Bobby_DL
Toplid
Ik heb ooit onder een oude account een verhaal geschreven. Helaas ben ik daarvan het laatste hoofdstuk kwijt. Nu ben ik weer opnieuw begonnen en graag zou ik wat adviezen willen krijgen. Spelfouten/zinsconstructies/vragen. Afkraken mag, het is mijn eerste verhaal, maar dan wel graag met onderbouwing !1 Succes ....
Hfd 1: Hoe moeten we nu verder
Susanne werd wakker, het licht van de vroege morgenzon scheen door het raam op haar gezicht. Ze keek naar buiten en hoorde de vogels al fluiten en toen opeens hoorde ze de trompet. ‘He, het is alweer 6 uur dacht ze’. Susanne is 15 jaar woont samen met haar ouders, een broer van 19 Leon en de tweeling, Zoë and Lucas van elf 11.
Susanne wreef nog even in haar ogen en ze hoorde de sergeanten alweer hard schreeuwen tegen de soldaten in de kazerne die tegenover het huis lag. Haar vader werkte daar normaal als Kapitein bij de infanterie, maar hij was nu op uitzending naar Afghanistan en zou pas over 3 maanden terugkomen. Haar broer Leon zat ook in het leger en studeerde aan de militaire academie. Die was alleen in de weekenden thuis en soms bleef hij wel een maand weg.
Dus Susanne zat samen thuis met haar moeder, broertje en zusje. Ze stond op en deed alvast de computer aan. Ze besloot dat met dit mooie weer ze wel een half lange broek met leuk topje aan kon doen. Ze liep naar de kamer van de tweeling en maakte ze allebei wakker door hun dekbed weg te trekken. “Opstaan, jullie moeten weer naar school”. Ze hoorde wat gebrom van haar broertje en Zoë gaf haar een kus…”G’morge suus!” “morgen zusje, kom aankleden school start weer”
Suus liep naar de computer om te kijken of ze mail van haar vader had gekregen, maar dit was helaas niet het geval. Het laatste wat hij had geschreven was dat hij 1 misschien 2 weken niks kon mailen omdat hij buiten de basis was. Er stond wat te gebeuren dat was duidelijk voor Susanne, en ze vond het maar niks.
Ze liep naar onder en zei tegen haar moeder dat ze geen mail had van papa. Ze aten samen met de tweeling en praten over wat alledaags dingen. Voor ze het wist was het kwart voor 8 en ze moest de Lucas en Zoë nog naar school brengen. Ze ging nog snel even naar de wc pakte haar jas, schoolspullen en vertrok. Rond half 9 was ze zelf ook op school. Susanne zat zelf in de 3e van het vwo, ze was niet de slimste van de klas en moest behoorlijk haar best doen om alles te kunnen volgen, maar dat lukte tot nu toe aardig.
De eerste les was geschiedenis en ze ging naast Joy zitten. Ze waren al sinds de brugklas goeie vriendinnen. Ze zaten beide bij dezelfde voetvalclub en ze was blij dat Joy tot nu toe bijna altijd de zelfde lessen volgde als haar. Geschiedenis was niet veel aan en het duurde dan ook lang. Enkele minuten voordat de bel zou gaan ging opeens de deur van het klaslokaal open en kwam Bas binnenlopen. Bas zat in de andere vwo 3 klas en was een aardige jongen. Susanne kende Bas van het voetballen en haar team speelde vaak tegen het jongensteam van Bas. Tot nu toe hadden ze altijd verloren.
“Dag mevrouw” zei Bas, “ik moest van Meneer Kleindam vragen of hij nog wat krijt kon lenen voor zijn volgende les”. Mevrouw Veenstra maakten een opmerking over wiskunde leraren en krijtverspilling maar niemand verstond haar echt. Ze zocht in haar bureaula en Bas keek naar Susanne. Hij lachte en suus lachte terug maar ze kreeg wel een rood hoofd, snel keek ze weg. Joy zag dit en toen Bas wegliep met het kruit vroeg ze stilletjes aan suus wanneer ze nu eindelijk eens samen naar de film gingen, of zwemmen? Suus keek naar Joy alsof ze de meest vreemde vraag van de wereld stelde maar voordat ze kon antwoorden zij Mevrouw Veenstra “dames als ik jullie stoor moeten jullie het maar zeggen”. Ze wisten beide genoeg terwijl de rest van de klas gniffelde.
Na de eerste lessen was er eindelijk de pauze en Susanne praatte wat met Joy en de andere meiden. Ze gingen alvast naar de kleedkamer om zich om te kleden voor gym, het favoriete vak van Joy en Suus. Hun gymleraar was een oud sergeant in het leger en een goede vriend van Susanne d’r vader. “Dames, na de vakantie wil ik wel eens weten hoe het met de conditie staat. Ik kan me niet voorstellen dat al dat zonnen, stappen en breezers drinken veel goeds heeft gedaan” Susanne en Joy waren een van de weinige doe een goed punt kregen. Beide een 9 want volgens hun gymleraar kon je nooit een 10 verdienen tenzij je een topsporter was. Iedereen vond het maar onzin maar het maakte de meeste meiden niet zoveel uit. Ze waren al blij met een 6’je.
Na school liep Joy nog even mee naar de basisschool waar Lucas en Zoë op zaten. De 2 kinderen kwamen als dolle aanrennen en hadden van alles te vertellen. “Hey jongens” riep Joy. Zoë kreeg een glimlach op haar gezicht ze kon goed opschieten met Joy en ze paste soms ook op ze als er niemand anders thuis was bij Suus. Ze gingen allen naar huis en Susanne zei nog “tot vanavond” Joy keek haar raar aan….”voetbal, weet je nog. We hebben weer training” Joy lachte en iedereen ging naar huis.
Op de training mochten de meiden het laatste kwartiertje weer voetballen tegen de jongens, het team van Bas. De wedstrijd ging behoorlijk gelijk op maar na 10 min stond het toch al 2-0 voor de jongens. Nadat Joy de bal kreeg liep ze naar voren en gaf een lange pass naar Suus. Die ving de bal behendig op en rende met de bal langs de lijn naar voren. Bas had dit al in de gaten en rende snel richting Susanne. Net op het goede moment maakte hij een tackel op de bal, maar Susanne viel ook precies op Bas. Terwijl het spel verder ging keken Bas en Susanne elkaar recht in het gezicht aan. Ze zeiden beide niks en kregen een rood hoofd. “Eeeeeeh…..”Snel stond suus op en rende weg naar haar spelpositie. Bas bleef met een knalrode kop even liggen totdat zijn trainer riep…”BAS WAKKER WORDEN, SLAPEN DOE JE IN JE EIGEN TIJD… we zijn nu bezig!” Snel stond hij op en ging weer achter de bal aan.
Suus kwam na de lange training thuis en at wat. Haar moeder lag al in bed dus ze ging zelf ook maar naar haar kamer. Ze schreef nog wat in haar dagboek. Ze dacht aan de training en wat er gebeurd was. Ze kon het nog steeds niet geloven en schreef erover, ze eindige met. Zou hij mij echt leuk vinden??
Ze stond boven aan de duikplank, de allerhoogste. Hier had ze altijd een hekel aan tijdens het schoolzwemmen, de duikplank. Zwemmen was geen probleem en ook niet de hoogtevrees. Suus was altijd bank dat ze uitgleed op de plank en dan verkeerd in het water terecht kwam. De badmeester riep haar toe dat ze nu echt moest springen of naar beneden moest komen. Ze deed een stapje op de gladde plank maar voordat ze nog een stap kon zetten werd ze geduwd door een jongen uit haar klas en viel ze naar beneden. Gelukkig viel ze wel moet haar voeten eerst terwijl ze in het water knalde. Susanne zwom omhoog en daarna na de kant om uit het water te klimmen. Maar toen ze haar armen over de zijkant sloeg besefte ze dat er iets mis was. Ze had geen zwemles meer gehad sinds de basisschool in groep 8!
