appeltje89
Nieuw lid
Deel 1 van het verhaal van Mien
Het verhaal van Mien
Mien is een vrouw van 24 , ze droomt al jaren van een speciale baby behandeling met bdsm onderdelen. Maar hoe zou ze dat ooit kunnen meemaken? Na lang zoeken vind ze een site op internet waar speciale mensen op zitten , ze begint profielen te lezen en vindt een man die dit wel zou willen doen. Pieter is een man van 35 en verpleegkundige van beroep. Hij heeft ook heel wat fantasietjes die nooit tot werkelijkheid gekomen zijn. Mien en Pieter raken aan de praat op de chat. Mien verteld over haar fantasietjes , plassen in bed , gestrafd worden met een luier , vast gebonden worden om te slapen , speciale kledij waar ze zelf niet uit kan , niet meer mogen stappen , geen controle hebben over eten en drinken , geen controle hebben over blaas en darmen, medische onderzoeken , gips , spalken , rolstoel … Het lijkt te klikken , maar Mien is bang… moet ze wel afspreken met deze man ? Is hij niet wat eng ? Ze spreken uiteindelijk af in een station waar veel mensen zijn. Pieter staat haar op te wachten aan de voorkant , ze gaan samen iets drinken in een rustig cafeetje , hij ziet er heel lief en vriendelijk uit en is heel geduldig. Ze praten over koetjes en kalfjes , over elkaars werk en zo van die zaken. Ze spreken af om eens bij hem thuis af te spreken om elkaar wat beter te leren kennen.
De tijd tot die datum chatten en smssen ze heel vaak. Pieter vraagt of Mien in een luier durft te komen. Mien zegt dat ze het wil proberen.
Het is donderdag, morgen hebben ze afgesproken. Mien heeft een luierbroekje klaargelegd en smst naar Pieter of ze die echt moet om doen. Pieter zegt ‘ja dat zou ik heeeel erg fijn vinden’. Mien slaapt die nacht echt niet goed. Vrijdag vertrekt ze om 10 u met haar luierbroekje om naar Pieter. Om 11u komt ze toe en ze belt aan. Het is een gewoon rijhuis. Pieter doet open en is deftig gekleed. Hemd , jeans , leuke schoenen. Ze gaat binnen en Pieter vraagt of ze graag een rondleiding wil. Tuurlijk wil ze dat. Ze weet uit verhalen dat hij zijn huis helemaal heeft ingericht (of toch de bovenste verdieping) . Mien is heeeel benieuwd. Ze gaan naar boven. De eerste kamer die hij toont is een badkamer. Een heel leuk bad staat in de hoek van de kamer , en er staat een doos met allerhande badspeeltjes naast. Ook liggen er handdoeken in allerhande leuke kleurtjes , geel , rood , oranje , blauw ,… Mien krijgt al kriebels in haar buik van opwinding… Aan de andere kant staat een lange donker bruine kast met een groot verzorgingskussen op. Er hangt een plankje waar allerhande verzorgingsmateriaal op staat, zwitsalzalf , termometer, neusspoeling , … Hij doet 1 van de kasten open en Mien ziet luiers liggen in alle kleuren en maten … De volgende kast zit vol met kleren , rompertjes , slaapzakken , kruippakjes , pyama’s , … Een derde kast zit vol medisch materiaal , sondevoeding, sondes , catheters , speculum , klysma materiaal en nog veeeel meer. De laatste kast zit vol met riemen , segufix , spreidbroek, medicatiedoosjes, en nog veel meer.
