diaperdrenthe
wees wie je wilt zijn in het leven.
Het verhaal sprong eerder op de avond in me hoofd.
Net zoals vele (abdl) gerichte verhalen is het concept klein.
Maar het wordt bij mij altijd vaker en groter gebracht.
Het verhaal gaat over een jonge vrouw die herinneringen op doet beleven van haar zojuist overleden Oma en de bijzondere magische band die ze hadden.
Libero-meisje.
Hoofdstuk 1 afscheid van een heks van een Oma
Yvonne groeide op als een normale meisje In een druk werkende gezin.
Haar vader en moeder hadden allebei een baan.
En overdag werd Yvonne verzorgd door Oma, de moeder van haar vader.
Er was genoeg aandacht voor haar van beide ouders.
En Yvonne kwam niks te-kort
Naarmate Yvonne ouder werd. Was de verzorgingen/ het oppassen van haar Oma niet meer nodig.
En van dagelijks bezoek. Werd het wekelijks.
Tot Yvonne opgroeide naar een volwassen vrouw.
En zelf een bezoekje bracht aan haar oma eens per maand was.
Tot Yvonne telefoontje kreeg dat het slecht ging met Oma,.
Yvonne kreeg te horen dat het niet heel lang zou gaan duren voordat Oma er niet meer zou wezen
Combinatie van een ziekte en ouderdom .
Eenmaal bij de huis van Oma gekomen.
Werd ze binnen gelaten door haar ouders.
Weinig woorden werden er gewisseld.
Ze liep naar boven, en passeerde eerst de logeerkamer van haar zelf.
Yvonne was de enigste kleinkind die Oma gehad heeft.
En haar Logeerkamer zag er nog precies zo uit zoals ze de laatste keer ingeslapen heeft.
Yvonne had een hele speciale band met haar Oma.
Ze werd altijd kleine heksje genoemd door Oma.
Terwijl haar vader haar Oma altijd als een heks noemde.
Soms wat gemeen bedoeld door haar vader en andere keren klonk het als een plagende koosnaampje.
Maar Oma lachte altijd als me vader haar zo noemde. En zei daar is niks van gelogen.
De slaapkamer deur stond open met een grote kier ,. Gordijnen stukje open en straal van zonlicht scheen op de bed
Precies waar Yvonne kon gaan zitten.
Oma leek te slapen, Yvonne ging op bed zitten.
En pakte de hand vast Oma.
Dag Oma sprak ze zachtjes.
En langzaam gingen de ogen open van Oma.
Mijn kleine heksje, daar ben je toch weer eindelijk.
Oma draaide zich op de rug,.
Meisje help oma beetje omhoog zodat ik wat rechtop kan zitten en jou nog kan bewonderen.
Nu draaien we de rollen voor heel eventjes om , mijn kleine Lieve heksje
Kijk je toch eens daar zitten,.
Helemaal groot en volwassenen,. En toch zou je altijd mijn Kleine heksje blijven.
Wat mis ik de tijd dat ik voor je kon zorgen.
Yvonne sprak met haar Oma mee,.
Het waren hele mooie tijden,. En ze miste die tijd wel. Alleen we worden allemaal nou eenmaal groot.
Och mijn kleine heksje,. Ik wou dat ik je nog een keer helemaal klein kon gaan vertroetelen zodat we vroeger deden.
Met veel moeite stak Oma een hand omhoog om Yvonne haar gezicht te strelen en een traan weg te vegen.
Ja Oma, ik wou dat het nog een keer kon.
En ze hield de hand van haar oma stevig vast. Zodat ze de warmte van haar hand nog op haar gezicht kon voelen.
Laat alstublieft niet te veel tranen om mij.
Ik zie liever dat mooie lieve lach op je gezicht. Met mij komt het goed namelijk.
Ik heb een mooi leven geleid als een heks.
En ben veels te oud nu. Er is een tijd van komen en een tijd van gaan.
Weet dat Oma altijd van jou, en je vader en moeder hebt gehouden.
Het spijt me Heksje. Maar oma die wilt nu voor de laatste keer gaan slapen.
