Logeren bij tante Kiara

[Schweinefleisch]

Hoofdstuk 1: Ongelukje

'Hè getverdemme, alweer vis?' zeurde Roselin.
'Hou eens op met zeuren. Morgen eten we weer bloemkool met gehaktballetjes,' antwoordde moeder en ze bekeek hoe Roselin met een zuur gezicht haar vis op at.
'Eet eens normaal,' siste Roselin's broer, Pieter. Roselin liet het stuk vis dat ze in haar mond had gestopt, weer op haar bord vallen.
'En nú ben ik het zat! Je eet je vis op of anders...' dreigde moeder.
'Anders wát?' vroeg Roselin uitdagend.
'Of anders moet jij volgende week de héle week bij tante Kiara logeren!' Moeder grijnsde en Roselin keek haar moeder met open mond aan. Ze haatte tante Kiara. Ze was altijd streng en zat Roselin altijd te plagen omdat ze nog in bed plaste terwijl ze al 15 jaar was.
'Doe niet zo gemeen!' riep Roselin verontwaardigt en ze keek weer vies naar de vis die nog steeds op haar bord lag. 'Ik ga dit niet op eten, en denk maar niet dat ik naar tante Kiara ga,' zei Roselin toen en ze gooide de vis op de grond. De hond kwam eraan en at het op.
Nu was de maat vol voor haar moeder.
'Ik bel tante Kiara op dat je volgende week naar haar toe gaat!' schreeuwde moeder.
'Nee!' Roselin probeerde tegen te stribbelen en ervoor te zorgen dat moeder de telefoon niet te pakken kreeg. Nu had ze spijt dat ze de vis niet opgegeten had. Straks moest ze écht naar tante Kiara... en dan zou ze de hele week door haar gepest worden om haar probleem.
Maar moeder had de telefoon al te pakken gekregen en toetste Kiara's nummer in. Triomfantelijk vertelde ze dat Roselin kwam logeren. Met tranen in haar ogen rende ze naar boven en ze kroop in bed. Ze lag altijd op een matje dat haar lakens beschermde als ze weer in bed plaste.
Na een tijdje daar gelegen te hebben kwam Pieter Roselin's kamer binnen.
'Hé, best naar voor je dat je naar tante Kiara moet. Maar je had die vis ook moeten opeten. Je gaat er heus niet dood aan,' zei Pieter zacht en hij kwam op haar bed zitten. Roselin kwam iets overeind en keek haar broer kwaad aan.
'Ik moest toen ik klein was altijd naar tante Kiara, omdat ik ook nooit mijn eten op wilde eten. Gelukkig ben ik nu 18 en mag ik zelf kiezen wat ik eet en niet,' vervolgde Pieter, wat Roselin nog kwader maakte.
'Ach...' Roselin kwade blik maakte plaats voor een glimlach. 'Het is maar voor een weekje... wel m'n herfstvakantie verpest, maar er zijn meer vakanties in het jaar...'
Pieter lachte ook en begon Roselin te kietelen.
'Aaah! Nee, hou op!' lachte Roselin en ze probeerde Pieter terug te kietelen, maar hij was te sterk en hield haar tegen. Plotseling voelde Roselin dat ze nodig moest plassen en probeerde Pieter tegen te houden. Maar hij kietelde haar hard en Roselin moest heel hard lachen, ze kon het niet helpen en liet haar plas lopen... Een donkere vlek verscheen in haar lichtblauwe spijkerbroek en op haar dekbed.
Snel stopte Pieter met kietelen. Hij zag wat er aan de hand was en Roselin keek geschrokt naar haar broek. Ze werd langzaam rood.
'Ik... het... het was een ongelukje...' stamelde ze en ze hield haar handen voor haar mond. Pieter stond op en stormde de trap af.
'Mam!' riep hij, 'Rose heeft in haar broek geplast!' Zijn stem klonk bijna triomfantelijk. Roselin wist niet wat ze moest doen en besloot een andere broek aan te trekken vóór haar moeder haar kamer binnen zou komen. Maar het was al te laat, moeder stormde de kamer binnen en greep haar arm vast.
'Wat moet ik met je aan?' mompelde moeder.
'Het is niet mijn schuld! Ik heb niet in m'n broek geplast mama!' gilde Roselin en de tranen sprongen in haar ogen.
'níet? Dit is toch duidelijk een natte broek, Roselin. Ga nu niet zitten liegen!' schreeuwde moeder kwaad. 'Ik heb al tegen tante Kiara gezegt dat je nog steeds in je bed plast, maar ik zal nu ook moeten zeggen dat je je overdag ook nog niet naar je leeftijd gedraagt!'
Roselin ging huilend op haar bed zitten en bekeek haar broek, waar een enorme, donkere, natte plek in zat.
'Als dit nog één keer gebeurt...' dreigde moeder. Ze hield haar vinger op voor Roselin's gezicht.
'Het zal nóóit meer gebeuren, mama!' riep Roselin snikkend.
'Laat me dat hopen.'
Moeder liet Roselin achter op haar kamer en ook Pieter ging naar z'n eigen kamer. Moeder belde opnieuw Kiara op om te zeggen dat Roselin zich wéér kinderachtig gedragen had. En dit keer nog erger: dat ze in haar broek geplast had.

