Nog niet klaar Het Honk

Hoe goed is dit verhaal?

  • 1

    Stemmen: 0 0,0%
  • 2

    Stemmen: 0 0,0%
  • 3

    Stemmen: 0 0,0%
  • 4

    Stemmen: 0 0,0%
  • 5

    Stemmen: 0 0,0%
  • 6

    Stemmen: 1 100,0%
  • 7

    Stemmen: 0 0,0%
  • 8

    Stemmen: 0 0,0%
  • 9

    Stemmen: 0 0,0%
  • 10

    Stemmen: 0 0,0%

  • Totaal stemmers
    1

lkjhgfd

Toplid
Dit verhaal is compleet fictief ik heb het geschreven zoals ik het zelf graag zou lezen. Het is niet voor de AB maar de DL. Het gaat ook vooral over desperation en accidental wetting.

Giel is een jonge stoere vent. Heeft vrienden en een toffe hobby, sleutelen aan zijn brommer. Met zijn 18 jaar en een mbo opleiding tot monteur heeft hij een leven voor zich. Maandag tot en met vrijdag gaat hij naar school en vrijdag en zaterdag avond gaat hij naar het honk.

Het honk is de plek waar 6 jongens en 3 meiden in het weekend samen komen. Een oude koelkast vol met bier van de Aldi. Er zijn meubels die niet naar de kringloop zijn gegaan van overleden opa en oma’s maar naar het honk. Het grote huis van de ouders van Maud heeft een tuin. Het tuinhuis ver van het huis is veroverd door Maud en de vrienden en hebben het al een tijd geleden gedoopt tot het Honk. Al twee jaar zijn Giel en zijn vrienden hier aan het hangen.

De vrijdag en zaterdagavonden zijn het hoogtepunt van de week. Drinken, kletsen, lachen en elkaar opjutten en uitdagen. Deze zaterdag is niet anders dan een andere. Behalve voor Giel. Zoals ieder mens heeft ook Giel een verhaal en een probleem. Zijn probleem is dat hij bijna nooit in bed plast. Maar 1 tot 2 keer per jaar is er die droom dat je naar de w.c. gaat en als je iets te diep slaapt dan wordt je nat wakker.

Nu is er Daan en die houdt van een uitdaging en die heeft vaker mensen met een biertje op gekke dingen laten doen. In je ondergoed over straat rennen of je onder laten tekenen met een onuitwisbare stift. Daan was van de spelletjes en had altijd wel een uitdaging paraat om iedereen te laten meedoen. Daan had iets meegenomen deze zaterdag. Het was een drynites broekje. Zijn iets jongere broertje was niet zo mondig en stoer als Daan en had zijn eigen probleem. Daan had een broekje meegenomen van zijn broertje en had een spel bedacht. Door de biertjes was het toilet vaak een druk bezochte plek bij het honk.

Beste vrienden zei Daan ik heb voor jullie een spel. Het toilet is een soort van verboden gebied en de eerste die toch wilt gaan is af. En die draagt daarna deze drynites. En voor jullie informatie vertelde Daan we zijn al begonnen. De vrienden schrokken en giechelden. Maar Giel lachte niet zo hard. Hij wilde eigenlijk net naar de w.c. gaan. Maar de wedstrijd was begonnen.

Met 9 personen waren ze en de kans is groot dat ik niet als eerste naar de w.c. zou moeten dacht Giel. Met deze wetenschap verstreek het eerste uur. Maar het ging niet echt lekker. De druk op zijn blaas werd groter en het drinken van het bier ging door. Het was echt niet leuk meer en na een uur en een paar minuten was Giel het zat en stond op. Hij zei ik moet echt nodig, doei.

Hij vertrok naar de w.c. en bleef op zijn gemak zitten, het moment om terug te keren naar zijn vrienden kwam er aan. Hij keerde terug en Daan stond klaar met de woorden: sorry jongen. Hij wist wat zijn lot was en ging terug naar de w.c. en deed de drynites aan. Teruggekomen was er een stilte. De ogen van zijn vrienden gingen naar zijn spijkerbroek. De glimlachen verraadden dat iedereen blij was dat ze niet de pineut waren. Maar het ergste moest nog komen.

Een koud blik bier van een halve liter werd bij Giel in zijn handen gedouwd. Kom maat, drink maar op. Nog nooit dronk Giel zo langzaam. De avonden eindigden meestal rond 2 uur. Op dit moment was het inmiddels 1 uur en Giel wist dat hij binnen het uur echt wel een toilet nodig had. Hij wilde naar huis gaan en begon tegen Maud te vertellen dat hij er de volgende ochtend vroeg uit moest en dat hij wilde gaan. Peter en Guus hoorden het en stonden op en vertelden Giel dat dat niet de bedoeling was. Iedere week is het 2 uur voor we gaan. Ik denk dat jij nog wel een biertje lust.

De twee jongens hadden gelijk, nog nooit was Giel zo vroeg gegaan. Maar nodig moeten en dat het toilet verboden gebied is had hij maar te accepteren. Vanaf dat moment ging het snel. Na een paar minuten hield hij het niet zo goed meer en met die wetenschap plaste hij beetje bij beetje in zijn luier. Zijn blik bleef stoer alsof in zijn broek doen het laatste was wat hij deed. Maar de warmte van de plas was voor hem erg voelbaar. De eerste vrienden begonnen net iets over half 1 te zeggen dat ze moe werden en naar huis wilden. De hoge nood was verdwenen en had plaats gemaakt voor een vochtige warme luier. Giel nam de gok en deed stoer. Hij had bedacht dat nog een paar minuten blijven zijn aanzien zou redden.

De gok bleek juist. Iets voor twee uur nam hij de beslissing om naar huis te gaan. Vrienden reageerden nog wel even met de vraag of hij het droog gehouden had. Maar Giel loog vol overtuiging, jongens geen probleem. Hij zocht zijn fiets en ging naar huis.

Thuis aangekomen moest hij eerst van de luier af zien te komen. In het schuurtje trok hij zijn broek naar beneden en scheurde de luier van zijn lichaam. Goed om zich heen kijkend deed hij de container open en stopte de luier onder de vuilniszak die bovenop lag. Hij vond zijn sleutels in zijn broekzak en ging naar binnen, door naar de badkamer. Met een washandje maakte hij zich schoon en bedacht zich wat er was gebeurd. Het had erger kunnen aflopen.

Erg moe ging hij richting bed. Hij deed de koptelefoon in en onder de eerste noten van een muziekje dommelde hij meteen in slaap. Onbewust speelde de hele avond nog een keer af in zijn hoofd. Daan met de luier en zijn hoge nood. Nu ging iemand anders als eerste naar de w.c. Dat was echt een opluchting. Hij kon zonder gevolgen het toilet van het honk bezoeken. Hij deed een hele grote plas. En werd toen wakker.
 
Laatst bewerkt:

lkjhgfd

Toplid
Ik wist niet dat na mijn eerste verhaal ik meer wilde schrijven, maar ik vind het wel leuk om te doen. Bedankt ook voor de leuke reacties. Ik heb een hoofdstuk 2 gemaakt. Dus het fictieve verhaal zoals ik het graag lees gaat verder.

