Nog niet klaar Lisa en Marieke: het begon op skivakantie...

We are humans

Beginneling
Ik kijk er al naar uit dat ze, met hun zwemluier en hun nieuwe badpak, naar het strand gaan. En wie weet wordt die zwemluier dan ook gebruikt waarvoor hij is bedoeld? Wellicht per ongeluk, want volgens mij is geen van beide meisjes er al klaar voor om dat uit zichzelf te doen.
De nanny wil natuurlijk ook niet de meisjes geconstipeerd geraken door het te lang op te houden. Misschien heeft ze wel wat zetpilletjes mee in haar koffer, om indien nodig de natuur een handje te helpen?
Maar euh, de vakantie is nog lang, en niet alle leuke dingen moeten al meteen vanaf de eerste dagen gebeurd zijn.
Ik ben benieuwd naar het vervolg.
@Sophiee : dit is voor mij echt wel een van de beste verhalen die ik hier al gelezen heb.
Ik heb hier ook al veel verhalen gelezen (voor ik was ingeschreven) en dit is inderdaad een van de beste.
 

Sophiee

Superlid
Hoofdstuk 24 Een dagje strand

De volgende morgen werd Marieke vroeg wakker. Ze had prima geslapen. Ze keek naar het bed van Lisa, maar daar was nog geen teken van leven te zien. Lisa lag nog diep te slapen.
Marieke ging met haar hand onder de deken en voelde aan haar luier. Die leek nog gewoon droog te zijn. Logisch ook wel, haar blaas liet weten dat het tijd was om naar de wc te gaan. Maar ja, dat was niet de bedoeling deze vakantie…
Marieke lag op haar rug en staarde naar het plafond. Ze probeerde te ontspannen, om haar blaas leeg te maken. Na een tijdje lukte dat en ze voelde een warme gloed in haar luier verspreiden. Ze draaide zich op haar buik en probeerde nog even weg te dommelen. Ondertussen kwamen er gedachten in haar op: hoe zou het zijn als ze gewoon in haar slaap kon plassen? Lisa had dat wel. Nou kon Lisa daar zelf niks aan doen natuurlijk en zou ze niet net als haar ziek willen zijn, maar de als ze alleen maar een bedplasser zou zijn zonder verder ergens last van te krijgen… Zou ze dat willen? Zou er een manier zijn om dat jezelf aan te leren? En zou je het ook weer af kunnen leren? Zou ze kunnen leven met echt iedere nacht een luier om? Maar zoals ze nu hier op vakantie waren, had ze zelf die keuze eigenlijk al niet gemaakt?

Ze pakte haar telefoon en begon te zoeken. Hoe wordt je een bedplasser? In het Engels waren er wel sites te vinden waar mensen het hadden over leren bedplassen. Aandachtig las ze verschillende posts door. Sommige waren onzinnig of leken haar niet slim, maar ze vond ook wel tips die haar het proberen waard leken. Maar over het algemeen leken de resultaten wisselend. Zou ze zelf hiermee willen experimenteren en kijken wat het bracht? Haar aandacht werd getrokken door een post over hypnose. Wat als ze dat eens ging proberen, dacht ze.

Op dat moment werd ook Lisa wakker. Licht kreunend kwam ze met haar slaperige hoofd overeind.
“Hey Lies, goedemorgen” zei Marieke enthousiast.
“Hmmm, goedemorgen Miek…” kwam er slaperig uit haar vriendin.
Ze hoorden de deur opengaan en Meike kwam binnen.

“Goedemorgen meisjes” klonk Meike vrolijk.
“Ik hoorde dat jullie wakker waren, dus kwam ik gauw kijken” zei ze knikkend naar de babyfoon.
Ze schoof de gordijnen open en het zonlicht straalde naar binnen.
De meiden knipperden even met hun ogen om aan het felle licht te wennen.
“Hebben jullie goed geslapen? Het wordt een heerlijke dag vandaag. Zal ik jullie meteen verschonen?”
“Mogen we eerst even douchen?” vroeg Lisa.
“We gaan zo naar de zee toch? Dan kunnen we vanavond wel uitgebreid douchen.”
Daar zat wat in. Om eerst te douchen voordat ze het zeewater ingingen leek wat nutteloos.
“Wie mag er eerst?” ging Meike opgewekt verder.
Omdat de meiden niet meteen uit bed spongen, sloeg Meike dan maar de deken van Marieke open.
“Laten we dan maar met jou beginnen Marieke” zei ze.
Ze leidde haar op de commode en hielp haar met haar nachthemdje uit te doen. Daarna mocht Marieke gaan liggen.
“Zo lieverdje, dan zullen we je even fijn verzorgen” zei Meike terwijl ze de luier openmaakte.
“Da’s een flinke plas, meisje.”
Meike pakte de babydoekjes en maakte Mariekes schaamstreek en billen ermee schoon. Haar zachte bewegingen maakten dat Marieke haast kippenvel kreeg van genot. Het voelde zo fijn om zo verzorgd te worden…
“Vindt mijn kleine meid het fijn om schone billetjes te krijgen?” vroeg Meike een beetje plagerig maar liefdevol. Veel meer dan een instemmend “hmhm…” kon Marieke op dat moment niet uitbrengen.
Marieke mocht haar billen even optillen en behendig schoof Meike een frisse luier eronder. Meike pakte een tube met crème en smeerde de schaamstreek en billen van het meisje zachtjes in. Daarna maakte ze een voor een de plakstrips dicht. “Zo schatje, jij bent klaar…”

