Madeleine

DLPino

DLPino

Superlid
H6 – Een onverwachte vraag

De volgende ochtend had ik niks afgesproken, zodat ik even wat dingen voor mijzelf kon doen. Dat kon ik mooi combineren met het bij laten maken van de sleutels en het kopen van een nieuw boeket voor Madeleine, want ik moest toch naar het centrum. Ik sliep wat uit, had mijn gebruikelijke ochtendritueel en fietste om 0930u even naar de huisarts, om een spray op te halen voor mijn bijholtes die weer is dicht zaten. Daarna fietste ik naar het centrum en haalde wat toiletartikelen, kocht een tijdschrift over reizen en liep toen naar een schoenmaker die ook sleutels bijmaakte. Het duurde een kwartiertje voor alle sleutels gedaan waren en ik bedankte hem vriendelijk. Ik liep nu terug richting mijn fiets op de markt, waarbij ik langs een heel goed bloemenzaakje kwam en kocht daar een mooie bos bloemen voor Madeleine als vervanging voor de bos van de dealer.
Het was nu tegen 12 uur en ik had wel zin in een broodje. Ik streek neer op een terrasje net 2 straten verderop aan de gracht. Het was een beetje een alternatief zaakje, maar het beviel mij altijd wel. Ik nam een Koninck biertje en een ‘Cuban sandwich’. Het was beduidend minder warm vandaag, maar nog steeds een heerlijke 22 graden en zo in het zonnetje op een terras was het goed toeven. Ik nam na mijn broodje nog een kop koffie, waarna ik afrekende en naar huis fietste.
Het was nu 1300u en ik besloot Madeleine niet te contacten, maar gewoon naar haar toe te rijden en dan zou ik vanzelf zien of ze thuis was. Ik pakte nog even wat kleding en mijn zwembroek en stapte vervolgens in de auto.
Nadat ik gestopt was bij de Hubo voor de rubberen ring voor Mathilda’s toilet, kon ik het niet laten om de langere weg te nemen, waarbij ik nog een stukje snelweg om de stad heen pakte, zodat ik nog even van de auto kon genieten. Ik keek goed rond, wist dat er op dat stuk geen flitspalen stonden en gooide hem even goed open. Wat een gevoel en wat een fantastische auto!

Na 20 Minuten stond ik voor de poort en belde aan. Een opgewekte stem melde zich en opende de poort toen ik zei wie ik was. Het was Mathilda geweest en ze klonk behoorlijk goed, die zou waarschijnlijk een stukje opgeknapt zijn.
Het werd een gewoonte om via de zijdeur de garage in te lopen en zo naar de keuken door te lopen. In de keuken stond Mathilda aan het aanrecht wat dingen op te ruimen en begroette mij hartelijk. Madeleine zat aan de tafel en had net haar lunch op en las een tijdschrift. Ik overhandigde haar de bloemen, met de hartelijke groeten van meneer DeBruyne, en legde ook de sleutelbos terug op tafel die ik eerder mee had gekregen. Mathilda vroeg of ik iets te drinken wilde en ik zei dat ik wel zin had in een glas spa rood. Madeleine vroeg hoe het was geweest in Antwerpen en ik vertelde het hele verhaal.
Ze moest lachen, waarbij het mij wel duidelijk werd dat ze vooraf al contact had gehad met de garage en eea had geregeld. Ze zei ‘hou de auto maar bij je totdat je de DB5 weer op kan halen’. ‘Veel plezier ermee zolang, hier staat hij toch maar stil’. Ik bedankte en vertelde toen nog van de file en dat ik maar was gaan eten en naar de film was gegaan.
Hierop reageerde Mathilda heel enthousiast, dat het al zo lang geleden was dat ze is naar de bioscoop was geweest door de corona. Zoveel vrienden had ze ook niet en het leek haar ook wel leuk om daar weer is naartoe te gaan. Hierop reageerde Madeleine met een lachje, dat Mathilda mij dan maar is goed moest verzorgen, want dan zou ik haar misschien wel is meevragen. Mathilda werd gelijk weer wat stiller en ik liet het maar even gaan. Ik vond het helemaal niet zo’n onaantrekkelijk idee om is samen met Mathilda op stap te gaan, maar om daar nu heel gretig op in te gaan vond ik ook nogal wat. Ik vroeg aan Mathilda of ze zich weer helemaal fit voelde en dat het dan wel weer snel was gegaan. Ze zuchtte en zei dat ze heel blij was, want ze had zich verschrikkelijk beroerd gevoeld. Gistermiddag ging het langzaam al beter, ’s avonds had ze best wat gegeten en vanmorgen voelde ze zich nagenoeg de oude zei ze. Het was mij wel opgevallen dat haar rokje redelijk opbolde, dus volgens mij had ze nog wel een luier aan, maar dat was misschien voor de zekerheid.

Madeleine vroeg wat mijn plan was voor de rest van de middag en gaf nog is aan, dat ik mij thuis mocht voelen en van alles gebruik kon maken. Ik vroeg of ze nog dingen had waar hulp bij nodig was naast het toilet van Mathilda wat ik nog even ging doen straks. Ze had nu even geen idee, dus zei ze dat ze er nog even over ging denken en dan weer een nieuw lijstje voor mij zou maken. Ik gaf aan dat ik dan het toilet van Mathilda zou doen en dan nog even lekker een duik zou nemen. Madeleine ging nog wat werken in haar studeerkamer en ik liep naar de garage voor wat gereedschap en vervolgens liep ik naar beneden.
Eerst liep ik nog even naar het kantoortje, opende de computer en bekeek de mailbox even. De hovenier wilde volgende week met het hek aan de gang en er was ook een email van Eric DeBruyne. Hij schreef kort dat hij het een aangenaam kennismaken vond en het vond klikken wat hem betreft. Hij besefte dat ze elkaar nog maar 1 keer ontmoet hadden, maar wilde mij toch uitnodigen via de bijlage. Het betrof een 5daagse rally in September, waarbij we de Aston Martin fabriek zouden bezoeken en dan langs het Lake district naar Schotland zouden rijden. De start was in Londen en we eindigden in Edinburgh.
Ik vond het wel ontzettend gaaf, maar wilde dit toch even met Madeleine overleggen.