Hoofdstuk 2

Giel werd wakker en meteen komt dat herkenbare gevoel. O nee toch. Het is weer gebeurd. In zijn droom zo gelukkig over het naar de w.c. mogen en in werkelijkheid weer een ongelukje. Hij weet wat hem te doen staat. Het is 4.50 uur en aangezien dat hij nog bij zijn ouders woont kan hij er wellicht mee wegkomen. Iedereen in huis slaapt. De natte hoeslakens haalt hij van het bed en samen met zijn boxer spoelt hij deze op de beneden verdieping in de keuken zo goed mogelijk uit.

Na het uitwringen neemt hij het kledingstuk en beddengoed mee naar zijn slaapkamer. Gelukkig is het nog niet herfst en hangt hij zijn hoeslaken en molton in het raamkozijn. Met het raam open kan het drogen. Zijn slaapkamer deur gaat op slot.

Hij kruipt weer in bed en naast de natte plek op zijn matras moet hij de slaap weer gaan vatten. Hij schaamt zich gigantisch en weet dat het niet makkelijk wordt om weer in slaap te vallen. 18 jaar en in bed plassen. Het is misschien gewoon een ongelukje, met een biertje op is het eerder gebeurd. Maar het is verre van fijn om zo wakker te worden en het mag hem zeker niet meer overkomen neemt hij zich voor. In zijn hoofd maakt hij een lijstje met voornemens. Minder drinken, zeker geen alcohol, voor het slapen nog een keer extra gaan plassen en alles wat hij kan bedenken moet hij er aan doen.

Giel is met zijn gedachte ook bij Bente, een meisje dat pas relatief kort in het Honk komt. Gisteravond toen hij de uitdaging had verloren richtte hij zijn blik meteen op haar. Verliezen is nooit leuk en dat juist zij er bij was maakte dat hij nog erger baalde van zijn verlies. Hij wilde indruk op haar maken en het moeten dragen van de luier zal niet geholpen hebben.

Het bier van de avond ervoor was inmiddels ook uitgewerkt en het besef over wat er gebeurd was kwam steeds meer binnen. Daan met zijn domme uitdaging en je verlies moeten nemen. Ook dacht hij terug aan het moment dat het echt niet meer ging en de eerste stralen plas zijn luier vulde. Hij durfde niemand aan te kijken. Maar toen het kwaad al was geschied was Bente degene die hem aankeek toen hij opkeek. Ze moest eens weten dacht hij.

De deurklink ging heftig op en neer. De moeder van Giel riep zijn naam. Tijdens het wakker worden zag hij zijn slaapkamer. Raam open, lakens, natte boxer en een matras dat redelijk opgedroogd was. Bezoek, dat was de boodschap van zijn moeder. Natuurlijk is er de lichte paniek. Dit is niet anders uit te leggen dat Giel in bed geplast had wist hij. Hij deed of hij uit een diepe slaap kwam en riep naar zijn moeder geef ze wat te drinken. Ik moet even wakker worden. Ik ben er binnen een paar minuten.

Slapen was toch redelijk gelukt het was 10.05 uur en dat was 5 minuten later dan dat Bente, Peter, Bram en Eva hadden afgesproken om bij hem thuis te verzamelen. Het was voor gisteravond een leuk vooruitzicht. Deze ochtend was hij er totaal nog niet mee bezig geweest. Met het groepje waaronder Bente eerst wandelen naar het station en dan naar zee met de trein. Voor hij zich kon melden ging hij aan de slag met de wereldrecordpoging bed opmaken. De nog natte boxer verstopte hij onder zijn bed.

Hij melde zich beneden en werd warm onthaald met de kreet: slaapkop. Hij nam maar meteen de leiding om iedereen zo snel mogelijk uit huis te krijgen. Hij griste snel een appel mee en wenste zijn moeder een fijne dag. Lopend naar het station ging het over de gezelligheid van gisteravond. Giel mengde zich nog maar niet in de discussie. De natte luier en een nat bed speelde maar door zijn hoofd. Eenmaal in de trein was het Peter die begon. Hij zei: ik kan zo niet geloven dat je het droog hebt gehouden. Giel schrok. Hij dacht aan zijn natte bed en dacht hoe kan hij dat weten. Maar vlak daarna drong het door. De luier van Daan. De uitdaging was met alle biertjes ook vrij onmogelijk. Iedereen is wel 4 tot 5 keer naar het toilet geweest. En hij maar 1 keer. De plagende glimlachen keken hem aan. Glashard liegen had hem de avond ervoor ook geholpen. Zijn reactie was dat het echt zwaar was maar dat hij thuis gehaald had. Een vorm van respect kreeg hij, ook al dacht hij aan zijn natte luier. Bente keek hem aan en zweeg.
 
The name Bente is a girl's name of Danish origin meaning "blessed".
Bente, pronounced ben-tah, is a popular girls' name in both The Netherlands and Denmark though largely unknown in the English-speaking world.
bron
Ook ik kende deze naam nog niet en vind hem prachtig, zowel de betekenis als klank, die ik associeer met "lente" en "ben/zijn". Apart vind ik ook dat de naam EN Noordelijk EN Mediteraans klinkt. Net als je verhaal is het veelbelovend en heerlijk helder maar niet koud ;) Ik bente nieuwsgierig naar de rest om dit leuke verhaal niet te volgen.
 

lkjhgfd

Toplid
Hoofdstuk 3

Bente, Eva, Bram, Peter en Giel arriveerden op de plaats van bestemming. Een dagje naar zee was de afspraak en de mensen met wie ze waren zijn echt gezellig. Rond 11 uur komen ze aan op het strand. De helft van de strandtenten zijn nog niet eens open en het is rustig. Het was ook niet het beste weer voor een bezoekje aan het strand maar vandaag hadden de vrienden vrij.

3 Ice tea 1 koffie en voor Giel Cola was de eerste bestelling van de dag. Op de houten vlonders van het terras van strandtent Havana proosten de vrienden op een gezellige dag. Al snel gaat het gesprek over de avond er voor. Hoe gezellig het was en wie wat zei of gedaan had en natuurlijk kwam de luieropdracht van Daan ter sprake.

Het is Bram die de vragen stelde. Ten eerste wilde hij weten hoe het kon dat Giel zich gewonnen gaf en de luier aan ging doen. Giel zei niet veel en dacht aan wat er in werkelijkheid gebeurd was. Hij had de luier aan gedaan en in het bijzijn van zijn vrienden er in geplast. Al snel schoten de gedachten aan zijn nachtelijk ongelukje door zijn hoofd en het natte bed met alle ongemakken die daar bij horen. Hoe voelt dat nou, zo’n natte luier vroeg Bram. Giel antwoorde met: Gewoon een natte luier.

Zijn hartslag rees en hij besefte dat hij net in de strikvraag van Bram getrapt is. Lachend reageerden de vrienden en Peter riep: Ik wist het! Je hebt in je broek gepist gisteravond. Giel werd rood. Vermannen was de enige optie. Hij begon zijn verhaal. Die klote Daan met zijn opdracht die van uit het niets kwam. Hij legde uit dat hij al naar de w.c. moest en dat hij zich niet wilde laten kennen. Hij bekende maar meteen dat hij zijn best deed en dat het op een gegeven moment niet meer op te houden was en dat hij zijn luier vol had geplast in het bijzijn van zijn vrienden.