Dat waren de laatste woorden die Oma uitsprak.
Hoofdstuk twee de erfenissen.
Gelukkig waren er al hele goede voorbereidingen geweest,. En ondanks de verdriet van verlies van een moeder/Oma.
Verliep de uitvaart soepel.
Alleen nu moest de nodige administratieve dingen geregeld geworden.
En erfenissen/spullen verdeeld.
Er was nooit door Oma besproken hoe alles verdeeld werd.
Oma had alleen mijn Vader ,moeder en ik,Yvonne als familie nog
Dus meeste ging naar ons toe.
Ze had wel wat bijzondere wensen over haar boeken,. Voornamelijk 1 boek met een dikke slot die moest met haar de graf in. Mijn vader zei dat dit haar dikke heksenboek was.
Tot mijn Grote verrassing kreeg ik de huis van mijn Oma. En een deel van haar gespaarde geld.
En geloof mij maar dat ik met dit geld al met me pensioen kon gaan.
In overleg met mijn baas nam ik twee weken vakantie op.
In die tijd kon ik bepalen wat ik met de huis ging doen. En de nodige spullen opruimen.
Ik had hulp van mijn ouders ieder geval.
En met alles wat we vast hielden waren er wel een herinnering mee aanwezig.
Maar het was ieder geval overduidelijk dat Oma van ons hield.
En misschien wel iets meer van mij.
Haar kleine heksje.
Ik vroeg mijn vader waarom hij haar heks noemde. En zonder blikken of blozen zei me vader dat Oma echt een heks was.
Dat kan toch niet waar wezen dacht ik.
Maar me vader overtuigde dat het echt wel zo was.
Want hij vroeg me of ik mij kon herinneren of iemand van ons echt ooit ziek is geweest.
Ja misschien 1 dag een keertje maar nooit lang,. En precies hoe kwam dat vroeg mijn vader.
Door een wonder middeltje van Oma.
En waarom ik geen litteken heb van die keer toen ik lelijk mijn hoofd had gestoten en mijn wenkbrauw open lag.
Kwam ook door Oma.
Terwijl de dokter zei het een lelijke litteken werd.
Het klonk wel heel verwonderlijk maar ik zag oma nooit als een heks. Een heks dacht ik altijd aan figuren zoals van wizard of the oz of Hocus pocus.
Mijn oma was altijd heel lief een aardig.
En dat ze mij haar kleine heksje noemde vond ik gewoon altijd leuk.
Mijn vader wist wel te vertellen dat Oma wel geprobeerd heeft jou spreuken te leren. En dat we toverdrankjes maakte.
Ik had zelf een spreukenboek die moest hier op me kamer liggen.
We waren druk bezig, we hadden een pizza gegeten en mijn ouders waren moe, ze vroegen aan mij of ik bij hun ging slapen. Maar ik zei ik hier probeerde te slapen.
In mijn oude logeerkamer.
Mijn ouders gaven mij een dikke kus en een knuffel.
Mijn vader zei misschien moet ik je straks ook maar heksje noemen.
Hoofdstuk 3 oude herinneringen.
Yvonne stond alleen in de huis.
En het was stil op de tikken na van een klok uit de woonkamer.
De nodige dingen waren beneden al opgeruimd en met een grote kop thee, met een vleugje melk erbij , precies zoals ze hem kreeg van haar Oma vertrok ze naar boven
Het was de eerste keer sinds jaren ze een stap zette in deze slaapkamer.
20 jaar geleden was ik hier in deze ruimte dacht ze.
Het was een echte meisjeskamer. En
Door de loop van de jaren heen is deze kamer niet heel veel veranderd.
De behang was nog echt van de jaren 80
Wit met baby figuren van Disney maar wel met zo roze meisjes tint.
Nooit heeft ze dat als lastig ervaren en ze vond het altijd mooi om te zien . En haar oude knuffels. Die nog altijd zo nieuw en vers eruit zagen.
De verzorgingsmiddelen boven op de commode die later kast voor kleren werd.
