Kleuter meisje

[Daisy]

Deel 57

Schatje... Sanne.... Sirenes komen dichterbij, wat wazige schimmen. Wat erg.... Mamma mia.... De sirenes stoppen, alles stopt.

Piepjes, regelmatig, wat contouren, mamma? Lieverd! Sanne schatje! Ik probeer iets te bewegen. Rustig maar, stil blijven liggen. Boven me zie ik een schim, ik schrik en wil me weg draaien. Pijn ik begin te huilen, maar dat doet ook zeer. Er komt iemand binnen... Pijn is het enige wat ik kan mompelen. Ik zie een Hand en een spuit in een slangetje. Ze heeft rust nodig, Mia wilt u spreken over de behandeling. Het komt toch wel goed? En haar tanden? u kunt het beste met Mia gaan praten, ze verwacht u in haar kantoor. Mag ik mee Silvia? Een deur die dicht gaat, alleen nog piepjes, maar die verdwijnen ook... Donker, niks.

Dat is een beste smak die Sanne heeft gemaakt! Mia kijkt bezorgt naar Silvia, gelukkig dat ze twee verpleegsters in de buurt had. Of moet ik zeggen hij? en kijkt Cindy en Lieve aan. Ik vroeg me al af wanneer ik de papieren van Sanne zou krijgen, kennelijk heb ik al een tijd een kind in dienst die niet weet wat verantwoording betekend. Mia plukt wat aan Cindy's kinderlijke jurk en kijkt haar streng aan. Dit is niet nodig zegt Silvia met norse stem, jullie de gang op nu! En gebaart daarbij naar Cindy en Lieve, die gelijk gehoor geven.

De deur slaat dicht, ik heb je toch verteld van mijn experiment, dat wist je al! Silvia gebaart hevig. Indentiteit fraude is wel iets anders zegt Mia luid. De twee gaan zitten Silvia blindeerde de luxaflex, zodat er alleen twee silhouetten te zien zijn, de stemmen worden rustiger en Cindy kan niks meer verstaan. Verschrikt kijkt ze naar Lieve en barst in huilen uit. Lieve slaat troostend haar arm over Cindy's schouder. Het komt wel goed zegt ze twijfelend.

Ben je nat vraagt Lieve voorzichtig aan Cindy, die haar schouders ophaalt. Sorry dat ik je ook een dosis van dat plas medicijn gaf, ik stond er niet bij stil dat je al incontinent was. Weer haalt Cindy haar schouders op. Cindy staat de rok van haar jurk iets op. Lieve snapt de uitnodiging en knielt voor Cindy door haar hurken en tilt de jurk iets verder omhoog. Even voelt ze met haar andere hand aan de luier, de indicatie geeft al aan dat de luier nat is, maar het kan nog wel even zegt ze zachtjes. Lekker belangrijk zegt Cindy met tranen in haar ogen.

Sanne zag er niet goed uit snikt Cindy, Lieve houd het nu ook niet meer droog en samen lopen ze snikkend naar de gang waar ze op een bankje gaan zitten. Hij viel zo hard eerst nog tegen dat paaltje en toen met zijn hoofd tegen de muur. Ja jij zag het allemaal gebeuren he zegt Lieve snikkend. Cindy knikt , precies met zijn kruis in die uitsteeksels van dat paaltje en toen met zijn hoofd op de scherpe rand van de muur langs de trap.

Even zijn ze stil, gelukkig had hij een luier om. Cindy kijkt verbaast naar Lieve, dat heeft de klap misschien wel opgevangen. Maar zijn enkel was wel gebroken zegt Cindy en begint weer te huilen, ik had hier nooit aan moeten beginnen snikt ze.

Zijn jullie familie van Sanne? Lieve kijkt op ach Suzanne, zegt ze, Lieve wat is er aan de hand? Suzanne kijkt verbaast. Cindy vraagt ze een beetje twijfelend, ik had jou niet herkent in deze schattige outfit. Cindy kijkt beschamend weg.

Sanne hoort bij ons zegt Lieve verdrietig, we wilden een leuk thema dagje doen en ons inleven in een school project. Suzanne knikt begrijpend, maar haar gezichtsuitdrukking blijft vragend. Je ziet er in ieder geval jong uit zegt ze begripvol. Maar met Sanne is het niet zo best. Geschrokken kijkt Cindy op. Wat is er dan? Vraagt ze. Nou ik denk dat we eerst maar de directe familie moeten spreken.

