David was een jongen van 10 jaar oud, hij was de jongste van een gezin van 6 kinderen, zijn ouders waren allebei zwaar gereformeerd en gingen dus elke zondag naar de kerk. Hij zelf geloofde ook in god maar bracht wel een groot geheim met zich mee en dat was dat hij van luiers houd, hij wist dat als iemand uit het gezin dat te weten komt dat hij een groot probleem heeft en hij deelde de kamer met zijn oudere broer dus verstoppen ging ook niet, en hij dacht dat god wel heel boos op hem zou zijn, maar toch ging die gedachte er maar niet uit todat een jaar later zijn broer het huis uit ging en er dus een bed leeg was is zijn kamer. Op een dag zijden zijn ouders dat er mensen van een kerk uit de VS komen, en dat die hun zoon die ook tien jaar was meenamen en die dus op zijn kamer moest slapen, nou dat vond hij wel gezellig ijndelijk een leeftijds genootje op zijn kamer! dus een week later kwamen de mensen uit de VS met hun zoon het was al bijna 6 uur en ze hadden best wel honger dus met het hele gezin aan de hele lange tafel waarna vader voorging in gebed. ze mochten niks zeggen onder het eten want dat was niet netjes zijden papa en mama nadat het eten op was en het toetje gesmaakt hebt en vader weer een stukje uit de bijbel gelezen heeft zijden de ouders van Samuel tegen hem dat hij nog luiers droeg, maar hij begreep er helemaal niks van dat rare engels, Toen zijden de ouders van David tegen hem dat hij luiers droeg snacht's en dat hij hem daar bij niet moest pesten anders zou hij dat te weten krijgen waarschuwde zijn vader. Na lekker gespeelt te hebben met Samuel was het bijna bed tijd Samuel ging met zijn ouders en zijn ijgen vader naar boven om de juiste kamer te wijzen. Even later roepte zijn vader hem naar boven en zij tegen hem dat Samuel een luier om kreeg zijn vader liet het hem zien hoe dat ging, David vond het eerst een beetje raar maar toch wel heel intresant om te zien. Toen ook hij zich uitgekleed had en zijn pyama aan getrokken had gingen ze samne tanden poetsen even later lagen ze allebei op bed en zoals elke avond kwam zijn moeder hem weltrusen zeggen, maar ook de moeder van Samuel was er en elke avond moest hij voor zijn bed zitten en een gebedje opzeggen dat moest Samuel ook en aangezien het een gebed is die over de hele wereld gesproken word ging David in het nederlands en Samuel in het engels het opzeggen nadat ze waren opgestaan om het bed in te kruipen hoorde davis allemaal gekrak van de luier van Samuel je zag hem ook duidelijk zitten de moeders deden de deur dicht en David probeerde zachtjes wat te praten met Samuel maar hij verstond er niks van maar David was toch benieuwd hoe dat nou is z'n luier hij kroop zachtjes uit bed naar Samuel toe, en aangezien ze elkaar niet konden verstaan lagen ze elkaar toch wel want ze hebben heerlijk gespeeld en ge lachen Samuel schoof een beedje op zodat David er naast kon liggen hij hoorde weer wat gekraak en vond dat best leuk samuel zag dat en lachte terug, hij sloeg het dekbed open en deed zij pyama broek een stukje naar beneden zodat de luier zichtbaar was hij pakte de hand van David en vrijfde over de luier hij vond dat wel heel fijn, en zo vielen de twee samen in slaap. Het was Zondag morgen de moeder van David deed de deur open en zag de twee in een bed liggen ze zag ook dat de pyama van Samuel een stukje naar beneden was gedaan en vond dat wat vreemd, Ze zij zoals als elke zondag morgen terwijl ze de gordijnen open deed de dag des heren is aangeboken de twee schrokken wakker David was vergeten dat hij in