Geschreven door: Bart
Dit waar gebeurde verhaal schrijf ik, om de Lezeres te laten weten hoe en waarom ik een zg luiervrouw ben geworden. Misschien dat mijn verhaal een aanleiding is, om als vrouw ook eens te experimenteren met luiers, en te ontdekken hoe heerlijk en opwindend het kan zijn.
Laat ik me eerst even voorstellen. Mijn naam is Thea, ik ben 48 jaar, heb donkerblond haar tot iets over mijn schouders, en ik ben 1.78 lang. Thea is overigens wel mijn echte naam. Vrienden en kennissen in mijn omgeving zullen dit waarschijnlijk toch niet lezen, en als ze het toch onder ogen krijgen, hebben ze alleen nog maar een vermoeden. Maar ze zullen het nooit zeker weten. Behalve dan de vrouwen die er bij betrokken zijn.
Vanaf mijn jeugd ben ik eigenlijk altijd al geïnteresseerd geweest in seks. Vooral toen ik ging ontdekken, hoe heerlijk het kan zijn, en wat je er allemaal mee kan doen. Toen ik de twintig gepasseerd was, en al heel wat had geëxperimenteerd, viel het me op dat ik jongens toch wat minder leuk vond dan in het begin toen ik nog jonger was.
Eigenlijk voelde ik me ook wel aangetrokken tot meisjes. Dit was voor mij iets heel nieuws. In het verleden had ik er eigenlijk nooit over na gedacht dat dat mij zou kunnen overkomen. Natuurlijk, jongens waren leuk en aardig, maar in bed waren ze toch altijd ruwer dan meisjes. Ik zal je als Lezer(es) niet vermoeien met mijn levensverhaal, en mijn verdere ontwikkeling, Maar dit wilde ik toch wel even kwijt.
Uiteindelijk ben ik toch getrouwd, en heb twee leuke dochters. Ook die zijn inmiddels getrouwd, en ik heb mijn eerste kleinkind. Toen mijn kinderen de puberleeftijd gepasseerd waren, ben ik weer gaan werken, Zoals ik ook heb gedaan tot mijn eerste kindje werd geboren.
Op kantoor bestaat het merendeel van de afdeling uit vrouwen. Ook nu nog, op mijn 48e kan me dat geweldig opwinden, maar daar over straks meer.
Het begon eigenlijk toen mijn kleindochter zo ongeveer een half jaar oud was. Ik kwam regelmatig oppassen, of mijn dochter bracht haar dochtertje bij mij. Heel langzaam merkte ik, dat ik het verschonen van mijn kleindochter wel een beetje opwindend begon te vinden. Ik had geen idee waarom eigenlijk. Gaande weg ontdekte ik, dat ik het prettig vond om mijn kleindochter een droge luier te geven.
Ik wist eerlijk gezegd niet wat ik daar nu mee moest, en liet het voor zover mogelijk maar voor wat het was. Toch liet het me niet los, en ik merkte ook dat het gevoel langzaam sterker werd. Het uit de verpakking halen en kijken naar een luier gaf mij toch een apart gevoel. Ook merkte ik dat ik soms even wat langer met de natte luier van mijn kleindochter in mijn handen bleef staan dan nodig. De tijd daarna lieten deze gevoelens mij niet meer met rust.
Nu was ik toch altijd al gek geweest op vreemde opwindende dingen. Zo vond ik het soms erg opwindend, (je zult het misschien wel gek vinden) om met een nat broekje te lopen. Tja dat is nu 1 keer zo. Ik vond het in tegenstelling met een hoop vrouwen ook altijd wel erg prettig om extra dik maandverband te gebruiken. Dat was goed voelbaar, en gaf daarom bij mij ook een prettig en opwindend gevoel. Ik kon dan ook niet anders bedenken, dan dat mijn opwinding tijdens het verschonen van mijn kleindochter hier iets mee te maken moest hebben.
Op een dag had ik mijn kleindochter weer ontdaan van een natte luier. Toen ik de natte luier had weg gedaan, en mijn kleindochter rustig lag te slapen, had ik besloten op ontdekkingstocht te gaan. Met trillende handen haalde ik een schone luier uit de verpakking. Ik liet de luier door mijn handen gaan, en voelde de zachte binnenkant en het zachte plastik aan de buitenkant.
Ik vouwde de luier open, en keek er naar. Langzaam liep ik er mee naar mijn slaapkamer. Ik deed mijn rok omhoog. Ik vouwde de luier open. Ik ging op bed liggen. Ik legde de luier open gevouwen op bed. Ik tilde mijn bips een beetje op, trok mijn benen op zodat ik de luier er onder kon schuiven. Ik liet me weer zakken met mijn hand pakte ik tussen mijn benen door het einde van de luier, en trok dit voorzichtig omhoog tussen mijn benen door naar boven.
Het einde lag nu op mijn onderbuik. Natuurlijk kon ik de luier niet dicht maken, daar was ze te klein voor. Ik deed mijn benen tegen elkaar, en voelde de luier tussen mijn benen. Dit gaf een golf van opwinding. Ik wist even niet hoe ik het had. Wel een paar minuten lang bleef ik zo liggen, genietend van het gevoel.
Toen kreeg ik een idee. Ik ging recht op zitten, en deed mijn slipje uit. Opnieuw tilde ik mijn bips een beetje op, en schoof de luier er onder. Ik pakte het uiteinde van de luier, en trok dit tussen mijn benen door omhoog, Zodat het einde nu weer op mijn onderbuik lag. Met mijn andere hand zocht ik in de lade van mijn nachtkastje naar een ander slipje. Ik vond een slipje dat wat groter was, en wat hoger sloot. Zonder de luier los te laten, deed ik mijn slipje aan, en schoof dit over de luier.
Voorzichtig ging ik op de rand van het bed zitten. De luier zat nu in mijn slipje. Ik ging staan, wat wijdbeens, en liep zo naar de spiegel. Het zag er wel een beetje vreemd uit, een volwassen rijpe vrouw met een luier om en een slipje er over heen. Toch zag het er ook erg opwindend uit.
Na zo even te hebben gestaan en mezelf van alle kanten te hebben bekeken, liet ik mijn rok weer zakken. Er was niets te zien, hoogstens aan de achterkant, als ik me wat voorover boog. Langzaam liep ik naar de woonkamer terug, met een luier tussen mijn benen. Eigenlijk was het raar, maar het gaf toch een heerlijk gevoel.
Zo heb ik een aantal uren met Mn eerste luier om gelopen. Keer op keer genietend van dat heerlijke en vooral steeds opwindender gevoel. Vaak als ik alleen thuis was, kon ik de verleiding niet weerstaan. Ik liep dan ook steeds vaker met een luier om door mijn huis. Helaas kon ik er met niemand over praten, en ik besloot dat het mijn geheim moest blijven.
Na een aantal weken zo te hebben gelopen, besloot ik dat ik verder wilde gaan, en te kijken hoe ver ik mijn creativiteit kon laten gaan, met als drijfveer mijn opwinding. Ik begon oplettender te worden in mijn omgeving op alles wat met luiers had te maken. Wanneer het nu maar enigszins kon, had ik een luier om. Ik waagde het zelfs ook mijn luier om te houden wanneer mijn man thuis kwam. Die had gelukkig niets in de gaten.