Daarna was het Lisa’s beurt en ook zij werd liefdevol verschoond. Niet veel later zaten ze samen op het terras aan een lekker ontbijtje. Meike had croissantjes gehaald en er was verse jus en thee. Ze spraken over wat ze die dag verder wilden gaan doen. Haast hadden ze niet, dus het ontbijt liep eigenlijk een beetje over in een koffieuurtje. Bovendien hoefden ze niet meteen in de vroege ochtend op het strand te zijn. Ook voelden de meiden wel een beetje spanning om daar in hun zwemluiers te lopen. Maar uiteindelijk moesten ze er toch maar aan geloven…

“Hey meisjes, ik heb de tas klaar staan met jullie zwemspullen erin, dus zijn jullie zo ver?” vroeg Meike terwijl het alweer tegen elven liep.
“Moeten we niet eerst omkleden dan?” vroeg Lisa.
“Nee hoor, we moeten nog een stukje lopen en we willen geen ongelukjes onderweg” zei Meike.
“Ik kleed jullie om in ons strandtentje.”
Ze hadden een soort half koepeltentje voor op het strand, tegen de wind en het zand en voor wat schaduw. Maar Meike had bedacht dat ze daar ook de meisjes in kon omkleden en verschonen.
De meiden trokken wat bleekjes weg, maar Meike pakte even door. “Kom lieverds, anders komen we nergens vandaag…”

Voor ze het goed en wel beseften, liepen Lisa en Marieke richting strand. Nog altijd droegen ze hun dikke luiers onder hun strandjurkjes en ze waren wat bevreesd hoe dit verder zou gaan. Het strandje waar ze heen gingen lag wat afgelegen, maar vanuit hun huisje was het maar vijf minuutjes lopen over een smal paadje. Je kon er alleen lopend komen, dus daardoor was er bijna niemand. De meeste mensen kozen toch voor het strand bij het dorp. Daar waren meer voorzieningen en was er ook strandbewaking. Maar Lisa en Marieke waren wel blij met dit bijna privéstrandje.

Toen ze aankwamen zette Meike het strandtentje neer in de buurt van twee grote palmen en legde er een dikke plaid in.
“Lisa, jij eerst?” Ze pakte Lisa bij de hand en legde haar op de plaid.
“Je mag wel een handdoek over je heen doen Lies, maar er is hier niemand die ons ziet” zei ze.
Dat klopte, de paar mensen die hier waren lagen zo verspreid over het strandje, dat niemand hun kant op keek. Toch vond Lisa een handdoek wel fijn.
Meike deed het jurkje van Lisa omhoog, maakte de luier los en rolde deze op. Hij was niet erg nat, maar toch alweer nat genoeg. Gauw deed ze Lisa een zwemluier aan. Vervolgens hielp ze Lisa’s benen in haar badpak en schoof die omhoog. Lisa mocht weer gaan staan en ze wurmde zich onder haar zomerjurkje verder in haar badpak. Daarna kon haar jurkje echt uit.

Marieke onderging hetzelfde ritueel. Daar stonden ze dan een beetje onwennig, twee meisjes met een zwemuier onder hun badpakjes. Gisteren in de tuin was het al wennen, maar hier in het openbaar was nog wel even extra spannend. Ook als er verder bijna niemand was. Ze bekeken elkaar om te zien of de luier erg zichtbaar was. Natuurlijk zagen ze wel aan elkaar dat ze een zwemluier eronder hadden. Maar je moest wel echt goed kijken. Die ruches rondom hielpen goed om de boel te verbergen. Meike stak ze een hart onder de riem: “Nou meisjes, als je het niet weet dan zie je er echt niks van hoor…”
Ondertussen smeerde ze de meisjes in met zonnebrandcrème. Daarna mochten ze gaan zwemmen.

Een beetje verlegen en op hun hoede liepen de meiden richting het water. Maar omdat andere mensen ver genoeg weg waren, werden ze niet bekeken. Ze voelden met hun voeten het water, de zee was kalm en er was eigenlijk geen branding hier. De temperatuur was heerlijk, een beetje fris maar niet onaangenaam. De meiden gingen dus de zee in en zwommen een stukje. Al snel raakten ze wat meer ontspannen en kregen ze weer wat meer zelfvertrouwen.

