Nikki2000V
Toplid
Hoofdstuk 4: Het plan
Het was maandagochtend. Kim werd wakker met een volle blaas. “Snel naar de wc” dacht ze. Ze stond op en liep naar de wc. Daar deed ze haar pyjama en luierbroekje naar beneden. “Pfoe, net op tijd.” Ze deed haar luierbroekje weer omhoog en liep terug naar haar kamer. Nu ze een luierbroekje naar school moest dragen maakte Kim zich wel een beetje zorgen. Zou het opvallen als ze over straat liep met een luierbroekje? Ze trok haar pyjamashirt uit en deed een bh aan. Als eerste keek ze naar haar broeken. “De meeste zijn best wel strak” dacht ze. “Iedereen gaat mijn luierbroekjes zien…” Ze pakte één van haar broeken en trok deze aan. Ze bekeek zichzelf in de spiegel. Zelf kon ze eigenlijk niets zien van het broekje. Ze liep naar Mirte haar kamer toe. “Mirte? Kan je zien dat ik een luierbroekje om heb?” vroeg Kim aan Mirte. “Laat me eens zien.” Mirte bekeek haar zusje eens goed. “Ik kan er niks van zien.” “Echt niet?” vroeg Kim verbaasd. “Nee hoor, niks te zien” zei Mirte. “Gelukkig” zei Kim. Ze liep terug naar haar kamer. Ze pakte een bijpassend shirtje en deed deze aan. Nog één keer keek ze in de spiegel. Ze kon echt niks zien van haar luierbroekje.
Tijdens het ontbijten appte ze met Tom.
“Goedemorgen schatje.”
“Goedemorgen lieverd.”
“Heb je een beetje zin in school?” appte Tom.
“Totaaaaal niet. Ik moet heel de week een luierbroekje om…”
“Je overleeft het vast wel! Je kan het!”
“Dat is erg lief, maar ik had het liever anders.”
“Het komt vast goed!”
“Ik ben gewoon bang dat iemand het door gaat hebben.”
“Vast niet. Laat je weten hoe het gaat deze week?”
“Tuurlijk!”
“Wat ben je toch ook een lieve schat” appte Tom
“Jij dan!”
Kim deed haar telefoon in haar kontzak en stond op. Haar ontbijt was inmiddels op en ze moest nog wat dingetjes voor school pakken van boven.
Eenmaal boven aangekomen begon ze met het inpakken van haar tas. “Kim, vergeet je niet om een extra broekje mee te nemen naar school?” riep haar moeder van beneden. “Nee mam, komt goed” schreeuwde ze terug. Ze pakte een extra luierbroekje. “Dat vergeet ik zeker niet.” Kim rolde met haar ogen. Snel pakte ze nog een slipje uit haar kast en deed deze in haar tas. Kim had gisteravond namelijk een plannetje bedacht waardoor haar luiers zo min mogelijk op zouden vallen. Als ze op school aan zou komen zou ze het luierbroekje uit doen. Ze zou dan een onderbroek van thuis meenemen en deze aan doen. Voordat ze naar huis ging draaide ze het om. Dan deed ze haar onderbroek weer uit en haar luierbroekje weer aan. Op deze manier zou niemand op school het kunnen zien en werd haar moeder niet boos. Ze liep weer naar beneden en spong op de fiets.
Tijdens het fietsen bleef ze het luierbroekje maar voelen. Het voelde raar in vergelijking met haar normale ondergoed. Nu wist ze het zeker. Als ze straks op school was zou ze het luierbroekje gelijk uit doen. Tijdens het fietsen kwam ze Rick, zoals bijna gewoonlijk, tegen. “Hey Kim, hoe was je weekend?” vroeg hij. “Prima hoor, die van jou?” “Ja goed. Ik heb dit weekend een motor gekocht!” zei Rick enthousiast. “Dat is erg leuk.” “Zeker, misschien kunnen we ooit eens een ritje maken?” “Ja wie weet.” Rick vertelde in geuren en kleuren over zijn nieuwe aanwinst. Na nog even gepraat te hebben over het weekend kwamen de twee aan op school. Ze stapte van hun fietsen en zette deze in het fietsenhok. Kim probeerde een beetje achter Rick te lopen zodat hij geen zicht zou hebben op haar billen. Niet dat Rick daar altijd naar keek, maar ze nam geen enkel risico. “Ik moet nog even naar de wc voordat de les begin” loog Kim toen ze binnen waren. “Oke is goed, tot zo” zei Rick. Eenmaal op de wc aangekomen deed ze haar broek uit. Ook haar luierbroekje deed ze uit en deze stopte ze in de tas. Ze pakte uit haar tas een slipje en deed deze en haar broek weer aan. “Nu kan ik tenminste normaal rond lopen” dacht ze. Daarna liep ze naar het lokaal. Ze zocht een plaatsje bij Rick en Anneleen. “Ik dacht al waar ben je” zei Anneleen. “Ik moest nog even naar de wc.” “Verassend” grapte Anneleen. Toen begon de les.
Desondanks dat het een lange schooldag was, ging het erg goed. Kim was tussendoor steeds op tijd naar de wc geweest en de lessen van vandaag waren ook prima te doen. Toen de laatste les voorbij was liep ze met Rick en Anneleen het lokaal uit. “Pfoe, blij dat we naar huis mogen” zei Anneleen. “Echt wel. Ik ga vanavond niks kunnen doen, zo gaar ben ik” zei Rick. Bij Kim viel dat eigenlijk nog wel mee. Al kon het ook komen omdat ze een beetje zenuwachtig was. Ze zou zo weer een luierbroekje aan doen. Rick en Anneleen liepen richting de uitgang van het schoolgebouw. “Ik kom er zo aan. Ik moet nog even naar de wc” zei Kim. “Dat is goed, we wachten wel even bij de fietsen op je” zei Anneleen. Kim liep de wc binnen. Ze luisterde even goed of er niemand in de hokjes was. Het viel haar vanochtend op dat het luierbroekje best wel voor wat geluid zorgde. Bij het aan en uit doen zou ze dus wel voorzichtig moeten doen als er iemand op de wc zat. Ze hoorde niks en ging een hokje binnen. Ze deed haar broek uit en paste haar grote wisseltruc toe. Ze trok voor het idee de wc ook maar gewoon door. Mocht iemand het horen leek het in ieder geval alsof ze gewoon geweest was. Daarna liep ze naar buiten.
Rick en Anneleen stonden bij het fietsenhok al te wachten. “Dan hou ik dat ritje zeker van je te goed” hoorde ze Anneleen nog zeggen tegen Rick. Kim pakte haar fiets en keek Rick aan. “Zullen we maar naar huis?” “Zeker” zei Rick. Ze zeiden gedag tegen Anneleen en fietsen samen richting huis. Kim voelde gelijk weer het verschil tussen haar ondergoed en het luierbroekje. Ze wiebelde een beetje op haar zadel in de hoop om het luierbroekje zo min mogelijk te voelen. “Lukt het?” lachte Rick. Kim had zelf niet doorgehad hoe raar het er uit gezien moest hebben. “Ja hoor, mijn zadel voelt gewoon raar.” “Hoe bedoel je?” lachte Rick. “Het zit gewoon raar.” “Kim, soms ben je echt raar.” “Jij dan!” zei Kim terwijl ze haar tong uit stak. Na een tijdje fietsen nam Rick afscheid en fietste ze het laatste stukje alleen. Niet veel later was ze thuis.
