Vertaald door: Wim
De schrijver van dit (vertaalde) verhaal wordt enorm opgewonden van vastbinden. De man die hem af en toe vastbindt vraagt hem om een weekend lang bij hem langs te komen. De schrijver stemt daarmee in en vindt zichzelf al snel vastgebonden, geschoren en in een luier terug.
Ik houd van bondage en heb het geluk dat ik een paar mannen ken die deze interesse delen. Om de zoveel tijd ontmoet ik een man die me heeft uitgenodigd voor een bondagespel. Hij heeft een kamer waarin een houten raam staat van twee balken, twee meter hoog en twee meter uit elkaar In de balken zitten veel metalen ogen.
Verder staan er veel spiegels opgesteld en aan de wanden hangen veel leren spullen, kettingen, touwen, enzovoort. Allemaal zo opgehangen dat ze zo gebruikt kunnen worden. Direct binnen naast zijn voordeur staat een kooi van twee meter hoog en negentig centimeter in doorsnede.
De mogelijkheden van al deze apparatuur zijn onbegrensd. Telkens als ik er was vroeg hij of ik niet eens een heel weekend in bondage wilde doorbrengen, van vrijdagavond tot zondagmiddag. Vorige week heb ik daar eindelijk ja op geantwoord en verscheen afgelopen vrijdagavond, gekleed in oude kleren, zoals hij me opgedragen had.
Meestal moet ik me meteen helemaal uitkleden, maar deze keer bond hij me meteen met gespreide armen en benen tussen de balken. Toen ik daar volledig vast zat begon hij langzaam met een schaar mijn overhemd weg te knippen. Toen dat weg was begon hij met mijn T-shirt. Daarna verknipte hij mijn spijkerbroek tot shorts, net boven mijn knieën. Plagend ging hij steeds hoger tot er uiteindelijk een dikke laag kleding op de grond onder me lag. Ondertussen bond hij steeds meer touw om de vrijgekomen lichaamsdelen zodat de bondage al strakker en zekerder werd.
Plotseling realiseerde ik me dat ik moest plassen en dat de druk al erg groot was. Ik vertelde het aan de man en hij was verontwaardigd. Hij zei dat we nu niet konden stoppen. Ik kon het niet langer meer houden en al snel was mijn onderbroekje doorweekt en liep de pis langs mijn benen in de hoop weggeknipte kleding. Hij lachte om de vernederende aanblik maar zei me te zullen helpen. Na twee keer knippen viel ook mijn broekje op de stapel. Hij zei dat alleen kleine, vieze jongetjes nog in hun broek plassen, en dat ik straf verdiend had. Vlug maakte hij een paar touwen los en boog me over zijn knie voor een stevig pak slaag. Mijn gezicht was net zo rood als mijn billen, zo schaamde ik me ervoor dat ik behandeld werd als een klein kind.
Hij maakte alle touwen los, maar bond me meteen weer vast in een tuig van leren riemen. Ook mijn armen en benen werden meteen weer vast gemaakt. Plagend zei hij dat ik niet meer moest plassen, omdat de kleine viezerik dan weer straf zou krijgen. Ik zei hem dat ik geen kleine viezerik was en dat hij moest ophouden zo tegen mij te praten. Hij begon te lachen en babypraat tegen me te gebruiken. Ik werd kwaad en probeerde tegen hem te vechten, maar doordat ik stevig vast zat schommelde ik alleen maar een beetje in de lucht heen en weer. Hij lachte harder. Ik zei hem me los te maken, maar in plaats daarvan schoof hij een bal in mijn mond en maakte die achter mijn hoofd met een riempje vast.
Hij verdween in de badkamer en kwam terug met een handdoek, scheerzeep en een scheermes. Hij lachte weer en zei dat ik ervan op zou kijken wat voor kleine jongen ik wel was en dat hij me dat wel eens zou laten zien.
