Jobs verschrikkelijke kestvakantie

Hoe goed is dit verhaal?

  • 1

    Stemmen: 0 0,0%
  • 2

    Stemmen: 0 0,0%
  • 3

    Stemmen: 0 0,0%
  • 4

    Stemmen: 0 0,0%
  • 5

    Stemmen: 1 20,0%
  • 6

    Stemmen: 0 0,0%
  • 7

    Stemmen: 1 20,0%
  • 8

    Stemmen: 0 0,0%
  • 9

    Stemmen: 1 20,0%
  • 10

    Stemmen: 2 40,0%

  • Totaal stemmers
    5

DL_Michel

Administrator
Forumleiding
geschreven door: Dries


Het begin


Eindelijk was het dan zo ver het was kerstvakantie de schoolbel ging en iedereen rende de klas en de school uit. Job rende samen met twee van zijn schoolvrienden het gebouw uit en schreeuwden hard: "Vakantie, vakantie, Vakantie!!!!" Floris vroeg aan Job: "Wat ga jij deze vakantie doen?" Job antwoordde: "De hele vakantie met mijn lego spelen, en misschien ook nog wel buiten spelen. En jij Floris en jij Marc?" Floris antwoordde: "Ik ga de hele vakantie logeren bij mijn oom die woont in België daar gaan we met zijn allen ook kerst en nieuwjaar vieren." Marc zei: "Ik ga met mijn ouders vanavond al weg en dan gaan we 2 hele weken naar Frankrijk om te skiën." "Dus jullie zijn de hele vakantie weg?" vroeg Job. De vrienden knikten. "Nou een prettige vakantie dan maar" zei Job. En de vrienden gingen uit elkaar.

Job liep een beetje dagdromend naar huis toe, hij wilde ook wel skiën of uit logeren gaan, maar ja dit jaar wilden zijn ouders lekker thuis blijven dat is eigenlijk ook wel leuk. Job liep ondertussen op de stoep langs de drukke weg, het had pas geregend. Job lette niet goed op en liep langs een plas net toen er een auto langs kwam, hij zag het te laat maar probeerde weg te rennen. Het grootste deel van het water belandde naast Job maar een deel belandde op zijn broek. Precies bij zijn kruis en aan de binnenkant van zijn broekspijpen was het nat. Het leek net alsof hij in zijn broek had geplast. Kwaad rende Job naar huis, wat een minder leuk persoon was die automobilist hij had Job toch zeker wel gezien. Thuis aangekomen stond Jobs moeder (Ria) al voor het raam op hem te wachten. Ze zag aan zijn gezicht dat er wat mis was en liep snel naar de voordeur. Job vertelde kwaad het verhaal.

Ria glimlachte en zei: "kom Job dan zal ik je snel helpen omkleden dan gaan we wat thee drinken en dan komt alles weer goed." Ze geloofde Job eigenlijk niet en liet dat ook wel een beetje merken in haar gedrag. Job zei: "ik kan mezelf wel omkleden ik ben al bijna 12." Ria duwde hem de trap op en de badkamer in. Haar handen had ze al op zijn broeksknoop toen Job haar ruw van zich af duwde. Ria glimlachte en liep de badkamer uit. Uit Jobs kledingkast haalde ze een schone broek en onderbroek. Ze opende de badkamerdeur weer en zag dat Job zich al uitgekleed had. "Was je je wel goed, ook bij je kruisje want anders krijg je uitslag. Het is namelijk een beetje vies om dat niet te doen." Job antwoordde: "Het is geen plas het is regenwater." Ria grinnikte en zei: "regenwater is ook vies liefje." Waarna ze de schone kleren om de wasmand legde en naar beneden liep.
Nog een keer nat

Job kleedde zich snel om en liep de trap af naar beneden. Daar had Ria de thee al klaar staan. Job ging aan de eettafel zitten en pakte een koekje van de schaal en at deze op. Ria glimlachte en zei: "lekker hé Jongen 2 weken lang vakantie." Job knikte. Na het koekje begon hij aan zijn thee, het was erg warm dus hij deed het rustig aan. Toen de deurbel ging liep Ria naar de voordeur net op dat moment hoorde hij een harde knal. Van schrik kantelde het glas thee in zijn handen en schoot de ondertussen lauwe thee over zijn schoot. Weer vormde er een natte plek bij zijn kruis en aan de binnenkant van zijn benen, weer leek het of hij in zijn broek had geplast. Snel dronk Job het glas leeg. Ria kwam de kamer weer binnen en zei: "ze zijn erg vroeg met vuurwerk dit jaar." Job knikte en zei: "ik ben wel erg geschrokken, zo geschrokken dat ik met mijn thee heb gemorst." Ria keek hem aan en liet hem opstaan. "Ik zie het schat, maar zeg eens eerlijk heb jij gemorst of geplast."

Job kreeg tranen in zijn ogen en zei: "Ik heb gemorst." Ria knikte en gebood hem om weer naar de badkamer te gaan voor een schone broek.

Ria was als eerste boven en liep Jobs slaapkamer binnen, daar pakte ze zijn pyjama. Het was er een met beertjes en uit een stuk, Job had deze in geen tijden meer aangehad maar was de pyjama nog niet ontgroeid. Jobs oma had de pyjama samen met 5 anderen soortgelijke maar met andere print gemaakt toen Job zes was ze had alleen zijn lengte verkeerd ingeschat. Job was nu 11 en paste nu wel in de pyjama, maar de pyjama was erg kinderlijk en daarom wilde hij deze niet dragen.

Net toen Job de badkamer instapte kwam Ria de slaapkamer uit. Ze zei: "Oké Job je gaat nu even in bad en ik wil niet dat je tegenstribbelt. Als je dat wel doet krijg je van mij een pak voor je billen. Als je tot twee maal toe een natte broek hebt gehad of het nu wel je plasje was of niet is het gevaar te groot voor uitslag en dat willen we niet." Job riep: "Het was geen plasje het was thee en regenwater!!!!!"

Job liet nu toe dat Ria hem uitkleedde, dit had ze in geen tijden gedaan hij voelde zich beschaamd en klein en tevens was hij boos op haar. Job ging in het warme water van het bad zitten en ontspande van de olie die Ria in het bad had gedaan. Ria hoorde Jobs vader (Jaap) thuis komen en zei: "ga maar even lekker ontspannen, dan vraag ik straks wel of pappa je verder wil helpen dan kan ik gaan koken." Job wilde Nee roepen maar Ria was al weg.

Na een tijdje kwam Jaap boven, Job keek geschrokken naar de deur en sloot direct zijn handen voor zijn plasser. Jaap zei: "Je moeder maakt zich een beetje zorgen over je. Ze wil dat ik jou was en help met aankleden. Ik weet heel goed dat je het zelf prima kan. Dus ik wil dat jij je nu heel zorgvuldig wast en daarna heel zorgvuldig afdroogt." Hij reikte een washand naar Job. Job pakte de washand aan en waste zich, omdat hij zich nogal schaamde voor Jaap waste hij zich niet in zijn kruis. Job stond op uit bad en wilde de handdoek pakken die op de wasbak lag. Jaap stopte Job en pakte de washand van de badrand af en waste Jobs kruis zorgvuldig. Job werd kwaad en begon te slaan. Jaap reageerde hier niet op en maakte zijn klus af. Daarna verliet hij de badkamer en liet Job zichzelf verder aankleden.

Na een tijdje kwam Job beneden met zijn pyjama aan. Ria maakte de ritssluiting op de rug van Jobs pyjama vast.
De "babysitter"

Tijdens het avondeten vroeg Jaap aan Job wat er gebeurd was waarna Job het hele verhaal nog eenmaal vertelde. Jaap knikte begrijpelijk. "weet je nog wat er vanavond gaat gebeurden?" vroeg Jaap. Job zuchtte en zei: "vanavond komt Janneke oppassen." Jaap zei: "Ik wil dat je lief voor haar bent en geen rare streken uithaalt. Janneke vindt het heel leuk om op je te passen maar de vorige keer vond ze niet zo leuk." Job knikte en keek een beetje boos. Job dacht na over Janneke, de eerste keer dat ze kwam leek ze heel leuk ze werd aan hem voorgesteld en leek heel lief. Ze had een tas mee met allemaal leuke spelletjes, zei ze. Ze liet monopolie zien en Job had er al heel veel zin in. Toen Jaap en moeder weg waren gegaan stopte ze monopolie weg en pakte ze kinderachtige spelletjes tevoorschijn. Memory en puzzels met grote stukjes moesten allemaal worden gespeeld.

