Verhaal Klaar Het Luierleven van Eva

Hoe goed is dit verhaal?

  • 1

    Stemmen: 1 2,7%
  • 2

    Stemmen: 0 0,0%
  • 3

    Stemmen: 0 0,0%
  • 4

    Stemmen: 1 2,7%
  • 5

    Stemmen: 0 0,0%
  • 6

    Stemmen: 4 10,8%
  • 7

    Stemmen: 4 10,8%
  • 8

    Stemmen: 7 18,9%
  • 9

    Stemmen: 5 13,5%
  • 10

    Stemmen: 15 40,5%

  • Totaal stemmers
    37

DL_Michel

Administrator
Forumleiding
geschreven door: Harold-Jen


Dit is het verhaal van Eva, een meisje dat eerst onzindelijk was, en toen toch zindelijk.


1995

Eva liep naar haar vader. Hij was bezig om een model vliegtuigje te bouwen. Een heel priegelwerkje. ‘’Pappa, ik moet plassen’’. Hij keek even op van zijn werk. ‘’He, he, wat?’’ Ze herhaalde wat ze net zei. ‘’Ik moet plassen, pappa’’. ‘’Oh, oh…eeh…vraag maar even aan je moeder, ik ben even druk bezig’’



Eva liep naar haar moeder. Ze zat aan het bureau en naast haar lag allemaal papier en mapjes. Ze tikte wat in op de computer en keek af en toe even in wat mapjes. ‘’Mamma, ik moet plassen’’ zei ze. ‘’Sorry, Eva, ik ben even druk bezig, vraag maar aan je vader’’ zei haar moeder en ging verder met werken. ‘’Dat heb ik al gedaan’’ zei ze. ‘’Nou, je hebt toch een luier om, doe het daar maar in’’ antwoordde haar moeder. ‘’Oké’’ zei ze.



Ze plaste in haar luier. ‘’Mamma, mijn luier is nat’’, zei ze direct. Haar moeder zuchtte. ‘’Kom eens hier’’ zei ze. Eva liep naar haar toe. Haar moeder voelde in de luier van Eva.

‘’Nou, dat valt mee, dat kan nog wel even, hoor, ga maar lief spelen’’. ‘’Maar ik heb dorst’’ zei ze. ‘’Drink op de badkamer maar wat’’. Eva had veel dorst en dronk drie glazen water. Best veel voor een meisje van vier.



Een uurtje later moest ze weer plassen. Ze liep naar haar moeder en zei dat ze weer moest plassen. ‘’Ik ben bezig, doe maar in je luier, die is toch al nat’’. Eva liep naar haar kamer. Ze ging zitten. Als ze dan toch in haar luier mocht plassen. Ze plaste in haar luier. Ze ging lekker spelen met haar poppen.



Een paar uur later werd ze geroepen door haar moeder, voor het eten. Ze kwam aan tafel zitten. Ze was al vrij zelfstandig en begon de aardappelpuree zelf op te eten.



Na het eten ging ze op de bank zitten. Haar ouders ruimden af en kwamen erbij zitten. Het jeugdjournaal was op de tv. ‘’Mamma. Ik moet naar de WC’’ zei Eva. Maar haar ouders wilden het journaal kijken. ‘’Je luier is toch al vies, plas maar in je luier.’’ Maar Eva moest ook poepen. ‘’Maar ik moe…’’ wilde ze zeggen maar werd afgekapt door haar moeder. ‘’Geen ge-maar, jongedame, je hebt die luier niet voor niets’’. Eva hield het op.



Toen moest ze haar pyjama aan doen . Ze had het weten op te houden. Ze liep achter haar moeder aan de trap op. Ze poepte in haar luier. Ze liep naar haar kamer. Toen rook haar moeder het. ‘’Pfoe, meid, je ruikt niet zo fris. Daar doen we zo wat aan. Doe eerst maar je pyjama aan’’ zei ze. De rede dat Eva straks pas werd verschoond was dat ze graag nog het laatste stukje van een programma wilde kijken voor de reclame af was gelopen. Snel hielp ze Eva in haar pyjama en poetste Eva’s tanden.



Eva ging in poepluier weer naar beneden. Ze ging op de bank zitten. ‘’Je luier moet zo verschoond worden Eva’’ zei haar vader. ‘’Ga liever maar even op de grond zitten. ‘’ Dus dat deed Eva. De poep spreidde zich uit in haar luier. Ze liet er nog een plasje bij lopen.



Toen ze naar bed moest verschoonde Eva’s moeder even haar dochtertje. Ze lag in bed en zei weltrusten. ‘’Mamma, ik heb dorst’’ zei Eva. Het antwoord van haar moeder daarop was dat ze even warme melk ging halen.



Even later kwam ze terug met warme melk. Eva dronk snel haar fles leeg. ‘’Zo, dat ging snel’’ zei haar moeder. ‘’Wil je nog wat’’ en Eva knikte. Later kwam ze weer terug. Ze dronk alles weer op. ‘’Goed zo. Nou, welterusten hoor.’’ Zei haar moeder.



