Geschreven door: Patricia
De geest zat op een bankje in het plantsoen. Hij koesterde zich lekker aan de warmte van de ochtendzon. Hij wist dat ze over twee minuten langs zou komen. Dus wachtte hij rustig op de dingen die gingen gebeuren.
Nog 50 meter en dan zou ze de hoek omkomen en dan zou ze besluiten om door het plantsoen te gaan omdat dat iets korter lopen was. Even later zou ze hem dan voor het eerst in het echt zien. Hij wist dat hij volkomen aan haar beeld en wensen voldeed en daarom wachtte hij het rustig af.
Lizette was nu bij de hoek en ging hem om, ze liep diep in gedachten verzonken verder. Ze was weer bij de droom die ze vannacht gehad had. Weer bij die lieve, knappe man waar ze wel vaker van gedroomd had maar evengoed niet kende.
Deze nacht had ze weer van hem gedroomd. Hij had haar heel zachtjes wakker gemaakt om haar te zeggen dat ze in bedgeplast had en behoorlijk nat was. Hij had voorzichtig haar plasticbroekje uitgetrokken en haar natte luier afgedaan. Daarna had hij haar liefdevol gewassen en gezalfd. Hij deed haar rustig haar mooiste schone pyjama aan met een luier en een nieuwe plasticbroek.
Daarna had hij haar in zijn armen genomen en zachtjes gewiegd tot ze weer sliep.
Ze was zich in die droom heel bewust geweest hoe heerlijk ze zich bij hem gevoeld had. Het was een hele fijne droom geweest, waarin ze heerlijk was blijven hangen.
Als ik door het plantsoen ga steek ik een stukje af dacht ze bij zichzelf , ze voelde nog steeds die fijne handen die haar onderlichaam hadden gewassen en hadden,verzorgd, terwijl ondertussen een vreemd vuur haar liefdesgrotje bleef beroeren.
Ze zag de man die in het plantsoen op het bankje van de zon zat te genieten en dacht bij zichzelf, wat is het toch heerlijk als je zo genieten kan.
Onderwijl kon ze zich maar niet los maken van het heftige gevoel in haar kruis. Ze was zich bewust dat haar luier die drijfnat aanvoelde, nog steeds droog was maar dat dit natte gevoel haar een heel diep en wellustig gevoel gaf.
Onbewust keek ze nog eens naar de zonnende man.
Haar adem stokte, en haar hart begon als een razende te bonken.
Maar, maar dit was de man uit haar droom, de man waar ze vannacht van gedroomd had.
De man op het bankje leek haar niet op te merken want er kwam tenminste geen enkele reactie van zijn kant. Lizette echter, kon geen stap meer verzetten en bleef als vastgenageld naar de man staan kijken.
,, Wil je niet even gaan zitten meisje,” vroeg de man na een tijdje vriendelijk aan Lizette. Lizette dacht heel even dat ze gek werd, deze man was de man van vannacht, hij had de zelfde stem en de zelfde intonatie. Dit moest de man zijn die haar vannacht verschoond en verzorgd had. Lizette begreep er niets van en voelde hoe heel langzaam de grond onder haar voeten weggleed.
De geest was opgestaan en had Lizette in haar val opgevangen nog voordat ze zich zou kunnen bezeren als ze op de grond gevallen zou zijn.
Hij voelde, hoe ze door de volledige ontspanning van haar spieren nu ook de invloed op haar blaas verloor en hoe de luier zich met haar plas vulde.
Hij wist heel goed hoe het voelde als ze nat was en hoe heerlijk hij haar urine vond ruiken. Maar boven alles voelde hij de liefde voor haar, die nu in hem omhoog kwam.
,, Gaat het weer een beetje,” vroeg hij vriendelijk. Wetend dat zij hem wel kon horen en voelen maar nog niet instaat, was om te reageren. Hij liet haar voelen dat hij haar voorzichtig droeg. De ene arm sluitend om haar middel terwijl de andere arm en hand haar natte onderlijfje ondersteunde. Haar luier en plasticbroekje hadden de stoom urine die ineens in haar luier vloeide niet direct kunnen absorberen en zodoende waren ze beiden gaan lekken.
Lizette deed langzaam haar ogen weer open en voelde hoe zijn hand zalig brandde in haar kruis en een niet te beschrijven gevoel bracht haar naar twee heerlijke orgasmen achterelkaar. ,, Gaat het weer?,” vroeg hij zachtjes voor de tweedekeer.
Lizette mompelde iets en maakte zich los uit zijn armen.
Maar hij was het die haar zachtjes neerzette. ,, Ik moet gaan ” stotterde Lizette.
,, Ik moet naar mijn werk.” en zonder verder nog om te kijken vloog Lizette nu naar het ziekenhuis, de geest achterlatend op het bankje in de ochtendzon.
II
Het was Marian, Lizette’s afdelingshoofd en mentor die Lizette binnen zag strompelen. Ze was stom verbaast Lizette zo te zien. Zo te zien leek het wel of Lizette in haar broek geplast had en de dikke bobbel onder haar broek leek wel op een luier of zoiets, in ieder geval iets dat helemaal niet bij Lizette hoorde. Snel liep ze de niets ziende Lizette tegemoet en merkte dat het arme kind helemaal niet meer aanspreekbaar was, daarom nam ze Lizette bij de hand en loodste haar zo mee naar haar kantoor.
Marian sloot de jaloezieën van haar kantoortje en belde de afdeling. Ze deelde de hoofdzuster mede, dat ze het even zonder Lizette zouden moeten stellen en dat ze zelf ook even niet bereikbaar was. Nu pas zag Marian hoe nat Lizette was en besloot om eerst hier maar eens eerste hulp te verlenen.
Ze legde het meisje op een onderzoekstafel dat in een zijkamertje van haar kantoortje stond en deed eerst Lisanne’s broek uit dat behoorlijk nat. Haar verbazing was groot toen ze zag dat Lizette een plasticbroekje aanhad en een luier. Ze ontdeed Lizette van het plasticbroekje en de drijfnatte luier volgde.
Marian vroeg of Lizette nog kleren in haar locker had liggen maar het meisje was helemaal niet aanspreekbaar. Ze zocht de sleutel van Lizette’s locker om haar uniform op te halen en zei Lizette zo even rustig te blijven liggen terwijl ze een deken over Lizette legde om haar naaktheid te bedekken en haar zo tevens wat warm te houden..
Toen Marian terug kwam, had ze behalve het uniform ook een gymbroekje.
Ook had ze een luier van de afdeling opgehaald. Ze waste Lizette summier en droogde haar snel af en deed haar de nieuwe luier om. Hier de plasticbroek overheen en daaroverheen het gymbroekje en met haar uniform aan leek de schade weer wat hersteld.
Marian gaf Lizette een glas water met een kalmeringsmiddel en wachtte tot Lizette iets kalmer leek te worden.
,, Wat is er met je gebeurd Lizette?”,, Het lijkt wel of je een geest gezien hebt,”vroeg Marian toen ze zag dat Lizette weer wat bij haar positieven begon te komen. ,, Dat heb ik ook,” zei Lizette zachtjes maar heel stoïcijns. ,, Kan en wil je hierover vertellen Lizette,” vroeg Marian zachtjes aan haar. Lizette knikte met haar hoofd en zei ook zacht ,, Ja dat wil ik wel.”
Marian, die wist dat Lizette hierover absoluut geen grapjes zou maken vroeg aan Lizette uit hoofde van haar functie of Lizette het erg zou vinden als de bedrijfspsycholoog ook mee kwam luisteren als ze haar relaas zou vertellen. Lizette had hier geen bezwaar tegen en even later stelde de bedrijfspsychologe zich voor als Thera Verboon en zo zaten ze even later met z’n drieën met een bak koffie rond de tafel.
Lizette begon met haar excuus te maken voor heit feit dat ze bij het sollicitatie gesprek niet verteld had dat ze nog wel eens in haar broek plaste en iedere dag ook in bed.
Ze had voordat ze hier aangenomen werd driekeer bij andere ziekenhuizen gesolliciteerd maar werd steeds afgewezen als ze vragen over haar kwaal moest invullen. Ze vertelde, dat ze toen bewust gekozen had om hier eens niets over te in te vullen toen ik hier kwam solliciteren. En nu werd ik wel aangenomen.
Ik wil dit ook graag geheim houden voor mijn collega’s.
Marian kon zich hier best iets bijvoorstellen en zei dat ze zelf ook niet zou weten wat ze zou doen en ook Thera had begrip voor deze situatie.
