Emma's Verhaal
- Onderwerp starter Anon BillieJoe
- Startdatum
slaaf.johannes
Superlid
:-X devil2 !1
Dips N' Bricks
No freedom till we're equal ****right I support it
Leuk verhaal ben benieuwd naar het vervolg
luierdromer
Niet geschoten is altijd mis.
Inderdaad mooi vervolg.
Benieuwd naar het gesprek tussen Emma en haar ouders
Benieuwd naar het gesprek tussen Emma en haar ouders
luierdikkie
ik ben eigenlijk nog heel klein
ikke ook
Anon BillieJoe
Beginneling
H25
Emma werd opnieuw wakker. Het was alweer avond geworden. Haar ouders zouden zo wel thuiskomen. De pijn in haar buik was verdwenen. Toen voelde ze de dikke prop tussen haar benen en de vieze geur in haar kamer. "Shit, shit shit! Dit meen je niet!" Emma realiseerde zich nu dat ze in haar luier had gepoept, en niet een klein beetje ook. Het was niet meer warm dus was het waarschijnlijk al even geleden toen het gebeurd was. Alsof dat alles nog niet erg genoeg was, hoorde ze ook beneden iemand de deur opendoen. Waarschijnlijk haar moeder, die elk moment aan haar deur zou staan om te kijken hoe het met haar zieke dochter ging.
"Emma schat ik ben thuis!" hoorde ze haar moeder roepen terwijl ze de trap opkwam. Snel nam ze een spuitbus deodorant en spoot hem praktisch leeg, in de hoop de geur van haar ongelukje te verbergen. Snel sprong ze achter haar bureau met een deken over benen.
"Gaat alles goed hier? Seg is dat niet een beetje veel deo?"
"Ja het gaat wel hoor. Ik stonk wat naar het zweet, dus dan gebruik je deo hé mama."
"Het is niet moeilijk dat je zweet, doe dat deken toch van je af."
"MAMA NEE NIET DOEN ALSJEBLIEFT!!!"
Helaas, Amy trok zonder gehoor te geven aan haar dochter, het deken van haar lichaam af. Emma's vieze luier was nu volledig zichtbaar en ze was in tranen.
"EMMA DECLERQ, wat moet dit voorstellen?" Amy's vermoedens werden nu bevestigd. Nu had ze wel een eitje te pellen met haar dochter.
"M-m-m-mama sorry ik zal het nooit meer doen ik zweer..." Emma werd een beetje hysterisch en de tranen bleven maar komen.
"MOND TOE", Amy stopte haar dochter midden in haar zin, "JE MAAKT JEZELF EERST SCHOON, DAN PRATEN WE VERDER. EN EEN BEETJE SNEL GRAAG" Amy stapte de kamer uit en ging terug naar beneden. Emma daarin tegen bleef verward en bang achter. Tegen de tranen kon ze even niks doen, die bleven langs haar wangen naar beneden rollen. Was haar moeder nu kwaad of begreep ze de situatie? Dat was de eerste keer dat haar moeder zo tegen haar geschreeuwd had. Ook al was het maar een paar seconden, hoopte ze dat ze dat nooit meer moest meemaken. Het duurde even voor Emma de moed bijeen had geraapt om haar kamer te verlaten. Ze ging recht naar de badkamer en zette het bad aan. Emma plopte neer op de grond, opende haar luier en begon met zichzelf schoon te vegen. Daarna stapte ze het bad in, maar veel wassen kwam er niet aan te pas. Het enige dat ze deed was het bad nog wat bijvullen met haar eigen tranen...
Even later zat ze terug in haar kamer, deze keer zonder luier. Ze hield snikkend haar knuffel stevig vast, in de hoop dat dit alles een droom was en dat ze snel wakker zou worden gemaakt door haar wekker. Maar die verlossing kwam niet, alleen kwam de bron van de problemen door de deur.
"Gaat het al wat beter?"
"Nee het gaat helemaal niet beter!"
"Ela, kalm blijven hé"
"Nee, dat gaat niet nu, ik ben helemaal overstuur door jou!"
"EMMA! NU IS HET GENOEG! Zou je me alsjeblieft willen vertellen waarom je een luier aanhad?" De tranen kwamen weer naar boven bij Emma
"Nou ik moest altijd in bed plassen van die nachtmerries dus ben ik luiers gaan halen voor 's nachts, maar ik begon ze steeds meer te dragen en leuk te vinden om te dragen, dus daarom had ik een luier aan." Emma had moeite om uit haar woorden te komen tussen al het wenen in.
"Je had ook gewoon kunnen zeggen dat je luiers 's nachts nodig had hoor schat, en je hoeft je heus niet te schamen omdat je het leuk vind om ze te dragen, de mens is een mysterieus wezen, en ik ben er zeker van dat er andere mysteries zijn die er net zo over denken als jij."
"Maar mama jullie zijn altijd bezig met werken en hebben nooit tijd." Amy gaf haar dochter een dikke knuffel, Emma kon er wel een gebruik terwijl de tranen bleven komen.
"Shhhht, het komt allemaal in orde. Goed doe jij nou maar een andere luier om, dan ga ik je vader even vertellen wat er allemaal gebeurd is."
"Meen je dat nou? Ik dacht dat je ze allemaal zou weggooien."
"Voorruit! Voor ik me bedenk." Amy verliet de kamer van haar dochter en liet Emma voor de rest van de dag alleen, ze kon de kalmte en rust wel gebruiken. Emma deed snel weer een luier aan en viel even later terug in slaap, moe van al het drama dat zich de afgelopen uren had afgespeeld en van de ziekte die nog steeds haar lichaam teisterde.