Mien staat met haar mond open te kijken. Pieter ziet het en lacht eens lief. Hij vraagt of ze dat leuk vind. Ze zegt zacht ‘ja maar ook allemaal wel een beetje heel spannend’. Dat is normaal antwoord Pieter. Zullen we naar de volgende kamer gaan ? Mien knikt. De volgende kamer is een zeer ruime kamer , in deze kamer staat een groot babybed en een grote box. In een hoekje staat ook een roze rolstoel die niet helemaal normaal is , het bestaat uit heel wat stevige riemen en is ook groter dan een gewone rolstoel , er is een hoofdsteun en een klos bij de benen. Hij is in mooie badstof , die wss heel zacht zit. Er staat ook een grote ‘wipper’ zo een ding waar ze kleine babys in zetten , maar dan in een volwassen uitvoering , het ziet er eigenlijk een leuke zetel uit. Uiteraard ook hier heel wat riempjes. Het is een heel mooie kleurrijke kamer. De muren hebben felle kleurtjes , een muur is rood met vlinders op , de muur waar het bed staat is lichtblauw en daar staan elfjes op geschilderd , de andere muren zijn licht geel en licht groen maar deze vallen minder op. Boven het bed hangt een mobiel met lichtjes en bewegende figuurtjes. Er staat opnieuw een grote comode met een verschoonkussen. In deze kasten zit enkel en alleen heel wat speelgoed . De laatste kamer is een eetkamer met een keukentje. Er staat een grote kinderstoel die meer weg heeft van een buggy dan van een eetstoel ,omdat hij gemaakt is in zachte stof. Opnieuw heel wat riemen om de baby goed vast te zetten. Er staan ook enkele ‘papegaaien’ waar je zakken van sondevoeding aan kunt hangen. In de frigo van de keuken zitten allerhande potjes babyvoeding. In de lade en kasten zitten baby lepeltjes, slabbetjes , baby bordjes , babyflessen, tuitbekers en nog veel meer. Mien kan zich bijna niet meer inhouden en wil eigenlijk stiekem al heel graag een nachtje hier blijven. Ze gaan samen naar beneden en Pieter vraagt of ze iets wil dringen. Dat wil ze graag. Pieter komt af met een glas water dat goed gevuld is. Ze praten nog wat over hoe mooi het is gemaakt en dat ze al helemaal zin heeft gekregen… Pieter vraagt of ze morgen moet werken. Mien zegt ‘nee ik moet niet werken , maar wat zeg ik tegen mijn ouders ? ‘ Pieter zegt dat ze toch wel iets kan verzinnen als ze het echt wil. Mien belt haar ouders en zegt dat ze bij een vriend blijft slapen. Pieter weet dat Mien graag een aanleiding wil om baby te zijn… Hij bedenkt snel een plannetje. Ze gaan samen op stap naar de stad maar eerst moet ze haar glas water uitdrinken zegt Pieter.
Ze gaan samen een korte uitstap doen in de stad. Mien heeft nog steeds haar luier om , en dat weet Pieter maar al te goed. Ze lopen rond en plots zegt Mien ‘ik moet dringend plassen’ Pieter zegt ‘jaja we zoeken straks een toilet’. Pieter had stiekem een plasmiddeltje in het water van Mien gedaan ,waardoor ze nu echt wel al dringend moet plassen , ze kan het niet meer ophouden en laat het met een beetje schaamte lopen in haar luier. Pieter doet alsof hij het niet merkt. Even later komen ze een toilet tegen, Pieter zegt ‘ga nu maar ‘ Mien fluistert ‘het is al niet meer nodig’ Pieter kijkt lachend naar Mien en ze gaan samen naar huis. P
Thuis gekomen zegt Pieter dat Mien direct naar boven moet gaan , naar de badkamer. Mien doet dit en wacht tot Pieter komt. Pieter komt binnen en vraagt nu plots streng ‘wel ??? kan jij niet even je plas ophouden ? moest die luier echt nat ???’ Mien weet even niet zo goed wat gezegd en kijkt dan maar naar de grond. Pieter neemt haar op en gooit haar niet zo zacht op het verzorgingskussen. Hij kleed haar snel en vlot uit alsof hij dit echt wel gewend is. Hij doet de luier uit en veegt haar snel wat mooi. Hij kijkt Mien aan en vraagt ‘wat gaan we doen ? vind je dat je nog een kans verdient om te bewijzen dat je zonder luier kunt ?’ Mien knikt zacht … Pieter neemt wat zalf en smeert die op het poesje en aan het plasgaatje van Mien. Wat Mien niet weet is dat die zalf alles eventjes verdoofd (voor een uur of 3) Pieter doet haar een mooi roze slipje aan en doet haar ook een mooi roze pakje aan met een rits op de rug. Mien voelt zich wat raar maar gaat er mee akkoord. Ze krijgt schoenen aan en ze gaan samen naar beneden. Ze spelen een gezelschap spel en Mien krijgt een half litertje water, ze eten zoutjes en daar krijg Mien heel erg veel dorst van. Ze spelen een groot uur en ze amuseren zich eigenlijk wel goed. Na anderhalf uur voelt Mien haar broek plots nat worden , ze wordt helemaal rood en kijkt naar haar broek. Pieter ziet het en kijkt ook naar haar. Pieter staat recht en roept ‘wat doe jij nu ????’ Mien weet het zelf niet en zegt ‘sorry , ik kon er niks aan doen’. Pieter gaat bij haar zitten en zegt ‘niet erg meisje , maar je zult nu toch echt wel luiers om moeten vrees ik …’ Mien knikt… Pieter gaat met zijn hand door Mien haar haar , tis niet erg meid , komt allemaal goed. Er komt een kleine glimlach op Mien haar gezicht , want eigenlijk had ze dit echt gewild.