Lizette vertelde dat ze door de scheiding van haar ouders op haar 9e weer in haar bed en in haar broek begon te plassen, en dat ze zich nog herinnerde dat haar moeder direct weer een bedzeiltje in haar bed had gedaan om haar matras te beschermen.
Toen bleek dat ze niet meer droog werd besloot haar moeder haar weer een luier om te doen. Niet alleen om zo van de was van het vele natte beddengoed af te zijn maar ook omdat ze nu door kon slapen zonder in een nat bed wakker te worden. Toen de luiers vaker door gingen lekken moest ze ook weer een plasticbroekje aan.
Hoewel ik overal tegen protesteerde zette mijn moeder toch door.
Maar eerlijk is eerlijk ik kon nu vaker doorslapen omdat mijn bed nu minder vaak nat werd.
Het viel Lizette op hoe makkelijk ze er nu eigenlijk met haar mentor over kon praten en de psychotherapeute vond Lizette ook sympathiek zodat ze zich door hen niet geremd voelde en eerlijk gezegd was ze blij dat ze nu van haar belastende geheim afwas, terwijl het haar tegelijkertijd ook wel een beetje opwond.
Ze ging verder, en vertelde dat ze al die jaren geen droge nacht meer gekend had en dat het bedplassen op den duur geen probleem meer voor haar was omdat ze het volledig geaccepteerd had en er geen probleem meer van maakte.
Nu ze sinds kort alleen op kamers woonde bestonden er voor haar, mede door de luiers die ze gebruikte helemaal geen problemen meer. Gelukkig was haar broekplassen sterk verbeterd, hoewel ze daar uit voorzorg toch nog wel een luier als bescherming voor droeg.
Maar over het feit dat ze nu verslaaft was aan haar bedzeil, luiers en plasticbroekjes daar hield Lizette bewust haar mond over omdat ze niet wist hoe dit over zou komen bij Marian en Thera.
Maar mede door haar kwaal had ze voor mensen die
incontinent waren veel meer begrip gekregen en zo was het verlangen ontstaan om haar medemens te willen verzorgen.
De psychologe vroeg Lizette of ze kon beschrijven hoe ze zich als kind voelde als ze nat was.
Lizette vertelde dat ze zich er erg voor geschaamd had voor haar bed en broekplassen. Ze was bang dat als iemand het zou ontdekken dat ze haar ermee gingen pesten. Haar moeder vond het voor haar erger als de natte rommel die ze er regelmatig toch van had. Nee, thuis was er nooit een vervelend woord over gevallen.
,, Heb je er ooit wel eens een prettig gevoel bij gehad als je nat was ,” vroeg de therapeute. Deze vraag vond Lizette erg ongemakkelijk maar omdat het niet haar gewoonte was om ergens de waarheid niet over te vertellen, zou ze nu ook eerlijk antwoord geven.
Ze vroeg een sigaret aan haar mentor. Normaal rookte ze niet op haar werk maar nu had ze echt behoefte aan een sigaret.
Ze haalde de rook diep naar binnen toen ze de sigaret aanstak en genoot van de smaak van de tabak. Er werd nog een nieuw rondje koffie in geschonken en na een korte pauze gingen ze weer verder.
,, Dit is geen makkelijke vraag,” zei Lizette ,, maar ik zal hem zo goed mogelijk beantwoorden.”
,,Ik weet het niet maar misschien dat ik door het missen van mijn vader, zijn warmte ben gaan zoeken, omdat ik na de scheiding zijn liefde en warmte enorm miste.” ,, Ik weet niet meer wanneer maar op een dag werd ik me van de warmte van mijn plas bewust.” ,, Ik weet niet meer waarom maar deze warmte koppelde ik aan het vadergevoel in mij en het verlangen hiernaar. Dat verlangen werd alleen maar groter en sterker.”,, Het verlangen naar die warmte werd zo groot, dat ik op een dag mijn plas bewust in mijn luier liet lopen.”
,, Ik weet nog dat ik toen een eerste gevoel van een orgasme kreeg.” ,, Niet dat ik toen al klaar kwam want ik wist niet eens wat dat was.” ,, Ik genoot alleen maar van het feit dat het zo fijn voelde.
,, Zo is mijn fetisj voor alles wat met plassen te maken had begonnen.”
,, Ik kan niet beschrijven wat ik voel als ik nat ben.” ,, Hoewel mijn bedplassen echt is en mijn broekplassen ook kan ik er nu evenwel ook grenzeloos van genieten.”
,, Ik kan niet uitleggen wat ik voel als ik mijn bedzeiltje voel of ruik.”
,, Ik kan niet uitleggen wat ik voel als ik mijn plasticbroekje voel of ruik.”
,, Ik kan niet uitleggen wat ik voel als ik mijn luier nat of droog voel als ik hem aan heb.”
,, Ik kan niet uitleggen wat ik voel als ik de plaskringen nat of opgedroogd in mijn laken zie of ruik.”
,, Ik geniet er nu van, na al mijn angsten en verdriet kan ik er eindelijk van genieten en ik ben daar blij en rijk mee.
,, Soms begrijp ik het zelf ook niet en vind ik mezelf gek.” ,, Maar dan overwint de behoefte naar het eindeloze zalige en warme gevoel weer.” ,, Dan geniet ik weer grenzeloos omdat de spanning in mezelf weer opgelost wordt en bespeel ik mezelf heel relaxt tot ik heerlijk klaarkom.” ,, Ik vraag me nu ook niet meer af of het goed of slecht is, ik geef er gewoon aan toe als ik daar behoefte aan heb.”
Er viel een lange stilte, de beide vrouwen hadden ademloos geluisterd en bewonderde Lizette om haar openheid en oprechtheid. Ze bedankten haar dan ook voor het vertrouwen dat zij hen gegeven had. Ze deelden allebei de mening dat hier echt met niemand over gesproken zou worden. Dit verhaal kwam ook niet in haar persoonlijk dossier en Lizette kon niet anders dan hen hiervoor weer bedanken.
,, Nu kom ik bij wat er vanmorgen gebeurt is,” zei Lizette die nog een sigaret opstak met de mededeling dat zij ze terug zou geven maar dat hoefde niet van Marian.
,, U moet weten dat ik nu twee maanden op kamers woon in het centrum.” ,, Een mooie ruime kamer boven de wasserette, dus dat kan niet mooier, toch?.”
,, Ik denk dat ik er een week woonde toen ik een droom kreeg van een man.”
,, Ik kende hem niet maar hij liet aan mij merken dat hij me aardig vond want hij streelde zonder iets te zeggen mijn haren.”
,, Zonder iets te zeggen verdween hij weer maar hij had iets aan mij gegeven waar ik heel blij mee was, een gevoel van troost en liefde.”
,, Deze droom kwam vaker terug maar steeds kwam er iets bij, zoals hij de tweede keer onder strelen van mijn haar hij tegen mij zei wat ben je lief.”
,, De derde keer streelde hij ook een deel van mijn lichaam en weer zei hij dat hij me lief vond.”
,, Zo maakte hij ook een keer een opmerking over mijn bedplassen maar zei dat hij dit niet erg vond want dat had hij zelf ook lang gedaan toen hij nog jong was.”
,, Ondertussen begon hij mij ook op intiemere plekjes te strelen maar niet vervelend maar juist echt lekker.”
,, Vannacht was hij er weer en maakte me heel zachtjes wakker en zei tegen me dat ik in mijn bed geplast had en dat ik behoorlijk nat was.” ,, Als een vanzelf sprekendheid heeft hij mij voorzichtig mijn plasticbroekje uitgedaan en mijn natte luier afgedaan, hij waste me heel teder en heeft me gezalfd. Hij deed me een schone en mooiste pyjama aan. Een schone luier gegeven en een nieuw plasticbroekje aangetrokken.” ,, Toen nam hij mij in zijn armen en zachtjes gewiegde hij mij, tot ik weer sliep.”
,, De rest van de nacht was ik me hem onbewust, bewust en heb heerlijk geslapen.” ,, Ik voelde me bij hem in veilige handen en voelde de liefde en de warmte weer die ik bij mijn vader ook gevoeld had.” ,, Raar maar waar ik ben van die man gaan houden.”
,, Blij en vol warmte ging ik vanmorgen de deur uit naar het werk.”,, Ik kon nog de handen voelen die me vannacht verschoond hadden en was in gedachten nog helemaal bij die eigenaardige maar fijne droom.”