Meike bekeek haar meisjes vanaf het strand. Ze moest even lachen. Ze was hier nu de nanny van twee mooie jonge meiden. Je zou denken dat die op vakantie vooral achter de jongens aan wilden. Maar hoewel Lisa wel een vriendje had, leken ze verder niet echt bezig met de liefde. In plaats daarvan waren ze blijkbaar liever nog kleine meisjes. Echt schattig vond ze dat. Als het aan haar lag hielden de meiden dat nog wel een tijdje vol. Er was later nog tijd genoeg om teleurgesteld te raken in vriendjes. Zelf had ze dat pas nog weer mogen ervaren. Van haar mochten de meiden nog wel even hun onschuld bewaren. En misschien hielpen die luiers daar ook wel goed bij…

Toen de meisjes uit zee kwamen gerend, stond Meike klaar met de handdoeken. Allebei kregen ze er een om en werden ze even afgedroogd.
“Was het water lekker?” vroeg Meike.
“Ja heerlijk” zeiden de meisjes in koor. En ze realiseerden zich dat ze zonder nadenken langs een paar wandelende mensen waren gerend.
“Zouden ze ons gezien hebben?” vroeg Marieke weer onzeker.
“Weet ik niet, ze deden niet vreemd of zo…” zei Lisa.
“Nee da’s waar…”

De meiden legden hun handdoek neer en gingen even liggen zonnen. Marieke keek naar haar vriendin die op haar buik lag. Zo zag je onder het pakje toch wel iets van een onnatuurlijke bolling zitten. Maar vanwege de donkere kleur moest je wel echt goed kijken. Ze dacht dat andere mensen het vooral een beetje een oubollig zwempak zouden vinden, zo met die lage heupen en die ruches. Nou ja, in ieder geval konden ze zich zo best goed vertonen op het strand…

Omdat het de eerste dag in de Spaanse zon was, wilde Meike niet te lang op het strand blijven. Ze wilde niet dat de meisjes al op de eerste dag verbrand als rode kreeftjes naar huis gingen. Daarom zei ze: “Meisjes, we gaan ze richting het huisje. Maar eerst kleed ik jullie even aan.”
Net als bij het aantrekken van hun badkleding, mocht Lisa nu in het tentje gaan liggen en kreeg daar een schone luier aan. Ook Marieke werd weer aangekleed. De zwemluiers deed Meike in een zakje, dan kon ze ze thuis weggooien.

Bij het huisje zaten de meiden die middag wat te chillen of het terras. Marieke dacht weer aan vanmorgen, het idee om in haar slaap te leren plassen. Op haar telefoon had ze wat gevonden over hypnose, zou dat echt werken? Ze lachte in zichzelf en Lisa zag dat Marieke ergens mee bezig was.
“Hey Lies, wat is er?” vroeg ze nieuwsgierig.
Marieke keek wat betrapt, maar gaf het toe: “Nou…ik dacht…wat als ik zeg maar niet wakker hoef te worden ’s nachts…”
Lisa gaf een blik van ‘ik begrijp je niet’.
Haar vriendin ging daarom verder: “Ik bedoel…dat ik mijn slaap gewoon mijn uhhh…”
Lisa grijnsde: “Je bedoelt in je bed plassen?”
Marieke kreeg een rood hoofd en zei “Uhhh ja…dat dus…of eigenlijk in mijn luier…”
Lisa lachte en ook Meike die net uit de keuken kwam gelopen kreeg het verhaal mee.
“Maar hoe dacht je dat te doen dan?” vroeg Lisa.
“Nou ik heb hier iets gevonden over hypnose, dat je leert weer in je bed te plassen…”
“Werkt dat echt?” vroeg Lisa weer.
“Weet ik niet” antwoordde Marieke.
Aan de blik van Marieke zag Lisa dat ze alweer plannen had.
“Misschien wil ik dat wel proberen…”
“Hihi, maar ik ga niet meeluisteren hoor Miek, ik ben zo al lek genoeg” lachte Lisa weer.
Maar Marieke had al een plan bedacht en klikte op downloaden…

De middag verliep verder lekker ontspannen. De meiden lazen wat en keken wat ze verder die weken konden gaan doen. Ze maakten plannen en de middag vloog voorbij. Voor ze het door hadden riep Meike ze al voor het avondeten. Meike had duidelijk nog niet het Spaanse ritme van laat eten te pakken. Maar de meiden vonden het prima. Het eten was weer heerlijk.

Na het eten vond Meike het tijd om de meisjes weer te verschonen. En ze bedacht dat de twee nog steeds alleen maar hadden geplast. Dat was niet goed dacht ze, daar moest iets aan gebeuren.
Ze zei: “Meisjes, sinds we hier zijn hebben jullie nog helemaal niet gepoept. Dat is niet gezond hoor…”
Oh nee, dachten Lisa en Marieke, dat hoeft toch zeker niet ook in de luiers?
“Nou dat ga ik echt niet in mijn luier doen hoor!” begon Lisa.
Marieke keek verlegen en zei ook “Uhmm, kunnen we dat gewoon op de wc blijven doen?”

Meike keek naar de twee meisjes. “Ik dacht dat jullie volledig in de luiers wilden zijn deze vakantie. Dus ik ging er eigenlijk vanuit dat daar ook af en toe een poepbroek bij hoorde… “
Maar hoewel Lisa het best leuk vond om een klein meisje te zijn, ging dit haar toch te ver.
“Oh nee, daar ga ik echt niet aan beginnen hoor. Jij wel Marieke?”
Marieke schudde haar hoofd. Hoewel zij van hun twee toch wel het meeste durfde, voelde ze zich ook niet fijn bij de gedachte in haar luier te moeten poepen.