Als Job om drinken vroeg kreeg hij melk waarvan hij het glas met twee "handjes" moest vastpakken en plassen mocht hij niet alleen. Toen Job dat vertelde aan zijn ouders werden die boos en zeiden dat hij niet zo'n grote fantasie moest hebben.

Job treuzelde met zijn avondeten waardoor op het moment dat Janneke binnenkwam en zijn ouders weggingen hij nog aan tafel zat met zijn bordje vol eten. Jobs ouders hadden aan Janneke verteld wat er was gebeurd en zeiden tot slot tegen Job: "Je bordje moet leeg voor zeven uur anders ga je dan direct naar bed." Job keek boos naar zijn ouders. Janneke kwam naast Job aan tafel zitten en zei: "Ik hoor dat je probleempjes hebt met je plasje op te houden." Job schudde zijn hoofd en vertelde van de auto en de thee. Janneke lachte en zei: "dat gelooft toch niemand." Janneke pakte Jobs eten en liep ermee naar de keuken, daar gooide ze alles in de blender en hakte het fijn. Ze zette het bordje met eten even in de magnetron en zette het samen met een lepel weer voor Job neer. "En nu eten ander slag ik je." Job begon rustig aan het bordje leeg te eten. Toen het leeg was was het net op tijd het was vijf voor zeven.

Job ging van tafel af en ging voor de tv zitten. Janneke schonk een groot glas cola voor Job in. Verbaast dronk Job het gehele glas in een keer leeg. Janneke vulde het aan en ging naast hem op de bank zitten. Samen keken ze naar de tv en keken ze een film. Na zijn derde glas leeggedronken te hebben moest Job naar de wc en zei: "wil je m'n pyjama even losmaken." Janneke lachte en zei: "Nee." Job zei: "Ik moet plassen doe nou." Janneke zei: "Je vindt het toch zo lekker in je broek te plassen." Job: "ik had je toch al gezegd dat ik dat niet deed, het waren ongelukjes." Janneke zei: "ik maak je pyjama toch niet los." Toen zei Job: "Nou dan houd ik het wel op." Met veel moeite lukte het hem om zijn plas op te houden. Toen zijn ouders om 11 uur thuis kwamen was Job nog op. Zijn ouders vonden dat niet erg en zeiden Janneke gedag.
Weer nat

Job stond meteen op om zijn ouders die nog bij de voordeur stonden, te vragen zijn pyjama los te maken. Hij rende naar de voordeur en voordat hij bij zijn ouders was liet hij de urine lopen. De urine liep over zijn hele kruis, hij voelde de urine langs zijn benen lopen en zich nestelen in de voetjes van de pyjama. Job werd rood en boos, tranen vormden zich in zijn ogen. Jaap zag zijn verdriet en zei niets maar pakte hem bij zijn pols beet en trok hem mee naar boven naar de badkamer. In de badkamer maakte Jaap de pyjama los en kleedde Job uit. Job wilde vertellen wat er gebeurd was maar Jaap zei dat hij maar beter niets moest zeggen. Zorgvuldig werd Job gewassen. Job was nog naak toen zijn vader hem optilde en begon te knuffelen. Jaap liep naar Jobs slaapkamer toe en ging op Jobs bed zitten met Job in zijn armen. Job werd rustig maar vond het niet fijn om zo bij zijn vader te zitten en begon zich los te wurmen.

Jaap stond op en begon Job aan te kleden hij een schone onderbroek en pyjama aan. Job werd in bed gelegd en kreeg een kus op zijn voorhoofd, Job viel maar met moeite in slaap.

De volgende ochtend werd Job met een volle blaas wakker, hij rende naar de badkamer en leegte zijn blaas in het toilet. De badkamerdeur ging achter hem open en Jaap stapte binnen: "goed zo jongen precies waar het thuis hoort" zei Jaap. Job negeerde de opmerking en ging zijn kamer in om zich om te kleden. Job trok een stoere spijkerbroek en een stoere trui aan en liep vervolgens naar beneden.

Ria had het ontbijt al klaar en Job schoof aan de ontbijttafel aan. Zijn ouders keken hem aan en vroegen of hij had onthouden wat er de vorige dag was gebeurd. Job knikte en zei dat het allemaal niet zijn schuld was.

Jaap zei: "We verwachten dat je vandaag alles droog houd anders heb je een probleem, heb je dat begrepen." Job knikte en dacht dat het allemaal toch niet zo moeilijk zou zijn.

Die ochtend gebeurde er niet zoveel, Job zat boven met lego te spelen Ria was het huis aan het schoonmaken Jaap hielp Ria en las vervolgens de krant.
De laatste druppel

Rond het middaguur werd Job naar beneden geroepen voor de lunch. Jaap zei: "Je bent de hele ochtend niet op de wc geweest Job, ik wil dat je even gaat proberen." Job die eigenlijk al moest wilde nu expres niet naar de wc gaan omdat Jaap het hem gebood. Job zei: "ik hoef helemaal niet." En Job schoof aan tafel. Tijdens de lunch had Job moeite zijn plas op te houden en na een poosje vroeg hij om naar het toilet te mogen. Ria zei: "je kent de regels, je mag pas van tafel af als we allemaal klaar zijn met eten. En we hebben nog niet eens fruit gegeten." Job kruiste zijn benen en probeerde het op te houden maar het lukte niet. Job voelde een zacht straaltje langs zijn benen gaan en voelde dat de straal al groter en groter werd. Job werd rood en keek naar zijn ouders, die hadden niets door.

Na een poosje haalde Jaap een paar keer zijn neus op en vroeg: "Heb je een plasje gedaan Job." Job werd rood een begon te stotteren: "N...n....nee, euh nou eigenlijk.....euh ....het zit zo.....eigenlijk JA!!!" Jaap stond van de tafel op en trok Jobs stoel naar achteren. Hij trok Job van zijn stoel af en trok hem mee naar de badkamer. Jaap trok Jobs broek naar beneden en hielp hem zich uitkleden. Jaap waste Job. Job huilde en Jaap tilde hem op en droeg hem naar zijn slaapkamer, legde hem op bed en deed hem zijn pyjama aan. Jaap wreef hem over zijn wangen en troostte hem, hij zei: "Het geeft niets lieve jongen dit gebeurd vaker met jongens van jouw leeftijd, die gaan door een bepaalde groei heen." Toen Jaap de slaapkamer had verlaten keek Job een tijd zijn kamer door. Hij dacht over wat hem vandaag was overkomen, het was een rampenweekend die maar stel moest beëindigen. Binnen een half uur werd de deur al geopend en schrok Job op. Hij keek recht in de ogen van zijn huisarts en dat nogwel op zaterdag.

Ria kwam daarna ook binnenlopen en glimlachte lief naar Job. De huisarts vroeg aan Job: "Kun jij mij vertellen hoe het komt dat je broekje steeds nat is." Job vertelde het hele verhaal en eindigde met: "Zie je wel dat ik er niets aan kan doen." De huisarts gaf een lachje van verstandhouding met Ria, Ria zei: "zie je wel, een levendige fantasie." Job wilde er tegenin gaan maar zag aan de blik van Ria dat hij daar maar niet aan moest beginnen. De dokter trok Jobs dekbed naar beneden en trok zijn pyjamabroek en onderbroek weg. Hij voelde wat aan Jobs plasser en aan zijn onderbuik. Job was ondertussen helemaal rood geworden van schaamte. De dokter pakte uit zijn tas een potje en legde Jobs plasser erin, waarna hij op Jobs blaas drukte.

