Dit is het levensverhaal van Joyce.
Ik kijk door het raam en voel de hitte van de zon, het dwingt me mij te binden aan een ziel die het licht zelf nooit heeft ontbonden, ik val altijd in het duister maar hoop dat ook ik uiteindelijk het licht zal zien, dit is mijn verhaal.
Het is een typisch meisje uit Amsterdam, ze is niet vies van werken is absoluut geen shopper want daar heeft ze een geen geld voor, en ze heeft een echte gek genoeg aan alles accent, rood haar blauwe ogen mooi gezicht. Ze is niet het type wat makkelijk over te halen is ze is koppig en is ook geen hang type.
Ze woonden in Amsterdam, daar leefde ze met een harmonieuze gezin van 2 ouders. Ze moest in dat gezin snel opgroeien er werd vrij (te) snel verantwoordelijkheid bij der afgelegd. Er werd Niet lang gespeeld en heeft ze eigenlijk nooit lang kind mogen
zijn maar ze was wel altijd vrolijk tot het vreselijke moment tot het noodlot aanbrak haar ouders waren omgekomen bij een auto ongeluk en ze was nog maar 8 het arme kind ze heeft eerst een tijdje bij een Weeshuis gezeten maar twee jaar later werd ze overgebracht naar Groningen waar ze een tijdje in wees huis heeft gezeten, maar ze had daar vaak ruzie en vond het allemaal 100 keer niks, toen heeft de kinderbescherming ingegrepen en haar naar 2 pleegouders gebracht die geen kinderen konden krijgen waar ze nu nog steeds verblijft. Helaas hebben haar pleegouders haar nooit als,
bloedverwanten gezien
Hoofdstuk 1
maandag 23
november 2009 6:45.
ik leef nu bij een pleeg gezin heb echt een kut hekel aan ze gekregen, en de laatste jaren hebben me ook niet veel goeds gedaan mijn pleegouders zijn boos op me omdat ik lagere cijfer had gehaald 7,8 in plaats van een 8,1 van mij mogen ze echt de tyfus krijgen. ze hebben daarnaast ook nog eens bijna nooit tijd. Niet dat ik dat nog erg vind hoor maar toch het principe. (Mijn pleegmoeder) Nicollete is 2 weken in Parijs en mijn vader gaat op zaken reis en No-Way dat ik alleen thuis zou blijven wat een paarde schijt is het ook. ze hadden me naar een kost school gestuurd. En dan moet ik vrolijk doen natuurlijk. In iedergeval vandaag werd men eerste dag, ik ben erg nerveus Mijn (pleegvader) Vaderﾠzegt dat ik moet opschieten en dat ik men spullen moest pakken ik antwoorden dat ik er aankwam en pakte nog wat dingen een zak mes een pak koekjes en een knuffel ik wist namelijk niet hoe lang het ging duren eigenlijk hoopten ik zo lang mogelijk want god deze ouders hebben me vreselijke dingen gezegd. Nu weer vanwege men tyfus cijfer!! bijvoorbeeld dat ik een mislukkeling ben en beter ook bij het ongeluk had kunnen wezen of dat ik maar eens het voorbeeld moest aannemen van mijn neef terwijl die een keertje Vincent z'n auto in de fik had gestoken en ja je raad nooit niet wie de schuld kreeg. ik voel me altijd vreselijk kut, eenmaal in de auto zegt mijn vader
dat we voor getreuzel geen tijd hebben ik gooi de deur hard dicht, ik antwoord niet en staar de gehele weg door het raam toen we eenmaal waren aangekomen stond er een dame op ons te wachten ze kijkt me aan met een lief gezicht en lacht ik geef haar een hand en stel me voor aan de dame, ze heet Yvonne Ze is 19 jaar oud heeft blond haar echt zon typese stagere, Vincent vraagt aan Yvonne, ik neem aan dat alles geregeld is? de Mevrouw zegt uiteraard, wilt u niet even kijken? mijn vader vader zegt snel, nee!! ik ga gelijk naar huis men vlucht boeken voor men zaken reis stapt in z'n auto en rijd weg. Ik (die hier niet meer van opkijk) zeg tegen de mevrouw dat doet hij al weken. Waarop de mevrouw antwoord, heb je iets gedaan?, ja ik had een 7,8 in plaats van een 8,1 met wiskunde. de mevrouw kijkt me een beetje verbaast aan en zegt zo erg is het toch ook weer niet? waarop ik antwoord ik ben blij dat ik er een tijdje van af ben ik zie dit