het bed van Samuel lag, dus hij sprong op en zij goedermorgen moeder. Moeder zij vroeg van waarom hij niet in zijn ijgen bed lag, mar er kwam geen zinnig woord uit, moeder werd boos en zij jij vind zijn luiers zeker intressant en ze zij van nou daar weet ik wel wat op ze liep eerst naar beneden David hoorde haar wel maar kon er niks van verstaan ze klonk wel boos intussun zat Samuel vragend naar David te kijken e op de een of andere manier begreep hij David en hij wijste op zijn bed naast hem, David ging zitten en huilde hij kreeg een arm om zich heen van Samuel. Toen moeder weer boven kwam samen met de moeder van Samuel moest hij gaan liggen en Samuel ook de moeder van Samuel deed zijn kleren en zijn natte luier uit en gooide die weg terwijl David uitgekleed werd en er een luier tevoorschijn kwam David begon te huilen en zij ik wil geen luier want dan ziet iedereen dat in de kerk. Moeder zij ja dat klopt moet je maar niet zo vies denken. Hij had zo een luier om dat kon ook niet anders want na al die kinderen zal je ondetussen wel weten hoe het moet. David kreeg zijn zondagse kleren aan en na het ontbijd gingen ze naar de kerk David kon wel huilen zijn vader zij vanochtend al niks en ook nu keek hij boos ze gingen voorin zitten aangezien ze speciale gasten mee hadden iedereen begroeten hun en iedereen die david een hand gaf keek naar zijn kruis, ze gingen niet lachen maar keeken weg en liepen smoesend door, en ook toen de dienst klaar was mocht hij altijd spelen met de andere kinderen nu ook maar niemand wilde met hem spelen, opeens hoorde hij van een moeder van een vriendje dat hij niet meer met David mocht spelen omdat hij vieze gedachte had. Het is dat er een hele stefige vloer onder licht maar anders was hij er doorheen gezakt,. Ijndelijk ze gingen naar huis na de lunch gingen Samuel en David heel lang spelen op zij kamer ondertussen waren het vrienden geworden en lachten ze samen heel hard. Na het avond eten en een paar spelletjes want een televiesie hadden ze niet moesten ze weer naar bed. Het ging precied het zelfde als de avond daarvoor alleen David moest weer liggen en hoopte dat hij zijn luier af mocht doen alleen aan de andere kant vond hij het wel fijn en hij was alleen na de kerk verschoond dus hij had een aardige volle luier, zijn moeder zag dat en zij jij bent geen grote jongen en dus krijg je ook een luier voor de nacht. Dus zo gezecht zo gedaan kreeg hij een luier om en al krakend gingen ze beide het gebed weer opzeggen en kropen toen weer hun bed in, toen hun moeders weg waren moest David huilen en Samuel kwam naar het toe en trooste hem, hij kroop nu bij hem in bed en samen vielen ze zo in slaap.
Luiers in de kerk
- Onderwerp starter Pandor
- Startdatum
Real Madrid
Gewaardeerd Lid
*Let op je spelling*lieve teenerbaby zei:
*ijndelijk*
Leuk, maar gebruik alinea's.
Tip voor iedereen een die een verhaal wil schrijven. Pak een text programma en schrijf niet rechtstreeks op het forum. Dit voorkomt veel fouten.
Lees het als het af is zelf een keer. Dan weet je ook dat het prettig leest en dan heet david ook niet een keer davis in het verhaal.
Type fouten maakt iedereen en het hoeft ook niet perfect te zijn. Maar een verhaal dat je plaatst op een website moet je niet in een uurtje bij elkaar tikken.
Aardig nu even de textverwerker erbij pakken en een edit doen. Schrijffouten gaan er met de spellingchecker uit.
Even zelf de text door lezen en daar bij de punt en komma en de enter toest gebruiken.
10 tot 20 minuutjes werk en je hebt een leesbaar stukje verhaal.
