geschreven door: Dries
Bram was elf jaar bijna twaalf en maandagochtend zou hij met de klas op schoolkamp gaan. Vijf hele dagen zou hij naar een jeugdherberg toe gaan. Het is nu zaterdag en Bram zijn moeder zei tegen Bram dat hij nog maar even mee moest naar de stad voor nieuw ondergoed en pyjama's. "Maar mam ik heb toch al pyjama's en onderbroeken." zei Bram. "Maar dat moeten wel nette zijn." antwoordde zijn moeder. Bram baalde, de pyjama's en onderbroeken in zijn maat waren normaal gesproken erg kinderlijk omdat hij zeer klein voor zijn leeftijd was het duurt daarom altijd heel lang voordat hij wat geschikts vindt. Hij lijkt namelijk vijf jaar oud in plaats van bijna twaalf, dit komt door een ziekte waarbij zijn lichaam wel groeihormoon aanmaakt maar die niet op de juiste plaats aankomt.
Samen met zijn moeder loopt Bram naar de schuur toe hij wil zijn fiets pakken maar zijn moeder zegt: "Je moet maar even achterop het is heel druk in de stad met veel auto's en je bent klein dus de kans is groot dat mensen je over het hoofd zien." Bram begon te protesteerde maar merkte aan de blik van zijn moeder ze het meende. "Ga maar alvast naar voren lopen Bram dan komt mamma er zo aan." Zei zijn moeder. Bram liep om en wachtte op zijn moeder. Toen hij zijn moeder aan zag lopen zag hij het vooropzitje op de fiets hangen. Voordat hij ernaar kon vragen zei zijn moeder dat het achteropzitje stuk was en dat hij maar voorop moest. Zijn moeder tilde hem op en zette hem voor op de fiets. Hij had sinds zijn vijfde al niet meer bij zijn moeder voorop of achterop gezeten.
In het centrum aangekomen tilde zijn moeder hem van de fiets en liepen ze samen C&A binnen. De onderbroekjes en pyjama's die ze daar hadden in zijn maat waren te kinderachtig volgens Bram dus gingen ze door. Bij de Hema hadden ze ook niets geschikt dus zei zijn moeder: "dan moeten we maar naar de kinderkleding winkel." Bram werd weer voorop in het zitje getild en vervolgens fietste zijn moeder naar de Maminette baby en peuterkleding. Daar aangekomen riep Bram: "maar dit is geen kinderkleding dit is peuterkleding." Zijn moeder zei "Dit is je laatste kan op een nieuwe onderbroek of pyama en anders heb je pech." Bram werd door zijn moeder bij de hand beetgepakt en zo liepen ze samen de winkel binnen.
Zijn gezicht klaarde op ze hadden hier spierwitte onderbroekjes en hemtjes in zijn maat en nog wel met kleine gaatjes als gulpjes waardoor hij zijn plassertje door kon halen bij het plassen. Zijn moeder kocht zestien onderbroekjes en hemdjes maar ze koos de onderbroeken zonder gulpje voor zijn plassertje. Dat merkte Bram niet hij dacht dat hij die met gulpje kreeg daarom was het ventje reuzenblij. Samen gingen ze zoeken naar pyama's. Bram schrok want de enige die ze er hadden waren die van sesamstraat, de Teletubbies en die van de disneybabies. En ze waren nog uit een stuk met voetjes ook. Bram riep: "Mam daar ga ik niet in lopen dan doe ik mijn oude pyjama's wel aan." Maar zijn moeder riep: "Ik ben de hele dag al met je bezig en nu heb je dus pech." Zijn moeder pakte vijf verschillende en allen erg schattige pyjama's en rekende alles in een keer af.
Op weg naar huis riep Bram steeds maar: "mam ik wil niet van die kinderachtige pyjama's" de tranen biggelden over zijn wangetjes. Thuis aangekomen tilde zijn moeder Bram uit het zitje en trok hem mee naar binnen. Zijn moeder pakte een tissue en liet hem zijn neus snuiten. "Nou ben je er al een beetje overeen gekomen?" Zei zijn moeder. En ze begon een boterham voor Bram en haarzelf klaar te maken. Bram at de boterham op en dronk vervolgens de lekkere melk die zijn moeder erbij zette op. Bram werd door zijn moeder naar boven geëscorteerd en ze gebood hem uit te kleden. "Je gaat maar even slapen ventje anders ben je vanmiddag veel te moe en je moet ook nog goed uitgerust naar kamp." Zei ze. Bram sloot de gordijnen en kleedde zich boos uit. Vervolgens hield ze de pyjama voor hem uit.
"Doe je voeten er maar in" zei ze. Nee die wil ik niet aan antwoordde Bram en zijn moeder pakte hem beet en trok met gemak pyjama bij hem aan. Ze bevestigde de drukknoopjes van boven en zei dat hij schattig stond. Bram keek in de spiegel en zag een babyblauw pyjama met disneyfiguurtjes en blokjes met 123 erop. Hij begon te gillen en te huilen want hij zag eruit als een peutertje. Moeder tilde hem op en legde hem op bed en zei: "nu ga jij zoet slapen en ik ga nog even wat spulletjes kopen voor je schoolkamp." Bram viel binnen vijf minuten in een diepe slaap. Zijn moeder vond het heel erg voor hem maar ja, wat moet je anders er zijn bijna geen kleren in zijn maat te vinden die niet kinderachtig zijn.
Zijn moeder reed weer naar dezelfde Mamminette in de winkel had ze spijkerbroekjes gezien in zijn maat. Die waren moeilijk te vinden aangezien ze die meestal niet voor kleine maatjes maken. Het enige nadeel was dat er geen gulp in zat maar elastiek. Die heeft Bram niet nodig want hij komt toch niet bij de toiletpot. Maar hij eiste nog altijd in iedere broek een gulp. Zijn moeder koos acht broekjes en zocht ook nog leuke truitjes erbij uit. "Hoe oud is uw zoontje?" vroeg de winkelbediende. "Elf" beantwoorde Bram's moeder. "Jammer anders hadden we nog wel wat leuke truitjes gehad." Zijn moeder liep achter de bediende aan en zag de truitjes. Ook van Sesamstraat en de Teletubbies. Zijn moeder zei: "Ze zullen daar toch allemaal zijn pyjama's zien dus waarom ook geen truitjes van hetzelfde soort."
Bram's moeder zocht 9 truitjes uit 3 van de teletubbies in babyblauw, zachtgroen, en rood, 3 van sesamstraat in waarvan één met pino in het zachtgeel, één met Ernie en Bert in het babyblauw en één met het koekiemonster in het wit, en 3 met spelende beestjes, één met teddybeertjes in het zachtgroen, konijntjes het babyblauw en tijgertjes in het wit. Snel werd er voor de kleertjes betaald en reed moeders naar huis.
Net op tijd om te zien dat Bram naar zijn kamertje toe stoof kwam zijn moeder de gang binnen. Zijn moeder stormde naar boven en trok Bram uit zijn bed. "Waar ben jij mee bezig!" riep ze kwaad. "Ik dacht dat ik je had gezegd te slapen." Vanavond lig jij om zeven uur in bed en morgen ga je maar een middagdutje doen en ook om zeven uur naar bed. En zo geschiedde. Bram kwam die dagen ook niet meer uit zijn pyjamaatje die moest hij voor straf ook maar aanhouden.
Dag een
Maandagochtend werd hij wakker gemaakt door zijn moeder, welke hem begroette met: "ben je klaar voor vijf dagen lang plezier!" Bram riep: Ja, ja, ja!!!!" en zijn moeder zei: "kom dan gaan we eerst ontbijten." Bram rende de trap af en rende door de gang. Bam... Bram viel hard op zijn kont het deed erg pijn maar dat wilde hij niet laten merken hij was nl. als elf jaar oud. Zijn moeder stond snel achter hem en tilde hem op en begon hem met lieve woordjes te troosten. Toen kwamen de tranen los of traantjes zoals zijn moeder het noemde.
Bram werd meegenomen naar de keuken. Zijn vader die al aan de eettafel zat nam hem over. En begon te praten: "heeft mijn kleine Brammetje au lieverdje toch pappa maakt het wel weer goed" en gaf hem een kusje op de voorhoofd. Zijn vader begon te lachen, en liet Bram snel weer los, "dat moesten we maar niet meer doen met onze elf jaar oude zoon." Zijn vader pakte het bordje pap aan dat zijn moeder hem en zette dit voor Bram op de tafel neer.
Na het ontbijt liep zijn vader mee naar boven om hem te helpen omkleden. "Dat kan ik zelf wel" beet Bram zijn vader toe maar zijn vader trok hem zijn pyjama uit en zijn onderbroekje en hemdje. "Vandaag ga ik jou eens goed wassen lieverd want dat zal een week lang niet goed gebeuren." Zei zijn vader. Zijn vader pakte een washandje en hield hem onder de lauwwarme kraan hij pakte een stukje zeep een zeepte het washandje in. Vervolgens begon hij Bram te wassen, daarna spoelde hij het washandje uit en waste het zeep van zijn kleine lichaampje af. Met de handdoek werd Bram afgedroogd en daar stond hij dan in z'n blootje helemaal schoon.
Bram vond dit niet vreemd het gebeurde wel vaker dat zijn vader of moeder hem waste, eens in de zoveel tijd wilde ze zeker zijn dat hij goed schoon was en dan werd hij door zijn ouders gewassen. Zijn vader tilde hem op en bracht hem naar zijn kamertje maar voordat hij daar aankwam begon zijn vader hem te kietelen. En zei:"ga ik mijn kleine knulletje opeten?!" en duwde zijn gezicht op zijn buikje waarbij hij op het buikje blies. "Nee hou op pappa dan moet ik plassen" riep Bram lachend. Maar zijn vader zette Bram neer en bleef hem kietelen. Bram voelde zijn kleine blaasje pijn doen en voor hij het wist plaste hij de hele vloer nat. O Oh zei Bram's vader en tilde Bram op en zette hem op het potje dat speciaal voor noodgevallen op zijn slaapkamer stond.
Toen Bram klaar was sprong hij van het potje af en liep in zijn blootje naar zijn bureau om daar zijn nieuwe onderbroekje aan te trekken. Hij had de onderbroek al aan toen hij schrok en riep: "waar is het gulpje voor mijn plassertje." Zijn vader riep toen: "Ik denk dat dat een vergissing moet zijn. Zijn vader hielp Bram in zijn hemdje en trok hem vervolgens sokjes aan en een spijkerbroek aangaf. "Hé die is nieuw schreeuwde Bram van blijdschap uit" maar toen werd hij boos: "er zitten geen knoopjes aan pappa."
"Nee" zei zijn vader en keek Bram's moeder vreemd aan toen zij langsliep. Bram trok de spijkerbroek over zijn billen en zei toen: "Niemand ziet het toch." Zijn moeder liep nog een keer langs en zei: "Je moet wel even bretels aan doen anders zakt hij af." Zijn vader pakte de bretels en bevestigde deze op de juiste wijze aan de broek. Op de bretels stonden kleine beertjes getekend. Vervolgens trok zijn vader Bram zijn nieuwe zachtgroene trui aan en liepen ze samen naar beneden. Vijf minuten later zat zijn vader op de fiets met Bram voorop en een grote tas achterop. Bij school aangekomen riep de meester dat de kinderen nog even naar binnen moesten en de ouders de tassen maar naar de bus konden brengen. Bram hing zijn jas en rugtasje op aan de kapstok en liep met de rest van de klas naar binnen.
De meester riep: "Stilte allemaal" "vandaag is de grote dag, ik wil alleen nog even zeggen dat ik allen uiterst goed gedrag accepteer en als ik dat van jullie niet krijg krijgen jullie straf!!! De kinderen die nog moeten plassen moeten dat nu doen, want in de bus kan het niet. En ga daarna maar gauw naar de bus toe". De klas stormde leeg en de meester hield Bram tegen, "wat heb jij een mooie trui aan zeg" en Bram dacht dat hij de mooie groene kleur bedoelde en zei dat hij er zelf ook heel erg blij mee was en dat de trui splinternieuw was.
De meester zei: "Mijn dochtertje kijkt ook altijd naar de Teletubbies en die vindt dat altijd een pracht programma. Ik geloof dat ze in de wandelwagen nog wel een boekje van ze bij zich heeft dat zal ik wel even meenemen dan lees ik het onderweg nog wel aan je voor." Voordat Bram kon reageren liep de meester weg. Teletubbies dacht hij en keek goed naar zijn trui, hij werd helemaal rood en trok snel zijn jas aan. Er stonden allemaal Teletubbies op zijn trui waarom moest hij die dragen. Bram liep naar zijn vader en zei:
"Waarom heb je mij een Teletubbies trui aangetrokken?" Zijn vader antwoordde: "Toen ik een aantal weken geleden thuis was zat jij daarnaar te kijken dus ik dacht dat je dat wel leuk vond." Bram dacht even na en werd toen nog bozer: "Pap dat moest ik kijken met Tommy (Bram's 2 jaar oude neefje)!" Zijn vader zei: "Jij zat anders wel erg aandachtig te kijken terwijl Tommy sliep lieverd en daarna heb ik jou nog lang het deuntje horen zingen, nou geef pappa een kusje want je bent de laatste die in de bus stapt en vergeet je, je cadeautje niet uit te pakken, het zit in je rugtasje". Bram klaarde meteen op en gaf zijn vader een kusje en rende richting de bus. Hij probeerde de bus in te klimmen maar dat lukte niet dus de meester tilde hem de bus in. Marc zag dat en riep: "Wat een baby hij kan niet eens zelf in de bus komen". Waarop Bram kwaad antwoordde: "Het valt me nog mee dat jij met je dikke kont door de deuropening van de bus kunt komen." (Marc was nl. de dikste jongen van de klas)
Pets en Bram voelde een harde tik op zijn billen. "En nu zitten" zei de meester boos en Bram rende naar zijn plaats. Pets hoorde Bram en Marc schreeuwde au!!!. De meester ging even naast Marc zitten en sprak tegen hem. Bram ging snel zitten en voelde de pijn op zijn billen. Heel even moest hij huilen maar hij vermande zich snel. Bram trok zijn jasje uit en maakte de rugtas open. Er zat een broodje en appeltje, twee pakjes chocolademelk, een zakje zachte zoete dropjes en een cadeautje in. Toen vertrok de bus en zwaaide alle kinderen de ouders uit.