Ze gaan samen naar boven en Pieter doet haar pakje uit , haar slipje uit en neemt een dikke luier uit de kast. Hij smeert stiekem weer wat van de verdovende zalf en doet de luier lief om. Ze krijgt ook een nieuw kruippakje aan met een rits op de rug. Het is ondertussen wel tijd geworden om te eten. Ze gaan naar de eetkamer en Mien moet in de stoel. Pieter doet alle riemen goed dicht en maakt ook haar handen vast. Pieter zegt ‘babys kunnen zelf nog niet eten’. Hij haalt een potje babyvoeding uit en warmt het op in de microgolf. Mien heeft daar eigenlijk niet zoveel zin in… ze weet dat die smaak niet zo super lekker is. Ze krijgt een baby achtig slabbetje om en kijkt een beetje vies. Niet vies kijken hoor meid, of ik doe iets veel minder aangenaam dan dit … iets wat je zeker niet leuk zou vinden … Pieter doet nog eerst een klein klemmetje op elke mondhoek van Mien. Mien vraagt voorzichtig ‘waar dient dat voor???’ Dat zul je wel merken antwoord Pieter. Mien probeert haar mond goed open te doen , maar hoe meer ze probeert hoe meer pijn het doet. Ze kan haar mond maar een paar cm open doen zonder dat het pijn doet. Pieter neemt een lepel die redelijk groot is en geeft Mien een hapje eten, doordat ze haar mond niet helemaal open kan doen zonder pijn valt de helft naast haar mond , na hap 1 is haar mond al volledig besmeurd en zijn er al vlekken op haar slabbetje. Ze voelt zich nu echt wel heel erg klein. En de klemmetjes doen echt geen deugd.
Ze voelt zich al helemaal baby door al het morsen. Het potje is op , lekker was anders , maar het viel wel mee. Ze krijgt nog een flesje met water , maar ook dit gaat zeer moeilijk, het loopt langs haar mondhoeken weer uit haar mond door die stomme klemmetjes. Pieter kijkt en lacht … Mien vind het stiekem wel leuk, maar mss moet ze dat niet te veel laten merken.
Mien moet nog wat blijven zitten in de stoel. Ondertussen gaat Pieter allerhande dingen halen in de andere kamer. Mien kijkt wat rond en denkt ff na hoe ze daar nu zit , eigenlijk zit ze te genieten , maar ze is ook benieuwd naar meer … wat gaat er nog komen , … Pieter komt terug binnen en heeft een riemensysteem mee. Hij haalt mij uit de stoel en vraagt me om op mijn knietjes te gaan zitten. Hij doet een band rond mijn buik vast en een aantal riemen aan mijn bovenbenen en knietjes. Hij vraagt mij om te proberen recht te staan. Wat ik ook probeer , het lukt niet. Het hoogste dat ik kan , is op mijn hurken gaan zitten. Al snel ga ik terug op mijn knietjes zitten. Zo zegt hij , dat is al opgelost , babys kunnen nog niet stappen , enkel kruipen. Kruip maar even op de speelmat . Mien kruipt naar de speelmat en gaat flink zitten. Pieter komt terug met een kam en gekleurde haarrekkertjes en speldjes. Hij kamt mijn haar en maakt er twee staartjes van , de speldjes doet hij langs alle kanten in mijn haar, het ziet er super fijn ook , maar ook super kinderachtig. Ik voel dat ik ga moeten plassen , maar mijn luier is al een beetje nat , na eventjes wachten laat ik het toch maar lopen want ophouden heeft geen zin … ik voel de luier goed nat worden … Pieter ziet het en lacht gewoon eventjes.
Pieter vind dat ik een middagdutje moet doen . Ik protesteer even , want ik ben eigenlijk echt niet moe . Maar Pieter kijkt even streng naar mij en zegt ‘ga je tegenwerken’ ? ik slik mijn woorden snel in en kruip naar het bed. Ik kan niet rechtstaan , dus er zelf inkruipen is geen optie. Hij tilt mij op en doet de riemen los. Hij legt me op mijn rug in het bed en doet een grote slaapzak aan , de slaapzak heeft riemen aan de zijkant en deze maakt hij vast aan het bed, Ik kan niet meer uit het bed en lig echt goed vast. Hij stopt een fopspeen in mijn mond , maar geen gewone , in de fopspeen zit een darmpje en de fopspeen kan langs de achterkant van mijn hoofd dicht met een riempje, vlot maakt hij het vast aan mijn hoofd. Ik kijk vragend en hij zegt ‘je merkt het straks wel’. Het darmpje kan verschoven worden en voorzichtig duwt hij het wat dieper , net tot achter mijn tong. Het is een zeer ambetant gevoel en een gevoel van net niet moeten overgeven. Hij kijkt lachend en controleert of het wel gaat. Ik kalmeer en knik. Hij doet het hekken dicht van mijn bed en hangt een zakje water boven mijn bed aan een haakje, aan het darmpje hangt een schuivertje , hij draait het heel voorzichtig tot op ¼ open . Ik voel zachtjes water in mijn mond druppen. Ik hoef bijna niet te slikken maar voel het water wel binnen lopen , het is eng , maar ook spannend. Hij dimt het licht en doet de mobiele aan. De mobiele maakt een rustig lawaai en ik val uiteindelijk toch in slaap. Na een uurtje wordt ik wakker en ik zie dat het zakje leeg is... ik voel dat mijn luier eigenlijk al goed nat is en begin te vrezen dat het de volgende plas niet meer zal aankunnen. Pieter komt even later binnen en kijkt goedkeurend naar mij. Hij doet de slaapzak los, de fopspeen uit mijn mond en kleed me helemaal uit. Hij drukt nog even in mijn kruis om te laten merken dat ik echt wel nat ben. Hij heeft een verse luier mee en schuift die onder mijn poep. Vlotjes doet hij deze om en ik krijg weer mijn gewone pakje aan. We gaan samen naar beneden , ik mag voor deze keer stappen. We kijken gewoon wat tv en praten nog wat na.