Ze zette haar fiets weg en liep naar binnen. “Hoe ging het op school vandaag?” vroeg haar moeder gelijk. “Goed hoor, het was vooral een lange dag.” Kim pakte een glas uit de kast en schonk wat cola in. “En hoe ging het met je luierbroekje?” “Ook goed. Ik heb hem niet hoeven gebruiken.” “Dat is erg goed! Laat maar eens zien.” Het duurde even voordat Kim het begreep. “Wat zei ze nou?” dacht Kim. Haar moeder kreeg in de gaten dat Kim het niet helemaal begreep. “Laat het broekje maar even zien.” “Moet dat echt?” “Ik wil het voor de zekerheid toch even checken.” Met tegenzin opende Kim haar broek en deed deze een beetje naar beneden. Haar moeder bekeek het broekje eens goed. “Topper.” Doe je broek maar weer omhoog” zei ze. Kim deed snel haar broek omhoog en ging op de bank zitten.
Ze pakte haar telefoon en zag dat Tom al geappt had.
“Hoe ging het vandaag?”
“Goed hoor. Ben vooral moe door school nu.”
“Dat zal wel, je had ook best een lange dag. Ik was gelukkig vroeg klaar” zei Tom.
“Ja, jij wel.”
“Niet jaloers worden hoor haha.”
“Hmmm, dat valt gelukkig nog mee haha.”
“Gelukkig.”
“Hoe ging het met je luierbroekje vandaag?”
“Ehmm, ik was doodsbang dat iemand het zou merken.”
“Maar dat was niet zo toch?”
“Nee, gelukkig niet haha”
Kim merkte dat ze zelf een beetje zenuwachtig werd van het gesprek. Ze vond het niet leuk om te moeten liegen tegen Tom. Het voelde verkeerd, maar ze wilde ook niet laten merken dat ze de regels overtrad. Ze besloot afleiding te zoeken en pakte haar laptop. Ze bekeek op youtube verschillende filmpjes, maar echt binnen kwam het allemaal niet. Haar gedachten waren gewoon een beetje veel. Ze wilde Tom appen, maar toch ook weer niet. Ze besloot om Anneleen te appen. Die wist er misschien wel raad mee.
“Hey hey”
“Hey”
“Heb je even tijd?”
“Dat klinkt serieus?” zei Anneleen.
“Dat is het ook wel een beetje.”
“Wat is er dan?”
“Nou ik wil Tom eigenlijk iets vertellen maar weet niet zo goed hoe…”
“Dat klinkt wel lastig. Waarom wil je het niet vertellen?”
“Nou ik schaam me er voor denk ik?”
“Wil je vertellen wat er is?” vroeg Anneleen.
“Nee, sorry” type Kim snel. De gedachten dat ze Anneleen moest vertellen dat ze luierbroekjes moest dragen ging haar te ver. Gelukkig vond Anneleen het niet erg.
“Dat is oke” verscheen er op Kim haar scherm.
“Gelukkig”
“Ik zou gewoon doen waar jij je goed bij voelt. Als je het niet wilt vertellen is dat ook oke toch?”
“Ja, denk ik?” antwoordde Kim.
“Ja tuurlijk wel. Dat moet Tom ook kunnen begrijpen!”
“Ja, het is meer van: Wat moet je doen als je iets niet aan je vriendje durft te vertellen?”
“Je kan het er met hem over proberen te hebben?” stelde Anneleen voor.
“Ja misschien wel…”
Kim dacht er nog maar eens over na. Het was nog altijd iets wat ze niet zo graag wilde zeggen. Ook al voelde dat ook verkeerd.
De rest van de avond probeerde ze afleiding te zoeken. Na het avond eten was ze nog even een aflevering van haar serie gaan kijken. Daarna speelde ze een spelletje met Mirte en haar moeder. Tegen de tijd dat het spelletje af was gelopen was het al tijd om te gaan slapen. Kim was bezig met omkleden toen haar moeder bij haar boven kwam. “Heb je nog een nieuw broekje nodig voor het slapen gaan?” vroeg ze. “Nee hoor, deze is nog droog” zei Kim nuchter. “Mooi zo!” “Ik kan echt wel droog blijven hoor. Je hoeft me niet te controleren.” “Ik houd je gewoon even in de gaten” lachte haar moeder. “Het zal wel” dacht Kim. Ze trok haar pyjama aan en ging naar bed.
De volgende ochtend werd Kim wakker met een raar gevoel. Ze voelde zich op en leeg. De gedachten van liegen tegen Tom spookte nog altijd door haar hoofd. Het voelde gewoon verkeerd. Dat ze het voor haar moeder verborg vond ze een minder groot probleem. Zo zou ze snel van de broekjes af zijn. Ze stapte uit bed en zocht alvast wat kleren uit die ze vandaag zou dragen. Ze pakte een grijze spijkerbroek en een zwart shirtje. “Lekker somber” dacht ze bij zichzelf. Zo voelde ze zich ook. Het paste op dit moment veel beter bij haar dan haar fleurige pyjama. Haar roze met witte pyjama paste erg goed bij haar luierbroekjes tot Kim haar ergernis. Het luierbroekje was ook goed te zien onder haar broekje. Als ze een logeerpartijtje zou hebben zou ze daar ook nog iets op moeten verzinnen. Ze deed haar pyjama uit en deed haar kleren aan. Daarna pakte ze haar tas en liep ze naar beneden.
“Goedemorgen” zei haar moeder. “Morgen” antwoordde Kim. “Lekker geslapen?” “Niet zo eigenlijk” zei Kim. “Heb je geplast?” “Mam, ik heb gewoon niet lekker geslapen. Dat betekend niet dat ik gelijk ook geplast heb hoor.” Haar moeder ging er maar niet op in. Wel controleerde ze Kim nog even voordat ze vertrok naar school. Dit tot Kim haar grote irritatie. De ochtend werd er niet gezelliger op. Kim pakte snel haar spullen en stapte op de fiets.
Op het schoolplein stond Anneleen zoals gewoonlijk al te wachten. “Heb je gister nog met Tom gepraat?” vroeg ze bezorgd. “Nee, heb het hem niet kunnen vertellen.” “Dat is niet erg, je moet vooral doen wat voor jou goed voelt.” “Dat doe ik zeker” zei Kim. Samen liepen ze naar de ingang. “Ik moet nog even naar de wc” zei Kim. “Ik ga mee, ik moet ook” zei Anneleen. Kim liep samen met Anneleen de wc binnen. Toen ze eenmaal in een hokje zat probeerde ze zo stil mogelijk te zijn. Het zou een afgang zijn als Anneleen haar luierbroekje zou horen. Kim deed langzaam haar broek omlaag. Terwijl ze dit heel voorzichtig klonk er toch geluid van het luierbroekje en haar broek die contact hadden. Ze stopte even. Ze was erg bang dat Anneleen het gehoord had. Langzaam deed ze haar broek nog ietsjes verder omlaag. Weer hoorde ze het geluid van haar broekje. “Waarom moeten dingen altijd zoveel geluid maken als je het stiekem doet” dacht Kim. Ze besloot om niet verder te gaan tot dat Anneleen klaar was op de wc. Even later werd de wc doorgetrokken en hoorde ze de deur open en dicht gaan. Anneleen was dus naar het lokaal vertrokken. Ze verwisselde snel haar luierbroekje met een slipje en liep de wc uit. Anneleen was inderdaad al naar het lokaal. Niemand had haar ontdekt. Ze liep ook naar het lokaal toe.