Na het uitzwaaien van de ouders kwam de meester bij Bram zitten. "Ik heb de regels uitgelegd weet je nog, daarnet in de klas?" zei de meester, Bram knikte. "Ik waarschuw je nu nog maar je moet zo niet doorgaan hé" Bram schudde zijn hoofd. Meester keek even naar de inhoud van het tasje dat op de stoel naast Bram lag en pakte het zakje drop. "Deze dropjes zijn allemaal voor jouw maar ik neem ze even mee, als ik vind dat je een dropje mag dan geef ik jou er een en als ze nog niet op zijn aan het eind van het kamp dan geef ik ze weer allemaal aan je ouders terug." Meester stond op en liep weg.
Bram vond de dag nu al vervelend. Eerst viel hij hard, dan plast hij en krijgt hij onderbroekjes en een bovenbroekje zonder gulp, dan zegt meester dat hij de Teletubbies trui mooi vind en wordt Bram de bus ingetild en vervolgens krijgt hij een tik voor zijn billen en als klap op de vuurpijl pakt de meester zijn dropjes af. Bram begon stilletjes te huilen. Na ongeveer 15 minuten vermande hij zichzelf weer en zei tegen zichzelf "Ik ben 11 jaar bijna 12 en ben geen baby, ik zal niet meer huilen." Hij pakte het cadeautje en opende het. Het was een lego ruimte auto, Bram maakte de doos snel open en begon het in elkaar te zetten.
Na in totaal 4 uur gereden te hebben stopte de bus. Meester riep het is even pauze jullie kunnen jullie boterhammen meenemen en wij zorgen voor wat te drinken. De kinderen stapten uit en gingen aan de picknicktafels zitten die op het kampeerveldje uitgesteld waren. Bram ging aan tafel bij 5 stoere jongens van de klas zitten, hijzelf hoorde ook tot de stoere jongens met zijn grote mond. De juf die ook mee was begon drinken uit te delen en alle jongens aan die tafels kregen een lekker glas melk. Een van de jongens Stephan morste met zijn melk Bram moest lachen en noemde Stephan een baby omdat hij de melk morste.
Bram wist niet dat de meester op dat moment net achter hem langs liep. De meester trok hem vervolgens van het bankje en trok hem mee tot vlak bij de bus. "Had ik jou net niet gewaarschuwd jongen." Zei de meester. Bram knikte. En Bram kreeg een preek over respect. "En nu instappen Bram" zei de meester aan het eind van de preek.
"Maar ik moet nog plassen meester" zei Bram. "Nou kom dan maar mee, bij de wc's is het te druk" zei de meester. En hij trok hem mee naar de bosjes, de meester zei: "Maak je gulp maar los en plas hier maar eventjes." Bram werd rood en zei: "Ik heb geen gulp meester". Waarop de meester Bram's jasje en trui omhoog trok, zijn bretels los maakte zijn broek naar beneden trok vervolgens de onderbroek een stukje naar beneden drukte en zijn plasser uit de onderbroek haalde. "Zo, ga nu maar plassen" zei de meester.
De meester hield nog steeds Bram's plasser vast en Bram wilde het overnemen maar daarop kreeg hij een tik op de vingers. "Pappa en mamma zullen jou niet voor niks kleding zonder gulpjes aangegeven hebben kerel, doe je plasje maar". Zei de meester. Met een rood hoofd deed Bram zijn plas waarop de meester hem afkneep en zijn plasser weer in de onderbroek stopte snel trok de meester zijn broekje omhoog en zijn jasje naar beneden. In de bus kleed ik je wel weer netjes aan.
De meester trok Bram mee en ze liepen richting bus. Bram's broekje zakte af waarna meester hem optilde en de broek over zijn schoentjes van zijn beentjes aftrok. In de bus aangekomen was er geen enkele reactie. De kinderen deden alsof het de normaalste zaak van de wereld was dat Bram in zijn onderbroekje de bus binnenkwam. Meester zette Bram in het middenpad en trok hem zijn jasje en truitje uit en vervolgens zijn schoenen. De meester draaide Bram zo om dat hij met zijn gezicht in de richting van de meeste leerlingen stond. Plots voelde hij dat de meester in één beweging zijn onderbroek tot op zijn knieën trok waardoor zijn piemeltje voor de hele klas zichtbaar werd.
Bram's gezicht vertrok in vijf verschillende kleuren rood maar weer geen reactie van de klas. De meester trok zijn hemdje glad naar beneden en draaide zich even om om vervolgens een vraag van de juf te beantwoorden daarna trok hij Bram's onderbroekje weer omhoog, waarna hij het hemdje in de onderbroek stopte. Bram voelde dat zijn plassertje omhoog stond en wilde deze naar beneden hangen want dat vond hij zo vervelend zitten. Hij ging met zijn handen naar zijn onderbroekje toe en pets.... Bram kreeg een harde tik op de vingers.
"Als ik dat nog een keer zie Bram dan krijg jij een harde pak voor je billen. Het is erg stout om met je plassertje te spelen kleine man." De meester zag dat zijn plassertje niet goed in zijn broekje zat en duwde de onderbroek iets naar voren waarna de plasser goed in het broekje terechtkwam. De meester deed Bram zijn spijkerbroekje weer aan en maakte de bretels vast. Vervolgens kwam het truitje en toen zei de meester: "Ga maar snel zitten kereltje".
Op zijn stoel aangekomen werd Bram zijn blik al weer wat minder rood. Bram vond het maar vreemd dat iedereen het maar normaal vond dat hij daar in zijn blootje voor in de bus stond aan de andere kant misschien was hij wel vreemd dat hij dat niet normaal vond. Hij ging snel met zijn ruimteauto spelen.
Na ongeveer een half uur kwam de meester naast Bram zitten en zei: "Je hebt nog een verhaaltje van mij tegoed. Kijk" en hij liet een boekje van de Teletubbies zien. Bram werd rood en zag of iemand anders het zag. "Ik hou niet zo van de Teletubbies" antwoordde Bram. "Pappa zei vanmorgen anders nog dat jij erg aandachtig naar het televisieprogramma zat te kijken." Zei de meester. "Je hoeft je niet te schamen" En de meester riep Jeffrey naar hem toe. Jeffrey was de grootste en stoerste jongen van de klas en behoorde tot het vriendengroepje van Bram. De meester vroeg hem: "Vind jij het vreemd dat Brammetje van de Teletubbies houd Jeffrey."
"Nee hoor meester." Antwoordde Jeffrey. En hij ging weer zitten. Bram merkte aan de meester dat hij onder geen beding weg zou gaan. Daarom zei hij: "Oké lees dan maar voor." De meester tilde Bram op schoot waarna Bram zich lekker tegen de borst van meester nestelde. Hierna begon de meester voor te lezen. Na ongeveer vijf minuten voelde Bram zich warm en loom worden en viel vrij snel daarna in slaap.
Bram werd wakker met het gevoel dat hij in zijn jasje werd geholpen. Het was inmiddels al een beetje donker aan het worden. Bram deed zijn oogjes open en keek in het lachende gezicht van de juf. Dag kereltje ben je wakker, het is al vijf uur, kom je mee dan gaan we zo eerst eens lekker eten. Bram zag toen dat de meester samen met wat hulpmoeders tassen op karren zetten. Er wordt voor je tas gezorgd, dat is net opgeroepen. Binnen vijf minuten was Bram klaarwakker en liep met zijn jas aan en rugzakje op zijn rug naar binnen. Hoe lang had hij wel niet geslapen dacht hij. Maar dat hinderde niet toen hij de poster zag hangen met Disco. Op de poster stond dat er iedere avond van 20:00 tot 23:00 een kinderdisco was waar iedereen gratis heen mocht, en waar de drankjes gratis waren. Bram riep naar Jeffrey ga je ook naar de disco. Jeffrey antwoordde: "Ja vet hé."
Ze praatten met de rest van de stoere populaire jongens van de klas nog even wat over de disco. En lazen door wat er nog meer op het park aanwezig was. Een skipiste borstelbaan, een binnen / buiten speelparadijs verdeeld in vier groepen voor de kinderen tot 6 jaar de kinderen van 7 tot 10 jaar, de kinderen van 11 tot 14 jaar en voor kinderen van 15 tot 18 jaar. Bram las op dat er in het speelgedeelte waar zij heen mochten er grote glijbanen, trampolines, speelcomputers, een levend voetbalbak, kleinere voetbalbakken en tafeltennistafels waren en nog veel meer.
"Dat is ook vet" riepen ze allen in koor. "Er is ook een zwembad" riep Bram, gelukkig dat ik mijn moeder gevraagd heb mijn zwembroek in te pakken, dacht hij gelijk. Weer riepen ze in koor dat ze dat vet vonden.
"Eten!!!" riep de juf. Met zijn allen liepen ze naar de eetzaal. Bram ging aan tafel zitten naast iemand van zijn vriendengroep. Aan de andere kant van Bram kwam Roland het mietje van de klas zitten. Bram besteedde daar geen aandacht aan. Ieder bord was vrolijk gekleurd en van afwasbaar plastik. Bij ieder bord stond een plastik beker met melk, de beker had twee handvaten en er kon duidelijk iets op geschroefd worden. "Dat is een peuterbeker" zei Jeffrey, "die gebruikt mijn kleine broertje ook, maar dan zit er nog een extra tuitje op en als hij omvalt dan lekt hij niet." Bram zei: "dan moet Stephan er maar een met tuitje hebben". En iedereen lachte inclusief Stephan.
De juf kwam langs met een grote pan met macaroni en schepte bij iedereen twee opscheplepels vol op. Voordat de juf bij Bram de tweede lepel op wilde scheppen zei hij: "Zoveel eet ik niet hoor ik heb aan een lepel genoeg." Maar de juf schepte het toch op. Voordat iedereen mocht beginnen met eten vroeg de meester voor stilte, hij zei "de tassen kunnen jullie terug op de kamers vinden. De kamers hebben ieder acht bedden en op de deuren hangen briefjes met namen. Niemand mag in de hal van de slaapkamers komen totdat jullie naar bed gaan dat is naar alle waarschijnlijkheid op z'n vroegst om 23:00 uur aangezien iedereen naar de disco wil. Eet smakelijk!!!." En iedereen begon te juichen, het was duidelijk dat ze naar de disco mochten. De meester ging aan het einde van de tafel zitten en iedereen begon smakelijk te eten.
Bram had genoeg gehad en de meeste bordjes van de klasgenoten waren leeg. Bram kon het niet laten commentaar te geven op de eetstijl van Roland: "Wat eet jij vies zeg, je smakt en er ligt een heleboel naast je bord je lijkt wel een baby." Het groepje van Bram begon te lachen, de meester had gehoord wat er was gezegd en liep naar Roland toe en zei: "Roland wil jij met mij even van plaats verwisselen." Bram schrok want dit was niet de eerste keer vandaag dat de meester met hem een hartig woordje zou wisselen.
"Eet jij je bordje eens even leeg Bram " zei de meester. "I.. i..ik hoef niet meer meester" zei Bram met een rood hoofd. De meester pakte de lepel en vulde deze met een beetje macaroni. "Mondje open" zei de meester met een blik van als je het niet doet dan gebeurd er wat. Niemand in de klas besteedde hier aandacht aan en ging gewoon verder met het opstapelen van de lege bordjes om ruimte te maken voor de bakjes voor de vla. Bram opende zijn mond en de meester stopte de lepel in de mond, waarna hij de lepel er weer via Bram's bovenlip uithaalde zodat de macaroni in Bram's mond viel. Bram begon te kauwen en vervolgens te slikken. Dit ging zo drie happen door waarna Bram zei: "Meester ik zit echt helemaal vol" En een traan liep over zijn wang.
Toen zei de meester: "Dan hoef je zeker ook geen toetje" Bram beantwoorde "Nee". "Oké kom dan maar eventjes mee." Zei de meester. Bram werd van zijn stoel getrokken en bij de hand meegepakt. De meester trok hem mee naar de gang van de slaapkamers.
"M...mm...ma...Maar meester" stamelde Bram. "Weet jij nog wat de meester net gezegd heeft voor het eten." onderbrak de meester. Bram keek de meester niet begrijpend aan. "Meester zei, dat je pas in deze gang mocht komen als je naar bed ging, en dat ga jij dus nu doen. Ik ben het helemaal zat met jou vandaag, ik heb je twee keer gewaarschuwd voor het uitlachen en schelden en je uitgelegd dat, dat heel stout is maar je wilt gewoon niet luisteren." Zei de meester.
"Dan ga ik zelf wel weer uit bed" zei Bram. De meester duwde een deur open en ze kwamen in een badkamer en de meester deed de badkamer van binnenuit op slot. "Kleed je maar helemaal uit". Zei de meester. "Waarom?" vroeg Bram. "Je gaat of douchen of in bad. Wat wil je het liefst." Vroeg de meester. Bram dacht na als ik nou in bad ga kan ik het nog eventjes uitstellen en thuis hebben we geen bad dus dat lijkt me wel lekker. "Ik wil in bad" zei Bram. Waarop de meester een deurtje van een hokje opende waar een voor volwassenen zitbad in stond, hij zette de warme en koude kraan aan en voelde of de temperatuur goed was hij zei: "voor jouw is dit denk ik zelfs een ligbad of niet soms" Bram knikte.
Bram maakte rustig aan zijn schoenen los en trok ze uit. "Schiet eens op of moet meester je even helpen". Bram reageerde niet op de vraag en bleef rustig aan doen. Plotseling voelde Bram dat de meester hem beetpakte en zijn trui over de hoofd trok. Vervolgens werden de rest van zijn kleren snel uitgetrokken. Bram stond daar in zijn blootje voor de meester. Hij werd weer rood van schaamte. Waarbij het grootste deel van de schaamte kwam doordat hij nog helemaal geen puberale trekjes had. De meester liep een andere kamer in door een tweede deur in de badkamer en kwam terug met een voor Bram bekende washand, handdoek en het stuk zeep. Dit had zijn moeder in zijn tas gepakt. De meester maakte de washand nat met behulp van het water in het bad. Vervolgens zeepte hij de washand in en begon Bram te wassen.