Eva had vrij snel een liter lauwe melk gedronken. Haar moeder had een babyfoon neergezet voor als er wat was, of moest plassen ‘s nachts. Er stond er nog een op haar ouders slaapkamer en in de woonkamer. Hij was zo ingesteld dat de geluiden alleen van Eva naar de andere babyfoons kunnen en niet andersom. Alleen Eva zag dat het lampje op de babyfoon uitstond. Dat betekende dat hij uit was. Haar moeder was dat vergeten aan te zeten. Maar zij kon vanuit haar bed met spijlen niet bij de babyfoon.



Een tijdje later zocht de liter melk een uitweg. Ze moest plassen. Ze deed een plas in haar luier. Ze ging slapen.



Die nacht werd ze weer wakker en moest plassen. Ze herinnerde zich de woorden van haar moeder nog. Haar luier was nu toch al vies, en die had ze ook niet voor niets aan. En als het toch van mamma mocht. Ze plaste in de luier. Ze voelde de warme urine door de luier gaan.



De volgende ochtend werd ze wakker. De melk van gisteravond was een beetje laxerend, zoals dat altijd is bij warme melk. Ze moest poepen. De vorige keer dat ze in haar luier poepte vond ze het best prettig. Niet naar de WC gaan enzo. Alles gewoon laten lopen. En ze poepte in de luier.

‘’Goedemorgen Eva’’ kwam haar moeder binnen en opende de gordijnen. Ze haalde Eva uit bed. Eva had alleen een nachthemd aan dat ook niet al te groot was en daardoor de luier goed te zien was. ‘’Poe, jij hebt een volle luier meisje’’ zei Eva’s moeder, nog niks afwetend van de ‘grote boodschap’ die erin zat. Vorige keer rook ze het omdat ze een dagluier om had en omdat er niet zoals bij een nachtluier extra elastiek aan de randen zat tegen het lekken. Diezelfde randen die ook de lucht binnen hielden. Ook is de dagluier een tikje kleiner, dus met een ‘grote boodschap’ kwam die een beetje los te zitten. ‘’Oh, hé, de babyfoon stond uit. Nou ja, jammer dan’’ zei haar moeder bij het zien van de uitgeschakelde babyfoon. ‘’Kom we gaan beneden ontbijten’’.



Stiekem hoopte Eva dat ze niet verschoond zou worden. Ze vond het wel lekker rond te lopen in een poepluier. Na het ontbijt had Eva’s moeder nog steeds niks in de gaten (haar vader was op zakenreis gegaan vanochtend). Eva ging op de bank tv kijken. Haar moeder ging boven werken, helemaal de luier van Eva vergetend.



Ongeveer anderhalf uur later moest Eva alweer plassen. Nu wilde ze eigenlijk wel weer een schone luier. Ze liep naar haar moeder toe. ‘’mamma, mijn luier is vies’’ zei ze. Haar moeder keek op van haar werk. ‘’Oh, laat eens even zien’’ zei haar moeder en keek in de luier. ‘’Eva, waarom poep je in je luier? Je kan toch even naar de WC gaan?’’ ‘’Dat poepje is van vannacht’’ ‘’Oh ja, de babyfoon stond uit. Nou ja, ik verschoon je wel even’’. Ze deed Eva’s vieze luier af en waste haar onder de douche. ‘’Eva, moet je nog plassen, want dat heb je sinds vannacht niet meer gedaan aan de koude luier te merken?’’ zei haar moeder nadat Eva was gewassen. Eva schudde haar hoofd. Eigenlijk moest ze best nodig, maar ze wilde liever in haar luier plassen. ‘’Echt niet?’’ haar moeder geloofde haar niet. Ze werd op de WC gezet. Eva hield haar plas op. ‘’Ik hoef niet’’ zei Eva. Haar moeder zuchtte en deed haar een nieuwe luier om. ‘’En nu lief spelen.’’ Haar moeder kwam nog twee flesjes limonade brengen zodat ze even rustig kon werken.



Eva ging op haar kamer spelen met was knuffels. Ze ging op de grond zitten en liet haar plas lopen. Het voelde lekker warm.



In no-time had ze allebei de flessen limonade op van elk 0,5 liter. Ze moest nu alweer plassen. Eva wilde nu wel weer even naar de toilet. Maar ze wilde eerst even haar blokken bouwwerkje afmaken waarme ze bezig was. Ze moest zo nodig, maar ze hield het op. Toen ze bijna klaar was viel de toren per ongeluk om. Snel begon ze aan een nieuwe. Ze hield het bijna niet meer. Er lekte wat druppels door, en toen die kwamen, was er geen stoppen meer aan. Ze deed haar hele plas zo in de luier.

Haar moeder kwam naar haar kamer. ‘’Kom Eva, dan gaan we even lunchen’’. Eva stond op en liep achter haar aan. De luier hing zwaar aan haar kont. Hij zakte bijna af. Ze ging aan tafel zitten en eten.



Na het eten zag Eva’s moeder de luier van Eva. ‘’Die verschonen wij even’’. Zo gezegd zo gedaan. ‘’Eva, we gaan even vanmiddag naar het winkelcentrum. Wil je nog wat drinken mee voor in de auto?’’ Eva knikte.

Eva zat achterin de auto en dronk een fles limonade.



In het winkelcentrum liepen ze op weg naar de eerste winkel. ‘’Mamma, ik moet plassen’’ zei Eva, waarop de het antwoord kreeg het maar in haar luier te doen, of moest wachten tot ze een grote, schone wc tegenkwamen Haar moeder had geen zin naar de krappe, vieze wc’s te gaan en daar de luier uit te doen.