,, Ik besloot door het plantsoen te gaan omdat je zo een stukje afsteekt en zag een man op een bankje zitten die zich koesterde in de zon en dacht nog bij mezelf wat is het toch heerlijk als je zo genieten kan.”
,, Maar ik kon me nog steeds niet los maken van het heftige gevoel in mijn kruis.” ,, Ik was me bewust dat mijn luier die drijfnat aanvoelde nog steeds droog was maar dat natte gevoel gaf me een heel diep wellustig gevoel.”
,, Onbewust keek ik nog eens naar de zonnende man.”
,, Mijn adem stokte, mijn hart begon als een razende te bonken.”
,, Dit was de man uit mijn droom, de man waar ik al vaker van gedroomd heb.”
,, De man op het bankje op het bankje zag me niet want hij reageerde in het totaal niet.” ,, Maar ik, ik, kon geen stap meer verzetten en bleef als vastgenageld naar die man staan kijken.
,, Toen vroeg de man heel vriendelijk aan mij, wil je niet even gaan zitten meisje?,” ,, Ik dacht dat ik gek werd, deze man was de man van vannacht, hij had de zelfde stem en de zelfde intonatie.” ,, Dit moest de man zijn die mij vannacht verschoond had.” Ik begreep er niets van en voelde hoe heel langzaam de grond onder mijn voeten weggleed.”
,, Hij vroeg vriendelijk aan mij of het weer een beetje ging.”
,, Ik kon hem horen en voelen maar ik kon niets zeggen.”
,, Ik voelde dat mijn plas eindeloos langzaam in mijn luier bleef lopen, zonder dat ik hier iets tegen kon doen.”
,, Ik voelde dat hij mij voorzichtig droeg.” ,, Zijn ene arm sloot om mijn middel terwijl zijn andere arm en hand mijn natte onderlijf ondersteunde.” ,, Mijn luier en plastic broekje hadden de grote stoom urine die gestaag vloeide niet direct kunnen absorberen en waren daarom gaan lekken.”
,, Toen ik mijn ogen opende, voelde hoe zijn hand brandde in mijn kruis, en een niet te beschrijven gevoel bracht me naar de twee zeldzaamste heerlijke orgasmen die ik ooit gevoeld heb.” ,, Gaat het weer?,” vroeg hij mij voor de tweede keer.
,, Ik zei ja, en maakte me los uit zijn armen.” ,, Ik moet gaan ” zei ik
,, Ik moet naar mijn werk.” en zonder verder nog om te kijken ben ik naar het ziekenhuis gevlogen, waar Marian me opving.
Het was even doodstil toen Lizette klaar was met haar verhaal. Het was Marian die na een tijdje tegen Lizette zei ,, Ik begrijp nu waarom je er zo beroerd aan toe was.” “,, Ik denk dat onze psycholoog hier wel hulp kan bieden of denk ik dat verkeerd,Thera?”
Maar Thera reageerde niet direct, ze wist uit ervaring dat dit nog een groot probleem kon worden waar ze dan nog niet klaar mee waren. Thera wist niet hoe dicht ze bij de waarheid zat.”
Terwijl Marian op een antwoord van Thera wachtte, hoorde Lizette de stem van de man weer, die tegen haar zei ,, kom mee Lizette ga met me mee en zonder een woord te zeggen gleed Lizette weer van de wereld.
Marian keek Thera niet begrijpend aan. ,, Wat moeten we nu doen?” vroeg ze ietwat onthutst aan Thera. ,, Hier was ik eigenlijk al bang voor,” zei Thera gelaten. ,, Alleen goede professionele hulp zijn nodig om haar weer terug te halen.” was de reactie van Thera op de vraag van Marian. ,, Maar dat kan nog wel enkele dagen duren.
,, Ik wil Lizette het liefst opnemen op de PAAZ afdeling en een eigen kamertje geven, zodat ze haar privacy kan behouden en ik zal voor een goed medium zorgen.” ,, We spreken elkaar alleen als het nodig is.” ,,We kunnen op de afdeling zeggen dat Lizette om privé redenen is opgenomen en dat ze de eerste tijd volstrekte rust nodig heeft en geen bezoek mag ontvangen.” ging Thera verder.
Marian stond hier helemaal achter en samen brachten ze Lizette zonder dat ze gezien werden naar haar kamer op de PAAZ afdeling. Na haar nog eens verschoond te hebben legden ze haar in bed. Ze sloten een hartslagregistrator aan die Lizette’s hartslag zou registreren en aangeven als er iets in het ritme zou veranderen en een bandje om haar hoofd om haar hersenactiviteit te kunnen volgen en bij de minste of geringste verandering werden ze op de zusterspost gealarmeerd.
III
Lizette werd wakker. Ze lag in een groot lekker warm bed met satijnen lakens.
Van welke stof de dekens waren wist ze niet maar het leek veel op lamswol.
De kamer was mooi en gezellig ingericht helemaal in haar stijl als ze dit zou kunnen betalen.
Ze merkte dat haar lakens nat waren en dat ze geen luier omhad en een plasticbroekje evenmin. In het mooie blauwe satijnen laken zat een hele grote donkere plek die nog drijfnat was. Ze moest dus net geplast hebben voor ze wakker werd. Ze schaamde zich hier vreselijk voor en vond het een enorme een blamage tegenover de gastvrouw of gastheer.
Maar ondanks haar schaamte werd ze zich bewust van de zachte stof en de sensatie die ze van de stof op haar blote huid voelde toen ze haar natte nachtkleding had uitgetrokken. Ze kon er niets aan doen maar ze kon het heerlijke gevoel die deze stof teweegbracht niet weerstaan en ging weer in het natte bed liggen om een tijdje later te eindigen met een heerlijk orgasme.
Ondanks dat Lizette niet wist waar ze met de natte spullen heen moest, haalde ze toch het bed maar af. Ook lag er geen zeiltje op het bed zodat ze even later tegen een hele grote nog natte urinekring aankeek die in de mooie damasten matras zat. Ze zou zo wel azijn gaan zoeken en een sopje maken om die prachtige matras weer schoon te krijgen.
In de hoek van de kamer was een badkamer en een douche. Ze was er zo naartoe gelopen zonder dat ze er naar had hoeven zoeken. Er stonden drie grote mooie wasmanden tegen de wand en Lizette deponeerde haar beddengoed maar in de wasmand waar beddengoed op stond. Haar natte nachtkleren deed ze er ook maar bij en even later lag ze heerlijk onderuit in het grote bad.
Ze had niemand de douche binnen horen komen maar ze voelde hoe de verzorgende handen haar weer zorgvuldig maar zacht masserend begonnen te wassen. De lieve stem vertelde haar dat ze lief was ook als ze nat was en het helemaal niet erg was dat ze in bed geplast had en dat ze er ook van mocht genieten. Haar poesje waste hij met grote zorg en passie en even later kwam ze alweer heerlijk over haar hele lichaam trillend klaar.
Als een klein meisje werd ze afgedroogd en aangekleed. Ze was zich bewust dat ze geen luier omkreeg ook de plasticbroek bleef achterwege.
Ze vond het wel eng maar de hand die haar kleedde vertrouwde ze en daarom stelde ze geen vragen. Integendeel ze genoot van alles wat ze zag en voelde.
Het was het kontstand blaffen van een hond dat haar aandacht trok. Ze had hem al een tijd horen blaffen. Eerst onbewust maar steeds bewuster. Ze was de douche uitgelopen en nu kwam via een gang in een enorm woonvertrek.
Ze hoorde in die salon dat de nog steeds blaffende hond in de tuin was. Zijn blaffen klonk alsof de hond haar riep. Ze liep rustig naar het venster en keek naar buiten. In het gazon stond een jonge hond naar het raam kijkend waar zij voor stond te blaffen. Toen Lizette de blijheid van de hond zag besloot ze naar hem toe te gaan.
Weer liep Lizette zonder te hoeven zoeken naar een zijdeur in de salon en liep de tuin in. De hond kwam dol enthousiast op haar af gerend, sprong tegen haar op en even later waren de twee aan het rollebollen op het schitterende gazon. Lizette vond het jammer dat ze geen balletje had om met de hond mee te spelen.
Het balletje wat Lizette wilde hebben had de hond even later in zijn bek.
Nadat hij de bal een paarkeer achterna gerend was en opgehaald had ging hij moe aan haar voeten liggen. Lizette aaide hem zachtjes over zijn flank en besloot hem Robin te noemen. Toen ze even later weer op het grote huis toeliep liep Robin met haar mee en week geen meter meer van haar zijde.
