Geschreven door: Henk
Fred, een jongen van achter in de twintig, lag al een tijdje in het ziekenhuis. Het zag er naar uit dat hij voorlopig ook nog niet naar huis kon. Hij werd steeds door de zusters gewassen ze trokken hem vaak een schone pyjama aan. Er was een bloedmooie zuster bij. Fred wist dat ze Suzanne heette. Dat had hij op haar naamplaatje gezien. Hij schatte haar een jaar of 25. Suzanne kwam in het begin van de avond voor het eerst bij Fred om zijn bed te verschonen en om hem een schone pyjama aan te trekken.
"Kijk eens even een lekkere schone pyjama" zei Suzanne. Ze trok zijn pyjama uit en zag dat hij een plastic broekje aanhad. "Doe je het nog in je broek?" Vroeg Suzanne.
"Soms wel" zei Fred, maar hij zei er niet bij dat hij met het in de broek doen bedoelde dat hij er graag in klaarkwam.
"Ik heb geen schone luiers bij me. Daar had ik niet op gerekend" zei Suzanne.
"Hoeft ook nog niet" zei Fred. Suzanne verschoonde het bed en trok Fred een schone pyjama aan en merkte op dat hij een stijve had.
Fred genoot ervan dat zij hem gezien had in een plastic broekje. Toen ze weg was fantaseerde hij dat ze naakt bij hem stond om hem een schone pyjama aan te trekken. Hij masseerde daarbij zijn stijve in zijn plastic broekje en kwam uiteindelijk klaar en spoot in zijn plastic broekje. Even later viel hij in slaap.
Suzanne kwam later op de avond bij Fred om de temperatuur op te nemen. Ze maakte Fred wakker. Hij ging op zijn zij liggen en trok zijn pyjamabroek tot op zijn knieën en trok zijn plastic broekje tot net over zijn billen naar beneden. Suzanne stopte de thermometer in zijn billen. Toen ze de thermometer eruit haalde merkte ze op dat zijn plastic broekje van binnen nat was.
"Heb je in je luier geplast?" vroeg ze.
"Niet geplast" zei hij. Hij draaide zich weer op zijn rug en Suzanne tilde zijn plastic broekje op. "Je hebt een natte droom gehad" zei ze lachend.
"Ja, dat komt wel vaker voor" zei Fred.
"Ik zal wel even een schone halen" zei Suzanne.
"Ze liggen hier ook" zei Fred en wees naar zijn nachtkastje. Suzanne pakte een schoon plastic broekje. Ze maakte Fred schoon en trok hem een schoon plastic broekje aan. Fred kreeg weer een stijve.
"Hij vind het nou eenmaal fijn in een plastic broekje" zei hij met een rode kop tegen Suzanne toen hij naar zijn stijve wees. Suzanne reageerde er niet op maar wreef nog wel even over zijn plastic broekje toen ze zei:
"Jij kunt er weer even tegen".
De volgende avond had Suzanne weer dienst. Ze was al met de thermometers op het begin van de gang. Fred had zijn plastic broekje weer aan en masseerde zijn stijve met het idee dat de bloedmooie Suzanne dadelijk weer bij hem zou zijn. Toen Suzanne bij zijn bed stond en de dekens optilde en opzij schoof zag ze Fred liggen met zijn stijve in zijn plastic broekje.
"Moet ik je dadelijk weer verschonen" zei ze zacht.
"Ik denk het wel" zei Fred terwijl hij door ging met het masseren van zijn stijve. Hij genoot ervan toen ze met haar bovenlichaam over hem heen leunde om zijn kussen op te schudden. Ze had minstens cup C dacht hij. Toen het temperaturen voorbij was zei ze
"Nou, kom op. Ik heb niet de hele dag de tijd" Fred was verbaasd dat ze er op bleef wachten. Ze trok het gordijn dicht rondom zijn bed en legde haar hand op zijn plastic broekje "Laat maar komen" zei ze terwijl ze over zijn stijve begon te wrijven. Fred had het niet meer en kwam gigantisch klaar door de heerlijke bewegingen die Suzanne maakte en spoot wederom in zijn plastic broekje.
"Dus dit vind jij wel lekker hé" zei Suzanne en deed hem weer een schoon plastic broekje aan. Toen ze klaar was gaf ze hem een zoen. Ze wist dat ze dit eigenlijk niet mocht doen maar ze vond het zelf wel leuk om te zien hoe hij klaarkwam. Ze had ook wel een beetje medelijden met Fred omdat hij bijna nooit bezoek kreeg.