Hier werd ze op verzorgd en verschoont als ze bij oma was .
De warmte van de kop thee gaf haar wat troost nu ze wist dat het definitief voorbij is. Maar dat in haar laatste wens oma nog heel goed gezorgd heeft voor haar kleine heksje.
Ze dronk haar kop thee op en klom in haar logeer bed.
Terwijl ze de hoofd op haar kussen legde.
Voelde ze onder de kussen een muziekdoosje met trektouwtje.
Wow dit bracht Yvonne zoveel herinneringen op. Ze trok het touwtje volledig uit.
En daar klonk de zachte klanken van een heel rustgevende muziek.
Impulsief deed ze haar duim in de mond en viel ze in slaap.
De volgende ochtend werd Yvonne wakker met haar duim in de mond.
En een straaltje licht door de gordijnen leek wel haar aan te wijzen naar een bureau laatje.
Een laatje die op slot zat.
En precies wist ze opeens weer wat in die laatje zat.
Haar spreukenboek,. En oma vertelde mij dat ik het veilig moest opbergen.
En de sleutel moest verstoppen.
En de sleutel zat verstopt ,.
In de muur achter een prikbord.
Yvonne dacht diep na,. Drie kloppen deed ze altijd op de muur. En moest ze twee tellen wachten tot ze een klop terug hoorde en dan weer drie kloppen .
Er waren totaal geen sporen van te zien dat er daadwerkelijk wat in de muur zat.
Maar haar herinneringen logen niet.
Ze klopt drie keer.
En schrok in eerste instantie van de klop die ze terug kreeg. Het leek wel of er iemand anders aan de andere kant van de muur stond.
En ze klopt daarna weer drie keer.
Klik hoorde ze en een deurtje ging open.
En daar stonden allerlei kleine lege flesjes
En een zwarte boekje .
Ze pakte haar zwarte boekje en achter de boekje zat een speelgoed baby flesje
Met vloeistof en glitters.
Het flesje die ik gebruikte om klein te spelen als ik bij oma was . Terwijl ik al luiers ontgroeid was.
Maar toch wist te dragen.
Yvonne haar active herinneringen over dragen van luiers waren niet zo sterk.
Ze wist dat ze vroeg zindelijk was.
En thuis totaal geen problemen.
Maar bij Oma. Speelde ze in begin zekers tot een jaar of 10 klein. En deed ze als soms alsof ze een peutertje was of een baby.
En Oma vertelde altijd als ik maar hard genoeg zoog aan dit flesje,. Ik een echte kleine heksje werd en oma mij zou dan verzorgen.
Yvonne hield het kastje leeg en deed de deur van het kastje dicht en er waren totaal geen sporen van te zien
Heel erg bijzonder vond ze dat nu toch wel.
Het flesje stopte ze in haar pyjama broek die ze nog aan had.
Ze ging op de bed zitten en ze sloeg de boekje open. En inderdaad stonden daar verschillende spreuken die zijn van haar oma had geleerd. En recepten van verschillende oma's wondermiddelen
De boek was zekers voor een kwart vol geschreven. Naarmate ik ouder werd
Kreeg ik het drukker met school en privéleven. En begon ik een volwassene leven te leiden.
Dat ik dit totaal vergeten was dit met mijn Oma samen deed.
Mijn oma was dus dan een echt heks.
En ik haar kleine heksje.
Het voelde eventjes zwaar aan.
En ze miste haar Oma nu wat even meer.
De draaide de boek om om de achterkant te bekijken.
Daar viel het op dat achter nog een briefje uitstak.
Ze hield de briefje eruit .
En terwijl ze las leek ze de stem wel van Oma te horen.
Dag lieve heksje.
Ik wist wel dat je het niet zou vergeten,
De geheime code om in het verborgen kastje te openen.
Heb je flesje ook gevonden,.
Weetje nog wat ik altijd zei.
Als je maar hard genoeg eraan zuigt.
Je een echte kleine heksje werd.
En Oma voor jou zou gaan zorgen.
Misschien werkt het nog wel.