“Jij was lang bezig” zei Anneleen toen Kim eenmaal binnen was. Kim werd rood. “Ze zal toch niks gemerkt hebben” dacht Kim. “Euhmm ja sorry…” “Haha geeft niks” lachte Anneleen. Gelukkig voor Kim begon de les waardoor Anneleen geen extra vragen kon stellen. De les zelf was erg interessant. Kim was erg druk bezig met het maken van aantekeningen. De rest van de dag was er op school ook niet veel aan de hand. De lessen waren prima te volgen en tussendoor ging Kim voor de zekerheid nog even naar de wc. Ze kon maar beter geen risico nemen. Zeker niet als ze geen luierbroekje om had. Ze wist bijna zeker dat het dan thuis van kwaad tot erger zou gaan. Een natte broek kon ze niet verbergen. In tegenstelling tot haar luierbroekjes op school. Na de laatste les deed Kim hetzelfde trucje als de dag ervoor. Ze ging naar de wc en verwisselde haar slipje voor een luierbroekje. Anneleen hoefde gelukkig niet naar de wc, dat scheelde haar weer een zorg.
In de dagen erna bleef Kim dezelfde strategie gebruiken. Telkens als ze op school kwam deed ze het luierbroekje uit en als ze naar huis ging deed ze hem weer aan. Het had wel tot reacties gezorgd bij Rick en Anneleen. “Ik zie een patroon” had Anneleen lachend gezegd. Dit had zeker tot wat schrik gezorgd bij Kim. Maar ze hoorde er verder gelukkig niks meer over. Anneleen was verder ook niet tegelijk naar de wc gegaan. Dus ze zou het ook niet kunnen weten.
Kim was ‘s ochtends wel één keer nat wakker geworden. Maar ook dit wist ze te verbergen. Ze deed het natte luierbroekje in haar schooltas. Deze nam ze mee en gooide het onderweg naar school weg bij een prullenbak vlak bij de bushalte. Zo zou niemand wat door kunnen hebben. Thuis was ze overdag altijd droog gebleven. “Zie je wel. Ik heb die luierbroekjes helemaal niet nodig” dacht Kim. Thuis was de, volgens Kim kinderachtige, routine inmiddels wel duidelijk. Iedere ochtend werd haar luierbroekje gecontroleerd. Als ze uit school kwam gebeurde dat voor de tweede keer. Vlak voordat ze zou gaan slapen volgde er een derde check. Maar in de tijd daar tussen zou Kim kunnen gaan en staan waar ze wilde. Sinds het, op één ongelukje na, allemaal erg goed was gegaan kreeg Kim een nieuw idee. Als ze telkens vlak voor de controles een luierbroekje aan zou doen was er niks aan de hand. Dan zou ze thuis ook gewoon zonder luierbroekje kunnen rondlopen. Onder haar kleding was het ook niet te zien. Alleen als ze haar pyjama aan had kon je het luierbroekje zien. Ze besloot het eens uit te proberen.
Vrijdagmiddag kwam Kim uit school. Op school had ze zonder problemen weer zonder broekje gelopen. Toen ze thuis kwam was het gelijk tijd voor een check of ze nog wel droog was. Ze liet keurig een droog en schoon luierbroekje zien. Kim kon daarna verder met de orde van de dag. In dit geval was dat het uit proberen van het tweede deel van haar plannetje. Ze ging naar haar kamer en deed haar luierbroekje uit. Ze keek in de lade waar haar slipjes lagen. “Als mama maar niet in de la kijkt” dacht Kim. Dan kan haar moeder het rekensommetje zo maken. Ze trok een nieuw slipje aan en deed het luierbroekje voor nu maar even in haar tas. In haar tas was inmiddels ook een grote prop ontstaan aan vuile slipjes. De slipjes die ze mee had genomen naar school had ze nog niet kunnen wassen. “Dat is een probleem voor later” dacht ze bij zichzelf. Ze deed haar broek weer omhoog en begon aan haar huiswerk.
Ze begon met het maken van Engels. Na een tijdje was ze er eigenlijk wel klaar mee. De rest zou ze vanavond nog wel doen. Ze zette een serie aan op haar laptop en pakte haar telefoon. “Even wat ontspanning.” Niet veel later kwam Mirte binnen. “Hey Kim, zullen we wat lekkers bakken?” “Waar zat je aan te denken?” “Ik dacht aan een rainbow cake” zei Mirte met een brede glimlach. “Dat lijkt me erg leuk en lekker!” “We hebben alles in huis, ik kom net terug van de winkels.” “Zet de spullen alvast maar klaar dan kom ik er zo aan,” zei Kim. Mirte liep naar beneden en zette de spullen klaar. Kim deed haar laptop dicht en dacht even na. Zou ze zonder luierbroekje naar beneden gaan? Of toch voor de zekerheid eentje omdoen? Ze wist ook niet of haar moeder het op zou vallen. Ze besloot om toch voor de zekerheid weer een luierbroekje aan te trekken. Als ze de hele tijd in het zicht van haar moeder zou lopen vond ze het risico te groot. Ze verwisselde weer van ondergoed en liep naar beneden.
Kim kwam de kamer binnen en liep naar de keuken. Mirte was al druk bezig met het lezen van de verpakking. “Dit recept wordt in zes delen gebakken,” las ze hardop voor. “Per kleur bak je het biscuitbeslag.” “Dat klinkt niet heel ingewikkeld” zei Kim. Mirte pakte een grote kom en met het maken van het beslag. Kim assisteerde haar door dingen klaar te maken en toe te voegen, zoals suiker en het eimengsel. Toen er een beslag gemaakt verdeelde Mirte het in zes gelijke stukken. Ook konden de meiden het niet laten om even een stukje beslag te proeven. Vervolgens voegde ze aan elk beslag een verschillende kleur toe. “Op hoeveel graden moet de oven?” vroeg Kim terwijl ze bezig waren met het toevoegen van de kleuren. “170 °C.” “Dan zal ik die alvast aanzetten.” “Dat is goed dan kan de eerste laag zo al gebakken worden.” “Moet het eigenlijk één voor één of kunnen er ook twee kleuren tegelijk in?” “Dat staat op de verpakking als het goed is” zei Mirte. Kim pakte de verpakking. “Bak iedere kleur afzonderlijk één voor één in een spring- of taartvorm in ca. 25 minuten gaar. Of bak er twee per keer als je meer dezelfde springvormen hebt” las ze voor. “Dan doen we lekker twee tegelijk, dan is die eerder klaar” zei Mirte lachend.
Per twee werden de kleuren de oven in geschoven. “Ruimen jullie de spullen wel een beetje netjes op zo” zei moeder vanuit de woonkamer. De keuken was wel een beetje rommelig geworden. De spullen lagen over het hele aanrecht verspreid. Dat niet alleen, je kon duidelijk zien waar ze hun handen aan had af geveegd. “Doe jullie broeken straks maar in de was” zei moeder tegen Mirte en Kim. Ze begonnen met het opruimen van de spullen die ze niet meer zouden gebruiken. Nadat alle lagen van de taart gebakken waren volgde de laatste stappen van het recept. Per laag werd er een laag botercrème aangebracht. Ze begonnen met paars en al snel volgde de blauwe, groene, gele, oranje en rode laag. Toen alle lagen stonden zette ze de taart in de koelkast om op te stijven. “Hoelang moet die daar blijven?” vroeg Kim. “Een uurtje of 2 stond er op de verpakking” zei Mirte. “Mooi zo” zei moeder, “dan mogen jullie de broeken in de was doen en kan ik zo beginnen met het eten koken.” Beide meiden gingen naar boven en deden hun broeken in de was. Kim besloot zich tot het eten op te sluiten op haar kamer. Dan kon ze in ieder geval even zonder luierbroekje en zonder zorgen zitten.