Dat was hoofdstuk 1. Ik hoop dat het leuk genoeg is voor hoofdstuk 2

 

[luierfan_boy]

het is zeker leuk genoeg voor hoofdstuk 2 haha
succes met het vervolg!

 

[manon]

Ik hoop op een vervolg

 

[Schweinefleisch]

Hoofdstuk 2: Pech in de trein

Een week later was het zover. Roselin had haar tas ingepakt, en zag erg op tegen de 4 uur lange treinreis naar tante Kiara. Gelukkig had ze na de kietelpartij geen ongelukjes overdag meer gehad. Dus er zou geen ergere straf dan dit zijn.
In de trein verveelde Roselin zich al gauw. Ze had een sudoku en een boek mee, maar ook dat was gauw saai. Het was eigenlijk heel zonnig weer, terwijl het wel al herfst was. Het was ook warm buiten, zo rond de 18 graden celsius.
Roselin was benieuwd wat tante allemaal had gepland voor deze week. Misschien ging het wel heel saai worden. Misschien had tante Kiara haar buurmeisje van 14 jaar wel verteld dat ik kwam. Ik was al eerder bij Kiara geweest, en toen had ik haar buurmeisje, Emke, ook ontmoet. Ze was best aardig, maar ze praatte heel veel en was een ontzettend tuttig meisje.
Plotseling had Roselin de aandrang om te plassen. Ze hoopte maar dat er een wc in de trein was. Ze keek om me heen, en vroeg toen aan de mensen die een paar zitplaatsen verderop zaten, of er een wc was.
'Ja, tussen coupé 1 en 2 is er geloof ik een,' zeiden ze.
Opgelucht liep Roselin met haar hand tussen haar benen naar de deur van de coupé. Ze moest nu ontzettend nodig en bedacht zich dat ze beter die kop thee die ze had gehad toen ik nog thuis was beter niet had kunnen nemen.
Roselin opende de coupédeur en stapte opzij. Daar was een smal deurtje met "WC" erop. Opgelucht trok ze aan de hendel, maar toen viel haar blik op een bordje dat op de deur hing. "Buiten gebruik, de wc wordt vervangen. Excuses voor het ongemak". Shit! dacht Roselin. Dit was totaal niet gunstig. Ze kon het ook niet al die tijd ophouden, ze moest nog zeker 2½ uur!
Benauwd van de zenuwen liep ze terug naar mijn plaats. Ze probeerde met haar hak onder haar kont te zitten om het beter op te kunnen houden.
Een half uur zat ze daar te stuiteren op mijn plaats.
Toen bedacht ze zich dat er misschien nog een wc in de trein was. Haastig trok Roselin de deuren van de coupé open en ze rende door de volgende coupé... Nee, geen wc... de derde coupé rende ze binnen toen het te laat was...
Een natte, warme vloed stroomde door haar broek, op haar hand en op de vloer. Een grote donkere plek verscheen in Roselins grijze broek en ze voelde de mensen in de coupé naar haar staren.
'Meisje heb je hulp nodig?' vroeg een oude dame. Roselin schudde verschrikt haar hoofd en rende de coupé uit, de natte plas op de vloer achterlatend.
Ze kwam weer mijn oude coupé binnen en zag dat hier ook de mensen haar aanstaarden.
Trillend en stampend ging Roselin zitten. Waarom overkwam het haar altijd? En wat zou tante Kiara denken als ze haar zo zag?