"Mondje dicht hierover" zei ze. Fred legde zijn vingers op zijn lippen als teken dat hij haar begreep. "We mogen de patiënten niet opwinden" fluisterde ze in zijn oor en ging naar de volgende patiënt. Fred begreep dat hij dit bij de andere zusters maar niet moest proberen.
Enige tijd later toen Suzanne weer dienst had en ze Fred moest wassen, schoof ze eerst het gordijn om zijn bed dicht. Bij het wassen deed ze dat altijd. Ze had schone plastic broekjes meegenomen. "Die kun je zo meteen wel gebruiken. Of je moet er geen zin in hebben?" zei ze toen ze de deken van zijn bed afschoof. Ze zag dat Fred een plastic broekje aanhad. "Dat dacht ik al" zei ze.
Fred had haar al verwacht. Hij kende het rooster van haar al uit zijn hoofd.
"Als jij er bent heb ik altijd zin" zei Fred. Ze bukte zich over hem om zijn kussen op te schudden. Fred kon duidelijk haar blote borsten zien langs haar verpleegsterjas. Ze had er niets onder. Dit maakte hem vreselijk opgewonden. Heel voorzichtig schoof Fred zijn hand tussen de witte jas en streelde zachtjes haar borsten. Suzanne trok één arm naar achteren en raakte op de tast zijn plastic broekje. Fred voelde dat haar tepels hard werden. Op dat moment draaide ze zich om en ging op het randje van het bed zitten. Ze keek Fred aan, pakte zijn hand en legde die op haar borst. Voor Fred was dat het teken dat ze het goed vond dat hij haar borsten aaide. Suzanne wreef met beide handen over zijn plastic broekje terwijl haar borsten werden gestreeld. Fred vond het heerlijk en kreunde van genot.
"Sssst, niet zo hard. Er liggen nog meer mensen op de kamer" fluisterde Suzanne. Na een paar heerlijke massagebewegingen kwam Fred gigantisch klaar. Suzanne voelde dat hij in zijn plastic broekje spoot en stond op. Ze maakte hem schoon. "Waar denk je nou aan als je klaarkomt" vroeg Suzanne.
"Aan mooie blote vrouwen zoals jij. Of mooie vrouwen in een plastic broek" zei Fred. Suzanne glimlachte naar hem. Toen ze klaar was gaf ze hem weer een zoen. Nu een iets stevigere op zijn lippen. Suzanne had wel een zwak voor Fred. "Ik kom nog wel eens terug" zei ze toen ze wegliep.
Een paar dagen later kwam Suzanne op de kamer om thee te brengen. Het was bezoekuur en bij de andere patiënten op de kamer was visite. Zoals altijd was er bij Fred niemand. Suzanne zag hem liggen met een walkman op zijn hoofd. Ze keek eens naar hem en zag dat er een traan uit zijn oog liep. Ze ging bij zijn bed staan en raakte zijn hand aan. Fred schrok op en deed zijn walkman af. Hij veegde zijn tranen weg. "Wat is er aan de hand? Huilde je?" vroeg Suzanne.
"Big boy's don't cry" zei hij.
"Big boy's hebben ook geen luier aan" zei ze.
"Ha Ha" zei hij spottend. "OK, ik ben wel eens een beetje depri omdat ik geen bezoek krijg" zei Fred. "Nou, vandaag ben ik je bezoek" zei Suzanne. Ze deed haar zustersjas uit pakte een stoel en ging naast hem zitten. "Nu ben ik Suzanne voor jou" zei ze. Fred voelde aan dat ze medelijden met hem had. "Wat voor muziek had je op" vroeg ze geïnteresseerd.
"Synthesizer muziek. Daar kun je heerlijk van genieten" zei hij. Suzanne zei dat ze dat ook wel mooi vond.
"Vertel eens, ben je dan echt zo eenzaam dat er niemand komt" vroeg ze. Hij legde uit dat zijn familie ver weg woonde en maar heel weinig vrienden had. Suzanne vertelde dat ze hier nog niet zo lang werkte en ook nog maar weinig vrienden had in de voor haar nieuwe stad. Samen kletsten ze heel wat af. Ook over seks.
"Wanneer ben je eigenlijk met die plastic broekjes begonnen" vroeg Suzanne.
"Ik heb tot in mijn pubertijd in bed geplast en droeg toen luiers. Ik ontdekte toen ook dat je er heerlijk in kan klaarkomen." zei hij. Fred legde als zijn seksuele gevoelens uit over het dragen van een plastic broekje. Suzanne luisterde heel geïnteresseerd. Toen het bezoekuur voorbij was zei ze:
"Ik moet weer aan het werk. Maar ik beloof je dat ik nog wel eens op bezoek kom". Ze trok haar jas weer aan. Zowel Fred als Suzanne voelde dat er iets was tussen hen.
