geschreven door: Wim
Het was zover. Wim had er maanden naar uitgekeken, maar nu was hij dan eindelijk onderweg om Judith op te halen. Ze zouden samen een terrasje gaan pikken, even er uit, even oude koeien uit de sloot halen. Maar Wim had een tas met spullen bij zich waar zelfs een koe verbaasd naar zou hebben gekeken. Hij had plannen met Judith...
Opgewekt deed ze de deur voor hem open. Ze was oprecht blij om hem weer eens te zien. Het was ook een hele tijd geleden. De onderhuidse gevoelens waren er nog steeds, want de gebruikelijke begroetingskus bij de deur werd al snel gepassioneerder en terwijl ze voetje voor voetje naar binnenschoven duwde Wim de voordeur achter zich dicht. Eenmaal binnen werd het gekus steeds heviger, net zoals vroeger. Maar vandaag had Wim andere plannen...
Van nature was Wim een onderdanige liefdespartner. Stressvol werk en altijd haantje de voorste, leidinggevende functie: bijna een schoolvoorbeeld van de oorzaken daarvan. Sinds jaar en dag had hij gedacht dat Judith voor hem in de liefde een ideale partner zou zijn. Ze was cynisch, wist uitstekend hoe ze hem op zijn nummer moest zetten en kon daarnaast geraffineerde en prikkelende opmerkingen maken, waar hij vaak niet van terug had. Een echte dominante partner leek het.
Na jaren was hij erachter gekomen dat dat niet was wat Judith graag wilde. Bij toeval had hij haar een keer stevig vastgegrepen en daaruit was na veel vijven en zessen voortgekomen dat hij haar op zijn bed had vast gebonden. Daaropvolgend had hij haar tot grote hoogten gedreven doorslechts te strelen. Steeds intenser, maar niet over de geslachtsdelen.
Hij moest even glimlachen toen hij daar aan terug dacht. Hij had die keer enorm van Judith genoten. Uiteindelijk had hij het haar met likkenen strelen over haar intieme plekjes zoveel mogelijk naar de zin geprobeerd te maken. De jeugdliefde tussen de twee was heel wat keren op de proef gesteld tot Wim uiteindelijk trouwde met een lieve vrouw en Judith ook een vaste vriend kreeg en trouwde. Maar dat deed vandaag niet ter zake. Het wasvoor Wim meer een rekening die vereffend moest worden. Alle tijd die hij in fantasieën gestoken had, die nooit konden uitkomen (omdat Judith hem toch niet als Meesteres zou behandelen), moest worden afbetaald. De innige zoenpartij werd door Wim nog wat opgevoerd en had het verwachtte effect. Zijn rechterhand ging voorzichtig naar zijn kontzaken pakte de handboeien. Deel een ging beginnen...
Snelheid was wat Judith geen gelegenheid gaf om zich op tijd te realiseren wat er aan de hand was. Van het ene op het andere momentwaren haar handen nutteloos achter haar rug vastgemaakt. Na te hebben gecontroleerd dat ze echt niet los kon, begon ze zoete broodjes te bakken. Maar Wim was onvermurwbaar, hij dwong haar op de knieën en begon haarblouse los te knopen. Zowel de blouse als haar mooie, wit kanten, BH werden via haar armen naar de handboeien geschoven. Deze waren met een slotje met elkaar verbonden en handig bevestigde Wim een kettinkje tussen beide, waarna hij zonder veel moeite, maar vooral zonder haar loste maken, haar kleding verwijderde.
Ze mocht weer gaan staan en Wim begon haar naakte bovenlichaam te strelen en te kussen. Zijn mond was overal, dan weer op haar borsten, snel naar haar mond en uiteindelijk na lang spelen, om haar keihard geworden tepels.
Judith wist niet meer hoe ze het had. Haar liefdesleven was geweldig, maar wat hier gebeurde was een lang gekoesterde droom. Met het loshangende kettinkje maakte Wim Judith vast aan de trapleuning. Onder veel strelen en kussen begon hij haar spijkerbroeklos te knopen en tergend langzaam uit te doen. Het ingebouwde testje verliep goed: Judith stapte zelf uit de broek, zonder dat daarnaar gevraagd hoefde te worden. Ze gaf zich dus vrijwillig over.
Het was de beurt voor de benen. Wim sloeg met zijn handen, tong en lippen geen plekje over. Sokjes gingen ook uit en eindelijk volgde haar slipje dezelfde weg. Dat was ondertussen al aardig nat geworden en Wim maakte een aantal gemene opmerkingen over 'nog niet zindelijk zijn' en over 'zich niet kunnen beheersen', Judith kreeg er een aardig rood hoofd van. Maar ja, naakt en vastgeketend aan een trapleuning valt er weinig in te brengen.
Wim maakte Judith los en dwong haar de trap op te lopen. Ondertussen liet hij haar geen moment met rust. Zijn handen waren twee grote kwelgeesten, waarbij vooral haar knieholten en billen het moesten ontgelden.
Zo goed en zo kwaad als het ging kwamen ze beiden boven. Wim stuurde Judith naar de kamer waar ze haar massagetafel had staan en dwong haar op haar rug op die tafel. Met vaardige hand bond hij Judith aan de tafel vast. Haar benen aan het ene stel poten, de polsen aan het andere. Zo waren borsten goed bereikbaar en benen een beetje gespreid.