Eindelijk kwam de trein tot stilstand op het station waar Roselin moest zijn. De donkere plek in haar broek was nog duidelijk zichtbaar. Vanuit het raam zag ze tante Kiara al staan. En ze schrok toen ze zag wie er naast haar stond... Emke. Die zou ook zien dat ze in haar broek geplast had.
Trillend van de zenuwen stapte Roselin de trein uit en liep met haar bagage naar tante Kiara en Emke op het station.
'Zeg kind... heb je nou een ongelukje gehad?' vroeg tante Kiara verbaast, maar niet boos. Toen kon Roselin het niet laten: ze barstte in tranen uit.

 

[Schweinefleisch]

Hoofdstuk 3: De verrassing(en)

Roselin zag tussen haar tranen door dat Emke haar met open mond aan zat te staren. Roselin wilde natuurlijk zeggen "wat kijk je nou?" maar dat zou onbeleefd zijn tegenover tante Kiara.
Tante omhelsde haar en gaf haar een klopje op haar rug.
'Kom maar snel mee naar de auto. Het is gelukkig maar een kwartiertje rijden naar de flat, als we daar zijn ga ik je lekker droge kleertjes aandoen,' zei tante en ze glimlachte naar haar. Roselin probeerde te knikken maar dan zou ook stom lijken tegenover Emke.
Emke had nog helemaal niets gezegt en zwijgend liepen we naar de auto.
'Ik leg even een speciale doek op de autobank zodat de bekleding niet nat wordt als je weer een ongelukje hebt,' vertelde tante, net toen er een paar mensen voorbij liepen. Die keken natuurljik raar op en keken bewonderend naar Roselins natte broek. Zuchtend ging ze zitten. Tante deed alsof ze een incontinentiepatient was of zoiets. En Emke kon blijkbaar ook niks anders doen dan staren naar haar natte broek en het kleedje.