Dat was de start van een moeilijke scheerpartij. Eerst knipte hij de meeste haartjes weg, daarna smeerde hij de zeep over mijn hele kruis en kont. Voorzichtig verwijderde hij alle overgebleven haargroei op die plaatsen. Daarna smeerde hij de rest van mijn lichaam in met een ontharingscrème. Toen dat verwijderd was deed hij een paar stappen terug om zijn handwerk te bewonderen. Hij vertelde me dat ik zelfs meer leek op een kleine baby dan op een kleine jongen. Ik voelde me verslagen en begon te huilen. Hij omhelsde me en aaide me zachtjes over mijn bolletje.
Toen maakte hij me bijna helemaal los, maar hij waakte er wel voor dat ik niets kon bewegen. Hij deed een halsband rond mijn nek en bracht me naar een bed. Daarop werd ik weer wijd uitgespreid. Hij zei dat hij bezorgd was omdat ik het in het bed zou kunnen plassen. Hij verliet de kamer en even later hoorde ik de voordeur dichtslaan. Ik werd overgelaten aan mijn lot, mijn naakte en kale lichaam vastgebonden opbed.
Even later kwam hij weer terug. Hij moet hebben gewinkeld, want ik hoorde hem in de keuken met allerlei tassen slepen. Toen ik opkeek stond hij in de deuropening met een pak luiers en babypoeder in zijn handen en een brede lach op zijn gezicht. Ik probeerde me te verweren, maar dat scheen hij alleen maar leuk te vinden. Hij had me snel bepoederd en een luier omgedaan. Hij deed het licht uit en verliet de kamer.
Toen ik de volgende morgen wakker werd stond hij over me heen gebogen. Hij nam de bal uit mijn mond. Ik zei hem me te laten gaan, maar hij zei nee. Ik had toegestemd het weekend te zullen blijven. Hij ging weg om even later terug te keren met een bord warme pap. Hij probeerde me te voeren, maar ik weigerde te eten. Toen nam hij een mondbal met een slangetje erdoor en drukte die in mijn mond. Even later stroomde de pap naar binnen en ik kon niets anders doen dan slikken.
Toen de pap op was werd de bal vervangen door een babyfles met appelsap. Hij zei dat als ik niet zou drinken ik erge dorst zou krijgen. Verongelijkt dronk ik uit de fles. Het was eigenlijk een hele fijne ervaring, maar dat wilde ik hem niet laten merken. Toen ik klaar was nam hij de fles weg. Hij maakte mijn voeten los en schoof er een grote plastic broek overheen, die daarna over de luier werd getrokken.
Nadat hij ook mijn handen had losgemaakt liet hij me naar de kooi bij de voordeur kruipen. Daar werd ik ingestopt. Verschillende keren gedurende de dag kwamen er vrienden van hem op bezoek. Gelukkig kende ik er geen één van, maar evengoed was het erg vernederend om door vreemden gezien te worden slechts gekleed in luier en plastic broek en in een kooi.
Omdat ik niet naar het toilet mocht plaste ik later op de ochtend in mijn luier. Hij kwam steeds controleren en de eerstvolgende keer dat er iemand binnen kwam liet hij me door die vriend verschonen. Die moest daar erg om lachen. Hij strooide poeder over mijn kruis en wreef het goed in, ook in mijn kale kontje. De poeder smerende handen over mijn naakte huid voelden heerlijk aan en ik werd opgewonden. Dit viel natuurlijk meteen op en ze plaagden me daarmee.
Daarna deden ze me een schone luier om en werd er een schone plastic broek overheen getrokken. Ze bonden me vast op een stoel in de keuken en voerden me weer babyvoedsel. Daarna kreeg ik weer een flesje appelsap. Toen ik klaar was werd ik weer in de kooi gezet voor de rest van de dag.
Zo ging het de verdere dag, nacht en zelfs volgende dag tot hij me eindelijk zondagmiddag vrij liet. Ik kleedde me vlug aan met de extra kleren die ik had moeten meebrengen en vertrok onmiddellijk. Ik voelde me ontzettend vernederd en schaamde me diep.
Toch denk ik dat ik hem vanavond maar weer opbel... Ik heb volgend weekend vrij!