Emma werd opnieuw wakker. Het was alweer avond geworden. Haar ouders zouden zo wel thuiskomen. De pijn in haar buik was verdwenen. Toen voelde ze de dikke prop tussen haar benen en de vieze geur in haar kamer. "Shit, shit shit! Dit meen je niet!" Emma realiseerde zich nu dat ze in haar luier had gepoept, en niet een klein beetje ook. Het was niet meer warm dus was het waarschijnlijk al even geleden toen het gebeurd was. Alsof dat alles nog niet erg genoeg was, hoorde ze ook beneden iemand de deur opendoen. Waarschijnlijk haar moeder, die elk moment aan haar deur zou staan om te kijken hoe het met haar zieke dochter ging.
"Emma schat ik ben thuis!" hoorde ze haar moeder roepen terwijl ze de trap opkwam. Snel nam ze een spuitbus deodorant en spoot hem praktisch leeg, in de hoop de geur van haar ongelukje te verbergen. Snel sprong ze achter haar bureau met een deken over benen.
"Gaat alles goed hier? Seg is dat niet een beetje veel deo?"
"Ja het gaat wel hoor. Ik stonk wat naar het zweet, dus dan gebruik je deo hé mama."
"Het is niet moeilijk dat je zweet, doe dat deken toch van je af."
"MAMA NEE NIET DOEN ALSJEBLIEFT!!!"
Helaas, Amy trok zonder gehoor te geven aan haar dochter, het deken van haar lichaam af. Emma's vieze luier was nu volledig zichtbaar en ze was in tranen.
"EMMA DECLERQ, wat moet dit voorstellen?" Amy's vermoedens werden nu bevestigd. Nu had ze wel een eitje te pellen met haar dochter.
"M-m-m-mama sorry ik zal het nooit meer doen ik zweer..." Emma werd een beetje hysterisch en de tranen bleven maar komen.
"MOND TOE", Amy stopte haar dochter midden in haar zin, "JE MAAKT JEZELF EERST SCHOON, DAN PRATEN WE VERDER. EN EEN BEETJE SNEL GRAAG" Amy stapte de kamer uit en ging terug naar beneden. Emma daarin tegen bleef verward en bang achter. Tegen de tranen kon ze even niks doen, die bleven langs haar wangen naar beneden rollen. Was haar moeder nu kwaad of begreep ze de situatie? Dat was de eerste keer dat haar moeder zo tegen haar geschreeuwd had. Ook al was het maar een paar seconden, hoopte ze dat ze dat nooit meer moest meemaken. Het duurde even voor Emma de moed bijeen had geraapt om haar kamer te verlaten. Ze ging recht naar de badkamer en zette het bad aan. Emma plopte neer op de grond, opende haar luier en begon met zichzelf schoon te vegen. Daarna stapte ze het bad in, maar veel wassen kwam er niet aan te pas. Het enige dat ze deed was het bad nog wat bijvullen met haar eigen tranen...
Even later zat ze terug in haar kamer, deze keer zonder luier. Ze hield snikkend haar knuffel stevig vast, in de hoop dat dit alles een droom was en dat ze snel wakker zou worden gemaakt door haar wekker. Maar die verlossing kwam niet, alleen kwam de bron van de problemen door de deur.
"Gaat het al wat beter?"
"Nee het gaat helemaal niet beter!"
"Ela, kalm blijven hé"
"Nee, dat gaat niet nu, ik ben helemaal overstuur door jou!"
"EMMA! NU IS HET GENOEG! Zou je me alsjeblieft willen vertellen waarom je een luier aanhad?" De tranen kwamen weer naar boven bij Emma
"Nou ik moest altijd in bed plassen van die nachtmerries dus ben ik luiers gaan halen voor 's nachts, maar ik begon ze steeds meer te dragen en leuk te vinden om te dragen, dus daarom had ik een luier aan." Emma had moeite om uit haar woorden te komen tussen al het wenen in.
"Je had ook gewoon kunnen zeggen dat je luiers 's nachts nodig had hoor schat, en je hoeft je heus niet te schamen omdat je het leuk vind om ze te dragen, de mens is een mysterieus wezen, en ik ben er zeker van dat er andere mysteries zijn die er net zo over denken als jij."
"Maar mama jullie zijn altijd bezig met werken en hebben nooit tijd." Amy gaf haar dochter een dikke knuffel, Emma kon er wel een gebruik terwijl de tranen bleven komen.
"Shhhht, het komt allemaal in orde. Goed doe jij nou maar een andere luier om, dan ga ik je vader even vertellen wat er allemaal gebeurd is."
"Meen je dat nou? Ik dacht dat je ze allemaal zou weggooien."
"Voorruit! Voor ik me bedenk." Amy verliet de kamer van haar dochter en liet Emma voor de rest van de dag alleen, ze kon de kalmte en rust wel gebruiken. Emma deed snel weer een luier aan en viel even later terug in slaap, moe van al het drama dat zich de afgelopen uren had afgespeeld en van de ziekte die nog steeds haar lichaam teisterde.
luierdikkie
ik ben eigenlijk nog heel klein
!1 !1 !1
Dips N' Bricks
No freedom till we're equal ****right I support it
Ooh ben nu al benieuwd naar het vervolg
Keep up the good work!
Keep up the good work!
slaaf.johannes
Superlid
devil2 :-X :-X ,./ !1
Anon BillieJoe
Beginneling
H26
De volgende ochtend werd Emma abrupt wakker gemaakt door de gebeurtenissen van gisteren die door haar hoofd flashten. Nu haar moeder achter haar geheimpje was gekomen, en ze het waarschijnlijk al aan haar vader had verteld, moest ze het ook niet zo hard meer verbergen. Aan de ene kant voelde ze zich nogal opgelucht, want nu kon ze eindelijk haar ware ik zijn thuis, aan de andere kant, zou ze zich waarschijnlijk de hele tijd schamen. Het was ongeveer 9:30, perfect moment dus om uit bed te komen. Ze sprong vol enthousiasme uit bed en ging voor haar spiegel staan. Haar luier zag er wat nat uit en haar haar zat zoals gewoonlijk in de war, maar voor het ontbijt kon het er mee door. Ze deed snel een paar kousen aan en ging naar beneden. Voor ze de keuken in stapte raapte ze nog even al haar moed bijeen. "Hier gaat ie dan!"