Zo ging ik steeds een stapje verder. Het steeds een stapje verder gaan veroorzaakte ook een extra opwinding. Op een avond besloot ik toen ik erg opgewonden was, ook voor de nacht voor de eerste keer een luier om te doen. De kans dat mijn man het zou ontdekken was zeker aanwezig. Ik moest daarom kiezen, of vrijen zonder luier, of niet vrijen en een luier. Ik koos voor het laatste.
Daar lag ik dan, met een luier om in bed, net zo lang te wachten tot mijn man sliep. Ik weet nog dat ik die nacht erg onrustig heb geslapen. Maar de keren dat ik wakker was voelde ik wel de Heerlijke opwindende aanwezigheid van mijn luier in mijn broekje.
Stap voor stap ontdekte ik nieuwe opwindende mogelijkheden. Ik begon nu ook kleine uitstapjes buitens huis te maken met een luier om. Ik waagde het om voor de eerste keer in de supermarkt boodschappen te gaan doen. Onderweg keek ik steeds achterom of niemand naar me keek. Ook in de supermarkt had ik meer oog voor mijn omgeving dan voor de boodschappen. Ik had het gevoel of iedereen zag dat ik een luier droeg. Gelukkig keek niemand in het bijzonder naar me.
Zo maakte ik langzamerhand steeds langere uitstapjes, en ging zelfs de stad in. Het was en bleef spannend. Ik betrapte me zelf er op, dat ik toch alert bleef of er niemand extra naar me keek. Na een uurtje in de stad werd dat gevoel minder. Bij iedere stap voelde ik de luier om mijn bips en tussen mijn benen. De luier wreef tijdens het lopen zachtjes tegen mijn venusheuvel. Ik merkte dat ik hier door steeds natter begon te worden.
Ik had nu alleen niet het gevoel van een nat broekje, zo als ik dat anders wel had als ik erg opgewonden was. Ik besloot voor ik weer naar huis ging ergens een lekker kopje koffie te gaan drinken. Toen ik de zaak binnen liep, besloot ik eerst even langs het toilet te gaan. Het was er erg druk, en het duurde nog wel een poosje voor ik aan de beurt was. Ik had zin in koffie, en besloot hier niet te wachten.
Tijdens mijn kopje koffie werd de aandrang om te plassen toch wel flink groter, maar ik vond het zonde om een deel van de koffie te laten staan. Ik bleef dus zitten!! Ik voelde de luier tussen mijn benen. Mijn hart begon te bonzen. Zou ik het wagen??? Het wond mij opnieuw vreselijk op.
Ik ging achterover zitten en probeerde me te ontspannen. Toen dat lukte, voelde ik hoe mijn plas begon te druppelen. Het is misschien vreemd om te zeggen dat het voelde als een regelrechte sensatie. Hoe meer ik me ontspande, hoe meer ik begon te druppelen. Ik voelde de warme druppeltjes tussen mijn benen lopen, en even later waren ze weg. Op genomen door de luier.
De druppeltjes werd een dun straaltje. Het voelde wonderbaarlijk lekker en warm aan. Toen kon ik me helemaal ontspannen. Vanaf dat moment liet ik mijn plas lopen. Als een warme golf verspreidde mijn plas zich tussen mijn benen en in mijn luier. Plotseling terwijl ik mijn plas liet lopen, realiseerde ik me, dat ik hier aan publiek aan een tafeltje met nog wat koffie in mijn kopje gewoon zat te plassen. Ik voelde hoe ik plotseling door die gedachte een hoog rode kleur kreeg.
Dit was het dan bedacht ik. Hier zit ik in de stad en plas in Mn luier, of er niets aan de hand is. Dood stil bleef ik zo een paar minuten zitten. Ik dorst niet op te staan, Bang dat iemand zou zien wat er gebeurd was. Uiteindelijk raapte ik al mijn moed bij elkaar, keek om me heen en stond op. Voorzichtig zette ik mijn eerste stappen. Mijn luier voelde warm en wat zwaarder aan. Ik had het gevoel of iedereen kon zien dat ik nu een natte luier om had. Ik had de neiging wat meer wijdbeens te lopen, maar ik dwong mezelf normaal te lopen of er niets aan de hand was.
Na dat ik mijn koffie had afgerekend, liep ik zo snel mogelijk naar buiten. Met iedere stap voelde ik de luier die nu warm en nat was. Ik bedacht me dat het toch een heel ander gevoel was dan wat ik gewend was wanneer ik met een nat broekje liep.
Toen ik bij mijn auto aan kwam, was ik weer wat tot rust gekomen. Ik reed rustig, maar met veel gevoel naar huis. Thuis aangekomen bedacht ik me wat ik zou doen. Eerst een schone luier of nog even wachten. Zo in mijn eigen huis kon ik er nog wel even van genieten. Ik vond het helemaal niet vervelend om met een natte luier te lopen. Het wond mij net als zoveel dingen de laatste tijd erg op.
Na het avond eten heb ik mijn luier verschoond, en kwam er een einde aan mijn super ervaring. Vanaf die tijd liet ik het vaker gebeuren. Ik deed mijn normale dingen, maar dan met een luier om. Zowel binnen als buitens huis liep ik nu vaker met een natte luier. Dit windt me nu 1 maal verschrikkelijk op, ik kan er ook niets aan doen.
Nog wilde ik verder gaan, en nieuwe dingen ontdekken. Ik had nu thuis en buitens huis meestal een luier aan. Er was echter nog 1 plaats waar ik nog nooit met een luier was geweest, mijn werk. Op een morgen besloot ik de stoute schoenen aan te trekken. Ik wachtte tot mijn man naar zijn werk was, stapte onder de douche. Na een heerlijke warme douche liep ik naar de slaapkamer. Ik had inmiddels wat grotere slipjes gekocht, die hoger aansluiten. Deze passen beter over een baby luier. Ik pakte een slipje uit de lade, en een luier uit de verpakking. Ik wreef er even mee langs mijn schaamhaar, hetgeen een golf van opwinding in mijn lichaam te weeg bracht.
Ik ging op bed liggen, deed mijn luier om, en daarna mijn slipje er overheen. Automatisch keek ik even snel in de spiegel, en vond het toch wel een heet gezicht. Ik kleedde me aan, at wat en stapte in de auto naar mijn werk.
Onderweg dacht ik er over na, ik kon niet zomaar meer terug. Ik zou nu de hele dag tussen mijn collega's met een luier om moeten lopen. Zouden ze wat in de gaten hebben? Vroeg ik me af. Toen ik de afdeling op kwam maakte de onzekerheid zich toch van mij meester. Die spanning zorgde er voor dat ik ondanks alles erg nat werd. Gelukkig maakte dat niet uit, ik was goed beschermd. Beter dan vroeger met een inlegkruisje in mijn slipje.