Ik pakte mijn spullen en liep naar de badkamer van Mathilda. Ik begon met de spoelbak open te maken en had het eigenlijk met een kwartiertje gemaakt, dus kon het systeem weer snel terug in elkaar zetten. Op het moment dat ik mijn gereedschap neerlegde, kwam Mathilda de badkamer binnenlopen en zei vrolijk ‘hoi’. Alle schaamte en introversie leek verdwenen en zelfs de setting van de badkamer met de grote commode, leek haar niets te doen.
Toch leek het een masker toen ze even stilviel en naar woorden zocht. ‘Ik was benieuwd of je misschien echt een keer met mij naar de film zou willen’. ‘Heel eerlijk heb ik helemaal geen vrienden of vriendinnen en is mijn wereldje vrij klein’. ‘Madeleine zei dat ik het gewoon moest vragen aan je, dus dat doe ik dan nu maar’.
Ik was even van mijn stuk gebracht door de directheid, maar vond het ook wel weer leuk.
Mathilda was nu op de commode gaan zitten en waarschijnlijk stond ze er niet bij stil, maar omdat ik nog op de grond zat om mijn gereedschap bij elkaar te pakken, keek ik vol tegen haar luier aan onder haar rokje. Deze was dringend toe aan vervanging, maar het zat haar niet dwars geloof ik. Ik zei dat ik dat best leuk vond en dat morgenavond voor mij wel kon’.
Ik was ondertussen gaan staan en ze reikte naar mij toe en vroeg of ze mij mocht bedanken. Ik voelde mij wat ongemakkelijk, maar deed een stap haar kant op waar ze mij omhelsde. Het leek of ze mij niet meer los wilde laten en dus legde ik mijn armen ook maar even om haar heen, ‘Je bent lief’ was het enige wat ze zei. Op dat moment kwam Madeleine binnen en zei ‘zo zo dat gaat snel met jullie’. Ik liep rood aan en vond dit helemaal niet prettig dat ze ons zo zag, maar kon er nu ook niks meer aan veranderen. ‘Ik kwam jou even helpen met een verschoning jongedame’ zei Madeleine tegen Mathilda. ‘Christiaan wil met mij mee naar de film morgenavond, mag dat’ vroeg ze aan Madeleine. ‘Uhm daar zal ik nog is even over nadenken of ik jullie wel samen durf weg te laten gaan’ grapte ze en duwde Mathilda achterover op het verschoonkussen. Ik was weg gestapt en zei voor de grap ‘misschien moet je morgen ook maar je luier aan naar de film, dan hoef je niet tussendoor naar het toilet’. De beide dames keken mij quasi streng aan en ik verliet snel de badkamer.

Ik had de kamer naast die van Mathilda gepakt om mijn spullen neer te zetten. Ik pakte mijn zwembroek en een badhanddoek en liep naar het zwembad. Ik zwom lekker een poosje, nam een drankje en ging nog even in de zon zitten.
Madeleine kwam er ook nog even bij zitten en bedankte mij dat ik Mathilda mee wilde nemen naar de bioscoop en zei dat dat veel betekende voor haar.
Die avond had ik met een vriend afgesproken, dus ik reed op tijd naar huis en douchte daar snel voor ik naar het centrum fietste, waar we in een eettentje af hadden gesproken. Het werd een gezellige avond en het werd ook best laat. Gelukkig had ik morgen ook niet echt plannen dus kon ik echt een keer uitslapen.
 
DLPino

DLPino

Superlid
H7 – Een avondje bioscoop met grote gevolgen

Na een slow start en wat gerommel thuis, appte ik in de loop van de volgende dag Madeleine, of ze het goed vond dat ik Mathilda ook mee uit eten nam. Zo ja, of ze dan wilde zorgen dat Mathilda om 1730u klaar zou staan. Madeleine appte dat het goed was en vroeg of ik nadien nog een borrel kwam doen, dan zou ze op ons wachten. Ik liet weten dat ik dat leuk vond. Ik deed nog een klusje thuis, haalde wat boodschappen en sprong om 1630u onder de douche en kleedde mij aan. Ik schoor mijzelf, deed een lekker luchtje op en zorgde dat ik er goed uitzag.