als een tijdelijke vrijheid even geen negatieve energie. Yvonne vraagt of ik een bakje thee wil waarop ik antwoord s goed, en we lopen richting een groot gebouw wat lijkt op een oud college het is groot en saai. Yvonne zet een bak thee. Het is een heerlijk lekkere zoete narwal ik genoot van elke druppel (letterlijk) toen we eenmaal onze thee op hadden en ik haar nogmaals had bedankt. Begon ze me een rondleiding te geven Over de kamers en vertelde me dat ik hier ook m'en vmbo zou af maken en hier minimaal 3 maanden zou blijven dit is voor mij de hemel, 3 maanden zonder Mijn kut(pleeg)ouders ze vertelde me ook dat er veel meisjes en jongens waren en toen we eenmaal verder liepen kwamen we het hoofd tegen en ze zij ik ben mevrouw Claudia. Ik ben het hoofd
van deze school en wil je graag welkom heten op Kostschool-Twente je zult hier ongeveer 1.5 jaar blijven Yvonne zegt er werd mij gezegd dat ze hier 3 maanden zou blijven, Claudia zegt nee heb net een telefoontje gekregen. Je ouders zullen langer weg blijven(ik wist dat ze blij waren dat ze van me af waren maar ik ook van hun) ik deed een vreugden dansje en zij geweldig ben eindelijk van dat stront af. Claudia zei, pardon..! nou leuk het te horen ik laat je nu weer over aan Yvonne. en we lopen verder, we lopen na een tijdje in een ruimte met allemaal kamers voor vier personen zo'n 12 stuks Yvonne zegt hier is nog een ruimte van jij hebt kamer 42 Bed 3. heb je alles wat je nodig hebt ik knik ja en Yvonne loopt weg ik zag drie meiden ze stelde zich voor. Hallo ik ben Michelle en ben 16 jaar oud, dan stelt de tweede zich voor een het is een mooie kleine meid met zwart haar en zegt, hallo ik ben Charlie en ben 17 jaar oud, Dan stapt de laatste naar voren Ze Bekijkt me en zegt jij
mag er wel wezen je bent welkom ik ben hier de meest populairste meid op school (het typ met een vreselijke bad attitude) en ik raad je aan naar me te luisteren begrepen, Waarom praat je zo tegen me? antwoord Joyce... maar het enige antwoord antwoord wat ze krijgt is hm.. ik reageer er maar verder niet op, en zeg ik ben Joyce Ben 16 jaar en kom uit Groningen, mijn doel hier is dat ik mijn vmbo afmaak, mensen leer kennen en ja veel leren. mag ik je alsnog je naam hebben? Ja het zal wel ik ben Saskia en begin nu al een hekel aan je te krijgen weet je dat?!. (Joyce denkt bij zich zelf wat een raar mens). Dan worden ze geroepen en ze draaien zich om, het avond eten is klaar en ze word meegetrokken door een lange donkeren gang beetje oubollig ziet alles er uit het plafon ziet er ook uit alsof het een paar eeuwen geen opknap buurt heeft gehad maar goed je
kan niet alles verwachten he?, dan ruikt ze een heerlijke geur van gebraden kip. Dit was Joyce niet gewend want normaal gesproken moest ze altijd zelf haar eten klaar maken, en dat eten moest ze kopen van het geld wat ze verdiende bij het vakken vullen, ze vroeg aan een docent wat dit kosten, de docentes zij dat het werd betaalt door het hoofd, (Maar in wezen werd dit natuurlijk gesubsidieerd door de gemeente) Joyce stond verbaast en zei echt??? ja tuurlijk, nou dat klinkt als muziek in de oren. plots zegt iemand die blijkbaar al die tijd naast haar stond ben je nieuw hier.?? ja ik ben vandaag aangekomen, cool het is een vrij mager ventje ongeveer 1.83 lang, lang haar goed gespierd gewoon oke. hoe heet je, ik heet Joyce ik kom uit Groningen. oke� en heb je het hier een beetje naar je plezier hier? Ja tot nu toe wel. oke nou ik zie je goed. ja hoor. ik kijk om me heen en zie een tafel met allemaal meiden en loop er naar toe, de eerste roept hee een nieuweling kom hier zitten …. he met Joyce, Sabrina, Emelt en Amy. hey dames. zo nou je ziet er wel goed uit wat kom je hier doen, ik kom hier een tijdje op school
Dit is een WIP (work In progress).