Na mate de ochtend vorderde, voelde ik me meer op mijn gemak. Niemand had iets bijzonders gemerkt. Halverwege de middag dorst ik het zelfs aan, niet naar de toilet te gaan, maar gewoon voorzichtig in mijn luier te plassen. Ongelooflijk was dat. Met mijn collega's tegenover me aan het bureau, liet ik mijn plas in de luier lopen. Golf na golf voelde ik hoe mijn warme urine zich verspreidde in mijn luier. Ondertussen gewoon aan het werk. Ik kneep onder de tafel mijn benen samen van onwezenlijk genot. Het leek wel of ik voor de eerste keer zomaar spontaan klaar kwam. Ik kon ternauwernood een kreun onderdrukken. De zoveelste super ervaring had ik zo juist beleefd.
Onderweg naar huis overdacht ik mijn gevoelens nog eens rustig, en besloot dit vaker te doen.
Ongeveer een week later of zo besloot ik de stap te wagen. Ik zou ook gewoon naar mijn werk luiers gaan dragen. Zo gezegd zo gedaan. Ik had daarvoor inmiddels een wat grotere handtas aangeschaft, zodat ik ook een reserve luier op een discrete manier kon meenemen. Zo kon ik ook op een ongeziene manier op mijn werk van mijn voorkeur blijven genieten.
Het zal zo'n week of drie later zijn geweest. Ik had mijn handtas vaak op of naast mijn bureau staan. Tijdens de koffie pauze vroeg een collega aan me of ze me na de koffie even kon spreken. Dat gebeurde wel vaker, om even een probleempje op het werk door te spreken. We spraken af in een spreekkamer bij ons op de afdeling.
Na de koffie wenkte ze me mee. Ik ging tegenover haar zitten, en vroeg waar ik haar mee kon helpen. Ze begon te blozen. Ik vroeg haar of er soms een probleem was. Nee antwoordde ze, maar ik wil je alleen wat vragen. Okay antwoordde ik ga je gang. Sorry dat ik er zo maar over begin, en misschien moet ik me er niet mee bemoeien, maar ik zag vanmorgen bij het langs komen je handtas open staan. Onwillekeurig keek ik er naar, en zag een baby luier in je tas zitten.
Ik schrok en voelde hoe ik kleurde tot in mijn nek. Snel probeerde ik iets te bedenken, en zij dat die voor mijn kleindochter was. Mijn collega antwoordde: maar die heb je toch niet in je handtas als je naar je werk gaat?
Ik zweeg.
Ze ging verder: en als dat echt zo is, waarom bloos je dan zo? Ik liep in de val begreep ik. ze geloofde er helemaal niets van. Ze probeerde me over de streep te trekken, en zij: Je kunt het mij rustig vertellen hoor. Ik kan wel een geheim bewaren, en het lucht op als je er met iemand over kunt praten.
Toen vertelde ik haar over mijn erotische gevoelens bij het dragen van luiers. Dat er niets ergs met me aan de hand was, maar dat het me vreselijk op wond om luiers te dragen. Ze knikte begrijpend en vertelde me dat ze ook wel zo haar dingetjes had die haar op wonden. Ik vroeg haar er met niemand over te praten. Mijn collega wist niet wie het nog meer hadden gezien dat ik een schone luier in mijn tas had.
Maar goed er was nu in ieder geval 1 collega die het wist, en ik hoopte dat het daar bij zou blijven. Terug op de afdeling kon ik het maar moeilijk van me afzetten. Toch wond het me ook erg op, dat iemand die ik een paar meter verderop zag zitten het wist.
De volgende dag Kwam mijn collega naar met toe, el legde in het voorbijgaan een briefje op mijn bureau. Ik wachtte tot ze weg was, en vouwde het briefje open. Mijn hart klopte in mijn keel toen ik de inhoud las. Kom om 13.30 uur precies naar het toilet. Ik wil je luier om. Ik wist niet wat ik hier mee moest, Wat gebeurde hier toch allemaal? Ik had nog even de tijd om wat te verzinnen. Uiteindelijk besloot ik dat als ik haar een natte luier zou aanbieden, ze waarschijnlijk van haar idee af zou zien.
Toen het zover was, liep ik met knikkende knieën naar het toilet. Dit is niet wat ik wilde. Ik keek om me heen voor ik naar binnen ging. Ik was alleen. Toen ik de deur achter me dicht deed, zag ik mijn collega staan. Ze was zich aan het opmaken. Ze trok me mee naar de andere kant. Ze opende een toilet, en duwde me zachtjes naar binnen. Ze sloot de deur en draaide die op slot. Ik had geen idee wat er verder zou gaan gebeuren. We stonden tegenover elkaar.
Ze fluisterde tegen me: Thea Ik houdt me ook bezig met spannende dingen. Daarom wil ik graag je luier. Ik schrok. Wat wil je daar dan mee vroeg ik. Ik wil je luier om zij ze. Dat windt mij ook vreselijk op. Ja Draag je dan ook luiers fluisterde ik verbaast? Ze knikte alleen maar. Nog kon ik het niet begrijpen. Een collega met dezelfde gevoelens.
Ik stotterde Jah maar uh de uh enige luier die ik heb zit nog in mijn tas. De uh luier die ik om heb uh die uh is ja die is nat antwoorden ik onzeker. Misschien vind ik dat wel des te prettiger antwoorden mijn collega. Ik voelde ondertussen de spanning samen met de opwinding ondanks alles stijgen. Mijn collega tilde haar rok op. Tot mijn verbazing zag ik dat ze een heel andere luier aan had dan ik.
Wat is dat voor luier vroeg ik. Een Tena luier antwoordde ze. Daar had ik nog nooit aan gedacht. Ik gebruikte baby luiers als een soort inlegger in een broekje. Mijn collega deed haar luier met een paar snelle bewegingen af. Ik vroeg me af wat ik nu moest. Ze zag mijn onhandigheid en mijn twijfel.
Kom zij ze geef me je luier. De opwinding ging het langzaam winnen van mijn schaamte. Ze wilde mijn luier. Waarom niet dacht ik. Eigenlijk leek het me best spannend om te ruilen. Ik deed ook mijn rok omhoog. Mijn collega keek er na. Tja, zei ik, ik heb geen Tena luier.
Ze glimlachte. Nee zij ze jij moet alles nog ontdekken, maar dat geeft niet. Ik had het al gezien in je tas. Ik deed mijn broekje uit, en gaf haar mijn natte luier. Meteen gaf ze mij haar luier. Ze hield haar hand nog op. Ik heb ook je broekje nodig zij ze. Oh ja natuurlijk zij ik, en gaf haar ook mijn broekje. Snel verwisselden we van luier.
Toen ik haar luier om deed, voelde ik dat die ook een beetje nat was. Het voelde super opwindend aan. Mijn collega had inmiddels mijn luier om gedaan en mijn broekje er overheen. Kennelijk opgewonden streek ze met haar hand over haar schaamstreek. Ze kreunde zachtjes een paar maal. Oh zij ze wat is dit heerlijk. Een natte luier van een collega.