Telt voor alle schrjvers onder ons
Strikslip
Lees het als het af is zelf een keer. Dan weet je ook dat het prettig leest en dan heet david ook niet een keer davis in het verhaal.
Type fouten maakt iedereen en het hoeft ook niet perfect te zijn. Maar een verhaal dat je plaatst op een website moet je niet in een uurtje bij elkaar tikken.
Aardig nu even de textverwerker erbij pakken en een edit doen. Schrijffouten gaan er met de spellingchecker uit.
Even zelf de text door lezen en daar bij de punt en komma en de enter toest gebruiken.
10 tot 20 minuutjes werk en je hebt een leesbaar stukje verhaal.
Telt voor alle schrjvers onder ons
Strikslip
Nattegat
Dit ben ik natuurlijk niet, maar vind ik wel leuk
Ik heb het verhaal van Pandor wat de spelling betreft helemaal nagelopen - kijk en vergelijk: er staan nu een stuk meer ei's, en evenzoveel minder ij's, in . Ook heb ik het op nogal wat plaatsen, zonder de inhoud ervan te willen wijzigen, qua formulering enigszins omgewerkt om het geheel wat duidelijker te maken; ik ben daar trouwens wel ruim een uur mee bezig geweest. Ik heb dat er graag voor over gehad, omdat ik het als verhaal goed vond. "Wat jammer van die spelling!", denk je dan alleen...
Ik wil trouwens opmerken (ik heb deze site al wel eerder bezocht dan vandaag) dat er op de spelling en formulering van ik denk wel 90% van de verhalen wel wat aan te merken valt: als verhaal zijn ze soms goed, maar jammer dat al die (meestal onnodige) fouten en slordigheden er niet zijn uitgehaald. (Nu is de een daar natuurlijk beter in dan de ander.)
Zoals ieder kan zien heb ik ook de titel aangepast: er is in de kerk immers geen sprake van "luiers", maar van maar een luier... (Maar dat is een kleinigheid.)
Ik zou Pandor, die lijkt mij een goede fantasie heeft, zeker adviseren om door te gaan met het maken van verhalen voor deze site, maar het zou denk ik goed zijn als hij er even iemand naar laat kijken voor hij zijn verhalen op het net zet. Pandor mag, als hij wil, mij daarvoor ook wel benaderen via mijn hotmail-adres, al zal ik er (zeker door de week) niet altijd onmiddellijk tijd voor hebben om ernaar te kijken.
Als dit corrigeren van verhalen aanslaat (misschien moeten we daar op deze site eens een discussie over voeren), dan wil ik zeker nog wel een aantal op zich goede verhalen verbeteren.
(Ik denk bijvoorbeeld aan een lang en klassiek verhaal als "Tante Fleurtje", dat (in de vorm waarin ik het een tijd terug gelezen heb) helaas ook ontsierd wordt door vele fouten en slordigheden (maar met een verhaal van die lengte ben je wel een avond bezig...). Als men mij dan maar niet - behalve dan misschien als bedwetter - als een eigenwijze betweter ziet...
Hartelijke groeten van Nattegat
Met een luier om naar de kerk (herziene editie)
David was een jongen van 10 jaar oud, hij was de jongste van een gezin van 6 kinderen, zijn ouders waren allebei zwaar gereformeerd en gingen dus elke zondag naar de kerk. Hij zelf geloofde ook in god, maar bracht wel een groot geheim met zich mee en dat was dat hij van luiers hield, hij wist dat als iemand uit het gezin dat te weten kwam, hij een groot probleem zou hebben. Bovendien deelde hij deelde de kamer met zijn oudere broer dus verstoppen ging ook niet, en hij dacht dat god wel heel boos op hem zou zijn; die gedachte ging er maar niet uit.
Een jaar later ging zijn broer het huis uit en was er dus een bed leeg was in zijn kamer. Op een dag zeiden zijn ouders dat er mensen van een kerk uit de VS zouden komen, en dat die hun zoon die ook tien jaar was meenamen en dat die op zijn kamer moest slapen. Nou, dat vond David wel gezellig: eindelijk een leeftijdsgenootje op zijn kamer!