,, Het is weer tijd voor je verschoning lieverd,” zei de stem zacht. Lizette voelde hoe ze opgetild werd en even later op een grote commode gelegd werd.
Haar mooie kleren waren inderdaad nat terwijl ze niet gemerkt had dat ze moest plassen en geplast had. Ze genoot van de manier waarop ze uitgekleed werd.
Ze genoot van de zorgzaamheid. Ze genoot van de handen die haar verzorgden.
De handen die haar wasten en bepoederde of oliede en niet te vergeten haar de totale lichamelijke en geestelijke bevrediging gaven.
Haar leven bestond nu alleen maar dingen uit alle fijne, lekkere en mooie dingen zoals de hele mooie zachte kleding die ze aankreeg.
Een lekker bed als ze moe werd. Als ze moe werd en even zou willen slapen, dan lag ze er al in. Dan kreeg ze haar bedkleding aan en niets wees er meer op dat ze eerder nat wakker was geworden in dat bed.
Ze werd gewassen als ze nat wakker werd en de natte lakens hoefde ze niet meer mee te nemen naar de douche.
Altijd was het bed weer schoon en fris als ze weer naar bed ging.
Terwijl Robin niet van haar zijde week.
IV.
Op de PAAZ afdeling werd Lizette continue bewaakt. Het meisje lag stil en bewegingloos in het grote ziekenhuisbed. Thera had een vriendin die medium was en veel werk in de spirituele wereld verzette van a tot z op de hoogte gebracht van wat er met Lizette gebeurt was. Het medium sprak met Thera af, dat ze dagelijks een uurtje bij Lizette zou komen kijken in het ziekenhuis om te proberen contact met Lizette of de geest te krijgen die Lizette had meegenomen.
Hoewel Lizette doodstil lag was er wel meetbare hersenactiviteit maar deze activiteit was niet in overeenstemming met gegevens die gebruikelijk waren bij een patiënt zodat ze deze gegevens alleen voor verder onderzoek konden bewaren. Wel zagen ze een steeds terug kerend patroon in de grafiek. En steeds bleek Lizette dan geplast te hebben zodat ze weer een schone luier kreeg. Haar plasticbroekje hadden ze niet meer aangedaan omdat dat te lastig was met het vaker te moeten verschonen.
Het was op de vijfde dag dat het medium met Lizette bezig toen er plotseling nieuwe pulsen gemeten werden in Lizette’s hersenactiviteit. Het gaf aan dat de stem van het medium eindelijk doordrong tot Lizette’s hersenen. Het feit dat Lizette nu de stem van het medium kon horen was voor het medium het signaal dat ze via Lizette in contact met de geest kon komen. Ze ging door met Lizette’s naam te roepen en te vragen waar ze was.
,, Lizette”, ,, Lizette ” zachtjes hoorde Lizette haar naam roepen. ,, Lizette waar ben je, als je me horen kunt geef dan antwoord.”
,, Hallo lieverd het is weer tijd voor je verschoning,” Lizette werd uit bed getild en naar de douche gedragen. Ze was weer drijfnat en de handen kleedde haar weer uit waste haar weer terwijl Robin blij stond te springen omdat zijn vrouwtje weer wakker was. Terwijl de geest bezig was Lizette te verzorgen drong de stem die haar riep steeds stilaan dieper tot haar door.
De geest voelde dat hij minder invloed op Lizette begon te krijgen en gooide daarom al zijn liefde voor haar in de strijd en alles wat Lizette zich maar wensen kon gaf hij haar. Lizette op haar beurt onderging zonder te beseffen wat er aan de hand was zijn liefde en die liefde was voelbaar grenzeloos voor haar.
Toch hoorde ze op de achtergrond haar naam steeds duidelijker roepen en langzaam begon haar eigen denken weer op gang te komen.
Waar was ze? Wat was er gebeurt? Wie riep haar? Ze dacht ik weet niet waar ik ben maar het is hier wel fijn. Ze wist niet dat het medium sterk genoeg was om haar denken op te vangen en op deze manier weer nieuwe vragen kon stellen.
,, Lizette hoe heet de lieve geest die bij je is,?” vroeg het medium nu aan Lizette.
Lizette dacht na maar kon zich geen naam voorstellen van de man die bij haar was en wist dat de man zijn naam nooit genoemd had. ,, Zou je hem voor mij willen roepen?,” vroeg het medium nu. ,, Maar ik weet niet hoe hij heet, hoe kan ik hem dan roepen? Was de reactie van Lizette. ,,Lizette hij is bij je hij kan je horen, noem hem maar mijn vriend,” was de volgende instructie die Lizette nu kreeg.
De geest gaf Lizette de opdracht om te zeggen dat ze hier niet weg wilde en dat de geest niet met haar wilde praten. Direct waren zijn handen die haar vertroetelde weer aanwezig. Bewust van wat de geest met haar deed liet ze zich weer heerlijk verwennen terwijl het medium blij was met de vooruitgang die er geboekt was. Terwijl Robin bij haar naast het bed lag en Lizette nu genoot van haar nat zijn wist ze in haar innerlijk dat haar langste tijd hier geweest was.
,, Lizette, Lizette wil je je vriend voor mij roepen zeg hem dat Sonara met hem wil praten,” weer klonk de stem in de verte maar wel luid en duidelijk.
Lizette vroeg haar vriend als ’t je blieft te willen komen en na een tijdje kwam hij bij haar op het voeteneind van het bed zitten. Hij keek Lizette bedroefd aan en zei, ,, zeg maar dat ik er ben.”
Lizette die al weer nat was ging bij hem zitten en pakte zijn hand en zat zo stil een tijdje naast hem ze voelde de kilte die een entiteit altijd bij zich draagt maar ze stoorde zich er niet aan. Ook Robin kwam er bij zitten en ook bij hem was de vreugde grotendeels verdwenen terwijl hij wel zijn trouw aan haar betoonde door haar handen te likken.
,, Wie bent u en waar ben ik,” vroeg Lizette nu aan de geest.
Het medium was zich bewust dat ineens alle contact verbroken was en ook de meters gaven geen uitslagen meer. Lizette was weer helemaal weg.
Het was stil en toen begon de geest te praten.
,, Ik heet Freek en ben een hele oude geest,” begon hij. ,, Ik ben bij jou gekomen omdat ik in een vorig leven van jou je enorm getreiterd en mishandeld heb.”
,, Geloof je in vorige levens Lizette? ” ,, Ik weet het niet,” zei Lizette naar alle eerlijkheid, ,, soms denk ik van wel en dan weer van niet.” ,, Ik weet het niet.”
,, In een vorig leven was ik directeur van een kindertehuis en alle kinderen die in hun bed plasten werden door mij geestelijk en lichamelijk mishandeld en daar moet ik nu voor boeten.”
,, Maar bij jou heb ik het nog bonter gemaakt want jou heb ik ook sexueel misbruikt toen je bij mij op de kostschool kwam.” ,, Ik was aan het proberen mijn fouten te herstellen maar ik ben weer verliefd op je geworden.” ,, Ik heb je meegenomen naar mijn rijk waar ik nu plezier beleef aan jouw bedplassen en ik je nu liefdevol verpleeg.” ,, Alles kan je van me krijgen, alles wat je maar wilt als je maar bij me wilt blijven want ik houd van je.”
Het klonk droevig alsof hij al wist hoe het af ging lopen.
Lizette liet Freek zijn hand los. Ze had tranen in haar ogen toen ze zei dat ze hem alles vergaf wat hij aan haar misdaan had en ze bedankte hem voor alle lieve zorgen en dat hij van haar nu naar het licht mocht gaan, omdat daar op hem gewacht werd.
Freek wilde niet hij wilde bij zijn geliefde blijven maar Lizette kon hem overtuigen dat zijn straf er op zat en dat er voor hem nu ook een nieuw leven aanbrak. Ze gaf hem een handkus toen hij langzaam vervaagde.
V.
Lizette was droog toen ze wakker werd. Ze was verbaast dat ze in een ziekenhuisbed lag. Na haar verslag van het gebeurde wilde ze graag naar huis
en omdat ze verder helemaal in orde was, mocht ze dat ook.
Zoals beloofd is er met niemand ooit over gesproken.
Toen ze thuis kwam lag er een hond bij de deur op haar te wachten het was Robin.
Zo wist ze dat ze dit alles niet gedroomd had.
O, ja en nat is Lizette nooit meer geweest.