“Goed dan”, zei Meike, “en eigenlijk ben ik wel een beetje opgelucht want poepluiers verschonen is toch wel wat minder. Laten we dan afspreken dat jullie ‘op het grote potje’ mogen als dat nodig is. Geef het maar aan als je toch verschoond moet worden om dan meteen even te gaan.”
En daarna nog met een knipoog: “Maar de zwemluiers blijven wel, stel je voor dat je een ongelukje hebt.”
De meiden moesten weer lachen, maar even naar de wc kunnen gaan was wel een opluchting.
“Ik zal jullie straks meteen even douchen, dan mogen jullie daarna alvast jullie pyjamaatjes aan”
Douchen en naar de wc klonk nu echt hemels. Ze konden niet wachten...

Niet veel later nam ze de meisjes mee naar de badkamer.
Meike maakte Lisa’s luier open. Daarna mocht Lisa alvast in de douche stappen. Ook Marieke mocht bij Lisa in de douche.
Meike pakte de babyshampoo om even de haren van de twee te wassen. Daarna pakte ze twee washandjes en een flesje wascrème. Daarmee begon ze de meisjes verder te wassen. Normaal zouden de twee zeggen “dat kunnen we wel zelf” maar nu lieten ze Meike haar gang maar gaan. Ze waren al lang blij dat ze uit die vieze luiers waren. Bovendien voelde het wel fijn om zo door Meike verzorgd te worden.
“Even de beentjes uit elkaar Marieke…” zei Meike en terwijl Marieke dat deed waste Meike zachtjes haar schaamstreek en billen schoon. Lisa werd ook fijn verzorgd.
“En nu nog even afspoelen lieverds…” zei Meike en pakte de douchekop van de houder. Ze spoelde de meisjes mooi schoon.
“Kijk eens aan, twee heerlijk frisse meisjes” zei Meike tenslotte. De twee vriendinnen werden afgedroogd en niet veel later kregen ze op de commode hun nachtluier om.

Omdat het nog niet erg laat was, mochten de meisjes nog even wat drinken. In hun nachthemdjes zaten ze daarom nog even op het terras met een glaasje appelsap. Ze waren wat stilletjes, want de ervaring van die avond moesten ze nog even verwerken. Maar langzaamaan begon het in Mariekes hoofd toch weer te kriebelen. Zou ze straks gaan slapen met haar airpods in?
 
Laatst bewerkt:

luierdromer

Niet geschoten is altijd mis.
Weer een SUPER hoofdstuk zou mooi zijn als Meike iets in Mariekes eten of drinken doet zodat zij inderdaad zonder het te beseffen haar plas laat lopen maar dan ook overdag.
 

Bel George DL

Gewaardeerd Lid
Weer een SUPER hoofdstuk zou mooi zijn als Meike iets in Mariekes eten of drinken doet zodat zij inderdaad zonder het te beseffen haar plas laat lopen maar dan ook overdag.
Het mooie aan dit verhaal vind ik, persoonlijk, dat het er alles bij elkaar wel vrij realistisch aan toe gaat (af en toe wat toevaligheden die goed uitkomen, maar dat is in elk verhaal toch het geval).

Ik denk niet dat er zoiets bestaat waardoor je "zonder het te beseffen" je plas laat lopen. Mocht dat het geval zijn, dan ben ik heel benieuwd wat dat zou zijn en waar ik dat kan verkrijgen.

Maar in fictie is alles mogelijk natuurlijk, en de vakantie is nog lang, dus er kan nog vanalles gebeuren.
Ik kijk alweer uit naar het verolg.
 

luierdromer

Niet geschoten is altijd mis.
Het mooie aan dit verhaal vind ik, persoonlijk, dat het er alles bij elkaar wel vrij realistisch aan toe gaat (af en toe wat toevaligheden die goed uitkomen, maar dat is in elk verhaal toch het geval).

Ik denk niet dat er zoiets bestaat waardoor je "zonder het te beseffen" je plas laat lopen. Mocht dat het geval zijn, dan ben ik heel benieuwd wat dat zou zijn en waar ik dat kan verkrijgen.

Maar in fictie is alles mogelijk natuurlijk, en de vakantie is nog lang, dus er kan nog vanalles gebeuren.
Ik kijk alweer uit naar het verolg.
Ik weet wel bijna zeker dat zo'n middel niet bestaat, heb het in mijn verhalen ook wel eens gebruikt.
Toen er een vraag over kwam direct aangegeven dat dit fantasie is en, denk ook niet dat je dat zou moeten willen.
Als de boel één keer beschadigd is zit je er definitief mee, lijkt me geen pretje.
 

