Geschreven door: Tim_dl
Het was als een gewone dag begonnen. We werden wakker gemaakt, en we moesten ons omkleden. Dus pyjama uit, en dan naar de douche lopen. Maar dit keer ging het net even anders. Er klonk een grote gil van achteruit de slaapzaal. Het was Danny, Er kwamen zoveel mensen aangesneld, dat hij begon te huilen. Iedereen vroeg wat er allemaal aan de hand was. Danny zei dat zijn bed was. Hij zei altijd dat zijn bed nooit nat zo worden. Die van anderen waren wel vaker nat geworden, niemand maakte er een probleem van. Maar waarom zou Danny het nu wel doen? Het bleef een raadsel. Niemand wist het. Nou ja, ik ging maar douchen.
Toen kwam mijn beste vriend Floris naar me toen. En hij zei: "weet je waarom Danny nou een probleem maakte?" hij legde het verhaal aan me uit. Weetje het zit allemaal zo, zijn bed was nooit nat. Hij plaste wel eens overdag in zijn broek. Maar dat was maar eens enkel. Dan schaamde hij zich rot, maar hij maakte er zelf nooit echt een probleem van. Onze bedden waren wel vaker nat geworden geregeld 2 keer per maand. Dan kreeg je gewoon een zeiltje en klaar, daarom had elk bed ook een molton onder legger. Maar Danny Had naar mijn weten nog nooit een nat bed gehad. Daarom vertelde Floris het me.
Hij zei (we waren nog steeds aan het douchen met zijn tweeën de rest was al aan het eten) Danny draagt normaal dag en nacht een luier, omdat hij incontinent is. Ik schrok me dood, want dat had ik echt nooit verwacht, ik dacht wel dat er wat mis was, omdat hij nooit met ons ging douchen of omkleden.
Na nog wat napraten gingen we ons afdrogen. En we liepen naar onze lockers. Het was doodstil, tot we opeens iemand hoorden snikken. We gingen kijken, het bleek Danny te zijn die zielig alleen in een hoekje zat met alleen maar een dikke luier om. Hij schrok en het was meteen stil. We waren ons even vergeten aan te kleden, daarom pakten we gauw een kledingsstuk, en trokken het aan. En we liepen naar de weer snikkende Danny.
Ik vroeg: wat is er aan de hand, waarop hij met luid snikkende toon antwoorden; Zie je dat dan niet, die luier? Daar voegde Floris aan toe, dat is toch niet zo erg, ik weet hoe het voelt. Want ik ben zelf ook een bedplasser geweest. Maar jij was het alleen maar s'nachts, ik ben het ook overdag. Ik zei dat maakt toch niet uit, je hoeft je daar heus niet voor te schamen, anders zat je niet hier in dit soort van tehuis. Danny leek al weer wat vrolijker.
Vertel eens hoe komt het nou dan dat je bed nat was, je had toch ene luier om? Hij zei: Ja normaal draag ik er altijd 1 overdag en s'nachts, maar omdat ik nu al een hele week s'nachts en overdag droog was, dacht ik dat het eindelijk over was. Dit was de tweede keer dat ik zonder luier sliep. Ik was er gister al voor gewaarschuwd, dat als mijn bed nat zou worden dat ik voortaan een nog dikkere luier ommoest, zodat iedereen het zou kunnen zien. Aan het gezicht van Floris zag je dat hij medelijden had.
Ik zelf vond het ook wel zielig voor hem, maar ik wist echt niet dat hij dat was, je zag het helemaal niet aan hem, misschien als je het zelf was geweest, dat je het wel zou herkennen, maar als je bijna nooit een luier aan heb, en je weet niet hoe het eruit ziet met kleren erover, dan zou je het nooit zien. Danny ging verder met vertellen. Mijn grootste geheim kan ik nu ook wel aan jullie vertellen, alleen als jullie beloven het niet verder vertellen. Daarmee stemden we in.
Hij begon weer zachtjes te snikken. Het begon een beetje koud te worden, doordat het tochtte, maar misschien kwam het ook wel omdat ik voelde dat het spannend werd. Aan Floris zijn hoofd zag je dat hij hele serieus was. Danny haalde diep adem. En vertelde: Vroeger toen mijn broer Kees er nog was vond ik die luiers helemaal niet erg. Hij verzorgde en verschoonde me, meestal deed hij dat op een speciale manier, zo dat ik er opgewonden van werd. Hij smeerde en masseerde mijn ballen altijd zo lekker in met die billen zalf.