Een paar dagen later kwam Suzanne tijdens het bezoekuur weer bij Fred.
"Hoi, leuk je weer te zien. Ik heb vannacht over je gedroomd. Ben je zuster of Suzanne?" vroeg hij.
"Nu nog even zuster en dadelijk Suzanne. Toch geen natte hoop ik" zei ze lachend. Ze haalde de wielen van het bed van de rem af en reed het bed met Fred en al de kamer uit.
"Hé, waar ga je met me heen. Ik hoef niet meer voor onderzoek hoor" zei Fred een beetje angstig.
"Wacht jij maar eens af" zei ze. Ze reed hem een onderzoekskamer in die niet meer gebruikt werd en deed de deur op slot. "Zo, nu kunnen we ongestoord praten" zei ze.
"Je had me ook naar het dagverblijf kunnen brengen" zei Fred.
"Heb jij het ook zo warm" zei Suzanne terwijl ze haar zustersjas uit trok. Ze had er niets onder en stond nu met blote borsten voor hem
"Ja bestwel. En nu zeker" zei Fred. Suzanne trok nu ook haar witte zustersbroek uit en liep naar Fred toe. Hij wist niet wat hij zag. Hij slikte een paar keer en zijn hart ging tekeer als een beest.
"Droom ik" zei hij.
"Nee hoor dit is reality. Voel maar" zei ze. Suzanne stond nu naast hem en hij legde zijn hand op het plastic broekje dat zij aanhad.
"Speciaal voor mij?" vroeg hij.
"Een beetje wel. Maar ik wilde het nu zelf wel eens voelen" zei ze. Fred had natuurlijk ook een plastic broekje aan en voelde dat hij een stijve kreeg.
"Oh, wat staat die jou goed man" zei Fred. "En hoe voelt dat" vroeg hij.
"Niet onaardig" zei ze toen ze de dekens van zijn bed afgooide en Fred zijn pyjama uit trok. "Schuif eens op. dan kom ik naast je zitten" zei ze. Suzanne zat nu naast Fred en beiden zaten in een plastic broekje. Ze streelden over elkaars plastic broekje.
"Ik moet je wat bekennen" zei Fred. "Volgens mij ben ik verliefd op je geworden" ging hij verder.
"Ssst." kwam er uit Suzanne haar lippen en drukte die op die van Fred. Het was een klein kusje wat uitliep op een heerlijke tongzoen terwijl ze elkaars plastic broekje streelde. Fred voelde door het plastic broekje van Suzanne dat ze nat werd. Ze beleefde de heerlijkste seks met elkaar. Het was een afwisseling van pijpen, beffen en neuken. Suzanne liet Fred in zijn plastic broekje klaarkomen. Fred zorgde ervoor dat Suzanne voor de tweede keer haar hoogtepunt kreeg door haar sensueel over haar plastic broekje te strelen.
"Dit was heerlijk" zei Suzanne.
"Ja zo lekker heb ik het ook nog nooit gevonden" zei Fred.
"Ik geloof dat ik ook verliefd ben geworden" zei Suzanne.
"Op mij of op plastic broekjes" vroeg Fred. "Kies maar" zei ze.
Nadat ze elkaar verschoont hadden bracht Suzanne Fred weer terug naar de kamer waar hij lag. Het bezoekuur was ook voorbij. Suzanne ging weer aan het werk en Fred lag nog na te genieten in bed.
De volgende dag vertelde de dokter dat Fred naar huis mocht. Fred vond het wel fijn om eindelijk het ziekenhuis te verlaten maar wist ook dat het einde van de heerlijke luierseks was aangebroken. Hij pakte zijn tas die al door een van de andere zusters was ingepakt en liep nog even langs de zusterpost.
"Is Suzanne er niet" vroeg hij.
"Nee die komt pas volgende week weer" zei de zuster. Een beetje teleurgesteld liep hij het ziekenhuis uit en wachte op zijn taxi.
Thuis gekomen bekeek Fred de post en pakte zijn tas uit. Hij stopte de kleren in de kast. Hij was depri omdat hij geen afscheid van Suzanne had kunnen nemen. Maar wat is dat? Toen hij zijn plastic broekjes in de kast wilde leggen viel er een papiertje tussenuit. Er stond op:
"Voor een schoon plastic broekje bel je maar naar dit nummer." Onderaan stond het telefoonnummer. Het moest haast wel van Suzanne zijn. Direct pakte Fred de telefoon en toetste de cijfers met bevende handen in.
"Met Suzanne" zei de stem aan de andere kant van de lijn.