Ja zij ik jou luier is ook een beetje nat. Snel brachten we onze kleding weer in orde. We verlieten 1 voor 1 het toilet, en kwamen op de afdeling, net of er niets was gebeurd. Onder het lopen voelde ik de enigszins natte luier van mijn collega tussen mijn benen. Ik had ontdekt dat dit toch wel een extra dementie aan mijn opwinding gaf.
De hele middag was ik met mijn gedachten bij het voorval. Ik hoefde mijn benen maar tegen elkaar te knijpen, en ik voelde het resultaat. Hier zat ik dan bedacht ik met een luier van mijn collega om die een paar meter van me af zit. Dit gevoel zorgde er voor dat onze plas zich in mijn luier met elkaar vermengde.
Toen ik thuis kwam, kon ik er niet toe komen een schone luier aan te doen. Het gevoel was nog te opwindend. Na het avondeten besloot ik een droge luier aan te doen.
Zo ging de tijd verder. Mijn collega en ik ruilden met zeer grote regelmaat van luier. Inmiddels had ik ook de stoute schoenen weer aangetrokken. Ik wilde graag spannende dingen blijven doen. Op een vrijdagmiddag toen ik terug kwam uit de stad kwam ik langs de apotheek. Ik had er al langer over na gedacht om ook net als mijn collega andere luiers te gaan proberen.
Toen ik de apotheek zag, voelde ik het kriebelen in mijn buik. Ik besloot naar binnen te gaan. Gelukkig was ik niet direct aan de beurt, en had ik even wat tijd om rond te kijken. Ik besloot maar gewoon af te wachten. Toen ik aan de beurt was, vroeg ik de verkoopster om Tena luiers. De verkoopster vroeg welke soort ik wilde. Ik kreeg een kleur, maar hield me deze keer goed. Ik zij dat ik een dikke luier wilde. De vrouw pakte een pak uit het rek en vroeg me of deze goed waren. Het zijn dikke luiers verzekerde ze mij. Ik zij dat deze goed waren en rekende snel af.
Toen ik weer buiten stond, slaakte ik een zucht van verlichting. Het bleef allemaal spannend, maar dat had ik ook nodig. Thuis gekomen opende ik de verpakking, en haalde er een luier uit. Deze waren toch een stuk groter, en ik had er geen broekje meer bij nodig. Vol spanning probeerde ik mijn eerste Tena luier. Het zat niet slecht. Ik besloot dat ik hier wel wat mee kon. Toch bleef ik beide soorten dragen. De nieuwe Tena luiers, maar ook de Baby luiers als inlegger in een broekje.
Een nieuwe ontdekking
Nog steeds paste ik regelmatig op mijn kleindochter, zoals ik in het begin al aan gaf. Haar moeder (mijn dochter) gaf haar natuurlijk van alles mee. Op een morgen toen ik weer eens een paar uur op mijn kleindochter moest passen zocht ik tussen de spulletjes in de tas naar een schoon truitje. Daarbij viel mijn oog op een plastic broekje, dat mijn dochter ook in de tas had gedaan. Ik weet niet waarom, maar in plaats van het truitje pakte ik het plastic broekje uit de tas.
Ik keek er naar, terwijl ik het broekje door mijn handen liet gaan. Het plastic voelde prettig aan in mijn handen. Het begon te kriebelen in mijn buik. Waar was ik nu eigenlijk mee bezig vroeg ik me plotseling af. Ik had altijd gedacht, dat ik keurig netjes was, maar ik had kennelijk behoefte aan andere meer extremere dingen dan gewone seks.
Ik hield het plastic broekje voor me en keek er naar. Eigenlijk automatisch bukte ik me, en wilde het broekje aan trekken. Het kwam niet verder dan mijn dijbenen. Het was te klein. Even bleef ik zo staan. Teleurgesteld trok ik het broekje weer uit. Ik stopte het terug in de tas. Het idee van het plastic broekje bleef me bezig houden. De volgende dag toen ik achter de computer zat, typte ik als vanzelf als zoekwoord plastic broekjes in. Natuurlijk verschenen er tien tallen resultaten op mijn scherm, allemaal over plastic broekjes, maar dan voor baby's of kinderen. Ik veranderde de zoektermen in de zoekmachine. Tussen de vele resultaten viel mijn oog op iets bijzonders.
Een bedrijf dat kennelijk plastic broekjes leverde in grotere maten. Ik klikte de link aan, en las de advertentie. Ja men had hier plastic broekjes in alle soorten en maten. Met het zweet in mijn handen keek ik de advertenties door. Uiteindelijk had ik een tweetal broekjes uit gezocht die qua kleur en maat prima zou zijn. Ik maakte de bestelling aan, en met een bevende hand klikte ik op de verzend knop. De bestelling was verstuurd. Nu maar afwachten.
Enkele dagen later werd er aan het einde van de morgen aan de deur gebeld. Toen ik open deed, bleef ik even stok stijf staan. Daar stond de postbode met een pakje in de hand. Hij reikte het me aan. Met een bevende hand nam ik het pakketje aan en bedankte hem. In de huiskamer maakte ik vol spanning het pakje open. Daar lagen ze in de doos. Twee plastic broekjes. Een roze en een licht gele.
Ik legde de doos op de bank, en besloot er direct 1 te proberen. Ik tilde mijn jurk op, stapte in het roze plastic broekje, en trok het langzaam om hoog. Ik kreunde van opwinding toen ik het plastic langs mijn benen voelde glijden. Het paste perfect. Het plastic broekje zit nu over mijn luier. Het geheel is nu compleet.
Ik liep naar de slaapkamer, en bekeek me zelf in de spiegel. Het zag er zeer opwindend uit. Ik zag me zelf met een luier om, en daar overheen een roze plastic broekje. Nu was het dan echt af. Zo bleef ik de rest van de morgen en een deel van de middag lopen. Door de luier voelde ik natuurlijk niet veel van mijn nieuwe broekje. Ik besloot toen ik een droge luier nodig had, geen luier aan te doen, maar een gewoon slipje. Daar overheen mijn nieuwe plastic broekje.
Wat een super gevoel was dat. Nu voelde ik overal op mijn huid het plastic van mijn broekje. Ik keek er weer naar in de spiegel. Het broekje sloot goed aan, zowel om mijn benen als aan de bovenkant. Het was een hele nieuwe ervaring voor me, en minstens net zo opwindend als een luier.
Toen ik een uurtje of zo, zo had rond gelopen, voelde ik dat mijn broekje wat nat werd. Immers ik was al zo gewend mijn plas gewoon te laten lopen, dat ik er niet zo snel bij had stil gestaan dat ik nu geen luier om had. Ik voelde weer mijn plastic broekje, en bedacht me dat het eigenlijk niet zo heel veel kwaad kon. Mijn slipje werd dan wel klets nat, maar mijn plastic broekje sloot overal goed aan, dus was er geen kans op doorlekken.
Ik bedacht me dat ik op deze manier ook gewoon naar buiten kon met een natte broek, zonder dat ik bang hoefde te zijn op doorlekken. De ene na de andere sensatie onderging ik. Ik had nooit geweten, dat er zoveel spannende dingen mogelijk waren. Inmiddels draagt mijn collega ook of luiers of plastic broekjes. Ook zeer regelmatig ruilen we nog steeds onze natte luiers.