Ze liepen de eerste kledingzaak binnen en Eva moest nog steeds plassen. Haar moeder was in het pashokje en zij moest wachten. Er kwam iemand van de winkel en bood Eva wat limonade en een koekje aan. Dat wilde Eva wel. En net kwam haar moeder uit het pashokje. Ze verzocht de vrouw de limonade in de fles te doen, die ze uit haar tas aan het halen was. Diezelfde halve liter fles als in de auto.



Haar moeder ging verder met passen terwijl Eva haar drinken dronk. Haar koekje was al op. Haar moeder kwam uit het pashokje, en hing de kleren terug in het rek. Ze had niks moois gevonden. Eva bleef wachten


Ze haalde daarna Eva op. ‘’Sorry dat je zo lang moest wachten Eva’’. Eva werd opgetild door haar moeder. Een arm onder haar luier om te ondersteunen en een om haar ruggetje heen. Ze liep met Eva in haar armen de vrij grote winkel uit. Ze was nog op weg naar de roltrappen. Eva moest nog steeds plassen, maar dan ook nodig en ze liet het lopen. Het voelde lekker warm aan. Haar moeder voelde de luier natuurlijk warm worden. ‘’Zit je nou te plassen hier’’. Ze zette Eva weer neer. Ze gingen weer terug naar de auto. Eigenlijk wilde Eva’s moeder nog meer winkels kijken, maar vond dat voor Eva niet zo leuk.



Op weg naar de auto moest Eva ook nog poepen. Ze vond dat niet erg bleef even stil staan. Ze poepte in de luier en rende snel weer achter haar moeder aan.



In de auto op weg naar huis zei haar moeder “Goh, wat ruik ik toch? Heb jij soms in je luier gepoept Eva?” ‘’Ja’’ ‘’Zou je dat niet willen doen Eva, je voelt toch wel aankomen als je moet poepen’’ ‘’Ja, maar jij wou niet naar wc met mij dus ikke moest poepen in broek’’ Haar moeder zuchtte. ‘’Volgende keer zeggen als je moet plassen of poepen, waar we ook zijn’’. ‘’Ja, mamma’’.



Thuis aangekomen, deden ze de jassen en schoenen uit. ‘’Jou verschonen we even, meisje, kom maar mee’’ zei Eva’s moeder en ze liepen de trap op.



Ze werd op de commode gezet en haar trui en broek werden uitgetrokken. Haar moeder liep weg om een nieuwe luier te halen. Eigenlijk moest ze plassen. Maar nu werd ze toch verschoond. Ze liet haar plas lopen, en op dat moment kwam haar moeder de kamer in. ‘’Eva’’ zei ze boos ‘’je had gezegd het te zeggen als je naar de toilet moest en nu plas je in je luier omdat je toch wel verschoon wordt.’’

Ze gebood Eva te gaan liggen op de commode en ontdeed haar van haar luier. Toen liep ze weg. Eva vroeg zich af waarom, want de luieremmer stond gewoon naast de commode. Even later kwam ze terug. ‘’Eva, doe je benen omhoog’’ en dat deed ze, en een luier werd rond Eva gevouwen, met nog een er omheen. Hij voelde wat nattig aan, vond Eva, maar ja, dat kon niet, bij schone luiers. Haar moeder zei dat ze klaar was en dat ze maar even lief moest spelen op haar kamer. Ze ging zitten op de vloer en merkte meteen dat deze luier nog vies was. Ze had de luier helemaal niet verschoond. Ze merkte dat haar moeder er voor straf water bij had gedaan.



1998

Van haar ouders mocht Eva niet meer naar de toilet. Ze droeg dag en nacht een luier en was zeven jaar oud. Ze gebruikte haar luier gewoon zoals een baby dat ook deed, en had er ook geen problemen mee. Ze verschoonde zichzelf altijd, en op school verschoonde ze haarzelf op de lerarentoiletten, waar een pak luiers lag voor haar. Ze zat in groep 5 en har cijfers waren prima. Niemand wist van het luier dragen af, behalve de leraren. Het verschil was alleen dat de leraren dachten dat ze gewoon onzindelijk was, om medische redenen en dat ze later pas zindelijk zou kunnen worden. Als ze moest plassen vroeg ze gewoon, net als ieder ander kind, of ze naar de WC mocht. Vanwege haar ‘probleem’ mocht dat altijd, want de leraren waren bang dat ze anders ging ruiken en dat anderen er achter zouden kunnen komen. Dus daarom moest ze iedereen altijd laten gaan voor een toiletbezoekje. Alleen omdat Eva absoluut de luier wou verbergen, liep ze met een droge luier naar de leraren toiletten, en plaste dan onderweg in haar luier.

Het liefst wilde ze van haar luier af, maar ja.