De geest zat op een bankje in het plantsoen. Hij koesterde zich lekker aan de warmte van de ochtendzon. Hij wist dat ze over twee minuten langs zou komen. Dus wachtte hij rustig op de dingen die gingen gebeuren.
Nog 50 meter en dan zou ze de hoek omkomen en dan zou ze besluiten om door het plantsoen te gaan omdat dat iets korter lopen was. Even later zou ze hem dan voor het eerst in het echt zien. Hij wist dat hij volkomen aan haar beeld en wensen voldeed en daarom wachtte hij het rustig af.
Lizette was nu bij de hoek en ging hem om, ze liep diep in gedachten verzonken verder. Ze was weer bij de droom die ze vannacht gehad had. Weer bij die lieve, knappe man waar ze wel vaker van gedroomd had maar evengoed niet kende.
Deze nacht had ze weer van hem gedroomd. Hij had haar heel zachtjes wakker gemaakt om haar te zeggen dat ze in bedgeplast had en behoorlijk nat was. Hij had voorzichtig haar plasticbroekje uitgetrokken en haar natte luier afgedaan. Daarna had hij haar liefdevol gewassen en gezalfd. Hij deed haar rustig haar mooiste schone pyjama aan met een luier en een nieuwe plasticbroek.
Daarna had hij haar in zijn armen genomen en zachtjes gewiegd tot ze weer sliep.
Ze was zich in die droom heel bewust geweest hoe heerlijk ze zich bij hem gevoeld had. Het was een hele fijne droom geweest, waarin ze heerlijk was blijven hangen.
Als ik door het plantsoen ga steek ik een stukje af dacht ze bij zichzelf , ze voelde nog steeds die fijne handen die haar onderlichaam hadden gewassen en hadden,verzorgd, terwijl ondertussen een vreemd vuur haar liefdesgrotje bleef beroeren.
Ze zag de man die in het plantsoen op het bankje van de zon zat te genieten en dacht bij zichzelf, wat is het toch heerlijk als je zo genieten kan.
Onderwijl kon ze zich maar niet los maken van het heftige gevoel in haar kruis. Ze was zich bewust dat haar luier die drijfnat aanvoelde, nog steeds droog was maar dat dit natte gevoel haar een heel diep en wellustig gevoel gaf.
Onbewust keek ze nog eens naar de zonnende man.
Haar adem stokte, en haar hart begon als een razende te bonken.
Maar, maar dit was de man uit haar droom, de man waar ze vannacht van gedroomd had.
De man op het bankje leek haar niet op te merken want er kwam tenminste geen enkele reactie van zijn kant. Lizette echter, kon geen stap meer verzetten en bleef als vastgenageld naar de man staan kijken.
,, Wil je niet even gaan zitten meisje,” vroeg de man na een tijdje vriendelijk aan Lizette. Lizette dacht heel even dat ze gek werd, deze man was de man van vannacht, hij had de zelfde stem en de zelfde intonatie. Dit moest de man zijn die haar vannacht verschoond en verzorgd had. Lizette begreep er niets van en voelde hoe heel langzaam de grond onder haar voeten weggleed.
De geest was opgestaan en had Lizette in haar val opgevangen nog voordat ze zich zou kunnen bezeren als ze op de grond gevallen zou zijn.
Hij voelde, hoe ze door de volledige ontspanning van haar spieren nu ook de invloed op haar blaas verloor en hoe de luier zich met haar plas vulde.
Hij wist heel goed hoe het voelde als ze nat was en hoe heerlijk hij haar urine vond ruiken. Maar boven alles voelde hij de liefde voor haar, die nu in hem omhoog kwam.
,, Gaat het weer een beetje,” vroeg hij vriendelijk. Wetend dat zij hem wel kon horen en voelen maar nog niet instaat, was om te reageren. Hij liet haar voelen dat hij haar voorzichtig droeg. De ene arm sluitend om haar middel terwijl de andere arm en hand haar natte onderlijfje ondersteunde. Haar luier en plasticbroekje hadden de stoom urine die ineens in haar luier vloeide niet direct kunnen absorberen en zodoende waren ze beiden gaan lekken.
Lizette deed langzaam haar ogen weer open en voelde hoe zijn hand zalig brandde in haar kruis en een niet te beschrijven gevoel bracht haar naar twee heerlijke orgasmen achterelkaar. ,, Gaat het weer?,” vroeg hij zachtjes voor de tweedekeer.
Lizette mompelde iets en maakte zich los uit zijn armen.
Maar hij was het die haar zachtjes neerzette. ,, Ik moet gaan ” stotterde Lizette.
,, Ik moet naar mijn werk.” en zonder verder nog om te kijken vloog Lizette nu naar het ziekenhuis, de geest achterlatend op het bankje in de ochtendzon.
II
Het was Marian, Lizette’s afdelingshoofd en mentor die Lizette binnen zag strompelen. Ze was stom verbaast Lizette zo te zien. Zo te zien leek het wel of Lizette in haar broek geplast had en de dikke bobbel onder haar broek leek wel op een luier of zoiets, in ieder geval iets dat helemaal niet bij Lizette hoorde. Snel liep ze de niets ziende Lizette tegemoet en merkte dat het arme kind helemaal niet meer aanspreekbaar was, daarom nam ze Lizette bij de hand en loodste haar zo mee naar haar kantoor.
Marian sloot de jaloezieën van haar kantoortje en belde de afdeling. Ze deelde de hoofdzuster mede, dat ze het even zonder Lizette zouden moeten stellen en dat ze zelf ook even niet bereikbaar was. Nu pas zag Marian hoe nat Lizette was en besloot om eerst hier maar eens eerste hulp te verlenen.
Ze legde het meisje op een onderzoekstafel dat in een zijkamertje van haar kantoortje stond en deed eerst Lisanne’s broek uit dat behoorlijk nat. Haar verbazing was groot toen ze zag dat Lizette een plasticbroekje aanhad en een luier. Ze ontdeed Lizette van het plasticbroekje en de drijfnatte luier volgde.
Marian vroeg of Lizette nog kleren in haar locker had liggen maar het meisje was helemaal niet aanspreekbaar. Ze zocht de sleutel van Lizette’s locker om haar uniform op te halen en zei Lizette zo even rustig te blijven liggen terwijl ze een deken over Lizette legde om haar naaktheid te bedekken en haar zo tevens wat warm te houden..
Toen Marian terug kwam, had ze behalve het uniform ook een gymbroekje.
Ook had ze een luier van de afdeling opgehaald. Ze waste Lizette summier en droogde haar snel af en deed haar de nieuwe luier om. Hier de plasticbroek overheen en daaroverheen het gymbroekje en met haar uniform aan leek de schade weer wat hersteld.
Marian gaf Lizette een glas water met een kalmeringsmiddel en wachtte tot Lizette iets kalmer leek te worden.
,, Wat is er met je gebeurd Lizette?”,, Het lijkt wel of je een geest gezien hebt,”vroeg Marian toen ze zag dat Lizette weer wat bij haar positieven begon te komen. ,, Dat heb ik ook,” zei Lizette zachtjes maar heel stoïcijns. ,, Kan en wil je hierover vertellen Lizette,” vroeg Marian zachtjes aan haar. Lizette knikte met haar hoofd en zei ook zacht ,, Ja dat wil ik wel.”
Marian, die wist dat Lizette hierover absoluut geen grapjes zou maken vroeg aan Lizette uit hoofde van haar functie of Lizette het erg zou vinden als de bedrijfspsycholoog ook mee kwam luisteren als ze haar relaas zou vertellen. Lizette had hier geen bezwaar tegen en even later stelde de bedrijfspsychologe zich voor als Thera Verboon en zo zaten ze even later met z’n drieën met een bak koffie rond de tafel.
Lizette begon met haar excuus te maken voor heit feit dat ze bij het sollicitatie gesprek niet verteld had dat ze nog wel eens in haar broek plaste en iedere dag ook in bed.
Ze had voordat ze hier aangenomen werd driekeer bij andere ziekenhuizen gesolliciteerd maar werd steeds afgewezen als ze vragen over haar kwaal moest invullen. Ze vertelde, dat ze toen bewust gekozen had om hier eens niets over te in te vullen toen ik hier kwam solliciteren. En nu werd ik wel aangenomen.
Ik wil dit ook graag geheim houden voor mijn collega’s.
Marian kon zich hier best iets bijvoorstellen en zei dat ze zelf ook niet zou weten wat ze zou doen en ook Thera had begrip voor deze situatie.