"Meester ik kan mezelf wel uitkleden, aankleden, wassen en afdrogen." Zei Bram. Meester antwoordde: "Je hebt je vandaag als een klein vervelend kind gedragen, Brammetje. Dit is je straf!". Bram accepteerde het en liet de meester zijn gang gaan. Hij werd in het bad gezet en de meester spoelde hem af en waste zijn haren. Met babyshampoo nog wel. Bram hield verder zijn mond. De meester liep even weg en kwam daarna terug met het boek van de Teletubbies en begon de rest van wat Bram gemist had toen hij sliep voor te lezen.
Na zijn bad droogde de meester hem af en wikkelde hem in de handdoek. Hij tilde Bram op en nam hem mee de kamer in. Meester legde Bram op een commode neer. Bram schrok en zag dat er een stapeltje met 5 luiers lagen. De meester pakte een Pamper en Bram begon te schreeuwen: "ik ben geen baby, hou op, ik draag geen luier klootzak." De meester draaide Bram op de commode op zijn buik en gaf vier harde tikken op zijn billen. Bram was meteen stil en de tranen biggelde over zijn wangen. Meester begon op een toon te spreken die je alleen tegen kleine kinderen gebruikt.
"Dit is jouw straf Brammetje, je hebt je vandaag erg slecht gedragen, je hebt verschillende kinderen uitgescholden en nu heb jij straf. Ik heb er in die tas daar nog veel meer luiertjes bij me en als je morgen niet lief bent dat gebeurd er morgen avond precies hetzelfde." De meester begon Bram's billen in te smeren met luierzalf en strooide er babypoeder over.
Terwijl hij zijn klusje verrichte keek hij met een grote glimlach die je aan kleine kinderen geeft die verschoond worden en gebruikte allemaal kleine babywoordjes. Vervolgens draaide de meester Bram met een hand om en voelde Bram de luier onder zijn billen. De meester smeerde zijn kruisje ook nog in met luierzalf en strooide ook daar babypoeder overheen, meester zorgde er ook voor dat zijn balletjes genoeg gepoederd werden. Vervolgens sloot de meester de luier. Bram's voetjes werden in zijn pyjama geschoven en de armen door de mouwtjes. Waarna Bram door de meester op zijn voetjes op de commode werd gezet. De meester draaide Bram met zijn billen naar hem toe en sloot de pyjama van achteren. Dat was Bram nog niet opgevallen maar deze pyjama die zijn moeder had gekocht werd gesloten aan de achterkant en niet de bovenkant zoals de pyjama die hij thuis aan gehad had.
De meester tilde Bram van de commode af en tilde hem mee de gang in. In de gang zette hij Bram neer en gaf hem een handje, "zullen we nog drinkie drinkie halen? Het is al acht uur geweest dus je klasgenootjes zullen allemaal wel al in de disco zijn." zei de meester op zijn meest kinderlijke toon. Bram knikte. En liep met de meester mee naar de woonkamer. De meester voelde ineens dat Bram aan zijn arm hing. En zag dat Bram moeite had om overeind te blijven op de gladde vloer met de gladde sokjes van de pyjama aan zijn voetjes. Meester tilde hem op en liep door.
Bram riep: "Ik hoor iedereen nog, iedereen is er nog!!!." Dat klopt antwoordde de meester, ik heb me vergist het is nog maar zeven uur. Maar we kunnen nog steeds wel drinkie drinkie halen hoor." "Nee dat wil ik niet" zei Bram. Maar de meester liep gestaag door. Toen ze de zaal binnenkwamen liep de meester op Jeffrey af "wil jij even op Bram passen" vroeg de meester. En hij zette hem zonder antwoord af te wachten bij Jeffrey op schoot. Meester fluisterde "Geen woord en geen beweging" bij Bram in zijn oor. Bram bleef doodstil op de schoot van Jeffrey zitten. Jeffrey wreef zachtjes over Bram's ruggetje.
Toen de meester terugkwam nam de meester Bram weer over en legde Bram languit over zijn schoot en stak een tuitje van een tuimelbekertje in zijn mond. "ga maar lekker drinkie drinkie doen hè, dan slaap je lekker, het is warme melk." Bram had veel dorst gekregen en dronk de melk gulzig op. Tijdens het drinken van de melk sprak de meester hem allemaal lieve woordjes toe. Toen de melk op was zette de meester de beker op de tafel neer en nam Bram op de arm mee terug naar de slaapkamer. Onderweg wreef hij zachtjes op Bram's ruggetje. Bram liet een boertje, en de meester zei: "Goed zo, daar hoeven we niet meer op te wachten hé".
Bram vroeg de meester waarom hij dit deed en de meester antwoordde dat Bram al wist dat dit zijn straf was. Ze stapten de badkamer binnen, en de meester zette Bram op een krukje neer. De meester deed nu weer heel vriendelijk tegen Bram. Kom maar poets maar lekker even je tandjes. Bram begon zijn tanden te poetsen met de door de meester aangereikte tandenborstel met tandpasta, aan het einde nam de meester het poetsen nog even van het kereltje over. Na het poetsten hield de meester hem een glas water voor dat hij wilde aanpakken.
"Nee, nee meester helpt je wel even." zei de meester. De meester hield zijn hand onder Bram's mond en goot voorzichtig een slokje water in zijn mondje. Na het spoelen van de mond tilde de meester Bram weer op. Bram werd in een ledikantje gelegd en de meester begon hem te kietelen. "Ga je nu lekker slapen ventje" zei de meester. "Ja, meester zei Bram. " De meester gaf Bram een kusje op zijn voorhoofd. Bram vroeg nog: "heeft u ook een speentje voor mij?" De meester zei: "Zal ik daar morgenavond voor zorgen?. Ik heb nu wel een lekker tuimelbekertje water voor als je dorst krijgt." En het tuimelbekertje werd naast Bram op bed gelegd. "Lekker slapies doen hé" en de meester liep weg.
Bram voelde zijn natte luiertje, 't is maar goed dat hij weg is gegaan anders had hij dit geroken. Misschien is de geur weg als hij later terugkomt, dacht Bram. Bram draaide zich om en viel in slaap.
Het was zeker midden in de nacht dat Bram wakker werd, hij had dorst en moest plassen. Shit ik kan er niet uit dacht hij. Oh ja, ik plas gewoon in mijn luier. En na enige moeite kreeg hij er de plas uit. Dat voelde eigenlijk best wel lekker een warme luier. Vervolgens voelde hij in zijn bedje en vond de tuimelbeker. Genietend begon hij eraan te zuigen. Binnen tien minuten viel hij weer in slaap.
Dag twee
De volgende ochtend werd Bram wakker door de koude lucht die op zijn blote bassie viel. Meester had hem net zijn pyjama uit getrokken. "Goedemorgen ventje." Zei de meester. Bram keek boos omhoog en zei niets terug. De meester pakte het tuimelbekertje dat hij ondertussen naast Bram op de commode had gelegd en gaf het aan Bram. Bram gooide het weg. De meester maakte de luier los en tilde Bram's benen aan de enkels omhoog. Bram's billen werden met babydoekjes zorgvuldig schoongemaakt, daarna volgde zijn kruisje. De meester vroeg: "Moet ik vandaag weer een luiertje omdoen of kun je je al als een grote jongen gedragen?" Bram bleef stil. "Alie?" riep de meester. Bram zag toen de juf pas en schaamde zich voor de juf en snel gingen zijn handjes voor zijn kruis. De meester pakte zijn handjes beet en trok ze daar weg. "Niet met je plassertje spelen, lieverd" zei de meester. Bram werd rood, door de opmerking en doordat de juf zijn plasser zag.
De juf die vanuit het hoekje van de kamer had gekeken zei toen: "Ik denk dat hij zijn lesje nog niet geleerd heeft. Geef hem maar nog een luiertje om." Meester draaide zich om en op een onbewaakt ogenblik sprong Bram van de commode af. De meester greep hem bij zijn schouders en trok hem de commode weer op. "Dat had je nou niet moeten doen. Je hebt jezelf voor de rest van de week de babybehandeling verdiend. De meester deed snel de luier om en trok Bram zijn spijkerbroekje weer aan en maakte de bretels vast, vervolgens kreeg Bram zijn truitje weer aan en werden er sokje en schoentjes aan zijn voetjes gedaan. "Ga maar snel naar de eetkamer om te eten" en op een fluisterende toon "Niemand die je luiertje kan zien zitten hoor mannetje".
Bram holde naar de eetkamer. Bram ging bij zijn vrienden zitten en zag dat er brood was. "Is er geen pap" vroeg Bram. "Nee" zei Stephan. Weer stonden er de gekleurde bordjes en bekertjes op tafel.
De meester kwam binnen en ging even achter Bram staan. "Wat wil je eten?" vroeg de meester. Bram zei tegen de meester: "Ik neem een broodje pindakaas". Hij greep naar een broodje want hij probeerde te verbergen wat er gebeurd was. De meester gaf Bram een harde tik op de hand en zei dat hij dat nog niet alleen mag doen. Daar was Bram nog te klein voor. De meester pakte een broodje en smeerde daar pindakaas op, vervolgens sneed hij het broodje in kleine stukjes. De meester prikte een stukje op een vorkje en stak deze in Bram's geopende mond. Bram begon op het stukje brood te kauwen en de meester prikte het volgende stukje aan de vork en legde de vork neer en liep met het mes in de hand weg. Niemand keek vreemd op of iets dergelijk.
Weer kwam Roland naast hem aan de tafel zitten en zodra Bram een slokje nam van zijn melk stootte Roland hem aan. De melk druipelde langs Bram's mond over zijn trui. De meester zag het gebeuren en zag ook dat Bram tranen in de ogen kreeg en wilde gaan schelden. Toen kreeg Bram de meester in het oog welke hem aankeek en schudde met zijn hoofd. Bram begon zachtjes te huilen. De meester liep naar de keuken.
Toen de meester terug kwam had hij een slabbetje en een tuitje in zijn hand. Met het slabbetje maakte de meester Bram's mond en kinnetje schoon en vervolgens zijn truitje. "Dit kan zo ook niet hé" zei de meester. En de meester bond het slabbetje om zijn nek en schroefde het tuitje op de beker, daaruit was het duidelijk een tuimelbekertje geworden. De meester hield het bekertje op de kop en zei op een toon alsof hij tegen een kleutertje sprak: "Zie je nu zul je daar geen problemen meer mee hebben Bram." Bram werd rood en veegde zijn tranen uit zijn gezicht, de meester pakte het vorkje weer van het bordje en stopte het stukje brood in Bram's mond. "De volgende hapjes zelf doen hé." Zei de meester. Vervolgens trok de meester Roland aan zijn oor en zei: "Kom jij maar eventjes met mij mee." Bram draaide zich om en zag dat de meester Roland zijn broek naar beneden trok en hem een heel hard pak voor de billen gaf.
De meisjes moesten lachen omdat ze zijn plasser konden zien waar al een beetje haar op zat, hij mocht het zelfs al een penis noemen. Naar de vijfde slag van de meester plaste Roland over de vloer en zijn eigen broek heen en gilde het uit. De meester trok hem helemaal omhoog en zei: "wat ben jij en viezerik zeg, zomaar te plassen je dacht toch niet dat ik dat op ging ruimen hé. Jij trekt nu je broek uit en gaat daarmee die plas hier opruimen vervolgens ga je jezelf douchen, je wast je broek uit en help je mee met de afwas. Daarna mag je pas weer weg naar het speelparadijs of de skibaan of het zwembad. En onthoud dit goed, Ik ben degene die hier de straffen uitdeelt en niet jij. Als jij boos bent op Bram omdat hij je gisteren uitgelachen hebt ben ik degene waar jij naar toe gaat. Begrepen!!".
Roland knikte en trok zijn broek uit en begon de vloer te dweilen. Iedereen lachte hem uit. Bram hoorde Lisa een meisje uit de klas zeggen: "Dat lijkt mij echt erg met je blote kont voor de hele klas. En daarna hoorde ik haar zachter zeggen. Ik vond Bram veel schattiger met dat peuterpiemeltje." Waarna het groepje meisjes begon te lachen.
Nadat Bram zijn stukjes brood had opgegeten begon hij met het opdrinken van de melk, de rest was allang klaar en onderweg naar het speelparadijs. De meester tilde hem van de stoel af en zei: "Ga maar even in de woonkamer verder drinken mannetje, dan kunnen wij hier opruimen."
"Meester, mag ik straks naar het zwembad." Vroeg Bram. "Wij gaan zo lekker zwemmen lieverd, daar ben je toch zo dol op?" antwoordde de meester. Toen zei Bram : "Meester ik moet nu eigenlijk poepen, mag ik naar de wc?" "Nee en als je het probeert dan heb je er nog een week luiers aan vast zitten, meester verschoont je wel hoor." Op de klok zag Bram dat het 9 uur was.
Bram dronk zijn tuimelbekertje leeg en probeerde zittend te poepen. Dat viel niet mee, het lukte zelfs niet totdat hij in de hoek van de kamer een loopwagentje voor peuters zag staan waar vroeger een dekseltje op had moeten zitten maar die was nu verdwenen. In de kamer stond een heleboel speelgoed voor kinderen van alle leeftijden. Aangezien er verder niemand in de woonkamer zat ging hij op de loopwagen zitten en voelde hij de leegte van het ontbrekende stoeltje annex zitplaatsje tussen zijn billen. Hij reed eventjes want er waren intussen wel kinderen binnengekomen en het zou vreemd staan als hij alleen maar zat. Tijdens het rijden duwde hij de poep naar buiten. Tevens liet hij een flinke plas in de luier lopen. Hij voelde de drolletjes zich over de achterkant van zijn billetjes verspreiden. Dat voelde erg vervelend. Er kwam een groepje meiden naar hem toe. Een van hen was Lisa. "Heb jij gepoept vroeg ze." Bram werd rood en zei: "Uhh...n.n..nee". "het ruikt anders wel naar poep. Weet je het wel zeker? Of moet Lisa je onderbroekje even controleren?" zei Lisa.
