. Hij ging liggen en deed zelf zijn speen weer in de mond en keek mij tussen de spijlen door aan. Alle boxen waren geschakeld zodat je alle kanten op kon kijken.
Ik vond het allemaal heel vreemd en ineens zie de begeleidster tegen mij: 'Bas, wat doe je nou?'. 'Wat doe ik nou?', dacht ik bij mijzelf. wat bedoelde ze nou? 'Kijk nou wat je hebt gedaan?', zie lachend tegen mij. Ik begreep niet wat ze bedoelde en vervolgens wees ze naar mijn luier. Ik keek naar beneden en het was allemaal bruin en de diarree bleef maar komen in mijn droom en ik voelde er helemaal niets. Zelfs de romper was helemaal vies. 'Heb jij een buikgriepje Bas?', hoorde ik de begeleidster vragen. Mijn vriendje bleef mij alleen maar aankijken en zei verder niets. De kinderen aan tafel begonnen mij uit te lachen. Ik zag alleen nog maar luiers, spenen en verschoonkussens en alles begon te draaien.
'Bas, ....Bas' hoorde ik in de verte. Nog een keer hoorde ik mijn naam en ik voelde dat ik werd beetgepakt bij mijn schouder. Ineens schrok ik wakker en keer Wendy recht in de ogen aan. 'Droomde je Bas?'. Wendy keek mij lachend aan. Je was zo onrustig in je slaap en je hebt het zweet op je voorhoofd staan. Ik keek haar verbaasd aan en keek in het rond. Ik zag de slaapkamer van Wendy in het vakantiehuisje en verder niets. Geen kinderen aan tafel met fruithapjes en ook niet mijn vriendje met een luier om in een box. Het drong tot mij door dat ik had gedroomd! Ik trok de dekens omhoog en keek voor de zekerheid of niet alles onder de poep zat, zoals ik had gedroomd.
'Wat doe je?', hoorde ik Wendy vragen. 'Huh....niets, ik, ik, laat maar', mompelde ik. Ik besefte dat ik heel raar had gedroomd. 'Heb je het in je luier gedaan?', vroeg Wendy. 'Nee, ik heb het niet in mijn luier gedaan Wendy. Ik heb alleen heel raar gedroomd dat ik bij jou op het kinderdagverblijf was en dat was heel raar', zei ik. Wendy trok zonder pardon mijn pyjamabroek wat omhoog en voelde aan mijn luier. 'Je luier is inderdaad nog droog', zei de glimlachend. 'Was het een enge droom?', vroeg ze aan mij. 'Nee, alleen heel erg raar', zei ik. Ik vertelde wat ik mij kon herinneren van mijn droom en ze lachte mij een klein beetje uit. 'Wat ben jij ook een type', zie ze op een leuke manier tegen mij.
'Kom, we gaan nu weer lekker slapen. Het is nog lang geen tijd om op te staan'. Ik was nog enigszins een beetje verward. 'Wendy, vind je het goed als ik op mijn eigen kamer ga slapen?'. Ze keek mij vragend aan en vroeg waarom. Ik zei tegen haar dat ik het prettiger vond om de rest van de nacht alleen te slapen. 'Kom ik breng je wel even naar je kamer', zei Wendy vervolgens tegen mij.
Ik stapte uit bed en liep naar mijn kamer en heel duidelijk voelde ik de luier in mijn badstoffen pyjama. Ik liep naar het campingbedje en stapte er in. Ik was nog steeds in de war van wat ik had gedroomd en wilde liever alleen zijn. Het voelde allemaal heel apart. Wendy had het schijnbaar wel in de gaten en stopte mij lekker in. Ze pakte de speen en ik liet het ook allemaal gebeuren en stopte het zonder aarzelen in mijn mond en ik begon er ook spontaan op te sabbelen. Ze gaf een aai over mijn bol en liep weer terug naar haar slaapkamer.