"Hoi met Fred. Raad eens wat, ik ben weer thuis. Maar ik heb nog altijd een schoon plastic broekje nodig" zei hij terug.
"Weet je wat, kom vanavond maar langs" zei Suzanne. Ze gaf hem het adres en Fred schreef het op. Fred zocht een van zijn mooiste plastic broekjes op en trok deze aan.
Fred kwam bij het appartement van Suzanne. Het was maar een klein huisje. Hij drukte op de bel. De deur ging direct open en Suzanne stond voor hem in een badjas.
"Kom snel binnen" ze ze.
"Fijn je weer te zien. Ik dacht al dat ik je nooit meer zou zien toen ik uit het ziekenhuis wegging" zei Fred. Ze gaven elkaar een dikke omhelzing. "Was je nog aan het omkleden?" vroeg Fred.
"Ja, ik heb net gedouched. Kom verder" zei ze.
"Je woont leuk, ongeveer net zoveel ruimte als in mijn appartement" zei hij.
"Dank je" zei ze.
"Zo, wat is het hier warm zeg" zei Fred toen hij de kamer binnenkwam.
"Vind je? Patiënten net uit het ziekenhuis mogen het niet koud hebben. En anders doe je maar wat uit" zei ze vanuit de keuken. "Cola?" riep Suzanne.
"Ja, lekker" zei Fred. Ze kwam terug in de kamer met de cola, maar zonder badjas aan.
"Zo hee. Ja, ik geloof dat ik maar wat uit moet gaan doen" zei Fred toen hij de mooie Suzanne enkel gekleed in een plastic broekje de kamer binnen zag komen.
"Ik help je wel" zei ze. Ze zette de cola op tafel en hielp Fred met het uittrekken van zijn kleren. Daar zaten ze dan, samen op de bank, beide in een plastic broekje.
"Tja, als je komt voor een schoon plastic broekje, moet hij eerst vies worden nietwaar?" zei Suzanne.
"Helemaal mee eens" zei Fred en begon zijn stijve al lichtjes te masseren. Hij legde een hand op haar plastic broekje.
"Nee, niet zo snel. We laten de broekjes langzaam vies worden. Dan genieten we er langer van" zei Suzanne.
"Kun je klaverjassen?" vroeg Suzanne.
"Ja zeker" zei Fred. Ze speelden een paar spelletjes en genoten van elkaars aanblik in een plastic broekje. Toen Fred verloren had zei Suzanne.
"Ach, kom maar hier dan zal ik je troosten" Hij legde zijn hoofd op haar buik. Zij streelde door zijn haar. "Het is maar een spelletje" zei ze. Fred tilde zijn hoofd iets op zodat hij haar borsten goed kon zien
"Wat zijn ze toch mooi" zei hij en begon aan haar tepels te zuigen. De extase die toen ontstond werd steeds heviger en mondde uit in een orgie van pijpen, beffen en neuken al dan niet met het plastic broekje nog aan.
Na dit heftige spel zaten ze samen op de bank in een schoon plastic broekje en keken nog naar een film op tv.
"Mag ik blijven slapen vannacht" vroeg Fred.
"Eh, nou zullen we dat nou wel doen" zei Suzanne.
"Please, please. Ik heb je gevonden en ik laat je nooit meer los" zei Fred toen hij op zijn knieën voor haar zat.
"Ok, dan. Jij wint" zei ze. Fred kreeg een matras op de grond op de slaapkamer. Suzanne lag in het bed. Ze hadden beide een plastic broekje aan. Toen Fred 's nachts wakker werd, kroop hij heel zachtje bij haar in bed. Hij begon haar plastic broekje te strelen.
"Wat doe je daar" zei Suzanne met een heel slaperig stemmetje.
"Sst." zei Fred en ging door met haar te masseren. Het hele spel begon weer opnieuw en beide beleefde weer gigantische hoogtepunten.
De volgende weken logeerde Fred vaak bij Suzanne. Het was altijd weer een luierfeest. Op een ochtend bij het ontbijt las Fred de krant.
"Is dit niet wat voor ons" zei hij en liet Suzanne de advertentie zien van een leegstaand huurhuis.
"Wat, een huis? Bedoel je dat je wilt samenwonen?" zei Suzanne.
"Ja. Wil je samen met mij in een groter huis wonen?" vroeg hij haar.
"Ja!!!" riep Suzanne. Ze omhelsde elkaar en ze wisten nu zeker dat ze bij elkaar hoorden. Ook in het nieuwe huis ging het luierfeest heerlijk door. En Fred? Fred was in tegenstelling tot de meeste mensen, ontzettend blij dat hij in het ziekenhuis had gelegen.