Langzaam ging het gesprek over in andere onderwerpen. En de dag werd gevuld met wandelen en praten en zitten in het zand op wat strandlakens. Tegen het eind van de middag besloten de vrienden op huis aan te gaan. Thuis aangekomen bood Giel de vrienden nog wat te drinken aan bij hem thuis. Net als in de ochtend is zijn ouderlijk huis een beetje de plek waar de vrienden over de vloer komen. Bijna iedereen was er wel klaar mee en ging naar huis. Gisteren was het al laat en voor sommigen begonnen de volgende dag de bijbaantjes van de zomervakantie.

Alleen Bente bleef. En dat vond Giel niet helemaal erg. De klik met Bente was er gewoon maar om er iets mee te doen lag niet zijn aard. Dolgelukkig was hij dat juist zij nog iets wilde drinken. Binnengekomen zaten de pa en ma van Giel aan de koffie. Normaal schoven vrienden aan bij de ouders van Giel maar Bente stelde voor: kunnen we niet op jouw slaapkamer kletsen. Ok zei Giel, met een fles cola, zak chips en 2 glazen gingen de tieners naar boven. Bente ging aan het voeteneind van het bed van Giel zitten. Giel in zijn bureaustoel.

Giel is niet zo goed in duidelijk maken dat hij Bente wel ziet zitten. De schaamte voor een natte luier speelt ook mee in zijn terughoudendheid. Bente is er makkelijker in en binnen een minuut weet ze het onderwerp over de luieropdracht weer op de agenda te zetten. Het was maar een opdracht en gekkigheid zij Bente. Ze voelde aan dat Giel iets dwars zat en wilde het gemakkelijker maken. En toen ze zei dat het in ieder geval geen echt ongelukje is besefte Giel dat nog geen halve meter van waar Bente zat het die nacht mis gegaan was en dat hij in bed had geplast. En dat was een echt ongelukje.

Bente kreeg een raar gevoel door de stilte die viel. Giel lachte er ook niet en hij begon over dat het zo’n gezellige dag was geweest. Ze kletsten nog wat en de vermoeidheid sloeg toe en Bente besloot op huis aan te gaan. Giel liep mee naar de voordeur en ze wensten elkaar een fijne avond. Er speelde alles door zijn hoofd. De luier, het bedplassen en die mooie Bente. Zijn ouders riepen nog hoe was het. Met een kortaf: heel leuk maar ik ga nu slapen ging hij naar boven.

Giel sloeg de lakens open en met alleen een boxer aan ging hij in bed liggen. Alles was droog en op zijn telefoon spelend lag hij nog een uur wakker tot het moment daar was dat hij zijn telefoon op de draadloze oplader legde en al snel in slaap viel. Weer kwam er de droom. Hij was weer op zaterdagavond in het honk. Bente was er en andere vrienden ook. Hij droomde verder. Daan was er weer en vertelde over de uitdaging van de avond. Wie als eerste moest moet de luier aan. In zijn droom was het Bente die meteen opstond, naar Daan liep en de luier aanpakte. Ze ging naar een andere ruimte en kwam terug en ging naast Giel zitten. Giel zag de verdikking in haar broek. Hij droomde verder. Hij moest zelf inmiddels nodig naar de w.c. Bente zei in zijn droom plas maar in je luier. Het klopte niet in zijn hoofd. Zij had immers de luier aan. De aandrang werd heviger en hij twijfelde. Kon hij plassen of moest hij eerst een toilet vinden.

In zijn droom moest hij kiezen en hij ging richting w.c. Deze was bezet en hij voelde de aandrang groeien. In zijn broek doen was geen optie. Dus net als zo veel jongens ging hij naar buiten en als het gezellig druk was is de naastgelegen heg ook een plek voor de jongens om te plassen. Hij snapte niet dat hij ineens zo nodig moest en liep naar buiten. Zijn blaas stond voor zijn gevoel op ontploffen. Ieder stap naar de heg werd spannender. Tijdens de laatste stap maakte hij zijn riem los. Aangekomen, de bovenste knoop en gelijk zijn rits. Hij hield het echt niet meer. In zijn droom haalde hij net op tijd hem uit zijn broek en begon meteen met plassen. Een warme straal kwam seconden lang uit zijn lichaam. Een groot gevoel van opluchting.
 
Laatst bewerkt:

lkjhgfd

Toplid
Weer bedankt voor de leuke reacties. Ik wil ook zeggen dat ik weet dat het verhaal langzaam gaat. En ik had al verteld dat ik dat ook leuk vind. Dit hoofdstuk is wel echt nodig voor een overgang naar meer actie. Dit is zeker niet het beste deel, mijn excuses, maar het is even nodig.

Hoofdstuk 4

Biep biep biep, de telefoon van Giel maakte lawaai. Bente had een appje gestuurd. Nog niet helemaal wakker wilde hij zijn telefoon pakken maar hij realiseerde dat zijn bed nat was. Geschrokken ging in een reflex zijn hand naar zijn kruis. Dubbel checken of het is wat hij denkt dat het is. En als snel vervloog de hoop dat het gevoel niet klopte. De droom waarin hij tegen de heg aan plaste buiten bij het honk heeft in zijn slaap voor de tweede nacht op rij voor een ongelukje gezorgd.

Zijn hoofd plofte in zijn kussen en de tranen stonden in zijn ogen. Hoe? Na een paar seconden wist hij dat in bed blijven liggen niks zou oplossen en het schoonmaken van lakens en boxer en matras kreeg meteen prioriteit. Tot hij bedacht dat hij een appje had gehad, hopend op een bericht van Bente.

Eerst die telefoon maar er bij pakken, hij wist niet waar hij aan toe was bij Bente. Zelf was hij ook niet duidelijk geweest. Ieder bericht en alle aandacht die hij van dat meisje mocht ontvangen was in zijn hoofd iets hoopgevends met bijbedoelingen. Het bericht zei: Hey, superleuk gisteravond. Ik hoop dat je lekker hebt geslapen. Wat doe je vandaag?

Lekker slapen was het probleem niet, wakker worden was niet zo lekker. Maar terugsturen dat de nachtrust minder prettig was door bedplassen is niet iets wat je doet. Zeker niet als je indruk hoopt te maken. In zijn bericht vertelde hij Bente dat hij prima had geslapen en dat deze dag in het teken stond van spullen pakken. Nog 6 nachten zou hij thuis slapen voor hij op kamers ging. In een studentenhuis in Delft is op dit moment iemand aan het inpakken en vrijdag heeft die persoon met Giel de afspraak om de sleutels van zijn kamer te geven.

Delft is voor hem ook niet het einde van de wereld, iets meer dan 30 minuten met de bus en hij is thuis. Maar de studentenkamer is te mooi om waar te zijn. 3 minuten wandelen en hij is op school en 6 minuten en hij is in de stad. Bovendien geen zus, geen moeder, geen vader en geen saaie arbeiderswijk zorgt voor een nieuwe fase in zijn leven.

De realiteit van deze ochtend is dat zijn natte bed toe is aan verschoning. Normaal is zijn moeder systematisch beddengoed van het hele gezin aan het wassen. Op maandagochtend zwemt zijn moeder met haar vriendinnen in het plaatselijke zwembad en vaders werkt gewoon. Met alleen zijn zus thuis pakt hij zijn beddengoed en boxers bij elkaar en gaat richting wasmachine. Hij moest goed nadenken en op intuïtie klikt hij op een knop wassen, een knop 40 graden en start. Een beetje poeder uit de kartonnen doos in het laadje en hopen dat het goed komt. 2 uur en 41 minuten geeft de machine aan voor dit programma.