Dat is niet nodig! Silvia is geheel gemachtigd en ik heb haar al ingelicht. Suzanne knikt gehoorzaam, verschrikt kijken Lieve en Cindy opzij. Daar staan Mia en Silvia, hun blikken zijn ernstig. Ik wens absolute discretie! Alles wat met Sanne te maken heeft gaat via mij en Silvia, is dat begrepen! Ja Mia zegt Suzanne onderdanig. Goed ik heb begrepen dat er een aantal beslissingen direct nodig zijn ivm met noodzakelijke operaties en behandelingen. Over een half uurtje wil ik Sanne gereed voor de OK, Silvia en ik zelf doen de ingrepen.

Silvia wenkt Cindy en Lieve om met haar mee te gaan en loopt weer naar het kantoortje van Mia.
Ga zitten! Het is ernstiger dan ik dacht begint Silvia. Eerst heb ik Mia moeten overtuigen dat er geen kwade bedoelingen waren om te verzwijgen dat Sanne eigenlijk een jongeman was. Wat bedoel je vraagt Cindy, was? Sanne is toch een jongen?

 

[Robeintje]

wauw, super mooi! Kijk uit naar meer!

 

[Delete]

Ik lees de laatste twee hoofdstukken en besef me dat ik 'effe' 57 delen terug moet.

Leuk verhaal

 

[Sy*]

Wauw, wat een actie ineens, super spannend! !1

 

[friendly]

Awww arme Sanne... is ze eindelijk helemaal gelukkig, gebeurd er dit...

Top verhaal! !1

 

[Daisy]

Deel 58

Het gaat serieus niet goed met Sanne, hij is erg lelijk gevallen en het is nog maar de vraag of hij volledig zal herstellen, Cindy begint te snotteren, het kinderlijke is geheel verdwenen. Maar wat is er dan? En wat moeten we nu doen? Wat erg zegt Lieve duidelijk aangeslagen, we moeten natuurlijk zijn familie inlichten!

Silvia gebaard dat de meiden rustig moeten blijven. Ik heb alles met Mia besproken, ze weet het allemaal, ook van jullie Lieve, Cindy, ze zal het geheim bewaren maar vindt het verschrikkelijk wat er gebeurd is. En ja we moeten Sanne's moeder inlichten.

Mia kijkt even of Sanne een beetje bij positieve kan komen, zijn tanden kunnen worden hersteld en de botbreuken komen ook wel weer goed. Maar? Vraagt Lieve, Cindy slaat haar hand voor haar mond, breuken mompelt ze verschrikt. Maar gaat Silvia verder, zijn geslachtsdelen en zijn kruis zijn ernstig verwond en ik wil graag dat Sanne zelf beslist hoe we verder gaan, gezien zijn laatste opmerking over het meisje willen zijn.

Zo erg ? vraagt Lieve. Silvia knikt, door de luier zag je he niet zo goed, maar bijna alles lag open, zijn geslachtsdelen zijn er bijna afgehaakt, Mia is nu bezig een spoed operatie voor te bereiden om te kijken wat er gered kan worden.

Ik ga haar zometeen assisteren en er is een specialist op geroepen. Ik denk dat Sanne het verdient om zelf een keuze te maken als het kan. Met Mia heb ik afgesproken dat we morgenvroeg zijn Familie in Nederland informeren, langer kunnen we niet wachten. Cindy is helemaal van slag, als ik niet was gaan huppelen... We moesten niet eens de trap af, maar rechtdoor. Lieve troost Cindy, hier kan jij niks aan doen!

Vanaf nu gedraag jij je weer gewoon, geen rollenspel meer! Ik vond het zoiezo stom snikt Cindy. Ik heb met Silvia afgesproken dat jullie een toneelstukje zouden doen, vandaar de outfit, verder zullen we kijken wat we verzinnen. Ik hoop maar dat we Sanne nog kunnen spreken voor de operatie. Silvia kijkt de dames indringend aan, is dat allemaal begrepen? De meiden knikken.

Goed dan gaan jullie nu naar huis! Als er nieuws is laat ik het wel horen! En wat doen we met Sanne haar kamer? Vraagt Lieve. Even is het Stil. Niks zegt Silvia rustig, zorg dat alle spullen van Sanne in de zithoek van haar kamer staan! Lieve knikt. Silvia staat op en opent de deur, ik wou dat het anders was zegt ze zachtjes en begeleid de meiden naar buiten, direct naar huis gebied ze.