Wim liep naar beneden om zijn tas op te halen. Weer boven begon hij zijn plannen verder te volbrengen. Allereerst werd het strelen. Judith's hele lichaam werd van boven tot onder en weer terug gestreeld. Met vingertoppen, met de rug van de hand, met de tong, met een plumeau en zelfs met een veer.
Tot daar mocht Judith het visueel meemaken, want daarna werd haar een masker voor gedaan, waardoor ze niets meer kon zien. De hele tijd had Wim de borsten en de schaamstreek met rust gelaten, maar nu het wakend oog gesloten was liet hij alle hulpmiddelen de vrije loop. En nu werden alle plekjes die eerst waren overgeslagen maximaal ingehaald. Als extraatje trok Wim rubberen handschoenen aan en begon zo Judith's lichaam nog meer op te vrijen.
Maar toen werd het even gemeen. Na de borsten te hebben gemasseerd en daarna uitvoerig gelikt en gekust, nam Wim uit de tas twee tepelklemmetjes. De tepels priemden stoer en recht de lucht in. Wim controleerde of de boeien nog stevig vastzaten en zette toen de eerste klem op zijn plaats. De boeien waren echt nodig. Judith kwam bijna los van de tafel. Hoewel de pijn even erg was was het vooral de schrik.
De tweede klem volgde snel met hetzelfde resultaat. Judith zuchtte en steunde, maar dat was beter dan de gil die eerst had geklonken. Wim zag hoe de pijn langzaam dragelijker werd en gaf toen al zijn aandacht aan de vochtige plek tussen Judith's benen. Eerst nog met zijn vingers (nog steeds gehuld in rubber), maar al snel maakten die plaats voor de tong. Toen even later ook nog een vibrator in haar opgewonden poes werd geschoven, werd Judith heen en weer geslingerd tussen gevoelens van pijn in haar tepels, zalige trillingen in haar onderbuik en het onbeschrijfelijke gevoel van een tong die aan een kittelaar likt en zuigt en over, van opwinding hele dikke, lippen glijdt.
Wim merkte aan de pompende beweging van Judith's onderlichaam dat het genot aan het winnen was van de pijn. Op dat moment haalde hij de klemmen van de tepels. Daar waar eerst geen bloed had kunnen zitten leek nu wel te willen openbarsten nu het bloed weer terugkwam. De pijn was duidelijk te horen en te zien. Wim bleef echter al zijn aandacht op Judith's vochtige liefdestunnel houden. De pijn van het terugkerende bloed was intenser, maar ook veel korter en al snel eiste het genotweer alle aandacht van Judith op.
Toen Wim merkte dat ze weer onderweg was naar een orgasme, hield hij plotseling op. Dat was haast nog erger dan de pijn. De benen werden losgemaakt en Judith dacht dat ze er van af was. Niets was echter minder waar. De koorden die aan haar enkelboeien waren verbonden werden door Wim naar het hoofdeinde van de massagebank getrokken. Hierdoor werd Judith gedwongen om haar voeten in de richting van haar oren te brengen. Wim maakte de koorden zodanig vast dat zelfs haar billen een stukje loskwamen van de tafel. Dit was voor Judith een onplezierige houding, maar voor Wim was het uitzicht op haar mooie dikke lippen en haar stevige ronde billen een prachtig mooi gezicht. Het was voor Judith vast vernederend om zo wijdbeens te liggen en haar natte poes en kontgaatje zo tentoon te stellen, maar dat was dan ook de bedoeling.
Wim wilde Judith niet te lang zo laten liggen daar het voor haar rugsnel onprettig zou worden, maar hij kon toch de verleiding niet weerstaan om met zijn mond en tong beide gaatjes, die nu zo gemakkelijk bereikbaar waren, even te proberen te verwennen. Hij maakte vooral haar kontgaatje goed nat en liet toen zijn, nog steeds in rubber gehulde, pink even de binnenkant verkennen, terwijl zijn tong tussen de zalige lippen heen en weer gleed. Ook nu weer stopte Wim voor dat er een hoogtepunt kon plaatsvinden. Wim liet Judith even alleen en dat maakte haar wat onzeker. Hij kwam echter snel terug en daar startte deel drie van het plan.
Onder haar opgetilde billen werd een plastic broek voor volwassenen neergelegd. Het was een model met drukknoppen aan de voorkant, om het eventuele verschonen te vergemakkelijken. De drukknoppen waren losgemaakt. Op de plastic broek werd een broekluier voor volwassenen neergelegd. Die leek veel op een hele grote pamper. Voor alle zekerheid werden in de pamper nog een aantal papieren luiers neergelegd.
Toen liet Wim Judith's benen zakken. Judith was tot op dat moment onkundig van het feit wat er onder haar werd neergelegd, maar langzaam viel het kwartje. Met haar benen weer veilig vast aan het voeteneind van de massagebank, werd de pamper tussen haar benen door naar voren gehaald en met behulp van de plakstrips stevig aan de achterkant vast gemaakt.
Daarna werd de voorkant van de plastic broek tussen haar benen doorgetrokken en werd en de drukknoppen dicht gemaakt. Judith kreeg nu een brede leren halsband om. Aan de halsband zat een ring en aan deze ring werden haar polsboeien vastgemaakt.