Daar lag ik dan in een campingbedje en ik zat voor mijn gevoel vol met emoties. Zeker niet vervelend, maar zoals gezegd heel apart. Hoe kon het dat ik dit allemaal liet gebeuren? Ik vond het helemaal niet erg, maar was het wel normaal? Ook mijn ouders en Wendy doen er ook helemaal niet raar over. 'Houd ik van luiers? Vind ik het leuk om weer klein te zijn en waarom? Het waren allemaal gedachten die door mij heen gingen. Binnen 24 uur van gewoon een weekendje weg naar slapen in een campingbedje met een luier om waarin ik vervolgens ook nog eens gepoept heb. Als mijn vrienden dit zouden weten dan kon ik wel door de grond gaan. Maar, aan de andere kant het voelde wel heel veilig om weer lekker klein te zijn waarbij mijn ouders en Wendy het schijnbaar ook zelf heel leuk vinden om mij klein te houden dit weekend.
Ik voelde mij weer heel slaperig worden en ging op mijn buik liggen en voelde nog eens aan de voorkant van mijn luier. Het gevoel kon ik niet goed omschrijven, maar voelt alsof ik vlinders in mijn buik heb. Mijn ogen vallen dicht en voelde mij in slaap vallen.....
Ik wist niet goed wat er allemaal gebeurde en voordat ik het wist werd ik opgepakt door Wendy en die stuurde mij naar een andere begeleidster. Ik was helemaal in de war. Ik werd opgepakt en zonder pardon op een verschoonkussen neergelegd en de knoopjes van de romper werden zonder pardon losgemaakt en in no time waren de plakkers van de luier ook al los. Ik stribbelde tegen en werd vervolgens hardhandig teruggeduwd met mijn rug op het verschoonkussen. 'Die luier is goed nat mannetje', hoorde ik de begeleidster zeggen. 'Je krijgt even een dikkere om en dan leggen we je in de box naast je vriendje en dan kun je dan even een slaapje doen', zei ze. Ze praatte tegen mij alsof ik ook een peuter van twee was. Mijn vriendje keek mij op afstand aan en het leek alsof het de normaalste gang van zaken was. Geen schaamte in ieder geval. Ik liet het ook allemaal geworden en werd opgetild met een schone luier en het hekje van de box werd naar beneden gedaan en vervolgens werd ik er ingezet. Ik was toch behoorlijk in de war voor mijn gevoel. Ik keek door de spijlen heen naar de andere kinderen en die keken niet op of om. Mijn vriendje naast mij keek mij aan en glimlachte alleen maar en ik zag dat de voorkant van zijn luier wat geel was. Hij had ook in z'n luier geplast. Hij ging liggen en deed zelf zijn speen weer in de mond en keek mij tussen de spijlen door aan. Alle boxen waren geschakeld zodat je alle kanten op kon kijken.
Ik vond het allemaal heel vreemd en ineens zie de begeleidster tegen mij: 'Bas, wat doe je nou?'. 'Wat doe ik nou?', dacht ik bij mijzelf. wat bedoelde ze nou? 'Kijk nou wat je hebt gedaan?', zie lachend tegen mij. Ik begreep niet wat ze bedoelde en vervolgens wees ze naar mijn luier. Ik keek naar beneden en het was allemaal bruin en de diarree bleef maar komen in mijn droom en ik voelde er helemaal niets. Zelfs de romper was helemaal vies. 'Heb jij een buikgriepje Bas?', hoorde ik de begeleidster vragen. Mijn vriendje bleef mij alleen maar aankijken en zei verder niets. De kinderen aan tafel begonnen mij uit te lachen. Ik zag alleen nog maar luiers, spenen en verschoonkussens en alles begon te draaien.