“Eten!” werd er niet veel later van beneden geschreeuwd. Kim zat net midden in haar serie. Ze pauzeerde de serie en liep naar beneden. Ze ging zitten aan tafel en begon met eten. Mirte vertelde een interessant verhaal over wat ze meegemaakt had met een vriendin bij de dierentuin. “Kim, ben je nog droog?” vroeg moeder ineens. Het schoot Kim binnen dat ze zonder luierbroekje aan tafel zat. “Ja” antwoordde ze snel. Ze was op de automatische piloot naar beneden gegaan en had er totaal niet meer aan gedacht. Gelukkig vroeg haar moeder er verder tijdens het eten ook niet naar. Kim was heel even bang dat ze gecheckt zou worden. Maar inmiddels was daar wel een vaste routine in te vinden. Kim besloot dan ook te doen alsof er niks aan de hand was. “Mogen we zo taart als toetje?” “Ik denk niet dat dat een goed idee is,” zei moeder. “Later vanavond mag je gerust een stukje nemen.”
De rest van de avond bleef Kim beneden zitten. Zo zonder luierbroekje vond ze ergens wel spannend, maar als niemand wat zou zien of vragen was er geen paniek. Ze speelde ondertussen een spelletje met Mirte en na een tijdje wilde beide meiden de taart wel eens proberen. De taart was erg goed gelukt en als je hem open sneed kon je alle laagjes goed zien. Vol trots stuurde ze een foto naar Tom via whatsapp.
“Kijk eens hoe mooi.”
“Oeh, en lekker.”
“Hahah dat ook” antwoorde Kim.
“Daar wil ik ook wel van haha”
“Kom maar snel hier heen dan”
“Ik kan volgend weekend wel langs komen?”
“Dat lijkt me heel erg leuk!” reageerde Kim terug. Snel vroeg ze even aan haar moeder of het goed was.
“Mij ook! En dan kunnen we elkaar ook weer zien. Ik mis je wel een beetje” zei Tom.
“Ik jou ook…”
“Komt goed schatje, volgend weekend!”
“Jaaa!”
“Hoe gaat het eigenlijk met je luierbroekjes?”
“Alleen dit weekend nog en dan hoef ik de broekjes niet meer aan!” appte Kim vrolijk terug. Haar zorgen van eerder deze week waren als sneeuw voor de zon verdwenen.
“Wat goed van jou!”
“Ja, ik ben erg blij”
“Ik ben trots op je!”
“Hihi yes!”
Kim en Tom praatte samen via whatsapp nog door tot het tijd was om naar bed te gaan. Kim legde haar telefoon aan de lader en maakte zich klaar om te gaan slapen. Ze pakte een luierbroekje uit het pak en sloop de badkamer in. Snel deed ze deze om en ze begon met het poetsen van haar tanden. Niet veel later kwam ook haar moeder in de badkamer. “Ga zo alvast maar liggen Kim, dan controleer ik je zo even.” “Dat is goed” zei Kim. Ze liep naar haar kamer en ging liggen. “Precies volgens plan” dacht ze. Haar moeder haalde eerst nog even de vieze broeken uit de was en stopte deze in de wasmachine. Daarna controleerde ze Kim. Die kon natuurlijk een droog luierbroekje laten zien. “Weer droog, goed bezig lieverd” zei haar moeder terwijl ze aan Kim haar broekje voelde. “Ik kan het wel hoor.” “Dit weekend volhouden en dan hoef je ze niet meer om. Slaaplekker!” Haar moeder liep de kamer uit. “Mooi zo” dacht Kim. Met een vrolijke glimlach viel ze niet veel later in slaap.
De volgende ochtend werd Kim laat wakker. Ze had lekker uitgeslapen. Ze pakte haar telefoon van het nachtkastje en beantwoordde haar whatsappjes. Veel zin om uit haar bed te komen had ze nog niet. Haar bed was nog lekker warm. Even voelde ze aan haar luierbroekje, maar deze was gelukkig nog droog. Vandaag zou ze een lekker rustig dagje hebben. “Ik kan vandaag lekker zonder luierbroekje gaan” dacht Kim. “Maar eerst nog even liggen.” Veel zin om haar luierbroekje direct uit te doen had ze niet. Ze lag nu echt nog heel lekker en dat wilde ze niet verpesten door veel te bewegen. “Goedemorgen slaapkop” klonk het vanuit de deuropening. “Goedemorgen mam.” “Lekker geslapen?” “Ja heerlijk.” “Mooi zo, is je luierbroekje nog droog?” “Jaa.” “Mag ik nog even voelen?” “Mam dat hoeft echt niet hoor. Ik lig ook nog veel te lekker.” “Nou vooruit, ik geloof je,” zei haar moeder. “Thanks.” Kim haar moeder liep naar beneden en Kim pakte haar telefoon er weer bij. Na een poosje te hebben gelegen en op haar telefoon te hebben gekeken was het toch tijd om uit bed te gaan. Ze stapte uit bed en rekte zich even uit. Daarna pakte ze een setje kleding en liep naar de badkamer. Na even gedoucht te hebben kleedde ze zich weer aan. Alleen dit keer deed ze geen luierbroekje aan. Door gisteravond niet betrapt te zijn geweest durfde Kim het wel aan om vandaag zonder luierbroekje te lopen.
De ochtend was al snel voorbij. Kim haar ontbijt was tegelijkertijd ook haar lunch. Ze had ook best wel trek en nam ook een broodje meer. Daarna was Kim weer naar haar kamer gegaan. Ze was bezig met het scrollen op haar Instagram. Ook had ze muziek op staan airpods. Rond een uurtje of twee stond haar moeder in haar kamer. “Kim? Ga je mee naar de winkels?” Doordat Kim haar muziek op had staan had ze haar moeder niet binnen horen komen. “Ehmm, liever niet. Moet dat?” “Ja, je hebt nog wat nieuwe kleren nodig.” “Kan dat niet een andere keer?” vroeg Kim. “Volgende week komt Tom dus dan kunnen we niet samen gaan en de week daarop moet ik weg. Dus nee het kan niet een andere keer.” “Oke, ik kom er zo aan.” “Een beetje tempo graag, want we staan op tijd. Mirte moet straks de auto nog mee.” “Oke oke, ik kom al.” Kim deed haar airpods uit en deed deze in het doosje. “Daar gaat me luie dagje” dacht Kim. Normaal gesproken vond ze shoppen helemaal geweldig, maar op deze manier niet echt.