Na het gewone avond maal brengt hij mij naar de badkamer. Tijd om te slapen zegt hij . Ik zal zorgen dat je rustig kan slapen . Hij legt me op de verzorgingstafel en doet alles uit , luier , pakje , … Hij neemt een sonde en wat glijmiddel. Dit zal er voor zorgen dat je niet hoeft te persen als je moet plassen , de pipi zal gewoon in je luier lopen , bij het inbrengen kan het even branden , maar dat is normaal. Als je lawaai maakt krijg je die fopspeen weer in je mond ! Hij gaat achter de tafel staan en zegt dat ik mijn benen uit elkaar moet doen , ik ben toch een beetje bang , pijn is altijd eng. Hij doet de glijmiddel aan de sonde en zoekt mijn plasgaatje , hij gaat er eerste enkele keren over met zijn vinger en duwt dan voorzichtig het topje van de sonde in mijn gaatje , ik schrik en roep ‘auwuw’ , het topje schiet er weer uit en Pieter ziet er niet zo blij uit. Hij legt de sonde neer , en haalt de riemen boven , heeel vlot lig ik plots muurvast op de verzorgingstafel. Ik zeg sorry , want het was niet mijn bedoeling. Hij probeert het opnieuw en deze keer duwt hij door , het brand idd en ik krijg een traan in mijn ogen maar ik hou me sterk. Hij beweegt er even mee en dat doet echt erg veel pijn. Hij maakt de sonde vast aan mijn bovenbeen en doet een luier om. Hij zorgt dat de sonde in mijn luier zit. Onmiddellijk vloeit er al een beetje pipi in mijn luier. Nat gaan slapen is nu niet mijn favoriet , maar wat moet dat moet. Ik kreeg een pyama aan met voetjes en wantjes ingewerkt en een rist op de rug. Ik werd lief op bed gelegd en het bed ging dicht. Tot mijn grote verbazing werd ik niet vastgelegd dus ik kon vrij bewegen in mijn bed. Ik voelde wel af en toe wat pipi in mijn luier lopen , het was een raar gevoel maar ook wel opwindend. Ik viel in slaap en werd smorgens wakker in een kletsnatte luier. Pieter was er nog niet , dus ik lag wat te draaien en rond te kijken tot hij kwam. Jammergenoeg moest ik vandaag terug naar huis. Hij vond het ook jammer , we maakten onmiddellijk een afspraak voor een nieuwe periode , hij vroeg of ik het een weekje zou zien zitten , en ik keek vol verwondering , maar knikte van ja. Volgende week had ik verlof en dan kom ik de hele week. Hij kleedde mij aan in mijn gewone kleren , maar wel met een luier. Ik kreeg nog een tas van hem. Ik vroeg ‘wat zit er in’ , hij zei ‘dat zul je wel zien…’ Hier is ook een brief , die mag je straks pas lezen als je thuis bent. Veel succes. Hij nam mij vast en we gaven elkaar een dikke knuffel , ik zwaaide hem uit en reed weg.
In de tas zaten allemaal luiers en een doos met pilletjes. De brief ging als volgt ; lieve Mien , ik wil dat je elke nacht in een luier slaapt , zo wordt je het gewoon. Voor je gaat slapen neem je ook 1 pilletje , hierdoor ga je meer plassen. Vanaf 18u is toilet voor jou verboden terrein. Vanaf 18u drink je nog minstens een liter water… Ik hoop dat je flink gehoorzaamd , zo niet dan hoor ik het graag van je en zal ik de volgende week een gepaste straf moeten geven. Heel veel groetjes Pieter.