Bram reed snel weg met het wagentje maar Lisa rende hem achterna. Bram begon te gillen en te huilen, de tranen vlogen over zijn gezichtje en hij was verschrikkelijk bang. Lisa had hem bijna te pakken toen de meester binnenstapte en bulderde: "Wat is hier aan de hand." De meester overzag de situatie en rook de poep en riep. "Lisa wil jij ook een pak voor je billen of ga je nu meteen met je vriendinnen naar het speelparadijs?". "Ik ga skiën meester" Antwoordde Lisa met een zachte stem. "Dan wil ik jouw binnen vijf tellen door die deur zien vertrekken.!!!" Bulderde de meester. Hij wees op de deur die leidde naar de kapstokken. De meiden renden naar de deur toe. Bram zat nog steeds op het karretje zachtjes te huilen. De meester liep op hem af en gaf hem een aai over zijn bol. Hij pakte een oranje plaatje van de grond en tilde Bram op. Hij plaatste het plaatje over het gat van de loopwagen en zette Bram weer terug. "Zo dat zal een stuk prettiger zitten, meester komt je zo verschonen kereltje." En de meester liep weg. Bram voelde zich onprettig niet alleen had hij veel verdriet over wat Lisa met hem gedaan had ook voelde hij dat de drolletjes doordat de meester hem terugzette op het karretje een grote massa was geworden en over zijn hele luiergebied was verspreidt. Dat voelde erg onprettig.
Bram ging maar wat rondrijden op het karretje en kwam aan in een hoekje speciaal voor kleine kinderen. Hij dacht even na en ging een kijkje nemen. Tot zijn grote plezier zag hij er een hele berg met duplo lego liggen. Lego was zijn passie en hij kon zich de hele dag met wat voor type ook bezig houden. Hij ging op de grond zitten en begon te bouwen. Hij moet er minstens een uur hebben gezeten in zijn poepbroek. Het was ondertussen al 10:30 en daar kwam de meester net aan. Kom maar lieverd dan zal de meester je even verschonen. De meester tilde Bram op en droeg hem naar de commode in de slaapkamer. "wanneer gaan we zwemmen meester" vroeg Bram. "Vanmiddag lieverd." "Waarom dan pas?" Vroeg Bram weer. Omdat we eerst even wat spulletjes voor jouw moeten kopen in het centrum hier vlakbij" antwoordde de meester. "wat voor spulletjes dan?" vroeg Bram. "Twee pakken luiers, een voor de nacht en een voor de dag, luierpakjes, speentjes die wilde je toch?" zei de meester. "Ja, maar u had toch al genoeg luiers?" Vroeg Bram, bang om te brutaal te zijn. Maar de meester antwoordde: "Had jij zoet gaan slapen als je geweten had dat meester maar vier luiers had?" Bram antwoordde niet. De meester begon met Bram's truitje te verwijderen. Vervolgens maakte hij de bretels los en trok Bram's broekje naar beneden.
"Volgens mij heb je een grote verassing voor de meester!" zei de meester op een kinderlijk toontje en zonder een antwoord te verwachten. Vervolgens trok hij Bram's schoentjes uit en trok de hele broek uit. Daar lag Bram dan in alleen zijn hemdje, sokjes en luiertje. Meester duwde het hemdje omhoog en maakte de luier los. Tijdens zijn werk bleef de meester Bram toespreken alsof het een klein kindje was. Dit maakte Bram helemaal warm. "We gaan ons kleine ventje lekker verwennen met een lekker schoon luiertje Hé Bram" zei de meester. Bram keek schaapachtig naar de meester.
De meester pakte de luierdoekjes en maakte Bram's billen schoon, vervolgens zijn kruisje. De meester dacht al klaar te zijn maar toen hij Bram's balletjes en plasser uit elkaar trok zag hij een kleine verrassing. Er zat nog een stukje poep en er zat een beginnetje van luieruitslag. Meester maakte het plekje snel schoon met een babydoekje en smeerde luierzalf op de uitslag. Vervolgens werden de billetjes en het kruisje behandeld met een flinke dot babypoeder en lag Bram te broeien van opwinding want ook al was hij klein zijn plassertje stond recht overeind. Een verse luier werd om zijn billen gebonden en de meester gaf hem een kusje.
Bram werd verder weer helemaal aangekleed.
Bram kwam in een tweestrijd van gevoelens terecht. Aan de ene kant voelde hij zich beledigd aan de andere kant wond het luiertje hem op. Bram besloot het zich maar te laten gebeuren aangezien de meester hem die straf had gegeven en hij daar niet tegenop kon.
De meester liep met Bram aan de hand naar de kapstokken en trok Bram zijn jasje aan en vervolgens zijn eigen jas. Het is best koud voor de herfst hé kereltje. De meester pakte Bram's hand en samen liepen ze naar buiten. Na ongeveer vijftien minuten lopen kwamen ze in het centrum aan. Bram was nu al moe van het lopen en vroeg aan de meester of ze even mochten rusten. Maar de meester tilde het ventje op en liep door. Bram kon nu niet meer zien waar ze heen gingen maar voor de winkel stopte de meester. De meester zette Bram op de grond neer en samen liepen ze hand in hand de babyartikelen winkel binnen. Toen ze binnen kwamen zei de meester uitdrukkelijk: "Kijken met je oogjes, en handjes op je ruggetje hé kereltje." Bram werd rood maar deed onmiddellijk wat hem gezegd was.
Er kwam een mevrouw aangelopen en vroeg of ze de meester kon helpen. De meester gaf aan dat hij graag luiertjes in Bram's maat wilde hebben voor overdag en s'nachts, een paar luierpakjes, wat babyflesjes, wat extra babydoekjes, poeder en crème.". Zonder dat Bram het door had verdween Bram's duimpje in zijn mond. De vrouw vroeg aan de meester: "En speentjes?" De meester glimlachte en zei: "En speentjes!" Bram bloosde maar de vrouw vroeg, hoe oud is uw zoontje. De meester zei: "Het is een leerling van mij, en hij is al 11. Gisteren vonden mijn collega's en ik dat hij maar eens gestraft moest worden, hij was nl. heel erg stout. En toen we de wieg in de kamer zagen staan wisten we dat hij dan maar gezien zijn omvang een babystraf moest krijgen. Daarom vroegen we bij de eigenaresse of zei misschien iets had en ze had nog wel wat luiertjes. Daarna stopten we hem heel vroeg met een luiertje om in bedje. Ik heb hem om 19:15 naar bed gebracht en om 19:30 voelde ik al een nat luiertje om zijn billetjes." Bram bloosde ondertussen omdat hij niet gemerkt had dat de meester zijn luier al had gevoeld. De meester vervolgde:"Vanmorgen was hij erg boos en vond hij de straf onterecht en dus kreeg hij er nog een week straf bij."
De vrouw zei: "'t is altijd schattig zulke kleintjes in luiertjes. Ik vind het zelfs al schattig als 12 jaar oude jongens nog in nachtluiers rondlopen." De meester beantwoorde: "U, brengt mij nog op ideeën." De vrouw tilde Bram ineens van de vloer en kleedde hem uit, het enige dat nog over was, was Bram's luiertje. De juffrouw hing hem in een peuterweegschaalzakje waar zijn beentjes uit bungelde. De meester zei: "Nou als er een ding schattig uitziet is dit het wel." En de meester en mevrouw lachten hard. De mevrouw pakte drie pakken luiers en zei: "Deze voor de nacht, deze voor overdag en deze voor ....". Het laatste kon Bram niet verstaan maar hij kon het derde pak ook niet goed zien en vroeg waar dat voor was. "Daar kom je nog wel achter ventje." Zei de meester.
Bram werd uit de weegzak getild en de mevrouw paste hem een luierpakje aan. Ze knoopte het aan de onderkant dicht en zei dat het schattig stond. Er stond een grote teddybeer in luier op. Toen zag Bram de speentjes en vroeg de meester of hij er eentje mocht. De meester pakte er een en stak deze liep naar een fonteintje in de winkel, hij haalde de speen uit de verpakking spoelde hem af, liep terug en stak deze in Bram's mond. Bram wilde hem eruit halen om hem beter te bekijken maar de meester zei: "Als je hem er nu uithaalt krijg je meteen een pak voor je blote billen."
Meester trok Bram zijn kleertjes weer aan en zette hem op een hobbelpaard en bond hem vast in het bijbehorende tuigje. "Nou, braaf hier wachten liefje." Zei de meester tegen Bram. Na ongeveer 15 minuten begon Bram te klagen. De winkeljuffrouw liep naar hem toe en trok zijn speentje uit zijn mond en gaf hem vervolgens een flesje met limonade. "Drink maar fijn en nu lief zijn he" zei ze. Na nog een half uur rekende de meester af en stopte alle spulletjes in een tas. Vervolgens liep de meester naar Bram toe en zei: "Zullen we zo gaan liefje." "Ja, meester" antwoordde Bram en gaf hem de lege fles. Bram stak de door de meester teruggegeven speen weer in zijn mond en liep naar de uitgang van de winkel maar de meester stopte hem. Hij tilde hem op en zette Bram in een wandelwagen en bond hem vast met het tuigje. Bram kon geen kant meer op maar hij wilde daar niet in zitten. Bram probeerde zichzelf los te wrikken en probeerde het tuigje los te krijgen. Bram begon zachtjes te huilen en wilde los. "Meester zei: "Het is al 12:00 uur en ik denk dat het tijd wordt voor een boterhammetje en een middagslaapje." En de winkeljuffrouw moest lachen.
Bram riep: "Dit wil ik niet meester." Maar de meester zei: "Het is of meewerken of niet meewerken, maar je blijft in de wagen."
Meester duwde de wagen de winkel uit en naar de jeugdherberg. Omdat Bram in de wagen zat kon de meester wat sneller lopen dan op de heenweg. Binnen tien minuten waren ze bij de jeugdherberg. Bram had gedurende de rit gevoeld dat zijn blaasje vol zat en dat hij vrij snel moest plassen.
Toen de meester Bram de deur door leidde zag Bram dat nog niemand binnen was. "Waar is iedereen? Vroeg Bram. Ze komen allemaal pas om 13:00 hier om te eten, ik geef jou vast eerder jouw broodje en melk zodat je vroeg je middagdutje kan gaan doen zodat we vanmiddag nog kunnen gaan zwemmen. Ik wil niet slapen zei Bram. Meester zette Bram op een stoel neer aan de tafel en gebood hem te blijven zitten. Na ongeveer vijf minuten kwam de meester terug met een boterham en een flesje chocolademelk. De meester ging zitten en trok Bram op zijn schoot vervolgens prikte hij een stukje brood aan het vorkje en stopte deze in de geopende mond van Bram. Na het eten van alle stukjes brood draaide de meester Bram zo dat hij over de meester zijn schoot hing en met zijn hoofd op de arm van de meester steunde. De meester stak de fles chocolademelk in Bram's mond waarna hij begon te drinken. Tijdens het drinken kon Bram zijn plas niet meer inhouden en begon zijn blaasje te legen. Tijdens het plassen begon Bram te gillen en de tranen rolden uit zijn oogjes. Hij had een brandende pijn bij zijn plassertje. De meester trok de speen van de fles uit Bram's mondje en nam hem op de arm hij troostte hem maar er was geen troosten aan.
Bram bleef huilen en zag de juf de eetzaal binnenkomen. De meester zei: "Hij is te moe om zijn flesje leeg te drinken ik denk dat ik hem maar meteen naar bedje breng." Waarop de juf knikte. Meester droeg Bram naar de commode toe en legde hem daarop neer, vervolgens kleedde de meester hem uit en maakte zijn luiertje los. Bram was nog steeds hard aan het gillen. De meester zei toen: "Ik zie het al, je hebt een erge luieruitslag de meester maakte Bram's billetjes en kruisje voorzichtig schoon en vervolgens smeerde hij luiercréme tussen zijn balletjes en plassertje, de pijn verlichtte en Bram werd rustig. Bram viel snel in slaap.
Om ongeveer 14:15 werd Bram wakker gemaakt om te zwemmen. Meester tilde Bram op de commode en verschoonde zijn luier welke vol poep zat. Maar in plaats van een gewone luier kreeg Bram een zwemluier om zijn billen. "Meester zo kan iedereen de luier zien, alstublieft laat mij hier niet in zwemmen." Zei Bram. "Brammetje, je bent nog te klein om je plasje en poepje op te houden als ik je in een gewone zwembroek laat zwemmen poep je straks nog in het zwembad." Antwoordde meester. Bram begon te huilen en raakte een beetje overstuur hij zei dat hij niet klein was maar dat de meester hem luiers liet dragen alsof hij klein was waarop de meester hem optilde en over zijn rug wreef, hier werd Bram erg rustig van. De meester droeg hem naar het zwembad toe waar een grote groep van de klas stond. Lisa was er ondertussen ook.
Met Auke op de arm liet de meester zich via het trappetje het water inzakken, en begon voorzichtig met Auke in het ondiepe water te spelen. Auke begon er net plezier in te krijgen toen Lisa naast hem stond. "Jij draagt een luier he?" zei Lisa. Auke knikte. "Ben je dan een baby." Verlegen schudde Auke zijn hoofd. De meester zei tegen Lisa: "Je hebt een keuze Lisa, of je gaat nu weg en laat Auke voortaan met rust of je blijft hier staan of pest hem op een ander moment maar dan krijg je van mij ook zo'n mooie luier aangemeten." Lisa werd bang en zwom snel weg. De rest van de middag volgde zonder enige incidenten.
De laatste dag
De meester maakte Brammetje wakker en vroeg hem of hij zin had om naar huis te gaan. Dat had Bram wel, de leraar had hem namelijk beloofd dat hij zonder luier om naar huis mocht.
Bij school aangekomen werd Bram uit de bus getild door zijn docent zonder dat hij een luier om droeg en aan zijn vader aangereikt. Voorop de fiets werd hij naar huis gereden waarbij zijn vader hem alle vragen over zijn schoolreis stelden die er maar konden zijn.
Thuis gekomen was Bram zo moe dat zijn moeder hem meteen in bed legde en voor de zekerheid maar even een luiertje om deed, dit zou zeker niet de laatste zijn die kleine Bram zou dragen.