Veel Liefs van je Oma
PS.op zolder staan de rest van je spullen
Net zoals vele (abdl) gerichte verhalen is het concept klein.
Maar het wordt bij mij altijd vaker en groter gebracht.
Het verhaal gaat over een jonge vrouw die herinneringen op doet beleven van haar zojuist overleden Oma en de bijzondere magische band die ze hadden.
Libero-meisje.
Hoofdstuk 1 afscheid van een heks van een Oma
Yvonne groeide op als een normale meisje In een druk werkende gezin.
Haar vader en moeder hadden allebei een baan.
En overdag werd Yvonne verzorgd door Oma, de moeder van haar vader.
Er was genoeg aandacht voor haar van beide ouders.
En Yvonne kwam niks te-kort
Naarmate Yvonne ouder werd. Was de verzorgingen/ het oppassen van haar Oma niet meer nodig.
En van dagelijks bezoek. Werd het wekelijks.
Tot Yvonne opgroeide naar een volwassen vrouw.
En zelf een bezoekje bracht aan haar oma eens per maand was.
Tot Yvonne telefoontje kreeg dat het slecht ging met Oma,.
Yvonne kreeg te horen dat het niet heel lang zou gaan duren voordat Oma er niet meer zou wezen
Combinatie van een ziekte en ouderdom .
Eenmaal bij de huis van Oma gekomen.
Werd ze binnen gelaten door haar ouders.
Weinig woorden werden er gewisseld.
Ze liep naar boven, en passeerde eerst de logeerkamer van haar zelf.
Yvonne was de enigste kleinkind die Oma gehad heeft.
En haar Logeerkamer zag er nog precies zo uit zoals ze de laatste keer ingeslapen heeft.
Yvonne had een hele speciale band met haar Oma.
Ze werd altijd kleine heksje genoemd door Oma.
Terwijl haar vader haar Oma altijd als een heks noemde.
Soms wat gemeen bedoeld door haar vader en andere keren klonk het als een plagende koosnaampje.
Maar Oma lachte altijd als me vader haar zo noemde. En zei daar is niks van gelogen.
De slaapkamer deur stond open met een grote kier ,. Gordijnen stukje open en straal van zonlicht scheen op de bed
Precies waar Yvonne kon gaan zitten.
Oma leek te slapen, Yvonne ging op bed zitten.
En pakte de hand vast Oma.
Dag Oma sprak ze zachtjes.
En langzaam gingen de ogen open van Oma.
Mijn kleine heksje, daar ben je toch weer eindelijk.
Oma draaide zich op de rug,.
Meisje help oma beetje omhoog zodat ik wat rechtop kan zitten en jou nog kan bewonderen.
Nu draaien we de rollen voor heel eventjes om , mijn kleine Lieve heksje
Kijk je toch eens daar zitten,.
Helemaal groot en volwassenen,. En toch zou je altijd mijn Kleine heksje blijven.
Wat mis ik de tijd dat ik voor je kon zorgen.
Yvonne sprak met haar Oma mee,.
Het waren hele mooie tijden,. En ze miste die tijd wel. Alleen we worden allemaal nou eenmaal groot.
Och mijn kleine heksje,. Ik wou dat ik je nog een keer helemaal klein kon gaan vertroetelen zodat we vroeger deden.
Met veel moeite stak Oma een hand omhoog om Yvonne haar gezicht te strelen en een traan weg te vegen.
Ja Oma, ik wou dat het nog een keer kon.
En ze hield de hand van haar oma stevig vast. Zodat ze de warmte van haar hand nog op haar gezicht kon voelen.
Laat alstublieft niet te veel tranen om mij.
Ik zie liever dat mooie lieve lach op je gezicht. Met mij komt het goed namelijk.
Ik heb een mooi leven geleid als een heks.
En ben veels te oud nu. Er is een tijd van komen en een tijd van gaan.
Weet dat Oma altijd van jou, en je vader en moeder hebt gehouden.
Het spijt me Heksje. Maar oma die wilt nu voor de laatste keer gaan slapen.