Na een kwartiertje waren we bij de flat van tante Kiara. Daar aangekomen rook het sterk naar schoonmaakmiddel en nergens lag stof of troep, alles was netjes.
'Roselin... Ik heb een verrassing voor je,' zei tante toen we de jassen opgehangen hadden. Ze glimlachtte en keek ondertussen naar Emke.
Emke begon verlegen te glimlachen.
'Emke blijft de hele week logeren! Dat vond ik wel leuk voor je; zo heb je iemand waarmee je de hele tijd kan spelen!' vertelde tante Kiara triomfantelijk. Ze klapte in haar handen alsof iemand net een hele goede mop verteld had. Nu glimlachte Emke sterker, behalve Roselin. Dit kon toch niet waar zijn?
Oke, Emke was wel aardig, maar wat als ze erachter kwam dat Roselin nog in bed plaste? En Emke had nu natuurlijk ook al gezien dat haar broek nat was. Ze kon niet wachten tot ze een schone broek aan mocht doen.
'Maar goed,' ging tante verder, en ze keek op haar horloge, 'Oh! Het is al half zes! Ik begin snel met eten koken. Emke, zou jij Rose willen verschonen? De luiers liggen in het rechterkastje van de commode op de logeerkamer.'
Luiers? Commode? Waar had tante Kiara het nu dan over? Roselin schrok zich dood toen tante Kiara de logeerkamer liet zien. Er stond een groot tweepersoonsbed, en daar tegenover een wastafel met grote spiegel. Tegen de rechterkant van het bed stond een grote commode. Het was eigenlijk een gewone babycommode, maar deze was veel groter.
'Luiers... wat bedoeld u..?' stamelde Roselin. Tante begon te lachen.
'Nou, je plast toch nog in bed?'
'Ja... maar... maar dan heb ik een speciaal matje voor in bed... van mama hoef ik ook nooit een luier om!' riep Roselin verontwaardigt en de tranen sprongen haar alweer in de ogen.
'Ja maar nu ben je niet bij mama, nu ben je bij mij. En de regels bij mij zijn dat je een luier om moet, 's nachts en overdag, omdat je nu al 2 keer deze week overdag een ongelukje hebt gehad en ik wil liever niet dat dat hier ook gebeurt, begrijp je dat?' antwoordde tante Kiara streng en ze keek weer haastig op haar horloge.
huilend probeerde Roselin te knikken.
'Ik ga nu snel aan het eten beginnen. Emke, jij zou Roselin snel willen doen? Jullie hebben vast al honger,' zei tante Kiara verder, en ze haastte zich naar de keuken.
Roselin bleef samen met Emke achter in de logeerkamer.
'Moet... moeten we hier samen slapen?' vroeg ik en ik probeerde de brok in mijn keel weg te slikken. Emke knikte langzaam en liep naar de commode. Ze opende het rechterkastje en er lagen inderdaad allemaal witte pakketjes. Emke haalde er een luier uit en vouwde hem open. Deze waren veel groter en dikker dan de luiers die Roselin gezien had bij haar oppaskindje.
'Je moet gaan liggen,' zei Emke zacht en ze weer naar de commode. De tranen begonnen weer over haar wangen te stromen en ze weigerde een stap te verzetten. Emke sloeg haar armen over elkaar en liep langs Roselin heen. Heh? waar ging ze nu naar toe?
Maar het was Roselin al gauw duidelijk: tante Kiara kwam met grote passen aanlopen en greep haar ruw bij haar arm. Roselin werd naar de commode getrokken en tante duwde haar erop.
'Luisteren naar Emke! Als je dat niet doet, mag je de hele avond op de WC gaan zitten!' riep tante Kiara streng. Roselin luisterde nu maar en knikte stijfjes. Emke legde de luier naast Roselin op de commode en maakte haar broek los. Ze trok de gulp langzaam open en trok Roselins broek uit. Haar witte slipje was duidelijk te zien en was koud en gelig geworden, en al weer een beetje opgedroogd.
Emke trok snel haar slipje naar beneden en Roselin greep snel met haar handen naar haar privégedeelte om het te verbergen voor Emke.
Emke keek Roselin met een doordringende blik aan. Ze schoof haar arm onder Roselins knieën en tilde haar billen zo op.
'Even zo blijven zitten,' zei Emke zachtjes en ze pakte een flesje en een potje uit het kastje onder de commode. Het was lastig om zo lang in die houding te blijven liggen voor Roselin. Emke smeerde de billen en vagina van Roselin goed in met de olie uit het gele potje en poederde daarna de billen met de witte fles. Daarna schoof Emke de luier onder Roselins billen en maakte hem stevig vast. Toen liep Emke zonder nog iets te zeggen de kamer uit, maar gebaarde dat Roselin moest blijven liggen.
Even later kwam ze weer terug met tante Kiara.
'Het eten is bijna klaar, hoor,' zei Kiara en ze glimlachtte toen ze Roselin met een luier zag. De luier zat ongelofelijk strak en hij was ontzettend dik. Roselin kon nieteens meer haar bovenbenen tegen elkaar drukken.
Kiara rommelde in de grote kledingkast die aan de wand tegenover de commode stond en haalde er een kort broekje van katoen uit. Hij was lichtblauw en hij zag er klein uit.
Tante gaf het broekje aan Emke en rende weer naar de keuken voor het eten, dat nu sterk begon te ruiken, zelfs door de geur van de babypoeder en olie door.
'Kom er maar vanaf,' zei Emke toen en Roselin deed wat het meisje, van een jaar jonger, zei. Emke bukte en gebaarde dat Roselin in het broekje moest stappen. Dat deed ze en Emke trok het naar boven. Het broekje zat inderdaad erg strak waardoor het duidelijk zichtbaar was dat ze een luier aanhad.
'Ik hoop dat het niet te koud is zo,' zei Emke en ze glimlachte. Emke keek een beetje alsof ze medelijden met Roselin had maar liep naar haar bagagetas. Ze haalde er een tuniekje uit en deed hem over Roselins hoofd aan.
Emke keek goedkeurend naar haar werk en liep toen naar de deur.
Roselin volgde haar. De luier zat strak en bij elke beweging werd ze eraan herinnerd. Het was een beroerd gevoel, vond Roselin en ze schaamde zich vreselijk dat Emke haar zo zag.
'Het eten is klaar, dames!' riep tante Kiara triomfantelijk vanuit de keuken.