Op zijn slaapkamer kijkt hij naar zijn bed. Een bijna perfect ronde natte plek midden op zijn matras is aanwezig. De deurbel gaat en hij negeert deze. Hij bedenkt wat er de komende dagen allemaal ingepakt moet gaan worden voor de grote stap naar de studentenkamer. Bureau, bed, kast die moeten zeker mee. Giel, schreeuwt zijn zus. Van onder aan de trap. Hij gaat op zijn bed af en pakt de onderkant van zijn matras vast. Hij zwiept in 1 beweging het matras ondersteboven. Deze land perfect in zijn bed en de deur opent.

Ik kom helpen zegt Bente. Ze had bedacht dat in de laatste week van de vakantie ze zich nuttig kon maken en dat ze misschien nog iets leuks konden gaan doen als Giel klaar was voor vertrek. Leuk vond Giel het niet. Ben je je bed aan het verschonen zegt Bente en kijkt naar het matras op zijn bed. Ja, werd tijd zei Giel voor zijn gevoel nonchalant. De gedachtes aan de onderkant van het matras zorgde in zijn hoofd voor grote paniek.

Kan ik helpen?, zei Bente. En liep richting het bed. Giel liep ook die kant op en zei: nee. Hij versperde de weg naar het bed en dirigeerde Bente richting bureaustoel. Ga zitten, zal ik koffie zetten... of thee?

Neuh, zegt Bente, ik wil helpen en als we klaar zijn kunnen we misschien nog iets leuks doen van de week. Giel’s hart maakte een sprongetje. Ondanks zijn afwachtendheid begon zijn droomvriendin over iets leuks doen. Voor hij kan reageren begint Bente meteen over zijn studentenkamer. Supertof dat je op jezelf gaat. Het is ook vlak bij haar school vertelde ze en ook meteen werd duidelijk wat haar bedoeling was. Ik kan mooi bij jou crashen als ik vroeg op moet. De vorm van zichzelf uitnodigen maakte Giel wel bang. Om met Bente in 1 kamer te slapen was natuurlijk leuk maar na twee nachten met ongemakken is het ook wel iets waar Giel nog een keer over na wil denken. Hoe leuk hij haar ook vind, hij wil eerst zeker weten dat hij zoals zo vaak het droog houdt ’s nachts. Het matras en de was zorgde voor stress. Weet je Bente zij hij. En hij stelde voor dat hij aan de slag ging met het inpakken en dat zij naar huis moest. Dan kunnen we vanavond naar de Bios.

Films zijn niet Giel zijn ding maar heel af en toe draait er iets dat hij echt kan waarderen. Om 18.30 uur bij de bios afspreken? Dat was zijn voorstel. Bente stemde in en ging met de reden dat hij geen tijd mocht verliezen al richting de deur. Ik kom er wel uit zei ze nog. Giel bleef op zijn kamer en inpakken en zijn bed schoonmaken en opmaken was zijn taak deze dag.

18.24 uur. Giel komt aan bij de bios. Veel te lang heeft hij gedaan over een keuze maken over zijn kleding en de gel in zijn haar. Maar als eerste arriveren was zijn doel. Bente kwam aangelopen. Ben je er eindelijk vroeg ze. Ik wachtte al 5 minuten. Giel verbaasde zich. 18.30 uur was toch afgesproken. Snel naar binnen en kaartjes, popcorn en een drankje en naar de zaal. Bente had haar ADHD moment en begon op het moment dat ze in de stoelen gingen zitten te praten. Tot de film uiteindelijk begon. Tot 18.45 uur vertelde ze alles wat ze wist over het nieuwe schooljaar en alles wat Delft te bieden had. Giel vond het geweldig. Allebei studeren. En dan ook nog je eigen plekje.

De film begon en zoals zo vaak bij Giel was het meteen boeiend. Ook Bente zat er helemaal in. Na 50 minuten fluisterde Bente naar Giel: De pauze mag beginnen. Giel had zijn fles bier leeg en de m&m’s op en was het met Bente eens. In de pauze een nieuw flesje bier en een zak chips zou zeer welkom zijn. Inmiddels was de film nog niet gepauzeerd en Giel bedacht zich dat het op de maandag best wel eens kon zijn dat er geen pauzes in de film zitten.

Zit er wel een pauze in de film vroeg hij Bente toen ze meer dan een uur in de film zaten. Bente antwoorde meteen: Natuurlijk. Ze willen toch popcorn verkopen. Giel had gezien dat de film maar 100 minuten is en had het gevoel dat dit wel eens een bioscoopbezoek zonder pauze zou gaan zijn. Hij pakte zijn bioscoopkaartje en met het licht van zijn telefoon las hij de details en snel zag hij onderaan zijn ticket staan: geen pauze.

Hij richtte zich tot Bente en vertelde het nieuws. Kut, reageerde ze. Ik moet best nodig. Giel vertelde dat ze dan het beste meteen kon gaan. Nee, nee, nee was haar besluit ik wil dit zien. Het duurt ook niet superlang. Oke dacht Giel. En stortte zich verder in de film. Deze was ook echt goed en op 5 minuten van het eind kwam alles goed en maakte de zaal zich op voor de afronding van het verhaal en de aftiteling. Giel keek naar Bente en wilde gaan informeren of de film haar ook zo goed bevallen was.

Bente keek anders. Ze draaide haar hoofd en zei: We moeten hier nu weg. Pas op dat moment besefte Giel dat Bente de strijd aangegaan was om een droge broek te houden. Zijn ogen gleden af naar haar kruis, maar in het donker was er niks te zien. Ze stonden op en als soort leider baande Giel een weg voor Bente richting toiletten. Aangekomen bij de toiletten waren deze op slot. Een medewerker was in de buurt en vertelde meteen dat het schoonmaken begonnen was en dat alleen de toiletten bij de in-, en uitgang op de begane grond van de bioscoop open waren. Giel keek naar Bente en schrok van haar reactie. We moeten nu naar beneden, zei ze. Richting de trap kregen Bente en Giel een overzicht van de begane grond. Naar beneden kijkend zagen beiden dat de rij bij de dames w.c. zeker nog 20 wachtenden had. Fuck dacht Bente.
 
Laatst bewerkt:

lkjhgfd

Toplid
Hoofdstuk 5

Hoge nood en drukke toiletten. Bente maakte meteen de beslissing we gaan hier weg en Giel en Bente verlieten de bioscoop. Buiten ging de focus voor beiden op hoe vinden we meteen een w.c. Iets verder lopen richting het centrum van de stad vinden we wel een café zei Giel. Het eerste café deed ook meteen dienst en ze gingen naar binnen en Bente zocht de ruimte om te plassen en riep naar Giel bestel voor mij een bier. Giel ging aan een tafel zitten met de 2 bier die hij aan de bar gehaald had. Bente kwam terug.

Dat zal een opluchting zijn geweest zei Giel. Bente antwoorde met ja, bijna. Het is niet helemaal goed gegaan. Giel schrok en Bente vertelde verder hoe ze enkele minuten eerder eindelijk bij de w.c. was en dat ze in fracties van seconden haar tas op de grond zette, riem en knopen losmaakte en al begon met plassen. Hooguit 1 hele seconde voordat Bente kon gaan zitten liep het gewoon. Maar het gaf niet want al de andere secondes dat ze op de w.c. kon plassen en niet in haar broek maakte het wel goed. Grote problemen zijn afgewend. Giels blik was op het kruis van Bente en inderdaad er was een kleine plek te zien in de lichte spijkerbroek van Bente.