Fred, een jongen van achter in de twintig, lag al een tijdje in het ziekenhuis. Het zag er naar uit dat hij voorlopig ook nog niet naar huis kon. Hij werd steeds door de zusters gewassen ze trokken hem vaak een schone pyjama aan. Er was een bloedmooie zuster bij. Fred wist dat ze Suzanne heette. Dat had hij op haar naamplaatje gezien. Hij schatte haar een jaar of 25. Suzanne kwam in het begin van de avond voor het eerst bij Fred om zijn bed te verschonen en om hem een schone pyjama aan te trekken.
"Kijk eens even een lekkere schone pyjama" zei Suzanne. Ze trok zijn pyjama uit en zag dat hij een plastic broekje aanhad. "Doe je het nog in je broek?" Vroeg Suzanne.
"Soms wel" zei Fred, maar hij zei er niet bij dat hij met het in de broek doen bedoelde dat hij er graag in klaarkwam.
"Ik heb geen schone luiers bij me. Daar had ik niet op gerekend" zei Suzanne.
"Hoeft ook nog niet" zei Fred. Suzanne verschoonde het bed en trok Fred een schone pyjama aan en merkte op dat hij een stijve had.
Fred genoot ervan dat zij hem gezien had in een plastic broekje. Toen ze weg was fantaseerde hij dat ze naakt bij hem stond om hem een schone pyjama aan te trekken. Hij masseerde daarbij zijn stijve in zijn plastic broekje en kwam uiteindelijk klaar en spoot in zijn plastic broekje. Even later viel hij in slaap.
Suzanne kwam later op de avond bij Fred om de temperatuur op te nemen. Ze maakte Fred wakker. Hij ging op zijn zij liggen en trok zijn pyjamabroek tot op zijn knieën en trok zijn plastic broekje tot net over zijn billen naar beneden. Suzanne stopte de thermometer in zijn billen. Toen ze de thermometer eruit haalde merkte ze op dat zijn plastic broekje van binnen nat was.
"Heb je in je luier geplast?" vroeg ze.
"Niet geplast" zei hij. Hij draaide zich weer op zijn rug en Suzanne tilde zijn plastic broekje op. "Je hebt een natte droom gehad" zei ze lachend.
"Ja, dat komt wel vaker voor" zei Fred.
"Ik zal wel even een schone halen" zei Suzanne.
"Ze liggen hier ook" zei Fred en wees naar zijn nachtkastje. Suzanne pakte een schoon plastic broekje. Ze maakte Fred schoon en trok hem een schoon plastic broekje aan. Fred kreeg weer een stijve.
"Hij vind het nou eenmaal fijn in een plastic broekje" zei hij met een rode kop tegen Suzanne toen hij naar zijn stijve wees. Suzanne reageerde er niet op maar wreef nog wel even over zijn plastic broekje toen ze zei:
"Jij kunt er weer even tegen".
De volgende avond had Suzanne weer dienst. Ze was al met de thermometers op het begin van de gang. Fred had zijn plastic broekje weer aan en masseerde zijn stijve met het idee dat de bloedmooie Suzanne dadelijk weer bij hem zou zijn. Toen Suzanne bij zijn bed stond en de dekens optilde en opzij schoof zag ze Fred liggen met zijn stijve in zijn plastic broekje.
"Moet ik je dadelijk weer verschonen" zei ze zacht.
"Ik denk het wel" zei Fred terwijl hij door ging met het masseren van zijn stijve. Hij genoot ervan toen ze met haar bovenlichaam over hem heen leunde om zijn kussen op te schudden. Ze had minstens cup C dacht hij. Toen het temperaturen voorbij was zei ze
"Nou, kom op. Ik heb niet de hele dag de tijd" Fred was verbaasd dat ze er op bleef wachten. Ze trok het gordijn dicht rondom zijn bed en legde haar hand op zijn plastic broekje "Laat maar komen" zei ze terwijl ze over zijn stijve begon te wrijven. Fred had het niet meer en kwam gigantisch klaar door de heerlijke bewegingen die Suzanne maakte en spoot wederom in zijn plastic broekje.
"Dus dit vind jij wel lekker hé" zei Suzanne en deed hem weer een schoon plastic broekje aan. Toen ze klaar was gaf ze hem een zoen. Ze wist dat ze dit eigenlijk niet mocht doen maar ze vond het zelf wel leuk om te zien hoe hij klaarkwam. Ze had ook wel een beetje medelijden met Fred omdat hij bijna nooit bezoek kreeg.