Soms als ik stout was, omdat ik in mijn luier gepoept had, gaf hij eerst een Fikse tik op mijn billen. Want dat mocht nooit van hem. Hij masseerde dan ook niet lekker, eerder pijn saam. Hij had de sleutel van de voorraadkamer, daarmee nam hij de luiers voor mij mee, hij was eigenlijk een deel van het verzorgingsteam. Op een keer nam hij iets mee uit die kamer, en ik wist niet wat het was, het was blauw. Ik had gepoept, en hij maakte met tegen zin schoon.
Hij pakte dat blauwe ding en stopte het in mijn gaatje, in ene ging dat ding opzwellen, zodat het er niet meer uitkon worden getrokken, dat ding begon ook hevig te trillen, al gauw kwam ik klaar en kreeg ik een schone luier. Hij gaf nog een tikje op mijn kont en hij liet me even alleen liggen op de verschoningstafel. Na een minuut was hij terug. Met een tasje.
Hij vroeg omdat ik jou nou al enkele jaren verschoon vraag je ik nu om 1 gunst, Ik zei meteen ja. Kees begon te glinsteren. Hij legde het plan uit wat ik moest doen. Ik schrok wel een beetje. Maar ik had het voor hem over. Hoe vies het ook was, ik dacht aan alles waarmee hij mij een plezier had gedaan.
Hij zei ik ga alvast liggen. Hij trok mij van de tafel af en ging er zelf op liggen. Ik maakte het tasje open en ik zag wat hij bedoelde. Er zaten allemaal baby spulletjes in. Ik schudde het leeg op de tafel. Ik bekeek het allemaal goed en Kees zei, begin maar ik ben er klaar voor, je mag me pijnigen en vernederen. Ik knikte en ik begon met zijn schoenen uit te trekken. Daarna zijn sokken, en zijn spijkerbroek. Nu lag hij alleen nog maar met een string en een T-shirt aan op de verschoningstafel.
Ik trok zijn T-shirt uit. Ik begon er ene beetje opgewonden van te raken . Ik rolde hem om. Nu lag hij alleen met een witte string op zijn buik of het matje. Hij begon te praten, Ik riep heel hard; STIL en ik gaf een kei harde ruk aan zijn string. Daardoor knapte hij in zijn spleet en hij schreeuwde het uit. Daardoor gaf ik hem met mijn flakke hand ene pets op zijn bil. Hij begon te huilen. Ik had hem nog nooit huilend gezien en daardoor stopte ik en ik vroeg: Heb ik je te erg pijn gedaan? Waarop hij antwoordde, ja en daarom huil in van blijdschap. Zal ik maar verder gaan dan en mijn broers oogjes begonnen weer te glinsteren. Hij vertelde werkelijk alles aan mij dus wist ik ook dat hij nog nooit echt was klaargekomen.
Zoals hij wel altijd bij mij deed. Daarom pakte ik een hele hand zalf en begon ik hem in te wrijven. Hij vond het blijk baar lekker en wreef door. Maar er gebeurde maar niks. Weer huilend zei hij: ik wil ook zo graag een binnen pret hebben. Maar ik kan ook helemaal niks. Ik vind het zo zielig voor hem, dat ik besloot hem te pijpen, ik had ergens gelezen, dat dat altijd helpt. Ik begon en hij vond het fantastisch. Hij begon aan mijn luier te likken. Hij begon te schokken en hij kwam klaar. Ik ging verder met de behandeling. Ik pakte ene luier en deed hem bij hem om. Daarna een plastic broekje, maar daar zat een slotje op zodat hij niet uitkon.
Ik drukte hem per ongeluk vast zodat hij niet meer los kwam. Kees merkte het niet, dus liet ik het zo. Ik pakte de romper en deed hem bij hem aan. Daarna weer zijn broek en T-shirt. Hij bedankte me en hij bracht me terug naar de zaal. Het bleef even stil. Ik rilde helemaal. En Floris zei als eerste iets, Ik zal het geheim bewaren. Ik besloot ook maar OK te zeggen. Nu begon ik het toch echt koud te krijgen want ik zat alleen maar in een boxer met een stijve piemel. En Danny merkte het op, hij zei: jij vond het vast ene opwindend verhaal, waarop ik een beetje verlegen antwoordde: Euh.... Ja.