Als je naar huis wilt snap ik dat zei Giel. Ja antwoorde Bente, heel graag zei ze. Ze dronken hun biertjes op en ondertussen ging het gesprek verder over wat er gebeurd was. Bente vertelde dat dit wel vaker gebeurd, niet omdat ze niet zindelijk is, maar ze vergeet wel eens dat ze moet plassen of dat ze er tijd voor moet nemen. Hoge nood is een regelmatig terugkerend probleem. Giel was een beetje verbaasd. Hij vroeg zich van alles af. Als reactie kwam de zin: Je wilt toch niet in je broek plassen? Heel ad rem reageerde Bente met: Jij hebt toch ook in je broek geplast. En inderdaad door die opdracht die Daan had verzonnen had Giel met een luier aan in zijn broek geplast niet heel lang geleden. Dat is heel anders, reageerde Giel. Het was een opdracht.

Wanneer heb je dan voor het laatst in je broek geplast? Die vraag zag Giel niet aankomen en werd ook snel afgewimpeld met een dat weet ik niet eens meer. Natuurlijk na de nachtelijke ongelukjes ging er van alles door zijn hoofd. Af en toe in bed plassen is wel een probleem en dat probleem speelt precies deze week een grote rol in zijn leven. Bente vertelde hem dat hij het niet hoefde te vertellen. Iedereen weet echt wel wanneer het laatste ongelukje is geweest maar ik snap dat je het liever niet verteld zei ze. Van jou weet ik het wel zei Giel.

Tijd om het café te verlaten en beiden gingen op huis aan. Vooral voor de gezelligheid waren de twee op pad maar ook de klik was zonder het uit te spreken heel erg goed. Met dat vertrouwen bracht Bente het nieuws aan Giel. Je mag mee naar mij thuis. Ik heb het huis alleen, mijn ouders zijn een paar dagen er tussen uit. Deze informatie en altijd de instelling dat dingen niet te snel moeten zorgde weer voor denkwerk. Nog nergens was er een plan om samen te zijn en nu met een huis voor hun beiden en de klik. Tuurlijk ging Giel mee.

Aangekomen liep Bente naar de koelkast en zonder te vragen of er behoefte was aan een drankje had Giel al een bier voor zijn neus staan. Het was nog lang geen middernacht maar het gesprek ging verder over van alles. Uren werden er gepraat. En gezellig was het. Rond 1 uur keek Bente op de klok en vertelde Giel de tijd. Beiden hadden niet in de gaten dat het al zo laat was en een niet te vermijden "de tijd vliegt als het leuk is" kwam voorbij. Bente wilde gaan slapen, hij mocht op de bank blijven slapen. Dit aanbod werd afgeslagen. Ze stonden op en wilden iets meer dan gedag zeggen, Giel stak zijn gezicht uit voor een onschuldige kus op de wang om bedankt te zeggen. Bente bewoog en hun lippen raakten elkaar net niet. In het ongemak werd het afscheid af geraffeld. Bente naar haar slaapkamer en Giel op weg naar huis.

Nog na genietend liep Giel nog best wel een flink eind huiswaarts. De druk op zijn blaas was inmiddels ook flink opgelopen en al wandelend dacht hij terug aan hoe het voor Bente was geweest. In die bioscoopzaal en de wandeling naar het café en dan het toilet maar net wel net niet halen. Het werd in gedachte zelfs een beetje opwindend. Zelf was het tijd voor een sanitaire pauze en als man is het voordeel dat je 's nachts een bosje of een steegje kunt gebruiken. De gedachte kwam om het maar eens op te houden tot thuis. Het was nog wel even wandelen maar na de gebeurtenissen waarin de gevoelens voor Bente ook een diepere rol begonnen te spelen had hij er plezier in. Sterker hij besloot met zichzelf de afspraak te maken dat hij pas thuis naar de w.c. mocht, wat er ook gebeurde.

Die afspraak kwam hem duur te staan. Ophouden van al dat bier houdt geen mens vol besefte hij. Bijna thuis werd de twijfeling dat hij controle kon houden over zijn blaas groter. Hij gaf zichzelf hooguit een minuut of misschien twee. De straat waar hij woonde liep hij in en zijn huis kwam dichter en dichter bij. Redelijk trots begon hij zich te voelen toen hij bij het huis was. Als grote jongen en droog zou hij over enkele ogenblikken binnen zijn en naar de w.c gaan. Bij de deur reikte hij naar zijn huissleutel in zijn broekzak. Oeps. Net als zo vaak vergeten en normaal was dat nooit een punt omdat er altijd reserve sleutels verstopt waren rond het huis. Het zit in de familie de vergeetachtigheid dus een een sleutel onder een bloempot vinden is niet moeilijk. Alleen het zo ontzettend nodig moeten en gaan zoeken was geen fijne combinatie. Eerst achterom en en onder de bloempot had hij geen succes. Een ander familielid had deze optie al gelicht om zonder eigen sleutel het huis te kunnen betreden.

Het schuurtje, aan een verroeste spijker onder een plank was het nieuwe doel. Maar eerst een hoekje zoeken om te plassen is misschien het beste idee. Het idee ging van tafel hij ging de strijd aan. De deur van het schuurtje kan niet eens op slot en hij ging naar binnen. Veel spinnenwebben en rotzooi moest hij voorbij gaan. Voor de plank met de sleutel stond het vol met spullen, geen gemakkelijke opgave om de sleutel te bereiken. De tijd drong en hij stak zijn hand uit maar kwam niet bij de sleutel. Hij leunde voorover en een voet kwam los van de grond en een straal schoot in zijn onderbroek. Shit, dacht hij. Het moet me lukken maar de sleutel was nog niet in zijn bezit. Hij deed een nieuwe poging en met het pakken van de sleutel plaste hij weer een flinke straal ongecontroleerd in zijn broek. De drang was groter dan ooit maar met de sleutel in zijn bezit verliet hij de schuur.

Op de laatste meters richting de achterdeur voelde hij tijdens het lopen aan zijn kruis om zo de schade vast te stellen. Het viel niet mee. Hij gokte op een plek ter grootte van een koffieschoteltje. Bij de achterdeur in het donker was het zoeken naar het sleutelgat en toen ging het lopen. Hij wilde wel maar het lukte niet meer om het op te houden. beetje bij beetje plaste hij met zijn broek nog aan. De sleutel draaide in het slot en zijn doel was nu de badkamer. Onderweg weer een straal en nog 1. In de badkamer Riem open, knoop los en nog een straal, rits naar beneden en eindelijk de w.c. Een verloren opdracht en een broek met een natte plek die aan 1 kant liep tot aan zijn knie was het resultaat. Spullen in de wasmand en met veel gedachtes maar onder de douche. Ondanks het verlies had hij wel plezier beleefd. Zijn gedachtes aan Bente en zijn eigen avond hadden wel iets en na het douchen ging hij slapen.
 
Laatst bewerkt:

lkjhgfd

Toplid
Het was ochtend en Giel was eindelijk droog wakker geworden. De afgelopen dagen speelden door zijn hoofd. De opdracht met de luier en weer in bed plassen en dan Bente, het meisje wat hij beetje bij beetje wel leuk begon te vinden, met hoge nood. Ook nog zijn eigen opdracht om het lang op te houden wat mislukte. Maar niks van dit alles, een nieuwe dag is aangebroken en het is een zondag. Het is 9.30 uur en er staat niks op het programma.