Susanne werd wakker en ging gelijk recht zitten. Ze keek op haar wekker en zag dat het pas 3 uur in de ochtend was. Toen voelde ze het, haar bed was nat! Ze keek naar buiten waar het licht regende. Had het dak gelekt? Snel sloeg ze de lakens weg en zag dat haar bed en pyjamabroek doorweekt waren. De voorkant en haar kont waren hartstikke nat. De rest van haar bed was droog en langzaam besefte suus wat er gebeurd was. Ze kon het niet geloven, ze was 15 jaar en had in haar bed geplast!
Nee, dit kon niet waar zijn. Susanne wreef nog eens goed in haar ogen en keek op de wekker. Dit is een droom, “wordt wakker, wordt wakker!” Suus stapte uit bed en keek in grote wandspiegel. Daar stond ze dan, als een klein kind. Aan de voorkant viel het nog wel mee, alleen een nat kruis zo groot als de palm van haar hand. Aleen tussen haar benen en op haar kont zat een grote natte plek. Ze keek naar haar bed, “verdomme, moet mij dit overkomen.” Snel trok ze het overtrek van haar matras. Gelukkig had de matrasbeschermer alles tegengehouden en was het matras zelf niet nat.
Met de natte lakens en overtrek sloop Susanne voorzichtig door de gang. Alleen al de gedachte dat haar broertje en zusje dit te weten zouden komen! Ze sloop langs de kamer van haar moeder en wou de trap aflopen. In de keuken stond de droger en daar kon ze alles wegstoppen. Maar boven aan de trap stootte ze tegen de muur aan. Precies op de plek waar de lichtschakelaar zat. “Shit!” Snel deed ze het licht weer uit. Net toen suus dacht dat niemand het gemerkt had ging de kamerdeur van haar moeder open. “Susanne ben jij dat, waarom ben je wakker?” Daar stond ze dan, met een natte pyjamabroek en natte lakens, een traan liep over haar gezicht. Het was wat donker maar Susanne wist zeker dat haar moeder dit kon zien
Mam…ik…ik..ee….ik heb een ongelukje gehad, ik heb ee… in mijn bed geplast.” De moeder van Susanne bleef even stil maar liep daarna al snel naar haar dochter toe en sloeg een arm om haar heen. “Ach lieverd rustig maar, het was een ongelukje. Ze pakte de natte spullen van haar dochter over en liep de trap al af. Fluisterend zei ze “ga jij je maar even wassen”. Susanne liep naar haar kamer pakte een droge pyjama en ging door naar de badkamer. Daar deed ze haar natte onder en pjamabroek uit en gooide deze in de lege wasmand. Nadat ze zichzelf had gewassen en een droge broek aandeed liep ze terug naar haar kamer. Haar moeder was bijna klaar met het opmaken van haar bed. Van haar ongelukje viel niets meer te zien.
“Mam…ik…ik weet niet hoe dit kan..sorry.” “het maakt niet uit lieverd, zoiets kan altijd gebeuren”. Heb je soms problemen op school, zijn de toetsen te moeilijk?” “Nee, dat gaat allemaal wel.” Susanne begon te huilen…”Ik mis papa” Haar moeder legde Susan neer en ging ernaast liggen. “stil maar schatje, je vader komt snel weer thuis, ga maar snel slapen. Ze gaf haar een aai over haar hoofd en trok de dekens over hun heen. Toen suus sliep ging haar moeder weer naar haar eigen bed. Ze dacht aan de laatste keer dat suus haar nodig had omdat ze een ongelukje had gehad en ze lachte in zichzelf en keek trots naar haar dochter. Snel zou ze een volwassen vrouw zijn.
Susan werd wakker, het was kwart voor zeven! Ze douchte zich snel, deed haar kleren aan en spurtte de trap af naar de woonkamer. Zoë en Lucas waren al aangekleed en zaten met hun boterham voor de televisie. Haar moeder kwam net de keuken uitgelopen met een berg droge was en ze lachte naar Susanne. Ze dacht weer aan wat er gisteravond gebeurt was en kreeg een rood hoofd toen ze de schonen lakens zeg. Haar moeder gaf haar een aai “morgen lieverd, nog goed kunnen slapen?” Susan knikte half en maakte wat te eten klaar.
Opeens schreeuwde Lucas “PAPA IS OP TV!”. Iedereen liep snel naar de televisie. Susan zag haar vader tegen een Engelse reporter praten. Zijn Engels was wat grappig en hij was veel veranderd. Zijn huid was bruin van de zon, en z’n gezicht zat onder het zand. Zijn felle blauwe ogen staken enorm af tegen zijn zongekleurde huid. Ook had hij een baard laten staan. Susanne zag haar moeder verliefd kijken en glimlachen. “Wat zeggen ze allemaal?” vroeg Zoë. Suus luisterde al niet meer. Ze pakte haar spullen en riep, “ik ga alvast naar school. Ik wil nog voor een toets leren met Joy”. Zonder antwoord te krijgen ging ze de deur uit.
Hoofdstuk 2: Wil je ook komen?
Susanne liep rustig naar school en dacht aan haar vader. Ze was dolgraag nog even thuis gebleven om haar vader op televisie te zien, maar ze voelde dat ze moest huilen. Enkele tranen liepen over haar gezicht. Ze had geen zin om een thuis een show te maken en zeker niet maar haar jongere zusje en broertje erbij. Op school leerde ze nog snel wat voor een Natuurkunde toets en 5 min voor de les kwam Joy aangelopen. “Ik dacht dat jij zou komen leren” zei Suus geïrriteerd. “Oja, ik vond het niet echt nodig, ik heb gisteravond nog veel gedaan. Dus ik heb heerlijk uitgeslapen. Iets wat jij wel had kunnen gebruiken, je hebt enorme wallen onder je ogen. “Bang voor je toets” Grapte Joy. Susan keek even op van haar boek, zuchtte om wat er vannacht gebeurd was en zei toen om de vervelende gebeurtenis te verhullen “Ik snap echt niks van Natuurkunde, waarom moesten ze dat vak ook zo moeilijk maken”.
De 2 meiden namen nog snel even de tijd om alles door te nemen en gingen toen naar de klas. Ze vonden na de toets dat het wel te doen viel. “een 7” zei Joy jij, “ik gok op m’n wel bekende 5.5” zei Suus en ze lachte beide. Na school gingen beide meiden naar huis. Susanne zei “Ik zie je morgen weer he”. “Jah is goed, na school bij mij, en dan door naar voetbaltraining?”. “Is goed, tot morgen”. Thuis aangekomen liep Suus naar de keuken en smeerde een boterham. “Waar zijn Lucas en Zoë?” hoorde ze opeens vragen. Ze keek om en zag haar moeder achter zich staan. Shit, ze was helemaal vergeten om de tweeling op te halen. “eee….sorry man, ik heb er helemaal niet aan gedacht”. Susanne en haar moeder kregen een kleine ruzie en Suus kapte opeens haar moeder geïrriteerd af “Ach mam, ze zitten in groep 7 niet in de peuterklas. Bel gewoon ff naar school, ze weten de weg naar huis echt zelf wel!”
Het was even stil, toen liep haar moeder naar de telefoon en belde naar de basisschool waar Lucas en Zoë op zaten. Suus bleef aan de keukentafel zitten en at haar boterham op. Na 5 minuten ging haar moeder naast haar zitten. “Sorry dat ik tegen je uitviel, het was eruit voor ik het wist”. “Het is al goed, maar waarom was je vanochtend eigenlijk opeens al weg? Je Pa was op de Tv”. “Ik moest nog ff wat bespreken met Joy, wat maar half gelogen was. Wat zei pap dan?” Haar moeder legt Suus uit dat ze met een nieuwe aanvallen waren begonnen tegen de Taliban en hun slecht gezinde Warlords. De operatie heette “Novalis luxes”, wat nieuw licht zou betekenen. Iets met een nieuwe hoop realiseren voor de mensen in Afghanistan. Er waren al 3 Britste soldaten omgekomen, maar onder de Nederlandse troepen gelukkig geen slachtoffers. Suus stond op en waste haar bord af “oo, mam. Ik blijf morgen bij Joy en gaan dan gelijk door naar de training, Oké”.