Ik stond op en liep naar mijn locker. Pakte kleren en kleedde me aan. Floris deed hetzelfde en ik gooide ook nog wat kleren naar Danny, waardoor hij weer begon te huilen. Ik vroeg wat er aan de hand was. Hij zei: ik mis Kees zo, nu hij weg is. Ik vond het eerst niet erg om luiers te dragen omdat hij mij altijd verschoonde, maar nu hij al weer een half jaar weg is, vind ik het vreselijk.
Floris kwam als eerste met een idee. Zullen wij je voortaan verschonen en Danny vroeg: Meen je dat? JA, dat meen ik. Ik stond op en liep naar de slaapzaal. Ik dacht na over alles wat hij verteld had. Ik vond het zo spannend en opgewonden verhaal, dat ik verder alles over luiers moest weten. Ik liep naar de eetzaal en daar waren ze al bezig met afruimen, en ik liep maar gauw terg met de gedachte, ik eet vanmiddag wel.
Ik kwam Floris tegen op weg naar de slaap zaal. Hij zei: laten we het tegen het verzorgingsteam vertellen. Verbaasd vroeg ik wil jij zijn geheim vertellen? Neen schudde hij we gaan vertellen dat wij hem gaan verzorgen. Nou OK dat is goed dan maar stammelde ik een beetje verward uit. Het team reageerde enthousiast. We kregen allebei een sleutel van het voorraadhok en ik was blij. We kregen de instructie alleen iets te pakken wat we echt nodig hadden. We liepen allebei trots terug naar Danny, hij begon te huilen van blijdschap toen we hem over het verzorgen vertelden.
Mijn luiers zijn op. Willen jullie even nieuwe voor mij halen? Maar welke maat moeten we dan? Vroeg Floris. Nou gewoon, pas hem maar, als je hem past dan heb je de goede. Neem maar een beetje dikke mee, en vergeet de zalf niet. We liepen met een verbaasd gezicht weg naar de kamer. Het was een normale deur aan het einde van de gang. We openden hem en we kwamen in een klein halletje waar 3 deuren waren. We hadden ook 4 sleutels. En we openden maar eerst even deur 1 we waren bij de juiste deur want we waren in een zeer grote kamer met ene heleboel stelling kasten met allemaal dozen en pakken. Achterin bevonden zich de luiers had Danny gezegd.
We waren wel nieuwsgierig naar de rest maar we gingen toch maar naar de luiers. Het was ene hele grote stelling met een heleboel verschillende dozen en pakken, bij elk verschillend pak was een open pak, waar enkele luiers uitwaren. Daarvan moesten we dus passen. Ergens onderin vond ik een pak met het opschrift "extra dun" het leek me wel wat en er stond op dat het voor mijn gewicht was. Ik wilde alweer weglopen met het dichte pak. Waarop Floris me attendeerde dat ik ze eerst moest passen en dat ik moest oefenen met verschonen hij wees naar een deur achter de stelling hij deed hem open en daar stond de beruchte verschoningstafel.
Ik moest erop liggen en ik werd heel snel uitgekleed. En binnen ene halve minuut had ik de luier om. Nu moest ik Floris een luier omdoen. Het was ene beetje ene gestuntel en ik was redelijk opgewonden want de laatste keer dar ik een luier aan had was alweer een jaar of 10 geleden. Eindelijk had Floris hem aan.
Hij zei we moeten hem nu bevuilen, zodat we kunnen verschonen. Ik was natuurlijk vlak voordat we gingen naar de wc geweest. Ik zei het gauw tegen Floris en ik wilde de luier al weer uittrekken. Hij hield me tegen en hij zei; "ga maar liggen ik verschoon je zo wel" Ik lag en hij begon me te masseren en ik kwam spoedig klaar. Hij ging van me af en zei: "Zo nu is hij vies" ik pakte wat doekjes en deed me luier uit veegde alles weg en trok weer mijn boxershort aan.
Nu ik. Er zat een gele vlek in de luier. En ik ging op hem liggen en begon maar te wrijven. Ik trok hem zijn broek weer aan en we liepen terug met een pak onder onze arm naar Danny. Hij was trots op ons omdat wij dit voor hem deden.