De twijfel om vrienden te appen is er maar eerst eten zoeken en ontbijten is verstandiger. Bliep!. 9.31 Daan op de app "vanmiddag chillen" was het hele bericht. Ik negeer het even dacht Giel ik heb een ontbijt echt nodig. bliep bliep bliep ging het even door en na het eten van cornflakes met melk keek Giel naar zijn telefoon. De vriendengroep van het honk had al zo'n beetje afgesproken om op zondagmiddag te gaan chillen. Daan en Maikel waren al naar de supermarkt voor kratten bier en om 15.00 uur is het honk open. Het thema: the sky is is the limit.

Toen kwam het appje van Bente..... ga jij ook?

Wakker worden was 1 ding maar begrijpend appjes lezen is ook iets. Het is niet dat Giel iets te doen had en daarom maar snel reageren met ja gezellig toch. En Bente beantwoorde al snel met mag ik langskomen, voordat we naar het honk gaan? Het was echt ongemakkelijk omdat Bente had aangebeld en ze was binnen gelaten door de moeder van Giel 8 minuten na het versturen van het appje. Giel was net zijn ontbijtspullen aan het opruimen en was daardoor niet op tijd aan de deur. De tijd tussen de app van Bente en het arriveren van Bente bleek veel te kort.

Zullen we naar je kamer gaan vroeg Bente. De moeder van Giel was zichtbaar teleurgesteld door deze vraag. Om 10 uur met een gezin en meer aan tafel wakker worden en ontbijten leek haar gezellig. De teleurstelling moest maar voor lief genomen worden en Bente en Giel gingen naar de slaapkamer. Giel ging in zijn bureaustoel zitten omdat Bente eerder de slaapkamer binnenging en op zijn onopgemaakte bed plofte. Bente begon meteen met praten.

"ik krijg het niet uit mijn hoofd" begon ze. Iedereen heeft iets en ik heb iets met luiers bekende ze. Giel wist niet wat hij hoorde. Hij had er niet bij stil gestaan en zeker nog nooit over nagedacht en toevallig onbedoeld te veel ervaringen gehad met plassen in een paar dagen. En Bente was inmiddels een soort droomvrouw voor hem geworden.

Terug naar het gesprek en Bente ratelde maar door. Ze bekende Giel al leuk te vinden en in die avond in het honk waar voor Giel de vernedering begon, daar begon voor Bente de obsessie. Giel moest een luier aan. Ze wist dat het stom was en dat het niet slim is om het zo op te biechten maar ze moest iets met de gevoelens. Giel was verstijfd. Hij zei bijna niks. Een klein compliment kwam er uit in een erg lullige vorm. Ik vond het wel spannend dat je zo nodig naar de w.c. moest in de bioscoop.

Daarna was het stil. Niet in de hoofden van Giel en Bente. Ik snap dat het nu klaar is zei Bente. De afgelopen week stond gewoon in het teken van die avond in het honk. Giel durfde helemaal niks en een pijnlijke stilte daalde neer. iedere seconde duurde een minuut en iedere minuut een uur. Giel was wanhopig en stond op en ging op bed zitten bij Bente. Ze was ook zo mooi. Hij schrok, hij dacht naast haar te gaan zitten maar in de verwarring ging hij tegen haar aanzitten. Om het op te lossen begon hij meteen met praten.

Fijn dat je eerlijk bent en ik weet ook niet goed wat ik wil. Alsof een andere de ziel die woorden vertelden tegen Bente zei hij ook: ik heb een superleuke week gehad. Je moet je zelf zijn en ik vind het dapper dat je dit vertelt. Tot die zin die er uit floepte had hij nagedacht en hij twijfelde of hij moest blijven praten of dat hij nu Bente aan het woord liet.

Dank je zei Bente, je zult me wel stom vinden. Giel reageerde. Nee absoluut niet. Hij dacht na en begon: Wil je mijn vriendinnetje zijn? De tranen kwamen in de ogen van Bente en viel Giel om zijn schouders. Na een paar seconden liet ze los. Giel en Bente keken elkaar aan en toen dacht Giel alles of niks. Hij kuste haar.

Het was maar een paar minuten over 15.00 uur en Giel en Bente kwamen samen het Honk binnen. Van alle vrienden waren ze de laatsten die er aankwamen. Ouderwets gezellig was de middag en niemand had in de gaten dat er een vonk overgeslagen was tussen Giel en Bente. Ze waren er ook erg tevreden mee. Rond half 6 fluisterde Bente in Giel's oor ik moet plassen. Giel had het nog niet echt door dat Bente iets probeerde uit te lokken. En hij zei eerst dan moet je naar de w.c. Daarna zei hij ik moet ook. Zullen we naar huis gaan opperde Bente. Nu al, was Giel zijn reactie. Ja zei Bente maar je mag niet naar de w.c. en ik ook niet.

Giels gedachten gingen een week terug naar de uitdaging met de luier en waar hij voorheen had gedacht ik begin er niet aan keek hij Bente aan en nam de uitdaging aan. En ze begonnen met afscheid nemen van hun vrienden. De weg naar huis was zo erg nog niet. Een beetje oncomfortabel. De straat in lopend merkte Giel wel dat het bier zijn werk deed. Natuurlijk hield hij Bente in de gaten. Het leek er redelijk onder controle. Thuisgekomen gingen de twee naar boven. Giel probeerde meteen Bente over te halen om naar de w.c. te gaan. Nee zei Bente je bent de uitdaging aangegaan!

De klik is er en beiden kletsen over en weer tot Giel bedacht van strategie te wisselen. Hij moest echt nodig. Maar daarom koos hij de aanval. Beetje bij beetje waren ze al dichter bij elkaar gekomen en Giel begon en porde vanuit het niks in de zij van Bente. Van schrik overvallen slaakte ze een kleine kreet en Giel begon zo goed als het kon te kietelen. Het ging mis bij Bente en door verrassing van de aanval van Giel plaste ze een beetje in haar broek. Wat een eikel dacht ze want ze wist waar ze aan begonnen was. Ze kan het heel goed ophouden en ze hoopte alleen dat Giel het het ging opgeven. Ze stompte Giel. En Giel moest heel erg lachen.
 

lkjhgfd

Toplid
Stop! Bente gaf zich gewonnen en zei, we mogen naar de w.c. Nu Giel Bente zo ver had dat ze bijna alles in haar broek deed zei Giel uit eigen lijfsbehoud Ok. Hij moest zo nodig plassen en nu kon hij zonder gezichtsverlies opgeven. Er streek een soort van rust neer omdat ze naar de w.c. mochten. Wie gaat er eerst? Dat was de vraag. Dames gaan voor zei Giel, beseffende dat zijn blaas ook geen minuten meer nodig had om te ontploffen. Beiden stonden op van het bed en gingen richting badkamer. of.... zei Bente.

Giel begon snel met vertellen dat het voor nu oke was en dat er maar naar de w.c. gegaan moest worden. Bente ging eerst en Giel voelde zijn blaas op knappen staan. Bente kwam uit de w.c. en maakte een schijnbeweging naar Giel. Hij schrok een klein beetje en ging snel de w.c. in. Wat is ze vervelend dacht hij nog, het ging net goed. Ze kropen daarna in bed. Alle spanning en gekkigheid werden omgezet in kroelen en knuffelen. En moe vielen beiden in slaap.