Ze liep naar beneden en deed haar schoenen aan. Veel meer tijd had ze niet, want haar moeder zat al bijna klaar in de auto. “Waarom moet het ook zo gehaast” dacht Kim bij zichzelf. Ze liep naar de auto en stapte in. “Hoe laat moet Mirte weg dan?” vroeg Kim. “Rond half 5 wilde ze weg, dus we hebben twee uur de tijd.” Kim pakte haar telefoon en begon alvast op internet te kijken naar kleding. Als ze toch maar twee uur hadden wilde ze in ieder geval gericht kunnen zoeken. Ze zag een paar leuke topjes voorbij komen. Ook viel haar oog op een leuk rokje en een broek. Opeens begonnen er zenuwen te komen bij Kim. Ze moest plassen en ze had geen luierbroekje om…
Het was maandagochtend. Kim werd wakker met een volle blaas. “Snel naar de wc” dacht ze. Ze stond op en liep naar de wc. Daar deed ze haar pyjama en luierbroekje naar beneden. “Pfoe, net op tijd.” Ze deed haar luierbroekje weer omhoog en liep terug naar haar kamer. Nu ze een luierbroekje naar school moest dragen maakte Kim zich wel een beetje zorgen. Zou het opvallen als ze over straat liep met een luierbroekje? Ze trok haar pyjamashirt uit en deed een bh aan. Als eerste keek ze naar haar broeken. “De meeste zijn best wel strak” dacht ze. “Iedereen gaat mijn luierbroekjes zien…” Ze pakte één van haar broeken en trok deze aan. Ze bekeek zichzelf in de spiegel. Zelf kon ze eigenlijk niets zien van het broekje. Ze liep naar Mirte haar kamer toe. “Mirte? Kan je zien dat ik een luierbroekje om heb?” vroeg Kim aan Mirte. “Laat me eens zien.” Mirte bekeek haar zusje eens goed. “Ik kan er niks van zien.” “Echt niet?” vroeg Kim verbaasd. “Nee hoor, niks te zien” zei Mirte. “Gelukkig” zei Kim. Ze liep terug naar haar kamer. Ze pakte een bijpassend shirtje en deed deze aan. Nog één keer keek ze in de spiegel. Ze kon echt niks zien van haar luierbroekje.
Tijdens het ontbijten appte ze met Tom.
“Goedemorgen schatje.”
“Goedemorgen lieverd.”
“Heb je een beetje zin in school?” appte Tom.
“Totaaaaal niet. Ik moet heel de week een luierbroekje om…”
“Je overleeft het vast wel! Je kan het!”
“Dat is erg lief, maar ik had het liever anders.”
“Het komt vast goed!”
“Ik ben gewoon bang dat iemand het door gaat hebben.”
“Vast niet. Laat je weten hoe het gaat deze week?”
“Tuurlijk!”
“Wat ben je toch ook een lieve schat” appte Tom
“Jij dan!”
Kim deed haar telefoon in haar kontzak en stond op. Haar ontbijt was inmiddels op en ze moest nog wat dingetjes voor school pakken van boven.
Eenmaal boven aangekomen begon ze met het inpakken van haar tas. “Kim, vergeet je niet om een extra broekje mee te nemen naar school?” riep haar moeder van beneden. “Nee mam, komt goed” schreeuwde ze terug. Ze pakte een extra luierbroekje. “Dat vergeet ik zeker niet.” Kim rolde met haar ogen. Snel pakte ze nog een slipje uit haar kast en deed deze in haar tas. Kim had gisteravond namelijk een plannetje bedacht waardoor haar luiers zo min mogelijk op zouden vallen. Als ze op school aan zou komen zou ze het luierbroekje uit doen. Ze zou dan een onderbroek van thuis meenemen en deze aan doen. Voordat ze naar huis ging draaide ze het om. Dan deed ze haar onderbroek weer uit en haar luierbroekje weer aan. Op deze manier zou niemand op school het kunnen zien en werd haar moeder niet boos. Ze liep weer naar beneden en spong op de fiets.
Tijdens het fietsen bleef ze het luierbroekje maar voelen. Het voelde raar in vergelijking met haar normale ondergoed. Nu wist ze het zeker. Als ze straks op school was zou ze het luierbroekje gelijk uit doen. Tijdens het fietsen kwam ze Rick, zoals bijna gewoonlijk, tegen. “Hey Kim, hoe was je weekend?” vroeg hij. “Prima hoor, die van jou?” “Ja goed. Ik heb dit weekend een motor gekocht!” zei Rick enthousiast. “Dat is erg leuk.” “Zeker, misschien kunnen we ooit eens een ritje maken?” “Ja wie weet.” Rick vertelde in geuren en kleuren over zijn nieuwe aanwinst. Na nog even gepraat te hebben over het weekend kwamen de twee aan op school. Ze stapte van hun fietsen en zette deze in het fietsenhok. Kim probeerde een beetje achter Rick te lopen zodat hij geen zicht zou hebben op haar billen. Niet dat Rick daar altijd naar keek, maar ze nam geen enkel risico. “Ik moet nog even naar de wc voordat de les begin” loog Kim toen ze binnen waren. “Oke is goed, tot zo” zei Rick. Eenmaal op de wc aangekomen deed ze haar broek uit. Ook haar luierbroekje deed ze uit en deze stopte ze in de tas. Ze pakte uit haar tas een slipje en deed deze en haar broek weer aan. “Nu kan ik tenminste normaal rond lopen” dacht ze. Daarna liep ze naar het lokaal. Ze zocht een plaatsje bij Rick en Anneleen. “Ik dacht al waar ben je” zei Anneleen. “Ik moest nog even naar de wc.” “Verassend” grapte Anneleen. Toen begon de les.
Desondanks dat het een lange schooldag was, ging het erg goed. Kim was tussendoor steeds op tijd naar de wc geweest en de lessen van vandaag waren ook prima te doen. Toen de laatste les voorbij was liep ze met Rick en Anneleen het lokaal uit. “Pfoe, blij dat we naar huis mogen” zei Anneleen. “Echt wel. Ik ga vanavond niks kunnen doen, zo gaar ben ik” zei Rick. Bij Kim viel dat eigenlijk nog wel mee. Al kon het ook komen omdat ze een beetje zenuwachtig was. Ze zou zo weer een luierbroekje aan doen. Rick en Anneleen liepen richting de uitgang van het schoolgebouw. “Ik kom er zo aan. Ik moet nog even naar de wc” zei Kim. “Dat is goed, we wachten wel even bij de fietsen op je” zei Anneleen. Kim liep de wc binnen. Ze luisterde even goed of er niemand in de hokjes was. Het viel haar vanochtend op dat het luierbroekje best wel voor wat geluid zorgde. Bij het aan en uit doen zou ze dus wel voorzichtig moeten doen als er iemand op de wc zat. Ze hoorde niks en ging een hokje binnen. Ze deed haar broek uit en paste haar grote wisseltruc toe. Ze trok voor het idee de wc ook maar gewoon door. Mocht iemand het horen leek het in ieder geval alsof ze gewoon geweest was. Daarna liep ze naar buiten.
Rick en Anneleen stonden bij het fietsenhok al te wachten. “Dan hou ik dat ritje zeker van je te goed” hoorde ze Anneleen nog zeggen tegen Rick. Kim pakte haar fiets en keek Rick aan. “Zullen we maar naar huis?” “Zeker” zei Rick. Ze zeiden gedag tegen Anneleen en fietsen samen richting huis. Kim voelde gelijk weer het verschil tussen haar ondergoed en het luierbroekje. Ze wiebelde een beetje op haar zadel in de hoop om het luierbroekje zo min mogelijk te voelen. “Lukt het?” lachte Rick. Kim had zelf niet doorgehad hoe raar het er uit gezien moest hebben. “Ja hoor, mijn zadel voelt gewoon raar.” “Hoe bedoel je?” lachte Rick. “Het zit gewoon raar.” “Kim, soms ben je echt raar.” “Jij dan!” zei Kim terwijl ze haar tong uit stak. Na een tijdje fietsen nam Rick afscheid en fietste ze het laatste stukje alleen. Niet veel later was ze thuis.