We are humans

Beginneling
Hoofdstuk 24 Een dagje strand

De volgende morgen werd Marieke vroeg wakker. Ze had prima geslapen. Ze keek naar het bed van Lisa, maar daar was nog geen teken van leven te zien. Lisa lag nog diep te slapen.
Marieke ging met haar hand onder de deken en voelde aan haar luier. Die leek nog gewoon droog te zijn. Logisch ook wel, haar blaas liet weten dat het tijd was om naar de wc te gaan. Maar ja, dat was niet de bedoeling deze vakantie…
Marieke lag op haar rug en staarde naar het plafond. Ze probeerde te ontspannen, om haar blaas leeg te maken. Na een tijdje lukte dat en ze voelde een warme gloed in haar luier verspreiden. Ze draaide zich op haar buik en probeerde nog even weg te dommelen. Ondertussen kwamen er gedachten in haar op: hoe zou het zijn als ze gewoon in haar slaap kon plassen? Lisa had dat wel. Nou kon Lisa daar zelf niks aan doen natuurlijk en zou ze niet net als haar ziek willen zijn, maar de als ze alleen maar een bedplasser zou zijn zonder verder ergens last van te krijgen… Zou ze dat willen? Zou er een manier zijn om dat jezelf aan te leren? En zou je het ook weer af kunnen leren? Zou ze kunnen leven met echt iedere nacht een luier om? Maar zoals ze nu hier op vakantie waren, had ze zelf die keuze eigenlijk al niet gemaakt?

Ze pakte haar telefoon en begon te zoeken. Hoe wordt je een bedplasser? In het Engels waren er wel sites te vinden waar mensen het hadden over leren bedplassen. Aandachtig las ze verschillende posts door. Sommige waren onzinnig of leken haar niet slim, maar ze vond ook wel tips die haar het proberen waard leken. Maar over het algemeen leken de resultaten wisselend. Zou ze zelf hiermee willen experimenteren en kijken wat het bracht? Haar aandacht werd getrokken door een post over hypnose. Wat als ze dat eens ging proberen, dacht ze.

Op dat moment werd ook Lisa wakker. Licht kreunend kwam ze met haar slaperige hoofd overeind.
“Hey Lies, goedemorgen” zei Marieke enthousiast.
“Hmmm, goedemorgen Miek…” kwam er slaperig uit haar vriendin.
Ze hoorden de deur opengaan en Meike kwam binnen.

“Goedemorgen meisjes” klonk Meike vrolijk.
“Ik hoorde dat jullie wakker waren, dus kwam ik gauw kijken” zei ze knikkend naar de babyfoon.
Ze schoof de gordijnen open en het zonlicht straalde naar binnen.
De meiden knipperden even met hun ogen om aan het felle licht te wennen.
“Hebben jullie goed geslapen? Het wordt een heerlijke dag vandaag. Zal ik jullie meteen verschonen?”
“Mogen we eerst even douchen?” vroeg Lisa.
“We gaan zo naar de zee toch? Dan kunnen we vanavond wel uitgebreid douchen.”
Daar zat wat in. Om eerst te douchen voordat ze het zeewater ingingen leek wat nutteloos.
“Wie mag er eerst?” ging Meike opgewekt verder.
Omdat de meiden niet meteen uit bed spongen, sloeg Meike dan maar de deken van Marieke open.
“Laten we dan maar met jou beginnen Marieke” zei ze.
Ze leidde haar op de commode en hielp haar met haar nachthemdje uit te doen. Daarna mocht Marieke gaan liggen.
“Zo lieverdje, dan zullen we je even fijn verzorgen” zei Meike terwijl ze de luier openmaakte.
“Da’s een flinke plas, meisje.”
Meike pakte de babydoekjes en maakte Mariekes schaamstreek en billen ermee schoon. Haar zachte bewegingen maakten dat Marieke haast kippenvel kreeg van genot. Het voelde zo fijn om zo verzorgd te worden…
“Vindt mijn kleine meid het fijn om schone billetjes te krijgen?” vroeg Meike een beetje plagerig maar liefdevol. Veel meer dan een instemmend “hmhm…” kon Marieke op dat moment niet uitbrengen.
Marieke mocht haar billen even optillen en behendig schoof Meike een frisse luier eronder. Meike pakte een tube met crème en smeerde de schaamstreek en billen van het meisje zachtjes in. Daarna maakte ze een voor een de plakstrips dicht. “Zo schatje, jij bent klaar…”

Daarna was het Lisa’s beurt en ook zij werd liefdevol verschoond. Niet veel later zaten ze samen op het terras aan een lekker ontbijtje. Meike had croissantjes gehaald en er was verse jus en thee. Ze spraken over wat ze die dag verder wilden gaan doen. Haast hadden ze niet, dus het ontbijt liep eigenlijk een beetje over in een koffieuurtje. Bovendien hoefden ze niet meteen in de vroege ochtend op het strand te zijn. Ook voelden de meiden wel een beetje spanning om daar in hun zwemluiers te lopen. Maar uiteindelijk moesten ze er toch maar aan geloven…

“Hey meisjes, ik heb de tas klaar staan met jullie zwemspullen erin, dus zijn jullie zo ver?” vroeg Meike terwijl het alweer tegen elven liep.
“Moeten we niet eerst omkleden dan?” vroeg Lisa.
“Nee hoor, we moeten nog een stukje lopen en we willen geen ongelukjes onderweg” zei Meike.
“Ik kleed jullie om in ons strandtentje.”
Ze hadden een soort half koepeltentje voor op het strand, tegen de wind en het zand en voor wat schaduw. Maar Meike had bedacht dat ze daar ook de meisjes in kon omkleden en verschonen.
De meiden trokken wat bleekjes weg, maar Meike pakte even door. “Kom lieverds, anders komen we nergens vandaag…”

Voor ze het goed en wel beseften, liepen Lisa en Marieke richting strand. Nog altijd droegen ze hun dikke luiers onder hun strandjurkjes en ze waren wat bevreesd hoe dit verder zou gaan. Het strandje waar ze heen gingen lag wat afgelegen, maar vanuit hun huisje was het maar vijf minuutjes lopen over een smal paadje. Je kon er alleen lopend komen, dus daardoor was er bijna niemand. De meeste mensen kozen toch voor het strand bij het dorp. Daar waren meer voorzieningen en was er ook strandbewaking. Maar Lisa en Marieke waren wel blij met dit bijna privéstrandje.

