Ik zit bij het schrijven nu over de 100 bladzijdes,dank je wel aan alle lezers om de moeite te doen dit verhaal te blijven volgen.
Deel 24
Jasper liep zenuwachtig rond in huis. Hij had in de ene hand een lijst met spullen vast die hij moest inpakken en met zijn andere hand droeg hij telkens de spullen naar zijn bed waar hij alles op legde. Stuk voor stuk werd de stapel op zijn bed groter en werd de kast leger. Hij maakte mooi twee stapels, één voor zijn rugzak en de andere voor zijn reistas.
Helga liet Jasper rustig zijn gang gaan. Eenmaal klaar zou ze wel gaan controleren of alles goed gedaan was.
Nadat Jasper alles op zijn bed gelegd had, en nog drie keer nagekeken had of hij alles van de lijst correct had afgevinkt en klaar gelegd, ging hij mama Helga halen.
'Alles is klaar Mama.' zei Jasper, terwijl hij Helga ging halen die van de tuin aan het genieten was.
'Ik kom kijken Jasper. Heb je alles gevonden?'
'Ja, alles ligt klaar. Maar moet ik geen slaapspullen mee nemen? Er stonden alleen maar pampers op de lijst.'
'Nee, dat hoeft niet. Kathy neemt voor jou alle onesies en body's van Dries mee die te klein zijn voor hem, en daar in het huisje zal er al beddengoed liggen.'
'Oké, nu begrijp ik dat,' zei Jasper. 'Mijn schoenen staan ook nog beneden.'
'Dat kan straks nog.' Helga nam de lijst over van Jasper en ging overal nog eens door. Jasper had dat super klaargelegd allemaal, de kleren en andere spullen lagen mooi verdeeld over twee stapels.
Helga keek naar de hoeveelheid die er lag en gaf een reistas en rugzak aan Jasper. 'Alles zou hier in moeten passen. Als jij zelf alles in je reistas stopt weet je waar alles zit en kan je het gemakkelijker terugvinden. Ruim nog het speelgoed op je kamer op nadat je klaar bent met inpakken; ik ga terug naar de tuin en als je mij nodig hebt weet je me te vinden.'
'Oké mama,' zei Jasper.
'Nog één ding. Als je een spelletje of je Nintendo of iets anders voor onderweg wilt, kan je dat ook nog in je rugzak steken; speelgoed voor tijdens de vakantie mag in je reistas.
Jasper begon eerst met zijn rugzak te vullen. Hij ging beneden eerst nog zijn Nintendo, een paar spelletjes voor de Nintendo, een reisspelletje, het boek waarin hij bezig was en een lege fles water halen om in zijn rugzak te steken. Hij stak dat er allemaal mooi in en legde er daarna nog een knuffel bovenop samen met een klein tasje waar zijn tandenborstel en tandpasta in zaten.
Tenslotte legde hij de twee sets kleren in de rugzak en probeerde deze dan te sluiten. Hoe hard Jasper ook duwde op de kleren of trok aan de rits, de rugzak wilde niet dicht.
Toen Jasper het opgaf besloot hij de twee sets kleren van zijn rugzak over te hevelen naar zijn bagage. Die ging immers ook mee op reis. Waarom die twee sets kleren in zijn rugzak moesten had hij van het begin af aan al niet goed gesnapt.
Nadat Jasper de rugzak dicht geritst had, zonder zijn kleren, zette hij deze aan de kant en ging verder met zijn reistas.
Jasper verzamelde eerst nog zijn sportschoenen en wandelschoenen en stak ze als eerste in de reistas. Zijn sandalen hield hij apart voor onderweg. Vervolgens nam hij nog een grote doos met een gezelschapsspel en stak het er bij. Toen hij zijn zwemgerief ook wegstak realiseerde hij dat hij wel een handdoek mee had voor het zwembad, maar zijn mama een handdoek was vergeten op de lijst te zetten om zich in het huisje te wassen. Trots dat hij zo goed zelfstandig kon nadenken en redeneren haalde hij nog een grote handdoek en stak die ook in de reistas. Hij legde er nog een extra knuffel bovenop, twee extra boeken en ook al hoefde hij geen slaapkleren mee nemen, zijn nieuwe onesie van vorige week wilde hij ook mee. Tot slot stapelde hij de kleren bovenop de andere spullen in de reistas. Toen Jasper zag wat voor een berg dat geworden was zuchtte hij diep. Hij moest van mama Helga alles in zijn reistas pakken maar op deze manier ging dat niet lukken.