Haar moeder knikte en Susanne liep naar haar kamer en ging achter de computer zitten om huiswerk te maken. De volgende ochtend werd Suus wakker van de appeltrompet die elke doordeweekse dag weer om 06:00 klonk. Ze had medelijden met de arme man die elke ochtend zo vroeg moest opstaan om tijdens enorme hitte, kou storm of regen weer op die verrekte trompet moest blazen. Lucas en Zoë waren al wakker, ze hoorde onder de Tv. Ze stond op en pakte alvast haar sporttas in voor de training van vanavond. Dat betekende dat ze misschien ook weer tegen het team van Bas moest voetballen, Suus glimlachte. Ze trok een strakke spijkerbroek aan en haar favoriete truitje. In de badkamer deed ze wat make-up op toen haar moeder kwam binnenlopen. “Nu al een feestje” vroeg je plagerig. Ze keek haar moeder met een schuin oog aan en lachte. Terwijl haar moeder het dekbed terugsloeg vroeg ze “goed geslapen lieverd?”. Suus knikte, ze wist wat haar moeder bedoelde. Snel pakte ze haar spullen en liep naar onder. Ze schaamde zich nog steeds van wat er gister avond gebeurd was.
Ze at wat en keek nog een tijdje Tv met Lucas en Zoë. Toen hun moeder langsliep zei Zoë “He mam, Susanne hoeft niet meer mee te lopen hoor. We kunnen heus wel zelf op school komen”. Zoë keek naar Suus en ze gaf haar grote zus een knipoog. De 3 kinderen hadden een kleine discussie met hun moeder over veilig op de stoep blijven en alleen bij de zebra’s oversteken. Maar al snel hadden ze hun moeder overtuigd. Suus slaakte een zucht. Nu had ze wat meer tijd om rustig op te staan en naar school te lopen.
School was saai, en mevrouw Veenstra had zelfs gedreigd om Susanne en Joy uit de klas te zetten als ze hun mond nu niet hielden. Joy overlegde daarna stiekem met Suus om Veenstra express op jutten zodat ze moesten gaan. Het was toch hun laatste uur. Maar uit eindelijk besloten ze het toch maar niet te doen, wetende wat voor problemen dat de volgende dag weer gaf. Nablijven was niet hun favoriete bezigheid. Toen de bel ging kletste ze nog wat na met de andere meiden van hun klas, daarna gingen ze naar het huis van Joy. Ze aten wat, maakte huiswerk en roddelde over klasgenoten, leraren en jongens. Al snel was het tijd om hun spullen te pakken voor de voetbaltraining.
Op de training was haar team vooral bezig met het oefenen van dode spel momenten. Corners, vrije trappen, uitgooien. Volgens hun trainer was dat het moment waarop je de tegenstander kon verrassen. En aangezien ze volgende week weer hun eerste wedstrijd hadden sinds de lentevakantie werd daar de hele avond op getraind. Hun trainer vond alleen dat het allemaal veel beter kon en bleef de meiden maar pushen. Tussen de oefeningen door keek Suus soms naar Bas op het andere veld. Hij was druk bezig, maar volgens Joy keek hij steeds waar om naar Suus als hij kon. Het laatste kwartier moesten ze nog volop aan de bak voor een korte conditietraining en zelfs Susanne met haar goede conditie was uitgeput. Na het douchen kleedde ze zich snel aan en vertrok met Joy en de andere meiden naar huis. Susanne sprong net achter op de fiets bij Joy toen Bas kwam aangerend. “Hey Joy wacht even!” Hij stopte voor hun fiets en moest even op adem komen, ook hij was kapot van zijn training.
“Hey Bas” zeidde Joy en Suus tegelijk, “wat is er?” Bas legde uit dat hun klas een klassenfeest aan het organiseren was. Alleen ze waren maar met 25 man, ze hadden graag wat meer mensen erbij gehad. Hij grinnikte “hoe meer zielen hoe meer vreugd, toch. Willen jullie misschien ook komen, en nodig dan gelijk de hele klas uit” Ze overlegde nog wat over de datum en de kostte maar dan was allemaal geen probleem. “Okee, dan zie ik jullie dan. Tot morgen op school misschien, Haje”
Suus was in haar nopjes, blij besprak ze het feest met Joy. Haar vriendin zei “nu kun je hem eindelijk wat beter leren kennen, hij is echt aardig en hij vind je duidelijk leuk joh. Suus vertelde beschaamd over het voorval van de tackel van de vorige training en Joy keek haar verbaast aan. Ze barstte beide uit in een schaterlach. “Boys will be boys” lachtte Joy. Nadat Suus thuis was afgezet keek ze op klok, het was al bijna half twaalf. Iedereen thuis sliep al. Ze sloop stilletjes naar boven, deed een pyjamabroek en T-shirt aan en plofte op haar bed. Ze viel bijna gelijk in slaap.
Suus nam een slok van haar frisdrank, en was samen met haar buurmeisje met de sjoelbak aan het spelen. Ze stond een paar punten achter dus ze moest een paar goeie series gooien. Ze gooide een paar van de steentjes raak en nam nog een slok van haar drinken. Nadat ze nog een paar steentjes gooiden stond ze weer bijna gelijk met haar buurmeisje.
Ze praatte wat en om haar heen waren andere kinderen pakkertje aan het spelen in de achtertuin. Lucas rende blij achter een groep aan maar kreeg nog niet iemand te pakken. Ze maakte plezier en al die tijd had ze haar gevoel van haar blaas genegeerd. Ze moest echt heel nodig en ze zei tegen haar buurmeisje dat ze even naar de wc ging.
Ze rende snel naar binnen naar de wc, maar daar stonden al 2 andere kinderen te wachtte. Suus kruiste haar benen en probeerde het dragende gevoel tegen te houden. Ze bedacht zich dat boven op de badkamer ook een wc was en zo snel als ze kon ging ze naar boven. Ze sprong de badkamer binnen, maar ze hielt het bijna niet meer. “nee dacht ze bij zichzelf, ik ben geen klein kind meer”.
Ze probeerde de knoopjes van de tuinbroek op haar schouder los te maken, maar ze kreeg het haakje niet los. Ze bleef maar wringen en duwen, maar het wou niet lukken. Een pijnscheut schoot door haar blaas en langzaam liep de urine haar broek in. Ze voelde hoe haar onderbroek al vochtig werd. Ze probeerde nog steeds te vergeefs de knoopjes los te maken, maar het had geen zin meer. Suus keek naar beneden en zag dat er langzaam een donkere plek op de voorkant van haar broek vormde. Ze drukte haar handen in haar kruis. Ze voelde de warme plek groeien op haar kont en langs haar benen stromen. Ze begon lichtjes te huilen en probeerde nogmaals de knoopjes los te krijgen maar dat wou nog steeds niet lukken.
Ze zag de grote donkere plek en voelde de nattigheid langs haar benen terwijl meer tranen over haar gezicht stroomde. Ze sloop de trap af en zag dat er gelukkig niemand meer binnen was. Ze keek door de achterdeur de tuin in, waar alle kinderen aan het spelen waren. Haar buurmeisje stond bij de grote tafel een stuk taart te eten. Toen zag ze haar moeder en Suus schreeuwde “Mama…Mama!!!”. Natuurlijk verstond die haar niet met al het lawaai van de kinderen. Susanne wou toch echt uit die vieze natte tuinbroek dus liep ze stapje voor stapje de tuin in. Haar hoofd naar beneden en vol schaamte.