Het verhaal van Mien
Mien is een vrouw van 24 , ze droomt al jaren van een speciale baby behandeling met bdsm onderdelen. Maar hoe zou ze dat ooit kunnen meemaken? Na lang zoeken vind ze een site op internet waar speciale mensen op zitten , ze begint profielen te lezen en vindt een man die dit wel zou willen doen. Pieter is een man van 35 en verpleegkundige van beroep. Hij heeft ook heel wat fantasietjes die nooit tot werkelijkheid gekomen zijn. Mien en Pieter raken aan de praat op de chat. Mien verteld over haar fantasietjes , plassen in bed , gestrafd worden met een luier , vast gebonden worden om te slapen , speciale kledij waar ze zelf niet uit kan , niet meer mogen stappen , geen controle hebben over eten en drinken , geen controle hebben over blaas en darmen, medische onderzoeken , gips , spalken , rolstoel … Het lijkt te klikken , maar Mien is bang… moet ze wel afspreken met deze man ? Is hij niet wat eng ? Ze spreken uiteindelijk af in een station waar veel mensen zijn. Pieter staat haar op te wachten aan de voorkant , ze gaan samen iets drinken in een rustig cafeetje , hij ziet er heel lief en vriendelijk uit en is heel geduldig. Ze praten over koetjes en kalfjes , over elkaars werk en zo van die zaken. Ze spreken af om eens bij hem thuis af te spreken om elkaar wat beter te leren kennen.
De tijd tot die datum chatten en smssen ze heel vaak. Pieter vraagt of Mien in een luier durft te komen. Mien zegt dat ze het wil proberen.
Het is donderdag, morgen hebben ze afgesproken. Mien heeft een luierbroekje klaargelegd en smst naar Pieter of ze die echt moet om doen. Pieter zegt ‘ja dat zou ik heeeel erg fijn vinden’. Mien slaapt die nacht echt niet goed. Vrijdag vertrekt ze om 10 u met haar luierbroekje om naar Pieter. Om 11u komt ze toe en ze belt aan. Het is een gewoon rijhuis. Pieter doet open en is deftig gekleed. Hemd , jeans , leuke schoenen. Ze gaat binnen en Pieter vraagt of ze graag een rondleiding wil. Tuurlijk wil ze dat. Ze weet uit verhalen dat hij zijn huis helemaal heeft ingericht (of toch de bovenste verdieping) . Mien is heeeel benieuwd. Ze gaan naar boven. De eerste kamer die hij toont is een badkamer. Een heel leuk bad staat in de hoek van de kamer , en er staat een doos met allerhande badspeeltjes naast. Ook liggen er handdoeken in allerhande leuke kleurtjes , geel , rood , oranje , blauw ,… Mien krijgt al kriebels in haar buik van opwinding… Aan de andere kant staat een lange donker bruine kast met een groot verzorgingskussen op. Er hangt een plankje waar allerhande verzorgingsmateriaal op staat, zwitsalzalf , termometer, neusspoeling , … Hij doet 1 van de kasten open en Mien ziet luiers liggen in alle kleuren en maten … De volgende kast zit vol met kleren , rompertjes , slaapzakken , kruippakjes , pyama’s , … Een derde kast zit vol medisch materiaal , sondevoeding, sondes , catheters , speculum , klysma materiaal en nog veeeel meer. De laatste kast zit vol met riemen , segufix , spreidbroek, medicatiedoosjes, en nog veel meer.