Jasper besloot een setje kleren uit de valies te laten, hij had er toch veel te veel moeten klaarleggen, en bekeek het geheel.
Het was nog steeds veel te veel!
Jasper selecteerde tussen de truien, T-shirts,... en stuk voor stuk werden meer kleren uit de reistas gehaald tot deze dicht kon.
Jasper droeg de reistas en zijn rugzak naar beneden en keek tevreden naar zijn werk. Hij was helemaal klaar voor de vakantie.
Jasper ging terug naar zijn kamer, bekeek de kleren die nog uitgespreid op zijn bed lagen en dus niet in de valies meegingen en besloot het zich niet aan te trekken.
Hij moest nog zijn kamer opruimen en begon met tegenzin aan deze laatste taak. Hij legde zijn laken mooi dicht op bed, over alle kleren heen, ruimde de Playmobil op en zorgde dat er geen andere spullen meer rondslingerden op de grond en op zijn bureau.
Jasper wist niet goed wat hij nog kon doen nadat hij klaar was met inpakken en opruimen. Spelen en dus rommel maken mocht niet meer en zijn boek of Nintendo waren beide ingepakt. Na een kleine aanmoediging van zijn mama vond hij wel afleiding in het helpen met spaghetti koken. 's Avonds na het eten namen Celine en Gert afscheid van Jasper en wensten hem een fijne reis toe. Helga zette de bagage van Jasper in de auto en ze bracht hem tot bij Kathy en Koen thuis.
Jasper trof er een gezin in volle inpak-chaos aan.
'Dag Jasper, welkom. Geef je reistas maar hier, dan zet ik deze meteen in de auto. Ik ging net beginnen met wat al klaar stond in te laden,' zei Koen nadat hij Helga had begroet. Jasper zijn reistas werd er als eerste ingeladen en al vlug was deze deels bedekt met andere stukken bagage die er op, voor en naast ingeladen werden. Jasper zijn rugzak werd tijdelijk op de achterbank geplaatst zodat deze niet bedolven zou worden. De oude kinderzit van Dries was opnieuw in de auto geïnstalleerd voor Jasper.
Helga volgde Jasper mee naar binnen om Kathy te begroeten en ze liet Koen achter bij de auto. Het leek bijna meer op een spelletje 3D Tetris dan inladen, met als extra moeilijkheid dat alles wat tijdens de rit naar het vakantiepark en voor de eerste overnachting in het hotel nodig was gemakkelijk bereikbaar moest worden geplaatst.
Helga en Jasper ontmoetten Kathy in de keuken. Ze was bezig de laatste spullen te verzamelen voor de volgende ochtend.
'Dag Kathy, goedenavond. Lukt alles?' vroeg Helga. Terwijl ze haar begroette gaf ze nog een enveloppe af met daarin de nodige documenten en een zakcentje voor Jasper.
'We lopen serieus achter op schema. We waren een paar dingetjes vergeten, en in plaats van deze namiddag al te kunnen inpakken heb ik nog naar de winkel moeten rennen,' antwoordde ze. Ondertussen stak Kathy de enveloppe weg in haar handtas, opdat deze zou niet vergeten worden.
'Oei, dat is minder fijn. Kan ik nog ergens een beetje mee helpen? Zie het maar als een bedankje omdat je Jasper meeneemt op reis.'
'Ja graag, kun je helpen met boterhammen smeren en daarna Jasper en Dries al klaar maken om te gaan slapen? Hun spullen liggen klaar op bed.'
Helga ging zitten aan tafel en hielp mee de boterhammen te smeren. Jasper vertrok ondertussen op zoek naar Dries en trof hem en Heleen aan in grote stress. Beiden waren aan het rondlopen met een takenlijstje van alles wat nog moest gebeuren. Dries was bezig met alle planten in huis water te geven en Heleen liep met spullen van overal in huis richting Koen, zodat hij die kon inladen in de auto.