"Goeiemorgen"
"Goeiemorgen Emma." Antwoordde haar vader, duidelijk verbaast dat zijn dochter een luier droeg. Haar moeder tokkelde wat op haar gsm.
"Oh goeiemorgen schat. Hier je antibioticapillen." Amy gaf het pakje aan Emma
"Jij hebt die luier goed gebruikt zo te zien Emma." zei Frank tegen Emma
"Ja, bedplassen hé" antwoordde ze met rode wangen.
"Je hoeft je niet te schamen voor bedplassen hoor schat, maar misschien moet je je eens verschonen, voor je uitslag krijgt."
"Ja mam"
Emma zette zich neer op de stoel en je kon duidelijk de natte luier horen. Ze nam een paar boterhammen met choco en legde ondertussen een beetje aan haar vader uit wat die luiers nu precies voor haar betekende.
Na het ontbijt ging ze terug naar boven om zich aan te kleden, het was bijna tijd om boodschappen te gaan halen met haar ouders. Ze stormde haar kamer uit deed haar vieze luier af en veegde zichzelf schoon. Ze nam een van haar pullups, stapte erin, en trok hem goed naar boven. Na even twijfelen besloot ze om een t-shirt en lange rok aan te doen, handiger voor als ze zich zou moeten verschonen. Ze stak een paar extra pullups in haar tas, voor het geval dat. Haar ouders wachten al in de auto, dus deed ze snel haar sneakers aan en sprong op de achterbank.
"Heb je geen luier aan?" vroeg haar Emma's moeder
"Nee, ik heb mijn grote meisje's ondergoed aan mama, hihihihi!" Emma moest even lachen van haar uitspraak, terwijl ze haar moeder toonde wat ze bedoelde.
"Ah, ik snap wat je bedoeld, valt minder op natuurlijk. Je hebt er toch eentje extra meegenomen ofzoiets?"
"Ja mam, vertrek nou maar!" Emma nam de AUX kabel in de auto en speelde haar muziek af over de radio terwijl haar vader richting de winkel reed.
Eens aangekomen bij de supermarkt, ging Emma samen met haar ouders door de winkel. Het was de eerste keer dat ze een pullup aanhad in zo een drukke situatie. Ze namen vooral eten en drinken mee uit de winkel, de gewone spullen eigenlijk. Emma stopte ook een paar zakken chips in de winkelkar. Terwijl Emma even naar de stripboeken keek, kwamen er een paar jongens, niet veel ouder dan 8, met hun kleine broertje met de kar van hun moeder aangerend. Hun moeder zat hun kwaad achterna
"JONGENS HOUD ONMIDDELLIJK OP MET DAT BELACHELIJK GEDOE!"
Emma keek even naar links en zag de kwajongens op haar afstormen. Ze wist gelukkig met haar acrobatische moves, te ontkomen aan erger, maar ze kwam wel keihard op haar kont terecht.
"Auw, fucking hell!" Gelukkig werd de kracht van de val een beetje geabsorbeerd door haar zachte pullup. Een paar tellen later hoorde ze een luid gehuil.
"Gaat het wel meisje?"
"Ja hoor, het gaat best." Emma en de moeder gingen even kijken hoe het met de kinderen ging. Ze waren tegen de muur geknald. De kar was nog heel, de jongens daarin tegen...
Na hun moeders tirade te hebben aangehoord, boden de jongens hun excuses aan aan Emma, en die accepteerde ze. Door de klap op de grond werd het Emma opeens duidelijk dat ze wel heel dringend naar de wc moest, maar toch probeerde ze het op te houden. Ze ging terug naar haar ouders, die bezig waren met afrekenen. Daarna gingen ze terug naar hun wagen. Terwijl Emma net de grootste boodschappenmand in de koffer wou zetten, brak de dam. Ze stond even stil terwijl ze haar plasje in haar pullup liet lopen.
"Gaat het wel Emma?" vroeg haar moeder even
"Ja hoor mama, ik ben euuuh, even bezig" antwoordde ze met een rood gezicht
"Oh ik snap het."
Toen ze net terug aankwamen zag Emma Ellen en Lillie voor haar deur staan, ze waren waarschijnlijk naar haar op zoek.
"Oh hoi Emma"
"Emmaaa!"
"Hey, alles goed?"
"Ja hoor, het gaat al beter"
"We kwamen even vragen of je mee het bos in ging?" Emma keek even naar haar ouders voor goedkeuring
"Ja ga maar hoor," antwoordde haar moeder al gouw "wij zullen wel verder uitladen"
"Echt, bedankt mam"
Emma stak even haar hand vanachter in haar rok om te voelen of haar pullup nog wat kon hebben. Hij was eigenlijk nog redelijk droog.
