PietjeDLimburg
Superlid
Toen ik laatst na een langere periode van wel een jaar of 2 weer besloten had om luiers te gaan halen kwam dat gevoel van de eerste keer weer op..
Ik wou er een vraag over stellen op het forum, of anderen zich dat ook als de dag van gisteren konden herinneren, maar toen ik het verhaal begon te typen werd het redelijk lang, dus ik dacht, ik ga het verhaal gewoon vertellen!
De eerste keer!
Ik herinner me dat als de dag van gisteren, m’n ouders waren een weekje weg en ik had het rijk voor mij alleen.
De weken ervoor speelde het al vaak door m’n hoofd, die week als ze weg zijn ga ik de stap nemen en eindelijk echte passende luiers halen.
De periodes ervoor had ik vooral wat geëxperimenteerd met grootste maten van drynites en baby luiers, en natuurlijk broekplassen.
Dit was het voor mijn gevoel toch allemaal net niet.
M’n ouders gingen vertrekken en ik had het rijk alleen, ze zijn altijd goed van vertrouwen geweest dus er was niemand die deed opletten of iets dergelijks, heerlijk!
Het eerste wat ik deed toen ze de straat uitreden en ik ze uitzwaaide was al voorzichtig in de broek plassen, dit was best spannend, stel ze zouden iets vergeten zijn en terug komen, of de buurvrouw zou net de bocht om komen.
Maar van dat allemaal was niks, ik wachte net iets te lang buiten dat m’n broek al goed nat was en sloot de deur.
In die tijd vond ik het ook vooral spannend als er niemand was om echt all the way te gaan, na uitgeplast te zijn oefende ik ook nog wat druk uit op de achterkant en voelde dat het wel wilde.
De spanning om betrapt te worden zat er ook wel in, dus ik ging de achtertuin in, met de zwarte broek wat ik meestal droeg viel het niet op dat die nat was.
Na wat gedaan te hebben of ik van het weer genoot ging ik staan om weer rond te lopen, zette druk en voelde m’n broek ligt bollen.
Afentoe als ik wist dat niemand thuis kon komen durfde ik dit wel aan, en deze week natuurlijk ook, ik was er ook van overtuigd dat de buren misschien wel eens wat gezien hebben, maar die zullen er denk ik niet bij stil gestaan hebben.
Erna nog heel even genoten van de poepbroek en me maar even gaan fatsoeneren.
Toen kwam het grote moment, ik heb m’n sporttas en scooter gepakt en ben naar de stad gereden.
De zenuwen gierde door m’n lijf, het heeft een uur geduurd voor ik de rust had en er weinig genoeg mensen in de apotheek waren om naar binnen te gaan.
Daar liep eigenlijk alles vanzelf, de vrouw achter de balie keek wel een beetje raar, maar ik had het zo netjes mogelijk op papier geschreven en zei dat ik dit, wijzend naar het briefje van m’n moeder moest halen.
Toen ze met het pak aan kwam lopen, de Tena slip Maxi schoot ik wel een beetje in de stres, het was groter dan ik me voorgesteld had.
Ze vroeg of ik een zak erbij wou, ik gaf aan dat het wel in de tas zou passen, en dat handiger was op de scooter.
Na een beetje proppen en schuiven paste het net en kon ik gaan.
Het volgende moment vergeet ik dus nooit meer, ik besloot naar het winkelcentrum te gaan om daar op de wc gelijk ene aan te doen.
Onderweg ernaar toe had ik natuurlijk de hele tijd het idee dat mensen meer op me lette wat natuurlijk nergens op sloeg, voor het zelfde geld ging ik logeren en had daarom m’n tas zo vol..
Aangekomen in de wc deed ik het pak open en haalde ene eruit, wat groot dacht ik en (toen der tijd wel nog) lekker dik!
Het aandoen zonder de ervaring koste wel wat tijd, door de plastic buitenkant van die tijd had je wel wat meer speling met de plakkers nog een keer verplaatsen.
Toen die eenmaal zat was dus het gevoel wat me altijd bij zal blijven, ik ging staan, en het kraakte, en het was zacht, en het was vooral die lekker dikke prop tussen m’n benen waar ik weken van gedroomd had!
Het bewegen en voelen aan de luier de eerste minuten was echt fantastisch, het euforische gevoel stroomde van top tot teen.
Toen kwam het, de broek weer aandoen, onderbroek ging goed die heeft stretch, maar die spijkerbroek had ik niet bij nagedacht, dat was de onervarenheid.
Na een beetje klooien was het dan toch gelukt, met veel moeite kreeg ik de knoop en rits dicht.