Bram was elf jaar bijna twaalf en maandagochtend zou hij met de klas op schoolkamp gaan. Vijf hele dagen zou hij naar een jeugdherberg toe gaan. Het is nu zaterdag en Bram zijn moeder zei tegen Bram dat hij nog maar even mee moest naar de stad voor nieuw ondergoed en pyjama's. "Maar mam ik heb toch al pyjama's en onderbroeken." zei Bram. "Maar dat moeten wel nette zijn." antwoordde zijn moeder. Bram baalde, de pyjama's en onderbroeken in zijn maat waren normaal gesproken erg kinderlijk omdat hij zeer klein voor zijn leeftijd was het duurt daarom altijd heel lang voordat hij wat geschikts vindt. Hij lijkt namelijk vijf jaar oud in plaats van bijna twaalf, dit komt door een ziekte waarbij zijn lichaam wel groeihormoon aanmaakt maar die niet op de juiste plaats aankomt.
Samen met zijn moeder loopt Bram naar de schuur toe hij wil zijn fiets pakken maar zijn moeder zegt: "Je moet maar even achterop het is heel druk in de stad met veel auto's en je bent klein dus de kans is groot dat mensen je over het hoofd zien." Bram begon te protesteerde maar merkte aan de blik van zijn moeder ze het meende. "Ga maar alvast naar voren lopen Bram dan komt mamma er zo aan." Zei zijn moeder. Bram liep om en wachtte op zijn moeder. Toen hij zijn moeder aan zag lopen zag hij het vooropzitje op de fiets hangen. Voordat hij ernaar kon vragen zei zijn moeder dat het achteropzitje stuk was en dat hij maar voorop moest. Zijn moeder tilde hem op en zette hem voor op de fiets. Hij had sinds zijn vijfde al niet meer bij zijn moeder voorop of achterop gezeten.
In het centrum aangekomen tilde zijn moeder hem van de fiets en liepen ze samen C&A binnen. De onderbroekjes en pyjama's die ze daar hadden in zijn maat waren te kinderachtig volgens Bram dus gingen ze door. Bij de Hema hadden ze ook niets geschikt dus zei zijn moeder: "dan moeten we maar naar de kinderkleding winkel." Bram werd weer voorop in het zitje getild en vervolgens fietste zijn moeder naar de Maminette baby en peuterkleding. Daar aangekomen riep Bram: "maar dit is geen kinderkleding dit is peuterkleding." Zijn moeder zei "Dit is je laatste kan op een nieuwe onderbroek of pyama en anders heb je pech." Bram werd door zijn moeder bij de hand beetgepakt en zo liepen ze samen de winkel binnen.
Zijn gezicht klaarde op ze hadden hier spierwitte onderbroekjes en hemtjes in zijn maat en nog wel met kleine gaatjes als gulpjes waardoor hij zijn plassertje door kon halen bij het plassen. Zijn moeder kocht zestien onderbroekjes en hemdjes maar ze koos de onderbroeken zonder gulpje voor zijn plassertje. Dat merkte Bram niet hij dacht dat hij die met gulpje kreeg daarom was het ventje reuzenblij. Samen gingen ze zoeken naar pyama's. Bram schrok want de enige die ze er hadden waren die van sesamstraat, de Teletubbies en die van de disneybabies. En ze waren nog uit een stuk met voetjes ook. Bram riep: "Mam daar ga ik niet in lopen dan doe ik mijn oude pyjama's wel aan." Maar zijn moeder riep: "Ik ben de hele dag al met je bezig en nu heb je dus pech." Zijn moeder pakte vijf verschillende en allen erg schattige pyjama's en rekende alles in een keer af.
Op weg naar huis riep Bram steeds maar: "mam ik wil niet van die kinderachtige pyjama's" de tranen biggelden over zijn wangetjes. Thuis aangekomen tilde zijn moeder Bram uit het zitje en trok hem mee naar binnen. Zijn moeder pakte een tissue en liet hem zijn neus snuiten. "Nou ben je er al een beetje overeen gekomen?" Zei zijn moeder. En ze begon een boterham voor Bram en haarzelf klaar te maken. Bram at de boterham op en dronk vervolgens de lekkere melk die zijn moeder erbij zette op. Bram werd door zijn moeder naar boven geëscorteerd en ze gebood hem uit te kleden. "Je gaat maar even slapen ventje anders ben je vanmiddag veel te moe en je moet ook nog goed uitgerust naar kamp." Zei ze. Bram sloot de gordijnen en kleedde zich boos uit. Vervolgens hield ze de pyjama voor hem uit.
"Doe je voeten er maar in" zei ze. Nee die wil ik niet aan antwoordde Bram en zijn moeder pakte hem beet en trok met gemak pyjama bij hem aan. Ze bevestigde de drukknoopjes van boven en zei dat hij schattig stond. Bram keek in de spiegel en zag een babyblauw pyjama met disneyfiguurtjes en blokjes met 123 erop. Hij begon te gillen en te huilen want hij zag eruit als een peutertje. Moeder tilde hem op en legde hem op bed en zei: "nu ga jij zoet slapen en ik ga nog even wat spulletjes kopen voor je schoolkamp." Bram viel binnen vijf minuten in een diepe slaap. Zijn moeder vond het heel erg voor hem maar ja, wat moet je anders er zijn bijna geen kleren in zijn maat te vinden die niet kinderachtig zijn.
Zijn moeder reed weer naar dezelfde Mamminette in de winkel had ze spijkerbroekjes gezien in zijn maat. Die waren moeilijk te vinden aangezien ze die meestal niet voor kleine maatjes maken. Het enige nadeel was dat er geen gulp in zat maar elastiek. Die heeft Bram niet nodig want hij komt toch niet bij de toiletpot. Maar hij eiste nog altijd in iedere broek een gulp. Zijn moeder koos acht broekjes en zocht ook nog leuke truitjes erbij uit. "Hoe oud is uw zoontje?" vroeg de winkelbediende. "Elf" beantwoorde Bram's moeder. "Jammer anders hadden we nog wel wat leuke truitjes gehad." Zijn moeder liep achter de bediende aan en zag de truitjes. Ook van Sesamstraat en de Teletubbies. Zijn moeder zei: "Ze zullen daar toch allemaal zijn pyjama's zien dus waarom ook geen truitjes van hetzelfde soort."
Bram's moeder zocht 9 truitjes uit 3 van de teletubbies in babyblauw, zachtgroen, en rood, 3 van sesamstraat in waarvan één met pino in het zachtgeel, één met Ernie en Bert in het babyblauw en één met het koekiemonster in het wit, en 3 met spelende beestjes, één met teddybeertjes in het zachtgroen, konijntjes het babyblauw en tijgertjes in het wit. Snel werd er voor de kleertjes betaald en reed moeders naar huis.
Net op tijd om te zien dat Bram naar zijn kamertje toe stoof kwam zijn moeder de gang binnen. Zijn moeder stormde naar boven en trok Bram uit zijn bed. "Waar ben jij mee bezig!" riep ze kwaad. "Ik dacht dat ik je had gezegd te slapen." Vanavond lig jij om zeven uur in bed en morgen ga je maar een middagdutje doen en ook om zeven uur naar bed. En zo geschiedde. Bram kwam die dagen ook niet meer uit zijn pyjamaatje die moest hij voor straf ook maar aanhouden.
Dag een
Maandagochtend werd hij wakker gemaakt door zijn moeder, welke hem begroette met: "ben je klaar voor vijf dagen lang plezier!" Bram riep: Ja, ja, ja!!!!" en zijn moeder zei: "kom dan gaan we eerst ontbijten." Bram rende de trap af en rende door de gang. Bam... Bram viel hard op zijn kont het deed erg pijn maar dat wilde hij niet laten merken hij was nl. als elf jaar oud. Zijn moeder stond snel achter hem en tilde hem op en begon hem met lieve woordjes te troosten. Toen kwamen de tranen los of traantjes zoals zijn moeder het noemde.
Bram werd meegenomen naar de keuken. Zijn vader die al aan de eettafel zat nam hem over. En begon te praten: "heeft mijn kleine Brammetje au lieverdje toch pappa maakt het wel weer goed" en gaf hem een kusje op de voorhoofd. Zijn vader begon te lachen, en liet Bram snel weer los, "dat moesten we maar niet meer doen met onze elf jaar oude zoon." Zijn vader pakte het bordje pap aan dat zijn moeder hem en zette dit voor Bram op de tafel neer.
Na het ontbijt liep zijn vader mee naar boven om hem te helpen omkleden. "Dat kan ik zelf wel" beet Bram zijn vader toe maar zijn vader trok hem zijn pyjama uit en zijn onderbroekje en hemdje. "Vandaag ga ik jou eens goed wassen lieverd want dat zal een week lang niet goed gebeuren." Zei zijn vader. Zijn vader pakte een washandje en hield hem onder de lauwwarme kraan hij pakte een stukje zeep een zeepte het washandje in. Vervolgens begon hij Bram te wassen, daarna spoelde hij het washandje uit en waste het zeep van zijn kleine lichaampje af. Met de handdoek werd Bram afgedroogd en daar stond hij dan in z'n blootje helemaal schoon.
Bram vond dit niet vreemd het gebeurde wel vaker dat zijn vader of moeder hem waste, eens in de zoveel tijd wilde ze zeker zijn dat hij goed schoon was en dan werd hij door zijn ouders gewassen. Zijn vader tilde hem op en bracht hem naar zijn kamertje maar voordat hij daar aankwam begon zijn vader hem te kietelen. En zei:"ga ik mijn kleine knulletje opeten?!" en duwde zijn gezicht op zijn buikje waarbij hij op het buikje blies. "Nee hou op pappa dan moet ik plassen" riep Bram lachend. Maar zijn vader zette Bram neer en bleef hem kietelen. Bram voelde zijn kleine blaasje pijn doen en voor hij het wist plaste hij de hele vloer nat. O Oh zei Bram's vader en tilde Bram op en zette hem op het potje dat speciaal voor noodgevallen op zijn slaapkamer stond.
Toen Bram klaar was sprong hij van het potje af en liep in zijn blootje naar zijn bureau om daar zijn nieuwe onderbroekje aan te trekken. Hij had de onderbroek al aan toen hij schrok en riep: "waar is het gulpje voor mijn plassertje." Zijn vader riep toen: "Ik denk dat dat een vergissing moet zijn. Zijn vader hielp Bram in zijn hemdje en trok hem vervolgens sokjes aan en een spijkerbroek aangaf. "Hé die is nieuw schreeuwde Bram van blijdschap uit" maar toen werd hij boos: "er zitten geen knoopjes aan pappa."
"Nee" zei zijn vader en keek Bram's moeder vreemd aan toen zij langsliep. Bram trok de spijkerbroek over zijn billen en zei toen: "Niemand ziet het toch." Zijn moeder liep nog een keer langs en zei: "Je moet wel even bretels aan doen anders zakt hij af." Zijn vader pakte de bretels en bevestigde deze op de juiste wijze aan de broek. Op de bretels stonden kleine beertjes getekend. Vervolgens trok zijn vader Bram zijn nieuwe zachtgroene trui aan en liepen ze samen naar beneden. Vijf minuten later zat zijn vader op de fiets met Bram voorop en een grote tas achterop. Bij school aangekomen riep de meester dat de kinderen nog even naar binnen moesten en de ouders de tassen maar naar de bus konden brengen. Bram hing zijn jas en rugtasje op aan de kapstok en liep met de rest van de klas naar binnen.
De meester riep: "Stilte allemaal" "vandaag is de grote dag, ik wil alleen nog even zeggen dat ik allen uiterst goed gedrag accepteer en als ik dat van jullie niet krijg krijgen jullie straf!!! De kinderen die nog moeten plassen moeten dat nu doen, want in de bus kan het niet. En ga daarna maar gauw naar de bus toe". De klas stormde leeg en de meester hield Bram tegen, "wat heb jij een mooie trui aan zeg" en Bram dacht dat hij de mooie groene kleur bedoelde en zei dat hij er zelf ook heel erg blij mee was en dat de trui splinternieuw was.
De meester zei: "Mijn dochtertje kijkt ook altijd naar de Teletubbies en die vindt dat altijd een pracht programma. Ik geloof dat ze in de wandelwagen nog wel een boekje van ze bij zich heeft dat zal ik wel even meenemen dan lees ik het onderweg nog wel aan je voor." Voordat Bram kon reageren liep de meester weg. Teletubbies dacht hij en keek goed naar zijn trui, hij werd helemaal rood en trok snel zijn jas aan. Er stonden allemaal Teletubbies op zijn trui waarom moest hij die dragen. Bram liep naar zijn vader en zei:
"Waarom heb je mij een Teletubbies trui aangetrokken?" Zijn vader antwoordde: "Toen ik een aantal weken geleden thuis was zat jij daarnaar te kijken dus ik dacht dat je dat wel leuk vond." Bram dacht even na en werd toen nog bozer: "Pap dat moest ik kijken met Tommy (Bram's 2 jaar oude neefje)!" Zijn vader zei: "Jij zat anders wel erg aandachtig te kijken terwijl Tommy sliep lieverd en daarna heb ik jou nog lang het deuntje horen zingen, nou geef pappa een kusje want je bent de laatste die in de bus stapt en vergeet je, je cadeautje niet uit te pakken, het zit in je rugtasje". Bram klaarde meteen op en gaf zijn vader een kusje en rende richting de bus. Hij probeerde de bus in te klimmen maar dat lukte niet dus de meester tilde hem de bus in. Marc zag dat en riep: "Wat een baby hij kan niet eens zelf in de bus komen". Waarop Bram kwaad antwoordde: "Het valt me nog mee dat jij met je dikke kont door de deuropening van de bus kunt komen." (Marc was nl. de dikste jongen van de klas)
Pets en Bram voelde een harde tik op zijn billen. "En nu zitten" zei de meester boos en Bram rende naar zijn plaats. Pets hoorde Bram en Marc schreeuwde au!!!. De meester ging even naast Marc zitten en sprak tegen hem. Bram ging snel zitten en voelde de pijn op zijn billen. Heel even moest hij huilen maar hij vermande zich snel. Bram trok zijn jasje uit en maakte de rugtas open. Er zat een broodje en appeltje, twee pakjes chocolademelk, een zakje zachte zoete dropjes en een cadeautje in. Toen vertrok de bus en zwaaide alle kinderen de ouders uit.