Ik reed naar Madeleine en om stipt 1730u reed ik de Aston voor de voordeur en zag Mathilda de trap af komen. Ik stapte uit om de deur voor haar open te doen en gaf een knipoog aan Madeleine. Mathilda zag er goed uit en ze trok zeker wel mijn aandacht, maar om eerlijk te zijn was de volwassenheid en natuurlijke schoonheid van Madeleine meer mijn ding. Mathilda droeg een leuk jurkje in de 50’s stijl. Van boven wat strakker en een wijdere rok. Haar pumps stonden wel echt goed en ze werd hierdoor gelijk een stukje langer.
We reden weg en Mathilda zwaaide enthousiast naar Madeleine. In onze gesprekken viel het mij op, dat de volwassenheid werd afgewisseld door soms bijna kinderlijk gedrag. Ik had nog steeds niet het hele verhaal gehoord van Madeleine, maar het was mij wel duidelijk dat Mathilda een vrouw met een verhaal was.
We hadden een leuke avond. We aten bij een Argentijns restaurant en gingen naar Soof 3. Ik had er eerlijk gezegd wel van gehoord, maar deel 1 en 2 niet gezien. Maar, zoals een gentleman betaamd liet ik Mathilda kiezen en was het haar feestje. Ik vond het wel een ding om haar een leuke avond te geven, maar niet haar hoofd op hol te brengen. Dit zou best moeilijk worden bleek later. Tijdens de film kroop ze steeds dichter tegen mij aan, in de loveseat die ze uit had gekozen om te gaan zitten. Het was een kleine bioscoop in een oud theater, dus andere mensen konden je hier op de ring niet echt zien zitten. Het waren meer een soort loges. Op den duur legde ze haar hoofd ook tegen mijn schouder en vroeg heel zacht of ik mijn hand om haar heen wilde leggen. Ik kon moeilijk ‘nee’ zeggen en zag hier ook niet echt kwaad in. Ik legde mijn arm om haar heen en eigenlijk door haar zithouding, kwam mijn hand op haar heup te liggen. Ze keek even verschrikt naar mij en zei toen ‘sorry, ik moest van Madeleine een luier aan om ongelukjes te voorkomen’. ‘Geen probleem hoor, beter het zekere voor het onzekere, voor mij hoef je je niet te schamen’ zei ik terwijl ik mijn hand nog iets liet zakken en haar zacht een klopje op haar geluierde billen gaf. Ze had hier geen probleem mee want leek nog dieper in mij te kruipen, dus liet ik mijn hand op haar billen liggen en zo zaten we tot de film klaar was en het licht in de zaal aanging.
Ik vroeg Mathilda of ze nog een drankje wilde doen, maar ze merkte nu toch wel dat ze nog herstellend was van haar ziek zijn en was erg moe. Ze gaf aan dat ze wel naar huis wilde en dat vond ik ook goed natuurlijk.
We reden naar huis toe en Mathilda appte Madeleine dat ze rond 2230u thuis zou zijn.

Nadat ik de auto stil had gezet voor de deur, hielp ik Mathilda met uitstappen en gaf ze mij een snelle kus op mijn wang en bedankte mij voor de avond. Binnen gekomen gaf ze aan Madeleine aan erg moe te zijn en dus maar gelijk naar bed te gaan. Madeleine liep met haar mee en ik nam plaats op het terras waar Madeleine al een fles wijn klaar had staan en 2 glazen. Toen Madeleine terugkwam en het terras opliep, viel ik even stil. Ze excuseerde zichzelf en zei dat ze dacht dat ik het geen probleem zou vinden als ze iets makkelijk aandeed. Ik moest mijn best doen om gewoon te reageren en niet te gaan staren, maar ze zag er geweldig mooi uit. Ze droeg een heel elegant lang satijnen peignoir in een donkerblauwe kleur met bloemen erop. Wat ze precies daaronder droeg kon ik nu niet zien, maar het peignoir viel net zover open dat eronder een kanten afwerking van iets te zien was. Haar decolleté kwam mooi uit en waarschijnlijk zag ze mijn aarzeling wel, want ze lachte even en ging toen zitten zonder er verder aandacht aan te geven.
De wijntjes gingen lekker naar binnen en na de eerste fles, stond ze op om een tweede fles te halen. Ze vroeg niks en bleef maar inschenken. Mijn glazen waren wel wat voller elke keer dan de hare, maar daar zocht ik niet echt iets achter. We spraken over van alles en het was gewoon een supergezellige avond. Om half een wilde ik opstaan om naar huis te gaan, toen Madeleine mij vroeg wat mijn plan was. Ik merkte nu dat de alcohol behoorlijk in was geslagen en eigenlijk weet ik niet meer goed wat er toen precies gebeurde.

Langzaam kwam ik tot leven, maar dat ging niet van harte. Mijn hoofd bonsde zoals het nog niet vaak had gedaan en het koste moeite op überhaupt mijn ogen een beetje open te doen. Na een minuut of vijf van bijkomen en weer wegzakken, kreeg ik mijn ogen een beetje open en drong het tot mij door, dat er iets niet klopte. Ik weet niet hoe ik in deze situatie terechtkwam, maar ik lag in een groot hemelbed in een hele grote kamer die ik niet kende. Ik lag lepeltje lepeltje achter een vrouw, met mijn arm over haar zij gedrapeerd en mijn hand lag op haar borst. Het lukte gewoonweg niet om het te plaatsen, totdat ik besefte dat het Madeleine was die nog diep in slaap was.
Ik probeerde iets overeind te komen, maar liet mijn hoofd terug in mijn kussen zakken, om te proberen na te gaan hoe ik hier terecht was gekomen. Nog iets later drong tot mij door dat er meer niet klopte, er voelde iets raar aan. Ik haalde mijn arm van haar zij en stak deze onder het dekbed, maar ik aan mijn eigen kruis voelde en daarna mijn heup en daarna mijn hand liet rusten op mijn eigen billen. Ik had een luier aan. Een super dikke luier en het zachte plastic ritselde zacht onder mijn voelende hand. De luier was van zichzelf dik, maar volgens mij had ik hem tot mijn grote verbazing nog gebruikt ook. Langzaam kwamen flarden van gisteravond terug, maar die stopten echt bij het moment dat ik naar huis wilde gaan.
Ik keek naast mij en zag de mooie rug van Madeleine boven de dekens uitkomen. De spaghettibandjes van haar nachthemdje rusten zacht op haar brede schouders. Haar hemdje had aan de bovenkant een wit kanten rand en was zelf van donkerblauw satijn met bloemen. Ontzettend elegant en het hielp mij om weer een stuk herinnering van gisteravond terug te halen. Ik zag haar weer voor mij, wat een mooie vrouw.
Terwijl ik naar haar lag te kijken, werd ze wakker en draaide zich naar mij toe. Ze lachte en vroeg hoe ik mij voelde. ‘Je bent mij er eentje jongeman’, zei ze met een twinkeling in haar ogen. Ik had duizend vragen, maar het lukte mij niet om ze te stellen. Madeleine ging op de rand van haar bed zitten en zei resoluut dat we naar beneden gingen om te ontbijten. ‘Je kleding zit nog in de was, dus ik zal even een badjas voor je pakken’. Ze liep haar inloopkast in en kwam terug met een goud/bruine zijden heren kimono. ‘Kom, ik heb trek in een broodje en een kop thee’. Ik wist mij totaal geen raad en durfde niks te zeggen. Ik stapte uit bed en trok de badjas aan. Het ging allemaal niet zo snel en Madeleine nam mij uitgebreid in zich op en merkte ook nog even tussen neus en lippen door op, dat de luier geen overbodige luxe was geweest. Ik volgde haar naar beneden en toen we de keuken binnenliepen, stond daar een montere Mathilda.