Het was als een gewone dag begonnen. We werden wakker gemaakt, en we moesten ons omkleden. Dus pyjama uit, en dan naar de douche lopen. Maar dit keer ging het net even anders. Er klonk een grote gil van achteruit de slaapzaal. Het was Danny, Er kwamen zoveel mensen aangesneld, dat hij begon te huilen. Iedereen vroeg wat er allemaal aan de hand was. Danny zei dat zijn bed was. Hij zei altijd dat zijn bed nooit nat zo worden. Die van anderen waren wel vaker nat geworden, niemand maakte er een probleem van. Maar waarom zou Danny het nu wel doen? Het bleef een raadsel. Niemand wist het. Nou ja, ik ging maar douchen.
Toen kwam mijn beste vriend Floris naar me toen. En hij zei: "weet je waarom Danny nou een probleem maakte?" hij legde het verhaal aan me uit. Weetje het zit allemaal zo, zijn bed was nooit nat. Hij plaste wel eens overdag in zijn broek. Maar dat was maar eens enkel. Dan schaamde hij zich rot, maar hij maakte er zelf nooit echt een probleem van. Onze bedden waren wel vaker nat geworden geregeld 2 keer per maand. Dan kreeg je gewoon een zeiltje en klaar, daarom had elk bed ook een molton onder legger. Maar Danny Had naar mijn weten nog nooit een nat bed gehad. Daarom vertelde Floris het me.
Hij zei (we waren nog steeds aan het douchen met zijn tweeën de rest was al aan het eten) Danny draagt normaal dag en nacht een luier, omdat hij incontinent is. Ik schrok me dood, want dat had ik echt nooit verwacht, ik dacht wel dat er wat mis was, omdat hij nooit met ons ging douchen of omkleden.
Na nog wat napraten gingen we ons afdrogen. En we liepen naar onze lockers. Het was doodstil, tot we opeens iemand hoorden snikken. We gingen kijken, het bleek Danny te zijn die zielig alleen in een hoekje zat met alleen maar een dikke luier om. Hij schrok en het was meteen stil. We waren ons even vergeten aan te kleden, daarom pakten we gauw een kledingsstuk, en trokken het aan. En we liepen naar de weer snikkende Danny.
Ik vroeg: wat is er aan de hand, waarop hij met luid snikkende toon antwoorden; Zie je dat dan niet, die luier? Daar voegde Floris aan toe, dat is toch niet zo erg, ik weet hoe het voelt. Want ik ben zelf ook een bedplasser geweest. Maar jij was het alleen maar s'nachts, ik ben het ook overdag. Ik zei dat maakt toch niet uit, je hoeft je daar heus niet voor te schamen, anders zat je niet hier in dit soort van tehuis. Danny leek al weer wat vrolijker.
Vertel eens hoe komt het nou dan dat je bed nat was, je had toch ene luier om? Hij zei: Ja normaal draag ik er altijd 1 overdag en s'nachts, maar omdat ik nu al een hele week s'nachts en overdag droog was, dacht ik dat het eindelijk over was. Dit was de tweede keer dat ik zonder luier sliep. Ik was er gister al voor gewaarschuwd, dat als mijn bed nat zou worden dat ik voortaan een nog dikkere luier ommoest, zodat iedereen het zou kunnen zien. Aan het gezicht van Floris zag je dat hij medelijden had.
Ik zelf vond het ook wel zielig voor hem, maar ik wist echt niet dat hij dat was, je zag het helemaal niet aan hem, misschien als je het zelf was geweest, dat je het wel zou herkennen, maar als je bijna nooit een luier aan heb, en je weet niet hoe het eruit ziet met kleren erover, dan zou je het nooit zien. Danny ging verder met vertellen. Mijn grootste geheim kan ik nu ook wel aan jullie vertellen, alleen als jullie beloven het niet verder vertellen. Daarmee stemden we in.
Hij begon weer zachtjes te snikken. Het begon een beetje koud te worden, doordat het tochtte, maar misschien kwam het ook wel omdat ik voelde dat het spannend werd. Aan Floris zijn hoofd zag je dat hij hele serieus was. Danny haalde diep adem. En vertelde: Vroeger toen mijn broer Kees er nog was vond ik die luiers helemaal niet erg. Hij verzorgde en verschoonde me, meestal deed hij dat op een speciale manier, zo dat ik er opgewonden van werd. Hij smeerde en masseerde mijn ballen altijd zo lekker in met die billen zalf.