 

[manon]

Leuk verhaal ben benieuwd naar de rest

 

[sissy_daantje]

leuk verhaal
wacht met spanning op de rest

 

[Wil_93]

leuk verhaal, verheug me op de rest!
ga zo door!

groetjes.

 

[Schweinefleisch]

Is het goed als ik met het verhaal verder ga in de ik-vorm? Dat vind ik iets fijner schrijven en dan lijkt het meer alsof ik het ben bij wie het overkomt snap je..

 

[Wil_93]

tuurlijk! als dat prettiger schrijft
ik verheug met op je volgende stuk

 

[luierfan_boy]

geen problemen mee!

 

[manon]

Is ook goed hoor

 

[Paddy]

Goed verhaal dance

 

[Schweinefleisch]

Hoofdstuk 4: Emke is gemeen

Terwijl ik liep was de krakende luier duidelijk hoorbaar. Ik schaamde me zo! Waggelend liep ik naar de eettafel in de keuken. Tante keek verrast op en lachte toen ze mijn luier zag.
'Zo, lekker ingepakt, hé? Die vervelende ongelukjes zijn nu verleden tijd,' zei tante Kiara en ze gaf me een kus op mijn wang. Ook Emke kreeg een kus.
'Je zou nog veel van Emke kunnen leren, hoor,' vervolgde Kiara, en ze glimlachte naar Emke, die verlegen terug lachte.
'Ik moet dit altijd bij mijn broertje doen. Die plast ook nog in bed. Maar die is nog maar zes,' zei Emke. Ik was kwaad op Emke. Ze deed alsof ik nog een onzindelijke kleuter was, in plaats van een meid van een jaar ouder.
'Mag ik haar vanavond weer verschonen? Ik zag dat u ook van die nachtluiers had,' ging Emke verder, terwijl ze haar eten op schepte. Ik wilde ook de opscheplepel pakken, maar tante Kiara hield me tegen en schepte het bij mij op mijn bord alsof ik een klein kind was die zou knoeien.
Ik durfde niks te zeggen, bang dat tante Kiara boos zou worden en dan zou ik morgen misschien ook een luier moeten dragen. Die stomme Emke. Vroeger was ze nog wel aardig, maar nu haatte ik haar!
Na het eten mochten ik en Emke nog even televisie kijken. Emke keek zo af en toe naar mij, en zapte naar een kinderprogramma.
'Vind je dit leuk?' vroeg ze. Ik keek haar kwaad aan.
'Nee, jij wel soms?'
Ze schudde haar hoofd. 'Ik dacht, misschien wel... jij gedraagd je namelijk sowieso jonger dan je bent.'
'Wat bedoel je daar nou mee?' riep ik met overslaande stem. Nu ging dat kind te ver!
Ze haalde haar schouders op. Plotseling greep ze naar mijn broekje. Ze liet haar hand in mijn broekje glijden en voelde uitgebreid aan mijn luier.
'Wat doe je?!' riep ik en ik stond accuut op. Emke keek onschuldig toen tante Kiara af kwam op het lawaai.
'Wat is er aan de hand?' vroeg tante.
'Ik wilde even voelen of Roselin nog droog was!' riep Emke verontwaardigt tegen tante Kiara.
'Roselin, hoevaak moet ik het nog zeggen? Luisteren naar Emke!' zei tante kwaad. Ze greep me bij mijn arm beetje en duwde me achterover op de bank. Ook zij ging met haar hand in mijn broekje en voelde aan mijn luier.
'Goedzo, hij is nog droog,' zei ze toen en ik mocht weer overeind zitten. 'En mocht je de volgende keer weer niet naar Emke luisteren, dan staat er een flink pak billenkoek te wachten!'
Zuchtend ging ik weer naast Emke zitten op de bank. Nu begon ik toch wel naar de wc te moeten. Als ik het gewoon zou vragen straks, dan zou ik vast wel mogen gaan.