Ze was al aangekleed in een leuk rokje en een blouse en ik twijfelde of ze nu nog een luier aanhad. Ze keek eerst verbaasd en lachte daarna. ‘Ben jij vannacht blijven slapen’? ‘Ik had je in een iets andere staat verwacht terug te zien’. Madeleine onderbrak haar en gaf aan zin in ontbijt te hebben. Mathilda had al het een en ander klaargemaakt, dus zette de laatste dingen op tafel en zei dat ze de was beneden ging doen en als er nog iets nodig was Madeleine kon bellen. Toen ze weg was, had ik eindelijk de moed om Madeleine te vragen wat er was gebeurd.
Madeleine vertelde dat ik bijna niet meer op mijn benen kon staan en zei dus had gezegd dat ik zo niet naar huis kon en maar hier moest blijven slapen. Vervolgens dacht ik nog even grappig te zijn en had ik gezegd dat ik alleen bleef slapen als ik bij haar in bed mocht. Ik werd rood van schaamte toen Madeleine dit vertelde en bood direct mijn excuses aan voor mijn brutaliteit en ongepaste gedrag. ‘Dat zit wel goed, maak je niet druk’. Toen ik dat had gezegd had Madeleine op haar beurt gezegd dat ik alleen in haar bed mocht als ik een luier aandeed, want ze had geen zin in dronken jongetjes die haar bed onder plasten. In mijn bravoure had ik toen gezegd dat mij dat allemaal niet uitmaakte. Madeleine had mij toen meegenomen naar haar kamer en had mij op bed gelegd. Zelf was ze naar beneden gelopen om een luier te halen in de badkamer van Mathilda en toen ze terugkwam, lag ik voor de wc op de grond in haar badkamer en had in mijn broek geplast.
Ze had mij overeind geholpen, uitgekleed en zo goed als het kon gewassen met een washandje. Daarna op bed een luier aangedaan en dat alles zonder dat ik enige medewerking verleend had. Ik sliep blijkbaar al toen ze de 4 plakker van de luier nog dichtplakte. Ik hoefde niet te vragen wat ze gezien had, want ze had dus alles gezien en mij als een klein kind moeten helpen. Het leek erop dat Madeleine niet echt de behoefte had om er verder veel over te zeggen, dus ik at stil mijn broodje op en dronk de mok koffie leeg.
Na het eten zei Madeleine dat ze zich ging wassen en aankleden en dat ik hetzelfde kon doen beneden. Mathilda had mijn kleren nu wel klaar als het goed was.

De fijne stof van de badjas voelde heerlijk aan en ik kon het niet laten om, terwijl ik de trap afliep, even met mijn handen over mijn geluierde billen te gaan. Ik vond het zo’n gênant iets, maar tegelijkertijd kon ik niet zeggen dat het heel erg rottig zat. Waarschijnlijk was de maat luier precies goed en was hij heel goed aangedaan.
Ik dacht Mathilda misschien te vinden in het washok, maar dat was niet zo. Ik liep vervolgens naar haar kamer maar zag haar daar ook niet. Wel hoorde ik geluid uit de badkamer komen en dus liep ik door. Mathilda stond neuriënd de was op te vouwen op de commode. Waarschijnlijk had ze de wasmand zo omgekeerd, om daarna alles te sorteren en op te vouwen. Ze keek mij aan met een gemeen lachje en zei ‘zo meneertje kom jij je kleren ophalen, kom dan maar eerst is even hierzo’.
Ik wilde eigenlijk gewoon dat ze wegging zodat ik mijzelf kon omkleden, maar Mathilda was niet zomaar van plan om uit de badkamer te vertrekken. Ik liep naar haar toe en toen ik voor haar stond zei ze niets, pakte mij met haar beide handen in mijn nek, trok mij verder naar haar toe en zoende mij op mijn mond. Ik was perplex en reageerde niet echt. Totdat ze haar tong zijn werk liet doen en ik min of meer automatisch mijn mond open deed en haar terug zoende. In de intensheid van het moment en doordat ik toch wel een beetje in de war was, had ik niet door dat ze mijn nek met 1 hand losliet en hiermee de ceintuur van mijn badjas lostrok. De badjas viel nu open en voor ik tegen kon stribbelen, legde ze haar hand om mijn onderrug en trok mij nog wat steviger tegen zich aan. Ze probeerde mijn aandacht te verleggen door de kus nog wat te intensiveren en zakte toen met haar hand naar beneden om mijn geluierde billen te strelen. Ik vond de zoen erg prettig, maar om zo kwetsbaar in haar greep te staan beviel mij absoluut niet. Haar hand verplaatste ze naar voren en op dat moment leegde ik, totaal onbewust door de zenuwen, mijn volledige blaas. Ze stopte met zoenen en keek mij aan. Haar hand bleef op mijn kruis liggen en ze lachte vertederd naar mij.
‘Zo meneertje, hoe snel kunnen de rollen omgedraaid zijn he’! Ik zocht naar een manier om de ‘controle’ weer in eigen hand te krijgen, maar het lukte mij gewoon niet. Ik was te overrompeld. ‘Zal ik je eerst even schoonmaken op de commode zodat je daarna kan douchen of denk je dat het je zelf gaat lukken?’ Terwijl ze het vroeg trok ze de badjas al naar achter over mijn schouders en liet hem achter mij op de grond vallen. Daar stond ik, brak als ik weet niet wat, totaal geen weerstand en een enorme dikke natte luier om mijn billen. Ik kwam zover dat ik zei dat het mijzelf wel ging lukken. Aanstalten om weg te gaan nam ze niet en dat durfde ik ook niet te vragen. Ik trok de plakkers los en deed de luier uit. Nu stond ik daar met de luier in mijn hand en wist niet wat ik er mee moest. Mathilda pakte hem van mij over en vouwde hem dicht als een volleerd moeder waarna ze hem in de daarvoor bestemde emmer deponeerde. Ik stapte onder de douche wat heerlijk aanvoelde en zag dat ze mij continue in de gaten hield. Toen ik klaar was en mij af stond te drogen, zei Mathilda dat wat er nu gebeurd was ook volledig veilig was bij haar, net als wat ik van haar wist.
Ze stond ondertussen klaar met mijn boxershort en toen ik hem aan wilde pakken zei ze dat ze mij even ging helpen. Ze knielde waarbij ik haar schouder vastpakte en in de boxershort stapte. Terwijl ze hem omhoog optrok keek ze mij recht in mijn ogen. De rest van mijn kleren mocht ik zelf aandoen en toen ik klaar was en naar boven wilde lopen, fluisterde ze in mijn oor dat ze hoopte op meer filmavondjes. Ik liep door en probeerde te verwerken, wat er nu allemaal was gebeurd en in wat voor positie dit mij bracht.
Bovengekomen zei ik tegen Madeleine dat ik naar huis ging, om daar even wat dingen voor mijzelf te doen.
 