Na het uitzwaaien van de ouders kwam de meester bij Bram zitten. "Ik heb de regels uitgelegd weet je nog, daarnet in de klas?" zei de meester, Bram knikte. "Ik waarschuw je nu nog maar je moet zo niet doorgaan hé" Bram schudde zijn hoofd. Meester keek even naar de inhoud van het tasje dat op de stoel naast Bram lag en pakte het zakje drop. "Deze dropjes zijn allemaal voor jouw maar ik neem ze even mee, als ik vind dat je een dropje mag dan geef ik jou er een en als ze nog niet op zijn aan het eind van het kamp dan geef ik ze weer allemaal aan je ouders terug." Meester stond op en liep weg.
Bram vond de dag nu al vervelend. Eerst viel hij hard, dan plast hij en krijgt hij onderbroekjes en een bovenbroekje zonder gulp, dan zegt meester dat hij de Teletubbies trui mooi vind en wordt Bram de bus ingetild en vervolgens krijgt hij een tik voor zijn billen en als klap op de vuurpijl pakt de meester zijn dropjes af. Bram begon stilletjes te huilen. Na ongeveer 15 minuten vermande hij zichzelf weer en zei tegen zichzelf "Ik ben 11 jaar bijna 12 en ben geen baby, ik zal niet meer huilen." Hij pakte het cadeautje en opende het. Het was een lego ruimte auto, Bram maakte de doos snel open en begon het in elkaar te zetten.
Na in totaal 4 uur gereden te hebben stopte de bus. Meester riep het is even pauze jullie kunnen jullie boterhammen meenemen en wij zorgen voor wat te drinken. De kinderen stapten uit en gingen aan de picknicktafels zitten die op het kampeerveldje uitgesteld waren. Bram ging aan tafel bij 5 stoere jongens van de klas zitten, hijzelf hoorde ook tot de stoere jongens met zijn grote mond. De juf die ook mee was begon drinken uit te delen en alle jongens aan die tafels kregen een lekker glas melk. Een van de jongens Stephan morste met zijn melk Bram moest lachen en noemde Stephan een baby omdat hij de melk morste.
Bram wist niet dat de meester op dat moment net achter hem langs liep. De meester trok hem vervolgens van het bankje en trok hem mee tot vlak bij de bus. "Had ik jou net niet gewaarschuwd jongen." Zei de meester. Bram knikte. En Bram kreeg een preek over respect. "En nu instappen Bram" zei de meester aan het eind van de preek.
"Maar ik moet nog plassen meester" zei Bram. "Nou kom dan maar mee, bij de wc's is het te druk" zei de meester. En hij trok hem mee naar de bosjes, de meester zei: "Maak je gulp maar los en plas hier maar eventjes." Bram werd rood en zei: "Ik heb geen gulp meester". Waarop de meester Bram's jasje en trui omhoog trok, zijn bretels los maakte zijn broek naar beneden trok vervolgens de onderbroek een stukje naar beneden drukte en zijn plasser uit de onderbroek haalde. "Zo, ga nu maar plassen" zei de meester.
De meester hield nog steeds Bram's plasser vast en Bram wilde het overnemen maar daarop kreeg hij een tik op de vingers. "Pappa en mamma zullen jou niet voor niks kleding zonder gulpjes aangegeven hebben kerel, doe je plasje maar". Zei de meester. Met een rood hoofd deed Bram zijn plas waarop de meester hem afkneep en zijn plasser weer in de onderbroek stopte snel trok de meester zijn broekje omhoog en zijn jasje naar beneden. In de bus kleed ik je wel weer netjes aan.
De meester trok Bram mee en ze liepen richting bus. Bram's broekje zakte af waarna meester hem optilde en de broek over zijn schoentjes van zijn beentjes aftrok. In de bus aangekomen was er geen enkele reactie. De kinderen deden alsof het de normaalste zaak van de wereld was dat Bram in zijn onderbroekje de bus binnenkwam. Meester zette Bram in het middenpad en trok hem zijn jasje en truitje uit en vervolgens zijn schoenen. De meester draaide Bram zo om dat hij met zijn gezicht in de richting van de meeste leerlingen stond. Plots voelde hij dat de meester in één beweging zijn onderbroek tot op zijn knieën trok waardoor zijn piemeltje voor de hele klas zichtbaar werd.
Bram's gezicht vertrok in vijf verschillende kleuren rood maar weer geen reactie van de klas. De meester trok zijn hemdje glad naar beneden en draaide zich even om om vervolgens een vraag van de juf te beantwoorden daarna trok hij Bram's onderbroekje weer omhoog, waarna hij het hemdje in de onderbroek stopte. Bram voelde dat zijn plassertje omhoog stond en wilde deze naar beneden hangen want dat vond hij zo vervelend zitten. Hij ging met zijn handen naar zijn onderbroekje toe en pets.... Bram kreeg een harde tik op de vingers.
"Als ik dat nog een keer zie Bram dan krijg jij een harde pak voor je billen. Het is erg stout om met je plassertje te spelen kleine man." De meester zag dat zijn plassertje niet goed in zijn broekje zat en duwde de onderbroek iets naar voren waarna de plasser goed in het broekje terechtkwam. De meester deed Bram zijn spijkerbroekje weer aan en maakte de bretels vast. Vervolgens kwam het truitje en toen zei de meester: "Ga maar snel zitten kereltje".
Op zijn stoel aangekomen werd Bram zijn blik al weer wat minder rood. Bram vond het maar vreemd dat iedereen het maar normaal vond dat hij daar in zijn blootje voor in de bus stond aan de andere kant misschien was hij wel vreemd dat hij dat niet normaal vond. Hij ging snel met zijn ruimteauto spelen.
Na ongeveer een half uur kwam de meester naast Bram zitten en zei: "Je hebt nog een verhaaltje van mij tegoed. Kijk" en hij liet een boekje van de Teletubbies zien. Bram werd rood en zag of iemand anders het zag. "Ik hou niet zo van de Teletubbies" antwoordde Bram. "Pappa zei vanmorgen anders nog dat jij erg aandachtig naar het televisieprogramma zat te kijken." Zei de meester. "Je hoeft je niet te schamen" En de meester riep Jeffrey naar hem toe. Jeffrey was de grootste en stoerste jongen van de klas en behoorde tot het vriendengroepje van Bram. De meester vroeg hem: "Vind jij het vreemd dat Brammetje van de Teletubbies houd Jeffrey."
"Nee hoor meester." Antwoordde Jeffrey. En hij ging weer zitten. Bram merkte aan de meester dat hij onder geen beding weg zou gaan. Daarom zei hij: "Oké lees dan maar voor." De meester tilde Bram op schoot waarna Bram zich lekker tegen de borst van meester nestelde. Hierna begon de meester voor te lezen. Na ongeveer vijf minuten voelde Bram zich warm en loom worden en viel vrij snel daarna in slaap.
Bram werd wakker met het gevoel dat hij in zijn jasje werd geholpen. Het was inmiddels al een beetje donker aan het worden. Bram deed zijn oogjes open en keek in het lachende gezicht van de juf. Dag kereltje ben je wakker, het is al vijf uur, kom je mee dan gaan we zo eerst eens lekker eten. Bram zag toen dat de meester samen met wat hulpmoeders tassen op karren zetten. Er wordt voor je tas gezorgd, dat is net opgeroepen. Binnen vijf minuten was Bram klaarwakker en liep met zijn jas aan en rugzakje op zijn rug naar binnen. Hoe lang had hij wel niet geslapen dacht hij. Maar dat hinderde niet toen hij de poster zag hangen met Disco. Op de poster stond dat er iedere avond van 20:00 tot 23:00 een kinderdisco was waar iedereen gratis heen mocht, en waar de drankjes gratis waren. Bram riep naar Jeffrey ga je ook naar de disco. Jeffrey antwoordde: "Ja vet hé."
Ze praatten met de rest van de stoere populaire jongens van de klas nog even wat over de disco. En lazen door wat er nog meer op het park aanwezig was. Een skipiste borstelbaan, een binnen / buiten speelparadijs verdeeld in vier groepen voor de kinderen tot 6 jaar de kinderen van 7 tot 10 jaar, de kinderen van 11 tot 14 jaar en voor kinderen van 15 tot 18 jaar. Bram las op dat er in het speelgedeelte waar zij heen mochten er grote glijbanen, trampolines, speelcomputers, een levend voetbalbak, kleinere voetbalbakken en tafeltennistafels waren en nog veel meer.
"Dat is ook vet" riepen ze allen in koor. "Er is ook een zwembad" riep Bram, gelukkig dat ik mijn moeder gevraagd heb mijn zwembroek in te pakken, dacht hij gelijk. Weer riepen ze in koor dat ze dat vet vonden.
"Eten!!!" riep de juf. Met zijn allen liepen ze naar de eetzaal. Bram ging aan tafel zitten naast iemand van zijn vriendengroep. Aan de andere kant van Bram kwam Roland het mietje van de klas zitten. Bram besteedde daar geen aandacht aan. Ieder bord was vrolijk gekleurd en van afwasbaar plastik. Bij ieder bord stond een plastik beker met melk, de beker had twee handvaten en er kon duidelijk iets op geschroefd worden. "Dat is een peuterbeker" zei Jeffrey, "die gebruikt mijn kleine broertje ook, maar dan zit er nog een extra tuitje op en als hij omvalt dan lekt hij niet." Bram zei: "dan moet Stephan er maar een met tuitje hebben". En iedereen lachte inclusief Stephan.
De juf kwam langs met een grote pan met macaroni en schepte bij iedereen twee opscheplepels vol op. Voordat de juf bij Bram de tweede lepel op wilde scheppen zei hij: "Zoveel eet ik niet hoor ik heb aan een lepel genoeg." Maar de juf schepte het toch op. Voordat iedereen mocht beginnen met eten vroeg de meester voor stilte, hij zei "de tassen kunnen jullie terug op de kamers vinden. De kamers hebben ieder acht bedden en op de deuren hangen briefjes met namen. Niemand mag in de hal van de slaapkamers komen totdat jullie naar bed gaan dat is naar alle waarschijnlijkheid op z'n vroegst om 23:00 uur aangezien iedereen naar de disco wil. Eet smakelijk!!!." En iedereen begon te juichen, het was duidelijk dat ze naar de disco mochten. De meester ging aan het einde van de tafel zitten en iedereen begon smakelijk te eten.
Bram had genoeg gehad en de meeste bordjes van de klasgenoten waren leeg. Bram kon het niet laten commentaar te geven op de eetstijl van Roland: "Wat eet jij vies zeg, je smakt en er ligt een heleboel naast je bord je lijkt wel een baby." Het groepje van Bram begon te lachen, de meester had gehoord wat er was gezegd en liep naar Roland toe en zei: "Roland wil jij met mij even van plaats verwisselen." Bram schrok want dit was niet de eerste keer vandaag dat de meester met hem een hartig woordje zou wisselen.
"Eet jij je bordje eens even leeg Bram " zei de meester. "I.. i..ik hoef niet meer meester" zei Bram met een rood hoofd. De meester pakte de lepel en vulde deze met een beetje macaroni. "Mondje open" zei de meester met een blik van als je het niet doet dan gebeurd er wat. Niemand in de klas besteedde hier aandacht aan en ging gewoon verder met het opstapelen van de lege bordjes om ruimte te maken voor de bakjes voor de vla. Bram opende zijn mond en de meester stopte de lepel in de mond, waarna hij de lepel er weer via Bram's bovenlip uithaalde zodat de macaroni in Bram's mond viel. Bram begon te kauwen en vervolgens te slikken. Dit ging zo drie happen door waarna Bram zei: "Meester ik zit echt helemaal vol" En een traan liep over zijn wang.
Toen zei de meester: "Dan hoef je zeker ook geen toetje" Bram beantwoorde "Nee". "Oké kom dan maar eventjes mee." Zei de meester. Bram werd van zijn stoel getrokken en bij de hand meegepakt. De meester trok hem mee naar de gang van de slaapkamers.
"M...mm...ma...Maar meester" stamelde Bram. "Weet jij nog wat de meester net gezegd heeft voor het eten." onderbrak de meester. Bram keek de meester niet begrijpend aan. "Meester zei, dat je pas in deze gang mocht komen als je naar bed ging, en dat ga jij dus nu doen. Ik ben het helemaal zat met jou vandaag, ik heb je twee keer gewaarschuwd voor het uitlachen en schelden en je uitgelegd dat, dat heel stout is maar je wilt gewoon niet luisteren." Zei de meester.
"Dan ga ik zelf wel weer uit bed" zei Bram. De meester duwde een deur open en ze kwamen in een badkamer en de meester deed de badkamer van binnenuit op slot. "Kleed je maar helemaal uit". Zei de meester. "Waarom?" vroeg Bram. "Je gaat of douchen of in bad. Wat wil je het liefst." Vroeg de meester. Bram dacht na als ik nou in bad ga kan ik het nog eventjes uitstellen en thuis hebben we geen bad dus dat lijkt me wel lekker. "Ik wil in bad" zei Bram. Waarop de meester een deurtje van een hokje opende waar een voor volwassenen zitbad in stond, hij zette de warme en koude kraan aan en voelde of de temperatuur goed was hij zei: "voor jouw is dit denk ik zelfs een ligbad of niet soms" Bram knikte.
Bram maakte rustig aan zijn schoenen los en trok ze uit. "Schiet eens op of moet meester je even helpen". Bram reageerde niet op de vraag en bleef rustig aan doen. Plotseling voelde Bram dat de meester hem beetpakte en zijn trui over de hoofd trok. Vervolgens werden de rest van zijn kleren snel uitgetrokken. Bram stond daar in zijn blootje voor de meester. Hij werd weer rood van schaamte. Waarbij het grootste deel van de schaamte kwam doordat hij nog helemaal geen puberale trekjes had. De meester liep een andere kamer in door een tweede deur in de badkamer en kwam terug met een voor Bram bekende washand, handdoek en het stuk zeep. Dit had zijn moeder in zijn tas gepakt. De meester maakte de washand nat met behulp van het water in het bad. Vervolgens zeepte hij de washand in en begon Bram te wassen.