Haar moeder stond aan de andere kant van de grote tafel met de rug naar haar toe. Susanne trok aan haar moeders broek. “mama” Tranen stroomde over haar gezicht. “ikku..heb in m’n broek geplast”. Haar moeder draaide zich om en zag verbaast haar dochter voor haar met een grote donkere plek op haar tuinbroek die langs de pijpen naar beneden liep. “ik…ik…kree.. de ….d..knoopjes” maar haar moeder brak haar af. Ze pakte haar bij de hand en trok haar snel de tuin door naar binnen. “Susanne, je bent 10 jaar oud. Hier wordt je toch echt iets te oud voor. Ik heb het al druk genoeg met de verjaardag van Lucas en Zoë. Een 10-jarige plast niet meer in haar broek jonge dame”. Susan keek achter haar om en zag hoe haar buurmeisje haar met een open mond aanstaren. Ze had zich nog nooit zo beschaamd gevoeld.
Maar….Hier klopt iets niet. Haar buurmeisje was al 3 jaar verhuist en ze was geen 10, maar 15 jaar! Susanne schrok wakker Het vreselijke moment van 5 jaar geleden sprong door haar hoofd. Langzaam schoof ze haar hand onder de dekens, en voelde aan haar pyjama. Maar ze wist het al, ze had weer in haar bed geplast.
De tranen rolde over suus haar gezicht… “nee niet weer”. Ze ging rechtop zitten en deed het nachtlampje aan. Ze sloeg het dekbed om en inspecteerde ‘de schade’.
…ze zuchte… Het stonk naar urine, haar natte broek en bed voelde koud aan. Als klein kind ging ze altijd naar haar moeder toe, dat was zo lang gelden. Die droom wat de laatste keer dat ze echt in haar broek had geplast. Het bedplassen moet ook rond die tijd gestopt zijn. Suus had er nooit zoveel last van, maar als zoveel kinderen was het zo nu en dan wel eens misgegaan. Maar nu was ze 15 jaar! Susanne stapte uit haar bed en pakte uit de kast een schone pyjamabroek.
Ze liep naar de badkamer en deed haar natte kleren in de wasmand. Ze maakte zich schoon en deed snel haar droge broek aan. Terug in haar kamer deed ze een raam open en begon ze aan het afhalen van haar bed. “Shit!” Haar moeder had de matrasbeschermer niet teruggelend…”verdomme!” Er zat een grote natte plek in haar matras. Suus wist dat ze daar niet meer op kon slapen vanavond. Ze zette het matras tegen de muur om te drogen en sloop langzaam naar beneden om de natte spullen van haar bed maar gelijk in de wasmachine te doen. Ondertussen bedacht ze zich waar ze ging slapen. Uiteindelijk pakte ze maar een slaapzak en ging ze onder op de bank slapen. Ze naam haar telefoon mee als wekker zodat ze wat eerder wakker zou worden. Suus zuchte nog een keer en probeerde een goede houding op de bank te vinden. Langzaam viel ze in slaap.
Om kwart voor6 ging de telefoonwekker af. Suus ging snel naar boven om zich om te kleden en haar tanden te poetsen. Het matras was bijna droog maar er zat in grote gele plek op. Het was wel duidelijk wat er op dit matras gebeurd was. Die ochtend ging Susan al vroeg naar school en wachtte daar op Joy en de andere meiden. De lessen gingen vrij vlot en na het 5e uur ging ze naar de aula om te eten. Daar stonden al een paar jongens van haar klas te lachen “xzie je morgen…ja laterzz”…”He we hebben straks toch nog les of niet dan” zei ze tegen Joy. Ze kijken op het tv-scherm voor hun rooster en het 6e uur was uitgevallen. “Dan zijn we klaar voor school vandaag!” Ze bleef nog even hangen in de pauze met Joy om zaken af te spreken voor het komende schoolfeest. Daarna ging Suus naar huis.
Toen ze de keuken in kwam hoorde net haar moeder via de telefoon praten. “Ik zou het niet weten mevrouw Hoogland. Als kind heeft ze er wel regelmatig last van gehad maar dat was in haar basisschoolperiode. Ze is nu alweer een tijdje 15 en het is nu al 2 keer gebeurd in 3 nachten”. Suus wist gelijk waarover het ging. Ze was met de huisarts aan het bellen en het ging over haar bedplassen! Ze wou bijna boos de kamer binnen stormen, maar Susan besloot om toch maar even af te wachten en aan de keukentafel te gaan zitten.
“Ja ik begrijp het, ze moet ook zoveel studeren en ze traint veel met voetballen. Misschien dat het daar aan ligt? Ja…ja…Ik bel u over een paar dagen nog even terug. Goeiedag mevrouw hoogland”. Susan d’r moeder legde de telefoon op en liep door naar de keuken waar ze haar dochter met tranen over de gezicht zag zitten.
“Had je misschien niet eerst even met mij kunnen praten voordat je gelijk andere mensen gaat bellen! “Ach Susan, ik maar me gewoon zorgen over je, en vandaag vond ik je matras in je kamer en je lakens in de wasmachine. Ik maak me gewoon wat zorgen om je. Is er echt niks aan de hand?” “MAM!, ik zit bij haar dochter in de klas, als zij te weten komt dat ik in bedplas kan ik net zo goed gelijk onder een steen gaan wonen!
De ruzie duurde nog even voort en Susan werd er steeds maar verdrietiger op. Uiteindelijk barste ze in huilen uit en ging ze bij haar moeder op schoot zitten voor een knuffel. Toen ze weer wat bekomen was vroeg ze “wat heb je allemaal verteld en de huisarts?” “Gewoon, hoe het met je ging, dat je snel ouder werd hard studeerde en veel aan voetballen deed. Maar dat je soms weer in je bed was gaan plassen.” “Het is anders pas 2 keer gebeurd hoor.” “Dat weet ik lieverd, de huisarts had het over drukte, stress en moeheid. Beide keren dat het gebeurde kwam je terug van voetbaltraining. Ik denk dat je gewoon iets te veel van je lichaam vraagt. Zeker nu je nog aan het groeien bent. Maar mevrouw Hoogland zei dat je gewoon even een wakker moest zetten rond een uur of 3 zodat je even naar de wc kon gaan. Mocht het niet overgaan dan gaan we even langs voor een gesprek”
“Een gesprek! Mam, moet dat nu, ik bedoel….” Susan hoorde haar mobiel overgaan en ze keek wie er belde. ‘nummber onbekend’. “We spreken straks wel oké.” Zonder het antwoord van haar moeder te horen liep Susan snel naar haar kamer. “Met Susan.” “Hey Susanne, met Bas. Ik heb je nummer gekregen van Joy en ee…Ik vroeg me af of je vanavond naar mij toe kon komen om alles te regelen voor het schoolfeest. Had je al aan mensen gevraagd of ze wouden komen?” Suus bleef even stil…..ze was helemaal vergeten om het aan haar klas voor te leggen. “eee…Bas, jah, sorry ik ben helemaal vergeten om het voor te leggen aan mijn klas.
En ik weet niet of ik wel weg mag vanavond, dat zal ik eerst moeten vragen.” “Okee geen probleem hoor. Dat regelen we morgen dan wel, want het is volgende week zaterdag al. Trouwens Joy en nog een paar mensen komen ook dus we kunnen je eventueel naar huis brengen als je wilt” “Jah okee ik ga het zo even vragen, sms even je nummer door dan stuur ik zo een antwoord terug” “okee, hopelijk zie ik je vanavond Suus” “jah, haje.” Susanne legde haar mobiel op bed en ging snel vragen aan haar moeder of ze vanavond weg mocht. “Alweer weg, je was gister ook al zo laat thuis.” Na wat gespurtel mocht Susan dan toch gaan en snel rende ze weer naar boven. Ze had al een sms met het nummer van Bas gekregen en stuurde snel haar antwoord door. Daarna belde ze Joy op. “HEKS! Grapte ze” en Joy moest ook lachen. “Jah, ik dacht laten we er ook heengaan en ik kwam Bas in de stad tegen dus heb op tactische wijze maar even jouw nummer aan hem gegeven. “Zo te horen ben je er wel blij mee”. De meiden praten nog wat over de telefoon, daarna begon suus aan haar huiswerk, dan moest nu maar gedaan worden.