DLPino

DLPino

Superlid
H8 – Onverwacht aanbod

Ik wist mij totaal geen raad met de situatie en schaamde mij helemaal kapot. Het bleef de hele dag in mijn hoofd zitten natuurlijk en de volgende dag stond ik er ook weer mee op.
Misschien was het wat raar, maar ik wist niet wat ik moest zeggen of hoe ik mij moest gedragen, dus liet niks van mij horen aan Madeleine.
Mijn vakantie was klaar en ik wist dat ik gelijk een drukke tijd inging. De maandag zou ik een kantoor dag hebben en dan zou ik voor 1,5 week naar Amerika gaan. Daarna was ik een dag op kantoor en het weekend thuis en zou ik weer voor een week naar Singapore vliegen.
Ik gaf leiding over een deel van ons bedrijf wereldwijd en zou wat zaken gaan controleren op verschillende kantoren de komende 2 maanden. Berlijn stond ook nog op de planning en misschien moest ik ook nog naar Melbourne.
Ik appte Madeleine vrij kort dat ik wegging voor mijn werk en dus even niet zou komen. Haar reactie was niet echt uitgebreid, maar wel gewoon vriendelijk.
Dat was zondagmiddag en op zondagavond om 2100uur, kreeg ik een berichtje van Mathilda dat ze mij miste en hoopte elkaar snel weer te zien. Ik reageerde dat dat wel goed kwam en hield het berichtje maar aan de oppervlakte.
Ik had snel geregeld met het meisje van de Aston Martin dealer, dat ze op maandag de DB5 af zouden leveren bij Madeleine en bij mij op kantoor de Vantage op zouden halen. Ik appte dit naar Madeleine en ze bedankte mij voor het keurige regelen van alles.

Alles verliep vlekkeloos op maandag en ik had een drukke dag. Ik was natuurlijk net met vakantie geweest en vertrok nu morgen weer voor 1,5 week, maar mijn afdeling was gelukkig zo op orde dat het wel door bleef lopen. Het was een lange dag en om 22.00 uur ’s avonds kwam ik thuis. Ik had al gegeten, douchte snel en kroop mijn bed in.
De volgende morgen kon ik rustig opstaan en mijn spullen inpakken, om rond 10.30u in mijn auto te stappen en naar Schiphol te rijden.
De anderhalve week op ons kantoor in New York verliepen goed en gingen razendsnel voorbij. Ik nam niet veel vrije tijd en werkte lange dagen. Ik was er al een paar keer geweest dus kende de stad behoorlijk goed.
De donderdag dat ik terugvloog, kwam ik met de taxi aan op het vliegveld, toen ik een appje van Madeleine ontving. Er was al die tijd geen contact geweest en natuurlijk was ik niet vergeten wat er gebeurd was, maar ik had het wel een beetje een plaatsje kunnen geven en wat los kunnen laten. Nu schrok ik wel, maar opende het berichtje en las het door.

Hoi Christiaan, Ik kan begrijpen dat je de gebeurtenis van 2 weken terug even moest verwerken en daarom heb ik je ook niet lastiggevallen. Als ik het goed heb kom je morgen terug uit Amerika en ik heb een vriendelijk verzoek om hulp. Kort gezegd heb ik mijn vraagtekens bij wat werk van mijn accountants en zou ik willen vragen of jij dit weekend misschien tijd hebt om eea door te nemen en te controleren met jou expertise. Ik hoop dat je daartoe bereid bent. Je mag hier het hele weekend verblijven als je wilt, dat is lekker makkelijk voor je misschien, maar voel je niet verplicht. Ik hoop dat je mij wilt helpen. Gr Madeleine Ps: Mathilda mist je wel, ze heeft het dagelijks over je.

Ik las het bericht 2 x en besloot om eerst in te gaan checken. Toen ik uiteindelijk zat te wachten om te gaan boarden een half uurtje later, bedacht ik mij wat ik moest doen.
Eerlijk gezegd trok het mij best aan om hen weer te zien en weer op het landgoed te zijn. Ik bedacht mijzelf dat het niet zo ingewikkeld was. Of ik moest het gewoon doen, of ik moest een streep onder het contact zetten en het dan ook verder afkappen. Dat laatste was mij te gortig en wilde ik niet, dus appte ik Madeleine terug. Het viel mij wel op dat ze relatief nog kort van stof was en in geen enkele vorm excuses maakte voor wat er gebeurd was.