Een week later kwamen de mensen uit de VS met hun zoon. Het was al bijna zes uur en ze hadden best wel honger dus ze gingen met z'n allen aan de hele lange tafel waarna vader voorging in gebed. Ze mochten niks zeggen onder het eten want dat was niet netjes zeiden papa en mama. Toen het eten op was, het toetje gesmaakt had en vader weer een stukje uit de bijbel gelezen had, zeiden de ouders van Samuel tegen hem dat die nog luiers droeg, maar hij begreep helemaal niks van dat rare Engels. Toen zeiden de ouders van David tegen hem dat Samuel luiers droeg 's nachts en dat hij hem daar niet mee moest pesten, anders zou hij dat te horen krijgen waarschuwde zijn vader.
Nadat hij en Samuel lekker gespeeld hadden, was het bijna bedtijd. Samuel ging met Davids ouders en zijn eigen vader naar boven om hem de juiste kamer te wijzen. Even later riep zijn vader David naar boven en zei tegen hem dat Samuel een luier om kreeg; Samuels vader liet hem zien hoe dat ging. David vond het eerst een beetje raar, maar toch wel heel interessant om te zien. Toen ook hij zich uitgekleed had en zijn pyjama aangetrokken had gingen ze samen tanden poetsen; even later lagen ze allebei op bed en zoals elke avond kwam zijn moeder hem welterusten zeggen, en ook de moeder van Samuel was er. Zoals elke avond moest hij voor zijn bed zitten en een gebedje opzeggen. Dat moest Samuel ook en aangezien het een gebed is dat over de hele wereld gebeden wordt, ging David het in het Nederlands en Samuel in het Engels opzeggen. Nadat ze waren opgestaan om het bed in te kruipen hoorde David allemaal gekraak van de luier van Samuel; je zag hem ook duidelijk zitten. De moeders deden de deur dicht en David probeerde zachtjes wat te praten met Samuel, maar die verstond er niks van. David was toch benieuwd hoe dat nou is zo'n luier. Hij kroop zachtjes uit bed naar Samuel toe, en hoewel ze elkaar niet konden verstaan lagen ze elkaar toch wel, want ze hadden eerder die avond heerlijk gespeeld en gelachen. Samuel schoof een beetje op zodat David er naast kon liggen hij hoorde weer wat gekraak en vond dat best leuk. Samuel zag dat en lachte terug, hij sloeg het dekbed open en deed zij pyjamabroek een stukje naar beneden zodat de luier zichtbaar was hij pakte de hand van David en wreef over de luier. Die vond dat erg fijn, en zo vielen de twee samen in slaap.
Het was zondagmorgen. De moeder van David deed de deur open en zag de twee in een bed liggen. Ze zag ook dat de pyjama van Samuel een stukje naar beneden was gedaan en vond dat wat vreemd. Ze zei zoals als elke zondagmorgen terwijl ze de gordijnen open deed: "De dag des heren is aangebroken!" De twee schrokken wakker. David was vergeten dat hij in het bed van Samuel lag, dus hij sprong op en zei: "Goedemorgen moeder." Moeder vroeg waarom hij niet in zijn eigen bed lag, maar er kwam geen zinnig woord uit. Moeder werd boos en zei: "Jij vindt zijn luiers zeker interessant? Nou, daar weet ik wel wat op!" Ze liep eerst naar beneden. David hoorde haar wel praten, maar hij kon er niks van verstaan. Ze klonk behoorlijk boos.