"Mondje dicht hierover" zei ze. Fred legde zijn vingers op zijn lippen als teken dat hij haar begreep. "We mogen de patiënten niet opwinden" fluisterde ze in zijn oor en ging naar de volgende patiënt. Fred begreep dat hij dit bij de andere zusters maar niet moest proberen.
Enige tijd later toen Suzanne weer dienst had en ze Fred moest wassen, schoof ze eerst het gordijn om zijn bed dicht. Bij het wassen deed ze dat altijd. Ze had schone plastic broekjes meegenomen. "Die kun je zo meteen wel gebruiken. Of je moet er geen zin in hebben?" zei ze toen ze de deken van zijn bed afschoof. Ze zag dat Fred een plastic broekje aanhad. "Dat dacht ik al" zei ze.
Fred had haar al verwacht. Hij kende het rooster van haar al uit zijn hoofd.
"Als jij er bent heb ik altijd zin" zei Fred. Ze bukte zich over hem om zijn kussen op te schudden. Fred kon duidelijk haar blote borsten zien langs haar verpleegsterjas. Ze had er niets onder. Dit maakte hem vreselijk opgewonden. Heel voorzichtig schoof Fred zijn hand tussen de witte jas en streelde zachtjes haar borsten. Suzanne trok één arm naar achteren en raakte op de tast zijn plastic broekje. Fred voelde dat haar tepels hard werden. Op dat moment draaide ze zich om en ging op het randje van het bed zitten. Ze keek Fred aan, pakte zijn hand en legde die op haar borst. Voor Fred was dat het teken dat ze het goed vond dat hij haar borsten aaide. Suzanne wreef met beide handen over zijn plastic broekje terwijl haar borsten werden gestreeld. Fred vond het heerlijk en kreunde van genot.
"Sssst, niet zo hard. Er liggen nog meer mensen op de kamer" fluisterde Suzanne. Na een paar heerlijke massagebewegingen kwam Fred gigantisch klaar. Suzanne voelde dat hij in zijn plastic broekje spoot en stond op. Ze maakte hem schoon. "Waar denk je nou aan als je klaarkomt" vroeg Suzanne.
"Aan mooie blote vrouwen zoals jij. Of mooie vrouwen in een plastic broek" zei Fred. Suzanne glimlachte naar hem. Toen ze klaar was gaf ze hem weer een zoen. Nu een iets stevigere op zijn lippen. Suzanne had wel een zwak voor Fred. "Ik kom nog wel eens terug" zei ze toen ze wegliep.
Een paar dagen later kwam Suzanne op de kamer om thee te brengen. Het was bezoekuur en bij de andere patiënten op de kamer was visite. Zoals altijd was er bij Fred niemand. Suzanne zag hem liggen met een walkman op zijn hoofd. Ze keek eens naar hem en zag dat er een traan uit zijn oog liep. Ze ging bij zijn bed staan en raakte zijn hand aan. Fred schrok op en deed zijn walkman af. Hij veegde zijn tranen weg. "Wat is er aan de hand? Huilde je?" vroeg Suzanne.
"Big boy's don't cry" zei hij.
"Big boy's hebben ook geen luier aan" zei ze.
"Ha Ha" zei hij spottend. "OK, ik ben wel eens een beetje depri omdat ik geen bezoek krijg" zei Fred. "Nou, vandaag ben ik je bezoek" zei Suzanne. Ze deed haar zustersjas uit pakte een stoel en ging naast hem zitten. "Nu ben ik Suzanne voor jou" zei ze. Fred voelde aan dat ze medelijden met hem had. "Wat voor muziek had je op" vroeg ze geïnteresseerd.
"Synthesizer muziek. Daar kun je heerlijk van genieten" zei hij. Suzanne zei dat ze dat ook wel mooi vond.
"Vertel eens, ben je dan echt zo eenzaam dat er niemand komt" vroeg ze. Hij legde uit dat zijn familie ver weg woonde en maar heel weinig vrienden had. Suzanne vertelde dat ze hier nog niet zo lang werkte en ook nog maar weinig vrienden had in de voor haar nieuwe stad. Samen kletsten ze heel wat af. Ook over seks.
"Wanneer ben je eigenlijk met die plastic broekjes begonnen" vroeg Suzanne.
"Ik heb tot in mijn pubertijd in bed geplast en droeg toen luiers. Ik ontdekte toen ook dat je er heerlijk in kan klaarkomen." zei hij. Fred legde als zijn seksuele gevoelens uit over het dragen van een plastic broekje. Suzanne luisterde heel geïnteresseerd. Toen het bezoekuur voorbij was zei ze:
"Ik moet weer aan het werk. Maar ik beloof je dat ik nog wel eens op bezoek kom". Ze trok haar jas weer aan. Zowel Fred als Suzanne voelde dat er iets was tussen hen.
