Verhaal Klaar Klaar!

Hoe goed is dit verhaal?

  • 1

    Stemmen: 0 0,0%
  • 2

    Stemmen: 0 0,0%
  • 3

    Stemmen: 1 50,0%
  • 4

    Stemmen: 0 0,0%
  • 5

    Stemmen: 1 50,0%
  • 6

    Stemmen: 0 0,0%
  • 7

    Stemmen: 0 0,0%
  • 8

    Stemmen: 0 0,0%
  • 9

    Stemmen: 0 0,0%
  • 10

    Stemmen: 0 0,0%

  • Totaal stemmers
    2
Lisa, 16 jaar

Ze was er gewoon helemaal klaar mee, met alles, met haar bazige moeder, met haar vriendinnen die steeds op haar neer keken, tuurlijk nodigde ze haar uit en maakte grappen met elkaar, maar ze respecteerde haar niet helemaal, dan kwam nog het ergste...town de dokter haar vertelde dat ze een aandoening had (ontwikkeld) waardoor ze 'als ze te veel afgeleid werd of te veel concentratie verloor, natuurlijk was dat al een keer gebeurd toen ze in dr bioscoop dat bij een super leuke film waarin ze helemaal weg dwaalde en ze midden in de film schrok van een grote natte vlek in haar broek, gelukkig kon ze gewoon stilletjes wegsluipen en naar huis fietsen.

Haar moeder was niet echt blij, en keek haar aan met een nogal geirriteerde blik, bijna boos.
Ze gaf haar onmiddellijk het bevel om haar te gaan wassen terwijl zij naar de winkel ging.
Wassen deed ze zeker, wel 20x leek, ze was wel 3 kwartier bezig toen haar moeder thuis kwam en zij dat water al duur genoeg is en dat ze er nu uit moest komen, toen ze naar haar kamer ging om schone kleren aan te doen zag ze haar moeder op haar bed zitten met een pak dry nites waarvan er een op het bed lag, ze beval haar om 1 been omhoog te doen, dat deed ze nogal traag omdat ze nog helemaal naakt was, terwijl haar moeder wel 3 broekjes omhoog schoof en zij dat het voor haar eigen bestwil was.

Zo gingen 4 weken voorbij en ook al hoefde ze na 3 dagen geen broekjes meer aan had ze wel talloze ongelukjes en der moeder zij dat ze er zelf maar een oplossing voor moest zorgen en nadat ze naar de dokter was gegaan en het nieuws gehoord had had ze genoeg,

Ze moest haar concentratie er een beetje bij dr blaas houden, maar dan was onmogelijk met die toetsweek, toen ze op deaarde dag Nog een ongeluk kreeg en zelfs gaar beste vriendin dr uitlachte was ze KLAAR!
ze reed naar huis en liep langs haar weer woedende moeder.

NIET NU! ik ga het al doen.
ze liep naar dr kamer en sleurde haar kast deur open, ze pakte toen haar pak TENA luier die haar moeder voor dr gekocht had voor als ze besloot was aan haar ongelukjes te doen, ze scheurde het pak open en en paar luiers vielen er al uit, ze pakte er eentje en ging er op liggen, ze deed de plakkers strak dicht en bekeek ging direct uit frustratie de hond uitlaten, terwijl ze het zachte stof van de luier voelde bij elke stap die ze nam en begroeten zelfs nog een paar mensen die nog steeds lachten van der ongelukjes,

Maar ze was klaar met alles en besloot het er beste maar van te maken.
Zo'n luier voelde ook niet verkeerd ;)
 
Bovenaan