Dit waar gebeurde verhaal schrijf ik, om de Lezeres te laten weten hoe en waarom ik een zg luiervrouw ben geworden. Misschien dat mijn verhaal een aanleiding is, om als vrouw ook eens te experimenteren met luiers, en te ontdekken hoe heerlijk en opwindend het kan zijn.
Laat ik me eerst even voorstellen. Mijn naam is Thea, ik ben 48 jaar, heb donkerblond haar tot iets over mijn schouders, en ik ben 1.78 lang. Thea is overigens wel mijn echte naam. Vrienden en kennissen in mijn omgeving zullen dit waarschijnlijk toch niet lezen, en als ze het toch onder ogen krijgen, hebben ze alleen nog maar een vermoeden. Maar ze zullen het nooit zeker weten. Behalve dan de vrouwen die er bij betrokken zijn.
Vanaf mijn jeugd ben ik eigenlijk altijd al geïnteresseerd geweest in seks. Vooral toen ik ging ontdekken, hoe heerlijk het kan zijn, en wat je er allemaal mee kan doen. Toen ik de twintig gepasseerd was, en al heel wat had geëxperimenteerd, viel het me op dat ik jongens toch wat minder leuk vond dan in het begin toen ik nog jonger was.
Eigenlijk voelde ik me ook wel aangetrokken tot meisjes. Dit was voor mij iets heel nieuws. In het verleden had ik er eigenlijk nooit over na gedacht dat dat mij zou kunnen overkomen. Natuurlijk, jongens waren leuk en aardig, maar in bed waren ze toch altijd ruwer dan meisjes. Ik zal je als Lezer(es) niet vermoeien met mijn levensverhaal, en mijn verdere ontwikkeling, Maar dit wilde ik toch wel even kwijt.
Uiteindelijk ben ik toch getrouwd, en heb twee leuke dochters. Ook die zijn inmiddels getrouwd, en ik heb mijn eerste kleinkind. Toen mijn kinderen de puberleeftijd gepasseerd waren, ben ik weer gaan werken, Zoals ik ook heb gedaan tot mijn eerste kindje werd geboren.
Op kantoor bestaat het merendeel van de afdeling uit vrouwen. Ook nu nog, op mijn 48e kan me dat geweldig opwinden, maar daar over straks meer.
Het begon eigenlijk toen mijn kleindochter zo ongeveer een half jaar oud was. Ik kwam regelmatig oppassen, of mijn dochter bracht haar dochtertje bij mij. Heel langzaam merkte ik, dat ik het verschonen van mijn kleindochter wel een beetje opwindend begon te vinden. Ik had geen idee waarom eigenlijk. Gaande weg ontdekte ik, dat ik het prettig vond om mijn kleindochter een droge luier te geven.
Ik wist eerlijk gezegd niet wat ik daar nu mee moest, en liet het voor zover mogelijk maar voor wat het was. Toch liet het me niet los, en ik merkte ook dat het gevoel langzaam sterker werd. Het uit de verpakking halen en kijken naar een luier gaf mij toch een apart gevoel. Ook merkte ik dat ik soms even wat langer met de natte luier van mijn kleindochter in mijn handen bleef staan dan nodig. De tijd daarna lieten deze gevoelens mij niet meer met rust.
Nu was ik toch altijd al gek geweest op vreemde opwindende dingen. Zo vond ik het soms erg opwindend, (je zult het misschien wel gek vinden) om met een nat broekje te lopen. Tja dat is nu 1 keer zo. Ik vond het in tegenstelling met een hoop vrouwen ook altijd wel erg prettig om extra dik maandverband te gebruiken. Dat was goed voelbaar, en gaf daarom bij mij ook een prettig en opwindend gevoel. Ik kon dan ook niet anders bedenken, dan dat mijn opwinding tijdens het verschonen van mijn kleindochter hier iets mee te maken moest hebben.
Op een dag had ik mijn kleindochter weer ontdaan van een natte luier. Toen ik de natte luier had weg gedaan, en mijn kleindochter rustig lag te slapen, had ik besloten op ontdekkingstocht te gaan. Met trillende handen haalde ik een schone luier uit de verpakking. Ik liet de luier door mijn handen gaan, en voelde de zachte binnenkant en het zachte plastik aan de buitenkant.
Ik vouwde de luier open, en keek er naar. Langzaam liep ik er mee naar mijn slaapkamer. Ik deed mijn rok omhoog. Ik vouwde de luier open. Ik ging op bed liggen. Ik legde de luier open gevouwen op bed. Ik tilde mijn bips een beetje op, trok mijn benen op zodat ik de luier er onder kon schuiven. Ik liet me weer zakken met mijn hand pakte ik tussen mijn benen door het einde van de luier, en trok dit voorzichtig omhoog tussen mijn benen door naar boven.
Het einde lag nu op mijn onderbuik. Natuurlijk kon ik de luier niet dicht maken, daar was ze te klein voor. Ik deed mijn benen tegen elkaar, en voelde de luier tussen mijn benen. Dit gaf een golf van opwinding. Ik wist even niet hoe ik het had. Wel een paar minuten lang bleef ik zo liggen, genietend van het gevoel.
Toen kreeg ik een idee. Ik ging recht op zitten, en deed mijn slipje uit. Opnieuw tilde ik mijn bips een beetje op, en schoof de luier er onder. Ik pakte het uiteinde van de luier, en trok dit tussen mijn benen door omhoog, Zodat het einde nu weer op mijn onderbuik lag. Met mijn andere hand zocht ik in de lade van mijn nachtkastje naar een ander slipje. Ik vond een slipje dat wat groter was, en wat hoger sloot. Zonder de luier los te laten, deed ik mijn slipje aan, en schoof dit over de luier.
Voorzichtig ging ik op de rand van het bed zitten. De luier zat nu in mijn slipje. Ik ging staan, wat wijdbeens, en liep zo naar de spiegel. Het zag er wel een beetje vreemd uit, een volwassen rijpe vrouw met een luier om en een slipje er over heen. Toch zag het er ook erg opwindend uit.
Na zo even te hebben gestaan en mezelf van alle kanten te hebben bekeken, liet ik mijn rok weer zakken. Er was niets te zien, hoogstens aan de achterkant, als ik me wat voorover boog. Langzaam liep ik naar de woonkamer terug, met een luier tussen mijn benen. Eigenlijk was het raar, maar het gaf toch een heerlijk gevoel.
Zo heb ik een aantal uren met Mn eerste luier om gelopen. Keer op keer genietend van dat heerlijke en vooral steeds opwindender gevoel. Vaak als ik alleen thuis was, kon ik de verleiding niet weerstaan. Ik liep dan ook steeds vaker met een luier om door mijn huis. Helaas kon ik er met niemand over praten, en ik besloot dat het mijn geheim moest blijven.
Na een aantal weken zo te hebben gelopen, besloot ik dat ik verder wilde gaan, en te kijken hoe ver ik mijn creativiteit kon laten gaan, met als drijfveer mijn opwinding. Ik begon oplettender te worden in mijn omgeving op alles wat met luiers had te maken. Wanneer het nu maar enigszins kon, had ik een luier om. Ik waagde het zelfs ook mijn luier om te houden wanneer mijn man thuis kwam. Die had gelukkig niets in de gaten.