Hoi Madeleine, het was idd nogal wat 2 weken terug. Sorry dat ik even niets liet horen. Ik moest het even een plaatsje geven en was ook erg druk met werk. Ik wil je met alle liefde helpen met de stukken te controleren, maar ik ben vrijdag pas laat klaar op kantoor verwacht ik en heb ook nog wat eigen werk om voor te bereiden, omdat ik maandag naar Singapore vlieg. Het lijkt mij dus het beste om dan vrijdagavond naar jou toe te komen en dan ga ik zondag eind van de middag nog even naar huis. Gr Christiaan

Het antwoord verscheen snel in mijn scherm:

Hoi Christiaan, helemaal goed, ik verwacht je. Mathilda kan je kleding wassen en ik zal zorgen dat alles wat je nodig hebt geregeld wordt. Ik weet niet of je tickets voor Singapore al geregeld zijn en of je ze evt. nog kan cancelen? Er is een grote kunstbeurs in Kuala Lumpur en ik twijfelde al of ik daar heen wilde gaan. Je kan meevliegen met mij als je dat wilt, dat is een stuk comfortabeler dan een lijnvlucht voor je en dan kunnen we misschien nog wat aan de stukken doen als het niet klaar is dit weekend. Laat maar weten. Groet

Ik reageerde terug:

Hoi Madeleine, dat is een genereus aanbod, dankjewel. Ik zal het even checken met mijn secretaresse en dan laat ik het morgen weten. Ik ga nu boarden.

Wow nu bood ze mij aan om mee te vliegen met haar privéjet, het moest echt niet gekker worden. Ik berichte mijn secretaresse snel nog en liep toen het vliegtuig in. Ik vloog Businessclass maar vloog altijd liever naar het oosten. Aziatische en oosterse maatschappijen waren wat mij betreft veel beter dan de maatschappijen tussen Amerika en Europa.

Ik lande om 0700u op Schiphol en haalde mijn koffer op, om daarna gelijk richting kantoor te gaan. Ik had een ruim kantoor met een kleine badkamer als je het zo kon noemen. Ik friste mij op, kleedde mij om en toen ik achter mijn bureau plaatsnam kwam mijn secretaresse Jolien binnen. Ze zei dat het cancelen van mijn vluchten gewoon nog kon en vroeg of ze iets gemist had dat ik niet meer naar Singapore ging. Ik zei haar dat ze zich geen zorgen hoefde te maken, maar dat ik met een kennis mee kon vliegen op een privé vlucht. ‘Zo zo, dat zijn de betere contacten Chris’ ze noemde mij altijd zo omdat we gewoon een relaxte bedrijfscultuur hadden en we al heel veel jaar samenwerkten. Waar anderen bij waren deed ze het niet, maar onder ons vond ik het geen probleem. Ze zou het regelen en ik appte Madeleine.
Ik werkte de hele dag hard door en ondanks dat ik goed had kunnen slapen tijdens de vlucht, was ik om een uur of 1700 toch wel erg moe. Ik had nog een paar dringende zaken en zou de rest bewaren voor een later moment. Ik stuurde Madeleine een berichtje dat ik er om 20.00uur kon zijn, maar dan had ik nog niet gegeten of ik at nog even snel wat tussendoor en dan zou het een uurtje later zijn. Ik kreeg gelijk reactie, dat ze het gezellig vond om samen te eten en dat ze dus zou wachten. Ze vroeg waar ik zin in had, dan kon ze Mathilda dat laten maken. Ik gaaf aan dat een lichte maaltijd met groenten en misschien wat vis lekker was, maar dat ik eigenlijk alles wel lustte.
Jolien kwam gedag zeggen tegen half zeven, nadat ze mij nog had geholpen wat stukken klaar te maken die ik mee wilde nemen. Ik bedankte haar dat ze was gebleven en zei dat ze op de zaak wel wat eten mocht halen voor haar en haar vriend, dan hoefde ze niet meer te koken. Ze maakte een grapje over mijn gulheid en wenste mij succes in Singapore. Ik moest beloven dat ze binnenkort nog is met mij mee mocht op reis.
Ik werkte nog wat zaken weg, pakte mijn aktentas in met alles wat ik bij mij wilde hebben en sloot om 1915 mijn kantoor af om richting Madeleine te gaan.
Uiteindelijk viel het allemaal in het verkeer ook nog mee omdat het natuurlijk al wat later was en belde ik om 1945u aan bij de poort. Een opgewonden klinkende Mathilda riep ‘hoi’ en opende de poort. Toen ik mijn auto naast de garage parkeerde en uitstapte, stond Mathilda op het bordes al zwaaiend op mij te wachten. Ze kust mij op m’n wang en nam mijn tas over. Ze gaf aan dat Madeleine op mij wachtte in de salon en dat zij m’n tas beneden zou zetten en gelijk het wasgoed in de wasmachine zou doen.