Lizette vertelde dat ze door de scheiding van haar ouders op haar 9e weer in haar bed en in haar broek begon te plassen, en dat ze zich nog herinnerde dat haar moeder direct weer een bedzeiltje in haar bed had gedaan om haar matras te beschermen.
Toen bleek dat ze niet meer droog werd besloot haar moeder haar weer een luier om te doen. Niet alleen om zo van de was van het vele natte beddengoed af te zijn maar ook omdat ze nu door kon slapen zonder in een nat bed wakker te worden. Toen de luiers vaker door gingen lekken moest ze ook weer een plasticbroekje aan.
Hoewel ik overal tegen protesteerde zette mijn moeder toch door.
Maar eerlijk is eerlijk ik kon nu vaker doorslapen omdat mijn bed nu minder vaak nat werd.
Het viel Lizette op hoe makkelijk ze er nu eigenlijk met haar mentor over kon praten en de psychotherapeute vond Lizette ook sympathiek zodat ze zich door hen niet geremd voelde en eerlijk gezegd was ze blij dat ze nu van haar belastende geheim afwas, terwijl het haar tegelijkertijd ook wel een beetje opwond.
Ze ging verder, en vertelde dat ze al die jaren geen droge nacht meer gekend had en dat het bedplassen op den duur geen probleem meer voor haar was omdat ze het volledig geaccepteerd had en er geen probleem meer van maakte.
Nu ze sinds kort alleen op kamers woonde bestonden er voor haar, mede door de luiers die ze gebruikte helemaal geen problemen meer. Gelukkig was haar broekplassen sterk verbeterd, hoewel ze daar uit voorzorg toch nog wel een luier als bescherming voor droeg.
Maar over het feit dat ze nu verslaaft was aan haar bedzeil, luiers en plasticbroekjes daar hield Lizette bewust haar mond over omdat ze niet wist hoe dit over zou komen bij Marian en Thera.
Maar mede door haar kwaal had ze voor mensen die
incontinent waren veel meer begrip gekregen en zo was het verlangen ontstaan om haar medemens te willen verzorgen.
De psychologe vroeg Lizette of ze kon beschrijven hoe ze zich als kind voelde als ze nat was.
Lizette vertelde dat ze zich er erg voor geschaamd had voor haar bed en broekplassen. Ze was bang dat als iemand het zou ontdekken dat ze haar ermee gingen pesten. Haar moeder vond het voor haar erger als de natte rommel die ze er regelmatig toch van had. Nee, thuis was er nooit een vervelend woord over gevallen.
,, Heb je er ooit wel eens een prettig gevoel bij gehad als je nat was ,” vroeg de therapeute. Deze vraag vond Lizette erg ongemakkelijk maar omdat het niet haar gewoonte was om ergens de waarheid niet over te vertellen, zou ze nu ook eerlijk antwoord geven.
Ze vroeg een sigaret aan haar mentor. Normaal rookte ze niet op haar werk maar nu had ze echt behoefte aan een sigaret.
Ze haalde de rook diep naar binnen toen ze de sigaret aanstak en genoot van de smaak van de tabak. Er werd nog een nieuw rondje koffie in geschonken en na een korte pauze gingen ze weer verder.
,, Dit is geen makkelijke vraag,” zei Lizette ,, maar ik zal hem zo goed mogelijk beantwoorden.”
,,Ik weet het niet maar misschien dat ik door het missen van mijn vader, zijn warmte ben gaan zoeken, omdat ik na de scheiding zijn liefde en warmte enorm miste.” ,, Ik weet niet meer wanneer maar op een dag werd ik me van de warmte van mijn plas bewust.” ,, Ik weet niet meer waarom maar deze warmte koppelde ik aan het vadergevoel in mij en het verlangen hiernaar. Dat verlangen werd alleen maar groter en sterker.”,, Het verlangen naar die warmte werd zo groot, dat ik op een dag mijn plas bewust in mijn luier liet lopen.”
,, Ik weet nog dat ik toen een eerste gevoel van een orgasme kreeg.” ,, Niet dat ik toen al klaar kwam want ik wist niet eens wat dat was.” ,, Ik genoot alleen maar van het feit dat het zo fijn voelde.
,, Zo is mijn fetisj voor alles wat met plassen te maken had begonnen.”
,, Ik kan niet beschrijven wat ik voel als ik nat ben.” ,, Hoewel mijn bedplassen echt is en mijn broekplassen ook kan ik er nu evenwel ook grenzeloos van genieten.”
,, Ik kan niet uitleggen wat ik voel als ik mijn bedzeiltje voel of ruik.”
,, Ik kan niet uitleggen wat ik voel als ik mijn plasticbroekje voel of ruik.”
,, Ik kan niet uitleggen wat ik voel als ik mijn luier nat of droog voel als ik hem aan heb.”
,, Ik kan niet uitleggen wat ik voel als ik de plaskringen nat of opgedroogd in mijn laken zie of ruik.”
,, Ik geniet er nu van, na al mijn angsten en verdriet kan ik er eindelijk van genieten en ik ben daar blij en rijk mee.
,, Soms begrijp ik het zelf ook niet en vind ik mezelf gek.” ,, Maar dan overwint de behoefte naar het eindeloze zalige en warme gevoel weer.” ,, Dan geniet ik weer grenzeloos omdat de spanning in mezelf weer opgelost wordt en bespeel ik mezelf heel relaxt tot ik heerlijk klaarkom.” ,, Ik vraag me nu ook niet meer af of het goed of slecht is, ik geef er gewoon aan toe als ik daar behoefte aan heb.”
Er viel een lange stilte, de beide vrouwen hadden ademloos geluisterd en bewonderde Lizette om haar openheid en oprechtheid. Ze bedankten haar dan ook voor het vertrouwen dat zij hen gegeven had. Ze deelden allebei de mening dat hier echt met niemand over gesproken zou worden. Dit verhaal kwam ook niet in haar persoonlijk dossier en Lizette kon niet anders dan hen hiervoor weer bedanken.
,, Nu kom ik bij wat er vanmorgen gebeurt is,” zei Lizette die nog een sigaret opstak met de mededeling dat zij ze terug zou geven maar dat hoefde niet van Marian.
,, U moet weten dat ik nu twee maanden op kamers woon in het centrum.” ,, Een mooie ruime kamer boven de wasserette, dus dat kan niet mooier, toch?.”
,, Ik denk dat ik er een week woonde toen ik een droom kreeg van een man.”
,, Ik kende hem niet maar hij liet aan mij merken dat hij me aardig vond want hij streelde zonder iets te zeggen mijn haren.”
,, Zonder iets te zeggen verdween hij weer maar hij had iets aan mij gegeven waar ik heel blij mee was, een gevoel van troost en liefde.”
,, Deze droom kwam vaker terug maar steeds kwam er iets bij, zoals hij de tweede keer onder strelen van mijn haar hij tegen mij zei wat ben je lief.”
,, De derde keer streelde hij ook een deel van mijn lichaam en weer zei hij dat hij me lief vond.”
,, Zo maakte hij ook een keer een opmerking over mijn bedplassen maar zei dat hij dit niet erg vond want dat had hij zelf ook lang gedaan toen hij nog jong was.”
,, Ondertussen begon hij mij ook op intiemere plekjes te strelen maar niet vervelend maar juist echt lekker.”
,, Vannacht was hij er weer en maakte me heel zachtjes wakker en zei tegen me dat ik in mijn bed geplast had en dat ik behoorlijk nat was.” ,, Als een vanzelf sprekendheid heeft hij mij voorzichtig mijn plasticbroekje uitgedaan en mijn natte luier afgedaan, hij waste me heel teder en heeft me gezalfd. Hij deed me een schone en mooiste pyjama aan. Een schone luier gegeven en een nieuw plasticbroekje aangetrokken.” ,, Toen nam hij mij in zijn armen en zachtjes gewiegde hij mij, tot ik weer sliep.”
,, De rest van de nacht was ik me hem onbewust, bewust en heb heerlijk geslapen.” ,, Ik voelde me bij hem in veilige handen en voelde de liefde en de warmte weer die ik bij mijn vader ook gevoeld had.” ,, Raar maar waar ik ben van die man gaan houden.”
,, Blij en vol warmte ging ik vanmorgen de deur uit naar het werk.”,, Ik kon nog de handen voelen die me vannacht verschoond hadden en was in gedachten nog helemaal bij die eigenaardige maar fijne droom.”