Na eten om half 7 stond Joy voor de deur. “Tijd voor een bezoekje he!”
Hfd 1: Hoe moeten we nu verder
Susanne werd wakker, het licht van de vroege morgenzon scheen door het raam op haar gezicht. Ze keek naar buiten en hoorde de vogels al fluiten en toen opeens hoorde ze de trompet. ‘He, het is alweer 6 uur dacht ze’. Susanne is 15 jaar woont samen met haar ouders, een broer van 19 Leon en de tweeling, Zoë and Lucas van elf 11.
Susanne wreef nog even in haar ogen en ze hoorde de sergeanten alweer hard schreeuwen tegen de soldaten in de kazerne die tegenover het huis lag. Haar vader werkte daar normaal als Kapitein bij de infanterie, maar hij was nu op uitzending naar Afghanistan en zou pas over 3 maanden terugkomen. Haar broer Leon zat ook in het leger en studeerde aan de militaire academie. Die was alleen in de weekenden thuis en soms bleef hij wel een maand weg.
Dus Susanne zat samen thuis met haar moeder, broertje en zusje. Ze stond op en deed alvast de computer aan. Ze besloot dat met dit mooie weer ze wel een half lange broek met leuk topje aan kon doen. Ze liep naar de kamer van de tweeling en maakte ze allebei wakker door hun dekbed weg te trekken. “Opstaan, jullie moeten weer naar school”. Ze hoorde wat gebrom van haar broertje en Zoë gaf haar een kus…”G’morge suus!” “morgen zusje, kom aankleden school start weer”
Suus liep naar de computer om te kijken of ze mail van haar vader had gekregen, maar dit was helaas niet het geval. Het laatste wat hij had geschreven was dat hij 1 misschien 2 weken niks kon mailen omdat hij buiten de basis was. Er stond wat te gebeuren dat was duidelijk voor Susanne, en ze vond het maar niks.
Ze liep naar onder en zei tegen haar moeder dat ze geen mail had van papa. Ze aten samen met de tweeling en praten over wat alledaags dingen. Voor ze het wist was het kwart voor 8 en ze moest de Lucas en Zoë nog naar school brengen. Ze ging nog snel even naar de wc pakte haar jas, schoolspullen en vertrok. Rond half 9 was ze zelf ook op school. Susanne zat zelf in de 3e van het vwo, ze was niet de slimste van de klas en moest behoorlijk haar best doen om alles te kunnen volgen, maar dat lukte tot nu toe aardig.
De eerste les was geschiedenis en ze ging naast Joy zitten. Ze waren al sinds de brugklas goeie vriendinnen. Ze zaten beide bij dezelfde voetvalclub en ze was blij dat Joy tot nu toe bijna altijd de zelfde lessen volgde als haar. Geschiedenis was niet veel aan en het duurde dan ook lang. Enkele minuten voordat de bel zou gaan ging opeens de deur van het klaslokaal open en kwam Bas binnenlopen. Bas zat in de andere vwo 3 klas en was een aardige jongen. Susanne kende Bas van het voetballen en haar team speelde vaak tegen het jongensteam van Bas. Tot nu toe hadden ze altijd verloren.
“Dag mevrouw” zei Bas, “ik moest van Meneer Kleindam vragen of hij nog wat krijt kon lenen voor zijn volgende les”. Mevrouw Veenstra maakten een opmerking over wiskunde leraren en krijtverspilling maar niemand verstond haar echt. Ze zocht in haar bureaula en Bas keek naar Susanne. Hij lachte en suus lachte terug maar ze kreeg wel een rood hoofd, snel keek ze weg. Joy zag dit en toen Bas wegliep met het kruit vroeg ze stilletjes aan suus wanneer ze nu eindelijk eens samen naar de film gingen, of zwemmen? Suus keek naar Joy alsof ze de meest vreemde vraag van de wereld stelde maar voordat ze kon antwoorden zij Mevrouw Veenstra “dames als ik jullie stoor moeten jullie het maar zeggen”. Ze wisten beide genoeg terwijl de rest van de klas gniffelde.
Na de eerste lessen was er eindelijk de pauze en Susanne praatte wat met Joy en de andere meiden. Ze gingen alvast naar de kleedkamer om zich om te kleden voor gym, het favoriete vak van Joy en Suus. Hun gymleraar was een oud sergeant in het leger en een goede vriend van Susanne d’r vader. “Dames, na de vakantie wil ik wel eens weten hoe het met de conditie staat. Ik kan me niet voorstellen dat al dat zonnen, stappen en breezers drinken veel goeds heeft gedaan” Susanne en Joy waren een van de weinige doe een goed punt kregen. Beide een 9 want volgens hun gymleraar kon je nooit een 10 verdienen tenzij je een topsporter was. Iedereen vond het maar onzin maar het maakte de meeste meiden niet zoveel uit. Ze waren al blij met een 6’je.
Na school liep Joy nog even mee naar de basisschool waar Lucas en Zoë op zaten. De 2 kinderen kwamen als dolle aanrennen en hadden van alles te vertellen. “Hey jongens” riep Joy. Zoë kreeg een glimlach op haar gezicht ze kon goed opschieten met Joy en ze paste soms ook op ze als er niemand anders thuis was bij Suus. Ze gingen allen naar huis en Susanne zei nog “tot vanavond” Joy keek haar raar aan….”voetbal, weet je nog. We hebben weer training” Joy lachte en iedereen ging naar huis.
Op de training mochten de meiden het laatste kwartiertje weer voetballen tegen de jongens, het team van Bas. De wedstrijd ging behoorlijk gelijk op maar na 10 min stond het toch al 2-0 voor de jongens. Nadat Joy de bal kreeg liep ze naar voren en gaf een lange pass naar Suus. Die ving de bal behendig op en rende met de bal langs de lijn naar voren. Bas had dit al in de gaten en rende snel richting Susanne. Net op het goede moment maakte hij een tackel op de bal, maar Susanne viel ook precies op Bas. Terwijl het spel verder ging keken Bas en Susanne elkaar recht in het gezicht aan. Ze zeiden beide niks en kregen een rood hoofd. “Eeeeeeh…..”Snel stond suus op en rende weg naar haar spelpositie. Bas bleef met een knalrode kop even liggen totdat zijn trainer riep…”BAS WAKKER WORDEN, SLAPEN DOE JE IN JE EIGEN TIJD… we zijn nu bezig!” Snel stond hij op en ging weer achter de bal aan.
Suus kwam na de lange training thuis en at wat. Haar moeder lag al in bed dus ze ging zelf ook maar naar haar kamer. Ze schreef nog wat in haar dagboek. Ze dacht aan de training en wat er gebeurd was. Ze kon het nog steeds niet geloven en schreef erover, ze eindige met. Zou hij mij echt leuk vinden??
Ze stond boven aan de duikplank, de allerhoogste. Hier had ze altijd een hekel aan tijdens het schoolzwemmen, de duikplank. Zwemmen was geen probleem en ook niet de hoogtevrees. Suus was altijd bank dat ze uitgleed op de plank en dan verkeerd in het water terecht kwam. De badmeester riep haar toe dat ze nu echt moest springen of naar beneden moest komen. Ze deed een stapje op de gladde plank maar voordat ze nog een stap kon zetten werd ze geduwd door een jongen uit haar klas en viel ze naar beneden. Gelukkig viel ze wel moet haar voeten eerst terwijl ze in het water knalde. Susanne zwom omhoog en daarna na de kant om uit het water te klimmen. Maar toen ze haar armen over de zijkant sloeg besefte ze dat er iets mis was. Ze had geen zwemles meer gehad sinds de basisschool in groep 8!