Op een avond, toen haar vader op zakenreis was naar ergens in Engeland, besloot ze de stoute schoenen aan te trekken. ‘’Mam’’ zei ze, terwijl haar moeder koffie maakte in de keuken. ‘’Ja, lieverd, wat is er?’’. Eva dacht even na hoe ze het als best zou kunnen brengen. ‘’Ik ben al zeven jaar, en eigenlijk zou ik zelf wel naar de wc willen.’’ Haar moeder reageerde daar meteen op. ‘’Jij bent nog niet zindelijk jongedame, anders zijn je luiers niet steeds nat’’ ‘’Maar dat is omdat ik niet naar de wc mag. Als je me nou een week laat proberen zonder luier om. Als dat nou goed gaat, overdag en in de nacht, dat ik dan daarna voor altijd zonder luiers mag, en als ik er een potje van maak, dat ik weer luiers om moet.’’ ‘’Nou, oké dan’’. Eva was ontzettend blij.



De hele week waren haar broeken en bed droog gebleven. Haar moeder kwam de afspraak na, en ze hoefde nooit meer luier om.



2003

Gek genoeg kreeg Eva allemaal dromen, dat ze in haar broek plaste. Ze vond het gek en probeerde het uit haar hoofd te zetten. Dit gebeurde niet en het tegenovergestelde gebeurde. De gedachten en dromen kwamen steeds meer en vaker voor. Ze was veertien jaar en ze wist zeker dat zij de enige was, of in elk geval niet een van velen.



Haar droom werd sterker en sterker, tot dat ze het op een keer wel MOEST proberen. Haar moeder was een biologie studie begonnen en moest daarvoor het hele weekend veldwerk doen. En haar vader was van maandag tot woensdag die in de week daarna was op zakenreis, zoals zo vaak. Het hele weekend was ze dus alleen thuis.



Eva besloot zaterdagochtend het toch een uit te proberen. Ze had een rokje aan, iets dat prima uitkwam. Ze zat te bedenken of ze het in de tuin, of bij de toilet wou doen, of anders in de douche. Ze besloot het iet op de wc te doen, dat leek niet echt, en buiten was het koud. Ze zou het in de douche doen, aangezien ze vanavond toch nog moest douchen zouden haar ouders niks merken.



Ze wachtte tot ze moest plassen en hield het op tot ze bijna uit elkaar knapte. Ze ging staan en in de douche en hurkte. Ze tilde haar rokje omhoog en plaste zo in haar ondergoed. Het was gelijk nat en alles begon er doorheen te lekken. Toen ze klaar was stond ze doodleuk op en deed haar rokje omlaag. Ze wilde het ondergoed nog niet uitdoen, omdat het lekker zat. Ze had beloofd aan haar moeder haar zolderkamer wat op te ruimen en besloot dat te doen.



Na een half uur was haar ondergoed wel klam en koud, en Eva spoelde het om met water en hing het te drogen. Ze deed ook een nieuw ondergoed aan, en ging verder met haar zolderkamer op te ruimen.



Toen kwam ze ergens een pakketje onderbroeken tegen die haar moeder voor haar had gekocht. Het was te groot en daarom ook nog nooit gedragen. Ze zat te denken waar ze het moest laten toen haar oog op een teddy aan het voeteneind van haar bed viel. Ze besloot de teddy ook op te ruimen. Toen zag ze het luikje, waarachter je veel dingen kunt opbergen, zo iets dat veel zolders ook hebben. Ze opende het luik en zette de teddy neer, en legde de ondergoed op z’n schoot. Toen viel haar oog op een doos waar een pak luiers uitstak. Diezelfde luiers die ze had gedragen toen ze zeven was. Ze pakte een luier uit zo’n pak en vouwde hem open. Hij was natuurlijk veel te klein, maar ze bedacht zich dat het misschien toch wel lekkerder zou zijn te plassen in luiers, dan in ondergoed. Dan was ze van de natte ondergoed af, en haar ouders hoefde er niet achter te komen. Jammer dat hij te klein was. Ze wou hem weer terugleggen, en bedacht zich toen de te grote ondergoed. Ze pakte zo’n onderbroek, ging op bed liggen, deed haar ondergoed uit en rok omhoog, schoof de luier onder haar kont, vouwde hem dicht en deed onhandig de luier erover heen. Ze ging staan en deed de rok omlaag. Er was van buiten nikt te zien, zag ze in de spiegel.



Natuurlijk wilde ze zo snel als maar kon plassen in de luier, dus om dat voor elkaar te krijgen bedacht ze, dat als ze vier bekers water zou drinken, en een minuut of twee later alweer, dat ze dan wel spoedig zou moeten plassen.



Ze had net vier bekers water op, na nog eens vier bekers, dus drinken hoefde niet meer, alleen maar wachten. Ze besloot maar wat huiswerk te gaan maken.



Na een halfuur had ze al aandrang te plassen. Ze hield het op. Liever wilde ze wachten tot ze het echt niet meer op kon houden.



Dus na vijf minuten stond ze op knappen. Ze ging staan en liet haar blaas leegvloeien in de luier. De luier werd nat en zwaar, en voelde lekker warm. Ze ging weer zitten en ging verder met huiswerk maken. Toen zag ze dat ze al bij de laatste opdracht was. Ze dacht dat ze die morgen ook nog wel kon doen.



Ze liep in een natte luier gewoon door het huis heen, tot dat ze nog eens moest plassen, maar haarzelf ook wel begon te ruiken. Ze wist niet wat ze moest doen. De luier af doen, en naar de wc gaan, of nog een plas laten lopen, met de kans dat hij gaat lekken. Ze besloot de luier uit te doen en een schone aan te doen. Ze deed ze oude luier in een plastic zak. En zo plaste ze weer. Ze had weer een nieuwe luier en die werd nu ook lekker warm. Ze ging veel water drinken en elke keer als ze had geplast, deed ze pas na een half uur een nieuwe aan.