"Alright, waar wachten we op dan?!" zei Lillie enthousiast
De volgende ochtend werd Emma abrupt wakker gemaakt door de gebeurtenissen van gisteren die door haar hoofd flashten. Nu haar moeder achter haar geheimpje was gekomen, en ze het waarschijnlijk al aan haar vader had verteld, moest ze het ook niet zo hard meer verbergen. Aan de ene kant voelde ze zich nogal opgelucht, want nu kon ze eindelijk haar ware ik zijn thuis, aan de andere kant, zou ze zich waarschijnlijk de hele tijd schamen. Het was ongeveer 9:30, perfect moment dus om uit bed te komen. Ze sprong vol enthousiasme uit bed en ging voor haar spiegel staan. Haar luier zag er wat nat uit en haar haar zat zoals gewoonlijk in de war, maar voor het ontbijt kon het er mee door. Ze deed snel een paar kousen aan en ging naar beneden. Voor ze de keuken in stapte raapte ze nog even al haar moed bijeen. "Hier gaat ie dan!"
"Goeiemorgen"
"Goeiemorgen Emma." Antwoordde haar vader, duidelijk verbaast dat zijn dochter een luier droeg. Haar moeder tokkelde wat op haar gsm.
"Oh goeiemorgen schat. Hier je antibioticapillen." Amy gaf het pakje aan Emma
"Jij hebt die luier goed gebruikt zo te zien Emma." zei Frank tegen Emma
"Ja, bedplassen hé" antwoordde ze met rode wangen.
"Je hoeft je niet te schamen voor bedplassen hoor schat, maar misschien moet je je eens verschonen, voor je uitslag krijgt."
"Ja mam"
Emma zette zich neer op de stoel en je kon duidelijk de natte luier horen. Ze nam een paar boterhammen met choco en legde ondertussen een beetje aan haar vader uit wat die luiers nu precies voor haar betekende.
Na het ontbijt ging ze terug naar boven om zich aan te kleden, het was bijna tijd om boodschappen te gaan halen met haar ouders. Ze stormde haar kamer uit deed haar vieze luier af en veegde zichzelf schoon. Ze nam een van haar pullups, stapte erin, en trok hem goed naar boven. Na even twijfelen besloot ze om een t-shirt en lange rok aan te doen, handiger voor als ze zich zou moeten verschonen. Ze stak een paar extra pullups in haar tas, voor het geval dat. Haar ouders wachten al in de auto, dus deed ze snel haar sneakers aan en sprong op de achterbank.
"Heb je geen luier aan?" vroeg haar Emma's moeder
"Nee, ik heb mijn grote meisje's ondergoed aan mama, hihihihi!" Emma moest even lachen van haar uitspraak, terwijl ze haar moeder toonde wat ze bedoelde.
"Ah, ik snap wat je bedoeld, valt minder op natuurlijk. Je hebt er toch eentje extra meegenomen ofzoiets?"
"Ja mam, vertrek nou maar!" Emma nam de AUX kabel in de auto en speelde haar muziek af over de radio terwijl haar vader richting de winkel reed.
Eens aangekomen bij de supermarkt, ging Emma samen met haar ouders door de winkel. Het was de eerste keer dat ze een pullup aanhad in zo een drukke situatie. Ze namen vooral eten en drinken mee uit de winkel, de gewone spullen eigenlijk. Emma stopte ook een paar zakken chips in de winkelkar. Terwijl Emma even naar de stripboeken keek, kwamen er een paar jongens, niet veel ouder dan 8, met hun kleine broertje met de kar van hun moeder aangerend. Hun moeder zat hun kwaad achterna
"JONGENS HOUD ONMIDDELLIJK OP MET DAT BELACHELIJK GEDOE!"
Emma keek even naar links en zag de kwajongens op haar afstormen. Ze wist gelukkig met haar acrobatische moves, te ontkomen aan erger, maar ze kwam wel keihard op haar kont terecht.
"Auw, fucking hell!" Gelukkig werd de kracht van de val een beetje geabsorbeerd door haar zachte pullup. Een paar tellen later hoorde ze een luid gehuil.
"Gaat het wel meisje?"
"Ja hoor, het gaat best." Emma en de moeder gingen even kijken hoe het met de kinderen ging. Ze waren tegen de muur geknald. De kar was nog heel, de jongens daarin tegen...
Na hun moeders tirade te hebben aangehoord, boden de jongens hun excuses aan aan Emma, en die accepteerde ze. Door de klap op de grond werd het Emma opeens duidelijk dat ze wel heel dringend naar de wc moest, maar toch probeerde ze het op te houden. Ze ging terug naar haar ouders, die bezig waren met afrekenen. Daarna gingen ze terug naar hun wagen. Terwijl Emma net de grootste boodschappenmand in de koffer wou zetten, brak de dam. Ze stond even stil terwijl ze haar plasje in haar pullup liet lopen.
"Gaat het wel Emma?" vroeg haar moeder even
"Ja hoor mama, ik ben euuuh, even bezig" antwoordde ze met een rood gezicht
"Oh ik snap het."
Toen ze net terug aankwamen zag Emma Ellen en Lillie voor haar deur staan, ze waren waarschijnlijk naar haar op zoek.
"Oh hoi Emma"
"Emmaaa!"
"Hey, alles goed?"
"Ja hoor, het gaat al beter"
"We kwamen even vragen of je mee het bos in ging?" Emma keek even naar haar ouders voor goedkeuring
"Ja ga maar hoor," antwoordde haar moeder al gouw "wij zullen wel verder uitladen"
"Echt, bedankt mam"
Emma stak even haar hand vanachter in haar rok om te voelen of haar pullup nog wat kon hebben. Hij was eigenlijk nog redelijk droog.
"Alright, waar wachten we op dan?!" zei Lillie enthousiast
slaaf.johannes
Superlid
:-X devil2 ,./ !1 dance
Anon BillieJoe
Beginneling
H27
De 3 meisjes waren nu samen aan het wandelen.
"Waar gaan we eigenlijk naartoe?"
"Ik wou Ellen dat ene plekje laten zien, maar ik wist niet zeker of ik het wel terug zou vinden, dus kwam ik jou maar halen."