Toen ze aankwamen zette Meike het strandtentje neer in de buurt van twee grote palmen en legde er een dikke plaid in.
“Lisa, jij eerst?” Ze pakte Lisa bij de hand en legde haar op de plaid.
“Je mag wel een handdoek over je heen doen Lies, maar er is hier niemand die ons ziet” zei ze.
Dat klopte, de paar mensen die hier waren lagen zo verspreid over het strandje, dat niemand hun kant op keek. Toch vond Lisa een handdoek wel fijn.
Meike deed het jurkje van Lisa omhoog, maakte de luier los en rolde deze op. Hij was niet erg nat, maar toch alweer nat genoeg. Gauw deed ze Lisa een zwemluier aan. Vervolgens hielp ze Lisa’s benen in haar badpak en schoof die omhoog. Lisa mocht weer gaan staan en ze wurmde zich onder haar zomerjurkje verder in haar badpak. Daarna kon haar jurkje echt uit.

Marieke onderging hetzelfde ritueel. Daar stonden ze dan een beetje onwennig, twee meisjes met een zwemuier onder hun badpakjes. Gisteren in de tuin was het al wennen, maar hier in het openbaar was nog wel even extra spannend. Ook als er verder bijna niemand was. Ze bekeken elkaar om te zien of de luier erg zichtbaar was. Natuurlijk zagen ze wel aan elkaar dat ze een zwemluier eronder hadden. Maar je moest wel echt goed kijken. Die ruches rondom hielpen goed om de boel te verbergen. Meike stak ze een hart onder de riem: “Nou meisjes, als je het niet weet dan zie je er echt niks van hoor…”
Ondertussen smeerde ze de meisjes in met zonnebrandcrème. Daarna mochten ze gaan zwemmen.

Een beetje verlegen en op hun hoede liepen de meiden richting het water. Maar omdat andere mensen ver genoeg weg waren, werden ze niet bekeken. Ze voelden met hun voeten het water, de zee was kalm en er was eigenlijk geen branding hier. De temperatuur was heerlijk, een beetje fris maar niet onaangenaam. De meiden gingen dus de zee in en zwommen een stukje. Al snel raakten ze wat meer ontspannen en kregen ze weer wat meer zelfvertrouwen.

Meike bekeek haar meisjes vanaf het strand. Ze moest even lachen. Ze was hier nu de nanny van twee mooie jonge meiden. Je zou denken dat die op vakantie vooral achter de jongens aan wilden. Maar hoewel Lisa wel een vriendje had, leken ze verder niet echt bezig met de liefde. In plaats daarvan waren ze blijkbaar liever nog kleine meisjes. Echt schattig vond ze dat. Als het aan haar lag hielden de meiden dat nog wel een tijdje vol. Er was later nog tijd genoeg om teleurgesteld te raken in vriendjes. Zelf had ze dat pas nog weer mogen ervaren. Van haar mochten de meiden nog wel even hun onschuld bewaren. En misschien hielpen die luiers daar ook wel goed bij…

Toen de meisjes uit zee kwamen gerend, stond Meike klaar met de handdoeken. Allebei kregen ze er een om en werden ze even afgedroogd.
“Was het water lekker?” vroeg Meike.
“Ja heerlijk” zeiden de meisjes in koor. En ze realiseerden zich dat ze zonder nadenken langs een paar wandelende mensen waren gerend.
“Zouden ze ons gezien hebben?” vroeg Marieke weer onzeker.
“Weet ik niet, ze deden niet vreemd of zo…” zei Lisa.
“Nee da’s waar…”

De meiden legden hun handdoek neer en gingen even liggen zonnen. Marieke keek naar haar vriendin die op haar buik lag. Zo zag je onder het pakje toch wel iets van een onnatuurlijke bolling zitten. Maar vanwege de donkere kleur moest je wel echt goed kijken. Ze dacht dat andere mensen het vooral een beetje een oubollig zwempak zouden vinden, zo met die lage heupen en die ruches. Nou ja, in ieder geval konden ze zich zo best goed vertonen op het strand…

Omdat het de eerste dag in de Spaanse zon was, wilde Meike niet te lang op het strand blijven. Ze wilde niet dat de meisjes al op de eerste dag verbrand als rode kreeftjes naar huis gingen. Daarom zei ze: “Meisjes, we gaan ze richting het huisje. Maar eerst kleed ik jullie even aan.”
Net als bij het aantrekken van hun badkleding, mocht Lisa nu in het tentje gaan liggen en kreeg daar een schone luier aan. Ook Marieke werd weer aangekleed. De zwemluiers deed Meike in een zakje, dan kon ze ze thuis weggooien.