Ze was in de avond al helemaal gewend aan de luiers. ’s Nachts zou ze er ook een dragen. En onvermijdelijk was ze ’s ochtends drijfnat.



Dit deed ze vaker als haar ouders de hele dag en nacht niet thuis waren. Ze liep dan rond in plasluiers.



2009

Nu was Eva twintig jaar en woonde al twee jaar zelfstandig in een huisje, in Hoogeveen ,in het rustige Drenthe. Ze had niet werk bij een bedrijf, maar verbouwde zelf wat groenten, die ze aan een man verkocht die de groeten verkocht op de markt.



Nu ze niet meer bij haar ouders woonde, kon ze naar hartenlust luiers dragen. Meestal droeg ze de luiers zowel overdag als ’s nachts. Nu had ze ook een vriendin die er van hield om luiers te dragen. Vandaag zou ze dus naar die vriendin gaan. Die vriendin, Sanne genaamd, woonde alleen helemaal in Roermond. Dat was dus wel een paar uur in de auto. Maar ze had ook een luier om. Zo had ze in de auto om lekker een luier om, zodat ze nergens hoefde te stoppen.







a.u.b. vertellen wat er wel/niet goed is aan het verhaal, dan kan ik nog een verhaal maken, of een vervolg ofzo.
Als er 10 mensen een reactie achter hebben gelaten, begin ik aan een nieuw verhaaltje
 

DL_Michel

Administrator
Forumleiding
1 Re: Het luier-leven van Eva * by jhonny11
prachtig, het is alleen een beetje samengevat als je begrijpt wat ik bedoel.
Voor de rest fantastisch ga zo door!


2 Re: Het luier-leven van Eva * by djdirk
raar als je in 1995 4 jaar bent ben je dus in 1991 geboren en dan ben je in 2009 al 20 jaar???


3 Re: Het luier-leven van Eva * by tom999
mooi verhhal ik hoop op een vervolg alleen wat minder kort gezegd iets langere verhalen


4 Re: Het luier-leven van Eva * by Goeie
Geweldig verhaal, wanneer komt het vervolg?
Wat gaat ze allemaal nog meemaken nu ze 20 jaar is?
 

hiawatha

Toplid
DL_Michèl zei:
2 Re: Het luier-leven van Eva * by djdirk
raar als je in 1995 4 jaar bent ben je dus in 1991 geboren en dan ben je in 2009 al 20 jaar???
Er staat in dat stukje volgens mij niet eens dat ze 4 jaar is.. Hoewel ik dat ook in mijn hoofd had kan ik het nu niet zo snel vinden..

Maar in 1998 staat dat ze in groep 5 zit. Dan zit je al 5 jaar op de basisschool (sinds 1993) en daarvoor heb je ook nog 3 of 4 jaar geleefd.. Dus dan zit je op 1989/1990.. En 1989 komt overeen met 20 jaar in 2009..

Maar dan is het nog niet logisch dat het verhaal in 1995 begint want dan zat ze al op school en het is vrij duidelijk uit dat verhaal dat ze nog niet op school zit..

Achjah, verander 1995 naar 1992 en het verhaal klopt weer..
 
G

Grapjas_99

Guest
Ik zal binnenkort een vervolg schrijven en online zetten.(gewoon bij de reacties)
Bedankt voor de tips, ik zal in deel 2 de jaartallen en leeftijden wat meer met elkaar laten
kloppen, en meer op deatails ingaan.

Nog ff wachten dus, maar niet lang meer
 
G

Grapjas_99

Guest
Deel 2


Die vriendin Sanne had ze eigenlijk nog nooit in levende lijve gezien. Ze waren elkaar op een DL site tegengekomen en hadden contact. Eva leek het best leuk om eens een keer samen iets met luiers te doen..


Eva zat achter haar pc. Ze had het emailadres van Sanne, dus besloot ze haar een mail te sturen. Ze klikte op ‘nieuw’. In de adresbalk tikte ze in [email protected].


Het onderwerp liet ze nog even zitten en ze begon haar mail te typen:

Hallo Sanne,

Het zou wel eens leuk kunnen zijn als wij een luierweekend zouden regelen.


Eva bekeek de zin en vond het niks. Het was een beetje met de deur in huis vallen, vond ze zelf, en een beetje te happig. Ze selecteerde de regel en drukte op backspace.
De aanhef liet ze staan, en ze begon weer opnieuw.

Hallo Sanne,

Alles goed met jou??
Met mij wel, alleen het weer is niet zo goed, veel regen enzo. Bij jou?

Sanne dacht nog even na hoe ze verder zou gaan, toen er plots een mail van Sanne binnenkwam. Ze klikt haar geschreven tekst weg. Wilt u dit bericht in concepten opslaan vermeldde een venster wat verscheen. Snel klikte ze op JA en opende de mail van Sanne:

Hé Eva,

Hoe is het daar bij jou?
Hier is alles prima, alleen het weer zit wat tegen, maar daar is niks aan te doen!