Buiten het wc hokje was gelukkig niemand en kon ik mezelf even in de spiegel bekijken, ondanks dat ik hem goed voelde zitten zag je het niet als je er niet op zou letten, ik moest me alleen niet teveel bukken want aan de achterkant kwam de spjjkerbroek natuurlijk door de luier niet hoog genoeg.
Ik had besloten nog wat in het winkelcentrum en de stad rond te gaan lopen, met de tas had ik al het idee dat mensen op me lette, maar nu met die luier wat kraakte nog meer, maar door alle adrenaline kon me dat niet veel doen uit eindelijk.
Na verloop van tijd durfde ik wel een beetje te plassen, steeds maar beetjes, bang dat die zou lekker, maar het hield allemaal, ik was echt in de 7e hemel voor m’n gevoel.
Aan alle plezier komt ook een einde, ik kwam langs een spiegel in een winkel en schrok van hoe goed de luier ondertussen door de broek heen te zien was, weer stres, stem iemand ziet het!
De scooter was nog een stukje lopen en daar was het een stuk rustiger, de stres zakte en het het gevoel van spanning kwam terug.
Wat nu als ik probeer te poepen dacht ik, dat lukte niet meteen, toch wel wat zenuwen.
Nog wat blokjes om gelopen, en toen lukte het eindelijk! De luier was propvol en ik rook het ook, gelukkig kwam ik verder bijna niemand tegen!
Aangekomen bij de scooter weer het dilemma van de broek, ik kon me niet zomaar bukken, dan zou iedereen de luier zien uitsteken.
Zo goed als kon richting een muur gaan staan en een beetje omslachtig het slot eraf gekregen.
De eerste keer gaan zitten met een poepluier was ook wel een dingetje, dit was ik niet gewend en voelde alles door de luier gaan.
Rijdend naar huis voelde het wel heerlijk moet ik zeggen, ik had wel maar de tas goed achter m’n rug gezet want zittend was ook de luier te zien!
Weer thuis aangekomen eerst aan de verschoon klus begonnen, dat viel wel even tegen maar ik had het er voor over!
Erna op bed nog eens goed het pak gaan bekijken en genietend ervan weer ene aangetrokken!
Die week nog veel geluierd geweest en ondernomen!
Misschien ga ik die verhalen ook nog delen in de toekomst!
Het verhaal heb ik op de telefoon geschreven dus ik ook dat het een beetje fijne indeling is!
Ik wou er een vraag over stellen op het forum, of anderen zich dat ook als de dag van gisteren konden herinneren, maar toen ik het verhaal begon te typen werd het redelijk lang, dus ik dacht, ik ga het verhaal gewoon vertellen!
De eerste keer!
Ik herinner me dat als de dag van gisteren, m’n ouders waren een weekje weg en ik had het rijk voor mij alleen.
De weken ervoor speelde het al vaak door m’n hoofd, die week als ze weg zijn ga ik de stap nemen en eindelijk echte passende luiers halen.
De periodes ervoor had ik vooral wat geëxperimenteerd met grootste maten van drynites en baby luiers, en natuurlijk broekplassen.
Dit was het voor mijn gevoel toch allemaal net niet.
M’n ouders gingen vertrekken en ik had het rijk alleen, ze zijn altijd goed van vertrouwen geweest dus er was niemand die deed opletten of iets dergelijks, heerlijk!
Het eerste wat ik deed toen ze de straat uitreden en ik ze uitzwaaide was al voorzichtig in de broek plassen, dit was best spannend, stel ze zouden iets vergeten zijn en terug komen, of de buurvrouw zou net de bocht om komen.
Maar van dat allemaal was niks, ik wachte net iets te lang buiten dat m’n broek al goed nat was en sloot de deur.
In die tijd vond ik het ook vooral spannend als er niemand was om echt all the way te gaan, na uitgeplast te zijn oefende ik ook nog wat druk uit op de achterkant en voelde dat het wel wilde.
De spanning om betrapt te worden zat er ook wel in, dus ik ging de achtertuin in, met de zwarte broek wat ik meestal droeg viel het niet op dat die nat was.
Na wat gedaan te hebben of ik van het weer genoot ging ik staan om weer rond te lopen, zette druk en voelde m’n broek ligt bollen.
Afentoe als ik wist dat niemand thuis kon komen durfde ik dit wel aan, en deze week natuurlijk ook, ik was er ook van overtuigd dat de buren misschien wel eens wat gezien hebben, maar die zullen er denk ik niet bij stil gestaan hebben.
Erna nog heel even genoten van de poepbroek en me maar even gaan fatsoeneren.