Bente was als eerste wakker en voelde zich gelukkig. Niet alleen omdat ze smoor op Giel was en was blijven slapen maar ook omdat hij niet meteen haar de deur had gewezen na haar bekentenis. Had ze het echt verteld? Had hij echt zo gereageerd? Nog zeker lag Bente een uur wakker voordat het eerste teken van Giel zou komen. Ze wist van zijn ongelukjes van de afgelopen tijd en langzaam bewoog ze haar hand onder de dekens. Vurig hoopte ze dat het mis gegaan was bij Giel. Richting zijn kruis hoopte ze nattigheid te voelen en hoe langzaam dichter ze in de buurt kwam met haar hand hoe sneller de hartslag ging. Uiteindelijk bij de boxer van Giel kwam de bevrijdende gedachte. Giel die ze zo leuk vond had deze nacht ... niet in bed geplast.
 

lkjhgfd

Toplid
Giel werd wakker en zag dat Bente al wakker was. Goedemorgen, zei hij en Bente reageerde met een goedemorgen. Giel was net wakker en was nog bezig met wakker worden maar Bente had nagedacht over wat ze echt wilde. Alles of niks was haar motto. Ze hoorde zichzelf de vraag stellen. Zullen we vandaag een strijd aangaan? We zijn allebei vrij en we hebben de komende 24 geen verplichtingen. Laten we een spel spelen. De w.c. is verboden terrein vandaag en we gaan elkaar uitdagen om er achter te komen wie de zwakste blaas heeft.
Giel moest nog wakker worden maar zei prima. Een paar dagen geleden zou hij gedacht hebben wat raar maar de combinatie van Bente en de spanning nam hij nu voor lief. Ik ga nog snel naar de w.c. en dan kunnen we beginnen zei hij.
Nee nee zei Bente dat hebben we net afgesproken geen w.c.'s voor 24 uur.
Hoeveel spijt kun je hebben in een minuut nadat je wakker bent geworden dacht Giel. Wat gaan we dan doen was zijn vraag. Bente formuleerde de regels alsof ze er dagen op had zitten broeden. Geen w.c. We mogen luiers en de eerste die het niet meer kan ophouden krijgt een redelijke straf van de ander.

Giel wist niet helemaal waarin hij beland was maar stemde in. Ze is zo leuk en in zijn achterhoofd wist hij dat hij Bente wel aan kon. De eerste vraag die in hem op kwam was hoezo luiers, heb je die dan. En Bente zei meteen dat degene die als eerste het niet meer kan ophouden moet bij de apotheek volwassen luiers kopen. De eerste deal werd hiermee duidelijk en Giel's hartslag werd meteen verdubbeld. Luiers kopen! Hij kocht niet eens brood voor zichzelf. De dag was begonnen en hij was met Bente het aangegaan en dat was het eerste spel van de dag. Degene die als eerste moet plassen en opgeeft moet in de rij bij de apotheek voor luiers.

Stoer bleven beiden de eerste 2 uur na wakker worden, hoewel het lichaam al zwakker werd, door zelfverzekerd over te komen hoopten beiden op opgave door de ander. Bente was het domme brein achter deze dag. Ook zij moest al nodig na het ontwaken. Het huis hadden ze deze dag voor zichzelf. Alle familieleden waren er op uit en met het lekkere weer waren ze in de tuin gaan zitten. Het geklets ging over van alles maar ook veel over de groep vrienden uit het Honk. Beiden wilden ze zich niet laten kennen maar het hoge woord kwam er uit bij Giel. kutzooi Bente, ga alsjeblieft naar de w.c. Ik kan niet meer. Jammer reageerde Bente er is maar 1 optie. In je broek doen. Giel probeerde haar nog over te halen om beiden naar de w.c. te laten gaan. Toen Bente reageerde hoorde hij niet eens meer wat zij zei, de eerste straal schoot in zijn onderbroek. Het ophouden ging daarna alleen maar goed door het actief op te houden. Bij iedere vorm van ontspanning gingen er straaltjes zijn broek in. Bente merkte niets en was de regels aan het herhalen en aan het uitleggen dat ze dit spelletje nu eenmaal aangegaan waren. Ik heb verloren gaf Giel toe en nadat de ogen van Bente op de natte plek in de broek van Giel afdwaalden besefte Bente dat haar vriendje had verloren. Het was opwindend maar ze vond het ook sneu. Ze stond op en gaf hem een kus. Laten we beiden naar de w.c. gaan en dan gaan we daarna naar de apotheek. Dan gaat ons spel verder.

Het is niet eerlijk vond Giel. Het is nu Bente's beurt, ze moet ook heel nodig dat kan niet anders. Bente haalde Giel over. Nu douchen en opfrissen en naar de w.c. en dan begint er gewoon een nieuwe ronde. Ik zal twee glazen water drinken omdat jij net verloren hebt. Dat klonk goed bij Giel en hij ging akkoord.

De twee staarden naar de apotheek. Beiden op de fiets keken ze naar het gebouw. Giel moest naar binnen en op aanraden van Bente vragen naar een volwassenluier voor bedplassen. In zijn hoofd maakte Giel een verhaal dat hij een luier nodig moest hebben omdat hij 's nachts wel eens een ongelukje had. klonk logisch. Maar voor de deur van de apotheek begon het stijgen van zijn hartslag. De medewerkers hier verkopen ze wel dagelijks en zullen niet zo snel opkijken. Dat hield hij zichzelf voor. Maar denkend aan dat moment aan de balie dat hij de woorden "heeft u luiers" ging zeggen zorgden voor grote paniek in zijn brein.

Hij vermande zich en zei geen letter tegen Bente en stapte van zijn fiets en ging naar binnen. Een vriendelijke dame begroete hem en vroeg wat ze kon betekenen. Er was niemand in de winkel en dat nam in ieder geval een hoop stress weg. Dit was het moment, zijn beurt om te praten. Ik zoek incontinentiemateriaal voor iemand die in bed plast hoorde hij zichzelf zeggen. De dame achter de balie reageerde professioneel. Een jongen van 18 is niet de gangbare klant voor luiers. Voor een beetje of veel urineverlies zei ze. euh.. veel in 1 keer zei Giel. Waarom begon hij over in 1 keer vroeg hij zich af. Hij had gewoon veel kunnen zeggen. De dame stelde wat voor en Giel ging er meteen in mee en zei ja is goed. De dame vroeg of hij via de dokter er was en met alle haast die hij had en het hart dat bonsde in zijn keel zei hij nee doe maar deze. De dame van de apotheek werkte maar mee en rekende af en zocht onder de toonbank naar een plastic tas. Het pak Tena ultima verdween er in en werd overhandigd aan Giel. Hij zat er midden in. schaamrood in zijn gezicht en overslaande hartslagen. Hij draaide zich om en verliet het pand. Ook Bente's hartslag steeg toen ze Giel naar buiten zag komen. Als je goed keek zag je door de witte plastic zak het Tena logo. Rijden liefje zei hij en gehaast fietsten beiden naar Giel's huis.
 

bosma22

I love good stories, writing and music
Great new chapters love how you introduced the diapers and can’t wait to read Giel and Bente’s experience wearing especially Giel just because I relate to him more
 

lkjhgfd

Toplid
De plastic tas werd op bed gezet en Giel keek er naar. Bente ondernam actie haalde het pak luiers uit de tas en plaatste het op bed. Strak in de verpakking zaten maar liefst 21 stuks luiers samen geperst. Het zachte plastic van de verpakking scheurde en Bente trok na een kleine worsteling de 1e luier tussen de andere vandaan. Giel wist nog niet waarom hij hier aan meedeed maar zag hoe Bente de luier uitvouwde. De schrik sloeg om zijn hart. Dat ding is megagroot was het eerste wat hij uitbracht. Bente vond het ook spannend. Was ze te ver gegaan met deze waanzin? Het voelt leuk en spannend maar om als volwassene hiermee bezig te zijn was ook wel raar.