Wim hielp haar omhoog en daar zat ze dan. Een prachtig mooie, volwassen meid, leren oogmasker over de ogen, haar polsen vast in haar nek, de heerlijke borsten vooruit, een dikke luier om met daaroverheen een plastic broekje en de enkels stevig vast aan de tafel. Het hoeft geen betoog dat Wim van alles wat er gebeurt was en van dit geweldig mooie plaatje, SUPER opgewonden was. Maar: dat was het ergste. Er zou deze dag niet gevreeën worden. De fantasie deelden Wim en Judith samen. Het bed was voor hun respectievelijke partners.
Wim maakte de enkels los en hielp Judith om schrijlings op de bank te gaan zitten. Uit zijn tas haalde hij twee broekspijpen van een kapotte joggingbroek. Hij deed ze om Judith's benen. Het bleek het onderste deel van de pijpen te zijn. Ze kwamen vanaf de enkel tot net boven de knie, waar ze met een stuk elastiek werden vastgemaakt.
Sokjes en schoenen werden Judith aangedaan. Om de bovenkant van de plastic broek kwam een leren riem. De gesp zat op Judith's rug en op haar buik zat door de riem heen een metalen ring. Een voor een werden haar polsboeien van haar halsband losgemaakt en aan de ring op haar buik vastgemaakt.
Wim liet Judith opstaan en leidde haar naar een grote spiegel. Daar nam hij het masker van haar ogen weg. Even moest Judith knipperen tegen het licht, maar toen zag ze zichzelf staan. Wim stond achter haar met een brede grijns en begon langzaam en zachtjes haar borsten te masseren, ondertussen zachtjes tegen haar vertellend dat ze er enorm geil uit zag en dat die broek echt nodig was, omdat ze zo nat was dat het wel leek alsof ze aan het plassen was en dat ze toch niet druppelend over straat wilde gaan.
Steeds verder gingen de opmerkingen, maar de handen bleven zachtjes masseren. Toen vond Wim het tijd om te gaan. Uit de tas haalde hij een lange, zwarte, plastic regenjas tevoorschijn. Op het eerste gezicht was er niets aan te zien. Hij hing de jas over de schouders van Judith en toen zag zij wat er mis was. Door de mouwen van de jas waren handdoeken gestoken en de mouwen verdwenen in de jaszakken, zodat het net leek of Judith met haar handen in haar zakken stond.
De waarheid drong tot haar door. Ze zou met haar polsen aan de riem vast blijven zitten en met de jas dicht naar buiten moeten. De pijpen simuleerden een volledige broek, maar ondertussen zou zij alleen maar die luier om hebben. Ze begon heftig te protesteren, maar Wim smoorde dat in de knop.
"Als je je heel rustig houdt dan zal ik de jas dichtdoen. Als je brutaal of vervelend wordt zal ik alle knoopjes losmaken en je zo de straat opsturen. Aan jou de keus". Judith koos eieren voor haar geld en hield haar mond. Wim knoopte netjes alle knoopjes dicht en toen Judith weer in de spiegel keek zag ze zichzelf keurig gekleed staan. Als ze voorzichtig zou zijn zou niemand het geheim kunnen zien.
Wim pakte alles weer in en stuurde Judith naar beneden. Terwijl zij beneden stond te wachten ging hij in haar slaapkamer op zoek naar normale kleding en en passant wat mooie lingerie voor daaronder. Hij deed ook dat alles in de tas en voegde zich bij zijn kleine slavinnetje. De dag was op weg naar de grote finale.
Wim liet Judith in de auto stappen. Hij hielp haar zodat het er allemaal heel natuurlijk uitzag, maar Judith deed het haast in haar broek (niet dat dat wat uitgemaakt zou hebben) van angst om ontdekt te worden. Ze reden richting Hoogkarspel over de provinciale weg en Wim maakte met een hand de knoopjes van de jas los, zodat Judith's volle borsten voor iedereen te zien zouden zijn. Haar hoofd leek intussen op een tomaat, zo rood, maar ze hield zich stil; niet nog erger uit willen lokken.
Wim nam de afslag Hoogkarspel en vouwde de panden van de jas weer over elkaar. Nu was alles weer netjes opgeborgen, maar Judith wist dat een rukje aan een pand voldoende zou zijn, dus ze bleef stil en doodstil zitten.
Wim stopte voor een huis en zette de motor af. Hij stapte uit en kwam naar Judith's kant. Ook zij moest uitstappen. Dat deed ze super voorzichtig, omdat de jas nog steeds los was. Toen ze buiten stond beval Wim haar om tot nader order alleen maar naar de grond te kijken.
Ze liepen naar het huis toe en Wim belde aan. Daarna schoof hij beide jaspanden opzij en liet haar zo voor de deur staan. De deur werd geopend en een mannenstem zei:
"Zo, dat ziet er leuk uit!". Judith durfde niet op te kijken. De man zei dat de zolder vrij was en Wim leidde Judith naar de trap en daar vandaan naar boven. Hij opende een deur en liet Judith binnen gaan. Ze mocht weer opkijken en zag een kamer vol met zwarte leren attributen, stoelen, een tafel en een groot zwart bed met metalen ringen aan de kanten.
De jas werd afgedaan. Wim leidde Judith nu naar het bed. Hij ging er zelf op zitten en dwong Judith over zijn knieën.