Ik kijk door het raam en voel de hitte van de zon, het dwingt me mij te binden aan een ziel die het licht zelf nooit heeft ontbonden, ik val altijd in het duister maar hoop dat ook ik uiteindelijk het licht zal zien, dit is mijn verhaal.
Het is een typisch meisje uit Amsterdam, ze is niet vies van werken is absoluut geen shopper want daar heeft ze een geen geld voor, en ze heeft een echte gek genoeg aan alles accent, rood haar blauwe ogen mooi gezicht. Ze is niet het type wat makkelijk over te halen is ze is koppig en is ook geen hang type.
Ze woonden in Amsterdam, daar leefde ze met een harmonieuze gezin van 2 ouders. Ze moest in dat gezin snel opgroeien er werd vrij (te) snel verantwoordelijkheid bij der afgelegd. Er werd Niet lang gespeeld en heeft ze eigenlijk nooit lang kind mogen
zijn maar ze was wel altijd vrolijk tot het vreselijke moment tot het noodlot aanbrak haar ouders waren omgekomen bij een auto ongeluk en ze was nog maar 8 het arme kind ze heeft eerst een tijdje bij een Weeshuis gezeten maar twee jaar later werd ze overgebracht naar Groningen waar ze een tijdje in wees huis heeft gezeten, maar ze had daar vaak ruzie en vond het allemaal 100 keer niks, toen heeft de kinderbescherming ingegrepen en haar naar 2 pleegouders gebracht die geen kinderen konden krijgen waar ze nu nog steeds verblijft. Helaas hebben haar pleegouders haar nooit als,
bloedverwanten gezien
Hoofdstuk 1
maandag 23
november 2009 6:45.
ik leef nu bij een pleeg gezin heb echt een kut hekel aan ze gekregen, en de laatste jaren hebben me ook niet veel goeds gedaan mijn pleegouders zijn boos op me omdat ik lagere cijfer had gehaald 7,8 in plaats van een 8,1 van mij mogen ze echt de tyfus krijgen. ze hebben daarnaast ook nog eens bijna nooit tijd. Niet dat ik dat nog erg vind hoor maar toch het principe. (Mijn pleegmoeder) Nicollete is 2 weken in Parijs en mijn vader gaat op zaken reis en No-Way dat ik alleen thuis zou blijven wat een paarde schijt is het ook. ze hadden me naar een kost school gestuurd. En dan moet ik vrolijk doen natuurlijk. In iedergeval vandaag werd men eerste dag, ik ben erg nerveus Mijn (pleegvader) Vaderﾠzegt dat ik moet opschieten en dat ik men spullen moest pakken ik antwoorden dat ik er aankwam en pakte nog wat dingen een zak mes een pak koekjes en een knuffel ik wist namelijk niet hoe lang het ging duren eigenlijk hoopten ik zo lang mogelijk want god deze ouders hebben me vreselijke dingen gezegd. Nu weer vanwege men tyfus cijfer!! bijvoorbeeld dat ik een mislukkeling ben en beter ook bij het ongeluk had kunnen wezen of dat ik maar eens het voorbeeld moest aannemen van mijn neef terwijl die een keertje Vincent z'n auto in de fik had gestoken en ja je raad nooit niet wie de schuld kreeg. ik voel me altijd vreselijk kut, eenmaal in de auto zegt mijn vader
dat we voor getreuzel geen tijd hebben ik gooi de deur hard dicht, ik antwoord niet en staar de gehele weg door het raam toen we eenmaal waren aangekomen stond er een dame op ons te wachten ze kijkt me aan met een lief gezicht en lacht ik geef haar een hand en stel me voor aan de dame, ze heet Yvonne Ze is 19 jaar oud heeft blond haar echt zon typese stagere, Vincent vraagt aan Yvonne, ik neem aan dat alles geregeld is? de Mevrouw zegt uiteraard, wilt u niet even kijken? mijn vader vader zegt snel, nee!! ik ga gelijk naar huis men vlucht boeken voor men zaken reis stapt in z'n auto en rijd weg. Ik (die hier niet meer van opkijk) zeg tegen de mevrouw dat doet hij al weken. Waarop de mevrouw antwoord, heb je iets gedaan?, ja ik had een 7,8 in plaats van een 8,1 met wiskunde. de mevrouw kijkt me een beetje verbaast aan en zegt zo erg is het toch ook weer niet? waarop ik antwoord ik ben blij dat ik er een tijdje van af ben ik zie dit