Terwijl Helga aan tafel zat vertelde ze aan Kathy dat Jasper uitkeek naar de reis, maar wel veel zenuwen had. De laatste paar dagen was hij een aantal keren uit bed gevallen; ze hadden daarom zelfs het bedhekje tijdelijk terug geïnstalleerd. Sinds dat het hekje geïnstalleerd was, was Jasper niet meer uit bed gevallen, maar hij klaagde wel elke ochtend dat hij wakker geworden was van de koude omdat hij alle dekens van zich af had geschopt.
'Ik heb de fixatiegordel al op het logeerbed klaargelegd voor vannacht. Ik zal mijn best moeten doen om ze niet te vergeten op reis.' antwoordde Kathy.
'Schrijf een briefje of doe iets anders zodat je er zeker vannacht aan denkt?' stelde Helga voor.
Kathy knikte bedachtzaam. 'Als ik de bewaartas van de banden nu ergens zet...' mompelde ze voor zich uit, zoekend naar wat het beste zou kunnen werken.
Kort daarop riep Helga de twee jongens. 'Kathy is nog druk bezig met alles klaar te zetten, ik ga jullie even helpen om je klaar te maken voor de nacht. Komen jullie mee naar boven?'
Druk lachend en giechelend volgden de jongens Helga naar boven. De spanning voor de vakantie was te groot om rustig mee te kunnen.
Helga liet de twee kinderen nog plassen, hun tanden poetsen en hielp ze daarna één voor één in hun luier, body en een onesie met voetjes en een rits op de rug. 'Waarschijnlijk lekker warm voor vannacht in de auto,' gaf ze erop van commentaar.
'Ja, papa wilt het 's nachts niet te warm hebben in de auto omdat hij bang is dat hij dan gemakkelijker in slaap valt.' gaf Dries als uitleg.
Helga zette de jongens voor de televisie zodat ze de rest niet in de weg liepen met de laatste voorbereidingen. Ze nam de kleren die Jasper die dag aan had gehad mee en legde die in de auto. Daarna ging ze afscheid nemen van iedereen.
'Kathy, ik neem Jasper zijn vuile kleren van vandaag mee terug, dan hoef je daar verder niet naar om te kijken. Geniet van je vakantie.'
'Dank je wel, tot ziens Helga.'
Helga nam nog afscheid van Heleen, Koen, Dries en tot slot kwam ze bij Jasper. Ze ging naast hem zitten en gaf hem nog een grote knuffel. 'Ik ga je missen, klein aapje van mij,' zei ze liefkozend, 'gedraag je flink, goed luisteren en geniet er van.'
'Dag Mama, zal ik doen,' zei Jasper. Hij gaf Helga nog een grote knuffel en verschillende zoenen. 'ik ga jou ook missen.'
Even later, later dan eigenlijk gepland, kwam Kathy naar de twee jongens. Ze lagen beiden tegen elkaar aangeleund in de zetel, Jasper had zijn duim in zijn mond. 'Jasper, duim uit je mond, en Dries, het is bedtijd, komen jullie beiden mee naar boven?'
Gedwee volgden de jongens haar naar boven. Heleen, die de laatste opmerking van haar mama gehoord had, volgde haar mee de kamer op van de jongens met een klein pakje in haar handen. Eerst werd Dries ingestopt en daarna was Jasper aan de beurt. De fixatiegordel werd mooi op de correcte manier gesloten en Jasper werd vervolgens toegedekt.
'Jasper, ik heb je waterfles al ingepakt voor op reis, dus deze kan ik vannacht niet geven. Het zal ook maar een korte nacht zijn. Het sleuteltje zal ik vannacht bij uitzondering niet op het nachtkastje leggen. Ik ga ze mee aan mijn sleutelbos hangen zodat ik ze zeker niet ergens kwijt geraak of verlies. Goed?' vroeg Kathy.
Jasper stak uit automatisme zijn duim terug in zijn mond om de spanning wat te laten zakken.
'Jasper, duim uit je mond.' zei Kathy vermoeid, omdat ze dat opnieuw moest zeggen, zo kort na de vorige keer.
'Ik heb een oplossing, Mama.' zei Heleen trots. Ze haalde het pakje van achter haar rug tevoorschijn en haalde daar het fopspeenlint en de fopspeen van Star-Wars uit. 'Kijk, zo hoeft hij niet meer met zijn duim in zijn mond zitten.'