Intussen zat Samuel vragend naar David te kijken en op de een of andere manier begreep hij David en hij wees op zijn bed naast hem. David ging zitten en huilde. Hij kreeg een arm om zich heen van Samuel. Toen moeder weer boven kwam, samen met de moeder van Samuel, moest David net als Samuel gaan liggen. De moeder van Samuel deed diens kleren en zijn natte luier uit en gooide de luier weg, terwijl David intussen uitgekleed werd en er een luier tevoorschijn kwam. David begon te huilen en zei: ''Ik wil geen luier om,want dan ziet iedereen dat in de kerk!" Moeder zei: "Ja, dat klopt; moet je maar niet zo vies denken!" Hij had zo een luier om dat kon ook niet anders: na al die kinderen wist zijn moeder natuurlijk wel hoe dat moest.
David kreeg zijn zondagse kleren aan en na het ontbijt gingen ze naar de kerk. David kon wel huilen: zijn vader had vanochtend al niks gezegd en ook nu keek hij boos. Ze gingen voor in de kerk zitten aangezien ze speciale gasten mee hadden. Hun bekenden in de kerk begroetten hen en iedereen die David een hand gaf keek naar zijn kruis. Ze lachten niet, maar keken weg en liepen smoezend door. Als de dienst afgelopen was, mocht David altijd spelen met de andere kinderen, maar nu wilde ook maar iemand met hem spelen. Opeens hoorde hij van een moeder van een vriendje dat hij niet meer met David mocht spelen omdat hij vieze gedachten had. Het is dat er een hele stevige vloer onder de kerk lag, maar anders was David er van schaamte doorheen gezakt.
Eindelijk gingen ze naar huis. Na de lunch gingen Samuel en David heel lang spelen op zijn kamer. Ondertussen waren het vrienden geworden en lachten ze samen heel hard. Na het avondeten en een paar spelletjes (want een televisie hadden ze niet) moesten ze weer naar bed. Het ging precies hetzelfde als de avond daarvoor, alleen moest David weer liggen en hoopte dat hij nu zijn luier af mocht doen. Hoewel: aan de andere kant vond hij het wel fijn en hij was alleen na de kerk verschoond, dus hij had een aardig volle luier. Zijn moeder zag dat en zei: "Jij bent geen grote jongen en dus krijg je ook een luier voor de nacht." Dus zo gezegd zo gedaan: David kreeg een luier om en al krakend gingen ze beiden het gebed weer opzeggen en kropen toen weer hun bed in. Toen hun moeders weg waren, moest David huilen en Samuel kwam naar hem toe en troostte hem, hij kroop nu bij hem in bed en samen vielen ze zo in slaap.
. Ook heb ik het op nogal wat plaatsen, zonder de inhoud ervan te willen wijzigen, qua formulering enigszins omgewerkt om het geheel wat duidelijker te maken; ik ben daar trouwens wel ruim een uur mee bezig geweest. Ik heb dat er graag voor over gehad, omdat ik het als verhaal goed vond. "Wat jammer van die spelling!", denk je dan alleen... Ik wil trouwens opmerken (ik heb deze site al wel eerder bezocht dan vandaag) dat er op de spelling en formulering van ik denk wel 90% van de verhalen wel wat aan te merken valt: als verhaal zijn ze soms goed, maar jammer dat al die (meestal onnodige) fouten en slordigheden er niet zijn uitgehaald. (Nu is de een daar natuurlijk beter in dan de ander.)
Zoals ieder kan zien heb ik ook de titel aangepast: er is in de kerk immers geen sprake van "luiers", maar van maar een luier... (Maar dat is een kleinigheid.)
Ik zou Pandor, die lijkt mij een goede fantasie heeft, zeker adviseren om door te gaan met het maken van verhalen voor deze site, maar het zou denk ik goed zijn als hij er even iemand naar laat kijken voor hij zijn verhalen op het net zet. Pandor mag, als hij wil, mij daarvoor ook wel benaderen via mijn hotmail-adres, al zal ik er (zeker door de week) niet altijd onmiddellijk tijd voor hebben om ernaar te kijken.