Mien staat met haar mond open te kijken. Pieter ziet het en lacht eens lief. Hij vraagt of ze dat leuk vind. Ze zegt zacht ‘ja maar ook allemaal wel een beetje heel spannend’. Dat is normaal antwoord Pieter. Zullen we naar de volgende kamer gaan ? Mien knikt. De volgende kamer is een zeer ruime kamer , in deze kamer staat een groot babybed en een grote box. In een hoekje staat ook een roze rolstoel die niet helemaal normaal is , het bestaat uit heel wat stevige riemen en is ook groter dan een gewone rolstoel , er is een hoofdsteun en een klos bij de benen. Hij is in mooie badstof , die wss heel zacht zit. Er staat ook een grote ‘wipper’ zo een ding waar ze kleine babys in zetten , maar dan in een volwassen uitvoering , het ziet er eigenlijk een leuke zetel uit. Uiteraard ook hier heel wat riempjes. Het is een heel mooie kleurrijke kamer. De muren hebben felle kleurtjes , een muur is rood met vlinders op , de muur waar het bed staat is lichtblauw en daar staan elfjes op geschilderd , de andere muren zijn licht geel en licht groen maar deze vallen minder op. Boven het bed hangt een mobiel met lichtjes en bewegende figuurtjes. Er staat opnieuw een grote comode met een verschoonkussen. In deze kasten zit enkel en alleen heel wat speelgoed . De laatste kamer is een eetkamer met een keukentje. Er staat een grote kinderstoel die meer weg heeft van een buggy dan van een eetstoel ,omdat hij gemaakt is in zachte stof. Opnieuw heel wat riemen om de baby goed vast te zetten. Er staan ook enkele ‘papegaaien’ waar je zakken van sondevoeding aan kunt hangen. In de frigo van de keuken zitten allerhande potjes babyvoeding. In de lade en kasten zitten baby lepeltjes, slabbetjes , baby bordjes , babyflessen, tuitbekers en nog veel meer. Mien kan zich bijna niet meer inhouden en wil eigenlijk stiekem al heel graag een nachtje hier blijven. Ze gaan samen naar beneden en Pieter vraagt of ze iets wil dringen. Dat wil ze graag. Pieter komt af met een glas water dat goed gevuld is. Ze praten nog wat over hoe mooi het is gemaakt en dat ze al helemaal zin heeft gekregen… Pieter vraagt of ze morgen moet werken. Mien zegt ‘nee ik moet niet werken , maar wat zeg ik tegen mijn ouders ? ‘ Pieter zegt dat ze toch wel iets kan verzinnen als ze het echt wil. Mien belt haar ouders en zegt dat ze bij een vriend blijft slapen. Pieter weet dat Mien graag een aanleiding wil om baby te zijn… Hij bedenkt snel een plannetje. Ze gaan samen op stap naar de stad maar eerst moet ze haar glas water uitdrinken zegt Pieter.
Ze gaan samen een korte uitstap doen in de stad. Mien heeft nog steeds haar luier om , en dat weet Pieter maar al te goed. Ze lopen rond en plots zegt Mien ‘ik moet dringend plassen’ Pieter zegt ‘jaja we zoeken straks een toilet’. Pieter had stiekem een plasmiddeltje in het water van Mien gedaan ,waardoor ze nu echt wel al dringend moet plassen , ze kan het niet meer ophouden en laat het met een beetje schaamte lopen in haar luier. Pieter doet alsof hij het niet merkt. Even later komen ze een toilet tegen, Pieter zegt ‘ga nu maar ‘ Mien fluistert ‘het is al niet meer nodig’ Pieter kijkt lachend naar Mien en ze gaan samen naar huis. P
Thuis gekomen zegt Pieter dat Mien direct naar boven moet gaan , naar de badkamer. Mien doet dit en wacht tot Pieter komt. Pieter komt binnen en vraagt nu plots streng ‘wel ??? kan jij niet even je plas ophouden ? moest die luier echt nat ???’ Mien weet even niet zo goed wat gezegd en kijkt dan maar naar de grond. Pieter neemt haar op en gooit haar niet zo zacht op het verzorgingskussen. Hij kleed haar snel en vlot uit alsof hij dit echt wel gewend is. Hij doet de luier uit en veegt haar snel wat mooi. Hij kijkt Mien aan en vraagt ‘wat gaan we doen ? vind je dat je nog een kans verdient om te bewijzen dat je zonder luier kunt ?’ Mien knikt zacht … Pieter neemt wat zalf en smeert die op het poesje en aan het plasgaatje van Mien. Wat Mien niet weet is dat die zalf alles eventjes verdoofd (voor een uur of 3) Pieter doet haar een mooi roze slipje aan en doet haar ook een mooi roze pakje aan met een rits op de rug. Mien voelt zich wat raar maar gaat er mee akkoord. Ze krijgt schoenen aan en ze gaan samen naar beneden. Ze spelen een gezelschap spel en Mien krijgt een half litertje water, ze eten zoutjes en daar krijg Mien heel erg veel dorst van. Ze spelen een groot uur en ze amuseren zich eigenlijk wel goed. Na anderhalf uur voelt Mien haar broek plots nat worden , ze wordt helemaal rood en kijkt naar haar broek. Pieter ziet het en kijkt ook naar haar. Pieter staat recht en roept ‘wat doe jij nu ????’ Mien weet het zelf niet en zegt ‘sorry , ik kon er niks aan doen’. Pieter gaat bij haar zitten en zegt ‘niet erg meisje , maar je zult nu toch echt wel luiers om moeten vrees ik …’ Mien knikt… Pieter gaat met zijn hand door Mien haar haar , tis niet erg meid , komt allemaal goed. Er komt een kleine glimlach op Mien haar gezicht , want eigenlijk had ze dit echt gewild.