Mia komt net aanlopen, gelukt vraagt Silvia? Mia knikt. Mogen we nog even.... Silvia en Mia kijken de meiden streng aan, Mia schud haar hoofd. Lieve neemt Cindy bij de hand en samen lopen ze de gang uit.

Is ze bij kennis vraagt Silvia als ze met Mia naar de trauma kamer van de eerste hulp lopen. Hij... Is aanspreekbaar corrigeerde Mia een beetje verbittert. Ik blijf er bij als je met Sanne praat, ik wil niet nog meer verrassingen, Silvia kijkt een beetje geïrriteerd naar Mia, alleen als Sanne dat goed vindt zegt ze kortaf. Als ze het gordijn wegschuift schrikt Silvia even, Sanne is al een beetje schoongemaakt en ligt in een patiënten japon op de trauma brancard, riemen beletten Sanne om van de brancard te vallen. De verwondingen aan het aangezicht laten niets aan verbeelding over.

Ik kijkt met een versufte blik naar Silvia, sorry ik... Ben je nou helemaal mal! Heb je pijn, ik denk even na, de woorden komen langzaam binnen. Een beetje, mag ik mee naar huis? Ik zie hoe er een traan bij Silvia over de wang rolt en besef dat het niet goed is. Je hebt een gebroken neus, enkel en sleutelbeen begint Mia zakelijk, ik probeer mijn blik op haar te richten maar mer dat mijn oog erg belemmerd wordt. Een paar tanden door je lip en eruit of los. Een snee in je voorhoofd en verder een hoop schaafwonden en blauwe plekken.

Ik probeer me iets te bewegen, maar buiten het feit dat dit pijn doet merk ik dat ik vast lig. Silvia ziet het. Voor je eigen bestwil, zegt ze zo lief mogelijk. Maar dat is niet het ergste ben ik bang, gaat Mia verder en kijkt naar Silvia. Mia weet dat je eigenlijk een jongen bent begint ze en maakt gelijk een sussend gebaar. Ik weet niet hoe ik dit moet zeggen.... Wat is er vraag ik met een angstige stem. Nou ik heb Mia verteld dat je eigenlijk best een meisje wilt zijn... Ik voel me beschaamd en kijk Silvia boos aan.

Ik zou dat niet gedaan hebben, maar gezien je verwondingen leek het me het beste, niemand hier veroordeeld dat begrijp je? Een zuster komt binnen, de OK is klaar en de specialist is aan het scrubben, zal ik... We roepen je zo Suzanne zegt Mia kort af, laat ons even alleen. Ik krijg het gevoel dat dit ernst is. Hoe graag wil jij een meisje zijn vraagt Mia plotseling. Wat is er vraag ik angstig terug, is het een opwelling of wil je echt een meisje zijn?Mag ik even alleen met Silvia praten vraag ik vermoeit. Silvia knikt naar Mia die duidelijk met tegenzin de kamer verlaat, 5 minuten zegt ze nog. En gaat weg.

Waar is Cindy vraag ik, Silvia schud haar hoofd, thuis, ze is erg verdrietig. Waarom vragen jullie of ik een meisje wil zijn, je weet toch dat ik dat graag wil? Ja als spel zegt Silvia, maar door jouw val ben je erg beschadigt tussen je benen. Even ben ik stil, ik probeer te voelen. Geen pijn niks. Ik kijk Silvia vragend aan, we moeten jou nu gaan opereren en er is een kans dat we een beslissing moeten nemen. Wat bedoel je stamel ik.... Je hebt veel bloed verloren, vandaar het infuus, Silvia wijst naar de grote rode zakken boven mijn hoofd, Je ligt helemaal open van onder, je zaakje is kompleet los gescheurd en we weten niet of het in orde komt.
Ik krijg een raar warm gevoel, ik moet even na denken zeg ik zachtjes, even alleen. Silvia knikt, even dan zegt ze en verdwijnt achter het gordijn.

 

[Robeintje]

Wauw.... wat mooi, ben er stil van

 

[Kleine Bram]

Snel het vervolg. Ik denk wel dat ik weet wat Sanne gaat doen. dance

 

[luier lover jorg]

Top

 

[friendly]

Heel mooi!
Ik hoop dat Sanne er voor kiest om haar droom bewaarheid te laten worden.
Ook al was het dan door een ongeluk...