Het was tegen tienen toen tante Kiara zei dat ik naar bed moest. 'Kom maar, jullie moeten je nog wassen!'
Ik stond op om met Kiara mee te lopen, maar toen voelde ik ineens dat ik aan het plassen was. Shit! Ik keek snel naar mijn kruis, en zag toen weer dat ik een luier om had. Ik schrok wel, als ik een broek aan had gehad was die dus nat geworden...
Ik werd zenuwachtig voor het moment als Emke straks mijn natte luier zou zien. Wat zou ze wel niet denken, dat ik echt onzindelijk was?
Ook Emke liep mee naar de badkamer. De badkamer was niet groot, er stond enkel een badkuip, een wastafel en een wasmand. Op de vloer lag een zacht matje.
'Emke, zou jij Roselin willen helpen met uitkleden?' vroeg tante Kiara, 'dan zet ik het bad aan.'
'Ik kan me heus wel zelf uitkleden, hoor!' riep ik verdedigend en ik keek Emke kwaad aan toen ze zich bukte om mijn gulp los te doen.
'En nog brutaal ook? Jou staat echt een flink pak billenkoek te wachten, jongedame! Na het wassen mag jij je nog niet aankleden!' dreigde tante Kiara. Nu werd ik wel een beetje bang. Dit gebeurde er dus als ik brutaal was. Ik besloot vanaf nu goed te luisteren, als ze maar niet te ver gingen.
Nu liet ik Emke mijn broek los maken. Ze kleedde me volledig uit, en leek mijn naaktheid totaal niet interressant te vinden. Ook mijn luier werd losgemaakt. Emke liet de natte luier aan tante Kiara zien, die glimlachtte.
'Maar goed dat je een luier om had, hé Roselin?'

 

[speentje]

!1 toppie
Laat het vervolg maar snel komen

 

[Schweinefleisch]

Oeps, heb ik de namen door elkaar gehaald met een ander verhaal huh?
Oke sorry, volgende stuk is het weer Roselin hahaha.

 

[Schweinefleisch]