Langzaam liep er een straaltje urine in het potje. Later nam de dokter nog een beetje bloed af. "Ik breng dit maandag direct naar het medisch laboratorium ik hoop dat het voor de kerst gecontroleerd is." zei de dokter. De dokter stond op en zei Job gedag en wilde dat ook met Ria doen. "Maar heeft u niets tegen zijn natte broeken. Ik wil niet de hele kerst aan het wassen zijn." Zei Ria. De dokter zei: "Volgens mij mankeert hij niets en heeft hij gewoon een paar ongelukjes gehad, het kan oververmoeidheid zijn." Ria weer: "Heeft u echt niets mijn man en ik zijn ook aan vakantie toe." De dokter zei vervolgens: "Oké ik schrijf u wat attends voor, maar dan wel verschillende voor 's nachts en overdag. Ik zal even met de dienstdoende apotheek bellen en kijken of zij ze in voorraad hebben, niet alle apotheken hebben dat." Ria knikte. Job zelf begreep er niets van, wat is attends, moest hij nou iedere dag pillen innemen omdat hij erin geluisd was???

Na een poosje kwam Ria weer boven en pakte een trainingsbroek en een sweatshirt. Ze hielp Job in de kleren en zei: "We gaan zo even naar de apotheek om het recept van de dokter op te halen." Job knikte.
Naar de apotheek

Samen fietsten Job en Ria naar de apotheek Job vroeg: "Waar is pappa eigenlijk, hij was er niet toen we weg gingen en weet hij wel waar wij heen zijn." "Pappa is naar de supermarkt, boodschappen doen. Hij is weggegaan vlak nadat de dokter wegging." Zei Ria. Job knikte.

Ze gingen naar een andere apotheek dan normaal en Ria belde aan. De apothekersassistente opende de deur. "Ah jij moet Job zijn" zei ze. Job knikte verlegen. "Kom maar vlug binnen en ga maar door die deur daar." Job liep langs de mevrouw heen en liep de deur door. Achter de deur stond een grote behandeltafel zoals je die in ziekenhuizen ook wel ziet. Ook stonden er een paar stoelen, Job ging op een van de stoelen zitten. Achter de deur stond de assistente met Ria te praten. "Moet hij zichzelf kunnen helpen of doen jullie het?" vroeg de assistente. Ria antwoordde: "Overdag vinden we het belangrijk dat hij zichzelf kan helpen voor 's nachts willen we wat extra bescherming dan kan het meerdere keren voorkomen, de nacht is lang." Job vond het maar abracadabra wat de twee vrouwen aan het bespreken waren. De assistente liep naar binnen en zei: "Zo jongeman ga eens even staan." Job ging staan en de vrouw voelde aan zijn middel.

Ze zei: "Hij is denk ik net toe aan attends de anderen worden hem te klein en dan gaat het vast fout." Ria knikte. Job keek steeds verbaasder. De assistente rommelde wat in een kast en pakte twee witte voorwerpen uit de kast en gaf deze aan Job. Jobs ogen werden groot hij zag wat het waren, het leken wel luiers maar dan veel en veel groter. Ria lachte en pakte een van de luiers uit zijn handen: "Kom maar liefje probeer die je in je hand hebt maar aan te trekken." Omdat Job zich schaamde maar bang was voor de gevolgen als hij ging schreeuwen (boze moeder en een vakantie lang straf) kroop hij achter het scherm en trok hij zijn schoenen broek en onderbroek uit.

Hij trok de luierbroek aan en voelde de zachtheid en dikte van de luier. Bij zijn billen was het extra dik en tussen zijn benen leek het net alsof er een dikke kussen zat. Iets breder uit lopend dan normaal kwam hij weer achter het scherm aan. De assistente en Ria waren ondertussen niet meer in de kamer.

Job stak zijn hoofd door de deuropening en riep: "Mam, ik ben klaar hoor." Ria kwam er meteen aan en had iets wits in haar hand. De assistente kwam ook en had nog meer van die dingen in haar hand zowel witte als lichtblauwe. Job schaamde zich voor de broekluier maar liet het niet merken. De assistente voelde aan de luier en stak haar vingers tussen de luier en zijn huid. "Dit zit prima" constateerde ze. Job vroeg: "Waar is dat kussentje op mijn billen voor?" de assistente antwoordde: "Dat is als je een poepje in je broek doet, anders komt dat in je kleren te zitten, en dat kussentje houd het tegen." Ze keek naar Ria en voegde eraan toe: "Je moet dat wel af en toe controleren, omdat het zo dik is ruik je het niet altijd meteen en dan krijgt hij uitslag." Job zei: "maar ik poep helemaal niet in mijn broek." De assistente antwoordde: "Des te beter, dat scheelt een hoop werk. Nou trek deze broek maar uit dan gaan we de nachtluier eens proberen."

Job keek Ria aan en zei: "mag ik die dan meenemen dan kan ik hem meteen aandoen." Ria lachtte en zei: "dat lukt je niet alleen liefje ga maar even om de tafel liggen." Job wilde weglopen maar Ria pakte hem stevig vast en legde hem op de tafel. Voorzichtig schoof ze de broekluier van Jobs billen af waardoor Job in allen zijn trui en sokken op de tafel lag. Ria vroeg Job zijn knieën op te trekken wat hij mak deed daarna pakte Ria de luier van de de assistente over en vouwde deze uit. Zorgvuldig werd de luier onder de billen van Job geschoven. "hij moet iets verder" zei de assistente. Ria legde haar handen onder Jobs billen en tilde hem iets verder omhoog. De luier werd tot ongeveer halverwege zijn rug omhoog geschoven.

Ria duwde Jobs benen uit elkaar en trok de flap van de luier tussen zijn benen door naar voren, de voorkant van de luier kwam tot boven Jobs navel. Als een volleerd kinderverzorgster maakte Ria de vier plakstrippen van de luier vast. Job werd omhoog getrokken en zijn trui werd uit gedaan. Vervolgens trok de assistente een van de lichtblauwe shirtjes over zijn hoofd. Job hielp zelf mee zij armen door de opening te steken. Ria duwde hem weer op zijn rug en trok twee flappen van het shirtje over de luier heen en drukte de drukknoopjes in zijn kruisje vast. Weer voelde de assistente aan de luier en zei dat de luier precies goed zat. De assistente zei vervolgens: "deze luier kan maar één keer gebruikt worden, als je de strips los maakt dan is hij stuk en kan hij niet weer verschoond worden." Ria zei toen: "Job trek je kleren maar weer aan." Job zei: "mag die luier dan af" Ria antwoordde: "nee liefje waarom zouden we een prima luier verpesten. Als hij nat is krijg je een broekje aan."

Verdrietig, boos en teleurgesteld sprong Job van de tafel af en nam zijn trui mee achter het scherm. Daar kleedde hij zich om. Hij keek in de spiegel die naast hem stond en zag dat de luier duidelijk zichtbaar was, ook al had hij zijn kleren al aan. De luier voelde alsof er een nog grotere kussen tussen zijn benen zat hij kon zijn benen helemaal niet meer naast elkaar zetten, hij voelde zich als een peuter. Job liep de kamer uit en zag Ria bij de balie staan. Job keek verdrietig. Ria wilde hem opfleuren en vroeg: "We gaan zo wat moois voor je uitzoeken in de speelgoedzaak, vind je dat leuk." Job knikte blij. Ria rekende de luiers en hemdjes af en samen stapten ze weer op de fiets. Job schaamde zich voor de luier en vond ook dat hij hem helemaal niet nodig had. Maar het vooruitzicht van een nieuw stuk lego maakte een heleboel goed.

Job kreeg van Ria geld mee en liep de speelgoedwinkel in Ria zou buiten wel even op hem wachten. In de speelgoedwinkel was het druk en hij zag dat alle ogen op hem gericht waren. Gelukkig had hij al snel zijn gewenste cadeautje gevonden en rekende hij het direct af. Met tranen in zijn ogen rende hij naar Ria toe en gaf het wisselgeld aan haar af. Ria had door wat er aan de hand was en zei niets. Snel fietsten ze samen naar huis.
Toch een grote jongen?