"Je eerste straf is voor het feit dat ik me altijd in jou vergist heb", zei Wim. Hij hield Judith stevig vast en begon met de vlakke hand op het zitvlak te slaan. Judith's zalige kont werd echter nog goed beschermd door de luier en de plastic broek. Het klonk in ieder geval leuk en Judith had absoluut nog zo'n pak billekoek tegoed.
Na ongeveer 50 slagen hield Wim op. Judith moest gaan staan en ze moest Wim volgen naar een X-vormig kruis aan de muur. Judith werd met haar gezicht naar de muur tegen het andreaskruis aan gezet. Haar polsen werden van haar riem losgemaakt en elk schuin naar boven vastgezet aan ringen die aan het kruis zaten. Een voor een moest ze haar voeten naar achteren optillen zodat Wim haar schoen, sok en de joggingpijp eraf kon halen. Daarna werden ook haar voeten aanringen vastgezet. Zo stond Judith in haar pisbroek als een menselijke X tegen de muur.
Wim kwam vlak achter haar staan en maakte de leren riem los. Zijn handen streelden Judith's rug en benen. Grof voelde zijn hand in de luier om te controleren of deze nog droog was. Maar ze was alleen nat van opwinding.
"Zo, toch al wel zindelijk?", vroeg Wim. Op het moment dat Judith wilde antwoorden werd er een balletje in haar mond gestopt. Aan het balletje van rubber zaten een aantal riempjes, waarmee Wim het vakkundig en snel om Judith's hoofd vastzette.
De plastic broek werd losgemaakt en ook de dikker gemaakte Pamper werd afgedaan. Nu was Judith weer bijna helemaal naakt.
Wim pakte van een rek een rubberen kwastjeszweep. Een handvat met meerdere stroken rubber, waar aan aan het einde kleine kwastjes zaten. Hiermee begon hij Judith zachtjes te slaan. Met onregelmatige tussenpozen kwamen de stroken en kwastjes op haar rug en benen. Langzaam werd haar huid roder. Commentaar werd niet gehoord, alleen een zacht gekreun kwam via de bal naar buiten.
Toen de achterkant warm en rood genoeg was werd Judith omgedraaid. Wim nam bewust geen zwaardere zweep omdat het voor Judith de eerste keer was en ze niet met een kapotte huid of stukgeslagen fantasie naar huis moest. Toen Judith weer vast stond werd haar een oogmasker voorgedaan, want haar ogen stonden weer veel te brutaal.
Ook de voorkant werd nu uitvoerig bewerkt, waarbij slaan werd afgewisseld met masseren van borsten en liefdesgrotje, waar uiteindelijk ook Wim's tong aan te pas kwam.
Het einde naderde. De dag was vol van spanning en opwinding geweest. Het was tijd om Judith naar het echte hoogtepunt te brengen. Ze werd van het kruis losgemaakt en haar polsen werden aan twee ringen in het plafond vastgezet. Tussen haar benen werd een statief neergezet met een uitschuifbare stang. Op de stang monteerde Wim een supervibrator en smeerde deze in met veel glijmiddel. De vibrator had een dikke penisvorm, met een klein dun staafje voor in het kontgaatje en een rubberborsteltje om de clitoris te laten trillen. Elk van de onderdelen was met een afstandsbediening te regelen. Het statief was gemonteerd op een plaat hout, waaraan haar enkels werden vastgemaakt, zodanig dat ze weer wijdbeens stond.
De stang werd uitgeschoven en de vibrator werd in Judith's natte poes geduwd. Tegelijk verdween het dunne staafje in haar kontgaatje. Wim schakelde de vibrator aan en even later ook het staafje. Langzaam voerde hij van beiden de snelheid op. Tenslotte schakelde hij ook de clitorisstreler in.
Op dat moment liet hij de eigenaar van het huis met zijn vrouw binnen en met z'n drieën begonnen ze Judith over haar hele lijf te zoenen, likken en strelen. Drie paar handen lieten geen plekje onberoerd en Judith schokte in haar boeien. In haar oor fluisterde Wim:
"Laat alles maar gaan. Het is goed". Op een onbeschrijfelijk mooie en lekkere manier kwam Judith klaar.
Met z'n drieën maakten ze haar los en tilden ze haar naar het bed. Wim bleef alleen met haar achter. Hij gaf haar wat te drinken met een rietje en streelde, kuste en masseerde haar zachtjes voor een lange tijd. Hij was enorm trots op haar. Het feit dat ze aan alles had meegedaan en hoe ze zich had gehouden. Zijn liefde voor haar bleef dus niet onveranderlijk; ze werd meer.
Toen Judith weer bij was stopte hij haar in bad en waste haar met zachte hand. Haar huid was al weer helemaal kalm en er was geen spoor terug te vinden van wat er allemaal gebeurt was. Wim had de uitgezochte kleren al klaargelegd en hielp Judith met aankleden. Hij hielp haar in haar mooie kanten body en streelde haar weer. Toen volgde haar 'gewone kleding'.
Stil en zonder het echtpaar verder nog te ontmoeten verlieten ze het huis. Wim bracht Judith terug naar huis. Ze had nog een paar uur voor dat haar man terug zou komen en kon dus in alle rust op adem komen.
Het was een onvergetelijke middag geworden.