Ik zat te denken, het klinkt misschien wat raar, maar wat zou je ervan vinden om eens een weekend samen door te brengen, in een luier uiteraard, bij mij thuis.

Mijn adres is tevens Lavendelstraat 77. (Ze wisten alleen elkaar woonplaats)
Ik stuur je nog een lijstje op met plannen enzo die we dat weekend gaan doen, als je wil tenminste.

Dus ik hoor wel of je het een goed plan vind

Groetjes, Sanne


Eva vond het heel leuk dat Sanne met hetzelfde idee in haar hoofd zat als zij. Ze schreef een mail terug dat ze er zin in zou hebben.


Eva was de hele dag zenuwachtig en er gingen allerlei ideeen, plannen en beelden door haar hoofd. Ook keek ze ieder uur of ze al reactie had van Sanne.


Ze vond het zo spannend dat ze helemaal vergat haar luier te verschonen. Toen ze aan het avondeten zat voelde ze eigenlijk dat ze een erg natte luier had. Na de afwas ging ze naar de badkamer, waar ze haar kleding uitdeed. Ze keek in de spiegel van 1,80m hoog en bijna een meter breed. Ze zag een jonge mooie meid in een volle plasluier staan. Ze voelde aandrang en deed er nog een plas bij. Een warm straaltje gele urine liep lang haar been omlaag op de grond. Ze plaste nog harder en het grootste deel van haar urine vormde een plas rond haar voeten. Snel ontdeed ze zich van de nog nadruppelende luier en ging alles schoonmaken. Ze luier verdween in een vuilniszak en ze deed zichzelf een nieuwe luier om.


Ze ging beneden nog even de moestuin water geven, die er bovendien vrij verwaarloosd uitzag, omdat haar baan bij het postkantoor voldoende geld opleverde aan de ene kant, en de baan in het postkantoor nam ook veel tijd in die ze anders in de moestuin had doorgebracht.


Eigenlijk was zo’n beetje alles verlept in haar moestuin. Alleen de aardappels deden het goed, die hadden weinig aandacht nodig, en er was nog drie bloemkolen die leefde. Één was al aan het dood gaan en had al enkele bruine blaadjes, één was aangevreten door insecten, maar ééntje was nog goed.


Daarna ging ze binnen wat tv kijken, en om een uur of tien ging ze naar bed, want ze moest morgen al om zes uur op, want ze moest vroeg op het postkantoor zijn. Ze poetste haar tanden en knipte een gat in het plastic van de luier die ze al aan had. Ze deed er nog een luier overheen. Zo ging ze elke nacht naar bed, want de nachtluier moest het goed kunnen houden. Ze dronk nog een paar bekers water om er zeker van te zijn dat haar luier niet droog zou blijven. Toen ze haar sokken in de waston gooide voelde ze dat ze moest poepen. Ze hurkte en drukte alles naar buiten. Ze dacht nog na over verschoning, maar ze ging toch maar met een poepluier in bed liggen.


De volgende ochtend stonk haar luier niet alleen, hij was ook nog eens drijfnat toen ze wakker werd. Ze was deze nacht niet wakker geworden, maar het afgelopen jaar werd ze bijna nooit meer vanzelf wakker om te plassen omdat ze elke nacht een luier droeg. Aan de ene kant maakte ze zich eerst zorgen, maar wat maakte het uit? Daar was een luier immers voor.



Ze was vroeg op kantoor, dus die middag mocht ze dan ook eerder weg en om half drie was ze alweer thuis. Ze keek even snel of ze nog mail had. Ze opende haar postvak IN en zag twee ongelezen mails. Een van een collega en een andere was reclame. Sanne had niet gereageerd.


Ze gooide de spam e-mail weg en las de mail van haar collega. Het was een algemene brief aan al het personeel verstuurd, maar de brief was natuurlijk niet aan iedereen gericht, ook niet aan haar.


Ze deed weer een schone luier om en keek nog even haar mail, en ja hoor, toch nog een mail van Sanne:
Hé Eva
Ik heb even een lijstje met ‘regels’ opgesteld voor het weekend als je hier komt logeren. Ik heb er ook een soort ‘verhaal’ bij gemaakt, zeg maar, dat leek me leuk. Maargoed…

Onze verhaallijn
Jij komt bij je tante (mij dus) logeren. Je hebt alleen een probleem, namelijk bedplassen, daarom laat je tante je luiers dragen. Die moet je ’s avonds na het avondeten dan omkrijgen, samen met je pyjama, dan mag je nog even opblijven. ’s Ochtends na het ontbijt mag hij weer uit. Je mag zelf niet aan je luier komen en je mag ook niet naar de wc dan. Tijdens het ontbijt moet je heel nodig, maar je tante laat je niet naar de wc gaan. Het wordt zo erg dat je in je luier plast, waaruit tante concludeert dat je overdag ook een luier nodig hebt, dus krijg jij 24u per dag een luier om.

Zo ver ben ik. Ik ben dan je tante en jij komt logeren zeg maar. Vind je dit goed of moet er nog iets worden veranderd?

Ik hoor het nog wel, groetjes,

Sanne

PS. We moeten nog wel een weekend afspreken dan\


Sanne had het goed doorlezen en mailde terug dat het geweldig was, en ook dat over twee weken in het weekend kon en vrijdag vanaf 8 uur op de stoep kon staan. Na nog geen dertig seconden kreeg ze een mail terug. Alles wat erin stond was:
Oké, ik zie je dan om 8 uur, kom in plasluier. Groetjes, Sanne


Eva kon wel een gat in de lucht springen van blijdschap.