Hoofdstuk 5: Straf

'Kom maar, het water is lekker warm,' zei tante Kiara en ze pakte mijn pols beet en trok me richting het bad. Ik klom erin en tante gaf me een fles badschuim aan. Ook Emke klom het bad in. Zij leek zich totaal niet te schamen voor haar naaktheid en pakte de shampoo van de badrand.
'Maak jezelf maar helemaal nat, Roselin,' zei tante Kiara en het stoorde me enigszins dat ze gewoon bij het bad bleef zitten terwijl ik privacy wilde. Het liefst gooide ik allemaal water over haar heen, maar was bang dat me dan een erge straf te wachten stond. En er stond me al 'billenkoek' te wachten, had tante gezegt. Ik was benieuwd wat ze daarmee bedoelde, en of ik écht billenkoek zou krijgen...
'Goedzo, ga maar staan,' zei tante Kiara toen ik mezelf helemaal ondergedompeld had. Staan? Nu al eruit? Ik had mijn haren nog nieteens gewassen.
Ik stond op en hield mijn handen voor mijn privé gedeelte. Ik ergerde me eraan dat mijn borsten nog open en bloot waren. Tante Kiara pakte een washandje en spoot er een flinke dot zeep op.
Toen drukte ze ineens haar hand tussen mijn benen, bij mijn schaamstreek. Ik schrok, wat deed ze nou? Ze waste mijn vagina zonder pardon.
'Eehh... tante, dat kan ik zelf wel, hoor..' stotterde ik voorzichtig. Maar tantes strenge blik was al genoeg om me verder te laten zwijgen. Emke keek gefascineerd toe.
Tante Kiara vergat geen plekje op mijn lichaam; ik werd helemaal, van top tot teen gewassen. Ook werd ik weer afgespoeld door tante met de douchekop.
'Ga maar op de badrand zitten, dan gaan we je haartjes wassen,' zei tante Kiara toen ze klaar was met mijn lichaam. Ik zuchtte, ook dat nog. En Emke dan? Die was nota bene jonger dan mij en die was blijkbaar wel volwassen? Ik kon het haast niet geloven. En ik had er ook helemaal geen zin in om straks met zo'n luier om met Emke een bed te delen.
Emke had zichzelf gewassen en ik mocht nadat mijn haren schoon waren uit het bad stappen.
'Emke, zou jij Roselin willen afdrogen? Dan maak ik jullie bed op,' zei tante Kiara en ze liep de badkamer al uit voordat Emke zichzelf had afgedroogd. Een mooie kans voor mij om te vragen waarom ze Emke zo deed.
'Zeg, ik ben ouder dan jij, hoor,' zei ik toen Emke haar hand tussen mijn benen duwde om mijn privégedeelte droog te maken.
'Ik luister tenminste goed naar Kiara. En jij gedraagt je niet echt ouder dan mij. Ik had je natte luier vandaag wel gezien, hoor. Als je gewoon zindelijk bent, waarom heb je dan niet aan Kiara gevraagd of je naar de wc mocht?' antwoordde Emke. Emke's woorden kwamen hard aan en ik wist niet wat ik moest antwoorden. Ik durfde ook niet te antwoorden, bang dat ze tante Kiara er weer bij zou roepen. En er stond me al een straf te wachten.
Emke riep tante Kiara toen ze me volledig afgedroogd had. Tevreden bekeek tante mijn lichaam. 'Goedzo, Emke. Roselin, kom maar mee naar de logeerkamer. Ik moest jou nog straf geven, hé?'
Tante Kiara liep voor me uit naar de logeerkamer en ging op het opgemaakte bed zitten. Ik wist niet echt wat te doen dus ik ging maar voor haar staan.
'Nou, kom op. Over de knie!' riep tante streng. Ik schrok een beetje. Emke stond in de deurpost toe te kijken. Onzeker ging ik met mijn billen naar tante toe op haar schoot liggen. Ik lag oncomfortabel en voor ik echt goed lag, begon tante me al te meppen.
'Au!' gilde ik. De pijn leek door mijn hele lichaam te gaan, en voordat ik bij gekomen was van de eerste mep, volgde de tweede al. Weer een harde gil en een stekende pijn.