De schrijver van dit (vertaalde) verhaal wordt enorm opgewonden van vastbinden. De man die hem af en toe vastbindt vraagt hem om een weekend lang bij hem langs te komen. De schrijver stemt daarmee in en vindt zichzelf al snel vastgebonden, geschoren en in een luier terug.
Ik houd van bondage en heb het geluk dat ik een paar mannen ken die deze interesse delen. Om de zoveel tijd ontmoet ik een man die me heeft uitgenodigd voor een bondagespel. Hij heeft een kamer waarin een houten raam staat van twee balken, twee meter hoog en twee meter uit elkaar In de balken zitten veel metalen ogen.
Verder staan er veel spiegels opgesteld en aan de wanden hangen veel leren spullen, kettingen, touwen, enzovoort. Allemaal zo opgehangen dat ze zo gebruikt kunnen worden. Direct binnen naast zijn voordeur staat een kooi van twee meter hoog en negentig centimeter in doorsnede.
De mogelijkheden van al deze apparatuur zijn onbegrensd. Telkens als ik er was vroeg hij of ik niet eens een heel weekend in bondage wilde doorbrengen, van vrijdagavond tot zondagmiddag. Vorige week heb ik daar eindelijk ja op geantwoord en verscheen afgelopen vrijdagavond, gekleed in oude kleren, zoals hij me opgedragen had.
Meestal moet ik me meteen helemaal uitkleden, maar deze keer bond hij me meteen met gespreide armen en benen tussen de balken. Toen ik daar volledig vast zat begon hij langzaam met een schaar mijn overhemd weg te knippen. Toen dat weg was begon hij met mijn T-shirt. Daarna verknipte hij mijn spijkerbroek tot shorts, net boven mijn knieën. Plagend ging hij steeds hoger tot er uiteindelijk een dikke laag kleding op de grond onder me lag. Ondertussen bond hij steeds meer touw om de vrijgekomen lichaamsdelen zodat de bondage al strakker en zekerder werd.
Plotseling realiseerde ik me dat ik moest plassen en dat de druk al erg groot was. Ik vertelde het aan de man en hij was verontwaardigd. Hij zei dat we nu niet konden stoppen. Ik kon het niet langer meer houden en al snel was mijn onderbroekje doorweekt en liep de pis langs mijn benen in de hoop weggeknipte kleding. Hij lachte om de vernederende aanblik maar zei me te zullen helpen. Na twee keer knippen viel ook mijn broekje op de stapel. Hij zei dat alleen kleine, vieze jongetjes nog in hun broek plassen, en dat ik straf verdiend had. Vlug maakte hij een paar touwen los en boog me over zijn knie voor een stevig pak slaag. Mijn gezicht was net zo rood als mijn billen, zo schaamde ik me ervoor dat ik behandeld werd als een klein kind.
Hij maakte alle touwen los, maar bond me meteen weer vast in een tuig van leren riemen. Ook mijn armen en benen werden meteen weer vast gemaakt. Plagend zei hij dat ik niet meer moest plassen, omdat de kleine viezerik dan weer straf zou krijgen. Ik zei hem dat ik geen kleine viezerik was en dat hij moest ophouden zo tegen mij te praten. Hij begon te lachen en babypraat tegen me te gebruiken. Ik werd kwaad en probeerde tegen hem te vechten, maar doordat ik stevig vast zat schommelde ik alleen maar een beetje in de lucht heen en weer. Hij lachte harder. Ik zei hem me los te maken, maar in plaats daarvan schoof hij een bal in mijn mond en maakte die achter mijn hoofd met een riempje vast.
Hij verdween in de badkamer en kwam terug met een handdoek, scheerzeep en een scheermes. Hij lachte weer en zei dat ik ervan op zou kijken wat voor kleine jongen ik wel was en dat hij me dat wel eens zou laten zien.