Ze zette haar fiets weg en liep naar binnen. “Hoe ging het op school vandaag?” vroeg haar moeder gelijk. “Goed hoor, het was vooral een lange dag.” Kim pakte een glas uit de kast en schonk wat cola in. “En hoe ging het met je luierbroekje?” “Ook goed. Ik heb hem niet hoeven gebruiken.” “Dat is erg goed! Laat maar eens zien.” Het duurde even voordat Kim het begreep. “Wat zei ze nou?” dacht Kim. Haar moeder kreeg in de gaten dat Kim het niet helemaal begreep. “Laat het broekje maar even zien.” “Moet dat echt?” “Ik wil het voor de zekerheid toch even checken.” Met tegenzin opende Kim haar broek en deed deze een beetje naar beneden. Haar moeder bekeek het broekje eens goed. “Topper.” Doe je broek maar weer omhoog” zei ze. Kim deed snel haar broek omhoog en ging op de bank zitten.
Ze pakte haar telefoon en zag dat Tom al geappt had.
“Hoe ging het vandaag?”
“Goed hoor. Ben vooral moe door school nu.”
“Dat zal wel, je had ook best een lange dag. Ik was gelukkig vroeg klaar” zei Tom.
“Ja, jij wel.”
“Niet jaloers worden hoor haha.”
“Hmmm, dat valt gelukkig nog mee haha.”
“Gelukkig.”
“Hoe ging het met je luierbroekje vandaag?”
“Ehmm, ik was doodsbang dat iemand het zou merken.”
“Maar dat was niet zo toch?”
“Nee, gelukkig niet haha”
Kim merkte dat ze zelf een beetje zenuwachtig werd van het gesprek. Ze vond het niet leuk om te moeten liegen tegen Tom. Het voelde verkeerd, maar ze wilde ook niet laten merken dat ze de regels overtrad. Ze besloot afleiding te zoeken en pakte haar laptop. Ze bekeek op youtube verschillende filmpjes, maar echt binnen kwam het allemaal niet. Haar gedachten waren gewoon een beetje veel. Ze wilde Tom appen, maar toch ook weer niet. Ze besloot om Anneleen te appen. Die wist er misschien wel raad mee.
“Hey hey”
“Hey”
“Heb je even tijd?”
“Dat klinkt serieus?” zei Anneleen.
“Dat is het ook wel een beetje.”
“Wat is er dan?”
“Nou ik wil Tom eigenlijk iets vertellen maar weet niet zo goed hoe…”
“Dat klinkt wel lastig. Waarom wil je het niet vertellen?”
“Nou ik schaam me er voor denk ik?”
“Wil je vertellen wat er is?” vroeg Anneleen.
“Nee, sorry” type Kim snel. De gedachten dat ze Anneleen moest vertellen dat ze luierbroekjes moest dragen ging haar te ver. Gelukkig vond Anneleen het niet erg.
“Dat is oke” verscheen er op Kim haar scherm.
“Gelukkig”
“Ik zou gewoon doen waar jij je goed bij voelt. Als je het niet wilt vertellen is dat ook oke toch?”
“Ja, denk ik?” antwoordde Kim.
“Ja tuurlijk wel. Dat moet Tom ook kunnen begrijpen!”
“Ja, het is meer van: Wat moet je doen als je iets niet aan je vriendje durft te vertellen?”
“Je kan het er met hem over proberen te hebben?” stelde Anneleen voor.
“Ja misschien wel…”
Kim dacht er nog maar eens over na. Het was nog altijd iets wat ze niet zo graag wilde zeggen. Ook al voelde dat ook verkeerd.
De rest van de avond probeerde ze afleiding te zoeken. Na het avond eten was ze nog even een aflevering van haar serie gaan kijken. Daarna speelde ze een spelletje met Mirte en haar moeder. Tegen de tijd dat het spelletje af was gelopen was het al tijd om te gaan slapen. Kim was bezig met omkleden toen haar moeder bij haar boven kwam. “Heb je nog een nieuw broekje nodig voor het slapen gaan?” vroeg ze. “Nee hoor, deze is nog droog” zei Kim nuchter. “Mooi zo!” “Ik kan echt wel droog blijven hoor. Je hoeft me niet te controleren.” “Ik houd je gewoon even in de gaten” lachte haar moeder. “Het zal wel” dacht Kim. Ze trok haar pyjama aan en ging naar bed.
De volgende ochtend werd Kim wakker met een raar gevoel. Ze voelde zich op en leeg. De gedachten van liegen tegen Tom spookte nog altijd door haar hoofd. Het voelde gewoon verkeerd. Dat ze het voor haar moeder verborg vond ze een minder groot probleem. Zo zou ze snel van de broekjes af zijn. Ze stapte uit bed en zocht alvast wat kleren uit die ze vandaag zou dragen. Ze pakte een grijze spijkerbroek en een zwart shirtje. “Lekker somber” dacht ze bij zichzelf. Zo voelde ze zich ook. Het paste op dit moment veel beter bij haar dan haar fleurige pyjama. Haar roze met witte pyjama paste erg goed bij haar luierbroekjes tot Kim haar ergernis. Het luierbroekje was ook goed te zien onder haar broekje. Als ze een logeerpartijtje zou hebben zou ze daar ook nog iets op moeten verzinnen. Ze deed haar pyjama uit en deed haar kleren aan. Daarna pakte ze haar tas en liep ze naar beneden.
“Goedemorgen” zei haar moeder. “Morgen” antwoordde Kim. “Lekker geslapen?” “Niet zo eigenlijk” zei Kim. “Heb je geplast?” “Mam, ik heb gewoon niet lekker geslapen. Dat betekend niet dat ik gelijk ook geplast heb hoor.” Haar moeder ging er maar niet op in. Wel controleerde ze Kim nog even voordat ze vertrok naar school. Dit tot Kim haar grote irritatie. De ochtend werd er niet gezelliger op. Kim pakte snel haar spullen en stapte op de fiets.
Op het schoolplein stond Anneleen zoals gewoonlijk al te wachten. “Heb je gister nog met Tom gepraat?” vroeg ze bezorgd. “Nee, heb het hem niet kunnen vertellen.” “Dat is niet erg, je moet vooral doen wat voor jou goed voelt.” “Dat doe ik zeker” zei Kim. Samen liepen ze naar de ingang. “Ik moet nog even naar de wc” zei Kim. “Ik ga mee, ik moet ook” zei Anneleen. Kim liep samen met Anneleen de wc binnen. Toen ze eenmaal in een hokje zat probeerde ze zo stil mogelijk te zijn. Het zou een afgang zijn als Anneleen haar luierbroekje zou horen. Kim deed langzaam haar broek omlaag. Terwijl ze dit heel voorzichtig klonk er toch geluid van het luierbroekje en haar broek die contact hadden. Ze stopte even. Ze was erg bang dat Anneleen het gehoord had. Langzaam deed ze haar broek nog ietsjes verder omlaag. Weer hoorde ze het geluid van haar broekje. “Waarom moeten dingen altijd zoveel geluid maken als je het stiekem doet” dacht Kim. Ze besloot om niet verder te gaan tot dat Anneleen klaar was op de wc. Even later werd de wc doorgetrokken en hoorde ze de deur open en dicht gaan. Anneleen was dus naar het lokaal vertrokken. Ze verwisselde snel haar luierbroekje met een slipje en liep de wc uit. Anneleen was inderdaad al naar het lokaal. Niemand had haar ontdekt. Ze liep ook naar het lokaal toe.