,, Ik besloot door het plantsoen te gaan omdat je zo een stukje afsteekt en zag een man op een bankje zitten die zich koesterde in de zon en dacht nog bij mezelf wat is het toch heerlijk als je zo genieten kan.”
,, Maar ik kon me nog steeds niet los maken van het heftige gevoel in mijn kruis.” ,, Ik was me bewust dat mijn luier die drijfnat aanvoelde nog steeds droog was maar dat natte gevoel gaf me een heel diep wellustig gevoel.”
,, Onbewust keek ik nog eens naar de zonnende man.”
,, Mijn adem stokte, mijn hart begon als een razende te bonken.”
,, Dit was de man uit mijn droom, de man waar ik al vaker van gedroomd heb.”
,, De man op het bankje op het bankje zag me niet want hij reageerde in het totaal niet.” ,, Maar ik, ik, kon geen stap meer verzetten en bleef als vastgenageld naar die man staan kijken.
,, Toen vroeg de man heel vriendelijk aan mij, wil je niet even gaan zitten meisje?,” ,, Ik dacht dat ik gek werd, deze man was de man van vannacht, hij had de zelfde stem en de zelfde intonatie.” ,, Dit moest de man zijn die mij vannacht verschoond had.” Ik begreep er niets van en voelde hoe heel langzaam de grond onder mijn voeten weggleed.”
,, Hij vroeg vriendelijk aan mij of het weer een beetje ging.”
,, Ik kon hem horen en voelen maar ik kon niets zeggen.”
,, Ik voelde dat mijn plas eindeloos langzaam in mijn luier bleef lopen, zonder dat ik hier iets tegen kon doen.”
,, Ik voelde dat hij mij voorzichtig droeg.” ,, Zijn ene arm sloot om mijn middel terwijl zijn andere arm en hand mijn natte onderlijf ondersteunde.” ,, Mijn luier en plastic broekje hadden de grote stoom urine die gestaag vloeide niet direct kunnen absorberen en waren daarom gaan lekken.”
,, Toen ik mijn ogen opende, voelde hoe zijn hand brandde in mijn kruis, en een niet te beschrijven gevoel bracht me naar de twee zeldzaamste heerlijke orgasmen die ik ooit gevoeld heb.” ,, Gaat het weer?,” vroeg hij mij voor de tweede keer.
,, Ik zei ja, en maakte me los uit zijn armen.” ,, Ik moet gaan ” zei ik
,, Ik moet naar mijn werk.” en zonder verder nog om te kijken ben ik naar het ziekenhuis gevlogen, waar Marian me opving.
Het was even doodstil toen Lizette klaar was met haar verhaal. Het was Marian die na een tijdje tegen Lizette zei ,, Ik begrijp nu waarom je er zo beroerd aan toe was.” “,, Ik denk dat onze psycholoog hier wel hulp kan bieden of denk ik dat verkeerd,Thera?”
Maar Thera reageerde niet direct, ze wist uit ervaring dat dit nog een groot probleem kon worden waar ze dan nog niet klaar mee waren. Thera wist niet hoe dicht ze bij de waarheid zat.”
Terwijl Marian op een antwoord van Thera wachtte, hoorde Lizette de stem van de man weer, die tegen haar zei ,, kom mee Lizette ga met me mee en zonder een woord te zeggen gleed Lizette weer van de wereld.
Marian keek Thera niet begrijpend aan. ,, Wat moeten we nu doen?” vroeg ze ietwat onthutst aan Thera. ,, Hier was ik eigenlijk al bang voor,” zei Thera gelaten. ,, Alleen goede professionele hulp zijn nodig om haar weer terug te halen.” was de reactie van Thera op de vraag van Marian. ,, Maar dat kan nog wel enkele dagen duren.
,, Ik wil Lizette het liefst opnemen op de PAAZ afdeling en een eigen kamertje geven, zodat ze haar privacy kan behouden en ik zal voor een goed medium zorgen.” ,, We spreken elkaar alleen als het nodig is.” ,,We kunnen op de afdeling zeggen dat Lizette om privé redenen is opgenomen en dat ze de eerste tijd volstrekte rust nodig heeft en geen bezoek mag ontvangen.” ging Thera verder.
Marian stond hier helemaal achter en samen brachten ze Lizette zonder dat ze gezien werden naar haar kamer op de PAAZ afdeling. Na haar nog eens verschoond te hebben legden ze haar in bed. Ze sloten een hartslagregistrator aan die Lizette’s hartslag zou registreren en aangeven als er iets in het ritme zou veranderen en een bandje om haar hoofd om haar hersenactiviteit te kunnen volgen en bij de minste of geringste verandering werden ze op de zusterspost gealarmeerd.
III
Lizette werd wakker. Ze lag in een groot lekker warm bed met satijnen lakens.
Van welke stof de dekens waren wist ze niet maar het leek veel op lamswol.
De kamer was mooi en gezellig ingericht helemaal in haar stijl als ze dit zou kunnen betalen.
Ze merkte dat haar lakens nat waren en dat ze geen luier omhad en een plasticbroekje evenmin. In het mooie blauwe satijnen laken zat een hele grote donkere plek die nog drijfnat was. Ze moest dus net geplast hebben voor ze wakker werd. Ze schaamde zich hier vreselijk voor en vond het een enorme een blamage tegenover de gastvrouw of gastheer.
Maar ondanks haar schaamte werd ze zich bewust van de zachte stof en de sensatie die ze van de stof op haar blote huid voelde toen ze haar natte nachtkleding had uitgetrokken. Ze kon er niets aan doen maar ze kon het heerlijke gevoel die deze stof teweegbracht niet weerstaan en ging weer in het natte bed liggen om een tijdje later te eindigen met een heerlijk orgasme.
Ondanks dat Lizette niet wist waar ze met de natte spullen heen moest, haalde ze toch het bed maar af. Ook lag er geen zeiltje op het bed zodat ze even later tegen een hele grote nog natte urinekring aankeek die in de mooie damasten matras zat. Ze zou zo wel azijn gaan zoeken en een sopje maken om die prachtige matras weer schoon te krijgen.
In de hoek van de kamer was een badkamer en een douche. Ze was er zo naartoe gelopen zonder dat ze er naar had hoeven zoeken. Er stonden drie grote mooie wasmanden tegen de wand en Lizette deponeerde haar beddengoed maar in de wasmand waar beddengoed op stond. Haar natte nachtkleren deed ze er ook maar bij en even later lag ze heerlijk onderuit in het grote bad.
Ze had niemand de douche binnen horen komen maar ze voelde hoe de verzorgende handen haar weer zorgvuldig maar zacht masserend begonnen te wassen. De lieve stem vertelde haar dat ze lief was ook als ze nat was en het helemaal niet erg was dat ze in bed geplast had en dat ze er ook van mocht genieten. Haar poesje waste hij met grote zorg en passie en even later kwam ze alweer heerlijk over haar hele lichaam trillend klaar.
Als een klein meisje werd ze afgedroogd en aangekleed. Ze was zich bewust dat ze geen luier omkreeg ook de plasticbroek bleef achterwege.
Ze vond het wel eng maar de hand die haar kleedde vertrouwde ze en daarom stelde ze geen vragen. Integendeel ze genoot van alles wat ze zag en voelde.
Het was het kontstand blaffen van een hond dat haar aandacht trok. Ze had hem al een tijd horen blaffen. Eerst onbewust maar steeds bewuster. Ze was de douche uitgelopen en nu kwam via een gang in een enorm woonvertrek.
Ze hoorde in die salon dat de nog steeds blaffende hond in de tuin was. Zijn blaffen klonk alsof de hond haar riep. Ze liep rustig naar het venster en keek naar buiten. In het gazon stond een jonge hond naar het raam kijkend waar zij voor stond te blaffen. Toen Lizette de blijheid van de hond zag besloot ze naar hem toe te gaan.
Weer liep Lizette zonder te hoeven zoeken naar een zijdeur in de salon en liep de tuin in. De hond kwam dol enthousiast op haar af gerend, sprong tegen haar op en even later waren de twee aan het rollebollen op het schitterende gazon. Lizette vond het jammer dat ze geen balletje had om met de hond mee te spelen.
Het balletje wat Lizette wilde hebben had de hond even later in zijn bek.
Nadat hij de bal een paarkeer achterna gerend was en opgehaald had ging hij moe aan haar voeten liggen. Lizette aaide hem zachtjes over zijn flank en besloot hem Robin te noemen. Toen ze even later weer op het grote huis toeliep liep Robin met haar mee en week geen meter meer van haar zijde.