Zo ging het een tijdje door. Ik wist niet meer hoeveelste mep het al was, maar volgens mij waren we al bij de 20. Gelukkig stopte tante op dat moment.
'Zo. Nu heb je wel even genoeg straf. En laat me niet merken dat je weer brutaal bent, anders krijg je het dubbele aantal!' zei tante Kiara en ze hielp me met opstaan.
Emke liep al naar de commode en haalde er een nachtluier aan. Die leek nog wel veel dikker dan de luier die ik eerst aan had.
'Ik ga ook even in bad. Jij kleed Roselin wel aan, hé Emke?' vroeg tante Kiara en Emke knikte. Tante Kiara liep naar de badkamer en Emke pakte de babypoeder en de olie uit het kastje onder de commode.
Zuchtend ging ik weer op de commode liggen. Emke tilde weer mijn knieën op en ik moest met mijn knieën richting mijn kin blijven liggen.
'In welke klas zit jij eigenlijk?' vroeg Emke terwijl ze mijn billen insmeerde met olie.
'Klas 3,' antwoordde ik kortaf. Ik had geen zin om in deze situatie over school te praten.
'Ik in klas 2. Maar het gaat heel goed op school, dus misschien mag ik midden in het jaar al naar klas 3, of een niveau hoger,' vertelde Emke. Wat een vreselijke opschepster!
'Welk niveau doe je nu dan?' vroeg ik.
'Havo. Maar dat vind ik niet hoog genoeg, ik wil naar de universiteit,' vertelde Emke. Ik was wel verbaast, ik had Emke helemaal niet zo slim ingeschat. Zelf deed ik VMBO.
'Ik... ik doe Vwo,' loog ik.
'Hihi, dat lijkt niet zo. Ik dacht dat je nog op de kleuterschool zat,' mompelde Emke. Nu was de maat vol bij mij. Ik ging rechtop zitten terwijl Emke nog bezig was met mijn billen te poederen, en verkocht haar een klap. Die was terecht.
'Luister, ik ben géén kleuter! Ik ben heel erg zindelijk, en die opmerking was heel erg gemeen!' riep ik.
'Wat gebeurt daar?' hoorde ik tante vanuit de badkamer zeggen.
'Roselin gaf me een klap!' riep Emke terug. Ze drukte haar hand tegen haar wang, die rood was geworden.
'Roselin? Wat heb ik nou de hele tijd gezegt? Je bent wéér brutaal, voor de zoveelste keer! Emke, jij mag haar billenkoek geven, hoor!' riep tante Kiara kwaad.
Emke grijnsde en sloeg me een paar keer hard op mijn billen.
'Ik doe het morgen wel, want nu heb ik er al poeder op gedaan,' zei ze verder, en ze pakte een extra dikke luier uit het kastje en stopte er een inlegluier in.
Ik moest weer met mijn knieën tegen mijn kin gaan liggen en Emke schoof de dikke luier onder mijn billen. Toen ik weer recht ging liggen, voelde ik gelijk dat deze veel dikker was. Emke plakte de plakstrips vast en ik moest opstaan. Ze hield een plastic broek voor met beertjesprint en daar moest ik instappen. Toen Emke de drukknoopjes dichtgemaakt had moest ik in bed liggen. Tante Kiara stopte me in en Emke deed de gordijnen dicht.
'Goed gedaan hoor, Emke. Kom maar, wil je nog even televisie kijken of computeren?' vroeg ze aan Emke. Emke knikte en ze liepen de kamer uit.
'Oh, vergeet ik haast de nachtkus!' giechelde tante Kiara en ze duwde Emke mee naar het bed. Tante gaf me een kus op mijn wang en Emke ook.
'Welterusten!' riep ze en ook Emke wenste me een goede nacht. Toen liepen ze echt de kamer uit en het licht ging uit. Deze dag was heel anders verlopen dan ik had verwacht. En nu mocht Emke nog opblijven ook, terwijl ik al moest slapen.

 

[qawsedrf]

leuk verhaal schrijf wat mij betreft maar verder

 

[bert]

heel mooi en leuk verhaal hopelijk kan jij het vervolg snel laten volgen

 

[Bettypoop]

Het is een heel spannend verhaal...maar je schrijft het laatste stuk ineens in de IK vorm.......ver een zelf jij je met je hoofdpersoon ????? doe ik ook vaak hoor xliefs Betty