“Jij was lang bezig” zei Anneleen toen Kim eenmaal binnen was. Kim werd rood. “Ze zal toch niks gemerkt hebben” dacht Kim. “Euhmm ja sorry…” “Haha geeft niks” lachte Anneleen. Gelukkig voor Kim begon de les waardoor Anneleen geen extra vragen kon stellen. De les zelf was erg interessant. Kim was erg druk bezig met het maken van aantekeningen. De rest van de dag was er op school ook niet veel aan de hand. De lessen waren prima te volgen en tussendoor ging Kim voor de zekerheid nog even naar de wc. Ze kon maar beter geen risico nemen. Zeker niet als ze geen luierbroekje om had. Ze wist bijna zeker dat het dan thuis van kwaad tot erger zou gaan. Een natte broek kon ze niet verbergen. In tegenstelling tot haar luierbroekjes op school. Na de laatste les deed Kim hetzelfde trucje als de dag ervoor. Ze ging naar de wc en verwisselde haar slipje voor een luierbroekje. Anneleen hoefde gelukkig niet naar de wc, dat scheelde haar weer een zorg.
In de dagen erna bleef Kim dezelfde strategie gebruiken. Telkens als ze op school kwam deed ze het luierbroekje uit en als ze naar huis ging deed ze hem weer aan. Het had wel tot reacties gezorgd bij Rick en Anneleen. “Ik zie een patroon” had Anneleen lachend gezegd. Dit had zeker tot wat schrik gezorgd bij Kim. Maar ze hoorde er verder gelukkig niks meer over. Anneleen was verder ook niet tegelijk naar de wc gegaan. Dus ze zou het ook niet kunnen weten.
Kim was ‘s ochtends wel één keer nat wakker geworden. Maar ook dit wist ze te verbergen. Ze deed het natte luierbroekje in haar schooltas. Deze nam ze mee en gooide het onderweg naar school weg bij een prullenbak vlak bij de bushalte. Zo zou niemand wat door kunnen hebben. Thuis was ze overdag altijd droog gebleven. “Zie je wel. Ik heb die luierbroekjes helemaal niet nodig” dacht Kim. Thuis was de, volgens Kim kinderachtige, routine inmiddels wel duidelijk. Iedere ochtend werd haar luierbroekje gecontroleerd. Als ze uit school kwam gebeurde dat voor de tweede keer. Vlak voordat ze zou gaan slapen volgde er een derde check. Maar in de tijd daar tussen zou Kim kunnen gaan en staan waar ze wilde. Sinds het, op één ongelukje na, allemaal erg goed was gegaan kreeg Kim een nieuw idee. Als ze telkens vlak voor de controles een luierbroekje aan zou doen was er niks aan de hand. Dan zou ze thuis ook gewoon zonder luierbroekje kunnen rondlopen. Onder haar kleding was het ook niet te zien. Alleen als ze haar pyjama aan had kon je het luierbroekje zien. Ze besloot het eens uit te proberen.
Vrijdagmiddag kwam Kim uit school. Op school had ze zonder problemen weer zonder broekje gelopen. Toen ze thuis kwam was het gelijk tijd voor een check of ze nog wel droog was. Ze liet keurig een droog en schoon luierbroekje zien. Kim kon daarna verder met de orde van de dag. In dit geval was dat het uit proberen van het tweede deel van haar plannetje. Ze ging naar haar kamer en deed haar luierbroekje uit. Ze keek in de lade waar haar slipjes lagen. “Als mama maar niet in de la kijkt” dacht Kim. Dan kan haar moeder het rekensommetje zo maken. Ze trok een nieuw slipje aan en deed het luierbroekje voor nu maar even in haar tas. In haar tas was inmiddels ook een grote prop ontstaan aan vuile slipjes. De slipjes die ze mee had genomen naar school had ze nog niet kunnen wassen. “Dat is een probleem voor later” dacht ze bij zichzelf. Ze deed haar broek weer omhoog en begon aan haar huiswerk.
Ze begon met het maken van Engels. Na een tijdje was ze er eigenlijk wel klaar mee. De rest zou ze vanavond nog wel doen. Ze zette een serie aan op haar laptop en pakte haar telefoon. “Even wat ontspanning.” Niet veel later kwam Mirte binnen. “Hey Kim, zullen we wat lekkers bakken?” “Waar zat je aan te denken?” “Ik dacht aan een rainbow cake” zei Mirte met een brede glimlach. “Dat lijkt me erg leuk en lekker!” “We hebben alles in huis, ik kom net terug van de winkels.” “Zet de spullen alvast maar klaar dan kom ik er zo aan,” zei Kim. Mirte liep naar beneden en zette de spullen klaar. Kim deed haar laptop dicht en dacht even na. Zou ze zonder luierbroekje naar beneden gaan? Of toch voor de zekerheid eentje omdoen? Ze wist ook niet of haar moeder het op zou vallen. Ze besloot om toch voor de zekerheid weer een luierbroekje aan te trekken. Als ze de hele tijd in het zicht van haar moeder zou lopen vond ze het risico te groot. Ze verwisselde weer van ondergoed en liep naar beneden.
Kim kwam de kamer binnen en liep naar de keuken. Mirte was al druk bezig met het lezen van de verpakking. “Dit recept wordt in zes delen gebakken,” las ze hardop voor. “Per kleur bak je het biscuitbeslag.” “Dat klinkt niet heel ingewikkeld” zei Kim. Mirte pakte een grote kom en met het maken van het beslag. Kim assisteerde haar door dingen klaar te maken en toe te voegen, zoals suiker en het eimengsel. Toen er een beslag gemaakt verdeelde Mirte het in zes gelijke stukken. Ook konden de meiden het niet laten om even een stukje beslag te proeven. Vervolgens voegde ze aan elk beslag een verschillende kleur toe. “Op hoeveel graden moet de oven?” vroeg Kim terwijl ze bezig waren met het toevoegen van de kleuren. “170 °C.” “Dan zal ik die alvast aanzetten.” “Dat is goed dan kan de eerste laag zo al gebakken worden.” “Moet het eigenlijk één voor één of kunnen er ook twee kleuren tegelijk in?” “Dat staat op de verpakking als het goed is” zei Mirte. Kim pakte de verpakking. “Bak iedere kleur afzonderlijk één voor één in een spring- of taartvorm in ca. 25 minuten gaar. Of bak er twee per keer als je meer dezelfde springvormen hebt” las ze voor. “Dan doen we lekker twee tegelijk, dan is die eerder klaar” zei Mirte lachend.
Per twee werden de kleuren de oven in geschoven. “Ruimen jullie de spullen wel een beetje netjes op zo” zei moeder vanuit de woonkamer. De keuken was wel een beetje rommelig geworden. De spullen lagen over het hele aanrecht verspreid. Dat niet alleen, je kon duidelijk zien waar ze hun handen aan had af geveegd. “Doe jullie broeken straks maar in de was” zei moeder tegen Mirte en Kim. Ze begonnen met het opruimen van de spullen die ze niet meer zouden gebruiken. Nadat alle lagen van de taart gebakken waren volgde de laatste stappen van het recept. Per laag werd er een laag botercrème aangebracht. Ze begonnen met paars en al snel volgde de blauwe, groene, gele, oranje en rode laag. Toen alle lagen stonden zette ze de taart in de koelkast om op te stijven. “Hoelang moet die daar blijven?” vroeg Kim. “Een uurtje of 2 stond er op de verpakking” zei Mirte. “Mooi zo” zei moeder, “dan mogen jullie de broeken in de was doen en kan ik zo beginnen met het eten koken.” Beide meiden gingen naar boven en deden hun broeken in de was. Kim besloot zich tot het eten op te sluiten op haar kamer. Dan kon ze in ieder geval even zonder luierbroekje en zonder zorgen zitten.