Zo ging ik steeds een stapje verder. Het steeds een stapje verder gaan veroorzaakte ook een extra opwinding. Op een avond besloot ik toen ik erg opgewonden was, ook voor de nacht voor de eerste keer een luier om te doen. De kans dat mijn man het zou ontdekken was zeker aanwezig. Ik moest daarom kiezen, of vrijen zonder luier, of niet vrijen en een luier. Ik koos voor het laatste.
Daar lag ik dan, met een luier om in bed, net zo lang te wachten tot mijn man sliep. Ik weet nog dat ik die nacht erg onrustig heb geslapen. Maar de keren dat ik wakker was voelde ik wel de Heerlijke opwindende aanwezigheid van mijn luier in mijn broekje.
Stap voor stap ontdekte ik nieuwe opwindende mogelijkheden. Ik begon nu ook kleine uitstapjes buitens huis te maken met een luier om. Ik waagde het om voor de eerste keer in de supermarkt boodschappen te gaan doen. Onderweg keek ik steeds achterom of niemand naar me keek. Ook in de supermarkt had ik meer oog voor mijn omgeving dan voor de boodschappen. Ik had het gevoel of iedereen zag dat ik een luier droeg. Gelukkig keek niemand in het bijzonder naar me.
Zo maakte ik langzamerhand steeds langere uitstapjes, en ging zelfs de stad in. Het was en bleef spannend. Ik betrapte me zelf er op, dat ik toch alert bleef of er niemand extra naar me keek. Na een uurtje in de stad werd dat gevoel minder. Bij iedere stap voelde ik de luier om mijn bips en tussen mijn benen. De luier wreef tijdens het lopen zachtjes tegen mijn venusheuvel. Ik merkte dat ik hier door steeds natter begon te worden.
Ik had nu alleen niet het gevoel van een nat broekje, zo als ik dat anders wel had als ik erg opgewonden was. Ik besloot voor ik weer naar huis ging ergens een lekker kopje koffie te gaan drinken. Toen ik de zaak binnen liep, besloot ik eerst even langs het toilet te gaan. Het was er erg druk, en het duurde nog wel een poosje voor ik aan de beurt was. Ik had zin in koffie, en besloot hier niet te wachten.
Tijdens mijn kopje koffie werd de aandrang om te plassen toch wel flink groter, maar ik vond het zonde om een deel van de koffie te laten staan. Ik bleef dus zitten!! Ik voelde de luier tussen mijn benen. Mijn hart begon te bonzen. Zou ik het wagen??? Het wond mij opnieuw vreselijk op.
Ik ging achterover zitten en probeerde me te ontspannen. Toen dat lukte, voelde ik hoe mijn plas begon te druppelen. Het is misschien vreemd om te zeggen dat het voelde als een regelrechte sensatie. Hoe meer ik me ontspande, hoe meer ik begon te druppelen. Ik voelde de warme druppeltjes tussen mijn benen lopen, en even later waren ze weg. Op genomen door de luier.
De druppeltjes werd een dun straaltje. Het voelde wonderbaarlijk lekker en warm aan. Toen kon ik me helemaal ontspannen. Vanaf dat moment liet ik mijn plas lopen. Als een warme golf verspreidde mijn plas zich tussen mijn benen en in mijn luier. Plotseling terwijl ik mijn plas liet lopen, realiseerde ik me, dat ik hier aan publiek aan een tafeltje met nog wat koffie in mijn kopje gewoon zat te plassen. Ik voelde hoe ik plotseling door die gedachte een hoog rode kleur kreeg.
Dit was het dan bedacht ik. Hier zit ik in de stad en plas in Mn luier, of er niets aan de hand is. Dood stil bleef ik zo een paar minuten zitten. Ik dorst niet op te staan, Bang dat iemand zou zien wat er gebeurd was. Uiteindelijk raapte ik al mijn moed bij elkaar, keek om me heen en stond op. Voorzichtig zette ik mijn eerste stappen. Mijn luier voelde warm en wat zwaarder aan. Ik had het gevoel of iedereen kon zien dat ik nu een natte luier om had. Ik had de neiging wat meer wijdbeens te lopen, maar ik dwong mezelf normaal te lopen of er niets aan de hand was.
Na dat ik mijn koffie had afgerekend, liep ik zo snel mogelijk naar buiten. Met iedere stap voelde ik de luier die nu warm en nat was. Ik bedacht me dat het toch een heel ander gevoel was dan wat ik gewend was wanneer ik met een nat broekje liep.
Toen ik bij mijn auto aan kwam, was ik weer wat tot rust gekomen. Ik reed rustig, maar met veel gevoel naar huis. Thuis aangekomen bedacht ik me wat ik zou doen. Eerst een schone luier of nog even wachten. Zo in mijn eigen huis kon ik er nog wel even van genieten. Ik vond het helemaal niet vervelend om met een natte luier te lopen. Het wond mij net als zoveel dingen de laatste tijd erg op.
Na het avond eten heb ik mijn luier verschoond, en kwam er een einde aan mijn super ervaring. Vanaf die tijd liet ik het vaker gebeuren. Ik deed mijn normale dingen, maar dan met een luier om. Zowel binnen als buitens huis liep ik nu vaker met een natte luier. Dit windt me nu 1 maal verschrikkelijk op, ik kan er ook niets aan doen.
Nog wilde ik verder gaan, en nieuwe dingen ontdekken. Ik had nu thuis en buitens huis meestal een luier aan. Er was echter nog 1 plaats waar ik nog nooit met een luier was geweest, mijn werk. Op een morgen besloot ik de stoute schoenen aan te trekken. Ik wachtte tot mijn man naar zijn werk was, stapte onder de douche. Na een heerlijke warme douche liep ik naar de slaapkamer. Ik had inmiddels wat grotere slipjes gekocht, die hoger aansluiten. Deze passen beter over een baby luier. Ik pakte een slipje uit de lade, en een luier uit de verpakking. Ik wreef er even mee langs mijn schaamhaar, hetgeen een golf van opwinding in mijn lichaam te weeg bracht.
Ik ging op bed liggen, deed mijn luier om, en daarna mijn slipje er overheen. Automatisch keek ik even snel in de spiegel, en vond het toch wel een heet gezicht. Ik kleedde me aan, at wat en stapte in de auto naar mijn werk.
Onderweg dacht ik er over na, ik kon niet zomaar meer terug. Ik zou nu de hele dag tussen mijn collega's met een luier om moeten lopen. Zouden ze wat in de gaten hebben? Vroeg ik me af. Toen ik de afdeling op kwam maakte de onzekerheid zich toch van mij meester. Die spanning zorgde er voor dat ik ondanks alles erg nat werd. Gelukkig maakte dat niet uit, ik was goed beschermd. Beter dan vroeger met een inlegkruisje in mijn slipje.