,, Het is weer tijd voor je verschoning lieverd,” zei de stem zacht. Lizette voelde hoe ze opgetild werd en even later op een grote commode gelegd werd.
Haar mooie kleren waren inderdaad nat terwijl ze niet gemerkt had dat ze moest plassen en geplast had. Ze genoot van de manier waarop ze uitgekleed werd.
Ze genoot van de zorgzaamheid. Ze genoot van de handen die haar verzorgden.
De handen die haar wasten en bepoederde of oliede en niet te vergeten haar de totale lichamelijke en geestelijke bevrediging gaven.
Haar leven bestond nu alleen maar dingen uit alle fijne, lekkere en mooie dingen zoals de hele mooie zachte kleding die ze aankreeg.
Een lekker bed als ze moe werd. Als ze moe werd en even zou willen slapen, dan lag ze er al in. Dan kreeg ze haar bedkleding aan en niets wees er meer op dat ze eerder nat wakker was geworden in dat bed.
Ze werd gewassen als ze nat wakker werd en de natte lakens hoefde ze niet meer mee te nemen naar de douche.
Altijd was het bed weer schoon en fris als ze weer naar bed ging.
Terwijl Robin niet van haar zijde week.
IV.
Op de PAAZ afdeling werd Lizette continue bewaakt. Het meisje lag stil en bewegingloos in het grote ziekenhuisbed. Thera had een vriendin die medium was en veel werk in de spirituele wereld verzette van a tot z op de hoogte gebracht van wat er met Lizette gebeurt was. Het medium sprak met Thera af, dat ze dagelijks een uurtje bij Lizette zou komen kijken in het ziekenhuis om te proberen contact met Lizette of de geest te krijgen die Lizette had meegenomen.
Hoewel Lizette doodstil lag was er wel meetbare hersenactiviteit maar deze activiteit was niet in overeenstemming met gegevens die gebruikelijk waren bij een patiënt zodat ze deze gegevens alleen voor verder onderzoek konden bewaren. Wel zagen ze een steeds terug kerend patroon in de grafiek. En steeds bleek Lizette dan geplast te hebben zodat ze weer een schone luier kreeg. Haar plasticbroekje hadden ze niet meer aangedaan omdat dat te lastig was met het vaker te moeten verschonen.
Het was op de vijfde dag dat het medium met Lizette bezig toen er plotseling nieuwe pulsen gemeten werden in Lizette’s hersenactiviteit. Het gaf aan dat de stem van het medium eindelijk doordrong tot Lizette’s hersenen. Het feit dat Lizette nu de stem van het medium kon horen was voor het medium het signaal dat ze via Lizette in contact met de geest kon komen. Ze ging door met Lizette’s naam te roepen en te vragen waar ze was.
,, Lizette”, ,, Lizette ” zachtjes hoorde Lizette haar naam roepen. ,, Lizette waar ben je, als je me horen kunt geef dan antwoord.”
,, Hallo lieverd het is weer tijd voor je verschoning,” Lizette werd uit bed getild en naar de douche gedragen. Ze was weer drijfnat en de handen kleedde haar weer uit waste haar weer terwijl Robin blij stond te springen omdat zijn vrouwtje weer wakker was. Terwijl de geest bezig was Lizette te verzorgen drong de stem die haar riep steeds stilaan dieper tot haar door.
De geest voelde dat hij minder invloed op Lizette begon te krijgen en gooide daarom al zijn liefde voor haar in de strijd en alles wat Lizette zich maar wensen kon gaf hij haar. Lizette op haar beurt onderging zonder te beseffen wat er aan de hand was zijn liefde en die liefde was voelbaar grenzeloos voor haar.
Toch hoorde ze op de achtergrond haar naam steeds duidelijker roepen en langzaam begon haar eigen denken weer op gang te komen.
Waar was ze? Wat was er gebeurt? Wie riep haar? Ze dacht ik weet niet waar ik ben maar het is hier wel fijn. Ze wist niet dat het medium sterk genoeg was om haar denken op te vangen en op deze manier weer nieuwe vragen kon stellen.
,, Lizette hoe heet de lieve geest die bij je is,?” vroeg het medium nu aan Lizette.
Lizette dacht na maar kon zich geen naam voorstellen van de man die bij haar was en wist dat de man zijn naam nooit genoemd had. ,, Zou je hem voor mij willen roepen?,” vroeg het medium nu. ,, Maar ik weet niet hoe hij heet, hoe kan ik hem dan roepen? Was de reactie van Lizette. ,,Lizette hij is bij je hij kan je horen, noem hem maar mijn vriend,” was de volgende instructie die Lizette nu kreeg.
De geest gaf Lizette de opdracht om te zeggen dat ze hier niet weg wilde en dat de geest niet met haar wilde praten. Direct waren zijn handen die haar vertroetelde weer aanwezig. Bewust van wat de geest met haar deed liet ze zich weer heerlijk verwennen terwijl het medium blij was met de vooruitgang die er geboekt was. Terwijl Robin bij haar naast het bed lag en Lizette nu genoot van haar nat zijn wist ze in haar innerlijk dat haar langste tijd hier geweest was.
,, Lizette, Lizette wil je je vriend voor mij roepen zeg hem dat Sonara met hem wil praten,” weer klonk de stem in de verte maar wel luid en duidelijk.
Lizette vroeg haar vriend als ’t je blieft te willen komen en na een tijdje kwam hij bij haar op het voeteneind van het bed zitten. Hij keek Lizette bedroefd aan en zei, ,, zeg maar dat ik er ben.”
Lizette die al weer nat was ging bij hem zitten en pakte zijn hand en zat zo stil een tijdje naast hem ze voelde de kilte die een entiteit altijd bij zich draagt maar ze stoorde zich er niet aan. Ook Robin kwam er bij zitten en ook bij hem was de vreugde grotendeels verdwenen terwijl hij wel zijn trouw aan haar betoonde door haar handen te likken.
,, Wie bent u en waar ben ik,” vroeg Lizette nu aan de geest.
Het medium was zich bewust dat ineens alle contact verbroken was en ook de meters gaven geen uitslagen meer. Lizette was weer helemaal weg.
Het was stil en toen begon de geest te praten.
,, Ik heet Freek en ben een hele oude geest,” begon hij. ,, Ik ben bij jou gekomen omdat ik in een vorig leven van jou je enorm getreiterd en mishandeld heb.”
,, Geloof je in vorige levens Lizette? ” ,, Ik weet het niet,” zei Lizette naar alle eerlijkheid, ,, soms denk ik van wel en dan weer van niet.” ,, Ik weet het niet.”
,, In een vorig leven was ik directeur van een kindertehuis en alle kinderen die in hun bed plasten werden door mij geestelijk en lichamelijk mishandeld en daar moet ik nu voor boeten.”
,, Maar bij jou heb ik het nog bonter gemaakt want jou heb ik ook sexueel misbruikt toen je bij mij op de kostschool kwam.” ,, Ik was aan het proberen mijn fouten te herstellen maar ik ben weer verliefd op je geworden.” ,, Ik heb je meegenomen naar mijn rijk waar ik nu plezier beleef aan jouw bedplassen en ik je nu liefdevol verpleeg.” ,, Alles kan je van me krijgen, alles wat je maar wilt als je maar bij me wilt blijven want ik houd van je.”
Het klonk droevig alsof hij al wist hoe het af ging lopen.
Lizette liet Freek zijn hand los. Ze had tranen in haar ogen toen ze zei dat ze hem alles vergaf wat hij aan haar misdaan had en ze bedankte hem voor alle lieve zorgen en dat hij van haar nu naar het licht mocht gaan, omdat daar op hem gewacht werd.
Freek wilde niet hij wilde bij zijn geliefde blijven maar Lizette kon hem overtuigen dat zijn straf er op zat en dat er voor hem nu ook een nieuw leven aanbrak. Ze gaf hem een handkus toen hij langzaam vervaagde.
V.
Lizette was droog toen ze wakker werd. Ze was verbaast dat ze in een ziekenhuisbed lag. Na haar verslag van het gebeurde wilde ze graag naar huis
en omdat ze verder helemaal in orde was, mocht ze dat ook.
Zoals beloofd is er met niemand ooit over gesproken.
Toen ze thuis kwam lag er een hond bij de deur op haar te wachten het was Robin.
Zo wist ze dat ze dit alles niet gedroomd had.
O, ja en nat is Lizette nooit meer geweest.