"Alright, volg me dan maar dames."
Het duurde even voor ze bij het bos aankwamen. Na even het pad gevolgd te hebben, sloeg Emma het bos in.
Emma ging als de wind door de takken en struiken, Lillie en Ellen moesten enorm moeite doen om haar bij te houden. Emma was al een paar minuutjes bij het kabbelend beekje toen Ellen en Lillie aankwamen.
"Jesus Emma ik weet dat je acrobatisch enzo bent maar kan je wat rustiger aan doen."
"Maak je geen zorgen Ellen, we zijn er bijna hoor, juist het beekje overspringen. Probeer deze keer niet te vallen hé Lillie."
"Ja haha lach maar hoor."
Emma sprong eerst, gevolgd door Lillie en Ellen. Ellen viel bijna terug naar achter, maar Emma had haar snel vastgegrepen.
"Goed, we zijn er" Ellen nam even de omgeving in haar op en Lillie nam een dekentje uit haar rugzak en legde het op de grond.
"Zo wat vindt je ervan Ellen?"
"Dit is echt prachtig Lillie!"
Emma en Lillie lagen even neer op het dekentje, terwijl Ellen het uitzicht tekende. Ze deed haar best om zo veel mogelijk details te tekenen, zelfs Lillie's en Emma's luiers ontsnapte niet aan haar alziende ogen.
"Hey Emma?"
"Ja?"
"Wat had je deze week?"
"Buikgriep, maar maak je geen zorgen hoor, maandag kom ik gewoon weer terug."
"Ik zie trouwens dat je een pullup aanhebt."
"Ja en," Emma stond op en ging naar Ellen "ik ben er zeker van dat jij ook wel iets aan hebt." Emma stak haar hand in Ellen's broek en voelde aan haar klamme luier.
"EMMA ALSJEBLIEFT!"
"Sorry, ik wou je alleen maar plagen hoor."
"Nee het spijt mij dat ik me zo op jou moet afreageren."
"Is er iets?"
"Nou," Ellen borg haar tekening op in haar rugzak "het gaat eigenlijk niet zo best thuis. M'n pa blijft maar doorzagen over dat ik doe alsof."
"Trek het je toch niet aan. Wat kan jou wat schelen wat hij denkt?"
"Hij begint zelfs tegen mam te roepen en hij ging haar bijna slaan gisteren. Ik moest er even tussenuit, dus ben ik maar bij Lillie gegaan voor dit weekend." een paar tranen rolden Ellen's wang af.
"Kom hier jij" Emma gaf Ellen een dikke knuffel, daarna gingen ze even naast Lillie liggen.
Na een ongeveer een uurtje of 2 te chillen en kletsen, vonden de dames dat het wel hoog tijd was om iets verfrissend te doen, het was best warm. Ze besloten dus maar om een ijsje te gaan halen in de stad, maar voor dat ze vertrokken moest er nog wat gebeuren.
"Wacht nog even, ik moet eerst nog iets doen" zei Ellen terwijl ze een luier uit haar rugzak haalde. "Willen jullie je even omdraaien alsjeblieft?" Emma en Lillie stonden al 3 minuten te wachten toen Emma er genoeg van had.
"Zeg lukt het niet ofzo?" In een paar tellen stond Emma Ellen's luier dicht te doen.
"EMMA!"
"Ziezo, gepiept!"
"B-b-bedankt"
"Graag gedaan hoor. Je hoeft je niet te schamen hoor, als het niet lukt wil ik je graag helpen."
"B-bedankt voor het aanbod, k'zal er aan denken volgende keer."
Emma, Ellen en Lillie zaten een half uur later in het ijssalon van de stad. Emma had gewoon een vanille ijsje, Ellen een bananasplit en Lillie een chocolade ijsje. Emma zat er maar ongemakkelijk bij, ze was het namelijk al een tijdje aan het ophouden. Ellen en Lillie moesten wat lachen toen ze het gehis van Emma's plasje hoorden. Emma keek even rond of niemand oplette en keek naar de hartjes op haar pullup, die waren allemaal verkleurd, dus werd het tijd voor een verschoning. Ze at haar ijsje op en ging dan naar het toilet. Ze deed haar vieze pullup uit, veegde zich een schoon met wat wc papier en deed een andere pullup aan. Toen de meisjes alle 3 hun ijsje ophadden gingen ze maar naar huis.
Onderweg naar huis liep Lillie enthousiast op kop. Ellen en Emma waren wat aan het kletsen over wat ze zoal gemist had op school. Opeens viel het Emma op dat Lillie's broek nogal naar beneden begon te hangen en er een redelijke bobbel in was. Ze besloot niks te zeggen om haar niet in schaamte te doen vallen. Lillie stopte abrupt en hield haar handen tegen haar kont.
"Oh nee hé."
"Is er iets mis? Ben je iets vergeten?"
"Nee ik euhh... Ik heb ik mijn broek gepoept Ellen."
"Je hebt toch je luier aan, dus wat is het probleem?"
Ellen en Emma kregen nu beiden door wat er aan de hand was. Lillie had zich al van de hele dag nog niet verschoont en dus was haar luier overvol. Er was nu een enorme natte, bruine plek op haar broek te zien. Lillie begon te wenen.
"Hoe moet ik dit nu weer aan mam uitleggen?!"
"Maak je geen zorgen Lillie, ze zal het heus niet erg vinden hoor. Zulke dingen gebeuren nu eenmaal, niet aan te doen."
"Maar waarom gebeurt het nu altijd bij mij?!" ze rende huilend op Ellen af en greep zich aan haar vast.
"Wacht ik heb een idee! Een verschoning kan ik je nu natuurlijk niet geven, maar misschien helpt dit om het te verbergen." Emma deed haar jas uit en bond hem rond Lillie's middel. Nu kon je haar achterkant niet meer zien.