'Bas, ....Bas' hoorde ik in de verte. Nog een keer hoorde ik mijn naam en ik voelde dat ik werd beetgepakt bij mijn schouder. Ineens schrok ik wakker en keer Wendy recht in de ogen aan. 'Droomde je Bas?'. Wendy keek mij lachend aan. Je was zo onrustig in je slaap en je hebt het zweet op je voorhoofd staan. Ik keek haar verbaasd aan en keek in het rond. Ik zag de slaapkamer van Wendy in het vakantiehuisje en verder niets. Geen kinderen aan tafel met fruithapjes en ook niet mijn vriendje met een luier om in een box. Het drong tot mij door dat ik had gedroomd! Ik trok de dekens omhoog en keek voor de zekerheid of niet alles onder de poep zat, zoals ik had gedroomd.
'Wat doe je?', hoorde ik Wendy vragen. 'Huh....niets, ik, ik, laat maar', mompelde ik. Ik besefte dat ik heel raar had gedroomd. 'Heb je het in je luier gedaan?', vroeg Wendy. 'Nee, ik heb het niet in mijn luier gedaan Wendy. Ik heb alleen heel raar gedroomd dat ik bij jou op het kinderdagverblijf was en dat was heel raar', zei ik. Wendy trok zonder pardon mijn pyjamabroek wat omhoog en voelde aan mijn luier. 'Je luier is inderdaad nog droog', zei de glimlachend. 'Was het een enge droom?', vroeg ze aan mij. 'Nee, alleen heel erg raar', zei ik. Ik vertelde wat ik mij kon herinneren van mijn droom en ze lachte mij een klein beetje uit. 'Wat ben jij ook een type', zie ze op een leuke manier tegen mij.
'Kom, we gaan nu weer lekker slapen. Het is nog lang geen tijd om op te staan'. Ik was nog enigszins een beetje verward. 'Wendy, vind je het goed als ik op mijn eigen kamer ga slapen?'. Ze keek mij vragend aan en vroeg waarom. Ik zei tegen haar dat ik het prettiger vond om de rest van de nacht alleen te slapen. 'Kom ik breng je wel even naar je kamer', zei Wendy vervolgens tegen mij.
Ik stapte uit bed en liep naar mijn kamer en heel duidelijk voelde ik de luier in mijn badstoffen pyjama. Ik liep naar het campingbedje en stapte er in. Ik was nog steeds in de war van wat ik had gedroomd en wilde liever alleen zijn. Het voelde allemaal heel apart. Wendy had het schijnbaar wel in de gaten en stopte mij lekker in. Ze pakte de speen en ik liet het ook allemaal gebeuren en stopte het zonder aarzelen in mijn mond en ik begon er ook spontaan op te sabbelen. Ze gaf een aai over mijn bol en liep weer terug naar haar slaapkamer.
Daar lag ik dan in een campingbedje en ik zat voor mijn gevoel vol met emoties. Zeker niet vervelend, maar zoals gezegd heel apart. Hoe kon het dat ik dit allemaal liet gebeuren? Ik vond het helemaal niet erg, maar was het wel normaal? Ook mijn ouders en Wendy doen er ook helemaal niet raar over. 'Houd ik van luiers? Vind ik het leuk om weer klein te zijn en waarom? Het waren allemaal gedachten die door mij heen gingen. Binnen 24 uur van gewoon een weekendje weg naar slapen in een campingbedje met een luier om waarin ik vervolgens ook nog eens gepoept heb. Als mijn vrienden dit zouden weten dan kon ik wel door de grond gaan. Maar, aan de andere kant het voelde wel heel veilig om weer lekker klein te zijn waarbij mijn ouders en Wendy het schijnbaar ook zelf heel leuk vinden om mij klein te houden dit weekend.
Ik voelde mij weer heel slaperig worden en ging op mijn buik liggen en voelde nog eens aan de voorkant van mijn luier. Het gevoel kon ik niet goed omschrijven, maar voelt alsof ik vlinders in mijn buik heb. Mijn ogen vallen dicht en voelde mij in slaap vallen.....