Thuis aangekomen zei Job: "mam ik moet naar de wc mag de luier af." Ria knikte en ze liepen direct door naar de woonkamer. Daar zat Jaap al op de bank. Job moest op de grond gaan liggen waarna Ria de luier af deed. Job rende naar het toilet en deed zijn plas. Snel trok hij zijn broek omhoog in de hoop dat zijn ouders zouden vergeten hem een luier om te doen. Toen hij de kamer in kwam pakte hij zijn lego en wilde naar boven lopen. "Wacht even jongeman." Zei Jaap streng. Hij had de grote nachtluier in zijn hand. "Nee die is voor 's nachts" zei Job. "dat weet ik ook wel, maar je moet wel een dagluier om." Zei Jaap. Job knikte verdrietig. Jaap zei: "weet je wat, .......als jij je dagluier morgen de hele dag droog houd hoef je geen luier meer om, tenzij je het wel weer in je broek doet, is dat afgesproken." Job knikte. Verdrietig pakte hij de luier aan die Ria hem aanreikte.

Job wilde naar de wc lopen om hem aan te doen maar Ria stopte hem. "We gaan je even leren hoe je die luier om moet doen. Doe je broek maar uit." Job deed wat hem gezegd werd en stond weer in zijn trui en sokken. Alleen dat luierhemd hing er nog onderuit. Job stapte in de luierbroek en wilde hem omhoog trekken, maar Ria zei: "Eerst nog even poederen." Job keek vragend naar Ria. Ze reikte hem een flesje talkpoeder aan en zei: "strooi hier maar wat van in je luierbroek." Job deed wat hem gezegd werd en trok de broek omhoog. Ria trok de broek weer naar beneden een deed er wat extra poeder in. "Dat is nodig anders krijg je uitslag." Zei ze. Job trok de broek weer omhoog hij keek zijn ouders aan en die keken naar het hemd. Job pakte beide flappen van het hemd en maakte deze mokkend vast. Vervolgens trok hij zijn trainingsbroek weer omhoog. Job liep naar de lange spiegel in de gang. De luier was nog wel zichtbaar maar niet zo duidelijk als de andere luier.

Jaap zei toen: "We willen graag dat je iedere keer als je naar de wc moet, je dit aan ons meld voordat je een plas doet en niet andersom. Je moet dus goed bedenken wanneer je je plas moet doen want je moet het eerst aan ons melden. Begrijp je me." Job knikte en liep met zijn lego naar boven, daar bleef hij lang spelen.
Naar de Pizzeria

Tegen de avond werd Job naar beneden geroepen en zei Jaap: "Ik wil dat je even gaat plassen." Job keek hem verbaasd aan en zei: "ik moet helemaal niet plassen pappa." "je bent de hele middag al niet geweest en ik wil niet dat je in het restaurant een natte luier krijgt." Zei pappa. Job was het al vergeten maar die avond zouden ze naar de pizzeria gaan. Opgetogen over het feit dat hij naar de pizzeria ging liep hij naar de wc. Hij trok zijn broek naar beneden en tevens de luierbroek en trok de zitting van het toilet omhoog. Nog voordat hij ging plassen trok Jaap de deur open. Jaap deed de zitting weer naar beneden en trok Job op de zitting. "Vanaf nu plas jij zitten, dat geef een hoop minder troep." Jaap zag de broekluier op die op Jobs knieën hing en voelde of deze droog was, hij was tevreden.

Jaap liep het toilet uit maar liet de deur open. Job deed zijn plas, hij was zelf geschrokken want hij moest toch echt niet.

Ook bij de pizzeria werd hij door zijn ouders gewezen op het feit dat hij een plas moest gaan doen, hij schaamde zich omdat de ober naast hem stond terwijl hem dat gezegd werd. Job deed maar wel snel de plas.

's Avonds thuis aan gekomen was zijn broekluier nog droog en kreeg Job de opdracht om zich klaar te maken voor bed. Ria zei: "vanaf nu betekend dat dat je je tanden poetst, jezelf heel goed wast en een plas doet. En je naakt in je slaapkamer wacht, is dat begrepen." Job knikte en liep de trap op. Na het wassen, plassen en tanden poetsen ging hij naakt in zijn slaapkamer staan. Niet lang erna kwam Ria boven. Ze legde Job op een matje neer en gebood hem zijn benen in te trekken. Ria legde haar hand onder zijn billen en trok hem weer iets omhoog. Ze schoof de luier onder zijn billen en rug. Daarna poederde ze zijn billen in en sloot de luier weer vakkundig. Vervolgens ging de luierhemd aan en kreeg Job weer een van zijn oma's pyjama's aan. Hij voelde zich klein en vernederd. Met tranen in zijn ogen vroeg hij: "als ik vannacht nou naar de wc moet mag ik jullie dan wakker maken." "dat mag altijd" zei Ria. Job kroop en bed en kreeg een kus van Ria. Weer viel Job met moeite in slaap.
Een vieze luier

Midden in de nacht moest hij toch echt plassen. Job was slaapdronken en was even vergeten wat er die dag was gebeurd. Hij klom uit bed en liep naar de badkamer. Daar aangekomen herinnerde hij dat hij eerst naar zijn ouders toe moest. Hij hield het bijna niet meer en liep stilletjes over de overloop naar zijn ouders slaapkamer. Met een volle blaas stond hij in hun kamer. Zijn ouders waren in diepe rust, en Job bedacht dat hij het zielig vond ze te wekken en bedacht dat hij zelf wel een manier kon bedenken de pyjama los te krijgen en de luier af te krijgen. Ineens draaide Jaap zich om, daar schrok Job zo van dat hij zijn plas liet lopen. Jaap vroeg: "moet je naar de wc jongen?" Job knikte en liep naar het bed toe. Jaap maakte Jobs pyjama los en trok deze naar beneden. Job had op dat moment alleen nog zijn luier en luierhemd aan de pyjama lag aan zijn voeten. Jaap stak zijn handen bij Jobs luier en voelde, hij vroeg: "weet je zeker dat je moet?"

In Jobs ogen vormden zich tranen en hij zei: "nee ik moet niet meer, ik ben al geweest." Jaap glimlachte en zei: "daar hoef je toch niet om te huilen, je draagt een luiertje en bij sommige kinderen werk het zo dat indien zij een luiertje om hebben dat ze gewoon in hun broekje plassen anderen kunnen met een luier om deze wel droog houden, snap je." Binnen een mum van tijd had Job zijn pyjama weer aan en lag hij weer in bed. "De luier houdt het wel vol tot morgen, liefje." Job keek Jaap bang aan. Jaap gaf hem een glimlach en een aai over de bol. Wees maar niet bang, morgen is er een nieuwe dag.

De volgende ochtend was het al licht toen Job wakker werd, Job moest plassen en poepen en wist dat hij naar zijn ouders toe moest. Hij liep naar de slaapkamer maar deze was leeg. Toen liep hij naar de woonkamer welke ook leeg was. Job dacht dat er niemand in huis was en liet zijn plas lopen en drukte de drol in zijn luier. Toen hoorde hij stemmen, ze zaten in de keuken te ontbijten. Schamend voor zijn vieze broek liep hij naar de keuken. Hij kreeg een kus van zij moeder en ze gebood hem te gaan zitten. Toen hij ging zitten voelde hij hoe de drol in zijn over zijn luier verspreidde, in zijn bilnaad, tegen zijn balletjes en over zijn billen zelf. Hij rook het zelf nog niet en zijn ouders ook niet. Job bedacht dat het voorlopig maar beter zo was.

Aan het einde van het ontbijt vroeg Ria ineens: "heb jij een vieze broek Job?" Job keek geschrokken van zijn bord op en schudde zijn hoofd.door zijn reactie zag Ria dat hij wel vies was en zei tegen Jaap: "Jaap, wat moet ik hier nou mee." Jaap antwoordde: "Ria, dit doen kleine kindjes ook, weet je nog Robbie van de buren die loopt ook altijd lang met een poepluier rond voordat hij het toe wil geven. Ik denk dat ze zich een beetje schamen of het juist fijn vinden. Reageer er maar niet teveel op, laat hem maar even. Het is voor Job ook moeilijk." Job vond het maar vreemd hoe zijn ouders over hem praatten terwijl hij er gewoon bij zat.