Ze gaan samen naar boven en Pieter doet haar pakje uit , haar slipje uit en neemt een dikke luier uit de kast. Hij smeert stiekem weer wat van de verdovende zalf en doet de luier lief om. Ze krijgt ook een nieuw kruippakje aan met een rits op de rug. Het is ondertussen wel tijd geworden om te eten. Ze gaan naar de eetkamer en Mien moet in de stoel. Pieter doet alle riemen goed dicht en maakt ook haar handen vast. Pieter zegt ‘babys kunnen zelf nog niet eten’. Hij haalt een potje babyvoeding uit en warmt het op in de microgolf. Mien heeft daar eigenlijk niet zoveel zin in… ze weet dat die smaak niet zo super lekker is. Ze krijgt een baby achtig slabbetje om en kijkt een beetje vies. Niet vies kijken hoor meid, of ik doe iets veel minder aangenaam dan dit … iets wat je zeker niet leuk zou vinden … Pieter doet nog eerst een klein klemmetje op elke mondhoek van Mien. Mien vraagt voorzichtig ‘waar dient dat voor???’ Dat zul je wel merken antwoord Pieter. Mien probeert haar mond goed open te doen , maar hoe meer ze probeert hoe meer pijn het doet. Ze kan haar mond maar een paar cm open doen zonder dat het pijn doet. Pieter neemt een lepel die redelijk groot is en geeft Mien een hapje eten, doordat ze haar mond niet helemaal open kan doen zonder pijn valt de helft naast haar mond , na hap 1 is haar mond al volledig besmeurd en zijn er al vlekken op haar slabbetje. Ze voelt zich nu echt wel heel erg klein. En de klemmetjes doen echt geen deugd.
Ze voelt zich al helemaal baby door al het morsen. Het potje is op , lekker was anders , maar het viel wel mee. Ze krijgt nog een flesje met water , maar ook dit gaat zeer moeilijk, het loopt langs haar mondhoeken weer uit haar mond door die stomme klemmetjes. Pieter kijkt en lacht … Mien vind het stiekem wel leuk, maar mss moet ze dat niet te veel laten merken.
Mien moet nog wat blijven zitten in de stoel. Ondertussen gaat Pieter allerhande dingen halen in de andere kamer. Mien kijkt wat rond en denkt ff na hoe ze daar nu zit , eigenlijk zit ze te genieten , maar ze is ook benieuwd naar meer … wat gaat er nog komen , … Pieter komt terug binnen en heeft een riemensysteem mee. Hij haalt mij uit de stoel en vraagt me om op mijn knietjes te gaan zitten. Hij doet een band rond mijn buik vast en een aantal riemen aan mijn bovenbenen en knietjes. Hij vraagt mij om te proberen recht te staan. Wat ik ook probeer , het lukt niet. Het hoogste dat ik kan , is op mijn hurken gaan zitten. Al snel ga ik terug op mijn knietjes zitten. Zo zegt hij , dat is al opgelost , babys kunnen nog niet stappen , enkel kruipen. Kruip maar even op de speelmat . Mien kruipt naar de speelmat en gaat flink zitten. Pieter komt terug met een kam en gekleurde haarrekkertjes en speldjes. Hij kamt mijn haar en maakt er twee staartjes van , de speldjes doet hij langs alle kanten in mijn haar, het ziet er super fijn ook , maar ook super kinderachtig. Ik voel dat ik ga moeten plassen , maar mijn luier is al een beetje nat , na eventjes wachten laat ik het toch maar lopen want ophouden heeft geen zin … ik voel de luier goed nat worden … Pieter ziet het en lacht gewoon eventjes.
Pieter vind dat ik een middagdutje moet doen . Ik protesteer even , want ik ben eigenlijk echt niet moe . Maar Pieter kijkt even streng naar mij en zegt ‘ga je tegenwerken’ ? ik slik mijn woorden snel in en kruip naar het bed. Ik kan niet rechtstaan , dus er zelf inkruipen is geen optie. Hij tilt mij op en doet de riemen los. Hij legt me op mijn rug in het bed en doet een grote slaapzak aan , de slaapzak heeft riemen aan de zijkant en deze maakt hij vast aan het bed, Ik kan niet meer uit het bed en lig echt goed vast. Hij stopt een fopspeen in mijn mond , maar geen gewone , in de fopspeen zit een darmpje en de fopspeen kan langs de achterkant van mijn hoofd dicht met een riempje, vlot maakt hij het vast aan mijn hoofd. Ik kijk vragend en hij zegt ‘je merkt het straks wel’. Het darmpje kan verschoven worden en voorzichtig duwt hij het wat dieper , net tot achter mijn tong. Het is een zeer ambetant gevoel en een gevoel van net niet moeten overgeven. Hij kijkt lachend en controleert of het wel gaat. Ik kalmeer en knik. Hij doet het hekken dicht van mijn bed en hangt een zakje water boven mijn bed aan een haakje, aan het darmpje hangt een schuivertje , hij draait het heel voorzichtig tot op ¼ open . Ik voel zachtjes water in mijn mond druppen. Ik hoef bijna niet te slikken maar voel het water wel binnen lopen , het is eng , maar ook spannend. Hij dimt het licht en doet de mobiele aan. De mobiele maakt een rustig lawaai en ik val uiteindelijk toch in slaap. Na een uurtje wordt ik wakker en ik zie dat het zakje leeg is... ik voel dat mijn luier eigenlijk al goed nat is en begin te vrezen dat het de volgende plas niet meer zal aankunnen. Pieter komt even later binnen en kijkt goedkeurend naar mij. Hij doet de slaapzak los, de fopspeen uit mijn mond en kleed me helemaal uit. Hij drukt nog even in mijn kruis om te laten merken dat ik echt wel nat ben. Hij heeft een verse luier mee en schuift die onder mijn poep. Vlotjes doet hij deze om en ik krijg weer mijn gewone pakje aan. We gaan samen naar beneden , ik mag voor deze keer stappen. We kijken gewoon wat tv en praten nog wat na.