"Kom we zullen wat doorlopen en dan verschonen we je bij mij thuis, Ok?"
"Ok is goed." Ellen veegde de tranen van Lillie's gezicht
"Wat dacht je ervan als ik vanavond ook gewoon bij jou kom logeren hé?"
"Jaa! Leuk idee Emma!" Ze gaf haar snel een dikke knuffel
Emma, Ellen en Lillie gingen snel naar Emma's huis voor een snelle verschoning en om Emma's spullen op te halen.
"Hoi mama"
"Oh dag dames, leuke namidag ge..." Amy zag wat er met Lillie gebeurt was "Oh jee, gaat het wel Lillie?"
"Ja hoor gewoon een klein ongelukje."
"Goed gaan jullie maar naar mijn kamer, ik kom er zo aan."
"Ik ga vanavond bij Lillie slapen als je het niet erg vindt?"
"Nee hoor, vergeet wel je antibiotica niet mee te nemen hé."
Emma ging naar boven en verschoonde snel zichzelf, Ellen en Lillie. Daarna pakte ze haar spullen bijeen en de 3 meisjes gingen samen naar Lillie's huis voor hun sleepover.
De 3 meisjes waren nu samen aan het wandelen.
"Waar gaan we eigenlijk naartoe?"
"Ik wou Ellen dat ene plekje laten zien, maar ik wist niet zeker of ik het wel terug zou vinden, dus kwam ik jou maar halen."
"Alright, volg me dan maar dames."
Het duurde even voor ze bij het bos aankwamen. Na even het pad gevolgd te hebben, sloeg Emma het bos in.
Emma ging als de wind door de takken en struiken, Lillie en Ellen moesten enorm moeite doen om haar bij te houden. Emma was al een paar minuutjes bij het kabbelend beekje toen Ellen en Lillie aankwamen.
"Jesus Emma ik weet dat je acrobatisch enzo bent maar kan je wat rustiger aan doen."
"Maak je geen zorgen Ellen, we zijn er bijna hoor, juist het beekje overspringen. Probeer deze keer niet te vallen hé Lillie."
"Ja haha lach maar hoor."
Emma sprong eerst, gevolgd door Lillie en Ellen. Ellen viel bijna terug naar achter, maar Emma had haar snel vastgegrepen.
"Goed, we zijn er" Ellen nam even de omgeving in haar op en Lillie nam een dekentje uit haar rugzak en legde het op de grond.
"Zo wat vindt je ervan Ellen?"
"Dit is echt prachtig Lillie!"
Emma en Lillie lagen even neer op het dekentje, terwijl Ellen het uitzicht tekende. Ze deed haar best om zo veel mogelijk details te tekenen, zelfs Lillie's en Emma's luiers ontsnapte niet aan haar alziende ogen.
"Hey Emma?"
"Ja?"
"Wat had je deze week?"
"Buikgriep, maar maak je geen zorgen hoor, maandag kom ik gewoon weer terug."
"Ik zie trouwens dat je een pullup aanhebt."
"Ja en," Emma stond op en ging naar Ellen "ik ben er zeker van dat jij ook wel iets aan hebt." Emma stak haar hand in Ellen's broek en voelde aan haar klamme luier.
"EMMA ALSJEBLIEFT!"
"Sorry, ik wou je alleen maar plagen hoor."
"Nee het spijt mij dat ik me zo op jou moet afreageren."
"Is er iets?"
"Nou," Ellen borg haar tekening op in haar rugzak "het gaat eigenlijk niet zo best thuis. M'n pa blijft maar doorzagen over dat ik doe alsof."
"Trek het je toch niet aan. Wat kan jou wat schelen wat hij denkt?"
"Hij begint zelfs tegen mam te roepen en hij ging haar bijna slaan gisteren. Ik moest er even tussenuit, dus ben ik maar bij Lillie gegaan voor dit weekend." een paar tranen rolden Ellen's wang af.
"Kom hier jij" Emma gaf Ellen een dikke knuffel, daarna gingen ze even naast Lillie liggen.
Na een ongeveer een uurtje of 2 te chillen en kletsen, vonden de dames dat het wel hoog tijd was om iets verfrissend te doen, het was best warm. Ze besloten dus maar om een ijsje te gaan halen in de stad, maar voor dat ze vertrokken moest er nog wat gebeuren.
"Wacht nog even, ik moet eerst nog iets doen" zei Ellen terwijl ze een luier uit haar rugzak haalde. "Willen jullie je even omdraaien alsjeblieft?" Emma en Lillie stonden al 3 minuten te wachten toen Emma er genoeg van had.
"Zeg lukt het niet ofzo?" In een paar tellen stond Emma Ellen's luier dicht te doen.
"EMMA!"
"Ziezo, gepiept!"
"B-b-bedankt"
"Graag gedaan hoor. Je hoeft je niet te schamen hoor, als het niet lukt wil ik je graag helpen."
"B-bedankt voor het aanbod, k'zal er aan denken volgende keer."
Emma, Ellen en Lillie zaten een half uur later in het ijssalon van de stad. Emma had gewoon een vanille ijsje, Ellen een bananasplit en Lillie een chocolade ijsje. Emma zat er maar ongemakkelijk bij, ze was het namelijk al een tijdje aan het ophouden. Ellen en Lillie moesten wat lachen toen ze het gehis van Emma's plasje hoorden. Emma keek even rond of niemand oplette en keek naar de hartjes op haar pullup, die waren allemaal verkleurd, dus werd het tijd voor een verschoning. Ze at haar ijsje op en ging dan naar het toilet. Ze deed haar vieze pullup uit, veegde zich een schoon met wat wc papier en deed een andere pullup aan. Toen de meisjes alle 3 hun ijsje ophadden gingen ze maar naar huis.