Bij het huisje zaten de meiden die middag wat te chillen of het terras. Marieke dacht weer aan vanmorgen, het idee om in haar slaap te leren plassen. Op haar telefoon had ze wat gevonden over hypnose, zou dat echt werken? Ze lachte in zichzelf en Lisa zag dat Marieke ergens mee bezig was.
“Hey Lies, wat is er?” vroeg ze nieuwsgierig.
Marieke keek wat betrapt, maar gaf het toe: “Nou…ik dacht…wat als ik zeg maar niet wakker hoef te worden ’s nachts…”
Lisa gaf een blik van ‘ik begrijp je niet’.
Haar vriendin ging daarom verder: “Ik bedoel…dat ik mijn slaap gewoon mijn uhhh…”
Lisa grijnsde: “Je bedoelt in je bed plassen?”
Marieke kreeg een rood hoofd en zei “Uhhh ja…dat dus…of eigenlijk in mijn luier…”
Lisa lachte en ook Meike die net uit de keuken kwam gelopen kreeg het verhaal mee.
“Maar hoe dacht je dat te doen dan?” vroeg Lisa.
“Nou ik heb hier iets gevonden over hypnose, dat je leert weer in je bed te plassen…”
“Werkt dat echt?” vroeg Lisa weer.
“Weet ik niet” antwoordde Marieke.
Aan de blik van Marieke zag Lisa dat ze alweer plannen had.
“Misschien wil ik dat wel proberen…”
“Hihi, maar ik ga niet meeluisteren hoor Miek, ik ben zo al lek genoeg” lachte Lisa weer.
Maar Marieke had al een plan bedacht en klikte op downloaden…

De middag verliep verder lekker ontspannen. De meiden lazen wat en keken wat ze verder die weken konden gaan doen. Ze maakten plannen en de middag vloog voorbij. Voor ze het door hadden riep Meike ze al voor het avondeten. Meike had duidelijk nog niet het Spaanse ritme van laat eten te pakken. Maar de meiden vonden het prima. Het eten was weer heerlijk.

Na het eten vond Meike het tijd om de meisjes weer te verschonen. En ze bedacht dat de twee nog steeds alleen maar hadden geplast. Tijd om daar wat aan te doen vond ze. Dus toen Marieke op de commode lag, pakte ze iets uit het medicijnentasje.
“Zo lieverdje, je hebt wat moeite met poepjes maken hè? Misschien helpt dit je een beetje…” zei ze, terwijl ze een zetpilletje bij Marieke naar binnen duwde.
Marieke schrok daar een beetje van. “Wat is dat?” vroeg ze verschrikt.
“Een laxeerpilletje, dan komt het wel op gang” antwoordde Meike, terwijl ze de luier dichtplakte.
Marieke had gehoopt dat ze op de een of andere manier niet in haar luier hoefde te poepen, maar wist dat het bij de afspraak hoorde. Ze rilde even bij de gedachte, maar ze had weinig keuze.
“Nee, alsjeblieft…” probeerde ze.
Maar Meike zei: “Dat was de deal liefje, luiers voor alles. En het pilletje zit er al in, dus lang zal het nu niet meer duren…”
Lisa was vervolgens aan de beurt en ook zij stond niet echt te juichen bij het idee. Maar Meike liet zich niet tegenspreken en niet veel later was ook Lisa overgeleverd aan de effecten van het pilletje…

Lang hoefden de meiden niet te wachten. Binnen een half uurtje begonnen hun darmen toch wel te protesteren. Het had weinig zin er tegen in te gaan, de krampjes werden gewoon te sterk. Marieke was de eerste die het niet meer hield. Ze voelde hoe haar kringspier toegaf en ze vulde haar luier met een warme brei. Dit voelde echt anders dan plassen en was ook meteen oncomfortabel. Ze durfde niet meer te gaan zitten…
Ook Lisa kon het niet meer ophouden. Ze vulde haar luier, net als haar vriendin. Oh god, ze hoopte dat ze nooit echt incontinent zou worden voor ontlasting, want dit was inderdaad een stuk minder prettig. De meiden keken elkaar aan met een gezicht vol schaamte. “Nu wil ik wel verschoond worden…” piepte Lisa. Marieke knikte en ze waggelden naar Meike.

“Ik…we…” begon Lisa.
“Oh, meisjes, hebben jullie een volle broek?” glimlachte Meike.
De meisjes knikten verlegen.
“Maar als ik jullie meteen verschoon, dan zijn jullie zo weer vies. Die pilletjes moeten nog even uitwerken. Een half uurtje wachten kan nog wel… De volgende keer kan ik jullie wel meteen verschonen, als er tenminste geen zetpilletjes meer nodig zijn.”
Ze legde een hand op de schouders van beide meisjes en bewoog ze min of meer te gaan zitten op het tuinbankje. De meiden bewogen mee met Meikes handen en gingen zitten. Daardoor voelden ze de inhoud van hun luiers nog meer verspreiden over hun billen.
Oh god nee, dachten de meiden. Nog een half uur hiermee zitten, wat een hel…
“Ik zal jullie straks meteen even douchen, dan mogen jullie daarna alvast jullie pyjamaatjes aan”
Douchen klonk nu echt hemels. Ze konden niet wachten...