!1

 

[stuiterbal]

Wnr komt het volgende deel aub s kei spannend over wa er me sanne moe gebeure enz kijk er naar uit om et vervolg te leze

 

[Daisy]

Deel 59


Ik sluit mijn ogen en probeer te beseffen wat me is verteld, er schieten allerlei naren gedachten door me heen, mamma thuis, Cindy, mijn zusje, wat en als. Ik wordt nerveus en angstig. Dan opeens probeer ik rustig te relativeren, iets wat mijn vader mij zij op zijn sterfbed; plaats alles tegen de achtergrond van het leven zij hij, relativeer en bedenk dat gelukkig zijn het aller belangrijkste is, daarna komt gezondheid! Ik zie hem nog voor me, mijn zegen heb je, zij hij verzwakt, wees oprecht naar jezelf en anderen en doe wat jou gelukkig maakt!
Een traan rolt over mijn wang, en mijn gedachte gaat uit na wat ik voelde vlak voor ik viel. Dan in het zelfde ogenblik iets wat ik ooit op internet gelezen had en mij erg aangegrepen heeft.

Sorry Sanne, maar we moeten gaan, mia schuift het gordijn open, naast haar staat een zuster die vriendelijk probeert te glimlachen, Silvia loopt naar mijn hoofd, ik wenk haar dichterbij te komen en fluiter haar mijn gedachten in haar oor. Even gaat ze weer rechtop staan maar buigt dan weer naar mijn hoofd, weet je dat zeker? Ja we kunnen het toch proberen? Als he niet lukt kan het nog altijd weg gehaald worden? Ik zie dat Mia probeert mee te luisteren, en fluister nog zachtjes wat details in Silvia's oor.

Goed ik beloof het zegt ze, ik vertrouw Silvia zeg ik met een gebroken stem tegen Mia, zij weet wat ik wil. We doen ons best jongeman zegt Mia lief. Morgen bellen we je moeder. Suzanne spuit iets in mijn infuus, een inleiding voor de narcose, dan merk je bijna niks, zegt ze kinderlijk. Mia haalt de brancard van de rem en samen rollen ze me door de gang. Ik kom zo, even wat opzoeken, zeg Silvia en loopt naar het kantoor van Mia.ik kan alleen omhoog kijken en zie de TL verlichting langs me heen schuiven eerst een voor een dan wordt het een streep, we gaan nog door een deur, alles wordt wat vager, geluiden gaan meer in slowmotion. Mia gaat een andere ruimte in, ik kom zo bij je roept ze. Als ik de OK wordt binnen gereden, felle lampen, apparaten, groene mensen.... We tillen je even over op de tafel, hoor ik een stem zeggen, een gemaskerd gezicht verschijnt boven me, zijn ogen kijken vriendelijk.

Suzanne ondertussen ook gemaskerd en een andere zuster tillen me van het brancard over op de operatie tafel, wat me toch een beetje pijn doet. Ik zou erg angstig moeten zijn maar voel me rustig en moe, suzanne tilt mijn benen in de beugels en slaat de patiënten japon iets weg. Ik zie een spalk om mijn onderbeen. We leggen je vast Sanne, maar zorgen goed voor je. Mia is binnen gekomen en legt voorzichtig een riem over mijn borst. Voorzichtig wordt mijn goede arm op een steun gebonden en de infuuszakken aan een paal gehangen. De onbekende dokter kijkt tussen mijn benen, en positioneert de lamp er boven. Suzanne komt bij mijn hoofd staan, in haar hand een kapje, je kunt zo het beste een paar keer diep ademhalen Sanne dan slaap je snel zegt ze kinderlijk.

Nu zie ik ook Silvia verschijnen, helemaal in het groen, ze buigt zich naar mijn oor. Ik heb gevonden wat je me gevraagd had zegt ze zachtjes. We proberen het goed? Ik knik een beetje. Ik ben bang fluister ik. Silvia knikt begrijpelijk terwijl ze mijn staartjes in een knotje draait en een operatie mutsje opzet zegt ze,, Santos is een van de beste plastische chirurgen van Spanje . Even is het stil dan geeft Silvia een knikje. Suzanne plaatst het kapje over mijn mond en neus. Een nare vervelende damp komt in mijn longen, even protesteer ik, draai mijn hoofd weg, maar dat wordt door suzanne gelijk gecorrigeerd. Doe maar diep zuchten zegt ze kinderlijk, en knijpt in een ballon. Ik voel me raar worden, nog even probeer ik....maar ze heeft me goed vast. Slaap lekker meisje, is het laatste wat ik hoor, een rare toon in mijn oren dan wordt stil en donker.