Susanne werd wakker en ging gelijk recht zitten. Ze keek op haar wekker en zag dat het pas 3 uur in de ochtend was. Toen voelde ze het, haar bed was nat! Ze keek naar buiten waar het licht regende. Had het dak gelekt? Snel sloeg ze de lakens weg en zag dat haar bed en pyjamabroek doorweekt waren. De voorkant en haar kont waren hartstikke nat. De rest van haar bed was droog en langzaam besefte suus wat er gebeurd was. Ze kon het niet geloven, ze was 15 jaar en had in haar bed geplast!
Nee, dit kon niet waar zijn. Susanne wreef nog eens goed in haar ogen en keek op de wekker. Dit is een droom, “wordt wakker, wordt wakker!” Suus stapte uit bed en keek in grote wandspiegel. Daar stond ze dan, als een klein kind. Aan de voorkant viel het nog wel mee, alleen een nat kruis zo groot als de palm van haar hand. Aleen tussen haar benen en op haar kont zat een grote natte plek. Ze keek naar haar bed, “verdomme, moet mij dit overkomen.” Snel trok ze het overtrek van haar matras. Gelukkig had de matrasbeschermer alles tegengehouden en was het matras zelf niet nat.
Met de natte lakens en overtrek sloop Susanne voorzichtig door de gang. Alleen al de gedachte dat haar broertje en zusje dit te weten zouden komen! Ze sloop langs de kamer van haar moeder en wou de trap aflopen. In de keuken stond de droger en daar kon ze alles wegstoppen. Maar boven aan de trap stootte ze tegen de muur aan. Precies op de plek waar de lichtschakelaar zat. “Shit!” Snel deed ze het licht weer uit. Net toen suus dacht dat niemand het gemerkt had ging de kamerdeur van haar moeder open. “Susanne ben jij dat, waarom ben je wakker?” Daar stond ze dan, met een natte pyjamabroek en natte lakens, een traan liep over haar gezicht. Het was wat donker maar Susanne wist zeker dat haar moeder dit kon zien
Mam…ik…ik..ee….ik heb een ongelukje gehad, ik heb ee… in mijn bed geplast.” De moeder van Susanne bleef even stil maar liep daarna al snel naar haar dochter toe en sloeg een arm om haar heen. “Ach lieverd rustig maar, het was een ongelukje. Ze pakte de natte spullen van haar dochter over en liep de trap al af. Fluisterend zei ze “ga jij je maar even wassen”. Susanne liep naar haar kamer pakte een droge pyjama en ging door naar de badkamer. Daar deed ze haar natte onder en pjamabroek uit en gooide deze in de lege wasmand. Nadat ze zichzelf had gewassen en een droge broek aandeed liep ze terug naar haar kamer. Haar moeder was bijna klaar met het opmaken van haar bed. Van haar ongelukje viel niets meer te zien.
“Mam…ik…ik weet niet hoe dit kan..sorry.” “het maakt niet uit lieverd, zoiets kan altijd gebeuren”. Heb je soms problemen op school, zijn de toetsen te moeilijk?” “Nee, dat gaat allemaal wel.” Susanne begon te huilen…”Ik mis papa” Haar moeder legde Susan neer en ging ernaast liggen. “stil maar schatje, je vader komt snel weer thuis, ga maar snel slapen. Ze gaf haar een aai over haar hoofd en trok de dekens over hun heen. Toen suus sliep ging haar moeder weer naar haar eigen bed. Ze dacht aan de laatste keer dat suus haar nodig had omdat ze een ongelukje had gehad en ze lachte in zichzelf en keek trots naar haar dochter. Snel zou ze een volwassen vrouw zijn.
Susan werd wakker, het was kwart voor zeven! Ze douchte zich snel, deed haar kleren aan en spurtte de trap af naar de woonkamer. Zoë en Lucas waren al aangekleed en zaten met hun boterham voor de televisie. Haar moeder kwam net de keuken uitgelopen met een berg droge was en ze lachte naar Susanne. Ze dacht weer aan wat er gisteravond gebeurt was en kreeg een rood hoofd toen ze de schonen lakens zeg. Haar moeder gaf haar een aai “morgen lieverd, nog goed kunnen slapen?” Susan knikte half en maakte wat te eten klaar.
Opeens schreeuwde Lucas “PAPA IS OP TV!”. Iedereen liep snel naar de televisie. Susan zag haar vader tegen een Engelse reporter praten. Zijn Engels was wat grappig en hij was veel veranderd. Zijn huid was bruin van de zon, en z’n gezicht zat onder het zand. Zijn felle blauwe ogen staken enorm af tegen zijn zongekleurde huid. Ook had hij een baard laten staan. Susanne zag haar moeder verliefd kijken en glimlachen. “Wat zeggen ze allemaal?” vroeg Zoë. Suus luisterde al niet meer. Ze pakte haar spullen en riep, “ik ga alvast naar school. Ik wil nog voor een toets leren met Joy”. Zonder antwoord te krijgen ging ze de deur uit.
Hoofdstuk 2: Wil je ook komen?
Susanne liep rustig naar school en dacht aan haar vader. Ze was dolgraag nog even thuis gebleven om haar vader op televisie te zien, maar ze voelde dat ze moest huilen. Enkele tranen liepen over haar gezicht. Ze had geen zin om een thuis een show te maken en zeker niet maar haar jongere zusje en broertje erbij. Op school leerde ze nog snel wat voor een Natuurkunde toets en 5 min voor de les kwam Joy aangelopen. “Ik dacht dat jij zou komen leren” zei Suus geïrriteerd. “Oja, ik vond het niet echt nodig, ik heb gisteravond nog veel gedaan. Dus ik heb heerlijk uitgeslapen. Iets wat jij wel had kunnen gebruiken, je hebt enorme wallen onder je ogen. “Bang voor je toets” Grapte Joy. Susan keek even op van haar boek, zuchtte om wat er vannacht gebeurd was en zei toen om de vervelende gebeurtenis te verhullen “Ik snap echt niks van Natuurkunde, waarom moesten ze dat vak ook zo moeilijk maken”.
De 2 meiden namen nog snel even de tijd om alles door te nemen en gingen toen naar de klas. Ze vonden na de toets dat het wel te doen viel. “een 7” zei Joy jij, “ik gok op m’n wel bekende 5.5” zei Suus en ze lachte beide. Na school gingen beide meiden naar huis. Susanne zei “Ik zie je morgen weer he”. “Jah is goed, na school bij mij, en dan door naar voetbaltraining?”. “Is goed, tot morgen”. Thuis aangekomen liep Suus naar de keuken en smeerde een boterham. “Waar zijn Lucas en Zoë?” hoorde ze opeens vragen. Ze keek om en zag haar moeder achter zich staan. Shit, ze was helemaal vergeten om de tweeling op te halen. “eee….sorry man, ik heb er helemaal niet aan gedacht”. Susanne en haar moeder kregen een kleine ruzie en Suus kapte opeens haar moeder geïrriteerd af “Ach mam, ze zitten in groep 7 niet in de peuterklas. Bel gewoon ff naar school, ze weten de weg naar huis echt zelf wel!”
Het was even stil, toen liep haar moeder naar de telefoon en belde naar de basisschool waar Lucas en Zoë op zaten. Suus bleef aan de keukentafel zitten en at haar boterham op. Na 5 minuten ging haar moeder naast haar zitten. “Sorry dat ik tegen je uitviel, het was eruit voor ik het wist”. “Het is al goed, maar waarom was je vanochtend eigenlijk opeens al weg? Je Pa was op de Tv”. “Ik moest nog ff wat bespreken met Joy, wat maar half gelogen was. Wat zei pap dan?” Haar moeder legt Suus uit dat ze met een nieuwe aanvallen waren begonnen tegen de Taliban en hun slecht gezinde Warlords. De operatie heette “Novalis luxes”, wat nieuw licht zou betekenen. Iets met een nieuwe hoop realiseren voor de mensen in Afghanistan. Er waren al 3 Britste soldaten omgekomen, maar onder de Nederlandse troepen gelukkig geen slachtoffers. Suus stond op en waste haar bord af “oo, mam. Ik blijf morgen bij Joy en gaan dan gelijk door naar de training, Oké”.