Twee weken later in 2009

Het was nog maar kwart voor acht, maar toch was Eva al bij haar bestemming. Vanuit de auto zag ze de twee goudkleurige 7’ens die het huisnummer aangaven. Ze zag op het straatnaambordje dat dit ook de juiste straat was. Ze was twintig minuten te vroeg vertrokken voor als ze file zou hebben of als ze het huis niet kon vinden. Ze had alleen even moeten tanken, dat kostte vijf minuten, maar voor de rest was alles goed gegaan.


Ze zocht een parkeerplek om haar auto neer te zetten. Alles was vol, en ze ging straat na straat af. Ze had op de achterbank twee weekendtassen staan. Één vol kleding en toiletspullen zoals tandenborstel en shampoo, en nog een kleinere tas vol met luiers. Onderweg had ze twee keer in haar luier geplast achter het stuur, midden op de snelweg, dus dat zat wel goed.


Ze bleef maar rijden maar kon geen parkeerplaats vinden. Twee straten verder zag ze eindelijk een plekje, maar dat bleek veel te smal. Ze reed door en aan het eind van de straat zag ze weer een nieuwe lege parkeerplaats tevoorschijn komen. Ze reed er langzaam op af toen er om de hoek een auto aan kwam rijden en zo de auto in het vakje parkeerde. Eva vloekte dat ze niet een halve minuut sneller was geweest.


Eindelijk, vijf straten en eveneens vijf minuten verder kon ze eindelijk een plek bemachtigen. Ze stapte uit de auto en pakte haar tassen. Ze liep naar het huis van Sanne.


Tijdens het lopen keek ze om zich heen. Het waren allemaal goedkope, smalle, uitgeleefde huurwoningen. Ze liep langs een speelveldje waar een jongetje van twee jaar die samen met zijn zusje van een jaar of vijf aan het spelen was. Het meisje had een mooi jurkje, en het jongetje droeg enkel een luier, waarvan je duidelijk kon zien dat die vol poep zat. Tien meter verderop zat een vrouw, dat moest de moeder zijn, die zat een tijdschrift te lezen, niet in de gaten hebbend dat haar zoon in een poepluier rondliep.


Ze liep weer verder en wist gelukkig nog net te voorkomen dat ze in een hondendrol ging staan. Een straat verder waren iets mooiere huizen. Na elke straat waren de huizen steeds mooier, en stonden er duurdere auto’s in de straat en op de opritten van huizen.


In de straat waar ze moest zijn waren allemaal vrijstaande huizen. Ze liep de rij huizen af tot ze bij 77 kwam. Dit was een vrijstaand huis wat al een beetje oud was met allemaal struiken in de voortuin. Ze stapte de tuin in en de lamp naast de voordeur ging branden, wat Eva deed beseffen dat her al aan het schemeren was. Ze belde aan en wachtte geduldig.


Een vrouw van ongeveer haar leeftijd deed de voordeur open. Dit moest Sanne zijn, en dat was ook zo, want ze stelde zich ook als Sanne voor.


Sanne pakte beide tassen aan en bracht ze naar boven. Eva hing ondertussen haar jas op. Toen kwam Sanne weer terug. ‘’Jij hebt thuis al gegeten, toch Eva’’ vroeg Sanne. ‘’Ja’’ antwoordde Eva. ‘’Ja tante moet je dan zeggen Eva’’ corrigeerde Sanne. ‘’Ja tante’’ zei Eva, waarop Sanne weer zei: ‘’Heel goed. En heb je direct daarna ook je luier omgedaan, zoals afgesproken?’’ Eva knikte. ‘’Laat maar zien’’ en Eva deed haar broek omlaag. ‘’Heel goed, maar zo te zien heb je het in de auto niet op kunnen houden. Kom, dan verschoon ik je even’


Eva liep mee naar boven en werd daar uitgekleed. Daarna ging ze op bed liggen terwijl Sanne de luiers ging halen. Ze kwam even later terug met de luiertas en een camera….


Word vervolgd…



Graag stemmen: Bij 20 stemmen een nieuw vervolg, het zijn er al 13
Ook commentaar en ideeën zijn welkom
 
G

Grapjas_99

Guest
trouwens, [email protected] is een bedachte e-mail, dus niet proberen te mailen, want hij bestaat niet!

Of iemand anders heeft dat mailadres al (oeps)

Commentaar is welkom, dan wordt het vervolg nog beter....

Groeten, de schrijver
 
G

Grapjas_99

Guest
Bedankt voor alle reacties en stemmen!!!
Er komt deze week nog een vervolg, dus houdt het in de gaten!!

Groeten, de schrijver
 
G

Grapjas_99

Guest
Deel 3
Sanne liep naar Eva toe, die al op wilde staan, maar Sanne had kennelijk aan deze mogelijkheid gedacht en haalde uit haar broekzat op eens een set handboeien. De ketting die de boeien bij elkaar hield was gewoon een metaal kettinkje, maar de boeien zelf waren van lichtblauw pluche. Haar ene hand werd aan het bed vastgemaakt. Sanne pakte nog een set boeien uit haar broekzak.