Dat was de start van een moeilijke scheerpartij. Eerst knipte hij de meeste haartjes weg, daarna smeerde hij de zeep over mijn hele kruis en kont. Voorzichtig verwijderde hij alle overgebleven haargroei op die plaatsen. Daarna smeerde hij de rest van mijn lichaam in met een ontharingscrème. Toen dat verwijderd was deed hij een paar stappen terug om zijn handwerk te bewonderen. Hij vertelde me dat ik zelfs meer leek op een kleine baby dan op een kleine jongen. Ik voelde me verslagen en begon te huilen. Hij omhelsde me en aaide me zachtjes over mijn bolletje.
Toen maakte hij me bijna helemaal los, maar hij waakte er wel voor dat ik niets kon bewegen. Hij deed een halsband rond mijn nek en bracht me naar een bed. Daarop werd ik weer wijd uitgespreid. Hij zei dat hij bezorgd was omdat ik het in het bed zou kunnen plassen. Hij verliet de kamer en even later hoorde ik de voordeur dichtslaan. Ik werd overgelaten aan mijn lot, mijn naakte en kale lichaam vastgebonden opbed.
Even later kwam hij weer terug. Hij moet hebben gewinkeld, want ik hoorde hem in de keuken met allerlei tassen slepen. Toen ik opkeek stond hij in de deuropening met een pak luiers en babypoeder in zijn handen en een brede lach op zijn gezicht. Ik probeerde me te verweren, maar dat scheen hij alleen maar leuk te vinden. Hij had me snel bepoederd en een luier omgedaan. Hij deed het licht uit en verliet de kamer.
Toen ik de volgende morgen wakker werd stond hij over me heen gebogen. Hij nam de bal uit mijn mond. Ik zei hem me te laten gaan, maar hij zei nee. Ik had toegestemd het weekend te zullen blijven. Hij ging weg om even later terug te keren met een bord warme pap. Hij probeerde me te voeren, maar ik weigerde te eten. Toen nam hij een mondbal met een slangetje erdoor en drukte die in mijn mond. Even later stroomde de pap naar binnen en ik kon niets anders doen dan slikken.
Toen de pap op was werd de bal vervangen door een babyfles met appelsap. Hij zei dat als ik niet zou drinken ik erge dorst zou krijgen. Verongelijkt dronk ik uit de fles. Het was eigenlijk een hele fijne ervaring, maar dat wilde ik hem niet laten merken. Toen ik klaar was nam hij de fles weg. Hij maakte mijn voeten los en schoof er een grote plastic broek overheen, die daarna over de luier werd getrokken.
Nadat hij ook mijn handen had losgemaakt liet hij me naar de kooi bij de voordeur kruipen. Daar werd ik ingestopt. Verschillende keren gedurende de dag kwamen er vrienden van hem op bezoek. Gelukkig kende ik er geen één van, maar evengoed was het erg vernederend om door vreemden gezien te worden slechts gekleed in luier en plastic broek en in een kooi.
Omdat ik niet naar het toilet mocht plaste ik later op de ochtend in mijn luier. Hij kwam steeds controleren en de eerstvolgende keer dat er iemand binnen kwam liet hij me door die vriend verschonen. Die moest daar erg om lachen. Hij strooide poeder over mijn kruis en wreef het goed in, ook in mijn kale kontje. De poeder smerende handen over mijn naakte huid voelden heerlijk aan en ik werd opgewonden. Dit viel natuurlijk meteen op en ze plaagden me daarmee.
Daarna deden ze me een schone luier om en werd er een schone plastic broek overheen getrokken. Ze bonden me vast op een stoel in de keuken en voerden me weer babyvoedsel. Daarna kreeg ik weer een flesje appelsap. Toen ik klaar was werd ik weer in de kooi gezet voor de rest van de dag.
Zo ging het de verdere dag, nacht en zelfs volgende dag tot hij me eindelijk zondagmiddag vrij liet. Ik kleedde me vlug aan met de extra kleren die ik had moeten meebrengen en vertrok onmiddellijk. Ik voelde me ontzettend vernederd en schaamde me diep.
Toch denk ik dat ik hem vanavond maar weer opbel... Ik heb volgend weekend vrij!