Na mate de ochtend vorderde, voelde ik me meer op mijn gemak. Niemand had iets bijzonders gemerkt. Halverwege de middag dorst ik het zelfs aan, niet naar de toilet te gaan, maar gewoon voorzichtig in mijn luier te plassen. Ongelooflijk was dat. Met mijn collega's tegenover me aan het bureau, liet ik mijn plas in de luier lopen. Golf na golf voelde ik hoe mijn warme urine zich verspreidde in mijn luier. Ondertussen gewoon aan het werk. Ik kneep onder de tafel mijn benen samen van onwezenlijk genot. Het leek wel of ik voor de eerste keer zomaar spontaan klaar kwam. Ik kon ternauwernood een kreun onderdrukken. De zoveelste super ervaring had ik zo juist beleefd.
Onderweg naar huis overdacht ik mijn gevoelens nog eens rustig, en besloot dit vaker te doen.
Ongeveer een week later of zo besloot ik de stap te wagen. Ik zou ook gewoon naar mijn werk luiers gaan dragen. Zo gezegd zo gedaan. Ik had daarvoor inmiddels een wat grotere handtas aangeschaft, zodat ik ook een reserve luier op een discrete manier kon meenemen. Zo kon ik ook op een ongeziene manier op mijn werk van mijn voorkeur blijven genieten.
Het zal zo'n week of drie later zijn geweest. Ik had mijn handtas vaak op of naast mijn bureau staan. Tijdens de koffie pauze vroeg een collega aan me of ze me na de koffie even kon spreken. Dat gebeurde wel vaker, om even een probleempje op het werk door te spreken. We spraken af in een spreekkamer bij ons op de afdeling.
Na de koffie wenkte ze me mee. Ik ging tegenover haar zitten, en vroeg waar ik haar mee kon helpen. Ze begon te blozen. Ik vroeg haar of er soms een probleem was. Nee antwoordde ze, maar ik wil je alleen wat vragen. Okay antwoordde ik ga je gang. Sorry dat ik er zo maar over begin, en misschien moet ik me er niet mee bemoeien, maar ik zag vanmorgen bij het langs komen je handtas open staan. Onwillekeurig keek ik er naar, en zag een baby luier in je tas zitten.
Ik schrok en voelde hoe ik kleurde tot in mijn nek. Snel probeerde ik iets te bedenken, en zij dat die voor mijn kleindochter was. Mijn collega antwoordde: maar die heb je toch niet in je handtas als je naar je werk gaat?
Ik zweeg.
Ze ging verder: en als dat echt zo is, waarom bloos je dan zo? Ik liep in de val begreep ik. ze geloofde er helemaal niets van. Ze probeerde me over de streep te trekken, en zij: Je kunt het mij rustig vertellen hoor. Ik kan wel een geheim bewaren, en het lucht op als je er met iemand over kunt praten.
Toen vertelde ik haar over mijn erotische gevoelens bij het dragen van luiers. Dat er niets ergs met me aan de hand was, maar dat het me vreselijk op wond om luiers te dragen. Ze knikte begrijpend en vertelde me dat ze ook wel zo haar dingetjes had die haar op wonden. Ik vroeg haar er met niemand over te praten. Mijn collega wist niet wie het nog meer hadden gezien dat ik een schone luier in mijn tas had.
Maar goed er was nu in ieder geval 1 collega die het wist, en ik hoopte dat het daar bij zou blijven. Terug op de afdeling kon ik het maar moeilijk van me afzetten. Toch wond het me ook erg op, dat iemand die ik een paar meter verderop zag zitten het wist.
De volgende dag Kwam mijn collega naar met toe, el legde in het voorbijgaan een briefje op mijn bureau. Ik wachtte tot ze weg was, en vouwde het briefje open. Mijn hart klopte in mijn keel toen ik de inhoud las. Kom om 13.30 uur precies naar het toilet. Ik wil je luier om. Ik wist niet wat ik hier mee moest, Wat gebeurde hier toch allemaal? Ik had nog even de tijd om wat te verzinnen. Uiteindelijk besloot ik dat als ik haar een natte luier zou aanbieden, ze waarschijnlijk van haar idee af zou zien.
Toen het zover was, liep ik met knikkende knieën naar het toilet. Dit is niet wat ik wilde. Ik keek om me heen voor ik naar binnen ging. Ik was alleen. Toen ik de deur achter me dicht deed, zag ik mijn collega staan. Ze was zich aan het opmaken. Ze trok me mee naar de andere kant. Ze opende een toilet, en duwde me zachtjes naar binnen. Ze sloot de deur en draaide die op slot. Ik had geen idee wat er verder zou gaan gebeuren. We stonden tegenover elkaar.
Ze fluisterde tegen me: Thea Ik houdt me ook bezig met spannende dingen. Daarom wil ik graag je luier. Ik schrok. Wat wil je daar dan mee vroeg ik. Ik wil je luier om zij ze. Dat windt mij ook vreselijk op. Ja Draag je dan ook luiers fluisterde ik verbaast? Ze knikte alleen maar. Nog kon ik het niet begrijpen. Een collega met dezelfde gevoelens.
Ik stotterde Jah maar uh de uh enige luier die ik heb zit nog in mijn tas. De uh luier die ik om heb uh die uh is ja die is nat antwoorden ik onzeker. Misschien vind ik dat wel des te prettiger antwoorden mijn collega. Ik voelde ondertussen de spanning samen met de opwinding ondanks alles stijgen. Mijn collega tilde haar rok op. Tot mijn verbazing zag ik dat ze een heel andere luier aan had dan ik.
Wat is dat voor luier vroeg ik. Een Tena luier antwoordde ze. Daar had ik nog nooit aan gedacht. Ik gebruikte baby luiers als een soort inlegger in een broekje. Mijn collega deed haar luier met een paar snelle bewegingen af. Ik vroeg me af wat ik nu moest. Ze zag mijn onhandigheid en mijn twijfel.
Kom zij ze geef me je luier. De opwinding ging het langzaam winnen van mijn schaamte. Ze wilde mijn luier. Waarom niet dacht ik. Eigenlijk leek het me best spannend om te ruilen. Ik deed ook mijn rok omhoog. Mijn collega keek er na. Tja, zei ik, ik heb geen Tena luier.
Ze glimlachte. Nee zij ze jij moet alles nog ontdekken, maar dat geeft niet. Ik had het al gezien in je tas. Ik deed mijn broekje uit, en gaf haar mijn natte luier. Meteen gaf ze mij haar luier. Ze hield haar hand nog op. Ik heb ook je broekje nodig zij ze. Oh ja natuurlijk zij ik, en gaf haar ook mijn broekje. Snel verwisselden we van luier.
Toen ik haar luier om deed, voelde ik dat die ook een beetje nat was. Het voelde super opwindend aan. Mijn collega had inmiddels mijn luier om gedaan en mijn broekje er overheen. Kennelijk opgewonden streek ze met haar hand over haar schaamstreek. Ze kreunde zachtjes een paar maal. Oh zij ze wat is dit heerlijk. Een natte luier van een collega.
Ja zij ik jou luier is ook een beetje nat. Snel brachten we onze kleding weer in orde. We verlieten 1 voor 1 het toilet, en kwamen op de afdeling, net of er niets was gebeurd. Onder het lopen voelde ik de enigszins natte luier van mijn collega tussen mijn benen. Ik had ontdekt dat dit toch wel een extra dementie aan mijn opwinding gaf.