Toen kwam het grote moment, ik heb m’n sporttas en scooter gepakt en ben naar de stad gereden.
De zenuwen gierde door m’n lijf, het heeft een uur geduurd voor ik de rust had en er weinig genoeg mensen in de apotheek waren om naar binnen te gaan.
Daar liep eigenlijk alles vanzelf, de vrouw achter de balie keek wel een beetje raar, maar ik had het zo netjes mogelijk op papier geschreven en zei dat ik dit, wijzend naar het briefje van m’n moeder moest halen.
Toen ze met het pak aan kwam lopen, de Tena slip Maxi schoot ik wel een beetje in de stres, het was groter dan ik me voorgesteld had.
Ze vroeg of ik een zak erbij wou, ik gaf aan dat het wel in de tas zou passen, en dat handiger was op de scooter.
Na een beetje proppen en schuiven paste het net en kon ik gaan.
Het volgende moment vergeet ik dus nooit meer, ik besloot naar het winkelcentrum te gaan om daar op de wc gelijk ene aan te doen.
Onderweg ernaar toe had ik natuurlijk de hele tijd het idee dat mensen meer op me lette wat natuurlijk nergens op sloeg, voor het zelfde geld ging ik logeren en had daarom m’n tas zo vol..
Aangekomen in de wc deed ik het pak open en haalde ene eruit, wat groot dacht ik en (toen der tijd wel nog) lekker dik!
Het aandoen zonder de ervaring koste wel wat tijd, door de plastic buitenkant van die tijd had je wel wat meer speling met de plakkers nog een keer verplaatsen.
Toen die eenmaal zat was dus het gevoel wat me altijd bij zal blijven, ik ging staan, en het kraakte, en het was zacht, en het was vooral die lekker dikke prop tussen m’n benen waar ik weken van gedroomd had!
Het bewegen en voelen aan de luier de eerste minuten was echt fantastisch, het euforische gevoel stroomde van top tot teen.
Toen kwam het, de broek weer aandoen, onderbroek ging goed die heeft stretch, maar die spijkerbroek had ik niet bij nagedacht, dat was de onervarenheid.
Na een beetje klooien was het dan toch gelukt, met veel moeite kreeg ik de knoop en rits dicht.
Buiten het wc hokje was gelukkig niemand en kon ik mezelf even in de spiegel bekijken, ondanks dat ik hem goed voelde zitten zag je het niet als je er niet op zou letten, ik moest me alleen niet teveel bukken want aan de achterkant kwam de spjjkerbroek natuurlijk door de luier niet hoog genoeg.
Ik had besloten nog wat in het winkelcentrum en de stad rond te gaan lopen, met de tas had ik al het idee dat mensen op me lette, maar nu met die luier wat kraakte nog meer, maar door alle adrenaline kon me dat niet veel doen uit eindelijk.
Na verloop van tijd durfde ik wel een beetje te plassen, steeds maar beetjes, bang dat die zou lekker, maar het hield allemaal, ik was echt in de 7e hemel voor m’n gevoel.
Aan alle plezier komt ook een einde, ik kwam langs een spiegel in een winkel en schrok van hoe goed de luier ondertussen door de broek heen te zien was, weer stres, stem iemand ziet het!
De scooter was nog een stukje lopen en daar was het een stuk rustiger, de stres zakte en het het gevoel van spanning kwam terug.
Wat nu als ik probeer te poepen dacht ik, dat lukte niet meteen, toch wel wat zenuwen.
Nog wat blokjes om gelopen, en toen lukte het eindelijk! De luier was propvol en ik rook het ook, gelukkig kwam ik verder bijna niemand tegen!
Aangekomen bij de scooter weer het dilemma van de broek, ik kon me niet zomaar bukken, dan zou iedereen de luier zien uitsteken.
Zo goed als kon richting een muur gaan staan en een beetje omslachtig het slot eraf gekregen.
De eerste keer gaan zitten met een poepluier was ook wel een dingetje, dit was ik niet gewend en voelde alles door de luier gaan.
Rijdend naar huis voelde het wel heerlijk moet ik zeggen, ik had wel maar de tas goed achter m’n rug gezet want zittend was ook de luier te zien!
Weer thuis aangekomen eerst aan de verschoon klus begonnen, dat viel wel even tegen maar ik had het er voor over!
Erna op bed nog eens goed het pak gaan bekijken en genietend ervan weer ene aangetrokken!
Die week nog veel geluierd geweest en ondernomen!
Misschien ga ik die verhalen ook nog delen in de toekomst!
Het verhaal heb ik op de telefoon geschreven dus ik ook dat het een beetje fijne indeling is!