Haar moeder knikte en Susanne liep naar haar kamer en ging achter de computer zitten om huiswerk te maken. De volgende ochtend werd Suus wakker van de appeltrompet die elke doordeweekse dag weer om 06:00 klonk. Ze had medelijden met de arme man die elke ochtend zo vroeg moest opstaan om tijdens enorme hitte, kou storm of regen weer op die verrekte trompet moest blazen. Lucas en Zoë waren al wakker, ze hoorde onder de Tv. Ze stond op en pakte alvast haar sporttas in voor de training van vanavond. Dat betekende dat ze misschien ook weer tegen het team van Bas moest voetballen, Suus glimlachte. Ze trok een strakke spijkerbroek aan en haar favoriete truitje. In de badkamer deed ze wat make-up op toen haar moeder kwam binnenlopen. “Nu al een feestje” vroeg je plagerig. Ze keek haar moeder met een schuin oog aan en lachte. Terwijl haar moeder het dekbed terugsloeg vroeg ze “goed geslapen lieverd?”. Suus knikte, ze wist wat haar moeder bedoelde. Snel pakte ze haar spullen en liep naar onder. Ze schaamde zich nog steeds van wat er gister avond gebeurd was.
Ze at wat en keek nog een tijdje Tv met Lucas en Zoë. Toen hun moeder langsliep zei Zoë “He mam, Susanne hoeft niet meer mee te lopen hoor. We kunnen heus wel zelf op school komen”. Zoë keek naar Suus en ze gaf haar grote zus een knipoog. De 3 kinderen hadden een kleine discussie met hun moeder over veilig op de stoep blijven en alleen bij de zebra’s oversteken. Maar al snel hadden ze hun moeder overtuigd. Suus slaakte een zucht. Nu had ze wat meer tijd om rustig op te staan en naar school te lopen.
School was saai, en mevrouw Veenstra had zelfs gedreigd om Susanne en Joy uit de klas te zetten als ze hun mond nu niet hielden. Joy overlegde daarna stiekem met Suus om Veenstra express op jutten zodat ze moesten gaan. Het was toch hun laatste uur. Maar uit eindelijk besloten ze het toch maar niet te doen, wetende wat voor problemen dat de volgende dag weer gaf. Nablijven was niet hun favoriete bezigheid. Toen de bel ging kletste ze nog wat na met de andere meiden van hun klas, daarna gingen ze naar het huis van Joy. Ze aten wat, maakte huiswerk en roddelde over klasgenoten, leraren en jongens. Al snel was het tijd om hun spullen te pakken voor de voetbaltraining.
Op de training was haar team vooral bezig met het oefenen van dode spel momenten. Corners, vrije trappen, uitgooien. Volgens hun trainer was dat het moment waarop je de tegenstander kon verrassen. En aangezien ze volgende week weer hun eerste wedstrijd hadden sinds de lentevakantie werd daar de hele avond op getraind. Hun trainer vond alleen dat het allemaal veel beter kon en bleef de meiden maar pushen. Tussen de oefeningen door keek Suus soms naar Bas op het andere veld. Hij was druk bezig, maar volgens Joy keek hij steeds waar om naar Suus als hij kon. Het laatste kwartier moesten ze nog volop aan de bak voor een korte conditietraining en zelfs Susanne met haar goede conditie was uitgeput. Na het douchen kleedde ze zich snel aan en vertrok met Joy en de andere meiden naar huis. Susanne sprong net achter op de fiets bij Joy toen Bas kwam aangerend. “Hey Joy wacht even!” Hij stopte voor hun fiets en moest even op adem komen, ook hij was kapot van zijn training.
“Hey Bas” zeidde Joy en Suus tegelijk, “wat is er?” Bas legde uit dat hun klas een klassenfeest aan het organiseren was. Alleen ze waren maar met 25 man, ze hadden graag wat meer mensen erbij gehad. Hij grinnikte “hoe meer zielen hoe meer vreugd, toch. Willen jullie misschien ook komen, en nodig dan gelijk de hele klas uit” Ze overlegde nog wat over de datum en de kostte maar dan was allemaal geen probleem. “Okee, dan zie ik jullie dan. Tot morgen op school misschien, Haje”
Suus was in haar nopjes, blij besprak ze het feest met Joy. Haar vriendin zei “nu kun je hem eindelijk wat beter leren kennen, hij is echt aardig en hij vind je duidelijk leuk joh. Suus vertelde beschaamd over het voorval van de tackel van de vorige training en Joy keek haar verbaast aan. Ze barstte beide uit in een schaterlach. “Boys will be boys” lachtte Joy. Nadat Suus thuis was afgezet keek ze op klok, het was al bijna half twaalf. Iedereen thuis sliep al. Ze sloop stilletjes naar boven, deed een pyjamabroek en T-shirt aan en plofte op haar bed. Ze viel bijna gelijk in slaap.
Suus nam een slok van haar frisdrank, en was samen met haar buurmeisje met de sjoelbak aan het spelen. Ze stond een paar punten achter dus ze moest een paar goeie series gooien. Ze gooide een paar van de steentjes raak en nam nog een slok van haar drinken. Nadat ze nog een paar steentjes gooiden stond ze weer bijna gelijk met haar buurmeisje.
Ze praatte wat en om haar heen waren andere kinderen pakkertje aan het spelen in de achtertuin. Lucas rende blij achter een groep aan maar kreeg nog niet iemand te pakken. Ze maakte plezier en al die tijd had ze haar gevoel van haar blaas genegeerd. Ze moest echt heel nodig en ze zei tegen haar buurmeisje dat ze even naar de wc ging.
Ze rende snel naar binnen naar de wc, maar daar stonden al 2 andere kinderen te wachtte. Suus kruiste haar benen en probeerde het dragende gevoel tegen te houden. Ze bedacht zich dat boven op de badkamer ook een wc was en zo snel als ze kon ging ze naar boven. Ze sprong de badkamer binnen, maar ze hielt het bijna niet meer. “nee dacht ze bij zichzelf, ik ben geen klein kind meer”.
Ze probeerde de knoopjes van de tuinbroek op haar schouder los te maken, maar ze kreeg het haakje niet los. Ze bleef maar wringen en duwen, maar het wou niet lukken. Een pijnscheut schoot door haar blaas en langzaam liep de urine haar broek in. Ze voelde hoe haar onderbroek al vochtig werd. Ze probeerde nog steeds te vergeefs de knoopjes los te maken, maar het had geen zin meer. Suus keek naar beneden en zag dat er langzaam een donkere plek op de voorkant van haar broek vormde. Ze drukte haar handen in haar kruis. Ze voelde de warme plek groeien op haar kont en langs haar benen stromen. Ze begon lichtjes te huilen en probeerde nogmaals de knoopjes los te krijgen maar dat wou nog steeds niet lukken.
Ze zag de grote donkere plek en voelde de nattigheid langs haar benen terwijl meer tranen over haar gezicht stroomde. Ze sloop de trap af en zag dat er gelukkig niemand meer binnen was. Ze keek door de achterdeur de tuin in, waar alle kinderen aan het spelen waren. Haar buurmeisje stond bij de grote tafel een stuk taart te eten. Toen zag ze haar moeder en Suus schreeuwde “Mama…Mama!!!”. Natuurlijk verstond die haar niet met al het lawaai van de kinderen. Susanne wou toch echt uit die vieze natte tuinbroek dus liep ze stapje voor stapje de tuin in. Haar hoofd naar beneden en vol schaamte.