"Meester ik kan mezelf wel uitkleden, aankleden, wassen en afdrogen." Zei Bram. Meester antwoordde: "Je hebt je vandaag als een klein vervelend kind gedragen, Brammetje. Dit is je straf!". Bram accepteerde het en liet de meester zijn gang gaan. Hij werd in het bad gezet en de meester spoelde hem af en waste zijn haren. Met babyshampoo nog wel. Bram hield verder zijn mond. De meester liep even weg en kwam daarna terug met het boek van de Teletubbies en begon de rest van wat Bram gemist had toen hij sliep voor te lezen.
Na zijn bad droogde de meester hem af en wikkelde hem in de handdoek. Hij tilde Bram op en nam hem mee de kamer in. Meester legde Bram op een commode neer. Bram schrok en zag dat er een stapeltje met 5 luiers lagen. De meester pakte een Pamper en Bram begon te schreeuwen: "ik ben geen baby, hou op, ik draag geen luier klootzak." De meester draaide Bram op de commode op zijn buik en gaf vier harde tikken op zijn billen. Bram was meteen stil en de tranen biggelde over zijn wangen. Meester begon op een toon te spreken die je alleen tegen kleine kinderen gebruikt.
"Dit is jouw straf Brammetje, je hebt je vandaag erg slecht gedragen, je hebt verschillende kinderen uitgescholden en nu heb jij straf. Ik heb er in die tas daar nog veel meer luiertjes bij me en als je morgen niet lief bent dat gebeurd er morgen avond precies hetzelfde." De meester begon Bram's billen in te smeren met luierzalf en strooide er babypoeder over.
Terwijl hij zijn klusje verrichte keek hij met een grote glimlach die je aan kleine kinderen geeft die verschoond worden en gebruikte allemaal kleine babywoordjes. Vervolgens draaide de meester Bram met een hand om en voelde Bram de luier onder zijn billen. De meester smeerde zijn kruisje ook nog in met luierzalf en strooide ook daar babypoeder overheen, meester zorgde er ook voor dat zijn balletjes genoeg gepoederd werden. Vervolgens sloot de meester de luier. Bram's voetjes werden in zijn pyjama geschoven en de armen door de mouwtjes. Waarna Bram door de meester op zijn voetjes op de commode werd gezet. De meester draaide Bram met zijn billen naar hem toe en sloot de pyjama van achteren. Dat was Bram nog niet opgevallen maar deze pyjama die zijn moeder had gekocht werd gesloten aan de achterkant en niet de bovenkant zoals de pyjama die hij thuis aan gehad had.
De meester tilde Bram van de commode af en tilde hem mee de gang in. In de gang zette hij Bram neer en gaf hem een handje, "zullen we nog drinkie drinkie halen? Het is al acht uur geweest dus je klasgenootjes zullen allemaal wel al in de disco zijn." zei de meester op zijn meest kinderlijke toon. Bram knikte. En liep met de meester mee naar de woonkamer. De meester voelde ineens dat Bram aan zijn arm hing. En zag dat Bram moeite had om overeind te blijven op de gladde vloer met de gladde sokjes van de pyjama aan zijn voetjes. Meester tilde hem op en liep door.
Bram riep: "Ik hoor iedereen nog, iedereen is er nog!!!." Dat klopt antwoordde de meester, ik heb me vergist het is nog maar zeven uur. Maar we kunnen nog steeds wel drinkie drinkie halen hoor." "Nee dat wil ik niet" zei Bram. Maar de meester liep gestaag door. Toen ze de zaal binnenkwamen liep de meester op Jeffrey af "wil jij even op Bram passen" vroeg de meester. En hij zette hem zonder antwoord af te wachten bij Jeffrey op schoot. Meester fluisterde "Geen woord en geen beweging" bij Bram in zijn oor. Bram bleef doodstil op de schoot van Jeffrey zitten. Jeffrey wreef zachtjes over Bram's ruggetje.
Toen de meester terugkwam nam de meester Bram weer over en legde Bram languit over zijn schoot en stak een tuitje van een tuimelbekertje in zijn mond. "ga maar lekker drinkie drinkie doen hè, dan slaap je lekker, het is warme melk." Bram had veel dorst gekregen en dronk de melk gulzig op. Tijdens het drinken van de melk sprak de meester hem allemaal lieve woordjes toe. Toen de melk op was zette de meester de beker op de tafel neer en nam Bram op de arm mee terug naar de slaapkamer. Onderweg wreef hij zachtjes op Bram's ruggetje. Bram liet een boertje, en de meester zei: "Goed zo, daar hoeven we niet meer op te wachten hé".
Bram vroeg de meester waarom hij dit deed en de meester antwoordde dat Bram al wist dat dit zijn straf was. Ze stapten de badkamer binnen, en de meester zette Bram op een krukje neer. De meester deed nu weer heel vriendelijk tegen Bram. Kom maar poets maar lekker even je tandjes. Bram begon zijn tanden te poetsen met de door de meester aangereikte tandenborstel met tandpasta, aan het einde nam de meester het poetsen nog even van het kereltje over. Na het poetsten hield de meester hem een glas water voor dat hij wilde aanpakken.
"Nee, nee meester helpt je wel even." zei de meester. De meester hield zijn hand onder Bram's mond en goot voorzichtig een slokje water in zijn mondje. Na het spoelen van de mond tilde de meester Bram weer op. Bram werd in een ledikantje gelegd en de meester begon hem te kietelen. "Ga je nu lekker slapen ventje" zei de meester. "Ja, meester zei Bram. " De meester gaf Bram een kusje op zijn voorhoofd. Bram vroeg nog: "heeft u ook een speentje voor mij?" De meester zei: "Zal ik daar morgenavond voor zorgen?. Ik heb nu wel een lekker tuimelbekertje water voor als je dorst krijgt." En het tuimelbekertje werd naast Bram op bed gelegd. "Lekker slapies doen hé" en de meester liep weg.
Bram voelde zijn natte luiertje, 't is maar goed dat hij weg is gegaan anders had hij dit geroken. Misschien is de geur weg als hij later terugkomt, dacht Bram. Bram draaide zich om en viel in slaap.
Het was zeker midden in de nacht dat Bram wakker werd, hij had dorst en moest plassen. Shit ik kan er niet uit dacht hij. Oh ja, ik plas gewoon in mijn luier. En na enige moeite kreeg hij er de plas uit. Dat voelde eigenlijk best wel lekker een warme luier. Vervolgens voelde hij in zijn bedje en vond de tuimelbeker. Genietend begon hij eraan te zuigen. Binnen tien minuten viel hij weer in slaap.
Dag twee
De volgende ochtend werd Bram wakker door de koude lucht die op zijn blote bassie viel. Meester had hem net zijn pyjama uit getrokken. "Goedemorgen ventje." Zei de meester. Bram keek boos omhoog en zei niets terug. De meester pakte het tuimelbekertje dat hij ondertussen naast Bram op de commode had gelegd en gaf het aan Bram. Bram gooide het weg. De meester maakte de luier los en tilde Bram's benen aan de enkels omhoog. Bram's billen werden met babydoekjes zorgvuldig schoongemaakt, daarna volgde zijn kruisje. De meester vroeg: "Moet ik vandaag weer een luiertje omdoen of kun je je al als een grote jongen gedragen?" Bram bleef stil. "Alie?" riep de meester. Bram zag toen de juf pas en schaamde zich voor de juf en snel gingen zijn handjes voor zijn kruis. De meester pakte zijn handjes beet en trok ze daar weg. "Niet met je plassertje spelen, lieverd" zei de meester. Bram werd rood, door de opmerking en doordat de juf zijn plasser zag.
De juf die vanuit het hoekje van de kamer had gekeken zei toen: "Ik denk dat hij zijn lesje nog niet geleerd heeft. Geef hem maar nog een luiertje om." Meester draaide zich om en op een onbewaakt ogenblik sprong Bram van de commode af. De meester greep hem bij zijn schouders en trok hem de commode weer op. "Dat had je nou niet moeten doen. Je hebt jezelf voor de rest van de week de babybehandeling verdiend. De meester deed snel de luier om en trok Bram zijn spijkerbroekje weer aan en maakte de bretels vast, vervolgens kreeg Bram zijn truitje weer aan en werden er sokje en schoentjes aan zijn voetjes gedaan. "Ga maar snel naar de eetkamer om te eten" en op een fluisterende toon "Niemand die je luiertje kan zien zitten hoor mannetje".
Bram holde naar de eetkamer. Bram ging bij zijn vrienden zitten en zag dat er brood was. "Is er geen pap" vroeg Bram. "Nee" zei Stephan. Weer stonden er de gekleurde bordjes en bekertjes op tafel.
De meester kwam binnen en ging even achter Bram staan. "Wat wil je eten?" vroeg de meester. Bram zei tegen de meester: "Ik neem een broodje pindakaas". Hij greep naar een broodje want hij probeerde te verbergen wat er gebeurd was. De meester gaf Bram een harde tik op de hand en zei dat hij dat nog niet alleen mag doen. Daar was Bram nog te klein voor. De meester pakte een broodje en smeerde daar pindakaas op, vervolgens sneed hij het broodje in kleine stukjes. De meester prikte een stukje op een vorkje en stak deze in Bram's geopende mond. Bram begon op het stukje brood te kauwen en de meester prikte het volgende stukje aan de vork en legde de vork neer en liep met het mes in de hand weg. Niemand keek vreemd op of iets dergelijk.
Weer kwam Roland naast hem aan de tafel zitten en zodra Bram een slokje nam van zijn melk stootte Roland hem aan. De melk druipelde langs Bram's mond over zijn trui. De meester zag het gebeuren en zag ook dat Bram tranen in de ogen kreeg en wilde gaan schelden. Toen kreeg Bram de meester in het oog welke hem aankeek en schudde met zijn hoofd. Bram begon zachtjes te huilen. De meester liep naar de keuken.
Toen de meester terug kwam had hij een slabbetje en een tuitje in zijn hand. Met het slabbetje maakte de meester Bram's mond en kinnetje schoon en vervolgens zijn truitje. "Dit kan zo ook niet hé" zei de meester. En de meester bond het slabbetje om zijn nek en schroefde het tuitje op de beker, daaruit was het duidelijk een tuimelbekertje geworden. De meester hield het bekertje op de kop en zei op een toon alsof hij tegen een kleutertje sprak: "Zie je nu zul je daar geen problemen meer mee hebben Bram." Bram werd rood en veegde zijn tranen uit zijn gezicht, de meester pakte het vorkje weer van het bordje en stopte het stukje brood in Bram's mond. "De volgende hapjes zelf doen hé." Zei de meester. Vervolgens trok de meester Roland aan zijn oor en zei: "Kom jij maar eventjes met mij mee." Bram draaide zich om en zag dat de meester Roland zijn broek naar beneden trok en hem een heel hard pak voor de billen gaf.
De meisjes moesten lachen omdat ze zijn plasser konden zien waar al een beetje haar op zat, hij mocht het zelfs al een penis noemen. Naar de vijfde slag van de meester plaste Roland over de vloer en zijn eigen broek heen en gilde het uit. De meester trok hem helemaal omhoog en zei: "wat ben jij en viezerik zeg, zomaar te plassen je dacht toch niet dat ik dat op ging ruimen hé. Jij trekt nu je broek uit en gaat daarmee die plas hier opruimen vervolgens ga je jezelf douchen, je wast je broek uit en help je mee met de afwas. Daarna mag je pas weer weg naar het speelparadijs of de skibaan of het zwembad. En onthoud dit goed, Ik ben degene die hier de straffen uitdeelt en niet jij. Als jij boos bent op Bram omdat hij je gisteren uitgelachen hebt ben ik degene waar jij naar toe gaat. Begrepen!!".
Roland knikte en trok zijn broek uit en begon de vloer te dweilen. Iedereen lachte hem uit. Bram hoorde Lisa een meisje uit de klas zeggen: "Dat lijkt mij echt erg met je blote kont voor de hele klas. En daarna hoorde ik haar zachter zeggen. Ik vond Bram veel schattiger met dat peuterpiemeltje." Waarna het groepje meisjes begon te lachen.
Nadat Bram zijn stukjes brood had opgegeten begon hij met het opdrinken van de melk, de rest was allang klaar en onderweg naar het speelparadijs. De meester tilde hem van de stoel af en zei: "Ga maar even in de woonkamer verder drinken mannetje, dan kunnen wij hier opruimen."
"Meester, mag ik straks naar het zwembad." Vroeg Bram. "Wij gaan zo lekker zwemmen lieverd, daar ben je toch zo dol op?" antwoordde de meester. Toen zei Bram : "Meester ik moet nu eigenlijk poepen, mag ik naar de wc?" "Nee en als je het probeert dan heb je er nog een week luiers aan vast zitten, meester verschoont je wel hoor." Op de klok zag Bram dat het 9 uur was.
Bram dronk zijn tuimelbekertje leeg en probeerde zittend te poepen. Dat viel niet mee, het lukte zelfs niet totdat hij in de hoek van de kamer een loopwagentje voor peuters zag staan waar vroeger een dekseltje op had moeten zitten maar die was nu verdwenen. In de kamer stond een heleboel speelgoed voor kinderen van alle leeftijden. Aangezien er verder niemand in de woonkamer zat ging hij op de loopwagen zitten en voelde hij de leegte van het ontbrekende stoeltje annex zitplaatsje tussen zijn billen. Hij reed eventjes want er waren intussen wel kinderen binnengekomen en het zou vreemd staan als hij alleen maar zat. Tijdens het rijden duwde hij de poep naar buiten. Tevens liet hij een flinke plas in de luier lopen. Hij voelde de drolletjes zich over de achterkant van zijn billetjes verspreiden. Dat voelde erg vervelend. Er kwam een groepje meiden naar hem toe. Een van hen was Lisa. "Heb jij gepoept vroeg ze." Bram werd rood en zei: "Uhh...n.n..nee". "het ruikt anders wel naar poep. Weet je het wel zeker? Of moet Lisa je onderbroekje even controleren?" zei Lisa.