Het was zover. Wim had er maanden naar uitgekeken, maar nu was hij dan eindelijk onderweg om Judith op te halen. Ze zouden samen een terrasje gaan pikken, even er uit, even oude koeien uit de sloot halen. Maar Wim had een tas met spullen bij zich waar zelfs een koe verbaasd naar zou hebben gekeken. Hij had plannen met Judith...
Opgewekt deed ze de deur voor hem open. Ze was oprecht blij om hem weer eens te zien. Het was ook een hele tijd geleden. De onderhuidse gevoelens waren er nog steeds, want de gebruikelijke begroetingskus bij de deur werd al snel gepassioneerder en terwijl ze voetje voor voetje naar binnenschoven duwde Wim de voordeur achter zich dicht. Eenmaal binnen werd het gekus steeds heviger, net zoals vroeger. Maar vandaag had Wim andere plannen...
Van nature was Wim een onderdanige liefdespartner. Stressvol werk en altijd haantje de voorste, leidinggevende functie: bijna een schoolvoorbeeld van de oorzaken daarvan. Sinds jaar en dag had hij gedacht dat Judith voor hem in de liefde een ideale partner zou zijn. Ze was cynisch, wist uitstekend hoe ze hem op zijn nummer moest zetten en kon daarnaast geraffineerde en prikkelende opmerkingen maken, waar hij vaak niet van terug had. Een echte dominante partner leek het.
Na jaren was hij erachter gekomen dat dat niet was wat Judith graag wilde. Bij toeval had hij haar een keer stevig vastgegrepen en daaruit was na veel vijven en zessen voortgekomen dat hij haar op zijn bed had vast gebonden. Daaropvolgend had hij haar tot grote hoogten gedreven doorslechts te strelen. Steeds intenser, maar niet over de geslachtsdelen.
Hij moest even glimlachen toen hij daar aan terug dacht. Hij had die keer enorm van Judith genoten. Uiteindelijk had hij het haar met likkenen strelen over haar intieme plekjes zoveel mogelijk naar de zin geprobeerd te maken. De jeugdliefde tussen de twee was heel wat keren op de proef gesteld tot Wim uiteindelijk trouwde met een lieve vrouw en Judith ook een vaste vriend kreeg en trouwde. Maar dat deed vandaag niet ter zake. Het wasvoor Wim meer een rekening die vereffend moest worden. Alle tijd die hij in fantasieën gestoken had, die nooit konden uitkomen (omdat Judith hem toch niet als Meesteres zou behandelen), moest worden afbetaald. De innige zoenpartij werd door Wim nog wat opgevoerd en had het verwachtte effect. Zijn rechterhand ging voorzichtig naar zijn kontzaken pakte de handboeien. Deel een ging beginnen...
Snelheid was wat Judith geen gelegenheid gaf om zich op tijd te realiseren wat er aan de hand was. Van het ene op het andere momentwaren haar handen nutteloos achter haar rug vastgemaakt. Na te hebben gecontroleerd dat ze echt niet los kon, begon ze zoete broodjes te bakken. Maar Wim was onvermurwbaar, hij dwong haar op de knieën en begon haarblouse los te knopen. Zowel de blouse als haar mooie, wit kanten, BH werden via haar armen naar de handboeien geschoven. Deze waren met een slotje met elkaar verbonden en handig bevestigde Wim een kettinkje tussen beide, waarna hij zonder veel moeite, maar vooral zonder haar loste maken, haar kleding verwijderde.
Ze mocht weer gaan staan en Wim begon haar naakte bovenlichaam te strelen en te kussen. Zijn mond was overal, dan weer op haar borsten, snel naar haar mond en uiteindelijk na lang spelen, om haar keihard geworden tepels.
Judith wist niet meer hoe ze het had. Haar liefdesleven was geweldig, maar wat hier gebeurde was een lang gekoesterde droom. Met het loshangende kettinkje maakte Wim Judith vast aan de trapleuning. Onder veel strelen en kussen begon hij haar spijkerbroeklos te knopen en tergend langzaam uit te doen. Het ingebouwde testje verliep goed: Judith stapte zelf uit de broek, zonder dat daarnaar gevraagd hoefde te worden. Ze gaf zich dus vrijwillig over.
Het was de beurt voor de benen. Wim sloeg met zijn handen, tong en lippen geen plekje over. Sokjes gingen ook uit en eindelijk volgde haar slipje dezelfde weg. Dat was ondertussen al aardig nat geworden en Wim maakte een aantal gemene opmerkingen over 'nog niet zindelijk zijn' en over 'zich niet kunnen beheersen', Judith kreeg er een aardig rood hoofd van. Maar ja, naakt en vastgeketend aan een trapleuning valt er weinig in te brengen.
Wim maakte Judith los en dwong haar de trap op te lopen. Ondertussen liet hij haar geen moment met rust. Zijn handen waren twee grote kwelgeesten, waarbij vooral haar knieholten en billen het moesten ontgelden.
Zo goed en zo kwaad als het ging kwamen ze beiden boven. Wim stuurde Judith naar de kamer waar ze haar massagetafel had staan en dwong haar op haar rug op die tafel. Met vaardige hand bond hij Judith aan de tafel vast. Haar benen aan het ene stel poten, de polsen aan het andere. Zo waren borsten goed bereikbaar en benen een beetje gespreid.