Beiden beseften dat er eigenlijk geen weg terug is. En de wedstrijd is aangegaan. Bente legde de luier op bed en Giel wilde de kamer wel verlaten zodat Bente discreet zich om kon omkleden. Bente's blik eindigde in Giel's ogen met maar 1 boodschap. Ga maar liggen. Inmiddels wel gewend aan stijgende hartslagen probeerde Giel zich er uit te praten. Ieder mag zelf kiezen om een luier aan te doen. En al zou hij een luier nodig hebben dan tegen de tijd misschien kon hij het zelf wel.

Bente dacht er anders over en begon meteen met het over halen van Giel. Ze vindt hem zo leuk en alleen al het idee dat op deze korte termijn ze op dit punt waren wond haar op. Als hij nu ging liggen en zij mocht de luier bij hem aan doen zou haar zo gelukkig maken. De enige optie die Giel had was er aan overgeven. Broek uit en hij ging midden op zijn rug op de luier liggen en vouwde hem snel naar zijn navel zodat er zo min mogelijk tijd was om er zo kwetsbaar bij te liggen. Ook met de plakkers wilde hij zelf mee aan de slag gaan maar Bente greep in. Eerst de onderste zei zij en daarna de bovenste. Het was best strak dacht Giel die alweer naar zijn broek en onderbroek aan het zoeken was.

Ga je mij ook helpen? Bente had de volgende luier en ging al op bed liggen. Niet dat er een keus was pakte Giel de luier en stuntelde met het uitvouwen. De enige ervaring was in het honk toen die opdracht kwam. En een drynight is wel heel iets anders dan deze joekels van luiers. Bente hielp door ruimte te maken en Giel legde de luier onder haar en vouwde snel de luier om haar heen. De eerste plakker en de tweede plakte hij lekker strak. De ander twee plakkers volgde en Bente greep Giel en gooide hem naast haar tegen haar aan. Ze pakte hem vast en zei zacht: Superlief dat je dit voor me doet. Het is wel een beetje gek maar wel leuk. Succes met de wedstrijd. Giel keek haar aan. 2 seconde stilte volgenden en snel vonden ze elkaars lippen. Ze kusten en bleven geluierd tegen elkaar aan liggen in bed.
 

bosma22

I love good stories, writing and music
Nice chapter again I love Giel so much he’s my favorite character in this story and can’t wait to find out how he’ll find it to wear a diaper now they have them
 

lkjhgfd

Toplid
Het was begonnen de wedstrijd wie het het langst kon ophouden. Giel en Bente allebei een luier aan in de slaapkamer van Giel. Bente begon meteen dat het tijd was om iets leuks te doen. Naar het park of uit eten of zo. Giel schrok en naast dat hij er niet klaar voor was om de straat op te gaan geluierd durfde hij het ook niet. Bente's betoog begon. Mensen zien het echt niet. enz.

De overtuigingskracht van Bente was hem de afgelopen dagen al bekend geworden anders was hij nu niet hier in een luier. Hij kwam snel met het voorstel om een rugtas met biertjes mee te nemen naar het park en daar in het gras te zitten. Niet zijn comfort zone maar op een doordeweekse dag zal het er niet heel druk zijn en het park is niet ver van zijn huis.

Hier? ja is goed zei Giel en Bente zette de tas met 6 blikken bier in het gras. Het weer was meer dan prima ook al was het niet aangegeven. Giel ging zitten en Bente ging strak tegen hem aan zitten. Ze streelde snel de rug van Giel van boven naar beneden en langs de rand van zijn luier van links naar rechts. Spannend zei ze. Jammer voor je dat je als eerste nat bent. Het initiatief lag bij Bente en ze maakte de tas open en haalde twee biertjes te voorschijn. Ze begonnen te kletsen en na 1 kwam bier 2 en 3. Twee uur hadden ze al zeker het over van alles en nog wat gehad. Toen kwam de eerste aandrang.

Het bier was op en Giel moest ineens nodig, hij checkte Bente maar die gaf geen teken over haar blaasinhoud. Ergens wist hij dat het moment zou komen maar nu het begin van nodig moeten was gekomen was het toch een beetje schrikken. De keuze om er van af te zijn en zo in zijn broek te doen of echt zo lang mogelijk ophouden schoot door zijn hoofd. Het tweede was uiteindelijk zijn bedoeling. Voor de eer ging hij zich bewijzen.

Stil zitten in het gras was niet het slimste omdat stilzitten sowieso niet echt meer ging. Zullen we naar huis lopen stelde hij voor en Bente die geen blijk had gegeven van nodig naar de w.c. moeten stemde in. Ze verborg het goed maar inmiddels was bij haar ook het sein ik moet plassen gegeven. Het was een paar minuten lopen en onderweg werd duidelijk dat de biertjes hun werk deden. Vlakbij het huis van Giel schoot er een straaltje in zijn luier. Hij stopte met lopen en Bente reageerde meteen. Gaat het goed? Giel hervatte zijn pas en loog zo overduidelijk dat er niks aan de hand was. Het was misschien 300 meter tot zijn huis maar het idee dat ophouden niet uitmaakt want de luier gaat toch nat worden in combinatie met inmiddels heel nodig moeten.

Weer een straaltje en weer 1 en Bente zei heb je in je broek geplast? En beetje zei Giel en tegelijkertijd spoot er weer een straaltje uit en weer en weer en weer. Zijn hoofd werd rood. Bente vond het leuk en spannend en zei uit medelijden dat ze door moesten lopen. De voordeur sloeg dicht en Bente en Giel gingen naar zijn kamer. Bente kuste Giel en voelde snel aan zijn luier. Heb je een ongelukje gehad? Zei ze. Giel zei niks. Hij raakte opgewonden. Hij pakte Bente beet en gooide haar op bed. Hij hield haar vast aan haar polsen en zei dat het nu haar beurt is. Bente moest zo ontzettend nodig maar bleef zich verweren. Nee zei ze. Jij hebt in je broek geplast. Ik niet. Giel liet een pols los pakte haar in haar zij. De kriebeling en de onverwachtheid overviel Bente en ze gilde een beetje. Op dat moment was haar luier niet meer droog. Ze deed boos naar Giel maar was dat helemaal niet. Ik plas in mijn broek. En Giel had haar waar hij wilde.

Stoppen is geen optie, hij stoeide en porde en kriebelde een minuut lang en Bente had geen verweer. Ze plaste en lachte. Na een minuut zei Giel: Genade? Ja zei Bente al heeft het geen zin ik heb net heel erg in mijn luier geplast. Giel viel naast Bente in bed en besefte hoe gek ze waren. Allebei een natte luier. Ze vonden elkaar in bed en hebben een hele leuke middag.

Tijd voor een douche en voor de volgende wedstrijd. wie plast er vannacht in bed?
 
Bovenaan