Ik begroete Madeleine en alles was eigenlijk direct weer als vanouds. Ze zei dat ze Mathilda ook had gevraagd om met ons te eten en schonk mij een glas witte wijn in. Toen Mathilda binnenkwam had ze het voorgerecht bij zich, wat bestond uit een mousse van forel met wat groen en een geroosterd broodje met een overheerlijke zachte peterselieboter.
We kletsten over van alles en Mathilda wilde van alles weten over New York. Madeleine liet Mathilda maar gaan en stuurde haar op den duur om het hoofdgerecht.
Een geweldige zeebaars met gestoomde groenten en nieuwe aardappeltjes in de schil kwamen op tafel. Ik at en was even geen goede gesprekspartner. Madeleine en Mathilda lachten naar elkaar en lieten mij genieten van de heerlijke maaltijd.
We hadden nog een klein dessert met koffie en toen vroeg Madeleine aan Mathilda om de tafel af te ruimen en dan een seintje te geven als ze klaar was om naar beneden te gaan. Ze keek een beetje beteuterd maar gehoorzaamde wel.
Nadat ze de tafel af had geruimd en welterusten had gezegd, liep ze samen met Madeleine naar beneden. Ik hoefde niet te raden wat daar gebeurde, maar was daar nu wel aan gewend voor zover je daar gewend aan kon raken.
Toen Madeleine terugkwam schonk ik onze glazen nog eens vol en maakte zij de grap dat ik zelf moest opletten hoeveel ik dronk. Ik lachte wat zuur, maar direct begon ze over iets anders en dus was het ook weer uit de lucht.
Ze vertelde het verhaal waarom ze met de vraag bij mij was gekomen en de redenen waarom ze een vaag vermoeden had dat er iets niet klopte in wat financiële stukken. Er zat verder niets achter, maar ze wilde weten of het vele geld wat ze betaalde aan het bureau wel de moeite waard was. Ze wilde vooraf 2 zaken bespreken met mij.
Als eerste begon ze over een vergoeding voor mijn werk, wat ik weer resoluut van tafel veegde. Ik zag dat ze dit niet wilde, maar even niet wist wat te zeggen dus liet ze het rusten. Daarnaast vond ze het ongemakkelijk om te zeggen, maar ondanks de vriendschappelijke band, wilde ze graag dat ik een geheimhoudingsverklaring tekende. Ik antwoorde, dat ik dat heel normaal vond en daar totaal geen probleem mee had. Ze had hem al naast zich liggen en ik tekende hem gelijk nadat ik hem door had gelezen. ‘Zo dat is besproken, morgen aan het werk’. ‘Nu eerst nog een lekker glas wijn’.
Omdat ik enorm moe was na de reis natuurlijk, gaf ik 2 glazen wijn later, aan te willen gaan slapen. Madeleine zei dat Mathilda alles gereed had gemaakt in mijn kamer en wenste mij welterusten.

Ik sliep die nacht als een os en werd de volgende morgen rond 0900uur wakker. Ik kleedde mijzelf aan en liep naar boven, waar ik Mathilda in de keuken aantrof, die het ontbijt al stond voor te bereiden. Madeleine was schijnbaar nog niet uit bed, dus at ik samen met Mathilda. Het was weer een warme dag dus na het ontbijt nam ik een duik in het zwembad en trok een half uurtje baantjes. Toen ik terugkwam was Madeleine ook al beneden en zat te ontbijten. Ik groette haar en zei dat ik even een douche nam, om daarna aan de stukken te gaan beginnen.
Toen ik terug boven kwam met mijn laptop, vroeg ik Madeleine wat een goede plek was waar ik rustig kon werken. Ze gaf aan dat de bibliotheek voor mij het prettigst was. Ik kreeg een harddisk van haar waar alles op stond, zetelde mijzelf achter het bureau in de bibliotheek en ging aan de slag. Het was een prettige plek en ik keek uit over de voorzijde van het landgoed. Na een uurtje kwam Mathilda koffie brengen en om half één kwam ze vragen of ik in de bibliotheek wilde lunchen of dat ik even naar de keuken kwam.
Het was wel lekker om er even uit te komen, dus besloot in de keuken met Mathilda te eten. Madeleine was met een vriendin lunchen buiten de deur.
We kletsten wat en wat ik niet had verwacht maar wat wel logisch was, was dat Mathilda ook meeging op reis maandag. Ze vertelde dat ze wat vliegangst had maar ondertussen er ook wel weer aan gewend was. Ze reisden best geregeld en Madeleine ging zelden zonder Mathilda op reis. Eigenlijk was ze dus ook gewoon een PA voor Madeleine.
De lunch was heerlijk en ik bedankte Mathilda waar ze een beetje van bloosde, voordat ik terugliep naar de bibliotheek. Ik werkte nog de hele middag en kreeg een beeld van het geheel. Madeleine bleek nog veel rijker dan ik mij had kunnen bedenken en ik zag ook kleine dingen in de stukken, die mij een vermoeden gaven dat er nog meer was wat buiten deze stukken viel. Wel had ik al een aantal dingen gezien waar ik verder naar wilde kijken, omdat ze mij opvielen en daar volgens mij winst te behalen viel.

Rond 1600u kwam Madeleine thuis, begroete mij kort en vroeg hoe het ging. Ik zij dat het waarschijnlijk wel ging lukken dit weekend, maar dat ik zeker wat puntjes van aandacht zag. Ze gaf aan dat ze ging douchen en opfrissen en verdween weer.
Om 1645u kwam Madeleine weer binnenlopen en vroeg of ik al zover was om te stoppen voor vandaag en of ik het gezellige vond om samen een aperitief te doen. Ik was er inderdaad wel aan toe om te stoppen en klapte de laptop dicht. We verhuisden naar het terras bij het zwembad, wat mij op het idee bracht om straks toch nog even een duik te nemen. Madeleine vertelde het een en ander over de kunstbeurs en ik vroeg of ze een brochure had met de stukken daarin en ze zei dat ze hem door zou sturen aan mij per email.
Terwijl we genoten van de late middagzon, kreeg Madeleine een belletje wat even duurde. Uit beleefdheid stond ik even op en liep een rondje zodat ik niets hoorde van het gesprek.
Toen ik weer ging zitten vertelde ze dat het een bevriend echtpaar was die in het buitenland wonen. Ze waren voor drie dagen in NL en vroegen of Madeleine mee wilde gaan dineren. Madeleine wilde even met mij overleggen en vroeg of ik het een heel groot probleem vond, om Mathilda vanavond te helpen met naar bed gaan. Ik gaf aan dat ik niet echt ervaring had, maar dat ik ervan uitging dat we er samen wel uit zouden komen.
Ze liet de vrienden weten dat ze graag op hun uitnodiging inging en stond daarna op om zich klaar te gaan maken. Toen ze naar binnenliep, zei ze nog dat ze Mathilda op de hoogte zou stellen.
Een half uur later kwam Madeleine beneden en zag eruit om door een ringetje te halen. De charme en verfijning van haar schoonheid waren enorm. Ze droeg een mooie donkerblauwe avondjurk met fijne hakken en haar haar was opgestoken. Ze had mooie oorbellen met een lichtgroene steen erin en een collier wat bijpassend was. Ze had in de tussentijd Mathilda een chauffeursbedrijf laten bellen en precies op tijd stond de chauffeur aan de deur. Ze vertrokken en zo hadden Mathilda en ik het rijk voor onszelf. Ik zei tegen Mathilda dat ik nog even ging zwemmen en dat als ze het leuk vond ze mee kon gaan. Ze vroeg of ze dan niet moest gaan koken voor ons en ik zei dat we wel wat zouden laten bezorgen.
Dit vond ze totaal niet erg zo te zien en ze verdween razendsnel naar beneden om haar badpak aan te doen.