Wim liep naar beneden om zijn tas op te halen. Weer boven begon hij zijn plannen verder te volbrengen. Allereerst werd het strelen. Judith's hele lichaam werd van boven tot onder en weer terug gestreeld. Met vingertoppen, met de rug van de hand, met de tong, met een plumeau en zelfs met een veer.
Tot daar mocht Judith het visueel meemaken, want daarna werd haar een masker voor gedaan, waardoor ze niets meer kon zien. De hele tijd had Wim de borsten en de schaamstreek met rust gelaten, maar nu het wakend oog gesloten was liet hij alle hulpmiddelen de vrije loop. En nu werden alle plekjes die eerst waren overgeslagen maximaal ingehaald. Als extraatje trok Wim rubberen handschoenen aan en begon zo Judith's lichaam nog meer op te vrijen.
Maar toen werd het even gemeen. Na de borsten te hebben gemasseerd en daarna uitvoerig gelikt en gekust, nam Wim uit de tas twee tepelklemmetjes. De tepels priemden stoer en recht de lucht in. Wim controleerde of de boeien nog stevig vastzaten en zette toen de eerste klem op zijn plaats. De boeien waren echt nodig. Judith kwam bijna los van de tafel. Hoewel de pijn even erg was was het vooral de schrik.
De tweede klem volgde snel met hetzelfde resultaat. Judith zuchtte en steunde, maar dat was beter dan de gil die eerst had geklonken. Wim zag hoe de pijn langzaam dragelijker werd en gaf toen al zijn aandacht aan de vochtige plek tussen Judith's benen. Eerst nog met zijn vingers (nog steeds gehuld in rubber), maar al snel maakten die plaats voor de tong. Toen even later ook nog een vibrator in haar opgewonden poes werd geschoven, werd Judith heen en weer geslingerd tussen gevoelens van pijn in haar tepels, zalige trillingen in haar onderbuik en het onbeschrijfelijke gevoel van een tong die aan een kittelaar likt en zuigt en over, van opwinding hele dikke, lippen glijdt.
Wim merkte aan de pompende beweging van Judith's onderlichaam dat het genot aan het winnen was van de pijn. Op dat moment haalde hij de klemmen van de tepels. Daar waar eerst geen bloed had kunnen zitten leek nu wel te willen openbarsten nu het bloed weer terugkwam. De pijn was duidelijk te horen en te zien. Wim bleef echter al zijn aandacht op Judith's vochtige liefdestunnel houden. De pijn van het terugkerende bloed was intenser, maar ook veel korter en al snel eiste het genotweer alle aandacht van Judith op.
Toen Wim merkte dat ze weer onderweg was naar een orgasme, hield hij plotseling op. Dat was haast nog erger dan de pijn. De benen werden losgemaakt en Judith dacht dat ze er van af was. Niets was echter minder waar. De koorden die aan haar enkelboeien waren verbonden werden door Wim naar het hoofdeinde van de massagebank getrokken. Hierdoor werd Judith gedwongen om haar voeten in de richting van haar oren te brengen. Wim maakte de koorden zodanig vast dat zelfs haar billen een stukje loskwamen van de tafel. Dit was voor Judith een onplezierige houding, maar voor Wim was het uitzicht op haar mooie dikke lippen en haar stevige ronde billen een prachtig mooi gezicht. Het was voor Judith vast vernederend om zo wijdbeens te liggen en haar natte poes en kontgaatje zo tentoon te stellen, maar dat was dan ook de bedoeling.
Wim wilde Judith niet te lang zo laten liggen daar het voor haar rugsnel onprettig zou worden, maar hij kon toch de verleiding niet weerstaan om met zijn mond en tong beide gaatjes, die nu zo gemakkelijk bereikbaar waren, even te proberen te verwennen. Hij maakte vooral haar kontgaatje goed nat en liet toen zijn, nog steeds in rubber gehulde, pink even de binnenkant verkennen, terwijl zijn tong tussen de zalige lippen heen en weer gleed. Ook nu weer stopte Wim voor dat er een hoogtepunt kon plaatsvinden. Wim liet Judith even alleen en dat maakte haar wat onzeker. Hij kwam echter snel terug en daar startte deel drie van het plan.
Onder haar opgetilde billen werd een plastic broek voor volwassenen neergelegd. Het was een model met drukknoppen aan de voorkant, om het eventuele verschonen te vergemakkelijken. De drukknoppen waren losgemaakt. Op de plastic broek werd een broekluier voor volwassenen neergelegd. Die leek veel op een hele grote pamper. Voor alle zekerheid werden in de pamper nog een aantal papieren luiers neergelegd.
Toen liet Wim Judith's benen zakken. Judith was tot op dat moment onkundig van het feit wat er onder haar werd neergelegd, maar langzaam viel het kwartje. Met haar benen weer veilig vast aan het voeteneind van de massagebank, werd de pamper tussen haar benen door naar voren gehaald en met behulp van de plakstrips stevig aan de achterkant vast gemaakt.
Daarna werd de voorkant van de plastic broek tussen haar benen doorgetrokken en werd en de drukknoppen dicht gemaakt. Judith kreeg nu een brede leren halsband om. Aan de halsband zat een ring en aan deze ring werden haar polsboeien vastgemaakt.