Meike hield haar woord en na een half uurtje nam ze de meisjes mee naar de badkamer.
“Zo, nu gauw jullie even verschonen.” Ze legde een matje op de grond en Lisa wist niet hoe gauw ze moest gaan liggen. Ze was Marieke net voor.
Meike maakte haar luier open en veegde haar met billendoekjes zo schoon als maar kon. Daarna mocht Lisa alvast in de douche stappen. Ook Marieke werd goed schoongemaakt en mocht bij Lisa in de douche.
Meike pakte de babyshampoo om even de haren van de twee te wassen. Daarna pakte ze twee washandjes en een flesje wascrème. Daarmee begon ze de meisjes verder te wassen. Normaal zouden de twee zeggen “dat kunnen we wel zelf” maar nu lieten ze Meike haar gang maar gaan. Ze waren al lang blij dat ze uit die vieze luiers waren. Bovendien voelde het wel fijn om zo door Meike verzorgd te worden.
“Even de beentjes uit elkaar Marieke…” zei Meike en terwijl Marieke dat deed waste Meike zachtjes haar schaamstreek en billen schoon. Lisa werd ook fijn verzorgd.
“En nu nog even afspoelen lieverds…” zei Meike en pakte de douchekop van de houder. Ze spoelde de meisjes mooi schoon.
“Kijk eens aan, twee heerlijk frisse meisjes” zei Meike tenslotte. De twee vriendinnen werden afgedroogd en niet veel later kregen ze op de commode hun nachtluier om.

Omdat het nog niet erg laat was, mochten de meisjes nog even wat drinken. In hun nachthemdjes zaten ze daarom nog even op het terras met een glaasje appelsap. Ze waren wat stilletjes, want de ervaring van die avond moesten ze nog even verwerken. Maar langzaamaan begon het in Mariekes hoofd toch ook wel weer te kriebelen. Zou ze straks gaan slapen met haar airpods in?
Wat je in het begin van het verhaal deed vind ik heel erg leuk, zo kunnen wij (de lezers) ook in de hoofden van Lisa en Marieke kijken.
 

Sophiee

Superlid
Hoi allemaal,
Helaas is het deze week niet meer gelukt om een nieuw hoofdstuk af te krijgen en ook dit weekend gaat me dat niet lukken denk ik.
Als ik een hoofdstuk plaats moet ik er zelf wel tevreden over zijn anders vind ik dat jammer voor het verhaal.
Aan het volgende hoofdstuk moet ik nog een beetje werken, dus nog even geduld alsjeblieft. Ergens komende week zal het klaar zijn en kunnen jullie weer verder lezen.:peace

Groetjes,

Sophie
 

Luier 86

Toplid
Hoi allemaal,
Helaas is het deze week niet meer gelukt om een nieuw hoofdstuk af te krijgen en ook dit weekend gaat me dat niet lukken denk ik.
Als ik een hoofdstuk plaats moet ik er zelf wel tevreden over zijn anders vind ik dat jammer voor het verhaal.
Aan het volgende hoofdstuk moet ik nog een beetje werken, dus nog even geduld alsjeblieft. Ergens komende week zal het klaar zijn en kunnen jullie weer verder lezen.:peace

Groetjes,

Sophie
een (zelf) tevredenheid bij schrijvers in minstens zo belangrijk als bij de lezers
 

luierdromer

Niet geschoten is altijd mis.
Hoi allemaal,
Helaas is het deze week niet meer gelukt om een nieuw hoofdstuk af te krijgen en ook dit weekend gaat me dat niet lukken denk ik.
Als ik een hoofdstuk plaats moet ik er zelf wel tevreden over zijn anders vind ik dat jammer voor het verhaal.
Aan het volgende hoofdstuk moet ik nog een beetje werken, dus nog even geduld alsjeblieft. Ergens komende week zal het klaar zijn en kunnen jullie weer verder lezen.:peace

Groetjes,

Sophie
Zoals vaker gezegd, schrijven van verhalen is hobby en, er zijn zaken die voorgaan.
Iedere week een hoofdstuk plaatsen lukt mij ook niet altijd, doe rustig aan we wachten af. ;)
 

KoningLuier

Nieuw lid
Hoi allemaal,
Helaas is het deze week niet meer gelukt om een nieuw hoofdstuk af te krijgen en ook dit weekend gaat me dat niet lukken denk ik.
Als ik een hoofdstuk plaats moet ik er zelf wel tevreden over zijn anders vind ik dat jammer voor het verhaal.
Aan het volgende hoofdstuk moet ik nog een beetje werken, dus nog even geduld alsjeblieft. Ergens komende week zal het klaar zijn en kunnen jullie weer verder lezen.:peace

Groetjes,

Sophie
Maakt niet uit, doe rustig aan, beter een mooi, goed hoofdstuk, dan een afgeraffeld hoofdstuk, en je kunt ook niet 24/7 op dit forum zitten en verhalen schrijven. Wel fijn dat je het even laat weten, zo weten wij als lezers waar we aan toe zijn.;)
 
Bovenaan