Als dit corrigeren van verhalen aanslaat (misschien moeten we daar op deze site eens een discussie over voeren), dan wil ik zeker nog wel een aantal op zich goede verhalen verbeteren.
(Ik denk bijvoorbeeld aan een lang en klassiek verhaal als "Tante Fleurtje", dat (in de vorm waarin ik het een tijd terug gelezen heb) helaas ook ontsierd wordt door vele fouten en slordigheden (maar met een verhaal van die lengte ben je wel een avond bezig...). Als men mij dan maar niet - behalve dan misschien als bedwetter - als een eigenwijze betweter ziet...
Hartelijke groeten van Nattegat
Met een luier om naar de kerk (herziene editie)
David was een jongen van 10 jaar oud, hij was de jongste van een gezin van 6 kinderen, zijn ouders waren allebei zwaar gereformeerd en gingen dus elke zondag naar de kerk. Hij zelf geloofde ook in god, maar bracht wel een groot geheim met zich mee en dat was dat hij van luiers hield, hij wist dat als iemand uit het gezin dat te weten kwam, hij een groot probleem zou hebben. Bovendien deelde hij deelde de kamer met zijn oudere broer dus verstoppen ging ook niet, en hij dacht dat god wel heel boos op hem zou zijn; die gedachte ging er maar niet uit.
Een jaar later ging zijn broer het huis uit en was er dus een bed leeg was in zijn kamer. Op een dag zeiden zijn ouders dat er mensen van een kerk uit de VS zouden komen, en dat die hun zoon die ook tien jaar was meenamen en dat die op zijn kamer moest slapen. Nou, dat vond David wel gezellig: eindelijk een leeftijdsgenootje op zijn kamer!
Een week later kwamen de mensen uit de VS met hun zoon. Het was al bijna zes uur en ze hadden best wel honger dus ze gingen met z'n allen aan de hele lange tafel waarna vader voorging in gebed. Ze mochten niks zeggen onder het eten want dat was niet netjes zeiden papa en mama. Toen het eten op was, het toetje gesmaakt had en vader weer een stukje uit de bijbel gelezen had, zeiden de ouders van Samuel tegen hem dat die nog luiers droeg, maar hij begreep helemaal niks van dat rare Engels. Toen zeiden de ouders van David tegen hem dat Samuel luiers droeg 's nachts en dat hij hem daar niet mee moest pesten, anders zou hij dat te horen krijgen waarschuwde zijn vader.
Nadat hij en Samuel lekker gespeeld hadden, was het bijna bedtijd. Samuel ging met Davids ouders en zijn eigen vader naar boven om hem de juiste kamer te wijzen. Even later riep zijn vader David naar boven en zei tegen hem dat Samuel een luier om kreeg; Samuels vader liet hem zien hoe dat ging. David vond het eerst een beetje raar, maar toch wel heel interessant om te zien. Toen ook hij zich uitgekleed had en zijn pyjama aangetrokken had gingen ze samen tanden poetsen; even later lagen ze allebei op bed en zoals elke avond kwam zijn moeder hem welterusten zeggen, en ook de moeder van Samuel was er. Zoals elke avond moest hij voor zijn bed zitten en een gebedje opzeggen. Dat moest Samuel ook en aangezien het een gebed is dat over de hele wereld gebeden wordt, ging David het in het Nederlands en Samuel in het Engels opzeggen. Nadat ze waren opgestaan om het bed in te kruipen hoorde David allemaal gekraak van de luier van Samuel; je zag hem ook duidelijk zitten. De moeders deden de deur dicht en David probeerde zachtjes wat te praten met Samuel, maar die verstond er niks van. David was toch benieuwd hoe dat nou is zo'n luier. Hij kroop zachtjes uit bed naar Samuel toe, en hoewel ze elkaar niet konden verstaan lagen ze elkaar toch wel, want ze hadden eerder die avond heerlijk gespeeld en gelachen. Samuel schoof een beetje op zodat David er naast kon liggen hij hoorde weer wat gekraak en vond dat best leuk. Samuel zag dat en lachte terug, hij sloeg het dekbed open en deed zij pyjamabroek een stukje naar beneden zodat de luier zichtbaar was hij pakte de hand van David en wreef over de luier. Die vond dat erg fijn, en zo vielen de twee samen in slaap.