De hele middag was ik met mijn gedachten bij het voorval. Ik hoefde mijn benen maar tegen elkaar te knijpen, en ik voelde het resultaat. Hier zat ik dan bedacht ik met een luier van mijn collega om die een paar meter van me af zit. Dit gevoel zorgde er voor dat onze plas zich in mijn luier met elkaar vermengde.
Toen ik thuis kwam, kon ik er niet toe komen een schone luier aan te doen. Het gevoel was nog te opwindend. Na het avondeten besloot ik een droge luier aan te doen.
Zo ging de tijd verder. Mijn collega en ik ruilden met zeer grote regelmaat van luier. Inmiddels had ik ook de stoute schoenen weer aangetrokken. Ik wilde graag spannende dingen blijven doen. Op een vrijdagmiddag toen ik terug kwam uit de stad kwam ik langs de apotheek. Ik had er al langer over na gedacht om ook net als mijn collega andere luiers te gaan proberen.
Toen ik de apotheek zag, voelde ik het kriebelen in mijn buik. Ik besloot naar binnen te gaan. Gelukkig was ik niet direct aan de beurt, en had ik even wat tijd om rond te kijken. Ik besloot maar gewoon af te wachten. Toen ik aan de beurt was, vroeg ik de verkoopster om Tena luiers. De verkoopster vroeg welke soort ik wilde. Ik kreeg een kleur, maar hield me deze keer goed. Ik zij dat ik een dikke luier wilde. De vrouw pakte een pak uit het rek en vroeg me of deze goed waren. Het zijn dikke luiers verzekerde ze mij. Ik zij dat deze goed waren en rekende snel af.
Toen ik weer buiten stond, slaakte ik een zucht van verlichting. Het bleef allemaal spannend, maar dat had ik ook nodig. Thuis gekomen opende ik de verpakking, en haalde er een luier uit. Deze waren toch een stuk groter, en ik had er geen broekje meer bij nodig. Vol spanning probeerde ik mijn eerste Tena luier. Het zat niet slecht. Ik besloot dat ik hier wel wat mee kon. Toch bleef ik beide soorten dragen. De nieuwe Tena luiers, maar ook de Baby luiers als inlegger in een broekje.
Een nieuwe ontdekking
Nog steeds paste ik regelmatig op mijn kleindochter, zoals ik in het begin al aan gaf. Haar moeder (mijn dochter) gaf haar natuurlijk van alles mee. Op een morgen toen ik weer eens een paar uur op mijn kleindochter moest passen zocht ik tussen de spulletjes in de tas naar een schoon truitje. Daarbij viel mijn oog op een plastic broekje, dat mijn dochter ook in de tas had gedaan. Ik weet niet waarom, maar in plaats van het truitje pakte ik het plastic broekje uit de tas.
Ik keek er naar, terwijl ik het broekje door mijn handen liet gaan. Het plastic voelde prettig aan in mijn handen. Het begon te kriebelen in mijn buik. Waar was ik nu eigenlijk mee bezig vroeg ik me plotseling af. Ik had altijd gedacht, dat ik keurig netjes was, maar ik had kennelijk behoefte aan andere meer extremere dingen dan gewone seks.
Ik hield het plastic broekje voor me en keek er naar. Eigenlijk automatisch bukte ik me, en wilde het broekje aan trekken. Het kwam niet verder dan mijn dijbenen. Het was te klein. Even bleef ik zo staan. Teleurgesteld trok ik het broekje weer uit. Ik stopte het terug in de tas. Het idee van het plastic broekje bleef me bezig houden. De volgende dag toen ik achter de computer zat, typte ik als vanzelf als zoekwoord plastic broekjes in. Natuurlijk verschenen er tien tallen resultaten op mijn scherm, allemaal over plastic broekjes, maar dan voor baby's of kinderen. Ik veranderde de zoektermen in de zoekmachine. Tussen de vele resultaten viel mijn oog op iets bijzonders.
Een bedrijf dat kennelijk plastic broekjes leverde in grotere maten. Ik klikte de link aan, en las de advertentie. Ja men had hier plastic broekjes in alle soorten en maten. Met het zweet in mijn handen keek ik de advertenties door. Uiteindelijk had ik een tweetal broekjes uit gezocht die qua kleur en maat prima zou zijn. Ik maakte de bestelling aan, en met een bevende hand klikte ik op de verzend knop. De bestelling was verstuurd. Nu maar afwachten.
Enkele dagen later werd er aan het einde van de morgen aan de deur gebeld. Toen ik open deed, bleef ik even stok stijf staan. Daar stond de postbode met een pakje in de hand. Hij reikte het me aan. Met een bevende hand nam ik het pakketje aan en bedankte hem. In de huiskamer maakte ik vol spanning het pakje open. Daar lagen ze in de doos. Twee plastic broekjes. Een roze en een licht gele.
Ik legde de doos op de bank, en besloot er direct 1 te proberen. Ik tilde mijn jurk op, stapte in het roze plastic broekje, en trok het langzaam om hoog. Ik kreunde van opwinding toen ik het plastic langs mijn benen voelde glijden. Het paste perfect. Het plastic broekje zit nu over mijn luier. Het geheel is nu compleet.
Ik liep naar de slaapkamer, en bekeek me zelf in de spiegel. Het zag er zeer opwindend uit. Ik zag me zelf met een luier om, en daar overheen een roze plastic broekje. Nu was het dan echt af. Zo bleef ik de rest van de morgen en een deel van de middag lopen. Door de luier voelde ik natuurlijk niet veel van mijn nieuwe broekje. Ik besloot toen ik een droge luier nodig had, geen luier aan te doen, maar een gewoon slipje. Daar overheen mijn nieuwe plastic broekje.
Wat een super gevoel was dat. Nu voelde ik overal op mijn huid het plastic van mijn broekje. Ik keek er weer naar in de spiegel. Het broekje sloot goed aan, zowel om mijn benen als aan de bovenkant. Het was een hele nieuwe ervaring voor me, en minstens net zo opwindend als een luier.
Toen ik een uurtje of zo, zo had rond gelopen, voelde ik dat mijn broekje wat nat werd. Immers ik was al zo gewend mijn plas gewoon te laten lopen, dat ik er niet zo snel bij had stil gestaan dat ik nu geen luier om had. Ik voelde weer mijn plastic broekje, en bedacht me dat het eigenlijk niet zo heel veel kwaad kon. Mijn slipje werd dan wel klets nat, maar mijn plastic broekje sloot overal goed aan, dus was er geen kans op doorlekken.
Ik bedacht me dat ik op deze manier ook gewoon naar buiten kon met een natte broek, zonder dat ik bang hoefde te zijn op doorlekken. De ene na de andere sensatie onderging ik. Ik had nooit geweten, dat er zoveel spannende dingen mogelijk waren. Inmiddels draagt mijn collega ook of luiers of plastic broekjes. Ook zeer regelmatig ruilen we nog steeds onze natte luiers.