“Eten!” werd er niet veel later van beneden geschreeuwd. Kim zat net midden in haar serie. Ze pauzeerde de serie en liep naar beneden. Ze ging zitten aan tafel en begon met eten. Mirte vertelde een interessant verhaal over wat ze meegemaakt had met een vriendin bij de dierentuin. “Kim, ben je nog droog?” vroeg moeder ineens. Het schoot Kim binnen dat ze zonder luierbroekje aan tafel zat. “Ja” antwoordde ze snel. Ze was op de automatische piloot naar beneden gegaan en had er totaal niet meer aan gedacht. Gelukkig vroeg haar moeder er verder tijdens het eten ook niet naar. Kim was heel even bang dat ze gecheckt zou worden. Maar inmiddels was daar wel een vaste routine in te vinden. Kim besloot dan ook te doen alsof er niks aan de hand was. “Mogen we zo taart als toetje?” “Ik denk niet dat dat een goed idee is,” zei moeder. “Later vanavond mag je gerust een stukje nemen.”
De rest van de avond bleef Kim beneden zitten. Zo zonder luierbroekje vond ze ergens wel spannend, maar als niemand wat zou zien of vragen was er geen paniek. Ze speelde ondertussen een spelletje met Mirte en na een tijdje wilde beide meiden de taart wel eens proberen. De taart was erg goed gelukt en als je hem open sneed kon je alle laagjes goed zien. Vol trots stuurde ze een foto naar Tom via whatsapp.
“Kijk eens hoe mooi.”
“Oeh, en lekker.”
“Hahah dat ook” antwoorde Kim.
“Daar wil ik ook wel van haha”
“Kom maar snel hier heen dan”
“Ik kan volgend weekend wel langs komen?”
“Dat lijkt me heel erg leuk!” reageerde Kim terug. Snel vroeg ze even aan haar moeder of het goed was.
“Mij ook! En dan kunnen we elkaar ook weer zien. Ik mis je wel een beetje” zei Tom.
“Ik jou ook…”
“Komt goed schatje, volgend weekend!”
“Jaaa!”
“Hoe gaat het eigenlijk met je luierbroekjes?”
“Alleen dit weekend nog en dan hoef ik de broekjes niet meer aan!” appte Kim vrolijk terug. Haar zorgen van eerder deze week waren als sneeuw voor de zon verdwenen.
“Wat goed van jou!”
“Ja, ik ben erg blij”
“Ik ben trots op je!”
“Hihi yes!”
Kim en Tom praatte samen via whatsapp nog door tot het tijd was om naar bed te gaan. Kim legde haar telefoon aan de lader en maakte zich klaar om te gaan slapen. Ze pakte een luierbroekje uit het pak en sloop de badkamer in. Snel deed ze deze om en ze begon met het poetsen van haar tanden. Niet veel later kwam ook haar moeder in de badkamer. “Ga zo alvast maar liggen Kim, dan controleer ik je zo even.” “Dat is goed” zei Kim. Ze liep naar haar kamer en ging liggen. “Precies volgens plan” dacht ze. Haar moeder haalde eerst nog even de vieze broeken uit de was en stopte deze in de wasmachine. Daarna controleerde ze Kim. Die kon natuurlijk een droog luierbroekje laten zien. “Weer droog, goed bezig lieverd” zei haar moeder terwijl ze aan Kim haar broekje voelde. “Ik kan het wel hoor.” “Dit weekend volhouden en dan hoef je ze niet meer om. Slaaplekker!” Haar moeder liep de kamer uit. “Mooi zo” dacht Kim. Met een vrolijke glimlach viel ze niet veel later in slaap.
De volgende ochtend werd Kim laat wakker. Ze had lekker uitgeslapen. Ze pakte haar telefoon van het nachtkastje en beantwoordde haar whatsappjes. Veel zin om uit haar bed te komen had ze nog niet. Haar bed was nog lekker warm. Even voelde ze aan haar luierbroekje, maar deze was gelukkig nog droog. Vandaag zou ze een lekker rustig dagje hebben. “Ik kan vandaag lekker zonder luierbroekje gaan” dacht Kim. “Maar eerst nog even liggen.” Veel zin om haar luierbroekje direct uit te doen had ze niet. Ze lag nu echt nog heel lekker en dat wilde ze niet verpesten door veel te bewegen. “Goedemorgen slaapkop” klonk het vanuit de deuropening. “Goedemorgen mam.” “Lekker geslapen?” “Ja heerlijk.” “Mooi zo, is je luierbroekje nog droog?” “Jaa.” “Mag ik nog even voelen?” “Mam dat hoeft echt niet hoor. Ik lig ook nog veel te lekker.” “Nou vooruit, ik geloof je,” zei haar moeder. “Thanks.” Kim haar moeder liep naar beneden en Kim pakte haar telefoon er weer bij. Na een poosje te hebben gelegen en op haar telefoon te hebben gekeken was het toch tijd om uit bed te gaan. Ze stapte uit bed en rekte zich even uit. Daarna pakte ze een setje kleding en liep naar de badkamer. Na even gedoucht te hebben kleedde ze zich weer aan. Alleen dit keer deed ze geen luierbroekje aan. Door gisteravond niet betrapt te zijn geweest durfde Kim het wel aan om vandaag zonder luierbroekje te lopen.
De ochtend was al snel voorbij. Kim haar ontbijt was tegelijkertijd ook haar lunch. Ze had ook best wel trek en nam ook een broodje meer. Daarna was Kim weer naar haar kamer gegaan. Ze was bezig met het scrollen op haar Instagram. Ook had ze muziek op staan airpods. Rond een uurtje of twee stond haar moeder in haar kamer. “Kim? Ga je mee naar de winkels?” Doordat Kim haar muziek op had staan had ze haar moeder niet binnen horen komen. “Ehmm, liever niet. Moet dat?” “Ja, je hebt nog wat nieuwe kleren nodig.” “Kan dat niet een andere keer?” vroeg Kim. “Volgende week komt Tom dus dan kunnen we niet samen gaan en de week daarop moet ik weg. Dus nee het kan niet een andere keer.” “Oke, ik kom er zo aan.” “Een beetje tempo graag, want we staan op tijd. Mirte moet straks de auto nog mee.” “Oke oke, ik kom al.” Kim deed haar airpods uit en deed deze in het doosje. “Daar gaat me luie dagje” dacht Kim. Normaal gesproken vond ze shoppen helemaal geweldig, maar op deze manier niet echt.
Ze liep naar beneden en deed haar schoenen aan. Veel meer tijd had ze niet, want haar moeder zat al bijna klaar in de auto. “Waarom moet het ook zo gehaast” dacht Kim bij zichzelf. Ze liep naar de auto en stapte in. “Hoe laat moet Mirte weg dan?” vroeg Kim. “Rond half 5 wilde ze weg, dus we hebben twee uur de tijd.” Kim pakte haar telefoon en begon alvast op internet te kijken naar kleding. Als ze toch maar twee uur hadden wilde ze in ieder geval gericht kunnen zoeken. Ze zag een paar leuke topjes voorbij komen. Ook viel haar oog op een leuk rokje en een broek. Opeens begonnen er zenuwen te komen bij Kim. Ze moest plassen en ze had geen luierbroekje om…