Haar moeder stond aan de andere kant van de grote tafel met de rug naar haar toe. Susanne trok aan haar moeders broek. “mama” Tranen stroomde over haar gezicht. “ikku..heb in m’n broek geplast”. Haar moeder draaide zich om en zag verbaast haar dochter voor haar met een grote donkere plek op haar tuinbroek die langs de pijpen naar beneden liep. “ik…ik…kree.. de ….d..knoopjes” maar haar moeder brak haar af. Ze pakte haar bij de hand en trok haar snel de tuin door naar binnen. “Susanne, je bent 10 jaar oud. Hier wordt je toch echt iets te oud voor. Ik heb het al druk genoeg met de verjaardag van Lucas en Zoë. Een 10-jarige plast niet meer in haar broek jonge dame”. Susan keek achter haar om en zag hoe haar buurmeisje haar met een open mond aanstaren. Ze had zich nog nooit zo beschaamd gevoeld.
Maar….Hier klopt iets niet. Haar buurmeisje was al 3 jaar verhuist en ze was geen 10, maar 15 jaar! Susanne schrok wakker Het vreselijke moment van 5 jaar geleden sprong door haar hoofd. Langzaam schoof ze haar hand onder de dekens, en voelde aan haar pyjama. Maar ze wist het al, ze had weer in haar bed geplast.
De tranen rolde over suus haar gezicht… “nee niet weer”. Ze ging rechtop zitten en deed het nachtlampje aan. Ze sloeg het dekbed om en inspecteerde ‘de schade’.
…ze zuchte… Het stonk naar urine, haar natte broek en bed voelde koud aan. Als klein kind ging ze altijd naar haar moeder toe, dat was zo lang gelden. Die droom wat de laatste keer dat ze echt in haar broek had geplast. Het bedplassen moet ook rond die tijd gestopt zijn. Suus had er nooit zoveel last van, maar als zoveel kinderen was het zo nu en dan wel eens misgegaan. Maar nu was ze 15 jaar! Susanne stapte uit haar bed en pakte uit de kast een schone pyjamabroek.
Ze liep naar de badkamer en deed haar natte kleren in de wasmand. Ze maakte zich schoon en deed snel haar droge broek aan. Terug in haar kamer deed ze een raam open en begon ze aan het afhalen van haar bed. “Shit!” Haar moeder had de matrasbeschermer niet teruggelend…”verdomme!” Er zat een grote natte plek in haar matras. Suus wist dat ze daar niet meer op kon slapen vanavond. Ze zette het matras tegen de muur om te drogen en sloop langzaam naar beneden om de natte spullen van haar bed maar gelijk in de wasmachine te doen. Ondertussen bedacht ze zich waar ze ging slapen. Uiteindelijk pakte ze maar een slaapzak en ging ze onder op de bank slapen. Ze naam haar telefoon mee als wekker zodat ze wat eerder wakker zou worden. Suus zuchte nog een keer en probeerde een goede houding op de bank te vinden. Langzaam viel ze in slaap.
Om kwart voor6 ging de telefoonwekker af. Suus ging snel naar boven om zich om te kleden en haar tanden te poetsen. Het matras was bijna droog maar er zat in grote gele plek op. Het was wel duidelijk wat er op dit matras gebeurd was. Die ochtend ging Susan al vroeg naar school en wachtte daar op Joy en de andere meiden. De lessen gingen vrij vlot en na het 5e uur ging ze naar de aula om te eten. Daar stonden al een paar jongens van haar klas te lachen “xzie je morgen…ja laterzz”…”He we hebben straks toch nog les of niet dan” zei ze tegen Joy. Ze kijken op het tv-scherm voor hun rooster en het 6e uur was uitgevallen. “Dan zijn we klaar voor school vandaag!” Ze bleef nog even hangen in de pauze met Joy om zaken af te spreken voor het komende schoolfeest. Daarna ging Suus naar huis.
Toen ze de keuken in kwam hoorde net haar moeder via de telefoon praten. “Ik zou het niet weten mevrouw Hoogland. Als kind heeft ze er wel regelmatig last van gehad maar dat was in haar basisschoolperiode. Ze is nu alweer een tijdje 15 en het is nu al 2 keer gebeurd in 3 nachten”. Suus wist gelijk waarover het ging. Ze was met de huisarts aan het bellen en het ging over haar bedplassen! Ze wou bijna boos de kamer binnen stormen, maar Susan besloot om toch maar even af te wachten en aan de keukentafel te gaan zitten.
“Ja ik begrijp het, ze moet ook zoveel studeren en ze traint veel met voetballen. Misschien dat het daar aan ligt? Ja…ja…Ik bel u over een paar dagen nog even terug. Goeiedag mevrouw hoogland”. Susan d’r moeder legde de telefoon op en liep door naar de keuken waar ze haar dochter met tranen over de gezicht zag zitten.
“Had je misschien niet eerst even met mij kunnen praten voordat je gelijk andere mensen gaat bellen! “Ach Susan, ik maar me gewoon zorgen over je, en vandaag vond ik je matras in je kamer en je lakens in de wasmachine. Ik maak me gewoon wat zorgen om je. Is er echt niks aan de hand?” “MAM!, ik zit bij haar dochter in de klas, als zij te weten komt dat ik in bedplas kan ik net zo goed gelijk onder een steen gaan wonen!
De ruzie duurde nog even voort en Susan werd er steeds maar verdrietiger op. Uiteindelijk barste ze in huilen uit en ging ze bij haar moeder op schoot zitten voor een knuffel. Toen ze weer wat bekomen was vroeg ze “wat heb je allemaal verteld en de huisarts?” “Gewoon, hoe het met je ging, dat je snel ouder werd hard studeerde en veel aan voetballen deed. Maar dat je soms weer in je bed was gaan plassen.” “Het is anders pas 2 keer gebeurd hoor.” “Dat weet ik lieverd, de huisarts had het over drukte, stress en moeheid. Beide keren dat het gebeurde kwam je terug van voetbaltraining. Ik denk dat je gewoon iets te veel van je lichaam vraagt. Zeker nu je nog aan het groeien bent. Maar mevrouw Hoogland zei dat je gewoon even een wakker moest zetten rond een uur of 3 zodat je even naar de wc kon gaan. Mocht het niet overgaan dan gaan we even langs voor een gesprek”
“Een gesprek! Mam, moet dat nu, ik bedoel….” Susan hoorde haar mobiel overgaan en ze keek wie er belde. ‘nummber onbekend’. “We spreken straks wel oké.” Zonder het antwoord van haar moeder te horen liep Susan snel naar haar kamer. “Met Susan.” “Hey Susanne, met Bas. Ik heb je nummer gekregen van Joy en ee…Ik vroeg me af of je vanavond naar mij toe kon komen om alles te regelen voor het schoolfeest. Had je al aan mensen gevraagd of ze wouden komen?” Suus bleef even stil…..ze was helemaal vergeten om het aan haar klas voor te leggen. “eee…Bas, jah, sorry ik ben helemaal vergeten om het voor te leggen aan mijn klas.
En ik weet niet of ik wel weg mag vanavond, dat zal ik eerst moeten vragen.” “Okee geen probleem hoor. Dat regelen we morgen dan wel, want het is volgende week zaterdag al. Trouwens Joy en nog een paar mensen komen ook dus we kunnen je eventueel naar huis brengen als je wilt” “Jah okee ik ga het zo even vragen, sms even je nummer door dan stuur ik zo een antwoord terug” “okee, hopelijk zie ik je vanavond Suus” “jah, haje.” Susanne legde haar mobiel op bed en ging snel vragen aan haar moeder of ze vanavond weg mocht. “Alweer weg, je was gister ook al zo laat thuis.” Na wat gespurtel mocht Susan dan toch gaan en snel rende ze weer naar boven. Ze had al een sms met het nummer van Bas gekregen en stuurde snel haar antwoord door. Daarna belde ze Joy op. “HEKS! Grapte ze” en Joy moest ook lachen. “Jah, ik dacht laten we er ook heengaan en ik kwam Bas in de stad tegen dus heb op tactische wijze maar even jouw nummer aan hem gegeven. “Zo te horen ben je er wel blij mee”. De meiden praten nog wat over de telefoon, daarna begon suus aan haar huiswerk, dan moest nu maar gedaan worden.
Na eten om half 7 stond Joy voor de deur. “Tijd voor een bezoekje he!”