Dat waren de laatste woorden die Oma uitsprak.
Hoofdstuk twee de erfenissen.
Gelukkig waren er al hele goede voorbereidingen geweest,. En ondanks de verdriet van verlies van een moeder/Oma.
Verliep de uitvaart soepel.
Alleen nu moest de nodige administratieve dingen geregeld geworden.
En erfenissen/spullen verdeeld.
Er was nooit door Oma besproken hoe alles verdeeld werd.
Oma had alleen mijn Vader ,moeder en ik,Yvonne als familie nog
Dus meeste ging naar ons toe.
Ze had wel wat bijzondere wensen over haar boeken,. Voornamelijk 1 boek met een dikke slot die moest met haar de graf in. Mijn vader zei dat dit haar dikke heksenboek was.
Tot mijn Grote verrassing kreeg ik de huis van mijn Oma. En een deel van haar gespaarde geld.
En geloof mij maar dat ik met dit geld al met me pensioen kon gaan.
In overleg met mijn baas nam ik twee weken vakantie op.
In die tijd kon ik bepalen wat ik met de huis ging doen. En de nodige spullen opruimen.
Ik had hulp van mijn ouders ieder geval.
En met alles wat we vast hielden waren er wel een herinnering mee aanwezig.
Maar het was ieder geval overduidelijk dat Oma van ons hield.
En misschien wel iets meer van mij.
Haar kleine heksje.
Ik vroeg mijn vader waarom hij haar heks noemde. En zonder blikken of blozen zei me vader dat Oma echt een heks was.
Dat kan toch niet waar wezen dacht ik.
Maar me vader overtuigde dat het echt wel zo was.
Want hij vroeg me of ik mij kon herinneren of iemand van ons echt ooit ziek is geweest.
Ja misschien 1 dag een keertje maar nooit lang,. En precies hoe kwam dat vroeg mijn vader.
Door een wonder middeltje van Oma.
En waarom ik geen litteken heb van die keer toen ik lelijk mijn hoofd had gestoten en mijn wenkbrauw open lag.
Kwam ook door Oma.
Terwijl de dokter zei het een lelijke litteken werd.
Het klonk wel heel verwonderlijk maar ik zag oma nooit als een heks. Een heks dacht ik altijd aan figuren zoals van wizard of the oz of Hocus pocus.
Mijn oma was altijd heel lief een aardig.
En dat ze mij haar kleine heksje noemde vond ik gewoon altijd leuk.
Mijn vader wist wel te vertellen dat Oma wel geprobeerd heeft jou spreuken te leren. En dat we toverdrankjes maakte.
Ik had zelf een spreukenboek die moest hier op me kamer liggen.
We waren druk bezig, we hadden een pizza gegeten en mijn ouders waren moe, ze vroegen aan mij of ik bij hun ging slapen. Maar ik zei ik hier probeerde te slapen.
In mijn oude logeerkamer.
Mijn ouders gaven mij een dikke kus en een knuffel.
Mijn vader zei misschien moet ik je straks ook maar heksje noemen.
Hoofdstuk 3 oude herinneringen.
Yvonne stond alleen in de huis.
En het was stil op de tikken na van een klok uit de woonkamer.
De nodige dingen waren beneden al opgeruimd en met een grote kop thee, met een vleugje melk erbij , precies zoals ze hem kreeg van haar Oma vertrok ze naar boven
Het was de eerste keer sinds jaren ze een stap zette in deze slaapkamer.
20 jaar geleden was ik hier in deze ruimte dacht ze.
Het was een echte meisjeskamer. En
Door de loop van de jaren heen is deze kamer niet heel veel veranderd.
De behang was nog echt van de jaren 80
Wit met baby figuren van Disney maar wel met zo roze meisjes tint.
Nooit heeft ze dat als lastig ervaren en ze vond het altijd mooi om te zien . En haar oude knuffels. Die nog altijd zo nieuw en vers eruit zagen.
De verzorgingsmiddelen boven op de commode die later kast voor kleren werd.
Hier werd ze op verzorgd en verschoont als ze bij oma was .