Soms als ik stout was, omdat ik in mijn luier gepoept had, gaf hij eerst een Fikse tik op mijn billen. Want dat mocht nooit van hem. Hij masseerde dan ook niet lekker, eerder pijn saam. Hij had de sleutel van de voorraadkamer, daarmee nam hij de luiers voor mij mee, hij was eigenlijk een deel van het verzorgingsteam. Op een keer nam hij iets mee uit die kamer, en ik wist niet wat het was, het was blauw. Ik had gepoept, en hij maakte met tegen zin schoon.
Hij pakte dat blauwe ding en stopte het in mijn gaatje, in ene ging dat ding opzwellen, zodat het er niet meer uitkon worden getrokken, dat ding begon ook hevig te trillen, al gauw kwam ik klaar en kreeg ik een schone luier. Hij gaf nog een tikje op mijn kont en hij liet me even alleen liggen op de verschoningstafel. Na een minuut was hij terug. Met een tasje.
Hij vroeg omdat ik jou nou al enkele jaren verschoon vraag je ik nu om 1 gunst, Ik zei meteen ja. Kees begon te glinsteren. Hij legde het plan uit wat ik moest doen. Ik schrok wel een beetje. Maar ik had het voor hem over. Hoe vies het ook was, ik dacht aan alles waarmee hij mij een plezier had gedaan.
Hij zei ik ga alvast liggen. Hij trok mij van de tafel af en ging er zelf op liggen. Ik maakte het tasje open en ik zag wat hij bedoelde. Er zaten allemaal baby spulletjes in. Ik schudde het leeg op de tafel. Ik bekeek het allemaal goed en Kees zei, begin maar ik ben er klaar voor, je mag me pijnigen en vernederen. Ik knikte en ik begon met zijn schoenen uit te trekken. Daarna zijn sokken, en zijn spijkerbroek. Nu lag hij alleen nog maar met een string en een T-shirt aan op de verschoningstafel.
Ik trok zijn T-shirt uit. Ik begon er ene beetje opgewonden van te raken . Ik rolde hem om. Nu lag hij alleen met een witte string op zijn buik of het matje. Hij begon te praten, Ik riep heel hard; STIL en ik gaf een kei harde ruk aan zijn string. Daardoor knapte hij in zijn spleet en hij schreeuwde het uit. Daardoor gaf ik hem met mijn flakke hand ene pets op zijn bil. Hij begon te huilen. Ik had hem nog nooit huilend gezien en daardoor stopte ik en ik vroeg: Heb ik je te erg pijn gedaan? Waarop hij antwoordde, ja en daarom huil in van blijdschap. Zal ik maar verder gaan dan en mijn broers oogjes begonnen weer te glinsteren. Hij vertelde werkelijk alles aan mij dus wist ik ook dat hij nog nooit echt was klaargekomen.
Zoals hij wel altijd bij mij deed. Daarom pakte ik een hele hand zalf en begon ik hem in te wrijven. Hij vond het blijk baar lekker en wreef door. Maar er gebeurde maar niks. Weer huilend zei hij: ik wil ook zo graag een binnen pret hebben. Maar ik kan ook helemaal niks. Ik vind het zo zielig voor hem, dat ik besloot hem te pijpen, ik had ergens gelezen, dat dat altijd helpt. Ik begon en hij vond het fantastisch. Hij begon aan mijn luier te likken. Hij begon te schokken en hij kwam klaar. Ik ging verder met de behandeling. Ik pakte ene luier en deed hem bij hem om. Daarna een plastic broekje, maar daar zat een slotje op zodat hij niet uitkon.
Ik drukte hem per ongeluk vast zodat hij niet meer los kwam. Kees merkte het niet, dus liet ik het zo. Ik pakte de romper en deed hem bij hem aan. Daarna weer zijn broek en T-shirt. Hij bedankte me en hij bracht me terug naar de zaal. Het bleef even stil. Ik rilde helemaal. En Floris zei als eerste iets, Ik zal het geheim bewaren. Ik besloot ook maar OK te zeggen. Nu begon ik het toch echt koud te krijgen want ik zat alleen maar in een boxer met een stijve piemel. En Danny merkte het op, hij zei: jij vond het vast ene opwindend verhaal, waarop ik een beetje verlegen antwoordde: Euh.... Ja.