Na het ontbijt ging Job met Ria naar boven waar hij uit zichzelf plaats nam op het matje. Ria draaide hem om en maakte de pyjama los en trok deze vervolgens uit. Voorzichtig maakte ze de luierhemd en luier los. Bij het openen van de luier stonk het verschrikkelijk, Ria moest er bijna van spugen. Snel maakte ze Jobs billen schoon met een schoon gedeelte van de luier en vervolgens gebruikte ze luierdoekjes. Hierna hielp Ria hem omhoog en deed stuurde hem naar de badkamer. Job ging zichzelf douchen en waste zich zorgvuldig. Na het douchen droogde hij zich af en trok de schone kleren aan die op de wasbak lagen. Hij poederde de broekluier in en trok deze aan daarna zijn luierhemd en vervolgens een trui en een spijkerbroek. De spijkerbroek zat strak om zijn billen, de luier was duidelijk zichtbaar maar Job besloot om dan toch maar de hele dag binnen te blijven.

Job ging naar zijn kamer om met zijn lego te spelen. Om ongeveer elf uur kwam Ria boven en vroeg of hij beneden kwam voor de koffie. Job zei dat hij eraan kwam en maakte even het stukje lego af waar hij was gebleven. Hij liep de kamer binnen en zei dat hij eerst even naar de wc ging. Zijn ouders zeiden dat dat goed was.

Job ging naar de wc en trok zijn spijkerbroek naar beneden, hij maakte zijn luierhemd los en trok de luier naar beneden. Job klom op de wc en begon te plassen. Net toen de plas stopte opende Ria de deur en bevoelde zijn luier. "Mooi, zo moet je het houden jongen dan hoef je morgen geen luier meer om." Job stond van de wc op en trok de luier omhoog. Ria maakte het luierhemd vast en trok zijn spijkerbroek omhoog. Job ging de kamer in en dronk samen met zijn ouders, zijn ouders koffie en hij thee.
Buiten spelen

De rest van de ochtend ging hij boven spelen en na de lunch zei Ria: "ga maar even lekker buitenspelen, er zijn veel kinderen in de speeltuin dan kun je met hen gaan spelen." Job zei: "maar dan zien ze allemaal mijn luier, die is echt duidelijk zichtbaar." Jaap zei: "die ziet niemand, het lijkt maar zo omdat je er zelf op let." Job trok met tegenzin zijn jas aan en liep naar de speeltuin. Na een tijdje met de anderen gespeelt te hebben gingen de andere kinderen weg. Job wilde net weggaan toen er een groepje jongens van een jaar of 18 kwamen. De jongens hielden Job tegen. Heb jij je luiertje wel droog kunnen houden zei een van de jongens. Job zei: "ik draag helemaal geen luier." De jongen zei: "Kom eens hier." Job had lef en liep naar de jongen toe. In één beweging trok de jongen Jobs knopen los en trok de spijkerbroek naar beneden. Daar stond Job met zijn spijkerbroek op de knieën en een luier om zijn billen.

De jongen zei: "die luier is nog droog. Je gaat er nu in pissen." Job schudde zijn hoofd. De jongen hield hem vast. Een van de vrienden van de jongen zei: "Ik moet pissen, kom maar hier. De jongen hield hem vast en maakte het luierhemdje los, de andere jongen stak zijn plasser in de luier en begon te plassen. Weer een andere jongen, die Job wel kende het was namelijk Frank de broer van Floris, zei: "Ik moet poepen, ik doe het wel even in de bosjes." Frank liep naar de bosjes en kwam terug met een zakdoek waar hij een drol in had zitten. Frank trok de luierbroek naar achteren en liet de drol uit de zakdoek in de luier vallen. Hij liep weer weg naar de bosjes en kwam later weer terug met een gevulde zakdoek. Nadat hij deze drol in Jobs luierbroek had laten vallen maakte hij het luierhemdje vast en trok Jobs broek omhoog en knoopte deze vast. De jongens trokken Job mee naar de wipkip en lieten hem daarop zitten. Job moest daarop blijven zitten en gaan wippen.

Job deed wat ze zeiden. "Je gaat zo huilen en blijft wippen en telt dan in jezelf tot 100 op een rustig tempo en dan mag je naar huis." Zei een van de jongens. Job die geen moeite hoefde te doen om te gaan huilen barstte in tranen uit en ging wippen. Hij telde één.....twee.....drie.....vier....vijf. Toen Job bij dertig was voelde hij een hand op zijn schouder. Job draaide zich om en zag Jaap. Hij vroeg: "wat is er jongen....heb je een natte broek?" Job knikte en vertelde wat de jongens hadden gedaan. Jaap wreef de tranen van Jobs gezicht, gaf hem een kus en tilde hem op. "Je hebt veel fantasie jongen, ik wil eventjes geen woord van je horen." Binnen aangekomen zei Jaap: "Mamma, ik denk dat je zoon je nodig hebt." Ria nam Job van Jaap over en droeg hem mee naar boven. Job werd op de mat gelegd en uitgekleed.

In alleen een luier lag hij op de mat. Ria haalde een schaar van beneden en knipte de zijkanten van de luier los. Nadat Job was schoon gemaakt legde Ria een nachtluier onder zijn billen. Job vroeg: "het is nog maar 3 uur waarom moet ik een nachtluier om." Ria zei: "Vanavond gaan wij naar de verjaardag van tante Anja, en omdat we je in de gaten willen houden ga jij mee en bellen we Janneke af. We willen graag dat je nu gaat slapen en dan kun je vanavond lekker laat naar bed." Job haalde opgelucht adem, in een luier naar tante Anja was minder erg dan met luier bij Janneke in de buurt zijn. Ria smeerde zalf op Jobs billen en poederde zijn billen in. Ze pakte een schone luierhemd en trok hem vervolgens zijn pyjama met beertjes aan. Job kroop in bed en viel met moeite in slaap.
De verjaardag

Job werd wakker door getoeter, hij keek op en zag dat hij op de achterbank in de auto lag. Job keek door het raam en zag dat het buiten al donker was geworden, hij zag de vele lichtjes van auto's in de file en lantaarnpalen. "Ben je eindelijk wakker." Zei Ria. Job knikte en zei: "en ik ben droog ook" Ria glimlachte en Jaap zei: "Grote jongen!!!!" Job glimlachte als een boer met kiespijn, hij moest wel plassen en meldde dit bij zijn ouders. "doe het maar even in je broek, liefje" zei Ria. Toen ze zijn horror op zijn gezicht zag moest ze lachen en zei ze: "Je hebt het de laatste tijd al vaker gedaan en je moet morgen toch luiers om. Morgen is wat dat betreft een nieuwe dag voor jou." Job vond het maar een vies idee, expres in zijn luier plassen. De nood werd steeds hoger en hij besloot het dan toch maar te doen. " Hoe laat is het" Vroeg Job. "Zeven uur" antwoordde Jaap.

Jobs maag rommelde en alsof Ria het door had vroeg ze: "Wil je een boterham" Job nam de boterham aan en at deze gulzig op en werkte daarna nog een boterham naar binnen. Na het brood kreeg hij een tuimelbekertje met melk aangeboden. "Ik ben geen kleuter" zei Job. "De auto schommelt en ik wil dat je het drinkt anders ga je zo over de knie." Job keek in de achteruitkijkspiegel en zag aan de ogen van Jaap dat hij de uitspraak meende. Snel dronk Job de melk op, vervolgens liet hij zijn plasje lopen.

Ria maakte Jobs pyjama los en gaf hem wat schone kleren. Het waren zijn wijde spijkerbroek en zijn lievelingstrui. Snel had Job zich omgekleed en zat lekker uit het raam te kijken. Ongeveer een half uur later kwamen ze aan bij tante Anja. Job liep een beetje waggelend naar de voordeur en omhelsde zijn tante, zijn tante raakte met haar handen zijn billen en voelde de luier zitten. Verbaasd keek ze op. "Dat vertellen we straks wel Anja" zei Jaap. Job liep direct naar de bijkeuken en ging strips lezen. Door het luik heen keek hij naar de visite van zijn tante. Om tien uur moest Job weer plassen en deed het prompt in zijn broek en nog geen kwartier later liet een scheet welke nat bleek te zijn. Met een vieze poepluier om zat hij strips te lezen.