Bram reed snel weg met het wagentje maar Lisa rende hem achterna. Bram begon te gillen en te huilen, de tranen vlogen over zijn gezichtje en hij was verschrikkelijk bang. Lisa had hem bijna te pakken toen de meester binnenstapte en bulderde: "Wat is hier aan de hand." De meester overzag de situatie en rook de poep en riep. "Lisa wil jij ook een pak voor je billen of ga je nu meteen met je vriendinnen naar het speelparadijs?". "Ik ga skiën meester" Antwoordde Lisa met een zachte stem. "Dan wil ik jouw binnen vijf tellen door die deur zien vertrekken.!!!" Bulderde de meester. Hij wees op de deur die leidde naar de kapstokken. De meiden renden naar de deur toe. Bram zat nog steeds op het karretje zachtjes te huilen. De meester liep op hem af en gaf hem een aai over zijn bol. Hij pakte een oranje plaatje van de grond en tilde Bram op. Hij plaatste het plaatje over het gat van de loopwagen en zette Bram weer terug. "Zo dat zal een stuk prettiger zitten, meester komt je zo verschonen kereltje." En de meester liep weg. Bram voelde zich onprettig niet alleen had hij veel verdriet over wat Lisa met hem gedaan had ook voelde hij dat de drolletjes doordat de meester hem terugzette op het karretje een grote massa was geworden en over zijn hele luiergebied was verspreidt. Dat voelde erg onprettig.
Bram ging maar wat rondrijden op het karretje en kwam aan in een hoekje speciaal voor kleine kinderen. Hij dacht even na en ging een kijkje nemen. Tot zijn grote plezier zag hij er een hele berg met duplo lego liggen. Lego was zijn passie en hij kon zich de hele dag met wat voor type ook bezig houden. Hij ging op de grond zitten en begon te bouwen. Hij moet er minstens een uur hebben gezeten in zijn poepbroek. Het was ondertussen al 10:30 en daar kwam de meester net aan. Kom maar lieverd dan zal de meester je even verschonen. De meester tilde Bram op en droeg hem naar de commode in de slaapkamer. "wanneer gaan we zwemmen meester" vroeg Bram. "Vanmiddag lieverd." "Waarom dan pas?" Vroeg Bram weer. Omdat we eerst even wat spulletjes voor jouw moeten kopen in het centrum hier vlakbij" antwoordde de meester. "wat voor spulletjes dan?" vroeg Bram. "Twee pakken luiers, een voor de nacht en een voor de dag, luierpakjes, speentjes die wilde je toch?" zei de meester. "Ja, maar u had toch al genoeg luiers?" Vroeg Bram, bang om te brutaal te zijn. Maar de meester antwoordde: "Had jij zoet gaan slapen als je geweten had dat meester maar vier luiers had?" Bram antwoordde niet. De meester begon met Bram's truitje te verwijderen. Vervolgens maakte hij de bretels los en trok Bram's broekje naar beneden.
"Volgens mij heb je een grote verassing voor de meester!" zei de meester op een kinderlijk toontje en zonder een antwoord te verwachten. Vervolgens trok hij Bram's schoentjes uit en trok de hele broek uit. Daar lag Bram dan in alleen zijn hemdje, sokjes en luiertje. Meester duwde het hemdje omhoog en maakte de luier los. Tijdens zijn werk bleef de meester Bram toespreken alsof het een klein kindje was. Dit maakte Bram helemaal warm. "We gaan ons kleine ventje lekker verwennen met een lekker schoon luiertje Hé Bram" zei de meester. Bram keek schaapachtig naar de meester.
De meester pakte de luierdoekjes en maakte Bram's billen schoon, vervolgens zijn kruisje. De meester dacht al klaar te zijn maar toen hij Bram's balletjes en plasser uit elkaar trok zag hij een kleine verrassing. Er zat nog een stukje poep en er zat een beginnetje van luieruitslag. Meester maakte het plekje snel schoon met een babydoekje en smeerde luierzalf op de uitslag. Vervolgens werden de billetjes en het kruisje behandeld met een flinke dot babypoeder en lag Bram te broeien van opwinding want ook al was hij klein zijn plassertje stond recht overeind. Een verse luier werd om zijn billen gebonden en de meester gaf hem een kusje.
Bram werd verder weer helemaal aangekleed.
Bram kwam in een tweestrijd van gevoelens terecht. Aan de ene kant voelde hij zich beledigd aan de andere kant wond het luiertje hem op. Bram besloot het zich maar te laten gebeuren aangezien de meester hem die straf had gegeven en hij daar niet tegenop kon.
De meester liep met Bram aan de hand naar de kapstokken en trok Bram zijn jasje aan en vervolgens zijn eigen jas. Het is best koud voor de herfst hé kereltje. De meester pakte Bram's hand en samen liepen ze naar buiten. Na ongeveer vijftien minuten lopen kwamen ze in het centrum aan. Bram was nu al moe van het lopen en vroeg aan de meester of ze even mochten rusten. Maar de meester tilde het ventje op en liep door. Bram kon nu niet meer zien waar ze heen gingen maar voor de winkel stopte de meester. De meester zette Bram op de grond neer en samen liepen ze hand in hand de babyartikelen winkel binnen. Toen ze binnen kwamen zei de meester uitdrukkelijk: "Kijken met je oogjes, en handjes op je ruggetje hé kereltje." Bram werd rood maar deed onmiddellijk wat hem gezegd was.
Er kwam een mevrouw aangelopen en vroeg of ze de meester kon helpen. De meester gaf aan dat hij graag luiertjes in Bram's maat wilde hebben voor overdag en s'nachts, een paar luierpakjes, wat babyflesjes, wat extra babydoekjes, poeder en crème.". Zonder dat Bram het door had verdween Bram's duimpje in zijn mond. De vrouw vroeg aan de meester: "En speentjes?" De meester glimlachte en zei: "En speentjes!" Bram bloosde maar de vrouw vroeg, hoe oud is uw zoontje. De meester zei: "Het is een leerling van mij, en hij is al 11. Gisteren vonden mijn collega's en ik dat hij maar eens gestraft moest worden, hij was nl. heel erg stout. En toen we de wieg in de kamer zagen staan wisten we dat hij dan maar gezien zijn omvang een babystraf moest krijgen. Daarom vroegen we bij de eigenaresse of zei misschien iets had en ze had nog wel wat luiertjes. Daarna stopten we hem heel vroeg met een luiertje om in bedje. Ik heb hem om 19:15 naar bed gebracht en om 19:30 voelde ik al een nat luiertje om zijn billetjes." Bram bloosde ondertussen omdat hij niet gemerkt had dat de meester zijn luier al had gevoeld. De meester vervolgde:"Vanmorgen was hij erg boos en vond hij de straf onterecht en dus kreeg hij er nog een week straf bij."
De vrouw zei: "'t is altijd schattig zulke kleintjes in luiertjes. Ik vind het zelfs al schattig als 12 jaar oude jongens nog in nachtluiers rondlopen." De meester beantwoorde: "U, brengt mij nog op ideeën." De vrouw tilde Bram ineens van de vloer en kleedde hem uit, het enige dat nog over was, was Bram's luiertje. De juffrouw hing hem in een peuterweegschaalzakje waar zijn beentjes uit bungelde. De meester zei: "Nou als er een ding schattig uitziet is dit het wel." En de meester en mevrouw lachten hard. De mevrouw pakte drie pakken luiers en zei: "Deze voor de nacht, deze voor overdag en deze voor ....". Het laatste kon Bram niet verstaan maar hij kon het derde pak ook niet goed zien en vroeg waar dat voor was. "Daar kom je nog wel achter ventje." Zei de meester.
Bram werd uit de weegzak getild en de mevrouw paste hem een luierpakje aan. Ze knoopte het aan de onderkant dicht en zei dat het schattig stond. Er stond een grote teddybeer in luier op. Toen zag Bram de speentjes en vroeg de meester of hij er eentje mocht. De meester pakte er een en stak deze liep naar een fonteintje in de winkel, hij haalde de speen uit de verpakking spoelde hem af, liep terug en stak deze in Bram's mond. Bram wilde hem eruit halen om hem beter te bekijken maar de meester zei: "Als je hem er nu uithaalt krijg je meteen een pak voor je blote billen."
Meester trok Bram zijn kleertjes weer aan en zette hem op een hobbelpaard en bond hem vast in het bijbehorende tuigje. "Nou, braaf hier wachten liefje." Zei de meester tegen Bram. Na ongeveer 15 minuten begon Bram te klagen. De winkeljuffrouw liep naar hem toe en trok zijn speentje uit zijn mond en gaf hem vervolgens een flesje met limonade. "Drink maar fijn en nu lief zijn he" zei ze. Na nog een half uur rekende de meester af en stopte alle spulletjes in een tas. Vervolgens liep de meester naar Bram toe en zei: "Zullen we zo gaan liefje." "Ja, meester" antwoordde Bram en gaf hem de lege fles. Bram stak de door de meester teruggegeven speen weer in zijn mond en liep naar de uitgang van de winkel maar de meester stopte hem. Hij tilde hem op en zette Bram in een wandelwagen en bond hem vast met het tuigje. Bram kon geen kant meer op maar hij wilde daar niet in zitten. Bram probeerde zichzelf los te wrikken en probeerde het tuigje los te krijgen. Bram begon zachtjes te huilen en wilde los. "Meester zei: "Het is al 12:00 uur en ik denk dat het tijd wordt voor een boterhammetje en een middagslaapje." En de winkeljuffrouw moest lachen.
Bram riep: "Dit wil ik niet meester." Maar de meester zei: "Het is of meewerken of niet meewerken, maar je blijft in de wagen."
Meester duwde de wagen de winkel uit en naar de jeugdherberg. Omdat Bram in de wagen zat kon de meester wat sneller lopen dan op de heenweg. Binnen tien minuten waren ze bij de jeugdherberg. Bram had gedurende de rit gevoeld dat zijn blaasje vol zat en dat hij vrij snel moest plassen.
Toen de meester Bram de deur door leidde zag Bram dat nog niemand binnen was. "Waar is iedereen? Vroeg Bram. Ze komen allemaal pas om 13:00 hier om te eten, ik geef jou vast eerder jouw broodje en melk zodat je vroeg je middagdutje kan gaan doen zodat we vanmiddag nog kunnen gaan zwemmen. Ik wil niet slapen zei Bram. Meester zette Bram op een stoel neer aan de tafel en gebood hem te blijven zitten. Na ongeveer vijf minuten kwam de meester terug met een boterham en een flesje chocolademelk. De meester ging zitten en trok Bram op zijn schoot vervolgens prikte hij een stukje brood aan het vorkje en stopte deze in de geopende mond van Bram. Na het eten van alle stukjes brood draaide de meester Bram zo dat hij over de meester zijn schoot hing en met zijn hoofd op de arm van de meester steunde. De meester stak de fles chocolademelk in Bram's mond waarna hij begon te drinken. Tijdens het drinken kon Bram zijn plas niet meer inhouden en begon zijn blaasje te legen. Tijdens het plassen begon Bram te gillen en de tranen rolden uit zijn oogjes. Hij had een brandende pijn bij zijn plassertje. De meester trok de speen van de fles uit Bram's mondje en nam hem op de arm hij troostte hem maar er was geen troosten aan.
Bram bleef huilen en zag de juf de eetzaal binnenkomen. De meester zei: "Hij is te moe om zijn flesje leeg te drinken ik denk dat ik hem maar meteen naar bedje breng." Waarop de juf knikte. Meester droeg Bram naar de commode toe en legde hem daarop neer, vervolgens kleedde de meester hem uit en maakte zijn luiertje los. Bram was nog steeds hard aan het gillen. De meester zei toen: "Ik zie het al, je hebt een erge luieruitslag de meester maakte Bram's billetjes en kruisje voorzichtig schoon en vervolgens smeerde hij luiercréme tussen zijn balletjes en plassertje, de pijn verlichtte en Bram werd rustig. Bram viel snel in slaap.
Om ongeveer 14:15 werd Bram wakker gemaakt om te zwemmen. Meester tilde Bram op de commode en verschoonde zijn luier welke vol poep zat. Maar in plaats van een gewone luier kreeg Bram een zwemluier om zijn billen. "Meester zo kan iedereen de luier zien, alstublieft laat mij hier niet in zwemmen." Zei Bram. "Brammetje, je bent nog te klein om je plasje en poepje op te houden als ik je in een gewone zwembroek laat zwemmen poep je straks nog in het zwembad." Antwoordde meester. Bram begon te huilen en raakte een beetje overstuur hij zei dat hij niet klein was maar dat de meester hem luiers liet dragen alsof hij klein was waarop de meester hem optilde en over zijn rug wreef, hier werd Bram erg rustig van. De meester droeg hem naar het zwembad toe waar een grote groep van de klas stond. Lisa was er ondertussen ook.
Met Auke op de arm liet de meester zich via het trappetje het water inzakken, en begon voorzichtig met Auke in het ondiepe water te spelen. Auke begon er net plezier in te krijgen toen Lisa naast hem stond. "Jij draagt een luier he?" zei Lisa. Auke knikte. "Ben je dan een baby." Verlegen schudde Auke zijn hoofd. De meester zei tegen Lisa: "Je hebt een keuze Lisa, of je gaat nu weg en laat Auke voortaan met rust of je blijft hier staan of pest hem op een ander moment maar dan krijg je van mij ook zo'n mooie luier aangemeten." Lisa werd bang en zwom snel weg. De rest van de middag volgde zonder enige incidenten.
De laatste dag
De meester maakte Brammetje wakker en vroeg hem of hij zin had om naar huis te gaan. Dat had Bram wel, de leraar had hem namelijk beloofd dat hij zonder luier om naar huis mocht.
Bij school aangekomen werd Bram uit de bus getild door zijn docent zonder dat hij een luier om droeg en aan zijn vader aangereikt. Voorop de fiets werd hij naar huis gereden waarbij zijn vader hem alle vragen over zijn schoolreis stelden die er maar konden zijn.
Thuis gekomen was Bram zo moe dat zijn moeder hem meteen in bed legde en voor de zekerheid maar even een luiertje om deed, dit zou zeker niet de laatste zijn die kleine Bram zou dragen.