Wim hielp haar omhoog en daar zat ze dan. Een prachtig mooie, volwassen meid, leren oogmasker over de ogen, haar polsen vast in haar nek, de heerlijke borsten vooruit, een dikke luier om met daaroverheen een plastic broekje en de enkels stevig vast aan de tafel. Het hoeft geen betoog dat Wim van alles wat er gebeurt was en van dit geweldig mooie plaatje, SUPER opgewonden was. Maar: dat was het ergste. Er zou deze dag niet gevreeën worden. De fantasie deelden Wim en Judith samen. Het bed was voor hun respectievelijke partners.
Wim maakte de enkels los en hielp Judith om schrijlings op de bank te gaan zitten. Uit zijn tas haalde hij twee broekspijpen van een kapotte joggingbroek. Hij deed ze om Judith's benen. Het bleek het onderste deel van de pijpen te zijn. Ze kwamen vanaf de enkel tot net boven de knie, waar ze met een stuk elastiek werden vastgemaakt.
Sokjes en schoenen werden Judith aangedaan. Om de bovenkant van de plastic broek kwam een leren riem. De gesp zat op Judith's rug en op haar buik zat door de riem heen een metalen ring. Een voor een werden haar polsboeien van haar halsband losgemaakt en aan de ring op haar buik vastgemaakt.
Wim liet Judith opstaan en leidde haar naar een grote spiegel. Daar nam hij het masker van haar ogen weg. Even moest Judith knipperen tegen het licht, maar toen zag ze zichzelf staan. Wim stond achter haar met een brede grijns en begon langzaam en zachtjes haar borsten te masseren, ondertussen zachtjes tegen haar vertellend dat ze er enorm geil uit zag en dat die broek echt nodig was, omdat ze zo nat was dat het wel leek alsof ze aan het plassen was en dat ze toch niet druppelend over straat wilde gaan.
Steeds verder gingen de opmerkingen, maar de handen bleven zachtjes masseren. Toen vond Wim het tijd om te gaan. Uit de tas haalde hij een lange, zwarte, plastic regenjas tevoorschijn. Op het eerste gezicht was er niets aan te zien. Hij hing de jas over de schouders van Judith en toen zag zij wat er mis was. Door de mouwen van de jas waren handdoeken gestoken en de mouwen verdwenen in de jaszakken, zodat het net leek of Judith met haar handen in haar zakken stond.
De waarheid drong tot haar door. Ze zou met haar polsen aan de riem vast blijven zitten en met de jas dicht naar buiten moeten. De pijpen simuleerden een volledige broek, maar ondertussen zou zij alleen maar die luier om hebben. Ze begon heftig te protesteren, maar Wim smoorde dat in de knop.
"Als je je heel rustig houdt dan zal ik de jas dichtdoen. Als je brutaal of vervelend wordt zal ik alle knoopjes losmaken en je zo de straat opsturen. Aan jou de keus". Judith koos eieren voor haar geld en hield haar mond. Wim knoopte netjes alle knoopjes dicht en toen Judith weer in de spiegel keek zag ze zichzelf keurig gekleed staan. Als ze voorzichtig zou zijn zou niemand het geheim kunnen zien.
Wim pakte alles weer in en stuurde Judith naar beneden. Terwijl zij beneden stond te wachten ging hij in haar slaapkamer op zoek naar normale kleding en en passant wat mooie lingerie voor daaronder. Hij deed ook dat alles in de tas en voegde zich bij zijn kleine slavinnetje. De dag was op weg naar de grote finale.
Wim liet Judith in de auto stappen. Hij hielp haar zodat het er allemaal heel natuurlijk uitzag, maar Judith deed het haast in haar broek (niet dat dat wat uitgemaakt zou hebben) van angst om ontdekt te worden. Ze reden richting Hoogkarspel over de provinciale weg en Wim maakte met een hand de knoopjes van de jas los, zodat Judith's volle borsten voor iedereen te zien zouden zijn. Haar hoofd leek intussen op een tomaat, zo rood, maar ze hield zich stil; niet nog erger uit willen lokken.
Wim nam de afslag Hoogkarspel en vouwde de panden van de jas weer over elkaar. Nu was alles weer netjes opgeborgen, maar Judith wist dat een rukje aan een pand voldoende zou zijn, dus ze bleef stil en doodstil zitten.
Wim stopte voor een huis en zette de motor af. Hij stapte uit en kwam naar Judith's kant. Ook zij moest uitstappen. Dat deed ze super voorzichtig, omdat de jas nog steeds los was. Toen ze buiten stond beval Wim haar om tot nader order alleen maar naar de grond te kijken.
Ze liepen naar het huis toe en Wim belde aan. Daarna schoof hij beide jaspanden opzij en liet haar zo voor de deur staan. De deur werd geopend en een mannenstem zei:
"Zo, dat ziet er leuk uit!". Judith durfde niet op te kijken. De man zei dat de zolder vrij was en Wim leidde Judith naar de trap en daar vandaan naar boven. Hij opende een deur en liet Judith binnen gaan. Ze mocht weer opkijken en zag een kamer vol met zwarte leren attributen, stoelen, een tafel en een groot zwart bed met metalen ringen aan de kanten.
De jas werd afgedaan. Wim leidde Judith nu naar het bed. Hij ging er zelf op zitten en dwong Judith over zijn knieën.