Tante Anja riep hem de kamer in en trok hem op schoot. "Hoe gaat het met mijn grote neef?" Vroeg ze. Job zei: "het gaat goed." Tante Anja snoof met haar neus en vroeg: "heb jij daar een verrassing?" Verlegen knikte Job. Tante Anja heeft zelf twee kleine kinderen van 0 en 3 en moet vaker luiers verschonen en hierdoor heeft zij een commode in de woonkamer staan. Ze tilde Job op en droeg hem naar de commode. "Heb je een schone broek voor hem Jaap." Vroeg ze aan Jaap. Jaap zei: "Dan moet ik even naar de auto lopen wacht maar even." Verlegen keek Job om zich heen en zag hoe allemaal vreemde mensen naar hem keken. Tante Anja was ondertussen begonnen met hem uit te kleden. De eerste tranen welden in Jobs ogen op en hij begon te snikken. Bezorgd keek Ria naar hem en wilde tante Anja tegenhouden. "Niet doen. Misschien dat dit helpt om zich schoon te houden. Zo laat hij zien hoe klein hij zich gedraagt en misschien leert hij het dan hoe kinderachtig hij bezig is." Zei tante Anja.

Tante Anja ging verder en trok de luier los. Met de babydoekjes maakte ze Jobs billen schoon. Jaap kwam ondertussen binnen met de luier en Jobs Pyjama. Job zei: "niet weer zo'n plakluier mag ik geen broekluier." Tante Anja zei: "als jij het toch in je broek doet is het zonde om een dure broekluier te nemen. Die zijn duurder dan de plakluiers. En je mag bij mij straks even naar bedje toe." Job zei: "maar ik doe het niet in mijn broek en ik heb vanmiddag al geslapen." Tante Anja werd boos en zei: "Ben jij mij aan het tegenspreken?!!!!"Job werd bang en zei: "nee, ...s...s...s.ss...sorry t.t..t.tante....A......A.....Anj.....Anja."

Ondertussen was Job weer voorzien van een luier en zijn luierhemd. Job moest gaan staan en kreeg zijn pyjama aan. Tante anja tilde hem op en droeg hem naar de oude slaapkamer van Bram, zijn kleine neefje. Bram had net een "grote" jongens slaapkamer gekregen en zijn kleine jongens slaapkamer was er nog. Tante Anja legde Job in het bedje, tot zijn schrik paste het ook nog. Hij kon zelfs languit in het bedje liggen. Vol van schaamte zag hij hoe zijn tante het hekje boven het bedje sloot en hem welterusten toewenste.
Naar de dokter

De volgende ochtend werd Job wakker en keek gedesoriënteerd wakker. Gelukkig hij was weer in zijn eigen bed en zijn luier was droog. Job liep naar Ria toe en vroeg of hij mocht plassen. "Natuurlijk mag dat gekkie" zei Ria en ze hielp hem uit zijn pyjama en luier. Job ging plassen en deed een schone broekluier om. Ria zei: "De dokter heeft gebeld hij heeft je urine toch met spoed naar het laboratorium gebracht en de uitslag is bekend. We gaan er zo heen. Luister nog eens goed. Wat tante Anja bij jou heeft gedaan is onvergefelijk we zijn direct nadat jij in bed lag naar huis gegaan, alleen jij sliep al. Dat is ons nog nooit overkomen, misschien dat je in een wiegje beter slaapt."

Job zei: "Ik ga niet in een wiegje slapen."

Job moest van zijn moeder maar even achterop de fiets. Voordat hij weg ging naar de dokter vroeg hij of hij nog even naar de wc mocht maar dat mocht niet meer omdat ze al veel te laat waren. Job werd boos en zei: "als ik nat ben is dat jouw schuld" Ria lachte en tilde hem achterop de fiets. Na een tijdje achterop gezeten te hebben deed Job zijn plas. Hij was boos op zijn moeder, zijn vader de vrachtwagenchauffeur, zijn tante, de dokter en de jongens die hem gepest hebben. Hij was boos op iedereen en zou dat laten weten ook. Bij de dokter aangekomen tilde Ria hem van de fiets af. Job voelde dat zijn plas dit keer wel erg groot was en dat zijn luier erg nat was. Hij fluisterde bij Ria in het oor: "Mamma ik heb echt een schone broekluier nodig hoor, hij is drijfnat." Zijn moeder zei: "Ik zal je zo verschonen." Job werd kwaad en zei: "dat kan ik zelf."

Zijn moeder lachte en liep de praktijkruimte binnen. Het was erg druk binnen en bij de assistente vroeg Ria of er een plaats was waar ze Job even kon verschonen. "Kom maar hier, ik heb hier een behandeltafel staan" zei de assistente. Job werd bij de pols genomen en door Ria meegetrokken naar de assistentenruimte. Hij moest op de tafel gaan liggen en al vlug had zijn moeder zijn schoenen en broek uitgetrokken. De assistente overhandigde een schaar, en Ria maakte de luier aan de zijkanten los. Met luierdoekjes maakte ze zijn billen en kruis schoon en met luierzalf werden zijn rode plekjes behandeld. De assistente liep naar de behandeltafel toe en zei: "Meestal missen de moeders de plekjes tussen de balletjes en de penis. Hier is vaak erg veel uitslag zonder dat ze het door hebben"

De assistente pakte Jobs plasser en schoof deze voor de balletjes weg met een doekje maakte ze het schoon en ze smeerde er wat zalf op. Zijn moeder ging verder met het poederen en poederde ook dat betreffende plekje in. Job voelde een hand onder zijn billen en wist toen dat hij geen broekluier maar een nachtluier zou krijgen. Zijn moeder deed hem vlug de nachtluier om en trok hem zijn kleding weer aan. Vol schaamte keek hij naar de assistente terwijl hij weer wilde opstaan. De assistente duwde hem weer terug en gaf zijn moeder een babyflesje met water en zei: "De dokter wil graag dat hij een volle blaas heeft, hier heeft u wat te drinken." Gulzig dronk Job de fles leeg en werd daarna door zijn moeder van de tafel af geholpen. Ze gaf de fles terug en liep met Job de wachtkamer in. Iedereen zag de dikke luier nu zitten. Job ging naast zijn moeder op een stoeltje zitten. Na ongeveer een uurtje werden ze binnen geroepen.

De dokter gaf Ria een hand en sloeg Job over. Dit was vreemd omdat hij vanaf zijn 8e wel steeds een hand kreeg van de dokter. Hij praatte met Jobs moeder. Job lette niet op en hoorde vanaf het moment dat de dokter zei: "Ik heb de uroloog al gebeld u kunt er direct terecht." Zo heb je voor de kerst nog een uitsluitsel." Job zat daar met volle blaas en hield het uiteindelijk niet meer vol en liet het lopen. "Ben je nog droog Job?" vroeg de dokter. Job schrok op en knikte verlegen, maar week zijn gezicht af. Ria trok Jobs broek naar beneden en stak haar vinger tussen de luier en zijn huis en voelde dat hij nat was. Ze meldde dit bij de dokter. De dokter zei: "Hij kan zijn plas dus nog niet eens een uur op houden, dat is wel zorgelijk."
Het ziekenhuis

Het was ondertussen een uur later en Job was met zijn moeder in het ziekenhuis aangekomen. Bij de balie van de afdeling kinderurologie vroeg Ria of ze daar misschien nog een schone luier voor Job hadden. Ze had namelijk niet op twee verschoningen gerekend. De verpleegster riep Job zij zich en gaf hem een hand . Aan het handje werd Job naar een kamertje gebracht. De verpleegster tilde hem op en legde hem op een grote behandeltafel. Hij moest gaan liggen en zijn broek werd opengemaakt. Hij werd beetgepakt en zijn enkels werden opgetild en op deze manier werd de bovenbroek naar beneden gedaan op zijn enkels maar verder niet uitgedaan. Zijn luierhemdje werd losgemaakt en weer opgetild en zijn pakje werd naar boven geduwd. Job voelde zich bijzonder klein op deze manier. zijn luier werd opengemaakt en onder zijn billen vandaan gehaald.

Job voelde een washandje met zeep en lauw water en zijn billen werden gewassen. De verpleegster zei tegen Ria: "Papieren luiers zijn goed voor tijdelijk, je kunt beter katoenen nemen die schuren minder in de lies kijk, hij heeft al wat uitslag." De verpleegster wees op Jobs lies en op zijn billen. Ria vroeg of ze die in het ziekenhuis ook gebruikten en de verpleegster beaamde dat.