Na het gewone avond maal brengt hij mij naar de badkamer. Tijd om te slapen zegt hij . Ik zal zorgen dat je rustig kan slapen . Hij legt me op de verzorgingstafel en doet alles uit , luier , pakje , … Hij neemt een sonde en wat glijmiddel. Dit zal er voor zorgen dat je niet hoeft te persen als je moet plassen , de pipi zal gewoon in je luier lopen , bij het inbrengen kan het even branden , maar dat is normaal. Als je lawaai maakt krijg je die fopspeen weer in je mond ! Hij gaat achter de tafel staan en zegt dat ik mijn benen uit elkaar moet doen , ik ben toch een beetje bang , pijn is altijd eng. Hij doet de glijmiddel aan de sonde en zoekt mijn plasgaatje , hij gaat er eerste enkele keren over met zijn vinger en duwt dan voorzichtig het topje van de sonde in mijn gaatje , ik schrik en roep ‘auwuw’ , het topje schiet er weer uit en Pieter ziet er niet zo blij uit. Hij legt de sonde neer , en haalt de riemen boven , heeel vlot lig ik plots muurvast op de verzorgingstafel. Ik zeg sorry , want het was niet mijn bedoeling. Hij probeert het opnieuw en deze keer duwt hij door , het brand idd en ik krijg een traan in mijn ogen maar ik hou me sterk. Hij beweegt er even mee en dat doet echt erg veel pijn. Hij maakt de sonde vast aan mijn bovenbeen en doet een luier om. Hij zorgt dat de sonde in mijn luier zit. Onmiddellijk vloeit er al een beetje pipi in mijn luier. Nat gaan slapen is nu niet mijn favoriet , maar wat moet dat moet. Ik kreeg een pyama aan met voetjes en wantjes ingewerkt en een rist op de rug. Ik werd lief op bed gelegd en het bed ging dicht. Tot mijn grote verbazing werd ik niet vastgelegd dus ik kon vrij bewegen in mijn bed. Ik voelde wel af en toe wat pipi in mijn luier lopen , het was een raar gevoel maar ook wel opwindend. Ik viel in slaap en werd smorgens wakker in een kletsnatte luier. Pieter was er nog niet , dus ik lag wat te draaien en rond te kijken tot hij kwam. Jammergenoeg moest ik vandaag terug naar huis. Hij vond het ook jammer , we maakten onmiddellijk een afspraak voor een nieuwe periode , hij vroeg of ik het een weekje zou zien zitten , en ik keek vol verwondering , maar knikte van ja. Volgende week had ik verlof en dan kom ik de hele week. Hij kleedde mij aan in mijn gewone kleren , maar wel met een luier. Ik kreeg nog een tas van hem. Ik vroeg ‘wat zit er in’ , hij zei ‘dat zul je wel zien…’ Hier is ook een brief , die mag je straks pas lezen als je thuis bent. Veel succes. Hij nam mij vast en we gaven elkaar een dikke knuffel , ik zwaaide hem uit en reed weg.
In de tas zaten allemaal luiers en een doos met pilletjes. De brief ging als volgt ; lieve Mien , ik wil dat je elke nacht in een luier slaapt , zo wordt je het gewoon. Voor je gaat slapen neem je ook 1 pilletje , hierdoor ga je meer plassen. Vanaf 18u is toilet voor jou verboden terrein. Vanaf 18u drink je nog minstens een liter water… Ik hoop dat je flink gehoorzaamd , zo niet dan hoor ik het graag van je en zal ik de volgende week een gepaste straf moeten geven. Heel veel groetjes Pieter.