Een paar dagen later kwam Suzanne tijdens het bezoekuur weer bij Fred.
"Hoi, leuk je weer te zien. Ik heb vannacht over je gedroomd. Ben je zuster of Suzanne?" vroeg hij.
"Nu nog even zuster en dadelijk Suzanne. Toch geen natte hoop ik" zei ze lachend. Ze haalde de wielen van het bed van de rem af en reed het bed met Fred en al de kamer uit.
"Hé, waar ga je met me heen. Ik hoef niet meer voor onderzoek hoor" zei Fred een beetje angstig.
"Wacht jij maar eens af" zei ze. Ze reed hem een onderzoekskamer in die niet meer gebruikt werd en deed de deur op slot. "Zo, nu kunnen we ongestoord praten" zei ze.
"Je had me ook naar het dagverblijf kunnen brengen" zei Fred.
"Heb jij het ook zo warm" zei Suzanne terwijl ze haar zustersjas uit trok. Ze had er niets onder en stond nu met blote borsten voor hem
"Ja bestwel. En nu zeker" zei Fred. Suzanne trok nu ook haar witte zustersbroek uit en liep naar Fred toe. Hij wist niet wat hij zag. Hij slikte een paar keer en zijn hart ging tekeer als een beest.
"Droom ik" zei hij.
"Nee hoor dit is reality. Voel maar" zei ze. Suzanne stond nu naast hem en hij legde zijn hand op het plastic broekje dat zij aanhad.
"Speciaal voor mij?" vroeg hij.
"Een beetje wel. Maar ik wilde het nu zelf wel eens voelen" zei ze. Fred had natuurlijk ook een plastic broekje aan en voelde dat hij een stijve kreeg.
"Oh, wat staat die jou goed man" zei Fred. "En hoe voelt dat" vroeg hij.
"Niet onaardig" zei ze toen ze de dekens van zijn bed afgooide en Fred zijn pyjama uit trok. "Schuif eens op. dan kom ik naast je zitten" zei ze. Suzanne zat nu naast Fred en beiden zaten in een plastic broekje. Ze streelden over elkaars plastic broekje.
"Ik moet je wat bekennen" zei Fred. "Volgens mij ben ik verliefd op je geworden" ging hij verder.
"Ssst." kwam er uit Suzanne haar lippen en drukte die op die van Fred. Het was een klein kusje wat uitliep op een heerlijke tongzoen terwijl ze elkaars plastic broekje streelde. Fred voelde door het plastic broekje van Suzanne dat ze nat werd. Ze beleefde de heerlijkste seks met elkaar. Het was een afwisseling van pijpen, beffen en neuken. Suzanne liet Fred in zijn plastic broekje klaarkomen. Fred zorgde ervoor dat Suzanne voor de tweede keer haar hoogtepunt kreeg door haar sensueel over haar plastic broekje te strelen.
"Dit was heerlijk" zei Suzanne.
"Ja zo lekker heb ik het ook nog nooit gevonden" zei Fred.
"Ik geloof dat ik ook verliefd ben geworden" zei Suzanne.
"Op mij of op plastic broekjes" vroeg Fred. "Kies maar" zei ze.
Nadat ze elkaar verschoont hadden bracht Suzanne Fred weer terug naar de kamer waar hij lag. Het bezoekuur was ook voorbij. Suzanne ging weer aan het werk en Fred lag nog na te genieten in bed.
De volgende dag vertelde de dokter dat Fred naar huis mocht. Fred vond het wel fijn om eindelijk het ziekenhuis te verlaten maar wist ook dat het einde van de heerlijke luierseks was aangebroken. Hij pakte zijn tas die al door een van de andere zusters was ingepakt en liep nog even langs de zusterpost.
"Is Suzanne er niet" vroeg hij.
"Nee die komt pas volgende week weer" zei de zuster. Een beetje teleurgesteld liep hij het ziekenhuis uit en wachte op zijn taxi.
Thuis gekomen bekeek Fred de post en pakte zijn tas uit. Hij stopte de kleren in de kast. Hij was depri omdat hij geen afscheid van Suzanne had kunnen nemen. Maar wat is dat? Toen hij zijn plastic broekjes in de kast wilde leggen viel er een papiertje tussenuit. Er stond op:
"Voor een schoon plastic broekje bel je maar naar dit nummer." Onderaan stond het telefoonnummer. Het moest haast wel van Suzanne zijn. Direct pakte Fred de telefoon en toetste de cijfers met bevende handen in.
"Met Suzanne" zei de stem aan de andere kant van de lijn.