 

[stuiterbal]

Spannend wat gaat er gebeuren vertel aub of update vlug please huh?

 

[friendly]

oehhh spannend!!!!

 

[Robeintje]

Wauw super spannend! Hoop op snel vervolg

 

[speentje]

Lekker spannend !1

 

[Daisy]

Deel 60

Silvia bespreekt het operatie plan met Santos en Mia, dat kan toch niet roept Mia ongeloofwaardig, Santos denkt een tijdje na, terwijl de zusters mij verder klaar maken voor de langdurige operatie. Ik neem de uitdaging aan zegt Santos, eigenlijk heeft het zo meer kans van slagen dan een reguliere poging, en als het niet gaat werken is een vervolg operatie aanzienlijk minder ingrijpend. Silvia knikt voldaan, dat zal Sanne waarderen zegt ze. Mia heeft er duidelijk bedenkingen bij, maar volgt Santos in zijn beslissing, hij is tenslotte een chirurg met aanzien.

Cindy en Lieve zijn ondertussen thuis aangekomen en alsof ze haast hebben rennen ze naar Sanne's kamer. Zo jullie zijn lang weggeweest, klinkt het als ze boven aan de trap staan. Ik ben net klaar, een meesterwerk als zeg ik het zelf, geheel in de originele stijl!

Dirk schrikt als hij in de deur opening komt. Wat is er met jou gebeurt? Heb je pijn? Cindy ziet de verschrikte reactie van Dirk en begint gelijk te huilen. Laat maar even zegt Lieve als ze ziet dat Dirk haar wilt opvangen. Ze heeft niks. Maar al dat bloed op haar jurk dan.... Waar is Sanne, Silvia? Lieve wijst naar het zitje in de kamer, ga even zitten, jij ook Cindy!

Dirk hoort het verhaal in stilte aan, slaat een paar keer zijn hand voor de mond. Als Lieve is uitgeraasd is het even stil. En nu? Vraagt Dirk, zal ik naar ze toe gaan? Lieve schud haar hoofd, dat heeft geen zin, ze zijn nu aan het opereren, we wachten op Silvia. Dirk slaat een arm over de schouder van Cindy die erg overstuur huilt. Wat erg fluistert hij. Kom gaan we jou even wat anders aan trekken, Lieve geeft hem een teken dat zij dat wel zal verzorgen en neemt Cindy mee naar Sanne's slaapkamer, als een routine neemt ze haar bij de hand. Dirk gaat beneden wat te drinken halen, als hij na 10 minuten terug komt met een fles rode wijn en drie glazen, komt Lieve uit de slaapkamer.

Lieve sluit zachtjes de deur, waar is Cindy vraagt Dirk. Lieve legt haar vinger tegen de lippen ten teken dat Dirk zachtjes moet doen. Ik heb haar uitgekleed, een propere luier omgedaan en een nachtkleedje. Ze ligt te slapen in Cindy's bed, geen zorgen ze kan er niet uitvallen en wijst naar het raam. Dirk kijkt en ziet hoe Cindy als een klein kind in het traliebedje ligt, geheel ontspannen en schijnbaar in diepe slaap.

Dat wou ze zelf zegt Lieve als Dirk haar een vragende blik toe werpt, ik heb haar wat sterk kalmerends gegeven, en tilt een injectiespuitje iets uit haar zak van het verpleegsters jurkje dat ze aanheeft. Silvia wou dat we dat altijd bij ons hadden voor het geval de meisjes te opstandig zouden worden, verklaard ze. Dirk kijkt verbaast maar haalt zijn schouders op, waarom verbaast me dat niet mompelt ie.


Ja lekker, daar ben ik wel aan toe zegt ze en wijst naar de fles rode wijn. Dirk gaat zitten en ontkurkt de fles, vertel! Wat is er nu precies gebeurd, want ik heb het maar half meegekregen. Lieve verteld nogmaals het hele verhaal, van de kapper tot aan thuiskomst. Dus Cindy is echt verlieft op Sanne? Lieve knikt, ze heeft me op de terugweg naar huis verteld hoe zeer ze geniet van zijn meisjes gedrag en uiterlijk, maar ook van zijn lieve jongens daden tussen de lakens, ze is bang alles kwijt te raken en dat Sanne ongelukkig zal worden.

Heb je al gegeten vraagt Dirk, lieve schud ontkennend, ik heb ook geen trek. Dirk denkt even na, ik bestel wel een pizza zegt ie, dan kun jij ook alvast je pyjama aan. Lieve knikt en loopt naar haar kamer. Even later verschijnt ze in een schattige nachtpon, geleend van Sanne zegt ze.