De warmte van de kop thee gaf haar wat troost nu ze wist dat het definitief voorbij is. Maar dat in haar laatste wens oma nog heel goed gezorgd heeft voor haar kleine heksje.
Ze dronk haar kop thee op en klom in haar logeer bed.
Terwijl ze de hoofd op haar kussen legde.
Voelde ze onder de kussen een muziekdoosje met trektouwtje.
Wow dit bracht Yvonne zoveel herinneringen op. Ze trok het touwtje volledig uit.
En daar klonk de zachte klanken van een heel rustgevende muziek.
Impulsief deed ze haar duim in de mond en viel ze in slaap.
De volgende ochtend werd Yvonne wakker met haar duim in de mond.
En een straaltje licht door de gordijnen leek wel haar aan te wijzen naar een bureau laatje.
Een laatje die op slot zat.
En precies wist ze opeens weer wat in die laatje zat.
Haar spreukenboek,. En oma vertelde mij dat ik het veilig moest opbergen.
En de sleutel moest verstoppen.
En de sleutel zat verstopt ,.
In de muur achter een prikbord.
Yvonne dacht diep na,. Drie kloppen deed ze altijd op de muur. En moest ze twee tellen wachten tot ze een klop terug hoorde en dan weer drie kloppen .
Er waren totaal geen sporen van te zien dat er daadwerkelijk wat in de muur zat.
Maar haar herinneringen logen niet.
Ze klopt drie keer.
En schrok in eerste instantie van de klop die ze terug kreeg. Het leek wel of er iemand anders aan de andere kant van de muur stond.
En ze klopt daarna weer drie keer.
Klik hoorde ze en een deurtje ging open.
En daar stonden allerlei kleine lege flesjes
En een zwarte boekje .
Ze pakte haar zwarte boekje en achter de boekje zat een speelgoed baby flesje
Met vloeistof en glitters.
Het flesje die ik gebruikte om klein te spelen als ik bij oma was . Terwijl ik al luiers ontgroeid was.
Maar toch wist te dragen.
Yvonne haar active herinneringen over dragen van luiers waren niet zo sterk.
Ze wist dat ze vroeg zindelijk was.
En thuis totaal geen problemen.
Maar bij Oma. Speelde ze in begin zekers tot een jaar of 10 klein. En deed ze als soms alsof ze een peutertje was of een baby.
En Oma vertelde altijd als ik maar hard genoeg zoog aan dit flesje,. Ik een echte kleine heksje werd en oma mij zou dan verzorgen.
Yvonne hield het kastje leeg en deed de deur van het kastje dicht en er waren totaal geen sporen van te zien
Heel erg bijzonder vond ze dat nu toch wel.
Het flesje stopte ze in haar pyjama broek die ze nog aan had.
Ze ging op de bed zitten en ze sloeg de boekje open. En inderdaad stonden daar verschillende spreuken die zijn van haar oma had geleerd. En recepten van verschillende oma's wondermiddelen
De boek was zekers voor een kwart vol geschreven. Naarmate ik ouder werd
Kreeg ik het drukker met school en privéleven. En begon ik een volwassene leven te leiden.
Dat ik dit totaal vergeten was dit met mijn Oma samen deed.
Mijn oma was dus dan een echt heks.
En ik haar kleine heksje.
Het voelde eventjes zwaar aan.
En ze miste haar Oma nu wat even meer.
De draaide de boek om om de achterkant te bekijken.
Daar viel het op dat achter nog een briefje uitstak.
Ze hield de briefje eruit .
En terwijl ze las leek ze de stem wel van Oma te horen.
Dag lieve heksje.
Ik wist wel dat je het niet zou vergeten,
De geheime code om in het verborgen kastje te openen.
Heb je flesje ook gevonden,.
Weetje nog wat ik altijd zei.
Als je maar hard genoeg eraan zuigt.
Je een echte kleine heksje werd.
En Oma voor jou zou gaan zorgen.
Misschien werkt het nog wel.
Veel Liefs van je Oma
PS.op zolder staan de rest van je spullen