als een tijdelijke vrijheid even geen negatieve energie. Yvonne vraagt of ik een bakje thee wil waarop ik antwoord s goed, en we lopen richting een groot gebouw wat lijkt op een oud college het is groot en saai. Yvonne zet een bak thee. Het is een heerlijk lekkere zoete narwal ik genoot van elke druppel (letterlijk) toen we eenmaal onze thee op hadden en ik haar nogmaals had bedankt. Begon ze me een rondleiding te geven Over de kamers en vertelde me dat ik hier ook m'en vmbo zou af maken en hier minimaal 3 maanden zou blijven dit is voor mij de hemel, 3 maanden zonder Mijn kut(pleeg)ouders ze vertelde me ook dat er veel meisjes en jongens waren en toen we eenmaal verder liepen kwamen we het hoofd tegen en ze zij ik ben mevrouw Claudia. Ik ben het hoofd
van deze school en wil je graag welkom heten op Kostschool-Twente je zult hier ongeveer 1.5 jaar blijven Yvonne zegt er werd mij gezegd dat ze hier 3 maanden zou blijven, Claudia zegt nee heb net een telefoontje gekregen. Je ouders zullen langer weg blijven(ik wist dat ze blij waren dat ze van me af waren maar ik ook van hun) ik deed een vreugden dansje en zij geweldig ben eindelijk van dat stront af. Claudia zei, pardon..! nou leuk het te horen ik laat je nu weer over aan Yvonne. en we lopen verder, we lopen na een tijdje in een ruimte met allemaal kamers voor vier personen zo'n 12 stuks Yvonne zegt hier is nog een ruimte van jij hebt kamer 42 Bed 3. heb je alles wat je nodig hebt ik knik ja en Yvonne loopt weg ik zag drie meiden ze stelde zich voor. Hallo ik ben Michelle en ben 16 jaar oud, dan stelt de tweede zich voor een het is een mooie kleine meid met zwart haar en zegt, hallo ik ben Charlie en ben 17 jaar oud, Dan stapt de laatste naar voren Ze Bekijkt me en zegt jij
mag er wel wezen je bent welkom ik ben hier de meest populairste meid op school (het typ met een vreselijke bad attitude) en ik raad je aan naar me te luisteren begrepen, Waarom praat je zo tegen me? antwoord Joyce... maar het enige antwoord antwoord wat ze krijgt is hm.. ik reageer er maar verder niet op, en zeg ik ben Joyce Ben 16 jaar en kom uit Groningen, mijn doel hier is dat ik mijn vmbo afmaak, mensen leer kennen en ja veel leren. mag ik je alsnog je naam hebben? Ja het zal wel ik ben Saskia en begin nu al een hekel aan je te krijgen weet je dat?!. (Joyce denkt bij zich zelf wat een raar mens). Dan worden ze geroepen en ze draaien zich om, het avond eten is klaar en ze word meegetrokken door een lange donkeren gang beetje oubollig ziet alles er uit het plafon ziet er ook uit alsof het een paar eeuwen geen opknap buurt heeft gehad maar goed je
kan niet alles verwachten he?, dan ruikt ze een heerlijke geur van gebraden kip. Dit was Joyce niet gewend want normaal gesproken moest ze altijd zelf haar eten klaar maken, en dat eten moest ze kopen van het geld wat ze verdiende bij het vakken vullen, ze vroeg aan een docent wat dit kosten, de docentes zij dat het werd betaalt door het hoofd, (Maar in wezen werd dit natuurlijk gesubsidieerd door de gemeente) Joyce stond verbaast en zei echt??? ja tuurlijk, nou dat klinkt als muziek in de oren. plots zegt iemand die blijkbaar al die tijd naast haar stond ben je nieuw hier.?? ja ik ben vandaag aangekomen, cool het is een vrij mager ventje ongeveer 1.83 lang, lang haar goed gespierd gewoon oke. hoe heet je, ik heet Joyce ik kom uit Groningen. oke� en heb je het hier een beetje naar je plezier hier? Ja tot nu toe wel. oke nou ik zie je goed. ja hoor. ik kijk om me heen en zie een tafel met allemaal meiden en loop er naar toe, de eerste roept hee een nieuweling kom hier zitten …. he met Joyce, Sabrina, Emelt en Amy. hey dames. zo nou je ziet er wel goed uit wat kom je hier doen, ik kom hier een tijdje op school
Dit is een WIP (work In progress).