Ik lag al in het zwembad toen ze aan kwam lopen in een zachtroze badpak. Het viel mij nu pas op dat ze best een mooi figuur had, wat meestal door degelijke kleding werd verhuld.
We zwommen wat en ik haalde drankjes voor ons in de bar. Na een poosje werd het zwemmen meer wat plagen naar elkaar, totdat Mathilda op den duur tegen de kant van het zwembad in mijn armen zwom en mij een kus op mijn mond gaf. Ik was toch nog wat overrompeld, ondanks dat ik wist dat ze mij wel heel leuk vond. Ze stopte kort, keek mij diep in mijn ogen aan en toen ik het niet afkapte zoende ze mij opnieuw maar nu werd het een echte kus. Ik had mijn armen om haar heen en toen ze haar benen om mij heen sloeg, hield ik een hand om haar middel, maar de andere belande onder haar billen. Het deed mij echt wel wat en ik zoende nu ook terug. Ik waakte er wel voor dat ze zou voelen wat het met mij deed, maar dat was een kansloze missie. Ze stopte, keek mij nog is diep aan, zoende mij nog een keer passioneel en stopte toen weer. Met een hele ondeugende blik zei ze, ‘zo wordt het wel moeilijk om je luiertje aan te krijgen jongeman’. Waarop ze hard lachte om haar eigen grapje. Ik moet zeggen dat ik het toch wel ongemakkelijk vond en dat zag ze waarschijnlijk ook aan mij. Ze zei sorry en zoende mij nog een keer. ‘Diegene die hier een luier om krijgt, ben jij straks ben ik bang’ zei ik tegen haar. ‘Als jij mij dan helpt, vind ik dat misschien wel helemaal niet zo erg deze keer’ was haar reactie. We lachten allebei en lieten elkaar los. Ik vroeg waar ze zin in had om te eten en we bestelden Turkse pizza.
Toen de pizza bezorgd werd deed ik een shirt aan en liep naar de poort. We aten de pizza bij het zwembad op, dronken een lekker glas rosé en kletsen over van alles en nog wat.
Op een gegeven moment vroeg ik haar of ze het niet verschrikkelijk vond om altijd een luier te dragen. Ze vertelde dat ze het eerlijk gezegd wel prettig vond. Ze vond het ondertussen helemaal niet meer rottig zitten en de onzekerheid en kans op ongelukjes vond ze rottiger dan een luier om haar billen. Ze gaf ook aan dat de kwaliteit van de luier belangrijk was en dat Madeleine hem goed aan kon doen. Als ze het zelf deed zat het minder goed dan dat Madeleine het deed. Ze ging er zelf niet verder op door dus ik liet het er ook bij.

We zaten totdat het al donker was op het terras bij het zwembad, tot Mathilda een bericht kreeg van Madeleine hoe het ging bij ons en dat het laat werd bij haar. Mathilda gaapte steeds meer en om 2300u vroeg ik haar of het geen tijd was om naar bed te gaan. Ze zei dat ze inderdaad heel moe was en maar gelijk ging. Ze wilde nog even douchen en dan kroop ze onder de wol. Ik zei dat ik er zo aankwam en dat ze alvast vooruit kon lopen.
Halverwege het zwembad en het huis, stond ze stil op het gras en ging het fout.
Ze kneep haar knieën nog tegen elkaar maar het mocht niet baten. Langs beide benen liepen de straaltjes plas uit haar badpak en ze keek verschrikt om. Ze keek mij aan en zag dat ik het al gezien had. Ik liep op haar af en zei dat het niet erg was. Ik hielp haar de hoodie uit te doen die ze aanhad en zei haar af te spoelen onder de buitendouche. Met een handdoek droogde ik haar af en ineens was daar een klein meisje. Haar houding veranderde en ze liet het een beetje zielig over zich heen komen.
Ik liep met haar mee naar binnen, zette haar onder de douche waar ze zichzelf waste, maar ik bleef er wel bij. Toen ze uit de douche kwam droogde ik haar weer af, maar nu wat grondiger dan de eerste keer. Toen ze droog was hielp ik haar op de commode en pakte een dikke nachtluier. Ze hielp goed mee en nadat ik haar wat gepoederd had ging de luier dicht en hielp ik haar overeind te gaan zitten op de commode. Ik droogde haar haar met de föhn en toen het klaar was had ze het behoorlijk koud. Ze kreeg een hemdje aan van mij en ik legde haar in bed. Ze bedankte mij en zei dat ze het een hele leuke avond had gevonden.
Ik gaf haar een kus op haar voorhoofd en verliet de kamer.

Ik dronk nog een glas wijn op het terras achter het huis, nadat ik alles bij het zwembad had opgeruimd. Het was tegen middernacht dat ik ook naar bed ging. Omdat ik dezelfde badkamer als Mathilda gebruikte, kon ik het niet laten om nog eens met mijn hand over het zachte plastic van het aankleedkussen te gaan en ook nog even aan de luiers in de kast te voelen. Ik poetste mijn tanden en ging naar bed.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Bovenaan