Op de operatiekamer wordt er druk gewerkt om nog wat te redden van Sanne's mannelijkheid, dit kan nog wel even duren zegt Santos, als hij de aanwijzing van Silvia volgt, als het lukt is het een doorbraak! Mia schud haar hoofd, wie zit daar nu op te wachten zegt ze, en geeft een paar instrumenten aan.

Als Lieve en Dirk de pizza en een tweede fles wijn op hebben is het al tien uur in de avond, ga jij maar naar bed toe zegt Dirk, ik sluit wel af. Lieve knikt en pakt nog snel een knuffelbeer van Sanne mee, die breng ik morgen langs zegt ze een beetje aangeschoten. Dirk ruimt op kijkt nog even voorzichtig bij Cindy, die in diepe slaap is en verlaat dan het huis.

Als Lieve wakker wordt is het al zeven uur, even rekt ze zich uit en zit dan slaperig op de rand van haar bed, tjee wat een dag gisteren.... En dus ook vandaag, langzaam komen de details weer naar boven, de rillingen schieten door haar heen.

He... Ik wil er uit! Klinkt het zachtjes in de verte. Ach Cindy! Lieve staat snel op en loopt in haar snoezige nachtpon naar Cindy, die al in het bed geknield zit met haar handen om de tralies. Dit is niet leuk gilt ze. Kom,kom, je wou zelf hier gaan slapen snauwt Lieve. Ja maar Silvia heeft zelf gezegd dat.... Wat? Jij wou in Sanne's bed slapen, met haar nachtpon, ik heb je zelfs een van haar katoenen luiers omgedaan, en plastic broekje met teddy beren. Cindy tilt haar nachtpon op. Sorry ik ben alleen zo boos en verdrietig.... Lieve geeft een glimlachje, ik wou ook een nachtkleedje van Sanne aan. Cindy kijkt en ziet dat Lieve een kinderlijk en beetje doorschijnend nachthemd aan heeft, en ziet ze dat nou goed?

Lieve merkt Cindy's verbaasde blik en kleurt een beetje rood. Ik had zo met jou en Sanne te doen... En misschien een glaasje teveel wijn.... Want hij is nat geworden zonder dat ik het gemerkt heb. Even komt er een gemene glimlach op het gezicht van Cindy, welkom bij de club zegt ze met enige genoeg doening.

Lieve gebaard dat Cindy haar handen van de tralies moet houden en laat het spijlen hek zakken. Eerst maar koffie? Cindy knikt, Lieve helpt haar uit bed, en samen lopen ze trap af, wel je nachtpon op tillen gebied Lieve, als ze bijna zelf struikelt. Cindy gniffelt even, Silvia zou een beroert krijgen als wij ook zo lelijk zouden vallen zegt ze lacherig.

Als ze in de keuken komen zit Helga al aan een glas warme melk, klaar voor bed. Een beetje ontdaan kijkt ze naar Lieve en Cindy, weten jullie het al? Lieve knikt, we waren erbij. Ze hebben tot vanochtend vroeg geopereerd, Silvia en Mia slapen nu in het ziekenhuis. En? Vraagt Cindy ongeduldig. Ze zeiden niet veel, maar Silvia zag er wel tevreden uit, ik hoorde Santos iets zeggen over een doorbraak, hij was bijna euforisch.

Denk je dat ze bezoek mag? Helga schud haar hoofd, zelfs ik mocht er niet bij, alleen Suzanne van het verplegend personeel. In een automatisme bind Lieve Cindy een grote slap om, maar die is te gefocust op Helga om te protesteren. Ze schenkt voor hen beide koffie in met melk en suiker en een bakje serails met warme melk. Terwijl ze hun ontbijt eten, vraagt Helga of Dirk nog gereed was gekomen, ze kon de hele dag geen water gebruiken door die klus in de bad kamer.

Helemaal vergeten, maar daar komen we zo achter! Ja grinnikt Cindy, lieve moet ook een schone luier! Helga staat op en schud haar hoofd, ein grosse windel familie, mompelt ze en wenst welterusten voor ze haar teddybeer pakt en naar bed gaat.

 

[sissy_Mady]

super weer kan niet wachten op vervolg

groet
70s

 

[Robeintje]

Geweldig stuk, kan bijna niet wachten op vervolg

 

[Frasion]

spannend kan niet wachte op meer