"Hoi met Fred. Raad eens wat, ik ben weer thuis. Maar ik heb nog altijd een schoon plastic broekje nodig" zei hij terug.
"Weet je wat, kom vanavond maar langs" zei Suzanne. Ze gaf hem het adres en Fred schreef het op. Fred zocht een van zijn mooiste plastic broekjes op en trok deze aan.
Fred kwam bij het appartement van Suzanne. Het was maar een klein huisje. Hij drukte op de bel. De deur ging direct open en Suzanne stond voor hem in een badjas.
"Kom snel binnen" ze ze.
"Fijn je weer te zien. Ik dacht al dat ik je nooit meer zou zien toen ik uit het ziekenhuis wegging" zei Fred. Ze gaven elkaar een dikke omhelzing. "Was je nog aan het omkleden?" vroeg Fred.
"Ja, ik heb net gedouched. Kom verder" zei ze.
"Je woont leuk, ongeveer net zoveel ruimte als in mijn appartement" zei hij.
"Dank je" zei ze.
"Zo, wat is het hier warm zeg" zei Fred toen hij de kamer binnenkwam.
"Vind je? Patiënten net uit het ziekenhuis mogen het niet koud hebben. En anders doe je maar wat uit" zei ze vanuit de keuken. "Cola?" riep Suzanne.
"Ja, lekker" zei Fred. Ze kwam terug in de kamer met de cola, maar zonder badjas aan.
"Zo hee. Ja, ik geloof dat ik maar wat uit moet gaan doen" zei Fred toen hij de mooie Suzanne enkel gekleed in een plastic broekje de kamer binnen zag komen.
"Ik help je wel" zei ze. Ze zette de cola op tafel en hielp Fred met het uittrekken van zijn kleren. Daar zaten ze dan, samen op de bank, beide in een plastic broekje.
"Tja, als je komt voor een schoon plastic broekje, moet hij eerst vies worden nietwaar?" zei Suzanne.
"Helemaal mee eens" zei Fred en begon zijn stijve al lichtjes te masseren. Hij legde een hand op haar plastic broekje.
"Nee, niet zo snel. We laten de broekjes langzaam vies worden. Dan genieten we er langer van" zei Suzanne.
"Kun je klaverjassen?" vroeg Suzanne.
"Ja zeker" zei Fred. Ze speelden een paar spelletjes en genoten van elkaars aanblik in een plastic broekje. Toen Fred verloren had zei Suzanne.
"Ach, kom maar hier dan zal ik je troosten" Hij legde zijn hoofd op haar buik. Zij streelde door zijn haar. "Het is maar een spelletje" zei ze. Fred tilde zijn hoofd iets op zodat hij haar borsten goed kon zien
"Wat zijn ze toch mooi" zei hij en begon aan haar tepels te zuigen. De extase die toen ontstond werd steeds heviger en mondde uit in een orgie van pijpen, beffen en neuken al dan niet met het plastic broekje nog aan.
Na dit heftige spel zaten ze samen op de bank in een schoon plastic broekje en keken nog naar een film op tv.
"Mag ik blijven slapen vannacht" vroeg Fred.
"Eh, nou zullen we dat nou wel doen" zei Suzanne.
"Please, please. Ik heb je gevonden en ik laat je nooit meer los" zei Fred toen hij op zijn knieën voor haar zat.
"Ok, dan. Jij wint" zei ze. Fred kreeg een matras op de grond op de slaapkamer. Suzanne lag in het bed. Ze hadden beide een plastic broekje aan. Toen Fred 's nachts wakker werd, kroop hij heel zachtje bij haar in bed. Hij begon haar plastic broekje te strelen.
"Wat doe je daar" zei Suzanne met een heel slaperig stemmetje.
"Sst." zei Fred en ging door met haar te masseren. Het hele spel begon weer opnieuw en beide beleefde weer gigantische hoogtepunten.
De volgende weken logeerde Fred vaak bij Suzanne. Het was altijd weer een luierfeest. Op een ochtend bij het ontbijt las Fred de krant.
"Is dit niet wat voor ons" zei hij en liet Suzanne de advertentie zien van een leegstaand huurhuis.
"Wat, een huis? Bedoel je dat je wilt samenwonen?" zei Suzanne.
"Ja. Wil je samen met mij in een groter huis wonen?" vroeg hij haar.
"Ja!!!" riep Suzanne. Ze omhelsde elkaar en ze wisten nu zeker dat ze bij elkaar hoorden. Ook in het nieuwe huis ging het luierfeest heerlijk door. En Fred? Fred was in tegenstelling tot de meeste mensen, ontzettend blij dat hij in het ziekenhuis had gelegen.