Binnen mum van tijd lag Eva met alle handen en voeten vast aan het bed. Sanne pakte de camera en begon Eva helemaal te filmen, waarbij ze vooral inzoomde op de natte luier. Na een paar minuten zette ze de camera op het bureau met de lens richting Eva. Sanne liep even weg en Eva kon aan het gezoem horen dar de camera nog steeds draaide.


Sanne kwam weer terug en had twee flesjes water in haar hand. ‘’Omdat je niet meewerkt krijg je van mij nu twee flesjes water, dus drink op’’ zei ze. Ze gaf een flesje aan Eva, die snel begon te drinken. Ze had een donkerbruin vermoeden dat ze de komende tijd geen wc meer zou zien.


Toen Eva twee keer een halve liter had opgedronken zette Sanne de camera uit, deed alles in de tas, ook de twee lege flesjes, en liep toen de kamer uit met de tas in haar hand. Voor ze de deur zorgvuldig sloot zei ze ‘’Tot morgenochtend’’


Eva had slecht en weinig geslapen. Ze lag op de lakens en was bovendien vastgebonden. Ze lag oncomfortabel en had het koud. Ze had nog een aantal keer geplast, en de luier was helemaal uitgelekt over het bed. Het bed, wat nog steeds nat was, stonk naar urine.


Eva werd opnieuw wakker en zach ligt tussen de gordijnen doorschijnen. Ze bleef roerloos in haar kletsnatte bed en overvolle luier liggen. Na een half uurtje kwam Sanne. Ze had opnieuw de camera meegenomen. Ze begon Eva te verschonen. ‘’Niet filmen alsjeblieft’’ was Eva’s verzoek, maar Sanne zei dat ze dat lekker toch deed. Sanne maakte de plakstrips los en deed de luier in de afvalbak. Eva bleef doorsmeken of de camera uitkon, en ook de handboeien vond ze niet fijn. ‘’Ik kan je handboeien losmaken en de camera afzetten, maar dan moet je je heel lief gedragen, kan je dat?’’ vroeg Sanne, die het gesmeek zat was. Snotterend zei Eva van wel, dus de handboeien gingen af, en de camera werd uitgezet. Ze deed zelfs de lensdop erop om te bewijzen dat hij niet filmde.

Sanne maakte Eva schoon en liep even weg voor een schone luier. Eva zag haar kleding op de grond liggen en ook de autosleutel die half uit haar broekzak hing. Ze besloot een ontsnappingactie te ondernemen. Zo snel ze kon deed ze haar broek aan, zonder slipje, en deed snel haar truitje aan. Haar BH lag nog op de grond. Snel rende ze naar beneden, naar de hal. Toen ze onderaan de trap was hoorde ze Sanne achter haar aan komen, scheldend en vloekend, maar toen Sanne bovenaan de trap was bleef ze staan en lachte ze. Eva rende verder en hoorde het gelach steeds verder weg. Bij de voordeur stonden haar weekendtassen nog, ze pakte beide.

Sanne kwam ondertussen de trap af lopen, heel rustig. Eva raakte in paniek. Was dit een val? Sanne deed zo rustig. Ze trok de voordeur open en rende naar buiten. Althans, dat was haar plan. Ze voordeur was op slot. Paniekerig keek Eva om zich heen en zag drie deuren. Deur 1 was de huiskamer, vluchtroute uitgesloten. Deur 2 was de wc, ook geen vluchtweg dus. Op goed geluk ging ze door de laatst overgebleven deur, ze kwam in en garage terecht. Ze hoorde Sanne weer de trap af rennen. Bingo, dit was niet Sanne d’r plan. Snel liep ze naar de garagedeur. Die was met een sleutel van buitenaf op slot gedaan, en kon van buiten met een sleutel weer worden geopend, of met de draaiknop van binnenuit. Eva draaide aan de knop en deed de garagedeur open. Achter zich hoorde ze Sanne de garage binnenkomen. Eva zette het op een lopen.


Twee straten verder was Sanne nergens meer te bekennen. Eva was in het wilde weg gewoon wat steegjes en straatjes binnengedoken. Ze herkende de omgeving hier niet. Ze begon te lopen, voorzichtig als ze bij een hoek kwam om te kijken of Sanne er niet was.


Toen ze bij de juiste straat was stak ze haar hoofd om de hoek. Ze vloekte binnensmonds. In deze straat stond Sanne, tegen haar auto. Sanne was niet dom en had haar auto gezocht. Hoe ging ze dit nu weer oplossen?


wordt vervolgd.....
 

Nattegat

Dit ben ik natuurlijk niet, maar vind ik wel leuk
Een aardig verhaal. (Dat kinderen (te) snel volwassen worden komt in soaps ook voor.) Met die luiervriendin in Roermond (hoe heeft ze die Sanne leren kennen trouwens?) moet er een vervolg in zitten. (Het is nu 2012, dus misschien bestaat dat vervolg allang...)
 

Nattegat

Dit ben ik natuurlijk niet, maar vind ik wel leuk
Re: het Luier-leven van Eva (deel 3)

Ja, dit vraagt om een vervolg! (Wie is de slimste van de twee, en kunnen de rollen nog worden omgedraaid?)
 
Bovenaan