Jasper zijn ogen begonnen te twinkelen toen hij het lint van Star-Wars herkende. Dat lint had hij zo graag in de winkel aangeschaft! Hij snapte weliswaar nog niet wat dat te maken had met zijn duim in zijn mond steken; Heleen had het lint zo vast dat hij het goed kon bekijken maar ze hield de fopspeen zelf nog even verborgen in haar hand.
Heleen prutste even en maakte het lint vast aan Jasper zijn onesie. 'Mond open' commandeerde ze Jasper.
Verbaasd opende hij zijn mond; hij had de fopspeen nog niet opgemerkt. Heleen stak meteen de fopspeen in zijn mond. 'Die wil ik nu altijd in je mond zien in plaats van je duim,' zei ze streng. Ze bedoelde het als grap maar Jasper dacht dat ze doodserieus was; hij had de ironie niet herkend. Hij knikte dat het goed was en onderzocht nieuwsgierig met zijn tong het voorwerp dat in zijn mond zat.
'Heleen, ga naar je kamer, ik kom er dadelijk aan.' zei Kathy boos.
Jasper schrok. Waarom was Kathy nu opeens boos? Omdat hij zijn duim opnieuw in zijn mond had gehad? Hij beloofde zichzelf meteen om goed zijn best te doen om dat voorwerp in zijn mond te gebruiken en niet zijn duim.
Kathy wenste de jongens nog een goede nacht, deed het licht uit en ging naar Heleen.
Nieuwsgierig haalde Jasper dat ding uit zijn mond. Het was te donker om te kunnen bekijken maar al tastend met zijn vingers en mond herkende hij het vlug als een fopspeen.
'Wat is dat Jasper?' vroeg Dries, die ook nieuwsgierig was.
'Een fopspeen denk ik. Ik snap niet goed waarom?'
'Waarschijnlijk waarvoor ze zei. Iedereen is altijd boos dat je met je duim in je mond zit, dat zal misschien helpen om dat af te leren?' opperde Dries.
'Ik zal het dan maar zo goed mogelijk gebruiken.' zei Jasper.
De twee jongens fluisterden nog verder over de komende reis en vakantie. Ze keken er naar uit. Elke keer als Jasper iets zei haalde hij de fopspeen uit zijn mond; hij had vlug door dat hij anders onverstaanbaar was voor Dries. Als hij klaar was met iets te zeggen stak hij hem wel meteen terug in zijn mond.
Na een tijdje lag Dries uiteindelijk in slaap, Jasper kon moeilijker de slaap vatten. De fopspeen in zijn mond was iets nieuws, het was een beetje als op zijn duim zuigen maar toch een beetje anders. Ook dat hij vast lag in bed, maar met deze keer het sleuteltje buiten bereik, voelde het anders aan. Hij wist wel dat het niet nodig voor hem zou zijn om uit bed te komen, hij zou immers midden in de nacht wakker gemaakt worden, en als er echt iets belangrijks was kon hij altijd nog Dries wakker maken. Jasper lag nog even te draaien, voor zover de fixatieband dat toe liet, en viel uiteindelijk ook in slaap wanneer het stil was in huis.
'Heleen, wat heb je nu gedaan?' siste Kathy boos tegen Heleen.
'Gewoon, dan zit hij niet zo veel meer met zijn duim in zijn mond, waar jullie je altijd zo druk over maken,' zei Heleen angstig. Ze snapte niet goed wat ze verkeerd had gedaan.
'Ja, als hij te veel met een duim in zijn mond zit gaan zijn tanden scheefgroeien. Een fopspeen voor lange tijd inhouden zou dat alleen maar erger maken, niet verbeteren.’
Heleen verbleekte toen ze dat hoorde. Ze had de totaal verkeerde gedachtegang gemaakt moest ze nu toegeven.
'Ik dacht dat ik hielp,' snikte ze, 'Jasper keek zo blij toen hij dat lint zag.'
'Dat is waar,' knikte Kathy, die zag dat Heleen er zich niet bewust van geweest was welke fout ze had gemaakt, 'hij moet slapen nu, we zullen het er een andere keer wel over hebben met Jasper.'
De laatste spullen werden nog ingepakt en klaargelegd en kort daarna lag de hele familie te slapen.