Het was zondagmorgen. De moeder van David deed de deur open en zag de twee in een bed liggen. Ze zag ook dat de pyjama van Samuel een stukje naar beneden was gedaan en vond dat wat vreemd. Ze zei zoals als elke zondagmorgen terwijl ze de gordijnen open deed: "De dag des heren is aangebroken!" De twee schrokken wakker. David was vergeten dat hij in het bed van Samuel lag, dus hij sprong op en zei: "Goedemorgen moeder." Moeder vroeg waarom hij niet in zijn eigen bed lag, maar er kwam geen zinnig woord uit. Moeder werd boos en zei: "Jij vindt zijn luiers zeker interessant? Nou, daar weet ik wel wat op!" Ze liep eerst naar beneden. David hoorde haar wel praten, maar hij kon er niks van verstaan. Ze klonk behoorlijk boos.
Intussen zat Samuel vragend naar David te kijken en op de een of andere manier begreep hij David en hij wees op zijn bed naast hem. David ging zitten en huilde. Hij kreeg een arm om zich heen van Samuel. Toen moeder weer boven kwam, samen met de moeder van Samuel, moest David net als Samuel gaan liggen. De moeder van Samuel deed diens kleren en zijn natte luier uit en gooide de luier weg, terwijl David intussen uitgekleed werd en er een luier tevoorschijn kwam. David begon te huilen en zei: ''Ik wil geen luier om,want dan ziet iedereen dat in de kerk!" Moeder zei: "Ja, dat klopt; moet je maar niet zo vies denken!" Hij had zo een luier om dat kon ook niet anders: na al die kinderen wist zijn moeder natuurlijk wel hoe dat moest.
David kreeg zijn zondagse kleren aan en na het ontbijt gingen ze naar de kerk. David kon wel huilen: zijn vader had vanochtend al niks gezegd en ook nu keek hij boos. Ze gingen voor in de kerk zitten aangezien ze speciale gasten mee hadden. Hun bekenden in de kerk begroetten hen en iedereen die David een hand gaf keek naar zijn kruis. Ze lachten niet, maar keken weg en liepen smoezend door. Als de dienst afgelopen was, mocht David altijd spelen met de andere kinderen, maar nu wilde ook maar iemand met hem spelen. Opeens hoorde hij van een moeder van een vriendje dat hij niet meer met David mocht spelen omdat hij vieze gedachten had. Het is dat er een hele stevige vloer onder de kerk lag, maar anders was David er van schaamte doorheen gezakt.
Eindelijk gingen ze naar huis. Na de lunch gingen Samuel en David heel lang spelen op zijn kamer. Ondertussen waren het vrienden geworden en lachten ze samen heel hard. Na het avondeten en een paar spelletjes (want een televisie hadden ze niet) moesten ze weer naar bed. Het ging precies hetzelfde als de avond daarvoor, alleen moest David weer liggen en hoopte dat hij nu zijn luier af mocht doen. Hoewel: aan de andere kant vond hij het wel fijn en hij was alleen na de kerk verschoond, dus hij had een aardig volle luier. Zijn moeder zag dat en zei: "Jij bent geen grote jongen en dus krijg je ook een luier voor de nacht." Dus zo gezegd zo gedaan: David kreeg een luier om en al krakend gingen ze beiden het gebed weer opzeggen en kropen toen weer hun bed in. Toen hun moeders weg waren, moest David huilen en Samuel kwam naar hem toe en troostte hem, hij kroop nu bij hem in bed en samen vielen ze zo in slaap.