De verpleegster vette en poederde zijn billen in en hij voelde een zachte droge luier onder zijn billen. De luier werd tussen zijn benen doorgetrokken en strak vastgezet. Zijn pakje werd dichtgemaakt en hij moest gaan staan en zijn broek werd opgehaald en weer dichtgemaakt. Dat dichtmaken kostte wat moeite omdat de luier dikker was dan de papieren luier die hij tot dan toe had gehad.

Na wat wachttijd in de wachtruimte mocht Job de behandelkamer binnengaan. De dokter deed verschillende tests met Job maar vond niets specifiek. "ik weet in ieder geval zeker dat het broekpoepen van hem een vreemde zaak is. Hij is niet ontslastingincontinent. Urineincontinent zou wel kunnen omdat zijn blaasje erg klein is, maar ik betwijfel het. IK vind het wel knap dat hij gedurende de afgelopen jaren 's nachts droog is gebleven." Zei de dokter.

Ria zei: "maar hoe kan het dan dat hij steeds nat en vies is." De dokter stuurde Job weg naar de zuster en vroeg of zei misschien een bekertje met limonade voor hem klaar wilde maken. "Doe het maar in zo'n mooi groen bekertje die we vorige week hebben binnengehad." De verpleegster knikte en bracht Job naar een speciale wachtkamer met allemaal gekleurde stoeltjes aan grote tafels met kleurboeken en kleurtjes en puzzeltjes. Job zat ondertussen te knutselen toen de verpleegster de limonade kwam brengen. "Doe maar met twee handjes" zei ze. Job keek naar de beker, het was een tuimelbekertje en hij vroeg: "mag het dekseltje eraf?" "dat is maar beter van niet jongen drink maar fijn" zei de verpleegster en ze liep weg. Toen de verpleegster wegging dronk Job het bekertje snel leeg, hij had dorst.

Ondertussen in het kantoor van de dokter.

De dokter keek naar Ria en zei: "het is belangrijk dat u niet boos wordt op Job, maar ik denk dat hij schreeuwt om aandacht maar niet weet hoe hij het vriendelijk moet vragen. Job heeft waarschijnlijk zelf niet door dat hij bewust in zijn luiertje plast. En ik denk dat als u hem thuis "Klein" behandeld heeft hij het ook niet door, kijk maar door het raam." Ria keek door het raam en zag hoe Job een kleurplaat van Pino van sesamstraat aan het inkleuren was met waskrijt, ze zag ook hoe hij zijn limonade uit het tuimelbekertje met Iniminie erop aan het opdrinken was.

Job keek naar de deur en de verpleegster kwam weer binnen ze bracht hem een bakje rozijntjes. "m...m..mag.. i.. ik.... misschien... n... n... nog een beetje..... li... limonade." vroeg Job. De verpleegster zei: "ik heb alleen wat melk, we hebben in het ziekenhuis een regel, dat je niet meer dan één glaasje limonade op een ochtend, middag of avond mag hebben." Job zei: "oké, mag ik dan wat melk." De verpleegster glimlachte en liep de deur uit. Job liep met het tuimelbekertje naar de deur en wilde het aan de verpleegster geven, maar de deur ging niet open. Job ging maar weer zitten en ging door met het kleuren. Even later kwam de verpleegster terug met een babyflesje. Voor Job het doorhad was ze de kamer alweer uit. Job pakte het flesje en begon te drinken.

De dokter zei: "zie je wel, zelfs een flesje accepteert hij." Ria knikte en vroeg wat moet ik doen? Dokter "Doe wat je denkt dat juist is." Ria: "Wat is dan juist." Dokter: "Je hebt hem al in luiers..."
Toch nog een kans

De deur van de kamer ging open terwijl Job nog steeds aan zijn flesje aan het zuigen was. Jobs moeder stapte binnen en Job schrok, snel legde hij het flesje weg. Ria ging naast hem op een stoeltje zitten en trok Job op schoot. "Liefje ik zal je nog een kans geven je te bewijzen. Als we straks thuis komen krijg je van mij een grote jongens onderbroek aan en mag je gedurende de kerst bewijzen dat je een grote jongen bent en wil zijn. Wordt je gedurende die dagen toch nat dan gaan we na de kerst wat katoenen luiers voor je kopen." Job was blij met zijn "Kans" en zei breed glimlachend: "Ik weet zeker dat ik niet nat ga worden, want ik weet echt wel hoe ik droog moet blijven."

Job sprong achterop de fiets waarna zijn moeder hem naar huis bracht. De katoenen luier werd thuis meteen afgedaan en Job kreeg zijn eigen onderbroek weer aan. De hele dag bleef Job droog. Toen Job 's avonds uit bad kwam en in zijn pyjama met daaronder zijn onderbroek zijn slaapkamer inkwam zat zijn vader al te wachten met een nachtluier. "Ik hoefde geen luier meer om van mamma, dat heeft ze me beloofd!!!" riep Job hysterisch. "We willen graag dat je 's nachts wel even wat bescherming draagt, zaterdag kopen we wat katoenen luiers voor je met plastik broekjes maar nu moet je nog even deze luier dragen." Zei Jaap. Job zei: "alstublieft laat met geen luier dragen, ik ben geen klein kind." Zijn vader keek met medelijden in zijn ogen naar zijn zoon en zei: "Het spijt me jongen, kom hier." Dat laatste zei hij streng. Job weigerde en rende naar beneden en rende de straat op. Jobs vader rende snel achter hem aan en had hem al vlug ingehaald.

Jaap droeg Job naar de slaapkamer terug en legde hem op bed. Daar trok hij Jobs pyjamabroek en onderboek in één beweging naar beneden. Jobs enkels werden vastgepakt en omhoog getrokken waardoor zijn billen van het bed vrij kwamen. Jaap legde de luier onder Jobs billen en poederde zijn billetjes in. Daarna liet hij Jobs enkels los en poederde Jobs kruisje in. De luier werd tussen Jobs benen heen getrokken en vlug vastgemaakt. Job kreeg geen luierhemd aan. Jaap trok Job zijn pyjamabroek weer aan en bedekte Job met zijn dekbed. "Ga maar lekker slapen en hou het lekker droog, maar onthoud wel dat pappa en mamma niet boos op je zullen zijn als je nat bent. Je bent ons ventje en dat zul je altijd blijven. Slaap lekker. Morgen komen opa en oma en tante Marion en Ome Gert met Sigrid en Robin, dan kun je lekker met ze spelen." Job viel weer met moeite in slaap.
Visite

Toen Job wakker werd voelde hij dat zijn blaas weer vol was en liep hij naar de wc hij wilde de luier afdoen maar bedacht dat zijn ouders boos zouden worden en liep naar hun slaapkamer. De slaapkamer was leeg en onderweg naar beneden toe hield Job het niet meer en was zijn luier nat. Job liep de woonkamer binnen en zag van grote schrik dat iedereen er al was, hij keek op de klok en zag dat het al 11 uur was. "Heb jij lekker geslapen grote jongen van mij." Zei zijn oma. Job was blij haar te zien en omhelsde haar. Oma trok hem op schoot en begon hem te knuffelen. Toen pas realiseerde Job zich dat iedereen zijn luier duidelijk onder zijn pyjama kon zien zitten. Oma vroeg: "Ben je droog?" verlegen schudde Job zijn hoofd. Zijn vader liep de kamer uit en kwam even later terug met een bakje water en een washandje.

Oma legde Job op de grond neer en trok zijn pyjamabroek naar beneden. Jobs luier werd vakkundig losgemaakt waarna Job moest opstaan. Met het washandje werd Job zorgvuldig gewassen. Job schaamde zich omdat Robin 13 jaar was en Sigrid 11. Zijn neef en nicht zaten hem uit te lachen terwijl Job voelde hoe zijn oma de washand door zijn kruis haalde. De tranen biggelde over zijn wangen. Toen oma klaar was moest Job van zijn ouders tot overmaat van ramp de visite allemaal een kus geven terwijl hij alleen nog maar zijn pyjama hesje aan had. Alle volwassenen haalde Job even aan en op de een of andere manier belandde hun handen altijd wel op zijn billen of in zijn kruis. Oom Gert kwam als laatste en trok Job op zijn schoot. Hij pakte Jobs plasser beet en zei: "Heeft de dokter niets gezegd over de omvang van zijn penis. Volgens mij was die van Robin veel en veel groter toen hij 11 was. Ik denk dat de penis van Robin op zijn 4e zo groot was als die van Job."