Onderweg naar huis liep Lillie enthousiast op kop. Ellen en Emma waren wat aan het kletsen over wat ze zoal gemist had op school. Opeens viel het Emma op dat Lillie's broek nogal naar beneden begon te hangen en er een redelijke bobbel in was. Ze besloot niks te zeggen om haar niet in schaamte te doen vallen. Lillie stopte abrupt en hield haar handen tegen haar kont.
"Oh nee hé."
"Is er iets mis? Ben je iets vergeten?"
"Nee ik euhh... Ik heb ik mijn broek gepoept Ellen."
"Je hebt toch je luier aan, dus wat is het probleem?"
Ellen en Emma kregen nu beiden door wat er aan de hand was. Lillie had zich al van de hele dag nog niet verschoont en dus was haar luier overvol. Er was nu een enorme natte, bruine plek op haar broek te zien. Lillie begon te wenen.
"Hoe moet ik dit nu weer aan mam uitleggen?!"
"Maak je geen zorgen Lillie, ze zal het heus niet erg vinden hoor. Zulke dingen gebeuren nu eenmaal, niet aan te doen."
"Maar waarom gebeurt het nu altijd bij mij?!" ze rende huilend op Ellen af en greep zich aan haar vast.
"Wacht ik heb een idee! Een verschoning kan ik je nu natuurlijk niet geven, maar misschien helpt dit om het te verbergen." Emma deed haar jas uit en bond hem rond Lillie's middel. Nu kon je haar achterkant niet meer zien.
"Kom we zullen wat doorlopen en dan verschonen we je bij mij thuis, Ok?"
"Ok is goed." Ellen veegde de tranen van Lillie's gezicht
"Wat dacht je ervan als ik vanavond ook gewoon bij jou kom logeren hé?"
"Jaa! Leuk idee Emma!" Ze gaf haar snel een dikke knuffel
Emma, Ellen en Lillie gingen snel naar Emma's huis voor een snelle verschoning en om Emma's spullen op te halen.
"Hoi mama"
"Oh dag dames, leuke namidag ge..." Amy zag wat er met Lillie gebeurt was "Oh jee, gaat het wel Lillie?"
"Ja hoor gewoon een klein ongelukje."
"Goed gaan jullie maar naar mijn kamer, ik kom er zo aan."
"Ik ga vanavond bij Lillie slapen als je het niet erg vindt?"
"Nee hoor, vergeet wel je antibiotica niet mee te nemen hé."
Emma ging naar boven en verschoonde snel zichzelf, Ellen en Lillie. Daarna pakte ze haar spullen bijeen en de 3 meisjes gingen samen naar Lillie's huis voor hun sleepover.
slaaf.johannes
Superlid
:-X ,./ !1 dance
Dips N' Bricks
No freedom till we're equal ****right I support it
Leuk verhaal !1 Kijk nu al uit naar het vervolg!
Anon BillieJoe
Beginneling
H28
Terwijl Emma, Ellen en Lillie naar Lillie's huis stapte, werden ze gebeld.
"Hoi tante Peggy"
"Ja dag Ellen, ik zag dat Lillie haar gsm was vergeten dus belde ik jou even, het was om te zeggen dat ik om pizza's ga dus zou ik graag weten wat je wilt hebben"
"Nou euhhh, voor mij een pizza margarita"
"Voor mij een met salami alsjeblieft!" riep Emma
"Pizza hawai zoals altijd mam" riep Lillie
"Zo te horen hebben we een derde gast vanavond?"
"Ja Emma komt ook, lekker gezellig toch?"
"Inderdaad, maar goed binnen een half uurtje ofzo ben ik terug, dus dekken jullie de tafel alvast."
"Ok tante, tot straks"
"Kom op Lillie, als we opschieten heeft Peggy niets door over je serieuze ongelukje." Nu zetten de meisjes het op een lopen naar huis.
Het duurde niet lang voor ze binnen waren.
"Goed, we zijn er. Wat nu?" vroeg Lillie een beetje ongerust
"Ja Emma, wat nu?" vroeg Ellen
Emma haar handen even tegen haar gezicht en kreeg idee. "Goed dit is het plan. Eerst en vooral, doe je kleren uit."
"Hoe bedoe..." Emma onderbrak haar "DOE SNEL WE VERSPILLEN TIJD, OF WIL JE DAT JE MOEDER WEET DAT JE JE NOOIT VERSCHOONT. Anders zal ze het misschien wel zelf willen doen en dat wil je toch niet hé."
Lillie en Ellen waren een beetje geschrokken van Emma, dit hadden ze niet van haar verwacht, maar het was inderdaad wel een goed argument om ze tot actie aan te zetten.
Lillie trok snel haar bevuilde kleren uit en gaf ze aan Emma. Nu stond ze een beetje beschaamd in haar luier in de gang. "W-w-wat nu?"
"Jij gaat je nu snel wassen en ik en Ellen wassen ondertussen je kleren."
"Emma ik zou je heel graag helpen hoor, maar ik heb nog nooit kleren gewassen en euuhhhh..." Ellen knikte met haar rode gezicht even richting haar achterste
"Oh, nou ga jij je ook maar wassen dan. Zijn je kleren er vuil van geworden?"
"Nee gelukkig niet."
"Goed. Kom dan allebei in je pyjama naar beneden goed?"
"Kijk als ik je moet helpen dan verschoon ik me even en kom ik terug hoor."
"Neenee, maak je geen zorgen het komt wel goed."