Ik stond op en liep naar mijn locker. Pakte kleren en kleedde me aan. Floris deed hetzelfde en ik gooide ook nog wat kleren naar Danny, waardoor hij weer begon te huilen. Ik vroeg wat er aan de hand was. Hij zei: ik mis Kees zo, nu hij weg is. Ik vond het eerst niet erg om luiers te dragen omdat hij mij altijd verschoonde, maar nu hij al weer een half jaar weg is, vind ik het vreselijk.
Floris kwam als eerste met een idee. Zullen wij je voortaan verschonen en Danny vroeg: Meen je dat? JA, dat meen ik. Ik stond op en liep naar de slaapzaal. Ik dacht na over alles wat hij verteld had. Ik vond het zo spannend en opgewonden verhaal, dat ik verder alles over luiers moest weten. Ik liep naar de eetzaal en daar waren ze al bezig met afruimen, en ik liep maar gauw terg met de gedachte, ik eet vanmiddag wel.
Ik kwam Floris tegen op weg naar de slaap zaal. Hij zei: laten we het tegen het verzorgingsteam vertellen. Verbaasd vroeg ik wil jij zijn geheim vertellen? Neen schudde hij we gaan vertellen dat wij hem gaan verzorgen. Nou OK dat is goed dan maar stammelde ik een beetje verward uit. Het team reageerde enthousiast. We kregen allebei een sleutel van het voorraadhok en ik was blij. We kregen de instructie alleen iets te pakken wat we echt nodig hadden. We liepen allebei trots terug naar Danny, hij begon te huilen van blijdschap toen we hem over het verzorgen vertelden.
Mijn luiers zijn op. Willen jullie even nieuwe voor mij halen? Maar welke maat moeten we dan? Vroeg Floris. Nou gewoon, pas hem maar, als je hem past dan heb je de goede. Neem maar een beetje dikke mee, en vergeet de zalf niet. We liepen met een verbaasd gezicht weg naar de kamer. Het was een normale deur aan het einde van de gang. We openden hem en we kwamen in een klein halletje waar 3 deuren waren. We hadden ook 4 sleutels. En we openden maar eerst even deur 1 we waren bij de juiste deur want we waren in een zeer grote kamer met ene heleboel stelling kasten met allemaal dozen en pakken. Achterin bevonden zich de luiers had Danny gezegd.
We waren wel nieuwsgierig naar de rest maar we gingen toch maar naar de luiers. Het was ene hele grote stelling met een heleboel verschillende dozen en pakken, bij elk verschillend pak was een open pak, waar enkele luiers uitwaren. Daarvan moesten we dus passen. Ergens onderin vond ik een pak met het opschrift "extra dun" het leek me wel wat en er stond op dat het voor mijn gewicht was. Ik wilde alweer weglopen met het dichte pak. Waarop Floris me attendeerde dat ik ze eerst moest passen en dat ik moest oefenen met verschonen hij wees naar een deur achter de stelling hij deed hem open en daar stond de beruchte verschoningstafel.
Ik moest erop liggen en ik werd heel snel uitgekleed. En binnen ene halve minuut had ik de luier om. Nu moest ik Floris een luier omdoen. Het was ene beetje ene gestuntel en ik was redelijk opgewonden want de laatste keer dar ik een luier aan had was alweer een jaar of 10 geleden. Eindelijk had Floris hem aan.
Hij zei we moeten hem nu bevuilen, zodat we kunnen verschonen. Ik was natuurlijk vlak voordat we gingen naar de wc geweest. Ik zei het gauw tegen Floris en ik wilde de luier al weer uittrekken. Hij hield me tegen en hij zei; "ga maar liggen ik verschoon je zo wel" Ik lag en hij begon me te masseren en ik kwam spoedig klaar. Hij ging van me af en zei: "Zo nu is hij vies" ik pakte wat doekjes en deed me luier uit veegde alles weg en trok weer mijn boxershort aan.
Nu ik. Er zat een gele vlek in de luier. En ik ging op hem liggen en begon maar te wrijven. Ik trok hem zijn broek weer aan en we liepen terug met een pak onder onze arm naar Danny. Hij was trots op ons omdat wij dit voor hem deden.