Jaap antwoordde: "De lengte van de penis doet er niet toe, Job is gewoon wat kleiner daarin maar zijn blaasje is ook klein, daar maakte de dokter zich zorgen om."

Ria pakte ondertussen Job bij de pols beet en trok hem mee naar zijn slaapkamer toe. Daar kreeg Job een schone onderbroek en werd hij geholpen met het aankleden. Job bedacht zich dat hij sinds vrijdag van bijna een puber naar een kleuter is getransformeerd. Voorheen mocht hij alles zelf doen, zichzelf wassen, plassen, zijn eigen brood smeren, zijn eigen eten snijden en zijn eigen drinken inschenken. Nu is het zo dat zijn ouders hem overal mee helpen. Als hij naar de wc moet, moet hij het vragen, aankleden doen zijn ouders, wassen ook, zijn brood wordt klaargemaakt en in kleine stukjes gesneden evenals de rest van het eten en zijn drinken wordt ingeschonken en hij moet met een rietje drinken. Als hij dat niet doet krijgt hij een tuimelbeker, dat was hem gisteren vermeld. Ook was hem verteld dat zijn ouders hem moesten helpen als hij naar de wc was geweest. Job liep naar beneden en ging met zijn neef en nichtje een spelletje doen.

Na een tijdje was het tijd voor de lunch. Jobs vader liep naar hem toe en pakte hem van achteren beet. Voor Job het zelf door had hing zijn broek en onderbroek op zijn knieën. "Ga maar een plas doen" zei zijn vader. Langzaam lopend om maar niet te struikelen liep Job naar de wc toe en trok de deur achter hem dicht, hij klom op de zitting en deed een plas. Toen hij klaar was riep hij: "pappa ik ben klaar met plassen." Hij hoorde Robin en Sigrid lachen terwijl de deur werd geopend. Met een toiletpapiertje kneep Jaap Jobs plassertje af waarna hij hem van de wc af trok. Snel werd Jobs broek weer omhoog getrokken en werd hij naar de eettafel gedirigeerd.
Gebroken

Na de lunch ging Job samen met Robin en Sigrid naar de speeltuin om daar te spelen. Na een poosje zei Job: "Ik ga naar binnen ik moet naar de wc." Robin vroeg: "moet je een plas?" Job antwoordde: "ja en ik moet drukken ook." Sigrid zei: "waarom doe je het niet gewoon in je broek?" "Ik ben geen baby" zei Job. Sigrid hield hem tegen en Robin pakte hem aan de andere kant en kneep hem heel hard in zijn hand. We laten je pas los als je geplast en gepoept hebt. Job begon te gillen maar sigrid deed snel haar hand voor zijn mond. Na ongeveer een half uur zo gestaan te hebben deed Job uiteindelijk de plas nog een half uur later poepte hij. Robin had het door en trok hem mee naar huis. "Hij heeft een vieze broek ome Jaap." Zei Robin.

Jaap keek naar Job die in tranen aan de hand van Robin mee naar binnen was gekomen. Jaap gaf zijn zoon een aai over zijn bol en kuste hem op zijn wang hij zei: "Loop maar vast naar boven jongen pappa komt eraan." Job liep langzaam de trap op en ging de badkamer binnen, hij wist wat hem te wachten stond. Hij was al bezig zich uit te kleden toen zijn vader binnenkwam. Job had zijn schoenen en sokken al uit en zijn vader liet het bad vol lopen. Job werd onder de schouders beet gepakt en opgetild, Job schrok en merkte dat hij op de koude badkamergrond gelegd werd. Voor hij het wist had zijn vader hem uitgekleed, vol schaamte lag hij weer naakt voor zijn vader. Zijn vader sprak hem toe: "vanaf nu gaat er veel veranderen voor jou. Ik wil van jou geen één keer de vraag meer horen of je naar de wc mag. Over een tijdje mag je vragen voor het potje maar voorlopig niet. De rest van de vakantie is het luiers voor jou."

Een vreemde wending

Job was nog steeds aan het huilen en wist dat hij er niet tegenin kon gaan. Gelaten liet hij zich door zijn vader wassen en baden. Toen hij uit bad werd getild liet hij een plas lopen zijn vader glimlachte en richtte de plasser van Job op het weglopende badwater. Nadat hij uitgeplast was werd hij weer op de grond neergelegd waar ondertussen een handdoek was neergelegd. Jaap wreef de nu zo breekbare Job droog en tilde hem vervolgens naakt zijn slaapkamertje binnen. Job werd op bed gelegd en werd gezalfd en gepoederd. Jobs benen werden met de enkels omhoog getrokken en Job voelde hoe een luier onder zijn billen werd geschoven. Toen zijn billen op de zachte luier terug kwamen stak Job zijn duim in zijn mond en kirde zachtjes.

Jaap keek bezorgd naar de volledig gebroken Job. Jaap duwde Jobs benen uit elkaar en trok de luier stevig door Jobs benen heen. Job voelde hoe de dikke luier strakker dan ooit in zijn kruis aanvoelde. Nadat de plakkers vastgemaakt werden opende Job zijn ogen en keek hij recht in de vriendelijk kijkende ogen van zijn vader. Jaap kriebelde zachtjes over Jobs buik waardoor hij kirrend lachte. Snel werd Job verder aangekleed en in tuinbroekje werd hij naar beneden gedragen. Job had zijn duim nog steeds in zijn mond en keek naar zijn oma. Oma nam hem meteen op schoot en wiegde de jongen heen en weer. Oom Gert zei: "Ik ken een gezin die graag van hun spullen af wil, ze hebben luiers en aangepaste meubels en kleding. Hun gehandicapte zoon is twee jaar geleden overleden en hij was 11 jaar. Ik denk dat de spullen van goede maat voor kleine Job zijn." Jaap zei: "Waar wonen die mensen?"

"Ze wonen vlak bij, ik zal ze even bellen." Oom Gert liep de gang in en belde de mensen op. Na een poosje kwam hij terug: "Als we nu zijn kamertje leeg halen kunnen we de spullen zo ophalen." Jaap, oom Gert en opa gingen direct naar boven aan het werk. Job keek zijn moeder aan en strekte zijn armen haar kant op. Ria liep naar hem toe en nam hem over van zijn oma. Na twee uur kwamen oom Gert, opa en Jaap alweer terug. Jaap zei: "we gaan nu eerst de spullen ophalen met Gert zijn busje en na het eten gaan we het busje dan uitpakken." Oma ging akkoord en Ria zette Job op de grond neer. Job ging met wat lego in de hoek spelen en trok zich van niemand meer wat aan. Ria, oma en tante marion gingen koken. Nadat de mannen thuis kwamen tilde oom Gert een stoel naar binnen waarop Job tijdens het eten kon zitten. Job liep in tranen naar oom Gert en zei: "Sigrid en Robin hebben mij in mijn broek laten plassen en poepen, het is echt waar."

Oom Gert keek direct naar Sigrid en Robin en zij keken angstig de andere kant op. Oom Gert wist op dat moment dat Job de waarheid sprak en trok Jobs luier los en liet hem naar de wc gaan. Hij pakte Robin beet en trok direct zijn broek en onderbroek naar beneden. Robin kreeg een hard pak slaag daarna was Sigrid aan de beurt welke ook een hart pak slaag kreeg. Terwijl Robin en Sigrid nog met blote billen in de kamer stonden kwamen oma, Ria en tante Marion geschrokken van het schreeuwen van Robin en Sigrid binnen. Direct hadden ze door wat er gebeurd was. Oom Gert was twee luiers gaan halen en gebood Robin en Sigrid op de grond te gaan liggen. Beide kinderen werden geluierd. De spullen gingen na de kerst met oom Gert en tante Marion mee naar huis. En Job, die draagt 's nachts nog een grote dikke luier, maar overdag is hij sinds kerst altijd droog en schoon gebleven, hij heeft zelfs geen remsporen meer.
 

jos

mooi zijn zit niet van buiten...maar van binnen
Mooi en goed verhaal dance !1 !1 dance
 
Bovenaan