Emma nam Lillie's kleren en ging naar het waskamertje. Ze keek of Peggy iets in huis had om vlekken te verwijderen. Ze keek door alle kasten, en vond na even zoeken vanish. Ze deed wat op de kleren, liet het even inwerken en daarna recht de wasmachine in. Ondertussen hadden Ellen en Lillie zich snel gewassen en waren zich aan het afdrogen. Lillie kreeg een paar blauwe plekken en krabben in het oog bij Ellen.
"Ellen gaat het wel goed thuis?"
"J-j-ja hoor" antwoordde ze ongeloofwaardig
"We zijn toch familie, je kan me alles vertellen hé"
"Nou, deze incontinentie is voornamelijk door stress zoals je wel weet hé. Nu de examens eraan komen komt de stress er weer aan en het is wat erger dan anders. Mijn pa kan er niet meer mee lachen, hij heeft er echt genoeg van en heeft me dan wat 'disciplinaire klappen' gegeven."
"Oh Ellen," Lillie omarmde haar nicht. "als dit nog lang doorgaat moet je iemand inschakelen. Dit kan zo echt niet langer"
"Je hebt gelijk, maar ik wil er nu even niet over praten. Kom je Emma wacht op ons."
Emma had intussen Lillie's kleren opgehangen in haar kamer en lag op haar bed. Ze had ondertussen ook al haar pyjama aangedaan en een schone luier aangedaan. Door alle dingen van vandaag was ze even in slaap gevallen. Ellen en Lillie zagen haar slapend liggen op bed.
Ze besloten haar maar even te laten rusten tot Peggy terug was, dat had ze wel verdient na haar waswerk.
Terwijl Emma, Ellen en Lillie naar Lillie's huis stapte, werden ze gebeld.
"Hoi tante Peggy"
"Ja dag Ellen, ik zag dat Lillie haar gsm was vergeten dus belde ik jou even, het was om te zeggen dat ik om pizza's ga dus zou ik graag weten wat je wilt hebben"
"Nou euhhh, voor mij een pizza margarita"
"Voor mij een met salami alsjeblieft!" riep Emma
"Pizza hawai zoals altijd mam" riep Lillie
"Zo te horen hebben we een derde gast vanavond?"
"Ja Emma komt ook, lekker gezellig toch?"
"Inderdaad, maar goed binnen een half uurtje ofzo ben ik terug, dus dekken jullie de tafel alvast."
"Ok tante, tot straks"
"Kom op Lillie, als we opschieten heeft Peggy niets door over je serieuze ongelukje." Nu zetten de meisjes het op een lopen naar huis.
Het duurde niet lang voor ze binnen waren.
"Goed, we zijn er. Wat nu?" vroeg Lillie een beetje ongerust
"Ja Emma, wat nu?" vroeg Ellen
Emma haar handen even tegen haar gezicht en kreeg idee. "Goed dit is het plan. Eerst en vooral, doe je kleren uit."
"Hoe bedoe..." Emma onderbrak haar "DOE SNEL WE VERSPILLEN TIJD, OF WIL JE DAT JE MOEDER WEET DAT JE JE NOOIT VERSCHOONT. Anders zal ze het misschien wel zelf willen doen en dat wil je toch niet hé."
Lillie en Ellen waren een beetje geschrokken van Emma, dit hadden ze niet van haar verwacht, maar het was inderdaad wel een goed argument om ze tot actie aan te zetten.
Lillie trok snel haar bevuilde kleren uit en gaf ze aan Emma. Nu stond ze een beetje beschaamd in haar luier in de gang. "W-w-wat nu?"
"Jij gaat je nu snel wassen en ik en Ellen wassen ondertussen je kleren."
"Emma ik zou je heel graag helpen hoor, maar ik heb nog nooit kleren gewassen en euuhhhh..." Ellen knikte met haar rode gezicht even richting haar achterste
"Oh, nou ga jij je ook maar wassen dan. Zijn je kleren er vuil van geworden?"
"Nee gelukkig niet."
"Goed. Kom dan allebei in je pyjama naar beneden goed?"
"Kijk als ik je moet helpen dan verschoon ik me even en kom ik terug hoor."
"Neenee, maak je geen zorgen het komt wel goed."
Emma nam Lillie's kleren en ging naar het waskamertje. Ze keek of Peggy iets in huis had om vlekken te verwijderen. Ze keek door alle kasten, en vond na even zoeken vanish. Ze deed wat op de kleren, liet het even inwerken en daarna recht de wasmachine in. Ondertussen hadden Ellen en Lillie zich snel gewassen en waren zich aan het afdrogen. Lillie kreeg een paar blauwe plekken en krabben in het oog bij Ellen.
"Ellen gaat het wel goed thuis?"
"J-j-ja hoor" antwoordde ze ongeloofwaardig
"We zijn toch familie, je kan me alles vertellen hé"
"Nou, deze incontinentie is voornamelijk door stress zoals je wel weet hé. Nu de examens eraan komen komt de stress er weer aan en het is wat erger dan anders. Mijn pa kan er niet meer mee lachen, hij heeft er echt genoeg van en heeft me dan wat 'disciplinaire klappen' gegeven."
"Oh Ellen," Lillie omarmde haar nicht. "als dit nog lang doorgaat moet je iemand inschakelen. Dit kan zo echt niet langer"
"Je hebt gelijk, maar ik wil er nu even niet over praten. Kom je Emma wacht op ons."
Emma had intussen Lillie's kleren opgehangen in haar kamer en lag op haar bed. Ze had ondertussen ook al haar pyjama aangedaan en een schone luier aangedaan. Door alle dingen van vandaag was ze even in slaap gevallen. Ellen en Lillie zagen haar slapend liggen op bed.
Ze besloten haar maar even te laten rusten tot Peggy terug was, dat had ze wel verdient na haar waswerk.
slaaf.johannes
Superlid
j