"Je eerste straf is voor het feit dat ik me altijd in jou vergist heb", zei Wim. Hij hield Judith stevig vast en begon met de vlakke hand op het zitvlak te slaan. Judith's zalige kont werd echter nog goed beschermd door de luier en de plastic broek. Het klonk in ieder geval leuk en Judith had absoluut nog zo'n pak billekoek tegoed.
Na ongeveer 50 slagen hield Wim op. Judith moest gaan staan en ze moest Wim volgen naar een X-vormig kruis aan de muur. Judith werd met haar gezicht naar de muur tegen het andreaskruis aan gezet. Haar polsen werden van haar riem losgemaakt en elk schuin naar boven vastgezet aan ringen die aan het kruis zaten. Een voor een moest ze haar voeten naar achteren optillen zodat Wim haar schoen, sok en de joggingpijp eraf kon halen. Daarna werden ook haar voeten aanringen vastgezet. Zo stond Judith in haar pisbroek als een menselijke X tegen de muur.
Wim kwam vlak achter haar staan en maakte de leren riem los. Zijn handen streelden Judith's rug en benen. Grof voelde zijn hand in de luier om te controleren of deze nog droog was. Maar ze was alleen nat van opwinding.
"Zo, toch al wel zindelijk?", vroeg Wim. Op het moment dat Judith wilde antwoorden werd er een balletje in haar mond gestopt. Aan het balletje van rubber zaten een aantal riempjes, waarmee Wim het vakkundig en snel om Judith's hoofd vastzette.
De plastic broek werd losgemaakt en ook de dikker gemaakte Pamper werd afgedaan. Nu was Judith weer bijna helemaal naakt.
Wim pakte van een rek een rubberen kwastjeszweep. Een handvat met meerdere stroken rubber, waar aan aan het einde kleine kwastjes zaten. Hiermee begon hij Judith zachtjes te slaan. Met onregelmatige tussenpozen kwamen de stroken en kwastjes op haar rug en benen. Langzaam werd haar huid roder. Commentaar werd niet gehoord, alleen een zacht gekreun kwam via de bal naar buiten.
Toen de achterkant warm en rood genoeg was werd Judith omgedraaid. Wim nam bewust geen zwaardere zweep omdat het voor Judith de eerste keer was en ze niet met een kapotte huid of stukgeslagen fantasie naar huis moest. Toen Judith weer vast stond werd haar een oogmasker voorgedaan, want haar ogen stonden weer veel te brutaal.
Ook de voorkant werd nu uitvoerig bewerkt, waarbij slaan werd afgewisseld met masseren van borsten en liefdesgrotje, waar uiteindelijk ook Wim's tong aan te pas kwam.
Het einde naderde. De dag was vol van spanning en opwinding geweest. Het was tijd om Judith naar het echte hoogtepunt te brengen. Ze werd van het kruis losgemaakt en haar polsen werden aan twee ringen in het plafond vastgezet. Tussen haar benen werd een statief neergezet met een uitschuifbare stang. Op de stang monteerde Wim een supervibrator en smeerde deze in met veel glijmiddel. De vibrator had een dikke penisvorm, met een klein dun staafje voor in het kontgaatje en een rubberborsteltje om de clitoris te laten trillen. Elk van de onderdelen was met een afstandsbediening te regelen. Het statief was gemonteerd op een plaat hout, waaraan haar enkels werden vastgemaakt, zodanig dat ze weer wijdbeens stond.
De stang werd uitgeschoven en de vibrator werd in Judith's natte poes geduwd. Tegelijk verdween het dunne staafje in haar kontgaatje. Wim schakelde de vibrator aan en even later ook het staafje. Langzaam voerde hij van beiden de snelheid op. Tenslotte schakelde hij ook de clitorisstreler in.
Op dat moment liet hij de eigenaar van het huis met zijn vrouw binnen en met z'n drieën begonnen ze Judith over haar hele lijf te zoenen, likken en strelen. Drie paar handen lieten geen plekje onberoerd en Judith schokte in haar boeien. In haar oor fluisterde Wim:
"Laat alles maar gaan. Het is goed". Op een onbeschrijfelijk mooie en lekkere manier kwam Judith klaar.
Met z'n drieën maakten ze haar los en tilden ze haar naar het bed. Wim bleef alleen met haar achter. Hij gaf haar wat te drinken met een rietje en streelde, kuste en masseerde haar zachtjes voor een lange tijd. Hij was enorm trots op haar. Het feit dat ze aan alles had meegedaan en hoe ze zich had gehouden. Zijn liefde voor haar bleef dus niet onveranderlijk; ze werd meer.
Toen Judith weer bij was stopte hij haar in bad en waste haar met zachte hand. Haar huid was al weer helemaal kalm en er was geen spoor terug te vinden van wat er allemaal gebeurt was. Wim had de uitgezochte kleren al klaargelegd en hielp Judith met aankleden. Hij hielp haar in haar mooie kanten body en streelde haar weer. Toen volgde haar 'gewone kleding'.
Stil en zonder het echtpaar verder nog te ontmoeten verlieten ze het huis. Wim bracht Judith terug naar huis. Ze had nog een paar uur voor dat haar man terug zou komen en kon dus in alle rust op adem komen.
Het was een onvergetelijke middag geworden.
